ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, Π.Ε.Δ.

 

Αίτηση/ Έφεση: 190/24 (i - Justice)

 

Επί τοις αφορώσι τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/1965 και επί τοις αφορώσι και τον Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο Κεφ.224 ως και τις σχετικές τροποποιήσεις τους.

 

Μεταξύ:

1. Αργυρός Μιχαήλ

2. Κωνσταντίνος Μιχαήλ,

3. Άγγελος Μιχαήλ

4. Μιχάλης Μιχαήλ

5. Σταυρούλλα Μιχαήλ

Εφεσειόντων-Αιτητών

-και-

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

Εφεσίβλητη – Καθ’ ης η Αίτηση

--------------------------------

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 4 Ιουνίου, 2024

 

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:

Για Εφεσείοντες 1- 5 - Αιτητές: κ. Γ. Αδαμίδης

Για Εφεσίβλητη - Καθ’ ης η αίτηση: Γ. Κολοκασίδης & Συνεταίροι Δ.Ε.Π.Ε.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Οι Αιτητές ‑ Εφεσείοντες 1 ‑ 5, με την αίτησή τους, ζητούν διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να ακυρώνεται ή/και να παραμερίζεται η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ», ημερομηνίας 22/03/2024, η οποία αφορά την πώληση του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 6/672, Φ./Σχ.21/39Ε2, τμήμα 6, τεμάχιο 630, στο Καϊμακλί, με δημόσιο πλειστηριασμό λόγω της επιβάρυνσης του με την υποθήκη Υ6472/2008 Επαρχιακού Κτηματολογίου Λευκωσίας. Παράλληλα, ζητούνται διατάγματα με τα οποία να αναστέλλεται ή/και να ακυρώνεται τόσο ο πλειστηριασμός ημερομηνίας 04/06/2024 καθώς και η περαιτέρω διαδικασία που προβλέπεται στον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965.

 

Ως λόγους έφεσης, προβάλλουν το γεγονός ότι η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ», δεν έχει δεόντως επιδοθεί γιατί δεν παραδόθηκε στους Αιτητές ‑ Εφεσείοντες 1 ‑ 5 με συστημένη επιστολή, η οποία να απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας τους και γιατί δεν παραδόθηκε με ιδιωτική επίδοση στην τελευταία γνωστή διεύθυνση που είναι καταχωρημένη στο μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου. Προβάλλεται, επίσης, ότι η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή λόγω του ότι η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» δεν έχει δεόντως επιδοθεί.

 

Ως νομική βάση παρατίθενται τα άρθρα 27, 36, 44, 44Α μέχρι 44 ΙΑΑ του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου, το άρθρο 80 του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, οι κανονισμοί 5, 7, 8, 9, 14, 15 και 17 των περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμών, η Δ.48 θ.1 μέχρι 3, το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και οι συμφυείς εξουσίες και η πρακτική του Δικαστηρίου.

 

Ως προς τα γεγονότα, κατατέθηκε ένορκη δήλωση της Εφεσείουσας 5 - Αιτήτριας, η οποία εξουσιοδοτήθηκε από τους Εφεσείοντες 1 και 4 - Αιτητές όπως καταρτίσει τη συγκεκριμένη ένορκη δήλωση. Σύμφωνα με το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης, ο Εφεσείοντας 1 - Αιτητής, είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου ακινήτου και περί το 2008 το υποθήκευσε καταρτίζοντας τη σύμβαση και Δήλωση Υποθηκεύσεως, Υ6472/2008 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λευκωσίας, προς όφελος της Εφεσίβλητης - Καθ' ης η Αίτηση ως εξασφάλιση των υποχρεώσεων των Εφεσείοντων 2, 3, 4 - Αιτητών. Οι Εφεσείοντες 1 και 5 – Αιτητές παραχώρησαν προσωπική εγγύηση προς εξασφάλιση των συγκεκριμένων υποχρεώσεων. Καταγράφει ότι οι Εφεσείοντες 1 και 5 – Αιτητές διαμένουν στην οδό Αριστείδου 14Β, 1026 Καϊμακλί και ο Εφεσείοντας 4 – Αιτητής διαμένει στην οδό Αγίου Δημητρίου 88, 1027 Καϊμακλί. Στις 10/04/2024 ο ιδιώτης επιδότης επέδωσε στην ίδια την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με ημερομηνία 22/03/2024, η οποία απευθύνεται στον Εφεσείοντα 1 – Αιτητή, ο οποίος είναι σύζυγός της και στον Εφεσείοντα 4 – Αιτητή, ο οποίος είναι υιός της. Η ίδια αρνήθηκε να παραλάβει τις Ειδοποιήσεις οι οποίες απευθύνονταν στους Εφεσείοντες 2 και 3 - Αιτητές, οι οποίοι είναι υιοί της, γιατί ο Εφεσείοντας 2 – Αιτητής διαμένει στην Λάρνακα τα τελευταία 20 χρόνια και ο Εφεσείοντας 3 – Αιτητής δεν έχει οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί της.

 

Προωθεί τη θέση ότι η προσβληθείσα Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ», ημερομηνίας 22/03/2023, αποστάλθηκε πριν τη λήξη της προθεσμίας καταβολής της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο ‑ δανειστή γιατί η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» δεν επιδόθηκε δεόντως, αφού δεν παραδόθηκε με συστημένη επιστολή ή/και δεν επιδόθηκε με ιδιωτική επίδοση στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας των Εφεσειόντων ‑ Αιτητών.

 

Ένορκη Δήλωση καταρτίστηκε και από τον Εφεσείοντα 3 - Αιτητή, ο οποίος είναι εξουσιοδοτημένος και από τον Εφεσείοντα 2 - Αιτητή στην κατάρτισή της. Ισχυρίζεται ότι ο ίδιος διαμένει στην οδό Κορμακίτη 9, Διαμ.304 στην Λευκωσία και ο αδελφός του διαμένει στον Άγιο Θεόδωρο Λάρνακας, στην οδό Κώστα Μιχαηλίδη 3. Υποστηρίζει ότι η Εφεσίβλητη - Καθ΄ης η αίτηση παρέλειψε να τους επιδώσει την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ημερομηνίας 22/03/2024, γιατί δεν τους στάλθηκε με συστημένη επιστολή η οποία να απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση ή στη διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη στο μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, αλλά ούτε και τους την επέδωσε με ιδιώτη επιδότη στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας τους. Επιπρόσθετα, προωθεί τη θέση ότι η προσβληθείσα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ημερομηνίας 22/03/2023, αποστάλθηκε πριν τη λήξη της προθεσμίας καταβολής της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο ‑ δανειστή γιατί η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» δεν επιδόθηκε δεόντως, αφού δεν παραδόθηκε με συστημένη επιστολή ή/και δεν επιδόθηκε με ιδιωτική επίδοση στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας των Εφεσειόντων 2 και 3 – Αιτητών.

 

Η Αίτηση ‑ Έφεση αντιμετωπίστηκε με ένσταση από την Καθ΄ ης η αίτηση, στην οποία ένσταση καταγράφονται δεκαεπτά (17) λόγοι ενστάσεως, οι οποίοι μπορούν να συνοψιστούν σε συντομία ως ακολούθως: Ότι η νομική βάση της Αίτησης είναι λανθασμένη ή/και ελλιπής ή/και η ένορκη δήλωση που την συνοδεύει δεν στηρίζει τις αιτούμενες θεραπείες, ότι είναι κατά Νόμο και ουσία αβάσιμη ή/και αποτελεί κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας, ότι η επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» και της προηγηθείσας Ειδοποίησης Τύπου «Ι» πληρούν τις καθορισμένες νομοθετικές προϋποθέσεις και έχουν επιδοθεί κανονικά και νομότυπα, ότι το περιεχόμενο της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» ήταν στον προβλεπόμενο τύπο και πληρούσε τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, ότι δεν δικαιολογείται ο παραμερισμός της Ειδοποίησης «ΙΑ» και η ακύρωση του σκοπούμενου πλειστηριασμού, ότι οι Αιτητές με τη σύμβαση υποθήκης κατέστησαν ανέκκλητα τον ενυπόθηκο ‑ δανειστή πληρεξούσιο αντιπρόσωπό τους, ότι προβλέπεται ρητά στο έγγραφο υποθήκης το δικαίωμα των Καθ' ων η αίτηση στην πώληση των ενυπόθηκων ακινήτων, ότι το έγγραφο υποθήκης υπογράφτηκε πριν την τροποποίηση του Νόμου οπόταν και ο ενυπόθηκος οφειλέτης εξ' αρχής συμφώνησε και κατ' επέκταση γνώριζε για τη δυνατότητα των Εφεσίβλητων – Καθ΄ων η αίτηση να προβούν στη συγκεκριμένη πώληση, ότι δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου το κατάλληλο υπόβαθρο γεγονότων ή/και επαρκής μαρτυρία που να δικαιολογεί την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων, ότι ο ισχυρισμός για μη δέουσα επίδοση των Ειδοποιήσεων παρατίθεται γενικά και αόριστα, ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» πληροί τα τυπικά χαρακτηριστικά και τις προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος, ότι η εκποίηση της υποθήκης έχει αρχίσει καθόλα νόμιμα και σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου και ότι οι Εφεσείοντες – Αιτητές παρέλειψαν να ενημερώσουν ή/και να επιδώσουν την Έφεση σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

 

Νομική βάση της ένστασης καταγράφονται τα άρθρα 5, 21, 22, 27 ‑ 33, 42 και 43 του περί Δικαστηρίων Νόμου, τα άρθρα 2 ‑ 9, 14, 21, 22, 23, 25, 26, 27, 28 μέχρι 34, 42, 43 και 57 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, οι πρόνοιες της Οδηγίας της Κεντρικής Τράπεζας περί Διαχείρισης Καθυστερήσεων του 2013, τα άρθρα 28, 50, 58, 80, 81, 82 και 85 του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, τα άρθρα 5, 27, 36 ‑ 39, 40(1)(2)(Α) και 44Α μέχρι 44 ΙΑΑ και 51 του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου, ο περί Πώλησης Ενυπόθηκου Ακινήτου μέσω Ηλεκτρονικού Συστήματος Πλειστηριασμού Διάταγμα του 2019, στη διακριτική ευχέρεια και στις εγγενείς και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου, στο Κοινοδίκαιο, στο Δίκαιο της Επιείκειας στις αποφάσεις των Κυπριακών Δικαστηρίων και στην εγγενή εξουσία και πρακτική του Δικαστηρίου.

 

Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η ένσταση καταγράφονται σε ένορκη δήλωση του Αντρέα Αντρέου, λειτουργού ανάκτησης χρεών στην Υπηρεσία της Συνεργατικής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων, της οποίας η Καθ' ης η Αίτηση είναι θυγατρική. Ο ίδιος έχει γνώση των γεγονότων και παραθέτει τα ακόλουθα: Αρχικά αναφέρεται στη μετεξέλιξη της Νέας Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Καϊμακλίου ΛΤΔ και στο πώς οι εργασίες της μεταφέρθηκαν στην Κυπριακή Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Ltd δυνάμει του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για συναφή Θέματα Νόμου, Ν.169(Ι)/15, η οποία είναι εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων και δεν είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα. Όσον αφορά τα συγκεκριμένα γεγονότα, ισχυρίζεται ότι οι Εφεσείοντες 1, 2 και 3 ‑ Αιτητές αιτήθηκαν από την Εφεσίβλητη - Καθ' ης η αίτηση πιστωτικές διευκολύνσεις ύψους €350.000 και υπογράφτηκε σχετική συμφωνία στις 14/05/2008. Προς εξασφάλιση όλων των υποχρεώσεων των πρωτοφειλετών, ο Εφεσείοντας 1 ‑ Αιτητής προσέφερε και η Συνεργατική αποδέχθηκε όπως υποθηκευτεί προς όφελος της Συνεργατικής το ακίνητο, οικόπεδο, με αριθμό εγγραφής F672, Φ./ΣΧ.21/39Ε2, τμήμα 6, τεμάχιο 630, μερίδιο όλο, στο Καϊμακλί στην Λευκωσία. Η Σύμβαση και Δήλωση Υποθηκεύσεως του συγκεκριμένου ακινήτου κατατέθηκαν στο Κτηματολογικό Γραφείο Λευκωσίας και η υποθήκη έλαβε τον αριθμό Υ6472/2008. Ως περαιτέρω εξασφάλιση των υποχρεώσεων των πρωτοφειλετών, οι Εφεσείοντες 1 και 5 ‑ Αιτητές παρείχαν προσωπική εγγύηση. Παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της Συνεργατικής και των Ιδρυμάτων που την διαδέχθηκαν, τόσο οι πρωτοφειλέτες καθώς και οι εγγυητές, παρέλειψαν να συμμορφωθούν με τις συμβατικές τους υποχρεώσεις. Αποτέλεσμα ήταν η έκδοση διαιτητικής απόφασης εναντίον όλων των πρωτοφειλετών και των εγγυητών, στις 18/09/2009, συμπεριλαμβανόμενης και της επίδικης υποθήκης. Η συγκεκριμένη διαιτητική απόφαση ενεγράφηκε στις 03/05/2023.

 

Είναι η θέση του ότι οι Εφεσείοντες ‑ Αιτητές, ουδέποτε προέβησαν σε οποιαδήποτε διευθέτηση ή εξόφληση των υποχρεώσεών τους με αποτέλεσμα το οφειλόμενο, προς την Καθ' ης αίτηση, χρέος να υφίσταται μέχρι σήμερα. Λόγω του συγκεκριμένου γεγονότος ενεργοποιήθηκε το Mέρος IVΑ του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου Ν.9/1965 και αποστάλθηκαν, στις 13/11/2023, με συστημένο ταχυδρομείο οι Ειδοποιήσεις Τύπου «Ι», ημερομηνίας 24/10/2023. Παρά το γεγονός ότι οι Εφεσείοντες ‑ Αιτητές ενημερώθηκαν από το ταχυδρομείο για την αποστολή των συγκεκριμένων ειδοποιήσεων παρέλειψαν να τις παραλάβουν. Η ίδια Ειδοποίηση είχε αποσταλεί με συστημένο ταχυδρομείο και στα ενδιαφερόμενα μέρη. Ακολούθησε η επίδοση των Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» στην Εφεσείουσα 5 - Αιτήτρια στις 20/11/2023 προσωπικά και για τους Αιτητές ‑ Εφεσείοντες 1, 2, 3 και 4 λόγω του ότι η Εφεσείουσα 5 ‑ Αιτήτρια είναι σύζυγος του Εφεσείοντα 1 – Αιτητή και μητέρα και συγκάτοικος των Εφεσειόντων 2, 3 και 4 - Αιτητών. Η Εφεσείουσα ‑ Αιτήτρια 5 παρέλαβε στη συνέχεια, στις 23/01/2024, από το ταχυδρομείο την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», η οποία της είχε επιδοθεί. Η συγκεκριμένη Ειδοποίηση παραλήφθηκε και από τον Εφεσείοντα 3 – Αιτητή από το ταχυδρομείο. Ακολούθησε, στις 17/01/2024, η επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΒ», ημερομηνίας 08/01/2024, στην Εφεσείουσα 5 - Αιτήτρια προσωπικά και για τους Εφεσείοντες 1, 3 και 4 - Αιτητές μέσω ιδιώτη ‑ επιδότη αφού είχαν ειδοποίηση από το ταχυδρομείο για την αποστολή της ειδοποίησης, πλην όμως παρέλειψαν να την παραλάβουν. Για τους Εφεσείοντες 1 και 2 η συγκεκριμένη παραλήφθηκε στις 23/01/2024 από το ταχυδρομείο, από την Εφεσείουσα 5 - Αιτήτρια.

 

Στις 10/04/2023 αποστάλθηκε με συστημένο ταχυδρομείο η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 22/03/2024 σε όλους τους Εφεσείοντες – Αιτητές, πλην όμως δεν παραλήφθηκε. Την ίδια ημέρα, στις 10/04/2024, η συγκεκριμένη Ειδοποίηση επιδόθηκε στους Εφεσείοντες 1 και 5 – Αιτητές προσωπικά και για τους Εφεσείοντες 2,3 και 4 – Αιτητές, στην Εφεσείουσα 5 – Αιτήτρια λόγω του ότι είναι μητέρα των Αιτητών ‑ Εφεσείοντων 2, 3 και 4.

 

Προωθεί τον ισχυρισμό ότι οι Εφεσείοντες - Αιτητές ουδέποτε αμφισβήτησαν τη διεύθυνση αποστολής των σχετικών Ειδοποιήσεων, οι οποίες παραλήφθηκαν από την Εφεσείουσα 5 - Αιτήτρια δεόντως από το ταχυδρομείο. Η Καθ' ης η Αίτηση γνώριζε ως τελευταία διεύθυνση των Εφεσειόντων 1, 2 και 5 - Αιτητών την Αριστείδου 14, στο Καϊμακλί και σε σχέση με τους Εφεσείοντες 3 και 4 – Αιτητές, για τον Εφεσείοντα – Αιτητή 4 Αγίου Δημητρίου 88 και για τον Εφεσείοντα – Αιτητή 3 τη διεύθυνση Κορμακίτη 9, διαμέρισμα 304, Παλλουριώτισσα. Υποστηρίζει ότι οποιοιδήποτε ισχυρισμοί για παράτυπη επίδοση, δεν έχουν προκαλέσει δυσμενή επηρεασμό των δικαιωμάτων των Εφεσειόντων – Αιτητών.

 

Κατά τη δική του άποψη, όλες οι σχετικές Ειδοποιήσεις έχουν αποσταλεί δεόντως με συστημένο ταχυδρομείο και παράλληλα έχουν επιδοθεί με ιδιωτική επίδοση. Υποστηρίζει ότι ο ισχυρισμός της Ομνύουσας, ότι δεν έχει επικοινωνία με τον Εφεσείοντα 3 - Αιτητή, δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αφού η ίδια δηλώνει ότι τον εκπροσωπεί, ενώ έχουν τον ίδιο δικηγόρο. Επίσης προκύπτει ότι η ίδια η Εφεσείουσα 5 – Καθ’ ης η αίτηση έχει υπογράψει και έχει παραλάβει όλες τις Ειδοποιήσεις που δεν αφορούν την ίδια. Καταλήγει, ότι η Καθ' ης η αίτηση, έχει συμμορφωθεί με τις πρόνοιες που επιβάλλει το Μέρος ΙVΑ του Ν.16/1965 και ζητά την απόρριψη της Αίτησης ‑ Έφεσης.

 

Οι δύο συνήγοροι διαβίβασαν προς το Δικαστήριο τις εκατέρωθεν θέσεις με γραπτές αγορεύσεις. Το Δικαστήριο έχει το περιεχόμενό τους κατά νου και θα προβεί σε ειδική αναφορά εκεί όπου το κρίνει απαραίτητο ή αναγκαίο για σκοπούς της παρούσας απόφασης.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

 

Η παρούσα Έφεση στρέφεται κατά της διαδικασίας που έχει ξεκινήσει η Εφεσίβλητη–Καθ΄ ης η αίτηση για την ιδιωτική πώληση, μέσω ηλεκτρονικού πλειστηριασμού, του επίδικου ακινήτου το οποίο ανήκει στον Εφεσείοντα 1–Αιτητή και έχει υποθηκευτεί προς όφελος της Εφεσίβλητης - Καθ΄ ης η αίτηση, ως εξασφάλιση των δανειακών υποχρεώσεων των Εφεσειόντων 1, 2 και 3 -Αιτητών και επιβαρύνεται με την Υποθήκη Υ6472/2008. Ενόψει της παράλειψης των Εφεσειόντων 1, 2 και 3 – Αιτητών και των Εγγυητών τους να εξοφλήσουν το χρέος, η Εφεσίβλητη– Καθ΄ης η Αίτηση προχώρησε στην έκδοση διαιτητικής απόφασης στις 18/09/2009. Ακολούθως, στις 09/11/2023, προχώρησε στην έναρξη της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου, δυνάμει των προνοιών του Μέρους VIA του Ν.9/1965, αποστέλλοντας με συστημένο ταχυδρομείο στους Εφεσείοντες– Αιτητές και σε όλα τα Ενδιαφερόμενα πρόσωπα τις Ειδοποιήσεις Τύπου «Ι», ημερομηνίας 24/10/2023, Τεκμήριο 15 στην Ένσταση. Οι συγκεκριμένες Ειδοποιήσεις δεν παραλήφθηκαν, σύμφωνα με το έντυπο του Ταχυδρομείου. Ακολούθησε η έκδοση των Ειδοποιήσεων Τύπου «ΙΒ» στις 08/01/2024, οι οποίες απεστάλησαν ταχυδρομικώς στις 18/01/2024, αλλά παραλήφθηκαν από τους Εφεσείοντες 1 και 2 – Αιτητές στις 23/01/2024, μετά που τους είχαν επιδοθεί, από ιδιώτη επιδότη, στις 17/01/2024, Τεκμήρια 17 και 18 στην Ένσταση. Ακολούθησε η αποστολή, στις 08/04/2024, της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» με ημερομηνία 22/03/2024, Τεκμήριο 19 στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Ένσταση, με την οποία καθορίστηκε ως ημερομηνία πλειστηριασμού η 04/06/2024. Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» επιδόθηκε στις 10/04/2024 με ιδιώτη επιδότη στους Εφεσείοντες 1 και 5 –Αιτητές προσωπικά και για τους υπόλοιπους Εφεσείοντες – Αιτητές στην Εφεσείουσα 5 – Αιτήτρια, μητέρα τους, Τεκμήριο 20 στην Ένσταση, έναντι της υπογραφής της. Οι συστημένες επιστολές δεν παραλήφθηκαν.

 

ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ

 

Προτού προχωρήσω να εξετάσω τα ζητήματα που έχουν εγερθεί θεωρώ αναγκαίο, για τους σκοπούς εξέτασης των εγειρόμενων ζητημάτων, να σκιαγραφήσω τη διαδικασία που προβλέπεται στο Μέρος VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, όπως αυτό τροποποιήθηκε από τους Ν.142(Ι)/2014, Ν.87(Ι)/2018 και Ν.61(Ι)/20.

 

Η διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου από τον ενυπόθηκο δανειστή ξεκινά με την αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» η οποία, σε περίπτωση όπου ο δανειστής είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, συνοδεύεται από την Ειδοποίηση Τύπου «Θ». Νοείται ότι δεν υπάρχει υποχρέωση αποστολής της Ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», εάν ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VI. Με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» αποστέλλεται και κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων. Μέσω της Ειδοποίησης αυτής, καλείται ο οφειλέτης όπως εξοφλήσει το οφειλόμενο ποσό εντός προθεσμίας όχι μικρότερης των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσής της ενώ, παράλληλα, ενημερώνεται ότι, σε περίπτωση μη εξόφλησης, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου.

 

Σε περίπτωση παράλειψης συμμόρφωσης του ενυπόθηκου οφειλέτη με τις απαιτήσεις της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», τότε ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό. Η Ειδοποίηση αυτή, η οποία είναι κατά τον Τύπο «ΙΑ», επιδίδεται εντός περιόδου όχι μικρότερης των 45 ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. Εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», ο ενυπόθηκος οφειλέτης δικαιούται να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της Ειδοποίησης «ΙΑ» και της σκοπούμενης πώλησης, μόνο για τους λόγους που διαλαμβάνονται ρητά στο εδάφιο (3) του Άρθρου 44Γ.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 44Γ(3) του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου, ως έχει τροποποιηθεί, από την ημερομηνία παραλαβής της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ»:

 

« Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:

 

(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙

(β)  η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙

(γ)   η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙

(δ)  έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙

(ε)   έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου   οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου˙

(στ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται  στο σχέδιο "ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων"  ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο».

 

Οι πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου του Ν.9/65 είναι ξεκάθαρες. Στην περίπτωση που υφίσταται ένας από τους έξι λόγους που καταγράφονται, κατά τρόπο περιοριστικό, στο συγκεκριμένο άρθρο, παρέχεται η δυνατότητα στον ενυπόθηκο οφειλέτη καθώς και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ». Πρόκειται, δηλαδή, για διαδικασία με προσδιορισμένο και περιορισμένο σκοπό, αφού στο πλαίσιό της, η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο κατά πόσον ισχύει ένας από τους αναφερόμενους, στο συγκεκριμένο άρθρο, λόγους ακύρωσης της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ».

 

Με δεδομένη την πρόνοια του Νόμου, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 44(Γ), οποιοιδήποτε λόγοι έφεσης ή παράπονα που εκφράζουν οι Εφεσείοντες –Αιτητές, στο πλαίσιο του υπό συζήτηση δικονομικού τους διαβήματος κατά της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ», στην έκταση που αυτά δεν άπτονται ζητημάτων που κατά το πιο πάνω άρθρο μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης σε έφεση του είδους, όπως ζητήματα που αφορούν την επίδοση, τον τύπο, το περιεχόμενο ή ακόμα τη νομιμότητα της Ειδοποιήσεως Τύπος «Ι» και την κατάσταση λογαριασμού που τη συνοδεύει εκ των πραγμάτων και στην έκταση που δεν περιλαμβάνονται ή συσχετίζονται με τους καθορισμένους λόγους παραμερισμού της σχετικής Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ», όπως εξαντλητικά αυτοί απαριθμούνται και προβλέπονται στο Νόμο, δεν μπορούν να αποτελέσουν ουσιαστικό αντικείμενο συζήτησης στα πλαίσια της υπό συζήτηση Αίτησης. Εν πάση περιπτώσει, δεδομένη είναι η δυνατότητα προβολής οποιωνδήποτε τέτοιων ζητημάτων στα πλαίσια άλλων ένδικων μέσων, όπως αυτό διασφαλίζεται από το άρθρο 44Β(3) του Ν.9/65.

 

Με τα πιο πάνω κατά νου, οι λόγοι ακύρωσης 1 και 2 που προβάλλονται, αφορούν την λανθασμένη επίδοση των Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» και «ΙΑ» ή και τη μη ορθή επίδοση ως προς τη διεύθυνση των Εφεσειόντων 2 και 3 - Αιτητών αλλά και για τον τρόπο επίδοσης στους συγκεκριμένους. Όπως αποκαλύπτεται από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 15 στην Ένσταση, οι Ειδοποιήσεις «Ι» είχαν αρχικά αποσταλεί με συστημένο ταχυδρομείο, στις 09/11/2023, προς τους Εφεσείοντες – Αιτητές και ακολούθως στις 20/11/2023 επιδόθηκαν με ιδιώτη επιδότη. Εκδόθηκαν, την 08/04/2024, οι Ειδοποιήσεις Τύπου «ΙΑ» οι οποίες απεστάλησαν με συστημένο ταχυδρομείο στις 08/04/2024, Τεκμήριο 19 στην Ένσταση αλλά δεν παραλήφθηκαν και επιδόθηκαν με ιδιώτη επιδότη στις 10/04/2024, Τεκμήριο 20 στην Ένσταση. Δηλαδή, υπήρξε συμμόρφωση με τις επιταγές του άρθρου 44Γ(1) και (2) του Ν.9/1965.

 

Είναι η θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου των Εφεσειόντων 1 – 5 - Αιτητών ότι δεν υπήρξε συμμόρφωση με τις πρόνοιες του άρθρου 44ΙΕ γιατί οι Ειδοποιήσεις Τύπου «Ι» και «ΙΑ» επιδόθηκαν στην Εφεσείουσα 5 – Αιτήτρια, για όλους τους Εφεσείοντες – Αιτητές αντί να επιδοθούν ως προβλέπεται από το Ν.9/1965.

Το λεκτικό του άρθρου 44Γ(2), σε συνάρτηση με την ερμηνεία που αποδίδεται στον όρο «επίδοση» στο άρθρο 44ΙΕ του Ν.9/1965, καθιστά σαφές ότι η πρόθεση του νομοθέτη ήταν να αποστέλλονται οι καθορισμένες Ειδοποιήσεις με συστημένο ταχυδρομείο και στην περίπτωση που δεν επιτευχθεί η επίδοση με το ταχυδρομείο, τότε να επιχειρείται η ιδιωτική επίδοση. Απώτερος στόχος της συγκεκριμένης πρόνοιας είναι να λάβει γνώση ο ενυπόθηκος οφειλέτης της διαδικασίας πλειστηριασμού του ακινήτου, γεγονός που έχει επιτευχθεί στην υπό κρίση υπόθεση, πλην όμως ο τρόπος με τον οποίο θα λάβει τη συγκεκριμένη γνώση είναι προκαθορισμένος από τον ίδιο το Νομοθέτη. Δεν μπορώ, όμως, να παραγνωρίσω ότι η συγκεκριμένη πρόνοια χρησιμοποιείται κατά κόρον, με σκοπό την απόρριψη των διαδικασιών, από τους ενυπόθηκους οφειλέτες.

 

Όπως έχει νομολογηθεί, η καλή επίδοση συνδέεται αναπόφευκτα με τη δυνατότητα του ενδιαφερομένου να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους εγκαλείται στο Δικαστήριο. Τότε μόνο του παρέχεται η δυνατότητα να υπερασπισθεί, με βάση τα δικαιώματα που τα Άρθρα 30.3(α) και (β) του Συντάγματος του παρέχουν (βλ. Ιερά Μητρόπολης Λεμεσού ν. Char. P. Michaelides (Estates) Ltd (2002) 1 Α.Α.Δ. 43). Στην προκειμένη περίπτωση, με βάση τα όσα έχουν αναφερθεί ανωτέρω, αυτά τα δικαιώματα έχουν πλήρως διασφαλιστεί και ασκηθεί από πλευράς των Εφεσειόντων– Αιτητών. Σημειώνεται ότι οι Εφεσείοντες 1 – 5 – Αιτητές γνώριζαν για την έναρξη της διαδικασίας εκποίησης από τον Νοέμβριο 2023. Ως εκ τούτου, ο σκοπός της επίδοσης, ήτοι το επηρεαζόμενο πρόσωπο να λάβει γνώση της εναντίον του διαδικασίας, έχει στην υπό εξέταση περίπτωση, αναμφίβολα, επιτευχθεί.

 

Στην πολύ πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων ΛΤΔ ν. Γιώργου Παντέλα Πολ. ΕΦ. 159/21 ημερ. 01/12/2023, εξετάστηκε το θέμα της επίδοσης και διαβάζονται τα εξής σημαντικά και καθοδηγητικά:

 

« Το ερμηνευτικό άρθρο 44ΙΕ του Ν9/6  όπως διαμορφώθηκε μετά τον τροποποιητικό Ν87(Ι)/2018 προβλέπει τα ακόλουθα:

 

«"επίδοση" σηµαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισµένη σε µητρώο του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

 

Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσµούς Πολιτικής ∆ικονοµίας, περιλαµβανοµένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης µε διάταγµα ∆ικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης: Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισµό, διεθνή σύµβαση, νόµο, δευτερογενή νοµοθεσία ή διαδικαστικό κανονισµό ισχύει στη ∆ηµοκρατία:

 

(οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας)

 

Μια από τις προεξάρχουσες υποθέσεις επί του ζητήματος της ερμηνείας Νόμων είναι η Southfields Industries Ltd v. Δήμου Λευκωσίας [1995] 3 Α.Α.Δ. 59, 64 (απόφαση ολομέλειας) στην οποία λέχθηκαν τα εξής:

«Σκοπός της ερμηνείας του νόμου είναι η ανεύρεση της πρόθεσης του νομοθέτη. Όπου το λεκτικό της διάταξης είναι σαφές, το Δικαστήριο την ερμηνεύει με βάση τη φυσική και συνήθη έννοια των λέξεων. Οι λέξεις σ' ένα νομοθέτημα γενικά ερμηνεύονται με τη συνήθη τους σημασία, αλλά και με βάση τα συμφραζόμενα, έχοντας δε υπόψη το αντικείμενο και το σκοπό του νόμου.»

Στην υπόθεση Τ. Γεωργιάδης & Υιός Λτδ ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 1142  λέχθηκε ότι οι Νόμοι πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα με το απλό γραμματικό και κατά κυριολεξία νόημα των λέξεων εκτός όπου αυτό είναι σε αντίθεση με οποιαδήποτε ρητή πρόθεση ή δηλωμένο σκοπό του Νόμου ή αν αυτό το νόημα θα οδηγούσε σε παράλογο αποτέλεσμα (βλ. επίσης Marabou Floating Restaurant Ltd v. Council of Ministers (1973) 3  C.L.R. 397, Argolis Estate Ltd v. Minister of Finance & Another (1977) 3  C.L.R. 441, 450, Georghiou Real Estate Co. Ltd v. R. (1978) 3 C.L.R. 45, 46, Haris Theodorides v. The Central Bank of Cyprus (1985) 3 C.L.R. 721, 722 και Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις Πλάζα Λτδ κ.α. ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Γερμασόγειας (1998) 3 Α.Α.Δ. 348).

Παρομοίως στην υπόθεση Νικολάου ν. Total Properties Ltd κ.α. (2011) 1 Α.Α.Δ. 1358 λέχθηκαν τα ακόλουθα:

«Συνιστά πάγια νομολογιακή αρχή ότι εκεί όπου το λεκτικό του Νόμου είναι σαφές, τότε για σκοπούς διακρίβωσης του πραγματικού σκοπού του νομοθέτη, το μόνο αυθεντικό οδηγό αποτελεί το κείμενο του νόμου. Στις λέξεις θα πρέπει να αποδίδεται η φυσική και συνήθης έννοια τους και τα δικαστήρια οφείλουν να καταστήσουν το νόμο αποτελεσματικό, οποιεσδήποτε και αν είναι οι συνέπειες. Όπως πολύ εύστοχα λέχθηκε στην υπόθεση Ghalanos Distributors Ltd v Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 528,  στη σελ. 533, «Το Δικαστήριο δεν κρίνει την πολιτική του Νόμου ούτε επιχειρεί με ερμηνευτικά μέσα να δώσει σοφότερη ή δικαιότερη λύση ή ακόμα πιο επιθυμητή από αυτήν που προβλέπει η διάταξη». (βλ. επίσης, Κ.Ο.Τ. v. Παπαδόπουλου (1990) 2 Α.Α.Δ. 86, Μακεδόνας v. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 162, Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις Πλάζα Λτδ. κ.ά. v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Γερμασόγειας (1998) 3 Α.Α.Δ. 348).»

Τέλος, στην υπόθεση Marios Nikolaou Developers Ltd κ.α., Πολιτική Αίτηση Αρ. 101/2018, ημερομηνίας 14.08.2018, ECLI:CY:AD:2018:D378 επισημαίνονται τα ακόλουθα:

«Είναι νομολογιακά γνωστό ότι βασικό κριτήριο για την ερμηνεία ενός νομοθετήματος αποτελεί η συνήθης σημασία των λέξεων.  Εκεί όπου οι πρόνοιες της νομοθεσίας είναι σαφείς στις λέξεις θα πρέπει να δίδεται η γραμματική τους έννοια.  Κεντρική επιδίωξη και στόχος του ερμηνευτικού έργου του Δικαστηρίου είναι η διακρίβωση της [αντικειμενικής] πρόθεσης του νομοθέτη που είναι και το μόνο ζητούμενο (βλ. Κωμοδρόμος ν. White Knight Holdings (2010) 1 A.Α.Δ. 1903).»

Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών  Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.» 

 

Προκύπτει από τα γεγονότα ότι είχε προηγηθεί η αποστολή των συγκεκριμένων Ειδοποιήσεων με συστημένο ταχυδρομείο πριν την επίδοσή τους, ως προκύπτει και από τα Τεκμήρια 15 και 20 στην Ένσταση. Οπόταν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η συγκεκριμένη πρόνοια του Ν.9/1965 ικανοποιείται.

 

Θα πρέπει βέβαια να εξεταστεί ο ισχυρισμός των Εφεσειόντων – Αιτητών ότι η επίδοση δεν ήταν σωστή γιατί δεν έγινε στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας τους ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρημένη στο μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου. Προκύπτει από τη Συμφωνία Δανείου, Τεκμήριο 8 στην Ένσταση, ότι η διεύθυνση που οι ίδιοι οι Εφεσείοντες 1, 2, 3, 4 και 5 – Αιτητές είχαν αρχικά παραχωρήσει στην Εφεσίβλητη – Καθ΄ης η αίτηση ήταν η Αριστείδου 14, Καϊμακλί. Στη συνέχεια οι Εφεσείοντες 3 και 4 άλλαξαν διεύθυνση, Τεκμήριο 22 στην Ένσταση και η Εφεσίβλητη – Καθ΄ης η αίτηση απέστειλε τις Ειδοποιήσεις στη νέα διεύθυνση των Εφεσειόντων 3 και 4 – Αιτητών, ως προκύπτει από τα Τεκμήρια 15 και 19.

 

Όσον αφορά την ιδιωτική επίδοση των συγκεκριμένων Ειδοποιήσεων φαίνεται να έγινε στη μητέρα τους, Εφεσείουσα 5 - Αιτήτρια, πλην όμως η ίδια ισχυρίζεται ότι ο Εφεσείοντας 2 – Αιτητής διαμένει στην Λάρνακα τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ με τον Εφεσείοντα 3 – Αιτητή δεν έχει επικοινωνία τα τελευταία χρόνια. Εγείρεται το ερώτημα γιατί υπέγραψε για την επίδοσή τους στην ίδια.

 

Σύμφωνα με την Δ.5 θ.2(1)(i) των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, η οποία διέπει την επίδοση εγγράφων για λογαριασμό κάποιου προσώπου, επίδοση μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας του προσώπου το οποίο αφορά το έγγραφο που θα επιδοθεί υπό την προϋπόθεση ότι είναι μεγαλύτερος από 16 ετών και ζει στην ίδια πόλη ή το ίδιο χωριό ή στα γύρω εδάφη με το πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου γίνεται η επίδοση. Προκύπτει από τα Τεκμήρια 21 και 22 στην Ένσταση ότι ο Εφεσείοντας 3 – Αιτητής αλλά και ο Εφεσείοντας 4 – Αιτητής διαμένουν στην ίδια πόλη με την Εφεσείουσα 5 – Αιτήτρια, ήτοι στην Λευκωσία. Η Εφεσείουσα 5 – Αιτήτρια δεν ανέφερε οτιδήποτε στον επιδότη, σε σχέση με το γεγονός ότι δεν είχε επικοινωνία ή ότι οι συγκεκριμένοι δύο διέμεναν αλλού, αλλά αντίθετα υπέγραψε για την παραλαβή τόσο των Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» αλλά και των Ειδοποιήσεων Τύπου «ΙΑ». Οπόταν, είναι η κρίση του Δικαστηρίου ότι ικανοποιείται η απαίτηση της συγκεκριμένης Διαταγής αφού είχαν και οι δύο Εφεσείοντες 2 και 3- Αιτητές ως δηλωθείσα διεύθυνση, ακόμη και μετά που την άλλαξαν, διεύθυνση στην Λευκωσία, Τεκμήριο 22 στην Ένσταση.

 

Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αυτό που καθορίζει το νομότυπο της επίδοσης είναι η πραγματική υπόσταση του προσώπου προς το οποίο γίνεται η επίδοση (βλ. Νέμιτσας ν. Salwa Chaparian (2011) 1(Β) Α.Α.Δ. 806). Ο επιδότης πρέπει να περιγράψει την ιδιότητα του προσώπου αυτού έτσι ώστε να αποφασίσει το Δικαστήριο κατά πόσο η επίδοση είναι κανονική. Η Εφεσείουσα 5 – Αιτήτρια παραδέχθηκε ότι οι Εφεσείοντες 2, 3 και 4 είναι παιδιά της. Το γεγονός ότι η ίδια ισχυρίζεται ότι ο Εφεσείοντας 2 – Αιτητής διαμένει στην Λάρνακα, ενώ με τον Εφεσείοντα 3 – Αιτητή δεν έχει επικοινωνία, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά αφού ως προκύπτει παρέλαβε τις Ειδοποιήσεις που τους αφορούσαν από τον επιδότη, υπέγραψε αλλά και τους ενημέρωσε, διαφορετικά ο Εφεσείοντας 3 – Αιτητής δεν θα καταχωρούσε ένορκη δήλωση, συμπληρωματική, στην ένορκη δήλωση της μητέρας του. Δέον να σημειωθεί ότι οι Εφεσείοντες 2 και 3 – Αιτητές δεν επέλεξαν να ξεκινήσουν ξεχωριστή διαδικασία αλλά επέλεξαν να συμπληρώσουν στη διαδικασία που κινήθηκε από τους υπόλοιπους, με τους οποίους, κατ΄ισχυρισμό, δεν έχουν οποιαδήποτε επαφή, καθώς επίσης επέλεξαν την ίδια νομική εκπροσώπηση. Αν έτσι είχαν τα πράγματα, οι Εφεσείοντες 2 και 3 – Αιτητές δεν θα λάμβαναν γνώση της υπό κρίση διαδικασίας αλλά και του πλειστηριασμού ή θα διόριζαν δικό τους δικηγόρο. Εν πάση περιπτώσει, η Εφεσείουσα 5 - Αιτήτρια δεν μπορεί να επικαλείται λόγους ακύρωσης που αφορούν άλλα πρόσωπα τα οποία δεν εκπροσωπεί αφού ως η ίδια αναφέρει στην ένορκη δήλωσή της είναι εξουσιοδοτημένη μόνο από τους Εφεσείοντες 1 και 4 – Αιτητές για τους οποίους δεν τίθεται οποιοδήποτε θέμα επίδοσης.

 

Είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι η επίδοση που έγινε για τους Εφεσείοντες 2 και 3 – Αιτητές, υιούς της Εφεσείουσας 5 – Αιτήτριας, στο πατρικό τους σπίτι συνιστά καλή επίδοση και δεν περιβάλλεται από παρανομία. Το Δικαστήριο δεν διαπιστώνει οτιδήποτε μεμπτό στη συγκεκριμένη επίδοση αφού όλοι οι Εφεσείοντες – Αιτητές έλαβαν γνώση της διαδικασίας, εξ΄ου και καταχώρισαν την υπό κρίση Αίτηση – Έφεση αλλά και συμπληρωματική ένορκη δήλωση. Ούτε και στις υπόλοιπες επιδόσεις δεν διαπιστώνεται οτιδήποτε μεμπτό.

 

Το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών ότι συντρέχει κάποια από τις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 44(Γ)(3) το φέρουν οι Εφεσείοντες- Αιτητές, οι οποίοι αποτείνοται στο Δικαστήριο αιτούμενοι την έκδοση συγκεκριμένων θεραπειών υπέρ τους.

 

Προκύπτει από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον μου ότι:

 

(α)   Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» επιδόθηκε με τον σωστό τύπο και με το σωστό περιεχόμενο και συνάδει πλήρως με το δείγμα που υπάρχει στο σχετικό Παράρτημα του Ν.9/1965. Σχετικό είναι το πρότυπο όπως καθορίζεται από τον Νόμο.

 

(β)   Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» επιδόθηκε δεόντως στους Εφεσείοντες 1–5 -Αιτητές και το Ενδιαφερόμενο Μέρος, όπως προκύπτει από τα Τεκμήρια 16 και 20 που συνοδεύουν την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Ένσταση.

 

(γ)   Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν στάλθηκε πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή, αλλά κατά πολλού μετά το πέρας της προθεσμίας των 45 ημερών που θέτει η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» για εξόφληση.

 

(δ)   Δεν έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη, σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου.

 

(ε)   Δεν έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη, δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου. Εν πάση περιπτώσει, δεν εγείρεται τέτοιος λόγος έφεσης.

 

(στ) Ο πρωτοφειλέτης δεν συμμετέχει στο σχέδιο «ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων» ή σε οποιοδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης. Εν πάση περιπτώσει, δεν εγείρεται τέτοιος λόγος έφεσης.

 

Εν κατακλείδι, βρίσκω ότι οι λόγοι ακυρότητας που προτάθηκαν από τους Εφεσείοντες 1 – 5 - Αιτητές είναι αβάσιμοι και απορρίπτονται και ότι η Καθ’ ης η Αίτηση-Εφεσίβλητη νομιμοποιείται να προχωρήσει με την πώληση του επίδικου ακινήτου με τη διαδικασία του πλειστηριασμού, ο οποίος είχε προγραμματιστεί για τις 04/06/2024, ως λεπτομερώς περιγράφεται στη σχετική Ειδοποίηση. Πριν αποφασίσω κατά τον πιο πάνω τρόπο, εξέτασα κατά πόσο παραβλάπτονται τα συμφέροντα των Εφεσειόντων - Αιτητών με την απόρριψη της Αίτησης-Έφεσης, αλλά δεν έχω διαπιστώσει κάτι τέτοιο. Ως γνωστό, η θέσπιση του Τροποποιητικού Νόμου 142(Ι)/2014 έγινε για την επιτάχυνση των διαδικασιών εκποίησης των ενυπόθηκων ακινήτων. Στην υπό κρίση περίπτωση, η υποθήκη δόθηκε το 2008. Συνάγεται, από το έτος έκδοσης της διαιτητικής απόφασης, ήτοι 18/09/2009, ότι οι Εφεσείοντες -Αιτητές από τότε υπήρξαν υπερήμεροι και μέχρι και σήμερα συνεχίζουν να οφείλουν ένα μεγάλο ποσό, μέρος του οποίου εξασφαλίζεται με την υποθήκευση του επίδικου ακινήτου. Δεν φαίνεται να έχουν προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια για να εξοφλήσουν ή διευθετήσουν το χρέος τους.

 

Δέον να σημειωθεί ότι η διαδικασία του Μέρους VIA του Ν.9/1965 άρχεται με την αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», άρθρο 44Γ(1) του Ν.9/1965, η οποία αποστάλθηκε με συστημένο ταχυδρομείο στις 09/11/2023.

 

Για όλους τους προαναφερθέντες λόγους, η Αίτηση-Έφεση απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ της Καθ΄ ης η Αίτηση-Εφεσίβλητης και εναντίον των Εφεσειόντων 1 – 5 - Αιτητών, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. 

 

 

 

(Υπ.) ………………….……………………

   Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, Π.Ε.Δ

 

 

 

ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο