ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Δ-Μ Γεωργιάδου, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 1676/2022 (i-Justice)
Μεταξύ:-
1. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ
2. ΕΜΙΛΥΣ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ
3. ΕΛΕΝΗΣ ΛΑΖΑΡΟΥ
Εναγόντων
- και -
1. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΕΥΑΝΔΡΟΥ
2. PRIME INSURANCE COMPANY LTD
Εναγομένων
Αίτηση ημερομηνίας 31/03/2023 για παραμερισμό σημειώματος εμφάνισης
Ημερομηνία: 15η Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Για τους Ενάγοντες – Αιτητές: κα Ε. Αντωνιάδη δια Α. Καριτζής & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
Για τον Εναγόμενο 1 – Καθ’ ου η Αίτηση: κα Ε. Κωμοδρόμου για Λ. Παπαφιλίππου & Σία Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Η παρούσα απόφαση εκδίδεται στο πλαίσιο Αίτησης, με την οποία οι Ενάγοντες – Αιτητές (οι «Αιτητές») ζητούν τον παραμερισμό του σημειώματος εμφάνισης που καταχώρισαν οι δικηγόροι του Εναγομένου 1 («Καθ’ ου η Αίτηση») για το λόγο ότι αυτό καταχωρίσθηκε χωρίς να του επιδοθεί η Αγωγή.
Στις 17/10/20222 οι Ενάγοντες καταχώρισαν Κλητήριο Γενικώς Οπισθογραφημένο, το οποίο επιδόθηκε μόνο στην Εναγόμενη 2, στις 21/10/2022. Εκείνη καταχώρισε Σημείωμα Εμφάνισης δια των δικηγόρων της στις 2/11/2022, συνοδευόμενο από έντυπο διορισμού δικηγόρου. Στις 19/01/2023 καταχώρισε και ο Εναγόμενος 1 Σημείωμα Εμφάνισης δια των ίδιων δικηγόρων, επίσης συνοδευόμενο από έντυπο διορισμού δικηγόρου.
Στις 31/03/2023 οι Αιτητές καταχώρισαν την υπό εξέταση Αίτηση ζητώντας την ακύρωση και/ή τον παραμερισμό και/ή την διαγραφή του Σημειώματος Εμφάνισης, το οποίο καταχωρίσθηκε από το δικηγορικό γραφείο Λ. Παπαφιλίππου & Σία Δ.Ε.Π.Ε. εκ μέρους του Εναγομένου 1, ως άκυρο και/ή παράτυπο. Η νομική βάση της Αίτησης στηρίζεται στις Δ.2, Δ.5 θ.1, 2, 3, 9, 10, Δ.9 θ.1-11, Δ.16, Δ.19 θ.26 Δ.48, Δ.63 και Δ.64 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών (στο εξής «ΠΔΔΚ»), στον περί Δικαστηρίων Νόμο του 1960 (Ν.14/1960), στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και στη σχετική επί του θέματος νομολογία.
Η Αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση δικηγόρου (η «ΕΔ-ΔΙ»), η οποία αναφέρεται στο δικονομικό ιστορικό της υπόθεσης και στις ανεπιτυχείς προσπάθειες των Αιτητών να εντοπίσουν τον Καθ’ ου η Αίτηση για να του επιδώσουν. Συγκεκριμένα, ο επιδότης μετέβη στην τελευταία γνωστή διεύθυνση του Καθ’ ου η Αίτηση, πλην όμως εκεί βρήκε μόνο την μητέρα του, η οποία του ανέφερε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν διέμενε εκεί και δεν γνώριζε τον τόπο διαμονής του, αφού δεν είχε πλέον επαφή μαζί του. Η ειδοποίηση του επιδότη επισυνάφθηκε ως Τεκμήριο 1. Κατόπιν έρευνας, εντοπίστηκε δεύτερη διεύθυνση, στην οποία ο επιδότης δεν βρήκε τον Καθ’ ου η Αίτηση, καθώς και κινητό τηλέφωνο στο οποίο δεν ανταποκρινόταν ο Καθ’ ου η Αίτηση. Επισυνάφθηκε ως Τεκμήριο 2 η ειδοποίηση του επιδότη.
Παρά την ανεπιτυχή επίδοση του Κλητηρίου. Ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρισε εμφάνιση δια δικηγόρου στις 19/10/2022 και, σύμφωνα με την ΕΔ-ΔΙ η καταχώριση αυτή έγινε αυθαίρετα, παράτυπα και κατά παράβαση των ΠΔΔΚ, εν όψει της μη επίδοσης του Κλητηρίου σε εκείνον. Κατά την ΕΔ-ΔΙ η εν λόγω παρατυπία παραβιάζει δυσμενώς τα δικαιώματα Αιτητών επειδή δεν ακολουθήθηκε η ενδεδειγμένη διαδικασία και η μη τήρηση των διαδικασιών θα έχει ως αποτέλεσμα την περιπλοκή των επίδικων ζητημάτων και την σπατάλη πολύτιμου δικαστικού χρόνου και εξόδων. Αντιθέτως, εάν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα δεν θα επηρεαστεί ο Καθ’ ου η Αίτηση, αφού είναι προς το συμφέρον και του ιδίου να τηρηθούν οι κανονισμοί.
Στις 9/10/2023, ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρισε Ειδοποίηση περί πρόθεσης Ένστασης (η «Ένσταση»), με την οποία εγείρει 6 λόγους ένστασης, υποστηρίζοντας ότι η αίτηση είναι παράτυπη, αντικανονική, αστήρικτη, καταχρηστική, ελλείπει οποιαδήποτε νομική βάση, τυχόν έγκρισή της θα περιπλέξει και θα καθυστερήσει τη διαδικασία και ότι από την ΕΔ-ΔΙ δεν προκύπτει κανένας λόγος να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα.
Η Ένσταση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση λειτουργού της Εναγομένης 2 (στο εξής η «ΕΔ-ΚΣ»), η οποία αναφέρεται στο δικονομικό ιστορικό και υποστηρίζει ότι η συμμετοχή του Καθ’ ου η Αίτηση στην δικαστική διαδικασία προϋποθέτει την καταχώριση έγκυρου νόμιμου σημειώματος εμφάνισης στη βάση της Δ.16 των ΠΔΔΚ και εντύπου διορισμού δικηγόρου (retainer), εάν θα εκπροσωπηθεί από δικηγόρο. Αφ’ ης στιγμής αυτά έχουν καταχωρισθεί, η εμφάνιση είναι έγκυρη, αφού δεν υπάρχει πρόνοια στη Δ.16 που να προϋποθέτει την επίδοση του Κλητηρίου για να καταχωρισθεί σημείωμα εμφάνισης. Οι περιπτώσεις για τις οποίες μπορεί να παραμεριστεί σημείωμα εμφάνισης καθορίζονται στην Δ.16 θ.3 και δεν περιλαμβάνουν την μη επίδοση του Κλητηρίου. Ούτε υπάρχει άλλη πρόνοια που να υποστηρίζει το αίτημα των Αιτητών.
Στην προκειμένη περίπτωση, όταν επιδόθηκε το Κλητήριο στην Εναγόμενη 2, εκείνη ειδοποίησε τηλεφωνικώς τον ασφαλισμένο της – Καθ’ ου η Αίτηση. Εκείνος μετέβη στα γραφεία της Εναγομένης 2, την ενημέρωσε ότι θέλει να διορίσει και εκείνος τους ίδιους δικηγόρους με την Εναγόμενη 2 και υπέγραψε σχετικό διοριστήριο, το οποίο η Εναγόμενη 2 προώθησε στους δικηγόρους της και εκείνοι καταχώρισαν εμφάνιση στη βάση αυτού. Επιχειρηματολογεί, περαιτέρω, ότι ουδείς δυσμενής επηρεασμός προκύπτει από την καταχώριση του εν λόγω σημειώματος εμφάνισης, αντιθέτως το αίτημα προωθείται καταχρηστικά και αβάσιμα.
Η Ακρόαση της αίτησης διεξήχθη στη βάση του περιεχομένου της Αίτησης και της Ένστασης καθώς και των Αγορεύσεων των δικηγόρων των μερών, οι οποίες προσκομίστηκαν στο Δικαστήριο γραπτώς.
Σύμφωνα με τη Δ.5 θ.1, σε κάθε εναγόμενο που κατονομάζεται στο Κλητήριο πρέπει, εκτός εάν Δικαστής διατάξει διαφορετικά, να επιδίδεται, με τον τρόπο που αναφέρεται στην Δ.5 θ.2, πιστό αντίγραφο του Κλητηρίου και τέτοια επίδοση θα θεωρείται καλή επίδοση του Κλητηρίου. Παρατίθεται αυτούσιο το λεκτικό:
«Every defendant named on the writ of summons shall, except a Judge otherwise orders, be served in the manner provided in Rule 2 of this Order with an office copy of the writ, and such service shall be deemed good service of the writ.»
Σύμφωνα με την Δ.16 Θ.1 ο εναγόμενος πρέπει να καταχωρεί εμφάνιση στο Πρωτοκολλητείο από το οποίο εκδόθηκε το κλητήριο ένταλμα. Σύμφωνα με την Δ.16 Θ.2 ο εναγόμενος πρέπει να καταχωρεί εμφάνιση σε κλητήριο ένταλμα δια της παραδόσεως αυτού στον Πρωτοκολλητή του Πρωτοκολλητείου που αναφέρεται στην Δ.16 Θ.1 γραπτού σημειώματος συμμορφούμενος με τους όρους της Δ.16 θ.3 και δια παραδόσεώς του στη διεύθυνση επίδοσης του ενάγοντος.
Η Δ.16 θ.3(1) παραθέτει τις πληροφορίες που πρέπει να περιέχει ένα τέτοιο σημείωμα εμφάνισης, περιλαμβανομένης διεύθυνσης επίδοσης. Σύμφωνα με την Δ.16 Θ.3 (2), αν το σημείωμα εμφάνισης δεν περιέχει τέτοια διεύθυνση, δεν θα πρέπει να παραλαμβάνεται και αν τέτοια διεύθυνση είναι παραπλανητική ή φανταστική, η εμφάνιση δύναται να παραμερισθεί από το Δικαστήριο, κατόπιν αιτήσεως του ενάγοντος.
Όταν δε το Σημείωμα Εμφάνισης αναφέρει ότι ο Εναγόμενος θα εκπροσωπηθεί από δικηγόρο, τότε σύμφωνα με την Δ.16 Θ.11 αυτό πρέπει να συνοδεύεται από υπογεγραμμένο έντυπο διορισμού (retainer) κατά το έντυπο 12Α («Form 12A»).
Μοναδικός σκοπός της επίδοσης είναι να λάβει γνώση ο εναγόμενος της εναντίον του διαδικασίας και τους λόγους για τους οποίους καλείται ενώπιον Δικαστηρίου, ούτως ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να υπερασπιστεί δεόντως τον εαυτό του. Χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από το Annual Practice 1958, σ. 102:
«“Service” generally – its object – The object of all service was, of course, only to give notice to the party on whom it was made, so that he might be aware of, and able to resist, that which was sought against him, and where that had been done, so that the Court might feel perfectly confident that service had reached him, everything had been done that could be required.»
Το δικαίωμα κάθε εναγομένου να λάβει γνώση της εναντίον του διαδικασίας και να του δοθεί ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του προστατεύεται από το Άρθρο 30.3 του Συντάγματος, που προνοεί τα ακόλουθα:
«3. Έκαστος έχει το δικαίωμα:
(α) να πληροφορηθή τους λόγους, δι’ ους καλείται να εμφανισθή ενώπιον του δικαστηρίου,
(β) να προβάλη τους ισχυρισμούς αυτού ενώπιον του δικαστηρίου και να έχη χρόνον επαρκή διά την προπαρασκευήν τούτων,
(γ) να προσάγη ή να προκαλή την προσαγωγήν των μέσων αποδείξεως και να εξετάζη μάρτυρας συμφώνως τω νόμω,
(δ) να έχη συνήγορον της ιδίας αυτού εκλογής …,
(ε) να έχει δωρεάν συμπαράστασιν διερμηνέως ....»
Συνεπώς, η δέουσα επίδοση μιας αγωγής στους εναγομένους συνιστά μεν επιτακτική υποχρέωση των εναγόντων, πλην όμως, η υποχρέωση αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη και συναρτάται με το δικαίωμα κάθε εναγομένου να λάβει δεόντως γνώση του τι του καταλογίζεται, ώστε να έχει την ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Το ζητούμενο είναι να λάβει γνώση και όχι η τυπολατρική - τελετουργική προσκόλληση στους θεσμούς.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο Καθ’ ου η Αίτηση εμφανίστηκε δια δικηγόρου, καταχώρισε Σημείωμα Εμφάνισης κατά τα διαλαμβανόμενα στη Δ.16, συνοδευόμενο από υπογεγραμμένο έντυπο διορισμού δικηγόρου. Σημειώνεται, δε, ότι οι Ενάγοντες δεν έθεσαν ζήτημα μη τήρησης οποιωνδήποτε εκ των προϋποθέσεων της Δ.16 ούτε οποιαδήποτε παρατυπία στο σημείωμα εμφάνισης του Καθ’ ου η Αίτηση ή του διοριστηρίου. Το μόνο που επικαλούνται είναι την μη επίτευξη επίδοσης.
Προς τούτο, παρέπεμψαν στην υπόθεση Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού ν. Chr. P Michaelides (Estates) Limited (2002) 1 ΑΑΔ 43, επιχειρηματολογώντας ότι ο ενάγων υποχρεούται να προβεί στις δέουσες ενέργειες για επίδοση του κλητηρίου στον εναγόμενο, ότι σε περίπτωση που ο ενάγων δεν προβεί σε καλή επίδοση, ο εναγόμενος θα χάσει το δικαίωμά του να υπερασπιστεί τον εαυτό του και ότι μόνο κατόπιν καλής επίδοσης είναι δυνατό να συνεχιστεί η διαδικασία. Εφόσον στην προκειμένη δεν κατάφεραν οι Ενάγοντες ακόμα να επιδώσουν το Σημείωμα Εμφάνισης του Καθ’ ου η Αίτηση είναι παράτυπο και «μόνο μετά από επιτυχημένη επίδοση γένεται το δικαίωμα του Καθ’ ου η Αίτηση 1 να προβεί σε καταχώρισε σημειώματος εμφάνισης…» Παρέπεμψαν, ειδικώς, στο ακόλουθο απόσπασμα από την πιο πάνω απόφαση:
«Η καλή επίδοση συνδέεται αναπόφευκτα με τη δυνατότητα του ενδιαφερομένου να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους εγκαλείται στο δικαστήριο. Τότε μόνο του παρέχεται η δυνατότης να υπερασπισθεί. Πρόκειται για δικαίωμα που έχει αναχθεί σε θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα. Το άρθρ. 30.3(α) και (β) περιλαμβάνεται στο χάρτη των "θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών" του Συντάγματος.»
Η απόφαση την οποία επικαλούνται οι δικηγόροι των Αιτητών εκδόθηκε στο πλαίσιο αίτησης, δυνάμει της Δ.17, θ.10, για παραμερισμό απόφασης που εκδόθηκε ερήμην, λόγω κακής επίδοσης του ειδικά οπισθογραφημένου σε εναγόμενη εταιρεία. Κρίθηκε ότι ένεκα της κακής επίδοσης παραβιάστηκαν τα δικαιώματα της εναγομένης, αφού στερήθηκε της δυνατότητας να υπερασπιστεί τον εαυτό της.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση εμφανίζεται οικειοθελώς στη διαδικασία, άνευ όρων, εκπροσωπούμενος από δικηγόρο, δηλώνοντας πρόθεση να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Εφόσον ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει λάβει γνώση της Αγωγής που κινήθηκε εναντίον του και εμφανίζεται στη διαδικασία, τα δικαιώματά του έχουν διασφαλιστεί. Δεν έχει σημασία εάν η εμφάνισή του γίνεται κατόπιν επίδοσης του Κλητηρίου ή οικειοθελώς άνευ επίδοσης ή κατόπιν παράτυπης επίδοσης. Εφόσον ειδοποιήθηκε από την Εναγομένη 2, έλαβε γνώση της ύπαρξης της Αγωγή και εμφανίζεται, το ζητούμενο από την επίδοση, που ήταν να λάβει γνώση της ύπαρξης και του περιεχομένου της Αγωγής, επετεύχθη, χωρίς να χρειαστεί επίδοση. Επομένως, δεν είναι αντιληπτό σε τι συνίσταται η παρατυπία και η παραβίαση δικαιωμάτων που επικαλούνται οι Αιτητές.
Οι ευπαίδευτοι δικηγόροι του Καθ’ ου η Αίτηση παρέπεμψαν στις σελίδες 91-92 του Annual Practice 1966, στις οποίες σαφώς προνοείται η δυνατότητα παράκαμψης της επίδοσης όπου εμφανίζεται οικειοθελώς ένας εναγόμενος. Παραθέτω τα σχετικά αποσπάσματα:
«General provisions (O.10, r.1)
1. (1) Subject to the provisions of any Act and these Rules, a writ must be served personally on each defendant by the plaintiff or his agent.
……..
(3) Where a writ is not duly served on a defendant but he enters an unconditional appearance in the action begun by the writ, the writ shall be deemed to have been duly served on him and to have been served on the date on which he entered the appearance.
Personal Service on each Defendant – A writ of summons, as well as originating summons (whether or not appearance is required to be entered), an originating notice of motion and a petition must be served personally on each defendant, unless such personal service is excepted under any particular Rule or statutory enactment.»
«Exceptions to Personal Service – There are the following exceptions under the Rules to the requirement that the originating process must be served on each defendant:
(1) Where the defendant’s solicitor indorses on the writ or other originating document a statement that he accepts service on behalf of the defendant (Rule 1 (2))
(2) Where the defendant enters an unconditional appearance before service (Rule 1 (3))
[…]»
«Unconditional Appearance before Service - para.3 is new, but embodies the former practice known as appearance ‘gratis’, under which a person could at any time after the issue of a writ or an originating summons, waive service and enter an unconditional appearance (Outlon v Radcliffe (1874), L. R. C. P. 189; Pike v. Nairn & Co. Ltd [1960] 2 W. L. R.897; [1960] 2 All E. R. 184.)»
Οι πιο πάνω πρόνοιες, παρόλο που ενσωματώθηκαν στην αγγλική πρακτική μεταγενέστερα της έκδοσης του Annual Practice του 1958, η οποία απετέλεσε τη βάση των κυπριακών ΠΔΔΚ, εντούτοις ενσωματώνουν εν μέρει τους υφιστάμενους τότε κανονισμούς και εν μέρει την πρακτική που ούτως ή άλλως ακολουθείτο δυνάμει των προηγούμενων κανονισμών και επομένως είναι διαφωτιστικές (βλ. TRADE DEVELOPMENT BANK ν. PROMACHOS SHIPPING (1979) 1 CLR 566).
Άλλωστε, η δυνατότητα ενός προσώπου να εμφανιστεί οικειοθελώς στη διαδικασία έχει αναγνωριστεί σαφώς σε αριθμό αποφάσεων στη κυπριακή νομολογία, ακόμα και σε περιπτώσεις που διαπιστώθηκαν παρατυπίες και μη τήρηση των θεσμών και κανονισμών που αφορούν την επίδοση, οι οποίες εν όψει της εμφάνισης των εναγομένων δεν οδήγησαν σε ακυρότητα της επίδοσης. Κοινό υπόβαθρό των αποφάσεων αυτών είναι το σκεπτικό ότι η εμφάνιση ενός εναγομένου δηλοί ότι έλαβε γνώση της διαδικασίας που τον αφορά και εφόσον του δίδεται ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ο σκοπός της επίδοσης επιτυγχάνεται και οι όποιες τυχόν παρατυπίες και μη συμμόρφωση με τους σχετικού δικονομικούς κανόνες αυτοθεραπεύεται.
Ενδεικτικά παραπέμπω στην υπόθεση Alpha Bank Cyprus Ltd ν. Si Senh Dau και Άλλων (2016) 1 ΑΑΔ 956, όπου αποφασίστηκε ότι οι τυπικές παραλείψεις είναι αυτοθεραπεύσιμες, ειδικά όταν ο εναγόμενος έλαβε άμεσα γνώση της διαδικασίας και δεν επηρεάστηκαν τα δικαιώματα του. Και τούτο αφού δεν θα έχει κανένα νόημα να ακυρωθεί η επίδοση και να λάβουν χώρα άλλα διαβήματα για γνωστοποίηση εκ νέου στον εναγόμενο μιας διαδικασίας που ήδη γνωρίζει. Στην υπόθεση αυτή επιδόθηκαν αγωγές εκτός δικαιοδοσίας, χωρίς να έχουν μεταφραστεί σε γλώσσα που κατανοούσαν οι εναγόμενοι. Οι εναγόμενοι εμφανίστηκαν δια δικηγόρων, ζητώντας παραμερισμό της επίδοσης. Κρίθηκε ότι τυπικές παραλείψεις ή η μη επίδοση μετάφρασης δεν ακυρώνει την επίδοση και ότι σε περιπτώσεις που ο εναγόμενος δεν ερημοδίκησε αλλά εμφανίστηκε εγκαίρως στο Δικαστήριο, χωρίς να έχουν επηρεαστεί τα δικαιώματα του, το θέμα αυτοθεραπεύεται.
Σχετική είναι και η απόφαση Marfin Popular Bank Public Co Ltd ν. Telec Logistic Company Ltd κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 1002, η εναγόμενη θέλησε να συνενώσει ως τριτοδιάδικο μια αλλοδαπή εταιρεία και εξασφάλισε άδεια για έκδοση και επίδοση προς αυτήν ειδοποίησης τριτοδιάδικου. Ο τριτοδιάδικος καταχώρησε εμφάνιση μέσω δικηγόρου από Κύπρο, ο οποίος αποδέχθηκε την επίδοση της ειδοποίησης τριτοδιάδικου. Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι αφού ο τριτοδιάδικος είναι εταιρεία με έδρα εκτός της δικαιοδοσίας των κυπριακών δικαστηρίων, εφαρμόζονται για την έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιάδικου, κατ' αναλογία οι πρόνοιες της Δ.2, θ.2 και Δ.6 θ.1 των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας οι οποίες είναι επιτακτικές. Το Ανώτατο Δικαστήριο ανατρέποντας την πρωτόδικη απόφαση εξήγησε το σκεπτικό της επίδοσης και το αποτέλεσμα μιας οικειοθελούς εμφάνισης, ως εξής:
«Περαιτέρω, όμως, από τη στιγμή που ο τριτοδιάδικος συγκατένευσε και έθεσε τον εαυτό του οικειοθελώς στη δικαιοδοσία του δικαστηρίου, δεν τίθεται θέμα τήρησης των θεσμών στους οποίους αναφέρθηκε το πρωτόδικο δικαστήριο. Οι θεσμοί που αφορούν τόσο την επίδοση στον τριτοδιάδικο, αλλά και στους άλλους διάδικους γενικά, έχουν τεθεί ούτως ώστε να εξασφαλίζεται η ενημέρωσή τους για την υφιστάμενη διαδικασία που τους αφορά. Εφ' όσον ο τριτοδιάδικος έθεσε τον εαυτό του αυτοβούλως στη δικαιοδοσία των κυπριακών δικαστηρίων δεν τίθεται θέμα παράτυπης διαδικασίας.
Συνάγεται, σαφώς, ότι αυτόβουλη και οικειοθελής άνευ όρων εμφάνιση συνιστά αποποίηση του εναγομένου να τύχει «κανονικής» επίδοσης στη βάση των σχετικών δικονομικών κανόνων.
Διερωτώμαι, τέλος, τι νόημα θα είχε να παραμεριστεί η εμφάνιση του Καθ’ ου η Αίτηση, τον οποίο οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι δεν εντοπίζουν, προκειμένου να σπαταληθεί χρόνος για να λάβουν διαβήματα να τον εντοπίσουν και να του επιδώσουν κάτι που ήδη γνωρίζει και δηλώνει με άνευ όρων εμφάνισή του (unconditional appearance) την πρόθεσή του να συμμετάσχει στη διαδικασία. Το αίτημα των Αιτητών κρίνεται ότι στερείται νομικού ερείσματος και κρίνεται, επίσης, ως μη λογικό, αφού θα είχε ως αποτέλεσμα απλώς την άνευ λόγου καθυστέρηση της διαδικασίας της αγωγής.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η αίτηση δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη και απορρίπτεται. Σε σχέση με τα έξοδα, κατ’ εφαρμογή του γενικού κανόνα από τον οποίο δεν βρίσκω λόγο να αποκλίνω, επιδικάζονται υπέρ του Καθ’ ου η Αίτηση 1 και εναντίον των Αιτητών, ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Κατά τα λοιπά, να ακολουθηθούν οι θεσμοί.
(Υπ.).……………………………….
Δ-Μ Γεωργιάδου, Προσ. Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ