ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Χ-Μ Καραπατάκη, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 267/2015
Μεταξύ:
ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Α.Ι.Κ. ΚΑΓΙΑΣ ΛΙΜΙΤΕΔ
Αθηνών 97Α Στρόβολος
Εναγόντων
-και-
1. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΩΒΙΔΗΣ, [ ] 25, Λακατάμια
2. ΧΡΥΣΩ ΠΑΝΤΕΧΗ ΒΩΒΙΔΗ, [ ] 25, Λακατάμια
Εναγομένων
-----------------------------------------------------------------------------------
Αίτηση ημερ. 15/01/2024 για τροποποίηση της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης
Ημερομηνία: 12/02/2024
Εμφανίσεις:
Για την Ενάγουσα/Καθ’ ης η Αίτηση: κ. Ανδρέας Ενταφιανός
Για τους Εναγόμενους/Αιτητές: κα Σφήκα για κ.κ. LC LAW ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγή η Ενάγουσα αξιώνει εναντίον των Εναγόμενων ποσό εκ €77.057 πλέον τόκους δυνάμει υπολοίπου τιμολογίου, το οποίο εκδόθηκε δια το υπόλοιπο του τελικού πιστοποιητικού πληρωμής για εργασίες ανέγερσης κατοικίας στην Λακατάμια.
Στην Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση των Εναγόμενων προβάλλονται, μεταξύ άλλων, ισχυρισμοί για παραλείψεις, συμφωνημένες παραλείψεις, κακοτεχνίες και αυθαίρετες χρεώσεις. Η ακρόαση της υπόθεσης άρχισε με την εξέταση και αντεξέταση του μοναδικού μάρτυρα των Εναγόντων.
Με την υπό κρίση αίτηση, η οποία κατόπιν προφορικού αιτήματος και άδειας του Δικαστηρίου καταχωρήθηκε εκκρεμούσης της ακρόασης της αγωγής, οι Εναγόμενοι/Αιτητές εξαιτούνται ως ακολούθως:
«Άδεια και/ή Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η τροποποίηση της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης στην με τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή ως ακολούθως:
1. Την τροποποίηση της παραγράφου 12 της Υπεράσπισης, με την προσθήκη της ακόλουθης πρότασης μετά το τέλος της παραγράφου 12:
«Συγκεκριμένα συμφωνήθηκε όπως παραλειφθούν οι ακόλουθες εργασίες: (α) εργασίες βαψίματος της οικίας, (β) εγκατάστασης λέβητα και σωμάτων της κεντρικής θέρμανσης ύψους €10,552.92, (γ) εγκατάστασης καγγελόθυρων περιμετρικά της οικίας, (δ) εγκατάστασης κλιματιστικού στην οικία ύψους €5,560.00».
2. Την τροποποίηση της παραγράφου 15 της Υπεράσπισης, με την προσθήκη της ακόλουθης πρότασης και των υποπαραγράφων αυτής, μετά το τέλος της παραγράφου 15:
«Συγκεκριμένα, και με βάσει έκθεση εκτίμησης των εργασιών και παραλείψεων στην οικία των Εναγόμενων, η οποία ετοιμάστηκε στις 15/03/2015 από ανεξάρτητο πολιτικό μηχανικό, τον οποίο οι Εναγόμενοι διόρισαν με σκοπό να προβεί σε σχετική εκτίμηση, η Ενάγουσα παρέλειψε να ολοκληρώσει τις ακόλουθες εργασίες: (α) 3ο χέρι εξωτερικά σε επιφάνειες που δεν έγιναν γραφιάτο, για την οποία θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €4,207.00 από το αιτούμενο ποσό, (β) σπάτουλα σε οροφές «fair face», για την οποία θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €1,150.00 από το αιτούμενο ποσό, (γ) σπάτουλα σε οροφές «fair face» σε βεράντες και στο γκαράζ, για την οποία θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €500.00 από το αιτούμενο ποσό, (δ) εργασίες στο πεζοδρόμιο και στη ράμπα εισόδου στον χώρο στάθμευσης από σκυρόδερμα, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €450.00 από το αιτούμενο ποσό, (ε) εργασίες σε σχέση με τη διασωλήνωση και τις βρύσες για πότισμα, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €500.00 από το αιτούμενο ποσό, (στ) εργασίες σε σχέση με το περιμετρικό πεζοδρόμιο από οπλισμένο σκυρόδερμα (μέρος του τοίχου αντιστήριξης), για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €675.00 από το αιτούμενο ποσό, (ζ) λάκκους «drain» για «air condition», για την οποία εργασία θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €120.00 από το αιτούμενο ποσό, (η) παράλειψη προμήθειας, εγκατάστασης και εκτέλεσης εργασιών διασυρμάτωσης των φωτιστικών περιτιχίσματος, για την οποία θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €840.00 από το αιτούμενο ποσό, (θ) εργασία για την πρόνοια για τον συναγερμό και τη θυροτηλεόραση της οικίας, για την οποία θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €1,000.00 από το αιτούμενο ποσό, (ι) εργασίες αναφορικά με τα «blinds» στα παράθυρα του κυρίως υπνοδωματίου, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €500.00 από το αιτούμενο ποσό, (κ) εργασίες χρωματισμού εσωτερικά και στις οροφές της οικίας, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €3,500.00 από το αιτούμενο ποσό, (λ) εργασίες χρωματισμού των τοίχων περίφραξης, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €800.00 από το αιτούμενο ποσό, (μ) εργασίες σε σχέση με τις 2 θύρες από αλουμίνιο στο ισόγειο της οικίας, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €1,500.00 από το αιτούμενο ποσό, (ν) εργασίες για τις περσιάνες στα παράθυρα ορόφου της οικίας, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €1,350.00 από το αιτούμενο ποσό, (ξ) εργασίες που αφορούν τα υδραυλικά της οικίας για τα οποία δεν έχουν κατασκευαστεί επιπρόσθετα «3AC Κασσέττες» και «6AC Τοίχου», για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €1,640.00 από το αιτούμενο ποσό, (ο) εργασίες για την τοποθέτηση «AC Κασσεττών» (γυψοσανίδες κ.α), για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €350.00 από το αιτούμενο ποσό, (π) εργασίες αναφορικά με τη θέρμανση της οικίας, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €8,868.00 από το αιτούμενο ποσό, (ρ) εργασίες αναφορικά με την αντλία επιστροφής ζεστού νερού, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €350.00 από το αιτούμενο ποσό, (σ) εργασίες αναφορικά με το οπλισμένο σκυρόδεμα C30 στους τοίχους περίφραξης, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €170.00 από το αιτούμενο ποσό, (τ) εργασίες αναφορικά με τον ξυλότυπο στις πλευρές πεζοδρομίου, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €100.00 από το αιτούμενο ποσό, (υ) εργασίες αναφορικά με τον ξυλότυπο στις πλευρές του τοίχου περίφραξης, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €1,410.00 από το αιτούμενο ποσό, (φ) εργασίες αναφορικά με τις μονώσεις σκυροδέματος «2 XEPIA FLINTCOAT» στους τοίχους περίφραξης, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €1,050.00 από το αιτούμενο ποσό (χ) εργασίες «SUPERPLAST» στον τοίχο περίφραξης, για τις οποίες θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €2,205.00 από το αιτούμενο ποσό.
Οι Εναγόμενοι επιφυλάσσονται να προσκομίσουν την έκθεση εκτίμησης εργασιών και παραλείψεων ημερομηνίας 15/03/2015 κατά την ακρόαση της παρούσας και/ή σε οποιοδήποτε άλλο στάδιο ήθελε φανεί χρήσιμο».
3. Την τροποποίηση της παραγράφου 16 της Υπεράσπισης, με την προσθήκη της ακόλουθης πρότασης και των υποπαραγράφων αυτής, μετά το τέλος της παραγράφου 16:
«Συγκεκριμένα, βάσει της έκθεσης εκτίμησης των εργασιών και παραλείψεων στην οικία των Εναγόμενων ημερομηνίας 15/03/2015, η Ενάγουσα αυθαίρετα, και κατά παράβαση της συνολικής συμφωνίας, χρέωσε τις ακόλουθες εργασίες: (α) εργασίες οι οποίες έγιναν από ηλεκτρολόγο στην οικία, και οι οποίες είναι ανεξάρτητες από τις εργασίες της Ενάγουσας, η οποία αυθαίρετα χρέωσε το ποσό των €380.00, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από το αιτούμενο ποσό, (β) εργασίες οι οποίες έγιναν από υδραυλικό στην οικία, και οι οποίες είναι ανεξάρτητες από τις εργασίες της Ενάγουσας, η οποία αυθαίρετα χρέωσε το ποσό των €1,630.00, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από το αιτούμενο ποσό, (γ) η Ενάγουσα όφειλε με βάση τη συνολική συμφωνία, να κατασκευάσει στην εσωτερική σκάλα της οικίας τοίχο από γυαλί, ωστόσο ένα κομμάτι έγινε με τούβλο. Παρ’ όλα αυτά, η Ενάγουσα δεν αφαίρεσε το ανάλογο ποσό από αυτήν την εργασία που εν τέλει δεν έγινε, όπως συμφωνήθηκε, ύψους €225.00, (δ) η Ενάγουσα κατά παράβαση της συνολικής συμφωνίας, κάτω από συγκεκριμένα ερμάρια της οικίας δεν τοποθέτησε κεραμικό, και το οποίο ούτε και προμηθεύτηκε, ωστόσο αυθαίρετα χρέωσε την αγορά και τοποθέτηση κεραμικού, η αξία της οποίας, ύψους €280.00, θα πρέπει να αφαιρεθεί από το αιτούμενο ποσό, (ε) η Ενάγουσα προμηθεύτηκε, αγόρασε και τοποθέτησε γρανίτη στη σκάλα της οικίας, αλλά αυθαίρετα χρέωσε επιπλέον τις εν λόγω εργασίες, στο ποσό των €1,432.00, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από το αιτούμενο ποσό, (στ) η Ενάγουσα αυθαίρετα χρέωσε εργασίες σε σχέση με το καπάκι του πάγκου κουζίνας, ύψους €210.00, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από το αιτούμενο ποσό, (η) η Ενάγουσα προέβη σε εγκατάσταση πλαστικής δεξαμενής νερού 1500 λίτρων στην οικία και όχι 2000 λίτρων, ως αρχικά συμφωνήθηκε, ωστόσο χρέωσε την τοποθέτηση πλαστικής δεξαμενής νερού 2000 λίτρων και όχι των 1500 λίτρων, και δεν αφαίρεσε από το αιτούμενο ποσό της τη διαφορά των αξιών τους, ύψους €100.00, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από το αιτούμενο ποσό, (θ) η Ενάγουσα προέβη σε εγκατάσταση κυλίνδρου ζεστού νερού 180 λίτρων αντί 250 λίτρων, ως συμφωνήθηκε αρχικά, ωστόσο χρέωσε την τοποθέτηση κυλίνδρου ζεστού νερού 250 λίτρων και όχι 180 λίτρων, και δεν αφαίρεσε από το αιτούμενο ποσό της τη διαφορά των αξιών τους, ύψους €200.00, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από το αιτούμενο ποσό, (ι) η Ενάγουσα δεν προέβη σε επιχωμάτωση με χαβαροτσιάκιλλο πίσω από τους τοίχους περίφραξης της οικίας, ως η συνολική συμφωνία, ωστόσο χρέωσε το χαβαροτσιάκιλλο, παρά το γεγονός ότι δεν το χρησιμοποίησε στις εργασίες της, στο ποσό των €390.00, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από το αιτούμενο ποσό, (κ) ο λάκκος νερού στην οικία έγινε από την Ενάγουσα χωρίς έγκριση εξόδων από τους Εναγόμενους, ως αποτέλεσμα θα πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των €1,220.00 από το αιτούμενο ποσό».
4. Την προσθήκη της ακόλουθης νέας παραγράφου, μετά την παράγραφο 17 της Υπεράσπισης:
«18. Άνευ βλάβης των παραγράφων 10 και 17 ανωτέρω, είναι η θέση των Εναγόμενων 1 και 2 ότι στην περίπτωση που οφείλουν στην Ενάγουσα οποιοδήποτε ποσό, αυτό ανέρχεται στις €24,960.83, ως προκύπτει από την έκθεση εκτίμησης των εργασιών και παραλείψεων στην οικία των Εναγόμενων ημερομηνίας 15/03/2015 και/ή σε οποιοδήποτε άλλο ποσό το οποίο το Δικαστήριο κρίνει εύλογο και/ή ορθό και/ή δίκαιο, μετά και την αφαίρεση, από το αιτούμενο από την Ενάγουσα ποσό, των ποσών που αναφέρονται στις παραγράφους 12, 15 και 16 και των υποπαραγράφων αυτών και/ή άλλως πως, την αποζημίωση που η Ενάγουσα οφείλει να καταβάλει στους Εναγόμενους 1 και 2, ύψους €2,506.68, λόγω της μη συμπλήρωσης και/ή μη παράδοσης του έργου μέχρι την 01/12/2012, πλέον Φ.Π.Α., πλέον την αμοιβή του πολιτικού μηχανικού για την ετοιμασία της έκθεσης εκτίμησης εργασιών και παραλείψεων στην οικία των Εναγόμενων ημερομηνίας 15/03/2015».».
Η υπό κρίση αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.19, Δ.20, Δ.21, Δ.25 Θ. 1-6, 8 και 9, Δ.39, Δ.48 Θ.1-9, Δ.57, Δ.59, Δ.64, στο άρθρο 30 του Συντάγματος, στο άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία κυρώθηκε με τον Ν.39/62, στο άρθρο 31 του Ν.14/60, στους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης, της ηθικής δικαιοσύνης (moral justice) και έντιμης συναλλαγής (honest dealing), στην αρχή της ίσης προστασίας και μεταχείρισης των διαδίκων και της ισότητας των όπλων, στη Νομολογία, στις γενικές αρχές του Νόμου, στους Κανόνες της Επιείκειας, στις Γενικές, Συμφυείς και Αναφαίρετες Εξουσίες και πρακτική του Σεβαστού Δικαστηρίου.
Στην ένορκη δήλωση του Εναγόμενου 1 που συνοδεύει την υπό κρίση αίτηση προβάλλονται συνοπτικά τα εξής:
· Ότι όταν στις 08/01/24 ορίστηκε η συνέχιση της ακροαματικής διαδικασίας με την προσκόμιση της δικής του μαρτυρίας και στην προσπάθεια του να καταθέσει την γραπτή του δήλωση για την πλευρά των Εναγόμενων το Δικαστήριο έκανε δεκτές τις ενστάσεις του δικηγόρου της Ενάγουσας περί μη δικογράφησης και κατά συνέπεια δεν έγιναν δεκτές παράγραφοι αυτής.
· Ότι οι Εναγόμενοι προβαίνουν στην υπό κρίση αίτηση για να προστεθούν συγκεκριμένες παράγραφοι για να παρατεθούν λεπτομέρειες αναφορικά με παραλείψεις, αυθαίρετες χρεώσεις, καθώς και εργασίες που συμφωνήθηκαν να παραλειφθούν για σκοπούς μείωσης του τελικού ποσού, οι οποίες είναι αναγκαίο να δικογραφηθούν προκειμένου να είναι σε θέση να παρουσιάσουν ορθά την υπόθεσή τους κατά την ακροαματική διαδικασία.
· Ότι με την αιτούμενη τροποποίηση δεν εισάγεται νέα βάση αγωγής, ούτε και επαναπροσδιορίζονται νέα επίδικα θέματα, καθότι υπάρχει ήδη δικογραφημένη η θέση για συμφωνία παράλειψης αριθμού εργασιών προς περιορισμό του εναπομείναντα κόστους του έργου στις €40.000- περίπου, το οποίο δεν αφαιρέθηκε ή αν αφαιρέθηκε η αφαίρεση ήταν μικρότερη από αυτή που έπρεπε να γίνει, ενώ ακόμη και αν εισάγονται νέες υπερασπίσεις δεν αποκλείεται η ευχέρεια του Δικαστηρίου να τις επιτρέψει.
· Ότι δεν συντρέχει περίπτωση κατάχρησης της διαδικασίας του Δικαστηρίου, καθότι οι αιτούμενες τροποποιήσεις είναι απαραίτητες για την πλήρη και αποτελεσματική διεκπεραίωση των πραγματικών και επιδίκων ζητημάτων.
· Ότι οι αιτούμενες τροποποιήσεις δεν θα επηρεάσουν τα δικαιώματα της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση ή αυτή θα υποστεί ζημιά που δεν μπορεί να θεραπευτεί με την έκδοση της κατάλληλης διαταγής για έξοδα, αντιθέτως σε περίπτωση που δεν εγκριθούν οι Εναγόμενοι/Αιτητές θα υποστούν ανεπανόρθωτη αδικία και ζημιά, αφού δεν θα μπορούν να προσαγάγουν μαρτυρία στο Δικαστήριο προς απόδειξη των ισχυρισμών τους.
· Ότι η οποιαδήποτε καθυστέρηση στην προώθηση της υπό κρίση αίτησης αποτελεί καλόπιστο λάθος των δικηγόρων των Εναγόμενων και ότι η έκθεση εκτίμησης των εργασιών και παραλείψεων στην οικία τους ημερ. 15/03/2015 του ανεξάρτητου πολιτικού μηχανικού κοινοποιήθηκε στην δικηγόρο που χειριζόταν την υπόθεση εκ μέρους του δικηγορικού γραφείου που τους εκπροσωπεί μετά την καταχώρηση της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης, εξ’ ου και η παράλειψη να συμπεριληφθούν σε αυτή λεπτομέρειες παραλείψεων και αυθαίρετων χρεώσεων. Η εν λόγω έκθεση ημερ. 15/03/2015 κοινοποιήθηκε στην Ενάγουσα μέσω της ανταλλαγής των αποκαλυφθέντων εγγράφων.
· Ότι από παράλειψη και αβλεψία της δικηγόρου που χειριζόταν την υπόθεση, η οποία αποχώρησε από το γραφείο των δικηγόρων τους δεν προχώρησε σε τροποποίηση της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης, κάτι που έγινε αντιληπτό κατά την ακροαματική διαδικασία.
Στην Ειδοποίηση περί πρόθεσης Ένστασης η πλευρά της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση προβάλλει τους κάτωθι λόγους για τους οποίους η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί:
· Ότι η νομική βάση της υπό κρίση αίτησης είναι λανθασμένη.
· Ότι υπήρξε υπέρμετρη και καθόλου αιτιολογημένη καθυστέρηση, καθότι το υλικό και τα γεγονότα που επιχειρούνται να εισαχθούν ήταν σε γνώση των Εναγομένων/Αιτητών από το 2015, ήτοι 9 χρόνια μετά την καταχώρηση της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης.
· Ότι η παράλειψη και αβλεψία δικηγόρου δεν αποτελεί αιτιολογία για την καθυστέρηση και οδηγεί στον εκτροχιασμό της διαδικασίας.
· Ότι η καθυστέρηση αποτελεί παράγοντα που συνυπολογίζεται στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου ως λογική απόρροια του άρθρου 30(2) του Συντάγματος.
· Ότι με την υπό κρίση αίτηση μεταβάλλεται και διαφοροποιείται η ουσία των θέσεων των Εναγόμενων με αποτέλεσμα την διεύρυνση και επανακαθορισμό των επίδικων θεμάτων.
· Ότι εκ της μεγάλης καθυστέρησης και τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς υπάρχει ζήτημα κακοπιστίας που προσλαμβάνει μορφή κατάχρησης και περιφρόνησης του Δικαστηρίου.
· Ότι σκοπείται καθυστέρηση στην περάτωση της αγωγής.
· Ότι στο παρόν στάδιο η Ενάγουσα/Καθ’ ης η Αίτηση θα υποστεί τέτοια βλάβη που δεν θα είναι δυνατό να αποζημιωθεί με έξοδα, καθότι έχει παρουσιάσει την υπόθεση της και οι Εναγόμενοι/Αιτητές γνωρίζουν την μαρτυρία της δοθείσας τόσο κατά την εξέταση όσο και κατά την αντεξέταση του μάρτυρα της.
· Ότι παραβιάζεται η αρχή της ισότητας των όπλων και καταλαμβάνεται η Ενάγουσα εξ απροόπτου.
Στην ένορκη δήλωση του κατά τον ουσιώδη χρόνο εκ των Διευθυντών της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση κ. Ανδρέα Χριστοδούλου Καγιά, ο οποίος ήταν και ο μοναδικός μάρτυρας της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση κατά την επ’ ακροατηρίω διαδικασία προβάλλεται το γεγονός του ορισμού για ακρόαση κατά διάφορες ημερομηνίες της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής, ήτοι για 9 φορές από 30/09/2016 μέχρι 03/02/2021, καθώς και για άλλες 7 φορές από την 10/05/2021 μέχρι την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας στις 11/12/2023. Υιοθετεί τους λόγους ένστασης και προβάλλει ότι τα γεγονότα ήταν πολύ καλά γνωστά στον Εναγόμενο 1, όμως δεν λήφθηκαν τα αναγκαία δικονομικά διαβήματα για τροποποίηση επιρρίπτοντας ευθύνη στην τότε δικηγόρο που χειριζόταν την υπόθεση. Προβαίνει σε άρνηση ισχυρισμών για την ουσία της διαφοράς και συνάμα τον ισχυρισμό ότι τα όσα προβάλλει ο Εναγόμενος 1 τα έχει απαντήσει κατά την αντεξέταση του στις υποβολές της δικηγόρου των Εναγομένων/Αιτητών. Αξιώνει απόρριψη της υπό κρίση αίτησης.
Τα μέρη παρέδωσαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις προς υποστήριξη των εκατέρωθεν θέσεων τους τις οποίες μελέτησα μετά προσοχής, όμως δεν κρίνω σκόπιμο να κάνω την οποιαδήποτε ειδικότερη αναφορά σε αυτές.
Προτού προχωρήσω να παραθέσω το νομικό πλαίσιο που διέπει την υπό κρίση αίτηση θεωρώ σκόπιμο να επισημάνω ότι ενόψει της ημερομηνίας καταχώρησης της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής η εφαρμοστέα διαταγή είναι η παλαιά διαταγή Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας πριν την τροποποίησή της.
Πράγματι, η επιφύλαξη του Κ. 8 της Δ.25 προβλέπει ως εξής:
«Νοείται ότι για αγωγές που καταχωρήθηκαν μέχρι και 31.12.2014 και αγωγές κλίμακας πέραν των €10.000 που καταχωρήθηκαν μέχρι 31.12.2015 θα εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται μέχρι την αποπεράτωση τους οι πρόνοιες των διατάξεων της Διαταγής 25 που ίσχυαν πριν την 1.1.2015».
Ως εκ των ανωτέρω, προκύπτει ότι υπό αυτό το νομικό πλαίσιο θα εξετάσω και την υπό κρίση αίτηση, ήτοι αυτό που ίσχυε μέχρι και την τροποποίηση της Δ.25 με τον Δ.Κ. 2/2014 ημ. 26/09/2014 (Ε.Ε. Παρ. ΙΙ(Ι), Αρ. 4095, 26.9.2014, με έναρξη εφαρμογής από την 1.1.2015).
Συμφώνως με την Δ.25 Θ1, Θ4 και Θ5. όπως ίσχυε πριν την τροποποίησή της:
«1. The Court or a Judge may, at any stage of the proceedings, allow either party to alter or amend his indorsement or pleadings, in such manner and on such terms as may be just, and all such amendments shall be made as may be necessary for the purpose of determining the real questions in controversy between the parties.
………………………………………………………………………………………………………………………………..
4. Whenever any indorsement or any pleading is amended, such amended document shall be delivered to the opposite party together with an office copy of the order giving leave to amend within the time allowed for amending.
5. The Court or a Judge may at any time, and on such terms as to costs or otherwise as the Court or Judge may think just, amend any defect or error in any proceedings, and all necessary amendments shall be made for the purpose of determining the real question or issue raised by or depending on the proceedings.».
Αναφορικά με την προσέγγιση της νομολογίας σχετικά με την «ευκολία» με την οποία τέτοιας φύσης αιτήματα τυγχάνουν έγκρισης χαρακτηριστική είναι η απόφαση στην υπόθεση Χριστοδούλου ν. Χριστοδούλου (1991) 1 Α.Α.Δ. 934, όπου αναφέρθηκαν τα εξής σημαντικά:
«Στην υπόθεση Nicolaides v. Yerolemi (1980)1 C.L.R. 1, το Ανώτατο Δικαστήριο υιοθετήθησε αυτό που ο Λόρδος Denning M.R. είπε στην υπόθεση Associated Leisure Ltd, and Others v. Associated Newspapers Ltd [1910] 2 All E.R. 754, στην οποία ανέφερε τα πιο κάτω:
"I start with the principle, well settled, that an amendment ought to be allowed even if it comes late, if it is necessary to do justice between the parties, so long as any hardship done thereby can be compensated in money. That principle applies here."
Η ελεύθερη απόδοση του πιο πάνω στα Ελληνικά είναι η πιο κάτω:
"Ξεκινώ με την αρχή, την καλά καθιερωμένη, ότι μια τροποποίηση πρέπει να επιτρέπεται έστω και αν ζητείται αργά, εάν είναι αναγκαία για να αποδοθεί δικαιοσύνη μεταξύ των διαδίκων, μια και οποιαδήποτε δυσχέρεια προκληθεί από αυτή μπορεί να αποζημιωθεί με χρήμα. Αυτή η αρχή ισχύει εδώ."
Αναμφίβολα η σύγχρονη τάση, όπως βγαίνει από τη σχετική νομολογία, είναι τα Δικαστήρια να επιτρέπουν τροποποιήσεις στις κατάλληλες υποθέσεις ακόμη και όταν μια τέτοια τροποποίηση είναι αποτέλεσμα αμέλειας ή καθυστέρησης νοουμένου βέβαια ότι δεν θα προκληθεί αδικία στην άλλη πλευρά που δεν θα μπορούσε να αποζημιωθεί με χρήμα.».
Στην SABA & Co (T.M.P) v. T.M.P. Agents (1994) 1 A.A.Δ.426 λέχθηκαν τα εξής:
«Mένει το ερώτημα της δικαιολόγησης της καθυστέρησης. H σημασία του ποικίλλει ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης κυρίως σε συσχετισμό προς τη γνησιότητα των προθέσεων του αιτητή και την αναγκαιότητα ή το βαθμό της χρησιμότητας της τροποποίησης. Στην παρούσα υπόθεση δεν έχει γίνει τέτοιος ή άλλος ανάλογος ισχυρισμός και δε συμφωνούμε πως καλόπιστη αίτηση για τροποποίηση προς κάλυψη πραγματικής και σημαντικής ανάγκης θα πρέπει να απορριφθεί επειδή, ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο, η καθυστέρηση δικαιολογήθηκε με αναφορά σε αβλεψία ή παραδρομή. Aπό την άλλη, η ανάπτυξη επιχειρημάτων σε μια προσπάθεια να καταδειχθεί πως δεν μπορεί να οφείλεται η καθυστέρηση σε τέτοιους λόγους χωρίς να έχει προηγηθεί αμφισβήτηση της αλήθειας του περιεχομένου της ένορκης δήλωσης που συνόδευσε την αίτηση για τροποποίηση, είναι ατελέσφορη. [Bλ. Aθηνόδωρος Bασιλειάδης και Άλλοι ν. Πετρολίνα Λτδ. (1994) 1 A.A.Δ. 16].».
Στην Χρίστου ν. Ανδρέα Στυλιανού Αζα (1992) 1 Α.Α.Δ., 704 τονίστηκε ότι τροποποιήσεις δεν εγκρίνονται όταν αυτό μπορεί να επιφέρει βλάβη στον αντίδικο ή όταν ο αιτητής ενεργεί με κακή πίστη. Όπως λέχθηκε:
«Στην απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση Federal Bank of Lebanon (S.A.L.) v. Σιακόλα (1999) 1 Α.Α.Δ. 44, επιβεβαιώθηκε κατ΄αρχάς η λεγόμενη σύγχρονη τάση της νομολογίας όπως τα Δικαστήρια επιτρέπουν τροποποιήσεις στις κατάλληλες υποθέσεις, ακόμη και αν μια τέτοια τροποποίηση είναι αποτέλεσμα αμέλειας ή καθυστέρησης, νοουμένου βέβαια ότι δεν θα προκληθεί αδικία στην άλλη πλευρά που δεν θα μπορεί να αποζημιωθεί με χρήμα. Σημειώνεται ότι στην υπόθεση εκείνη, η αγωγή είχε καταχωρηθεί κατά το 1986 ενώ το συγκεκριμένο αίτημα τροποποίησης υποβλήθηκε κοντά το 1998, δηλαδή περί τα 12 χρόνια αργότερα και ενώ η ακρόαση είχε προηγουμένως αρχίσει και διεξαχθεί μερικώς δύο φορές αλλά διατάχθηκε η εξ υπαρχής ακρόαση λόγω διορισμού των εκδικαζόντων Προέδρων ως δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου.».
Περαιτέρω, όπως έχει νομολογηθεί, το Δικαστήριο δεν απορρίπτει την τροποποίηση επειδή εισάγεται μια νέα βάση αγωγής, αλλά θα την απορρίψει όπου μια τέτοια τροποποίηση θα είχε ως αποτέλεσμα να μετατρέψει την αγωγή σε ουσιωδώς διαφορετικού χαρακτήρα, η οποία θα μπορούσε με περισσότερη ευχέρεια να αποτελέσει αντικείμενο νέας αγωγής (βλ. Χρίστου ν. Ανδρέα Στυλιανού Αζά, ανωτέρω και Ετήσια Δικονομική Πρακτική 1958, σελ. 627). Τέτοια εισαγωγή νέας βάσης αγωγής θα πρέπει να υπήρχε κατά τον χρόνο έκδοσης του αρχικού κλητηρίου, καθότι με την τροποποίηση δεν εισάγεται νέο κλητήριο ένταλμα, αλλά η αγωγή συνεχίζεται ως εάν η τροποποίηση περιλαμβανόταν από την αρχή (βλ. Gaber Alian Ali Al Somrani v. The Cyprus Ship “Poseidonia” (1990) 1 AAΔ 990). Όπως έχει αποφασιστεί, όταν τα όσα επιχειρούνται να εισαχθούν με την τροποποίηση ήταν στη σφαίρα γνώσης του Αιτητή ή αυτός μπορούσε με εύλογη επιμέλεια να τα φέρει στην επιφάνεια η τροποποίηση δεν επιτρέπεται (βλ. Γραμμές Στριντζή Αιγαίου Ναυτική Εταιρεία ν. Always Travel Holidays Ltd (1995) 1 ΑΑΔ 607, United Sea Transport Ltd v. Zakou (1980) 1 C.L.R 501, Ikos Cif Ltd v. Martin Coward κ.α. Πολ. Εφ. αρ. 138/2013, απόφαση ημ. 20/03/2014). Στην Ikos Cif Ltd, ανωτέρω χαρακτηριστικά αναφέρθηκαν τα εξής:
«Πάγια νομολογία διαμόρφωσε τον κανόνα ότι αίτηση τροποποίησης δεν είναι δυνατό να επιτύχει αν το υλικό, το οποίο σκοπείται να εισαχθεί, ήταν σε γνώση του αιτητή ή μπορούσε με εύλογη επιμέλεια να εντοπιστεί έγκαιρα. Η δε αλλαγή δικηγόρου διαδίκου δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δικαιολογία για παρατηρούμενη καθυστέρηση που οδηγεί σε εκτροχιασμό της δίκης και δεν παρέχει, αφ΄εαυτής, λόγο για την τροποποίηση της δικογραφίας. (Γραμμές Στριντζή Αιγαίου Ναυτική Εταιρεία ν. Always Travel Holidays Ltd (1995) 1 Α.Α.Δ. και United Sea Transport Ltd v. Zakou (1980) 1 A.Α.Δ. 501, 510). Η γραμμή αυτή της νομολογίας συναρτάται απόλυτα με την φειδώ με την οποία το Δικαστήριο θα πρέπει να ασκεί τη διακριτική του ευχέρεια, ιδίως στις περιπτώσεις όπου η όποια καθυστέρηση ενέχει καταλυτικές επιπτώσεις στα δικαιώματα του αντιδίκου.
Στην υπό εξέταση, το συμφέρον της δικαιοσύνης δεν θα ήταν συμβατό με την παροχή άδειας για τροποποίηση, λόγω των ιδίων των δεδομένων της υπόθεσης, τα οποία επιμαρτυρούν κίνδυνο πρόκλησης ανεπανόρθωτης ζημιάς στην αντίδικη πλευρά. Τα βασικά γεγονότα ήταν γνωστά στην Εφεσείουσα, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί και από την ανάγκη που οδήγησε στο αίτημα για προσθήκη νέων διαδίκων και τους λόγους που επικαλέστηκε προκειμένου να θεμελιώσει την αξίωση αυτή. Η αναφορά σε αλλαγή των δικηγόρων της Εφεσείουσας, στην προσπάθεια στήριξης της αναγκαιότητας για τροποποίηση, δε συνιστούσε βάσιμο λόγο αλλά ούτε και δικαιολογία της παρατηρηθείσας, ήδη, καθυστέρησης. Υπενθυμίζεται ότι η αίτηση για τροποποίηση της οπισθογράφησης του κλητηρίου εντάλματος καταχωρήθηκε δεκατέσσερις μήνες μετά την έγκριση του αιτήματος για προσθήκη νέων διαδίκων και δέκα περίπου μήνες μετά την αλλαγή δικηγόρου για την Εφεσείουσα. Αντίστοιχα, η αίτηση για τροποποίηση και της έκθεσης απαίτησης, καταχωρήθηκε είκοσι περίπου μήνες μετά την προαναφερθείσα προσθήκη νέων διαδίκων και δεκαπέντε περίπου μήνες μετά την αλλαγή δικηγόρου.».
Σύμφωνα με την Ετήσια Δικονομική Πρακτική 1958, σελ. 628:
“…a plaintiff will not be allowed to amend by setting up fresh claims in respect of causes of action, which, since the issue of the writ have become barred by the Statute of Limitations..”
Στην υπόθεση Ανδριανή Αρακελιάν ν. Ταμείου Προνοίας του Προσωπικού της Marfin Λαϊκής Τράπεζας Λτδ και των εξαρτημένων της εταιρειών κ.α. Πολιτική Έφεση αρ. 51/2012, απόφαση ημερομηνίας 11/02/2016:
«Η συνήθης βλάβη που μπορεί να επέλθει και η οποία δεν είναι εύκολο να αποζημιωθεί με την καταβολή εξόδων, είναι στις περιπτώσεις που εγείρεται θέμα παραγραφής, π.χ. όπου εισάγεται αγώγιμο δικαίωμα το οποίο έχει παραγραφεί ή όπου ο εναγόμενος εμποδίζεται από του να εγείρει συγκεκριμένη υπεράσπιση, λόγω νομοθετικής παραγραφής (βλ. Lancaster v. Moss [1899] 32(2) Reissue, Digest 1575, Marshall v. L.P.T.D. [1936] 3 All ER 83 και Annual Practice 1959 σελ. 627).».
Στην απόφαση της πλειοψηφίας στην Δημητρίου ν. Cyprus Popular Bank Public Co Ltd κ.α. Πολιτική Έφεση Ε151/16, απόφαση ημ. 6/07/2018 συνοψίζονται οι αρχές που ακολουθούνται για να αποφασιστεί κατά πόσο θα εγκριθεί μια αίτηση τροποποίησης ως ακολούθως:
«…….Να επαναλάβουμε κατ΄ αρχάς ότι σύμφωνα με τη νομολογία (Preece κ.α. ν. Ρωσσίδου (2011) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2138, Παπαχρυσοστόμου ν. Κ. Γρηγοριάδης & Συνεταίροι κ.α., Ikos Cif Ltd v. Marfin Coward κ.α., Πολ. Εφ. 137/13 και 138/13 ημερ. 20.3.14, Kayat Trading Ltd v. Genzyme Corporation, Πολ. Εφ. 58/12 ημερ. 4.3.13, Δημοτικό Συμβούλιο Αγλαντζιάς ν. Χαρικλείδη κ.α. (2001) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1608 και άλλες) η ευρεία διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου επί του θέματος ασκείται με γνώμονα δύο καθοριστικούς παράγοντες. Ο πρώτος, κατά πόσο οι προτεινόμενες τροποποιήσεις είναι αναγκαίες για τον προσδιορισμό της ουσίας της διαφοράς, ώστε να αποδοθεί αποτελεσματική δικαιοσύνη και, ο δεύτερος, κατά πόσο αν με την έγκριση τους θα προκληθεί ή όχι ζημιά στον αντίδικο. Με την επισήμανση ότι η βαρύτητα που δίδεται στους διάφορους άλλους παράγοντες - καθυστέρηση υποβολής του αιτήματος, προβολή νέων ισχυρισμών ή νέας βάσης αγωγής και άλλους - ουσιαστικά είναι υποβοηθητική για την εν τέλει δικαστική κρίση σ΄ ό,τι αφορά τους προαναφερθέντες δύο καθοριστικούς παράγοντες.».
Στην Παπαχρυσοστόμου ν. Κώστας Γρηγοριάδης και Συνεταίροι (2012) 1 Α.Α.Δ. 81, το Εφετείο τόνισε τα εξής σχετικά:
«Το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού διέγνωσε την αναγκαιότητα αιτιολόγησης της καθυστέρησης στην εκδήλωση διαβήματος για εξασφάλιση άδειας για τροποποίηση και με αναφορά σε νομολογία, επεσήμανε τη σημασία της με την έννοια όχι αυτής της ίδιας της εκκρεμότητας της αγωγής για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά της καθυστέρησης στη λήψη μέτρων για εξασφάλιση άδειας για τροποποίηση (Federal Bank of Lebanon v. Σιακόλας (2002) 1(Α) Α.Α.Δ. 223, Astor Manufacturing & Exporting Co. κ.ά. v. A.G. Leventis κ.ά. (1993) 1 Α.Α.Δ. 726 και Ταξί Κυριάκος Λτδ. ν. Ανδρέα Παύλου (1995) 1 Α.Α.Δ. 560), υπέδειξε το γεγονός ότι ο εφεσείων δεν προσδιορίζει το χρόνο κατά τον οποίο είχαν περιέλθει σε γνώση του τα κατ' ισχυρισμό γεγονότα που, σύμφωνα με τον ίδιο επέβαλλαν την τροποποίηση του δικογράφου του. Τα αφήνει να αιωρούνται στο χρόνο διορισμού από πλευράς του, νέων δικηγόρων……………………………………ουδόλως αιτιολογείται από τον εφεσείοντα το γιατί άφησε να διαρρεύσει ένας ολόκληρος χρόνος προτού προσφύγει στο δικαστήριο για εξασφάλιση άδειας για τροποποίηση. Η παράλειψη του εφεσείοντα να αιτιολογήσει τη συγκεκριμένη παράλειψη του, να αποταθεί δηλαδή στο δικαστήριο έγκαιρα, σφράγιζε, σύμφωνα με το πρωτόδικο δικαστήριο τη μοίρα της αίτησης, την οποία και απέρριψε.
…………………………………………………………………………………………………………………………………
Διεξήλθαμε προσεκτικά την πρωτόδικη απόφαση, έχοντας συνέχεια κατά νου τις θέσεις και τα επιχειρήματα του ευπαίδευτου συνηγόρου του εφεσείοντα, όπως αυτά διατυπώθηκαν αρχικά στα πλαίσια της αιτιολογίας των λόγων έφεσης και στη συνέχεια προωθήθηκαν στα πλαίσια του περιγράμματός του. Δεν έχουμε διαπιστώσει οτιδήποτε το μεμπτό στην πρωτόδικη απόφαση. Τόσο η κατάληξη του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι ο εφεσείων επέδειξε υπέρμετρη καθυστέρηση στη λήψη διαβημάτων για τροποποίηση του δικογράφου του, όσο και η κατάληξη του ότι η εν λόγω παράλειψη του ουδόλως αιτιολογήθηκε, μας βρίσκει σύμφωνους.
Δεν έχει διαφύγει της προσοχής μας ότι ο λόγος καθυστέρησης από μόνος του δεν συνιστά κατ' ανάγκη αιτία για απόρριψη αίτησης για τροποποίηση, ούτε και ότι το γεγονός της καθυστέρησης δεν εξισούται κατ' ανάγκη με κακοπιστία. Ο παράγοντας χρόνος είναι σχετικός και συνιστά έναν από τους πολλούς παράγοντες που το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, συνεκτιμάται δε σαν λογική απόρροια του Άρθρου 30.2 του Συντάγματος (Astor Manufacturing (πιο πάνω) και Clive Preece (πιο πάνω)). Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η αργοπορία του εφεσείοντα να επιδιώξει τροποποίηση του δικογράφου του προβάλλει ανάγλυφη μέσα από το ιστορικό των γεγονότων που περιβάλλουν το θέμα. Η αγωγή εκκρεμούσε ενώπιον του δικαστηρίου αναμένοντας εκδίκαση για επτά και πλέον χρόνια.».
Στην Χρίστου ν. Ανδρέα Στυλιανού Αζά, ανωτέρω, αποφασίστηκε ότι δεν είναι εκ προοιμίου νομικά επιλήψιμη η επιδίωξη τροποποίησης για να συνάδει η προσαχθείσα μαρτυρία με το δικόγραφο του διαδίκου. Στην Kayat Trading Ltd ν. Genzyme Corporation (Αρ. 2) (2013) 1 ΑΑΔ 543 παραμερίστηκε πρωτόδικη απορριπτική απόφαση σε αίτηση τροποποίησης της Έκθεσης Απαίτησης που υποβλήθηκε μετά την έναρξη της Ακρόασης και η οποία σκοπούσε στη δικογράφιση λεπτομερειών ζημιών, όπου κρίθηκε ότι στην προκείμενη περίπτωση δεν τίθετο ζήτημα παντελούς παράλειψης δικογράφησης συγκεκριμένου είδους ζημιών και ότι οποιαδήποτε ταλαιπωρία ήθελε προκληθεί από την επανακλήτευση μαρτύρων, δεν μπορούσε να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ των εφεσιβλήτων, καθότι προείχε το συμφέρον της δικαιοσύνης, ενώ η όποια ζημιά μπορούσε να αποζημιωθεί με χρήμα. Ο λόγος της καθυστέρησης από μόνος του δεν συνιστά πάντοτε αιτία για απόρριψη της αίτησης για τροποποίηση, ούτε και το γεγονός της καθυστέρησης εξισούται κατ' ανάγκη με κακοπιστία (βλ. Aνδρέου Αντώνης ν. C Ataliotis Niche Advertising Ltd (2013) 1 ΑΑΔ 653).
Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω νομικών αρχών προχωρώ στην εξέταση της υπό κρίση αίτησης.
Πράγματι, στην προκείμενη περίπτωση κατά την ακροαματική διαδικασία της 08/01/24 το Δικαστήριο δεν έκανε δεκτή την εισαγωγή διαμέσου της γραπτής δήλωσης του Εναγόμενου 1 που επιχειρήθηκε να κατατεθεί ισχυρισμών οι οποίοι αφορούσαν ζητήματα παραλείψεων και κακοτεχνιών, τα οποία κρίθηκαν εκτός δικογράφων. Όμως το ίδιο ζήτημα τέθηκε και κατά την αντεξέταση του κ. Καγιά στις 11/12/23, οπόταν και πάλι η πλευρά της Ενάγουσας έφερε ένσταση για τους ίδιους λόγους. Ως εκ τούτου, η ανάγκη για τροποποίηση δεν προκύπτει να διαπιστώθηκε στις 08/01/24, αλλά στις 11/12/23. Ακόμη, παρατηρώ ότι η έκθεση εκτίμησης που προβάλλεται ότι έχει ετοιμαστεί φέρει ημερ. 15/03/2015, δηλαδή προγενέστερη της καταχώρησης της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης των Εναγομένων/Αιτητών. Ούτε επεξηγείται πως ετοιμάστηκε αρχικά η Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση χωρίς να έχουν στην κατοχή τους οι δικηγόροι των Εναγομένων/Αιτητών την εν λόγω εκτίμηση.
Λαμβανομένων των περιστάσεων της παρούσας παρατηρώ ότι όντως υπήρξε υπέρμετρη καθυστέρηση στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης, η οποία καταχωρήθηκε όταν οι δικηγόροι των Εναγομένων/Αιτητών συνειδητοποίησαν ότι δεν θα τους επιτραπεί να προσκομίσουν την μαρτυρία όπως επιθυμούν να παρουσιάσουν στο Δικαστήριο προς Υπεράσπιση των Εναγομένων/Αιτητών. Δεν προκύπτει υπο τις περιστάσεις να αποτελούσε παράλειψη του προηγούμενου δικηγόρου που χειριζόταν την υπόθεση στο ίδιο δικηγορικό γραφείο να συμπεριλάβει τις παραγράφους προς εισαγωγή δια της παρούσας αίτησης, επειδή δεν την είχε λάβει πριν την καταχώρηση της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης και της παράλειψης ενεργειών επειδή αποχώρησε από το γραφείο. Εκ του φακέλου του Δικαστηρίου παρατηρώ ότι επανειλημμένα η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση με τις δύο πλευρές να δηλώνουν ετοιμότητα να προχωρήσουν σε ακρόαση. Αν δεν είχε διαπιστωθεί η ανάγκη για τροποποίηση από την πρώτη φορά που ορίστηκε η παρούσα για ακρόαση, οπόταν και θα γινόταν η ανάλογη προετοιμασία, τότε πότε έγινε στην πραγματικότητα και ο Εναγόμενος 1 επικαλείται παράλειψη του δικηγόρου που καταχώρησε την Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση να προχωρήσει στην ανάλογη τροποποίηση; Τι έπραξε ο δικηγόρος, ο οποίος στην συνέχεια ανέλαβε τον χειρισμό της παρούσας αγωγής; Για ποιά παράβλεψη μιλούμε και πώς έγινε αντιληπτή κατά την ακροαματική διαδικασία και όχι προηγουμένως, όταν οι λεπτομέρειες της έκθεσης εκτίμησης που προκύπτουν ως ισχυρισμοί φέρονται να αποτελούν την πεμπτουσία της Υπεράσπισης των Εναγομένων/Αιτητών;
Υπενθυμίζω ότι στο παρόν στάδιο το βάρος της αιτιολόγησης της καθυστέρησης στην υποβολή της υπό κρίση αίτησης είναι ιδιαιτέρως μεγάλο, αφού εκ του φακέλου του Δικαστηρίου προκύπτει ότι όχι μόνο η αγωγή ορίστηκε πολλές φορές για οδηγίες και για ακρόαση, τις ημερομηνίες αυτών κρίνω αχρείαστο να αναφέρω, αλλά και επειδή τα όσα επιχειρούνται να εισαχθούν ήταν εις γνώση της πλευράς των Εναγομένων/Αιτητών από το έτος 2015, χωρίς να λαμβάνουν οποιοδήποτε μέτρο προώθησης της όποιας τροποποίησης της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης τους.
Ως εκ τούτου, γίνεται φανερό, μετά την σύντομη σκιαγράφηση των δεδομένων, ότι η υπό κρίση αίτηση αγγίζει τα όρια της κατάχρησης και παρά τα ελαστικά κριτήρια που ακολουθούνται υπό το νομικό καθεστώς που αυτή εξετάζεται δεν δύναται να εγκριθεί. Περαιτέρω, διαπιστώνω μια κακοπιστία αναφορικά με το πότε περιήλθε σε γνώση των Εναγόμενων/Αιτητών η ανάγκη να προβούν στην τροποποίηση, ώστε να εισαχθούν οι ισχυρισμοί, όπως παρατίθενται στους προβληματισμούς και σκέψεις του Δικαστηρίου, η οποία υπέσκαψε τον πυρήνα της υποχρέωσης που είχαν για να παράσχουν προς το Δικαστήριο γνήσιες και ικανοποιητικές εξηγήσεις για την καθυστέρηση στην υποβολή της υπό κρίση αίτησης, η οποία την οδηγεί και άνευ ετέρου σε απόρριψη (βλ. Χαραλαμπίδη ν. Μιχαήλ υπό την ιδιότητα της ως διαχειρίστρια της περιιουσίας του αποβιώσαντος Θεόφιλου Μιχαήλ, Πολιτική Έφεση Αρ. 304/13, ημερ. 16/7/2021), ECLI:CY:AD:2021:A316.
Τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι σύμφωνα με τους Περί της Εκδίκασης Καθυστερημένων Υποθέσεων (Ειδικοί) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2022 (35/2022) ως ετροποποιήθηκαν, κανονισμό 5 «η ακροαματική διαδικασία κάθε υπόθεσης θα αρχίζει και θα συνεχίζεται απρόσκοπτα, τον χειρισμό δε της όλης διαδικασίας διεκπεραίωσης της θα έχει το Δικαστήριο, με στόχο την ταχεία απονομή της δικαιοσύνης και την περίσωση εξόδων.». Επίσης, στον κανονισμό 4 προβλέπεται η εξασφάλιση άδειας του Δικαστηρίου για την καταχώρηση κάθε ενδιάμεσης αίτησης. Σκοπός και στόχος είναι η ολοκλήρωση των διαδικασιών εντός εύλογου χρόνου. Όλα αυτά συνηγορούν ότι ο παράγοντας χρόνος και καθυστέρηση να αποκτούν την δική τους σημασία και στα πλαίσια των αιτήσεων τροποποίησης που υποβάλλονται υπό το νομικό καθεστώς που εξετάστηκε η παρούσα και να καθιστούν ακόμη μεγαλύτερο το βάρος κατάδειξης του λόγου της καθυστέρησης, αναδεικνύοντας τον ως ένα βασικό πυλώνα για έγκριση τέτοιων αιτήσεων.
Για όλους τους λόγους που προσπάθησα να επεξηγήσω η υπό κρίση αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση και εναντίον των Εναγόμενων/Αιτητών ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο καταβλητέα μετά το πέρας της αγωγής.
(Υπ.)..................................
Χ-Μ Καραπατάκης, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητης