ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Μ. Αγιομαμίτη, Π.Ε.Δ
Αρ. Αγωγής: 1021/2020
Μεταξύ:
1. DEMETRIADES HANDLING LIMITED
2. DEMETRIADES GROUP OF COMPANIES LTD
3. MINISTOP EXPRESS LTD
4. DEMETRIADES ENTERTAINMENT LTD
Εναγόντων
v.
1. ΣΤΕΛΛΑ ΑΝΤΡΕΑ ΣΑΒΒΑ (ΧΑΛΙΟΥ)
2. ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΛΙΟΣ
3. ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΑΛΙΟΣ
4. ΑΝΤΡΕΑΣ ΣΑΒΒΑ
5. ΦΩΤΟΥΛΛΑ ΡΟΥΣΟΥ
Εναγομένων
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΙΤΛΟΥ ΒΑΣΕΙ Δ.25 ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
Αρ. Αγωγής: 1021/2020
1. DEMETRIADES HANDLING LIMITED
2. DEMETRIADES GROUP OF COMPANIES LIMITED
3. MINISTOP EXPRESS LTD
4. DEMETRIADES ENTERTAINMENT LIMITED
Εναγόντων
v.
1. ΣΤΕΛΛΑ ΑΝΤΡΕΑ ΣΑΒΒΑ
2. ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΛΙΟΣ
3. ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΑΛΙΟΣ
4. ΑΝΤΡΕΑΣ ΣΑΒΒΑ
5. ΦΩΤΟΥΛΛΑ ΣΑΒΒΑ
Εναγομένων
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 30.05.2022
14 Μαΐου, 2024
Εμφανίσεις:
Για τους Αιτητές: κα Χρίστου
Για τους Καθ’ ων η αίτηση: κ. Φασουλιώτης
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ex tempore)
Με την υπό κρίση αίτηση οι Ενάγοντες, οι οποίοι στη συνέχεια θα καλούνται ως ''οι Αιτητές'', ζητούν την έκδοση διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται η φυλάκιση των Εναγομένων 1 – 5, οι οποίοι ακολούθως θα καλούνται ως ''οι Καθ' ων η αίτηση'', ενόψει της παράλειψης τους να συμμορφωθούν προς το διάταγμα το οποίο εκδόθηκε εκ συμφώνου στις 04/08/2020 και τροποποιήθηκε μεταγενέστερα στις 16/09/2020 και ειδικότερα λόγω της παράλειψης τους να συμμορφωθούν με την παράγραφο 3 του προαναφερόμενου διατάγματος σε σχέση με την αποκάλυψη των τραπεζικών τους λογαριασμών.
Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση ενός εκ των διευθυντών των Αιτητών. Συνοπτικά σ' αυτήν αναφέρεται ότι το διάταγμα επιδόθηκε προσωπικά σε όλους τους Καθ' ων η αίτηση στις 20/01/2021. Οι Καθ' ων η αίτηση μέσω της ένορκης δήλωσης της Καθ' ης η αίτηση 1, η οποία καταχωρήθηκε στο πλαίσιο υποστήριξης της ένστασης των Καθ' ων η αίτηση, επισύναψε ως Τεκμήριο AA καταστάσεις τραπεζικών λογαριασμών σε σχέση με όλους τους Καθ' ων η αίτηση. Μετά την καταχώρηση της πιο πάνω ένορκης δήλωσης της Καθ' ης η αίτηση 1, περιήλθε στη γνώση της συνηγόρου των Αιτητών η ύπαρξη επιπρόσθετων τραπεζικών λογαριασμών οι οποίοι δεν συμπεριλήφθηκαν στην πιο πάνω ένορκη δήλωση και στο Τεκμήριο AA.
Υπήρξε ένσταση εκ μέρους των Καθ' ων η αίτηση, οι οποίοι εγείρουν πέντε συνολικά λόγους ένστασης. Η ένσταση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του Καθ' ου η αίτηση 4 ο οποίος, μεταξύ άλλων, υποστήριξε ότι ουδείς εκ των Καθ' ων η αίτηση είχε πρόθεση καταστρατήγησης του εκδοθέντος διατάγματος. Περαιτέρω, ισχυρίστηκε ότι η περίοδος συμμόρφωσης που καθόριζε το διάταγμα ήταν 30 μέρες από τις 16/09/2020 και ενόψει της επίδοσης του διατάγματος στις 20/01/2021 δεν υπήρχε εκ των πραγμάτων δυνατότητα συμμόρφωσης των Καθ' ων η αίτηση με αυτό.
Η ακρόαση της επίδικης αίτησης διεξήχθηκε στη βάση των ένορκων δηλώσεων που υποστηρίζουν την αίτηση και την ένσταση αντίστοιχα, ενώ οι συνήγοροι των διαδίκων έχουν εκθέσει την επιχειρηματολογία τους μέσω των γραπτών τους αγορεύσεων, αλλά και με τα όσα σήμερα προφορικά επισήμαναν ενώπιον του Δικαστηρίου. Το σύνολο του περιεχομένου των ένορκων δηλώσεων που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση, αλλά και του περιεχομένου των αγορεύσεων των ευπαίδευτων συνηγόρων έχουν ληφθεί υπόψη στο σύνολό τους και συγκεκριμένη αναφορά σε μέρη αυτών θα γίνει πιο κάτω όπου αυτό κριθεί σκόπιμο για σκοπούς της παρούσας απόφασης.
Η επίδικη αίτηση στηρίζεται κυρίως επί του άρθρου 42 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν. 14/60, ως επίσης και στη Δ.42Α των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Στην υπόθεση Μαυρονικόλα ν. Ξάνθου (2011) 1 Α.Α.Δ 293, λέχθηκε, ότι το δικαιοδοτικό πλαίσιο που προσδιορίζει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου για την τιμωρία προσώπων φυσικών ή νομικών για την παρακοή διαταγμάτων είναι το άρθρο 42 του Ν.14/60, ενώ οι διαδικαστικές προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση της πιο πάνω δικαιοδοσίας τίθενται στη Δ.42Α. Στην εν λόγω υπόθεση επαναβεβαιώθηκε η φύση της παρούσας διαδικασίας ως οιωνεί ποινικής και τονίστηκε η ανάγκη για πλήρη και αποτελεσματική διαπίστωση όλων των προϋποθέσεων επί ποινή ακυρότητας της διαδικασίας.
Έχοντας μελετήσει τις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων, αλλά και τα όσα έχουν αναφερθεί από τους ευπαίδευτους συνηγόρους, θεωρώ ότι προέχει η εξέταση του προβαλλόμενου λόγου ένστασης υπ' αριθμόν 5, ο οποίος αφορά τη θέση ότι δεν υπήρχε η πρακτική δυνατότητα συμμόρφωσης των Καθ' ων η αίτηση προς το διάταγμα. Όπως ανέφερα πιο πάνω, ο συγκεκριμένος λόγος ένστασης αναπτύχθηκε στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση και συγκεκριμένα προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι η επίδοση του διατάγματος έγινε μετά την παρέλευση του χρόνου συμμόρφωσης, όπως αυτός καθοριζόταν στο σχετικό διάταγμα.
Μέσα από το σύνολο των ισχυρισμών που έχουν τεθεί ενώπιον μου σημειώνω, ότι προβάλλουν ως κοινώς αποδεκτά τα ακόλουθα γεγονότα. 1. Το επίμαχο διάταγμα εκδόθηκε στις 04/08/2020 και τροποποιήθηκε στις 16/09/2020. Η επίμαχη παράγραφος του διατάγματος η οποία αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας είναι η παράγραφος 3 της αίτησης ημερομηνίας 09/06/2020 η οποία αναφέρει τα ακόλουθα: «Επίσης, εκ συμφώνου εκδίδεται διάταγμα αποκάλυψης εναντίον των Εναγομένων 1, 2, 3, 4 και 5 ως η παράγραφος Α Της Αίτησης με τη διαφοροποίηση ότι ο χρόνος για την καταχώρηση των ενόρκων δηλώσεων αποκάλυψης παρατείνεται για περίοδο 30 ημερών από σήμερα (16/09/2020)». 2. Η καταχώρηση ένορκης δήλωσης εκ μέρους της Καθ' ης η αίτηση 1 στο πλαίσιο της ένστασης ημερομηνίας 26/10 /2020 και η καταχώρηση ως Τεκμηρίου AA συγκεκριμένου φακέλου στον οποίο αποκαλύπτονται διάφοροι τραπεζικοί λογαριασμοί των Καθ' ων η αίτηση. 3. Το διάταγμα επιδόθηκε στους Καθ' ων η αίτηση στις 20/01/2021. Παρενθετικά σημειώνω, ότι το διάταγμα οριστικοποιήθηκε στις 08/01/2021. Το γεγονός αυτό, ωστόσο, δεν επηρεάζει καθ' οιονδήποτε τρόπο την υπό κρίση αίτηση αντικείμενο της οποίας όπως υπέδειξα πιο πάνω είναι η παράγραφος 3 του διατάγματος, όπως αυτή διαμορφώθηκε με την τροποποίηση που επήλθε στις 16/09/2020.
Στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Τάκη Μακρίδη για την έκδοση διατάγματος Certiorari (1991) 1 Α.Α.Δ 401, η οποία αφορούσε ένταλμα ανάληψης κενής κατοχής ακινήτου, αναφέρθηκε, ότι σε περιπτώσεις, ως η παρούσα υπόθεση, που αφορούσαν την ελευθερία του πολίτη, οι δικονομικές διατάξεις που ρυθμίζουν τη διαδικασία πρέπει να τηρούνται αυστηρά και κατά γράμμα επί ποινή ακυρότητας της δικαστικής πράξης που ακολούθησε. Στην εν λόγω υπόθεση είχε εκδοθεί διάταγμα ανάληψης κατοχής ακινήτου στις 22/05/1989. Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην πρωτοβάθμια δικαιοδοσία του, αποφάνθηκε ότι το διάταγμα της 22ης Μαΐου του 1989 δεν ήταν δεκτικό εκτέλεσης γιατί η επίδοση του δεν έγινε έγκαιρα. Παρατίθεται μάλιστα σχετικό απόσπασμα από το Annual Prictice του 1954 στο οποίο καταγράφονται τα πιο κάτω τα οποία παρουσιάζουν άμεση συσχέτιση και με το υπό εξέταση ζήτημα: "Service within Time Fixed. Where a certain time is limited for doing the act required, the order must be served within that time (Iberian Trust, Ltd v. Founders Trust and Investment Co., Ltd., [1932] 2 K.B.D. 87); or else a supplemental order extending the time fixed must be obtained (Treherne v. Dale [1884] 27 Ch. D. 66; Re Seal, [1903] 1 Ch. 87)'' Συνεχίζει στην εν λόγω απόφαση του το Ανώτατο Δικαστήριο επισημαίνοντας, ότι στην προκείμενη περίπτωση δεν ελήφθη συμπληρωματικό διάταγμα παράτασης της προθεσμίας.
Αρκετά χρόνια αργότερα στην πρόσφατη απόφαση στην υπόθεση Μαρία Γ. Γρηγορίου Εμπορευόμενη υπό την επωνυμία G.M.G Special Interest Tourism v. Astarti Development PLC, Πολ. Έφ. Αρ. Ε212/2015, ημερομηνίας 09/05/2023, ECLI:CY:AD:2023:A160, το Ανώτατο Δικαστήριο επαναβεβαίωσε τα όσα επισημάνθηκαν στην υπόθεση Τάκη Μακρίδη (ανωτέρω). Συγκεκριμένα, αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: "Διαδικασία για τον εξαναγκασμό της να συμμορφωθεί, δεν μπορεί να επιτύχει εάν δεν της έχει επιδοθεί το διάταγμα, όπως προνοείται στη Δ.42Α των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, και μέσα στον χρόνο που το διάταγμα θα καθορίζει για συμμόρφωση. (Papasian Ltd v. Xenophontos (1987), 1 C.L.R. 376, 378 στην οποία ακολουθήθηκε η Iberian Trust Ltd v. Founders Trust and Investment Co. Ltd (1932) 2 K.B87). Σημειώνεται ότι επίδοση της απόφασης στην Εφεσείουσα, με υποκατάστατο τρόπο, είχε επιτευχθεί το 2008, και καταχωρίστηκαν εναντίον της τρεις αιτήσεις παρακοής που δεν προωθήθηκαν γιατί, μεταξύ άλλων, η επίδοση ήταν μεταγενέστερη του χρόνου συμμόρφωσης που αναφερόταν στα διατάγματα''.
Στη βάση, επομένως, των παραδεκτών γεγονότων που έχω αναφέρει πιο πάνω προκύπτει ότι οι Καθ' ων η αίτηση, με βάση τις πρόνοιες της παραγράφου 3 του διατάγματος, όφειλαν να συμμορφωθούν με αυτό εντός περιόδου 30 ημερών από τις 16/09/2020. Με άλλα λόγια, οι Καθ' ων η αίτηση θα έπρεπε να συμμορφωθούν μέχρι τις 15/10/2020, και μέσα σ' αυτήν την περίοδο, δηλαδή μέχρι τις 15/10/2020 θα έπρεπε να διενεργηθεί και η επίδοση του διατάγματος. Το διάταγμα, ωστόσο, όπως αποτελεί κοινό έδαφος, επιδόθηκε στις 20/01/2021, δηλαδή σε χρόνο μεταγενέστερο της περιόδου εντός της οποίας όφειλαν οι Καθ' ων η αίτηση με βάση τις πρόνοιες του διατάγματος να συμμορφωθούν.
Η καταχώρηση της ένορκης δήλωσης της Καθ' ης η αίτηση 1 και το Τεκμήριο AA που συνοδεύει την εν λόγω ένορκη δήλωση της ημερομηνίας 26/10/2020 δεν διαφοροποιεί τα πράγματα. Με κάθε σεβασμό προς την αντίθετη εισήγηση της ευπαίδευτης συνηγόρου των Αιτητών, επισημαίνω, ότι η νομολογία είναι ξεκάθαρη επί του θέματος τονίζοντας ότι η διαδικασία πρέπει να ακολουθείται αυστηρά. Οποιαδήποτε μη συμμόρφωση, ενόψει των προβλεπόμενων τιμωρητικών μέτρων και της δραστικότητάς τους, οδηγεί αναπόφευκτα σε ακυρότητα της διαδικασίας. Τέλος, σημειώνω ότι στη βάση και των προφορικών διευκρινίσεων που ζητήθηκαν από το Δικαστήριο και δόθηκαν από τους συνηγόρους, δεν μεσολάβησε οποιαδήποτε αίτηση για παράταση του χρόνου συμμόρφωσης που καθορίζεται στην παράγραφο 3 του επίδικου διατάγματος.
Συνεπώς, για όλους τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω πιο πάνω η υπό κρίση αίτηση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Ως εκ των ανωτέρω η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση και εναντίον των Αιτητών, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, θα εγκριθούν από το Δικαστήριο και θα είναι πληρωτέα στο τέλος της διαδικασίας στην αγωγή.
Το ένταλμα σύλληψης εναντίον των Καθ’ ων η αίτηση να ακυρωθεί.
(Υπ.) ……………………………………
Μ. Αγιομαμίτης, Π.Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ