ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.
Αγωγή Αρ. 1497/2018
Μεταξύ:
DAVID BURR KNOX, από το Ηνωμένο Βασίλειο
Ενάγοντα
-και-
1. MEHRAN EFTEKHAR, από τη Λεμεσό
2. TANAMERA CO LIMITED, από τη Λεμεσό
Εναγομένων
------------------
Αίτηση ημερ. 23.11.2021 για παρακοή διατάγματος
30 Μαΐου 2024
Για Ενάγοντα - Αιτητή: κα Α. Αργυρού
Για Εναγόμενο 1 - Καθ’ ου η Αίτηση: Καμμιά εμφάνιση
Εναγόμενος 1 – Καθ’ ου η Αίτηση παρών
(Χρέη μεταφραστή από τα ελληνικά και αγγλικά και αντίστροφα, εκτελεί ο κ. Α. Χάρπας)
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Ενάγοντας (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως ο Αιτητής) με την υπό εξέταση Αίτηση του επιδιώκει την έκδοση εντάλματος/διατάγματος συλλήψεως και/ή φυλακίσεως του Εναγόμενου 1 (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως ο Καθ’ ου η Αίτηση) λόγω παρακοής ή/και μη συμμόρφωσης του με το διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερομηνίας 24.6.2020, με βάση το οποίο διατάχθηκε όπως πληρώσει μέχρι την 15.10.2020 οποιοδήποτε ποσό ήθελε βρεθεί οφειλόμενο στον Αιτητή, στη βάση λογαριασμού που ο Καθ’ ου η Αίτηση θα έπρεπε να αποδώσει και που όντως απέδωσε μέσω ενόρκου δηλώσεως του ημερομηνίας 27.10.2021.
Η Αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του κ. Θεοφάνους, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Αιτητή. Σ’ αυτή αναφέρονται τα ακόλουθα:
Την 26.2.2020 εκδόθηκε τελικό διάταγμα στο πλαίσιο της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής, με το οποίο ο Καθ’ ου η Αίτηση διατάχθηκε όπως εντός τριών μηνών από την επίδοση σ’ αυτόν του εν λόγω διατάγματος, αποδώσει πλήρη λογαριασμό στον Αιτητή, μέσω ενόρκου δηλώσεως, για όλα τα ποσά που εισέπραξε, είτε απευθείας, είτε μέσω εταιρειών των οποίων είχε ή έχει τον έλεγχο ή και σχετικά με τη διαχείριση παντώς ποσού το οποίο του καταβλήθηκε κατά τη διάρκεια της περιόδου 2011 μέχρι σήμερα, σε τραπεζικούς λογαριασμούς, επενδυτικά σχέδια ή και άλλα περιουσιακά στοιχεία.
Στο πλαίσιο της επιχειρηθείσας συμμόρφωσης του προς το ανωτέρω περιγραφόμενο διάταγμα, ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρισε στο Δικαστήριο ένορκη δήλωση του ημερομηνίας 27.10.2021 με επισυνημμένη κατάσταση λογαριασμού, η οποία δεικνύει υπόλοιπο κατά την 30.6.2021, ποσό £525.530 Ηνωμένου Βασιλείου, πλέον τόκους εκ £30.404 Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και σειρά άλλων καταστάσεων που αναφέρονται σε χρόνους από το 1998 – 2000. Κατά την 24.6.2020 εκδόθηκε τελικό διάταγμα (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως το επίδικο διάταγμα) με το οποίο ο Καθ’ ου η Αίτηση διατάχθηκε όπως πληρώσει οποιοδήποτε ποσό ήθελε βρεθεί οφειλόμενο στον Αιτητή στη βάση του λογαριασμού που ο τελευταίος διατάχθηκε να αποδώσει, με βάση το διάταγμα ημερομηνίας 26.2.2020. Πιστόν αντίγραφο του επίδικου διατάγματος, δεόντως οπισθογραφημένο, επιδόθηκε στον Καθ’ ου η Αίτηση την 8.10.2020, μέσω ιδιώτη επιδότη.
Ο Αιτητής, μέσω των δικηγόρων του, απέστειλε την 29.10.2021 στους δικηγόρους του Καθ’ ου η Αίτηση ηλεκτρονικό μήνυμα με το οποίο κάλεσε τον Καθ’ ου η Αίτηση όπως μέχρι την 1.11.2021 και ώρα 12.00 μ.μ. καταβάλει το οφειλόμενο από αυτόν ποσό ως η ένορκη δήλωση του ημερομηνίας 27.10.2021, άλλως δεν θα είχε άλλη επιλογή από του να καταχωρίσει αίτηση για παρακοή διατάγματος. Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν συμμορφώθηκε με το χρονοδιάγραμμα που του τέθηκε με το ανωτέρω αναφερόμενο ηλεκτρονικό μήνυμα και ως εκ τούτου ο Αιτητής μέσω νέου ηλεκτρονικού μηνύματος ημερομηνίας 5.11.2021 που στάληκε από τους δικηγόρους του στους δικηγόρους του Καθ’ ου η Αίτηση, κάλεσε τους δικηγόρους του να συμβουλεύσουν τον πελάτη τους να μεταφέρει τα χρηματικά ποσά για τα οποία δόθηκε λογαριασμός, στον τραπεζικό λογαριασμό του Αιτητή μέχρι την 11.11.2021 ώρα 12.00 μ.μ.. Οι δικηγόροι του Καθ’ ου η Αίτηση με ηλεκτρονικό τους μήνυμα της ίδιας ημερομηνίας ενημέρωσαν τους δικηγόρους του Αιτητή ότι θα μεταφέρουν το περιεχόμενο του ως άνω ηλεκτρονικού μηνύματος στον πελάτη τους και θα επανέλθουν. Ο Καθ’ ου η Αίτηση με ηλεκτρονικό μήνυμα των δικηγόρων του ημερομηνίας 8.11.2021 ενημέρωσε τους δικηγόρους του Αιτητή ότι, μεταξύ άλλων, θα γράψει στην τράπεζα του επιδιώκοντας επιβεβαίωση ότι μόλις δοθούν οδηγίες για μεταβίβαση στο λογαριασμό του Αιτητή δεν θα υπάρξουν προαπαιτούμενα του τύπου «γνωρίστε τους πελάτες σας» ή ανάγκη να παρασχεθούν οποιαδήποτε έγγραφα που να δικαιολογούν την μεταφορά, ζήτησε δε επιβεβαίωση ότι μόλις ολοκληρωθεί η μεταφορά του ποσού για το οποίο δόθηκε λογαριασμός, η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή θα αποσυρθεί ανεπιφύλακτα. Ο Αιτητής με ηλεκτρονικό μήνυμα των δικηγόρων του της ίδιας ημερομηνίας προς τους δικηγόρους του Καθ’ ου η Αίτηση, απέρριψε το περιεχόμενο του ανωτέρω αναφερόμενου ηλεκτρονικού μηνύματος στην ολότητα του.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει εκ προθέσεως και εσκεμμένα παραβιάσει το επίδικο διάταγμα, προτίθεται δε να συνεχίσει να το παραβιάζει διά της μη πληρωμής του ποσού που έχει ευρεθεί οφειλόμενο στον Αιτητή στη βάση του λογαριασμού που ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση ετοίμασε, ως η ένορκη δήλωση του ημερομηνίας 27.10.2021.
Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ
Ο Καθ’ ου η Αίτηση εναντιώθηκε στην αιτούμενη θεραπεία. Με την Ειδοποίηση Πρόθεσης Ένστασης την οποία καταχώρισε προβάλλει, ως βασικό λόγο ένστασης, το ότι αδυνατεί ή και εμποδίζεται από του να συμμορφωθεί με το επίδικο διάταγμα για λόγους εκτός του ελέγχου του.
Η Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του Καθ’ ου η Αίτηση στην οποία αναφέρει τα ακόλουθα:
Από της έκδοσης του επίδικου διατάγματος προέβηκε σε διαβήματα για να συμμορφωθεί με αυτό, όμως η συμμόρφωση δεν είναι δυνατή για λόγους πέραν του ελέγχου του. Συγκεκριμένα, έχει λάβει νομική συμβουλή από τους δικηγόρους του στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου βρίσκονται τα χρήματα, ότι θα πρέπει να ακολουθηθεί ειδική διαδικασία, ειδικότερα αίτημα στις αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου ώστε να εξασφαλίσει εκκαθαριστικό σημείωμα (clearance) πριν την μεταφορά των χρημάτων στον Αιτητή. Ακολουθώντας τη νομική συμβουλή των δικηγόρων του, ζήτησε από αυτούς να ξεκινήσουν τη διαδικασία για εξασφάλιση του απαιτούμενου εκκαθαριστικού σημειώματος. Συνεπεία της πίεσης που του ασκήθηκε από την πλευρά του Αιτητή να στείλει στην τράπεζα του εντολή για μεταφορά των χρημάτων και να αφήσει την τράπεζα να αποφασίσει κατά πόσο η μεταφορά μπορεί να γίνει ή όχι, ζήτησε από τον δικηγόρο του (Mr. Black) να τον πληροφορήσει εάν αυτό ήταν δυνατό. Στις 6.4.2022 ο δικηγόρος του του έστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα στο οποίο αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι δεν μπορεί να γίνει οποιαδήποτε μεταφορά μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Από τα ανωτέρω αναφερόμενα διαφαίνεται ότι με βάση τον αγγλικό νόμο δεν μπορεί να προχωρήσει, τουλάχιστον όχι σ’ αυτό το στάδιο, με τη μεταβίβαση των χρημάτων στον Αιτητή.
Επιπρόσθετα, δεν μπορεί να μεταφέρει τα χρήματα για το λόγο ότι οι δικηγόροι του Αιτητή ζήτησαν όπως η μεταφορά των χρημάτων γίνει στο λογαριασμό μιας εκ των εταιρειών του Αιτητή, αντί στο δικό του λογαριασμό, παρά το ότι η εταιρεία δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τα χρήματα τα οποία κρατεί για λογαριασμό του Αιτητή.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Η Αίτηση στηρίζεται στα άρθρα 42, 43 και 44 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 και στους θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.40 θ.9 και 10, Δ.42Α θ.θ. 1, 2, 3(1)(2), 4, 8, 10, 11, 12 και 13 και Δ.48 θ.θ. 1, 2, 3 και 9.
Το άρθρο 42 του περί Δικαστηρίων Νόμου προνοεί επί λέξει τα ακόλουθα:
«Τηρoυμέvoυ oιoυδήπoτε διαδικαστικoύ καvovισμoύ έκαστov δικαστήριov θα έχη εξoυσία vα εξαvαγκάζη εις υπακoήv πρoς oιovδήπoτε διάταγμα εκδoθέv υπ' αυτoυ, διατάττov ή απαγoρεύov τηv εκτέλεσιv oιασδήπoτε πράξεως, διά πρoστίμoυ ή φυλακίσεως ή μεσεγγυήσεως πραγμάτωv. Και τo δικαστήριov δύvαται επιπρoσθέτως vα επιδικάση εις τo πρόσωπov πρoς τo συμφέρov τoυ oπoίoυ εξεδόθη τo διάταγμα τoιoύτov πoσόv υπό μoρφήv απoζημιώσεως, ως τo δικαστήριov δύvαται vα θεωρήση πρέπov.
Νοείται ότι έκαστο δικαστήριο θα έχει εξουσία τιμωρίας για παρακοή ή και εξαναγκασμού σε υπακοή σ' οποιοδήποτε διάταγμά του στις περιπτώσεις που αφορούν διάδικο σε δικαστική διαδικασία αλλά και στις περιπτώσεις που αφορούν οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, νοουμένου ότι αυτό έλαβε γνώση του διατάγματος και εν γνώσει του και ηθελημένα παροτρύνει ή συνεργεί στη μη υπακοή διατάγματος.»
Η Δ.42Α θ.1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας προνοεί επίσης τα ακόλουθα:
«Where any order is issued by any Court directing any act to be done or prohibiting the doing of any act there shall be endorsed by the Registrar on the copy of it, to be served on the person required to obey it, a memorandum in the words or to the effect following:
"If you, the within-named A.B., neglect to obey this order, by the time therein limited, you will be liable to be arrested and to have your property sequestered."»
Στην υπόθεση Μαυρονικόλα ν. Ξάνθου (2011) 1(Α) Α.Α.Δ. 293 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Όπως επιβεβαιώθηκε στην υπόθεση Krashias Shoe Factory Ltd v. Adidas Sportschuhfabriken Adi Dassier KG (1989) 1(E) Α.Α.Δ. 750, το Αρθρο 42 του περί Δικαστηρίων Νόμου 1960 (Ν.14/60), ως δικαιοδοτικό, προσδιορίζει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου για τη τιμωρία προσώπων, φυσικών ή νομικών, για την παρακοή διαταγμάτων. Προϋπόθεση ενεργοποίησης της πιο πάνω δικαιοδοσίας είναι η τήρηση των διαδικαστικών προϋποθέσεων που τίθενται με τις πρόνοιες της Δ.42 Α(1) των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Θεσμών. (Οικονομίδου v. Ph. Economides Estates Ltd (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 1145.)
Από την ιδία τη φύση της διαδικασίας παρακοής ως οιονεί ποινικής, (βλ. Ηalin v. Timur (2005) 1(Α) A.A.Δ.424), αναφύεται η ανάγκη πλήρους και αποτελεσματικής διαπίστωσης ύπαρξης των πιο κάτω προϋποθέσεων, επί ποινή ακυρότητας της διαδικασίας, (Μακρίδης (1991) 1 Α.Α.Δ. 401):
α. Ύπαρξη διατάγματος.
β. Ύπαρξη αναγκαίας οπισθογράφησης.
γ. Προσωπική επίδοση του διατάγματος.
δ. Προσωπική επίδοση της αιτήσεως παρακοής.»
Από μια αντιπαραβολή των εκατέρωθεν εκδοχών διαφαίνεται ότι αποτελεί κοινό τόπο το ότι κατά την 24.6.2020 εκδόθηκε το επίδικο διάταγμα εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση με το οποίο διατασσόταν η πληρωμή οποιουδήποτε ποσού ήθελε ευρεθεί οφειλόμενο στον Αιτητή, η οποία πληρωμή θα έπρεπε να ολοκληρωθεί μέχρι την 15.10.2020. Της έκδοσης του επίδικου διατάγματος προηγήθηκε η έκδοση εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση του διατάγματος ημερομηνίας 26.2.2020, δυνάμει του οποίου ο Καθ’ ου η Αίτηση διατάχθηκε όπως εντός τριών μηνών από την επίδοση του εν λόγω διατάγματος, αποδώσει πλήρη λογαριασμό στον Αιτητή μέσω ενόρκου δηλώσεως για όλα τα ποσά που εισέπραξε ο Καθ’ ου η Αίτηση, είτε απευθείας είτε μέσω εταιρειών των οποίων είχε ή έχει τον έλεγχο είτε σχετικά με τη διαχείριση παντώς ποσού το οποίο του καταβλήθηκε κατά τη διάρκεια της περιόδου 2011 μέχρι σήμερα, σε τραπεζικούς λογαριασμούς, επενδυτικά ταμεία ή άλλα περιουσιακά στοιχεία, τους οποίους ήλεγχε είτε άμεσα είτε έμμεσα ο Καθ’ ου η Αίτηση. Προς το σκοπό της συμμόρφωσης του με το διάταγμα ημερομηνίας 26.2.2020, ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρισε ένορκη δήλωση ημερομηνίας 27.10.2021 στην οποία επισυνάπτει κατάσταση λογαριασμού. Στη βάση της ρηθείσας κατάστασης το υπόλοιπο κατά την 30.6.2021 ανέρχεται σε £525.530 Ηνωμένου Βασιλείου περιλαμβανομένων τόκων σε £30.404 Ηνωμένου Βασιλείου.
Αποτελεί κοινά αποδεκτή θέση ότι είναι το ανωτέρω αναφερόμενο ποσό που ο Καθ’ ου η Αίτηση οφείλει να καταβάλει στον Αιτητή, δυνάμει του επίδικου διατάγματος. Θα πρέπει ακόμα να προστεθεί ότι το επίδικο διάταγμα περιλαμβάνει στο τέλος του την ακόλουθη οπισθογράφηση:
«Εάν εσείς ο πιο πάνω Εναγόμενος αρ.1, Mehran Eftekhar, αμελήσετε να υπακούσετε στο πιο πάνω διάταγμα εντός της προθεσμίας που αναφέρεται σ’ αυτόν σεις μεν υπόκειστε σε σύλληψη ή σε περιουσία σας σε κατάσχεση.»
Η ανωτέρω οπισθογράφηση προστέθηκε με διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 7.10.2020.
Πέραν των πιο πάνω, το επίδικο διάταγμα επιδόθηκε προσωπικά στον Καθ’ ου η Αίτηση κατά την 8.10.2020, όπως επιμαρτυρεί η ένορκη δήλωση επίδοσης του ιδιώτη επιδότη Πανίκου Κλείτου ημερομηνίας 14.10.2020 (Τεκμήριο 7 της ένορκης δήλωσης του κ. Θεοφάνους). Περαιτέρω, με βάση το περιεχόμενο του δικαστικού φακέλου, η υπό εξέταση Αίτηση επιδόθηκε προσωπικά στον Καθ’ ου η Αίτηση την 23.11.2021, όπως επιμαρτυρεί το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης επίδοσης του ιδιώτη επιδότη Πανίκου Κλείτου, της ίδιας ημερομηνίας.
Από τα όσα περιγράφονται πιο πάνω, καθίσταται φανερό ότι ο Αιτητής πέτυχε να ικανοποιήσει όλες τις διαδικαστικές προϋποθέσεις της Δ.42Α, όπως αυτές καταγράφηκαν στην Μαυρονικόλα ν. Ξάνθου (ανωτέρω).
Ο Καθ’ ου η Αίτηση με την ένορκη δήλωση του παραδέχεται ότι δεν συμμορφώθηκε με το επίδικο διάταγμα. Ισχυρίζεται όμως ότι δεν είναι ηθελημένα που δεν συμμορφώθηκε, αλλά για λόγους πέραν του ελέγχου του.
Στην υπόθεση Μιχαηλίδης ν. Poliakova (Αρ.1) (2011) 1 Α.Α.Δ. 356 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Η διαδικασία της αστικής παρακοής προσομοιάζει της ποινικής διαδικασίας όχι μόνο λόγω του γεγονότος ότι επιφέρει ανάλογες σοβαρές είτε οικονομικές κυρώσεις υπό τύπο προστίμου ή κατάσχεση περιουσίας, είτε ακόμη και στέρηση ελευθερίας με φυλάκιση, αλλά και διότι όλα τα τυπικά και ουσιαστικά εχέγγυα του ποινικού δικαίου πρέπει να ικανοποιούνται. (In re Bramblevale Ltd [1970] Ch. 18 και Savings and Investment Bank Ltd v. Gasco (No. 2) [1988] 1 All E.R. 975). Η αστική παρακοή κατά συνέπεια κρίνεται ως υπαρκτή μόνο εφόσον ο αιτητής ικανοποιήσει το Δικαστήριο στον αναμενόμενο βαθμό, υπερπηδώντας το βάρος απόδειξης που έχει που είναι αυτό της βεβαιότητας ενοχής πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. (Δέστε και David Bean: Injunctions 8η έκδ. (2004) σελ. 90-1 παρ. 6.18 και 6.19, όπου περιγράφεται και η όλη διαδικασία στη δικάσιμο).
…………………………………………………………………………………………
Για να καταδειχθεί παρακοή, όπως έχει λεχθεί και στην υπόθεση Μαύρος v. Στυλιανού κ.ά. (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2389, πρέπει να ικανοποιείται και η αντικειμενική υπόσταση («actus reus»), αλλά και η υποκειμενική υπόσταση («mens rea»), του αδικήματος της αστικής καταφρόνησης όπως προδιαγράφεται στο Αρθρο 42 του Νόμου αρ. 14/60. Στη δε υπόθεση Παπαχρυσοστόμου v. Σιδερά (1993) 1 Α.Α.Δ. 309, λέχθηκε με αναφορά στη Μouzouris v. Xylophagou Plantations Ltd (1977) 1 C.L.R. 287, ότι:
«...... για να στοιχειοθετηθεί η καταφρόνηση πρέπει να αποδειχθεί η ηθελημένη ανυπακοή του καθ' ου η αίτηση προς την απόφαση του δικαστηρίου, δηλαδή πρόθεση ανυπακοής προς το διάταγμα του δικαστηρίου. Το αποτέλεσμα της ανυπακοής αφ' εαυτού δεν αρκεί· πρέπει να συνοδεύεται από πρόθεση καταστρατήγησης του διατάγματος του δικαστηρίου.»
Τυχόν παράβαση των όρων ενός διατάγματος χωρίς πρόθεση ή κατά τυχαίο τρόπο δεν επιφέρει βεβαίως την καταδίκη του καθ' ου, εφόσον η συμπεριφορά του δεν κατέδειξε είτε αδιαφορία προς το διάταγμα, είτε εκ προθέσεως καταστρατήγηση των όρων του. (Δέστε Fairclough & Sons v. Manchester Ship Canal Co. (No. 2) [1897] Sol Jo 225 και Borrie & Lowe 2η έκδ. σελ. 400-1).
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο Καθ’ ου η Αίτηση στην ένορκη δήλωση του ισχυρίζεται ότι, σύμφωνα με νομική συμβουλή των δικηγόρων του, θα πρέπει να ακολουθηθεί ειδική διαδικασία για να εξασφαλιστεί από την αρμόδια αρχή του Ηνωμένου Βασιλείου (National Crime Agency) πιστοποιητικό εκκαθάρισης (clearance) πριν την μεταφορά των χρημάτων στον Αιτητή. Παρουσιάζει δε ως τεκμήριο την γνωμάτευση των δικηγόρων του, η οποία φέρει ημερομηνία 13.1.2022. (Τεκμήριο 1 της ενόρκου δηλώσεως του). Όπως ειδικότερα αναφέρεται στην εν λόγω γνωμάτευση, το γεγονός ότι το Κυπριακό Δικαστήριο διέταξε τον Καθ’ ου η Αίτηση να κάνει την πληρωμή των χρημάτων στον Αιτητή, δεν αποτελεί υπεράσπιση του Καθ’ ου η Αίτηση έναντι της νομοθεσίας για ξέπλυμά χρήματος (Money Laundering), θα πρέπει δε να ακολουθηθεί η διαδικασία η οποία περιγράφεται σ’ αυτήν. Θεωρώ δε ορθό όπως μεταφέρω αυτούσιο το ακόλουθο απόσπασμα της εν λόγω γνωμάτευσης:
«9. In the UK, the procedure for a person who is worried that a proposed transaction in which they will be involved will breach any of sections 327 to 329 of POCA (above) is to file with the National Crime Agency a request for a Defence Against Money Laundering (“DAML”) filing must set out, amongst other things, the proposed transaction, the parties and the reasons why there is a suspicion of money laundering.
10. Upon receipt, the NCA has seven working days in which to (i) give consent, or (ii) refuse consent. If no answer is given, then consent is deemed to have been given. If consent is refused (within the seven working days) then a 31-day “moratorium” period starts (and these are calendar days, not working days). During the moratorium, the NCA and the police can take further action to investigate or prevent the transaction. If no action is taken, then after the expiry of the 31 days, consent is deemed to be given. The law enforcement authorities can apply to the court to extend the moratorium period.
11. It is important to understand that a grant of a DAML is not a general permission to commit other criminal offences. It is only a defence against the money laundering offences described above in sections 327 – 329. It only provides the defence to the person(s) who file the request – not other parties who may be involved who do not make the application. Nor does the obtained or deemed consent mean the money in question is not laundered money. During the above time periods, the party seeking consent must not implement the transaction.»
Σε δεύτερο ηλεκτρονικό μήνυμα των δικηγόρων του Καθ’ ου η Αίτηση προς τον ίδιο ημερομηνίας 6.4.2022 (Τεκμήριο 2 της ενόρκου δηλώσεως του) αναφέρονται επί λέξει τα ακόλουθα:
«We have previously outlined in our letter of 13 January 2022 the steps that are required before you can transfer the funds held fοr Mr. David Knox.
You should not therefore make transfers until completion of this process which is in progress.»
Από μια αντιπαραβολή των εκατέρωθεν εκδοχών στην οποία προέβηκα, έχω παρατηρήσει ότι δεν φαίνεται να αμφισβητείται από πλευράς Αιτητή ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση θα έπρεπε να ακολουθήσει τη συγκεκριμένη διαδικασία, πριν την μεταφορά των χρημάτων στον Αιτητή. Ενόψει δε του ότι ήταν η θέση του Καθ’ ου η Αίτηση ότι θα έπρεπε να συμμορφωθεί με τα όσα τον συμβούλευσαν οι δικηγόροι του όφειλε, κατά την άποψη μου, να παρουσιάσει μαρτυρία ότι είχε υποβάλει σχετικό αίτημα προς την αρμόδια αρχή. Όμως δεν παρουσιάστηκε συγκεκριμένη μαρτυρία από τον Καθ’ ου η Αίτηση αναφορικά με την ημερομηνία υποβολής του αιτήματος στην αρμόδια αγγλική αρχή για εξασφάλιση του σχετικού πιστοποιητικού εκκαθάρισης (clearance). Δεν υπάρχει καν μαρτυρία ότι υπεβλήθη το συγκεκριμένο αίτημα είτε από τον ίδιο τον Καθ’ ου η Αίτηση, είτε από τους δικηγόρους του. Το μόνο το οποίο αναφέρει ο Καθ’ ου η Αίτηση στην ένορκη δήλωση του είναι ότι είχε ζητήσει από τους δικηγόρους του να προχωρήσουν στη διαδικασία για εξασφάλιση του απαιτούμενου πιστοποιητικού εκκαθάρισης (clearance). Καμιά άλλη πληροφορία δίνεται στην ένορκη δήλωση του, έστω κάποια επιβεβαίωση από τους δικηγόρους του για την υποβολή του αιτήματος. Απλά στο ηλεκτρονικό μήνυμα των δικηγόρων του Καθ’ ου η Αίτηση ημερομηνίας 6.4.2022 (Τεκμήριο 2 της ενόρκου δηλώσεως του) αναφέρεται γενικά και αόριστα «you should not therefore make transfers until completion of this process which is in progress». Με δεδομένο το ότι η γνωμάτευση των δικηγόρων του Καθ’ ου η Αίτηση φέρει ημερομηνία 13.1.2022, το λογικά αναμενόμενο ήταν ότι θα υποβάλλετο αμέσως ή τουλάχιστον σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από της ως άνω ημερομηνίας το σχετικό αίτημα στην αρμόδια αγγλική αρχή. Με δεδομένη δε την προθεσμία των εφτά εργάσιμων ημερών που έχει η αρμόδια αρχή για να απαντήσει, όπως αναφέρεται στην εν λόγω γνωμάτευση των δικηγόρων του Καθ’ ου η Αίτηση, το λογικά αναμενόμενο ήταν ότι μέχρι την 13.4.2022, που ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρισε την ένσταση του στην υπό εξέταση Αίτηση, θα έπρεπε να είχε δοθεί απάντηση στο αίτημα του Καθ’ ου η Αίτηση, νοουμένου ότι αυτό υποβάλλετο έγκαιρα. Δεν έχει δοθεί όμως οποιαδήποτε επεξήγηση από πλευράς Καθ’ ου η Αίτηση σε σχέση με την καθυστέρηση της αρμόδιας αρχής του Ηνωμένου Βασιλείου να απαντήσει στο αίτημα, το οποίο υπεβλήθη κατ’ ισχυρισμό στην αρμόδια αρχή. Έχοντας δε κατά νουν ότι, όπως αναφέρεται στην εν λόγω γνωμάτευση, σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή (National Crime Agency) δεν απαντήσει στο αίτημα εντός της καθορισθείσας προθεσμίας των 7 εργάσιμων ημερών, θεωρείται ότι η συγκατάθεση της έχει δοθεί, αυτό το οποίο λογικά θα ανέμενα ήταν ότι, από τη στιγμή που δεν είχε δοθεί οποιαδήποτε απάντηση στους δικηγόρους του Καθ’ ου η Αίτηση ή και στον ίδιο, θα δινόταν εντολή στην Τράπεζα του Καθ’ ου η Αίτηση για μεταφορά των χρημάτων στον Αιτητή, εφόσον πράγματι είχε υποβληθεί το σχετικό αίτημα.
Πέραν των πιο πάνω, θα πρέπει να προστεθεί ότι σε πολύ μεταγενέστερο στάδιο ο Καθ’ ου η Αίτηση επιχείρησε, μέσω αίτησης του ημερομηνίας 27.10.2022, να εξασφαλίσει την άδεια του Δικαστηρίου για να παρουσιάσει ως τεκμήρια ηλεκτρονικά μηνύματα τα οποία φέρεται να στάληκαν από τους δικηγόρους του με ημερομηνία 17.6.2022 και 16.10.2022. Στα εν λόγω μηνύματα αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι η διαδικασία για την εξασφάλιση του πιστοποιητικού εκκαθάρισης ξεκίνησε τον Μάϊο του 2022 και ότι η αρμόδια αρχή απάντησε εντός των 7 ημερών ζητώντας περισσότερες πληροφορίες. Όμως η ανωτέρω αναφερόμενη αίτηση αποσύρθηκε τελικά από τον Καθ’ ου η Αίτηση με αποτέλεσμα τα εν λόγω ηλεκτρονικά μηνύματα να μην ενταχθούν στο μαρτυρικό υλικό. Κατά συνέπεια δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει μια παρένθεση για να αναφερθεί ότι ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι τα ρηθέντα ηλεκτρονικά μηνύματα αποτελούν προϊόν πλαστογραφίας. Παρουσιάστηκε δε η προφορική μαρτυρία του δικηγόρου κ. Πιριλίδη, ο οποίος κατέθεσε ως τεκμήριο τα ηλεκτρονικά μηνύματα τα οποία του έστειλαν οι δικηγόροι του Καθ’ ου η Αίτηση, συγκεκριμένα ο κ. Duncan Black, στα οποία αναφέρεται ότι ουδέποτε ο δικηγόρος αυτός απέστειλε στον Καθ’ ου η Αίτηση τα ηλεκτρονικά μηνύματα τα οποία ο τελευταίος επεδίωξε να παρουσιάσει μέσω συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, περαιτέρω δε ότι αυτά αποτελούν προϊόν πλαστογραφίας. Όπως ακόμα αναφέρθηκε από τον κ. Πιριλίδη υπεβλήθη καταγγελία στις αστυνομικές αρχές εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση για κυκλοφορία πλαστού εγγράφου.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, τα συγκεκριμένα ισχυριζόμενα ηλεκτρονικά μηνύματα των δικηγόρων του Καθ’ ου η Αίτηση, ημερομηνίας 17.6.2022 και 26.10.2022 δεν αποτελούν μαρτυρία, αφού ο Καθ’ ου η Αίτηση επέλεξε να αποσύρει την αίτηση για εξασφάλιση αδείας παρουσίασης τους. Από τη στιγμή που δεν εντάχθηκαν στο μαρτυρικό υλικό και, κατ’ επέκταση, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο το κατά πόσο είναι ή όχι πλαστογραφημένα, είναι ζήτημα που δεν απαιτείται, κατά την άποψη μου, να εξεταστεί από το Δικαστήριο.
Εν πάση περιπτώσει θα ήθελα να επισημάνω ότι χωρίς την παρουσία μαρτυρίας από ειδικό εμπειρογνώμονα το Δικαστήριο δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε εύρημα ότι τα εν λόγω ηλεκτρονικά μηνύματα είναι πλαστογραφημένα, στηριζόμενο αποκλειστικά και μόνο στη μαρτυρία που παρουσιάστηκε από τον κ. Πιριλίδη.
Με βάση τα όσα έχω παραθέσει πιο πάνω καταλήγω ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση απέτυχε να αποδείξει στη βάση του ισοζυγίου των πιθανοτήτων ότι έχει υποβάλει αίτημα προς την αρμόδια αρχή του Ηνωμένου Βασιλείου για να εξασφαλίσει τη συγκατάθεση της για την μεταφορά των χρημάτων στο λογαριασμό του Αιτητή. Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν μπορεί να χρησιμοποιεί ως ασπίδα του τη νομική γνωμάτευση των δικηγόρων για να αμύνεται και να αποφεύγει τη συμμόρφωση του με το επίδικο διάταγμα.
Ένας επιπρόσθετος λόγος τον οποίο ο Καθ’ ου η Αίτηση προβάλλει με την ένορκη δήλωση του για τη μη συμμόρφωση του με το επίδικο διάταγμα είναι το ότι οι δικηγόροι του Αιτητή του ζήτησαν όπως η μεταφορά των χρημάτων γίνει στο λογαριασμό μιας εκ των εταιρειών του Αιτητή. Όπως ισχυρίζεται στην ένορκη δήλωση του, η εταιρεία στο λογαριασμό της οποίας του ζητήθηκε να μεταφέρει τα χρήματα δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με αυτά, τα οποία κρατεί για λογαριασμό του Αιτητή.
Είναι άξιον απορίας γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει η μεταφορά των χρημάτων στη συγκεκριμένη εταιρεία, από τη στιγμή που είναι ο Αιτητής, μέσω των δικηγόρων του, που ζήτησε την μεταφορά των χρημάτων στο συγκεκριμένο λογαριασμό. Εν πάση περιπτώσει αν ο Καθ’ ου η Αίτηση ήταν έτοιμος να μεταφέρει τα χρήματα θα μπορούσε να τα μεταφέρει σε λογαριασμό του ίδιου του Αιτητή, αντί της εταιρείας του, ώστε να συμμορφωθεί πλήρως με το επίδικο διάταγμα.
ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Με βάση τα όσα έχω παραθέσει πιο πάνω καταλήγω ότι ο Αιτητής πέτυχε να αποδείξει και την υποκειμενική υπόσταση (mens rea) της παρακοής στο επίδικο διάταγμα. Ο Καθ’ ου η Αίτηση ηθελημένα δεν συμμορφώθηκε σε αυτό.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση κρίνεται ένοχος στην Αίτηση πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
(Υπ.) ………………………………….
Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο,
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο