ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ - ΠΑΠΑ, Ε.Δ.
Aρ.Γεν. Αίτησης:723/13
ΜΕΤΑΞΥ:
ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ
ΑΙΤΗΤΩΝ
ΚΑΙ
1. ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ
2. ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ
ΚΑΘ΄ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ.18.10.21 ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ
Ημερομηνία: 24 Ιανουαρίου 2024
Για τους Αιτητές: κος Π.Παύλου για Χρ.Λουκά & Σία ΔΕΠΕ
Για την Καθ΄ης η Αίτηση: κα Ε.Τσολάκη για Χρ.Παρασκευάς ΔΕΠΕ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αίτηση οι αιτητές ζητούν από το δικαστήριο άδεια και/ή διάταγμα που να τους επιτρέπει να καταχωρήσουν συμπληρωματική ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της κυρίως αίτησης αυτών ημερ.1.8.13.
Η αίτηση εδράζεται στους Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμούς Δ.39 Θ.1, Δ.38 Θ.1 μέχρι 3 και 9, Δ.48 Θ. 1, 2, 3, 4(1) και (2), 5, 6, 7, 8 και 9 και Δ.64.
Η αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση (Ε/Δ στο εξής) της Χρ.Αγά και σε αυτήν επισυνάπτεται το προσχέδιο της προτεινόμενης συμπληρωματικής Ε/Δ ως τεκμήριο 1.
Σε αυτήν αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
Η ενόρκως δηλούσα είναι στην υπηρεσία της Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd η οποία, δυνάμει συμφωνίας με τους Αιτητές, ενεργεί δια λογαριασμό τους και έχει αναλάβει την διαχείριση αριθμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων των αιτητών μεταξύ αυτών και του δανείου του πρωτοφειλέτη καθ΄ου 1 και των ενυπόθηκων οφειλέτιδων καθ΄ων 2 και 3. Αυτή γνωρίζει τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και είναι εξουσιοδοτημένη από τους αιτητές και την Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd για να προβεί στην Ε/Δ της.
Η κυρίως αίτηση ημερ.1.8.13 επί της οποίας έχει καταχωρήσει την ένσταση (ημερ. 6.7.21) και προβάλλει τους ισχυρισμούς της η Καθ΄ης η Αίτηση 3 (καθ΄ης η αίτηση στο εξής), αφορά το αίτημα των Αιτητών για εγγραφή διαιτητικής απόφασης ημερ.19.6.12 που εκδόθηκε εναντίον της Καθ΄ης η αίτηση, εναντίον της καθ΄ης η αίτηση 2 - αδελφής της καθ΄ης η αίτηση και εναντίον του καθ΄ου η αίτηση 1 - πατέρα της καθ΄ης η αίτηση πρωτοφειλέτη του επίδικου δανείου.
Στην υπό εξέταση αίτηση η αναγκαιότητα και σχετικότητα της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης που επιθυμούν να καταχωρήσουν οι Αιτητές, ανακύπτει πρωτίστως από τους ισχυρισμούς που προβάλλει η ίδια.
Ειδικότερα η καθ΄ης η αίτηση με την ένσταση της στη κυρίως αίτηση που καταχώρησε στις 6.7.21 προβάλλει διάφορους ισχυρισμούς οι οποίοι αφορούν την απουσία σχέσεων με την μητέρα της, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο σε συμπεριφορές του πατέρα της, οι οποίες γίνονταν ανεκτές από την μητέρα της (σχ.παράγραφο 22 της Ε/Δ της Καθ΄ης η Αίτηση), αλλά και λόγω συσσωρευμένων οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας (σχ. παράγραφος 23 της ένορκης δήλωσης της Καθ΄ης η αίτηση). Συνεπώς δεν έλαβε γνώση της διαιτητικής απόφασης η οποία επιδόθηκε στη μητέρα της.
Για σκοπούς πληρότητας δέον να αναφερθεί ότι στις 7.11.13 εκδόθηκε διάταγμα του Επ.Δικαστηρίου Λεμεσού για την καταχώρηση και την εγγραφή της διαιτητικής απόφασης στο Πρωτοκολλητείο του Δικαστηρίου αναφορικά με τις καθ΄ων η αίτηση 2 και 3 το οποίο όμως στις 30.6.21 ακυρώθηκε για την καθ΄ης η αίτηση κατόπιν αίτησης της ημερ. 28.9.20 και διατάχθηκε όπως αυτή καταχωρήσει την ένσταση της ως και έγινε ημερ.6.7.21.
Στις 10.12.21 η καθ’ ης η αίτηση εναντιώθηκε στην παρούσα αίτηση με την καταχώρηση Ειδοποίησης περί πρόθεσης ένστασης, η οποία υποστηρίζεται από την Ε/Δ της. Σε αυτήν παρατίθενται με περισσότερη λεπτομέρεια οι λόγοι ένστασης, γι΄αυτό θεωρώ αχρείαστο ν΄αναφερθώ στο περιεχόμενο της.
Οι 13 λόγοι ένστασης είναι αλληλένδετοι και οι 1 – 3 και 13 αφορούν μεταξύ άλλων την νομική της βάση, ότι δηλαδή αυτή αφορά τις ενδιάμεσες αιτήσεις και όχι τις πρωτογενείς ως η παρούσα και οι λοιποί αφορούν την μη ύπαρξη των προϋποθέσεων για παραχώρηση άδειας για συμπληρωματική ένορκη δήλωση.
Στα πλαίσια ακρόασης της αίτησης οι συνήγοροι των διαδίκων παρέδωσαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις, στις οποίες υποστήριξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους με παραπομπή σε σχετική νομολογία. Τα όσα καταγράφονται στις αγορεύσεις έχουν μελετηθεί με προσοχή, λαμβάνονται υπόψη και δεν χρήζουν επανάληψης.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Αίτηση προς εξασφάλιση άδειας του Δικαστηρίου για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης προβλέπεται από τη Δ.48 Κ.4(2) των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, η οποία προνοεί τα ακόλουθα:
«Το Δικαστήριο ή Δικαστής µετά από αίτηση ή προφορικό αίτηµα, µπορεί για καλό λόγο να επιτρέψει την καταχώρηση συµπληρωµατικών ένορκων δηλώσεων. Η ακρόαση αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις τηρουµένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοείται από τη Δ.39»
Με βάση την πιο πάνω Διαταγή, η οποία έχει τροποποιηθεί ως ανωτέρω με τον Διαδικαστικό Κανονισμό 5/99 ημερ. 23.12.1999, δεν είναι επιτρεπτή πλέον κατά την εκδίκαση ενδιάμεσων αιτήσεων, σε αντίθεση με το τι ίσχυε προηγουμένως, σε περίπτωση αμφισβητούμενων γεγονότων, η προσαγωγή προφορικής μαρτυρίας τηρουμένου βέβαια του δικαιώματος αντεξέτασης του ενόρκως δηλούντα δυνάμει της Δ.39. Έτσι με αυτήν σκοπείται η καταχώρηση συμπληρωματικών ένορκων δηλώσεων, πέραν της αρχικής που συνοδεύει την αίτηση ή την ένσταση για να δίδεται η δυνατότητα στους διάδικους να θέτουν ενώπιον του Δικαστηρίου κατά τρόπο ολοκληρωμένο όλα εκείνα τα γεγονότα που είναι αναγκαία για να υποστηριχθούν οι εκατέρωθεν θέσεις τους ώστε η αίτηση να οδηγηθεί σε ακρόαση στη βάση μιας ολοκληρωμένης και σφαιρικής εικόνας της διαφοράς. Το κατά πόσο θα επιτραπεί σε ένα διάδικο να καταχωρήσει συμπληρωματική ένορκη δήλωση εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (βλ. Αναφορικά με την αίτηση του Φιλόκυπρου Ματθαίου κ.α. (2008) 1Α Α.Α.Δ. 510).
Η κατάδειξη «καλού λόγου» είναι το μοναδικό κριτήριο το οποίο θέτει η εν λόγω Διαταγή. Εποµένως το Δικαστήριο εξετάζει κατά πόσο θα ασκήσει τη διακριτική ευχέρεια που του παρέχεται, νοουµένου ότι προβάλλεται καλός λόγος γι’αυτό. Το βάρος είναι στους ώμους του αιτητή να καταδείξει κάθε φορά την ύπαρξη τέτοιου λόγου.
Όσον αφορά το τι συνιστά «καλό λόγο» αυτό δεν καθορίζεται στη Διαταγή. Λαμβάνοντας όμως υπόψην το σκοπό της Δ.48 Κ.4(2), αυτή θα πρέπει να ερμηνεύεται σε συνάρτηση με το γενικότερο δικαίωμα κάθε διαδίκου να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου όλο το αναγκαίο υλικό πριν την ακρόαση της αίτησης. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται επίσης υπόψην το είδος της αίτησης, η φύση της διαδικασίας και τα θέματα που αναδύονται ως επίδικα (βλ. Κόκκινου ν. Κόκκινου, Έφεση Αρ. 24/14, ημερ. 3.11.16), τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης, η σημασία που έχει η επιπρόσθετη μαρτυρία για την εκδίκαση της αίτησης αλλά και η ανάγκη αντίκρουσης, απάντησης ή αμφισβήτησης θεμάτων τα οποία εγείρονται στην ένσταση ή στη μαρτυρία του αντιδίκου. Φυσικά τα πιο πάνω πρέπει να λαμβάνονται υπόψη υπό το φως του κανόνα καθολικής εφαρμογής ότι δεν επιτρέπεται η επανόρθωση παράλειψης πρωθύστερα έτσι ώστε να μεταβληθεί η εικόνα που είχε δοθεί αρχικά στο Δικαστήριο (βλ. Louis Vuitton v. Δέρμοσακ Λτδ κ.α. (1992) 1(Β) Α.Α.Δ 1453).
Η επανάληψη του περιεχόμενου της αρχικής στην αίτηση ένορκης δήλωσης, δεν αποτελεί καλό λόγο (βλ. Παπακοκκίνου κ.α. ν. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2012) 1Α Α.Α.Δ 643). Η αμφισβήτηση δε γεγονότων δεν θεμελιώνει δίχως άλλο «καλό λόγο» ώστε να απαντηθούν ισχυρισμοί του αντιδίκου ή να προσαχθεί πρόσθετη μαρτυρία. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψην όλοι οι σχετικοί παράμετροι. Για να καταδειχθεί «καλός λόγος» σε τέτοια περίπτωση ο αιτητής θα πρέπει να ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι το αίτημα του εδράζεται είτε στην αναγκαιότητα απάντησης σε κάποιους ισχυρισμούς που εγείρονται ή στην παράθεση γεγονότων που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν ή να ενισχύσουν ένα νομικό επιχείρημα και να θέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου όλο το αναγκαίο, όχι όμως και άσχετο, υλικό.
(A. Messios & Sons Ltd κ.α. ν. Ανδρέα Λεωνίδα (2010) 1Α Α.Α.Δ. 195).
ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
Θα εξετάσω πρωτίστως την θέση της καθ’ ης η αίτηση στον τρίτο λόγο ένστασης ότι δηλαδή η νομική βάση στην οποία βασίζεται το αίτημα για συμπληρωματική Ε/Δ αφορά ενδιάμεσες αιτήσεις και όχι πρωτογενείς αιτήσεις, ως είναι η υπό τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο Γενική Αίτηση και ως εκ τούτου δεν υπάρχει νομική βάση για έγκριση του Αιτήματος.
Απάντηση στον πιο πάνω λόγο ένστασης δόθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση της Χατζηιωσήφ, Ζαπίτης & Ασπρίδης Λίμιτεδ, Πολιτική Αίτηση Αρ. 15/2019, ημερ. 6.2.2019. Εκεί η θεραπεία πρωτοδίκως ζητήθηκε με την καταχώρηση Γενικής Αίτησης, διαμορφωμένης στη βάση της Δ.48. Εξετάζοντας το θέμα ο έντιμος Ναθαναήλ Δ., έκρινε ότι το μόνο που προνοείται προς απόδοση της προβλεπόμενης θεραπείας, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε άλλη αναφορά στο Νόμο ή σε ορισμένους διαδικαστικούς κανονισμούς, είναι η καταχώρηση σχετικής αιτήσεως «και είναι πρόδηλο ότι η «αίτηση» νοείται να είναι η συνήθης αίτηση δυνάμει των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών κάτω από τη Δ.48 και όχι πρωτογενής αίτηση («originating summons»), όπως αυτή προσδιορίζεται βασικά με τη Δ.55 των ιδίων Θεσμών». Διαχώρισε δε τις δύο έννοιες ως διαφορετικές, λέγοντας ότι η έννοια της πρωτογενούς αιτήσεως, αναφερόμενης και ως «εναρκτήρια κλήση», απαντάται στη Δ.1 K.2 όπου καθορίζεται να σημαίνει οποιαδήποτε κλήση άλλη από κλήση σε εκκρεμούσα αιτία ή ζήτημα. Κατέληξε συνεπώς ότι «τα προνοούμενα στη Δ.48, ισχύουν για την αίτηση δυνάμει του άρθρου 12».
Με βάση τα πιο πάνω δεν βλέπω πως μπορεί να ευσταθεί η θέση της καθ΄ης η αίτηση η οποία στη παρούσα αντιμετωπίζει μία γενική αίτηση και όχι πρωτογενή αίτηση. Οι αιτητές προώθησαν ορθά την παρούσα με βάση την Διαταγή 48.
Συνακόλουθα ο τρίτος λόγος ένστασης απορρίπτεται.
Αναφορικά με τους λόγους ένστασης οι οποίοι αφορούν τη θέση ότι η αίτηση είναι νομικά αβάσιμη δεν συμφωνώ γιατί γίνεται ορθή καταγραφή της νομικής βάσης η οποία περιλαμβάνει την Διαταγή 48Κ(2) που αναφέρθηκε πιο πάνω.
Προχωρώντας στην εξέταση της ουσίας της αίτησης θα πρέπει κατ’ αρχάς να λεχθεί ότι ο σκοπός για τον οποίο επιχειρείται η κατάθεση μιας συμπληρωματικής Ε/Δ θα πρέπει να αναφέρεται στην Ε/Δ που υποστηρίζει την αίτηση (στην περίπτωση γραπτής αίτησης).
Στην προκειμένη στην Ε/Δ, η ενόρκως δηλούσα αναφέρει αυτούσια τα όσα επιθυμεί να καταθέσει με την συμπληρωματική της ένορκη δήλωση (την οποία και επισυνάπτει). Ως προς τον σκοπό της αίτησης υποστηρίζει ότι επιδιώκει να απαντήσει στους ισχυρισμούς που τίθενται στην ένσταση της καθ’ ης η αίτηση, για να αποδείξει την σχέση που είχε με τους γονείς της και ότι υπάρχει καλός λόγος έγκρισης της αίτησης γιατί πρέπει να βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου όλα τα αληθή γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση, ώστε αυτό να απονείμει ορθά δικαιοσύνη.
Ειδικότερα μία απλή ανάγνωση της Ε/Δ της Χρ.Αγά σε συνάρτηση με την σκοπούμενη προς καταχώρηση Ε/Δ καταδεικνύεται ότι με αυτές επιδιώκεται να τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου υλικό το οποίο σχετίζεται με το επίδικο θέμα της επίδοσης της διαιτητικής απόφασης και εάν αυτή διατηρούσε σχέσεις με τους γονείς της.
Το Δικαστήριο στα πλαίσια αίτησης εγγραφής διαιτητικής απόφασης εξετάζει ως ένα από τα δύο επίδικα θέματα κατά πόσο η διαιτητική απόφαση γνωστοποιήθηκε στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο (Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Αγίας Νάπας ν. Κυριακίδη και άλλοι (2008) 1 Α.Α.Δ. 716 και Νικολάου ν. Νέας Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Αγλαντζιάς (2012) Πολιτική Έφεση 357/2008).
Είναι η θέση των αιτητών ότι με την καταχώρηση της κυρίως αίτησης τους την 01/08/2013 παρουσίασαν ως τεκμήρια όλα τα αναγκαία και απαιτούμενα στοιχεία για εγγραφή της διαιτητικής απόφασης, ήτοι την διαιτητική απόφαση και τις γνωστοποιήσεις που έγιναν προς τα εμπλεκόμενα πρόσωπα και επίσης ότι η ανάγκη για καταχώρηση στο δικαστήριο στοιχείων (μέσω της συμπληρωματικής Ε/Δ) που καταδεικνύουν ότι η καθ΄ης η αίτηση σχετιζόταν με τους γονείς της ανέκυψε μετά την καταχώρηση της ένστασης της στην κυρίως αίτηση και μετά από έρευνα των δικηγόρων των αιτητών.
Από το ενώπιον μου υλικό διαπιστώνεται ότι οι αιτητές δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν ποιά ήταν η ακριβής σχέση της καθ’ ης η αίτηση με την μητέρα της, η οποία έλαβε εκ μέρους της την διαιτητική απόφαση για να θέσουν οτιδήποτε περισσότερο ενώπιον του Δικαστηρίου, κατά την καταχώρηση της κυρίως αίτησης.
Οι Αιτητές οι οποίοι έχουν το βάρος απόδειξης της γνωστοποίησης της διαιτητικής απόφασης, έχουν εξετάσει τους ισχυρισμούς της Καθ΄ης η Αίτηση και έχουν εντοπίσει στοιχεία που καταδεικνύουν ότι αυτή είχε σχέση με τους γονείς της. Αυτά τα στοιχεία είναι που επιθυμούν να παρουσιάσουν στο Δικαστήριο, ούτως ώστε αυτό να έχει ακριβή και σφαιρική εικόνα των γεγονότων που προβάλλονται και να μπορέσει να αξιολογήσει την αλήθεια των ισχυρισμών της κάθε πλευράς. Στην A. Messios πιο πάνω επιτράπηκε η καταχώρηση δύο συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων, εφόσον κρίθηκε ότι δεν επρόκειτο για εισαγωγή ανεπίτρεπτης μαρτυρίας ή για επανάληψη των αρχικών ισχυρισμών των αιτητών αλλά για διευκρινίσεις και ισχυρισμούς που ήταν επιθυμητό να επιτραπεί να προβληθούν, αναφορικά με τους ισχυρισμούς και τις θέσεις του καθ’ ου η αίτηση στην ένορκη δήλωση της ένστασης του, ώστε το Δικαστήριο να έχει ενώπιον του ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των γεγονότων στην κυρίως αίτηση.
Θεωρώ ότι πρόκειται για στοιχεία τα οποία είναι άμεσα σχετικά με τα επίδικα θέματα της αίτησης και τα οποία προέκυψαν μετά την καταχώρηση της ένστασης από την Καθ΄ης η Αίτηση 3.
Όσον αφορά τον 11ο λόγο ένστασης που προβάλλει η Καθ΄ης η Αίτηση, σε σχέση με την προτιθέμενη κατάθεση ως τεκμηρίου, σχολίων της καθ΄ης αίτηση στις 13.11.13 από τον λογαριασμό της σε φωτογραφία του πατέρα της στην ιστοσελίδα FACEBOOK θεωρώ ότι δεν υπάρχει οποιοδήποτε θέμα παραβίασης προσωπικών δεδομένων, καθώς πρόκειται για δημόσιες αναρτήσεις τόσο από την πλευρά του πατέρα της, όσο και από την ίδια την καθ΄ης η αίτηση και οι οποίες ήταν ανοικτές για τον οποιοδήποτε να τις αναγνώσει και να τις δει. Το γεγονός αυτό δεν έχει μάλιστα αμφισβητηθεί από την καθ΄ης η αίτηση.
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι μετά την καταχώρηση της ένστασης των αιτητών, στην αίτηση παραμερισμού του διατάγματος εγγραφής της διαιτητικής απόφασης, που καταχώρησε η καθ΄ης η αίτηση στις 28/09/2020, στην οποία είχαν και πάλι αποκαλυφθεί κάποιες αναρτήσεις στο FACEBOOK, προέβηκε σε περιορισμό του λογαριασμού της για ιδιωτική προβολή μόνο, με αποτέλεσμα να μην εμφανίζονται οποιαδήποτε σχόλια της για δημόσια προβολή. Αυτό θεωρώ ότι το έπραξε με απώτερο σκοπό να μην αποκαλυφθεί η πραγματική σχέση της με τους γονείς της μεσούσης της διαδικασίας που την αφορούσε.
Από το υλικό που έχει ενώπιον του το δικαστήριο αλλά και τα στοιχεία που αναφέρουν οι αιτητές διαφαίνεται ότι ο πατέρας της καθ΄ης η αίτηση είναι διάδικος στη παρούσα διαδικασία ως πρωτοφειλέτης και όχι άσχετο πρόσωπο, ως διατείνεται. Αυτός εφόσο διατηρούσε ιστοσελίδα στο συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, είχε την δυνατότητα να επιλέξει περιορισμό του εύρους και των προσώπων που μπορεί να έχουν πρόσβαση στο προφίλ και τις αναρτήσεις του, ούτως ώστε αυτές να είναι ιδιωτικές και όχι δημόσιες, πράγμα το οποίο δεν έπραξε.
Συνεπώς δεν μπορεί να τίθεται θέμα παραβίασης των προσωπικών του δεδομένων και επομένως οι οποιεσδήποτε αναρτήσεις και φωτογραφίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον οποιονδήποτε, ενώπιον του Δικαστηρίου (Martin & Ors Gabriele v Giambrone P/A Giambrone & Law [2013] NIQB 48 (5 March 2013 και Largent vs Reed, Case No. 2009-1823 (C.P. Franklin, Penn. Nov. 8, 2011).
Το εν λόγω τεκμήριο θεωρώ ότι είναι άμεσα σχετικό με την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία, καθώς σε αυτό συμπεριλαμβάνεται σχόλιο της καθ΄ης η αίτηση σε φωτογραφία του πατέρα της και έχει προφανή σκοπό να αμφισβητήσει τον ισχυρισμό της, ως προς το γεγονός ότι δεν διατηρεί σχέση και επαφές με τον πατέρα της, λόγω του ότι αυτός ήταν βίαιος και η ανοχή που επιδείκνυε η μητέρα της, ήταν αυτό που οδήγησε και την καθ΄ης η αίτηση να διακόψει τις σχέσεις και τις επαφές της με την μητέρα της, προς την οποία έγινε και η επίδοση της διαιτητικής απόφασης.
Σε συνάρτηση με τα πιο πάνω δεν μπορεί να μην ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο η θέση των αιτητών ότι κατά την έρευνα των συνηγόρων τους στο λογαριασμό της καθ΄ης η αίτηση αλλά και της αδελφής της στο FACEBOOK, στα μέσα Μαΐου του 2021, όταν δηλαδή ο λογαριασμός ήταν ακόμα ανοικτός για δημόσια προβολή, είχαν εντοπίσει φωτογραφία της με την μητέρα της, η οποία είχε αναρτηθεί από την ίδια την «ημέρα της μητέρας» το 2016, σε σχόλια στον λογαριασμό της αδελφής της η οποία είναι εμπλεκόμενη στην παρούσα γενική αίτηση.
Συνακόλουθα και αυτός ο λόγος ένστασης της δεν έχει κανένα έρεισμα και απορρίπτεται.
Στον 4ο λόγο ένστασης αναφέρεται ότι η Ε/Δ γίνεται από την Χρ.Αγά ήτοι πρόσωπο άλλο από αυτό που έκανε την αρχική Ε/Δ και συνεπώς δεν μπορεί να εγκριθεί το αίτημα τους. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος καθότι η ενόρκως δηλούσα αναφέρει επαρκώς ότι είναι πλήρως εξουσιοδοτημένη τόσο από τους Αιτητές όσο και από την Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd για να προβεί στην παρούσα Ε/Δ, έχει πλήρη γνώση των γεγονότων της υπόθεσης και όσα από αυτά δεν εμπίπτουν στην προσωπική της γνώση τα έχει πληροφορηθεί από έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή και τον έλεγχο της καθώς και από συμβουλές που της δόθηκαν από τους δικηγόρους των αιτητών.
Ενόψει αυτών απορρίπτεται και ο 4ος λόγος ένστασης.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψην όλα τα πιο πάνω, τους λοιπούς λόγους ένστασης που είναι αλληλένδετοι και επαναλαμβάνουν τα ίδια θέματα, τη φύση και το τί εξετάζεται στα πλαίσια αιτήσεων όπως η κυρίως αίτηση, κρίνω ότι οι αιτητές πέτυχαν να καταδείξουν την ύπαρξη «καλού λόγου». Αυτοί ικανοποίησαν το Δικαστήριο ότι το αίτημα τους εδράζεται στην αναγκαιότητα απάντησης σε κάποιους ισχυρισμούς που εγείρονται από την καθ΄ης η αίτηση οι οποίοι αφορούν ειδικότερα την σχέση της με την μητέρα της στην οποία επιδόθηκε η διαιτητική απόφαση. Με αυτό τον τρόπο θα θέσουν όλο το αναγκαίο και απαραίτητο υλικό ενώπιον του Δικαστηρίου στα πλαίσια εκδίκασης της κυρίως αίτησης τους, η οποία θα οδηγηθεί σε ακρόαση στην βάση μιας ολοκληρωμένης και σφαιρικής εικόνας των πραγμάτων.
Καταληκτικά το δικαστήριο εξασκώντας την διακριτική του ευχέρεια εγκρίνει την αίτηση και ως εκ τούτου εκδίδεται διάταγμα με το οποίο επιτρέπεται στους Αιτητές να καταχωρήσουν συμπληρωματική Ε/Δ με ίδιο περιεχόμενο ως το τεκμήριο 1 που επισυνάπτεται στην Ε/Δ (που φέρει τίτλο «ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ»). Η συμπληρωματική ένορκη δήλωση να καταχωριστεί εντός 4 ημερών και αντίγραφο αυτής να δοθεί στο συνήγορο της καθ΄ης η αίτηση εντός των επόμενων 3 ημερών.
Τα έξοδα υπέρ των αιτητών και εναντίον της καθ΄ης η αίτηση, ως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή στο τέλος της κυρίως αίτησης και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, οπόταν και θα είναι πληρωτέα.
(Υπ.)…..………..…………..…….
Γ.ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ - ΠΑΠΑ, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ