ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Χ-Μ Καραπατάκη, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 9729/2007
Πολιτική Έφεση Αρ. 273/2012
Μεταξύ:
ΕΚΜΑ FURNISHINGS LTD
Εναγόντων/Αιτητών
-και-
Ιορδάνης Ιωάννου
Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αίτηση ημερ. 08/09/2022 εναντίον του Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση για οικονομική εξέταση
Ημερομηνία: 19/06/2024
Εμφανίσεις:
Για Ενάγοντες/Αιτητές: κ. Στ. Παπαθεοδώρου
Για τον Εναγόμενο/Καθ’ ου η Αίτηση: Εμφανίζεται προσωπικά
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
Αφορμή για την καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης, στη βάση των άρθρων 82-90 του Κεφ. 6, είναι η παράλειψη του Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση να καταβάλει το ποσό των δικηγορικών εξόδων που επιδικάστηκαν εναντίον του και υπέρ των Εναγόντων/Αιτητών στις 19/12/2017 στο ποσό των €2.000 πλέον Φ.Π.Α. («το χρέος») στα πλαίσια της Πολιτικής Έφεσης αρ. 273/2012. Εκ του περιεχομένου της Ενστάσεως και της ενόρκου δηλώσεως του Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση προκύπτει ότι για το υπό αναφορά χρέος στις 08/06/2021 εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών (ΔΑΟ) στα πλαίσια της υπ’ αριθμό Αίτησης ΔΑΟ 4/2021 για ποσό απαλλαγής €1.151-. Κατά συνέπεια η οικονομική εξέταση του Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση αφορούσε το υπόλοιπο του χρέους μετά την αφαίρεση του ποσού της απαλλαγής.
Η υπό κρίση αίτηση μετά της συνοδευτικής ενόρκου δηλώσεως του δικηγόρου Γ.Π. υποστηρίζει ότι ο Εναγόμενος είναι ιδιοκτήτης ή δικαιούχος ακίνητης ιδιοκτησίας που μεταβίβασε κατά τον κρίσιμο χρόνο χωρίς αντάλλαγμα ή νόμιμο αντάλλαγμα, ότι πώλησε ακίνητη περιουσία που άνηκε σε εταιρεία της οποίας ήταν ιδιοκτήτης και εισέπραξε μεγάλο χρηματικό ποσό, καθώς και ότι εργάζεται ή έχει τη δυνατότητα να εργαστεί, ώστε να μπορεί να καταβάλλει €100- μηνιαίως προς αποπληρωμή.
Στην Ένσταση του Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση γίνεται άρνηση των ισχυρισμών της υπό κρίση αίτησης και παρατίθεται σειρά τεκμηρίων, τα οποία είναι άσχετα με την ουσία της υπό κρίση αίτησης και παραπέμπουν σε διαφορές μεταξύ του Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση και του δικηγόρου Γ.Π. Επί της ουσίας δεν πρόκειται να απασχολήσουν το Δικαστήριο οι εν λόγω θέσεις και ισχυρισμοί που προβάλλονται και για τον λόγο αυτό δεν θα γίνει η οποιαδήποτε αναφορά σε αυτές ή στα όσα τεκμήρια περί τούτου παρατίθενται στην ένορκη δήλωση του Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση. Τα τεκμήρια που αποκτούν σημασία στην προκείμενη περίπτωση, πέραν του τεκ. 11, αποτελεί το τεκ. 9, ήτοι υπερηχογράφημα καρδίας που υπογράφεται από τον Δρ. Αναστασίου, Καρδιολόγο και ημερομηνία εξέτασης την 22/08/2023 και συνοδεύεται από Ενημερωτικό Σημείωμα/Εξιτήριο Ασθενή με ημερομηνία εισαγωγής την 28/08/2016 με διάγνωση «Υποξύ έμφραγμα μυοκαρδίου», παραπεμπτικό για ενδονοσοκομειακή φροντίδα για υπερπλασία του προστάτη ημερ. 03/11/2022, το τεκ. 10 που αφορά σε σειρά αποδείξεων για φάρμακα, το τεκ. 12 που αφορά σε επιστολή του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων για έγκριση παροχής σύνταξης γήρατος ημερ. 12/04/2011 από 06/01/2011 ποσού €873.33, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και ποσό €159.33 για 2 εξαρτώμενα. Περαιτέρω, σε συμπληρωματική ένορκη δήλωση ημερ. 25/01/2024 ο Εναγόμενος/Καθ’ ου η Αίτηση παραθέτει ως τεκ. 1 αντίγραφο Ειδικώς Οπισθογραφημένου Κλητηρίου Εντάλματος της υπ’ αριθμό αγωγής 474/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου που καταχωρήθηκε εναντίον του για ποσό €2.603,98 που δηλώνει ότι αφορά σε απλήρωτα κοινόχρηστα, ως τεκ. 2 βεβαίωση οδοντιάτρου για ποσό €3.000- που δηλώνει ότι χρειάζεται για ιατρική φροντίδα που δεν καλύπτεται από το ΓεΣΥ, ως τεκ. 3 την λύση του γάμου του στις 13/11/2023 από το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας στα πλαίσια της αίτησης αρ. 662/23, καθώς και ως τεκ. 4 κατάσταση εισερχόμενου εμβάσματος για ποσό €668.39 το οποίο αναγράφει ότι αφορά στη θεσμοθετημένη σύνταξη που λαμβάνει και φέρει ημερομηνία 29/11/2023.
Στα πλαίσια της οικονομικής του εξέτασης δεν αμφισβητήθηκε το τεκμήριο 11 που απαλλάσσει τον Εναγόμενο/Καθ’ ου η Αίτηση από το ποσό των €1.151-. Όπως δήλωσε ο Εναγόμενος/Καθ’ ου η Αίτηση μένει εδώ και 10 περίπου χρόνια στο Παραλίμνι σε διαμέρισμα που αγοράστηκε το 2006, αλλά μεταβιβάστηκε το 2007 στα τρία του παιδία, τα οποία με τη σειρά τους το 2014 συμφώνησαν να το πάρει ο γιός του και να αναλάβει το χρέος που το αφορά. Το διαμέρισμα στοίχισε Λ.Κ. 60.000- και το υπόλοιπο είναι σήμερα €35.000- περίπου, τα οποία όμως δεν αποπληρώνει ο γιός του ένεκα οικονομικών προβλημάτων. Σε σχέση με το διαμέρισμα που διαμένει τα μοναδικά του έξοδα είναι τα κοινόχρηστα, καθώς και η κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος και νερού. Εναντίον του δήλωσε ότι δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση στην αγωγή για τα κοινόχρηστα και ότι καταχώρησε Υπεράσπιση, αλλά χωρίς δικηγόρο γιατί δεν μπορεί να πληρώσει δικηγόρο. Προσκόμισε στην διαδικασία συνταγή για γυαλιά οράσεως, τα οποία δήλωσε ότι χρειάζεται για ποσό €155- επειδή δεν βλέπει καλά. Όπως δήλωσε για ρουχισμό και παπούτσια χρειάζεται €100- μηνιαίως, για διατροφή από €150-€200- ενώ για κινητή τηλεφωνία και διαδίκτυο €35- τον μήνα. Κάποτε αγοράζει έτοιμο φαγητό, όμως κατά 90% μαγειρεύει. Περνά την ώρα του στο καφενείο και στον σύλλογο και μία με δύο φορές τον μήνα μεταβαίνει σε εστιατόριο για σουβλάκι. Δεν καπνίζει. Μεταβαίνει στα κατεχόμενα με ασφάλεια αυτοκινήτου διάρκειας 6 μηνών προς €100- για να ψωνίζει ρουχισμό, φάρμακα που δεν του καλύπτει το ΓεΣΥ, επειδή είναι πιο φθηνά από ότι τις ελεύθερες περιοχές, αλλά και για να επισκέπτεται τους γύρω τόπους με φίλους.
Όπως απάντησε, σήμερα είναι 76 ετών και έχει προβλήματα υγείας, όπως με την καρδιά του, επειδή έπαθε έμφραγμα το 2016 και λαμβάνει φάρμακα και βιταμίνες (€60- μηνιαίως). Επίσης δήλωσε ότι έχει απωλέσει τρία δόντια λόγω ηλικίας, εξ’ ου και η βεβαίωση του οδοντιάτρου που προσκόμισε. Προσπαθεί να προσέχει την διατροφή του και πάει για κολύμπι, περπάτημα, κάτι που ήταν και ο λόγος που μετακόμισε στον Πρωταρά. Πάει κάθε 6 μήνες στον γιατρό του ΓεΣΥ για εξέταση και έλεγχο.
Μετά που έχασε το εργοστάσιο επίπλων που είχε το 1995 εξηγεί ότι εργάστηκε στην συντήρηση επίπλων για 7-9 έτη, ακολούθως ότι το 2007 προσπάθησε να δημιουργήσει ένα μικρό εργοστάσιο επίπλων στους Εργάτες και έχασε περίπου €200.000- ένεκα προβλημάτων στην ενοικίαση για την οποία καταχώρησε αγωγή, όμως αναγκάστηκε για λόγους υγείας και οικονομικούς λόγους να την αποσύρει. Στην συνέχεια δήλωσε ότι εργάστηκε ως βοηθός κτηματομεσίτης για ένα χρόνο περίπου και προσπάθησε να εργοδοτηθεί σε εταιρείες εισαγωγής επίπλων χωρίς αποτέλεσμα ένεκα ηλικίας. Από το 2011 είναι συνταξιούχος και μετά το διαζύγιο του λαμβάνει περίπου €700- σύνταξη. Δεν έχει αυτοκίνητο επ’ ονοματί του και για τις μετακινήσεις του δανείζεται οχήματα από τα παιδία του όποτε χρειαστεί για τα οποία πληρώνει την βενζίνη. Για την εν γένει οικονομική του δυνατότητα παρέπεμψε στο ΔΑΟ του τεκ. 11, κάτι που κρίνει ότι αποτελεί απόδειξη της δεινής του οικονομικής θέσης.
Οι νομικές αρχές επί των οποίων τα Δικαστήρια αποφασίζουν σε αιτήσεις αυτής της φύσεως έχουν καθοριστεί σε μεγάλο αριθμό αποφάσεων. Όπως έχει λεχθεί στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. ν. Μ. Κωνσταντίνου (2000) 1(Β) Α.Α.Δ. 1034):
«Η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων είναι στοιχείο που συνάπτεται άμεσα με το κύρος της δικαστικής διαδικασίας. Η αξιοπιστία της δικαιοσύνης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της. Διαφορετικά δημιουργείται δυσπιστία για την αποστολή της με ανάλογες διαβρωτικές επιπτώσεις. Τα προβλεπόμενα μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης δεν πρέπει να καταντούν ατελέσφορα, εκτός στις απόλυτα δικαιολογημένες περιπτώσεις. Πρέπει να εξισορροπείται η ανάγκη εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων με την προοπτική αξιοπρεπούς διαβίωσης του ανθρώπου στο πλαίσιο του κράτους δικαίου.».
Ο ανακριτικός χαρακτήρας της διαδικασίας αυτής σκοπό έχει να παρέχει την διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να διαπιστώσει μετά από την διεξαγωγή έρευνας κατά πόσο ο χρεώστης μπορεί να αποπληρώσει το εξ αποφάσεως χρέος του με μηνιαίες δόσεις ή μέσω άλλου διατάγματος (βλ. Φλαγκοφάς ν. Αταλέζα Λτδ (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 686). Προς τον σκοπό αυτό θα πρέπει να τεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να αποφασίσει κατά πόσο δικαιολογείται η έκδοση τέτοιου διατάγματος (βλ. Rolandis, Louca & Soteriades Ltd v. Koutsiou (1970) 1 CLR 24). Το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του αναφορικά με την ικανότητα αποπληρωμής του χρέους με δόσεις τις ανάγκες αυτού και της οικογένειας του, όπως η στέγαση, διατροφή, ιατρική περίθαλψη, μόρφωση των παιδιών, κοινωνική διακίνηση και περιθώριο για έκτακτες δαπάνες (βλ. Φλαγκοφάς ανωτέρω). Στην υπόθεση Anestos A. Kokoni v. Ioannides (1963) CLR 468 αποφασίστηκε ότι η δημιουργία υποχρεώσεων από τον χρεώστη και η μεταγενέστερη επίκλησή τους ως δικαιολογία για την ανικανότητά του να αποπληρώσει το εξ αποφάσεως χρέος του δεν είναι ανεκτό (“…We are of the view that a debtor cannot be allowed to go about creating obligations, other than those for the essential needs of himself and his family, and then putting them forward as an excuse for his inability to pay his judgment debt….”). Όπως έχει κριθεί οι δαπάνες για τσιγάρα, ποτά, διασκέδαση, καφενεία κλπ. θεωρούνται ως μη αναγκαία έξοδα (βλ. Σάββα ν. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ, Πολ.Έφ. 9542, ημερ. 20.6.97). Η έκδοση διατάγματος μηνιαίων δόσεων έστω και εάν τη δεδομένη στιγμή ο εναγόμενος δεν εργάζεται μπορεί να γίνει, δεδομένου ότι έχει τέτοια δυνατότητα, αλλά το μόνο που λείπει είναι η αναγκαία βούληση (βλ. Παναγιώτου ν. Μιχαήλ (1998) 1 Α.Α.Δ. 422).
Τέλος, πρέπει να λεχθεί ότι ο εξ' αποφάσεως οφειλέτης έχει την υποχρέωση να παρουσιάσει μαρτυρία για την οικονομική του κατάσταση και το βάρος απόδειξης ότι δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του μετατοπίζεται στους ώμους του (Σωτηρίου ν. Universal Bank Public Ltd, Πολιτική Έφεση αρ. 271/2013, απόφαση ημ. 9/03/20, ECLI:CY:AD:2020:A93 και Βασιλειάδης ν. Τσουρή (2007) 1 (Α) Α.Α.Δ. 43). Πράγματι το κάτωθι απόσπασμα από την Βασιλειάδης, ανωτέρω είναι χαρακτηριστικό επί του σημείου αυτού:
«Ο σκοπός της πιο πάνω νομοθετικής πρόνοιας, η οποία απορρίπτει την εισήγηση του εφεσείοντος είναι πασιφανής. Ο εξ αποφάσεως πιστωτής δεν μπορεί να γνωρίζει ποια είναι τα περιουσιακά στοιχεία του εξ αποφάσεως οφειλέτη, τα οποία θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την έκδοση διατάγματος καταβολής του εξ αποφάσεως χρέους δια μηνιαίων δόσεων. Έτσι το βάρος απόδειξης ότι ο εξ αποφάσεως οφειλέτης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του, μετατοπίζεται στους ώμους του. Ο εξ αποφάσεως οφειλέτης υποχρεούται να προβαίνει ενόρκως σε πλήρη αποκάλυψη όλων των περιουσιακών του στοιχείων για να δείξει, αν έτσι ισχυρίζεται, πως δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του ή να καθορίσει το ποσό που προτείνει ότι είναι μέσα στην οικονομική του δυνατότητα να πληρώνει μηνιαίως. Ο εξ αποφάσεως πιστωτής μπορεί επίσης να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε στοιχεία έχει που αφορούν την περιουσία του εξ αποφάσεως χρεώστη. Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου θα πρέπει να εφαρμόζονται. Στις αστικές υποθέσεις η περιουσία του εξ αποφάσεως χρεώστη βαρύνεται με το ποσό που οφείλεται δυνάμει της δικαστικής απόφασης προς όφελος του εξ αποφάσεως πιστωτή. Θεωρείται δηλαδή στην πράξη πως μέρος της περιουσίας και των εισοδημάτων του εξ αποφάσεως χρεώστη ανήκουν στον εξ αποφάσεως πιστωτή, μέχρι την εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους.».
Το άρθρο 82.1(γ) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ 6 διαλαμβάνει τα ακόλουθα σχετικά:
«Νοείται ότι για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, κατά την εξέταση της οικονομικής κατάστασης του εκ δικαστικής αποφάσεως ή διατάγματος οφειλέτη χρέους, δεν λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο οποιοδήποτε ποσό το οποίο ο εν λόγω οφειλέτης λαμβάνει-
(α) Ως δημόσιο βοήθημα δυνάμει των διατάξεων του περί Δημόσιων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμου˙
(β) ως ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα δυνάμει των διατάξεων του περί Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και Γενικότερα περί Κοινωνικών Παροχών Νόμου.
(γ) ως επίδομα που παραχωρείται δυνάμει των διατάξεων του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου ή οποιουδήποτε άλλου νόμου.
(δ) ως φοιτητικό επίδομα ή χορηγία που παραχωρείται δυνάμει των διατάξεων του περί Κρατικής Φοιτητικής Μέριμνας Νόμου.
(ε) ως σύνταξη δυνάμει των διατάξεων οποιουδήποτε νόμου ο οποίος προβλέπει τη χορήγηση σύνταξης το ποσό της οποίας δεν υπερβαίνει το όριο της φτώχειας για μονήρες νοικοκυριό το οποίο υπολογίζεται και δημοσιεύεται από τη Στατιστική Υπηρεσία της Δημοκρατίας και αναπροσαρμόζεται βάσει των κλιμάκων ισοδύναμου εισοδήματος, ανάλογα με τη σύνθεση της οικογένειας.»
Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τον Εναγόμενο/Καθ’ ου η Αίτηση όταν έδινε τις απαντήσεις του τόσο κατά την αντεξέταση του όσο και από τα όσα απάντησε ερωτώμενος από το Δικαστήριο.
Το ζήτημα της μη κατοχής ακίνητης ιδιοκτησίας και αυτοκινήτου δεν αμφισβητήθηκε καθ’ οιονδήποτε τρόπο, εξ’ ου και ο Εναγόμενος/Καθ’ ου η Αίτηση παρουσίασε ως τεκ. 2 στην ακροαματική διαδικασία εκχωρητήρια/πληρεξούσια έγγραφα με τα οποία εκχωρεί στις 13/05/2007 στα παιδία του το Πωλητήριο έγγραφο ημερ. 13/04/2006 για το οποίο δήλωσε ότι δεν έχει τίτλο ιδιοκτησίας λόγω προβλημάτων και ακολούθως στις 3 και 6/03/2014 δύο εκ των τριών του τέκνων τον εξουσιοδοτούν να μεταβιβάσει δυνάμει δωρεάς το 1/3 του εκχωρητηρίου εγγράφου ημερ. 13/05/2007 και το Πωλητήριο Έγγραφο ημερ. 13/04/2006 στο τρίτο αδελφό τους. Δεν κρίνω την εγκυρότητα των πράξεων αυτών, όμως κρίνω ότι αυτά δίδουν βάση σε όσα σχετικά ανέφερε ο Εναγόμενος/Καθ’ ου η Αίτηση στο Δικαστήριο.
Σε όλα όσα εξήγησε ο Εναγόμενος/Καθ’ ου η Αίτηση στο Δικαστήριο έδωσε έμφαση στο ΔΑΟ με το οποίο στις 08/06/2021 προκύπτει ότι απαλλάχθηκε για διάφορα χρέη μέχρι €25.000- σύμφωνα με τον περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμο του 2015 (Ν. 65(I)/2015) ως ετροποποιήθηκε. Το άρθρο 11 καθορίζει τα κριτήρια επιλεξιμότητας, τα οποία συμπεριλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, καθαρό μηνιαίο εισόδημα €200- ή λιγότερο στα οποία απομένει αφού αφαιρεθούν τα Λογικά Έξοδα Διαβίωσης που δημοσιεύει το Τμήμα Αφερεγγυότητας, όπως επίσης και η μη κατοχή περιουσιακών στοιχείων άνω των €1.000 (π.χ. καταθέσεις, μετοχές κτλ). Κριτήριο αποτελεί και το ότι ο χρεώστης είναι αφερέγγυος και θα εξακολουθήσει να είναι αφερέγγυος για 1 έτος μετά την υποβολή της αίτησης. Αυτά έχουν κριθεί από το Δικαστήριο στα πλαίσια της Αίτησης ΔΑΟ 4/2021 και εκδόθηκε το σχετικό διάταγμα, για το οποίο δεν έχω κάποια μαρτυρία ότι έχει ανατραπεί μέσω της οποιασδήποτε διαδικασίας δυνάμει του άρθρου 20. Ούτε και θεωρώ ότι έχει αλλάξει η οικονομική και περιουσιακή κατάσταση του Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση σήμερα από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος στα πλαίσια του ΔΑΟ 4/2021. Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν εργάζεται και το μοναδικό του έσοδο είναι η σύνταξη που λαμβάνει, ενώ η ιατρική του κατάσταση και η ηλικία του σήμερα τον εμποδίζει να εργάζεται και να έχει άλλα εισοδήματα, κάτι με το οποίο συμφωνεί το Δικαστήριο και δεν αμφιβάλλει περί της δεινής του οικονομικής κατάστασης και περί της ανικανότητας του να πληρώσει το εξ αποφάσεως χρέος του.
Έλαβα υπόψη μου τον Δείκτη για τους κινδύνους φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού που δημοσίευσε η Στατιστική Υπηρεσία στην ιστοσελίδα της τον Αύγουστο 2023 για το έτος 2022, για νοικοκυριό ενός ατόμου (€10.713 ετησίως). Επίσης, έχω κατά νου τα Λογικά Έξοδα Διαβίωσης (ΛΕΔ) που δημοσίευσε το Τμήμα Αφερεγγυότητας για Νοικοκυριό με ένα άτομο ηλικίας 15 ετών και άνω (€750,10 μηνιαίως) που ναι μεν ισχύσουν για τους σκοπούς του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμο του 2015 και στις περιπτώσεις έκδοσης Διατάγματος σύμφωνα με το άρθρο 52 του περί Πτωχεύσεως Νόμου Κεφ.5., όμως αποκτούν την δική τους δυναμική σημασία ενόψει της κείμενης νομολογίας που υποδεικνύει ότι πρέπει να διασφαλίζονται οι βασικές ανάγκες του χρεώστη.
Ως εκ των ανωτέρω η υπό κρίση αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Έχοντας κατά νου ότι διάδικος ο οποίος χειρίζεται αυτοπροσώπως την υπόθεσή του δε δικαιούται εξόδων για νομική προετοιμασία και ανάπτυξη της υπόθεσης του ενώπιον του Δικαστηρίου (βλ. Γρηγορίου ν. Τράπεζας Κύπρου Λτδ (1996) 1 ΑΑΔ 1111), καμία διαταγή για έξοδα.
(υπ.)………………….…….………..….
Χ-Μ Καραπατάκης, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής