ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ - ΠΑΠΑ, Ε.Δ.
Aρ.Αγ: 4547/14
ΜΕΤΑΞΥ:
ΑΝΤΡΗΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ, άλλως ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΑΤΟΥ
Αιτήτριας
-και-
1. ΜΩΥΣΗ Γ. ΠΑΠΑΜΩΥΣΕΩΣ
2. ΖΗΝΩΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ
Καθ΄ων η Αίτηση
ΑΙΤΗΣΗ ΕΡΕΥΝΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24.4.23
(EX TEMPORE)
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 3 Απριλίου 2024
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Αιτήτρια: κ.Θ. Τριγγής για Θ. Τριγγής & Συνέταιροι Δ.Ε.Π.Ε
Για τον Καθ΄ου η Αίτηση 1: κ. Φ. Αποστολίδης
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την υπό κρίση αίτηση, η ενάγουσα (στο εξής η αιτήτρια) στον βαθμό που τελικά προωθήθηκε αιτείται την έκδοση διατάγματος πληρωμής του εξ’ αποφάσεως χρέους εναντίον του Εναγόμενου 1 (στο εξής ο Καθ’ ου η αίτηση) με μηνιαίες δόσεις (αιτητικό με αρ.5).
Η αίτηση βασίζεται επί του Νόμου περί Πολιτικής Δικονομίας Κεφ. 6, ως έχει τροποποιηθεί Μέρη VIII και IX του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου ( Κεφ.6) μετά των συναφών τροποποιήσεων, άρθρα 82-91 (Ι), επί των Περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών Δ.48 Κ. 1-4 και 8-10, περί Δικαστηρίων Νόμο άρθρο 21, περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμους 22/85 και 68/87, άρθρα 52 και 53, στον περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμους 22/85 και 68/87, άρθρα 52 και 53, στον περί Συνεργατικών Εταιρειών 142/87, θεσμός 79, στον περί Καταδολίευσης των εκ Δικαστικής Αποφάσεως Πιστωτών Νόμο του 2008 (Ν.60(Ι)/2008 και επί της διακριτικής ευχέρειας και εξουσίας του Δικαστηρίου.
Υποστηρίζεται δε από την ένορκη δήλωση (Ε/Δ στο εξής) της ενάγουσας – αιτήτριας.
Ο καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε ένσταση ημερ.26.10.23 η οποία συνοδεύεται από την Ε/Δ του. Σε αυτήν περιλαμβάνονται 7 λόγοι ένστασης όμως κατά την ακροαματική διαδικασία προωθήθηκε η οικονομική δυνατότητα του καθ΄ου η αίτηση να καταβάλλει στην αιτήτρια το μηνιαίο ποσό των €200.
Στα πλαίσια ακρόασης της αίτησης ο καθ’ ου η αίτηση κατέθεσε ενόρκως και όσα ανέφερε κατά την μαρτυρία του είναι καταγραμμένα στα πρακτικά λαμβάνονται υπόψην και δεν χρήζουν αναφοράς στο σημείο αυτό.
Τα όσα ανέφεραν οι συνήγοροι των διαδίκων στις αγορεύσεις τους έχουν μελετηθεί με προσοχή και επίσης λαμβάνονται υπόψην. Σχετική αναφορά θα γίνει στη συνέχεια, εάν και στο μέτρο που αυτό απαιτηθεί, όμως στα σημεία στα οποία αναφέρθηκαν οι συνήγοροι δεν λαμβάνονται υπόψη εφόσον δεν έχουν καλυφθεί προγενέστερα από τα δικόγραφα τους.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Για σκοπούς καλύτερης κατανόησης προχωρώ να εκθέσω το ιστορικό της παρούσας αγωγής. Από τον φάκελο της υπόθεσης προκύπτουν λοιπόν τα ακόλουθα:
Στις 30.11.22 εκδόθηκε δικαστική απόφαση εναντίον του καθ΄ου η αίτηση όπως πληρώσει στην ενάγουσα το ποσό των €30.000,00 με νόμιμο τόκο 5.5% ετησίως επ’ αυτού από 27/10/2014 μέχρι 31/12/2014, πλέον τόκο προς 4% από 01/01/2015 μέχρι 31/12/2016, πλέον τόκο προς 3.5% από 01/01/2017 μέχρι 31/12/018, πλέον τόκο προς 2% από 01/01/2019 μέχρι εξοφλήσεως, πλέον τα έξοδα της αγωγής, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της εκδόσεως της απόφασης, με τόκο προς 2% ετησίως από 30/11/2022 μέχρι εξοφλήσεως, πλέον ΦΠΑ, πλέον τα έξοδα επίδοσης.
Η αγωγή απορρίφθηκε εναντίον του εναγόμενου 2, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας.
Ο καθ΄ου η αίτηση δεν κατέβαλε κανένα ποσό σύμφωνα με την πιο πάνω απόφαση.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Η διαδικασία που αφορά την εξέταση αίτησης όπως η παρούσα προβλέπεται στα Μέρη VIII και IX του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6. Ο σκοπός του Νόμου, ως λέχθηκε και στην Χριστοφόρου ν. Σ.Π.Ε. Ακακίου (2008) 1Α Α.Α.Δ. 708, είναι η διασφάλιση της εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων, ύψιστο ζήτημα που αφορά καίρια την απονομή της δικαιοσύνης γιατί αν οι αποφάσεις των Δικαστηρίων δεν εκτελούνται τότε η Δικαιοσύνη θα απονέμεται επί ματαίω.
Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Κεφ. 6, κάθε δικαστική απόφαση ή διάταγμα του Δικαστηρίου που διατάσσει πληρωμή χρημάτων μπορεί να εκτελεστεί με όλα ή με οποιοδήποτε από τα μέσα που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και η εξέταση του εξ αποφάσεως οφειλέτη δυνάμει του Μέρους VIII και η έκδοση σχετικών διαταγμάτων δυνάμει του Μέρους ΙΧ του Νόμου.
Το άρθρο 82(1)(α) του Κεφ. 6 προνοεί ότι όταν χρέος οφειλόμενο δυνάμει απόφασης ή διατάγματος Δικαστηρίου παραμένει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει απλήρωτο, ο εξ αποφάσεως πιστωτής μπορεί να αποταθεί στο Δικαστήριο και να ζητήσει την εξέταση του εξ αποφάσεως οφειλέτη αναφορικά με την οικονοµική του κατάσταση µε σκοπό την έκδοση οποιουδήποτε από τα διατάγµατα που αναφέρονται στο Μέρος ΙΧ. Σύμφωνα με το άρθρο 82(2) στην εν λόγω αίτηση, η οποία ονομάζεται «αίτηση έρευνας», ο εξ αποφάσεως πιστωτής μπορεί να ζητήσει την διεξαγωγή έρευνας και για το πιο πάνω. Σύμφωνα δε με το άρθρο 87 του ίδιου Νόμου το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει, ανάλογα με την περίπτωση, διατάγματα μεταξύ των οποίων και διάταγμα πληρωµής του χρέους µε µηνιαίες δόσεις (άρθρο 87(1)(Α).
Οι αρχές βάσει των οποίων το Δικαστήριο εκδικάζει τέτοιες αιτήσεις, πέραν από τα όσα προκύπτουν από τις πρόνοιες του Μέρους VIII του Κεφ. 6, έχουν τεθεί σε σωρεία αποφάσεων του Ανώτατου Δικαστηρίου. Από αυτές προκύπτουν τα ακόλουθα:
· Η διαδικασία της εξέτασης του οφειλέτη χρέους με βάση το Μέρος VIII του Κεφ. 6 έχει ουσιαστικά ανακριτικό - εξεταστικό χαρακτήρα και αποβλέπει στην παροχή ευχέρειας στο Δικαστήριο, μετά την διεξαγωγή της αναγκαίας έρευνας σχετικά με τα οικονομικά μέσα που διαθέτει ο χρεώστης, να κρίνει κατά πόσον ο τελευταίος έχει την ικανότητα να αποπληρώσει το εξ αποφάσεως χρέος του με δόσεις. Εστιάζεται δηλ. στην διαπίστωση των πόρων και μέσων του χρεώστη (βλ. Φλαγκοφάς ν. Αταλέζα Λτδ (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 686 και Φιλίππου ν. Σ.Π.Ε. Παλλουριώτισσας (1997) 1Γ Α.Α.Δ 1755).
· Ο χρεώστης εµφανίζεται ή εξαναγκάζεται να εµφανισθεί (δυνάμει του άρθρου 83) ενώπιον Δικαστηρίου και εξετάζεται ενόρκως από ή εκ µέρους του εξ αποφάσεως πιστωτή και από το Δικαστήριο (βλ. άρθρο 84(1). Η έρευνα δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση του χρεώστη. Το Δικαστήριο μπορεί να ακούσει μάρτυρες, η μαρτυρία των οποίων κρίνεται ως αναγκαία για τους σκοπούς της έρευνας και με βάση την ολότητα της μαρτυρίας να εκδόσει ή μη διάταγμα μηναίων δόσεων (βλ. άρθρο 85, Μιχαήλ κ.α. ν. Αδελφοί Πούλλου Λτδ (1997) 1Γ Α.Α.Δ. 1759 και Νέα Σ.Π.Ε. Αραδίππου ν. Γεωργίου (2000) 1Β Α.Α.Δ. 1221). Η εξέταση αναφορικά με τα μέσα του χρεώστη δεν περιορίζεται στον ίδιο τον εξ αποφάσεως χρεώστη ούτε καθιστά την παρουσία του προϋπόθεση για την διερεύνηση των μέσων του για αποπληρωμή του χρέους. Παρέχεται εξουσία στο Δικαστήριο να διερευνήσει τα μέσα του χρεώστη μέσω της μαρτυρίας οποιουδήποτε προσώπου εφόσον τείνει να διαφωτίσει ως προς τα μέσα του χρεώστη (βλ. Gesico v. J.K. Video (1991) 1 Α.Α.Δ. 134).
· Με βάση τη νομοθεσία και τον επιτακτικό προσδιορισμό της υποχρέωσης ενός εξ αποφάσεως οφειλέτη να παρουσιάσει στοιχεία, το Δικαστήριο πρέπει να επιμένει στην παρουσίαση αυτών, εκεί όπου δεν τίθενται, ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός της νομοθεσίας (βλ. και S.X. v. X.X., Έφεση Αρ. 31/2015, ημερ. 19.10.2018).
· Όλα τα αναγκαία στοιχεία πρέπει να τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου για να μπορέσει να αποφασίσει κατά πόσο δικαιολογείται η έκδοση διατάγματος ή όχι και αν δικαιολογείται για ποιό ποσό (βλ. Soteriades v. Koutsiou (1970) 1 C.L.R. 24).
· Η οικονομική ευχέρεια για την αποπληρωμή χρέους με δόσεις, μετά τον προσδιορισμό των μέσων του χρεώστη, συναρτάται άμεσα με τις ανάγκες αυτού και της οικογένειας του για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτές περιλαμβάνουν τη στέγαση, την διατροφή, την ιατρική περίθαλψη, τη μόρφωση των παιδιών εάν υπάρχουν, κάποια ευχέρεια για την κοινωνική διακίνηση του χρεώστη και κάποιο λογικό περιθώριο για την αντιμετώπιση εκτάκτων δαπανών που μπορεί να παραστεί ανάγκη να αντιμετωπίσει (βλ. Φλαγκοφάς και Παναγιώτου ν. Μιχαήλ (1998) 1 Α.Α.Δ. 422). Σε περίπτωση φυσικών προσώπων, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τον μισθό και τα εισοδήματα του χρεώστη, τις προσωπικές και οικογενειακές του ανάγκες και διατάσσει πληρωμή ποσού, το οποίο είναι περίσσευμα από το μισθό του, μετά την αφαίρεση εύλογου αναγκαίου ποσού για τη συντήρηση του και των εξαρτωμένων του (βλ. Gesico).
· Κατά την εξέταση το Δικαστήριο δεν λαμβάνει υπόψην του συγκεκριμέναν ποσά που λαμβάνει ο χρεώστης και καθορίζονται στην επιφύλαξη άρθρου 82(1).
· Είναι δυνατή η έκδοση διατάγματος μηνιαίων δόσεων έστω και εάν τη δεδομένη στιγμή ο χρεώστης δεν εργάζεται, δεδομένου ότι έχει τέτοια δυνατότητα, αλλά το μόνο που λείπει είναι η αναγκαία βούληση (βλ. Παναγιώτου και Προκοπίου κ.α. ν. Ανδρέας Λάμπρου Λτδ (2004) 1Α Α.Α.Δ. 310).
· Δεν είναι ανεκτή η δημιουργία υποχρεώσεων - εκτός από κάλυψη ουσιαστικών αναγκών του χρεώστη και της οικογένειας του - και η μεταγενέστερη επίκληση τους ως δικαιολογίας για την ανικανότητα χρεώστη να πληρώσει το εξ αποφάσεως χρέος (βλ. Anestos A. Kokoni v. Ioannides (1963) C.L.R. 468, Σ.Π.Ε. Αραδίππου v. Ιακώβου (1999) 1 Α.Α.Δ. 2032).
· Χρέη για τα οποία δεν υπάρχει διαταγή μηνιαίων πληρωμών ή τα οποία προκύπτουν από μεταγενέστερες του δικαστικού χρέους υποχρεώσεις δεν έχουν προτεραιότητα απέναντι στο εξ αποφάσεως χρέος. Ιδιαίτερα χωρίς να υπάρχει καν δικαστική απόφαση (βλ. Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.). Δεν μπορεί δε να θεωρηθεί αναγκαίο έξοδο η αποπληρωμή χρέους τρίτου προσώπου περιλαμβανομένου γονέα ή ενήλικου παιδιού (βλ. Σ.Π.Ε. Αραδίππου ν. Ιακώβου (1999) 1Γ Α.Α.Δ. 2032 και Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.).
· Το ζήτημα πιθανού μελλοντικού εισοδήματος του χρεώστη εξετάζεται με περίσκεψη (βλ. Gesico).
· Αφού διαπιστωθεί μετά από συνεκτίμηση των πόρων και των αναγκών του χρεώστη ότι αυτός είναι σε θέση να αποπληρώσει το χρέος του με δόσεις ο επακριβής καθορισμός του ποσού επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (βλ. Φλαγκοφάς).
ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
Προχωρώ να εξετάσω τον τρίτο λόγο ένστασης ο οποίος αφορά την οικονομική αδυναμία του καθ΄ου η αίτηση να καταβάλει ποσό πέραν των €200, ως προωθήθηκε κατά την ακρόαση.
Ο καθ΄ου η αίτηση στην Ε/Δ του στην οποία επισυνάπτονται 8 τεκμήρια αναφέρει ότι είναι έγγαμος με 3 παιδιά, το ένα εξ΄αυτών είναι ηλικίας 10 ετών. Η θυγατέρα του είναι φοιτήτρια στην Λευκωσία και ξοδεύει μηνιαίως €615 και για άλλα έξοδα της €300, ο δε ανήλικος υιός τους χρειάζεται €250 πλέον €116 σε φροντιστήριο και ολοήμερο σχολείο. Η σύζυγος του δεν εργάζεται. Έχουν κατοικίδιο τα έξοδα του οποίου είναι €60 μηνιαίως. Καταβάλει ποσά για προσωπική ασφάλεια και για το στεγαστικό δάνειο. Ο μισθός του είναι €2849 σύμφωνα με το τεκμ.8.
Αντεξεταζόμενος αποδέχθηκε ότι ο γιος του διατηρεί εταιρεία πώλησης αυτοκινήτων και διαμένει μαζί τους. Ο ίδιος έχει συμβουλευτικό ρόλο αλλά δεν έχει σχέση με τα έσοδα. Ο συνήγορος της αιτήτριας του υπέβαλε ότι έχει ενεργό ρόλο σε αυτήν και κατατέθηκαν προς τούτο τα τεκμ.1 – 4 τα οποία αφορούν εικόνες από το προφίλ του στο κοινωνικό δίκτυο Facebook όπου δηλώνεται αυτός ως ο ιδιοκτήτης της εν λόγω εταιρείας πώλησης αυτοκινήτων. Αυτός αποδέχθηκε ότι είναι δικό του το προφίλ αλλά αυτός ανεβάζει τις φωτογραφίες αυτοκινήτων για διαφημιστικούς σκοπούς. Επίσης κατατέθηκαν δύο έντυπα τα τεκμ.5 και 6 που αφορούν την εν λόγω ενεργή εταιρεία όπου αναφέρεται ο γιος του ως αξιωματούχος αυτής. Ακόμη υποστήριξε τα έξοδα που χρειάζεται για το ανήλικο παιδί του και την θυγατέρα του, ως επίσης ότι αυτή διακινείται με δικό του όχημα αξίας €4000 το οποίο όμως δεν προτίθεται να το πωλήσει για ικανοποίηση του εξ΄αποφάσεως χρέους του.
Επίσης είπε ότι η σύζυγος του δεν εργάζεται και ο κ.Τριγγής του υπέδειξε το τεκμ.7 δηλαδή ανεβασμένη εικόνα της - στο προφίλ της στο Facebook όπου καταγράφεται ότι αυτή εργάζεται στην εν λόγω εταιρεία του γιου τους. Αυτός απάντησε ότι είναι και πάλιν για διαφημιστικούς σκοπούς. Ο καθ΄ου η αίτηση δεν αποδέχθηκε την θέση ότι τόσο αυτός όσο και η σύζυγος του εργάζονται εκεί, αλλά μόνο ο γιος του, μάλιστα υπάρχει μείωση των εργασιών της εν λόγω εταιρείας τον τελευταίο καιρό.
Υποστήριξε ότι είναι αναγκαίο το ποσό των €60 για το κατοικίδιο τους και αρνήθηκε ότι θα μπορούσε αυτό το ποσό να διατεθεί για το χρέος του.
Καταληκτικά εισηγήθηκε να καταβάλει το ποσό των €200 για το εξ΄αποφάσεως χρέος του.
Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τον καθ΄ου η αίτηση ενώ κατέθετε ενόρκως και έχω την πεποίθηση ότι αυτός δεν παρουσίασε την αληθή οικονομική δυνατότητα του στο Δικαστήριο.
Από τα ενώπιον μου στοιχεία και δεδομένα έχω διαπιστώσει τα εξής:
Αυτός υπηρετεί στον Κυπριακό Στρατό με μηνιαίο μισθό €3000 περίπου. Αποδέχομαι ότι αυτός διαμένει σε οικία στην Παλώδεια (αποτελούμενη από το ισόγειο και ανώγειο) με τα τρία παιδιά του (το ένα εξ΄αυτών είναι ανήλικο) και με την σύζυγο του. Αποδέχομαι ότι ο γιος του διατηρεί γραφείο πώλησης αυτοκινήτων και σε αυτό τον βοηθούν σε κάποιο βαθμό ο καθ΄ου και η σύζυγος του (τεκμ.1 – 7).
Αποδέχομαι τα αναντίλεκτα έξοδα διατροφής του, ηλεκτρικού ρεύματος και νερού και ένα ποσό €120 για καύσιμα παρά το γεγονός της μη παρουσίασης επαρκών στοιχείων απ΄αυτόν.
Δεν αποδέχομαι το ποσό των €100 για το διαδίκτυο και €60 για το κατοικίδιο τα οποία θεωρώ ως μη αναγκαία έξοδα (δες Soteriades).
Πλην της αναφοράς του ότι το δάνειο του έχει καταστεί μη εξυπηρετούμενο και γίνονται προσπάθειες αναδιάρθρωσης, αυτός δεν παρουσίασε ικανοποιητικά και επαρκή στοιχεία για να προβώ σε οποιαδήποτε διαπίστωση για το τί καταβάλλει εάν καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό στο παρόν στάδιο. Συνεπώς θεωρώ ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε άλλη απόφαση ή χρέος που να προηγείται του χρέους της παρούσας υπόθεσης.
Ο καθ’ ου η αίτηση σε διαδικασία αυτής της φύσης έχει υποχρέωση να παρουσιάσει στο Δικαστήριο όλα τα περιουσιακά του στοιχεία για να αποδείξει κατά πόσο αδυνατεί να καταβάλει οποιοδήποτε μηνιαίο ποσό προς εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέος του (άρθρο 84(2) του Κεφαλαίου 6).
Ο εξ΄αποφάσεως πιστωτής δεν μπορεί να γνωρίζει ποιά είναι τα περιουσιακά στοιχεία του εξ αποφάσεως οφειλέτη, τα οποία θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την έκδοση διατάγματος καταβολής του εξ αποφάσεως χρέους δια μηνιαίων δόσεων. Έτσι το βάρος απόδειξης ότι ο εξ αποφάσεως οφειλέτης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του, μετατοπίζεται στους ώμους του. Ο εξ αποφάσεως οφειλέτης υποχρεούται να προβαίνει ενόρκως σε πλήρη αποκάλυψη όλων των περιουσιακών του στοιχείων για να δείξει, αν έτσι ισχυρίζεται, πως δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του ή να καθορίσει το ποσό που προτείνει ότι είναι μέσα στην οικονομική του δυνατότητα να πληρώνει μηνιαίως. (Γιαννάκης Βασιλειάδης v. Χαράλαμπου Τσουρή (2007) 1 ΑΑΔ 43. The Old Salt Yachhting Co Ltd v. Βικής, Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 42/2014).
Έχει νομολογηθεί ότι δεν εκδίδεται διαταγή για πληρωμή χρέους με μηνιαίες δόσεις εάν η διαταγή αυτή επηρεάζει τις βασικές και ουσιαστικές ανάγκες του ιδίου και της οικογένειας του (βλ. Μιχαήλ ν. Κυπριακή Λαϊκή Τράπεζα (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ (1993) 1 Α.Α.Δ. 812). Δαπάνες για τσιγάρα, ποτά, διασκέδαση, καφενεία αλλά και κινητό τηλέφωνο κλπ. θεωρούνται ως μη αναγκαία έξοδα (βλ. Koutsiou, Chrysostomou v. Athanasiou (1981) 1 C.L.R. 669 και Μιχαήλ κ.α. ν. Σκορδή (2005) 1Α Α.Α.Δ. 64).
Το δικαστήριο συγκρίνοντας το σύνολο του μηνιαίου εισοδήματος του, με το σύνολο των μηνιαίων εξόδων και αφού αφαιρεθεί κάποιο μηνιαίο ποσό για κάλυψη έκτακτων αναγκών του θεωρεί ότι ένα ποσό ύψους €380 θα μπορούσε να διατεθεί μηνιαίως από τον καθ΄ου η αίτηση για εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους του.
Έχω λοιπόν κατά νου ότι η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων είναι στοιχείο που άπτεται άμεσα με το κύρος της δικαστικής διαδικασίας. Η αξιοπιστία της δικαιοσύνης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της. Διαφορετικά δημιουργείται δυσπιστία για την αποστολή της με ανάλογες διαβρωτικές επιπτώσεις. Τα προβλεπόμενα μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης δεν πρέπει να καταντούν ατελέσφορα, εκτός στις απόλυτα δικαιολογημένες περιπτώσεις (Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. v. Μ. Κωνσταντίνου (2000) 1(Β) Α.Α.Δ. 1034) ως επίσης την δικαστική απόφαση ημερ. 30.11.22 της παρούσας υπόθεσης και το ύψος των οφειλομένων ποσών προς την αιτήτρια, τα πιο πάνω που αναφέρθηκαν σε σχέση με αυτόν και την οικογενειακή του κατάσταση και ένα εύλογο ποσό για την κάλυψη των μηνιαίων εξόδων του, έτσι ώστε να του επιτρέπουν να έχει μία αξιοπρεπή διαβίωση και ασκώντας την διακριτική μου ευχέρεια κρίνω ότι δικαιολογείται η έκδοση του αιτούμενου διατάγματος πληρωμής μηνιαίας δόσης απ΄αυτόν. Κρίνω ότι αυτός έχει την οικονομική δυνατότητα να καταβάλλει το μηνιαίο ποσό των €380,00 προς την αιτήτρια για εξόφληση του εξ΄αποφάσεως χρέους του.
Ως εκ τούτου εκδίδεται διάταγμα με το οποίο ο καθ΄ου η αίτηση διατάσσεται να πληρώνει το εξ΄αποφάσεως χρέος του με μηνιαίες δόσεις των €380,00 το οποίο θα αποκόπτεται από τον μισθό του, αρχής γενομένης την 1.5.24 και ακολούθως την 1η ημέρα εκάστου επόμενου μήνα, μέχρι τελικής εξόφλησης του εξ΄αποφάσεως χρέους και εξόδων.
Διατάσσεται ο εργοδότης του όπως καταβάλλει μηνιαίως το ως άνω αποκοπτόμενο ποσό στην αιτήτρια- ενάγουσα, μέχρι τελικής εξόφλησης του εξ΄αποφάσεως χρέους και των εξόδων.
Το παρόν διάταγμα να επιδοθεί στον εργοδότη του καθ΄ου η αίτηση από την αιτήτρια.
Επισύρεται η προσοχή του εργοδότη στα άρθρα 91Ε, 91ΣΤ, 91Ζ, 91Η, 91Θ και 91Ι, του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 και ειδικώς στο ότι τυχόν μη συμμόρφωση με το πιο πάνω Διάταγμα συνιστά ποινικό αδίκημα.
Τα πιο πάνω σε σχέση με την αποκοπή απολαβών θα ισχύουν για όσο καιρό ο πιο πάνω αναφερόμενος εργοδοτούμενος/καθ’ ου η αίτηση βρίσκεται στην υπηρεσία του εν λόγω εργοδότη.
Επίσης ο καθ΄ου η αίτηση καταδικάζεται στα έξοδα της παρούσας αίτησης, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το δικαστήριο.
......................................
Γ.Ιωαννίδου – Παπά, Ε.Δ
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ