ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Γ. Κυθραιώτου- Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.
Αίτηση-Έφεση: 184/2024
Επί τοις αφορώσι τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/65 ως τροποποιήθηκε, Μέρος VI, VIA, άρθρα 44Θ, 44ΙΑ, 44ΙΒ, Μέρος VIB, άρθρα 44ΙΗ, 44ΙΘ, 44ΚΒ, 44ΚΓ
Και
Επί τοις αφορώσι και τον περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο, Κεφ. 224, άρθρα 80 και 85
Μεταξύ:
Unsal Hasansoy
Αιτητή - Εφεσείων
και
Διευθυντής Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας
Καθ’ ου η Αίτηση - Εφεσίβλητος
8 Ιουλίου, 2024
Εμφανίσεις:
Για Αιτητή-Εφεσείοντα: κα Ρενέ Μάρκου για Μ. Κιτρομηλίδης, Δικηγόροι Δ.Ε.Π.Ε.
Για Καθ’ ου η Αίτηση-Εφεσίβλητο: κ. Μελάς για Γενικό Εισαγγελέα
Για Ενδιαφερόμενα Μέρη, Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων και CCSRE Real Estate Company Ltd: κα Καλλή για Καλλής & Καλλής Δ.Ε.Π.Ε.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Στις 4.12.2014 ο Αιτητής-Εφεσείων υπέγραψε συμφωνία αγοραπωλησίας με την εταιρεία Comgen Ltd, δια της οποίας αγόρασε τρία διαμερίσματα σε υπό ανέγερση πολυκατοικία (στο εξής το «Πωλητήριο Έγγραφο»). Στις 2.6.2015 ο Αιτητής-Εφεσείων κατέθεσε το Πωλητήριο Έγγραφο στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Λευκωσίας και έλαβε αριθμό ΠΩΕ 413/2017. Τα διαμερίσματα παραδόθηκαν στον Αιτητή-Εφεσείοντα το 2015 και έκτοτε αυτός διατηρεί κατοχή.
Το ακίνητο στο οποίο ανεγειρόταν η πολυκατοικία βαρυνόταν με υποθήκες (προγενέστερες του πωλητηρίου εγγράφου) προς όφελος πιστωτικού ιδρύματος. Στην πορεία, τα δικαιώματα στις υποθήκες μεταβιβάστηκαν στην Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ και Altamira Asset Management (Cyprus) Limited.
Οι πιστωτικές διευκολύνσεις που εξασφαλίζονταν από τις υποθήκες ήταν υπερήμερες με αποτέλεσμα η Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ να επιδώσει προς τον Αιτητή-Εφεσείοντα στις 8.9.2020 την Ειδοποίηση Τύπου Ι. Ακολούθως, στις 4.6.2021 επέδωσε στον Αιτητή-Εφεσείοντα την Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ με την οποία ενημερώθηκε ότι το ακίνητο θα πωλείτο σε πλειστηριασμό στις 6.8.2021.
Στις 16.7.2021 ο Αιτητής-Εφεσείων κατέθεσε στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας αίτηση ως εγκλωβισμένος αγοραστής στα πλαίσια της διαδικασίας του Μέρους VIB του Ν.9/1965. Η αίτηση έλαβε αριθμό φακέλου ΑΕΑ 107/2021.
Στις 11.5.2022 ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ενημέρωσε δια επιστολής τους δικηγόρους του Αιτητή-Εφεσείοντα ότι η αίτηση εγκλωβισμένου αγοραστή είχε απορριφθεί (στο εξής η «Επίδικη Απόφαση»). Σύμφωνα με τη σχετική επιστολή:
«Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας ενημερώνω ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις κατάθεσης της αίτησης εγκλωβισμένου αγοραστή σύμφωνα με τη Νομοθεσία περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου, αρ. 9/1965, όπως έχει τροποποιηθεί με τον Νόμο αρ. 139(Ι)/2015, καθότι το αίτημα κατάθεσης του πωλητηρίου εγγράφου προσκομίσθηκε στο Γραφείο μου στις 2.6.2015, ημερομηνία η οποία είναι μεταγενέστερη τις 31/12/14 που προβλέπεται από την νομοθεσία ως προϋπόθεση κατάθεσης αίτησης εγκλωβισμένου αγοραστή.
Ως εκ τούτου η υπόθεση σας έχει απορριφθεί.»
Μέσω της παρούσας διαδικασίας, ο Αιτητής-Εφεσείων εφεσιβάλλει την Επίδικη Απόφαση του Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου & Χωρομετρίας. Ζητά όπως αυτή κηρυχθεί άκυρη, παράνομη και άνευ νόμιμου αποτελέσματος.
Αυτά είναι τα ουσιώδη γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα Αίτηση-Έφεση, τα οποία είναι κοινώς αποδεκτά και δεν αμφισβητούνται.
Πέραν αυτών, η πλευρά του Αιτητή-Εφεσείοντα αναφέρεται σε διάφορα άλλα γεγονότα που μεσολάβησαν πριν την Επίδικη Απόφαση. Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι ο προγραμματισμένος πλειστηριασμός του ακινήτου έλαβε χώρα την καθορισμένη ημερομηνία. Η θέση του Αιτητή-Εφεσείοντα είναι ότι αυτό έγινε λανθασμένα και παράνομα γιατί εκκρεμούσε η δική του αίτηση ΑΕΑ 107/2021 και διότι ο πλειστηριασμός έπρεπε να είχε ανασταλεί δυνάμει του τροποποιητικού Ν.98(Ι)/2021. Σε κάθε περίπτωση, ο πλειστηριασμός ήταν ανεπιτυχής με αποτέλεσμα, μετά την πάροδο έξι μηνών, η Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ να αιτηθεί τη μετεγγραφή του ακινήτου επ’ ονόματι της. Το αίτημα εγκρίθηκε από τον Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας και εκδόθηκε τίτλος στο όνομα της. Παράλληλα το ΠΩΕ 413/2017 διαγράφηκε από το Μητρώο του Κτηματολογίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 και του άρθρου 5(4) του Ν. 81(Ι)/2011.
Μέρος των δικογράφων και αγορεύσεων της διαδικασίας αφορούσε τα πιο πάνω γεγονότα. Όμως αυτά δεν θα απασχολήσουν περαιτέρω γιατί είναι εκτός του πλαισίου. Αντικείμενο της παρούσας Αίτησης-Έφεσης είναι η Επίδικη Απόφαση του Διευθυντή του Κτηματολογίου και Χωρομετρίας να απορρίψει την αίτηση εγκλωβισμένου αγοραστή ΑΕΑ 107/2021 που είχε υποβάλει ο Αιτητής-Εφεσείων.
Ο Διευθυντής του Κτηματολογίου και Χωρομετρίας και τα Ενδιαφερόμενα Μέρη έχουν εγείρει ένσταση στην Αίτηση-Έφεση. Υποστηρίζουν ότι η Επίδικη Απόφαση είναι ορθή και νομότυπη. Εγείρουν επίσης ζήτημα παρατυπίας της Αίτησης-Έφεσης και ζήτημα κατάχρησης διαδικασίας από πλευράς του Αιτητή-Εφεσείοντα.
Πριν προχωρήσω σημειώνω ότι έχω μελετήσει το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου μέσω της Αίτησης-Έφεσης και των ενστάσεων. Έχω επίσης μελετήσει τις θέσεις και επιχειρήματα που εκφράζουν οι συνήγοροι κάθε μέρους στις γραπτές τους αγορεύσεις.
Ξεκινώ από το ζήτημα της παρατυπίας που εγείρεται μέσω των ενστάσεων.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το σώμα της Αίτησης-Έφεσης, αυτή υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του Αιτητή-Εφεσείοντα. Όμως, αντ΄αυτού, η Αίτηση-Έφεση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση μεταφράστριας στην οποία εκείνη επισυνάπτει ως τεκμήριο ένορκη δήλωση του Αιτητή-Εφεσείοντα στην Τουρκική, μητρική του γλώσσα, και μετάφραση αυτής στα Ελληνικά.
Η συνήγορος του Αιτητή-Εφεσείοντα παραδέχεται ότι αυτό συνιστά παρατυπία. Είναι όμως η θέση της ότι μπορεί να θεραπευτεί στη βάση της Δ. 64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Εξετάζοντας όλα τα ενώπιον μου στοιχεία, συμφωνώ με την εισήγηση αυτή. Υπάρχει παρατυπία όμως δεν διακρίνω αυτή να έχει επηρεάσει τα ουσιαστικά δικαιώματα της άλλης πλευράς. Τόσο ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας όσο και τα Ενδιαφερόμενα Μέρη αντιλήφθηκαν την ουσία των θέσεων του Αιτητή-Εφεσείοντα και είχαν τη δυνατότητα να απαντήσουν και να προβάλουν τις δικές τους θέσεις. Αναφορικά με τα γεγονότα που συνιστούν την ουσία της υπόθεσης και που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα, αυτά είναι κοινώς αποδεκτά. Συνεπώς, η παρατυπία που προκύπτει από το γεγονός το ότι το σώμα της αίτησης αναφέρεται σε ένορκη δήλωση του Αιτητή-Εφεσείοντα αλλά η ένορκη δήλωση ανήκει στην μεταφράστρια, μπορεί να θεραπευτεί και θεραπεύεται.
Η Αίτηση-Έφεση, όπως ανέφερα, συνοδεύεται από ένορκη δήλωση της μεταφράστριας. Μέσω των ενστάσεων, οι άλλες πλευρές διαμαρτύρονται ότι η ενόρκως δηλούσα δεν είναι ορκωτός μεταφραστής. Αυτό όμως δεν αλλάζει ότι πρόκειται για πρόσωπο που εξηγεί πως ότι γνωρίζει την Ελληνική και Τουρκική γλώσσα καθώς και το επίπεδο γνώσης της και την εμπειρία στη διενέργεια μεταφράσεων. Επισυνάπτει στη δική της ένορκη δήλωση, την ένορκη δήλωση του Αιτητή-Εφεσείοντα στη μητρική του γλώσσα και την Ελληνική μετάφραση που αυτή ετοίμασε. Ως προς την ποιότητα της μετάφρασης, αυτή δεν έχει τύχει αμφισβήτησης[1].
Προχωρώ στο ζήτημα της κατάχρησης που εγείρεται στις ενστάσεις.
Ο Αιτητής-Εφεσείων, στις 18.4.2022 καταχώρησε την αγωγή 681/2022 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας η οποία εκκρεμεί προς εκδίκαση. Ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας είναι ένας εκ των εναγόμενων στην αγωγή εκείνη. Μεταξύ των θεραπειών που επιδιώκει ο Αιτητής-Εφεσείων μέσω της αγωγής είναι διάταγμα που να κηρύττει άκυρη την Επίδικη Απόφαση (παράγραφος Ζ του παρακλητικού της αγωγής) καθώς και διάταγμα που να διατάσσει τον Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας να επαναφέρει και εξετάσει την αίτηση ΑΕΑ 107/2021 (παράγραφος Η του παρακλητικού της αγωγής).
Ταυτόχρονα με την καταχώρηση της αγωγής, ο Αιτητής-Εφεσείων είχε καταχωρήσει και αίτηση για έκδοση ενδιάμεσων διαταγμάτων. Ένα από τα ενδιάμεσα διατάγματα που ζητούσε ήταν διάταγμα που να απαγορεύει στον Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας να τερματίσει και/ή κλείσει τον φάκελο της αίτησης ΑΕΑ 107/2021.
Φαίνεται ότι πράγματι υπάρχει σύμπτωση των επιδιώξεων και θεραπειών που προωθεί τόσο μέσω της αγωγής όσο και μέσω της παρούσας Αίτησης-Έφεσης ο Αιτητής-Εφεσείων. Φαίνεται επίσης ότι το ενδιάμεσο διάταγμα που επιδίωκε στην αγωγή ήταν παραπλήσιο με τις επιδιώξεις της παρούσας.
Η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να επεμβαίνει όταν διαπιστώνει κατάχρηση είναι σύμφυτη[2]. Η κλασσική διατύπωση των αρχών για την αποτροπή κατάχρησης της Δικαστικής διαδικασίας συναντάται στην υπόθεση Τζεννάρο Περέλλα ν Διευθυντή των Φυλακών, (1995) 1 ΑΑΔ 217 στην οποία παραπέμπω. Στην Constantinides v Vima Ltd (1983) 1 C.L.R. 348 σημειώθηκε ότι η κατάχρηση της διαδικασίας μπορεί να προσλάβει πολλές μορφές και ότι αντίστοιχα ευρεία είναι και η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου για την παρεμπόδιση της.
Στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Re Αρχιεπίσκοπος Κύπρου (1993) 1 ΑΑΔ 249 τονίστηκε ότι:
«…Η επιδίωξη ομοίων σκοπών με την υιοθέτηση παράλληλων ένδικων μέσων ελέγχεται από το Δικαστήριο όπως και γενικότερα η πολλαπλότητα των δικαιοδοσιών για την επίτευξη του ίδιου στόχου…»
Στην Αγγλική υπόθεση Wright v Bennett and another (1948) 1 All E.R. 227 το Δικαστήριο ασχολήθηκε με την προσπάθεια επιδίωξης όμοιων σκοπών με την υιοθέτηση πολλαπλών ένδικων μέσων και έκρινε ότι:
«The prοceedings were an abuse of the process of the court which should exercise its inherent jurisdiction to prevent the defendants being called on to meet what in substance and reality was the same charge as that in the earlier action.»
Παρόμοιες θέσεις έχουν διατυπωθεί σε πολλές αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου[3].
Η εξουσία για καταστολή διαδικασιών ένεκα καταχρηστικότητας πρέπει να ασκείται με φειδώ. Στην παρούσα όμως περίπτωση, έχοντας εξετάσει όλα τα ενώπιον μου δεδομένα, θεωρώ ότι η συμπεριφορά και πρόθεση του Αιτητή-Εφεσείοντα είναι καταχρηστική.
Όπως σημείωσα, η αγωγή και η αίτηση για έκδοση ενδιάμεσων διαταγμάτων προηγούνται της παρούσας Αίτησης-Έφεσης. Η επιστολή με την οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή-Εφεσείοντα η Επίδικη Απόφαση (που αποτέλεσε και το έναυσμα για την παρούσα διαδικασία) στάλθηκε στις 11.5.2022, δηλαδή μετά την καταχώρηση της αγωγής και της αίτησης. Όμως η απόρριψη της αίτησης ΑΕΑ 107/2021 ήταν εκ των πραγμάτων εις γνώση του Αιτητή-Εφεσείοντα αφού μέσω της παραγράφου Η του παρακλητικού της αγωγής ζητά «διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάττει τον Εναγόμενο 4 όπως επαναφέρει και εξετάσει την αίτηση με αριθμό ΑΕΑ 107/2021 του Ενάγοντα, ως εγκλωβισμένου αγοραστή, ημερομηνίας 16.7.2021…»
Είναι δεδομένο ότι έφεση εναντίον απόφασης του Διευθυντή του Κτηματολογίου και Χωρομετρίας μπορεί να ασκηθεί μόνο μέσω Αίτησης-Έφεσης στα πλαίσια του άρθρου 80 του Κεφ. 224. Η καταχώρηση Αίτησης-Έφεσης ήταν εφικτή με την λήψη της επιστολής ημερομηνίας 11.5.2022 με την οποία κοινοποιήθηκε η Επίδικη Απόφαση στον Αιτητή-Εφεσείων. Μετά τη λήψη εκείνης της επιστολής, η επιλογή του Αιτητή-Εφεσείοντα να συνεχίσει να προωθεί τις προαναφερόμενες θεραπείες μέσω της αγωγής και της αίτησης για ενδιάμεσα διατάγματα, παράλληλα με την καταχώρηση της παρούσας Αίτησης-Έφεσης, δείχνουν καταχρηστική διάθεση από μέρους του. Όφειλε τότε η πλευρά του Αιτητή-Εφεσείοντα να επιλέξει με ποιο επίδικο μέσω θα επιδίωκε τις αντίστοιχες θεραπείες. Θα μπορούσε να εγκαταλείψει τις σχετικές αξιώσεις στην αγωγή και αίτηση για ενδιάμεσα διατάγματα και να προχωρήσει με αυτή τη διαδικασία. Αντ’ αυτού άφησε την αίτηση για ενδιάμεσα διατάγματα να προχωρήσει σε ακρόαση και παράλληλα προωθούσε την παρούσα Αίτηση-Έφεση, ουσιαστικά προσπαθώντας να επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα μέσω δύο διαφορετικών διαδικασιών. Αυτή η συμπεριφορά είναι καταχρηστική. Συνακόλουθα, η προώθηση της παρούσας διαδικασία, ως η δεύτερη χρονικά διαδικασία, είναι καταχρηστική και ως τέτοια το Δικαστήριο οφείλει να επέμβει και να την εμποδίσει.
Αυτή μου η κατάληξη καθορίζει το αποτέλεσμα όμως, εκ του περισσού ίσως, αναφέρω ότι ακόμα και αν δεν υφίστατο ζήτημα κατάχρησης, ούτε επί της ουσίας θα μπορούσε να επιτύχει η παρούσα Αίτηση-Έφεση. Αυτό διότι η παρούσα περίπτωση δεν εμπίπτει στο πλαίσιο του μέρους VIΒ του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου Ν. 9/1965.
Το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων 44ΙΘ μέχρι 44ΚΖ του Ν. 9/1965 καθορίζεται στο άρθρο 44ΙΗ που προνοεί τα εξής:
«Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου και των άρθρων 44ΙΘ μέχρι 44ΚΖ εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση που ακίνητο ή μέρος αυτού βαρύνεται με σύμβαση η οποία έχει κατατεθεί στο αρμόδιο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πώλησης Ακινήτων (Ειδική Εκτέλεση) Νόμου-
(α) μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2014, ή
(β) δυνάμει διατάγματος Δικαστηρίου εκδοθέντος, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πώλησης Ακινήτων (Ειδική Εκτέλεση) Νόμου, μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2021, ή
(γ) δυνάμει διατάγματος Δικαστηρίου εκδοθέντος, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πώλησης Ακινήτων (Ειδική Εκτέλεση) Νόμου, επί αίτησης η οποία έχει κατατεθεί στο αρμόδιο επαρχιακό Δικαστήριο, κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της ημερομηνίας της έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) (Αρ. 4) Νόμου του 2023 και της 31ης Δεκεμβρίου 2024,
με σκοπό τη μεταβίβαση του ακινήτου το οποίο αποτελεί αντικείμενο της σύμβασης επ’ ονόματι του αγοραστή.»
Οι περιπτώσεις των παραγράφων (β) ή (γ) της πιο πάνω διάταξης δεν αφορούν την παρούσα περίπτωση.
Όμως ο Αίτησης-Εφεσείων δεν εμπίπτει ούτε στην περίπτωση της παραγράφου (α). Σύμφωνα με την εν λόγω παράγραφο, για να εφαρμόζονται οι πρόνοιες των άρθρων 44ΙΘ – 44ΚΖ πρέπει το ακίνητο ή μέρος αυτού να βαρύνεται με σύμβαση η οποία να κατατέθηκε στο Κτηματολόγιο μέχρι 31.12.2014.
Στην προκείμενη περίπτωση, ο Αιτητής-Εφεσείων κατέθεσε στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λευκωσίας το Πωλητήριο Έγγραφο με το οποίο απέκτησε τα τρία διαμερίσματα στις 2.6.2015, δηλαδή αφού είχε ήδη παρέλθει η προθεσμία που καθορίζεται στο άρθρο 44ΙΗ. Το γεγονός ότι το Πωλητήριο Έγγραφο είχε υπογραφεί στις 4.12.2014 δεν διαφοροποιεί την κατάσταση. Η σχετική διάταξη του νόμου αναφέρεται στην ημερομηνία κατάθεσης της σύμβασης και όχι στην ημερομηνία σύναψης αυτής.
Το λεκτικό του άρθρου 44ΙΗ του Ν. 9/1965 είναι ξεκάθαρο και δεν επιδέχεται διαφορετικής ερμηνείας. Εφόσον η έννοια του λεκτικού είναι ξεκάθαρη δεν παρέχεται η δυνατότητα παρέκκλισης.
Όπως επεξηγήθηκε στην Ιερόπουλου ν Societe Generale Cyprus Limited Employees Provident Fund, πολιτική έφεση 279/2012 ημερομηνίας 15.3.2018:
«Αποτελεί βασικό κανόνα ερμηνείας ότι στις λέξεις που χρησιμοποιούνται σε ένα νομοθέτημα πρέπει να δίδεται η φυσική και συνηθισμένη έννοια τους (words are to be given their literal meaning). Δεν επιτρέπεται απόκλιση από τις πρόνοιες μιας νομοθετικής διάταξης όταν αυτές είναι σαφείς. Η τελολογική ερμηνεία η οποία αναζητά τον αντικειμενικό σκοπό του νομοθέτη επιτρέπεται στις περιπτώσεις που το νόημα των λέξεων που χρησιμοποιούνται δεν είναι σαφές.»
Συνεπώς δεν διαπιστώνω λανθασμένη ερμηνεία ή εφαρμογή του άρθρου 44ΙΗ από τον Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας. Ενόψει αυτής της διαπίστωσης δεν υπάρχει περιθώριο επιτυχίας της παρούσας Αίτησης-Έφεσης.
Τέλος, σημειώνω ότι στις ενστάσεις εγείρονται και ζητήματα αντισυνταγματικότητας των σχετικών διατάξεων του Ν.9/1965. Όμως, ενόψει της διαπίστωσης ότι η παρούσα περίπτωση δεν εμπίπτει στο πλαίσιο του Μέρους VIB του Ν. 9/1965, δεν συντρέχει λόγος να εξεταστεί εκείνο το ζήτημα.
Καταληκτικά, για τους λόγους που έχω εξηγήσει πιο πάνω, η Αίτηση-Έφεση απορρίπτεται.
Αναφορικά με τα έξοδα, ακολουθώντας το αποτέλεσμα επιδικάζονται υπέρ του Καθ’ ου η Αίτηση-Εφεσίβλητου και των Ενδιαφερόμενων Μερών και εναντίον του Αιτητή-Εφεσείοντα, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ………………………..
Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
[1] Σχετική η A.C. Prospecta Homes Services Kharima Limited κ.α., Πολιτική Έφεση Ε118/2020, ημερομηνίας 12.10.2022
[2] Lawrence ν Norreys (1890) 15 App. Cas. 210, 219
[3] Ενδεικτικά, Re Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, Πολ. Έφεση. 9298, 17.4.95 και Τρύφωνος ν Επίσημου Παραλήπτη κ.α., Πολ. Εφέσεις 8344 και 8497, 29.9.93.