ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Δ-Μ Γεωργιάδου, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 1993/2022 (i-Justice)
Μεταξύ:-
ITS ALGORITHMIC LTD
Ενάγουσας
- και -
1. YONAH MISHAAN
2. ILANA LEVIN
Εναγομένων
Αίτηση ημερομηνίας 16/03/2023
για παραμερισμό της επίδοσης και ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος
Ημερομηνία: 4η Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Για τους Εναγόμενους – Αιτητές: κα Μ. Χαραλάμπους για Giorgos Landas LLC
Για την Ενάγουσα – Καθ’ ης η Αίτηση: κος Κ. Καλυφόμματος
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την υπό εξέταση ενδιάμεση αίτηση (η «Αίτηση»), οι Εναγόμενοι – Αιτητές («οι Αιτητές») ζητούν τον παραμερισμό του Ειδικώς Οπισθογραφημένου Κλητηρίου (το «Κλητήριο») και της επίδοσής του σε αυτούς, μέσω υποκατάστατης επίδοσης σε ηλεκτρονική διεύθυνση κυπριακής εταιρείας (η «Εταιρεία») και μέσω της εφαρμογής “whatsapp” σε κυπριακό αριθμό τηλεφώνου, με το αιτιολογικό ότι ενώ είναι αλλοδαποί και διαμένουν στο Ισραήλ, δεν λήφθηκε άδεια για σφράγιση του Κλητηρίου πριν την καταχώρισή του, ούτε άδεια για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, πριν την εξασφάλιση άδειας για υποκατάστατη επίδοση εντός Κύπρου.
Στις 5/12/2022 η Ενάγουσα – Καθ’ ης η Αίτηση («η Καθ’ ης η Αίτηση») καταχώρισε την παρούσα Αγωγή, με Ειδικώς Οπισθογραφημένο Κλητήριο, αξιώνοντας, ως ενοικιάστρια, εναντίον των Εναγομένων – Αιτητών («οι Αιτητές»), αποζημιώσεις για παράβαση σύμβασης ενοικίασης (η «Σύμβαση») ενός διαμερίσματος, που βρίσκεται στη Λεμεσό (το «Διαμέρισμα»), ιδιοκτησίας των Αιτητών.
Στις 08/02/2023 η Καθ’ ης η Αίτηση, κατόπιν αίτησης, εξασφάλισε άδεια για επίδοση του Κλητηρίου Εντάλματος με υποκατάστατη επίδοση στην ηλεκτρονική διεύθυνση της Εταιρείας (το «Διάταγμα») και με αποστολή μηνύματος μέσω της εφαρμογής “whatsapp” σε κυπριακό αριθμό τηλεφώνου. Δεν αμφισβητήθηκε η ορθότητα της επίδοσης βάσει των προνοιών του Διατάγματος.
Στις 16/03/2023 οι Αιτητές καταχώρισαν σημείωμα εμφάνισης υπό διαμαρτυρία και ταυτόχρονα την υπό εξέταση Αίτηση.
Με την Αίτηση οι Αιτητές ζητούν, με τέσσερις θεραπείες, την ακύρωση και/ή παραμερισμό (set aside) του Κλητηρίου και/ή της επίδοσής του προς αυτούς ως παράτυπης, ακύρωση όλων των επακόλουθων ενεργειών και διαδικαστικών διαβημάτων και αναστολή της διαδικασίας της Αγωγής. Η Αίτηση στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στις Δ.5, 5Α, 6, 9, 16, 27 και 48, 51 και 64 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών («ΠΔΔΚ»).
Η Αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση δικηγόρου που εργάζεται στο γραφείο των δικηγόρων των Αιτητών (η «ΕΔ-ΜΠ»), λόγω του ότι οι Αιτητές διαμένουν στο Ισραήλ. Ως αναφέρει η ΕΔ-ΜΠ, η επίδοση του Κλητηρίου έγινε στην Εταιρεία (ICY PROPERTIES LTD), ενώ η Καθ’ ης η Αίτηση γνωρίζει ότι οι Αιτητές είναι σύζυγοι μεταξύ τους και ότι είναι Ισραηλινοί, μόνιμοι κάτοικοι του Ισραήλ. Επισυνάπτεται προς τούτο, ως Τεκμήριο 2, λογαριασμός κοινής ωφέλειας, όπου φαίνεται η διεύθυνση διαμονής των Αιτητών στο Ισραήλ. Για τον λόγο αυτό, η επικοινωνία με τους Αιτητές γινόταν μέσω της Εταιρείας, γεγονός που αποτυπώνεται και Συμφωνία, την οποία επισυνάπτει ως Τεκμήριο 3. Υποστηρίζει, επίσης, ότι εσκεμμένα στον τίτλο της Αγωγής δεν αναφέρεται οτιδήποτε πέραν του ονόματος των Αιτητών, επειδή η Καθ’ ης η Αίτηση γνώριζε ότι οι Αιτητές είναι υπήκοοι και κάτοικοι εξωτερικού. Απορρίπτει την θέση της Καθ’ ης η Αίτηση ότι η μοναδική διεύθυνση των Αιτητών που γνώριζε ήταν εκείνη που αναφέρεται στον τίτλο ιδιοκτησίας, υποστηρίζοντας ότι η εν λόγω διεύθυνση ουδέποτε αναφέρθηκε ως διεύθυνση διαμονής των Αιτητών και ότι ο τίτλος ιδιοκτησίας αποτελούσε απλώς αποδεικτικό, κατά τη σύναψη της ενοικίασης, ότι οι Αιτητές ήταν οι ιδιοκτήτες του Διαμερίσματος.
Εφόσον οι Αιτητές είναι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού, η Καθ’ ης η Αίτηση θα έπρεπε να είχε καταχωρίσει αρχικώς αίτηση για άδεια σφράγισης του Κλητηρίου Εντάλματος, καθώς και αίτηση για άδεια επίδοσής του εκτός δικαιοδοσίας. Δεν το έπραξε, η παράβαση αυτή δεν μπορεί να θεραπευθεί και, ως εκ τούτου, η Αγωγή θα πρέπει να απορριφθεί.
Η Καθ’ ης η Αίτηση καταχώρισε Ειδοποίηση περί πρόθεσης ένστασης, εγείροντας 10 λόγους ένστασης, υποστηρίζοντας ότι η Αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη, ότι οι Αιτητές έλαβαν ικανοποιητική γνώση για την εναντίον τους διαδικασία και έχουν την ευκαιρία να προβάλουν την υπεράσπισή τους, ότι η μοναδική διεύθυνση των Αιτητών που είναι γνωστή στην Καθ’ ης η Αίτηση είναι εκείνη που αναφέρεται στον τίτλο ιδιοκτησίας του Διαμερίσματος που ενοικίαζαν οι Αιτητές στην Καθ’ ης η Αίτηση και ουδέποτε αποκάλυψαν οποιαδήποτε άλλη διεύθυνση, περιλαμβανομένης εκείνης στο Ισραήλ, την οποία επικαλούνται στην Αίτησή τους. Το Τεκμήριο 2 της ΕΔ-ΜΠ δεν συνιστά ικανοποιητική απόδειξη ότι οι Αιτητές διαμένουν στο εξωτερικό, η επίδοση έγινε εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, δεν ήταν απαραίτητο να προηγηθεί άδεια για σφράγιση, η επίδοση του Κλητηρίου και του Διατάγματος ημερομηνίας 8/2/2023 έγινε ορθά και η όποια τυχόν παρατυπία διορθώνεται με την Δ.64.
Η Ένσταση υποστηρίζεται από υπεύθυνη δήλωση εργοδοτουμένης στην Καθ’ ης η Αίτηση (η «ΥΔ-ΚΚ»), η οποία έχει προσωπική γνώση των γεγονότων. Υιοθετεί και αναπαράγει αυτούσιο το περιεχόμενο της δήλωσής της, η οποία υποστήριζε την αίτηση για υποκατάστατη επίδοση και εξηγεί ότι, στις 28/4/2022, η Καθ’ ης η Αίτηση συνήψε με τους Αιτητές τη Σύμβαση, την οποία επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1. Λόγω παράβασης της Σύμβασης από τους Αιτητές, η Καθ’ ης η Αίτηση αναγκάστηκε να την τερματίσει. Σε αυτήν υπήρχε όρος, σύμφωνα με τον οποίο οποιαδήποτε ειδοποίηση εγείρετο βάσει Σύμβασης θα έπρεπε να αποσταλεί στην Εταιρεία με συστημένο ταχυδρομείο ή με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στην διεύθυνση που καταγράφεται στην Σύμβαση. Όταν η Καθ’ ης η Αίτηση τερμάτισε την Σύμβαση, περί τις 31/10/2022, απέστειλε σχετική επιστολή στην διαχειρίστρια Εταιρεία με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Η επιστολή επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 2. Στις 4/11/2022, η Καθ’ ης η Αίτηση έλαβε απάντηση από τον δικηγόρο των Αιτητών (Τεκμήριο 3) και ακολούθησε ανταλλαγή αλληλογραφίας, η οποία επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 4.
Κατά την υπογραφή της Σύμβασης, οι Αιτητές έδωσαν στην Καθ’ ης η Αίτηση αντίγραφο του τίτλου ιδιοκτησίας του Διαμερίσματος (Τεκμήριο 5), επί του οποίου αναγράφεται ως διεύθυνση των Αιτητών διεύθυνση στην Λεμεσό. Αυτή είναι η μόνη γνωστή, στην Καθ’ ης η Αίτηση, διεύθυνση των Αιτητών και αυτήν ανέγραψαν στο Κλητήριο. Όταν ο επιδότης προσπάθησε να επιδώσει την Αγωγή σε εκείνη τη διεύθυνση, έλαβε ενημέρωση ότι δεν διαμένει εκεί κανένα πρόσωπο με το όνομα των Αιτητών, τους οποίους ουδείς γνώριζε. Η σχετική ειδοποίηση του επιδότη επισυνάφθηκε ως Τεκμήριο 6. Η Καθ’ ης η Αίτηση υποψιάστηκε ότι η διεύθυνση εκείνη δεν ήταν πραγματική όμως κανένας από την Καθ’ ης η Αίτηση δεν γνώριζε πού έμεναν οι Αιτητές.
Το μόνο που γνώριζε η Καθ’ ης η Αίτηση ήταν ότι για οποιαδήποτε επικοινωνία ή επαφή χρειαζόταν να γίνει, αυτή θα διεξαγόταν μέσω της Εταιρείας που διαχειρίζεται το Διαμέρισμα και ότι με την επίδοση στην Εταιρεία, οι Αιτητές θα λάμβαναν ικανοποιητική γνώση, όπως διαφαίνεται από τα τεκμήριο 2, 3 και 4. Υποστηρίζει, επίσης, ότι η επικοινωνία της Καθ’ ης η Αίτηση με τους Αιτητές διεξαγόταν μέσω της διαχειρίστριας Εταιρείας, με την εφαρμογή “Whatsapp” σε λογαριασμό που είναι συνδεδεμένος με κυπριακό αριθμό τηλεφώνου.
Αρνείται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση γνώριζε ότι οι Αιτητές είναι σύζυγοι μεταξύ τους και ότι διαμένουν στο εξωτερικό και υποστηρίζει ότι ένας λογαριασμός ηλεκτρικού ρεύματος δεν είναι επαρκής απόδειξη τούτου. Ουδέποτε οι Αιτητές αποκάλυψαν στην Καθ’ ης η Αίτηση οποιαδήποτε διεύθυνση, άλλη από εκείνη που αναγράφεται στον τίτλο ιδιοκτησίας του επίδικου Διαμερίσματος, τα μόνα στοιχεία που είχε ήταν εκείνα που αναφέρονται στον τίτλο και ουδέποτε η Καθ’ ης η Αίτηση είχε οποιαδήποτε επαφή μαζί τους, παρά μόνο μέσω της διαχειρίστριας Εταιρείας που είναι Κυπριακή.
Επομένως, το Κλητήριο της παρούσας Αγωγής εξεδόθη για διαδίκους που βρίσκονται στην Κύπρο, σύμφωνα με τα στοιχεία που είχε η Καθ’ ης η Αίτηση. Επίσης, το Κλητήριο δεν επιδόθηκε εκτός δικαιοδοσίας, αλλά εντός, στην Κυπριακή Εταιρεία και σε κυπριακό αριθμό “Whatsapp”.
Η Ακρόαση της αίτησης διεξήχθη, στη βάση του περιεχομένου των ενόρκων δηλώσεων, με την παράδοση στο Δικαστήριο Γραπτών Αγορεύσεων, στις οποίες οι ευπαίδευτοι δικηγόροι των μερών ανέπτυξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους, με παραπομπή σε σχετική επί του θέματος νομολογία.
Η παρούσα Αίτηση καταχωρίσθηκε στη βάση των προνοιών της Δ.16 θ. 9 των ΠΔΔΚ, η οποία διαλαμβάνει τα ακόλουθα:
«9. A defendant before appearing shall be at liberty, without obtaining an order to enter or entering a conditional appearance, to take out a summons to set aside the service upon him of the writ or of notice of the writ, or to discharge the order authorizing such service.»
Σύμφωνα με τη νομολογία, υπάρχουν δύο τρόποι να υποβληθεί αίτηση παραμερισμού της επίδοσης του Κλητηρίου εντάλματος. Με τον πρώτο τρόπο, ο εναγόμενος δικαιούται χωρίς να εξασφαλίσει άδεια του Δικαστηρίου να καταχωρήσει εμφάνιση υπό αίρεση ή υπό διαμαρτυρία και είτε ταυτόχρονα είτε το ταχύτερο δυνατό και προτού προβεί σε οποιοδήποτε νέο δικονομικό ή άλλο διάβημα στη διαδικασία ('fresh step in action') να καταχωρίσει αίτηση δια κλήσεως για παραμερισμό της επίδοσης σ' αυτόν του κλητηρίου εντάλματος ή της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος ή να ζητήσει την ακύρωση του διατάγματος που εξουσιοδοτεί τέτοια επίδοση. Εναλλακτικά, ο εναγόμενος μπορεί να αποταθεί στο Δικαστήριο για να εξασφαλίσει άδεια του Δικαστηρίου για εμφάνιση υπό αίρεση ή υπό διαμαρτυρία και, ταυτόχρονα, να λάβει οδηγίες για καταχώρηση αίτησης παραμερισμού του κλητηρίου εντάλματος εντός τακτού χρονικού διαστήματος μέσω σχετικής μονομερούς αίτησης (βλ. G.J. Magdon Ltd v. A.L. Metal Trading Ltd (2001) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2064, Γεωργιάδης v. Χάσικου κ.α. (1991) 1 Α.Α.Δ. 1136, Παπακόκκινου v. Εταιρείας Landbroke Group P.L.C. κ.α. (1995) 1 Α.Α.Δ.1090 και Blue Island Fish Farming Ltd v. Lefkaritis Bros (Maritime) Ltd κ.α. (2004) 1Γ Α.Α.Δ. 2033).
Η σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος ρυθμίζεται από την Δ.2 Θ.2 των ΠΔΔΚ, που διαλαμβάνει τα εξής:
«2. No writ of summons for service out of Cyprus, or of which notice is to be given out of Cyprus, shall be sealed without the leave of the Court or a Judge».
Η απαίτηση για εξασφάλιση άδειας για σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος που πρόκειται να επιδοθεί σε αλλοδαπό πρόσωπο εκτός δικαιοδοσίας, άπτεται της ανάληψης δικαιοδοσίας επί αλλοδαπών προσώπων. Στην απόφαση Alfred C Toepfer International GMBH ν. Broda Agro Trade (Cyprus) Ltd (2012) 1 Α.Α.Δ. 1473 το ζήτημα εξηγήθηκε ως εξής:
«Η δικαιοδοσία του δικαστηρίου περιορίζεται εντός της περιοχής της επικράτειας και σε υπηκόους της Δημοκρατίας εκτός αυτής. Το δικαστήριο αναλαμβάνει δικαιοδοσία σε πρόσωπα που βρίσκονται εκτός του κράτους και δεν έχουν την ιθαγένειά του με πολλή φειδώ και περίσκεψη, ύστερα από άσκηση διακριτικής ευχέρειας βάσει ορισμένων κανόνων (Δημητρίου ν. Dolphin Shipping Ltd and another (1990) 1 Α.Α.Δ. 351). Γι' αυτό είναι απαραίτητη η εξασφάλιση άδειας για σφράγιση και επίδοση εκτός δικαιοδοσίας του κλητηρίου εντάλματος (Philippou v. Philippou (1986) 1 C.L.R. 689 και Φραγκέσκου κ.ά. ν. Γρηγορίου (2001) 1 Α.Α.Δ. 1765).»
Από το λεκτικό της Δ.2 Θ.12 προκύπτει ότι κλητήριο ένταλμα θεωρείται ότι έχει εκδοθεί και η αγωγή έχει ξεκινήσει με την σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος.
Σύμφωνα με την απόφαση Πατσαλίδου Ναταλία και Άλλες (2010) 1 ΑΑΔ 587 «η σφράγιση ενός κλητηρίου εντάλματος είναι σημαντικής σημασίας ενέργεια του αρμοδίου πρωτοκολλητή, γιατί με αυτήν ενεργοποιείται η γένεση μιας αγωγής και πιστοποιείται η καταχώρηση της στο Μητρώο Πολιτικών Αγωγών. (Civil Cause Book) (Δ.2, θ.12 των Διαδικαστικών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας). Στο συγκεκριμένο θεσμό η χρήση της λέξης «θα» (shall) υποδηλοί την αναγκαιότητα συμμόρφωσης προς τη σχετική οδηγία.»
Η εξασφάλιση άδειας από το Δικαστήριο για σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος είναι ζωτικής σημασίας για την εγκυρότητα της διαδικασίας, η οποία δεν μπορεί να θεραπευθεί με την επίκληση των προνοιών της Δ.64. Σχετική προς τούτο είναι η υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Unitica Enterprises Ltd (2004) 1 Α.Α.Δ. 730, στην οποία τo Kλητήριο Ένταλμα που είχε καταχωρηθεί εναντίον της Δημοκρατίας της Σλοβακίας δεν είχε σφραγισθεί προτού καταχωρηθεί και δεν είχε εξασφαλισθεί προηγουμένως άδεια του Δικαστηρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, υπό τις πιο πάνω περιστάσεις, το κλητήριο ένταλμα ήταν εξ υπαρχής άκυρο και οι διαδικασίες που ακολούθησαν ήταν παράνομες. Παρατίθεται αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα:
«Στην παρούσα περίπτωση η προϋπόθεση ότι για την καταχώριση και σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος θα έπρεπε να ληφθεί πρώτα η άδεια του Δικαστηρίου είναι επιτακτική και η μη σφράγιση που έπρεπε να προηγηθεί της καταχώρισης του κλητηρίου εντάλματος, συμπαρασύρει όλες τις μεταγενέστερες διαδικασίες και τις καθιστά άκυρες. Έπεται ότι η εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Γενικού Εισαγγελέα ότι η μη σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος καθιστά το κλητήριο ένταλμα εξ' υπαρχής άκυρο είναι ορθή.»
Στην ίδια απόφαση τονίσθηκε, επίσης, ότι δεν μπορούσε να παρακαμφθεί από Κυπριακά Δικαστήρια ζωτική δικονομική διάταξη που αφορά τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου και ότι το θέμα της δικαιοδοσίας δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως τεχνικό θέμα (technicality), που θα μπορούσε να διορθωθεί με την επίκληση της Δ.64.
Παρενθετικά σημειώνεται ότι δεν χρειάζεται η λήψη άδειας για σφράγιση όταν μεταξύ των Εναγομένων βρίσκεται και κύπριος πολίτης (βλ. Larticon Co. v. Detergenta Developments Ltd (2004) 1 Α.Α.Δ. 1121, Niki Christoforou Cosmetics Ltd ν. Αγαθοκλή (Λάκη) Στυλιανού και Άλλων (2005) 1 Α.Α.Δ. 273).
Πέραν της αίτησης για σφράγιση, για την επίδοση κλητηρίου ή ειδοποίησης κλητηρίου σε αλλοδαπούς που βρίσκονται εκτός της δικαιοδοσίας των Κυπριακών Δικαστηρίων απαιτείται η λήψη άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, νοουμένου ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις της Δ.6 θ.1. Η διαδικασία αυτή απαιτείται, ακόμα και εάν εντέλει η επίδοση στο πρόσωπο που βρίσκεται εκτός της δικαιοδοσίας των Κυπριακών Δικαστηρίων θα γίνει με υποκατάστατη επίδοση εντός δικαιοδοσίας, αφού προϋπόθεση για την δυνατότητα υποκατάστατης επίδοσης είναι η εξασφάλιση άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Μάλιστα, η παράλειψη εξασφάλισης άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δεν συνιστά παρατυπία θεραπεύσιμη δυνάμει της Δ. 64. Σχετικές προς τούτο είναι οι αποφάσεις PHILIPPOU ν. PHILIPPOU (1986) 1 CLR 689, Σταύρου Φραγκέσκου κ.α. ν. Χριστίνας Γεωργίου Γρηγορίου (2000) 1 Α.Α.Δ. 1765, Ζachariades & Pantelides Enterprises Ltd ν. Fiat Auto SPA (2000) 1 Α.Α.Δ. 447, Ans Secretaries Ltd ν. Orianda Management FZ LLC κ.ά (2014) 1 Α.Α.Δ. 1348, RENAT FATKHULLIN κ.α. v. IPTP LIMITED, Π.Έ. Αρ. E104/2017, E105/2017, 8/12/2023).
Σύμφωνα με την απόφαση Philis Padley v Dorothy Mary Dobson (1999) 1 Α.Α.Δ. 1583, οι πρόνοιες των Δ.2 θ.2 και Δ.6 των ΠΔΔΚ δεν εφαρμόζονται σε εναγόμενο, ο οποίος είναι μεν αλλοδαπός, αλλά μπορεί να του γίνει η συνήθης επίδοση δυνάμει της Δ.5 στην Κύπρο. Εφαρμόζονται σε σχέση με επίδοση που σκοπείται να γίνει εκτός δικαιοδοσίας. Αναφέρονται δηλαδή όχι στον ίδιο τον εναγόμενο ως κάτοικο της αλλοδαπής αλλά στην επίδοση στην αλλοδαπή. Εφόσον η επίδοση προορίζεται να γίνει εντός δικαιοδοσίας, δεν έχει εφαρμογή η Δ.2 θ.2 και η Δ.6 θ.1, αλλά η Δ.2 θ.1 και η Δ.5 θ.1. Η πιο πάνω απόφαση αφορούσε την έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιαδίκου, δυνάμει της Δ.10 θ.2, η οποία προνοεί ότι η ειδοποίηση τριτοδιαδίκου "shall be sealed and served on the third party in the same manner as a writ of summons is sealed and served". Παρατίθεται απόσπασμα από το αιτιολογικό που στηρίζει την πιο πάνω κρίση του Δικαστηρίου:
«Το όλο θέμα πραγματεύεται ο Lord Denning, M.R., στην υπόθεση Myerson v. Martin [1979] 3 All E.R. 667, στη σ. 671, όπως παρατέθηκε με επιδοκιμασία από το Στυλιανίδη, Δ., ως ήτο τότε, δίδοντας την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Philippou v. Philippou (1986) 1 C.L.R.689:
"The weight of authority is overwhelming that one should look at the time when the writ was issued. If the defendant was in fact outside the jurisdiction at the time the writ was issued, and the plaintiff in ignorance of it issued a writ for service within the jurisdiction, then the plaintiff must wait until the defendant comes back within the jurisdiction and serve him personally on his return. There cannot be substituted service on the defendant.
If the defendant was in fact within the jurisdiction at the time the writ was issued, and the plaintiff issues a writ for service within the jurisdiction, the plaintiff can get an order for substituted service on him, even if he has gone overseas since the issue of the writ.
If the defendant was in fact outside the jurisdiction at the time the writ was issued and plaintiff knows it, the plaintiff can take his choice and issue a writ for service within the jurisdiction, but in that case he has to wait his opportunity and hope that the defendant will return to England and be served personally. There cannot be substituted service."
Στην προκειμένη περίπτωση, αν θεωρηθεί ότι η εφεσείουσα-τριτοδιάδικος ήταν εκτός Κύπρου κατά την έκδοση της ειδοποίησης, ο εφεσίβλητος-εναγόμενος, είτε το γνώριζε είτε όχι, ουσιαστικά επέλεξε να ζητήσει την επίδοση της εντός Κύπρου και όχι εκτός Κύπρου. Υπό αυτές τις συνθήκες, μπορεί να μην εδικαιούτο να εξασφαλίσει σε μετέπειτα στάδιο άδεια για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, αλλά η ίδια η διαταγή με την οποία εξασφάλισε έκδοση της ειδοποίησης τριτοδιαδίκου για επίδοση εντός της δικαιοδοσίας δεν είναι άκυρη».
Στην προκειμένη περίπτωση, δεν αμφισβητείται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση δεν έλαβε ούτε άδεια για σφράγιση του Κλητηρίου, ούτε άδεια για επίδοσή του εκτός δικαιοδοσίας, προτού εξασφαλίσει το Διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης στην ηλεκτρονική διεύθυνση [ ] της Εταιρεία και μέσω της εφαρμογής “whatsapp”. Η Εταιρεία είναι το πρόσωπο μέσω του οποίου επικοινωνούσε η Καθ’ ης η Αίτηση με τους Αιτητές για σκοπούς της επίδικης ενοικίασης, στη βάση του όρου 13.1 της Σύμβασης, που τιτλοφορείται «Notices» και αναφέρει τα εξής:
«Any notices under the present agreement shall be sent to the respective party at his last known address, by registered post or email:
Tenant’s email address: …
Management company: [ ]»
Προτού εξετάσω τους εκατέρωθεν αντικρουόμενους ισχυρισμούς παρατηρώ ότι από το περιεχόμενο της Σύμβασης και του τίτλου ιδιοκτησίας του επίδικου Διαμερίσματος, που συνιστούν κοινώς αποδεκτά έγγραφα, προκύπτουν τα ακόλουθα, μη αμφισβητούμενα δεδομένα:
(α) Αμφότεροι οι Αιτητές είναι αλλοδαποί, ο μεν Αιτητής 1 είναι κάτοχος Αμερικανικού Διαβατηρίου, η μεν Αιτήτρια 2 είναι κάτοχος Ισραηλινού διαβατηρίου.
(β) Ο λογαριασμός στον οποίο θα καταβάλλονταν τα πληρωτέα ενοίκια ήταν σε κυπριακό τραπεζικό ίδρυμα.[1]
(γ) Ο τίτλος ιδιοκτησίας του Διαμερίσματος που κοινοποιήθηκε στην Καθ’ ης η Αίτηση ανέγραφε ως διεύθυνση των Αιτητών εκείνη που αναγράφεται στο Κλητήριο Ένταλμα, η οποία βρίσκεται στη Λεμεσό.
Όσον αφορά το ζήτημα της σφράγισης, δηλαδή κατά πόσο απαιτείτο η λήψη άδειας για σφράγιση του Κλητηρίου, στη βάση της Δ.2 θ.2, σύμφωνα με τη νομολογία, κρίσιμο σημείο αναφοράς είναι ο χρόνος καταχώρισης της Αγωγής, αφού από μόνο του το γεγονός ότι οι εναγόμενοι είναι αλλοδαποί δεν συνεπάγεται δίχως άλλο ανάγκη για λήψη άδειας σφράγισης (βλ. Philis Padley και Philippou v. Philippou (ανωτέρω)). Οι Δ.2 θ.2 και Δ.6 αναφέρονται όχι στον ίδιο τον εναγόμενο ως κάτοικο της αλλοδαπής αλλά στην επίδοση στην αλλοδαπή. Εάν η επίδοση προορίζεται να γίνει εντός δικαιοδοσίας, δεν έχει εφαρμογή η Δ.2 θ.2 και η Δ.6 θ.1, αλλά η Δ.2 θ.1 και η Δ.5 θ.1
Επομένως, σύμφωνα με τις πιο πάνω αυθεντίες, υπάρχει ευχέρεια καταχώρισης ενός κλητηρίου χωρίς άδεια εάν οι εναγόμενοι ήταν στην Κύπρο κατά τον χρόνο της καταχώρισής του, ασχέτως εάν διέφυγαν μετά. Ακόμα και αν οι εναγόμενοι ήταν εκτός δικαιοδοσίας κατά τον χρόνο εκείνο, υπάρχει δυνατότητα καταχώρισης του κλητηρίου άνευ άδειας για σφράγιση, αλλά η επίδοση θα μπορεί να γίνει μόνο εντός δικαιοδοσίας και άρα ο εκάστοτε ενάγων θα πρέπει να περιμένει την έλευση των εναγομένων στην Κύπρο προκειμένου να τους επιδώσει.
Στην προκειμένη περίπτωση, στην ΕΔ-ΜΠ αναφέρεται ότι οι Αιτητές είναι αλλοδαποί και διαμένουν στο Ισραήλ. Πέραν τούτου, όμως, δεν καθορίζεται στην Αίτηση πού βρίσκονταν οι Αιτητές κατά τον χρόνο καταχώρισης της Αγωγής στις 5/12/2022. Εάν βρίσκονταν στην Κύπρο, δεν θα τίθετο θέμα εφαρμογής της Δ.2 θ.2, αλλά της Δ.2 θ.1. Η Αίτηση δεν διαφωτίζει. Το βάρος απόδειξης του αιτήματός τους έφεραν οι Αιτητές και δεν έχουν προσκομίσει μαρτυρία που να καταδεικνύει πού βρίσκονταν κατά τον ουσιώδη χρόνο, ώστε να εγείρεται ζήτημα εφαρμογής των προνοιών της Δ.2 θ.2 και της σχετικής νομολογίας που επικαλούνται.
Στην ΕΔ-ΜΠ εγείρεται, επίσης, ο ισχυρισμός ότι η Καθ’ ης η Αίτηση γνώριζε ότι οι Αιτητές είναι σύζυγοι μεταξύ τους, ότι είναι Ισραηλινοί και μόνιμοι κάτοικοι του Ισραήλ. Προς υποστήριξη της θέσης αυτής, η ενόρκως δηλούσα (α) επισυνάπτει λογαριασμό κοινής ωφέλειας στο όνομα της Αιτήτριας 2, (β) επικαλείται την παραδοχή της Καθ’ ης η Αίτηση ότι η επικοινωνία σχετικά με την επίδικη ενοικίαση γινόταν μέσω της Εταιρείας και (γ) υποστηρίζει ότι στον τίτλο της Αγωγής δεν αναφέρεται οτιδήποτε πέραν του ονόματος των Αιτητών-Εναγομένων, γεγονός που δεικνύει ότι η Καθ’ ης η Αίτηση γνώριζε ότι οι Αιτητές είναι υπήκοοι και κάτοικοι εξωτερικού και εσκεμμένα δεν αναφέρουν τίποτα στον τίτλο της Αγωγής.
Η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση ήταν ότι δεν γνώριζε τον τόπο διαμονής των Αιτητών όταν καταχωρούσε την Αγωγή και ουδέποτε η Αγωγή προοριζόταν για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Μέσω της ΥΔ-ΚΚ, ρητά αρνείται ότι γνώριζε ότι οι Αιτητές είναι σύζυγοι μεταξύ τους και ότι είναι κάτοικοι εξωτερικού και ισχυρίζεται ότι πέραν της διεύθυνσης που αναγράφεται στον τίτλο ιδιοκτησίας του Διαμερίσματος, ουδέποτε της γνωστοποίησαν οι Αιτητές οποιοδήποτε άλλο τόπο διαμονής, περιλαμβανομένης της κατ’ ισχυρισμό διεύθυνσής τους στο Ισραήλ. Υποστηρίζει, επίσης, ότι η επικοινωνία για ό,τι αφορούσε την επίδικη ενοικίαση γινόταν μέσω της εφαρμογής “Whatsapp” σε κυπριακό αριθμό τηλεφώνου.
Εφόσον η Καθ’ ης η Αίτηση αμφισβητεί σαφώς ότι γνώριζε τον τόπο διαμονής των Αιτητών και ότι διαμένουν εκτός Κύπρου, το βάρος απόδειξης των περί του αντιθέτου ισχυρισμών τους είχαν οι Αιτητές, οι οποίοι όμως δεν ζήτησαν ούτε να αντεξετάσουν ούτε να καταχωρίσουν οποιαδήποτε συμπληρωματική ένορκη δήλωση για να υποστηρίξουν ή να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους και να αντικρούσουν εκείνους της Καθ’ ης η Αίτηση. Ούτε, όμως, τα όσα αναφέρονται στην ΕΔ-ΜΠ είναι ικανοποιητικά για να υποστηρίξουν επαρκώς τις θέσεις των Αιτητών και θα εξηγήσω ευθύς αμέσως τους λόγους.
Καταρχάς, η κατάσταση λογαριασμού που παρουσίασαν είναι στο όνομα της Αιτήτριας 2 μόνο. Η Καθ’ ης η Αίτηση αμφισβήτησε ότι αυτή δεικνύει τη μόνιμη διαμονή των Αιτητών, επισημαίνοντας ότι κάθε πρόσωπο μπορεί να έχει εγγεγραμμένους επ’ ονόματί του πέραν του ενός λογαριασμούς κοινής ωφέλειας. Η θέση αυτή δεν αντικρούστηκε καθ’ οιονδήποτε τρόπο από τους Αιτητές και δεν είναι άνευ ουσίας στην περίπτωση των Αιτητών, οι οποίοι έχουν διαβατήρια εκδοθέντα από διαφορετική χώρα ο καθένας, δεν δήλωσαν στην Σύμβαση οποιαδήποτε διεύθυνση διαμονής (σε αντίθεση με την Εναγόμενη της οποίας η διεύθυνση περιλήφθηκε στη Σύμβαση) και είχαν δεδηλωμένη, στον τίτλο ιδιοκτησίας του επίδικου Διαμερίσματος που παρουσίασαν στην Καθ’ ης η Αίτηση, διεύθυνση στην Λεμεσό. Η θέση των Αιτητών ότι ο τίτλος ιδιοκτησίας ουδέποτε αποτέλεσε αποδεικτικό έγγραφο σχετικά με τη διεύθυνσή τους, παρά μόνο αποδεικτικό ότι ήταν ιδιοκτήτες του Διαμερίσματος δεν γίνεται αποδεκτή, εν απουσία οποιασδήποτε άλλης μαρτυρίας που να καταδεικνύει, αφενός, ποια είναι η διεύθυνση διαμονής τους και, αφετέρου, κατά πόσο την γνωστοποίησαν στην Καθ’ ης η Αίτηση, καθ’ οιονδήποτε τρόπο και οποτεδήποτε πριν την καταχώριση της παρούσας Αίτησης.
Επιπλέον, το γεγονός ότι η επικοινωνία μεταξύ των Αιτητών και της Καθ’ ης η Αίτηση γινόταν μέσω της Εταιρείας, δεν συνεπάγεται, αυτόματα και δίχως άλλο, γνώση της Καθ’ ης η Αίτηση ότι οι Αιτητές διαμένουν εκτός Κύπρου. Άλλωστε, δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο στη Συμφωνία. Το μόνο που αναφέρεται στη Συμφωνία είναι ότι η Εταιρεία θα είχε τη διαχείριση του Διαμερίσματος.
Όσον αφορά τη θέση ότι η Καθ’ ης η Αίτηση εσκεμμένα απέκρυψε από την Αγωγή τον τόπο διαμονής των Αιτητών, αυτή δεν έχει έρεισμα, αφού στο καταχωρισθέν Κλητήριο καταγράφεται, στο σωστό μέρος, η διεύθυνση των Αιτητών, όπως αυτή φαίνεται στον τίτλο ιδιοκτησίας του επίδικου Διαμερίσματος. Καταγράφεται, επίσης ο αριθμός διαβατηρίου έκαστου Αιτητή και η χώρα έκδοσής του, όπως φαίνονται στην Σύμβαση. Ουδεμία απόκρυψη ή παραπλάνηση εντοπίζεται.
Συνυπολογίζω στα πιο πάνω ότι, σύμφωνα με τη Σύμβαση, η πληρωμή του ενοικίου θα γινόταν σε αριθμό λογαριασμού κυπριακής τράπεζας. Επίσης, σύμφωνα με την Καθ’ ης η Αίτηση η επικοινωνία για τα της ενοικίασης γινόταν μέσω της εφαρμογής «whatsapp» σε κυπριακό αριθμό τηλεφώνου. Όλα αυτά μπορούσαν να δημιουργήσουν εύλογη εντύπωση στην Καθ’ ης η Αίτηση ότι οι Αιτητές διέμεναν στην Κύπρο. Πέραν του αόριστου ισχυρισμού των Αιτητών ότι η Καθ’ ης η Αίτηση γνώριζε ότι διέμεναν στο Ισραήλ, ο οποίος αμφισβητήθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση και δεν αποδείχθηκε, οι Αιτητές δεν προσκόμισαν οποιαδήποτε θετική μαρτυρία που να καταδεικνύει ότι γνωστοποίησαν στην Καθ’ ης η Αίτηση, και με ποιο τρόπο, ότι δεν διαμένουν στην Κύπρο και ότι ο τόπος διαμονής τους είναι αυτός που αναφέρουν στην Αίτησής τους.
Προκύπτει, συνεπώς, από όλα τα πιο πάνω και αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου, ότι η μόνη διεύθυνση των Αιτητών, την οποία φαίνεται να γνώριζε η Καθ’ ης η Αίτηση κατά την καταχώριση της παρούσας Αγωγής, είναι η διεύθυνση που αναγράφεται στο Κλητήριο και στον τίτλο ιδιοκτησίας του επίδικου Διαμερίσματος, η οποία βρίσκεται στη Λεμεσό. Επομένως, ευλόγως καταχώρισε την Αγωγή αναγράφοντας στο Κλητήριο διεύθυνση εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και ευλόγως δεν ζήτησε άδεια για σφράγιση του Κλητηρίου, αφού αυτό προοριζόταν για επίδοση στη Λεμεσό. Άλλωστε, ως προαναφέρθηκε, ούτε οι Αιτητές εξειδίκευσαν κατά πόσο κατά τον χρόνο καταχώρισης του Κλητηρίου βρίσκονταν εντός ή εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου.
Προχωρώ να εξετάσω κατά πόσο έπρεπε να προηγηθεί η εξασφάλιση άδειας για επίδοση του Κλητηρίου εκτός δικαιοδοσίας και μετά υποκατάστατης επίδοσης στην Εταιρεία εντός Κύπρου, κατά τον λόγο των αποφάσεων που αναφέρονται ανωτέρω.
Επειδή η προσπάθεια επίδοσης του Κλητηρίου στην εν λόγω διεύθυνση απέτυχε, αφού δεν εντοπίστηκαν εκεί οι Αιτητές και επειδή δεν γνώριζε άλλη διεύθυνση των Αιτητών, η Καθ’ ης η Αίτηση αιτήθηκε και εξασφάλισε διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης της Αγωγής στην Εταιρεία, στην ηλεκτρονική διεύθυνση στην οποία απέστελλε στους Αιτητές την επικοινωνία που αφορούσε το επίδικο Διαμέρισμα και μέσω της εφαρμογής “whatsapp” σε κυπριακό αριθμό τηλεφώνου.
Από την ενώπιον του Δικαστηρίου μαρτυρία φαίνεται ότι ούτε στο στάδιο αυτό η Καθ’ ης η Αίτηση γνώριζε τον τόπο διαμονής των Αιτητών, δηλαδή κατά πόσο ήταν εκτός δικαιοδοσίας, προκειμένου να ζητούσε άδεια για επίδοση ή υποκατάστατη επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Επομένως, κατέφυγε στον μόνο γνωστό τρόπο επικοινωνίας που είχε, όπως αυτούς αναφερόταν στην Σύμβαση.
Με την υποκατάστατη επίδοση, οι Αιτητές έλαβαν γνώση στης Αγωγής, καταχώρισαν εμπρόθεσμα εμφάνιση και ταυτόχρονα την παρούσα Αίτηση. Σκοπός της επίδοσης είναι να προστατευθεί το συνταγματικό δικαίωμα κάθε προσώπου να λάβει επαρκή γνώση της δικαστικής διαδικασίας που έχει καταχωρισθεί εναντίον του (Άρθρο 30 του Συντάγματος). Υπό το φως των δεδομένων της παρούσας υπόθεσης, κρίνεται ότι το δικαίωμα αυτό των Αιτητών έχει προστατευθεί, αφού η Αγωγή τους γνωστοποιήθηκε δεόντως, λαμβάνουν μέρος σε αυτή και εκπροσωπούνται. Όπως, άλλωστε λέχθηκε στις υποθέσεις Alpha Bank Cyprus Ltd v. Si Senh Dau κ.ά. (2013) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1935 και Φραγκέσκου κ.ά. v. Γρηγορίου (ανωτέρω) και επιβεβαιώθηκε πρόσφατα στην απόφαση RENAT FATKHULLIN (ανωτέρω), το ζητούμενο είναι πάντοτε η λήψη γνώσης από το ενδιαφερόμενο μέρος. Στην προκειμένη, το ζητούμενο επετεύχθη.
Ανάλογη προσέγγιση, υιοθετήθηκε και στις πρωτόδικες αποφάσεις Μιχάλη Μιχαήλ ν. Ανδρέα Σενέκκη κ.α., Αρ. Αγωγής: 10871/10, 27/9/2012, ECLI:CY:EDLEF:2012:A292 και Grasmere Properties Limited ν. Νίκης Κωνσταντίνου McShane, Αρ. Αγωγής: 3208/09, 27.5.2011, ECLI:CY:EDLEM:2011:A162 (αμφότερες του Ε.Δ. Λευκωσίας και της έντιμης Στ. Χατζηγιάννη Α.Ε.Δ, ως ήταν τότε), καθώς και στην Tsevtkov, ως κηδεμόνας και/ή το πρόσωπο που ασκεί την γονική μέριμνα του ανήλικου Tsvetkov ν. Magdeev κ.α., Αρ. Αγωγής: 3031/17, 7/1/2021, ECLI:CY:EDLEM:2021:A10, (του Ε.Δ. Λευκωσίας και της έντιμης Μ. Παπαδοπούλου, Π.Ε.Δ., ως ήταν τότε), στις οποίες με παρέπεμψε ο ευπαίδευτος δικηγόρος της Καθ’ ης η Αίτηση.
Στην τελευταία απόφαση σχολιάστηκε και η πρακτική να μην γίνεται αποδεκτό, ως θέμα δημόσιας πολιτικής και δημοσίου συμφέροντος, να επιτρέπεται σε άτομα να προβαίνουν σε ψευδείς δηλώσεις σε επίσημα έγγραφα αναφορικά με τον τόπο διαμονής τους. Παρατίθεται το σχετικό απόσπασμα, με το οποίο συμφωνώ και το υιοθετώ για σκοπούς της παρούσας απόφασης:
«Όπως αναφέρθηκε στην Γιαννόπουλος Κωνσταντίνος ν Μόνικα Γιαννόπουλου (2010) 1 Α.Α.Δ. 1917 ο όρος «συνήθης διαμονή» καθορίζεται με βάση τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης. Ως θέμα δημόσιας πολιτικής και δημοσίου συμφέροντος, όμως, δεν μπορεί να επιτρέπεται σε άτομο να προβαίνει σε ψευδείς δηλώσεις σε επίσημα έγγραφα, ή να επικαλείται την Κυπριακή Υπηκοότητα κατά το δοκούν και να αποποιείται των δηλώσεων του περί διαμονής όπου αυτό προσφέρει όφελος (βλ. Νίκη Ανδρέα Ορφανίδη ν Ανδρέα Στέλιου Ορφανίδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 1889). Κατ' αναλογία τυγχάνουν εφαρμογής και τα όσα αναφέρθηκαν στην απόφαση Γιαννάκης Ιωάννου ν Άγγελου Καζέλα, ECLI:CY:AD:2017:A115, Πολ. Εφ. 360/11 ημερ. 28.3.2017, ECLI:CY:AD:2017:A115 όπου ο Εφεσείοντας είχε δηλωμένη διεύθυνση στον Στρόβολο σε Εκλογικό Κατάλογο, καθώς και δηλωμένη διεύθυνση στο Γέρι στο πλαίσιο έκδοσης πολιτικής ταυτότητας. Όταν η διεύθυνση αυτή ανεγράφη επί Κλητηρίου Εντάλματος κρίθηκε ότι η επίδοση που έγινε στην σύζυγο του εκεί ήταν νομότυπη και ορθή έστω και αν ο Εφεσείοντας παρέμεινε για κάποιο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό για σκοπούς εργασίας. Παραθέτω το εξής απόσπασμα:
«Η καταχώρηση της αγωγής δεν έθετε θέμα επέκτασης της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, κάτι που θα συζητείτο εάν η διεύθυνση του εναγομένου φερόταν να ήταν στην αλλοδαπή, ούτε και ήταν περίπτωση στην οποία παρά το γεγονός ότι εναγόμενος αναφερόταν να έχει την κατοικία του στο εξωτερικό, απέφευγε ενσυνείδητα την επίδοση ώστε να ήταν δυνατή η υποκατάστατη επίδοση εντός της δικαιοδοσίας, (δέστε τις υποθέσεις Myerson v. Martin (1979) 1 W.L.R. 1390 και Φραγκέσκου ν. Γρηγορίου (2000) 1 Α.Α.Δ. 1765). Πρόκειτο για μια συνηθισμένη επίδοση επιτευχθείσα εντός δικαιοδοσίας στην οποία έγινε δέουσα επίδοση με δικαστικό επιδότη ώστε να μην υπόκειται σε ακύρωση, (δέστε Supreme Court Practice 1970 Tόμος Ι, σελ. 999)».
Αυτό ακριβώς διαφοροποιεί και την υπό εκδίκαση περίπτωση από τα λεχθέντα στην Σταύρος Φραγκέσκου ν Γεώργιου Γρηγορίου (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1765 εφόσον εδώ δεν απαιτείτο η επίδοση του Κλητηρίου Εντάλματος εκτός δικαιοδοσίας. Δικαιολογημένα ο Ενάγοντας καταχώρισε το Κλητήριο Ένταλμα με διεύθυνση του Εναγομένου αρ. 1 την οδό Αρτέμιδος στην Λεμεσό και άρα, αφού δεν σκοπείτο η επίδοση του Κλητηρίου εκτός δικαιοδοσίας, δεν απαιτείτο και η προηγούμενη λήψη άδειας για σφράγιση αυτού.
Η κατάληξη αυτή οδηγεί και στο ότι, όταν η επίδοση στον Εναγόμενο αρ. 1 στην οδό Αρτέμιδος δεν κατέστη εφικτή, ορθά αποτάθηκε ο Ενάγοντας με αίτηση για υποκατάστατη επίδοση των δικαστικών εγγράφων σε αυτόν. Τέτοια υποκατάστατη επίδοση μπορούσε να λάβει χώρα με οποιοδήποτε εκ των τρόπων που προβλέπονται στην Δ.5 Θ.9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας».
Σε εκείνη την υπόθεση, η εντός Κύπρου διεύθυνση είχε δοθεί σε διάφορες κρατικές υπηρεσίες για σκοπούς απόκτησης Κυπριακής Υπηκοότητας μέσω του προγράμματος της κατ' εξαίρεση πολιτογράφησης μη Κύπριων επενδυτών. Στην προκειμένη περίπτωση η εντός Κύπρου διεύθυνση δόθηκε και πάλι σε κρατική υπηρεσία, ήτοι στο Κτηματολόγιο, για σκοπούς εγγραφής επ’ ονόματί τους ακίνητης περιουσίας, ήτοι του Διαμερίσματος. Με δεδομένο ότι ο επιδότης που προσπάθησε να επιδώσει στην εν λόγω διεύθυνση όχι μόνο δεν βρήκε τους Αιτητές αλλά τα πρόσωπα που βρήκε εκεί δεν τους γνώριζαν, η Καθ’ ης η Αίτηση υποστήριξε ότι η εν λόγω διεύθυνση δεν ήταν πραγματική (fictitious) και ότι δηλώθηκαν ψευδή στοιχεία στο Κτηματολόγιο. Ούτε οι ισχυρισμοί αυτοί αντικρούστηκαν από τους Αιτητές, οι οποίοι όχι μόνο δεν έδωσαν κάποια εξήγηση για τη σχέση τους με την εν λόγω διεύθυνση, παρά μόνο ισχυρίστηκαν, μέσω της ΕΔ-ΜΠ ότι η διεύθυνση αυτή ουδέποτε αναφέρθηκε ως διεύθυνση διαμονής τους, ουδέποτε απετέλεσε αποδεικτικό της διεύθυνσής τους, παρά μόνο απλώς απόδειξη ότι ήταν οι ιδιοκτήτες του Διαμερίσματος. Από τα ενώπιον του Δικαστηρίου δεδομένα δεν φαίνεται να έδωσαν όμως στην Καθ’ ης η Αίτηση οποιαδήποτε άλλη διεύθυνση διαμονής. Επομένως, οι θέσεις τους αυτές, μάλλον, τείνουν να ενισχύουν τα λεχθέντα της Καθ’ ης η Αίτηση, καθιστώντας σχετικές τις αρχές της νομολογίας που αναφέρθηκαν ανωτέρω, σύμφωνα με τις οποίες δεν μπορεί να επιτρέπεται σε άτομο να προβαίνει σε ψευδείς δηλώσεις σε επίσημα έγγραφα και να αποποιείται, κατά το δοκούν και όπου αυτό προσφέρει όφελος, δηλώσεων του περί διαμονής του.
Συνεπώς, γίνεται αποδεκτή η θέση των Αιτητών ότι οι Αιτητές ουδέποτε της αποκάλυψαν άμεσα ή έμμεσα οποιαδήποτε άλλη διεύθυνση πέραν εκείνης που αναφέρεται στον τίτλο ιδιοκτησίας του Διαμερίσματος και εν όψει της αδυναμίας επίδοσης στην εν λόγω διεύθυνση, εύλογα προχώρησαν με αίτηση για υποκατάστατη επίδοση του Κλητηρίου. Τέτοια υποκατάστατη επίδοση μπορούσε να λάβει χώρα με οποιοδήποτε εκ των τρόπων που προβλέπονται στην Δ.5 Θ.9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της ηλεκτρονικής διεύθυνσης στην οποία απέστελλαν και την λοιπή επικοινωνία τους με τους Αιτητές, όπως της επιστολής τερματισμού της επίδικης ενοικίασης (Τεκμήριο 2 στην ΥΔ-ΚΚ) και λάμβαναν απάντηση εκ μέρους των Αιτητών (Τεκμήριο 3 στην ΥΔ-ΚΚ). Κρίνεται, συνεπώς, ότι η παρούσα περίπτωση αφορά επίδοση εντός δικαιοδοσίας, δυνάμει των διατάξεων Δ.2 θ.1 και η Δ.5 θ.1 & 9 και όχι των Δ.2 θ.2 και Δ.6 θ.1.
Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνεται ότι, με την υπό εξέταση Αίτηση δεν ζητείται ο παραμερισμός του Διατάγματος ημερομηνίας 08/02/2023, με το οποίο αδειοδοτήθηκε η υποκατάστατη επίδοση της Αγωγής. Κατ’ επέκταση, η υπό εξέταση Αίτηση θα ήταν ούτως ή άλλως θνησιγενής. Σχετική είναι η απόφαση ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ v. ALPHA BANK CYPRUS LTD, Π.Έ. Αρ. Ε153/2016, 14/9/2023, στην οποία εκδόθηκε διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης της Αγωγής στον Εφεσείοντα για τους Εναγομένους 1 και 2. Ο Εφεσείων καταχώρισε αίτηση για παραμερισμό και/ή ακύρωση του Κλητηρίου εντάλματος ή της επίδοσης του Κλητηρίου που έγινε σε αυτόν και αφορούσε τους Εναγόμενους 1 και 2. Πέραν του ότι κρίθηκε ότι ο Εφεσείων δεν νομιμοποιείτο να προωθεί την αίτησή του αφού δεν είχε locus standi (δυνάμει της Δ.48 θ.8(4)) να ζητά τον παραμερισμό της επίδοσης προς τους Εναγόμενους 1 και 2, λέχθηκαν επίσης τα εξής:
«Πριν την κατάληξη μας πρέπει να σημειωθεί ότι, εν πάση περιπτώσει, η παρούσα Έφεση δεν θα μπορούσε να έχει επιτυχή κατάληξη ενόψει του γεγονότος ότι ο Εφεσείων δεν είχε προσβάλει το Διάταγμα του Δικαστηρίου που εξουσιοδοτούσε τον τρόπο επίδοσης καθιστώντας με αυτό τον τρόπο, σύμφωνα με τη νομολογία, θνησιγενές οποιοδήποτε αίτημα παραμερισμού της υπόθεσης (βλ. S.P.P. Project Ltd v. Integral Equipment Sarl (1993) 1 Α.Α.Δ. 762 και Kozinskaya River Limited κ.ά. v. KLCC HOLDINGS LIMITED, Πολιτική Έφεση Αρ. Ε43/2013, ημερ. 23/3/2017).»
Για όλους τους πιο πάνω λόγους κρίνεται ότι η Αίτηση δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη και απορρίπτεται.
Τα έξοδα, κατ’ εφαρμογή του γενικού κανόνος, από τον οποίο δεν βρίσκω λόγο να αποκλίνω, ακολουθούν το αποτέλεσμα και επιδικάζονται υπέρ της Ενάγουσας – Καθ’ ης η Αίτηση και εναντίον των Εναγομένων – Αιτητών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Κατά τα λοιπά να ακολουθηθούν οι θεσμοί.
(Υπ.).……………………………….
Δ-Μ Γεωργιάδου, Προσ. Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] «All payments shall be executed by bank transfer to the Landlord’s bank account shown below: …»