ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Κωνσταντίνου, A.Ε.Δ.
Αριθμός αγωγής: 1745/2022 (i-justice)
Μεταξύ:
THEMIS PORTFOLIO MANAGEMENT HOLDINGS LTD
Εναγόντων
και
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Εναγόμενου
--------------------
Αίτηση για έκδοση συνοπτικής απόφασης, ημερομηνίας 28/6/2023
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 8/1/2024
EMΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για ενάγοντες - αιτητές: ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Για εναγόμενο - καθ’ ου η αίτηση: Ν. Παπαθεοχάρους & Σια Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι ενάγοντες καταχώρησαν την αγωγή τους με ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα, στις 27/10/2022 και την επέδωσαν στον εναγόμενο, ο οποίος, στις 22/11/2022 καταχώρησε εμφάνιση μέσω των δικηγόρων του. Οι ενάγοντες, στις 21/12/2022 καταχώρησαν δια κλήσεως αίτηση για έκδοση απόφασης εναντίον του, επειδή «αμέλησε ή/και παρέλειψε να καταχωρήσει Υπεράσπιση..». Στις 14/2/2023 που η αίτηση ήταν ορισμένη για εξέταση, ο εναγόμενος ζήτησε χρόνο για να καταχωρήσει υπεράσπιση. Συναινούντων και των εναγόντων όρισα την αίτηση για απόδειξη, στις 4/4/2023 εκτός εάν καταχωρείτο υπεράσπιση, το αργότερο, 5 μέρες προηγουμένως. Ο εναγόμενος καταχώρησε την υπεράσπισή του, στις 4/4/2023, οπότε οι ενάγοντες απέσυραν την αίτηση με έξοδα υπέρ τους και σε βάρος του, τα οποία ανέρχονται στο ποσό των €605, πλέον Φ.Π.Α..
Οι ενάγοντες, στις 28/6/2023 καταχώρησαν την υπό κρίση αίτηση, με την οποία ζητούν την έκδοση συνοπτικής απόφασης «καθ’ ότι ο Εναγόμενος στερείται υπεράσπισης.»
Ο εναγόμενος καταχώρησε ένσταση στην αίτηση. Αποτελείται από 19 λόγους και υποστηρίζεται από δική του ένορκη δήλωση.
Η ακρόαση της αίτησης διεξάχθηκε στη βάση του περιεχομένου των ενόρκων δηλώσεων. Δεν προτίθεμαι να το επαναλάβω και το ίδιο ισχύει και για το περιεχόμενο των εκατέρωθεν - γραπτών - αγορεύσεων των δικηγόρων. Στη συνέχεια και στο βαθμό που κριθεί αναγκαίο, θα διαφανεί - με αναφορά, τόσο στη μαρτυρία όσο και στις αγορεύσεις - ποιες από τις θέσεις κάθε πλευράς αποδέχομαι και ποιες απορρίπτω.
Με το 18 λόγο ένστασης υποβάλλεται ότι η αίτηση αποτελεί κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας.
Επειδή ο συγκεκριμένος λόγος ένστασης είναι δικαιοδοτικής φύσεως θα τον εξετάσω κατά προτεραιότητα, αφού, σε περίπτωση που ήθελε κριθεί βάσιμος, θα είναι χωρίς νόημα η εξέταση της αίτησης επί της ουσίας.
Όπως επισημαίνεται στην υπόθεση LOUKOS TRADING CO. LTD κ.ά. v. ΡΕΙΝΜΠΟΟΥ ΠΛΗΤΣΙΗΓΚ ΚΑΙ ΝΤΑΙΓΚ ΚΟ. ΛΤΔ (2000) 1Β Α.Α.Δ. 1014:
«Έχει νομολογηθεί ότι τα δικαστήρια έχουν εξουσία να ελέγχουν τις διαδικασίες προς αποφυγή καταχρήσεως της δικαστικής διαδικασίας. Έχει, επίσης, νομολογηθεί ότι η κατάχρηση της διαδικασίας μπορεί να προσλάβει πολλές μορφές και ότι ανάλογα ευρεία είναι και η δικαιοδοσία του δικαστηρίου για την παρεμπόδιση της (βλ. Constantinides v. Vima Ltd (1983) 1 C.L.R. 348, ΄Ελληνας ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 149, Αρχιεπίσκοπος Κύπρου (Αρ. 2) (1993) 1 Α.Α.Δ. 248, Διευθυντής Φυλακών ν. Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217, Re Beogradska D.D., Πολιτική ΄Εφεση 9495/6.9.1996 και Βασιλείου ν. Μακρίδη, Ποινική ΄Εφεση 6804/24.2.2000).
Στην Περρέλλα, πιο πάνω, σελ. 222, υποδείχθηκε ότι "η δικαιοδοσία για την παρεμπόδιση, περιστολή, απόρριψη ή αναστολή διαδικασίας, που συνιστά κατάχρηση των δικαιοδοσιών του Δικαστηρίου, εκπηγάζει από την ίδια τη φύση της δικαστικής λειτουργίας που έχει ως λόγο το δίκαιο και μέσο τους μηχανισμούς που προάγουν την κατίσχυση του".
…..
…..
Θα πρέπει να τονιστεί ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και ο παράγοντας προστασίας της άλλης πλευράς από ταλαιπωρία που προκύπτει από συμπεριφορά του αντιδίκου η οποία συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας. Στην παρούσα υπόθεση οι εφεσίβλητοι έχουν ετοιμάσει τρεις ένορκες δηλώσεις και εμφανίσθηκαν 5 φορές, μέσω δικηγόρου, ενώπιον του δικαστηρίου για σκοπούς ακρόασης των τριών αιτήσεων. Το διάταγμα εξόδων εναντίον του αιτητή δεν αποτελεί αντιστάθμισμα για την ταλαιπωρία την οποία έχουν υποστεί.»
Παρατηρώ τα εξής:
Σύμφωνα με τη Δ.18 Θ.1(α) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η καταχώρηση της αγωγής με ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα και η καταχώρηση εμφάνισης εκ μέρους του εναγόμενου αποτελούν τις δυο από τις τρεις προκαταρκτικές - δικαιοδοτικής φύσεως, προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληρούνται - εννοείται σωρευτικά - για σκοπούς θεμελίωσης του δικαιώματος του ενάγοντα να αποταθεί στο Δικαστήριο για έκδοση συνοπτικής απόφασης (βλ. Αθηνούλα Δημητρίου ν. Τράπεζας Κύπρου Λτδ (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 782, The Chain Gulf Traders Ltd κ.α. ν. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ (1997) 1(B) Α.Α.Δ. 1168, Νεάρχου κ.ά. ν. Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ (2005) 1(Β) Α.Α.Δ. 818 κ.ο.κ.).
Στην προκειμένη περίπτωση, καθώς ήδη έχει αναφερθεί οι ενάγοντες καταχώρησαν την αγωγή τους με ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα, στις 27/10/2022, ενώ ο εναγόμενος καταχώρησε σ’ αυτή εμφάνιση, στις 22/11/2022. Με αυτό δεδομένο, οι ενάγοντες θα μπορούσαν να καταχωρήσουν την υπό κρίση αίτηση, οποτεδήποτε μετά την τελευταία αυτή ημερομηνία (22/11/2022). Αντ’ αυτού, ένα μήνα αργότερα και συγκεκριμένα, στις 21/12/2022 καταχώρησαν δια κλήσεως αίτηση για έκδοση απόφασης εναντίον του, επειδή «αμέλησε ή/και παρέλειψε να καταχωρήσει Υπεράσπιση..». Στις 14/2/2023 που η αίτηση ήταν ορισμένη για εξέταση, ο εναγόμενος ζήτησε χρόνο για να καταχωρήσει υπεράσπιση. Οι ενάγοντες συναίνεσαν στο αίτημά του, οπότε όρισα την αίτηση για απόδειξη, στις 4/4/2023, ημερομηνία κατά την οποία ο εναγόμενος καταχώρησε την υπεράσπισή του, οπότε οι ενάγοντες απέσυραν την αίτηση, με έξοδα υπέρ τους και σε βάρος του εναγόμενου τα οποία ανέρχονται στο ποσό των €605, πλέον Φ.Π.Α.
Και ενώ οι ενάγοντες καταχώρησαν την παραπάνω αίτηση, επειδή - όπως αναφέρεται στο σώμα της - ο εναγόμενος αμέλησε και/ή παρέλειψε να καταχωρήσει υπεράσπιση εντός των καθορισμένων από τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, χρονικών περιθωρίων και/ή εμπρόθεσμα, στις 28/6/2023, δηλαδή, 7 και πλέον μήνες, μετά τις 22/11/2022 που ο εναγόμενος καταχώρησε εμφάνιση και σχεδόν 3 μήνες, μετά τις 4/4/2023 που καταχώρησε την υπεράσπισή του στην εναντίον του αγωγή τους, καταχώρησαν την υπό κρίση αίτηση, με την οποία ζητούν την έκδοση συνοπτικής απόφασης εναντίον του, αυτή τη φορά, όχι επειδή, είτε αμέλησε είτε παρέλειψε να καταχωρήσει την υπεράσπισή του, αλλά, επειδή στερείται υπεράσπισης.
Και βέβαια, το εύλογο ερώτημα που ανακύπτει είναι το εξής: εάν όπως είναι σήμερα η θέση τους, ο εναγόμενος στερείται υπεράσπισης, δηλαδή, δεν μπορεί να επικαλεστεί την ύπαρξη οποιουδήποτε γεγονότος ή νομικού σημείου που να συνιστά καλή ή καλόπιστη υπεράσπιση στην εναντίον του αγωγή τους, ώστε να του δοθεί το δικαίωμα να την προβάλει, για ποιο λόγο οι ίδιοι, αντί να καταχωρήσουν την υπό κρίση αίτηση, ευθύς αμέσως, μετά τις 22/11/2022 που αυτός καταχώρησε εμφάνιση, καταχώρησαν αίτηση για έκδοση απόφασης εναντίον του, όχι επειδή στερείται υπεράσπισης, αλλά, επειδή απλώς παρέλειψε να την καταχωρήσει εμπρόθεσμα;
Ουδεμία απάντηση δίδεται εκ μέρους τους στο παραπάνω ερώτημα, οι οποίοι ούτε και ισχυρίζονται - και θα έλεγα πως, ούτε και θα μπορούσαν να ισχυριστούν - πως δε γνώριζαν εξ υπαρχής, δηλαδή, το αργότερο, τη στιγμή που καταχωρούσαν την αγωγή τους εναντίον του εναγόμενου, ότι αυτός δε διαθέτει οποιαδήποτε υπεράσπιση σ’ αυτή.
Το επόμενο και συναφές με το προηγούμενο ερώτημα που ανακύπτει είναι το εξής: η όλη δικονομική συμπεριφορά και στάση των εναγόντων έναντι τόσο του Δικαστηρίου όσο και του εναγόμενου που είναι ο αντίδικός τους, πόσο συνάδει με το σκοπό της διαδικασίας για συνοπτική απόφαση;
Σύμφωνα με τη Νεάρχου (ανωτέρω):
«Ο σκοπός της διαδικασίας για συνοπτική απόφαση είναι κυρίως η ταχύτητα, δηλαδή να λαμβάνει ο ενάγων έγκαιρα απόφαση εκεί που τα γεγονότα είναι τέτοια που δείχνουν ότι η απαίτηση του είναι τόση καθαρή που να μην χρειάζεται κανονική δίκη, ενώ αντίθετα να δείχνουν ότι η υπεράσπιση δεν προβάλλεται καλόπιστα, αλλά απλώς για σκοπούς καθυστέρησης της υπόθεσης.»
Όχι μόνο δε συνάδει αλλά τον αντιστρατεύεται πλήρως είναι η απάντηση. Για να επαναλάβω, εάν οι ενάγοντες πίστευαν πραγματικά ότι ο εναγόμενος στερείται υπεράσπισης όφειλαν να καταχωρήσουν την υπό κρίση αίτηση, ευθύς αμέσως, μετά που αυτός καταχώρησε εμφάνιση και όχι 7 και πλέον μήνες αργότερα και κυρίως, αφού στο μεταξύ, υπό το βάρος της άλλης αίτησής τους που είχαν καταχωρήσει εναντίον του, στις 21/12/2022, τον υποχρέωσαν να αποταθεί στο Δικαστήριο και να ζητήσει χρόνο και εν τέλει, να καταχωρήσει υπεράσπιση, καταδικάζοντάς τον και στα έξοδα της αίτησης, τα οποία ανέρχονται στο ουχί ευκαταφρόνητο ποσό των €605, πλέον Φ.Π.Α.. Αυτό δε χωρίς να παραγνωρίζω και το επιπλέον ποσό, που προφανώς θα πρέπει να καταβάλει και στους δικηγόρους του - υπό μορφή αμοιβής - για ό,τι έκαναν εκ μέρους του για σκοπούς ετοιμασίας και καταχώρησης της υπεράσπισής του.
Για να επαναλάβω σύμφωνα με τη LOUKOS TRADING CO. LTD (ανωτέρω) πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και ο παράγοντας προστασίας της άλλης πλευράς από ταλαιπωρία που προκύπτει από συμπεριφορά του αντιδίκου η οποία συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας. Σε εκείνη την υπόθεση, οι εφεσίβλητοι είχαν ετοιμάσει τρεις ένορκες δηλώσεις και εμφανίσθηκαν 5 φορές - μέσω δικηγόρου - στο Δικαστήριο για σκοπούς ακρόασης των τριών αιτήσεων. Κρίθηκε ότι το διάταγμα εξόδων εναντίον του αιτητή δεν αποτελούσε αντιστάθμισμα για την ταλαιπωρία που είχαν υποστεί οι εφεσίβλητοι. Πολλώ μάλλον, που στην προκειμένη περίπτωση, αυτός που έχει ήδη επωμιστεί τα έξοδα της αίτησης, ημερομηνίας 21/12/2022 είναι ο εναγόμενος και όχι οι ενάγοντες, οι οποίοι, εντελώς αχρείαστα, αδικαιολόγητα και αντινομικά επέλεξαν να καταχωρήσουν, πρώτα αίτηση για έκδοση απόφασης εναντίον του, επειδή απλώς παρέλειψε να καταχωρήσει εμπρόθεσμα την υπεράσπισή του και έπειτα, την υπό κρίση αίτηση, επειδή, όπως είναι η θέση τους, στερείται υπεράσπισης.
Η όλη στάση και διαγωγή τους τόσο έναντι του Δικαστηρίου όσο και έναντι του εναγόμενου και μάλιστα, στην απουσία οποιασδήποτε εξήγησης, ιδιαίτερα, αν ληφθεί υπόψη ότι ο εναγόμενος με ξεχωριστό λόγο ένστασης εγείρει θέμα κατάχρησης της δικαστικής διαδικασίας, συνιστά κλασσική περίπτωση κατάχρησης της δικαστικής διαδικασίας. Με αυτό δεδομένο, όπως και το Εφετείο στη LOUKOS TRADING CO. LTD, στην άσκηση της σύμφυτης δικαιοδοσίας μου, η οποία, όπως υποδείχθηκε στην Constantinides (πιο πάνω) αποβλέπει στην αποτροπή υπονόμευσης της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί τέλος στην παρούσα διαδικασία με διάταγμα απόρριψης της αίτησης.
Κατ’ ακολουθία όλων των παραπάνω διαπιστώσεων και συμπερασμάτων μου, η αίτηση απορρίπτεται.
Δεδομένου ότι ο εναγόμενος καταχώρησε προ πολλού την υπεράσπισή του δεν τίθεται θέμα να του δοθεί άδεια για το σκοπό αυτό.
Αναφορικά με τα έξοδα, δε βλέπω για ποιο λόγο μπορώ να αποστώ του κανόνα ότι ακολουθούν το αποτέλεσμα. Με αυτό δεδομένο, τα έξοδα της αίτησης, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο επιδικάζονται υπέρ του εναγόμενου και σε βάρος των εναγόντων και θα είναι εισπρακτέα στο τέλος της αγωγής.
(Υπ.) ...…………………………
Κ. Κωνσταντίνου, Α.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
/ΚΚ-TA