ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χ-Μ Καραπατάκη, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 7907/2014
Μεταξύ:
Κωνσταντίνος Γιάγκου
Ενάγοντα
-και-
1. Επίσημος Παραλήπτης ως εκκαθαριστής του Συμβουλίου
Ελαιοκομικών Προϊόντων
2. Γενικός Εισαγγελέας ως νόμιμος εκπρόσωπος του Υπουργείου
Οικονομικών της Κυπριακής Δημοκρατίας
Εναγόμενων
-------------------------------------------------------------------------------------------
Αίτηση ημερ. 01/09/2023 για παραμερισμό (set-aside) της απόφασης ημερ. 13/01/2023 που εκδόθηκε υπέρ του Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση εναντίον του Εναγόμενου 2/Αιτητή στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή.
Ημερομηνία: 27/06/2024
Εμφανίσεις:
Για τον Εναγόμενο 2/Αιτητή: κα Ζ. Χαραλάμπους για Γενικό Εισαγγελέα
Για τον Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση: κα Ε. Νικολάου για κ.κ. Ζένιος Νικολάου Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Τα γεγονότα που περιβάλουν το τι οδήγησε στην απόφαση ημερ. 13/01/2023 της οποίας επιζητείται με την υπό κρίση αίτηση ο παραμερισμός προκύπτουν από τον φάκελο του Δικαστηρίου και αποτέλεσαν αντικείμενο ερμηνείας των εκατέρωθεν θέσεων στις ένορκες δηλώσεις που υποστηρίζουν την αίτηση και ένσταση.
Η υπό κρίση αίτηση εδράζεται στους Θ.Π.Δ. Δ.5, Δ.17 Θ. 2, Θ.10, Θ. 11, Δ.26 Θ. 14, Δ.33 Θ. 3 και Θ. 5, Δ.39, Δ.48 Θ.Θ. 1, 2, 3, 4, 8, 9(h) και Θ. 11, Δ.57, Δ.64, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, άρθρα 4, 5, 7 και 9, στο άρθρο 57 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, στο άρθρο 30 του Συντάγματος, στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, επί της νομολογίας και γενικών και συμφυών εξουσιών του Δικαστηρίου και υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της κας Χριστίνας Σαββίδου, συμβασιούχου δικηγόρου στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα (ΕΔ Χ.Σ.).
Όπως υποστηρίζεται στην ΕΔ Χ.Σ., όταν της ανατέθηκε ο χειρισμός της υπόθεσης περί την 07/03/2023 εντός του φακέλου που διατηρούσε η Νομική Υπηρεσία υπήρχε αίτηση δια κλήσεως ημερ. 24/03/2021 που ήταν ορισμένη για πρώτη φορά στις 19/05/2021 και επιδόθηκε στην Υπηρεσία στις 05/04/2021. Ακολούθως, απέστειλε επιστολή ημερ. 09/03/2023 στο Πρωτοκολλητείο για να ανευρεθεί ο φάκελος για να γίνει έρευνα, την οποία παραθέτει, η οποία έγινε στις 20/03/2023 και λήφθηκαν τα πρακτικά που ζητήθηκαν στις 31/03/2023. Εκ της έρευνας προβάλλει ότι διαπίστωσε πως στις 19/05/2021 η υπόθεση ορίστηκε στις 04/06/2021 με σημείωση όπως ειδοποιηθούν οι δικηγόροι των Εναγόμενων και ότι υπήρχε αλληλογραφία ημερ. 03/06/2021 από τους δικηγόρους του Τμήματος Αφερεγγυότητας για τους Εναγόμενους 1 ότι δεν έφεραν ένσταση.
Στις 28/06/2021 όπου ορίστηκε ξανά η υπόθεση για οδηγίες για να προσέλθουν οι δικηγόροι επαναορίστηκε στις 17/09/2021 για οδηγίες, κατόπιν αιτήματος των Εναγόμενων 1. Στις 19/09/2021 η στενοτυπίστρια του Δικαστηρίου (υπό άλλη σύνθεση από την παρούσα) απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα που κοινοποίησε στο κεντρικό ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα ενημερώνοντας ότι υπάρχει αίτηση επαναφοράς στον φάκελο και ζήτησε φυσική παρουσία των δικηγόρων. Το εν λόγω μήνυμα, όπως υποστηρίζει, ουδέποτε παραλήφθηκε και/ή καταχωρήθηκε στον φάκελο της υπόθεσης της Υπηρεσίας.
Στο πρακτικό ημερ. 17/09/2021 υπάρχει ένδειξη ότι δεν υπήρχε καμία εμφάνιση για τον Εναγόμενο 2 και η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση στις 05/11//2021 με σημείωση όπως ο Εναγόμενος 2 ειδοποιηθεί από το Πρωτοκολλητείο και τονίζει ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε ένδειξη ότι ενημερώθηκε ο Εναγόμενος 2 από το Πρωτοκολλητείο για την ημερομηνία Ακρόασης της αγωγής. Στις 05/11/2021 προβάλλει ότι αν και δεν υπήρχε εμφάνιση εκ μέρους του Εναγόμενου 2 δεν γίνεται περί τούτου αναφορά στο πρακτικό του Δικαστηρίου και η αγωγή κατόπιν αιτήματος αναβολής ορίστηκε για ακρόαση στις 20/04/2022, ημερομηνία κατά την οποία δυνάμει εγκυκλίου του Ανώτατου Δικαστηρίου και του προγράμματος του Δικαστηρίου η υπόθεση ορίστηκε εκ νέου για ακρόαση στις 11/01/2023. Κατά την ημερομηνία αυτή, όπως εξηγεί η ΕΔ Χ.Σ. δεν υπήρξε εμφάνιση εκ μέρους των Εναγόμενων και η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση στις 13/01/2023, χωρίς να γίνει οποιαδήποτε μνεία για κλήση του Εναγόμενου 2 ή ειδοποίηση του να εμφανιστεί. Παραθέτει δε, το πρακτικό του Δικαστηρίου ημερ. 13/01/2023, όπου εκδόθηκε η απόφαση εναντίον του Εναγόμενου 2 κατόπιν απόδειξης της υπόθεσης.
Όπως υποστηρίζει η ΕΔ Χ.Σ., ο λόγος που δεν εμφανίστηκε ο Εναγόμενος 2 έγκειται στο ότι δεν ενημερώθηκε για την ορισθείσα ακρόαση κατά τον νενομισμένο τρόπο και/ή καθόλου για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του. Όπως εξηγεί δεν τίθεται ζήτημα καθυστέρησης στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης παραμερισμού της εκδοθείσας απόφασης ημερ. 13/01/2023 και ότι η οποιαδήποτε ενδεχόμενη καθυστέρηση επήλθε μέχρι η πλευρά του Εναγόμενου 2 να είναι σε θέση να εντοπίσει τα αναγκαία στοιχεία και γεγονότα κατόπιν δέουσας έρευνας για το τι προηγήθηκε, ώστε να προβούν στην σύνταξη της υπό κρίση αίτησης. Η μη ειδοποίηση του Γενικού Εισαγγελέα από το Πρωτοκολλητείο για την ορισθείσα ακρόαση αποτελεί από μόνο του καλό λόγο να οδηγήσει στον παραμερισμό της απόφασης ημερ. 23/01/2023, ώστε να δοθεί η ευκαιρία να προωθήσει την Υπεράσπιση του που είχε καταχωρηθεί. Στην συνέχεια, προβάλλει ότι διάδικος στην παρούσα αγωγή θα έπρεπε να είναι ο Γενικός Εισαγγελέας σύμφωνα με το άρθρο 57 του Ν. 14/60 και θέτει ζήτημα συμπερίληψης του ορθού διάδικου ως λόγο για τον οποίο η απόφαση πάσχει.
Η ΕΔ Χ.Σ. προβάλλει σημεία της καταχωρηθείσας Υπεράσπισης του Εναγόμενου 2. Ειδικότερα, όπως τονίζει ο Ενάγων ενημέρωσε με επιστολή του ημερ. 30/12/2011 το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΕΠ ότι είχε εκλεγεί κοινοτάρχης του χωριού Πέτρα και ότι από τις 02/01/2011 δεν θα μπορούσε να ασκεί τα καθήκοντα που κατείχε σύμφωνα με τον περί Κοινοτήτων Νόμο Ν. 86(Ι)/99, παραιτούμενος από την θέση που κατείχε οικειοθελώς. Επίσης, προβάλλει ότι κατά τον χρόνο της αφυπηρέτησης του δεν υπήρχε εγκεκριμένο Σχέδιο Πρόωρης Εθελοντικής Αφυπηρέτησης του Συμβουλίου Ελαιοκομικών Προϊόντων για να δικαιούται σε οποιοδήποτε ωφέλημα και ότι το υπό αναφορά σχέδιο δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με αρ. 4570 στις 25/05/2012, δηλαδή μετά την παραίτηση του. Εξηγεί ότι η μη προσκόμιση της εν λόγω δημοσίευσης στο Δικαστήριο και η κατάθεση μόνο της αλληλογραφίας που προηγείτο σε σχέση με το Σχέδιο για το οποίο ο Ενάγων ασχολήθηκε ένεκα της θέσεως του δεν το καθιστά δικαιούχο του επιδικασθέντος ποσού των €39.445,27 (θεραπεία υπό Α).
Ακόμη, για το ποσό της θεραπείας υπό Β, ήτοι των €16.867,27 για 66,5 ημερών άδειας απουσίας μετ’ απολαβών στην Υπεράσπιση του Εναγόμενου 2 δηλώνεται ότι αποτελεί παραδεκτό γεγονός, ενώ για την θεραπεία υπό Γ, ήτοι για ποσό των €5.848 ως οφειλόμενη πληρωμή από το Ταμείο Ευημερίας του Προσωπικού του ΣΕΠ προβάλλεται ότι δεν το δικαιούται αν και του έχει επιδικαστεί και ότι είχε ετοιμαστεί περί τούτου Καταστατικό που εγκρίθηκε από το ΔΣ του ΣΕΠ το 2008, όμως δεν υπήρξε η έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου και η νομοθετική κάλυψη της Βουλής των Αντιπροσώπων ή η ενσωμάτωση του στη σύμβαση εργασίας του Ενάγοντα.
Στις καταληκτικές παραγράφους της ΕΔ Χ.Σ. επανέρχεται στο ζήτημα της καθυστέρησης για να τονίσει ότι έπρεπε να αποκρυσταλλωθούν τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα αγωγή και ειδικότερα το κατά πόσο έγινε επαναφορά της αγωγής, αφού αυτή είχε απορριφθεί.
Στην Ειδοποίηση περί Πρόθεσης Ένστασης του Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση προβάλλεται ότι η απόφαση ημερ. 13/01/2023 δεν πρέπει να παραμερισθεί, καθότι εκδόθηκε σύμφωνα με την νομότυπη διαδικασία και ότι η πλευρά του Εναγόμενου 2/Αιτητή δεν έχει καταδείξει σοβαρό ή επαρκή λόγο που να δικαιολογεί την έκδοση διατάγματος παραμερισμού. Επισημαίνεται ότι η πλευρά του Εναγόμενου 2/Αιτητή επέδειξε ασυγχώρητα περιφρονητική συμπεριφορά σε βαθμό καταφρόνησης της δικαστικής διαδικασίας, επειδή μετά την καταχώρηση της Υπεράσπισης του δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για την πρόοδο και το στάδιο της αγωγής. Τονίζεται ότι αδιαφόρησε και αμέλησε να εμφανιστεί στις 19/05/2021 στα πλαίσια της αίτησης ημερ. 24/03/2021 παρά την επίδοση στις 05/04/2021, ότι παρέλειψε να εμφανιστεί στις 04/06/2021 παρά το γεγονός ότι ενημερώθηκε από το Πρωτοκολλητείο την 19/05/2021, ότι παρέλειψε να εμφανιστεί στις 17/09/2021 παρά το ότι ζητήθηκε από το Δικαστήριο η φυσική παρουσία των δικηγόρων με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις 16/09/2021, όπως και ότι παρέλειψε να εμφανιστεί στις 05/11/2021 παρά το ότι ενημερώθηκε από το Πρωτοκολλητείο την 20/09/2021. Σε ένα άλλο λόγο Ένστασης η πλευρά του Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση προβάλλει ότι δεν έχει δικαιολογηθεί η καθυστέρηση στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης την 01/09/2023 και ότι αυτή προωθείται κακόπιστα και καταχρηστικά για να προκληθεί καθυστέρηση και να αποφευχθεί η πληρωμή της απόφασης ημερ. 13/01/2023 και ότι πλήττεται η τελεσιδικία των δικαστικών αποφάσεων και προσβάλλει τα δικαιώματα του Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση. Σε σχέση με το ζήτημα της υπεράσπισης του Εναγόμενου 2/Αιτητή, υποστηρίζεται ότι το Δικαστήριο κατά το στάδιο έκδοσης της απόφασης του και εκ της καταχωρηθείσας Υπεράσπισης Εναγόμενου 2 αυτή δεν έχει αγνοηθεί.
Στην ένορκη δήλωση του δικηγόρου Χ.Ν. στο γραφείο των δικηγόρων του Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση αναπαράγονται οι λόγοι ένστασης. Όπως υποστηρίζεται, ουδέποτε είχε αποσυρθεί η υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγή, αλλά μόνο οι ενδιάμεσες αιτήσεις για απόφαση ένεκα μη καταχώρησης υπεράσπισης των Εναγόμενων 1 και 2. Υποδεικνύεται ότι το 2017 λανθασμένα απορρίφθηκε η αγωγή ένεκα μη προώθησης και ότι εκδόθηκε διάταγμα επαναφοράς της στις 29/11/2017. Όπως εξηγεί ο Χ.Ν., η αίτηση ημερ. 24/03/2021 για επαναφορά της αγωγής απορρίφθηκε την 19/05/2021 ως άνευ αντικειμένου και ότι αυτή ορίστηκε για οδηγίες στις 04/06/2021, την 28/06/2021 και την 17/09/2021, μέχρι την 05/11/2021 που ορίστηκε για ακρόαση, όπως και την 20/04/2022, την 11/01/2023 και εν τέλει για συνέχιση την 13/11/2023, οπόταν κατόπιν απόδειξης εκδόθηκε η απόφαση. Εν συνεχεία παραθέτει την σειρά των γεγονότων όπως τα γνωρίζουν οι δικηγόροι του Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση, προσθέτοντας ότι η πλευρά του Εναγόμενου 2/Αιτητή επιδείκνυε αδιαφορία για τις εμφανίσεις του στο Δικαστήριο, καθώς και ότι κάθε φορά άλλαζε ο δικηγόρος που χειριζόταν την υπόθεση, τον οποίο έψαχναν για να εμφανιστεί στο Δικαστήριο για να διεκπεραιωθούν οι εμφανίσεις.
Για την 11/01/2023 με την οποία καταλήγει η αναφορά στο χρονικό των εμφανίσεων και ορισμών της υπόθεσης, ο Χ.Ν. υποστηρίζει ότι η ακρόαση ξεκίνησε στην απουσία των Εναγόμενων 1 και 2, όπου το Δικαστήριο επισήμανε κάποια ζητήματα εκ της Υπεράσπισης των Εναγόμενων 2 που δεν μπορούσαν να αγνοηθούν ως μέρος της δικογραφίας και η ακρόαση συνεχίστηκε στις 13/01/2023 όπου εκδόθηκε η απόφαση της οποία ο Εναγόμενος 2/Αιτητής αξιώνει τον παραμερισμό. Υπέδειξε την άνευ δικαιολόγησης καθυστέρηση που επιδείχθηκε από την λήψη των πρακτικών της διαδικασίας την 31/03/2023 μέχρι την καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης την 01/09/2023 και ζητεί την απόρριψη της.
Τα μέρη παρέδωσαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις τις οποίες έχω μελετήσει μετά προσοχής, όμως δεν κρίνω σκόπιμο να προβώ σε ειδικότερη αναφορά σε αυτές.
Όπως λέχθηκε χαρακτηριστικά στην υπόθεση ΜΟΔΕΣΤΟΣ ΣΤΕΛΙΟΥ κ.α. v. ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΤΔ, Πολιτική Έφεση αρ. Ε59/2022, απόφαση ημερ. 7/9/2023, ECLI:CY:AD:2023:A275 (υπογραμμίσεις δικές μου):
«Περαιτέρω διαπιστώνουμε ότι είναι ορθή η θέση των εφεσιβλήτων ότι με τους λόγους έφεσης δεν αμφισβητούνται τα ευρήματα και η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου σε περίπτωση που κριθεί ότι ορθώς κατέληξε ότι στην επίδικη περίπτωση έχει εφαρμογή η Δ.33 Θ.5. Επομένως, δεν θα προχωρήσουμε σε εις βάθος ανάλυση των προνοιών της διαταγής αυτής. Σημειώνουμε μόνο ότι σύμφωνα με τη Δ.33 Θ.5 οποιαδήποτε απόφαση που εκδόθηκε όταν ένας διάδικος δεν εμφανίστηκε κατά τη δίκη, μπορεί στην κατάλληλη περίπτωση να παραμεριστεί με όρους που θα κριθούν κατάλληλοι από το Δικαστήριο, μετά από αίτηση που καταχωρείται εντός 15 ημερών μετά την ακρόαση. Η νομολογία έχει καθορίσει τις προϋποθέσεις που εξετάζονται όταν το Δικαστήριο έχει ενώπιον του τέτοια αίτηση (βλ. Phylactou v Michael (1982) 1 C.L.R. 204, 210)
Συμφωνούμε ότι στην επίδικη περίπτωση από τη στιγμή που το Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση κατά την ημέρα της δίκης (24.5.2021) λόγω της απουσίας των εφεσειόντων/ εναγομένων μετά την απόσυρση της δικηγόρου τους, η αίτηση για παραμερισμό θα έπρεπε να βασίζεται στη Δ.33 Θ.5 (βλ. Phylactou v Michael (ανωτέρω), Ann-Clair Devel. Ltd v Κυριακίδη (1999) 1(Α) Α.Α.Δ.537, Stefano Bonfa v Λεωνίδα Ηλία, Πολ. Έφεση 203/2013, ημερομηνίας 7.6.2022, ECLI:CY:AD:2022:A236, ECLI:CY:AD:2022:A236).».
Σύμφωνα με την Δ.33 θ.θ. 3 και 5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας που τυγχάνουν εφαρμογής στην παρούσα:
«3. If on the day fixed for trial the plaintiff appears when the trial is called on but the defendant does not, then upon proof being given of the defendant having been given notice of such day, the plaintiff may prove his claim, so far as the burden of proof lies upon him and judgment may be given accordingly.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
5. Any judgment obtained where one party does not appear at the trial may in a proper case be set aside by the Court upon such terms as may seem fit, upon an application made within fifteen days after the trial.».
Ουσιώδους σημασίας αποτελεί η έννοια του καθορισμού της «δίκης» προς τον σκοπό ενεργοποίησης των προνοιών των θεσμών της ως άνω Διαταγής. Στην Ann-Clair Developments Ltd ν. Στέλιου Kυριακίδη (1999) 1 ΑΑΔ 537 λέχθηκαν τα εξής σημαντικά:
«Η Δ.33 θ. 3 περιέχει την ειδική ρύθμιση σε σχέση με τις επιπτώσεις και, ακολούθως, τις δυνατότητες όταν κατά την ημέρα της δίκης δεν εμφανίζεται ο εναγόμενος. Η εμπλοκή της Δ.26 θ. 14 στην περίπτωση, δεν είναι ορθή. Η αντίληψη πως η Εvagorou παρέχει έρεισμα για την αντίθετη άποψη, είναι λανθασμένη. Δεν αφορούσε απόφαση λόγω παράλειψης εμφάνισης κατά την ημέρα της δίκης αλλά απόρριψη αγωγής, λόγω μή προώθησης της, κατά το μηχανισμό της Δ.17 θ. 14. Κρίθηκε πως η πρόνοια της Δ.17 θ. 14(2) πως τέτοια απόρριψη δεν επηρεάζει την έγερση νέας αγωγής, δεν απέκλειε την εφαρμογή της Δ.26 θ. 14. Στην προκείμενη περίπτωση, η Δ.33 θ. 5 είναι σαφής. Η απόφαση που εκδίδεται όταν ένας από τους διαδίκους δεν εμφανιστεί κατά τη δίκη, μπορεί να παραμεριστεί μετά από αίτηση υποβαλλόμενη μέσα σε 15 μέρες από τη δίκη. Δεν παρέχεται περιθώριο για εφαρμογή άλλης δικονομικής διάταξης στην περίπτωση. Το αντίθετο θα σήμαινε πως για το ίδιο θέμα ένας θεσμός προβλέπει προθεσμία και άλλος όχι.
Οι εφεσείοντες, υποστηρίζοντας ουσιαστικά πως ως ημερομηνία δίκης πρέπει να θεωρείται εκείνη κατά την οποία η υπόθεση ορίστηκε για απόδειξη, εκλαμβάνουν πως οποτεδήποτε τίθεται ζήτημα μή παροχής ειδοποίησης για την ημερομηνία της δίκης, είναι επιτρεπτή η υποβολή αίτησης για παραμερισμό, χωρίς περιορισμό από προθεσμία, έξω από το πλαίσιο της Δ.33 θ.5. Σε τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να συζητηθεί το δικονομικό έρεισμα τέτοιας αίτησης και, συνακολούθως, το δικαιοδοτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα παραμεριζόταν τέτοια απόφαση. Δεν παρίσταται ανάγκη να επεκταθούμε σ' αυτά γιατί, όπως θα εξηγήσουμε, λείπει η προϋπόθεση στην οποία στηρίζεται η εισήγηση του εφεσείοντα. Σημειώνουμε όμως την αναφορά στο Αnnual Practice του 1956 σελ. 614, σε σχέση με αγγλική νομολογία ως προς το διαθέσιμο και του ένδικου μέσου της έφεσης στις περιπτώσεις έκδοσης απόφασης λόγω παράλειψης εμφάνισης κατά τη δίκη. (Βλ. Γιαννάκης Χρυσάνθου κ.α. ν. Μariala Constructions Limited (1996) 1 A.A.Δ. 1129).
Μια ήταν η ημερομηνία που ορίστηκε για τη δίκη και αυτή ήταν η 11.9.96. Ο εφεσείων ειδοποιήθηκε κανονικά και η παράλειψη εμφάνισης του ενεργοποίησε τις πρόνοιες της Δ.33 θ.3. Ο εφεσίβλητος είχε το δικαίωμα να αποδείξει την υπόθεση, στο βαθμό που το βάρος απόδειξης ήταν στους ώμους του, και μπορούσε να εκδοθεί απόφαση ανάλογα. Στις 11.9.96 συντελέστηκε πλήρως η μή εμφάνιση κατά την ορισθείσα ημερομηνία και όσα ακολούθησαν δεν μπορούσαν να ταξινομούνται ως δίκη, με την έννοια του όρου στο πλαίσιο της Δ.33 θ.3. Με τροχιοδρομημένη πλέον τη διαδικασία της απόδειξης, την οποία ρητά προσδιορίζει ο Κανονισμός ως ξεχωριστή έννοια, θα μπορούσε να είχε προσαχθεί η οποιαδήποτε μαρτυρία χρειαζόταν αυθημερόν ή σε περισσότερες της μιας ημερομηνίες, ή σε άλλη ημερομηνία, ανάλογα με τις ανάγκες της περίπτωσης. Ο ορισμός νέας ημερομηνίας για απόδειξη, κατά ενάσκηση διακριτικής εξουσίας από το Δικαστήριο, ή ακόμα το γεγονός της μή συμπλήρωσης της απόδειξης σε μια ημερομηνία, δεν την αποχαρακτηρίζει για να τη μεταβάλει σε "δίκη" με την έννοια της Δ.33 θ.3.».
Το πλαίσιο εξέτασης υπό τις πρόνοιες της Δ.33 θ. 5 επεξηγείται με ευκρίνεια στην Παναγιώτης Ανδρέου v. Ελληνικής Τράπεζας Λτδ (2003) 1 Γ Α.Α.Δ. 1596 ως εξής:
«Στην περίπτωση παράλειψης του εναγομένου να εμφανιστεί κατά τη δίκη, δεν εγείρεται θέμα αποκάλυψης της υπεράσπισής του εφόσον αυτή έχει καταχωριστεί. Το κρίσιμο ερώτημα στην περίπτωση εκείνη είναι κατά πόσο η απουσία του υποδηλώνει εγκατάλειψη της υπεράσπισής του ή αδιαφορία για την προώθησή της. Γύρω από αυτά τα ζητήματα περιστρέφεται η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου, ως αποκαλύπτει η αποδοθείσα από τα αγγλικά δικαστήρια ερμηνεία του αγγλικού θεσμού της Πολιτικής Δικονομίας, ο οποίος αποτέλεσε και το πρότυπο για τη διαμόρφωση της Δ.33, θ.5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. (Βλ. Οrd.36 r.33 των παλαιών αγγλικών θεσμών. The Annual Practice 1958, σελ. 831.*) Αυτό είναι λογικό εφόσον η υπεράσπιση έχει προβληθεί στην έκθεση υπεράσπισης».
Στην περίπτωση που το Δικαστήριο έχει αποφασίσει την ουσία της διαφοράς δεν είναι επιτρεπτή η άσκηση της οποιασδήποτε εξουσίας για παραμερισμό ενόψει της Δ.33 θ. 5. (βλ. Evagorou v. Christodoulou and another (1982) 1 C.L.R. 771). Όπως λέχθηκε σχετικά επί τούτου στην Γεωργίου κ.α ν. Επάρχου Λεμεσού (2000) 1 Α.Α.Δ. 79:
«Επίλυση υπόθεσης επί της ουσίας προϋποθέτει ακρόαση και των δύο μερών σε σχέση με τη διαφορά η οποία ανακύπτει από την αντιπαραβολή των εκατέρωθεν θέσεων, όπως αυτές στοιχειοθετούνται στη δικογραφία.».
Στην Αθανασιάδη ν. Αλεξάνδρου (1991)1 Α.Α.Δ.952 για το ζήτημα παράταση χρόνου για καταχώρηση αίτησης ότι:
«η παρέλευση μίας προθεσμίας που προβλέπουν οι Κανονισμοί δεν είναι βέβαια μοιραία. Η Δ.57 θ.2 προσδιορίζει τον τρόπο για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Κάθε διάδικος μπορεί πριν από την πάροδο της προθεσμίας αλλά και μετά από αυτή να υποβάλει αίτηση για την παράταση της.».
Το περιεχόμενο του φακέλου καθορίζει την αυτονόητη σειρά και εξέλιξη των γεγονότων και των δικονομικών μέτρων το οποίο και λαμβάνεται υπόψη (βλ. Γεωργίου ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Τραπέζης Κύπρου Λτδ (αρ.2) (1999) 1Γ Α.Α.Δ. 1938. Για να γίνουν κατανοητά τα όσα προβάλλονται στις εκατέρωθεν ένορκες δηλώσεις παρατίθενται οι διαπιστώσεις του Δικαστηρίου εκ του περιεχομένου του φακέλου ως ο κατωτέρω πίνακας:
|
Ημερομηνία |
Δικονομικό Στάδιο |
Οδηγίες Δικαστηρίου |
Εμφανίσεις Δικηγόρων |
|
29/12/2014 |
Καταχώρηση αγωγής |
|
|
|
16/01/2015 |
Καταχώρηση σημειώματος εμφάνισης Ε 2/Αιτητή |
|
|
|
22/01/2015 |
Καταχώρηση σημειώματος εμφάνισης Ε 1 |
|
|
|
31/08/2015 |
Αίτηση για απόφαση για παράλειψη καταχώρησης Υ Ε 1 & 2 |
|
|
|
26/10/2015 |
Αίτηση ημερ. 31/08/15 |
Η αίτηση ημερ. 31/08/15 ορίζεται για Οδηγίες στις 2/12/15 |
Ενάγοντα, Ε1 (Υπηρεσία Αφερεγγυότητας) & Ε2 (Γ.Ε) |
|
26/11/2015 |
Καταχώρηση Υ του Ε 2 |
|
|
|
02/12/2015 |
Αίτηση ημερ. 31/08/15 |
Απόσυρση αίτησης ημερ. 31/08/15 εναντίον Ε2, Απόδειξη για Ε1 στις 11/2/16, ECLI:CY:AD:2016:D147 |
Ενάγοντα, Ε1 (Υπηρεσία Αφερεγγυότητας) & Ε2 (Γ.Ε) |
|
11/02/2016 |
Αίτηση ημερ. 31/08/15 |
Απόδειξη για Ε1 στις 30/5/16, ECLI:CY:AD:2016:D147 (και να ξεκαθαριστεί αν θα εμφανίζεται η Υπηρεσία Αφερεγγυότητας ή ο Γ.Ε. |
Ενάγοντα, Ε1 (Υπηρεσία Αφερεγγυότητας) |
|
30/05/16 |
Αίτηση ημερ. 31/08/15 |
Οδηγίες στις 15/06/16 (δηλώθηκε ότι θα εμφανίζεται ο Γ.Ε. και ζητήθηκε χρόνος να τους ειδοποιήσει ο Ε1 |
Ενάγοντα, Ε1 (Υπηρεσία Αφερεγγυότητας) |
|
15/06/2016 |
Αίτηση ημερ. 31/08/15 |
Απόδειξη στις 08/07/16 για Ε1 (δηλώθηκε ότι το ζήτημα δεν ξεκαθάρισε ακόμη) |
Ενάγοντα, Ε1 (Υπηρεσία Αφερεγγυότητας) |
|
08/07/2016 |
Αίτηση ημερ. 31/08/15 |
H αίτηση ημερ. 31/08/15 αποσύρεται και απορρίπτεται εναντίον Ε1 άνευ βλάβης. |
Ενάγοντα, Ε1 (Υπηρεσία Αφερεγγυότητας) |
|
24/05/2017 |
Η αγωγή απορρίπτεται (Θ.14(1) Κ.17) |
|
|
|
03/10/2017 |
Αίτηση ημερ. 23/06/17 παράλειψης Υ εναντίον Ε1 |
Η αίτηση αποσύρθηκε και απορρίφθηκε εκ της διαπίστωσης απόρριψης της αγωγής. |
Ενάγοντα, Ε1 (Υπηρεσία Αφερεγγυότητας) |
|
05/10/2017 |
Καταχώρηση Απάντησης στην Υ του Ε2 & Αίτησης Ορισμού. |
|
|
|
09/10/2017 |
Σημείωμα Πρωτοκολλητή για ορισμό αγωγής (Δ.30 Θ. 2). |
Η αγωγή ορίστηκε για οδηγίες στις 10/11/17 με οδηγίες ειδοποίησης των δικηγόρων. Σημείωση για ειδοποίηση στις 13/10/17 |
|
|
10/11/2017 |
Οδηγίες |
Το Δ επισημαίνει ότι η υπόθεση εκ παραδρομής ορίστηκε εκ απόρριψης της αγωγής στις 24/5/17 |
Ενάγοντα, Ε2 |
|
29/11/2017 |
Αίτηση ημερ. 11/10/17 για επαναφορά της αγωγής. |
Εκδόθηκε διάταγμα για επαναφορά της αγωγής με συγκατάθεση Ε1 |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
15/02/2018 |
Αίτηση ημερ. 19/12/17 εναντίον Ε1 για απόφαση λόγω μη Υ |
Ορίστηκε για οδηγίες στις 22/03/18 |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
22/03/2018 |
Αίτηση ημερ. 19/12/17 |
Ορίστηκε για Απόδειξη στις 27/04/18 |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
27/04/2018 |
Αίτηση ημερ. 19/12/17 |
Ορίστηκε για Απόδειξη στις 31/05/18 |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
31/05/2018 |
Αίτηση ημερ. 19/12/17 |
Ορίστηκε για Απόδειξη στις 25/06/18 |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
25/06/2018 |
Αίτηση ημερ. 19/12/17 |
Ορίστηκε για Απόδειξη στις 27/09/18 |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
27/09/2018 |
Αίτηση ημερ. 19/12/17 |
Η αίτηση ημερ. 19/12/17 απορρίπτεται |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
06/02/2020 |
Αίτηση ημερ. 08/01/20 εναντίον Ε1 για απόφαση λόγω μη Υ |
Ορίστηκε για Απόδειξη στις 29/04/20 |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
29/04/2020 |
Αίτηση ημερ. 08/01/20 |
Ορίστηκε για Απόδειξη στις 27/11/20 |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
27/11/2020 |
Αίτηση ημερ. 08/01/20 |
Η αίτηση αποσύρθηκε και απορρίφθηκε ενόψει της δήλωσης ότι υιοθετείται η Υ του Ε2 |
Ενάγοντα, Ε1 |
|
03/12/2020 |
Αίτηση Ορισμού |
|
|
|
19/05/2021 |
Αίτηση ημερ. 24/03/21 για επαναφορά αγωγής |
Η αίτηση αποσύρθηκε και απορρίφθηκε ενόψει της διαπίστωσης ότι η αγωγή εκκρεμεί. Δόθηκαν οδηγίες για ειδοποίηση δικηγόρων από το Πρωτοκολλητείο για ημερ. Οδηγιών 4/06/21 Σημ. επί πρακτικού με την ένδειξη ημ. 19/05/21 «Ειδοποιήθηκαν» |
Ενάγοντα |
|
04/06/2021 |
Σε η-μήνυμα του Ε1 γίνεται αναφορά σε ορισμένη αγωγή την 04/06/2021 |
Το Δ ορίζει την υπόθεση στις 28/06/21 με φυσική παρουσία. Το Δ ενημερώνει για τις οδηγίες αυτές ηλεκτρονικά τον Ε1 |
Ηλεκτρονικό μήνυμα από Ε1 |
|
28/06/2021 |
Σε η-μήνυμα του Ε1 ζητείται χρόνος για να μελετηθεί η ουσία της αγωγής. |
Το Δ ορίζει την υπόθεση στις 17/09/21 με φυσική παρουσία. Το Δ ενημερώνει για τις οδηγίες αυτές ηλεκτρονικά τον Ε1 |
Ηλεκτρονικό μήνυμα από Ε1 |
|
17/09/2021 |
Η πλευρά Ενάγοντος ενημερώνει για κλείσιμο δικογράφων και ορισμό για ακρόαση (Το εμαιλ αποστέλλεται στο Δ και κοινοποιείται σε Ε1 και Ε2 –att.gen@law.gov.cy) |
To Δικαστήριο ζητά με εμαιλ ημ. 16/09/21 από όλες τις πλευρές να εμφανιστούν γιατί υπάρχει αίτηση επαναφοράς (Ενάγοντα, κοιν. σε Ε1 και Law Office/LAW/Gov@Gov) |
Φυσική παρουσία Ενάγοντα, Ε1, καμία εμφάνιση για Ε2. Το Δ ορίζει την υπόθεση για Ακρόαση στις 05/11/21 με οδηγίες ειδοποίησης του Ε2 από το Πρωτοκολλητείο. Ειδοποίηση με ένδειξη «Εδ.» ημ. 20/09/21 στο πρακτικό. |
|
05/11/2021 |
|
Η αγωγή ορίζεται για Ακρόαση στις 20/04/22 |
Ενάγοντα, Ε1, καμία εμφάνιση Ε2 |
|
19/04/2022 |
|
Αναβάλλεται η Ακρόαση για την 11/01/2023 δυνάμει εγκυκλίου ΑΔ |
Καμία Εμφάνιση. Αναρτημένο Πινάκιο ημερ. 19/04/2022 ευρίσκεται στο φάκελο |
|
11/01/2023 |
|
Η ακρόαση ορίζεται για συνέχιση στις 13/01/2023 |
Ενάγοντα, καμία εμφάνιση για Ε1 και Ε2 |
|
13/01/2023 |
|
Ακρόαση και έκδοση απόφασης ημερ. 13/01/2023 |
Ενάγοντα, καμία εμφάνιση για Ε1 και Ε2 |
Το πιο πάνω σκιαγραφημένο δικονομικό ιστορικό που απέληξε στην έκδοση της απόφασης ημερ. 13/01/2023 είναι αυτόδηλο και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Αυτό που γίνεται ξεκάθαρο είναι ότι σε τέσσερις διαφορετικές περιπτώσεις η πλευρά του Εναγόμενου 2 είχε την ευκαιρία να εμφανιστεί και δεν το έπραξε. Ειδικότερα, όπως εμφαίνεται από το παρατιθέμενο δικονομικό ιστορικό στις 19/05/2021 και αφού είχε επιδοθεί η αίτηση ημερ. 24/03/2021 για επαναφορά της αγωγής στους Εναγόμενους 2, όπως παραδέχονται δεν εμφανίστηκαν στο Δικαστήριο. Παρά το ότι η αγωγή είχε ήδη επαναφερθεί με το διάταγμα ημερ. 29/11/2017, κάτι που αποτέλεσε και την αιτία για να αποσυρθεί η εν λόγω ενδιάμεση αίτηση και να απορριφθεί, ο Εναγόμενος 2 είχε την ευκαιρία να εμφανιστεί και δεν το έπραξε. Εκείνο το οποίο πίστευε η πλευρά του Εναγόμενου 2 ήταν ότι η αγωγή είχε απορριφθεί, κάτι για το οποίο πληροφορήθηκε από το Δικαστήριο στις 10/11/2017 όταν και εμφανίστηκε.
Όμως είχε την ευκαιρία να εμφανιστεί και να πληροφορηθεί την δικονομική εξέλιξη των πραγμάτων και δεν το έπραξε. Επίσης εκείνη την ημερομηνία το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες για να ειδοποιηθεί ο Εναγόμενος 2 από το Πρωτοκολλητείο και φαίνεται ότι ειδοποιήθηκε την ίδια ημέρα για την επόμενη ημερομηνία 04/06/2021, σύμφωνα με την ιδιόχειρη σημείωση που εμφαίνεται επί του πρακτικού. Περαιτέρω, στις 16/09/2021 προκύπτει ότι το Δικαστήριο ζήτησε για τις 17/09/2021 την φυσική παρουσία των δικηγόρων με αποστολή μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και στον Εναγόμενο 2, χωρίς όμως να εμφανιστεί την ημερομηνία αυτή. Το ότι αποστάληκε στον Εναγόμενο 2 γίνεται παραδεκτό, με την δικαιολογία ότι αποστάληκε στην κεντρική ηλεκτρονική διεύθυνση του Εναγόμενου 2. Αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία σε καμία περίπτωση, καθότι η ύπαρξη της ηλεκτρονικής διεύθυνσης αυτής υποδηλώνει και τρόπο επικοινωνίας από τον ίδιο τον Εναγόμενο 2.
Τελευταία προσπάθεια επικοινωνίας αποτέλεσαν και οι οδηγίες του Δικαστηρίου για ειδοποίηση του Εναγόμενου 2 μέσω του Πρωτοκολλητείου για την ακρόαση της 05/11/2021 όπου στο πρακτικό προκύπτει η αναφορά «Εδ», ήτοι «Ειδοποιήθηκε» με ημερ. 20/09/2021. Στην δικάσιμο της 05/11/2021 δεν υπήρξε και πάλι εμφάνιση του Εναγόμενου 2, γεγονός που κατέδειξε ότι δεν ενδιαφέρθηκε να προωθήσει την καταχωρηθείσα υπό αυτού Υπεράσπιση. Από τα πιο πάνω συνάγεται ότι ο Εναγόμενος 2 είχε την ευκαιρία να εμφανιστεί στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή σε αρκετές περιπτώσεις και δεν το έπραξε.
Γίνεται κατανοητό εκ της εξέλιξης των γεγονότων ότι αφού ο Εναγόμενος 2 καταχώρησε σημείωμα εμφάνισης και Υπεράσπιση, καθώς επίσης και η υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγή ορίστηκε για ακρόαση, η μόνη νομική βάση εξέτασης της υπό κρίση αίτησης είναι η Δ.33 Θ.5 (βλ. Ann-Clair Developments Ltd ν. Στέλιου Kυριακίδη, ανωτέρω), η οποία προνοεί για επιτακτική προθεσμία 15 ημερών από τη δίκη εντός του οποίου δύναται να καταχωρηθεί σχετική αίτηση. Όπως έχει ήδη υποδειχθεί οι προθεσμίες μπορούν να παραταθούν με την υποβολή του κατάλληλου νομικού διαβήματος δυνάμει της Δ.57 θ.2 προς τον σκοπό αυτό (βλ. Αθανασιάδη ν. Αλεξάνδρου, ανωτέρω). Η παράθεση τέτοιας νομικής βάσης στην υπό κρίση αίτηση δεν κρίνεται ότι επενεργεί ως ταυτόχρονη αίτηση για παράταση του χρόνου, καθότι η παράταση του χρόνου προς υποβολή της υπό κρίση αίτησης έπρεπε να εξασφαλιστεί πριν την καταχώρηση της (βλ. Ann-Clair Developments Ltd ν. Στέλιου Kυριακίδη, ανωτέρω).
Η όποια τέτοια παράταση θα έπρεπε να επιδιωχθεί όταν η πλευρά του Εναγόμενου 2 έλαβε γνώση για την έκδοση της απόφασης που δεν αναφέρεται ξεκάθαρα στην ένορκη δήλωση Χ.Σ. Στην ουσία η προθεσμία των 15 ημερών για να υποβληθεί η υπό κρίση αίτηση έχει παρέλθει προ πολλού, άσχετα αν η δίκη θεωρείται ότι συντελείτο είτε στην πρώτη φορά που ορίστηκε η υπόθεση για ακρόαση και δεν εμφανίστηκε ο Εναγόμενος 2 ή στην ημερομηνία που εν τέλει εκδόθηκε η απόφαση. Η μη καταχώρηση της εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας των 15 ημερών την καθιστά έκθετη σε απόρριψη.
Πριν προβώ στην τελική κατάληξη οφείλω να παρατηρήσω ότι η ένορκη δήλωση Χ.Σ. αναφέρει ότι της ανατέθηκε ο φάκελος της υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγής στις 07/03/2023. Υπό ποιες περιστάσεις και το πότε πληροφορήθηκε ο Εναγόμενος 2 για την έκδοση της απόφασης ημερ. 13/01/2023 δεν γίνεται η οποιαδήποτε αναφορά. Εστιάζει στο ζήτημα της έρευνας στο φάκελο που έγινε στις 20/03/2023 και στην λήψη των πρακτικών της διαδικασίας στις 31/03/2023. Ο λόγος για τον οποίο καταχωρήθηκε η υπό κρίση αίτηση 5 μήνες αργότερα προβάλλεται γενικά, αόριστα και έως καθόλου ως η ανάγκη για αποκρυστάλλωση των γεγονότων. Καμία αιτιολογία που να επεξηγεί. Η έρευνα και τα πρακτικά της διαδικασίας ήταν διαθέσιμα στον Εναγόμενο 2 και χρειάστηκε 5 μήνες να προβεί στην εν λόγω καταχώρηση με πλήρη γνώση του τι οδήγησε στην έκδοση της απόφασης ημερ. 13/01/2023. Το διάστημα κρίνεται υπερβολικό και άνευ επεξηγήσεως σε βαθμό περιφρόνησης της δικαστικής διαδικασίας. Αυτό αφ’ εαυτού αποτελεί και λόγο για την απόρριψη της υπό κρίση αίτησης, εκτός των όσων έχουν παρατεθεί αναφορικά με τις ευκαιρίες που είχε ο Εναγόμενος 2 να πληροφορηθεί την επαναφορά της αγωγής και το δικονομικό στάδιο πριν την έκδοση της απόφασης ημερ. 13/01/2023.
Για όλους τους λόγους που προσπάθησα να επεξηγήσω η υπό κρίση αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση εναντίον του Εναγόμενου 2/Αιτητή όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(υπ.)………………………………………
Χ-Μ Καραπατάκης, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής