ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ - ΠΑΠΑ, Ε.Δ.
ΑΡ.ΑΓΩΓΗΣ:1993/14
ΤΑΣΟΣ ΜΑΡΚΙΔΗΣ
ΕΝΑΓΟΝΤΑ
ΚΑΙ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 24 Ιανουαρίου 2024
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για τον Ενάγοντα: κος Φ.Αποστολίδης
Για την Εναγόμενη: κα Α.Κοζάκου για Θ.Ιωαννίδης & Σία ΔΕΠΕ
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ενάγων με την αγωγή του αξιώνει εναντίον της Εναγόμενης το ποσό των €5.271,50, πλέον Φ.Π.Α., νόμιμους τόκους και έξοδα λόγω της μεταξύ τους σύναψης δανείου του ποσού των £2.500 ισόποσο σε €4.271,50 κατά/ή περί την 12.2.2007 καθώς και €1000 μετρητά κατά/ή περί την 8.2.2008 τα οποία της κατέβαλε.
ΔΙΚΟΓΡΑΦΗΜΕΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
Η έκθεση απαίτησης (Ε/Α στο εξής) αναφέρει ότι ο ενάγων έδωσε στην εναγόμενη δυνάμει της μεταξύ τους συμφωνίας δανείου κατά/ή περί την 12.2.07 και αρχές Φεβρουαρίου 2008 το χρηματικό ποσό των €4.271,50 με την επιταγή με αρ.[ ] και €1000 σε μετρητά αντίστοιχα.
Η συμφωνία τους προέβλεπε ότι αυτή θα του τα επέστρεφε σε εύλογο χρόνο και/ή σε πρώτη ζήτηση, χωρίς τόκο.
Η εναγόμενη παρά τις οχλήσεις του ενάγοντα εξακολουθεί να του οφείλει τα εν λόγω ποσά.
Στην έκθεση υπεράσπισης της εναγόμενης (Ε/Υ στο εξής) δεν γίνεται αποδοχή των θέσεων του ενάγοντα. Αυτή αρνείται ότι δανείστηκε οποιοδήποτε ποσό απ΄αυτόν, αλλά ο ενάγων επινόησε τους εν λόγω ισχυρισμούς για εκδικητικούς λόγους γιατί η εταιρεία που εργάζεται ο πατέρας της έλαβε δικαστικά μέτρα εναντίον της εταιρείας του ενάγοντα με την ονομασία RENTSARA LTD. Επίσης την επιταγή την οποία επικαλείται ο ενάγων ότι εξεδόθηκε επ΄ονόματι της πριν πολλά χρόνια, δεν την θυμάται και θα αφορούσε την συνεργασία που είχε η ίδια με την εν λόγω εταιρεία και όχι δάνειο.
Περαιτέρω η Εναγόμενη ισχυρίζεται ότι ουδέποτε στο παρελθόν και μέχρι την έγερση της παρούσας αγωγής ο Ενάγοντας της έκαμε οποιαδήποτε αναφορά για την ύπαρξη του ισχυριζόμενου δανείου.
Κατά συνέπεια, ζητεί όπως η αγωγή του ενάγοντα απορριφθεί με έξοδα εναντίον του.
Ο ενάγων στην απάντηση του στην Ε/Υ της εναγόμενης αρνείται όλους τους πιο πάνω ισχυρισμούς της και επαναλαμβάνει την Ε/Α του λέγοντας ότι η πιο πάνω αναφερόμενη επιταγή εξεδόθηκε στο όνομα της, ως δικαιούχος, την οποία και εξαργύρωσε.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Για την απόδειξη της υπόθεσης του ενάγοντα κατέθεσε μόνο ο ίδιος ως μάρτυρας (ΜΕ1).
Προς υπεράσπιση της εναγόμενης κατέθεσε η ίδια (ΜΥ1).
Περαιτέρω κατά την ακροαματική διαδικασία κατατέθηκαν οι γραπτές δηλώσεις του ενάγοντα και της εναγόμενης (τεκμ.Α, Β) και 14 τεκμήρια. Τα τεκμήρια 13 και 14 κατατέθηκαν από κοινού για την αλήθεια του περιεχομένου τους.
Επισημαίνεται κατ' αρχάς ότι σύμφωνα με τη νομολογία, δεν είναι αναγκαίο το Δικαστήριο να παραθέτει ολόκληρη την μαρτυρία που παρουσίασε η κάθε πλευρά, ή/και να αναφέρεται σε όλες τις πτυχές της, γι΄ αυτό θα προχωρήσω να εκθέσω όσον είναι δυνατό περιεκτικά την μαρτυρία του κάθε μάρτυρα, όμως κατά την αξιολόγηση θα έχω υπόψη μου το σύνολο της μαρτυρίας ως είναι καταγραμμένη στα πρακτικά και όχι ως θα εκτεθεί περιληπτικά (βλ. Χρυσούλλα Καννάουρου κ.α. v. Ανδρέα Στατιώτη (1990) 1 Α.Α.Δ. 35).
Ως ΜΕ1 κατέθεσε ο ενάγων ο οποίος υιοθέτησε στο δικαστήριο την γραπτή του δήλωση, τεκμήριο Α και τα τεκμήρια 1-10 τα οποία είχε στην κατοχή του.
Ήταν η θέση του ότι αυτός δάνεισε την εναγόμενη τα αξιούμενα ποσά τα οποία αυτή εξακολουθεί να του οφείλει.
ΜΥ1 ήταν η εναγόμενη. Αυτή κατέθεσε στο δικαστήριο την γραπτή δήλωση της τεκμ.Β.
Η αντεξέταση της επικεντρώθηκε στην έκδοση της επιταγής τεκμ.1, στη σχέση της με τον ενάγοντα και στον ισχυρισμό της ότι ο ενάγων καταχώρησε την παρούσα αγωγή για εκδικητικούς λόγους.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Σκοπός της αξιολόγησης της μαρτυρίας είναι να μπορέσει το Δικαστήριο να προβεί σε διαπιστώσεις αναφορικά με τα πραγματικά γεγονότα και, στη βάση των δικών του ευρημάτων ως προς τα γεγονότα, να εξετάσει στη συνέχεια κατά πόσον ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης, το έχει αποσείσει στον βαθμό που απαιτείται. Ωστόσο, η αξιοπιστία εκτιμάται αυτοτελώς και ανεξαρτήτως επιπέδου απόδειξης (Barry Wynne v. David Costakis Mavronicola κ.α. (2009) 1(β) Α.Α.Δ. 1138, Αθανασίου κ.α. ν Κουνούνη (1997) 1 Α.Α.Δ. 614)).
Η μαρτυρία εξετάζεται από τo Δικαστήριο συνολικά και όχι αποσπασματικά (Πολιτική ΄Εφεση Αρ.273/2010, Βαρβάρα (Ρίτσα) Mason ν. Αντώνη Αντωνίου κ.α, ημερ. 8.4.2014).
Αναφορικά με την αποδοχή μέρους μαρτυρίας ενός μάρτυρα και απόρριψης άλλου μέρους, παραπέμπω στις υποθέσεις Kades v. Nicolaou & Another (1986) 1 C.L.R. 212, Agapiou v. Panayiotou (1988) 1 C.L.R. 257 και Theomaria Estates Ltd v. Samuel Mason κ.α. (2005) 1 Α.Α.Δ. 256).
Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω και τους 2 μάρτυρες τους οποίους και αξιολογώ στη συνέχεια.
Ο ΜΕ1 δεν μου έκανε καλή εντύπωση, ήταν ασαφής, αντιφατικός στις θέσεις του και απαντούσε με υπεκφυγές και προχωρώ πιο κάτω να εξηγήσω.
Στην Ε/Α του ενώ ανέφερε ότι η εταιρεία RENTSARA LTD είναι ο εκδότης της επιταγής, δεν αναγράφεται συγκεκριμένα ότι είναι αυτός που την υπέγραψε ως διευθυντής της, ούτε ότι η εναγόμενη ήταν εργοδοτούμενη του.
Στην γραπτή δήλωση του τεκμ.Α ανέφερε ότι τον ουσιώδη χρόνο η εναγόμενη ήταν εργοδοτούμενη σε μία από τις εταιρείες του, ήτοι στην SEO - TRAN SELF DRIVE CARS LTD (SEO στο εξής), ως επίσης ότι αυτός υπέγραψε την επιταγή με δικαιούχο την εναγόμενη και εκδότρια την εταιρεία RENTSARA LTD.
Κατά την αντεξέταση του οι θέσεις του ήταν αντιφατικές υποστηρίζοντας ότι αυτός είναι ο εκδότης ενώ στην επιταγή φαίνεται να είναι η εταιρεία RENTSARA LTD, ως επίσης δεν φαίνεται αυτή να κατατέθηκε σε Τράπεζα, ούτε και ότι εξαργυρώθηκε, θέση που υποστήριξε ενόρκως.
Είπε ότι είναι ο κύριος μέτοχος και διευθυντής της εταιρείας SΕΟ. Ως προς τούτο η συνήγορος της εναγόμενης αντεξετάζοντας τον κατέθεσε το τεκμήριο 11. Μελετώντας το διαπιστώνεται ότι σε αυτό δεν προκύπτει οποιαδήποτε σχέση του ενάγοντα με αυτήν.
Η συνήγορος του υπέβαλε ότι δεν είναι διευθυντής της RENTSARA και αυτός διαφώνησε. Στην υποβολή ότι η επιταγή τεκμήριο 1 για το ποσό των £2500 εκδόθηκε προς όφελος της εναγομένης από την RENTSARA αφού αυτή παραλάμβανε διάφορες επιταγές κατά την εκτέλεση της εργασίας της και ότι δεν φαίνεται αυτός να είναι διευθυντής, απάντησε ότι είναι διευθυντής μέχρι και σήμερα.
Προχωρώ να αναφέρω ενδεικτικά και όχι εξαντλητικά αποσπάσματα από την αντεξέταση του από την κα Κοζάκου:
ΕΡ. Έχετε αποδεικτικά ότι η εναγόμενη εργαζόταν στην εταιρεία σας;
ΑΠ. Τί αποδείξεις θέλετε, είναι δική μου και δεν έχω άλλα αποδεικτικά. Είμαι ο κύριος μέτοχος και ο διευθυντής μέχρι σήμερα.
ΕΡ. Της καταβάλλατε και κοινωνικές ασφαλίσεις για να επιβεβαιώσετε ότι εργαζόταν στην SEO;
ΑΠ. Εργαζόταν και στην SEO και σε άλλες, είναι 34 εταιρείες, ήταν υπεύθυνη στη Λεμεσό, έκαμνε και τον ταμία.
ΕΡ. Έχετε αυτό το έγγραφο (για το δάνειο);
ΑΠ. Πριν δέκα χρόνια. «Αυτή έπαιρνε πολλά χρήματα για σκοπούς της δουλειάς».
ΕΡ. Διευθυντής είναι η ORLON LTD και Μ.Μιχαηλίδης και όχι εσείς.
ΑΠ. Κακώς φαίνονται μόνο αυτοί.
Με βάση τα πιο πάνω αλλά και τα στοιχεία που ευρίσκονται ενώπιον του δικαστηρίου ο ενάγων διαψεύδεται. Τόσο το τεκμ.11 για την SEO που αναφέρει τους διευθυντές της όσο και τα έγγραφα τεκμ.12 και 13 που αφορούν την εταιρεία RENTSARA LTD δεν τον συνδέουν ως διευθυντή.
Στην ερώτηση πώς σχετίζεται η εναγόμενη με την Rentsara Ltd αφού αυτή εργαζόταν στην SEO απάντησε με ασάφεια λέγοντας ότι «ήταν ο τρόπος που πήγαιναν τα χρήματα και χρεώνονταν ορισμένα από τα έξοδα της εταιρείας».
ΕΡ. Πού επηγαίναν;
ΑΠ. Στα ταμεία της εταιρείας.
ΕΡ. Ποιάς εταιρείας;
ΑΠ. Των διαφόρων εταιρειών, είναι 34.
Ενώ κατέθεσε στο δικαστήριο φωτοαντίγραφο της επιταγής τεκμ.1 που εκδόθηκε στο όνομα της εναγόμενης, εντούτοις δεν επιβεβαιώνεται η οποιαδήποτε κατάθεση της επιταγής σε Πιστωτικό Ίδρυμα αλλά ούτε και εξαργύρωση της από την εναγόμενη. Όταν ερωτήθηκε περί τούτου από την συνήγορο αυτός απάντησε «όλες οι επιταγές έτσι εβγαίναν».
Στην ερώτηση που φαίνεται στην επιταγή ότι κατατέθηκε στην τράπεζα και εξαργυρώθηκε από την εναγόμενη η απάντηση του ήταν «ότι υπάρχουν 30 με 40 όπως αυτήν και όλες οι επιταγές έτσι έβγαιναν» δηλαδή, μη απαντώντας και μη δίνοντας περαιτέρω στοιχεία για επεξήγηση.
Η θέση του ήταν ότι η επιταγή εξαργυρώθηκε και στην υποβολή ότι η επιταγή δεν εξαργυρώθηκε ποτέ, η απάντηση του ήταν «δεν μάθατε από την Τράπεζα Κύπρου ότι εξαργυρώθηκε; χωρίς και πάλι να απαντήσει.
Στην ερώτηση πότε έγραψε την εταιρεία RENTSARA απάντησε «όχι». Του υποβλήθηκε ότι η εταιρεία RENTSARA είχε αλλάξει όνομα το 2006 και η επιταγή εκδόθηκε από αυτήν το 2007 και απάντησε αρνητικά. Είπε ότι δεν θυμάται πότε ενεγράφηκε αυτή, αλλά δεν άλλαξαν τα ονόματα των εταιρειών, ούτε και αυτής.
Αυτός διαφώνησε με τα έγγραφα του Εφόρου Εταιρειών.
Δηλαδή του τέθηκε η θέση ότι σύμφωνα με το τεκμήριο 12 η εταιρεία αυτή άλλαξε όνομα δηλαδή από RENTSARA έγινε ORLON LIMITED, πριν βγει η επιταγή τεκμ.1.
Η θέση της υπεράσπισης θεωρώ ότι είναι ορθή, ως διαπιστώνεται και από το έγγραφο του Εφόρου Εταιρειών τεκμ.12 δηλαδή ότι η RENTSARA μετονομάστηκε σε ORLON LTD στις 19.8.06.
Δεν μπορεί να στέκει στη λογική η θέση του ότι ενώ πέρασε ο χρόνος και η εναγόμενη δεν του πλήρωσε τα χρήματα της επιταγής αυτός της ξαναδάνεισε €1000 σε μετρητά.
Επίσης ο ενάγων δεν ανέφερε με σαφήνεια πότε ακριβώς απαίτησε από την εναγόμενη το αρχικό ποσό που της δάνεισε.
Αυτός κατέθεσε στο δικαστήριο την δέσμη αντιγράφων καταστάσεων τεκ.2 – 9 μόνο για συγκεκριμένο σκοπό, δηλαδή της κατοχής αυτών και όχι για την αλήθεια του περιεχομένου τους. Αυτός δεν τα εξήγησε ούτε και παρουσίασε καμία μαρτυρία, είτε από αρμόδιο άτομο των εταιρειών του που να είναι γνώστης του περιεχομένου αυτών, είτε από Πιστωτικό Ίδρυμα αλλά ούτε φέρουν καμία επίσημη σφραγίδα. Συνεπώς ελλείψει οποιασδήποτε μαρτυρίας για το πού ευρίσκονται τα πρωτότυπα, οι συνθήκες και ο σκοπός έκδοσης τους, της καταχώρησης και της εξαργύρωσης της επιταγής τεκμ.1 και δη από την εναγόμενη δεν θα τους δοθεί οποιαδήποτε βαρύτητα από το δικαστήριο.
Ενώ στην Ε/Α του αναφέρεται σε δάνειο ενόρκως είπε ότι η επιταγή «εκδόθηκε για τη δουλειά». Μάλιστα του έγινε σχετική υποβολή ότι κάτι τέτοιο δεν αναφέρει στα δικόγραφα του. Σε επιμονή της υπεράσπισης ποιός ήταν ο λόγος που της έδωσε τα χρήματα, ως ισχυρίζεται, απάντησε αντιφατικά ότι το ταμείο της ήταν ελλειμματικό για πολλούς λόγους και ένας από τους λόγους ήταν γιατί η ίδια χρειαζόταν τα χρήματα.
Στη θέση ότι καταχώρησε την παρούσα αγωγή για εκδικητικό λόγο δηλαδή ότι ήταν ερωτευμένος μαζί της, αυτός διαφώνησε.
Ήταν προσβλητικός χωρίς κανένα ίχνος σεβασμού ούτε προς την συνήγορο της εναγόμενης αλλά ούτε και προς τους θεσμούς και την κυπριακή δικαιοσύνη, ειδικότερα σε ερώτηση γιατί από το 2007 που της δόθηκαν τα χρήματα αυτός καταχώρησε την αγωγή το 2014 απάντησε ότι «ό,τι θέλει κάνει το δικαστήριο, και αυτή είναι η κυπριακή δικαιοσύνη».
Ακόμη στην υποβολή από την συνήγορο της εναγόμενης ότι αυτός δεν έδωσε οποιαδήποτε χρήματα σε αυτή προς όφελος της, η απάντηση του ήταν «μπορεί να τα κλέψατε εσείς».
Για την ενίσχυση των θέσεων του περί δανείου των δύο ποσών στην εναγόμενη αυτός δεν παρουσίασε καμία απόδειξη ή τουλάχιστον ένα έγγραφο με την υπογραφή της.
Ενόψει των πιο πάνω θεωρώ ότι ο ενάγων δεν κατέθεσε στο δικαστήριο την αλήθεια και τα πραγματικά γεγονότα, κρίνεται αναξιόπιστος και δεν δίνεται καμία βαρύτητα στη μαρτυρία του πλην της θέσης ότι η εναγόμενη εργαζόταν στην RENTSARA.
Σε αντίθεση με τον ενάγοντα η εναγόμενη ΜΥ1 μου έκανε καλή εντύπωση γιατί κατά τη διάρκεια της μαρτυρίας της ήταν σαφής και σταθερή αναφορικά με το επίδικο θέμα της κατ΄ισχυρισμό του ενάγοντα σύναψης δανείου με αυτήν.
Στην γραπτή δήλωση της τεκμ.Β αναφέρει ότι από το έτος 2000 – 2008 παρείχε υπηρεσίες μεταφοράς χρημάτων (ΜΟNEYGRAM) ως επίσης ήταν υπεύθυνη στην εταιρεία RENTSARA η οποία ασχολείτο με την ενοικίαση αυτοκινήτων. Κατά την άσκηση των καθηκόντων της για να εξυπηρετεί το ταμείο της ΜONEYGRAM τις στέλνονταν επιταγές στο όνομα της από την RENTSARA και από άλλες εταιρείες, τις οποίες ρευστοποιούσε για να έχει μετρητά στο ταμείο. Τις εν λόγω θέσεις υποστήριξε και αντεξεταζόμενη.
Δεν διαφεύγει του δικαστηρίου ότι παρά τις υποβολές και τις ερωτήσεις που τέθηκαν από την συνήγορο υπεράσπισης στον ενάγοντα σε ποιές εταιρείες απασχολείτο η εναγόμενη, τελικά είναι παραδεκτό ότι αυτή εργαζόταν στην πιο πάνω εταιρεία και ότι ο ενάγων ήταν «ο μάστρος της» ο οποίος όμως δεν φαινόταν επίσημα ως αξιωματούχος διαφόρων εταιρειών.
Αντεξεταζόμενη είπε ότι αυτός καταχώρησε την παρούσα αγωγή για εκδικητικούς λόγους γιατί αυτή δεν ανταποκρινόταν στις παρενοχλήσεις του, εξ΄ου και έφυγε από την εταιρεία. Η θέση της αυτή δεν είναι δικογραφημένη στην Ε/Υ της γι΄αυτό και δεν λαμβάνεται υπόψη. Σε αυτή ανέφερε ότι οι εκδικητικοί λόγοι ήταν γιατί η εταιρεία στην οποία εργαζόταν ο πατέρας της έλαβε δικαστικά μέτρα εναντίον της RENTSARA. Η θέση της αυτή παρέμεινε αναντίλεκτη.
Από τις θέσεις της εναγόμενης αποδέχομαι ότι αυτή δεν έχει συνάψει οποιονδήποτε δάνειο με τον ενάγοντα ως οι θέσεις του, εξ΄ου και δεν έχουν διαφανεί ή αποδειχθεί οποιαδήποτε διαβήματα του ενάγοντα για να απαιτήσει από αυτήν τόσο το αρχικό ποσό της επιταγής για το έτος 2007 όσο και για τα μετρητά το 2008 μέχρι και την καταχώρηση της παρούσας αγωγής στις 2.5.14 (7 χρόνια μετά).
Επίσης είναι ορθή η θέση ότι εάν το 2007 της δάνειζε το πρώτο ποσό το οποίο δεν κατέβαλε στον ενάγοντα δεν ήταν λογικό ένα χρόνο μετά να την δανείσει πάλι το ποσό των €1000 σε μετρητά.
Δεν μου διαφεύγει ότι η εναγόμενη είπε αρχικά για την επιταγή ότι δεν την αναγνωρίζει, ενώ στη συνέχεια «ότι αυτή είναι μία από τις πολλές επιταγές που η ίδια παραλάμβανε κατά την εκτέλεση της εργασίας της». Αυτό δεν διαβλέπω ότι επηρεάζει ή κλονίζει τη θέση της ότι «ουδέποτε δανείστηκε από τον ενάγοντα», δυνάμει συμφωνίας μεταξύ των δύο και για προσωπικό της όφελος.
Συνακόλουθα θεωρώ την εναγόμενη αξιόπιστη μάρτυρα και αποδέχομαι την μαρτυρία της, πλην του πιο πάνω αναφερθέντος σημείου περί παρενοχλήσεων της από τον ενάγοντα.
ΤΕΛΙΚΕΣ ΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ
Μετά την ολοκλήρωση της μαρτυρίας των 2 πλευρών οι ευπαίδευτοι συνήγοροι αυτών, προχώρησαν σε νομική επιχειρηματολογία μέσω των αγορεύσεων τους και δεν κρίνω σκόπιμο και χρήσιμο να παραθέσω το περιεχόμενο τους, αφού αυτό βρίσκεται στο φάκελο του Δικαστηρίου, έχει εξεταστεί με τη δέουσα προσοχή και σοβαρότητα από το δικαστήριο.
ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Έχοντας μελετήσει και αξιολογήσει την μαρτυρία που προσάχθηκε ενώπιον μου, τα τεκμήρια που κατατέθηκαν κατά την εκδίκαση της αγωγής αυτής αλλά λαμβάνοντας υπόψη μου και τα γεγονότα που τελικά δεν αμφισβητήθηκαν, καταλήγω στα ακόλουθα ευρήματα που αφορούν τα πραγματικά και αληθή ουσιώδη γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τον επίδικο χρόνο:
Η ιδιωτική εταιρεία SEO – TRAN SELF DRIVE CARS LIMITED ενεγράφηκε στον Έφορο Εταιρειών στις 17.2.2001 (τεκμ.10) της οποίας είναι διευθυντές η ORLON LTD και Μ.Μιχαηλίδης (ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΙΣ) ΛΤΔ (τεκμ.11).
Η εταιρεία RENTSARA LIMITED είχε ως διευθυντές την ATREUS EXECUTIVE AND SHIPPING SERVICES LIMITED και STERLING WHEELS LIMITED (τεκμ.13).
Το 2006 η εταιρεία RENTSARA μετονομάστηκε σε ORLON LTD.
H εναγόμενη από το έτος 2000 – 2008 παρείχε υπηρεσίες μεταφοράς χρημάτων (ΜΟNEYGRAM), ως επίσης ήταν υπεύθυνη στην εταιρεία RENTSARA η οποία ασχολείτο με την ενοικίαση αυτοκινήτων. Κατά την άσκηση των καθηκόντων της για να εξυπηρετεί το ταμείο της ΜONEYGRAM τις στέλνονταν επιταγές από την RENTSARA και από άλλες εταιρείες στο όνομα της, τις οποίες ρευστοποιούσε για να έχει μετρητά στο ταμείο.
Κατά την πιο πάνω ενασχόληση της ο ενάγων ήταν ο εργοδότης της.
Μεταξύ των διαδίκων δεν έγινε καμία συμφωνία δανείου και ούτε δόθηκαν στην εναγόμενη τα αξιούμενα από τον ενάγοντα ποσά για προσωπικό της όφελος.
Η επιταγή της Τράπεζας Κύπρου με αρ.[ ] εκδόθηκε στις 12.2.2007 από την εταιρεία RENTSARA LTD στο όνομα της εναγόμενης.
Η αγωγή καταχωρίστηκε από τον ενάγοντα εκδικητικά γιατί η εταιρεία στην οποία εργαζόταν ο πατέρας της εναγόμενης έλαβε δικαστικά μέτρα εναντίον της εταιρείας RENTSARA.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Η παρούσα υπόθεση είναι πολιτική και το βάρος απόδειξης βρίσκεται γενικά στους ώμους του Ενάγοντα να αποδείξει τους ισχυρισμούς του στη βάση του ισοζυγίου των πιθανοτήτων.
Σύμφωνα με την κυπριακή νομολογία, η απόσειση του βάρους απόδειξης θα αποτιμηθεί υπό το φως της μαρτυρίας που θα κριθεί αξιόπιστη, πάντοτε στο μέτρο του ισοζυγίου των πιθανοτήτων.
Αναξιόπιστη μαρτυρία δεν αποτελεί αποδεικτικό υλικό αλλά μόνο αξιόπιστη μαρτυρία βαρύνει την πλάστιγγα των πιθανοτήτων (Miorage v. Radivojenik (1998) 1(Β) Α.Α.Δ. 1162 και Αθανασίου κ.α. v. Κουνούνη (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 614).
Στην παρούσα περίπτωση ο ενάγων αξιώνει με την αγωγή του εναντίον της Εναγόμενης το ποσό των €5.271,50, πλέον Φ.Π.Α., νόμιμους τόκους και έξοδα λόγω της μεταξύ τους σύναψης δανείου του ποσού των £2.500 ισόποσο σε €4.271,50 κατά/ή περί την 12.2.2007 καθώς και €1000 μετρητά κατά/ή περί την 8.2.2008 τα οποία της κατέβαλε.
Στο σύγγραμμα Chitty on Contracts No.2 26η έκδοση στη παράγραφο 3574 σελ. 624 δίδεται η έννοια του δανείου: ¨Η συμφωνία δανείου είναι η συμφωνία με βάση την οποία, κάποιος δανείζει ή συμφωνεί να δανείσει χρηματικό ποσό σε κάποιον τρίτον, με αντάλλαγμα τη ρητή ή εξυπακουόμενη υπόσχεση του άλλου προσώπου ότι θα επιστρέψει το ποσό αυτό, σε πρώτη ζήτηση ή σε καθορισμένο μελλοντικό χρόνο, με ή χωρίς τόκο¨.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Aναφορικά με την επιταγή τεκμ.1 παρά το γεγονός ότι είναι αναντίλεκτη η έκδοση της από την πιο πάνω εταιρεία, εντούτοις το δικαστήριο δεν μπορεί να καταλήξει σε κανένα ασφαλές εύρημα, όσο αφορά τις συνθήκες και τον σκοπό έκδοσης της, αφού σύμφωνα με την αποδεκτή θέση της εναγόμενης αυτή παραλάμβανε επιταγές στα πλαίσια των εργασιών της και όχι δυνάμει δανείου που συνήψε με τον ενάγοντα για προσωπικό της όφελος.
Συνοψίζοντας λέγω ότι ο ενάγων που φέρει το βάρος της απόδειξης δεν ικανοποίησε το Δικαστήριο με επαρκή αποδεικτικά στοιχεία ότι δάνεισε την εναγόμενη, δυνάμει συμφωνίας που έγινε μεταξύ τους, τα ποσά των σε €4.271,50 κατά/ή περί την 12.2.2007 καθώς και €1000 μετρητά κατά/ή περί την 8.2.2008.
Συνεπώς αυτός δεν δικαιούται τις αξιούμενες θεραπείες της έκθεσης απαίτησης του (παράγραφος 6 (α – γ)).
Ενόψει όλων των ανωτέρω η αγωγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται
με έξοδα υπέρ της εναγόμενης και εναντίον του ενάγοντα, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ………………………
Γ. Ιωαννίδου – Παπά, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ