ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Πασιαρδή, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 4695/2015
Μεταξύ:
OLYMPIC BUILDING & METAL CONSTRUCTION LTD
Ενάγοντες
-και-
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΤΔ
Εναγόμενοι
Αίτηση ημερομηνίας 07/06/2023 για Τροποποίηση Υπεράσπισης
Ημερομηνία: 24 Ιανουαρίου 2024
Εμφανίσεις:
Για τους Εναγόμενους Εναγόμενο/Αιτητές: κ. Κ. Κουκούνης για Γεώργιος Κουκούνης Δ.Ε.Π.Ε & Ρ. & Χ. Σταυράκης Δ.Ε.Π.Ε
Για τους Ενάγοντες/Καθ’ ων η Αίτηση: κ. Κ. Γρηγορίου για PHC Tsangarides LLC
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Εισαγωγή
1. Στις 26/11/2015 οι Ενάγοντες («Καθ΄ ων η Αίτηση»), καταχώρησαν την παρούσα αγωγή με κλητήριο ένταλμα γενικώς οπισθογραφημένο και έκθεση απαίτησης την 07/07/2017. Με την αγωγή οι Καθ’ ων η Αίτηση αξιώνουν από τους Εναγόμενους («Αιτητές») το ποσό των €34,569 καθώς και τιμωρητικές και/ή παραδειγματικές αποζημιώσεις ως ζημιά που ισχυρίζονται ότι υπέστηκαν μεταξύ άλλων, εξαιτίας παραβίασης συμφωνίας και/ή ως αποτέλεσμα αμελών ενεργειών κατά παράβαση των καθηκόντων επιμέλειας που τους όφειλαν οι Αιτητές. Θα αναφέρω συνοπτικά τα όσα καταγράφονται στην Έκθεση Απαίτησης για να είναι αντιληπτό το αντικείμενο της παρούσας αίτησης. Σύμφωνα με τους Καθ’ ων η Αίτηση, οι Αιτητές τους παρείχαν ασφαλιστική κάλυψη ευθύνης εργοδότη για τους εργοδοτούμενους τους. Όταν εγέρθηκε η αγωγή 5189/2007 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση από εργοδοτούμενο τους, οι Αιτητές αρνήθηκαν να συμβιβάσουν την υπόθεση εξωδικαστικώς για συγκεκριμένο ποσό που προτάθηκε, παρά το ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση συμφωνούσαν. Το Δικαστήριο κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας επιδίκασε ποσό μεγαλύτερο από το ποσό που είχε προταθεί για εξώδικη διευθέτηση. Οι Αιτητές κατέβαλαν μόνο μέρος του εξ αποφάσεως χρέους με αποτέλεσμα οι Καθ’ ων η Αίτηση να πληρώσουν το υπόλοιπο που είναι και το ποσό που αξιώνουν με την παρούσα αγωγή.
2. Οι Αιτητές με την Υπεράσπιση που καταχώρισαν στις 17/10/2017 αρνούνται τους ισχυρισμούς των Καθ’ ων η Αίτηση. Ειδικότερα, αρνούνται ότι οφείλουν οποιοδήποτε ποσό και ότι ήταν αμελείς καθότι, μεταξύ άλλων, πριν την απόρριψη της εξωδικαστικής πρότασης είχαν λάβει νομική συμβουλή και δεν είχαν οποιαδήποτε συμβατική υποχρέωση να αποδεχτούν μια εξώδικη πρόταση που είχαν αποδεχτεί οι Καθ’ ων η Αίτηση. Περαιτέρω, αναφέρουν ότι συμβατικά η υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε ποσού περιορίζεται στο ύψος για το οποίο διατηρούσαν την ασφάλεια τους οι Καθ’ ων η Αίτηση.
3. Τα δικόγραφα ολοκληρώθηκαν με την καταχώρηση της Απάντησης στην Υπεράσπιση στις 19/01/2018. Η παρούσα υπόθεση προγραμματίστηκε για ακρόαση για πρώτη φορά στις 11/04/2019. Στις 05/05/2023 οι Αιτητές αιτήθηκαν άδεια για καταχώριση της παρούσας που τους δόθηκε από το Δικαστήριο, υπό άλλη σύνθεση, σύμφωνα με τα όσα διαλαμβάνονται στους Περί της Εκδίκασης Καθυστερημένων Υποθέσεων (Ειδικοί) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2022, όπως τροποποιούνται.
Αίτηση
4. Οι Αιτητές καταχώρισαν την παρούσα αίτηση ημερομηνίας 07/06/2023 με την οποία αιτούνται την τροποποίηση της Υπεράσπισης (η «Αίτηση»). Δεν κρίνω σκόπιμο να παραθέσω αυτούσιο το αιτητικό της παρούσας Αίτησης. Αρκεί να αναφερθεί για σκοπούς της παρούσας ότι με τις αιτούμενες τροποποιήσεις οι Αιτητές επιθυμούν να δικογραφήσουν επιπλέον γεγονότα και ισχυρισμούς που κατά τους ίδιους καταδεικνύουν ότι ενήργησαν με επιμέλεια στον χειρισμό της υπόθεσης που είχε εγερθεί από τον εργοδοτούμενο των Καθ΄ ων η Αίτηση και ότι οι ίδιοι οι Καθ’ ων η Αίτηση μέσω των ενεργειών τους τόσο προφορικών όσο και γραπτών ουσιαστικά κωλύονται και εμποδίζονται να προωθούν την αξίωση τους (are estopped).
5. Η υπό κρίση Αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48, 1-13,Δ.20,θ.1,1Α,2-5,Δ.25 θ.1-9 (παλαιά) και νέα Δ.25 ως αυτή έχει τροποποιηθεί, Δ.9 θ.1-13, Δ.12, θ.1-10, Δ.19 θ.1-27. Δ.21, θ.1-15, Δ.23 θ.1,2,3 Δ.25 θ.1-6, Δ.26 θ.1-15, Δ.27 θ. 1-4, Δ.39 θ.1-21, Δ.57, Δ.64 θ.1 (1-3), στα άρθρα 29, 30, 31, 32 του Περί Δικαστηρίων Νόμου, στο άρθρο 30 του Συντάγματος, στο άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, στην Νομολογία, στις συμφυείς εξουσίες, πρακτική και διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Την Αίτηση υποστηρίζει ένορκη δήλωση ίδιας ημερομηνίας του κου Σταύρου Κουκούνη (η «Ε/Δ ΣΚ») εκ των Διευθυντών των Αιτητών, το περιεχόμενο της οποίας θα συνοψίσω. Στην Ε/Δ ΣΚ καταγράφονται αυτολεξεί τα εξής τα οποία κρίνω σκόπιμο να παραθέσω και επί των οποίων ουσιαστικά εδράζεται η παρούσα αίτηση:
«Πολύ μεταγενέστερα της καταχώρησης της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Έκθεσης Υπεράσπισης των εναγόμενων – αιτητών και δη πολύ πρόσφατα, κατά την μελέτη της παρούσας αγωγής για σκοπούς προετοιμασίας και ακρόασης εκ μέρους των εναγομένων – αιτητών, προέκυψε η ανάγκη για τροποποίηση της Έκθεσης Υπεράσπισης των εναγομένων – αιτητών και συμπλήρωσης ή/και προσθήκης των νέων ισχυρισμών τους σε αυτήν, οι οποίοι προέκυψαν περί τα τέλη Απριλίου 2023. Τα ακριβή γεγονότα κα στοιχεία επί αυτών εντοπίστηκαν και διαπιστώθηκαν πολύ πρόσφατά από τους εναγόμενους- αιτητές, περί τα τέλη Απριλίου 2023 - αρχές Μαΐου 2023».
6. Έπειτα στην Ε/Δ ΣΚ παρατίθεται μαρτυρία και επιχειρηματολογία που σύμφωνα με τον ίδιο υποστηρίζει τη θέση του ότι οι Αιτητές ενήργησαν με επιμέλεια καθ΄ όλο τον χειρισμό της αγωγής, που είχε εγερθεί εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση, διατηρώντας τους πάντοτε ενήμερους για όλες τις ενέργειες στις οποίες προέβηκαν. Συνεπώς, έχει την άποψη ότι οι Αιτητές εμποδίζονται και/ή κωλύονται (are estopped) μέσω των προφορικών και/ή έγγραφων δηλώσεων τους, πράξεων και παραστάσεων να προβάλλουν τα όσα επιχειρούν να προβάλουν με την παρούσα αγωγή και αυτό πρέπει να δικογραφηθεί. Στη συνέχεια αναφέρεται σε θέματα που άπτονται της ουσίας της διαφοράς παραθέτοντας τις συνθήκες που δικαιολογούν, κατά τον ίδιο, τον ισχυρισμό του κωλύματος που επιθυμούν να δικογραφήσουν οι Αιτητές και ότι εφαρμόζεται στην παρούσα υπόθεση το δόγμα της επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας και η αρχή του δικαιώματος και της υποχρέωσης.
7. Καταληκτικά, είναι η θέση του ΣΚ ότι τυχόν έγκριση της υπό κρίση Αίτησης, η οποία είναι καλόπιστη και καταχωρείται έγκαιρα δεν θα προκαλέσει οποιαδήποτε ζημία στους Ενάγοντες, εφόσον θα μπορέσουν να απαντήσουν με το δικόγραφο της Απάντησης και να αποζημιωθούν μέσω ανάλογων διαταγών για τυχόν σπαταληθέντα έξοδα. Θεωρεί ότι είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να εγκριθούν οι αιτούμενες τροποποιήσεις ώστε να παρατεθούν ολοκληρωμένα οι θέσεις τους αφού μόνο αν δικογραφηθούν θα μπορούν να προωθήσουν στα πλαίσια της ακρόασης ώστε να επιλυθούν όλες οι διαφορές μεταξύ των μερών τελεσίδικα.
Ένσταση
8. Οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρησαν την ένσταση τους στις 06/10/2023, η οποία υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της κας Άντρης Αντωνίου δικηγόρου στο γραφείο που εκπροσωπεί τους Καθ’ ων η Αίτηση (η «Ε/Δ ΑΑ») με την οποία προβάλλονται 6 συνολικά λόγοι ένστασης ως προς το γιατί η υπό κρίση Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Η ένσταση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.19, Δ.21, Δ.25 θ.1-5, Δ.48 θ.1, 2, 3, 4 και 9, στο άρθρο 30 του Συντάγματος, στις γενικές εξουσίες, στη διακριτική ευχέρεια, συμφυή εξουσία και πρακτική του Δικαστηρίου.
9. Συνοπτικά, στην Ε/Δ ΑΑ επαναλαμβάνονται ουσιαστικά οι λόγοι ένστασης και στην οποία επεξηγείται ότι δεν πληρούνται οι αναγκαίες προϋποθέσεις που θέτουν οι περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμοί καθότι: (α) τα όσα προσπαθούν να εισάξουν οι Αιτητές αποτελούν νέους ισχυρισμούς και υπερασπίσεις ώστε να επέρχεται ανεπανόρθωτη βλάβη και που έπρεπε να είχαν ήδη συμπεριληφθεί στην υφιστάμενη υπεράσπιση, και που η μη συμπερίληψη τους δεν δικαιολογείται β) Τα επίδικα θέματα θα περιπλακούν αχρείαστα ώστε να καθυστερήσει η εκδίκαση της παρούσας αγωγής γ) η αίτηση είναι κακόπιστη και καταχρηστική δεν έχει επεξηγηθεί η αναγκαιότητα της τροποποίησης και γ) ε) ότι η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε με υπέρμετρη καθυστέρηση κάτι που δεν δικαιολογείται επαρκώς στην Ε/Δ ΣΚ. Γενικά πιστεύει ότι το γεγονός ότι καταχωρήθηκε η παρούσα αποτελεί αποτέλεσμα της διαφορετικής προσέγγισης των νέων δικηγόρων των Αιτήτων ώστε να μην δικαιολογείται η έγκριση της παρούσας.
Ακρόαση της Αίτησης
10. Η ακρόαση της Αίτησης διεξήχθη αποκλειστικά στη βάση των αντίστοιχων ένορκων δηλώσεων που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων, προσκόμισαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις και αγόρευσαν και προφορικά. Επισημαίνω, ότι τα επιχειρήματα αμφότερων των πλευρών εξετάστηκαν σε όλη τους την εμβέλεια από το Δικαστήριο χωρίς να υπάρχει ανάγκη ειδικής επίκλησής τους καθότι δεν αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αιτιολόγησης δικαστικής απόφασης ειδική αναφορά ή πραγμάτευση κάθε επιχειρήματος που προβάλλεται. (BITONIC LTD v. BΑNK OF MOSCOW-BANK JOINT STOCK COMPANY ΠΡΩΗΝ JOINT STOCK COMMERCIAL BANK "BANK OF MOSCOW" (OPEN JOINT-STOCK COMPANY), Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 117/2018, 16/3/2022, Νίκος Οδυσσέα ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 490).
Νομική Πτυχή και Συμπεράσματα
11. Στην υπό κρίση περίπτωση, δεδομένου ότι η παρούσα αγωγή έχει καταχωρηθεί στις 26/11/2015 σε κλίμακα άνω των €10,000 σύμφωνα και με τα όσα αναφέρονται στην Δ.25 θ.8 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, εφαρμόζεται η Δ.25, όπως αυτή ίσχυε, πριν την έκδοση των σχετικών Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας με την οποία αυτή τροποποιήθηκε. Συνεπώς, η παρούσα αίτηση εξετάζεται αποκλειστικά με αναφορά στις πρόνοιες της «παλαιάς» Δ.25 και όχι στη βάση των υπόλοιπων δικονομικών διατάξεων και νομοθετημάτων που καταγράφονται στην αίτηση από τους Αιτητές.
12. Η Διαταγή 25, ως ίσχυε, προνοούσε ότι:
«1. Το Δικαστήριο ή Δικαστής μπορεί σε οιονδήποτε στάδιο της διαδικασίας να επιτρέψει σε οιονδήποτε από τους διαδίκους να διορθώσει ή τροποποιήσει την οπισθογράφηση ή τα δικόγραφα με τέτοιον τρόπο και με τέτοιους όρους που θα είναι δίκαιοι και όλες οι τέτοιες τροποποιήσεις θα πρέπει να γίνουν σαν αναγκαίες για σκοπούς αποπερατώσεως των πραγματικών ζητημάτων που είναι αμφισβητούμενα μεταξύ των διαδίκων».
13. Στην απόφαση Kayat Trading Ltd. v. Genzyme Corporation, Πολιτική Έφεση Αρ. 58/2012, ημερομηνίας 4/3/2013, το Ανώτατο Δικαστήριο, παραπέμποντας σε σχετική νομολογία, συνόψισε τις εν λόγω αρχές με αναφορά στα πιο κάτω αποσπάσματα από τις υποθέσεις Clive Preece κ.ά. ν. Νάσου Θεοφίλου Ρωσσίδου, Πολιτική Έφεση Αρ. 271/2008, ημερομηνίας 16/12/2011 και Αρτέμιος Παπαχρυσοστόμου ν. Κώστα Γρηγοριάδη και Συνεταίροι, Πολιτική Έφεση Αρ. 79/2009, ημερομηνίας 4/5/2012:
«Αίτηση για τροποποίηση δικογράφου μπορεί να εγκριθεί σε κάθε στάδιο της διαδικασίας εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις οι οποίες καθιστούν την τροποποίηση απαραίτητη για την αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης. Το συμφέρον της δικαιοσύνης αποτιμάται ύστερα από συνεκτίμηση όλων των παραγόντων της κάθε υπόθεσης, συμπεριλαμβανομένων και των επιπτώσεων που ενδεχομένως θα προκληθούν στα δικαιώματα και συμφέροντα του αντιδίκου. Βλ. Εθν. Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. κ.α. ν Βιομ. Χαρ. Αλωνεύτης Λτδ κα (2002) 1(Α) ΑΑΔ 237.
Στην Χριστοδούλου ν Χριστοδούλου (1991) 1 ΑΑΔ 934 έχει ειπωθεί ότι η σύγχρονη τάση είναι να επιτρέπουν τα δικαστήρια τροποποιήσεις στις κατάλληλες υποθέσεις ακόμα και όταν μια τέτοια τροποποίηση είναι αποτέλεσμα αμέλειας ή καθυστέρησης νοουμένου ότι δεν θα προκληθεί αδικία στην άλλη πλευρά που δεν θα μπορούσε να αποζημιωθεί με χρήμα."
(Απόσπασμα από την απόφαση στην υπόθεση Clive Preece)
"Στις περιπτώσεις όπου ο προσδιορισμός της ουσίας της διαφοράς μεταξύ των διαδίκων και η αποτροπή της πολλαπλότητας των νομικών διαδικασιών επιβάλλουν την τροποποίηση των δικογράφων, η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται υπέρ της έγκρισης της αίτησης, νοουμένου ότι δεν θα προκληθεί βλάβη ή αδικία στην άλλη πλευρά, η οποία δεν θα μπορούσε να αποζημιωθεί με χρήμα ή ο αιτητής δεν ενεργεί κακόπιστα. Το αποδεικτικό βάρος για την αιτιολόγηση του αιτήματος και της οποιασδήποτε καθυστέρησης στη διατύπωση των θέσεων του αιτητή, ποικίλει ανάλογα με το στάδιο κατά το οποίο υποβάλλεται η αίτηση. Η έναρξη της δίκης δεν δημιουργεί ανυπέρβλητο εμπόδιο στην επιδίωξη τροποποίησης δικογράφων, όμως η άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου στο στάδιο αυτό, ασκείται με φειδώ. Τέλος, μπορεί να λεχθεί ότι η εισαγωγή ενός νέου θέματος δεν συνεπάγεται κατ' ανάγκη και την απόρριψη της αίτησης, νοουμένου όμως ότι δεν έχει καταλυτικές συνέπειες για την αντίδικη πλευρά." (Απόσπασμα από την απόφαση στην υπόθεση Αρτέμιος Παπαχρυσοστόμου».
14. Μέσα στο πιο πάνω πλαίσιο εξέτασης αιτήσεων τροποποίησης υπό το πρίσμα της παλαιάς Δ.25, ακόμη και εκεί όπου η απαιτούμενη τροποποίηση είναι το αποτέλεσμα αμέλειας ή καθυστέρησης, η αίτηση τροποποίησης ήταν δυνατό να εγκριθεί, νοουμένου ότι δεν θα προκληθεί αδικία στην άλλη πλευρά που να μην μπορεί να αποζημιωθεί με χρήμα (Χριστοδούλου ν. Χριστοδούλου (1991) 1 Α.Α.Δ. 934, Αρτέμιος Παπαχρυσοστόμου ν. Κώστα Γρηγοριάδη κ.α., Πολιτική Έφεση 79/2009, 04/05/2012). Τα όσα έχω αναφέρει πιο πάνω τυγχάνουν εφαρμογής νοουμένου ότι ο εκάστοτε αιτητής, δεν ενεργεί κακόπιστα και καταδεικνύουν την φιλελεύθερη τάση και ευρεία αποδοχή αιτημάτων τροποποίησης που ίσχυε που όμως δεν είναι ανεξέλεγκτη και εξετάζεται υπό συγκεκριμένα πλαίσια και προϋποθέσεις.
15. Σχετικά με τον παράγοντα της καθυστέρησης, στην απόφαση IKOS CIF LTD ν. Martin Coward και Άλλων (2014) 1 ΑΑΔ 663 λέχθηκαν τα εξής κατατοπιστικά꞉
«Ειδικότερα ως προς το θέμα του παράγοντα χρόνου στην υποβολή αιτήματος τροποποίησης, σταθερή γραμμή της Νομολογίας αναγνωρίζει ότι ο παράγοντας αυτός είναι σχετικός. Δεν είναι όμως εξαρχής και απαρέγκλιτα αποφασιστικής σημασίας. Όταν η καθυστέρηση οφείλεται σε σφάλμα του αιτητή, η δικαιολόγηση της και η σημασία της ποικίλει ανάλογα με τα περιστατικά κάθε υπόθεσης, κυρίως σε συσχετισμό με τη γνησιότητα των προθέσεων του αιτητή και την αναγκαιότητα ή το βαθμό της χρησιμότητας της τροποποίησης. Η όποια καθυστέρηση δεν πρέπει να εξετάζεται μεμονωμένα από απόψεως μόνο χρονικής διάστασης, αλλά θα πρέπει να συναρτάται με άλλους παράγοντες, όπως για παράδειγμα την ανυπαρξία καλής πίστης. Τροποποίηση μπορεί να επιτραπεί, ασχέτως εάν επιδείχθηκε αμέλεια και καθυστέρηση από διάδικο, αν αυτό απαιτεί το συμφέρον της δικαιοσύνης. Όπως ήδη έχει καταγραφεί, τελικά ο κρίσιμος παράγοντας είναι η ανάγκη για προσδιορισμό των επίδικων θεμάτων και η διατύπωση των θέσεων των διαδίκων (Χριστοδούλου v. Χριστοδούλου, (1991) 1 Α.Α.Δ. 934, Ταξί Κυριάκος Λτδ v. Ανδρέα Παύλου, (1995) 1 Α.Α.Δ. 560, Astor Manufacturing & Exporting Co κ.α. v. A.G. Leventis κ.α., (1993) 1 Α.Α.Δ. 726, SABA & Co. (T.M.P.) v. T.M.P. Agents, (1994) 1 A.A.Δ. 426, Ιωάννης Νικολάου v. Ζωής Μυλτιάδους κ.ά, (2007) 1 Α.Α.Δ. 1005)».
16. Πέραν των πιο πάνω επιθυμώ να παραπέμψω στην πρόσφατη απόφαση Μ.Κ.Τ. v. Ι.Χ.Z, Έφεση Αρ. 7/2019, 20/12/2021, της οποίας το σκεπτικό συνάδει πλήρως και με τα όσα αποφασίστηκαν στην απόφαση Agini Latouf Anna ν. Eθνικής Tράπεζας Eλλάδος A.E. (1999) 1 ΑΑΔ 11. Ειδικότερα, στην απόφαση Μ.Κ.Τ ανωτέρω επεξηγείται το είδος και το περιεχόμενο της μαρτυρίας που πρέπει να προσκομίζεται στα πλαίσια προώθησης αίτησης τροποποίησης:
«Η αιτιολόγηση για τροποποίηση δεν μπορεί να εδράζεται στην, απογυμνωμένη από μαρτυρία γεγονότων, διαπίστωση του διαδίκου που αιτείται την τροποποίηση ή του δικηγόρου του ότι αυτή είναι χρήσιμη ή και αναγκαία. Πρέπει να αναφέρονται τα γεγονότα επί των οποίων εδράζεται η διαπίστωση, ώστε να παρέχεται η ευχέρεια στο Δικαστήριο, αφού τα διέλθει, να κρίνει κατά πόσο μπορεί η διαπίστωση να δικαιολογείται. Είναι συνεπώς απαραίτητο να τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου τα γεγονότα πάνω στα οποία βασίζεται το κάθε επιμέρους αίτημα τροποποίησης, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα για δικαστική κρίση. Διαφορετικά καλείται το Δικαστήριο, χωρίς να ασκήσει δικαστική κρίση, να σφραγίσει τη γνώμη του διαδίκου ή του δικηγόρου του και χωρίς να μπορεί να διακρίνει κατά πόσο το αίτημα προωθείται καλόπιστα, κάτι που δεν είναι επιτρεπτό».
17. Κρίνω ότι τα όσα λέχθηκαν στην απόφαση Μ.Κ.Τ. (ανωτέρω) τυγχάνουν εφαρμογής είτε η υπόθεση αφορά αίτηση τροποποίησης με την παλαιά Δ.25 είτε με τη νέα Δ.25 και είναι κάτι που οφείλει να εξετάζει το ίδιο το Δικαστήριο σε κάθε περίπτωση όπου υπάρχει αίτημα τροποποίησης, καθότι ελλείψει των εν λόγω λεπτομερειών υποχωρεί το αναγκαίο υπόβαθρο γεγονότων που επιτρέπει στο Δικαστήριο να συνυπολογίσει όλους τους σχετικούς παράγοντες κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας. Αποφαίνομαι ότι στο περιεχόμενο της παραγράφου 6 της Ε/Δ ΣΚ δεν εξειδικεύονται επαρκώς τα νέα γεγονότα επί των οποίων βασίστηκε η διαπίστωση περί ανάγκης τροποποίησης της Υπεράσπισης που αιτούνται οι Αιτητές. Το Δικαστήριο αφέθηκε στο σκοτάδι σε σχέση με τα κατ’ ισχυρισμό «ακριβή γεγονότα και στοιχεία» που «εντοπίστηκαν και διαπιστώθηκαν» τον Απρίλιο 2023 - Μάιο 2023 και που στηρίζουν τους αιτούμενους ισχυρισμούς που επιθυμούν να εισάξουν οι Αιτητές με την αιτούμενη τροποποίηση.
18. Περαιτέρω, έχω την άποψη ότι οι Αιτητές δεν επεξηγούν τους λόγους για τους οποίους δεν είχαν υπόψη τους τα γεγονότα, ως απλώς αφήνουν να νοηθεί κατά τρόπο γενικό και αόριστο, τα οποία στηρίζουν τους νέους ισχυρισμούς που επιθυμούν να εισάξουν, ούτε επεξηγούν πώς αυτοί οι νέοι ισχυρισμοί «προέκυψαν περί τα τέλη Απριλίου 2023» και για ποιο λόγο δεν μπορούσαν να διαμορφωθούν και να τεθούν ενωρίτερα.
19. Συνεπώς, κρίνω ότι με την παρούσα αίτηση δεν έχουν τεθεί επί στερεής βάσης τα γεγονότα και τα φερόμενα ως νέα στοιχεία που καθ' ισχυρισμό επιτείνουν την ανάγκη για τροποποίηση της Υπεράσπισης και επί των οποίων βασίζεται το αίτημα τροποποίησης. Τόσο στην παράγραφο 6 της Ε/Δ ΣΚ όσο και στις παραγράφους 8 και 9 που περιέχουν αριθμό διαζεύξεων και αποτελούν απλά επανάληψη των νέων ισχυρισμών που επιθυμούν να δικογραφήσουν οι Αιτητές, παρατηρείται μια αοριστία και γενικότητα όσο αφορά τον τρόπο παράθεσης τους και για τα οποία, μεταξύ άλλων, δεν υπάρχει χρονικός προσδιορισμός ως προς το πότε έλαβαν χώρα, ούτε προσδιορίζεται αν αυτά είναι τα νέα στοιχεία επί των οποίων στηρίζονται οι Αιτητές. Τα ως άνω απολήγουν στη διαμόρφωση μιας κατάστασης όπου το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να ασκήσει τη δικαστική του κρίση επί των γεγονότων καθότι με την υφιστάμενη μαρτυρία των Αιτητών απλά θα προχωρούσε να «σφραγίσει» τη γνώμη του διαδίκου ή του συνηγόρου του, κατ΄ αναλογία των όσων λέχθηκαν στην απόφαση Μ.Κ.Τ ανωτέρω. Επιπρόσθετα, θεωρώ ότι τα γεγονότα που επικαλούνται οι Αιτητές για θεμελίωση του αιτήματος τροποποίησης, παρά την φιλελεύθερη τάση της νομολογίας για έγκριση τροποποιήσεων, παραμένουν μετέωρα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει το αναγκαίο υπόβαθρο για να εξεταστεί το καλόπιστο και γνήσιο του αιτήματος, το οποίο και τυγχάνει αμφισβήτησης από τους Καθ’ ων η Αίτηση και συνεπώς κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
Καθυστέρηση
20. Παρά την πιο πάνω κατάληξη μου, κρίνω σκόπιμο για σκοπούς πληρότητας, να σχολιάσω τον ισχυρισμό των Καθ΄ ων η Αίτηση περί ύπαρξης αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην καταχώριση της παρούσας αίτησης. Διαφωτιστική με τον παράγοντα χρόνο o οποίος είναι σχετικός και συνεκτιμάται ως λογική απόρροια του άρθρου 30 (2) του Συντάγματος είναι η απόφαση IKOS IKOS CIF LTD ανωτέρω και από την οποία έχω ήδη παραθέσει σχετικό απόσπασμα. Περαιτέρω, επί του συγκεκριμένου σημείου είναι σχετικό και το ακόλουθο απόσπασμα από την εν λόγω υπόθεση:
«Η πάγια νομολογία διαμόρφωσε τον κανόνα ότι αίτηση τροποποίησης δεν είναι δυνατό να επιτύχει αν το υλικό, το οποίο σκοπείται να εισαχθεί, ήταν σε γνώση του αιτητή ή μπορούσε με εύλογη επιμέλεια να εντοπιστεί έγκαιρα. Η δε αλλαγή δικηγόρου διαδίκου δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δικαιολογία για παρατηρούμενη καθυστέρηση που οδηγεί σε εκτροχιασμό της δίκης και δεν παρέχει, αφ' εαυτής, λόγο για την τροποποίηση της δικογραφίας. [.] Η γραμμή αυτή της νομολογίας συναρτάται απόλυτα με την φειδώ με την οποία το Δικαστήριο θα πρέπει να ασκεί τη διακριτική του ευχέρεια, ιδίως στις περιπτώσεις όπου η όποια καθυστέρηση ενέχει καταλυτικές επιπτώσεις στα δικαιώματα του αντιδίκου.»
21. Όπως προκύπτει από το φάκελο του Δικαστηρίου από την καταχώρηση της υφιστάμενης Υπεράσπισης μέχρι την καταχώριση της παρούσας αίτησης έχει παρέλθει ένα χρονικό διάστημα περίπου 5,5 ετών. Με αυτά τα δεδομένα, οι Αιτητές είχαν και έχουν το επαυξημένο βάρος να δώσουν στο Δικαστήριο επαρκείς και ικανοποιητικές εξηγήσεις, τόσο ως προς το θέμα της μεγάλης καθυστέρησης και την επιδίωξη της αιτούμενης τροποποίησης, όσο και ως προς την παράλειψη τους να συμπεριλάβουν τους ισχυρισμούς τους που αφορούν οι αιτούμενες τροποποιήσεις σε προγενέστερο στάδιο.
22. Στην Ε/Δ ΣΚ δεν εξειδικεύονται συγκεκριμένοι λόγοι με σκοπό την αιτιολόγηση της καθυστέρησης και η μόνη επεξήγηση για το χρονικό σημείο καταχώρισης της παρούσας αίτησης είναι ότι τα γεγονότα εντοπίστηκαν πρόσφατα, κατά την ετοιμασία ακρόασης, που παρεμβάλλω εδώ εκ νέου την ασάφεια που έχω ήδη σχολιάσει, δεν κρίνεται ικανοποιητική. Οι Καθ΄ ων η Αίτηση, ισχυρίζονται ότι ο μόνος λόγος που καταχωρήθηκε η παρούσα είναι η διαφορετική προσέγγιση των νέων δικηγόρων των Αιτητών. Αναφέρω, ότι όπως προκύπτει από το φάκελο του Δικαστηρίου, στον οποίο δύναται να ανατρέξει το Δικαστήριο καταχωρήθηκε σημείωμα προσθήκης του γραφείου Γεώργιος Κουκούνης Δ.Ε.Π.Ε ως επιπρόσθετων δικηγόρων των Αιτητών στις 30/03/2023. Εντούτοις επισημαίνω ότι οι Αιτητές στην Ε/Δ ΣΚ δεν επικαλούνται την προσθήκη των νέων δικηγόρων ως αιτιολογία προς υποστήριξη της αίτησης. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν προωθείτο τέτοια αιτιολογία, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει ικανοποιητικό λόγο για έγκριση του αιτήματος δεδομένου των όσων αναφέρθηκαν στην IKOS ανωτέρω και στην νομολογία που αυτή αναφέρει και από την οποία προκύπτει ότι είναι πάγια και θεμελιώδης αρχή δικαίου πως η αλλαγή δικηγόρου δεν παρέχει, δίχως άλλο, δικαίωμα τροποποίησης.
23. Καταληκτικά, επισημαίνω ότι τα όσα όντως αναφέρονται κατά τρόπο γενικό μέσω της Ε/Δ ΣΚ, δεν δύνανται να διαφωτίσουν τον Δικαστήριο ως προς τους πραγματικούς λόγους καθυστέρησης και κρίνονται ως μη επαρκή με βάση το απαιτούμενο κριτήριο που θέτει η πάγια προς τούτο νομολογία. Επομένως, αποτελεί την κρίση του Δικαστηρίου ότι η καθυστέρηση στην υποβολή της Αίτησης παραμένει πλήρως αδικαιολόγητη και η αίτηση απορρίπτεται και για αυτό τον λόγο. Δεν χωρεί αμφιβολία πως η προώθηση ή η έγκριση ενός καθ' όλα αναιτιολόγητου αιτήματος σε μια τόσο παλαιά υπόθεση πλήττει το δικαίωμα της εκδίκασης εντός εύλογου χρόνου (βλ. Χατζηλαμπρή ν. Πετεινού (2010) 1Β Α.Α.Δ 1022, 1031).
24. Βάσει της πιο πάνω κατάληξης μου, κρίνω ότι δεν είναι αναγκαία η εξέταση των υπόλοιπων λόγων ένστασης που εγέρθηκαν στα πλαίσια εξέτασης της παρούσας αίτησης, όπως αυτοί συνοψίσθηκαν προηγουμένως.
Κατάληξη
25. Για όλους τους πιο πάνω λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση και εναντίον των Αιτητών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, τα οποία θα είναι πληρωτέα στο τέλος της διαδικασίας.
(Υπ.) ……………………………….
Κ. Πασιαρδής, Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής