ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Μ. Αγιομαμίτη, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 3110/13
Μεταξύ:
D. Ellinas Holdings Ltd
Ενάγουσα/Αιτήτρια
v.
Tambour Ltd
Εναγόμενη/Καθ’ ης η αίτηση
Αίτηση ημερομηνίας 02.04.2024
06 Ιούνιου, 2024
Εμφανίσεις:
Για την Ενάγουσα/Αιτήτρια: κ. Μ. Χατζητζιοβάννη
Για την Εναγόμενη/Καθ’ ης η αίτηση: κ. Λ. Βραχίμης
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η πώληση γυψοσανίδων από την Εναγόμενη προς την Ενάγουσα και οι ισχυρισμοί της τελευταίας περί σύναψης ευρείας εμπορικής συνεργασίας μεταξύ των διαδίκων για εμπορική εκμετάλλευση γυψοσανίδων στην Κύπρο και/ή αλλού, αποτέλεσε την
αφορμή για την καταχώρηση της παρούσας αγωγής.
Με την υπό κρίση αίτηση η Ενάγουσα (στο εξής «Αιτήτρια») επιζητεί την έκδοση διατάγματος τροποποίησης της Έκθεσης Απαίτησης. Προς υποστήριξη της αίτησης καταχωρήθηκε ένορκη δήλωση του υπευθύνου του λογιστηρίου της Αιτήτριας. Σε αυτήν αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι η αίτηση αποσκοπεί στο να συμπεριληφθούν στη δικογραφία όλα τα γεγονότα και θέσεις της Αιτήτριας, ούτως ώστε να προβληθεί αποτελεσματικά και ουσιαστικά η απαίτησή της. Είναι δε απαραίτητη, καθώς εάν επιτραπεί θα προστεθούν γεγονότα τα οποία σχετίζονται με την αθέτηση της συμφωνίας, τα προβλήματα που αντιμετώπισε η Αιτήτρια λόγω της παράβασης των συμφωνηθέντων και θα επέλθει διόρθωση στον υπολογισμό των ποσών προκειμένου να καταδειχθεί με σαφήνεια η ζημιά που υπέστη η Αιτήτρια.
Τυχόν έγκριση της αίτησης δεν θα επηρεάσει καθ' οιονδήποτε τρόπο την Εναγόμενη (στο εξής «Καθ' ης η αίτηση») και δεν θα προκληθεί σε αυτήν ζημιά η οποία να μην μπορεί να αποζημιωθεί με την κατάλληλη διαταγή για έξοδα.
Εν κατακλείδι, ο ενόρκως δηλών, υποστηρίζει ότι η αιτούμενη τροποποίηση είναι αναγκαία για σκοπούς δίκαιης δίκης και ορθής απονομής της δικαιοσύνης.
Η Καθ' ης η αίτηση με ειδοποίηση περί πρόθεσης ένστασης εκδήλωσε τη διαφωνία της προς την επίδικη αίτηση. Συγκεκριμένα, εγείρει 13 λόγους ένστασης, οι οποίοι συνοψίζονται στην ύπαρξη υπέρμετρης και/ή αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην προώθηση της παρούσας διαδικασίας, η οποία απολήγει σε κατάχρηση. Δεν καταχωρήθηκε ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης, καθώς, σύμφωνα με την Καθ' ης η αίτηση, τα γεγονότα που υποστηρίζουν την ένσταση βρίσκονται στον φάκελο του Δικαστηρίου.
Η ακρόαση διεξάχθηκε στη βάση της ένορκης δήλωσης που καταχωρήθηκε προς υποστήριξη της αίτησης και στη νομική επιχειρηματολογία που ανέπτυξαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων μέσω των αγορεύσεων τους. Οι αγορεύσεις των συνηγόρων έχουν μελετηθεί στο σύνολό τους και ειδική αναφορά στο περιεχόμενο τους θα γίνει πιο κάτω, εκεί και όπου αυτό κριθεί σκόπιμο.
Νομική πτυχή
Η παρούσα αίτηση θα εξεταστεί υπό το πρίσμα των προνοιών της αρχικής έκδοσης της Δ.25 των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Το ζήτημα της τροποποίησης των δικογράφων ανάγεται στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου και έτυχε εκτεταμένης και βαθιάς αναλύσεως σε αρκετές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η θεμελιακή αρχή που ξεπροβάλλει από τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι, ότι η τροποποίηση ενός δικογράφου είναι εφικτή σε κάθε περίπτωση που κρίνεται αναγκαία για τον προσδιορισμό της ουσίας της διαφοράς και για την αποτροπή της πολλαπλότητας των νομικών διαδικασιών, ακόμα και εκεί όπου οι περιπτώσεις αυτές είναι αποτέλεσμα αμέλειας ή καθυστέρησης (Anna Latouf Agini v. Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος (1999) 1 Α.Α.Δ 11 και Federal Bank of Lebanon (SAL) ν. Σιακόλας, Πολ. Έφεση αρ. Ε4/17, ημερ. 11.10.18).
Συμπεράσματα
Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω η ουσία των λόγων ένστασης που επικαλείται η Καθ' ης η αίτηση εντοπίζεται στην καθυστέρηση και την απουσία ικανών λόγων προς δικαιολόγησή της. Σύμφωνα με τη νομολογία σε αιτήσεις τροποποίησης δικογράφων ο παράγοντας χρόνος είναι σχετικός, δεν αποτελεί όμως εκ προοιμίου και απαρέγκλιτα παράγοντα αποφασιστικής σημασίας. Περαιτέρω, η νομολογία υποδεικνύει ότι στις περιπτώσεις όπου παρατηρείται καθυστέρηση προβάλλει και η ανάγκη προς αιτιολόγησή της ή παροχής κάποιας εξήγησης. (Παπαχρυσοστόμου ν. Κώστας Γρηγοριάδης & Συνέταιροι κ.α (2012) 1Α Α.Α.Δ817 και Federal Bank of Lebanon (SAL) v. Σιακόλας, ανωτέρω).
Δεν χωρεί αμφιβολία ως προς την ύπαρξη καθυστέρησης στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης. Ο φάκελος της υπόθεσης αποκαλύπτει ότι η παρούσα αγωγή καταχωρήθηκε στις 17.07.2013 και μέχρι σήμερα προγραμματίστηκε δώδεκα φορές για ακρόαση. Η πρώτη ημερομηνία ακρόασης ήταν στις 11.10.2016 και η τελευταία ημερομηνία κατά την οποία προγραμματίστηκε για ακρόαση η αγωγή ήταν στις 26.09.2023. Οι λόγοι για τους οποίους δεν άρχισε η ακροαματική διαδικασία εμφαίνονται στον φάκελο του Δικαστηρίου και δεν υπάρχει σκοπιμότητα για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας να αναφερθούν. Επομένως, η Αιτήτρια είχε αρκετές φορές μέσα στην πάροδο των 11 σχεδόν ετών που μεσολάβησαν από την καταχώρηση της αγωγής την ευκαιρία, αλλά και υποχρέωση, να μελετήσει την υπόθεσή της.
Παράλληλα, σημειώνεται, ότι η Αιτήτρια καταχώρησε άλλες τρεις αιτήσεις τροποποίησης. Συγκεκριμένα, η πρώτη αίτηση τροποποίησης καταχωρήθηκε στις 21.06.2019 και αποσύρθηκε στις 10.10.2019. Η δεύτερη αίτηση τροποποίησης καταχωρήθηκε στις 04.12.2019 και εκδόθηκε εκ συμφώνου διάταγμα τροποποίησης στις 17.07.2020. Η Αιτήτρια δεν συμμορφώθηκε με την προθεσμία που ορίζει η Δ.25 θ.2, με αποτέλεσμα το εκ συμφώνου διάταγμα τροποποίησης να καταστεί ipso facto άκυρο. Ως αποτέλεσμα η Αιτήτρια καταχώρησε τρίτη αίτηση τροποποίησης στις 03.11.2020 και στις 03.03.2021 εκδόθηκε νέο εκ συμφώνου διάταγμα τροποποίησης. Η τροποποιημένη Έκθεση Απαίτησης καταχωρήθηκε στις 26.04.2021. Ωστόσο, αυτή δεν συνήδε με το διάταγμα τροποποίησης ημερ. 03.03.2021 και στις 30.09.2021 δόθηκε άδεια από το Δικαστήριο όπως καταχωρηθεί νέα τροποποιημένη Έκθεση Απαίτησης προκειμένου να συνάδει με το εκδοθέν διάταγμα τροποποίησης. Η τροποποιημένη Έκθεση Απαίτησης καταχωρήθηκε εντέλει στις 04.10.2021. Η Καθ' ης η αίτηση καταχώρησε την τροποποιημένη Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση στις 30.12.2021 και μετά πάροδο τριών περίπου μηνών, ήτοι στις 28.03.2022, καταχωρήθηκε η τροποποιημένη Απάντηση και Υπεράσπιση στην Ανταπαίτηση.
Το σύντομο ιστορικό της υπόθεσης, όπως αυτό παρατέθηκε στις πιο πάνω παραγράφους, καταδεικνύει ξεκάθαρα την ύπαρξη καθυστέρησης.
Καθίσταται, επομένως, απαραίτητη η παροχή εξήγησης εκ μέρους της Αιτήτριας για τον λόγο της καθυστέρησης. Στην προκείμενη περίπτωση η ανάγκη αιτιολόγησης της καθυστέρησης αποκτά, κατά την άποψη μου, αυξημένη σημασία ενόψει και των αιτήσεων τροποποίησης που προηγήθηκαν. Έχοντας μελετήσει με τη δέουσα προσοχή την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την επίδικη αίτηση, διαπιστώνω ότι η μοναδική αναφορά που περιλαμβάνεται σε αυτήν και μπορεί να συσχετιστεί με την παροχή κάποιας εξήγησης για την παρατηρούμενη καθυστέρηση περιλαμβάνεται στην παράγραφο 3 της ένορκης δήλωσης. Παρατίθεται αυτούσιο το σχετικό μέρος της εν λόγω παραγράφου:
«Μετά από μελέτη της υπόθεσης και συνάντησης που είχαμε με τους δικηγόρους της Ενάγουσας περί τις 05/03/2024 διαπιστώθηκε η παράλειψη και η ανάγκη διόρθωσης και τροποποίησης των ανωτέρω και γι' αυτό καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση τροποποίησης.»
Ο προαναφερόμενος ισχυρισμός δεν μπορεί να αποτελέσει επαρκή επεξήγηση για την καθυστέρηση που επέδειξε η Αιτήτρια στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης. Η γενική και αόριστη αναφορά στη διαπίστωση της παράλειψης συμπερίληψης των επίμαχων ισχυρισμών που επιθυμεί η Αιτήτρια να εισάξει και η θέση ότι αυτή η παράλειψη διαπιστώθηκε μετά από μελέτη της υπόθεσης, δεν παρέχει οποιανδήποτε ικανοποιητική εξήγηση ως προς τον λόγο για τον οποίο η εν λόγω παράλειψη και ανάγκη διόρθωσης δεν εντοπίστηκαν σε προγενέστερο στάδιο. Πολύ δε περισσότερο, εάν κάποιος αναλογιστεί ότι οι πλείστοι ισχυρισμοί που επιχειρεί να εισάξει στη δικογραφία η Αιτήτρια βρίσκονταν εξ αρχής στη γνώση της καθώς αναφέρονται σε γεγονότα τα οποία έλαβαν χώρα από τον Απρίλιο του 2012 μέχρι και τον Μάιο του 2013. Αφορούν, δηλαδή, κατ’ ισχυρισμό γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν την καταχώρηση της αγωγής και η Αιτήτρια είχε άμεση εμπλοκή σε αυτά. Δεν μου διαφεύγει ότι αντικείμενο της αίτησης αποτελούν και ισχυρισμοί για πρόκληση ζημιάς και/ή απώλειας μελλοντικών εισοδημάτων για περίοδο που εκτείνεται μέχρι και το έτος 2017. Ακόμη, όμως, και για αυτούς τους ισχυρισμούς, οι οποίοι περιλαμβάνονται στο αιτητικό της παραγράφου A(α) της υπό κρίση αίτησης, η ισχυριζόμενη ζημιά θα αποκρυσταλλώθηκε το αργότερο εντός του 2018, αφού, όπως ήδη αναφέρθηκε, αφορά την περίοδο μέχρι το τέλος του 2017. Συνεπώς, ένα μεγάλο μέρος της επίμαχης τροποποίησης θα μπορούσε να συμπεριληφθεί εξαρχής στο δικόγραφο της Αιτήτριας και σε κάθε περίπτωση το σύνολο της προτεινόμενης τροποποίησης θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στις προηγούμενες τρεις αιτήσεις τροποποίησης που καταχώρησε η Αιτήτρια. Επαναλαμβάνω, ότι ουδεμία εξήγηση δίδεται στην υποστηρικτική ένορκη δήλωση για τους λόγους που οι επίμαχοι ισχυρισμοί δεν συμπεριλήφθηκαν σε προγενέστερο χρόνο στο δικόγραφο της Αιτήτριας.
Δεν παραβλέπω ότι με βάση την Χριστοδούλου ν. Χριστοδούλου κ.α (1991) 1Α.Α.Δ 934, αίτηση τροποποίησης δύναται να εγκριθεί ακόμα και αν η αναγκαιότητα τροποποίησης είναι αποτέλεσμα αμέλειας. Στην προκείμενη περίπτωση, ωστόσο, δεν υπήρξε επίκληση αμέλειας ή καλόπιστου λάθους. Ούτε και προβάλλεται ισχυρισμός ότι τα επίμαχα γεγονότα περιήλθαν τώρα σε γνώση της Αιτήτριας ή των δικηγόρων της. Σημειώνω, ότι οι υφιστάμενοι δικηγόροι της ανέλαβαν την εκπροσώπησή της στις 10.10.2019 και οι τελευταίες δύο αιτήσεις τροποποίησης καταχωρήθηκαν από αυτούς για λογαριασμό της Αιτήτριας.
Αν και τα πιο πάνω οδηγούν μοιραία στην απόρριψη της επίδικης αίτησης, εντούτοις, σημειώνω, ότι δεν έχω ικανοποιηθεί ούτε και για την αναγκαιότητα της αιτούμενης τροποποίησης. Στην Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου ν. Ιεροδιακόνου, Πολ. Έφ. αρ. Ε306/16 κα Ε307/16, ημερ. 06.07.2018, το Ανώτατο Δικαστήριο επεσήμανε ότι θα πρέπει να εξετάζεται σε αιτήσεις αυτής της φύσης κατά πόσο η τροποποίηση είναι αναγκαία για τον προσδιορισμό της ουσίας της διαφοράς των διαδίκων και για την αποτροπή της πολλαπλότητας των διαδικασιών. Περαιτέρω, στο Annual Practice του 1958, στη σελ. 627, αναφέρονται τα ακόλουθα αναφορικά με τις επουσιώδεις ή αχρείαστες τροποποιήσεις:
«The Court will always look at the materiality of the proposed amendment (Wood v. Earl of Durham, 21 Q.B.D. 501). An inconsistent or useless amendment will not be allowed (Sinclair v. James, [1894] 3 Ch. P. 557; Durham v. Robertson, [1898] 1 Q. B. p. 774; Bevan v. Barnett, 13 T.L.R. 310);…..»
Οι ισχυρισμοί που επιθυμεί να θέσει η Αιτήτρια με τις παραγράφους Α (β) – (δ) ( η παράγραφος (δ) μόνο σε ό,τι αφορά τα «Ανεπαρκή πιστοποιητικά») του αιτητικού της υπό κρίση αίτησης συνιστούν επί της ουσίας μαρτυρία προς υποστήριξη ισχυρισμών που ήδη περιλαμβάνονται στην υφιστάμενη τροποποιημένη Έκθεση Απαίτησης (βλ. παράγραφοι 5 – 7, 8.2, 8.6, 9 – 10, 13 και 18 (δ) και (κ)). Είναι καλά γνωστό, ότι στα δικόγραφα περιλαμβάνονται μόνο δηλώσεις των ουσιωδών γεγονότων επί των οποίων ο διάδικος στηρίζει την απαίτηση ή υπεράσπισή του και απαγορεύεται η παράθεση μαρτυρίας στα δικόγραφα (ΑΡΧΙΠΠΕΑ Σύμβουλοι Επενδύσεων Λτδ κ.α ν. Κακάβου (2015) 1Γ Α.Α.Δ 2195). Η πιο πάνω αρχή προκύπτει, άλλωστε, και από τη Δ.19 θ.4.
Σε ό,τι αφορά το αιτητικό της παραγράφου A(α) της υπό κρίση αίτησης, παρατηρώ, ότι ενδεχόμενη εισαγωγή του στη δικογραφία θα προκαλούσε περισσότερο σύγχυση παρά διευκρίνιση σε ό,τι αφορά την ισχυριζόμενη ζημιά της Αιτήτριας. Συγκεκριμένα, στην παράγραφο 18 της υφιστάμενης τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης, της οποίας ζητείται η αντικατάσταση με την παράγραφο A(α) του αιτητικού της παρούσας, η Αιτήτρια αξιώνει σύνολο ζημιών €672.596,79. Με την προτεινόμενη τροποποίηση η ισχυριζόμενη ζημιά περιορίζεται σε €277.502,76 και ταυτόχρονα ζητείται η συμπερίληψη δύο πινάκων. Στους εν λόγω πίνακες καταγράφονται διάφορα ποσά που αφορούν τα έτη 2013 ‑ 2017 τα οποία, όμως, δεν συνάδουν με τα σημεία (ε) και (ζ) της υφιστάμενης παραγράφου 18. Σημειώνω, ότι σύμφωνα με την παράγραφο 4(iii) της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει την αίτηση, το αιτητικό A(α) της υπό κρίση αίτησης αποσκοπεί στην εισαγωγή αναλυτικού υπολογισμού των ζημιών που καταγράφονται στα σημεία (ε) (προφανώς εκ λάθους ο ενόρκως δηλών αναφέρεται στο σημείο (δ) αντί (ε)) και (ζ) της υφιστάμενης παραγράφου 18 της τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης («Ζημιά κακής φήμης» και «Ζημιές από διαφυγόντα κέρδη» αντίστοιχα). Ενδεικτικά σημειώνω, ότι στο σημείο (ζ) της παραγράφου 18 της υφιστάμενης τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης αξιώνεται το ποσό των €347.786,20, ενώ στον δεύτερο πίνακα που επιχειρείται να εισαχθεί με το αιτητικό A(α) της υπό κρίση αίτησης καταγράφεται ως σύνολο ζημιών από διαφυγόντα κέρδη το ποσό των €388.501,90.
Όσον αφορά την παράγραφο Α(δ) του αιτητικού της υπό κρίση αίτησης σε σχέση με τις «ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ», παρατηρώ, ότι αυτές ήδη περιλαμβάνονται ως σημείο (μ) στην παράγραφο 18 της υφιστάμενης τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης.
Ως εκ των ανωτέρω η αιτούμενη τροποποίηση θα ήταν σε κάθε περίπτωση αχρείαστη.
Εν κατακλείδι, σημειώνω ότι οι ιδιαίτερες περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, τόσο σε σχέση με το ζήτημα της αιτιολόγησης της καθυστέρησης σε συνάρτηση με το ιστορικό της υπόθεσης, όσο και σε σχέση με τη σκοπιμότητα της αιτούμενης τροποποίησης, διακρίνουν την παρούσα από τα γεγονότα της υπόθεσης PREECE κ.α ν. Ρωσσίδου (2011) 1 Α.Α.Δ 2138, την οποία μνημονεύει ο ευπαίδευτος συνήγορος της Αιτήτριας στην αγόρευσή του.
Κατάληξη
Υπό το φως των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Καθ' ης η αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ……………………………………
Μ. Αγιομαμίτης, Π.Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ