ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. Μιχαηλίδη, Π.Ε.Δ.
Αίτηση Πτώχευσης: 3/22
ΕΙΣ ΠΤΩΧΕΥΣΙΝ:
Επί τοις αφορώσι τον Τάσο Αναστασίου (ΑΔΤ [ ]), εκ Λεμεσού
Ημερομηνία: 20.3.24
Εμφανίσεις:
Για τους Αιτητές: κα Ηβ. Παλατέ για κκ Στέλιο Στυλιανίδη & Σία ΔΕΠΕ
Για τον Καθ’ ου η αίτηση: κκ Σ. Σαμψών & Συνεργάτες ΔΕΠΕ
--------------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Αφορμή για την έκδοση της παρούσης απόφασης αποτέλεσε αίτηση που υποβλήθηκε εκ μέρους των Αιτητών την 1.3.23 με την οποία ζητείται η άδεια του Δικαστηρίου για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης εις απάντηση της ένστασης που καταχωρήθηκε εκ μέρους του Καθ’ ου η αίτηση στην αίτηση πτώχευσης που καταχωρήθηκε εκ μέρους των Αιτητών. Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση υπαλλήλου τρίτης εταιρείας η οποία δυνάμει συμφωνίας διαχείρισης και ρύθμισης δανείων και πιστωτικών διευκολύνσεων με τους Αιτητές ενεργεί για λογαριασμό των τελευταίων και έχει αναλάβει την διαχείριση αριθμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων και συμφωνιών εξασφαλίσεων-εγγυήσεων. Σε αυτές περιλαμβάνεται και η οφειλή η οποία αποτελεί το εξ’ αποφάσεως χρέος που είναι και το αντικείμενο της κυρίως αίτησης. Η ενόρκως δηλούσα, από τώρα και στο εξής «η υπάλληλος», είναι δεόντως εξουσιοδοτημένη τόσο από την τρίτη εταιρεία όσο και από τους Αιτητές να προβεί στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την αίτηση. Η αίτηση στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στην Δ.48, θ.4(2) των Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας.
Η αίτηση προσέκρουσε στην ένσταση του Καθ’ ου η αίτηση. Με Ειδοποίηση ένστασης που καταχωρήθηκε εκ μέρους του προβάλλονται 4 λόγοι ένστασης. Η Ειδοποίηση ένστασης συνοδεύεται από ένορκο δήλωση του ιδίου του Καθ’ ου η αίτηση. Οι λόγοι ένστασης έχουν ως ακολούθως:
Στην ένορκό του δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση στην οποία και αποκρυσταλλώνονται, θεωρώ, οι λόγοι ένστασης ο Καθ’ ου η αίτηση ισχυρίζεται τα εξής:
«κανένας από τους ισχυρισμούς που αναφέρονται προς υποστήριξη της εν λόγω Αίτησης στην συνημμένη ένορκη δήλωση της Δόξιας Παρμαξή ημερ. 1.3.2023, δεν αφορά σε γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον των πιστωτών σε στάδιο μετά την καταχώρηση της επίδικης Αίτησης Πτώχευσης και τα οποία δεν θα μπορούσαν να προβλεφθούν με εύλογη έρευνα από τους Αιτητές και συνεπώς δεν αποτελούν καλό λόγο για την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, όπως τούτο προβλέπεται από την πάγια νομολογία, νομοθεσία και διαδικαστικούς κανονισμούς πολιτικής δικονομίας».
Συνεχίζοντας ισχυρίζεται ότι αυτό που καθίσταται πρόδηλο από την καταχώρηση της αίτησης είναι ότι μέσω αυτής οι Αιτητές προσπαθούν με νέα μαρτυρία να υπερκεράσουν την συντριπτική μαρτυρία που ο Καθ’ ου η αίτηση παρουσίασε στα πλαίσια της Ειδοποίησης Ένστασης στην αίτηση πτώχευσης. Και που είναι ότι οι Αιτητές είναι εξασφαλισμένοι πιστωτές καθότι η αξία της ενυπόθηκης περιουσίας από την οποία οι Αιτητές δεν παραιτήθηκαν είναι μεγαλύτερη του ενυπόθηκου χρέους, κάτι που αποδομεί εξ’ υπαρχής την πτωχευτική διαδικασία και την ίδια στιγμή καθιστά την αίτηση πτώχευσης αλλά και την υπό κρίση αίτηση καταχρηστικές.
Στην ένορκο δήλωση του Καθ’ ου η αίτηση που υποστηρίζει την ένσταση στην αίτηση πτώχευσης ο Καθ’ ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι η υπάλληλος παρέλειψε να αναφέρει τα ακόλουθα:
Επομένως και αν ακόμα η κατάσταση λογαριασμού που επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 2 στην ένορκο δήλωση της υπαλλήλου που υποστηρίζει την αίτηση πτώχευσης σύμφωνα με την οποία το χρέος ανέρχεται σε Ευρώ 2.233.767,83 σεντ πλέον τόκους είναι ορθή δεν παύει να είναι ξεκάθαρο ότι το χρέος είναι πλήρως εξασφαλισμένο. Επομένως οι Αιτητές δεν δικαιούνταν να καταχωρήσουν και να προωθούν αίτηση πτώχευσης. Ζητά δε την απόρριψη της αίτησης πτώχευσης ως παράνομης, καταχρηστικής, κακόπιστης και διαπνεόμενης από αλλότρια κίνητρα με έξοδα εις βάρος των Αιτητών.
Με την συμπληρωματική ένορκο δήλωση η πλευρά των Αιτητών επιδιώκει να δώσει την δική της εκδοχή αναφορικά με τις πληρωμές που έλαβαν χώρα στις 4.7.22 και να παρουσιάσει πρόσφατη κατάσταση λογαριασμού του χρέους που αποτελεί το αντικείμενο της αίτησης πτώχευσης, πρόσφατη εκτίμηση ιδιώτη εκτιμητή ακινήτων ημερομηνίας 12.12.22 η οποία ετοιμάσθηκε κατόπιν οδηγιών που δόθηκαν από τους Αιτητές ώστε να έχει το Δικαστήριο εκτίμηση ημερομηνίας κοντινής με την ημερομηνία που φέρει η εκτίμηση που ετοιμάσθηκε κατόπιν εντολών του Καθ’ ου η αίτηση ημερομηνίας 12.10.22, πιστοποιητικό έρευνας από το Κτηματολόγιο στο οποίο φαίνεται η εκτιμημένη αξία του ακινήτου σύμφωνα με την γενική εκτίμηση ακινήτων την 1.1.21 καθώς και νέα δεδομένα που αφορούν την ακίνητη περιουσία του Καθ’ ου η αίτηση.
Η ακρόαση της αίτησης διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων που υποστηρίζουν την αίτηση και την ένσταση. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι με τις αγορεύσεις τους υποστήριξαν ο καθένας την θέση του διαδίκου που εκπροσωπεί.
Η Δ.48, θ.4(2) των Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας προνοεί τα ακόλουθα:
«Το Δικαστήριο ή Δικαστής, μετά από αίτηση ή προφορικό αίτημα, μπορεί, για καλό λόγο, να επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικών ένορκων δηλώσεων. Η ακρόαση αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοείται από τη Διαταγή 39».
Παρέχεται, επομένως, με τον πιο πάνω θεσμό η δυνατότητα καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης. Για να τύχει, όμως, διάδικος του ευεργετήματος τούτου θα πρέπει να δείξει «καλό λόγο». Το αν θα επιτραπεί ή όχι σε διάδικο να καταχωρήσει συμπληρωματική ένορκο δήλωση επαφίεται σαφώς στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (Βλ. Ματθαίου κ.α. (2008) 1 ΑΑΔ 510).
Στην υπόθεση Μαρίας Κόκκινου ν. Κυριάκου Κόκκινου (2016) 1 ΑΑΔ 2523 λέχθηκε, μεταξύ άλλων, ότι το ζήτημα της παραχώρησης ή μη άδειας για την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η οποία ασκείται σε συνάρτηση με την φύση της ενδιάμεσης διαδικασίας και τα θέματα που αναδύονται ενώπιον του ως επίδικα. Η έννοια του καλού λόγου προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιας ανάγκης με απώτερο σκοπό την επίλυση των επίδικων ζητημάτων της ενδιάμεσης διαδικασίας και την ορθή απονομή της δικαιοσύνης.
Στην υπόθεση A. Messios & Sons Ltd κ.α. ν. Α. Λεωνίδα (Αρ. 1) (2010) 1 ΑΑΔ 195 λέχθηκαν τα ακόλουθα στην σελίδα 199:
«Μελετήσαμε με προσοχή τα ενώπιόν μας στοιχεία υπό το φως των εισηγήσεων των δύο πλευρών. Θεωρούμε ότι η διακριτική ευχέρεια που παρέχεται στο δικαστήριο από τις σχετικές δικονομικές πρόνοιες, είναι ορθό και δίκαιο να ασκηθεί, στην προκείμενη περίπτωση υπέρ των εφεσειόντων-αιτητών. Κατά την εκτίμησή μας τα στοιχεία που επιθυμούν να θέσουν ενώπιον του δικαστηρίου, οι εφεσείοντες-αιτητές, με τις δύο ένορκες δηλώσεις για τις οποίες ζητούν την άδεια του δικαστηρίου να καταχωρήσουν, είναι στοιχεία που σχετίζονται με τους ισχυρισμούς και τις θέσεις που πρόβαλε ο εφεσίβλητος-καθ’ ου η αίτηση στην αρχική του ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης στην αίτηση επαναφοράς της έφεσης. Δεν πρόκειται, κατά την κρίση μας, για ανεπίτρεπτη μαρτυρία ούτε για επανάληψη των αρχικών ισχυρισμών των εφεσειόντων, αλλά για διευκρινίσεις και ισχυρισμούς που είναι επιθυμητό να επιτραπεί στους εφεσείοντες-αιτητές να προβάλουν, ώστε το δικαστήριο να έχει ενώπιον του ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των γεγονότων».
Καλός λόγος καταδεικνύεται όταν τα γεγονότα που ζητείται να συµπεριληφθούν στην συµπληρωµατική ένορκη δήλωση δεν ήταν σε γνώση του αιτητή όταν αυτός καταχωρούσε την αρχική ένορκη δήλωση του. Είναι κανόνας καθολικής εφαρμογής ότι δεν επιτρέπεται η επανόρθωση παράλειψης πρωθύστερα έτσι ώστε να μεταβληθεί ή αλλοιωθεί η εικόνα που δόθηκε πρωταρχικά στο Δικαστήριο (Stavros Georgiou & Son (Scrap Metals) Ltd v. Του Πλοίου Lipa (2000) 1 ΑΑΔ 1976).
Το βάρος απόδειξης της ύπαρξης καλού λόγου είναι στους ώµους του αιτητή. Ο αιτητής οφείλει να δείξει την σχετικότητα των ισχυρισµών που επιδιώκει να προσθέσει και ικανοποιητικό λόγο γιατί οι ισχυρισµοί αυτοί δεν συμπεριλήφθηκαν από την αρχή στην αρχική του ένορκη δήλωση.
Διαφωνώ με την θέση που προωθείται με την ένορκο δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση του Καθ’ ου η αίτηση. Τουναντίον οι ισχυρισμοί που επιδιώκονται να συμπεριληφθούν στο μαρτυρικό υλικό των Αιτητών με την συμπληρωματική ένορκο δήλωση αναφέρονται σε γεγονότα που δεν ήταν και που δεν μπορούσαν να είναι σε γνώση των Αιτητών κατά τον χρόνο καταχώρησης της αίτησης πτώχευσης αφού αυτά έλαβαν χώρα μετά τον εν λόγω χρόνο. Και αυτό γιατί και ο ίδιος ο Καθ’ ου η αίτηση στην παράγραφο 5(α) και (β) της ένορκης του δήλωσης που υποστηρίζει την ένσταση στην αίτηση πτώχευσης αναφέρεται σε γεγονότα που έλαβαν χώρα μετά την καταχώρηση της αίτησης πτώχευσης και δη στις 14.7.22. Επίσης η έκθεση εκτίμησης ημερομηνίας 12.10.22 ετοιμάσθηκε μετά την καταχώρηση της αίτησης πτώχευσης. Μετά την καταχώρηση της αίτησης πτώχευσης άρχισαν να δημοσιεύονται και οι εκτιμηθείσες αξίες από το Κτηματολόγιο και δη από την 1.7.22. Τέλος τα νέα δεδομένα που αφορούν την ακίνητη περιουσία του Καθ’ ου η αίτηση έλαβαν χώρα τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο του 2022.
Επιπλέον τα στοιχεία που η πλευρά των Αιτητών επιθυμεί με την συμπληρωματική ένορκη δήλωση να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου είναι κατά την κρίση μου στοιχεία που σχετίζονται με τους ισχυρισμούς και τις θέσεις που πρόβαλε ο Καθ’ ου η αίτηση με την ένορκη του δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης στην αίτηση πτώχευσης. Δεν πρόκειται για ανεπίτρεπτη μαρτυρία, αλλά για διευκρινίσεις και ισχυρισμούς που είναι επιθυμητό να επιτραπεί στους Αιτητές να προβάλουν ώστε, αφενός, να μην πληγούν οι θέσεις τους, αφετέρου, το Δικαστήριο να έχει ενώπιον του ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των γεγονότων.
Συνακόλουθα η αίτηση εγκρίνεται. Εκδίδεται διάταγμα ως η παράγραφος Α της αίτησης ημερομηνίας 1.3.23. Η συμπληρωματική ένορκη δήλωση να καταχωρηθεί μέχρι 26.3.24 και να είναι πανομοιότυπη με το Τεκμήριο Α που επισυνάπτεται στην αίτηση.
Σύμφωνα με τον κανόνα ότι τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Αιτητών και εναντίον του Καθ’ ου η αίτηση όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο και θα είναι εισπρακτέα στο τέλος της διαδικασίας της αίτησης πτώχευσης.
(Υπ.) .............................................
Π. Μιχαηλίδης Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής