ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Δικαιοδοσία Πτωχεύσεων
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Κωνσταντίνου, A.Ε.Δ.
Αριθμός αίτησης: 6/2023 (i-justice)
Αναφορικά με τον Μάρκο Δ. Μάρκαρη [ ] Λεμεσός
Χρεώστης
--------------------
Αίτηση (ένορκη δήλωση) παραμερισμού ειδοποίησης πτώχευσης, ημερομηνίας 20/7/2023
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 5/3/2024
EMΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για αιτητή - χρεώστη: Ρ. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Για καθ’ ου η αίτηση - «πιστωτή»: MICHAEL KYPRIANOU & CO LLC
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο αποβιώσας Μάρκος Παρασκευά, στο πλαίσιο της αγωγής 6185/2021 (Ε. Δ. Λεμεσού) στις 5/8/2014 εξασφάλισε δικαστική απόφαση υπέρ του και εναντίον του χρεώστη, για το ποσό των €1.606,09, υπό μορφή ειδικών αποζημιώσεων και για το ποσό των €40.000, υπό μορφή γενικών αποζημιώσεων και τα δυο αυτά ποσά, με τόκο 8% το χρόνο από 25/11/1998 για το ½ της χρονικής αυτής περιόδου μέχρι τις 24/9/2001 και 8% από 25/9/2001 μέχρι 15/10/2008 και 5,5% από 16/10/2008 μέχρι εξοφλήσεως. Ο χρεώστης καταδικάστηκε και στα έξοδα έκδοσης της απόφασης, τα οποία ανέρχονται στο ποσό των €59, καθώς και στα έξοδα της αγωγής, τα οποία, ως έχουν υπολογιστεί από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθεί από το Δικαστήριο ανέρχονται στο ποσό των €20.050,87, με τόκο 8% το χρόνο από 24/8/2001 μέχρι 14/10/2008 και 5,5% από 15/10/2008 μέχρι εξοφλήσεως, πλέον Φ.Π.Α. επί του ποσού των €19.320,01.
Ο καθ’ ου η αίτηση στην υπό κρίση αίτηση, υπό την ιδιότητά του ως διαχειριστή της περιουσίας του πιο πάνω αποβιώσαντα, στις 14/7/2023 καταχώρησε την αίτηση με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο, με την οποία αιτήθηκε την έκδοση ειδοποίησης πτώχευσης εναντίον του χρεώστη σε σχέση με το παραπάνω εξ αποφάσεως χρέος του. Αυτό δε σύμφωνα με την αίτηση ανέρχεται στο ποσό των €115.974,62.
Η σχετική ειδοποίηση εκδόθηκε αυθημερόν και επιδόθηκε στο χρεώστη, ο οποίος, στις 20/7/2023 καταχώρησε την προβλεπόμενη στον κανονισμό 40 των Πτωχευτικών Κανονισμών, υπό κρίση ένορκη δήλωση - η οποία σύμφωνα με τον κανονισμό 41 των ίδιων κανονισμών υπέχει θέση αίτησης ακύρωσης/παραμερισμού της ειδοποίησης πτώχευσης - στην οποία αναφέρει τα εξής - μεταξύ άλλων - «προς το σκοπό υποστήριξης του ισχυρισμού μου ότι, υπάρχει γνήσια περίπτωση συμψηφισμού του εξ αποφάσεως χρέους μου, όπως θα εξηγήσω πιο κάτω, η οποία αποδομεί νομοθετικά και νομολογιακά την επίδικη Αίτηση προς Έκδοση Ειδοποίησης Πτώχευσης σε βάρος μου και η οποία δεν μπορούσε να εγερθεί κατά το στάδιο εκδίκασης της αγωγής 6185/2021:»:
Στα πλαίσια εκτέλεσης της παραπάνω δικαστικής απόφασης, ο καθ’ ου η αίτηση, στις 26/4/2023 καταχώρησε μονομερή αίτηση επιβάρυνσης των 124.000 μετοχών που κατέχει ως ένας εκ των μετόχων στην Πολυκλινική Υγεία Δημόσια Εταιρεία Λτδ στη Λεμεσό (στο εξής «Πολυκλινική»), αξίας €1,25 έκαστη, δηλαδή, συνολικής αξίας €155.000. Το Δικαστήριο, στις 10/5/2023 εξέδωσε το σχετικό διάταγμα. Στη συνέχεια και συγκεκριμένα, στις 27/6/2023, ο καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε σε βάρος του, αίτηση ρευστοποίησης των πιο πάνω μετοχών του προς ικανοποίηση του εξ αποφάσεως χρέους του, η οποία είναι ορισμένη, στις 25/10/2023 για πρώτη εμφάνιση.
Φαίνεται ξεκάθαρα ότι μέσα από την προτιθέμενη πώληση των εν λόγω μετοχών επιδιώκεται η πλήρης ικανοποίηση του εξ αποφάσεως χρέους τού εξ αποφάσεως πιστωτή, που σήμερα ανέρχεται σε €115.361,67, πλέον τόκους, πλέον έξοδα και κατά συνέπεια επιτυγχάνεται αυτό που προβλέπει το άρθρο 3(1)(ζ) του περί Πτωχεύσεως Νόμου και τους κανονισμούς 40(2) και 41 των περί Πτωχεύσεως Θεσμών, δηλαδή, το δικαίωμά του να προβάλει ισχυρισμό στο Δικαστήριο για δικαίωμα συμψηφισμού που ισούται ή υπερβαίνει το ποσό του εξ αποφάσεως χρέους, σ’ αυτό το στάδιο για πρώτη φορά, μιας και υπό τις περιστάσεις που εξηγήθηκαν πιο πάνω, δεν ήταν δυνατό να εγείρει αυτόν τον ισχυρισμό στα πλαίσια της αγωγής ή και της διαδικασίας που εκδόθηκε η δικαστική απόφαση.
Μέχρι σήμερα, προς ικανοποίηση του εξ αποφάσεως χρέους του έχει καταβάλει το ποσό των €30.000 σε λογαριασμό της περιουσίας του αποβιώσαντα. Όλα συγκλίνουν ότι το δικαίωμα συμψηφισμού αφορά σε ποσό που υπερβαίνει το ποσό του εξ αποφάσεως χρέους.
Ο καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε ένσταση στην αίτηση. Αποτελείται από 7 λόγους και υποστηρίζεται από δική του ένορκη δήλωση.
Η ακρόαση της αίτησης διεξάχθηκε στη βάση του περιεχομένου των ενόρκων δηλώσεων. Δεν προτίθεμαι να το επαναλάβω και το ίδιο ισχύει και για το περιεχόμενο των εκατέρωθεν - γραπτών - αγορεύσεων των δικηγόρων. Στη συνέχεια και στο βαθμό που κριθεί αναγκαίο, θα διαφανεί - με αναφορά, τόσο στη μαρτυρία όσο και στις γραπτές αγορεύσεις - ποιες από τις θέσεις κάθε πλευράς αποδέχομαι και ποιες απορρίπτω.
Με το 2ο λόγο ένστασης υποβάλλεται ότι το εξ αποφάσεως χρέος δεν έχει ξοφληθεί από το χρεώστη και κατά την ημερομηνία καταχώρησης της αίτησης για ειδοποίηση πτώχευσης ανερχόταν στο ποσό των €115.974,62, πλέον τόκους μέχρι εξοφλήσεως. Με τον 4ο λόγο υποβάλλεται ότι δεν υφίσταται δικαίωμα συμψηφισμού που να ισούται ή υπερβαίνει το ποσό του εξ αποφάσεως χρέους. Οι 124.000 μετοχές που κατείχε ο χρεώστης στην Πολυκλινική, έχουν πωληθεί από τον ίδιο περί το Δεκέμβριο του 2022 και πλέον δεν του ανήκουν. Επομένως, οι εν λόγω μετοχές δε δύνανται να διατεθούν προς το σκοπό εξόφλησης του εξ αποφάσεως χρέους και/ή δεν υφίσταται δικαίωμα συμψηφισμού σε σχέση με αυτές. Τέλος, με τον 6ο λόγο ένστασης υποβάλλεται ότι η ένορκη δήλωση προσλαμβάνει μορφή κατάχρησης της διαδικασίας, εφόσον ο χρεώστης την καταχώρησε μόνο για να καθυστερήσει και/ή εμποδίσει τη διαδικασία πτώχευσης. Εν γνώσει του παραθέτει ψευδείς ισχυρισμούς και/ή που δεν ευσταθούν, με μοναδικό σκοπό την πρόκληση αχρείαστης καθυστέρησης.
Για σκοπούς στοιχειοθέτησης των παραπάνω λόγων ένστασης - που λόγω της συνάφειάς τους θα συνεξεταστούν - ο καθ’ ου η αίτηση, στην υποστηρικτική της ένστασής του στην υπό κρίση αίτηση, ένορκη δήλωσή του, μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής:
Είναι αλήθεια ότι για σκοπούς εκτέλεσης της απόφασης που είχε εκδοθεί εναντίον του χρεώστη, ο ίδιος εξασφάλισε το επιβαρυντικό διάταγμα αναφορικά με τις 124.000 μετοχές, που πίστευε ότι κατείχε μέχρι τότε ο χρεώστης στην Πολυκλινική, ως επίσης και ότι στη συνέχεια καταχώρησε και την αίτηση πώλησης των εν λόγω μετοχών. Τα συγκεκριμένα μέτρα λήφθηκαν στη βάση της ειλικρινούς πεποίθησής του, ότι μέχρι τότε, ο χρεώστης εξακολουθούσε να είναι κάτοχος των μετοχών, σύμφωνα με το μετοχολόγιο της Πολυκλινικής, ημερομηνίας 31/8/2022. Εντούτοις, μετά την επίδοση στην Πολυκλινική, της αίτησης πώλησης των μετοχών, αυτή επικοινώνησε με τους δικηγόρους του και τους ενημέρωσε ότι ο χρεώστης τις είχε ήδη πωλήσει σε τρίτο πρόσωπο κατά ή περί τις 23/12/2022.
Ενόψει των ανωτέρω, ο χρεώστης δεν είναι πλέον ιδιοκτήτης των μετοχών και κατ’ επέκταση, αυτές δεν μπορούν να διατεθούν προς το σκοπό εκτέλεσης της απόφασης, ημερομηνίας 5/8/2014 και εξόφλησης του εξ αποφάσεως χρέους του. Εφόσον λοιπόν δεν είναι ιδιοκτήτης των μετοχών δεν ευσταθούν τα όσα αναφέρει ότι δήθεν υφίσταται προς όφελός του δικαίωμα συμψηφισμού κ.ο.κ.
Το ποσό των €30.000 που αναφέρει έχει ήδη αφαιρεθεί για σκοπούς υπολογισμού του εξ αποφάσεως χρέους του, ο οποίος εξακολουθεί να οφείλει το ποσό των €115.974,62.
Η ένορκη δήλωση του χρεώστη συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας. Και τούτο, επειδή προβάλλει ως μοναδικό λόγο παραμερισμού της ειδοποίησης πτώχευσης, τον ισχυρισμό περί δήθεν δικαιώματος συμψηφισμού του εξ αποφάσεως χρέους του, στη βάση της προσπάθειας εκτέλεσης επί των μετοχών, ενώ γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι δεν είναι πλέον ο ιδιοκτήτης τους, αφού τις είχε πωλήσει από το τέλος του 2022. Άρα γνωρίζει πως δεν υφίσταται τέτοιο δικαίωμα συμψηφισμού και εντούτοις προβαίνει σε ένορκη δήλωση, προσπαθώντας - μεταξύ άλλων - να παραπλανήσει το Δικαστήριο. Είναι εμφανές, ότι μοναδικός σκοπός του είναι να εμποδίσει ή προκαλέσει αχρείαστη καθυστέρηση στην εξέλιξη της πτωχευτικής διαδικασίας. Για το λόγο αυτό, το Δικαστήριο θα πρέπει να εκλάβει την ένορκη δήλωση ως καταχρηστική, να απορρίψει το αίτημά του για παραμερισμό της ειδοποίησης πτώχευσης και να επιτρέψει τη συνέχιση της πτωχευτικής διαδικασίας.
Και οι τρεις αυτοί λόγοι ένστασης είναι βάσιμοι και το ίδιο ισχύει και για όλα τα παραπάνω που αναφέρει ο καθ’ ου η αίτηση για σκοπούς στοιχειοθέτησής τους, τα οποία μάλιστα παρέμειναν αναντίλεκτα.
Είναι γεγονός, ότι καθ’ ον χρόνο ο χρεώστης καταχωρούσε την υπό κρίση ένορκη δήλωση, στις 20/7/2023 και επικαλούμενος τις προσπάθειες που κατέβαλλε ο καθ’ ου η αίτηση, πρώτα για επιβάρυνση και ακολούθως, για πώληση των 124.000 μετοχών του στην Πολυκλινική, για σκοπούς εκτέλεσης της απόφασης που είχε εκδοθεί εναντίον του στο πλαίσιο της αγωγής 6185/2021, προέβαλλε ως λόγο παραμερισμού της ειδοποίησης πτώχευσης, τη συνολική αξία των εν λόγω μετοχών που κατέχει, προέβαινε αναληθώς στον ισχυρισμό αυτό, αφού γνώριζε ότι είχε πωλήσει τις μετοχές από προηγουμένως και συγκεκριμένα, από τις 23/12/2022. Δηλαδή, προτού ακόμη ο καθ’ ου η αίτηση καταχωρήσει - επί ματαίω, όπως διαφάνηκε εκ των υστέρων - την αίτηση επιβάρυνσης των μετοχών, στις 26/4/2023 και ακολούθως, την αίτηση πώλησής τους, στις 27/6/2023.
Μολονότι ο χρεώστης φέρει το βάρος απόδειξης του ισχυρισμού του ότι έχει δικαίωμα συμψηφισμού για ποσό που ισούται ή υπερβαίνει το ποσό που του ζητήθηκε να πληρώσει με την επίμαχη ειδοποίηση πτώχευσης και να δείξει με εύλογο βαθμό λεπτομέρειας, τη φύση καθώς και το ποσό του εν λόγω δικαιώματός του, τα οποία θα πρέπει να είναι γνήσια, να προβάλλονται καλόπιστα και με μια εύλογη πιθανότητα επιτυχίας (βλ. την Αλωνεύτης ν. Alpha Bank Ltd (2010) 1 Α.Α.Δ. 475), όχι απλώς απότυχε παταγωδώς να αποσείσει αυτό το βάρος, αλλά, αντίθετα είναι ο καθ’ ου η αίτηση, ο οποίος - θα έλεγα, ως μη όφειλε - απόδειξε με πειστικό τρόπο το ανυπόστατο και αναληθές του παραπάνω ισχυρισμού του, με την προσαγωγή και σχετικών τεκμηρίων. Πρόκειται για τις δυο καταστάσεις μετόχων της Πολυκλινικής αυτά (τεκμήρια 8 και 9 στην ένορκη δήλωση του καθ’ ου η αίτηση που υποστηρίζει την ένστασή του στην υπό κρίση αίτηση, που ας σημειωθεί είναι έγγραφα της Πολυκλινικής) από τις οποίες προκύπτει ότι ο χρεώστης, ενώ μέχρι και τις 31/8/2022 ήταν μέτοχος των 124.000 μετοχών της Πολυκλινικής, σε κάθε περίπτωση δεν ήταν στις 4/9/2023.
Δε νομίζω πως χρειάζεται να επεκταθώ, προκειμένου να αιτιολογήσω το συμπέρασμά μου ότι ο ισχυρισμός του χρεώστη περί δικαιώματος συμψηφισμού είναι ανυπόστατος και ότι η καταχώρηση εκ μέρους του της υπό κρίση ένορκης δήλωσης, με την οποία επιδιώκει τον παραμερισμό της επίμαχης ειδοποίησης πτώχευσης - χωρίς να χρειάζεται παραπομπή σ’ οποιαδήποτε αυθεντία - αποτελεί κλασσική περίπτωση κατάχρησης της δικαστικής διαδικασίας. Συμφωνώ απόλυτα με τον καθ’ ου η αίτηση ότι χρησιμοποίησε καταχρηστικά την παρούσα διαδικασία, όχι επειδή πίστευε ότι έχει οποιοδήποτε νόμιμο και βάσιμο λόγο παραμερισμού της ειδοποίησης πτώχευσης, αλλά, επειδή ακριβώς γνώριζε πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο, επιχείρησε να παραπλανήσει το Δικαστήριο, με μοναδικό σκοπό, είτε να εμποδίσει είτε να προκαλέσει αχρείαστη καθυστέρηση στην εξέλιξη της εναντίον του πτωχευτικής διαδικασίας.
Κατ’ ακολουθία όλων των παραπάνω διαπιστώσεων και συμπερασμάτων μου, η ένορκη δήλωση, ημερομηνίας 20/7/2023 απορρίπτεται. Έπεται ότι η ειδοποίηση πτώχευσης παραμένει σε ισχύ. Η πράξη πτώχευσης θεωρείται ότι διαπράττεται με την έκδοση της παρούσας απόφασης.
Αναφορικά με τα έξοδα, δε βλέπω για ποιο λόγο μπορώ να αποστώ του κανόνα ότι ακολουθούν το αποτέλεσμα. Με αυτό δεδομένο, τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο επιδικάζονται υπέρ του καθ’ ου η αίτηση και σε βάρος του αιτητή - χρεώστη.
(Υπ.) ...…………………………
Κ. Κωνσταντίνου, Α.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
/ΚΚ-TA