ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. Ιωαννίδου-Παπά, Ε.Δ.
Αρ. Γεν. Αίτησης: 723/13
Μεταξύ:
ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ
Αιτητών
και
1. ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ
2. ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ
3. ΛΟΥΚΙΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ
Καθ’ων η Αίτηση
Αίτηση αντεξέτασης ενόρκως δηλούντα ημερ.18.10.21
Ημερομηνία: 12 Απριλίου 2024
Για Αιτητές: κ. Π.Παύλου για Χρ.Λουκά & Σία Δ.Ε.Π.Ε
Για καθ΄ης η αίτηση 3: κα Ε.Τσολάκη για Χρ.Παρασκευάς Δ.Ε.ΠΕ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την παρούσα αίτηση οι Αιτητές ζητούν διάταγμα του δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η παρουσία της καθ΄ης η αίτηση 3 (στο εξής η καθ΄ης η αίτηση) ενόρκως δηλούσας στην ένσταση ημερ.6.7.21 στην κυρίως αίτηση, για να αντεξεταστεί, ως επίσης και οποιοδήποτε άλλο διάταγμα ήθελε κρίνει εύλογο το δικαστήριο πλέον τα έξοδα της αίτησης και ΦΠΑ.
Η αίτηση εδράζεται στους Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμούς Δ.39 Θ.1, Δ.38 Θ.1 μέχρι 3 και 9, Δ.48 Θ. 1 μέχρι 9 και Δ.64.
Αυτή στηρίζεται στην ένορκη δήλωση της κ. Χρ. Αγά η οποία ευρίσκεται στην υπηρεσία της Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd η οποία, δυνάμει συμφωνίας με τους Αιτητές, ενεργεί δια λογαριασμό τους και έχει αναλάβει την διαχείριση αριθμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων των αιτητών μεταξύ αυτών και του δανείου του πρωτοφειλέτη καθ΄ου 1 και των ενυπόθηκων οφειλέτιδων καθ΄ων 2 και 3. Αυτή γνωρίζει τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και είναι εξουσιοδοτημένη από τους αιτητές και την Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd για να προβεί στην Ε/Δ της.
Όσον αφορά τα γεγονότα αναφέρει ότι οι Αιτητές επιθυμούν ν΄αντεξετάσουν την Καθ΄ης η Αίτηση σε σχέση με τις παραγράφους της ένορκης δήλωσης της (Ε/Δ στο εξής) που συνοδεύει την ένσταση της στην κυρίως αίτηση ημερομηνίας 06/07/2021.
Η καθ΄ης η αίτηση καταχώρησε ένσταση στις 10.12.21 στην οποία προέβαλε βασικά 15 λόγους και η συνήγορος κατά την ακρόαση περιορίστηκε στους ακόλουθους οι οποίοι είναι αλληλένδετοι:
1. Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος ήτοι ότι η αίτηση αυτών είναι γενική χωρίς να αναφέρει τα σημεία στα οποία θα αντεξεταστεί (4ος, 5ος, 6ος, 7ος, 8ος, 10ος, 11ος, 13ος),
2. Θα προκαλέσει καθυστέρηση (9ος),
Η ένσταση υποστηρίζεται από την Ε/Δ της καθ΄ης η αίτηση, στην οποία επαναλαμβάνονται ουσιαστικά οι λόγοι ένστασης.
Στα πλαίσια ακρόασης της αίτησης οι συνήγοροι των διαδίκων περιορίσθηκαν σε γραπτές αγορεύσεις υποστηρίζοντας τις θέσεις τους. Αυτές έχουν μελετηθεί από το δικαστήριο, έχουν ληφθεί υπόψη και θα γίνει αναφορά εκεί που κρίνεται αναγκαίο.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Το θέμα της αντεξέτασης ενόρκως δηλούντα διέπεται από τη Δ.39 Κ.1 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, η οποία προβλέπει τα εξής:
«Upon an application evidence may be given by affidavit; but the Court or a Judge may, on the request of either party, order the attendance of the deponent for cross-examination».
Σε ελεύθερη μετάφραση:
«Κατόπιν αίτησης μαρτυρία δύναται να δοθεί με ένορκο δήλωση αλλά το Δικαστήριο ή ο Δικαστής δύναται κατόπιν παράκλησης οιουδήποτε των διαδίκων να διατάξει την παρουσία του καταθέτη για αντεξέταση».
Ως δε προκύπτει και από το λεκτικό της πιο πάνω Διαταγής η έκδοση διατάγματος αντεξέτασης εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Αυτό ουσιαστικά επιβεβαιώνεται και από την υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Rana Wahed Ali (Αρ. 1) (2004) 1Γ Α.Α.Δ 1660 όπου λέχθηκαν σχετικά τα εξής:
«Το ζήτημα της αντεξέτασης ομνύσαντος διέπεται από τον θ.1 της Δ.39 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών σύμφωνα με το οποίο σε αίτηση μπορεί να δοθεί μαρτυρία με ένορκη δήλωση πλην όμως το Δικαστήριο ή ο Δικαστής δύναται με παράκληση οποιουδήποτε των διαδίκων να διατάξει όπως ο ομνύσας την ένορκη δήλωση παρουσιαστεί για αντεξέταση. Επομένως το θέμα εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου».
Πρέπει φυσικά να τονιστεί ότι στην πιο πάνω απόφαση το θέμα αντεξέτασης ενόρκως δηλούντα αντικρίστηκε υπό το πρίσμα της φύσης της συγκεκριμένης διαδικασίας ήτοι Habeas Corpus, και συνεπώς οι εκεί αναφερόμενες αυθεντίες σχετίζονται με τέτοιας μορφής υποθέσεις.
Ως προκύπτει δε από την υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Λευτέρη Μήλου κ.α. (2008) 1Α Α.Α.Δ 280 το Δικαστήριο έχει διακριτική ευχέρεια να μην εκδώσει διάταγμα αντεξέτασης ακόμη και εάν ο ίδιος ο Καθ’ ου η αίτηση συμφωνεί στην έκδοση του. Στην ίδια δε υπόθεση αναφέρεται περαιτέρω ότι το Δικαστήριο μπορεί να εγκρίνει ή να απορρίψει την αίτηση ανάλογα με τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης και ότι η ζητηθείσα αντεξέταση δεν πρέπει να είναι άσχετη με τους επιδιωκόμενους σκοπούς της κυρίως αίτησης (βλ. και Annual Practice 1958 σελ. 865 και Halsbury’s Laws of England 3η έκδοση Τόμος 21, σελ. 418-419 παρ. 878).
Σημαντικοί παράμετροι για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου αποτελούν το είδος και η φύση της αίτησης και γενικά της διαδικασίας στην οποία αυτή αφορά καθώς και το κατά πόσο η αντεξέταση είναι αναγκαία και προς το συμφέρον της απονομής της δικαιοσύνης, υπό την έννοια ότι θα συμβάλει στην αποκρυστάλλωση και διασαφήνιση των ζητημάτων που θα πρέπει να αποφασισθούν στην εν λόγω διαδικασία. Όπου δε η διαδικασία διεξάγεται στη βάση της μαρτυρίας που περιέχεται στις ένορκες δηλώσεις των μερών, υπάρχει δυνατότητα και όχι υποχρέωση αντεξέτασης και συναφώς η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να διατάξει αντεξέταση πρέπει να ασκείται με φειδώ και στις περιπτώσεις εκείνες όπου καθίσταται πρόδηλα αναγκαία και προς το συμφέρον της δικαιοσύνης η αντεξέταση. Συνεπώς τα θέματα επί των οποίων μπορεί να επιτραπεί τέτοια αντεξέταση θα πρέπει να είναι περιορισμένα και να εξυπηρετούν τις άμεσες ανάγκες της διαδικασίας που αφορά και όχι επί θέματος για το οποίο υπάρχει διαφωνία ή αμφισβήτηση μεταξύ των διαδίκων ή απλά προς το σκοπό της μείωσης της γενικότερης αξιοπιστίας ενός διαδίκου ή της ενίσχυσης της αξιοπιστίας άλλου.
Το βάρος βρίσκεται δε στους ώμους του Αιτητή να παραθέσει τέτοιους λόγους, οι οποίοι να ικανοποιήσουν το Δικαστήριο για τα πιο πάνω ώστε να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια υπέρ της έκδοσης διατάγματος αντεξέτασης.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η κυρίως αίτηση ημερ.1.8.13 επί της οποίας έχει καταχωρήσει την ένσταση (ημερ. 6.7.21) και προβάλλει τους ισχυρισμούς της η Καθ΄ης η Αίτηση, αφορά το αίτημα των Αιτητών για καταχώρηση και εγγραφή της διαιτητικής απόφασης ημερ.19.6.12 που εκδόθηκε εναντίον της Καθ΄ης η αίτηση, εναντίον της καθ΄ης η αίτηση 2 - αδελφής της καθ΄ης η αίτηση και εναντίον του καθ΄ου η αίτηση 1 - πατέρα της καθ΄ης η αίτηση πρωτοφειλέτη του επίδικου δανείου.
Για σκοπούς πληρότητας δέον να αναφερθεί ότι στις 7.11.13 εκδόθηκε διάταγμα του Επ.Δικαστηρίου Λεμεσού για την καταχώρηση και την εγγραφή της διαιτητικής απόφασης στο Πρωτοκολλητείο του Δικαστηρίου αναφορικά με τις καθ΄ων η αίτηση 2 και 3 το οποίο όμως στις 30.6.21 ακυρώθηκε για την καθ΄ης η αίτηση κατόπιν αίτησης της ημερ. 28.9.20 και διατάχθηκε όπως αυτή καταχωρήσει την ένσταση της, ως και έγινε ημερ.6.7.21.
Επίσης από τους αιτητές είχε καταχωριστεί αίτηση για συμπληρωματική Ε/Δ στις 18.10.21 προς υποστήριξη της κυρίως αίτησης αυτών ημερ.1.8.13 και αυτή στις 24.1.24 εγκρίθηκε με την ενδιάμεση απόφαση του δικαστηρίου με την παρούσα σύνθεση.
Εναντίον της καθ΄ης η αίτηση 2 εκκρεμεί αίτηση έρευνας ημερ.27.8.20 πέραν της κυρίως αίτησης εναντίον των καθ΄ων η αίτηση 2 και 3.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
Το αίτημα των Αιτητών στην παρούσα αφορά την αντεξέταση της καθ΄ης η αίτηση αναφορικά με την ένσταση της στην κυρίως αίτηση ημερ.1.8.13 (η οποία περιλαμβάνει 56 παραγράφους) για την καταχώρηση και την εγγραφή της διαιτητικής απόφασης που εκδόθηκε εναντίον των καθ’ ων η αίτηση 1 - 3. Ειδικότερα στην Ε/Δ της ενόρκως δηλούσας για τους αιτητές αναφέρονται συγκεκριμένα οι παράγραφοι για τις οποίες ζητείται η αντεξέταση της ήτοι για τις 4,12,19-24, 26,27 και 54.
Ως είναι γνωστό η διαδικασία εγγραφής διαιτητικών αποφάσεων είναι τυπική διαδικασία και δεν μπορεί να εγερθούν ισχυρισμοί και υπερασπίσεις επί της ουσίας της διαφοράς. Τα μόνα κριτήρια τα οποία δύναται να εξεταστούν από το Δικαστήριο στα πλαίσια αίτησης για εγγραφή διαιτητικής απόφασης είναι η γνωστοποίηση της διαιτητικής απόφασης και η ύπαρξη έγκυρης διαιτητικής απόφασης. (σχετικές είναι οι αποφάσεις Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Αγίας Νάπας ν. Κυριακίδη και άλλοι (2008) 1 Α.Α.Δ. 716 και Νικολάου ν. Νέας Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Αγλαντζιάς (2012) Πολιτική Έφεση 357/2008).
Η γνωστοποίηση της διαιτητικής απόφασης, προς το πρόσωπο το οποίο αφορά, είναι επομένως ένα εκ των δύο επίδικων θεμάτων τα οποία το Δικαστήριο εξετάζει σε αιτήσεις εγγραφής διαιτητικής απόφασης.
Θα ξεκινήσω πρωτίστως από τους λόγους ένστασης οι οποίοι αφορούν την μη ύπαρξη των προϋποθέσεων για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
Ειδικότερα η καθ΄ης η αίτηση με την ένσταση της στη κυρίως αίτηση που καταχώρησε στις 6.7.21 προβάλλει διάφορους ισχυρισμούς οι οποίοι αφορούν την απουσία σχέσεων με την μητέρα της, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο σε συμπεριφορές του πατέρα της, οι οποίες γίνονταν ανεκτές από την πρώτη (σχ.παράγραφο 22 της Ε/Δ της), αλλά και λόγω συσσωρευμένων οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας (σχ. παράγραφος 23 της Ε/Δ της).
Συνεπώς είναι η θέση της ότι αυτή δεν έλαβε γνώση της διαιτητικής απόφασης, ούτε και της επίδοσης αυτής προς την μητέρα της και πληροφορήθηκε για πρώτη φορά την έκδοση, την επίδοση και την εγγραφή της μετά την επίδοση της αίτησης έρευνας εναντίον της, τον Σεπτέμβριο του 2020. Επίσης ο επιδότης που προσπάθησε να της επιδόσει έγγραφα της κυρίως αίτησης είχε συνομιλήσει με την μητέρα της η οποία του έδωσε το τηλέφωνο της. Αυτός της είπε ότι πρέπει να της επιδόσει έγγραφα επειδή δεν διαμένει στην πατρική της οικία.
Ακόμη αυτή προβάλει την θέση ότι η μητέρα της είναι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και όταν παρέλαβε την διαιτητική απόφαση που αφορούσε την καθ΄ης, την θυγατέρα – καθ΄ης η αίτηση 2 και τον σύζυγο της (πατέρα της καθ΄ης) δεν θα αντελήφθηκε την σοβαρότητα αυτού του εγγράφου.
Δεν θα συμφωνήσω με την θέση της καθ΄ης η αίτηση ότι οι αιτητές δεν καθορίζουν τα θέματα στα οποία ζητείται η αντεξέταση της. Οι συγκεκριμένες παράγραφοι στις οποίες επικεντρώνονται οι αιτητές και ζητούν την αντεξέταση της αναφέρονται στην Ε/Δ της Χρ.Αγά και άπτονται των θεμάτων της σχέσης της με τους γονείς της, πού ακριβώς διέμενε κατά τους επίδικους χρόνους εφόσον η ίδια στην Ε/Δ της λέει ότι διέμενε στην Λευκωσία σε δύο διαφορετικές διευθύνσεις (τα έτη 2009 – 2015) και δεν σχετιζόταν μαζί τους για διάφορους λόγους και συνεπώς δεν γνώριζε την έκδοση της εν λόγω απόφασης στις 19.6.12.
Οι συγκεκριμένοι παράγραφοι και τα θέματα για τα οποία ζητούν οι Αιτητές να αντεξετάσουν την Καθ΄ης η Αίτηση, θεωρώ ότι είναι άμεσα σχετικά με το επίδικο ζήτημα της γνωστοποίησης της διαιτητικής απόφασης. Όπως προκύπτει από τον φάκελο του Δικαστηρίου και την κυρίως αίτηση (τεκμήριο 3), ημερ.01/08/2013, η επίδικη διαιτητική απόφαση φαίνεται να επιδόθηκε στην μητέρα της Αιτήτριας.
Πρόκειται για θέσεις της Καθ΄ης η Αίτηση οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το γεγονός της γνωστοποίησης της διαιτητικής απόφασης και επομένως η αντεξέταση της επί των εν λόγω θέσεων της είναι τόσο σχετική, αναγκαία όσο και επιβεβλημένη ούτως ώστε να διαφανούν στο δικαστήριο τα πραγματικά γεγονότα αναφορικά με το εν λόγω θέμα.
Ως έχει προαναφερθεί αιτήσεις όπως η παρούσα εξετάζονται σε συνάρτηση, μεταξύ άλλων, με το είδος της διαδικασίας που αφορά και την φύση των θεραπειών που επιδιώκονται με αυτήν. Η Κυρίως Αίτηση στην παρούσα εδράζεται ουσιαστικά στο άρθρο 52 του περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμου 22/85 (βλ. Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Αγίας Νάπας ν. Κυριακίδη κ.α. (2008) 1(Α) Α.Α.Δ. 716). Στην Νικολάου ν. Νέας Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Αγλαντζιάς (2012) 1 Α.Α.Δ. 707, λέχθηκε ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο κατά την ενάσκηση των εξουσιών του στα πλαίσια διαδικασίας εγγραφής και εκτέλεσης διαιτητικής απόφασης δεν ελέγχει την ορθότητα της διαιτητικής απόφασης ούτε υπεισέρχεται στην ουσία της διαφοράς. Η αίτηση για εγγραφή πρέπει να επιδίδεται στο πρόσωπο προς το οποίο στρέφεται η διαιτητική απόφαση ώστε να έχει την ευκαιρία να προβάλει ο,τιδήποτε που ενδεχομένως έχει σχέση μόνο με το επίδικο θέμα της προώθησης της εγγραφής και εκτέλεσης της διαιτητικής απόφασης χωρίς το δικαστήριο να υπεισέρχεται σε άλλα θέματα αναγόμενα στην ουσία κλπ της διαφοράς αναφορικά με την οποία εκδόθηκε η διαιτητική απόφαση. Βασική προϋπόθεση για την εγγραφή της διαιτητικής απόφασης είναι η διαπίστωση ότι η εν λόγω απόφαση, φέρει τα απαραίτητα χαρακτηριστικά στοιχεία έγκυρης διαιτητικής απόφασης και ότι γνωστοποιήθηκε στο πρόσωπο εναντίον του οποίου στρέφεται.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψην τα πιο πάνω κρίνω ότι οι αιτητές έχουν πετύχει να στοιχειοθετήσουν τα προαπαιτούμενα της νομολογίας και της νομοθεσίας για την αντεξέταση της καθ΄ης η αίτηση σε συνάρτηση με το θέμα της γνωστοποίησης της διαιτητικής απόφασης στην καθ΄ης η αίτηση. Συναφώς απορρίπτονται οι λόγοι ένστασης που αφορούν το θέμα της μη ύπαρξης των προϋποθέσεων για την έκδοση του παρόντος διατάγματος. Η εξέλιξη αυτή θεωρώ είναι καταλυτική και παρέλκει η εξέταση του 9ου λόγου ένστασης.
Το Δικαστήριο ασκεί την διακριτική του ευχέρεια υπέρ της έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος.
Συνακόλουθα η αίτηση εγκρίνεται ως η παράγραφος Α αυτής, ήτοι εκδίδεται διάταγμα το οποίο διατάσσει την καθ΄ης η αίτηση 3 να παρουσιαστεί ενώπιον του δικαστηρίου και ν΄αντεξεταστεί αναφορικά με τις παραγράφους 4,12,19-24,26,27 και 54 της ένορκης δήλωσης της ημερ. 6.7.21.
Τα έξοδα επιδικάζονται εναντίον της καθ΄ης η αίτηση 3 και υπέρ των αιτητών, ως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή στο τέλος της Κυρίως Αίτησης και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, οπόταν και θα είναι πληρωτέα.
(Υπ.) ………..………………………
Γ. Ιωαννίδου-Παπά, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ