ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ - ΠΑΠΑ, Ε.Δ.
Aρ.Γεν.Αίτ:156/19
ΜΕΤΑΞΥ:
ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ
Αιτητών
-και-
1. K.P. ARGENTERIA (PHAUX BIJOU) (E.E. 36275), από την Λεμεσό
2. ΜΑΡΙΑΣ ΖΗΝΩΝ ΠΑΝΑΓΗ, από την Λεμεσό
3. ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΣΑΒΒΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, από την Λεμεσό
Καθ΄ων η Αίτηση
ΑΙΤΗΣΗ ΕΡΕΥΝΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 31.8.20
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 4 Απριλίου 2024
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για τους Αιτητές: κ.Α.Αντωνίου για Χ. Αυγουστή & Συνέταιροι Δ.Ε.Π.Ε
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Η.Ηλία
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την υπό κρίση αίτηση, οι Ενάγοντες (στο εξής οι Αιτητές) στον βαθμό που τελικά προωθήθηκε αιτούνται την έκδοση διατάγματος πληρωμής του εξ’ αποφάσεως χρέους εναντίον του Εναγόμενου 3 (στο εξής ο Καθ’ ου η αίτηση) με μηνιαίες δόσεις και διάταγμα αποκοπής απολαβών εναντίον του και/ή του εργοδότη του και καταβολή σε αυτούς.
Η αίτηση βασίζεται στον Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο Κεφ.6 ως έχει τροποποιηθεί με τον Ν 134 (1) 99, άρθρα 14,82,83,84,85,86,87,90(1), 91Α, 91Γ,91Δ, 91Ε, 91ΣΤ, 91Ζ 91Θ, 91Ι, στον Περί Πολιτικής Δικονομίας Τροποποιητικό (Άρ.2) Νόμο του 1999 (Ν.134 (1)/99) άρθρο 4 (3), στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 Θ 1-4 και 9, τον Περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμο (Ν.22/85) άρθρο 49 ως ετροποποιήθηκε μέχρι σήμερα και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Υποστηρίζεται δε από την ένορκη δήλωση (Ε/Δ στο εξής) της Χρ.Αγά υπαλλήλου εκ μέρους των αιτητών.
Ο καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε ένσταση ημερ.16.6.21 η οποία συνοδεύεται από την Ε/Δ του. Σε αυτήν περιλαμβάνονται 7 λόγοι ένστασης οι οποίοι δεν προωθήθηκαν παρά μόνο τρεις, οι οποίοι αφορούν την οικονομική αδυναμία του καθ΄ου η αίτηση να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό για το εξ΄αποφάσεως χρέος του (λόγος α΄), αυτός δεν προέβηκε σε καμία δωρεά, παράδοση, μεταβίβαση, επιβάρυνση, διακίνηση ή απόκρυψη περιουσιακού στοιχείου το οποίο να είχε σαν αποτέλεσμα την παρεμπόδιση των αιτητών στην είσπραξη του εξ αποφάσεως χρέους ή μέρους αυτού (λόγος β΄) και ότι το χρέος είναι εξασφαλισμένο με υποθήκη Υ4335/11 για το οποίο χρέος και/ή υποθήκη δεν αναφέρονται στο τι έχουν κάνει και γιατί καθυστέρησαν τόσα χρόνια στο να προχωρήσουν στην εκποίηση της υποθήκης και/ή ακινήτου (λόγος ζ΄).
Στα πλαίσια ακρόασης της αίτησης ο καθ’ ου η αίτηση κατέθεσε ενόρκως και όσα ανέφερε κατά την μαρτυρία του είναι καταγραμμένα στα πρακτικά λαμβάνονται υπόψην και δεν χρήζουν αναφοράς στο σημείο αυτό.
Τα όσα ανέφεραν οι συνήγοροι των διαδίκων στις αγορεύσεις τους έχουν μελετηθεί με προσοχή και επίσης λαμβάνονται υπόψην. Σχετική αναφορά θα γίνει στη συνέχεια, εάν και στο μέτρο που αυτό απαιτηθεί, όμως στα σημεία στα οποία αναφέρθηκαν οι συνήγοροι δεν λαμβάνονται υπόψη εφόσον δεν έχουν καλυφθεί προγενέστερα από τα δικόγραφα τους και δεν αποτελούν μαρτυρία.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Για σκοπούς καλύτερης κατανόησης προχωρώ να εκθέσω το ιστορικό της παρούσας Γενικής Αίτησης. Από τον φάκελο της υπόθεσης προκύπτουν λοιπόν τα ακόλουθα:
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Η διαδικασία που αφορά την εξέταση αίτησης όπως η παρούσα προβλέπεται στα Μέρη VIII και IX του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6. Ο σκοπός του Νόμου, ως λέχθηκε και στην Χριστοφόρου ν. Σ.Π.Ε. Ακακίου (2008) 1Α Α.Α.Δ. 708, είναι η διασφάλιση της εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων, ύψιστο ζήτημα που αφορά καίρια την απονομή της δικαιοσύνης γιατί αν οι αποφάσεις των Δικαστηρίων δεν εκτελούνται τότε η Δικαιοσύνη θα απονέμεται επί ματαίω.
Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Κεφ. 6, κάθε δικαστική απόφαση ή διάταγμα του Δικαστηρίου που διατάσσει πληρωμή χρημάτων μπορεί να εκτελεστεί με όλα ή με οποιοδήποτε από τα μέσα που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και η εξέταση του εξ αποφάσεως οφειλέτη δυνάμει του Μέρους VIII και η έκδοση σχετικών διαταγμάτων δυνάμει του Μέρους ΙΧ του Νόμου.
Το άρθρο 82(1)(α) του Κεφ. 6 προνοεί ότι όταν χρέος οφειλόμενο δυνάμει απόφασης ή διατάγματος Δικαστηρίου παραμένει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει απλήρωτο, ο εξ αποφάσεως πιστωτής μπορεί να αποταθεί στο Δικαστήριο και να ζητήσει την εξέταση του εξ αποφάσεως οφειλέτη αναφορικά με την οικονοµική του κατάσταση µε σκοπό την έκδοση οποιουδήποτε από τα διατάγµατα που αναφέρονται στο Μέρος ΙΧ. Σύμφωνα με το άρθρο 82(2) στην εν λόγω αίτηση, η οποία ονομάζεται «αίτηση έρευνας», ο εξ αποφάσεως πιστωτής μπορεί να ζητήσει την διεξαγωγή έρευνας και για το πιο πάνω. Σύμφωνα δε με το άρθρο 87 του ίδιου Νόμου το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει, ανάλογα με την περίπτωση, διατάγματα μεταξύ των οποίων και διάταγμα πληρωµής του χρέους µε µηνιαίες δόσεις (άρθρο 87(1)(Α).
Οι αρχές βάσει των οποίων το Δικαστήριο εκδικάζει τέτοιες αιτήσεις, πέραν από τα όσα προκύπτουν από τις πρόνοιες του Μέρους VIII του Κεφ. 6, έχουν τεθεί σε σωρεία αποφάσεων του Ανώτατου Δικαστηρίου. Από αυτές προκύπτουν τα ακόλουθα:
· Η διαδικασία της εξέτασης του οφειλέτη χρέους με βάση το Μέρος VIII του Κεφ. 6 έχει ουσιαστικά ανακριτικό - εξεταστικό χαρακτήρα και αποβλέπει στην παροχή ευχέρειας στο Δικαστήριο, μετά την διεξαγωγή της αναγκαίας έρευνας σχετικά με τα οικονομικά μέσα που διαθέτει ο χρεώστης, να κρίνει κατά πόσον ο τελευταίος έχει την ικανότητα να αποπληρώσει το εξ αποφάσεως χρέος του με δόσεις. Εστιάζεται δηλ. στην διαπίστωση των πόρων και μέσων του χρεώστη (βλ. Φλαγκοφάς ν. Αταλέζα Λτδ (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 686 και Φιλίππου ν. Σ.Π.Ε. Παλλουριώτισσας (1997) 1Γ Α.Α.Δ 1755).
· Ο χρεώστης εµφανίζεται ή εξαναγκάζεται να εµφανισθεί (δυνάμει του άρθρου 83) ενώπιον Δικαστηρίου και εξετάζεται ενόρκως από ή εκ µέρους του εξ αποφάσεως πιστωτή και από το Δικαστήριο (βλ. άρθρο 84(1). Η έρευνα δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση του χρεώστη. Το Δικαστήριο μπορεί να ακούσει μάρτυρες, η μαρτυρία των οποίων κρίνεται ως αναγκαία για τους σκοπούς της έρευνας και με βάση την ολότητα της μαρτυρίας να εκδόσει ή μη διάταγμα μηναίων δόσεων (βλ. άρθρο 85, Μιχαήλ κ.α. ν. Αδελφοί Πούλλου Λτδ (1997) 1Γ Α.Α.Δ. 1759 και Νέα Σ.Π.Ε. Αραδίππου ν. Γεωργίου (2000) 1Β Α.Α.Δ. 1221). Η εξέταση αναφορικά με τα μέσα του χρεώστη δεν περιορίζεται στον ίδιο τον εξ αποφάσεως χρεώστη ούτε καθιστά την παρουσία του προϋπόθεση για την διερεύνηση των μέσων του για αποπληρωμή του χρέους. Παρέχεται εξουσία στο Δικαστήριο να διερευνήσει τα μέσα του χρεώστη μέσω της μαρτυρίας οποιουδήποτε προσώπου εφόσον τείνει να διαφωτίσει ως προς τα μέσα του χρεώστη (βλ. Gesico v. J.K. Video (1991) 1 Α.Α.Δ. 134).
· Με βάση τη νομοθεσία και τον επιτακτικό προσδιορισμό της υποχρέωσης ενός εξ αποφάσεως οφειλέτη να παρουσιάσει στοιχεία, το Δικαστήριο πρέπει να επιμένει στην παρουσίαση αυτών, εκεί όπου δεν τίθενται, ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός της νομοθεσίας (βλ. και S.X. v. X.X., Έφεση Αρ. 31/2015, ημερ. 19.10.2018).
· Όλα τα αναγκαία στοιχεία πρέπει να τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου για να μπορέσει να αποφασίσει κατά πόσο δικαιολογείται η έκδοση διατάγματος ή όχι και αν δικαιολογείται για ποιό ποσό (βλ. Soteriades v. Koutsiou (1970) 1 C.L.R. 24).
· Η οικονομική ευχέρεια για την αποπληρωμή χρέους με δόσεις, μετά τον προσδιορισμό των μέσων του χρεώστη, συναρτάται άμεσα με τις ανάγκες αυτού και της οικογένειας του για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτές περιλαμβάνουν τη στέγαση, την διατροφή, την ιατρική περίθαλψη, τη μόρφωση των παιδιών εάν υπάρχουν, κάποια ευχέρεια για την κοινωνική διακίνηση του χρεώστη και κάποιο λογικό περιθώριο για την αντιμετώπιση εκτάκτων δαπανών που μπορεί να παραστεί ανάγκη να αντιμετωπίσει (βλ. Φλαγκοφάς και Παναγιώτου ν. Μιχαήλ (1998) 1 Α.Α.Δ. 422). Σε περίπτωση φυσικών προσώπων, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τον μισθό και τα εισοδήματα του χρεώστη, τις προσωπικές και οικογενειακές του ανάγκες και διατάσσει πληρωμή ποσού, το οποίο είναι περίσσευμα από το μισθό του, μετά την αφαίρεση εύλογου αναγκαίου ποσού για τη συντήρηση του και των εξαρτωμένων του (βλ. Gesico).
· Κατά την εξέταση το Δικαστήριο δεν λαμβάνει υπόψην του συγκεκριμέναν ποσά που λαμβάνει ο χρεώστης και καθορίζονται στην επιφύλαξη άρθρου 82(1).
· Είναι δυνατή η έκδοση διατάγματος μηνιαίων δόσεων έστω και εάν τη δεδομένη στιγμή ο χρεώστης δεν εργάζεται, δεδομένου ότι έχει τέτοια δυνατότητα, αλλά το μόνο που λείπει είναι η αναγκαία βούληση (βλ. Παναγιώτου και Προκοπίου κ.α. ν. Ανδρέας Λάμπρου Λτδ (2004) 1Α Α.Α.Δ. 310).
· Δεν είναι ανεκτή η δημιουργία υποχρεώσεων - εκτός από κάλυψη ουσιαστικών αναγκών του χρεώστη και της οικογένειας του - και η μεταγενέστερη επίκληση τους ως δικαιολογίας για την ανικανότητα χρεώστη να πληρώσει το εξ αποφάσεως χρέος (βλ. Anestos A. Kokoni v. Ioannides (1963) C.L.R. 468, Σ.Π.Ε. Αραδίππου v. Ιακώβου (1999) 1 Α.Α.Δ. 2032).
· Χρέη για τα οποία δεν υπάρχει διαταγή μηνιαίων πληρωμών ή τα οποία προκύπτουν από μεταγενέστερες του δικαστικού χρέους υποχρεώσεις δεν έχουν προτεραιότητα απέναντι στο εξ αποφάσεως χρέος. Ιδιαίτερα χωρίς να υπάρχει καν δικαστική απόφαση (βλ. Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.). Δεν μπορεί δε να θεωρηθεί αναγκαίο έξοδο η αποπληρωμή χρέους τρίτου προσώπου περιλαμβανομένου γονέα ή ενήλικου παιδιού (βλ. Σ.Π.Ε. Αραδίππου ν. Ιακώβου (1999) 1Γ Α.Α.Δ. 2032 και Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.).
· Το ζήτημα πιθανού μελλοντικού εισοδήματος του χρεώστη εξετάζεται με περίσκεψη (βλ. Gesico).
· Αφού διαπιστωθεί μετά από συνεκτίμηση των πόρων και των αναγκών του χρεώστη ότι αυτός είναι σε θέση να αποπληρώσει το χρέος του με δόσεις ο επακριβής καθορισμός του ποσού επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (βλ. Φλαγκοφάς).
ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
Θα ξεκινήσω πρωτίστως από την θέση του καθ΄ου η αίτηση στην Ε/Δ του ότι η ομνύουσα για τους αιτητές δεν καθορίζει από που γνωρίζει τα γεγονότα της παρούσας και σε ποιό βαθμό αυτή είναι εξουσιοδοτημένη για να ορκίζεται. Παρά την μη αναφορά αυτής ως λόγος ένστασης προχωρώ να αναφέρω ότι αυτή διατείνεται στην Ε/Δ της, ότι είναι υπάλληλος στην εταιρεία Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd, στην οποία ενεργεί για λογαριασμό των Αιτητών, δυνάμει σχετικής συμφωνίας και ρύθμισης δανείων μεταξύ των Αιτητών και της Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd. Δυνάμει της εν λόγω συμφωνίας η Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd, λειτουργεί για λογαριασμό των Αιτητών και έχει αναλάβει την διαχείριση αριθμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων των Αιτητών, συναφών συμφωνιών εξασφαλίσεων - εγγυήσεων και συναφών θεμάτων. Τα καθήκοντα της στην Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd είναι ο χειρισμός των δικαστικών υποθέσεων των Αιτητών και είναι πλήρως εξουσιοδοτημένη τόσο από τους Αιτητές όσο και από την Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd για να προβεί στην παρούσα Ε/Δ. Επίσης αναφέρει ότι στα πλαίσια των καθηκόντων της έχει στην κατοχή της τα έγγραφα ή αντίγραφα των εγγράφων, αναλόγως της περίπτωσης, που αφορούν τις διάφορες συμφωνίες δανείων ή άλλων πιστωτικών διευκολύνσεων, οι οποίες καταλήγουν σε δικαστικές διαδικασίες εναντίον των οφειλετών - πελατών των Αιτητών. Ακόμη αυτή γνωρίζει τα γεγονότα που αφορούν την παρούσα Γενική Αίτηση, είτε από προσωπική γνώση, είτε από όσα προκύπτουν από τα έγγραφα που έχει στην κατοχή της.
Συνεπώς θεωρώ ότι με βάση τα πιο πάνω, αυτή γνωρίζει τα γεγονότα της παρούσας, είναι πλήρως εξουσιοδοτημένη να προβεί στην εν λόγω ένορκη δήλωση και συνεπώς δεν διαβλέπω πως μπορεί να ευσταθεί η θέση του καθ΄ου η αίτηση η οποία και απορρίπτεται.
Προχωρώ να εξετάσω τον πρώτο λόγο ένστασης ο οποίος αφορά την οικονομική αδυναμία του καθ΄ου η αίτηση να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό.
Παρά την αναφορά στην ένσταση και στην Ε/Δ του ημερ.16.6.21 ότι αυτός έχει πάρα πολλά χρέη και καταβάλλει δόσεις €350, ενοίκιο €400, ο μισθός του είναι €1600, και/ή δεν μπορεί να πληρώσει μεγάλη δόση, αυτή διαφοροποιήθηκε κατά την ένορκη μαρτυρία του και προχωρώ να εξηγήσω.
Αυτός ενόρκως ανέφερε ότι εργάζεται στο Τμήμα Δημοσίων Έργων (στο τμήμα ξυλουργείου) ως ωρομίσθιος υπάλληλος με μισθό €1900. Έχει λάβει αύξηση €40-50 λόγω της αναβάθμισης του. Εργάζεται και σε δεύτερη δουλειά (στο εργαστήριο) με εισόδημα €100 - €200 μηνιαίως. Δεν έχει άλλα εισοδήματα ούτε και χρέη. Βοηθά τον γιο του που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας (ορμονικά) δίνοντας του €250 μηνιαίως. Στην παρούσα υπόθεση υπέγραψε ως εγγυητής για την πρώην σύζυγό του, που είχε και άλλες υποθέσεις και προσπάθησε αυτός να τις εξοφλήσει. Αυτή λαμβάνει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Σε 10½ μήνες θα συνταξιοδοτηθεί. Αυτός διαμένει μαζί με την συμβία του, χωρίς ενοίκιο, αλλά πληρώνει ενοίκιο €600 εκεί που διέμενε προηγουμένως, όπου διατηρεί μικρό εργαστήριο και για το οποίο υπάρχει ενοικιαστήριο έγγραφο το οποίο έληξε, αλλά ανανεώνεται. Πληρώνει €300 ασφάλεια ζωής για τα 2 παιδιά του.
Επίσης αντεξεταζόμενος είπε ότι αν το οφειλόμενο ποσό στη παρούσα αφορούσε σπουδαστικό δάνειο θα προσπαθούσε να το πληρώσει, αφήνοντας να νοηθεί ότι δεν υπάρχει προθυμία πληρωμής του, επειδή είναι ένα δημιουργηθέν χρέος από την πρώην σύζυγο του, στο οποίο αυτός είναι εγγυητής.
Στην θέση του συνήγορου των αιτητών ότι αυτός έχει τη δυνατότητα να καταβάλει περισσότερα από €150 που εισηγήθηκε, αφού θα έχει διαθέσιμα €600 για την αποπληρωμή του χρέους του, απάντησε ότι θα συνταξιοδοτηθεί και αν θα λαμβάνει €700-800 δεν θα μπορεί να αντεπεξέρχεται. Η συμβία του λαμβάνει από την εργασία της απολαβές €1300 μηνιαίως. Επίσης είπε ότι έχει έξοδα του εργαστηρίου του, δηλαδή λογαριασμούς του ρεύματος, του τηλεφώνου €35, για το Δημαρχείο €330 και για σκύβαλα. Επίσης συνεισφέρει στην συμβία του δίνοντας €250 για διατροφή, €60 - με 70 για ηλεκτρικό ρεύμα μηνιαίως, €50 για το νερό, €250 για φόρους ετησίως. Χρειάζεται γύρω στα €150 - 200 για καύσιμα και για την ασφάλεια €220 ετησίως. Δήλωσε ότι θα μπορούσε να καταβάλει €200 στο παρόν στάδιο και όταν θα συνταξιοδοτηθεί €100.
Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τον καθ΄ου η αίτηση ενώ κατέθετε ενόρκως και έχω την πεποίθηση ότι αυτός δεν παρουσίασε την αληθή οικονομική δυνατότητα του στο Δικαστήριο.
Από τα ενώπιον μου στοιχεία και δεδομένα έχω διαπιστώσει τα εξής:
Αυτός ως ωρομίσθιος υπάλληλος της Κυπριακής Δημοκρατίας λαμβάνει καθαρό μισθό μηνιαίως €1903 (τεκμήριο 1 του Γενικού Λογιστηρίου) και ακόμη €200 περίπου από την δεύτερη του εργασία, συνολικά €2150 περίπου.
Για τα έξοδα διαβίωσης του στο παρόν στάδιο ως ο ίδιος ανέφερε, εφόσον διαμένει με την συμβία του η οποία εργάζεται και λαμβάνει ως μισθό €1300 και δεν πληρώνει ενοίκιο εκεί, θεωρώ ότι καταβάλλει μηνιαίως το μισό ποσό του συνόλου των υποχρεώσεων τους και των εξόδων τους. Συνεπώς αποδέχομαι ως δικαιολογημένο ένα ποσό €400 για την διατροφή του.
Ενώ είπε ότι πληρώνει ενοίκιο για το εργαστήριο δεν προσκόμισε οποιαδήποτε απόδειξη, ή ενοικιαστήριο σε ισχύ, ή άλλη μαρτυρία. Το γεγονός ότι εξακολουθεί να ενοικιάζει την προηγούμενη οικία ως επαγγελματική στέγη δεν το ανέφερε στην Ε/Δ του. Αυτός επικαλέστηκε το παράδοξο να καταβάλει €600 ενοίκιο αυτής και να εισπράττει μόνο €200. Συνεπώς δεν αποδέχομαι αυτή του την θέση αλλά ότι ενδεχόμενα εισπράττει πολύ περισσότερα.
Αποδέχομαι τα αναντίλεκτα έξοδα ηλεκτρικού ρεύματος ήτοι περί τα €70 μηνιαίως (τεκμ.4), και για το νερό €40 μηνιαίως.
Το ποσό των εξόδων €150 – 200 μηνιαίως για κατανάλωση καυσίμων δεν το αιτιολόγησε, ούτε και ανέφερε ποιές είναι επακριβώς οι καθημερινές του διακινήσεις. Σε κάθε περίπτωση κρίνεται ως υπερβολικό. Αποδέχομαι όμως ένα ποσό των €90 μηνιαίως, αφού αυτό δεν αμφισβητήθηκε.
Αποδέχομαι ως αναγκαία έξοδα την πληρωμή φόρων και τέλη σκυβάλων κατ' αναλογία €24, άδεια κυκλοφορίας οχήματος €10 και άλλων έκτακτων εξόδων €50, ήτοι συνολικό ποσό €84 μηνιαίως που θεωρείται εύλογο, παρόλο ότι δεν έχει προσκομιστεί οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο.
Αποδέχομαι ότι καταβάλει ασφάλιστρα στην Εθνική Ασφαλιστική Εταιρεία €67,30 μηνιαίως (τεκμ.3) που είναι στο όνομα του. Δεν έχει παρουσιάσει όμως οποιοδήποτε άλλο έγγραφο για τις ασφάλειες των παιδιών του, τα οποία βεβαίως είναι ενήλικα.
Παρά την αναφορά του ότι το ένα του παιδί έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, εντούτοις ο ίδιος είπε ότι δεν το έχει πάρει σε Ιατρό και δεν έχει παρουσιάσει οποιοδήποτε πιστοποιητικό που να υποστηρίζει την θέση του. Επίσης οι αναφορές του για έξοδα που καταβάλλονται σε γιατρούς ήταν γενικές και δεν τις υποστήριξε με οποιαδήποτε μαρτυρία. Πλείστα των φαρμάκων πλέον καλύπτονται από το Γενικό Σύστημα Υγείας (ΓΕΣΥ).
Το ποσό των €35 το μήνα το οποίο δαπανά για κινητό τηλέφωνο θεωρείται σύμφωνα με την Soteriades (ανωτέρω) αχρείαστο έξοδο. Ο ίδιος αποδέχθηκε ότι δεν έχει άλλα χρέη.
Το επιχείρημα του καθ΄ου η αίτηση ότι τώρα εργάζεται αλλά σε 11 μήνες θα συνταξιοδοτηθεί και συνεπώς θα κωλύεται να καταβάλει ποσό που θα διαταχθεί να πληρώνει τώρα, δεν το ανέφερε στην ένσταση του, ούτε και επισύναψε οποιαδήποτε έγγραφα προς υποστήριξη αυτής της θέσης, αλλά σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι η εξέταση του δεν είναι επί του παρόντος, γιατί το δικαστήριο εξετάζει την παρούσα αίτηση με τα σημερινά δεδομένα.
Ο καθ’ ου η αίτηση σε διαδικασία αυτής της φύσης έχει υποχρέωση να παρουσιάσει στο Δικαστήριο όλα τα περιουσιακά του στοιχεία για να αποδείξει κατά πόσο αδυνατεί να καταβάλει οποιοδήποτε μηνιαίο ποσό προς εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέος του (άρθρο 84(2) του Κεφαλαίου 6).
Ο εξ΄αποφάσεως πιστωτής δεν μπορεί να γνωρίζει ποιά είναι τα περιουσιακά στοιχεία του εξ αποφάσεως οφειλέτη, τα οποία θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την έκδοση διατάγματος καταβολής του εξ αποφάσεως χρέους δια μηνιαίων δόσεων. Έτσι το βάρος απόδειξης ότι ο εξ αποφάσεως οφειλέτης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του, μετατοπίζεται στους ώμους του. Ο εξ αποφάσεως οφειλέτης υποχρεούται να προβαίνει ενόρκως σε πλήρη αποκάλυψη όλων των περιουσιακών του στοιχείων για να δείξει, αν έτσι ισχυρίζεται, πως δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του ή να καθορίσει το ποσό που προτείνει ότι είναι μέσα στην οικονομική του δυνατότητα να πληρώνει μηνιαίως. (Γιαννάκης Βασιλειάδης v. Χαράλαμπου Τσουρή (2007) 1 ΑΑΔ 43. The Old Salt Yachhting Co Ltd v. Βικής, Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 42/2014).
Έχει νομολογηθεί ότι δεν εκδίδεται διαταγή για πληρωμή χρέους με μηνιαίες δόσεις εάν η διαταγή αυτή επηρεάζει τις βασικές και ουσιαστικές ανάγκες του ιδίου και της οικογένεια του (βλ. Μιχαήλ ν. Κυπριακή Λαϊκή Τράπεζα (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ (1993) 1 Α.Α.Δ. 812). Δαπάνες για τσιγάρα, ποτά, διασκέδαση, καφενεία αλλά και κινητό τηλέφωνο κλπ. θεωρούνται ως μη αναγκαία έξοδα (βλ. Koutsiou, Chrysostomou v. Athanasiou (1981) 1 C.L.R. 669 και Μιχαήλ κ.α. ν. Σκορδή (2005) 1Α Α.Α.Δ. 64).
Αυτός όμως στα σημεία που αναφέρθηκαν πιο πάνω θα μπορούσε να παρουσιάσει έγγραφα για να υποστηρίξει τις θέσεις του που αφορούν την μη οικονομική δυνατότητα του για να καταβάλει ποσό άνω των €200 που εισηγήθηκε ενόρκως, για εξόφληση του εξ΄αποφάσεως χρέους, πράγμα που δεν έκανε.
Συγκρίνοντας το σύνολο των μηνιαίων εισοδημάτων του με το σύνολο των μηνιαίων εξόδων και αφού αφαιρεθεί κάποιο μηνιαίο ποσό για κάλυψη έκτακτων αναγκών του ένα ποσό ύψους €350 θα μπορούσε να διατεθεί μηνιαίως από τον καθ΄ου η αίτηση ως εγγυητή, για εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους του.
Ερχόμενη τώρα στον δεύτερο λόγο ένστασης διαπιστώνω ότι δεν προωθήθηκε καθ΄οιονδήποτε τρόπο στην ένορκη δήλωση του συγκεκριμένα, πέραν της απλής αναφοράς του, δηλαδή ότι δεν προέβηκε σε καμία δωρεά, παράδοση, μεταβίβαση, επιβάρυνση που θα είχε ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση των αιτητών στην είσπραξη του εξ΄αποφάσεως χρέους ή μέρους αυτού. Ούτε και παρέθεσε οποιαδήποτε έγγραφα ή στοιχεία γι΄αυτόν.
Το ίδιο ισχύει και για τον έβδομο λόγο ότι το χρέος είναι εξασφαλισμένο με υποθήκη, για το οποίο οι αιτητές δεν ανέφεραν τις ενέργειες τους για εκποίηση της, αλλά και ότι καθυστέρησαν. Ούτε και ανέφερε, εάν αυτό τον επηρέασε και πώς.
Συνεπώς παρέλκει η οποιαδήποτε ενασχόληση μ΄αυτούς.
Ενόψει των πιο πάνω, όλοι οι λόγοι ένστασης κρίνονται ανεδαφικοί και αβάσιμοι και απορρίπτονται.
Έχω λοιπόν κατά νου ότι η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων είναι στοιχείο που άπτεται άμεσα με το κύρος της δικαστικής διαδικασίας. Η αξιοπιστία της δικαιοσύνης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της. Διαφορετικά δημιουργείται δυσπιστία για την αποστολή της με ανάλογες διαβρωτικές επιπτώσεις. Τα προβλεπόμενα μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης δεν πρέπει να καταντούν ατελέσφορα, εκτός στις απόλυτα δικαιολογημένες περιπτώσεις (Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. v. Μ. Κωνσταντίνου (2000) 1(Β) Α.Α.Δ. 1034).
Επίσης την δικαστική απόφαση ημερ. 29.8.14 στην παρούσα υπόθεση και το ύψος των οφειλομένων ποσών προς τους αιτητές, τα πιο πάνω που αναφέρθηκαν σε σχέση με αυτόν και την οικογενειακή του κατάσταση και ένα εύλογο ποσό για την κάλυψη των μηνιαίων εξόδων του, έτσι ώστε να του επιτρέπουν να έχει μία αξιοπρεπή διαβίωση και ασκώντας την διακριτική μου ευχέρεια κρίνω ότι δικαιολογείται η έκδοση του αιτούμενου διατάγματος. Κρίνω ότι αυτός έχει την οικονομική δυνατότητα να καταβάλλει το μηνιαίο ποσό των €350,00 προς τους αιτητές για εξόφληση της εναντίον του απόφασης.
Ως εκ τούτου εκδίδεται διάταγμα με το οποίο ο καθ΄ου η αίτηση διατάσσεται να πληρώνει το εξ΄αποφάσεως χρέος του με μηνιαίες δόσεις των €350,00 το οποίο θα αποκόπτεται από τον μισθό του, αρχής γενομένης την 1.5.24 και ακολούθως την 1η ημέρα εκάστου επόμενου μήνα, μέχρι τελικής εξόφλησης του εξ΄αποφάσεως χρέους και εξόδων.
Διατάσσεται ο εργοδότης του όπως καταβάλλει μηνιαίως το ως άνω αποκοπτόμενο ποσό στους εξ’ αποφάσεως πιστωτές, μέχρι τελικής εξόφλησης του εξ΄αποφάσεως χρέους και των εξόδων.
Το παρόν διάταγμα να επιδοθεί στον εργοδότη του καθ΄ου η αίτηση από τους αιτητές.
Επισύρεται η προσοχή του εργοδότη στα άρθρα 91Ε, 91ΣΤ, 91Ζ, 91Η, 91Θ και 91Ι, του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 και ειδικώς στο ότι τυχόν μη συμμόρφωση με το πιο πάνω Διάταγμα συνιστά ποινικό αδίκημα.
Τα πιο πάνω σε σχέση με την αποκοπή απολαβών θα ισχύουν για όσο καιρό ο πιο πάνω αναφερόμενος εργοδοτούμενος/Καθ’ ου η Αίτηση βρίσκεται στην υπηρεσία του εν λόγω εργοδότη.
Επίσης ο καθ΄ου η αίτηση καταδικάζεται στα έξοδα της παρούσας αίτησης, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το δικαστήριο.
......................................
Γ.Ιωαννίδου – Παπά, Ε.Δ
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ