ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.
Πρωτογενής Αίτηση Αρ. 154/2022
iJustice
Μεταξύ:
Αναφορικά με τον περί Διαιτησίας Νόμο, Κεφ.4
-και-
Αναφορικά με την αίτηση της εταιρείας ΑΛΟΥΜΙΝΟΡΑΜΑ ΛΤΔ
Αιτήτριας
-και-
P. CHRYSANTHOU BUILDIA CONSTRUCTIONS LTD
Καθ’ ης η Αίτηση
---------------------------------------
17 Μαΐου 2024
Για Αιτήτρια: Tekkis & Matsangos LLC
Για Καθ’ ης η Αίτηση: Χατζηλοίζου, Χατζηνικολάου & Σία ΔΕΠΕ
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Αιτήτρια Εταιρεία (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η Αιτήτρια) με την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Πρωτογενή Αίτηση της αξιώνει την έκδοση διατάγματος με το οποίο να διορίζεται ο δικηγόρος κ. Γιώργος Ιωάννου ή οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο πρόσωπο ως διαιτητής, δυνάμει των όρων του συμβολαίου υπεργολαβίας ημερομηνίας 21.9.2020 (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως το Συμβόλαιο Υπεργολαβίας).
Η Αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του διευθυντή της Αιτήτριας κ. Καραπαρδάκη, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
Η Αιτήτρια δραστηριοποιείται στον κατασκευαστικό τομέα και εκτελεί, μεταξύ άλλων, εργασίες αλουμινίων. Δυνάμει του Συμβολαίου Υπεργολαβίας, η Αιτήτρια συμφώνησε με την Καθ’ ης η Αίτηση Εταιρεία (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η Καθ’ ης η Αίτηση) όπως εκτελέσει τις εργασίες αλουμινίου και εξωτερικών λούβρων για την ανέγερση πενταόροφης ενιαίας γραφειακής ανάπτυξης στη Λεμεσό (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως το Έργο), έναντι του ποσού των €520.000 πλέον Φ.Π.Α.. Σύμφωνα με τον όρο 5 του Συμβολαίου Υπεργολαβίας, η Αιτήτρια θα ακολουθούσε το τρέχον πρόγραμμα εργασίας της Καθ’ ης η Αίτηση (εργολάβου) και θα αποπεράτωνε τις εργασίες υπεργολαβίας μέχρι ή πριν την ημερομηνία η οποία καθορίζεται στο παράρτημα ΙΙΙ του Συμβολαίου Υπεργολαβίας.
Κατά την 11.1.2021, λόγω της πλήρους έναρξης της ισχύος του Συμβολαίου Υπεργολαβίας, το αρχιτεκτονικό γραφείο το οποίο ήταν υπεύθυνο για την εκτέλεση του Έργου, ζήτησε από την Αιτήτρια, μέσω της Καθ’ ης η Αίτηση, όπως τους αποσταλούν διάφορα στοιχεία σχετικά με την πιστοποίηση του κατασκευαστή των συστημάτων αλουμινίων, καθώς και κατάλογος με τα έργα τα οποία έχουν αποπερατωθεί από την Αιτήτρια. Με ηλεκτρονικό της μήνυμα ημερομηνίας 13.5.2021 η Αιτήτρια απέστειλε τα δεδομένα που ζητήθηκαν από τον αρχιτέκτονα του έργου και ενημέρωσε την Καθ’ ης η Αίτηση ότι παρέμενε στη διάθεση της για οτιδήποτε περαιτέρω χρειαζόταν. Στις 9.2.2021 η Αιτήτρια, μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος, επικοινώνησε με το υπεύθυνο για την εκτέλεση του Έργου αρχιτεκτονικό γραφείο και ζήτησε όπως της αποσταλούν γραπτώς και επακριβώς οι πληροφορίες που χρειάζονταν ώστε να μπορέσει να τις αποστείλει. Λόγω του ότι δεν είχε λάβει απάντηση, στις 15.2.2021 η Αιτήτρια απέστειλε εκ νέου στους αρχιτέκτονες του έργου ηλεκτρονικό μήνυμα προς υπενθύμιση του ηλεκτρονικού της μηνύματος ημερομηνίας 9.2.2021. Λόγω του ότι δεν έλαβε απάντηση στα ως άνω ηλεκτρονικά της μηνύματα, στις 22.3.2021 η Αιτήτρια απέστειλε εκ νέου ηλεκτρονικό μήνυμα στους αρχιτέκτονες του έργου για το γεγονός ότι δεν έλαβε ενημέρωση για τις πληροφορίες που ζήτησε και ότι θα έπρεπε να της αποσταλούν ώστε να μπορέσει να προχωρήσει με την κράτηση και παραγγελία των υλικών. Οι αρχιτέκτονες του έργου απάντησαν στην Αιτήτρια όπως αποταθεί στην Καθ’ ης η Αίτηση για τις διευκρινίσεις. Η Αιτήτρια προσπάθησε επανειλημμένα να επικοινωνήσει με την Καθ’ ης η Αίτηση για να λάβει τις απαραίτητες διευκρινίσεις ώστε να προχωρήσει με την κράτηση και παραγγελία των υλικών, όμως η Καθ’ ης η Αίτηση δεν ανταποκρινόταν στο κάλεσμα και οχλήσεις της Αιτήτριας.
Συνεπεία των ανωτέρω η Αιτήτρια στις 14.6.2021 απέστειλε στην Καθ’ ης η Αίτηση επιστολή, μέσω των δικηγόρων της, με την οποία την ενημέρωνε για τα ως άνω και την καλούσε όπως συμμορφωθεί με τις συμβατικές της υποχρεώσεις, περαιτέρω δε όπως επικοινωνήσει μαζί της για την υλοποίηση των όσων απέρρεαν από το Συμβόλαιο Υπεργολαβίας. Η Καθ’ ης η Αίτηση, με επιστολή των δικηγόρων της ημερομηνίας 3.8.2021, απάντησε ότι δήθεν το συμβόλαιο υπεργολαβίας δεν τέθηκε σε ισχύ καθότι δεν της είχαν αποσταλεί από την Αιτήτρια κατασκευαστικά σχέδια και ότι δεν επικοινώνησε με το αρχιτεκτονικό γραφείο ώστε να μπορέσει να προχωρήσει με την εκπόνηση τους. Με την ίδια επιστολή της η Καθ’ ης η Αίτηση ενημέρωσε για πρώτη φορά την Αιτήτρια ότι στις 16.3.2021 προχώρησε στον διορισμό άλλου υπεργολάβου κατόπιν έγκρισης του αρχιτέκτονα του Έργου.
Οι δικηγόροι της Αιτήτριας με επιστολή τους ημερομηνίας 30.8.2021, κάλεσαν την Καθ’ ης η Αίτηση όπως παύσει να ενεργεί αντισυμβατικά και όπως συμμορφωθεί με τις πρόνοιες του Συμβολαίου Υπεργολαβίας. Περαιτέρω, την ενημέρωσαν ότι σε περίπτωση που αρνείτο ή αμελούσε να πράξει τα δέοντα, η Αιτήτρια θα προχωρούσε στις προβλεπόμενες διαδικασίες για επίλυση των διαφορών που προέκυψαν με βάση τον όρο 15 του Συμβολαίου Υπεργολαβίας. Η Καθ’ ης η Αίτηση με εκ νέου επιστολή των δικηγόρων της ημερομηνίας 6.9.2021, επανέλαβε τα όσα είχε θέσει με την επιστολή της ημερομηνίας 3.8.2021. Η Αιτήτρια με επιστολή των δικηγόρων της ημερομηνίας 13.10.2021 την οποία απέστειλε στους δικηγόρους της Καθ’ ης η Αίτηση, ενημέρωσε ότι θα προχωρούσε με τις προβλεπόμενες διαδικασίες για την επίλυση της διαφοράς, δυνάμει του όρου 15 του Συμβολαίου Υπεργολαβίας προς διεκδίκηση αποζημιώσεων που υπέστη ένεκα της αντισυμβατικής συμπεριφοράς της Καθ’ ης η Αίτηση. Οι δικηγόροι της Καθ’ ης η Αίτηση με επιστολή τους ημερομηνίας 18.10.2021 απάντησαν εκ νέου στους δικηγόρους της Αιτήτριας ότι δήθεν το συμβόλαιο υπεργολαβίας ουδέποτε τέθηκε σε ισχύ και ως εκ τούτου η Αιτήτρια κωλύετο να την επικαλείται.
Συνεπεία των ανωτέρω η Αιτήτρια την 1.2.2021 με επιστολή των δικηγόρων της ενημέρωσε για την πρόθεση της όπως διοριστεί Διαιτητής, ώστε να επιλυθούν οι συμβατικές διαφορές που είχαν προκύψει. Μάλιστα με την επιστολή της πρότεινε όπως διοριστεί ως Διαιτητής ο δικηγόρος κ. Γιώργος Ιωάννου. Κάλεσε δε την Καθ’ ης η Αίτηση όπως εντός 7 ημερών από την επίδοση της εν λόγω επιστολής ανταποκριθεί στο αίτημα για διορισμό του ως άνω ατόμου ως Διαιτητή. Η εν λόγω επιστολή επιδόθηκε στην Καθ’ ης η Αίτηση την 8.2.2022. Η Καθ’ ης η Αίτηση, μέσω των δικηγόρων της, την 11.2.2022 απέστειλε επιστολή επαναλαμβάνοντας τη θέση της ότι δήθεν το Συμβόλαιο Υπεργολαβίας δεν τέθηκε σε ισχύ ένεκα της μη αποστολής σχεδίων εκ μέρους της Αιτήτριας και ως εκ τούτου η παρούσα διαφορά δεν δύνατο να παραπεμφθεί σε Διαιτησία.
Στη συνέχεια η Αιτήτρια την 30.3.2022 απέστειλε επιστολή στον κ. Γιώργο Ιωάννου με την οποία τον ενημέρωσε για τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης και κατά πόσο αποδεχόταν τον διορισμό του ως Διαιτητή για την εξέταση της παρούσας διαφοράς. Με επιστολή του ημερομηνίας 26.4.2022 ο κ. Γιώργος Ιωάννου ενημέρωσε την Αιτήτρια ότι δεν υπήρχε οποιοδήποτε κώλυμα εκ μέρους του να διοριστεί Διαιτητής, ενημερώνοντας παράλληλα για το κόστος των υπηρεσιών του.
Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ
Η Καθ’ ης η Αίτηση εναντιώθηκε στην έκδοση του αιτούμενου διατάγματος. Με την Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης την οποία καταχώρισε προβάλλει 17 συνολικά λόγους ένστασης, οι βασικοί εκ των οποίων είναι οι ακόλουθοι:
1. Το Συμβόλαιο Υπεργολαβίας ουδέποτε τέθηκε σε ισχύ και ή εγκαταλείφθηκε και/ή ματαιώθηκε, συνεπώς η ρήτρα Διαιτησίας ουδεμία εφαρμογή έχει.
2. Η Αίτηση υπόκειται σε απόρριψη καθότι δεν συνοδεύεται από ένορκη δήλωση δυνάμενη να ληφθεί υπόψη και/ή συνοδεύεται από προχρονολογημένη ένορκη δήλωση.
3. Η Αιτήτρια επί ματαίω αιτείται την παραπομπή σε Διαιτησία και/ή η Αίτηση έχει απωλέσει το αντικείμενο της, αφού η Καθ’ ης η Αίτηση προχώρησε σε διορισμό άλλου υπεργολάβου αλουμινίων, ενώ το έργο έχει ήδη αποπερατωθεί.
4. Η Αίτηση υποβλήθηκε με μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση.
5. Δεν υπάρχει διαφορά δυνάμενη να παραπεμφθεί σε επίλυση μέσω διαιτησίας.
6. Η Αιτήτρια παρέλειψε να διευκρινίσει και/ή καθορίσει και/ή εξειδικεύσει τη διαφορά την οποία επιδιώκει να παραπέμψει σε διαιτησία, ενώ η Ειδοποίηση της για παραπομπή σε Διαιτησία είναι ασαφής και παραθέτει αόριστα τις αξιούμενες ζημιές οι οποίες εν πάση περιπτώσει δεν συνάδουν νομικά με τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης.
7. Η Αιτήτρια δεν διευκρινίζει γιατί αποτάθηκε στον δικηγόρο Γιώργο Ιωάννου, ούτε και δίδει οποιεσδήποτε λεπτομέρειες αναφορικά με την εμπειρία και γνώσεις του για να αναλάβει αυτό το καθήκον, ενώ εγείρονται εύλογες αμφιβολίες για την απαιτούμενη αντικειμενικότητα και αμεροληψία που πρέπει να διέπει τη σχέση και συμπεριφορά του Διαιτητή με τα εμπλεκόμενα μέρη.
8. Η Αιτήτρια αιτείται το διορισμό δικηγόρου ως Διαιτητή, χωρίς να λάβει υπόψη ότι η υπόθεση αφορά τεχνικά θέματα που απορρέουν από το Έργο και ή το Συμβόλαιο Υπεργολαβίας.
9. Η Αιτήτρια προσπαθεί να αναγάγει τα θέματα που προκύπτουν στην παρούσα διαδικασία σε νομικά ενώ πρόκειται για ζητήματα τεχνικά και καταλληλότερο για να διοριστεί ως Διαιτητής, θα ήταν πρόσωπο καταρτισμένο σε τέτοια τεχνικά ζητήματα.
10. Εφόσον η Αιτήτρια επιθυμούσε την εκδίκαση της διαφοράς από νομικό, δεν θα έπρεπε να προωθεί διαδικασία Διαιτησίας αλλά να καταχωρήσει αγωγή στο Δικαστήριο.
H Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του διευθυντή της Καθ’ ης η Αίτηση, κ. Χρυσάνθου, στην οποία αναφέρει, μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
Ήταν ρητός ή και εξυπακουόμενος ουσιώδης όρος του Συμβολαίου Υπεργολαβίας, καθώς και της σχετικής συνεννόησης μεταξύ των διαδίκων, ότι η Αιτήτρια θα υπέβαλλε άμεσα και χωρίς καθυστέρηση προς έγκριση από τον αρχιτέκτονα του έργου, τα κατασκευαστικά σχέδια των υλικών που θα τοποθετούνταν στο Έργο και ότι σε περίπτωση που παρέλειπε να πράξει τούτο, η Καθ’ ης η Αίτηση θα δικαιούτο να προχωρήσει στο διορισμό άλλου υπεργολάβου με την έγκριση του αρχιτέκτονα.
Δεν υπήρξε έναρξη της ισχύος του Συμβολαίου Υπεργολαβίας. Η Αιτήτρια ενώ γνώριζε, ενόψει της σημαντικής φύσης και των μεγάλων απαιτήσεων του Έργου, για την αναγκαιότητα ετοιμασίας και υποβολής από μέρους της των κατασκευαστικών σχεδίων, για έγκριση και μελέτη από τον αρχιτέκτονα, τα οποία ήταν απαραίτητα για να προχωρήσει η διαδικασία ανέγερσης του Έργου, εντούτοις αδράνησε και δεν συμμορφώθηκε. Η Αιτήτρια γνώριζε ότι το έργο θα έπρεπε να συμπληρωθεί εντός 18 μηνών από την 20.5.2022 και συνεπώς ήταν επάναγκες όπως τα κατασκευαστικά σχέδια να παραδοθούν χωρίς χρονοτριβή. Περαιτέρω, η Αιτήτρια, ενώ είχε υπόψη της όλες τις σχετικές πληροφορίες, απέστελλε ηλεκτρονικά μηνύματα ζητώντας δήθεν πληροφορίες, χωρίς να εξειδικεύει ποιες είναι αυτές. Εξάλλου μέσω του Συμβολαίου Υπεργολαβίας, η Αιτήτρια αναγνώρισε και αποδέχθηκε ότι είχε γνώση όλων των όρων του κυρίως Συμβολαίου μεταξύ της Καθ’ ης η Αίτηση και του εργοδότη, στο οποίο περιλαμβάνονταν όλες οι σχετικές πληροφορίες. Το Συμβόλαιο Υπεργολαβίας ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με το κυρίως Συμβόλαιο.
Παρά το ότι αναμένετο από την Αιτήτρια να υποβάλει τα σχέδια, αυτή παρέλειψε να συμμορφωθεί, προβάλλοντας την αβάσιμη δικαιολογία ότι δεν διέθετε αρχιτέκτονα ή σχεδιαστή. Κατόπιν των πιο πάνω, περί τις αρχές Μαρτίου 2021 επικοινώνησε με τον διευθυντή της Αιτήτριας, κ. Καραπαρδάκη, όπου επιβεβαιώθηκε το ότι η μεταξύ τους συνεργασία σε σχέση με το έργο δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να προχωρήσει. Επιπλέον τον ενημέρωσε ότι ενόψει του ότι επρόκειτο για ένα πολύ σημαντικό έργο που θα έπρεπε να προχωρήσει, ο αρχιτέκτονας του Έργου ενέκρινε άλλο υπεργολάβο αλουμινίων, ο οποίος συμμορφώθηκε με όλες τις απαιτήσεις, περιλαμβανομένης και της αποστολής κατασκευαστικών σχεδίων.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Η Αίτηση στηρίζεται στο άρθρο 10 του περί Διαιτησίας Νόμου, Κεφ.4, στο άρθρο 37 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 και στους θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.2, θ.θ. 1 – 15, Δ.5 θ.θ. 1 – 5, Δ.48 θ.θ. 1, 2, 4, 8 – 12, Δ.55 και Δ.64.
Η Καθ’ ης η Αίτηση στους λόγους ένστασης της διατείνεται, μεταξύ άλλων, ότι η Αίτηση υπόκειται σε απόρριψη καθότι δεν συνοδεύεται από ένορκη δήλωση δυνάμενη να ληφθεί υπόψη και/ή διότι συνοδεύεται από προχρονολογημένη ένορκη δήλωση. Αποτελεί θέση της Καθ’ ης η Αίτηση ότι δεν υπάρχει το πραγματικό υπόβαθρο που να υποστηρίζει την Αίτηση. Λόγω του ότι πρόκειται για κομβικής σημασίας ζήτημα στην περαιτέρω πορεία της Αίτησης θεωρώ ορθότερο όπως ασχοληθώ πρωτίστως με αυτό.
Όπως προκύπτει από τον ηλεκτρονικό φάκελο της Αίτησης, αυτή καταχωρίστηκε την 21.6.2022, η δε ένορκη δήλωση του κ. Καραπαρδάκη που την υποστηρίζει φέρει ημερομηνία 20.6.2022. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της Αιτήτριας στη γραπτή τους αγόρευση υποστηρίζουν ότι το ότι η ένορκη δήλωση του κ. Καραπαρδάκη φέρει ημερομηνία προγενέστερη της καταχώρησης της Αίτησης αποτελεί παρατυπία, η οποία δεν έχει προκαλέσει οποιαδήποτε αδικία στην Καθ’ ης η Αίτηση και η οποία, εν πάση περιπτώσει, μπορεί εύλογα και δίκαια να διορθωθεί από το Δικαστήριο, ενασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια δυνάμει της Δ.64 των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Η υπόθεση Ίβρου ν. Μαυροκωνσταντή κ.ά., Πολ. Έφεση Αρ. 126/2013 ημερομηνίας 1.2.2017, ECLI:CY:AD:2017:A31, η οποία μνημονεύεται και στη γραπτή αγόρευση των ευπαίδευτων συνηγόρων της Καθ’ ης η Αίτηση, αφορούσε αίτηση για επαναφορά απορριφθείσας έφεσης. Η ένορκη δήλωση που την υποστήριζε έφερε ημερομηνία προγενέστερη της ημερομηνίας καταχώρισης της αίτησης, συγκεκριμένα η ένορκη δήλωση ήταν ημερομηνίας 29.9.2015 και η αίτηση καταχωρίστηκε την 30.9.2015. Το Ανώτατο Δικαστήριο στην απορριπτική της αίτησης απόφαση του τόνισε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Στην υπό εξέταση αίτηση παρατηρείται ότι η αίτηση για επαναφορά έφεσης γίνεται μεν με τον τίτλο και αριθμό της απορριφθείσας έφεσης αλλά χωρίς αυτή να βρίσκεται εν ζωή. Συναρτάται δηλαδή η Ένορκη Δήλωση με ανύπαρκτη, κατά το χρόνο που έγινε η όρκιση, αίτηση επαναφοράς ή Έφεση. Σύμφωνα με την Δ.39 θ.3 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, κάθε Ένορκη Δήλωση θα τιτλοφορείται "in the cause or matter in which it is sworn". Εδώ, κατά τον χρόνο που έγινε η Ένορκη Δήλωση, δεν ευρίσκοντο εν ζωή ούτε η Έφεση αλλά ούτε και η αίτηση για επαναφορά της.
Η αίτηση συνιστά αυτόνομη διαδικασία με μοναδικό επίδικο θέμα προς τελική επίλυση το κατά πόσο η απορριφθείσα έφεση θα επανέλθει.
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, το Δικαστήριο δύναται να δεχθεί μια τέτοια Ένορκη Δήλωση με ανάληψη υποχρέωσης για επανόρκιση και κατάθεση νέας Ένορκης Δήλωσης (μέσα στο ορθό πλαίσιο) (βλ. Stavros Hotels Apartments Ltd κ.α. (άνω)). Δεν μας έχουν τεθεί τέτοια στοιχεία που να εντάσσουν την περίπτωση σε εξαιρετική και συνεπώς δεν μπορεί να δοθεί άδεια προς τούτο.»
Στην αμέσως πιο πάνω υπόθεση παρατίθεται όλη η προγενέστερη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η οποία αφορά το υπό εξέταση ζήτημα. Ειδικότερα αναφέρεται η υπόθεση S.A. Constantinou Ltd κ.α. v. Marfin Popular Bank Public Co Ltd (2009) 1 A.A.Δ. 754, στην οποία συζητήθηκε το κατά πόσο ένορκη δήλωση προγενέστερης ημερομηνίας της ημερομηνίας καταχώρισης της ένστασης της εφεσίβλητης σε ενδιάμεση αίτηση θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή. Στη συγκεκριμένη υπόθεση αναφέρθηκαν επί λέξει τα ακόλουθα:
«…. Κανένας από τους θεσμούς που έχουν επικληθεί δεν απαγορεύει την υπογραφή μιας ένορκης δήλωσης πριν την καταχώριση μιας ενδιάμεσης αίτησης σε αγωγή που εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Η Διαταγή 39, Θεσμός 3 προνοεί απλά ότι μια ένορκη δήλωση θα τιτλοφορείται με το θέμα ή για το ζήτημα στο οποίο αναφέρεται. Μια ένορκη δήλωση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αντικανονική όταν αυτή καταχωρείται πριν από την καταχώριση της αγωγής, αν και το πρόβλημα θα μπορούσε να θεραπευθεί με την κατάθεση νέας ένορκης δήλωσης. Όπως έχει τονιστεί στη Stavros Hotels Apartments Ltd. κ.ά. (Aρ. 1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 389 , μια ένορκη δήλωση θεωρείται αντικανονική και δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη όταν υπογράφηκε πριν από την καταχώριση της αγωγής, αν και σε μια τέτοια περίπτωση το Δικαστήριο μπορεί να απαιτήσει την ανάληψη υποχρέωσης επανόρκισης και κατάθεση μια νέας ένορκης δήλωσης.»
Στις υποθέσεις Stavros Hotels Apartments Ltd κ.ά. (Αρ.1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 389 και Nicolaou Bros Tourist Enterprises Ltd (1999) 1 A.A.Δ. 201, ένορκη δήλωση η οποία συνόδευε ενδιάμεση αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος, θεωρήθηκε ως μη συνάδουσα με τις πρόνοιες της Δ.39, θ.3, γι’ αυτό και δεν θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο, για το λόγο ότι έφερε ημερομηνία προγενέστερη της ημερομηνίας καταχώρισης του κλητηρίου εντάλματος.
Στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της Tandum Limited (2014) 1(B) A.A.Δ. 1805, η οποία αφορούσε αίτημα για παραχώρηση άδειας καταχώρισης αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Η αίτηση δεν θα μπορούσε να επιτύχει και για ακόμα ένα λόγο. Δεν αναφέρεται στη βεβαίωση του Πρωτοκολλητή στην ένορκη δήλωση του ομνύοντα (jurat), η ημερομηνία κατά την οποία ο ομνύων ορκίστηκε ενώπιον του Πρωτοκολλητή, όπως επιτάσσει η Δ.39.Θ.10 των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να διακριβωθεί κατά πόσο όταν έγινε η ένορκη δήλωση, υφίστατο η διαδικασία σε σχέση με την οποία αυτή καταχωρήθηκε, δηλαδή η παρούσα αίτηση. Ένορκη δήλωση που προηγείται χρονικά της καταχώρησης πρωτογενούς αίτησης ή αγωγής δεν μπορεί να αποτελέσει το πραγματικό υπόβαθρο για τη χορήγηση της θεραπείας που ζητείται, αφού το περιεχόμενο της συναρτάται με ανύπαρκτη αίτηση. Η ελλιπής βεβαίωση του Πρωτοκολλητή (jurat) στην προκείμενη περίπτωση, ιδιαίτερα της αβεβαιότητας που παρουσιάζεται για την ημερομηνία της ένορκης δήλωσης, αποκτά ιδιαίτερη σημασία ενόψει της εξαιρετικής φύσεως και της δραστικής μορφής της διαδικασίας του προνομιακού εντάλματος, η οποία καθιστά την αίτηση έκθετη σε απόρριψη.»
(Η υπογράμμιση είναι δική μου)
Ό,τι αναδύεται υπό την ανωτέρω παρατεθείσα νομολογία είναι ότι, ακόμα και στις περιπτώσεις ενδιάμεσων αιτήσεων, η ένορκη δήλωση προς υποστήριξη τους, δεν θα πρέπει να φέρει ημερομηνία προγενέστερη της ημερομηνίας καταχώρισης του κλητηρίου εντάλματος ή της πρωτογενούς αίτησης, στο πλαίσιο των οποίων καταχωρείται η ενδιάμεση αίτηση, για το λόγο ότι δεν συναρτάται κατά το χρόνο της υπογραφής και όμνυσης του υπογράφοντα με υπαρκτή και εκκρεμούσα δικαστική διαδικασία.
Αναμφισβήτητα η υπό εξέταση Αίτηση συνιστά πρωτογενή διαδικασία. Αξίζει να επισημανθεί ότι στον τίτλο της περιγράφεται ως «πρωτογενής αίτηση», ενώ, όπως προκύπτει από τη νομική της βάση, στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στη Δ.55 η οποία αναφέρεται σε πρωτογενείς αιτήσεις (originating summons). Με δεδομένο δε το ότι αυτή καταχωρίστηκε την 21.6.2022, καθίσταται φανερό ότι κατά την ημερομηνία που ορκίστηκε ο κ. Καραπαρδάκης, δεν υφίστατο η υπό εξέταση Αίτηση, με αποτέλεσμα η ένορκη του δήλωση να συναρτάται με ανύπαρκτη δικαστική διαδικασία. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η ένορκη δήλωση του κ. Καραπαρδάκη δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο.
Με κάθε σεβασμό προς τους ευπαίδευτους συνηγόρους της Αιτήτριας, η θέση τους ότι πρόκειται για απλή παρατυπία, την οποία το Δικαστήριο μπορεί να θεραπεύσει, δεν με βρίσκει σύμφωνο. Πρόκειται, κατά την άποψη μου, για ουσιώδη παράλειψη, η οποία πλήττει στα θεμέλια της την παρούσα διαδικασία, γι’ αυτό και δεν θα μπορούσε να διασωθεί με την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, ως ήταν τα περιστατικά στην υπόθεση David κ.α. ν. Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ, Πολ. Έφεση 208/2012 ημερομηνίας 24.11.2017, ECLI:CY:AD:2017:A415, στην οποία υιοθετήθηκε η Wunderlich κ.ά. ν. Παναγιώτου, (1999) 1(Α) Α.Α.Δ. 366. Παρενθετικά θα ήθελα να αναφέρω ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν ζητείτο η επαναόρκιση του κ. Καραπαρδάκη.
Με βάση τα όσα έχω παραθέσει πιο πάνω καταλήγω ότι δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου έγκυρο υπόβαθρο γεγονότων, στη βάση του οποίου το Δικαστήριο θα μπορούσε να αποφασίσει επί του αιτήματος για παραπομπή σε διαιτησία.
Έχοντας κατά νουν ότι η οποιαδήποτε περαιτέρω ενασχόληση μου με την ουσία της υπόθεσης δυνατό να δημιουργήσει δεδικασμένο και, σε τέτοια περίπτωση, να αποτελέσει κώλυμα στην προώθηση από την Αιτήτρια νέας αίτησης παραπομπής σε διαιτησία, αποφάσισα όπως μη προχωρήσω στην εξέταση του ουσιαστικού αιτήματος της Αιτήτριας.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Για τους λόγους που προσπάθησα να επεξηγήσω λεπτομερώς πιο πάνω καταλήγω ότι η Αίτηση δεν μπορεί να πετύχει, γι’ αυτό και θα απορριφθεί.
Όσον αφορά τα έξοδα δεν βρίσκω λόγο για απόκλιση από το γενικό κανόνα ότι επιδικάζονται υπέρ του επιτυχόντα διαδίκου που στην προκείμενη περίπτωση είναι η Καθ’ ης η Αίτηση.
Η Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα προς όφελος της Καθ’ ης η Αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας, τα οποία υπολόγισα κατ’ αποκοπή στο ποσό των €3.000 πλέον Φ.Π.Α..
(Υπ.) …………………………………..
Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο,
Πρωτοκολλητής