ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Ν. Ταλαρίδου-Κοντοπούλου, Α. Ε. Δ.
Αρ. Αγωγής: 1287/17
Ημερομηνία: 04/07/2024
Μεταξύ:
1. ΧΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΧΡΥΣΑΝΘΟΥ, εκ Λευκωσίας
2. ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΛΤΔ, ΗΕ 179825, εκ Λευκωσίας
Ενάγοντες
-και-
ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ, εκ Λευκωσίας
Εναγομένης
Αρ. Αγωγής: 2703/17
Μεταξύ:
Τραπέζης Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ
Εναγόντων
-και-
Χάρη Χατζηχρυσάνθου, (ΑΤ [ ]), [ ] 15Β, [ ], Λευκωσία,
Εναγομένου
Εμφανίσεις:
Για Ενάγοντες/Αιτητές: κος Ευ. Ευσταθίου για Παπαντωνίου και Παπαντωνίου ΔΕΠΕ
Για Εναγόμενη/Καθ’ ης η Αίτηση: κος Β. Τσαγγαρίδης για Χρυσαφίνη και Πολυβίου ΔΕΠΕ
Αίτηση ημερομηνίας 05/10/2022
ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι δύο πιο πάνω αγωγές, καταχωρήθηκαν το 2017. Στην αγωγή 1287/2017 οι Ενάγοντες είναι οι Χάρης Χατζηχρυσάνθου και η εταιρεία Παραδοσιακός Φούρνος Λευτέρη Λτδ. Η Εναγόμενη είναι η Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία. Στην αγωγή 2703/2017, η Ενάγουσα είναι η Τράπεζα Κύπρου και ο Εναγόμενος είναι ο Χάρης Χατζηχρυσάνθου που είναι Ενάγοντας 1 στην αγωγή 1287/2017.
Καταχωρήθηκε η παρούσα Αίτηση στα πλαίσια της αγωγής 1287/2017 με την οποίαν έχει ζητηθεί η συνεκδίκαση της αγωγής 1287/2017 με την αγωγή 2703/2017.
Η Αίτηση βασίζεται στις Διαταγές 14, 48, 59 και 64 των παλαιών Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας.
Οι λόγοι για τους οποίους οι Ενάγοντες-Αιτητές ζητούν τη συνεκδίκαση των αγωγών, είναι τα ακόλουθα:
Οι διάδικοι των ανωτέρω υποθέσεων, είναι οι ίδιοι. Η αγωγή 1287/17 καταχωρήθηκε από τους Ενάγοντες 1 και 2 εναντίον των Εναγομένων/Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ και η Αγωγή 2703/2017 καταχωρήθηκε από την Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ εναντίον του Εναγόμενου/Χάρη Χατζηχρυσάνθου.
Η αγωγή αριθμός 2703/2017 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, αφορά αξίωση των Καθ’ ων η Αίτηση/Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ βάσει του λογαριασμού δανείου [ ] εκ €100.000. Με την Υπεράσπιση τους, οι Αιτητές αμφισβητούν μεταξύ άλλων το κύρος και την ισχύ των επίδικων συμφωνιών. Ισχυρίζονται, μεταξύ άλλων, ότι οι περιεχόμενοι σε αυτές όροι είναι καταχρηστικοί, αόριστοι, παράνομοι και ασαφείς.
Η αγωγή 1287/2017 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, αφορά μεταξύ άλλων αξίωση των Καθ’ ων η Αίτηση για ακύρωση της συμφωνίας δανείου με αρ. λογαριασμού [ ] εκ €100.000, καθώς και για ακύρωση των μεταγενέστερων πράξεων και/ή ενέργειες και/ή συμφωνιών της Τράπεζας Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ.
Οι εν λόγω αγωγές πρέπει να συνεκδικαστούν αφού είναι αλληλένδετες. Τα επίδικα θέματα είναι τα ίδια, αφορούν την ίδια συμφωνία δανείου και επίσης οι διάδικοι είναι οι ίδιοι. Η μαρτυρία που θα προσκομιστεί θα είναι η ίδια, καθώς:
1. Ο ίδιος τραπεζικός υπάλληλος θα δώσει μαρτυρία σε σχέση με τον επίδικο λογαριασμό δανείου.
2. Από πλευράς Αιτητών, θα δοθεί μαρτυρία από τον Αιτητή 1 μεταξύ άλλων για τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες πείστηκε να προχωρήσει στη σύναψη των επίδικων δανείων και/ή στην οιανδήποτε μεταγενέστερη πράξη και/ή ενέργεια και/ή συμφωνία.
Λόγω της σύνδεσης της παρούσας αγωγής με την απαίτηση των Καθ’ ων η Αίτηση/Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ στην αγωγή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με αριθμό 2703/2017 εναντίον του Αιτητή 1 στην παρούσα, θα εξοικονομηθεί πολύτιμος και σημαντικός δικαστικός χρόνος και έτσι είναι επιθυμητό όπως ακουστεί μία φορά η υπόθεση και για τις δύο αγωγές.
Οι Καθ’ ων η Αίτηση και Εναγόμενοι στην αγωγή 1287/17, έχουν καταχωρήσει ένσταση στην Αίτηση και έχουν προβάλει λόγους ένστασης ως ακολούθως:
1. Η παρούσα Αίτηση είναι αβάσιμη και/ή παράτυπη και/ή αντικανονική και/ή καταχωρήθηκε κατά παράβαση των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και της πρακτικής του Δικαστηρίου.
2. Οι Ενάγοντες/Αιτητές διά της συμπεριφοράς τους και/ή λόγω αποποίησης και/ή διαγωγής και/ή λόγω συγκατάθεσης και/ή λόγω των παραστάσεων και/ή ενεργειών τους και/ή εγγράφων και/ή λόγω υπέρμετρης καθυστέρησης και/ή άλλως πως έχουν συναινέσει και/ή κωλύονται και/ή εμποδίζονται και/ή έχουν αποποιηθεί και/ή δεν νομιμοποιούνται από το να προωθούν την υπό κρίση Αίτηση συνένωσης και να επιζητούν διάταγμα συνένωσης της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής υπ’ αρ.1287/2017, καθότι ενώ οι Αιτητές είχαν τη δυνατότητα και/ή ευκαιρία να καταχωρήσουν και/ή να προωθήσουν την υπό κρίση Αίτηση τους στις 07/12/2017 ημερομηνία κατά την οποίαν ορίστηκε η αγωγή υπ’ αρ.1287/2017 για οδηγίες με βάση τη Δ.30 και να υποβάλουν τέτοιο αίτημα συνένωσης στις 07/12/2017 κατά την πρώτη εμφάνιση των οδηγιών με βάση τη Δ.30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας στα πλαίσια της αγωγής υπ’ αρ.1287/2017 εντούτοις, οι ίδιοι επέλεξαν να μην υποβάλουν και/ή να προωθήσουν τέτοιο αίτημα συνένωσης και επέλεξαν να περιορίσουν τα αιτήματα τους στην έκδοση διαταγμάτων αποκάλυψης εγγράφων χωρίς να αιτηθούν στις 07/12/2017 και χωρίς να θέσουν οιονδήποτε αίτημα και/ή ζήτημα συνένωσης. Συνεπακόλουθα, οι Αιτητές διά της συμπεριφοράς τους και/ή λόγω συγκατάθεσης και/ή λόγω διαγωγής και/ή λόγω παραστάσεων και/ή ενεργειών τους και/ή εγγράφων και/ή λόγω υπέρμετρης καθυστέρησης και/ή άλλως πως έχουν συναινέσει και/ή κωλύονται και/ή εμποδίζονται και/ή έχουν αποποιηθεί και/ή δεν νομιμοποιούνται από το να προωθούν την υπό κρίση Αίτηση συνένωσης. Ως εκ τούτου, η καταχώρηση και η προώθηση της παρούσας Αίτησης προσλαμβάνει τη μορφή κατάχρησης της διαδικασίας και καταχωρήθηκε κακόπιστα και/ή αλλότρια και οι Αιτητές κωλύονται και/ή παρεμποδίζονται και/ή δεν νομιμοποιούνται λόγω των ρητών και/ή επιτακτικών διατάξεων της Δ.30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας από το να προωθούν την παρούσα Αίτηση στο παρόν στάδιο της διαδικασίας.
3. Στη συγκεκριμένη υπόθεση, ήτοι την αγωγή υπ’ αρ.1287/2017 υπάρχει υπέρμετρη και/ή αδικαιολόγητη και/ή πρωτοφανής καθυστέρηση στην καταχώρηση και/ή προώθηση της παρούσας Αίτησης (ήτοι περίπου 5 χρόνια από την ολοκλήρωση των εγγράφων προτάσεων των διαδίκων στα πλαίσια της παρούσας Αίτησης και/ή περίπου 5 χρόνια από την καταχώρηση Τύπου 25 από τους Αιτητές με βάση τη Δ.30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας με βάση την οποίαν περιόρισαν τα αιτήματα τους στην έκδοση εκατέρωθεν διαταγμάτων αποκάλυψης εγγράφων χωρίς οποιοδήποτε αίτημα συνένωσης) η οποία προσλαμβάνει τη μορφή κατάχρησης και/ή περιφρόνησης της δικαστικής διαδικασίας και των δικαιωμάτων των Εναγόντων/Καθ’ ων η Αίτηση σε βαθμό που δεν δικαιολογείται η έκδοση των αιτούμενων θεραπειών. Μάλιστα οι Αιτητές δεν έχουν καταδείξει οποιοδήποτε σοβαρό και/ή εύλογο λόγο που να δικαιολογεί την καθυστέρηση στην καταχώρηση της υπό κρίση Αίτησης.
4. Η παρούσα Αίτηση δεν πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει η Δ.14 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
5. Με το αιτούμενο διάταγμα οι Ενάγοντες/Αιτητές επιζητούν τη συνένωση της παρούσας αγωγής με μίαν άλλην αγωγή χωρίς να εξειδικεύουν και/ή να καταδεικνύουν επακριβώς και με σαφήνεια και/ή με λεπτομέρεια στη βάση μαρτυρίας ποια είναι τα κατ’ ισχυρισμό κοινά νομικά ή πραγματικά θέματα τα οποία εγείρονται στις δύο αγωγές. Αντίθετα, οι Ενάγοντες/Αιτητές δεν έχουν προσκομίσει οιανδήποτε ικανοποιητική μαρτυρία που να καταδεικνύει με σαφήνεια και/ή εξειδίκευση ποια είναι εκείνα τα κατ’ ισχυρισμό κοινά νομικά και πραγματικά ζητήματα τα οποία να καθιστούν επιθυμητή τη συνένωση των αγωγών.
6. Οι Ενάγοντες/Αιτητές προβαίνουν σε αόριστους, γενικόλογους και ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς προς υποστήριξη της υπό κρίση Αίτησης οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην έκδοση του επιζητούμενου διατάγματος συνένωσης.
7. Τα γεγονότα που στοιχειοθετούν την κάθε μία εκ των δύο αγωγών, δεν ομοιάζουν σε βαθμό που να υφίσταται ταύτιση μεταξύ τους. Αντιθέτως, με την παρούσα Αίτηση επιζητείται διάταγμα συνένωσης δύο αγωγών στις οποίες τα νομικά και/ή πραγματικά ζητήματα και/ή αξιώσεις και/ή αγώγιμα δικαιώματα και/ή αιτίες και/ή βάσεις αγωγής επί των οποίων εδράζονται οι δύο αγωγές έχουν διαφορές και/ή δεν σχετίζονται σε τέτοιον βαθμό που να καθίσταται αναγκαία η συνένωση τους.
8. Οι Ενάγοντες/Αιτητές αιτούνται στη συνένωση δύο αγωγών στις οποίες εγείρονται πολλαπλά διαφορετικά επίδικα θέματα, στηρίζονται δε σε διαφορετικά νομικά και/ή πραγματικά ζητήματα και/ή διαφορετικές βάσεις αγωγής και/ή διάδικους και/ή αξιώσεις και/ή αγώγιμα δικαιώματα και/ή διαφορετικά έγγραφα.
9. Τα επίδικα θέματα της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής υπ’ αρ.1287/2017 με αυτά που εγείρονται στην αγωγή υπ’αρ.2703/2017 διαφέρουν τόσο σε φύση, όσο και πολυπλοκότητα και τα οιαδήποτε σημεία που τυχόν να συνυπάρχουν στις δύο αγωγές δεν είναι τέτοιας σημασίας σχετικά με τα υπόλοιπα ζητήματα που εγείρονται σε αυτές τις αγωγές, που μπορεί να τις καταστήσουν επιθυμητές για συνένωση.
10. Με το αιτούμενο διάταγμα συνένωσης δεν θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της δικαιοσύνης και/ή των διαδίκων και ούτε θα περιοριστούν τα έξοδα, καθότι οι εν λόγω αγωγές ενδεχομένως να τύχουν διαφορετικού χειρισμού και/ή θα προσκομιστεί διαφορετική μαρτυρία σε κάθε μία εξ’ αυτών προς απόδειξη των επιζητούμενων αξιώσεων. Κανένα όφελος και συμφέρον δεν αποκαλύπτεται από την εξαιτούμενη συνένωση και/ή εξαιτούμενη συνένωση δεν θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των διαδίκων και/ή της δικαιοσύνης. Αντιθέτως, τυχόν έκδοση του αιτούμενου διατάγματος θα περιπλέξει την όλη διαδικασία, θα δημιουργούσε σύγχυση και/ή πολυπλοκότητα και θα προκαλούσε δυσμένεια στους Εναγόμενους/Καθ’ ων η Αίτηση και θα τους έφερνε σε μειονεκτική θέση. Με την υπό κρίση Αίτηση, επιχειρείται η συνένωση αγωγών, στην κάθε μία εκ των οποίων προωθούνται διαφορετικές αξιώσεις και η κάθε μία χαρακτηρίζεται από της δική της αυτοτέλεια. Επομένως, η έκδοση του επιζητούμενου διατάγματος συνένωσης καθίσταται ανέφικτη και η υπό κρίση Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί καθότι υπάρχει κίνδυνος να περιπλεχθεί η όλη διαδικασία.
11. Με την αιτούμενη συνένωση δεν θα διευκολυνθούν αλλά αντίθετα θα περιπλεχθούν τα εγειρόμενα θέματα των εν λόγω αγωγών και η όλη διαδικασία.
12. Οι Ενάγοντες/Αιτητές δεν παρουσιάζουν εύλογη αιτία και/ή σοβαρούς λόγους που να δικαιολογούν την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος συνένωσης σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας.
13. Η καταχώρηση της παρούσας Αίτησης προσλαμβάνει τη μορφή περιφρόνησης του Δικαστηρίου και κατάχρηση της διαδικασίας και καταχωρήθηκε με υπέρμετρη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση και/ή εκπρόθεσμα κατά παράβαση των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και της πρακτικής του Δικαστηρίου.
14. Η παρούσα Αίτηση έχει ως μόνο σκοπό την πρόκληση περαιτέρω καθυστέρησης και/ή κωλυσιεργίας και/ή επιβράδυνσης και/ή αναστολής της όλης διαδικασίας
15. Το αιτούμενο διάταγμα δεν δικαιολογείται υπό τις περιστάσεις και/ή δεν θα ήταν ορθό και δίκαιο να επιτραπεί υπό τις περιστάσεις και/ή σε καμία περίπτωση δεν θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της δικαιοσύνης.
16. Περαιτέρω και διαζευκτικά και άνευ βλάβης των ανωτέρω, αποτελεί η θέση των Καθ’ ων η Αίτηση πως σε περίπτωση που ήθελε θεωρηθεί από το Σεβαστό Δικαστήριο πως υφίστανται τέτοια κοινά νομικά και/ή πραγματικά ζητήματα που δικαιολογούν την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος συνένωσης, κάτι που οι Καθ’ ων η Αίτηση αρνούνται, τότε οδηγός υπόθεση στην παρούσα περίπτωση, θα πρέπει να οριστεί η αγωγή υπ’ αρ.2703/2017 και όχι η ως άνω αγωγή υπ’ αρ.1287/2017 καθότι είναι οι Ενάγοντες που εν προκειμένω διατηρούν χρηματική αξίωση εναντίον του Εναγόμενου και όσοι ισχυρισμοί προβάλλουν οι Ενάγοντες, αποτελούν ουσιαστικά Υπεράσπιση στην εν λόγω χρηματική αξίωση.
Σε ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση, αναφέρουν ότι οι Αιτητές δεν νομιμοποιούνται να ζητούν τη συνένωση των αγωγών, επειδή κατά τον ορισμό των αγωγών για οδηγίες, δυνάμει της Δ.30, επέλεξαν να μην προβάλουν τέτοιο αίτημα. Προωθείται το αίτημα στο στάδιο αυτό, καταχρηστικά και υπερβολικά καθυστερημένα. Oι αξιώσεις των δύο αγωγών, στηρίζονται σε διαφορετικές βάσεις αγωγών, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τη Διαταγή 14 που επιτρέπει τη δικονομική συνένωση αγωγών. Δεν υπάρχουν κοινά πραγματικά και νομικά ζητήματα τέτοιας σημασίας που να καθιστά αναγκαία και επιθυμητή τη συνένωση των αγωγών. Δεν θα εξυπηρετηθούν τα συμφέρονται της δικαιοσύνης. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούν ότι εάν εν τέλει εκδοθεί διαταγή συνεκδίκασης της αγωγής, η οδηγός αγωγή θα πρέπει να είναι η 2703/17 προκειμένου η τράπεζα να διατηρήσει τη χρηματική της αξίωση εναντίον του Χάρη Χρυσάνθου.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Είναι αρχή, ότι το κατά πόσο προκύπτει κοινό νομικό ή πραγματικό ζήτημα προς εκδίκαση των δύο αγωγών, εξαρτάται αποκλειστικά από τις γραπτές παραστάσεις των μερών. Το κατά πόσο αναδύεται τέτοιο κοινό σημείο μεταξύ των δύο αγωγών, εξαρτάται από το σύνολο των γεγονότων που καταγράφονται στις δικογραφημένες θέσεις των Αιτητών. Η αγωγή 1287/17, αφορά αξίωση για την ακύρωση συμφωνίας για τη συνολική αγορά 300.000 μετατρέψιμων αξιογράφων ενισχυμένου κεφαλαίου και αποζημιώσεις σε σχέση με την απώλεια των καταθέσεων των Εναγόντων. Η αγωγή 2703/2017, αφορά αξίωση της Τράπεζας Κύπρου εναντίον του Ενάγοντα 1 στην αγωγή 1287/17 σε σχέση με το δάνειο αρ. λογαριασμού [ ] ύψους €128.770. Στα πλαίσια της αγωγής 2703/2017, προβάλλεται Υπεράσπιση ότι το δάνειο συνιστούσε μέρος μεγαλύτερου οικονομικού σχεδιασμού του Ενάγοντα 1 (στην αγωγή 1287/2017) με την τράπεζα. Στα πλαίσια του μεγαλύτερου σχεδιασμού, εξαπατήθηκε να μετατρέψει τις καταθέσεις του στην τράπεζα και της εταιρείας της οποίας είναι ιδιοκτήτης σε αξιόγραφα από τους λειτουργούς της τράπεζας, με αποτέλεσμα να υποστεί χρηματική απώλεια. Δηλαδή ο Ενάγοντας 1 δεν είχε ανάγκη να συνάψει δάνειο. Αποφάσισε να συνάψει συμφωνία δανείου, επειδή είχε πειστεί να μετατρέψει τις καταθέσεις που κατείχε στην τράπεζα σε αξιόγραφα. Οι λειτουργοί της τράπεζας, προκειμένου να τον δελεάσουν να προβεί στην εν λόγω επένδυση, του είπαν ότι αν είχε ανάγκη από χρήματα κατά τη διάρκεια της επένδυσης, θα μπορούσε να κάνει δάνειο με μοναδική εξασφάλιση όλα ή μέρος των αξιογράφων που θα αγόραζε με τη μετατροπή των καταθέσεων σε αξιόγραφα. Κατά συνέπεια, εάν ο Ενάγοντας στην αγωγή 1287/17 καταφέρει να αποδείξει δόλο, απάτη και παράβαση καθήκοντος επιμέλειας των τραπεζικών, προκειμένου να τον πείσουν να επενδύσει στα μετατρέψιμα αξιόγραφα, αυτό συνιστά Υπεράσπιση για την αγωγή του δανείου, διότι προβάλλεται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της σύναψης του δανείου και της αρχικής επένδυσης. Δηλαδή εάν δεν είχε εξαπατηθεί ο Ενάγοντας δεν θα μετέτρεπε τις καταθέσεις σε αξιόγραφα και δεν θα έκανε δάνειο ώστε να αντλήσει χρήματα εξαιτίας του γεγονότος, ότι οι τραπεζικοί τον έπεισαν να μετατρέψει τις καταθέσεις του σε αξιόγραφα.
Δικογραφείται στην απαίτηση της υπόθεσης 1287/2017, η ίδια θέση που δικογραφείται στην Υπεράσπιση των Αιτητών στην αγωγή 2703/2017 παράγραφος 17 ότι στη ‘’συνομολόγηση του επίδικου δανείου, ο Εναγόμενος δεν θα προέβαινε ποτέ, εάν προηγουμένως η Ενάγουσα δεν τον εξωθούσε παράνομα και/ή εσφαλμένα και/ή κατά αθέμιτο τρόπο, στην αγορά των επίδικων αξιογράφων μέσω της οποίας η Ενάγουσα οικειοποιήθηκε και/ή παρακρατεί παράνομα και/ή απορρόφησε την οικονομική περιουσία του Εναγόμενου με αποτέλεσμα τα αξιόγραφα να χάσουν την αξία τους κατά αποκλειστική υπαιτιότητα της Ενάγουσας χωρίς η ίδια να προβεί σε αποζημίωση του Εναγόμενου’’.
Στα πλαίσια της αγωγής 2703/2017, προβάλλεται ως Υπεράσπιση, ότι ο Αιτητής δικαιούται σε συμψηφισμό των αξιογράφων που ήταν εξασφάλιση για το δάνειο, για τα οποία χάθηκε η αξία τους από υπαιτιότητα των Εναγόντων. Είναι φανερό, ότι δεν μπορεί το Δικαστήριο να εξετάσει την Υπεράσπιση του Ενάγοντα σε σχέση με το δάνειο χωρίς να ακουστεί μαρτυρία για την επένδυση του σε αξιόγραφα. Εάν αποδειχθεί η θέση του ότι εξαπατήθηκε με αποτέλεσμα να επενδύσει, αυτό συνιστά Υπεράσπιση στην αγωγή 2703/2017. Το νομικό και πραγματικό ζήτημα, κοινό μεταξύ των αγωγών είναι αυτό του συμψηφισμού.
Το ότι οι δύο συναλλαγές έχουν συνάφεια μεταξύ τους, προκύπτει από το γεγονός ότι δικογραφείται ότι όρος της δανειοδότησης, ήταν να γίνουν χρήση μόνο τα αξιόγραφα ως εξασφάλιση για την παραχώρηση του δανείου. Ο Ενάγοντας που έκανε χρήση των καταθέσεων του για να αποκτήσει τα αξιόγραφα, δεν θα επιβαρυνόταν με επιπλέον έξοδα πρόωρης εξόφλησης των καταθέσεων τακτής προθεσμίας.
Η Αίτηση των Εναγόντων, στηρίζεται στη Διαταγή 14. Με βάση τη Δ.14 Θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών. Η εν λόγω Διαταγή, προβλέπει ότι το Δικαστήριο έχει τη διακριτική εξουσία να διατάξει τη συνεκδίκαση δύο αγωγών, ακόμη και στην περίπτωση που οι διάδικοι και στις δύο αγωγές διαφέρουν μεταξύ τους. Η Δ.14 Θ.2 παρατίθεται πιο κάτω ως εξής:
When two or more actions are pending in the same Court whether by the same or different plaintiffs against the same or different defendants and the claims of such actions involve a common question of law or fact of such proportion to the rest of the matters involved in such actions as to render it desirable that the actions should be consolidated, the Court or Judge may order that they be consolidated.
Σκοπός της Δ.14 Θ.2 όπως προκύπτει από το λεκτικό της συγκεκριμένης Διαταγής, είναι η συνεκδίκαση δύο ξεχωριστών απαιτήσεων, επειδή συνδέονται μεταξύ τους με ένα κοινό νομικό ή πραγματικό σημείο σε τέτοιον βαθμό που είναι ορθό και δίκαιο οι δύο αγωγές να συνεκδικαστούν.
Στην απόφαση Κωμιάτη ν. Πολίτσου 1 ΑΑΔ 226 (2001), το Εφετείο διευκρίνισε ότι δύο αγωγές δεν παύουν να περιέχουν αυτοτελείς αξιώσεις στην περίπτωση που συνεκδικαστούν.
«Δεν συνεπάγεται ούτε συγχώνευση, ούτε την εξομοίωση των επίδικων θεμάτων που εγείρονται σε κάθε μία από τις Εφέσεις που θα συνεκδικαστούν. Τα επίδικα θέματα της κάθε Έφεσης, διατηρούν την αυτοτέλεια της. Τα ίδια ισχύουν και σε σχέση με τη συνεκδίκαση αγωγών».
Στην υπόθεση Samata Enterprises Ltd. v Γεωργίου Σταύρου 1(Γ) ΑΑΔ 1878 (1998), το Δικαστήριο ερμήνευσε το λεκτικό της σχετικής διάταξης και διευκρίνισε, ότι αυτή έχει εφαρμογή όταν οι απαιτήσεις των δύο αγωγών, έχουν κοινό ζήτημα νόμου ή γεγονότος μεγάλης σημασίας ανάλογα με τα υπόλοιπα ζητήματα.
Είναι κατανοητό, ότι η σχετική Διαταγή έχει εφαρμογή για να συνεκδικάζονται δύο ξεχωριστές και αυτοτελείς απαιτήσεις, όταν έχουν κοινό ζήτημα ή γεγονός μεταξύ τους που να υπαγορεύει τη συνεκδίκαση των δύο ξεχωριστών και αυτοτελών αξιώσεων. Επομένως, με τη συνεκδίκαση δεν πετυχαίνεται η συγχώνευση των ξεχωριστών απαιτήσεων, αλλά το Δικαστήριο εκδικάζει τις δύο αγωγές μαζί αντί ξεχωριστά, λόγω του κοινού σημείου μεταξύ τους.
Στην υπόθεση Κυπριακή Τράπεζα Αναπτύξεως Λτδ. ν Apak Agro Industries 1 AAΔ.1721, το Εφετείο επεξήγησε ότι εκδίδεται διάταγμα συνένωσης δύο αγωγών, όποτε θα προκύψει όφελος από τη συνεκδίκαση των αγωγών. Κάθε υπόθεση κρίνεται από τα ιδιαίτερα της γεγονότα και το Δικαστήριο μπορεί να ασκήσει τη διακριτική του εξουσία για τη συνεκδίκαση των αγωγών, εάν ικανοποιηθεί ότι συντρέχει η βασική προϋπόθεση περί κοινού θέματος μεταξύ των δύο αγωγών. Σε εκείνην την υπόθεση, υπήρχε κοινό θέμα προς εκδίκαση αλλά προβλήθηκε ως δυσκολία για τη συνεκδίκαση ότι θα έπρεπε να προσδιοριστεί ποιος διάδικος θα είχε το δικαίωμα να αρχίσει πρώτος. Σε εκείνην την περίπτωση, η μία εκ των δύο αγωγών δεν ήταν έτοιμη για ακρόαση επειδή εκκρεμούσε στη μίαν αγωγή Αίτηση να δοθούν περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες. Επίσης, οι αγωγές περιείχαν και ανταπαιτήσεις. Παρ’ όλο τούτο, το Εφετείο έκρινε ότι το κοινό σημείο μεταξύ των αγωγών, είχε πρωταρχική σημασία και οι δυσκολίες που θα προκύπταν από τις διαδικαστικές δυσκολίες, ήταν δευτερεύον ζήτημα. Σημειώθηκε, ότι τα διαδικαστικά προβλήματα που θα προέκυπταν, θα μπορούσαν να ρυθμιστούν πριν την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας. Περαιτέρω, το ζήτημα των ξεχωριστών απαιτήσεων, μπορεί να ρυθμιστεί στο κατάλληλο στάδιο με την κατάλληλη διαταγή.
Στην αγγλική υπόθεση Lewis v. Daily Telegraph (1964) 1 ALL ER 705, επεξηγήθηκε ότι ακόμη και στις περιπτώσεις που έχει διαταχθεί κοινή εκπροσώπηση των διαφορετικών Εναγόντων εξαιτίας της εγγύτητας των θεμάτων και της μαρτυρίας στο θέμα της ευθύνης, είναι δυνατόν το Δικαστήριο να προνοήσει για μερική χωριστή αντιπροσώπευση των Εναγόντων για το θέμα των ζημιών.
As I have said, although the consolidation order remains in force, in its practical operation it can have superimposed on it some further order to adapt the consolidation order to the actual requirements of the situation.
Ακόμη και στην περίπτωση που τα γεγονότα των δύο αγωγών διαφέρουν μεταξύ τους ή ο συσχετισμός των δικογράφων των δύο αγωγών δεν είναι απόλυτος, αυτός δεν είναι λόγος το Δικαστήριο να αρνηθεί τη συνεκδίκαση. Στην αγγλική υπόθεση Bailey v. Marchioness Curzon of Kedleston Same v Duggan [1932] All ER Rep 398, το Δικαστήριο επεσήμανε ότι δεν υπάρχει άκαμπτος κανόνας για τον τρόπο που το Δικαστήριο θα ασκήσει τη διακριτική του εξουσία διατάσσοντας τη συνεκδίκαση. Εξαρτάται πάντοτε από τις ειδικές περιστάσεις της κάθε υπόθεσης. Η συνεκδίκαση επηρεάζει την εκκρεμοδικία, μόνο κατά το στάδιο της ακρόασης και σκοπός της Διαταγής, είναι η αποφυγή της πολλαπλότητας της διαδικασίας, καθώς και της προαγωγής της δίκαιας επίλυσης των αντικρουόμενων συμφερόντων των διαδίκων. Το πιο κάτω απόσπασμα είναι σχετικό:
Much wider latitude is allowed in making these orders, with the object of avoiding multiplicity of actions and, where various interests in one common subject-matter are involved, all the parties concerned, within reasonable limits, may now be joined as parties so that the court may adjudicate upon their various rights and interests. Evidently the learned judge had not appreciated the change which had taken place. Consequently Lee v Arthur (2) has ceased to be a' binding authority, together with a number of other cases which decided that certain parties and causes of action could not be joined in the same writ. I think the learned judge was wrong in considering himself bound to follow that case.
One is still left to consider whether, as a matter of discretion, it is better that these two actions should be heard together. Plainly there is common ground between them in the agreement which the defendant mother is said to have made with the plaintiff; and the relation between the plaintiff and her son must be considered in order to arrive at a just conclusion; I have come to the conclusion, as a matter of discretion and in order to avoid expense, that these matters should be dealt with in one action.
Αφού εντοπιστεί το κοινό νομικό ή πραγματικό ζήτημα μεταξύ των αγωγών, το κριτήριο για το επιθυμητό της συνεκδίκασης φαίνεται να είναι η αναγκαιότητα του μέτρου για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Επομένως, ακόμη και όταν τα γεγονότα των δύο αγωγών δεν προσομοιάζουν μεταξύ τους αυτό δεν είναι εμπόδιο για τη συνεκδίκαση των αγωγών εάν το μέτρο εξυπηρετεί την απονομή της δικαιοσύνης.
"The cases as to when consolidation will be granted or refused seem to disclose no principle, and the decisions depend mainly upon the special circumstances of each case.…The court has a discretion to order consolidation even where the facts in the two actions are not precisely similar."
Είναι σωστό και δίκαιο να ακουστούν οι δύο αγωγές μαζί, διότι το ζήτημα του συμψηφισμού εξαρτάται από το πώς θα επιλυθεί το ζήτημα της συναλλαγής που να αφορά τα αξιόγραφα. Εν ολίγοις, η Υπεράσπιση των Αιτητών στην αγωγή 2703/2017, εξαρτάται από το αποτέλεσμα στην αγωγή 1287/2017. Αυτός είναι ο λόγος που στα πλαίσια της αγωγής 2703/2017, οι Αιτητές είχαν προβάλει ως πρώτη δικογραφημένη Υπεράσπιση, προδικαστική ένσταση ότι υπήρχε κώλυμα προώθησης της αγωγής 2703/2017 εξαιτίας εκκρεμοδικίας στην αγωγή 1287/2017. Πολύ απλά, στην περίπτωση που οι Αιτητές έχουν δίκαιο για τη συναλλαγή των αξιογράφων, η τράπεζα θα τους οφείλει αποζημιώσεις. Κατανοώ γιατί οι Εναγόμενοι προσπαθούν να αποφύγουν τη διασύνδεση των δύο συναλλαγών και τον διαχωρισμό τους, αλλά αυτό δεν είναι δίκαιο και ορθό υπό τις περιστάσεις διότι σε τέτοια περίπτωση παρεμποδίζονται οι Αιτητές από το να προβάλουν την Υπεράσπιση τους στα πλαίσια της αγωγής 2703/2017. Οι ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης, επιβάλλουν ότι το κοινό ζήτημα του συμψηφισμού, απαιτεί όπως οι δύο αγωγές συνεκδικαστούν.
Εκδίδεται διάταγμα ως η Αίτηση. Η αγωγή 2703/2017 θα εκδικαστεί στα πλαίσια της αγωγής 1287/17 ως μία αγωγή με οδηγό την αγωγή 1287/2017. Οι Ενάγοντες θα προσκομίσουν μαρτυρία για την απαίτηση τους στην αγωγή 1287/2017 και Υπεράσπιση τους στην αγωγή 2703/2017. Στη συνέχεια, οι Καθ’ ων η Αίτηση θα προσκομίσουν τη μαρτυρία τους για την Υπεράσπιση τους στην αγωγή 1287/2017 και την απαίτηση τους στην 2703/2017. Καμία αγωγή δεν χάνει την αυτοτέλεια της, ενόψει της συνεκδίκασης των αγωγών Τα έξοδα της 2703/2017 από σήμερα, θα είναι έξοδα της αγωγής 1287/2017. Τα έξοδα της Αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Αιτητών και εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση όπως αυτά υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)……………….
Ν. Ταλαρίδου-Κοντοπούλου, Α. Ε. Δ.