ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: X-M Καραπατάκη, Ε.Δ.
Αρ. Aγωγής: 889/2015
Μεταξύ:
ΑΝΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, από την Λακατάμια
Ενάγουσας
-και-
1. ΑΝΔΡΟΥΛΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ, από τη Λακατάμια
2. ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗ, από τη Λακατάμια
Εναγόμενων
--------------------------------------------------------------------------------
Ημερομηνία: 28/06/2024
Εμφανίσεις:
Για Ενάγουσα: κ. Μ. Ιωάννου
Για Εναγόμενους: κ. Σ. Χατζηαδάμου
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Εισαγωγή:- Οι δικογραφημένες θέσεις των διαδίκων:-
1. Αφορμή για την έγερση της υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγής αποτέλεσε η σύγκρουση του οχήματος υπ’ αριθμούς εγγραφής [ ] που οδηγούσε η Εναγόμενη 1 κατόπιν εξουσιοδότησης του ιδιοκτήτη του Εναγόμενου 2, με το όχημα υπ’ αριθμούς εγγραφής [ ], το οποίο ευρισκόταν σταθμευμένο επί της οδού Αιγαίου, έξω από το Πολυδύναμο Κέντρο Λακατάμιας. Το τροχαίο ατύχημα έλαβε χώρα στις 24/07/2014, όταν το όχημα [ ] που ευρισκόταν έμπροσθεν του οχήματος [ ] κινήθηκε με οπίσθια ταχύτητα και συγκρούστηκε με αυτό.
2. Όπως προβάλει η Ενάγουσα στην Έκθεση Απαίτησης, εκ της σύγκρουσης προκλήθηκαν ζημιές στο όχημα [ ] τις οποίες δικογραφεί στην παράγραφο 4(Β)(β) στο ποσό των €400, καθώς και τραυματισμοί για τους οποίους αξιώνει γενικές αποζημιώσεις, καθώς και ειδικές αποζημιώσεις, ήτοι ιατρικά έξοδα στο ποσό των €800- και φάρμακα €30-. Ειδικότερα, στις λεπτομέρειες σωματικών βλαβών η Ενάγουσα προβάλει ότι συνεπεία της σύγκρουσης υπέστηκε μώλωπα στο μέτωπο, ελαφρά ζάλη και πονοκέφαλο, εγκεφαλική διάσειση με μεταδιασεισικό σύνδρομο, διάστρεμμα αυχένα με μόνιμη επώδυνη δυσκαμψία του αυχένα, περιορισμό της έκτασης του αυχένα και περιορισμένες και επώδυνες στροφικές κινήσεις του, καθώς και τραυματική περιαρθρίτιδα του δεξιού ώμου με πόνο υπερακάνθιου μυός και της περιαρθρικής περιοχής του ώμου με επώδυνες κινήσεις διαμέσου του δεξιού ώμου και της πλευράς.
3. Η Ενάγουσα προβάλλει ότι επισκέφθηκε την κλινική του Δρ. Ιωάννου και ακολούθως σε τακτά χρονικά διαστήματα και ότι παρέμεινε επί μακρό διάστημα κατ’ οίκο, ενώ ισχυρίζεται ότι εξακολουθεί να έχει ζάλη και πονοκέφαλο, πόνο και περιορισμό στην έκταση του αυχένα και στις κινήσεις του δεξιού ώμου.
4. Στην Υπεράσπιση Εναγόμενων γίνεται παραδεκτό το γεγονός της οδήγησης του οχήματος [ ] στην συγκεκριμένη οδό από την Εναγόμενη 1, όμως δεν γίνονται παραδεκτοί οι ισχυρισμοί περί αμέλειας και παράβασης των νόμιμων καθηκόντων της, όπως και των σχετικών λεπτομέρειων που παρατίθενται. Όπως προβάλλεται, το ατύχημα οφείλεται στην αποκλειστική και/ή συντρέχουσα αμέλεια της Ενάγουσας με παράθεση σχετικών λεπτομερειών. Σε σχέση με τις προβαλλόμενες σωματικές βλάβες της Ενάγουσας ισχυρίζονται ότι είναι υπερβολικές, διογκωμένες και ανύπαρκτες, καθώς και ότι δεν οφείλονται στο επίδικο τροχαίο ατύχημα. Αναφορικά με τις προβαλλόμενες ειδικές ζημιές προβάλλονται οι ισχυρισμοί περί αποκλειστικής ευθύνης και/ή συντρέχουσας αμέλειας της Ενάγουσας, περί διόγκωσης τους και ως οφειλόμενες σε άλλη αιτία.
5. Απαντώντας στην Υπεράσπιση των Εναγόμενων, η Απάντηση στην Υπεράσπιση απλώς απορρίπτει και επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς της Έκθεσης Απαίτησης.
6. Στο πρακτικό του Δικαστηρίου ημερ. 12/11/2015 η πλευρά των Εναγόμενων δηλώνει τα εξής:
«Αποσύρω ισχυρισμούς των παραγράφων 6 και 8 στην Υπεράσπιση, ως οι αιτούμενες λεπτομέρειες στις παραγράφους Α και Β. Σε σχέση με την λεπτομέρεια Γ δηλώνω ότι αφενός αποδεχόμαστε πλήρη ευθύνη και αφετέρου ότι αποδεχόμαστε τις ειδικές ζημιές που αναφέρονται στην παράγραφο 4(Β) της Έκθεσης Απαίτησης. Αμφισβητώ μόνο τις γενικές αποζημιώσεις.».
Προσαχθείσα μαρτυρία:-
7. Μετά την ανωτέρω δήλωση το μόνο που παρέμεινε ως επίδικο ζήτημα προς απόφαση είναι το κατά πόσο οι τραυματισμοί με τις συνεπακόλουθες βλάβες που προβάλλει ότι υπέστηκε η Ενάγουσα οφείλονται στο τροχαίο ατύχημα και στην διαπίστωση του είδους και της σοβαρότητας τους, εκτός του ζητήματος των ειδικών ζημιών οι οποίες εκ της δηλώσεως που παρατέθηκε έγιναν παραδεκτές.
8. Υπό αυτά τα δεδομένα η πλευρά της Ενάγουσας προσκόμισε την δική της μαρτυρία στο Δικαστήριο, όπως και του Δρ. Νίκου Ιωάννου, ενώ για την πλευρά των Εναγόμενων άκουσα την σύντομη μαρτυρία του λειτουργού της ασφαλιστικής εταιρείας που παρείχε ασφαλιστική κάλυψη στο όχημα που οδηγούσε η Εναγόμενη 1 κ. Θεόδωρου Νεοφύτου, καθώς και τη μαρτυρία του Δρ. Παναγιώτη Αταλιανή.
Μαρτυρία Ενάγουσας (ΜΕ1):-
9. Στην κυρίως εξέταση η ΜΕ1, η οποία έδωσε μαρτυρία με την βοήθεια διερμηνέα κωφάλαλων, ανέφερε ότι μετά το ατύχημα τραυματίστηκε και επισκέφθηκε τον Δρ. Νίκο Ιωάννου. Συγκεκριμένα εξήγησε ότι τραυματίστηκε στον αυχένα, στην ωμοπλάτη και είχε μώλωπες στο μέτωπο. Όπως είπε, πρώτη φορά πήγε στον γιατρό και μετά χρειάστηκε να πάει και άλλες φορές. Πήγαινε συνεχώς αλλά δεν θυμάται πόσες φορές. Τότε δήλωσε ότι εργαζόταν στο ταχυδρομείο στη Λευκωσία και από το 2021 δεν εργάζεται, γιατί ο γιατρός της είπε ότι δεν μπορούσε να εργάζεται. Μετά τον Δρ. Ιωάννου ανέφερε ότι επισκέφθηκε και άλλους ιατρούς στο Αρεταίειο Νοσοκομείο και Απολλώνειο Νοσοκομείο για τον αυχένα και ακολούθως στον Δρ. Χριστοδούλου. Έβαλε κολάρο για κάποιο χρονικό διάστημα και σήμερα συνεχίζει να έχει πόνους πίσω στον αυχένα και τον ώμο και έκανε εγχείρηση.
10. Στην αντεξέταση της η ΜΕ1 εξήγησε ότι πρώτη φορά είδε το όχημα που της κτύπησε όταν έγινε η σύγκρουση. Η σύγκρουση έγινε στο μπροστινό μέρος του οχήματος της. Στην υπόδειξη σειράς φωτογραφιών που κατατέθηκαν αρχικά ως τεκμήριο προς αναγνώριση και μετέπειτα κατέστησαν τεκμήριο 4, αρχικά δήλωσε ότι δεν θυμάται, μετέπειτα αναγνώρισε σε κάποιες από αυτές το όχημα της. Στην ερώτηση αν σε κάποιες από τις φωτογραφίες του οχήματος της η ζημιά που έπαθε ήταν εμφανής σε κάποιο σημείο που αυτή φαίνεται, απάντησε ότι δεν θυμάται γιατί πέρασε αρκετός καιρός. Στην υπόδειξη του οχήματος που της κτύπησε στις φωτογραφίες απάντησε ότι είναι της κοπέλας (σ.σ. προφανώς εννοούσε της Εναγόμενης 1), αλλά δεν θυμόταν καλά αν ήταν το όχημα της. Στην υποβολή ότι η ζημία που επήλθε στο όχημα της είναι αυτή που εμφαινόταν στις φωτογραφίες απάντησε και πάλι ότι δεν θυμόταν αν ήταν έτσι.
11. Όταν έγινε το κτύπημα δήλωσε ότι φορούσε ζώνη ασφαλείας, αλλά το μέτωπο της κτύπησε στο τιμόνι. Όπως δήλωσε, κτύπησε και ο ώμος της και ο αυχένας της. Το κτύπημα, όπως εξήγησε ήταν έντονο και έπαθε σοκ, ότι δεν έβλεπε καλά, ότι ζαλίστηκε και μετά πήγε σπίτι. Ακολούθως δήλωσε ότι πήγε στις Πρώτες Βοήθειες και μετά την ίδια μέρα στον γιατρό γιατί συνέχισε να ήταν ζαλισμένη. Στις Πρώτες Βοήθειες της κατέγραψαν το όνομα της, αλλά δεν θυμάται αν της έδωσαν απόδειξη, αλλά μετά δήλωσε ότι πήγε στον Δρ. Ιωάννου. Δεν θυμάται ποιες εξετάσεις της έκαναν, ούτε και αν της έγινε ακτινογραφία.
12. Στην συνέχεια της αντεξέτασης της η ΜΕ1 δήλωσε ότι στον άλλο γιατρό πήγε μερικές μέρες μετά, αλλά δεν θυμόταν ακριβώς. Όπως δήλωσε της έκανε εξετάσεις στο κεφάλι, στον αυχένα και στον ώμο, όμως δεν θυμάται αν έκανε ακτινογραφίες. Της έγγραψε και φυσιοθεραπείες που τις έκανε ακολούθως. Δεν είχε μαζί της τις αποδείξεις των φυσιοθεραπειών. Από το 2014 μέχρι σήμερα πήγε σε διάφορους γιατρούς και από τότε μέχρι σήμερα κάνει φυσιοθεραπείες, μετά πήγε και σε ιδιώτες γιατρούς γιατί δεν έκανε στο Νοσοκομείο.
13. Στην ερώτηση αν είχε μετά το επίδικο ατύχημα άλλα ατυχήματα απάντησε αρνητικά, ενώ στην υποβολή ότι όταν εξετάστηκε από τον γιατρό της επιλογής των Εναγόμενων του ανέφερε ότι είχε ακόμη δύο ατυχήματα απάντησε καταφατικά, όμως δήλωσε ότι δεν θυμόταν πότε. Αποδείξεις αγοράς κολλάρου δήλωσε ότι δεν θυμόταν που τις είχε και ότι μπορεί να ευρίσκονταν στο φάκελο της. Επέμεινε ότι αγόρασε κολάρο γιατί της είπε ο γιατρός, επειδή συνέχεια πονούσε. Δεν θυμόταν, αλλά νομίζει ότι της έδωσε ο ιατρός φάρμακα, χρησιμοποίησε κολλάρο, έκανε φυσιοθεραπείες και ενέσεις. Ενέσεις έκανε στο χέρι και έπαιρνε και χάπια αλλά δεν θυμόταν. Αποδείξεις για την αγορά των φαρμάκων δεν είχε γιατί πέρασε καιρός, δεν θυμόταν. Παραδέχθηκε ότι πάσχει από ασβεστοποιό τενοντίτιδα στην μια της πλευρά, δεξιά και πίσω. Στην υποβολή ότι οι πόνοι που νιώθει στους ώμους οφείλεται στην ασβεστοποιό τενοντίτιδα και όχι στο επίδικο ατύχημα απάντησε καταφατικά προσθέτοντας ότι πονούσε μετά το ατύχημα, όχι αμέσως, αλλά την επόμενη μέρα και πήγε σε διάφορους γιατρούς.
14. Όπως δήλωσε, ο γιατρός της είπε ότι μετά το δυστύχημα δεν μπορούσε να δουλέψει. Στην ερώτηση για ποιο από τα τρία δυστυχήματα απάντησε ότι κτύπησε πρώτη φορά στη Λακατάμεια και ότι άλλο δυστύχημα δεν θυμάται. Επέμεινε ότι πήγε πολλές φορές στον γιατρό και συνέχεια πονούσε, ότι απουσίαζε από την δουλειά της γιατί είχε πόνους και ότι αυτός της είπε ότι δεν μπορούσε και να σταματήσει μετά το ατύχημα. Σταμάτησε να εργάζεται το 2021 και δήλωσε ότι είχε ατύχημα άλλες δύο φορές. Εγχειρίστηκε στον δεξί ώμο στο Αρεταίειο Νοσοκομείο πριν 8 μήνες, δεν ξέρει αν οφειλόταν στο ατύχημα και ότι έκανε εγχείρηση επειδή ήταν σπασμένο το κόκαλο και πονούσε. Δεν θυμόταν αν είχε πιστοποιητικό του γιατρού. Ούτε και παρουσίασε την απόφαση του ιατροσυμβουλίου με την οποία κρίθηκε ανίκανη προς εργασία.
15. Η ΜΕ1 δήλωσε ότι σήμερα έχει πόνους και στους δύο ώμους και στον αυχένα. Επέμεινε ότι από το ατύχημα πονούσε συνεχώς και πήγε σε διάφορους ιατρούς που σημαίνει ότι οφείλονται στο ατύχημα.
16. Κατά την επανεξέταση της δήλωσε ότι δεν είχε ξανά ατύχημα μετά το επίδικο.
Μαρτυρία Δρ. Νίκου Ιωάννου (ΜΕ2):-
17. O ME2 είναι ειδικός ορθοπαιδικός με σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικότητα στην Οξφόρδη και Γλασκώβη. Ασκεί το ιατρικό επάγγελμα ιδιωτικά στην κλινική του από το 1969. Τα προσόντα και η εμπειρία του δεν αμφισβητήθηκαν. Ο ΜΕ2 κατέθεσε γραπτή δήλωση ως Έγγραφο Α’. Τα κύρια σημεία της έχουν ως ακολούθως:
· Ότι η Ενάγουσα τον επισκέφθηκε στην κλινική του για τραύματα που υπέστηκε συνεπεία ατυχήματος στο οποίο ενεπλάκη την ίδια ημέρα όπως του ανέφερε.
· Ότι κατά την εξέταση της διαπίστωσε βίαιο τράνταγμα μαστιγώματος (whiplash type of injury), μώλωπα στο μέτωπο και διάστρεμμα αυχένα.
· Ότι η Ενάγουσα του παραπονείτο για ελαφρά απώλεια συνείδησης την ώρα του ατυχήματος, καθώς και για πόνο και δυσκαμψία του αυχένα.
· Ότι την επόμενη ημέρα τον επισκέφθηκε ξανά επειδή αυξήθηκε η ένταση και η διάρκεια του πονοκεφάλου, επεκτάθηκε η ζάλη και επιδεινώθηκε η δυσκαμψία του αυχένα.
· Ότι δια πιέσεως και ψηλαφήσεως των μυών του αυχένα διαπίστωσε έντονο μυϊκό σπασμό που καθιστούσε κάθε κίνηση του αυχένα σχεδόν αδύνατη εκ του πόνου.
· Στην προτελευταία του εξέταση (26/08/2014) διαπίστωσε συμπτώματα πόνου και δυσκινησίας του δεξιού ώμου και δεξιού άνω άκρου.
· Ότι τον επισκέφθηκε ακόμη 5 φορές για εξέταση και θεραπεία, η τελευταία φορά στις 15/09/2014, όπου διαπίστωσε επιμονή των συμπτωμάτων της μεταδιασεισικής συνδρομής (προσβολές ζάλης και πονοκέφαλου), καθώς και των συμπτωμάτων της θλάσης-διαστρέμματος του αυχένα (μόνιμος επώδυνος δυσκαμψία του αυχένα και πόνο στην δεξιά ωμοπλάτη-ώμο και στον δεξιό βραχίονα). Οι μώλωπες είχαν πλήρως απορροφηθεί, ενώ ψηλαφείτο μέτριος μόνιμος σπασμός των αυχενικών μυών και η βαθύτερη πίεση των μέσων αυχενικών σπονδύλων και μυών προκαλούσε πόνο. Οι στροφικές κινήσεις ήταν περιορισμένες και επώδυνες και η έκταση του αυχένα περιορισμένη. Η άσκηση πίεσης επί του υπερακάνθιου μυός στην περιαρθρική περιοχή του ώμου προκαλούσε πόνο και οι κινήσεις διαμέσου του δεξιού ώμου και της πλευράς ήταν επώδυνοι.
· Ότι τα υποκείμενα ενοχλήματα της Ενάγουσας σε συνδυασμό με τα αντικειμενικά του ευρήματα συνάδουν με εγκεφαλική διάσειση που οδήγησε σε μεταδιασεισικό σύνδρομο, διάστρεμμα του αυχένα και τραυματική περιαρθρίτιδα του δεξιού ώμου που εμφανίστηκε αργότερα.
· Ότι η Ενάγουσα υπέφερε αρκετά από πόνους για 2-3 εβδομάδες και στη συνέχεια η κατάσταση της βελτιώθηκε.
· Ότι ο Δρ. Ηλίας Γεωργίου εξέτασε την Ενάγουσα 2 έτη μετά το δυστύχημα και όχι άμεσα και σίγουρα δεν μπορούσε να έχει την ίδια εικόνα που είχε ο ίδιος.
· Ότι έφερε μώλωπα στο κεφάλι που εξηγούσε την εγκεφαλική διάσειση και δεν μπορούσε να ξέρει αν το ανάφερε στον Δρ. Ηλία Γεωργίου.
· Ότι έκρινε περιττή την λήψη ακτινογραφίας γιατί αυτή δεν καταδεικνύει σημεία εγκεφαλικής διάσεισης.
· Ότι η δυσκαμψία του αυχένα μπορεί να γίνει αντιληπτή με κλινική εξέταση και μόνο από έμπειρο ιατρό.
· Ότι συμφωνεί με τον Δρ. Ηλία Γεωργίου ότι στις πλείστες των περιπτώσεων οι κακώσεις «δίκην μαστίγιου» προκαλούνται όταν το όχημα κτυπηθεί από πίσω, όμως ένας τέτοιος τραυματισμός μπορεί να προκύψει και από πλάγια ή μπροστινή σύγκρουση και πιθανόν και από τραυματισμό της κεφαλής.
· Ότι ουδέποτε η Ενάγουσα του ανέφερε προηγούμενο ιστορικό ενοχλήσεων πόνου στον αυχένα και οσφύ, παρά την σχετική αναφορά στην Ιατρική Έκθεση του Δρ. Ηλία Γεωργίου.
· Ότι διαφωνεί με τα πλείστα από τα ευρήματα του Δρ. Ηλία Γεωργίου και επιβεβαιώνει ότι η Ενάγουσα δεν είχε φυσιολογικό εύρος της κίνησης ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης, αφού υπήρχε δυσκαμψία στον αυχένα, σπασμό των αυχενικών μοιρών, επώδυνη κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης και πόνο στον ώμο.
· Ότι η εμφάνιση και η επιδείνωση την επόμενη μέρα των συμπτωμάτων ζάλης και πονοκεφάλου αποτελούν εξ ορισμού απόδειξη εγκεφαλικής διάσεισης, ενώ η ζάλη αποδίδεται στον τραυματισμό των μαλακών μορίων του αυχένα, η σοβαρότητα του οποίου καταδεικνύεται με την αύξηση των ενοχλημάτων και ότι χρειάστηκε φυσιοθεραπεία.
18. Ο ΜΕ2 κατάθεσε ως τεκμήριο 1 Ιατρική Έκθεση ημερ. 05/08/2014 αναφορικά με την Ενάγουσα στην οποία επισυνάπτεται κατάσταση λογαριασμού της ίδιας ημερομηνίας για ποσό €400- ως αμοιβή και για σύνταξη της. Ως τεκμήριο 2 κατάθεσε 2η Ιατρική Έκθεση ημερ. 16/09/2014 σε σχέση με την Ενάγουσα που συνοδεύεται από συμπληρωματικό λογαριασμό της ίδιας ημερομηνίας για συνολικό ποσό €800- με προσθήκη αμοιβής 4 εξετάσεων και νέας Ιατρικής Έκθεσης. Υιοθέτησε το περιεχόμενο τους. Τα τεκμήρια 1 και 2 στην ουσία σε μεγάλο βαθμό αναπαράγονται στο Έγγραφο Α’.
19. Η Ιατρική Έκθεση ημερ. 13/06/2016 του Δρ. Ηλία Γεωργίου κατατέθηκε ως τεκμήριο 3 στη διαδικασία. Όπως υπέδειξε ο ΜΥ2 είναι σε αυτή την Ιατρική Έκθεση που αναφέρθηκε στην γραπτή του δήλωση.
20. Κατά την αντεξέταση του ο ΜΕ2 δήλωσε ότι προηγουμένως είχε εξετάσει ξανά την Ενάγουσα για θλάση καρπού και θλάση γόνατος και αστράγαλου. Πρόβλημα στον αυχένα ή στους ώμους όταν τον επισκέφθηκε δεν εντόπισε. Σε σχέση με το επίδικο ατύχημα ο ΜΥ2 ανέφερε ότι εξέτασε την Ενάγουσα την ίδια μέρα και την επόμενη. Δεν γνώριζε αν η Ενάγουσα επισκέφθηκε πρώτα το Νοσοκομείο, δεν του ανέφερε κάτι τέτοιο και επέμεινε ότι ήρθε κατευθείαν κοντά του. Αυτό δήλωσε ότι ήταν το ιστορικό που έλαβε.
21. Σε σχέση με την αναφορά του ότι κτυπήθηκε βίαια το όχημα της Ενάγουσας παρέπεμψε στα όσα του ανέφερε ο σύζυγός της και η ίδια, όμως συμφώνησε ότι μπορεί και να μην ήταν βίαιο το κτύπημα. Υπέδειξε ότι η βαρύτητα των τραυμάτων δεν είναι συνάρτηση της σύγκρουσης των οχημάτων, επειδή σε μια βίαιη σύγκρουση το όχημα δέχεται και εξουδετερώνει τη βιαιότητα και μένει λιγότερη δύναμη να τραυματίσει τον άνθρωπο.
22. Αναφορικά με τον τρόπο που διαπιστώνεται η ελαφρά απώλεια συνείδησης δήλωσε ότι γίνονται ερωτήσεις στην άρρωστη και σου λέει ότι δεν θυμάται, ότι συγχύστηκε, ότι ζαλίστηκε και ότι είχε σκοτοδίνη. Συμφώνησε ότι είναι καθαρά από τις απαντήσεις της Ενάγουσας. Δεν μπορούσε να αποκλείσει μετά βεβαιότητας το ενδεχόμενο να υπέρβαλλε. Για την ύπαρξη εγκεφαλικής διάσεισης υποστήριξε ότι σημαντικά κρίνονται και τα ζωτικά σημεία του αρρώστου και δεν μπορεί να σε ξεγελάσει. Της Ενάγουσας δήλωσε ότι τα ζωτικά της σημεία ήταν καλά, μετά σε σχετική ερώτηση αν υπήρχε απουσία θετικών ζωτικών σημείων στην Ενάγουσα απάντησε «μάλιστα», υποστηρίζοντας ότι εξέτασε την πίεση, το σφυγμό και τον καρδιακό παλμό. Στην υπόδειξη γιατί δεν το ανέφερε στην γραπτή του δήλωση αυτό, ήτοι την απουσία θετικών σημείων των ζωτικών οργάνων, αλλά μόνο ότι ο μώλωπας εξηγεί την εγκεφαλική διάσειση, εξήγησε ότι όταν καταλήγουν στην διάγνωση εγκεφαλικής διάσεισης λαμβάνουν υπόψη τους άμεσους τραυματισμούς στο κρανίο, τα ζωτικά σημεία και το τι λέει ο τραυματίας. Στην υπόδειξη της κλίμακας Γλασκώβης ο ΜΕ2 εξήγησε ότι αυτή αφορά την αναλογία βιαιότητας της σύγκρουσης με αναλογία υποκειμενικών ενοχλημάτων και ότι κρίνουμε από το 1 έως το 5 την βαρύτητα εγκεφαλικής διάσεισης. Κατέταξε την διάσειση της Ενάγουσας ως μέτρια και όχι σοβαρή. Στην υπόδειξη ότι αυτό δεν το αναγράφουν τα πιστοποιητικά του παρέπεμψε στην αναφορά στην 2η ιατρική έκθεση τεκμήριο 2 ότι τα ενοχλήματα από συνεχή που ήταν αρχικά βελτιώθηκαν ως προς την συχνότητα της εμφάνισης όσο και στην βαρύτητα τους.
23. Σε σχέση με τον μώλωπα που εμφάνισε η Ενάγουσα και κατά πόσο μπορεί να οφείλεται σε προηγούμενο τραυματισμό απάντησε ότι μπορεί να αναγνωρίσει ένα πρόσφατο μώλωπα επειδή το χρώμα του είναι διαβλητό. Δεν μπορούσε να προσδιορίσει υπό ποιες συνθήκες προήλθαν οι τραυματισμοί της Ενάγουσας, όπως εξήγησε απαντώντας στην υποβολή ότι δεν ήταν δυνατό η Ενάγουσα να κτύπησε στο τιμόνι επειδή φορούσε ζώνη ασφαλείας.
24. Σε σχέση με την αναφορά για διαπίστωση στην εξέταση ημερ. 26/08/2014 συμπτωμάτων πόνου και δυσκινησίας του δεξιού ώμου και άνω άκρου και στην ερώτηση γιατί δεν το διαπίστωσε στις 4 προηγούμενες επισκέψεις απάντησε ότι εμφανίστηκε σταδιακά και σιγά-σιγά. Όπως υποστήριξε, η Ενάγουσα αρχικά έλεγε για κάποιους τραυματισμούς στην περιοχή του ώμου, ότι την εξέτασε γιατί ήταν έντονα τα ενοχλήματά της, ότι δεν είχε ενοχλήσεις άξιες λόγου για να αναφερθούν στην πρώτη του Ιατρική Έκθεση. Στην δεύτερη Ιατρική Έκθεση όπου είχε ήδη περάσει περισσότερος από ένας μήνας και επειδή η Ενάγουσα επέμεινε ότι πονούσε και δεν μπορούσε να κινήσει καλά την άρθρωση του ώμου τότε είχε δει ότι πονούσε πάνω στον τένοντα του υπερακανθίου και σημείωσε στην έκθεση του ότι είναι τραυματική περιαρθρίτιδα του δεξιού ώμου. Στην ερώτηση πως μπορεί να τραυματιστεί η περιοχή αυτή από το ατύχημα είπε ότι είναι μια θλάση και ότι δεν κόπηκε κάτι, είτε έγειρε πλάγια είτε κάπου τραυματίστηκε με κατευθείαν κτύπημα στην περιοχή της ωμοπλάτης σε κάποιο σημείο του αυτοκινήτου. Απαντώντας στην υπόδειξη ότι αυτό δεν είναι δυνατόν γιατί η Ενάγουσα φορούσε ζώνη ασφαλείας, υποστήριξε ότι η ζώνη ασφαλείας δεν σημαίνει ότι σε συγκρατεί πλήρως και ότι πάει μπρος-πίσω και πλάγια. Ο ΜΕ2 απέκλεισε την πιθανότητα να τραυματίστηκε κάπου αλλού στο μεσοδιάστημα μεταξύ της 1ης και της 2ης του Ιατρικής Έκθεσης, επειδή είχε πρόσφατους τραυματισμούς και πιθανόν να τραυματίστηκε και επειδή τα κυρίως ενοχλήματα της ήταν στον αυχένα, ο πονοκέφαλος και η ζάλη δεν έδινε τόση σημασία και να επιμένει.
25. Ο ΜΕ2 ανέφερε ότι η Ενάγουσα δεν του είπε αν είχε πριν το επίδικο τροχαίο ατύχημα άλλα ατυχήματα. Από την τελευταία της εξέταση στις 16/09/2014 την ξαναείδε πριν από 1 περίπου μήνα. Όπως δήλωσε, αντιλαμβάνεται ότι η Ενάγουσα συνέχισε να πονάει, σύμφωνα και με το ιστορικό που του έδωσε διότι χειρουργήθηκε στον δεξί ώμο στον τραυματισμό και ότι αυτή η κατάσταση σταδιακά λόγω του εκφυλισμού του τένοντα που άρχισε με τον τραυματισμό την οδήγησε στο να χειρουργηθεί για να αποκατασταθεί η κίνηση που γίνεται με αυτόν το μυ και τένοντα που καταφύεται στον ώμο. Μετέπειτα είπε ότι δεν το συσχετίζει πλέον, αλλά έχει υπόψη του ότι την είδε με οξύ τραυματισμό και αργότερα του είπε ότι έλαβε σύνταξη λόγω αναπηρίας που χειρουργήθηκε στον ώμο και πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι λόγω εκφύλισης του τένοντα μπορεί να υπάρξει και παθολογικό τραύμα του τένοντα, όμως δεν την είδε ο ίδιος και δεν επεμβαίνει. Το ότι χειρουργήθηκε το διαπίστωσε και ο ίδιος από τις τρύπες που είδε. Σε καταληκτική υποβολή περί μη σύνδεσης ατυχήματος με την χειρουργική επέμβαση στον ώμο ο ΜΕ2 απάντησε ότι δεν μπορεί να το ξέρει σίγουρα γιατί δεν την παρακολουθούσε.
26. Η Ενάγουσα, όπως ανέφερε ο ΜΕ2, υποβλήθηκε σε εγχείρηση λόγω εκφυλιστικής νόσου των τενόντων. Σε ερώτηση αν η Ενάγουσα του έχει αναφέρει αν πάσχει από κάποια χρόνια πάθηση που δεν σχετίζεται με το ατύχημα απάντησε ότι υποφέρει από γενικευμένη αρθρίτιδα και στον ώμο. Στην υποβολή ότι οποιαδήποτε επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε η Ενάγουσα δεν έχει σχέση με το ατύχημα απάντησε ότι το μόνο που γνωρίζει και για το οποίο είναι κατηγορηματικός είναι ότι την τελευταία φορά που είδε την Ενάγουσα έπασχε από τενοντίτιδα ενός συγκεκριμένου τένοντα του ώμου και ότι μετά εξαφανίστηκε και δεν την έβλεπε. Σε ερώτηση για το ποιες θεραπείες συστήθηκαν για τον ώμο υπέδειξε τις φυσιοθεραπείες, λήψη φαρμάκων και τοπικές ενέσεις, όμως δεν της έκανε αυτός και δεν ξέρει μετά.
27. Στην υπόδειξη ότι για το διάστρεμμα του αυχένα σύστησε αυχενικό κολλάρο και φυσικοθεραπεία, ενώ για τον τραυματισμό στον ώμο δεν φαίνεται να συστήνει θεραπεία για τον ώμο απάντησε ότι συνέχισε να κάνει φυσικοθεραπεία για τον ώμο. Εξήγησε ότι εξέδωσε σημείωμα προς τον φυσικοθεραπευτή και για τον ώμο, όπως λένε τα δικά του αρχεία, το οποίο το πήρε η ίδια. Όπως αντιλαμβάνεται από το ιστορικό της η Ενάγουσα έκανε αρκετές φυσικοθεραπείες γιατί δεν ξαναήρθε κοντά του και πήγε σε κάποιους ειδικούς για τους τένοντες του ώμου. Θεωρεί ότι είναι φυσιολογικό να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση στο χρόνο που την έκανε η Ενάγουσα.
28. Ο ΜΕ2 διευκρίνισε ότι η αναφορά σε συμπτώματα «δίκην μαστίγιου» που αναγράφει στο πιστοποιητικό του μπορεί να είναι στην ουσία αδόκιμα επειδή η κλασσική τριάδα τραυματισμών, όπως την αποκάλεσε, δηλαδή πονοκέφαλος, θλάση αυχένα και θλάση οσφύος μπορεί να προκύψει και από σύγκρουση είτε μπροστά είτε πλαγιομετωπικά. Όπως απάντησε σχετικά ερωτώμενος, θλάση αυχένα μπορεί να προκύψει από υπερέκταση, υπερκάμψη, υπερστροφικές, υπερπλάγιες, ανάλογα πως κτυπά και διαφώνησε με την θέση ότι για να υπάρξει τέτοιος τραυματισμός πρέπει να γίνει κίνηση προς τα πίσω. Υπέδειξε ότι όταν κτύπησε από μπροστά μπορεί να πήρε την οποιαδήποτε κατεύθυνση το παρατέντωμα των μυών και των συνδέσμων διότι αυτά είναι θλάσεις, εξ ου και ότι σήμερα αποφεύγεται η χρήση του όρου «whiplash injury». Η περίοδος της αποθεραπείας όπως εξήγησε κυμαίνεται από 6-12 μήνες για τον πονοκέφαλο και ζαλάδα αν επιμένουν, χωρίς πρόβλεψη αν θα παραμείνει μια τάση για εύκολο πονοκέφαλο και ζάλη. Το διάστρεμμα εξήγησε ότι μπορεί να αφήσει μόνιμες βλάβες, δηλαδή ο ασθενής να μην μπορεί να κινήσει άνετα στο πλήρες εύρος των κινήσεων του αυχένα και με τις αλλαγές του κλίματος να εμφανίζονται υποτροπές οξείας αυχεναλγίας.
29. Ήταν κατηγορηματικός ότι δεν μπορούσε να αναγκάσει την Ενάγουσα να τον επισκεφθεί ξανά, όταν του επισημάνθηκε ότι έπρεπε να παρακολουθεί την πορεία της υγείας της. Όπως τόνισε, εξαφανίστηκε και πήγε σε άλλους γιατρούς, κάτι που φαίνεται από το γεγονός ότι χειρουργήθηκε, όπως η ίδια του είπε και διαπίστωσε. Στην ερώτηση αν είδε κάποια σύνδεση με ιατρικό πιστοποιητικό του χειρουργείου με τον τραυματισμό απάντησε ότι δεν έδωσε σημασία και δεν επενέβηκε γιατί άλλοι γιατροί συνέχισαν την παρακολούθηση και έκριναν ότι ήταν αναγκαία η χειρουργική αποκατάσταση. Όπως δήλωσε ξεκάθαρα, ουδεμία έκθεση άλλη από αυτή του γιατρού της ασφαλιστικής εταιρείας που την εξέτασε του προσκομίστηκε, χωρίς να ξέρει γιατί δεν του έφερε ή αν ζήτησε.
30. Ο ΜΕ2 απαντώντας σχετικά ανέφερε ότι δεν γνωρίζει αν ζήτησε βοήθεια για τους τραυματισμούς που υπέστη στο δυστύχημα, όμως πιστεύει ότι η Ενάγουσα έλαβε τις θεραπείες που της είχε συστήσει. Διαφώνησε με την θέση ότι η Ενάγουσα είναι υπερβολική με τους τραυματισμούς που επικαλείται. Επέμεινε ότι όσα αναφέρει για τους τραυματισμούς λόγω του δυστυχήματος κατά τη γνώμη του είναι δικαιολογημένοι εκ των αντικειμενικών και υποκειμενικών ενοχλημάτων της Ενάγουσας.
31. Στη σειρά των τελευταίων του απαντήσεων, ο ΜΕ2 επανέλαβε ότι δεν ήταν απαραίτητη η διενέργεια ακτινογραφίας γιατί κάποιος έμπειρος ιατρός που είναι καλός στη διενέργεια κλινικής εξέτασης μπορεί να διαπιστώσει το κάταγμα και το διάστρεμμα προβαίνοντας σε συγκεκριμένες πιέσεις στους μύες του αυχένα, καθώς και ψηλαφίσεις. Η ακτινογραφία, όπως υπέδειξε, λαμβάνεται σε περίπτωση μεγάλης υποψίας οστικής βλάβης, κάτι για το οποίο δεν είχε στην συγκεκριμένη περίπτωση. Εξηγώντας την διαφορά μεταξύ σοβαρότητας αυχενικών τραυματισμών ανέφερε ότι γίνεται αντιληπτό από τον βαθμό του σπασμού των μυών πιέζοντας τον και γίνεται αντιληπτό αναλόγως του βαθμού της σπαστικότητας του μυ (σκληρότητας). Επίσης, υπέδειξε ότι μπορείς να ελέγξεις το εύρος των κινήσεων και αναλόγως αυτού καθορίζεται η σοβαρότητα, τονίζοντας ότι κάποιος μπορεί να είναι ελαφρά στην αρχή και η τελική του έκβαση να είναι σοβαρότερη. Η ακτινογραφία αυχένα, όπως υποστήριξε, δεν καταδεικνύει θλάσεις γιατί σκιαγραφεί οστά και όχι μυς και συνδέσμους που φαίνονται σε μια μαγνητική τομογραφία (MRI).
Μαρτυρία κ. Θεόδωρου Νεοφύτου (ΜΥ1):-
32. O ΜΥ1 κλήθηκε ως λειτουργός του τμήματος απαιτήσεων της ασφαλιστικής εταιρείας των Εναγόμενων να αναγνωρίσει τις φωτογραφίες του τεκμήριου προς Αναγνώριση Α’ καθιστώντας αυτές ως τεκμήριο 4 στην διαδικασία. Όπως δήλωσε, αυτές λήφθηκαν την ημέρα του ατυχήματος από λειτουργό της ασφαλιστικής εταιρείας και ευρίσκονται στο φάκελο που διατηρείται σε σχέση με την παρούσα υπόθεση. Υπέδειξε ότι το όχημα KQK463 στις φωτογραφίες ανήκει στον ασφαλισμένο στην ασφαλιστική εταιρεία, ενώ το όχημα KRR333 ανήκει στην Ενάγουσα.
33. Στα πλαίσια της σύντομης του αντεξέτασης ανέφερε ότι τις φωτογραφίες του τεκμηρίου 4 τις είδε από την ημέρα του ατυχήματος ως λειτουργός απαιτήσεων, αλλά και τις ξαναμελέτησε μαζί με τον σχετικό φάκελο πριν να προσέλθει στο Δικαστήριο. Με την φωτογράφηση της σκηνής του ατυχήματος δήλωσε ότι δεν έχει καμία σχέση.
Μαρτυρία Δρ. Παναγιώτη Αταλιανή (ΜΥ2):-
34. Ο ΜΥ2 δήλωσε ότι είναι ορθοπαιδικός-τραυματολόγος ιατρός. Τα προσόντα του ΜΥ2 δεν αμφισβητήθηκαν. Όπως εξήγησε, κατάφερε να εξετάσει την Ενάγουσα όσο αυτή του επέτρεψε να το πράξει, καθότι ήταν δύσκολη η επικοινωνία μαζί της λέγοντας του ότι είναι προσφάτως χειρουργημένη και ο σύζυγος της του απαγόρευσε να προβεί σε κλινική εξέταση. Ο ΜΥ2 ετοίμασε, κατάθεσε και υιοθέτησε το περιεχόμενο Ιατρικής Έκθεσης ημερ. 15/03/2024 ως τεκμήριο 5. Επίσης κατάθεσε ως τεκμήριο 6 κατάσταση φυσιοθεραπειών περιόδου 28/06/2014 μέχρι 29/02/2024 του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας σε σχέση με την Ενάγουσα, όπως του προσκομίστηκε.
35. Όπως ανέφερε, η εξέταση της Ενάγουσας έγινε σε δύο επισκέψεις, ήτοι την 28/02/2024 και 11/03/2024, ένεκα έλλειψης πιστοποιητικών, ακτινογραφιών κτλ. εκ της οποίας δεν μπορούσε να έχει εικόνα για τους τραυματισμούς της. Η εξέταση της Ενάγουσας έγινε στην παρουσία του συζύγου της και μεταφράστριας κωφών. Όπως δήλωσε, η Ενάγουσα ήταν αντιδραστική και παράπεμψε σε δύο συμβάντα που καταγράφει στο τεκμήριο 5. Συγκεκριμένα, όπως υπέδειξε διαβάζοντας εξ αυτού την αναφορά του στο τεκμήριο 5, ότι στην υπόδειξη του ότι το όχημα της κτυπήθηκε από μπροστά όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες, αυτή ήταν κάθετη και κατηγορηματική ότι αποτελούσαν προϊόν επεξεργασίας και ότι στην ίδια ερώτηση που της έγινε στην δεύτερη επίσκεψη απάντησε ότι δεν θυμάται πως έγινε το ατύχημα και δικαιολόγησε την απάντηση της ότι ίσως να μπέρδεψε το ατύχημα με άλλα δύο ατυχήματα στα οποία είχε εμπλακεί την ίδια περίπου χρονική περίοδο, χωρίς όμως να αναφέρει πότε ακριβώς.
36. Σε σχέση με το πότε του ανέφερε η Ενάγουσα ότι ξεκίνησε φυσικοθεραπείες είπε ότι του προσκόμισε έντυπα από το Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, τα οποία είναι αυτά που κατατέθηκαν προηγουμένως και ότι υπήρχαν σημειώσεις από τον φάκελο της στο Νοσοκομείο Λευκωσίας στο οποίο φαίνεται ότι εξετάστηκε στην κλινική καταγμάτων στις 15/12/2015 και συνεχίζοντας την σχετική αναφορά του τεκμηρίου 5 υπέδειξε ότι «τέθηκε διάγνωση ασβεστοποιός τενοντίτιδα και την επόμενη άρχισε φυσιοθεραπεία για την ωμική ζώνη δεξιά. Υπεβλήθη σε σύνολο 9 φυσιοθεραπειών από 16/12/2015 μέχρι 05/02/2016.». Στη συνέχεια παραθέτει την αναφορά του στο τεκμήριο 5 ότι «Η ασθενής επιμένει ότι άρχισε φυσιοθεραπεία για το τροχαίο τον Δεκέμβρη του 2015 και σε υπόδειξη μου ότι και ο θεράπων ιατρός της συνέστησε άμεσα μετά το τροχαίο φυσιοθεραπεία άρχισε να μας λέει ότι δεν θυμάται και πάλι». Αυτή ήταν η στερεότυπη απάντηση που ο ΜΥ2 δήλωσε ότι λάμβανε από την Ενάγουσα, δηλαδή ότι δεν θυμάται γενικά.
37. Στην σύντομη του αντεξέταση, ο ΜΥ2 στην ερώτηση αν η Ενάγουσα είναι εκτός του προβλήματος που αντιμετωπίζει και χαμηλής νοημοσύνης απάντησε ότι δεν είναι ο κατάλληλος να κρίνει, αλλά ότι νομίζει πως η Ενάγουσα είναι μια «normal» γυναίκα, ενόψει και του ότι εργαζόταν στη Δημόσια Υπηρεσία που θεωρεί ότι έπρεπε να έχει ένα υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Αναγνώρισε ότι στη Δημόσια Υπηρεσία εργάζονται εκ ποσόστωσης άτομα με ειδικές ικανότητες. Τόνισε ότι ο ίδιος μιλούσε στη μεταφράστρια και η μεταφράστρια μετάφραζε και ότι έβλεπε τι γινόταν μεταξύ τους. Ειδικότερα, ο ΜΥ2 είπε ότι η μεταφράστρια μιλούσε, όχι η Ενάγουσα.
38. Ο ΜΥ2 απαντώντας σχετικά εξήγησε ότι δεν μπορούσε να εξετάσει την Ενάγουσα γιατί του απαγορεύτηκε από τον σύζυγο της και ακολούθως η ίδια είπε στη μεταφράστρια ότι ήθελε να φύγει και φύγανε. Στην υποβολή ότι είδε την Ενάγουσα στις 19:20 αντί στις 18:30 όπως καθορίστηκε το ραντεβού ο ΜΥ2 απάντησε πως δεν θυμόταν, ενώ στην υποβολή ότι αποχώρησαν στις 21:00 μετά από τις επίμονες και πολλές του ερωτήσεις που δεν βοηθούσαν την Ενάγουσα ως άτομο με ιδιαιτερότητες εξήγησε ότι για να κάνει μια αξιολόγηση για ένα περιστατικό 10 ετών χρειάζεται περίπου μια ώρα, ώστε να ελέγξει τα πιστοποιητικά που προσκομίζονται, μπορεί και περισσότερο, καθώς και ότι η διαδικασία είναι χρονοβόρα. Όπως δήλωσε, την έκθεση του συναδέλφου ιατρού της Ενάγουσας την διάβασε επειδή του την απέστειλε η ασφαλιστική εταιρία και δεν του την προσκόμισε η ασθενής. Δεν έχει κανένα σχόλιο με αυτά που αναγράφει και δεν τα αμφισβητεί, επειδή ο καθένας γράφει αυτά που είδε και δεν αμφισβητεί ποτέ του συνάδελφο. Χαρακτήρισε τον Δρ. Ιωάννου ως εξαιρετικό επιστήμονα με τον οποίο συμμετέχει στα Δευτεροβάθμια Ιατρικά Συμβούλια της Ορθοπαιδικής.
39. Για σκοπούς πληρότητας παρατίθενται κάτωθι εν συντομία το τι αναφέρει ο ΜΥ2 στο τεκμήριο 5, πέραν των όσων αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους της μαρτυρίας του:
· Ότι η Ενάγουσα του ανάφερε ότι όταν κτύπησε το άλλο όχημα στο δικό της ένιωσε το τράνταγμα και κτύπησε με το κεφάλι στο τιμόνι.
· Ότι του ανέφερε ότι μετά που πήγε σπίτι ένιωσε ζάλη και διακομίσθηκε στις Πρώτες Βοήθειες από τον σύζυγό της και δεν θυμάται τι της έκαναν.
· Ότι την επόμενη μέρα λόγω του πόνου στον αυχένα, στο δεξί ώμο και την ζάλη αναζήτησε τον Δρ. Ιωάννου.
· Ότι δεν υποβλήθηκε σε ακτινολογικό έλεγχο και της εφαρμόστηκε αυχενικό μαλακό κολλάρο και συνεστήθη φυσιοθεραπεία στον αυχένα και στον ώμο δεξιά.
· Ότι μετά την φυσιοθεραπεία που υποβλήθηκε για το τροχαίο τον Δεκέμβρη του 2015 δεν ήταν εντελώς καλά και επέστρεψε στην δουλειά της, όμως δεν θυμάται πόση άδεια ασθενείας έλαβε.
· Ότι σε κάποια φάση αναζήτησε άλλο γιατρό, αλλά και πάλι δεν θυμόταν να τον ονομάσει και πως τον Αύγουστο του 2019 επανέλαβε 7 φυσιοθεραπείες στον δεξί ώμο σύμφωνα με το έντυπο του ΓΝΛ.
· Ότι από το έντυπο των ΚΑ που προσκόμισε παρακολουθείτο από 08/02/2021 μέχρι 11/01/2023 από τον Νευροχειρούργο Δρ. Μαντά.
· Ότι η Ενάγουσα δήλωσε ότι από την ηλικία των 27 ετών έχει ιστορικό οσφυαλγίας και από το 2012 υποφέρει από αυχενικό σύνδρομο.
· Ότι τα τελευταία 3 χρόνια λαμβάνει σύνταξη ανικανότητας.
· Ότι του ανέφερε πως χειρουργήθηκε στον δεξί ώμο στις 10/07/2023 και στις 12/02/2024 στον αριστερό ώμο.
· Ότι του παραπονέθηκε για αυχεναλγία κυρίως παρασπονδύλια και πόνο στον δεξί αγκώνα μετά την εγχείρηση στον ώμο δεξιά.
· Ότι οι κινήσεις ΑΜΣΣ ήταν πλήρεις σε όλα τα επίπεδα και αναφέρει πόνο στο μέγιστο εύρος κίνησης τοπικά χωρίς καμιά προέκταση στα άκρα.
Αξιολόγηση μαρτυρίας:-
Νομικές αρχές αξιολόγησης μαρτυρίας:-
40. Κρίσιμο ζήτημα σε αστικής φύσεως υποθέσεις είναι η ορθή αξιολόγηση της προσκομισθείσας μαρτυρίας από το Δικαστήριο, ώστε να προβεί σε διαπιστώσεις αναφορικά με τα πραγματικά γεγονότα, με τελική κατάληξη στο κατά πόσο ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης το έχει αποσείσει στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων. Η αναφορά της απόφασης στην υπόθεση Μαρσέλ κ.α. ν. Λαϊκή Τράπεζα Λτδ (2001) 1(B) Α.Α.Δ 1858 είναι διαφωτιστική αναφορικά με το ζήτημα αυτό:
«Το κριτήριο δεν είναι αν η θέση ή η εκδοχή του διαδίκου που φέρει το βάρος της απόδειξης (onus of proof) είναι «η πιο πιθανή παρά η αντίθετη», εκείνη δηλαδή του αντιδίκου του. Το κριτήριο είναι κατά πόσο ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης ικανοποίησε το Δικαστήριο, με επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ότι η θέση του ή η εκδοχή του είναι πιο πιθανή παρά όχι (is more probable than not).».
41. Περαιτέρω, σημαντικό είναι να λεχθεί ότι η οποιαδήποτε υπόθεση πρέπει να εκδικάζεται μέσα στα στενά πλαίσια της δικογράφησης των προβαλλόμενων ισχυρισμών όπως αποτυπώνονται στην όποια προσκομισθείσα μαρτυρία (Cheeseline Ltd v Ανθούλης Θωμά & Υιοί Λτδ ECLI:CY:AD:2014:A319, Πολιτική Έφεση 45/2009, ημερομηνίας 14.5.2014). Ως αυτού, η αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται πάντοτε υπό το πρίσμα της συνοχής της που αυτή καταδεικνύει σε σχέση με την δικογραφηθείσα εκδοχή της κάθε πλευράς (βλ. Χρίστου ν. Ηροδότου κ.α. (2008) 1 Α.Α.Δ. 676).
42. H σημαντικότητα της αντεξέτασης έγκειται στην νομική αρχή που καθορίζει ότι όπου ένας μάρτυρας δεν αντεξετάζεται σε ουσιώδες τμήμα της μαρτυρίας του, παρέχεται διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να θεωρήσει την παράλειψη αυτή ως αποδοχή των ισχυρισμών του στο σημείο που δεν αντεξετάστηκε (βλ. Philippou General Bonded Warehouse Ltd v. Νικολαϊδη (2006) 1Β 1057). Όπως χαρακτηριστικά λέχθηκε στην υπόθεση Σκάρος ν. Χριστοδούλου (1998) 1 Α.Α.Δ. 291:
«Η παράλειψη αντεξέτασης δεν εξυπακούει ότι η μαρτυρία που δίνεται μπορεί να γίνει αποδεκτή στη μορφή που παρουσιάζεται και να οδηγήσει στην εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων χωρίς την αξιολόγηση της μαρτυρίας της άλλης πλευράς. Αντίθετα το Δικαστήριο προβαίνει στην αξιολόγηση των δύο εκδοχών για να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα».
43. Μικρές αντιφάσεις σε ασήμαντες λεπτομέρειες ή μικροανακρίβειες σε επουσιώδη θέματα δεν καταστρέφουν την αξιοπιστία των μαρτύρων αλλά αντίθετα ενδυναμώνουν την ειλικρίνειά τους και δείχνουν ότι δεν προσχεδίασαν την εκδοχή που μετέφεραν στο Δικαστήριο (Κουδουνάρης ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 320).
44. Το Δικαστήριο προέβηκε σε ενδελεχή μελέτη και αξιολόγηση της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον του τόσο από την ΜΕ1 και τον ΜΕ2 για την Ενάγουσα, όσο και από τους ΜΥ1 και ΜΥ2 για τους Εναγόμενους. Επίσης το Δικαστήριο μελέτησε και αξιολόγησε όλα τα τεκμήρια που κατατέθηκαν. Προς τον σκοπό αυτό δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα στην πειστικότητα, καθώς και στην συνοχή της μαρτυρίας αυτής, ενόψει βεβαίως και των δικογραφημένων θέσεων και του περιεχομένου των εγγράφων που κατατέθηκαν ως τεκμήρια. Επίσης, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του την νομολογιακή αρχή ότι η μαρτυρία που παρουσιάζεται δεν κρίνεται μικροσκοπικά, με απομόνωση των λεγόμενων του κάθε μάρτυρα από το συνολικό πλαίσιο της μαρτυρίας, ενώ η αξιολόγηση δεν έχει περιοριστεί στην ατομική κρίση της αξιοπιστίας του κάθε μάρτυρα αλλά συσχετίστηκε, τέθηκε σε αντιπαράθεση και διερευνήθηκε με την αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων (βλ. Στυλιανίδης v. Χατζηπιέρα (1992) 1 Α.Α.Δ. 1056 και Mustafa v. Κακουρή κ.α (2002) 1Α Α.Α.Δ. 165). Επίσης, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη την αρχή ότι ένας μάρτυρας μπορεί να γίνει πιστευτός μερικώς ή ολικώς (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Μανώλη (1995) 1 Α.Α.Δ. 207 και Ομήρου v. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 506) και πως η επιλεκτική αποδοχή μέρους της μαρτυρίας ενός μάρτυρα δεν είναι επιλήψιμη (βλ. Χάρης Χρίστου v. Ευγενία Khoreva (2002) 1 (Α) Α.Α.Δ. 455 και Mossa και Mohamed Mustafa v. Ανδρέα Κακουρή κ.ά. (2002) 1 (Α) Α.Α.Δ. 165).
45. H κρίση του Δικαστηρίου επί της αξιοπιστίας δεν πρέπει να απορρίπτεται με μόνο την εξωτερική εντύπωση του προκαλεί ο μάρτυρας, αλλά θα πρέπει να τίθεται στη βάσανο της αξιολόγησης του περιεχομένου της, ήτοι κατά κύριο λόγο τον έλεγχο με τη βάσανο της λογικής και την ανθρώπινη εμπειρία ως προς την αναμενόμενη φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων της ζωής (βλ. Ζερβού Παναγιώτης και άλλη ν. Τράπεζα Κύπρου Δημοσία Εταιρεία Λτδ (2011) 1 Α.Α.Δ. 2192).
46. Η μαρτυρία της ΜΕ1 κρίνεται ως ασταθής, σε πολλά σημεία ως αντιφατική και σε πολλά άλλα ως αόριστη και ασαφής.
47. Σε σχέση με τις περιστάσεις που έγινε το επίδικο τροχαίο ατύχημα, που κατά την έντονα διατυπωμένη και σταθερά επαναλαμβανόμενη με κάθε ευκαιρία θέση της είναι η αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα, υποστήριξε ότι κτύπησε με το τράνταγμα που υπέστηκε από τη σύγκρουση με όπισθεν ταχύτητα του οχήματος που οδηγούσε η Εναγόμενη 1 το κεφάλι της στο τιμόνι. Όπως η ίδια δήλωσε, έφερε ζώνη ασφαλείας στο όχημα της, όμως εκ του κτυπήματος που επέμεινε ότι ήταν δυνατό κτύπησε στο κεφάλι, τον αυχένα και στον ώμο. Ειδικότερα, σε σχέση με το κτύπημα στο κεφάλι εκ της συγκρούσεως ενός οχήματος που κινήθηκε με την όπισθεν ταχύτητα ενώ ευρισκόταν έμπροσθεν ενός άλλου οχήματος με αυτό κρίνεται εκ της ανθρώπινης εμπειρίας και λογικής παραλογισμός, όταν ο οδηγός του φέρει ζώνη ασφαλείας.
48. Χαρακτηριστικά, σε πολλές από τις απαντήσεις που έδιδε η ΜΕ1 σε κάθε ευκαιρία ήταν ότι δεν θυμόταν. Δεν θυμόταν ποιες εξετάσεις της έκαναν οι ιατροί στο Νοσοκομείο στο οποίο δήλωσε ότι μετέβηκε, δεν προσκόμισε περί τούτου κανένα έγγραφο ή άλλη μαρτυρία που θα μπορούσε να προσκομίσει για την επίσκεψη της αυτή την ημερομηνία που υποστηρίζει ότι υπέστηκε τις σωματικές βλάβες που περιγράφονται στα τεκμήρια 1 και 2 από τον ΜΕ2. Ούτε θυμόταν σε ποιο σημείο του οχήματος της έγινε η ζημιά. Ασαφής υπήρξε η μαρτυρία της και σε σχέση με το πότε πήγε στον ιδιώτη γιατρό. Αρχικά ανέφερε ότι τον επισκέφθηκε την ίδια μέρα μετά το Νοσοκομείο και σε άλλη απάντηση που έδωσε είπε κάποιες μέρες μετά. Όπως δήλωσε έπαθε σοκ, δεν έβλεπε καλά και ζαλιζόταν. Δεν έδωσε καμία λεπτομέρεια τι έγινε μετά το ατύχημα και πως πήγε στο σπίτι.
49. Από το 2014 δήλωσε ότι ακολούθησε πρόγραμμα φυσιοθεραπείας ιδιωτικά και όχι στο Νοσοκομείο, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τον εκδότη του τεκμήριου 6 που καταδεικνύει ότι φυσιοθεραπείες άρχισε τον Δεκέμβριο του 2015. Ούτε αποδείξεις παρουσίασε για τα φάρμακα, ενέσεις, τον αυχενικό κολλάρο ή για τις όποιες άλλες φυσιοθεραπείες έκανε, παρά την δήλωση της ότι το ατύχημα της προκάλεσε όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και που την ανάγκασε να σταματήσει να εργάζεται το 2021. Ούτε τις άδειες ασθενείας παρουσίασε για την κατάσταση την οποία περιήλθε όπως υποστηρίζει μετά το ατύχημα.
50. Εκείνο όμως που προκάλεσε αρνητική εντύπωση στο Δικαστήριο είναι οι εναλλαγές απάντησης στο κατά πόσο είχε οποιαδήποτε άλλα ατυχήματα. Αρχικά δήλωσε ότι δεν είχε εμπλακεί σε άλλα ατυχήματα μετά τον τραυματισμό της από το επίδικο, ακολούθως παραδέχθηκε ότι είχε, αλλά δεν θυμόταν πότε. Το ότι είχε εμπλακεί και σε άλλα τροχαία ατυχήματα φέρεται σύμφωνα και με την μαρτυρία του ΜΥ2 να του το είχε δηλώσει όταν επιχειρήθηκε πρόσφατα η κλινική εξέτασή της. Το τι ανέφερε περί τούτου ο ΜΥ2 δεν αμφισβητήθηκε κατά την αντεξέταση του. Υποδεικνύω ότι η αγωγή εναντίον των Εναγόμενων την καταχώρηστηκε 7 μήνες μετά το επίδικο τροχαίο ατύχημα και θα ανέμενα ότι, με δεδομένη την λήψη φαρμάκων και φυσιοθεραπειών θα είχε λάβει έστω συμβουλή να κρατήσει τις αποδείξεις.
51. Για το τι μεσολάβησε μεταξύ της περιόδου που εξασφάλισε τα ιατρικά πιστοποιητικά από τον ΜΥ2, ήτοι περί τα μέσα του Σεπτεμβρίου 2014 μέχρι και σήμερα δεν προσκόμισε καμία μαρτυρία ή άλλο πιστοποιητικό. Δήλωσε ότι υπέστηκε εγχειρήσεις στον δεξί της ώμο και πέρασε από ιατροσυμβούλιο όπου κρίθηκε ανίκανη για εργασία. Κανένα ιατρικό πιστοποιητικό ή άλλη μαρτυρία δεν έδωσε σε σχέση με το τι προκάλεσε την ανάγκη για να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ή να κηρυχθεί ανίκανη προς εργασία. Μάλιστα δήλωσε ότι υποβλήθηκε προσφάτως σε εγχειρήσεις στους ώμους της. Τίποτα το συγκεκριμένο για το τι τα προκάλεσε, αποδίδοντας τα γενικά και αόριστα σε προβλήματα που προκάλεσε το επίδικο ατύχημα. Ο ΜΕ2 στην δική του μαρτυρία, αν και υπέθεσε κάποια πράγματα παραδέχθηκε εν τέλει ότι δεν επεμβαίνει στο τι ακολούθησε μετά που εξέδωσε την 2η Ιατρική Έκθεση, ήτοι το τεκμήριο 2. Όπως δήλωσε, δεν μπορούσε να εξαναγκάσει την ΜΕ1 να συνεχίσει να τον επισκέπτεται και ότι αυτή μάλλον θα αναζήτησε άλλους ιατρούς των οποίων την μαρτυρία δεν προσκόμισε η ίδια στο Δικαστήριο.
52. Η ΜΕ1 δήλωσε ότι σήμερα έχει πόνους και στον αυχένα και στους δύο ώμους μετά από 10 έτη από το επίδικο ατύχημα. Στην υποβολή ότι οι πόνοι οφείλονται σε άλλο ατύχημα και όχι στο επίδικο απάντησε ότι άρχισε να πονά μετά το επίδικο ατύχημα και ότι δεν θυμόταν. Δυστυχώς το ότι δεν θυμόταν επαναλήφθηκε κατά την αντεξέταση της ουκ ολίγες φορές, ως τρόπος υπεκφυγής και διαφυγής και συνόδευσε πολλές από τις απαντήσεις που έδωσε, ακόμη και σε όσες από αυτές παράθετε κάτι πιο συγκεκριμένο. Αυτό δήλωσε και ο ΜΥ2 στην δική του μαρτυρία, ήτοι ότι του επαναλάμβανε ότι δεν θυμόταν και ότι δεν ήταν συνεργάσιμη κατά την επίσκεψη της για εξέταση.
53. Σε σχέση με τις σωματικές βλάβες που υπέστηκε πέραν των όσων αξιολογήθηκαν ως ανωτέρω, επισημαίνεται ότι η ίδια η ΜΕ1 παραδέχθηκε ότι πάσχει από ασβεστοποιό τενοντίτιδα.
Αξιολόγηση ΜΕ2:-
54. Ο ΜΕ2 τόσο στην γραπτή του δήλωση, όσο και στο τεκμήριο 1 υποστήριξε ότι η Ενάγουσα τον επισκέφθηκε μετά από τροχαίο ατύχημα που είχε την ίδια μέρα, όπου και διαπίστωσε μώλωπα στο μέτωπο, εγκεφαλική διάσειση, καθώς και διάστρεμμα στον αυχένα. Μετέπειτα διαπίστωσε ότι υπέστη τραυματισμό και στον δεξί ώμο που προκάλεσε μετατραυματική αρθρίτιδα, εκφυλισμό του τένοντα που ήταν λογικό να την οδηγήσει στο χειρουργείο. Ο ΜΕ2 περιέγραψε μια κατάσταση τραυμάτων της Ενάγουσας δηλώνοντας ότι είναι συμβατά με τον τρόπο που επήλθε το τροχαίο ατύχημα, ήτοι με την όπισθεν κίνηση του έμπροσθεν σταματημένου οχήματος, την στιγμή που η ΜΕ1 δήλωσε ότι έφερε ζώνη ασφαλείας. Προσπάθησε να δικαιολογήσει τον μώλωπα στο κεφάλι της Ενάγουσας με τον ισχυρισμό ότι η ζώνη κινείται πλάγια και μπροστά.
55. Ο ΜΕ2 προσπάθησε να πείσει το Δικαστήριο για την ύπαρξη μώλωπα στο κεφάλι της Ενάγουσας που της προκάλεσε εγκεφαλική διάσειση. Στην αντεξέταση του ανέφερε ότι έκανε έλεγχο των ζωτικών σημείων της Ενάγουσας, τα οποία αρχικά ήταν καλά, αλλάζοντας την απάντηση του ακολούθως και υποστηρίζοντας οι ζωτικές της ενδείξεις δεν ήταν καλές. Δεν έπεισε το Δικαστήριο η εξήγηση που έδωσε ως προς το γιατί δεν το ανέφερε αυτό στην Ιατρική του Έκθεση, ήτοι το τεκμήριο 1. Το ότι δεν ζήτησε να γίνει ο οποιοσδήποτε ακτινολογικός έλεγχος το απέδωσε στο ότι δεν είχε υποψία οστικής βλάβης, αν και δέχθηκε ότι η Ενάγουσα υπέστηκε εγκεφαλική διάσειση και έφερε μώλωπα στο κεφάλι μετά από κτύπημα στο τιμόνι του οχήματος της κατόπιν βίαιης σύγκρουσης. Η παράλειψη αυτή προκαλεί εύλογη απορία και η απάντηση που έδωσε στο Δικαστήριο κρίνεται ατεκμηρίωτη.
56. Η εγκεφαλική διάσειση σύμφωνα με τον ΜΕ2 προκάλεσε μεταδειασισικό σύνδρομο, με συμπτώματα ζάλης και πονοκέφαλου που επέμειναν μέχρι και την ημέρα της τελευταίας εξέτασης την 15/09/2014, όμως παραδέχθηκε κατά την αντεξέταση του ότι η εγκεφαλική διάσειση δεν ήταν σοβαρή, αλλά μέτρια.
57. Σε σχέση με τον τραυματισμό που ανέφερε στον ώμο, δεν κρίνω ότι έχει επεξηγήσει το πως εμφανίστηκαν τα τραύματα που δεν εντοπίστηκαν κατά τις πρώτες του εξετάσεις, αν και ανέφερε ότι η Ενάγουσα του παραπονείτο εξ αρχής. Δεν μπορώ να αντιληφθώ πως δεν αποδόθηκε η δέουσα σημασία στα τραύματα που αναφέρει επί του δεξιού ώμου και εν τέλει χρειάστηκε μεταγενέστερη εξέταση με πίεση της υπερακάνθιου μυός για να διαπιστωθεί. Ούτε και για αυτό κρίνω ότι ο ΜΕ2 έδωσε πειστική εξήγηση. Επίσης ανέφερε ότι δυνατόν να προήλθαν και από κατευθείαν κτύπημα στον ώμο σε κάποιο μέρος του οχήματος, χωρίς όμως να εξηγήσει πειστικά γιατί δεν έγινε εξέταση για τυχόν μώλωπα τέτοιου κτυπήματος όταν αρχικά του παραπονέθηκε την πρώτη μέρα εξέτασης.
58. Επίσης, ξενίζει το Δικαστήριο η θέση ότι δόθηκαν οδηγίες για αυχενικό κολάρο και για φυσιοθεραπείες. Το τεκμήριο 1 κάνει αναφορά για σύσταση φυσιοθεραπειών τις οποίες ο ΜΕ2 θεωρεί ότι η Ενάγουσα ακολούθησε, όμως δεν αναφέρει τον αριθμό τους ή το αποτέλεσμα τους, όπως θα αναμενόταν από τον θεράπων ιατρό της. Ούτε και η οποιαδήποτε αναφορά σε περίοδο άδειας ασθενείας φαίνεται να γίνεται.
59. Υπερβολική και στερούμενη οποιασδήποτε λογικής εξήγησης αποτελεί η θέση του ΜΕ2 ότι μετά που εξέτασε ξανά την Ενάγουσα πρόσφατα, ήτοι 10 έτη μετά το ατύχημα περίπου υπολόγιζε ότι θα συνέχισε να πονάει ένεκα εκφυλισμού του τένοντα του δεξιού ώμου (εκφυλιστική τενοντίτιδα) γιατί χειρουργήθηκε, εκφράζοντας μια αυθαίρετη θέση. Αυτά τα υπολογίζει χωρίς να έχει λάβει υπόψη του το τι επακολούθησε της τελευταίας του ιατρικής εξέτασης, ενόψει των προβλημάτων υγείας που δεν φαίνεται να αρνήθηκε ότι αντιμετώπιζε η Ενάγουσας, όπως η ασβεστοποιός τενοντίτιδα και τι της προκάλεσε και χωρίς να γνωρίζει ή να έχει υπόψη του τα όποια ιατρικά ευρήματα ή αιτίες που οδήγησαν την Ενάγουσα στο χειρουργείο, αλλά και στην συνταξιοδότηση της ως ανίκανο προς εργασία άτομο, παραπέμποντας στο επίδικο τροχαίο ατύχημα για να παραδεχθεί εν τέλει ότι δεν γνωρίζει ο ίδιος τι έγινε μετά την ημερομηνία της τελευταίας εξέτασης της Ενάγουσας, ήτοι την 15/09/2014 και ότι δεν επεμβαίνει γιατί αυτή προφανώς επισκέφθηκε άλλους ιατρούς, οι οποίοι βέβαια δεν εμφανίστηκαν στο Δικαστήριο για να δώσουν μαρτυρία.
60. Ο ΜΕ2 μίλησε για φυσιοθεραπείες, φάρμακα, αλλά και ενέσεις που η Ενάγουσα έκανε αλλού. Μια ασαφής και αόριστη θέση που χαρακτηρίζεται από κενά και προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Στην ερώτηση γιατί δεν δόθηκε παραπεμπτικό για φυσιοθεραπεία στον ώμο απάντησε ότι αφ’ ης στιγμής προέκυψε το πρόβλημα στον δεξιό ώμο, η φυσιοθεραπεία συμπεριελάμβανε και αυτό. Αυτό κρίνεται το κατ’ ελάχιστον στερούμενο της οποιασδήποτε λογικής εξήγησης. Η μόνη αναφορά σε φυσιοθεραπεία γίνεται στην πρώτη Ιατρική Έκθεση και όχι στην δεύτερη, όπου αναφέρεται ότι προέκυψε ο τραυματισμός στον δεξιό ώμο.
61. Εκ του τρόπου που επήλθε το επίδικο τροχαίο ατύχημα δεν δέχομαι ότι η Ενάγουσα υπέστηκε διάστρεμμα του αυχένα και στην κλινική εικόνα που παράθεσε περί τούτου στην μαρτυρία του ο ΜΕ2. Δεν έπεισε το Δικαστήριο η θέση ότι ο τραυματισμός που εν τέλει δεν είναι του τύπου «δίκην μαστίγιου», όπως εν τέλει αναθεώρησε προκαλεί τέτοια συμπτώματα. Εξάλλου, δεν παράθεσε περί της θέση του αυτής οποιαδήποτε επιστημονική θέση ή αυθεντία που να το δικαιολογεί.
62. Το συμπέρασμα που προέκυψε από την ιατρική μαρτυρία του ΜΕ2 είναι ότι όχι μόνο τα όσα ιατρικά ευρήματα αναφέρει ότι διέγνωσε στην Ενάγουσα δεν φαίνεται να δικαιολογούνται από τον τρόπο που επισυνέβη το επίδικο τροχαίο ατύχημα και τα όσα παρέθεσε η ίδια η Ενάγουσα, αλλά και τα όσα παραθέτει και αιτιολογεί δεν συνάδουν με την εικόνα που παρουσίασε στο Δικαστήριο για την κατάσταση της Ενάγουσας που να μπορούν να υποστηρίξουν τις θέσεις της στο Δικαστήριο. Ως εκ τούτου η μαρτυρία του κρίνεται ως μη βοηθητική προς το Δικαστήριο και απορρίπτεται.
Αξιολόγηση ΜΥ1:-
63. O MY1 υπήρξε ειλικρινής προς στο Δικαστήριο σε σχέση με την εμπλοκή που είχε στο επίδικο τροχαίο ατύχημα. Στην ουσία κλήθηκε για να αναγνωρίσει το τεκμήριο που αρχικά είχε κατατεθεί ως τεκμήριο προς αναγνώριση, ήτοι τις φωτογραφίες που παραδέχθηκε ότι ο ίδιος δεν έλαβε, όμως ευρίσκονταν στον σχετικό φάκελο της ασφαλιστικής εταιρείας και μελέτησε. Ως λειτουργός στο Τμήμα Απαιτήσεων είχε πρόσβαση και γνώση για το επίδικο τροχαίο ατύχημα. Εξ άλλου δεν αμφισβητήθηκαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο τα όσα ανέφερε στο Δικαστήριο.
Αξιολόγηση ΜΥ2:-
64. Τα όσα ανέφερε στο Δικαστήριο ο ΜΥ2 και τα όσα παρατίθενται στα τεκμήρια 5 και 6 που κατάθεσε δεν αμφισβητήθηκαν από την πλευρά της Ενάγουσας. Το μόνο που αμφισβητήθηκε είναι ο λόγος για τον οποίο δεν ολοκλήρωσε την κλινική εξέταση της Ενάγουσας με την προβαλλόμενη θέση του προχωρημένου της ώρας. Ο ΜΥ2 ειλικρινώς δήλωσε στο Δικαστήριο ότι δεν θυμόταν τι ώρα ακριβώς είχε πάει, όμως εξήγησε ότι το να γίνει εξέταση ενός περιστατικού ασθενή μετά από πάροδο 10 ετών από την ημέρα που προκλήθηκε ο όποιος τραυματισμός είναι μια χρονοβόρα διαδικασία, κάτι που κρίνεται φυσιολογικό και λογικό. Ο ΜΥ2 ήταν κατηγορηματικός στο ότι η Ενάγουσα δεν απαντούσε ξεκάθαρα στις ερωτήσεις του και σε πολλές περιπτώσεις ανέφερε πως δεν θυμόταν, κάτι που διαπίστωσε και το Δικαστήριο κατά την επ’ ακροατηρίω διαδικασία.
65. Κατά τα λοιπά, ο ΜΥ2 στο τεκμήριο 5 παραθέτει μια σειρά από δεδομένα που κρίνω ότι ειλικρινώς προβάλει και αφορούν στο ιστορικό και στην ιατρική κατάσταση της Ενάγουσας, όπως αυτή του την μετέφερε ή διαπίστωσε από τα όσα του προσκομίστηκαν. Ειδικότερα, προβάλλει ότι από το 2012 του ανέφερε ότι υποφέρει από αυχενικό σύνδρομο, καθώς και ότι πάσχει από ασβεστοποιό τενοντίτιδα και ξεκίνησε φυσιοθεραπείες τον Δεκέμβριο του 2015. Όλα αυτά δεν αμφισβητήθηκαν από την πλευρά της Ενάγουσας, όπως και ούτε οι αναφορές της Ενάγουσας προς τον ΜΥ2 ότι είχε εμπλακεί και σε άλλα τροχαία ατυχήματα, γεγονός που συνάδει και με την δική της αντιφατική μαρτυρία. Σε μια τελευταία επισήμανση, η Ενάγουσα φέρεται να ανέφερε στον ΜΥ2 ότι μετά το επίδικο τροχαίο ατύχημα μετέβηκε στο σπίτι της και ακολούθως στο Νοσοκομείο, όπως αυτή υποστήριξε στην μαρτυρία της. Σε σχέση με όσα παράθεσε ο ΜΥ2 στην μαρτυρία του κρίνεται αξιόπιστος και ειλικρινής.
Ευρήματα και κρίση Δικαστηρίου:-
Ευρήματα:-
66. Λαμβανομένης υπόψη της αξιολόγησης της μαρτυρίας, όπως εξηγήθηκε στις προηγούμενες παραγράφους και εκ των όσων έγιναν παραδεκτά από την πλευρά των Εναγόμενων προβαίνω στην διατύπωση των κάτωθι ευρημάτων:
67. Στις 24/07/2014 η Ενάγουσα ευρισκόταν εντός του οχήματος της υπ’ αριθ. εγγραφής [ ] που ήταν σταθμευμένος επί της οδού Αιγαίου, έξω από το Πολυδύναμο Κέντρο Λακατάμιας φορώντας ζώνη ασφαλείας. Το όχημα υπ’ αριθμούς εγγραφής [ ] που ευρισκόνταν παρκαρισμένο έμπροσθεν του οχήματος της Ενάγουσας με οδηγό την Εναγόμενη 1 με οπίσθια κίνηση συγκρούστηκε στην αριστερή έμπροσθεν πλευρά του οχήματος της Ενάγουσας. Για το επίδικο τροχαίο ατύχημα ευθυνόταν η οδηγός του οχήματος [ ], ήτοι η Εναγόμενη 1.
68. Εκ της συγκρούσεως η Ενάγουσα υποστηρίζει ότι τραυματίστηκε και μετέβηκε στην οικία της και ακολούθως στις Πρώτες Βοήθειες και ακολούθως στον Ορθοπεδικό Δρ. Ν. Ιωάννου. Εκ του επίδικου τροχαίου ατυχήματος το όχημα υπ’ αριθμούς εγγραφής [ ] υπέστηκε ζημίες όπως αποτέλεσαν αντικείμενο παραδεκτών γεγονότων ύψους €400-. Τα ιατρικά έξοδα της Ενάγουσας εκ των παραδεκτών γεγονότων ανήλθαν στο ποσό των €830-.
69. Η Ενάγουσα δεν κατάφερε να πείσει το Δικαστήριο ότι οι τραυματισμοί που επικαλείται προήλθαν από το επίδικο τροχαίο ατύχημα την δεδομένη στιγμή που τους επικαλείται. Οι λόγοι για τους οποίος δεν έγινε δεκτή η μαρτυρία της και του του ΜΕ2 εξηγούνται αναλυτικά στην αξιολόγηση της μαρτυρίας τους.
70. Η επιδίκαση τόκου εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου σύμφωνα με το άρθρο 58Α του Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, Κεφ. 148. Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστήριο είναι ξεκάθαρη επί του ζητήματος αυτού (βλ. Φοινικαρίδης κ.ά. ν. Γεωργίου κ.ά. (1991) 1 Α.Α.Δ. 475, Λοΐζος Καμπούρης ν. Εταιρείας Βιοχρώμ Λτδ (2005) 1 (Β) Α.Α.Δ 1246), Ο τρόπος προώθησης μιας αγωγής προς εκδίκαση είναι παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, αφού μια αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην προώθηση της, μπορεί να έχει ως επακόλουθο τον περιορισμό της χρονικής έκτασης καθορισμού του τόκου. Ειδικότερα, ο χρόνος καταχώρισης της αγωγής σε σχέση με τη γένεση του αγώγιμου δικαιώματος λαμβάνεται υπόψιν, και τυχόν καθυστέρηση πρέπει να αιτιολογείται Χρυσάνθου κ.α. v. Φραντζή (2010) 1 ΑΑΔ 1295.
71. Στην παρούσα υπόθεση αγώγιμο δικαίωμα γεννήθηκε στις 24/07/2014, ενώ το ειδικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα καταχωρήθηκε στις 27/02/2015, ενώ η Κλήση Οδηγιών δυνάμει της Δ.30 των Θ.Π.Δ. εκδόθηκε στις 12/11/2015 μετά την συμπλήρωση των δικογράφων. Υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης και εκ της μελέτης του περιεχομένου του φακέλου του Δικαστηρίου δεν κρίνω ότι υπήρξε αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην προώθηση της παρούσας αγωγής. Συνεπώς, κρίνω ορθό και δίκαιο όπως οι ειδικές αποζημιώσεις φέρουν τόκο από την ημερομηνία του επίδικου ατυχήματος, ήτοι 24/07/2014.
72. Πριν προβώ στην τελική κατάληξη, οφείλω να επισημάνω ότι με δεδομένη την ανάληψη της ευθύνης από τους συνηγόρους των Εναγόμενων δεν μου επιτρέπει να αναζητήσω μαρτυρία, ώστε να καταδειχθεί η ευθύνη προς αποζημίωση και του Εναγόμενου 2 ως η αντίθετη εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου των Εναγόμενων. Η δήλωση στην οποία προέβησαν στις 12/11/2015 όπως παρατέθηκε ανωτέρω, δεν κρίνω ότι αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, όπως και ότι έγιναν παραδεκτά και τα ιατρικά έξοδα άνευ οποιασδήποτε προϋπόθεσης.
Κατάληξη:-
73. Eκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον των Εναγόμενων 1 και 2 αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα για το ποσό των €1.230 ως ειδικών αποζημιώσεων με νόμιμο τόκο από 24/07/2014 μέχρι εξόφλησης. Σε σχέση με τα δικηγορικά έξοδα που προέκυψαν μέχρι την 12/11/2015, ημερομηνίας της δήλωσης επί του πρακτικού, αυτά επιδικάζονται υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον των Εναγόμενων 1 και 2 αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο στην κλίμακα του επιδικασθέντος ποσού και αυτά που προέκυψαν μετά την 12/11/2015 επιδικάζονται υπέρ των Εναγόμενων 1 και 2 και εναντίον της Ενάγουσας όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο στην κλίμακα εξόδων €500-€2.000-.
(υπ.)………………………………………
Χ-Μ Καραπατάκης, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ