ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. Ιωαννίδου – Παπά, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 5098/14
Μιχάλη Αριστοτέλους
Ενάγοντα
και
Progressive Insurance Ltd
Εναγόμενη
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 29 Μαρτίου 2024
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για τον Ενάγοντα: κος Κ. Τούμπας για Τούμπας & Τούμπας Δ.Ε.Π.Ε.
Για την Εναγόμενη: κος Χ. Χατζηγιάγκου για Λ. Παπαφιλίππου & Σια Δ.Ε.Π.Ε
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ενάγων με την αγωγή του αξιώνει Αναγνωριστική απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να αναγνωρίζεται ότι η εναγόμενη έχει παραβιάσει το μεταξύ τους ασφαλιστήριο συμβόλαιο, αποζημίωση του ενάγοντα για το ποσό των €30.000,00 και/ή οποιοδήποτε άλλο ποσό κριθεί αναγκαίο που αντιπροσωπεύει την αξία του οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ] άμεσα προ του ατυχήματος, ειδικές και γενικές αποζημιώσεις για σωματικές βλάβες του, τόκους και έξοδα, κατόπιν τροχαίου δυστυχήματος που συνέβηκε στις 21.12.13.
ΔΙΚΟΓΡΑΦΗΜΕΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
Σύμφωνα με την έκθεση απαίτησης (Ε/Α στο εξής) ο ενάγοντας ήταν υγιής και αρτιμελής και ο ιδιοκτήτης του οχήματος με αριθμό εγγραφής [ ]. Η εναγόμενη ήταν ασφαλιστική εταιρεία εγγεγραμμένη σύμφωνα με το Νόμο. Μεταξύ του ενάγοντα και της εναγόμενης υπογράφηκε το ασφαλιστήριο συμβόλαιο («συμβόλαιο» στο εξής») με αρ. [ ] για το πιο πάνω όχημα του για την περίοδο 9.1.13 - 8.1.14 με περιεκτική ασφάλιση αυτού. Ήταν ρητός όρος του συμβολαίου ότι η εναγόμενη θα αποζημιώσει τον ενάγοντα έναντι κινδύνων που τυχόν προκαλέσουν ζημιά και/ή απώλεια στο όχημα, ως επίσης θα τον αποζημιώσει για οποιοδήποτε προσωπικό ατύχημα για το συνολικό ποσό των €10.000. Επίσης ήταν όρος ότι αυτός θα ειδοποιούσε έγκαιρα την εναγόμενη σε περίπτωση οποιουδήποτε περιστατικού. Στις 21.12.13 ο ενάγων οδηγώντας το όχημα του ενεπλάκηκε σε δυστύχημα μόνος του, λόγω παγετού και το όχημα καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ αυτός υπέστη σωματικές βλάβες. O ενάγων ειδοποίησε την εναγόμενη για το δυστύχημα για να τηρήσει τις υποχρεώσεις της βάση του συμβολαίου και να τον αποζημιώσει. Το όχημα του εκτιμήθηκε μέσω εκτιμητή και επιβεβαίωσε ότι αυτό προ του ατυχήματος είχε αξία €30.000 ενώ μετά το ατύχημα €5000. Η εναγόμενη αδικαιολόγητα αρνείται να τον αποζημιώσει και να καλύψει οποιαδήποτε ζημιά υπέστη ο ενάγων που αφορά το όχημα του και τις σωματικές του βλάβες. Αυτός ζητεί επιπρόσθετα των αξιώσεων του στο κλητήριο ένταλμα γενικές αποζημιώσεις για παράβαση συμφωνίας και /ή απώλεια κέρδους και €10.000 ως αποζημίωση, το οποίο αντιπροσωπεύει την ρήτρα ασφαλιστικής κάλυψης του δυστυχήματος του ενάγοντα.
Στην έκθεση υπεράσπισης της (Ε/Υ στο εξής) η εναγόμενη αποδέχεται ότι ο ενάγων ήταν ο ιδιοκτήτης του οχήματος, ότι αυτή είναι ασφαλιστική εταιρεία και ότι την επίδικη περίοδο υπογράφηκε μεταξύ τους σύμβαση ασφαλιστικής κάλυψης Περιεκτικής φύσεως, ότι αυτή έχει ευθύνη να αποζημιώσει τον ενάγοντα με βάση τους όρους του ασφαλιστηρίου συμβολαίου. Είναι η θέση της ότι η κάλυψη του ενάγοντα αφορούσε ζημιά στο όχημα του και/ή θάνατο του και/ή ανικανότητα του υπό συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις. Δεν παρείχετο κάλυψη για σωματικές βλάβες και/ή έξοδα νοσηλείας του ενάγοντα. Αποδέχεται ότι επεσυνέβηκε δυστύχημα και αρνείται ότι ο ενάγων υπέστη οποιεσδήποτε σωματικές βλάβες. Αποδέχεται ότι ο ενάγων ενημέρωσε για το ατύχημα την αστυνομία στις 21.12.13. Ισχυρίζεται ότι πριν την έγερση της αγωγής προσέφερε στον ενάγοντα το ποσό της διαφοράς της αξίας του οχήματος προ του ατυχήματος με την εναπομείνασα αξία, αλλά αυτός δεν αποδέχθηκε. Επίσης ισχυρίζεται ότι η ζημιά του ενάγοντα δεν υπερβαίνει τις €16.000. Εν κατακλείδι ζητεί την απόρριψη της αγωγής με έξοδα υπέρ της.
Στην απάντηση του ο Ενάγων απορρίπτει τους ισχυρισμούς της εναγομένης και ισχυρίζεται ότι στις 20.6.14 αποκάλυψε ιατρικό πιστοποιητικό στην εναγόμενη, ότι η εναγόμενη δεν προέβηκε μόνο σε εκτίμηση των ζημιών του ενάγοντα, αλλά αυτή προσέφερε το ποσό των €26.000 ως αποζημίωση της ζημιάς του οχήματος του μέσω αξιωματούχου της. Επίσης αρνείται την θέση της εναγομένης ότι του προσέφερε το ποσό της διαφοράς της αξίας του οχήματος προ του ατυχήματος με αφαιρετέα την εναπομείνασα αξία και ότι αυτός δεν αποδέχτηκε. Ζητεί απόφαση υπέρ του και εναντίον της εναγομένης, ως η απαίτηση του.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Για την απόδειξη της υπόθεσης του ενάγοντα, κατέθεσε ο ενάγων ως ΜΕ1 και ο Ν.Μαρκουλής(ΜΕ2). Προς υπεράσπιση της εναγόμενης κατέθεσε ένας μάρτυρας ήτοι ο Ν.Παπαδόπουλλος (ΜΥ1).
Επίσης κατά την ακροαματική διαδικασία κατατέθηκε η γραπτή δήλωση του ΜΕ1, οι εκθέσεις των ΜΕ2 και ΜΥ1 (τεκμ.Α, 12 και 14 αντίστοιχα) καθώς και 13 τεκμήρια ως Παραδεκτά Γεγονότα για την αλήθεια του περιεχομένου τους και τα τελευταία καθίστανται ευρήματα του δικαστηρίου.
Στην συνέχεια θα αναφερθώ στα κύρια σημεία της μαρτυρίας του κάθε μάρτυρα, τα οποία είναι απαραίτητα για την εξαγωγή των συμπερασμάτων μου σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας. Το πλήρες περιεχόμενο της μαρτυρίας είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης, έχει μελετηθεί και λαμβάνεται υπόψη στο σύνολο του.
ΜΕ1 ήταν ο ενάγων ο οποίος υϊοθέτησε την γραπτή δήλωση του τεκμ.Α στην οποία ουσιαστικά επαναλαμβάνει την Ε/Α του και επικαλείται την παραβίαση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου που υπέγραψε με την εναγόμενη η οποία οφείλει να τον αποζημιώσει για την απώλεια του οχήματος του αλλά και για τις γενικές και ειδικές αποζημιώσεις που αξιώνει απ΄αυτήν.
Κατά την κυρίως εξέταση του διευκρίνισε ότι την ημέρα του δυστυχήματος ενημέρωσε τηλεφωνικά τον ασφαλιστή του Σ.Κουλουντή, ότι εκτιμητής της εναγομένης ετοίμασε έκθεση αφού εκτίμησε το όχημα του και του πρόσφερε το ποσό των €26.000 το οποίο όμως αυτός δεν αποδέχτηκε γιατί το αυτοκίνητο του είχε ασφαλιστεί για €35.000 πριν το ατύχημα ενώ το είχε αγοράσει €39.000. Μετά την εκτίμηση από τον κ.Μαρκουλή πώλησε για παλιοσίδερα το όχημα του στα €1500.
Αντεξεταζόμενος είπε ότι το ατύχημα έγινε γιατί ήταν κρύο και ο δρόμος ήταν ολισθηρός. Δεν συγκρούστηκε με άλλο όχημα. Ήταν εισήγηση του ασφαλιστή του για να το ασφαλίσει στο ποσό των €35.000.
ΜΕ2 ήταν ο Ν. Μαρκουλής εκτιμητής και εμπειρογνώμονας ατυχημάτων για 48 χρόνια. Αυτός υϊοθέτησε την έκθεση τεκμ.12 που ετοίμασε για το όχημα του ενάγοντα, κατόπιν των οδηγιών του και την οποία του παρέδωσε στις 9.10.14. Σε αυτήν επισυνάπτονται οι φωτογραφίες του οχήματος τις οποίες έλαβε.
Ο ΜΥ1 είναι εκτιμητής οχημάτων από το 1996 και διατηρεί δικό του γραφείο γι’ αυτό το σκοπό. Κατέθεσε και υϊοθέτησε την έκθεση του ημερομηνίας 4.2.14, τεκμ.14. Αναφορικά με το όχημα του ενάγοντα προέβηκε στην δική του εκτίμηση. Είπε ότι όπως ήταν η κατάσταση του οχήματος ήταν ασύμφορη η επιδιόρθωση του και έκανε έρευνα στην αγορά για την τιμή του και η αξία του ήταν στις €26.000. Η εναπομείνασα αξία του ήταν €10.000. Στην έκθεση του συμπεριλαμβάνεται αναλυτική κατάσταση των εξαρτημάτων αν επιδιορθώνονταν όμως εκτίμησε ότι το αυτοκίνητο καταστράφηκε ολοσχερώς.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Σκοπός της αξιολόγησης της μαρτυρίας είναι να μπορέσει το Δικαστήριο να προβεί σε διαπιστώσεις αναφορικά με τα πραγματικά γεγονότα και, στη βάση των δικών του ευρημάτων ως προς τα γεγονότα, να εξετάσει στη συνέχεια κατά πόσον ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης, το έχει αποσείσει στον βαθμό που απαιτείται. Ωστόσο, η αξιοπιστία εκτιμάται αυτοτελώς και ανεξαρτήτως επιπέδου απόδειξης (Barry Wynne v. David Costakis Mavronicola κ.α. (2009) 1(β) Α.Α.Δ. 1138, Αθανασίου κ.α. ν Κουνούνη (1997) 1 Α.Α.Δ. 614).).
Η μαρτυρία εξετάζεται από τo Δικαστήριο συνολικά και όχι αποσπασματικά (Βλ. μεταξύ άλλων απόφαση της Μιχαηλίδου, Δ., ημερ. 8.4.2014, στην Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 273/2010, Βαρβάρα (Ρίτσα) Mason ν. Αντώνη Αντωνίου κ.α).
Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τον ενάγοντα όπως και τους λοιπούς δύο μάρτυρες τους οποίους και αξιολογώ.
Ο ενάγων ΜΕ1 περιέγραψε με επάρκεια πώς οδηγώντας το όχημα του ενεπλάκηκε μόνος του σε δυστύχημα λόγω παγετού στο δρόμο. Αποδέχομαι ότι το όχημα του ήταν ασφαλισμένο στην εναγόμενη για το ποσό των €35000, δυνάμει του συμβολαίου. Σ΄αυτό προκλήθηκαν υλικές ζημιές και ο ίδιος υπέστη σωματικές βλάβες (οι οποίες αναφέρονται στο τεκμ.Α΄). Αυτός ήταν ειλικρινής και ανέφερε τα γεγονότα με σαφήνεια. Σε καμία περίπτωση δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση του. Επίσης αποδέχομαι την θέση του ότι το αγόρασε €39.500 (τεκμ.4). Ο ίδιος υποστήριξε ότι μετά το δυστύχημα το όχημα του πωλήθηκε για παλιοσίδερα €1500, όμως δεν παρουσίασε επαρκή μαρτυρία περί τούτου. Συνεπώς η θέση του για το τί απέγινε το όχημα του μετά το δυστύχημα, δηλαδή ειδικότερα η μηχανή και το κιβώτιο ταχυτήτων, αξίας €5000 για τα οποία ο ΜΕ2 είπε ήταν ανέπαφα, παρέμεινε μετέωρη. Η μαρτυρία του στα λοιπά σημεία κρίνεται ως αξιόπιστη και προβαίνω στα ανάλογα ευρήματα.
Ο ΜΕ2 και ο ΜΥ1 εκτιμητές κατέθεσαν ως εμπειρογνώμονες. Όσον αφορά την προσέγγιση και εξέταση μαρτυρίας εμπειρογνώμονα υπάρχει πληθώρα νομολογίας (βλ. Φιλίππου ν. Οδυσσέως (1989) 1 C.L.R. 1, Θεοσκέπαστη Φαρμ ν. Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 984, Ευαγγέλου ν. Αμπίζας (1982) 1 C.L.R. 41 και Νικολάου ν. Σταύρου (1992) 1Β Α.Α.Δ. 746), Χαραλάμπους ν. Αβραάμ κ.α. (1999) 1 Α.Α.Δ. 1441). Σύμφωνα με αυτή το Δικαστήριο θα πρέπει πρώτα να πεισθεί ότι ο μάρτυρας είναι εμπειρογνώμονας στον τομέα που καταθέτει και στην συνέχεια να εξετάσει αν με την μαρτυρία του έχει δώσει τα αναγκαία επιστημονικά κριτήρια ώστε να καταστήσει ικανό το Δικαστήριο να ελέγξει την ακρίβεια των συμπερασμάτων του, προκειμένου να σχηματίσει την δική του ανεξάρτητη κρίση, με εφαρμογή των κριτηρίων πάνω στα γεγονότα που θα αποδειχθούν με μαρτυρία.
Επί του προκειμένου αναφορικά με το κατά πόσο οι μάρτυρες αυτοί είναι εμπειρογνώμονες, στην ειδικότητα του έκαστος, δεν αμφισβητήθηκε. Συναφώς η μαρτυρία τους θα προσεγγιστεί και θα αξιολογηθεί με βάση τις αρχές που διέπουν την αξιολόγηση και προσέγγιση εμπειρογνωμόνων μαρτύρων.
Ο ΜΕ2 μου έκανε καλή εντύπωση και οι θέσεις του αναφορικά με το όχημα του ενάγοντα ήταν εμπεριστατωμένες και προχωρώ να εξηγήσω. Αποδέχομαι την θέση του ότι το όχημα του ενάγοντα πριν το ατύχημα είχε αξία €30.000 και μετά το ατύχημα €5.000. Αυτό ενισχύεται και από το γεγονός της υπολογιζόμενης αξίας του από την εναγόμενη στο τεκμ.3 στις €35.000. Αποδέχομαι ότι αυτός ως σύμβουλος αγοραπωλησιών αυτοκινήτων γνωρίζει τις αξίες των οχημάτων και εκτίμησε την πιο πάνω αξία του οχήματος. Επίσης αποδέχομαι ότι προς τούτο επισκέφθηκε τα γραφεία Pilaκoutas όπου με τον υπεύθυνο των πωλήσεων έλεγξαν την αξία ιδίων οχημάτων τα οποία κυμαίνονται μεταξύ €28.000 έως €32.000. Μετά το δυστύχημα παραμορφώθηκε ο σκελετός και το αμάξωμα του οχήματος το οποίο δεν ήταν επιδιορθώσιμο, δεν θα μπορούσε να επανέλθει στην προηγούμενη του κατάσταση και να είναι ασφαλές στο δρόμο. Αποδέχομαι ότι η αξία των €5000 αφορά εξαρτήματα δηλαδή τη μηχανή και το κιβώτιο ταχυτήτων που θα μπορούσαν να αφαιρεθούν από το όχημα τα οποία ήταν ανέπαφα από το δυστύχημα. Η αξία του οχήματος πριν και μετά υπολογίστηκε για τον Δεκέμβριο του 2013 που έγινε το ατύχημα. Ο ΜΕ2 δεν αμφισβητήθηκε ιδιαίτερα από την υπεράσπιση. Οι θέσεις του ήταν αιτιολογημένες σε σχέση με την κατάσταση του οχήματος του ενάγοντα τόσο πριν όσο και μετά το δυστύχημα, τις αποδέχομαι πλήρως και προβαίνω στα ανάλογα ευρήματα.
Η μαρτυρία του ΜΥ1 ήταν αόριστη και γενική σε αρκετά σημεία και προχωρώ να εξηγήσω:
Είπε ότι υπήρχαν αρκετά εξαρτήματα τα οποία δεν χρειάζονταν επιδιόρθωση, λέγοντας ότι η ζημιά του οχήματος ήταν κυρίως στις δύο πλευρές του μπροστινού μέρους και στην οροφή, αυτός όμως δεν τα συγκεκριμενοποίησε. Αυτός δεν συμφώνησε για την εναπομείνασα αξία του οχήματος που σύμφωνα με τον κ.Μαρκουλή ήταν €5000, χωρίς όμως να δώσει επαρκή αιτιολογία, δηλαδή είπε ότι δεν ήταν εκτεταμένες οι ζημιές και η παραμόρφωση του αμαξώματος και του σκελετού του (σιασί), κάτι βεβαίως που δεν αναφέρει στην έκθεση του, ούτε και το υποστηρίζει με οποιοδήποτε άλλο στοιχείο. Ο ΜΥ1 λέει ότι στις φωτογραφίες φαίνεται το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου να είναι ανέπαφο. Με μία απλή ματιά στις φωτογραφίες διαπιστώνεται ότι στο μπροστινό μέρος του οχήματος (τεκμ12, σελ.2 στις φωτογραφίες) φαίνεται χτύπημα σε αυτό, ελαφρώς αριστερά. Ακόμη διαπιστώνεται ότι στη σελ.2 της αστυνομικής έκθεσης τεκμ.13 αναφέρονται ζημιές σε όλες τις πλευρές. Επίσης λέει ότι οι αερόσακοι ήταν ανέπαφοι σε αντίθεση με τον ΜΕ2 αλλά και τις φωτογραφίες του ιδίου με αρ.6 και
7 στο τεκμ.14. Σε αυτό το σημείο δημιουργείται το ερώτημα του κατά πόσον οι αερόσακοι ήταν ανέπαφοι με την σφοδρότητα μιάς σύγκρουσης που είχε ως αποτέλεσμα το αυτοκίνητο του ενάγοντα να καταστεί πλήρως κατεστραμμένο. Βεβαίως στην αντεξέταση του είπε ότι οι αερόσακοι της οροφής έχρηζαν αλλαγής, κάτι που δεν είχε αναφέρει προηγουμένως. Σε αυτό το σημείο το δικαστήριο αποδέχεται την μαρτυρία του ΜΕ2. Παρά την αναφορά του ότι η μηχανή και το κιβώτιο ταχυτήτων θα μπορούσαν να πωληθούν πέραν των €8000, εντούτοις μιλούσε γενικά και θεωρητικά και δεν παρέθεσε οποιαδήποτε στοιχεία περί τούτου προς υποστήριξη της θέσης του. Να υπομνήσω ότι η αποδεκτή από το δικαστήριο θέση του ΜΕ2 ήταν για €5000. Επίσης είπε ότι υπήρχαν και άλλα εξαρτήματα τα οποία είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς όμως να τα περιγράψει και να τα εξηγήσει στο δικαστήριο.
Αντεξεταζόμενος είπε ότι έχει και εταιρεία εισαγωγής αυτοκινήτων από την Αγγλία. Σε ερώτηση του κ.Τούμπα κατά πόσο εξέτασε εσωτερικά το αυτοκίνητο και αν το καταγράφει στην έκθεση του, απάντησε ότι το είχε επιθεωρήσει κατά την επίσκεψή του στο γκαράζ, όμως αυτό δεν φαίνεται στα σχόλια στην έκθεση του. Αυτός ανέφερε ότι φαίνονται στον πίνακα που επισυνάπτεται στο τεκμήριο 14, όμως δεν επεξήγησε στο δικαστήριο, επακριβώς το τεκμήριο αυτό, δηλαδή ποιά ήταν τα ακριβή σημεία του αυτοκινήτου που έχρηζαν επιδιόρθωσης και γιατί προέβαινε στην περιγραφή αυτού του κόστους. Ούτε μπορεί το δικαστήριο να προβαίνει σε εικασίες αναφορικά με το ποιά μέρη ήταν αυτά τα οποία όφειλε ο μάρτυρας να εξηγήσει ως εμπειρογνώμονας. Ενώ είπε ότι έβγαλε το συμπέρασμα ότι η αξία του οχήματος πριν το ατύχημα ήταν €26.000 και στηρίχθηκε σε διάφορες ιστοσελίδες δεν επισύναψε οποιαδήποτε από αυτές για να στηρίξει την θέση του. Ενόψει των πιο πάνω αοριστιών και γενικοτήτων στην μαρτυρία του ΜΥ1 το δικαστήριο δεν θα της προσδώσει οποιαδήποτε βαρύτητα.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΑΙ
Η υπεράσπιση δεν αποδέχεται την υποχρέωση της εναγόμενης για κάλυψη του ενάγοντα - βάση του συμβολαίου για ποσά σχετιζόμενα με σωματικές βλάβες του και για την εναπομείνασα αξία του οχήματος του. Αλλά αποδέχεται την κάλυψη του ενάγοντα για ανικανότητα και/ή θάνατο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
ΤΕΛΙΚΕΣ ΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ
Μετά την ολοκλήρωση της μαρτυρίας των 2 πλευρών οι ευπαίδευτοι συνήγοροι αυτών προχώρησαν σε νομική επιχειρηματολογία μέσω γραπτών αγορεύσεων που ετοίμασαν και υπέβαλαν στο Δικαστήριο προς διευκόλυνση του και αφού τις υιοθέτησαν επεξήγησαν προφορικώς το περιεχόμενο τους. Αυτές έχουν εξεταστεί με τη δέουσα προσοχή και σοβαρότητα, λαμβάνονται υπόψη στο σύνολο τους και αξιολογούνται από το Δικαστήριο.
ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω 13 τεκμήρια αποτέλεσαν παραδεκτά γεγονότα ως προς την αλήθεια του περιεχομένους τους. Ως προς την σημασία των παραδεκτών γεγονότων σχετική είναι η υπόθεση Ανδρέου v Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 498, όπου τονίστηκε ότι όταν ένα γεγονός καταστεί παραδεκτό καθίσταται όχι μόνο μέρος της μαρτυρίας ενώπιον του Δικαστηρίου αλλά και αδιαμφισβήτητο γεγονός αναγόμενο ουσιαστικά σε δεδομένο, το οποίο έχει τέτοια σημασία που ακόμα και σε περίπτωση μαρτυρίας η οποία αντίκειται προς αυτό η μαρτυρία εκείνη να κρίνεται ανάλογα.
Έχοντας μελετήσει και αξιολογήσει την μαρτυρία που προσάχθηκε ενώπιον μου, τα τεκμήρια που κατατέθηκαν κατά την εκδίκαση της αγωγής αυτής, αλλά λαμβάνοντας υπόψη μου και τα γεγονότα που τελικά δεν αμφισβητήθηκαν, καταλήγω στα ακόλουθα ευρήματα που αφορούν τα πραγματικά και αληθή ουσιώδη γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τον επίδικο χρόνο:
Κατά τους ουσιώδεις χρόνους ο μεν ενάγων ήταν ο ιδιοκτήτης του οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ], καθ’όλα υγιής και αρτιμελής η δε εναγόμενη ήταν και/ή είναι ασφαλιστική εταιρεία εγγεγραμμένη, σύμφωνα με τον Νόμο και οι εργασίες της περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την ασφάλιση οχημάτων και/ή υπηρεσιών σε όλους τους ασφαλιστικούς κλάδους και/ή τον κλάδο ζωής. Έχει έδρα των εργασιών της στην Λευκωσία και καταστήματα και/ή γραφεία σε όλη την Κύπρο.
Κατά η περί την 9/1/2013 οι διάδικοι υπέγραψαν το ασφαλιστήριο συμβόλαιο με αριθμό [ ] αναφορικά με το όχημα του ενάγοντα με αριθμό εγγραφής [ ], BMW Saloon, για την περίοδο 9/1/2013 – 8/1/2014, αφού προηγουμένως συμφωνήθηκε μεταξύ των διαδίκων, να πληρώσει ο ενάγων προς την εναγόμενη το συνολικό ποσό των €800.00 (τεκμ.2), ως και έγινε.
Για το εν λόγω όχημα υπήρχε σε ισχύ κατά τους ουσιώδεις χρόνους πιστοποιητικό ασφάλισης ευθύνης έναντι τρίτου (τεκμ.1).
Η υπολογιζόμενη αξία του οχήματος του ενάγοντα προ του δυστυχήματος, ήταν €35.000,00 σύμφωνα με το συμβόλαιο που ήταν περιεκτικής κάλυψης (comprehensive). Σε αυτό περιλαμβάνονταν ρήτρες οι οποίες ίσχυαν κατά τους επίδικου χρόνους και μεταξύ άλλων κάλυπταν προσωπικά ατυχήματα, ύψους €10.000 (MTR 0022).
Ο ενάγων κατά/ή περί την 21/12/2013 ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα, καθώς σε μια ανοικτή στροφή ως προς την πορεία που είχε το όχημα του στον δρόμο Δωράς – Μαλλιάς, λόγω του παγετού που σχηματίστηκε στο οδόστρωμα, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και αφού το όχημα του παρεξέκλινε αριστερά, έπεσε σε χωράφι με αμυγδαλιές, βάθος 3 μέτρων, όπου και ακινητοποιήθηκε.
Την ίδια ημέρα ο ενάγων ενημέρωσε τόσο τον Αστυνομικό Σταθμό Πάχνας, όσο και την Εναγόμενη.
Ο ενάγων αγόρασε το όχημα το 2012, ένα χρόνο πριν το ατύχημα και κατέβαλε €39,500 (τεκμ.4). Σχετικό το πιστοποιητικό εγγραφής του οχήματος (τεκμ.5). Αυτό είχε πιστοποιητικό καταλληλότητας από τις 18.10.12-17.10.14 (τεκμ.6), όχι όμως άδεια κυκλοφορίας για την οποία καταγγέλθηκε από την αστυνομία.
Την ίδια ημέρα του δυστυχήματος ο ενάγων εξετάστηκε τόσο στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού, όσο και από τον Δρ.Α.Πετρίδη ορθοπεδικό - χειρουργό ο οποίος διέγνωσε εγκεφαλική διάσειση, διάστρεμμα αυχένος, θλάση δεξιού ώμου, του χορηγήθηκε φαρμακευτική αγωγή και του συνεστήθη αυχενικό κολάρο.
Ο ενάγων απευθύνθηκε στον ΜΕ2 εκτιμητή για να εκτιμήσει το όχημα του, το οποίο τελικώς εξέτασε και ετοίμασε την έκθεση του τεκμ.12. Λόγω των εκτεταμένων ζημιών και της παραμόρφωσης του αμαξώματος και του σκελετού του η επιδιόρθωση του ήταν ασύμφορη και μη ενδεικνυόμενη. Αυτό προ του ατυχήματος είχε αξία €30.000,00 ενώ μετά το ατύχημα είχε αξία €5.000,00 ήτοι η μηχανή του και το κιβώτιο ταχυτήτων, τα οποία παρέμειναν ανέπαφα και μπορούσαν να πωληθούν. Ο ενάγων κατέβαλε σε αυτόν για τις υπηρεσίες του το ποσό των €200 (τεκμ.12(1)).
Οι συνήγοροι του ενάγοντα απέστειλαν επιστολές ημερομηνίας 20.6.14 και 27.11.14 στην εναγόμενη (τεκμ. 8, 10 αντίστοιχα) και επικοινώνησαν και τηλεφωνικώς με λειτουργό της, για διευθέτηση της υπόθεσης πριν την καταχώριση της αγωγής. Αυτός απέστειλε το ηλεκτρονικό μήνυμα (τεκμ.9) το οποίο αναφέρει ότι έχουν παραλάβει την επιστολή τους και θα την αξιολογήσουν. Επίσης οι συνήγοροι του ενάγοντα απέστειλαν επιστολή ημερ.2.10.15 (τεκμ.11) στην εναγόμενη για εξώδικη διευθέτηση της αγωγής.
Η αστυνομία ετοίμασε αστυνομική έκθεση (τεκμ.13) για το δυστύχημα στην οποία αναφέρεται ότι ο καιρός ήταν συννεφιασμένος, στο οδόστρωμα υπήρχε παγετός, ο ενάγων τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Λεμεσού για νοσηλεία, το αυτοκίνητο του ενάγοντα υπέστηκε ζημιές σε όλες τις πλευρές μπροστά και πίσω (σχετικό το επισυνημμένο πρόχειρο σχεδιαγράφημα της σκηνής), αυτός ήταν προσδεδεμένος με ζώνη ασφαλείας και υποβλήθηκε σε προκαταρκτικό έλεγχο αλκοτέστ με μηδενική ένδειξη. Ο ενάγων οδηγούσε το όχημα χωρίς άδεια κυκλοφορίας για το δεύτερο εξάμηνο του 2013. Δεν ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον οποιουδήποτε προσώπου και η υπόθεση ταξινομήθηκε στο φάκελο «μη καταχωρηθέντων δυστυχημάτων» του Αστυνομικού Σταθμού Πάχνας.
Ο Ν.Παπαδόπουλος ΜΥ1 εκτιμητής εμπειρογνώμονας εκτίμησε το όχημα του ενάγοντα προς όφελος της εναγομένης και ετοίμασε την έκθεση τεκμήριο 14.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Έχοντας υπόψιν τα πιο πάνω ευρήματα του Δικαστηρίου θα προχωρήσω στην συνέχεια στην εξέταση των επιδίκων θεμάτων της αγωγής με παραπομπή στην νομική πτυχή στης υπόθεσης και ακολούθως θα παραθέσω τα τελικά μου συμπεράσματα.
Η αξίωση του Ενάγοντα βασίζεται σε παράβαση σύμβασης ασφαλιστικού συμβολαίου.
Ως προς την ερμηνεία ασφαλιστικών συμβολαίων απόλυτα καθοδηγητική είναι η απόφαση xxx xxx Λιπερή, υπό την ιδιότητα του ως διαχειριστή της περιουσίας του αποβιώσαντος Ελευθερίου Γεωργίου Πουντζιουρή τέως εξ Αραδίππου v Ecclesiastical Insurance Office PLC κ.α, Πολ.Έφεση Αρ.42/2013, ημερ.19.7.2019, ECLI:CY:AD:2019:A329 (απόφαση πλειοψηφίας) λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Είναι νομολογημένο ότι τα ασφαλιστικά συμβόλαια ερμηνεύονται όπως κάθε άλλο έγγραφο σύμφωνα με τους κανόνες ερμηνείας σε σχέση βέβαια με συμβάσεις εμπορικού ή καταναλωτικού τύπου. Ο σκοπός είναι να αποδοθεί στο κείμενο και στις λέξεις που χρησιμοποιούνται η πρόθεση των μερών ώστε να ανευρεθεί εκείνη η σημασία που το κείμενο θα μετέδιδε στο συνετό και λογικό άνθρωπο που κατέχει όλες τις πληροφορίες που θα ήταν λογικά διαθέσιμες στα μέρη στην κατάσταση που αυτά ήταν όταν συνομολογούσαν τη σύμβαση,(Investors Compensation Scheme Ltd v. West Bromwich Building Soc. (1998) 1 W.L.R. 896).»
Επομένως, η ερμηνεία των ασφαλιστικών συμβολαίων δεν υπόκειται σε ιδιαίτερους ερμηνευτικούς κανόνες. Η συνήθης ερμηνευτική προσέγγιση είναι αυτή της γραμματικής ερμηνείας, η οποία συνίσταται στην απόδοση στους επίδικους όρους μιας συμφωνίας της συνήθους γραμματικής σημασίας, δηλαδή της σημασίας η οποία αποδίδεται σε αυτούς κατά τη χρήση τους στην καθομιλουμένη (Liberty Life Insurance Ltd v. Μιχαήλ, Πολιτική Έφεση 88/10, ημερ. 08.03.15).
Η παρούσα υπόθεση είναι πολιτική και το βάρος απόδειξης βρίσκεται γενικά στους ώμους του Ενάγοντα να αποδείξει τους ισχυρισμούς του στη βάση του ισοζυγίου των πιθανοτήτων. Σύμφωνα με την κυπριακή νομολογία, η απόσειση του βάρους απόδειξης θα αποτιμηθεί υπό το φως της μαρτυρίας που θα κριθεί αξιόπιστη, πάντοτε στο μέτρο του ισοζυγίου των πιθανοτήτων. Αναξιόπιστη μαρτυρία δεν αποτελεί αποδεικτικό υλικό αλλά μόνο αξιόπιστη μαρτυρία βαρύνει την πλάστιγγα των πιθανοτήτων (Miorage v. Radivojenik (1998) 1(Β) Α.Α.Δ. 1162 και Αθανασίου κ.α. v. Κουνούνη (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 614).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ
Σύμφωνα με το πιστοποιητικό ασφάλισης (τεκμ.1) και τον πίνακα που φαίνεται να αποτελεί μέρος του μεταξύ τους συμβολαίου (τεκμ.3) το περιεχόμενο των οποίων αποτέλεσε παραδεκτό γεγονός, αναγράφεται ότι το ποσό των €35.000 είναι η υπολογιζόμενη αξία του οχήματος του ενάγοντα.
Η πλευρά του ενάγοντα κατέθεσε στο δικαστήριο τα πιο πάνω έγγραφα, αλλά παρέλειψε να καταθέσει αυτούσιο το ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το οποίο γίνεται αναφορά στον Πίνακα τεκμ.3. Μάλιστα στο Πεδίο των Ρητρών που ισχύουν, καταγράφεται «βλέπε συμβόλαιο». Δίπλα από την καταγραφή των ρητρών αναγράφονται συγκεκριμένοι αριθμοί. Σε μία από αυτές αναγράφεται MTR 022 «Για κάλυψη προσωπικών ατυχημάτων» για το ποσό των €10.000. Αυτά τα ποσά παρέμειναν αναντίλεκτα, αλλά το δικαστήριο δεν έχει συγκεκριμένη μαρτυρία που να πηγάζει από το επίδικο συμβόλαιο το οποίο να αναφέρει ή να ερμηνεύει τις εν λόγω ρήτρες, αλλά και σε τί συνίστανται οι διάφοροι αριθμοί των ρητρών, αλλά και τί επακριβώς καλύπτουν. Αυτή η παράλειψη είναι καταλυτική, γιατί το δικαστήριο δεν μπορεί να προβαίνει σε εικασίες για το τί αναφέρετο επακριβώς στο συμβόλαιο σε σχέση με την κάλυψη προσωπικών ατυχημάτων και για να προχωρήσει στη συνέχεια να ερμηνεύσει εάν περιλαμβάνονται σε αυτά οι σωματικές βλάβες του ενάγοντα.
Παρ΄όλα αυτά από το τεκμ.3 πηγάζει ξεκάθαρα στο «Πεδίο της Περιγραφής Κινδύνου» ότι το εν λόγω συμβόλαιο κάλυπτε το όχημα του ενάγοντα στο ποσό των €35.000 σε περίπτωση ατυχήματος. Ο ΜΕ2 εκτιμητής του ενάγοντα υποστήριξε ότι το όχημα προ του ατυχήματος είχε αξία €30.000 και μετά το ατύχημα €5000 για τα εναπομείναντα ανέπαφα εξαρτήματα την μηχανή και το κιβώτιο ταχυτήτων.
Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, ο ενάγων δεν τεκμηρίωσε επακριβώς τι απέγιναν αυτά τα δύο. Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη μου την θέση του ΜΕ2 ο ενάγων δικαιούται το ποσό των €25000, δηλαδή χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το εν λόγω ποσό των €5000.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ
Ο ενάγων αξιώνει με την αγωγή του γενικές αποζημιώσεις οι οποίες συνίστανται στις σωματικές του βλάβες που προκλήθηκαν από το δυστύχημα.
Λαμβάνοντας υπόψη μου την μη παρουσίαση αυτούσιου του συμβολαίου από τον ενάγοντα το δικαστήριο παρά το γεγονός ότι διαπιστώνει την ύπαρξη των σωματικών βλαβών του, σύμφωνα με την παραδεκτή ιατρική βεβαίωση του Δρ.Πετρίδη τεκμ.7, δεν μπορεί να καταλήξει σε οποιοδήποτε συμπέρασμα εάν η εναγόμενη ήταν υποχρεωμένη να του καλύψει αυτές τις σωματικές βλάβες, αλλά ούτε δύναται το δικαστήριο αυθαίρετα να ερμηνεύσει την έννοια «Προσωπικά Ατυχήματα» χωρίς να έχει ενώπιον του το συμβόλαιο, τί περιλαμβάνει και τι αναφέρεται σε αυτό αναφορικά με τις ρήτρες οι οποίες στο τεκμ.3 παραπέμπουν σ΄αυτό.
Σε κάθε περίπτωση εάν παρουσιαζόταν ενώπιον μου το συμβόλαιο και ερμηνευόταν ότι στα προσωπικά ατυχήματα περιλαμβάνονται και οι σωματικές βλάβες που υπέστη ο ενάγων δηλαδή την εγκεφαλική διάσειση, διάστρεμμα αυχένα και θλάση ώμου ένα ποσό των €3500 θα ήταν εύλογο και δίκαιο για να του επιδικαστεί. Προς τούτο παραπέμπω στις πιο κάτω αποφάσεις:
Στην L.P. Transbeton Ltd v. Σταύρου κ.α. (2009) 1Α Α.Α.Δ 304 επιδικάσθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο ποσό Λ.Κ.2,500 (€4320) σε 37χρονο άνδρα, ο οποίος υπέστη υπέστη αιμάτωμα περιοφθαλμικά του αριστερού ματιού και βλεφάρου καθώς και εγκεφαλική διάσειση καθώς και διάστρεμμα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή θλάση των συνδέσμων των αρθρικών θυλάκων των μικροαυχενικών αρθρώσεων και ενοχλήσεις και ταλαιπωρία από ζάλη, κεφαλαλγία, πονοκεφάλους, δυσκαμψία και αιμωδία του δεξιού άνω άκρου και του δεξιού χεριού, του οποίου οι κινήσεις ήταν επώδυνες και περιορισμένες. Συνέπεια του τραυματισμού του έμεινε εκτός εργασίας για δύο περίπου μήνες. Η πρωτόδικη απόφαση επικυρώθηκε από το Εφετείο.
Στην Χαραλάμπους ν. Αβραάμ κ.α. (1999) 1Β Α.Α.Δ. 1441 το πρωτόδικο Δικαστήριο επιδίκασε ποσό Λ.Κ.2,500 (€4320) για διάστρεμμα αυχένα και τραύμα στην κεφαλή όπου προκλήθηκε εγκεφαλική διάσειση και ανάπτυξη μετατραυματικού συνδρόμου. Το Εφετείο επικύρωσε την απόφαση παρατηρώντας ότι το ποσό περιείχε στοιχεία γενναιοδωρίας.
Στην Harmsworth κ.α. ν. Salamis Glory κ.α. (2003) 1Γ ΑΑΔ 1617 επιδικάσθηκε πρωτόδικα το ποσό των Λ.Κ.2,000 (€3456) σε ένα εκ των τραυματισθέντων ανδρών, ο οποίος είχε υποστεί διάστρεμμα της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, παραπονείτο για έντονο άλγος και δυσκαμψία της οσφύος, οι κινήσεις της οποίας ήταν περιορισμένες και επώδυνες, υπήρχε μυϊκός σπασμός, απολύθηκε από την κλινική δύο μέρες αργότερα και παρακολουθήθηκε στη συνέχεια ως εξωτερικός ασθενής. Περαιτέρω υπέφερε από έντονους πόνους τις πρώτες δέκα μέρες, με σταδιακή βελτίωση. Αναμένετο περαιτέρω βελτίωση με την πάροδο του χρόνου, παρ’ όλον ότι υπήρχε η πιθανότητα να εξακολουθήσει να παρουσιάζει άλγος και δυσκαμψία της οσφύος σε μικρή ένταση, ιδίως ύστερα από κούραση, για αρκετό χρονικό διάστημα. Στην ίδια υπόθεση επιδικάσθηκε σε γυναίκα ποσό Λ.Κ.2,500 (€3456) για διάστρεμμα αυχένα και οσφύος, αιμάτωμα αριστερού μηρού και θλάση κοιλιακού τοιχώματος, στην οποία τοποθετήθηκε αυχενικό κολλάρο και παρασχέθηκαν αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη. Μετά δε την επιστροφή στην πατρίδα της παρακολουθήθηκε από ιατρό και υποβλήθηκε σε φυσιοθεραπεία ενώ ανέπτυξε και μετατραυματικό άγχος. Τα πιο πάνω ποσά επικυρώθηκαν κατ’ έφεση.
Τα πιο πάνω ποσά είναι ενδεικτικά και λαμβάνονται υπόψη, ως επίσης και ότι είναι παλαιότερες από την παρούσα.
Όμως, όπως ανέφερα ο ενάγων δεν απέδειξε την υποχρέωση της εναγόμενης για τις προκληθείσες από το δυστύχημα, σε αυτόν σωματικές βλάβες λόγω της απουσίας του συμβολαίου και συνεπώς δεν τις δικαιούται.
ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ
Εδώ να σημειωθεί ότι ως έχει νομολογηθεί οι ειδικές αποζημιώσεις πρέπει να εξειδικεύονται στην απαίτηση και να αποδεικνύονται με αυστηρότητα αλλά δεν απαιτείται ενισχυτική μαρτυρία για την απόδειξή τους (βλ. Αλεξάνδρου ν. Ιωάννου (1996) 1Β Α.Α.Δ. 1157, Τηλεμάχου ν. Παπακυριακού (1986) 1 Α.Α.Δ. 705 και Ηρακλέους ν. Πίτρου (1994) 1 Α.Α.Δ. 239). Eίναι πρωτίστως καθήκον του Ενάγοντα να ικανοποιήσει το Δικαστήριο με αξιόπιστη μαρτυρία για την βασιμότητα της απαίτησης του και όχι για τον Εναγόμενο να την αντικρούσει (βλ. Μιχαηλίδη ν. Κακουλλή (1992) 1 Α.Α.Δ. 673).
Στην προκειμένη ο Ενάγοντας αξιώνει ως ειδικές αποζημιώσεις τα ακόλουθα:
(1) Για την αστυνομική έκθεση €85,
(2) Έκδοση του ιατρικού πιστοποιητικού του Δρ.Πετρίδη €200,
(3) Κολάρο €85,
(4) Φάρμακα €35,
(5) Έξοδα εκτιμητή €200
Σε σχέση με αυτές θα πρέπει να λεχθούν τα ακόλουθα:
· για την αστυνομική έκθεση έχει αποδειχθεί το ποσό των €85, εφόσον κατατέθηκε προς τούτο και δηλώθηκε ως παραδεκτό για την αλήθεια του περιεχομένου του το τεκμήριο 13(1) δηλαδή τα τέλη για την έκδοση της τεκμ.13.
· για τα έξοδα του εκτιμητή έχει αποδειχθεί το ποσό των €200 εφόσον κατατέθηκε προς τούτο και δηλώθηκε ως παραδεκτό για την αλήθεια του περιεχομένου του το τεκμήριο 12 (1) δηλαδή η απόδειξη πληρωμής του, από τον ενάγοντα στον ΜΕ2 για την εκτίμηση του οχήματος του πρώτου τεκμ.12.
Δεν έχει προσαχθεί καμία μαρτυρία εκ μέρους του ενάγοντα όσον αφορά την απόδειξη του ποσού των €200, €85 και €35 (σημεία 2, 3 και 4 πιο πάνω) και συνεπώς ο ενάγοντας δεν τα δικαιούται.
ΤΟΚΟΣ
Όσον αφορά το θέμα του τόκου το άρθρο 58(Α) του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, προβλέπει την επιδίκαση συγκεκριμένου τόκου αναφορικά µε ολόκληρο ή µέρος του ποσού των αποζηµιώσεων που έχουν επιδικαστεί, για ολόκληρη ή για µέρος της περιόδου µεταξύ της ηµεροµηνίας κατά την οποία γεννήθηκε το αγώγιµο δικαίωµα και της ηµεροµηνίας καταχώρησης της αγωγής, εκτός εάν το Δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι συντρέχουν ειδικοί λόγοι περί του αντιθέτου.
Στην παρούσα, αναφορικά με τις ειδικές αποζημιώσεις και την αξίωση του ενάγοντα για την απώλεια του οχήματος του θα πρέπει να λεχθεί ότι αυτές (έξοδα εκτιμητή, ποσό αστυνομικής έκθεσης) αποκρυσταλλώθηκαν περί τον Οκτώβριο 2014 σύμφωνα με τα τεκμ.12(1) και 13, δηλαδή 2 μήνες πριν την καταχώρηση της αγωγής.
Η αγωγή καταχωρίστηκε στις 2.12.14 σχεδόν ένα χρόνο μετά την ιατρική εξέταση του. Ο ενάγων έδωσε ικανοποιητική δικαιολογία σε σχέση με την πάροδο ενός χρόνου για την προώθηση της αγωγής, γιατί γίνονταν εκ μέρους του προσπάθειες εξώδικης διευθέτησης της υπόθεσης και προς τούτο οι συνήγοροι του απέστειλαν τις επιστολές (τεκμ.8,10) στην εναγόμενη, η οποία θα εξέταζε το όλο θέμα (τεκμ.9).
Συνεπώς θεωρώ ορθό και δίκαιο όπως επιδικάσω νόμιμο τόκο επί του συνολικού ποσού των ειδικών αποζημιώσεων και για την απώλεια του οχήματος του, από την 21.12.13 - ημερομηνία του δυστυχήματος.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Με βάση όλα τα πιο πάνω και με δεδομένη την υποχρέωση της Εναγόμενης να αποζημιώσει τον Ενάγοντα, δυνάμει του συμβολαίου, κάτι το οποίο δεν έπραξε και αποδεχόμενη την μαρτυρία του ενάγοντα και του εμπειρογνώμονα – εκτιμητή του ΜΕ2 κρίνω ότι υπήρξε παράβαση της ασφαλιστήριας σύμβασης με αρ.[ ] από την εναγόμενη.
Εν κατακλείδι, η αγωγή επιτυγχάνει και εκδίδεται απόφαση υπέρ του ενάγοντα και εναντίον της εναγόμενης ο οποίος δικαιούται από το δυστύχημα:
1. €25.000 ως αποζημίωση για την αξία του οχήματος του ενάγοντα με νόμιμο τόκο από τις 21.12.13 μέχρι την εξόφληση.
Τέλος τα έξοδα της αγωγής, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, επιδικάζονται υπέρ του Ενάγοντα και εναντίον της εναγόμενης.
(Υπ.) ………………………
Γ. Ιωαννίδου – Παπά, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ