ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Πασιαρδή, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 2385/2019
Μεταξύ:
John Velos, εμπορευόμενος υπό την επωνυμία Velos & Velos Lawyers
Ενάγοντα
-και-
Μιχάλης Τσολάκης
Εναγόμενο
Αίτηση ημερομηνίας 29/06/2023 για παροχή ασφάλειας εξόδων
Ημερομηνία: 29 Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Για τον Εναγόμενο/Αιτητή: κα. Κ. Κούρρη για Βάκης Ερωτοκρίτου Δ.Ε.Π.Ε
Για τον Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση: κος. Σ. Στυλιανού για Στέλιος Κ. Στυλιανού & Σια Δ.Ε.Π.Ε
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Εισαγωγή
1. Στις 17/09/2019 ο Ενάγοντας («Καθ΄ ου η Αίτηση») καταχώρησε την παρούσα αγωγή με ειδικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα με την οποία αξιώνεται το ποσό των €75,513.27 Δολαρίων Αυστραλίας ή το ισάξιο σε Ευρώ για νομικές και άλλες υπηρεσίες που παρείχε στον Εναγόμενο («Αιτητή») κατά την χρονική περίοδο 2012-2013. Στις 24/02/2020 καταχωρήθηκε η Υπεράσπιση με την οποία ο Αιτητής αρνείται τους ισχυρισμούς του Καθ΄ ου η Αίτηση και έπειτα στις 08/05/2020 καταχωρήθηκε η Απάντηση. Η παρούσα υπόθεση προγραμματίστηκε για ακρόαση για πρώτη φορά στις 06/06/2023 εντούτοις η εκδίκαση της οποίας δεν κατέστη δυνατό να αρχίσει για λόγους που θα επεξηγηθούν πιο κάτω και στη συνέχεια.
Αίτηση
2. Στις 29/06/2023 ο Αιτητής καταχώρησε την αίτηση με την οποία αιτείται την παραχώρηση ασφάλειας εξόδων (security for costs) για το ποσό των €7,769.01 αναφορικά με τα έξοδα που θα υποστεί στο πλαίσιο της παρούσας αγωγής με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο καθώς και διάταγμα αναστολής κάθε περαιτέρω διαδικασίας μέχρι να παραχωρηθεί η ζητούμενη ασφάλεια εξόδων (η «Αίτηση»). Η υπό κρίση αίτηση βασίζεται στις Δ.15 θ.3, Δ.39, Δ.48 θ.θ 1-4 και 9, Δ.59 θ.θ1 και 3, Δ.60 θ.θ 1,2 και 5 και Δ.64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, στις συμφυείς εξουσίες, στην γενική πρακτική και στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Την Αίτηση υποστηρίζει ένορκη δήλωση του Αιτητή (Ε/Δ ΜΤ) το περιεχόμενο της οποίας θα συνοψίσω, καθότι παρέλκει η αναγκαιότητα αυτούσιας μεταφοράς και επανάληψης όλων των αναφορών στο πλαίσιο της παρούσας.
3. Συνοπτικά, στην Ε/Δ ΜΤ αναφέρεται ότι όπως προκύπτει από το ειδικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι αλλοδαπός υπήκοος που διαμένει μόνιμα στην Αυστραλία. Στη συνέχεια περιγράφει το ιστορικό της παρούσας υπόθεσης όπου η υπόθεση ορίστηκε αρκετές φορές για οδηγίες με σκοπό να τοποθετηθούν οι συνήγοροι επί της ουσίας της διαφοράς μέχρι και την 06/06/2023. Κατά την εν λόγω ημερομηνία η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση εντούτοις, ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν προσήλθε λόγω των ακριβών ταξιδιωτικών εξόδων που απαιτούνταν για να είναι παρών για να αρχίσει η ακρόαση της παρούσας υπόθεσης.
4. Επιπλέον στην Ε/Δ ΜΤ αναφέρεται ότι, εξ όσων γνωρίζει, ο Καθ΄ ου η Αίτηση δεν κατέχει οποιαδήποτε περιουσία είτε κινητή είτε ακίνητη τόσο εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά ούτε και σε οποιαδήποτε χώρα με την οποία η Κυπριακή Δημοκρατία έχει συμβληθεί με οποιαδήποτε διεθνή συνθήκη ώστε να μπορεί να λάβει μέτρα εκτέλεσης εναντίον του σε περίπτωση που επιδικασθούν τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας υπέρ του. Έπειτα αναφέρεται στην πεποίθηση του ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν έχει κανένα καλό αγώγιμο δικαίωμα και η αιτία αγωγής εναντίον του στηρίζεται σε εικασίες και αστήρικτες υποθέσεις και δεν έχει υποβάλει επαρκή μαρτυρία που να καταδεικνύει ορατή πιθανότητα επιτυχίας στην αγωγή ούτε και δικογραφεί οποιεσδήποτε λεπτομέρειες για τις υπηρεσίες που κατ’ ισχυρισμό παρείχε στον Αιτητή και όλοι οι ισχυρισμοί είναι γενικόλογοι και αόριστοι.
5. Όσον αφορά το χρονικό σημείο στο οποίο υποβάλλεται η παρούσα αίτηση αναφέρει ότι η αίτηση καταχωρήθηκε μετά και τις αλλεπάλληλες ευκαιρίες που δόθηκαν στον Καθ΄ ου η Αίτηση να τοποθετηθεί επί της ουσίας της διαφοράς αλλά και να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την ημερομηνία που ήταν ορισμένη η υπόθεση για ακρόαση και για τον λόγο αναβολής που προβλήθηκε. Επισυνάπτει, ως τεκμήριο σχετικό κατάλογο εξόδων που έχουν ετοιμάσει οι δικηγόροι του και με βάση συντηρητικούς υπολογισμούς τα μέχρι σήμερα έξοδα της διαδικασίας αλλά και τα μελλοντικά έξοδα που θα προκύψουν ανέρχονται στο ποσό των €7,769.01.
6. Ενόψει των ανωτέρω και σύμφωνα με την νομική συμβουλή που λαμβάνει, θεωρεί ότι υπάρχει εύλογη ανησυχία για την δυνατότητα ανάκτησης και πληρωμής των εξόδων του αν απορριφθεί η αγωγή και συνεπώς πιστεύει ότι το Δικαστήριο πρέπει να ασκήσει την διακριτική του ευχέρεια υπέρ της έγκρισης του αιτήματος.
Ένσταση
7. Ο Καθ΄ ου η Αίτηση καταχώρισε την ένσταση του στις 20/10/2023 και με αυτή προβάλλονται 12 συνολικά λόγοι ένστασης ως προς το γιατί η υπό κρίση Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της κας Μαρίας Κάττου (Ε/Δ ΜΚ), δικηγόρου στο γραφείο που χειρίζεται την παρούσα υπόθεση και εκπροσωπεί τον Καθ΄ ου η Αίτηση στην πιο πάνω αγωγή. Η ένσταση βασίζεται στο άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Θεμελιωδών Ελευθεριών, στα άρθρα 2, 29, 30 και 43 του Περί Δικαστηρίων Νόμου (Ν14/60), στις Δ.48, θ.4, Δ.60 θ.θ. 1-6, Δ.64 θ.θ1-2 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας όπως έχουν τροποποιηθεί, στην νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και στις συμφυείς εξουσίες και πρακτική του Δικαστηρίου.
8. Συνοπτικά αποδιδόμενοι, οι λόγοι ένστασης επικεντρώνονται κυρίως στο ότι: α) ο Καθ΄ ου η Αίτηση είναι κάτοχος ελληνικού διαβατηρίου και άρα πολίτης κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης β) ότι η Αίτηση είναι καταχρηστική, κακόπιστη και ότι υπήρξε απόκρυψη ουσιωδών στοιχείων από τον Αιτητή γ) ότι υπήρξε αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην καταχώριση της παρούσας δ) ότι ο Καθ΄ ου η Αίτηση έχει πολύ καλή βάση αγωγής και πιθανότητες επιτυχίας και ε) ότι τυχόν έγκριση της παρούσας θα έχει ως αποτέλεσμα να αποστερηθεί ο Καθ’ ου η Αίτηση της πρόσβασης στο Δικαστήριο και να διεκδικήσει τα δικαιώματα του κάτι που προστατεύεται από το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Θεμελιωδών Ελευθεριών, και το άρθρο 30 του Συντάγματος.
9. Στην Ε/Δ ΜΚ αναφέρεται ότι ο Καθ΄ ου η Αίτηση είναι Έλληνας υπήκοος που διατηρεί στη Μελβούρνη της Αυστραλίας επιτυχημένο γραφείο από το έτος 1975 και ότι έχει πολύ καλή περιουσιακή και οικονομική κατάσταση και διαθέτει τα μέσα για να καλύψει τυχόν έξοδα που μπορεί να διαταχθεί να πληρώσει στην παρούσα αν και αναφέρει ότι ακόμη και να είχε οικονομική αδυναμία αυτό δεν πρέπει να απολήγει σε αποστέρηση της πρόσβασης στο Δικαστήριο.
10. Όσον αφορά την ουσία της υπόθεσης πιστεύει ότι ο Καθ΄ ου η Αίτηση έχει πολύ καλή και ισχυρή υπόθεση και δηλώνει ότι η αξίωση αφορά αμοιβή του Καθ’ ου η Αίτηση για νομικές και άλλες συναφείς υπηρεσίες που πρόσφερε στον Αιτητή κατά τα έτη 2012-2013. Αφού αναφέρεται στο γεγονός ότι ο Αιτητής εγκατέλειψε την Αυστραλία πιστεύει ότι αυτό έγινε για να αποφύγει τα χρέη του και έγινε σκόπιμα, χωρίς να πληροφορήσει τον Καθ’ ου η Αίτηση. Επίσης αναφέρει ότι ο Αιτητής αντάλλαξε με τον Καθ΄ ου η Αίτηση ηλεκτρονικά μηνύματα με τα οποία αναγνώρισε και αποδέχτηκε το χρέος του και ότι η Υπεράσπιση που έχει υποβληθεί με την οποία αρνείται την λήψη υπηρεσιών είναι γενική και αόριστη. Καταληκτικά, θεωρεί ότι αν εγκριθεί η παρούσα ο Καθ΄ ου η Αίτηση θα αποστερηθεί το συνταγματικό του δικαίωμα να έχει πρόσβαση στο Δικαστήριο και συνεπώς η παρούσα αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
Ακρόαση της Αίτησης
11. Η ακρόαση της Αίτησης διεξήχθη αποκλειστικά στη βάση των αντίστοιχων ένορκων δηλώσεων που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση. Ουδείς εκ των ενόρκως δηλούντων αντεξετάστηκε. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων προσκόμισαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις.
12. Επισημαίνω, ότι τα επιχειρήματα και όλη η μαρτυρία που προσκομίσθηκε, αμφότερων των πλευρών, εξετάστηκαν σε όλη τους την εμβέλεια από το Δικαστήριο χωρίς να υπάρχει ανάγκη ειδικής επίκλησής τους καθότι δεν αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αιτιολόγησης δικαστικής απόφασης ειδική αναφορά ή πραγμάτευση κάθε επιχειρήματος που προβάλλεται. (BITONIC LTD v. BΑNK OF MOSCOW-BANK JOINT STOCK COMPANY ΠΡΩΗΝ JOINT STOCK COMMERCIAL BANK "BANK OF MOSCOW" (OPEN JOINT-STOCK COMPANY), Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 117/2018, 16/3/2022, Νίκος Οδυσσέα ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 490).
13. Επιπλέον, παρατηρώ ότι με τις γραπτές αγορεύσεις που υποβλήθηκαν από την πλευρά του Καθ’ ου η Αίτηση δεν αναπτύχθηκαν αρκετοί από τους λόγους ένστασης. Συνεπώς με εξαίρεση τους λόγους ένστασης που αφορούν την καθυστέρηση στην υποβολή της παρούσας, στον λόγο ένστασης που αφορά την αποδεικτική δύναμη της υπόθεσης του Καθ’ ου η Αίτηση, την απουσία μαρτυρίας ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν θα είναι σε θέση να προβεί σε πληρωμή των δικηγορικών εξόδων και στον λόγο ένστασης που άπτεται της αποστέρησης του Καθ’ ου η Αίτηση να προσφύγει στην δικαιοσύνη κρίνω ότι όλοι οι υπόλοιποι λόγοι ένστασης έχουν εγκαταλειφθεί από τον Καθ’ ου η Αίτηση και άρα δεν θα με απασχολήσουν άλλο (Στέλιος Σάββα και Υιοί Λίμιτεδ ν. Γενικού Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αγωγή Αρ. 1/2019, ημερομηνίας 28/05/2020).
14. Η Δ.60 θ.1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, στην οποία βασίζεται μεταξύ άλλων η Αίτηση, προνοεί τα ακόλουθα:
«Ο Ενάγοντας ... ο οποίος διαμένει μόνιμα εκτός Κύπρου ή εκτός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης δύναται, σε οποιοδήποτε στάδιο της αγωγής, να διαταχθεί να δώσει ασφάλεια για έξοδα, έστω και αν διαμένει προσωρινά στην Κύπρο ή σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης»
15. Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου σε τέτοιου είδους αιτήσεις είναι ευρύτατη γεγονός που καθίσταται άμεσα αντιληπτό από το γεγονός ότι οι θεσμοί δεν καθορίζουν κριτήρια για την άσκηση της. Από μελέτη του λεκτικού της Δ.60 καθώς και της σχετικής νομολογίας που ερμηνεύει την εφαρμογή της, προκύπτει ότι μόνο μετά που καταδεικνύεται ότι ο ενάγων έχει τη συνήθη διαμονή του εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας ή σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο αποτελεί το θεμέλιο για την άσκηση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, προχωρεί το Δικαστήριο να εξετάσει και να εξισορροπήσει αριθμό παραγόντων για την έκδοση διατάγματος παροχής ασφάλειας εξόδων.
16. Ενδεικτικά αναφέρω τους ακόλουθους παράγοντες χωρίς η πιο κάτω αναφορά να είναι εξαντλητική i) κατά πόσο ο ενάγων κατέχει περιουσία στην Κύπρο με ιδιαίτερη έμφαση στην ακίνητη, ii) η ισχύς της υπόθεσης του ενάγοντα, την οικονομική ευχέρεια του ενάγοντα, iii) ο χρόνος κατά τον οποίο υποβάλλεται το αίτημα και κατά πόσο υπάρχουν άλλοι ενισχυτικοί παράγοντες που συνηγορούν υπέρ της έγκρισης του αιτήματος, iv) κατά πόσο θα ήταν δυσχερής η ανάκτηση εξόδων στην δικαιοδοσία που βρίσκεται ο ενάγοντας (Alahmari v. Alia Airline (1990) 1 Α.Α.Δ. 434, Continental Insurance Company v. Sac Eugene O´Regan (1996) 1Β Α.Α.Δ. 1087, Studland v. Σωφρονίου (2003) 1 Α.Α.Δ. 1809), Genemp Trading Ltd v. Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Δημόσιας Εταιρείας Λτδ Πολ. Έφ. 271/07/Ημερ.14.7.2011).
17. Στην Αγγλική απόφαση Prince Radu of Hohenzollern v. Houston & Anor (2006) EWHC 231 (QB), αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«There is now no presumption that an order for security should follow from the mere fact that a litigant´s residence in a non-Convention country. The court will require to be satisfied, usually on the basis of evidence, that any costs order made in favour of the defendants would not be enforceable or, at least, that enforcement would be substantially more difficult in the relevant jurisdiction and correspondingly more expensive for the defendants.»
(η έμφαση είναι του παρόντος Δικαστηρίου)
18. Πέραν των παραγόντων που έχω ήδη αναφέρει, κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου η προστασία του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο έχει διαχρονικά αποτελέσει σημείο αναφοράς και τα Δικαστήρια επιδεικνύουν ιδιαίτερη ευαισθησία προς το εν λόγω ζήτημα, χωρίς βέβαια η όποια διαταγή για καταβολή ασφάλειας εξόδων να απολήγει, δίχως άλλο, σε αποστέρηση ή του περιορισμού πρόσβασης στο Δικαστήριο (ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ v. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. 405/2016, 15/4/2021), ECLI:CY:AD:2021:A154.
19. Ειδικότερα, παραπέμπω στην απόφαση Δημητρίου ν Δημητρίου, άλλως Στυλιανού (2014) 1(Α) Α.Α.Δ.768 όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Το θέμα έκδοσης διατάγματος για ασφάλεια εξόδων ενάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται δικαστικά υπό το φως όλων των περιστάσεων και υπό το πρίσμα των διατάξεων του άρθρου 30.2 του Συντάγματος και των αντίστοιχων διατάξεων του άρθρου 6(1) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών που έχουν κυρωθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία. Γενική αρχή, όπως αυτή καθιερώθηκε διαχρονικά από τη νομολογία, είναι πως, αν η έκδοση διατάγματος για ασφάλεια εξόδων απολήγει σε στέρηση του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο του διαδίκου εναντίον του οποίου η αγωγή στρέφεται, τότε το διάταγμα δεν εκδίδεαι. Σε τέτοια περίπτωση, η ανάγκη προστασίας του διαδίκου που ζητά την παραχώρηση ασφάλειας εξόδων, υποτάσσεται στο δικαίωμα πρόσβασης στο Δικαστήριο του αντιδίκου του».
20. Σημειώνω ότι το ύψος του ποσού της ασφάλειας εξόδων εναπόκειται στην κρίση του Δικαστηρίου και δύναται να καλύψει τόσο έξοδα που έχουν προκύψει μέχρι την δεδομένη στιγμή αλλά και μελλοντικά έξοδα (Standard Ltd κ.ά. v. Gold Seal Ship. Co Ltd (1993) 1 Α.Α.Δ. 121 και Sally Line Ltd v. Greenmar Nav. Ltd κ.ά.). Επιπλέον, έχει αναγνωρισθεί νομολογιακά ότι αποτελεί καλή πρακτική με την υποβολή τέτοιας αίτησης να επισυνάπτεται κατάλογος εξόδων ο οποίος είναι αναμφίβολα βοηθητικός στο να εξεταστεί το ύψος και το εύλογο του ποσού που καλείται ο ενάγοντας να υποβάλει (Genemp ανωτέρω).
21. Το Δικαστήριο συνήθως αποκλίνει υπέρ της έκδοσης διαταγής για παροχή ασφάλειας όταν καταδεικνύεται η απουσία περιουσιακών στοιχείων στην Κύπρο τα οποία μπορούν να εκποιηθούν για την κάλυψη των εξόδων του Εναγόμενου εκτός αν υπάρχουν ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης που καθιστούν άδικη την έκδοση τέτοιας διαταγής. Το βάρος απόδειξης ότι η έκδοση διατάγματος θα στερήσει στον ενάγοντα το δικαίωμα πρόσβασης στην δικαιοσύνη, το έχει αυτός που το επικαλείται, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Καθ' ου η Αίτηση, καθότι στις πλείστες περιπτώσεις μόνο ο ίδιος είναι σε θέση να γνωρίζει με ακρίβεια την οικονομική του κατάσταση (Studland ανωτέρω) . Η νομολογία στην οποία με παρέπεμψε ο συνήγορος του Καθ΄ ου η Αίτηση και που σχετίζεται με το αποδεικτικό βάρος των ισχυρισμών που πρέπει να αποσείσει ο εκάστοτε αιτητής σε αίτηση παροχής ασφάλειας εξόδων όπου πρέπει να καταδεικνύεται αξιόπιστη μαρτυρία περί αδυναμίας καταβολής των εξόδων του καθ’ ου η αίτηση, εφαρμόζεται όταν εξετάζεται η παροχή ασφάλειας εξόδων από νομικά πρόσωπα για τα οποία εφαρμόζονται επιπρόσθετες νομοθετικές πρόνοιες (βλ. άρθρο 382 του Περί Εταιρειών Νόμου).
22. Στην προκείμενη περίπτωση, πρόκειται για αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι μόνιμος κάτοικος Αυστραλίας και συνεπώς η εν λόγω δικαιοδοτική προϋπόθεση της Δ.60 πληρείται. Παρενθετικά αναφέρω ότι η υπηκοότητα του Καθ΄ ου η Αίτηση είναι αδιάφορη για σκοπούς της παρούσας Αίτησης καθότι η Δ.60 εξετάζεται σε συνάρτηση με την διαμονή του εκάστοτε ενάγοντα. Οι διάδικοι δεν έχουν παραπέμψει το Δικαστήριο, ούτε το Δικαστήριο εντόπισε οποιαδήποτε διακρατική συμφωνία αναφορικά με την αμοιβαία εκτέλεση αποφάσεων, μεταξύ Κύπρου και Αυστραλίας. Οπόταν, καθίσταται αντιληπτό ότι αν εκδοθεί απόφαση με έξοδα σε βάρος του σίγουρα θα υπάρξει δυσκολία στην εκτέλεση της εν λόγω διαταγής, κάτι που δεν μπορεί να παραγνωριστεί από το Δικαστήριο.
23. Περαιτέρω, στην Ε/Δ ΜΤ εκφράζεται η πεποίθηση ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση στερείται περιουσιακών στοιχείων εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με την ένστασή του ο Καθ' ου η Αίτηση, αν και αμφισβητεί γενικά ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων, δεν ισχυρίζεται ότι διαθέτει στην Κύπρο οποιαδήποτε περιουσιακά στοιχεία, διαθέσιμα προς εκτέλεση σε περίπτωση καταδίκης του σε έξοδα. Αντιθέτως, ισχυρίζεται ότι σε περίπτωση αποτυχίας της αγωγής έχει περιουσία να ικανοποιήσει την απαίτηση του Αιτητή χωρίς να διευκρινίζεται ο τόπος που την κατέχει. Με βάση τα πιο πάνω, κρίνω ότι και αυτός ο παράγοντας περί έλλειψης περιουσιακών στοιχείων στην Κυπριακή Δημοκρατία συνηγορεί υπέρ την έγκρισης της παρούσας αίτησης. Επαναλαμβάνω ότι βάσει της νομολογίας που εκτίθεται πιο πάνω κατά την συνήθη πορεία διατάσσεται ασφάλεια όταν ο ενάγων είναι εκτός δικαιοδοσίας και δεν έχει περιουσιακά στοιχεία εντός της δικαιοδοσίας, κάτι που ισχύει στην προκειμένη, εκτός εάν τα περιστατικά της υπόθεσης υποστηρίζουν ότι είναι δίκαιο να μην εκδοθεί τέτοιο διάταγμα
24. Σε σχέση με τον λόγο ένστασης περί καθυστέρησης υποβολής της παρούσας παρατηρώ ότι η Αίτηση καταχωρήθηκε σχεδόν 4 χρόνια από την καταχώριση της αγωγής. Εντούτοις, αφενός η Δ.60 αναφέρει ότι η αίτηση μπορεί να υποβληθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας και αφετέρου η Αίτηση υποβλήθηκε στηριζόμενη στον λόγο για τον οποίο δεν προσήλθε για ακρόαση ο Καθ΄ ου η Αίτηση (ακρίβεια ταξιδιωτικών εξόδων) θέση η οποία παρέμεινε αναντίλεκτη. Από την προαναφερθείσα νομολογία προκύπτει ότι η καθυστέρηση στην καταχώρηση αίτησης για ασφάλεια εξόδων δυνατόν να δικαιολογήσει στις κατάλληλες περιπτώσεις απόρριψη του αιτήματος και είναι την δημιουργία εξόδων που θέλει να αποτρέψει. Εντούτοις, στην παρούσα υπόθεση από την μαρτυρία που προσκομίσθηκε, ο Αιτητής δεν φαίνεται να είχε στο παρελθόν λόγο ανησυχίας για την καταβολή των εξόδων του και συνεπώς κρίνω ότι εύλογα καταχωρήθηκε η Αίτηση στο χρονικό σημείο που υποβλήθηκε και ειδικότερα πολύ σύντομα από την ημερομηνία κατά την οποία η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση.
25. Επιπλέον, όσον αφορά το χρονικό σημείο που η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση αυτό καθ’ αυτό δεν παραβλέπω ότι όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του δικαστηριακού φακέλου φαίνεται ότι μεσολάβησε αριθμός εμφανίσεων, όπου και αναμενόταν η προσκόμιση εγγράφων από μέρους του Καθ’ ου η Αίτηση, τα οποία θα αποκάλυπτε με συμπληρωματική ένορκη δήλωση. Συνεπώς, στην παρούσα υπόθεση είμαι της άποψης ότι δεν υπήρξε καθυστέρηση στην υποβολή της παρούσας από μέρους του Αιτητή, ούτε προκλήθηκαν τέτοια έξοδα ώστε να είναι δίκαιο η υπό κρίση Αίτηση να απορριφθεί για τον λόγο αυτό και μόνο. Στη βάση συνεπώς των πιο πάνω, ο σχετικός λόγος ένστασης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
26. Στη συνέχεια θα εξετάσω τον λόγο ένστασης που σχετίζεται με την αποδεικτική δύναμη της υπόθεσης του Καθ΄ ου η Αίτηση. Στα πλαίσια εξέτασης του εν λόγω παράγοντα, το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε λεπτομερή εξέταση του θέματος και εξετάζει εάν προκύπτει ξεκάθαρα από τα δικόγραφα αυξημένη πιθανότητα επιτυχίας κάποιου μέρους ενώ εκεί που το Δικαστήριο είναι της άποψης ότι οι διάδικοι φαίνεται να έχουν εξίσου καλές πιθανότητες επιτυχίας τότε κατά κύριο λόγο εκδίδεται τέτοιο διάταγμα (Porzelack KG v. Porzelack (UK) Ltd (1987) 1 All ER 1074).
27. Εξετάζοντας τους ισχυρισμούς που προβάλλονται από τις δύο πλευρές τόσο στις εκατέρωθεν ένορκες δηλώσεις όσο και στα δικόγραφα ο Καθ΄ ου η Αίτηση στηρίζει την αξίωση του στη βάση παροχής νομικών υπηρεσιών. Ομολογουμένως, είναι αξιοσημείωτο ότι πέραν από την χρονική περίοδο που κατ’ ισχυρισμό ο Καθ’ ου η Αίτηση παρείχε τις εν λόγω υπηρεσίες απουσιάζει τόσο από το δικόγραφο όσο και από την Ε/Δ ΜΚ, που υποστηρίζει την ένσταση, οποιαδήποτε λεπτομέρεια ή πληροφορία που μπορεί να διαφωτίσει το Δικαστήριο ως προς το είδος των υπηρεσιών ή σε ποιες υποθέσεις εκπροσώπησε τον Αιτητή ή για ποια νομικά ζητήματα του παρείχε υπηρεσίες ή αν οι υπηρεσίες παρασχέθηκαν στην βάση γραπτής ή προφορικής συμφωνίας, αλλά και γενικότερα οτιδήποτε που θα μπορούσε να βοηθήσει το Δικαστήριο να προσδιορίσει καλύτερα τα επίδικα ζητήματα. Επιπλέον, το κατά πόσο υπήρχε επικοινωνία μεταξύ των μερών για διευθέτηση των οφειλόμενων ποσών, μαρτυρία η οποία όμως δεν εξειδικεύεται στον απαιτούμενο βαθμό δεν διαφοροποιεί την κατάσταση.
28. Παρομοίως το ίδιο γενική και αόριστη είναι και η υπεράσπιση του Καθ’ ου η Αίτηση όπου υπάρχει μια γενική άρνηση παροχής των εν λόγω υπηρεσιών και ο Αιτητής επικαλείται την παραγραφή του αγώγιμου δικαιώματος του Καθ΄ ου η Αίτηση βάσει των όσων προνοούνται στην ημεδαπή νομοθεσία. Σημειώνω ότι με την Απάντηση του Καθ΄ ου η Αίτηση αναφέρεται ότι στην παρούσα υπόθεση εφαρμόζεται αλλοδαπό δίκαιο (Βικτωριανό Αυστραλιανό δίκαιο) για το οποίο το Δικαστήριο δεν έχει ακούσει ακόμη μαρτυρία κάτι το οποίο ενδεχομένως να πραγματοποιηθεί κατά την ακρόαση της υπόθεσης.
29. Αποφαίνομαι ότι τα στοιχεία που βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου προς υποστήριξη της απαίτησης του Καθ΄ ου η Αίτηση είναι γενικά και αόριστα και το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα είτε για την επιτυχία ή την αποτυχία κάποιου μέρους και συνεπώς οι εκδοχές των μερών έχουν στο παρόν στάδιο, αντίστοιχες πιθανότητες επιτυχίας. Κατ΄ ακολουθίαν η αποδεικτική δύναμη της υπόθεσης του Καθ΄ ου η Αίτηση δεν είναι τέτοια ώστε να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ της μη παροχής ασφάλειας εξόδων από μέρους του και συνεπώς και αυτός ο λόγος ένστασης απορρίπτεται. Σημειώνω, ότι τα όσα αναφέρθηκαν από τον συνήγορο του Καθ΄ ου η Αίτηση στις γραπτές του αγορεύσεις ότι δεν θα προωθείτο η παρούσα αγωγή και δεν θα υπόκειτο σε έξοδα ο Καθ’ ου η Αίτηση αν δεν υπήρχε καλή βάση αγωγής δεν δύναται να διαφοροποιήσουν τα πράγματα καθότι ένας τέτοιος ισχυρισμός θα είχε εφαρμογή σε κάθε υπόθεση όπου προωθείται απαίτηση από διάδικο που διαμένει στο εξωτερικό.
30. Πέραν των όσων έχω αναφέρει, παρατηρώ ότι στην παρούσα υπόθεση υπάρχει μια γενικόλογη και αόριστη επίκληση ότι τυχόν έκδοση διαταγής για παροχή ασφάλειας εξόδων θα αποστερήσει από τον Καθ’ ου η Αίτηση το δικαίωμα πρόσβασης στο δικαστήριο. Παρατηρώ ότι δεν προβάλλεται ως λόγος ένστασης η οικονομική αδυναμία του Καθ΄ ου η Αίτηση αλλά απεναντίας όπως αναφέρεται στην Ε/Δ ΜΚ, ο Καθ΄ ου η Αίτηση έχει πολύ καλή οικονομική κατάσταση και διαθέτει τα μέσα για να πληρώσει οποιαδήποτε έξοδα. Συνεπώς, κρίνω ότι δεν ανακύπτει θέμα εξέτασης του δικαιώματός του Καθ΄ ου η Αίτηση για πρόσβαση στο Δικαστήριο όπως ορίζει το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος και το Άρθρο 6(1) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Θεμελιωδών Ελευθεριών, (Hampton Advisory Group S.A v. Bost AD κ.ά (2011) 1 Α.Α.Δ. 1416) και συνεπώς και αυτός ο λόγος ένστασης κρίνεται ανεδαφικός.
31. Ως προς το ζήτημα του ύψους του ποσού της ασφάλειας εξόδων, όπως έχει ήδη αναφερθεί, έχει επισυναφθεί με την Αίτηση ενδεικτικός κατάλογος εξόδων. Μελετώντας τον κατάλογο εξόδων τον οποίο ο Αιτητής έχει επισυνάψει, παρατηρώ ότι αυτός είναι ελαφρώς διογκωμένος καθότι σε αυτόν έχουν συμπεριληφθεί έξοδα για εμφανίσεις με σκοπό τον συμβιβασμό στην ανώτερη κλίμακα, καθώς και εμφανίσεις για οδηγίες για τις οποίες όμως επιδικάζονται έξοδα μόνο μια φορά (08/04/2022, 08/06/2022, 26/10/2022, 01/12/2022), είτε τα έξοδα επιδικάστηκαν εναντίον του Αιτητή (αίτηση λόγω μη καταχώρισης υπεράσπισης). Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη όλες τις περιστάσεις της υπόθεσης καθώς και την κλίμακα της αγωγής, και έχοντας ως βάση τον ενδεικτικό κατάλογο εξόδων που ενσωματώνεται στην αίτηση στον οποίο όμως δεν έχουν συμπεριληφθεί έξοδα που αφορούν ημερομηνίες για ακρόαση της αγωγής, κρίνει ότι το ποσό των €6,500 είναι εύλογο υπό τις περιστάσεις για παροχή ως ασφάλεια για τα έξοδα.
Κατάληξη
32. Για όλους τους πιο πάνω λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η Αίτηση επιτυγχάνει και συνεπώς εκδίδεται διάταγμα με το οποίο ο Καθ΄ ου η Αίτηση διατάσσεται όπως παράσχει ασφάλεια εξόδων ύψους €6,500 προς όφελος του Αιτητή υπό μορφή κατάθεσης σε μετρητά ή τραπεζικού εμβάσματος στον τραπεζικό λογαριασμό του Δικαστηρίου ή μέσω τραπεζικής ή άλλης εγγύησης. Η ασφάλεια εξόδων να παρασχεθεί εντός ενός μηνός από σήμερα. Μέχρι την συμμόρφωση και την καταβολή του εν λόγω ποσού ή την εκπνοή του χρόνου που έχει καθοριστεί, η διαδικασία της παρούσας Αγωγής αναστέλλεται. Αν ο Καθ’ ου η Αίτηση παραλείψει να παράσχει την διαταχθείσα ασφάλεια εντός της καθορισμένης προθεσμίας, τότε η υπόθεση θα θεωρείται ότι έχει εγκαταλειφθεί και θα θωρείται αυτομάτως απορριφθείσα και ο Αιτητής θα δικαιούται τα έξοδα της Αγωγής όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
33. Τα έξοδα της παρούσας Αίτησης επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή και εναντίον του Καθ΄ ου η Αίτηση όπως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο και θα είναι εισπρακτέα στο τέλος της διαδικασίας της παρούσας Αγωγής. Αν υπάρξει συμμόρφωση με τη διαταγή για την παροχή της ασφάλειας εξόδων, τότε ο Πρωτοκολλητής να θέσει τον φάκελο της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου για ορισμό το συντομότερο.
(Υπ.) ……………………………….
Κ. Πασιαρδής, Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής