ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.
Αγωγή Αρ. 684/2022
iJustice
Μεταξύ:
1. ΠΑΡΗ ΠΟΛΥΔΕΥΚΗ
2. MARYAM MOHAMMADΖADEH DARRODI
Εναγόντων
Και
1. ISPASS TECHNOLOGIES LIMITED,
Εναγομένων
-----------------------------------
Αίτηση ημερ. 4.8.2022
16 Απριλίου 2024
Για Εναγόμενες 2, 3, 4 και 5 – Αιτήτριες: κα Σ. Χρίστου για Π.Ν. ΚΟΥΡΤΕΛΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε. και ΚΙΤΡΟΜΗΛΙΔΟΥ, ΨΥΛΛΙΔΟΥ & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε.
Για Ενάγοντες – Καθ’ ων η Αίτηση: κα Ν. Αβραάμ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι Εναγόμενες 2, 3, 4 και 5 Εταιρείες (στη συνέχεια θα αναφέρονται ως οι Αιτήτριες) με την υπό εξέταση Αίτηση τους επιδιώκουν την ακύρωση ή και παραμερισμό των ακόλουθων επιδόσεων που έγιναν σ’ αυτές, ως εκ του ότι έγιναν άνευ της εξασφάλισης πρότερης άδειας ή και διατάγματος το οποίο να επιτρέπει την επίδοση εκτός δικαιοδοσίας:
i. Επίδοση ημερ. 01.06.2022 έναντι της υπογραφής του κ. Ανδρέα Πουρούτη για την εταιρεία 360 DEGREES MARKETS LTD (Εναγόμενη 2), από τις Σεϋχέλλες.
ii. Επίδοση ημερ. 23.05.2022 έναντι της υπογραφής του Ιωάννη Σαββία για την εταιρεία 360 DEGREES MARKETS LTD (Εναγόμενη 2), από τις Σεϋχέλλες.
iii. Επίδοση ημερ. 01.06.2022 έναντι της υπογραφής του Σίμου Συμεού για την εταιρεία 360 DEGREES MARKETS LTD (Εναγόμενη 2), από τις Σεϋχέλλες.
iv. Επίδοση ημερ. 01.06.2022 έναντι της υπογραφής του Ανδρέα Πουρούτη για την εταιρεία ΗΑΤΙΟ LTD (Εναγόμενη 3), από τις Νήσους Μάρσαλ.
v. Επίδοση ημερ. 23.05.2022 έναντι της υπογραφής του Ιωάννη Σαββία για την εταιρεία ΗΑΤΙΟ LTD (Εναγόμενη 3) , από τις Νήσους Μάρσαλ.
vi. Επίδοση ημερ. 01.06.2022 έναντι της υπογραφής του Σίμου Συμεού για την εταιρεία ΗΑΤΙΟ LTD (Εναγόμενη 3), από τις Νήσους Μάρσαλ.
vii. Επίδοση ημερ. 01.06.2022 έναντι της υπογραφής του Ανδρέα Πουρούτη για την εταιρεία GT ΙΟ MARKETS PTY LTD (Εναγόμενη 4), από τη Νότιο Αφρική.
viii. Επίδοση ημερ. 23.05.2022 έναντι της υπογραφής του Ιωάννη Σαββία για την εταιρεία GT ΙΟ MARKETS PTY LTD (Εναγόμενη 4), από τη Νότιο Αφρική.
ix. Επίδοση ημερ. 01.06.2022 έναντι της υπογραφής του Σίμου Συμεού για την εταιρεία GT ΙΟ MARKETS PTY LTD (Εναγόμενη 4) , από τη Νότιο Αφρική.
x. Επίδοση ημερ. 23.05.2022 έναντι της υπογραφής του Ιωάννη Σαββία για την εταιρεία ALL AROUND DEGREES OU (Εναγόμενη 5).
Η Αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της κας Κουσταή, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τις Αιτήτριες στην οποία αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
Παρά το ότι οι Αιτήτριες είναι αλλοδαπά νομικά πρόσωπα, εντούτοις δεν φαίνεται να έχει εξασφαλιστεί η άδεια του Δικαστηρίου για επίδοση των δικαστικών εγγράφων που αφορούν την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, ούτε φαίνεται να έχει εξασφαλιστεί επακόλουθο διάταγμα για υποκατάστατη επίδοση τους. Περαιτέρω, οι Ενάγοντες προσπάθησαν να πετύχουν επίδοση στις Αιτήτριες, επιδίδοντας σ’ αυτές το ίδιο το κλητήριο ένταλμα και όχι ειδοποίηση του, ως προβλέπουν οι θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, μέσω επίδοσης σε φυσικά πρόσωπα τα οποία βρίσκονται εντός της δικαιοδοσίας των Κυπριακών Δικαστηρίων, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει πρώτα διάταγμα για υποκατάστατη επίδοση.
Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ
Οι Ενάγοντες εναντιώθηκαν στην αιτούμενη θεραπεία. Με την Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης την οποία καταχώρισαν προβάλλουν 17 συνολικά λόγους ένστασης, οι βασικοί εκ των οποίων είναι οι ακόλουθοι:
1. Η νομική βάση την οποία επικαλούνται οι Αιτήτριες είναι εσφαλμένη ή και δεν δικαιολογεί την έκδοση της αιτούμενης θεραπείας.
2. Οι Αιτήτριες ήγειραν την υπό εξέταση Αίτηση κακόπιστα και καταχρηστικά προς το σκοπό παραπλάνησης του Δικαστηρίου και/ή καθυστέρησης της εκδίκασης της υπόθεσης.
3. Οι Αιτήτριες παρερμήνευσαν τους θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας σε σχέση με την επίδοση και ή σφράγιση κλητηρίου εντάλματος για επίδοση Ειδοποίησης του εκτός δικαιοδοσίας.
4. Το παρόν Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία η οποία, εν πάση περιπτώσει, προκύπτει εκ πρώτης όψεως από το δικόγραφο της Έκθεσης Απαίτησης.
5. Λανθασμένα ή και πρόωρα γίνεται επίκληση από τις Αιτήτριες της Δ.27 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
6. Οι Αιτήτριες ουδεμία θετική μαρτυρία παρουσίασαν προς απόδειξη των ισχυρισμών τους.
7. Δεν είναι δίκαιο ή και εύλογο να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.
Η Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της κας Χαριλάου, η οποία βρίσκεται στην υπηρεσία της δικηγόρου των Εναγόντων. Σ’ αυτή αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
Ως συμβουλεύεται από τη δικηγόρο των Εναγόντων, μεταξύ των Εναγομένων υπάρχουν φυσικά πρόσωπα που είναι κύπριοι υπήκοοι και μόνιμοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως επίσης και νομικά πρόσωπα, ήτοι εταιρείες εγγεγραμμένες στη Δημοκρατία. Περαιτέρω, ως επίσης ενημερώθηκε από τη δικηγόρο των Εναγόντων, το κλητήριο ένταλμα επιδόθηκε στους αξιωματούχους των Αιτητριών, οι οποίοι βρίσκονται σε τόπο όπου οι Αιτήτριες διεξάγουν εργασίες. Εξάλλου, στην Έκθεση Απαίτησης είναι καλά διατυπωμένο ότι οι Αιτήτριες ανήκουν σε όμιλο (group) εταιρειών που διεξάγει εργασίες στην Κύπρο.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Η Αίτηση στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στους θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.2 θ.θ.1 – 3, Δ.5 θ.θ. 1, 2, 9 και 10, Δ.5Α, Δ.6 θ.θ. 1, 2, 4, 5, 6, 7 και 9, Δ.16 θ.θ. 7 και 9, Δ.27 θ.3, Δ.39, Δ.42Α θ.θ. 1 – 2, Δ.48 θ.θ. 1 – 9, Δ.51 θ.θ.1, 6 και 7 και Δ.64.
Η Δ.16 θ.9 προνοεί επί λέξει τα ακόλουθα:
«A defendant before appearing shall be at liberty, without obtaining an order to enter or entering a conditional appearance, to take out a summons to set aside the service upon him of the writ or of notice of the writ, or to discharge the order authorizing such service.»
Όπως προκύπτει από τον ηλεκτρονικό φάκελο της παρούσας υπόθεσης, οι Αιτήτριες κατά την 1.7.2022 εξασφάλισαν διάταγμα με το οποίο τους επιτράπηκε όπως καταχωρίσουν εμφάνιση υπό διαμαρτυρία, περαιτέρω δε όπως καταχωρίσουν εντός 45 ημερών, αίτηση για παραμερισμό των γενομένων προς αυτούς επιδόσεων. Το υπό διαμαρτυρία σημείωμα εμφάνισης των Αιτητριών καταχωρίστηκε κατά την 5.7.2022 ενώ η υπό εξέταση Αίτηση καταχωρίστηκε κατά την 4.8.2022, ήτοι εντός της προθεσμίας των 45 ημερών που προνοούσε το διάταγμα ημερομηνίας 1.7.2022.
Από μια αντιπαραβολή των εκατέρωθεν εκδοχών διαφαίνεται ότι αποτελεί κοινό τόπο το ότι οι Αιτήτριες αποτελούν νομικά πρόσωπα τα οποία εδρεύουν εκτός της δικαιοδοσίας των κυπριακών Δικαστηρίων. Ειδικότερα, οι Αιτήτριες 2 και 4 (Εναγόμενες 2 και 5) εδρεύουν στις Σεϋχέλλες, η Αιτήτρια 2 (Εναγόμενη 3) στις Nήσους Μάρσαλ (Marshall Islands) και η Αιτήτρια 3 (Εναγόμενη 4) στην Νότιο Αφρική. Αποτελεί επίσης κοινό τόπο το ότι το κλητήριο ένταλμα επιδόθηκε σ’ αυτές εντός της δικαιοδοσίας των κυπριακών Δικαστηρίων, συγκεκριμένα επιδόθηκε στους Εναγόμενους 7, 8 και 11, οι οποίοι περιγράφονται ως διευθυντές των Αιτητριών.
Η πλευρά των Αιτητριών δεν αμφισβητεί ότι τα πρόσωπα στα οποία το κλητήριο ένταλμα επιδόθηκε είναι διευθυντές τους, με εξαίρεση την Αιτήτρια 2 (Εναγόμενη 3) για την οποία προβάλλεται ο ισχυρισμός, μέσω της ενόρκου δηλώσεως της κας Κουσταή, ότι κανένα από τα πρόσωπα στα οποία επιδόθηκε αποτελεί διευθυντή της. Το κατά πόσο όμως τα πρόσωπα στα οποία επιδόθηκε είναι πράγματι διευθυντές της Αιτήτριας 2, θα με απασχολήσει μόνο στην περίπτωση που η κατάληξη μου είναι ότι δεν απαιτείτο η άδεια του Δικαστηρίου για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας.
Αποτελεί θέση των Αιτητριών ότι οι Ενάγοντες θα έπρεπε να εξασφαλίσουν την άδεια του Δικαστηρίου για επίδοση προς αυτές του κλητηρίου εντάλματος εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, ως επίσης και άδεια για υποκατάστατη επίδοση του. Στην αντίπερα όχθη η πλευρά των Εναγόντων ισχυρίζεται ότι το κλητήριο ένταλμα ορθά και νομότυπα επιδόθηκε στους διευθυντές των Αιτητριών καθότι αυτοί νομιμοποιούνται να λαμβάνουν έγγραφα για λογαριασμό τους. Όπως περαιτέρω υποστηρίζεται στην γραπτή αγόρευση της ευπαίδευτης συνηγόρου τους, παρόλο που οι Αιτήτριες αποτελούν νομικές οντότητες εγγεγραμμένες σε άλλες χώρες, έχουν εγγεγραμμένους ως αξιωματούχους κύπριους πολίτες και ή πρόσωπα που διαμένουν μόνιμα στην Κυπριακή Δημοκρατία, στα οποία και επιδόθηκε το κλητήριο ένταλμα της παρούσας αγωγής.
Η Δ.6 θ.1 των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας προνοεί τα ακόλουθα:
«1. Subject to section 15 of the Courts of Justice Law, Cap. 11, service out of the jurisdiction of a writ of summons or notice of a writ of summons may be allowed by the Court or a, Judge whenever-
(a) the whole subject matter of the action is immovable property of any kind situated in Cyprus; or
(b) any act, deed, will, contract, obligation, or liability affecting immovable property of any kind situated in Cyprus, is sought to be construed, rectified, set aside, or enforced in the action; or
(c) any relief is sought against any person domiciled or ordinarily resident in Cyprus; or
(d) the action is for the administration of the movable property of any deceased person who at the time of his death was domiciled in Cyprus, or for the execution (as to property situated in Cyprus) of the trusts of any written instrument, of which the person to be served is a trustee, which ought to be executed according to the law of Cyprus; or
(e) the action is one brought to enforce, rescind, dissolve, annul, or otherwise affect a contract or to recover damages or other relief for or in respect of the breach of a contract-
(i) made in Cyprus, or
(ii) made by or through an agent trading or residing in Cyprus on behalf of a principal trading or residing out of Cyprus, or is one brought in respect of a breach committed in Cyprus of a contract wherever made, even though such breach was preceded or accompanied by a breach out of Cyprus which rendered impossible the performance of the part of the contract which ought to have been performed in Cyprus; or
(f) the action is founded on a civil wrong committed in Cyprus; or
(g) any injunction is sought as to anything to be done in Cyprus, or any nuisance in Cyprus is sought to be prevented or removed, whether damages are or are not also sought in respect thereof;»
Στην υπόθεση ANS Secretaries Ltd v. Orianda Management FZ LLC κ.ά. (2014) 1 Α.Α.Δ. 1348, 3 εκ των Εναγομένων ήταν πρόσωπα εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ οι υπόλοιποι 3 ήταν νομικά πρόσωπα τα οποία έδρευαν εκτός της δικαιοδοσίας των κυπριακών Δικαστηρίων. Η επίδοση των δικαστικών εγγράφων στα πρόσωπα που βρίσκονταν εκτός δικαιοδοσίας επιτεύχθηκε με την επίδοση τους στο διευθυντή των νομικών αυτών προσώπων, ο οποίος βρισκόταν στην Κύπρο, χωρίς προηγουμένως να εξασφαλιστεί άδεια για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ακύρωσε την ως άνω επίδοση για το λόγο ότι δεν είχε εξασφαλιστεί η άδεια του Δικαστηρίου για επίδοση των δικαστικών εγγράφων εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση αναφέροντας, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Σύμφωνα με τη νομολογία, οι πρόνοιες της Δ.6 θ.1 που αφορούν στην επίδοση εκτός δικαιοδοσίας είναι ουσιαστικότατες. Δεν αποτελούν απλό διαδικαστικό θέμα που αφορά μόνο την επίδοση, αλλά συνδέονται με την ανάληψη δικαιοδοσίας ή καλύτερα με την επέκταση της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου ώστε να καλύπτει και εναγομένους που βρίσκονται εκτός Κύπρου, νοουμένου βέβαια ότι τηρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στη Δ.6 θ.1. Στην υπόθεση Philippou v. Philippou κ.ά., ανωτέρω, το Ανώτατο Δικαστήριο εξήγησε τη διασύνδεση της πράξης της επίδοσης με την ανάληψη δικαιοδοσίας. Όπως αναφέρθηκε:-
«The Court can exercise jurisdiction only when the writ or summons is served on the defendant within the jurisdiction or by the "assumed" jurisdiction which gave the Courts a discretionary circumscribed power to summon absent defendants whether Cypriots or foreign. The service of the writ or summons was something equivalent thereto. The summons is essential as the foundation of the Court's jurisdiction. When a writ cannot legally be served upon a defendant, the Court can exercise no jurisdiction over him. Jurisdiction, according to the English Law and the system of law obtaining in this country, is based on the act of personal service. It is far otherwise in other systems where service is in no sense a foundation of jurisdiction, but merely a sine qua non before effective action is allowed. Now service being the foundation of jurisdiction, it follows that that service naturally and normally would be service within the jurisdiction. But there is an exception to this normal rule, and that is service out of the jurisdiction. This, however, is not allowed as a right but is granted in the discretion of the Judge as a privilege, and the rule in question here prescribes the limits within which that discretion should be exercised—See Johnson v. Taylor Bras. and Company Ltd., [1920] A. C. 144).
Όπου υπάρχουν και εναγόμενοι εκτός Κύπρου, μόνο μετά από εξασφάλιση άδειας του δικαστηρίου δυνάμει της Δ.6 θ.1, μπορούν να υποβληθούν στη δικαιοδοσία των κυπριακών δικαστηρίων. Μόνο μετά από τέτοια άδεια είναι δυνατή στη συνέχεια η υποκατάστατη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος σε αυτούς (βλ. Φραγκέσκου κ.ά. ν. Γρηγορίου, ανωτέρω).
Κατά την άποψή μας, ορθά το πρωτόδικο δικαστήριο αντίκρισε το θέμα ως θέμα δικαιοδοσίας και πολύ ορθά έκρινε ότι οι Εφεσίβλητοι, μετά την καταχώρηση της αγωγής για επίδοση στους ημεδαπούς εναγομένους, θα έπρεπε να λάβουν άδεια του δικαστηρίου για επίδοση του κλητηρίου εκτός δικαιοδοσίας στους αλλοδαπούς εναγόμενους και ότι η επίδοση στο διευθυντή τους στην Κύπρο δεν μετέβαλλε και ούτε μείωνε την υποχρέωση τους για ικανοποίηση των προϋποθέσεων της Δ.6 θ.1. Χωρίς άδεια δυνάμει της Δ.6 θ.1 δεν θα μπορούσε το δικαστήριο να επεκτείνει τη δικαιοδοσία του και στους αλλοδαπούς εναγόμενους. Όπως τονίστηκε στην υπόθεση Zachariades & Pantelides Enterprises Ltd v. Fiat Auto S.p.a. (2000) 1(Α) A.A.Δ.447 η συγκεκριμένη παράλειψη δεν είναι απλώς θέμα θεσμών, ώστε παρέκκλιση από αυτούς να μπορεί ενδεχομένως να θεραπευθεί δυνάμει της Δ.64, αλλά είναι και θέμα νόμου εφόσον το Άρθρο 3 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, καθιστά προϋπόθεση τη λήψη άδειας για επίδοση κλητηρίου εντάλματος εκτός δικαιοδοσίας. Όπως αναφέρεται στην πιο πάνω απόφαση, παρέκκλιση από τις πρόνοιες του Νόμου δεν μπορεί να θεραπευθεί δυνάμει της Δ.64 η οποία αφορά μόνο σε δικονομικές παρεκκλίσεις.»
Στην αμέσως πιο πάνω υπόθεση αναφέρθηκε επίσης ότι, εφόσον στο κλητήριο ένταλμα υπάρχουν εναγόμενοι οι οποίοι διαμένουν ή εδρεύουν εντός της δικαιοδοσίας των κυπριακών Δικαστηρίων και εναγόμενοι εκτός δικαιοδοσίας, όπως συμβαίνει στην υπό εξέταση υπόθεση, δεν απαιτείται η εξασφάλιση αδείας για σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος δυνάμει της Δ.2 θ.2 και ο ενάγοντας, αφού επιδώσει στον εναγόμενο ή εναγόμενους που βρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας, μπορεί να αποταθεί στο Δικαστήριο για άδεια επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας, δυνάμει της Δ.6 θ.1, αναφορικά με τους εναγόμενους που διαμένουν ή εδρεύουν εκτός δικαιοδοσίας.
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως έχει ήδη αναφερθεί, οι Ενάγοντες δεν εξασφάλισαν την άδεια του Δικαστηρίου για επίδοση του κλητηρίου εντάλματος στις Αιτήτριες. Παρά το ότι η επίδοση του κλητηρίου εντάλματος επιτεύχθηκε στους διευθυντές των Αιτητριών οι οποίοι βρίσκονταν εντός της δικαιοδοσίας των κυπριακών Δικαστηρίων, εντούτοις οι Ενάγοντες όφειλαν να εξασφαλίσουν την άδεια του Δικαστηρίου για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, αφού, όπως αποτελεί κοινό τόπο, οι Αιτήτριες είναι νομικά πρόσωπα τα οποία εδρεύουν εκτός της δικαιοδοσίας των κυπριακών Δικαστηρίων. Το γεγονός ότι οι Αιτήτριες ανήκουν σε όμιλο (group) εταιρειών που διεξάγει εργασίες στην Κύπρο, όπως διατείνονται οι Ενάγοντες στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης, δεν διαφοροποιεί τα δεδομένα, ούτε και αίρει την υποχρέωση για την εξασφάλιση της προνοούμενης στη Δ.6 θ.1 άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Εφόσον δε εξασφαλιζόταν η άδεια του Δικαστηρίου για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, η επίδοση του κλητηρίου εντάλματος μπορούσε να επιτευχθεί με οποιοδήποτε τρόπο, ακόμα και με επίδοση στην ημεδαπή, εφόσον εξασφαλιζόταν και άδεια για υποκατάστατη επίδοση (Φραγκέσκου κ.ά ν. Γρηγορίου (2000) 1 Α.Α.Δ. 1765). Θα πρέπει επίσης να γίνει ειδική μνεία στη Δ.6 θ.4 η οποία προνοεί ότι για να δοθεί η προβλεπόμενη στη Δ.6 θ.1 άδεια, ο Ενάγοντας θα πρέπει να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου μαρτυρία με ένορκη δήλωση η οποία να το ικανοποιεί ότι έχει εκ πρώτης όψεως καλή αιτία αγωγής (prima facie good cause of action) και ότι η υπόθεση είναι κατάλληλη (proper) για να επιδοθεί εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου.
Ένα επίσης ζήτημα το οποίο εγείρεται από τις Αιτήτριες, μέσω της ενόρκου δηλώσεως της κας Κουσταή, είναι το ότι οι Ενάγοντες παρέλειψαν να αξιώσουν την άδεια του Δικαστηρίου για επίδοση στο εξωτερικό, με ειδική αναφορά στον προβλεπόμενο στις διεθνείς συμβάσεις που συνομολόγησε η Κυπριακή Δημοκρατία τρόπο, με αντισυμβαλλόμενα μέρη την Εσθονία, τις Νήσους Μάρσαλ, τις Σεϋχέλλες και τη Νότιο Αφρική. Κατά την κα Κουσταή, τα ανωτέρω κράτη έχουν δικαίωμα να εξασφαλίσουν ότι η επίδοση στην επικράτεια τους θα γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο προς διασφάλιση των δικαιωμάτων των προσώπων προς τα οποία θα πραγματοποιείται η επίδοση.
Οι συναπτόμενες από τη Δημοκρατία διεθνείς συμβάσεις, ή αυτές στις οποίες προσχωρεί, οι οποίες αφορούν θέματα συνεργασίας και νομικής αρωγής μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών, καθορίζουν συνήθως τον τρόπο ή τους τρόπους κατά τους οποίους μπορεί να επιδοθούν δικαστικά έγγραφα σε πρόσωπα που διαμένουν ή εδρεύουν εντός της επικράτειας του άλλου συμβαλλόμενου κράτους, οι οποίοι τρόποι θα πρέπει να ακολουθούνται. Για να δοθεί όμως άδεια για επίδοση σε πρόσωπα που βρίσκονται ή εδρεύουν εντός της επικράτειας του άλλου συμβαλλόμενου κράτους, θα πρέπει απαραιτήτως το Κυπριακό Δικαστήριο να ικανοποιηθεί πρώτα ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις της Δ.6 θ.1 για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Αξίζει να επισημανθεί ότι η Δ.6 θ.7 καθορίζει τη διαδικασία η οποία θα πρέπει να ακολουθηθεί όσον αφορά την επίδοση κλητηρίου εντάλματος σε ξένη χώρα με την οποία υπάρχει σύμβαση σχετιζόμενη με την επίδοση, εκτός και αν στη σύμβαση υπάρχουν ειδικοί όροι.
Ένα άλλο ζήτημα που εγείρεται από τις Αιτήτριες είναι το ότι οι Ενάγοντες επέδωσαν το ίδιο το κλητήριο ένταλμα και όχι ειδοποίηση του, κατά παράβαση των προνοιών της Δ.6 θ.6. Ενόψει όμως της κατάληξης μου ότι η επίδοση του κλητηρίου εντάλματος προς τις Αιτήτριες κατά τον τρόπο ο οποίος συντελέστηκε δεν είναι νομικά έγκυρη, θεωρώ αχρείαστο να ασχοληθώ με το ζήτημα αυτό.
Προβάλλεται από τους Ενάγοντες, μέσω της γραπτής αγόρευσης της ευπαίδευτης συνηγόρου τους, ότι ακόμα και στην περίπτωση που το Δικαστήριο αποφασίσει ότι απαιτείτο η εξασφάλιση αδείας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, η παράλειψη εξασφάλισης τέτοιας αδείας αποτελεί παρατυπία η οποία, σύμφωνα με τις ισχύουσες νομολογιακές αρχές, δεν οδηγεί άνευ ετέρου στην ακύρωση των επιδόσεων. Επαφίεται στην κρίση του Δικαστηρίου να αποφασίσει, εφαρμόζοντας τη Δ.64 κατά πόσο αυτή μπορεί να οδηγήσει στην ακύρωση τους.
Τα όσα ανωτέρω προβάλλονται από τους Ενάγοντες δεν βρίσκουν σύμφωνο το Δικαστήριο. Όπως καταδεικνύει η νομολογία την οποία παρέθεσα πιο πάνω, η παράλειψη εξασφάλισης αδείας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δεν είναι απλώς θέμα θεσμών, ώστε παρέκκλιση από αυτούς να μπορεί ενδεχομένως να θεραπευθεί δυνάμει της Δ.64, αλλά είναι και θέμα νόμου, εφόσον το άρθρο 3 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6 καθιστά προϋπόθεση τη λήψη άδειας για επίδοση κλητηρίου εντάλματος εκτός δικαιοδοσίας.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Για όλους τους λόγους που προσπάθησα να επεξηγήσω λεπτομερώς πιο πάνω καταλήγω ότι η γενόμενη προς τις Αιτήτριες επίδοση, όπως περιγράφεται πιο πάνω δεν είναι νομικά έγκυρη, γι’ αυτό και η υπό εξέταση Αίτηση θα πρέπει να πετύχει.
Όσον αφορά τα έξοδα της Αίτησης δεν βλέπω λόγο για απόκλιση από το γενικό κανόνα ότι επιδικάζονται προς όφελος του επιτυχόντα διαδίκου που στην προκείμενη περίπτωση είναι οι Αιτήτριες.
Εκδίδεται διάταγμα με το οποίο παραμερίζονται οι γενόμενες προς τις Αιτήτριες (Εναγόμενες 2, 3, 4 και 5) επιδόσεις του κλητηρίου εντάλματος, όπως αυτές περιγράφονται στην παράγραφο Α της Αίτησης.
Τα έξοδα της Αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Αιτητριών-Εναγόμενων 2, 3, 4 και 5 και εναντίον των Εναγόντων-Καθ’ ων η Αίτηση, τα οποία υπολόγισα κατ’ αποκοπή στο ποσό των €4.000 πλέον Φ.Π.Α..
(Υπ.) …………………………………
Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο,
Πρωτοκολλητής