ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Μ-Α ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 50/2016
ΜΕΤΑΞΥ:
ΜΙΧΑΛΗΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
Ενάγοντα
και
ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ
Εναγόμενης
Αίτηση ημερομηνίας 03/04/2024
Ημερομηνία: 24 Ιουλίου 2024
Εμφανίσεις:
Για Εναγόμενη-Αιτήτρια: κκ Χρυσαφίνης και Πολυβίου Δ.Ε.Π.Ε.
Για Ενάγοντα-Καθ’ ού η Αίτηση: κκ Ορφανίδης, Χριστοφίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Έναυσμα για την έκδοση της παρούσης, αποτέλεσε η Αίτηση ημερομηνίας 03/04/2024 (στο εξής ως «η Αίτηση»)
Με την εν λόγω Αίτηση λοιπόν ζητείται διάταγμα του δικαστηρίου με το οποίο να επιτρέπει την καταχώρηση νέας και/ή περαιτέρω υπεράσπισης από μέρους της εναγόμενης αιτήτριας.
Ως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει αυτήν μετά την καταχώριση υπεράσπισης εκ μέρους της Εναγόμενης έχουν προκύψει νέα γεγονότα τα οποία είναι απαραίτητο να δικογραφηθούν καθότι εισάγουν ουσιώδη επίδικα ζητήματα και αποτελούν βασική θέση και μέρος της υπεράσπισης. Ως τεκμήριο 1 επισυνάπτεται προσχέδιο της νέας υπεράσπισης. Ο ενόρκως δηλών αναφέρει ότι η αξίωσή του ενάγοντα εναντίον της εναγόμενης είναι για ακύρωση τραπεζικής διευκόλυνσης αλλά και για καταβολή αποζημιώσεων λόγο κάτ’ ισχυρισμών ζημιών που υπέστη από πράξεις και παραλείψεις της εναγόμενης κατά την χορήγηση της τραπεζικής διευκόλυνσης και λειτουργία του επίδικου λογαριασμού δανείου. Παραθέτει λεπτομέρειες σε σχέση με το λογαριασμό δανείου. Εξηγεί ότι ο επίδικός λογαριασμός δανείου έχει αποτελέσει αντικείμενο της αγωγής με αριθμό 26/2019 του επαρχιακού δικαστηρίου Πάφου. Επισυνάπτει σχετικά το τεκμήριο 2.
Το νέο γεγονός υπεράσπισης που προέκυψε ως αναφέρει ο ένορκος δειλών είναι ότι την 02/08/2021 ο ενάγοντας κατέβαλε προς την εναγόμενη το ποσό των €14.389 με σκοπό την εξόφληση του επίδικου λογαριασμού δανείου αλλά και την εξόφληση των δικηγορικών εξόδων της αγωγής με αριθμό 26/2019. Επισύναψε σχετικά το Τεκμήριο 3.
Ο λόγος που προχώρησε η εναγόμενη στην καταχώριση της παρούσας αίτησης το συγκεκριμένο χρονικό σημείο είναι διότι μετά την εξόφληση του επίδικου λογαριασμό οι δικηγόροι της εναγόμενης επικοινώνησαν με τους δικηγόρους του ενάγοντα στην αγωγή με αριθμό 26/2019 έτσι ώστε να προχωρούσαν σε διευθέτηση για απόσυρση εκείνης της αγωγής αλλά και διευθέτηση της παρούσας. Οι διαπραγματεύσεις ήταν όμως χρονοβόρες, επίσης έγιναν διάφορες συζητήσεις για τον εξώδικο διακανονισμό των συνολικών υποχρεώσεων και των δικαστικών διαδικασιών που εκκρεμούσαν. Τελικά η απόσυρση της αγωγής με αρ. 26/2019 έγινε την 08/06/2023. Επίσης μετά την απόσυρση της πιο πάνω υπόθεσης συνέχισαν οι συζητήσεις για διευθέτηση της παρούσας αγωγής. Οι συζητήσεις διήρκησαν μέχρι πρόσφατα και συγκεκριμένα μέχρι και την απόσυρση του προηγούμενου δικηγόρου και την καταχώριση ειδοποίησης αλλαγής δικηγόρου του ενάγοντα στις 12/12/2023. Σχετικά καταχωρήθηκε το τεκμήριο 4 ηλεκτρονική επικοινωνία αναφορικά με τις προσπάθειες διευθέτησης της παρούσας. Όταν έγινε αντιληπτό ότι δε θα διευθετηθεί η υπόθεση καταχωρήθηκε η παρούσα. Είναι θέση της εναγόμενης ότι η καταχώρηση της νέας υπεράσπισης είναι αναγκαία για την δίκαια έκβαση της παρούσας αγωγής καθότι ο ενάγοντας με την εξόφληση της επίδικης τραπεζικής διευκόλυνσής αναγνώρισε το χρέος του προς την Εναγόμενη και ότι αυτό αποτελεί ουσιώδη θέση την οποία επιθυμεί να προβάλλει με την υπεράσπιση της. Είναι περαιτέρω η θέση της ότι ο ενάγοντας κωλύεται και εμποδίζεται από το να προωθεί την παρούσα αγωγή. Θεωρεί ο ένορκος δηλών ότι οι ισχυρισμοί είναι ουσιώδεις.
Είναι η θέση της Εναγόμενης ότι πρέπει να επιτραπεί ώστε να υπάρξει ουσιαστική απονομή της δικαιοσύνης αναφορικά με όλα τα ζητήματα και ότι άλλη πλευρά καμιά ζημιά δε θα υποστεί.
Ο ενάγοντας/καθ’ ού η Αίτηση καταχώρησε ένσταση στην υπο κρίση Αίτηση περί την 21/06/2024. Προβάλλονται πέντε λόγοι ένστασης ως ακολούθως:
Α) δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έγκριση της αίτησης, Β) υπάρχει αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην υποβολή της, Γ) εγείρονται θέματα τα οποία ήταν γνωστά στην εναγόμενη κατά το χρόνο καταχώριση της υπεράσπισης αλλά σε κάθε περίπτωση τα γεγονότα ήταν γνωστά πριν την καταχώριση της υπό κρίση αίτησης, Δ) η προτεινόμενη αίτηση και ένορκη δήλωση παραβίαζε εμπιστευτική και προνομιακή σχέση δικηγόρου πελάτη και Ε), Στην αίτηση γίνεται αναφορά σε απόφαση και διάταγμα του δικαστηρίου τα οποία δεν επισυνάπτονται και δεν αποκαλύπτονται.
Μέσω της ένορκης δηλώσεις που συνοδεύει αυτήν ουσιαστικά υιοθετούνται οι λόγοι ένστασης. Ο ένορκος δηλών αναφέρει ότι η εναγόμενη επιδιώκει την προσθήκη της εξόφλησης της επίδικης τραπεζικής διευκόλυνσης. Εξηγεί μέσω αυτής το λόγο και σκοπό που ο ενάγοντας πρόβηκε σε εξόφληση του επίδικου λογαριασμού τονίζοντας ότι ο ενάγοντας προέβη σ’ αυτή άνευ βλάβης των δικαιωμάτων τους. Κατάθεσε ως τεκμήρια 1 μέχρι 3 αλληλογραφία που ανταλλάχθηκαν μεταξύ του και της εναγόμενης.
Τονίζει ότι τυχόν έγκριση της αίτησης θα έχει ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της και θα περιπλέξει τα υπόλοιπα ζητήματα και ότι αυτή είναι καταχρηστική.
Προτού προχωρήσω στην εξέταση της υπό κρίση Αίτησης κρίνω ορθό να αναφέρω ότι η παρούσα αγωγή καταχωρήθηκε την 8/01/2016. Υπεράσπιση καταχωρίστηκε την 29/02/2016. Η Αίτηση καταχωρήθηκε μετά την ολοκλήρωση των δικογράφων και ενώ η υπόθεση είχε οριστεί και για ακρόαση.
Κατά την ακροαματική διαδικασία, ουδείς εκ των ενόρκως δηλούντων αντεξετάστηκε. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων έχουν εφοδιάσει το Δικαστήριο με γραπτά κείμενα αγορεύσεων. Όπου κριθεί αναγκαίο θα γίνει αναφορά στα επιχειρήματα που τέθηκαν.
H Αίτηση ουσιαστικά διέπεται από τη Δ.23 θ. 2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών όπου αναγράφεται:
« 2. Where any ground of defence arises after the defendant has delivered his defence, or after the time limited for his doing so has expired, the defendant may, and where any ground of defence to counter-claim, or after the time limited for delivering such defence has expired, the plaintiff may, within fifteen days after such ground of defence has arisen or at any subsequent time by leave of the Court or a Judge, deliver a further defence as the case may be, setting forth the same».
Στην υπόθεση Famiro Ltd v AMI Knitting Ltd (1989)1 ΑΑΔ 741 οι Ενάγοντες καταχώρησαν έφεση κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση τους για άδεια να τροποποιήσουν την απάντηση στην υπεράσπιση και υπεράσπιση στην ανταπαίτηση με τη προσθήκη νέων γεγονότων. Αναφορικά με τη διαδικασία που έπρεπε να ακολουθηθεί αναφέρθηκαν τα εξής:
«Είναι φανερό από το περιεχόμενο της αίτησης και της ενόρκου δηλώσεως που τη συνοδεύει, και είναι αποδεκτό και από τις δυο πλευρές, πως τα γεγονότα που προβάλλονται στις παραγράφους της αίτησης για τροποποίηση, την τροποποίηση των οποίων απόρριψε το πρωτόδικο Δικαστήριο, είναι γεγονότα που εγέρθηκαν μετά την καταχώριση της Απάντησης και Υπεράσπισης στην Ανταπαίτηση. Συνεπώς, είναι τέτοια που εμπίπτουν στις πρόνοιες της Δ.23, θ. 2, των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. (υπογράμμιση Δικαστηρίου).
Οι πρόνοιες της Δ.23, θ. 2, είναι σαφείς και καθορίζουν τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί σε τέτοια περίπτωση. Αν, σύμφωνα με τη Διαταγή αυτή, τα γεγονότα αυτά έχουν εγερθεί μέσα σε διάστημα 15 ημερών από την καταχώριση της Υπεράσπισης ή της Υπεράσπισης σε Ανταπαίτηση, ο εναγόμενος στην πρώτη περίπτωση και ο ενάγων στη δεύτερη, μπορούν, χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου, να καταχωρίσουν συμπληρωματική υπεράσπιση προβάλλοντας τα νέα αυτά γεγονότα: Σε περίπτωση που περάσουν οι 15 μέρες η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει με άδεια του Δικαστηρίου. Έτσι, καμιά αίτηση για τροποποίηση δε χρειάζεται για να προβληθούν τα νέα αυτά γεγονότα. (υπογράμμιση Δικαστηρίου).
Οι πιο πάνω ειδικές πρόνοιες με κανένα τρόπο δεν έρχονται σε σύγκρουση με τις γενικές πρόνοιες της Δ.25 για τροποποίηση των δικογράφων μετά τη συμπλήρωσή τους. Όπου τυγχάνει εφαρμογής η ειδική πρόνοια της Δ.23, θ. 2 τότε η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί είναι αυτή που προνοείται από τη Διαταγή αυτή. Αν, και μετά την καταχώριση της συμπληρωματικής υπεράσπισης, κριθεί αναγκαία οποιαδήποτε τροποποίηση των δικογράφων στα γεγονότα που αναφέρονται σ' αυτά, χωρίς όμως προσθήκη νέων γεγονότων που εγέρθηκαν αργότερα, εκτός αν αυτά εισαχθούν με τη διαδικασία της Δ.23, Θ.2 , τότε έρχονται σε εφαρμογή οι πρόνοιες της Δ.25 που παρέχουν τη διακριτική εξουσία στο Δικαστήριο να επιτρέψει την τροποποίηση.»
Είναι ξεκάθαρο ότι επιτρέπεται η καταχώρηση περαιτέρω υπεράσπισης μετά την καταχώρηση υπεράσπισης εάν έχουν προκύψει νέα γεγονότα μετά που συνιστούν υπεράσπιση. Εάν προκύψουν νέα γεγονότα υπεράσπισης τότε δύναται ο εναγόμενος εντός περιόδου 15 ημερών να προβεί σε καταχώρηση περαιτέρω αποκάλυψης χωρίς άδεια του Δικαστηρίου. Αν δεν προβεί ο εναγόμενος σε περαιτέρω Υπεράσπιση εντός περιόδου 15 ημερών ως προνοείται από την ημερομηνία επέλευσης του συμβάντος τότε δεν επιτρέπεται η καταχώρηση περαιτέρω αποκάλυψης εκτός εάν ληφθεί άδεια του Δικαστηρίου.
Δεν προβλέπεται χρόνος εντός του οποίου δύναται να καταχωρηθεί αίτηση μετά την παρέλευση 15 ημερών από επέλευση των νέων στοιχείων υπεράσπισης αλλά σαφώς ο χρόνος υποβολής αιτήματος αποτελεί παράγοντα που εξετάζεται στο σύνολο των περιστάσεων. Γενικά όμως δεν τίθενται συγκεκριμένοι περιορισμοί στη χρήση της Δ.23 θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών. Αυτό δεν εξ’ υπακούει ότι αυτομάτως εγκρίνεται τέτοια άδεια. Αν ήταν έτσι δε θα χρειαζόταν να υποβληθεί αίτηση.
Εν προκειμένω παρατηρώ ότι όταν καταχωρήθηκε η υπεράσπιση περί το Φεβρουάριο 2016 δεν είχε προκύψει το γεγονός για το οποίο θέλει να εισαγάγει η εναγόμενη ως περαιτέρω υπεράσπιση ισχυρισμό περί κωλύματος (estoppel). Ο ενάγοντας ως φαίνεται από το περιεχόμενο του φακέλου αξιώνει μεταξύ άλλων την ακύρωση συμφωνίας δανείου και αποζημιώσεις. Πολύ συνοπτικά ισχυρίζεται ότι η εναγόμενη έχει παραβιάσει τα νόμιμα καθήκοντα της, ότι έχει προβεί σε υπερχρεώσεις, παράνομες και αυθαίρετες χρεώσεις, ότι ενήργησε αμελώς και/ή με δόλιες και ψευδείς παραστάσεις.
Σύμφωνα με την εναγόμενη ο ενάγοντας περί το έτος 2021 πρόβηκε σε εξόφληση του επίδικου λογαριασμού. Ο ενάγοντας δεν αρνείται ότι εξόφλησε τον επίδικο λογαριασμό αλλά εξηγεί το λόγο που έγινε αυτό και ότι το έκανε άνευ βλάβης των δικαιωμάτων του. Η εναγόμενη επιθυμεί να θέσει ως περαιτέρω Υπεράσπιση ότι η εξόφληση του επίδικου λογαριασμού συνεπάγεται κατά τη θέση της κώλυμα στο να προωθεί ο ενάγοντας την παρούσα αγωγή αλλά και ότι δεν έχει πλέον αγώγιμο δικαίωμα. Πρωτίστως αναφέρω ότι το Δικαστήριο σε αυτό το στάδιο δε δύναται να προβεί σε εξέταση της ουσίας των θέσεων που εγείρει ή επιθυμεί να εγείρει ως υπεράσπιση η εναγόμενη ούτε τυχόν παροχή άδειας να καταχωρηθεί περαιτέρω υπεράσπιση συνεπάγεται αποδοχή των ισχυρισμών της εναγόμενης. Αυτό που προκύπτει είναι ότι σε χρόνο δηλαδή μεταγενέστερο της καταχώρησης Υπεράσπισης συνέβη το γεγονός εξόφλησης. Δεν αρνείται ο ενάγοντας εν πάση περίπτωση ότι εξόφλησε τον επίδικο λογαριασμό θέτει όμως το λόγο που το έκανε αυτό θέση που δύναται να συμπεριλάβει σε απάντηση του σε τυχόν περαιτέρω Υπεράσπιση.
Εύλογα συνάγεται ότι οι ισχυρισμοί που θέλει να εισάξει η εναγόμενη αποτελούν υπεράσπιση δηλαδή το γεγονός της εξόφλησης εύλογα μπορεί να αποτελέσει βάση για νέα Υπεράσπιση. Αν θα γίνουν αποδεκτοί οι ισχυρισμοί ή αν θα πετύχει η Υπεράσπιση είναι θέμα που θα εξεταστεί κατά την ακροαματική διαδικασία.
Προχωρώ να εξετάσω τη θέση που ήγειρε ο ενάγοντας ότι δηλαδή η Αίτηση και ένορκη δήλωση παραβιάζει εμπιστευτική και προνομιακή σχέση δικηγόρου -πελάτη. Ο λόγος ένστασης κρίνεται αβάσιμος. Καταρχάς δεν έχει επεξηγηθεί ποιες είναι οι εμπιστευτικές πληροφορίες το περιεχόμενο των οποίων παραβιάστηκε αλλά ούτε εξηγήθηκε πως παραβιάστηκε η σχέση δικηγόρου πελάτη. Αυτό που παρατηρώ είναι ότι το Τεκμήριο 4 αποτελεί μια χωρίς επιφύλαξη ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ δύο δικηγορικών γραφείων. Ατεκμηρίωτος παρέμεινε και ο 5ος λόγος ένστασης και δη ότι στην Αίτηση γίνεται αναφορά σε αγωγή αρ. 26/19 και απόφαση που δόθηκε σ’ αυτήν που δεν επισυνάπτεται. Καταρχάς στην ένορκη δήλωση δεν εξειδικεύεται ο λόγος ένστασης και κατά δεύτερο δεν αμφισβήτησε ο ενόρκως δηλών ότι η αγωγή αρ. 26/19 αποσύρθηκε και ότι διευθετήθηκε. Εν πάση περιπτώσει η εναγόμενη δεν επιθυμεί να καταχωρήσει νέα υπεράσπιση αναφορικά με την αγωγή αρ. 26/19. Κατά συνέπεια δε κρίνεται αναγκαία η περαιτέρω συζήτηση του θέματος.
Στην προκείμενη περίπτωση το γεγονός εξόφλησης έγινε 5 χρόνια μετά την καταχώρηση της υπεράσπισης της εναγόμενης. Ο ενάγοντας ισχυρίζεται ότι αυτό το γεγονός ήταν γνωστό κατά το χρόνο καταχώρησης της πράγμα που δεν ισχύει προφανώς. Το γεγονός εξόφλησης όμως σαφώς ήταν γνωστό στην εναγόμενη από το έτος 2021 και δεν έγινε προσπάθεια εντός 15 ημερών να καταχωρηθεί περαιτέρω υπεράσπιση και η Αίτηση καταχωρήθηκε 3 χρόνια μετά. Σαφώς και διαπιστώνεται καθυστέρηση στην υποβολή του αιτήματος. Αναφέρω όμως ότι η εναγόμενη εξήγησε με επάρκεια το λόγο της καθυστέρησης η οποία απόδωσε το λόγο μη καταχώρησης κυρίως σε προσπάθειες για διευθέτηση της υπόθεσης. Ο ενάγοντας δεν αρνείται ότι γίνονταν προσπάθειες αλλά επίσης από τα πρακτικά του δικαστηριακού φακέλου φαίνεται να δηλώθηκε ότι οι διάδικοι βρίσκονταν για συζητήσεις με σκοπό την εξώδικη διευθέτηση. Βλ. πρακτικό ημερομηνίας 03/11/2023. Παρά επίσης τις γενικές αναφορές περί βλάβης στα δικαιώματα του Ενάγοντα δεν αποδείχθηκε ποια είναι η βλάβη που θα επέλθει αφού και ο ίδιος είχε συγκατατεθεί σε αναβολές ακρόασης της υπόθεσης ώστε να συζητηθεί η υπόθεση, ο ίδιος ζήτησε αναβολή για να διορίσει άλλο δικηγόρο αλλά ούτε έφερε ένσταση στο αίτημα της εναγόμενης για να της δοθεί άδεια για καταχώρηση της Αίτησης. Σε κάθε περίπτωση δε διαπιστώνω ότι η εν λόγω καθυστέρηση προκαλεί οποιαδήποτε βλάβη στο δικαίωμα του ενάγοντα για εκδίκαση της υπόθεσης εντός ευλόγου χρόνου. Υπενθυμίζω ότι η ακρόαση της υπόθεσης δεν έχει ξεκινήσει. Η καθυστέρηση επίσης που θα προκληθεί δεν θα ήταν ικανή, κατά την κρίση μου, από μόνη της, να πλήξει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του ενάγοντα για γρήγορη διάγνωση των αστικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του κατά τρόπο που θα υπαγόρευε την απόρριψη του αιτήματος. Δεν έχω διαπιστώσει να προκαλείται ζημιά στον ενάγοντα η οποία να μην μπορεί να αποζημιωθεί με την κατάλληγη διαταγή εξόδων. Επίσης σημειώνω ότι θα δοθεί η ευκαιρία στον ενάγοντα να καταχωρήσει Απάντηση στην περαιτέρω Υπεράσπιση.
Σταθμίζοντας, λοιπόν, κάθε σχετικό παράγοντα, καθώς και το γεγονός ότι πληρούνται οι προυποθέσεις που ορίζονται στη Δ.23 θ. 2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Δικαδικαστικών Κανονισμών κρίνω ότι παρέλκει η περαιτέρω εξέταση οιουνδήποτε άλλου ζητήματος.
Η Αίτηση λοιπόν εγκρίνεται. Άδεια δίδεται στην εναγόμενη όπως εντός 30 ημερών από σήμερα προβεί στην καταχώρηση περαιτέρω υπεράσπισης ως το Τεκμήριο 1. Μετά την καταχώρηση περαιτέρω υπεράσπισης και επίδοσης της στον ενάγοντα έχει το δικαίωμα εντός περαιτέρω 30 ημερών όπως καταχωρήσει περαιτέρω Απάντηση.
Όσον αφορά το θέμα των εξόδων της παρούσας Αίτησης κρίνω ότι είναι ορθό και δίκαιο όπως επιδικασθούν υπέρ του ενάγοντα ενόψει του ότι παρατηρήθηκε καθυστέρηση στην υποβολή της υπό κρίσης Αίτησης, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) …………………………..
Μ-Α Στυλιανού, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής