ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. Μιχαηλίδη, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 1114/15
Μεταξύ:
1.Yiannakis Chrysanthou Developments Ltd
2.Γιαννάκης Χρυσάνθου
3.Θεοφίλα Χρυσάνθου
Ενάγοντες/Αιτητές
και
1.Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ
2.Gordian Holdings Ltd
Εναγόμενοι/Καθ’ ων η αίτηση
Ημερομηνία: 29.7.24
Εμφανίσεις:
Για τους Ενάγοντες 2 και 3/Αιτητές: κ. Ζ. Νικολαΐδης για κκ Ζ. Ν. Νικολαΐδη ΔΕΠΕ
Για την Εναγόμενη 2 εταιρεία/Καθ’ ης η αίτηση: κα Ο. Χαραλάμπους για κκ Χρυσαφίνης και Πολυβίου ΔΕΠΕ
--------------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την υπό κρίση αίτηση ημερομηνίας 22.3.24 οι Ενάγοντες 2 και 3/Αιτητές εξαιτούνται προσωρινού διατάγματος το οποίο να απαγορεύει στην Εναγόμενη 2 εταιρεία/Καθ’ ης η αίτηση να αποξενώσει με οποιοδήποτε τρόπο και/ή μεταβιβάσει και/ή εγγράψει την κυριότητα του ακινήτου με αριθμό εγγραφής ΧΧΧΧ, Φ/Σχ ΧΧΧΧ, τεμάχιο ΧΧΧΧ το οποίο βαρύνεται με την υποθήκη ΥΧΧΧΧ/ΧΧ, από τώρα και στο εξής «το ακίνητο», στην ίδια και/ή προς όφελος οποιουδήποτε τρίτου.
Η υπό κρίση αίτηση βασίζεται σε δύο ένορκες δηλώσεις της Ενάγουσας 3 και σε μια ένορκο δήλωση κάποιου ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ. Οι Ενάγοντες 2 και 3 είναι συνιδιοκτήτες του ακινήτου στο οποίο αφορά η υπό κρίση αίτηση. Η Ενάγουσα 3 είναι σύζυγος του Εναγόμενου 2 και πλήρως εξουσιοδοτημένη από τον Εναγόμενο 2 να προβεί στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την υπό κρίση αίτηση και για λογαριασμό του.
Η υπό κρίση αίτηση υποβλήθηκε μονομερώς πλην όμως εν τέλει επιδόθηκε κατόπιν αιτήματος της πλευράς των Αιτητών και δυνάμει σχετικών οδηγιών του Δικαστηρίου. Η πλευρά της Καθ’ ης η αίτηση ενίσταται στην έκδοση του αιτουμένου διατάγματος και προς τούτο καταχώρησε Ειδοποίηση Ένστασης στην οποία εκτίθενται οι λόγοι ένστασης σύμφωνα με τους Θεσμούς της Πολιτικής Δικονομίας. Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκο δήλωση υπαλλήλου τρίτης εταιρείας η οποία δυνάμει συμφωνίας με την Καθ’ ης η αίτηση έχει αναλάβει την διαχείριση αριθμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων και συναφών συμφωνιών εξασφαλίσεων-εγγυήσεων στις οποίες περιλαμβάνονται και οι επίδικες διευκολύνσεις και οι συναφείς με αυτές εξασφαλίσεις. Ο εν λόγω υπάλληλος είναι δεόντως εξουσιοδοτημένος από την Καθ’ ης η αίτηση να προβεί στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την ένσταση.
Οι λόγοι ένστασης με αριθμούς 1 και 3 παρατίθενται αυτούσιοι:
1. H υπό κρίση Αίτηση αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας και/ή είναι έκδηλα καταχρηστική καθότι έχουν καταχωρηθεί και/ή εκδικασθεί και/ή απορριφθεί παρόμοιες και/ή πανομοιότυπες αιτήσεις ημερ. 18.05.2023 και 21.03.2023 εκ μέρους των Αιτητών και οι οποίες αφορούσαν επακριβώς το ίδιο ενυπόθηκο ακίνητο και Σύμβαση Υποθήκης και/ή τα ίδια επίδικα ζητήματα και ισχυρισμούς και/ή μέσω των οποίων έχουν εξετασθεί και/ή απορριφθεί οι ισχυρισμοί και θέσεις των Αιτητών και/ή καθ’ ότι οι Αιτητές επαναφέρουν και/ή προωθούν τους ίδιους επακριβώς ισχυρισμούς γεγονότων και/ή νομικά ζητήματα μέσω πολλαπλών διαδικασιών και αιτήσεων στα πλαίσια της παρούσας Αγωγής.
2. Ενδεχόμενη έγκριση της υπό κρίση Αίτησης θα έχει ως αποτέλεσμα την έμμεση ανατροπή και/ή απόκλιση από την απόφαση του παρόν Δικαστηρίου ημερ. 29.11.2023 ως επίσης και την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 20.04.2023, αφού το παρόν Δικαστήριο θα λειτουργήσει ως Εφετείο ομόβαθμου Δικαστηρίου με την ανατροπή της εν λόγω απόφασης.
Πράγματι της υπό κρίση αίτησης είχε προηγηθεί η αίτηση ημερομηνίας 21.3.23 η οποία καταχωρήθηκε εκ μέρους των Αιτητών και στην οποία η Καθ’ ης η αίτηση ενέστη καταχωρώντας Ειδοποίηση Ένστασης. Η αίτηση εκδικάσθηκε και εν τέλει απορρίφθηκε επί της ουσίας με αιτιολογημένη απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 20.4.23. Της αίτησης ημερομηνίας 21.3.23 ακολούθησε άλλη αίτηση των Αιτητών ημερομηνίας 18.5.23 στην οποία εγείρονταν τα ίδια ακριβώς θέματα που εγείρονταν στην αίτηση ημερομηνίας 21.3.23 και η οποία αφορούσε στο ίδιο ακίνητο και την ίδια υποθήκη που αφορούσε και η αίτηση ημερομηνίας 21.3.23. Η δεύτερη αίτηση ημερομηνίας 18.5.23 απορρίφθηκε με απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 29.11.23.
Προκύπτει από την απόφαση ημερομηνίας 29.11.23 ότι για την έκδοση της το Δικαστήριο άντλησε καθοδήγηση από την υπόθεση Μιχάλης Ρουβήμ ν. Laiki Cyprialife Limited (2011) 1 ΑΑΔ 1300. Στην πιο πάνω υπόθεση λέχθηκε ότι το Δικαστήριο διατηρεί την ευχέρεια αναθεώρησης ενδιάμεσων αποφάσεων του σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας εφόσον τεθούν υπόψη του στοιχεία που δικαιολογούν τέτοια ενέργεια. Το καθήκον του Δικαστηρίου να αποφασίζει επί νόμιμα αποδεκτής μαρτυρίας αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα που θέλει το Δικαστήριο να μην ενεργεί ως εφετείο του εαυτού του.
Παρατίθεται αυτούσιο σχετικό απόσπασμα από την απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 29.11.23:
«Στην υπό κρίση αίτηση δεν παρουσιάσθηκε οποιοδήποτε νέο στοιχείο στην βάση του οποίου να καλείται το Δικαστήριο να αναθεωρήσει την προηγούμενη απόφασή του. Δεν συνιστά νέο στοιχείο το ότι αφορμή για την υποβολή της υπό κρίση αίτησης αποτέλεσε έκδοση και αποστολή Ειδοποίησης τύπου ΙΓ, ενώ αφορμή για την υποβολή της αίτησης ημερομηνίας 21.3.23 αποτέλεσε έκδοση και αποστολή Ειδοποίησης τύπου ΙΑ. Η ουσία των δυο αιτήσεων δεν βασιζόταν στην Ειδοποίηση που εκδόθηκε και αποστάλθηκε σε καθεμιά από αυτές και η οποία αποτέλεσε αφορμή για την υποβολή τους. Η υπό κρίση αίτηση βασίζεται, λοιπόν, στα ίδια ακριβώς γεγονότα στα οποία βασίζονταν και η αίτηση ημερομηνίας 21.3.23 επί της οποίας το Δικαστήριο αποφάνθηκε και με αιτιολογημένη απόφαση απέρριψε. Ελλείψει νέων στοιχείων το Δικαστήριο δεν έχει την εξουσία να αναθεωρήσει την προηγούμενή του απόφαση. Αποτελεί κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας να καλείται το Δικαστήριο να αποφασίσει εκ νέου επί γεγονότων επί των οποίων έχει ήδη αποφασίσει. Μάλιστα στην ένορκο δήλωση που υποστηρίζει την υπό κρίση αίτηση γίνεται αναφορά στα λάθη στα οποία σύμφωνα με την πλευρά των Αιτητών υπέπεσε το Δικαστήριο στην προηγούμενη του απόφαση με σκοπό όπως το παρόν Δικαστήριο στα πλαίσια της υπό κρίση αίτησης αποστεί από αυτά. Καλείται, λοιπόν, το Δικαστήριο έκπαγλα και χωρίς αποχρώντα λόγο να ενεργήσει ως εφετείο του εαυτού του, πράγμα ανεπίτρεπτο! Φρονώ πως η πλευρά των Αιτητών παρερμήνευσε την απόφαση στην υπόθεση Ρουβήμ ανωτέρω».
Στην υπό κρίση αίτηση εγείρονται τα ίδια ακριβώς ζητήματα που ηγέρθηκαν στην αίτηση ημερομηνίας 21.3.23. Επίσης η υπό κρίση αίτηση αφορά στο ίδιο ακίνητο και την ίδια υποθήκη που αφορά και η αίτηση ημερομηνίας 21.3.23 και σε αυτήν προβάλλονται οι ίδιοι ακριβώς ισχυρισμοί που προβλήθηκαν στην αίτηση ημερομηνίας 21.3.23. Ό,τι, λοιπόν, εγείρεται στην υπό κρίση αίτηση ηγέρθη στην αίτηση ημερομηνίας 21.3.23 και αποφασίσθηκε. Με την υπό κρίση αίτηση δεν προβάλλεται κάποιο στοιχείο το οποίο να μεταβάλλει τα δεδομένα που υφίσταντο κατά την 21.3.23 και το οποίο να αναδεικνύεται ως νέο στοιχείο ικανό να θέσει το αίτημα των Αιτητών υπό αναθεώρηση. Πάντως στις ένορκες δηλώσεις που υποστηρίζουν την υπό κρίση αίτηση τέτοιο στοιχείο δεν υποδεικνύεται. Ούτε και στην γραπτή αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου των Αιτητών. Αυτό δεν κάνει εντύπωση αφού το ότι στην υπό κρίση αίτηση εγείρονται τα ίδια ακριβώς ζητήματα που ηγέρθηκαν στην αίτηση ημερομηνίας 21.3.23 το επιβεβαίωσε και ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών στις 10.6.24 με τον πλέον ρητό τρόπο. Παρατίθεται αυτούσιο μέρος του πρακτικού που τηρήθηκε από το Δικαστήριο στις 10.6.24:
«Θα πρέπει να πω ότι με την παρούσα αίτηση εγείρονται τα ίδια ακριβώς ζητήματα τα οποία ηγέρθηκαν στα πλαίσια της αίτησης ημερομηνίας 21.3.23 η οποία εκδικάστηκε από τον αδελφό σας Δικαστή κ. ΧΧΧΧ και απερρίφθη με αιτιολογημένη απόφαση ημερομηνίας 20.4.23. Δεν προτίθεμαι όμως να αποσύρω την αίτηση. Το μόνο καινούργιο γεγονός είναι το εξής: Είχε γίνει κάλεσμα από την Gordian στις 6.3.24 προς τους Ενάγοντες – Αιτητές όπως προσέλθουν στα γραφεία τους την 13.3.24 προς σκοπό εξεύρεσης λύσης στο θέμα που τους απασχολούσε. Λόγω όμως προβλημάτων υγείας των πελατών μας αυτοί εισήλθαν την 28.3.24. Για σκοπούς διασφάλισης του ακινήτου μέχρι τις διαπραγματεύσεις είχαμε θεωρήσει σωστό να καταχωρίσουμε την μονομερή αίτηση ημερομηνίας 22.3.24 ώστε να διατηρείτο το ακίνητο στην κατάσταση την οποία ήταν για σκοπούς διαπραγματεύσεων. Σήμερα δεν φαίνεται να υπάρχει περιθώριο συμφωνίας μεταξύ τους. Έγιναν κάποιες προτάσεις από τους Ενάγοντες – Αιτητές οι οποίες δεν έχουν γίνει αποδεκτές από τους Εναγόμενους και επίσης κάποιες προτάσεις από τους Εναγόμενους που δεν έγιναν αποδεκτές από τους Ενάγοντες, οπότε σήμερα δεν γίνονται πλέον συζητήσεις για εξώδικη διευθέτηση. Εκκρεμεί απλά η αγωγή».
Τα όσα ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών υπέδειξε ως καινούργια γεγονότα ουδόλως διαφοροποιούν την εικόνα των δεδομένων που υφίσταντο κατά την 21.3.23 και στα οποία το Δικαστήριο στηρίχθηκε για να εκδώσει την απόφασή του ημερομηνίας 20.4.23. Η υπό κρίση αίτηση βασίζεται, λοιπόν, στα ίδια ακριβώς γεγονότα στα οποία βασίζονταν και η αίτηση ημερομηνίας 21.3.23 επί της οποίας το Δικαστήριο αποφάνθηκε και με αιτιολογημένη απόφαση απέρριψε.
Τα πιο πάνω προδιαγράφουν την τύχη της υπό κρίση αίτησης η οποία δεν θα πρέπει να είναι διάφορη από την τύχη της αίτησης ημερομηνίας 18.5.23. Όπως αναφέρθηκε και στην απόφαση ημερομηνίας 29.11.23 ελλείψει νέων στοιχείων το Δικαστήριο δεν έχει την εξουσία να αναθεωρήσει προηγούμενη του απόφαση. Αποτελεί δε κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας να καλείται το Δικαστήριο να αποφασίσει εκ νέου επί γεγονότων επί των οποίων έχει ήδη αποφασίσει. Με την υπό κρίση αίτηση το Δικαστήριο καλείται να ενεργήσει ως εφετείο του εαυτού του, πράγμα ανεπίτρεπτο! Η υπό κρίση αίτηση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Μιχάλης Ρουβήμ ν. Laiki Cyprialife Limited (2011) 1 ΑΑΔ 1300.
Στην υπόθεση Διευθυντής των Φυλακών ν. Τζεννάρο Περέλλα (1985) 1 ΑΑΔ 217 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Η διαδικασία για την παρεµπόδιση, περιστολή, απόρριψη ή αναστολή διαδικασίας που συνιστά κατάχρηση των δικαιοδοσιών του ∆ικαστηρίου, εκπηγάζει από την ίδια τη φύση της δικαστικής λειτουργίας που έχει ως λόγο το δίκαιο και µέσο τους µηχανισµούς που προάγουν την κατίσχυσή του. Γι’ αυτό, η δικαιοδοσία για τη χρήση πρόσφορων µέσων για την παρεµπόδιση κατάχρησης των δικαιοδοσιών είναι σύµφυτη, ενυπάρχει σε κάθε ∆ικαστήριο, απόρροια της κυριαρχίας των ∆ικαστηρίων στους µηχανισµούς για την απονοµή της δικαιοσύνης. Τα µέσα για την αποτροπή της κατάχρησης της δικαιοδοσίας του ∆ικαστηρίου, δε συναρτούνται µε οποιοδήποτε συγκεκριµένο διάταγµα ή διατάγµατα· µπορεί να προσλάβουν οποιαδήποτε µορφή που επιβάλει η ανάγκη στη συγκεκριµένη περίπτωση για την περιφρούρηση του σκοπού για τον οποίο παρέχονται οι δικαιοδοσίες του Δικαστηρίου ......................................................................................................
Στην Constantinides v. Vima Ltd (1983) 1 C.L.R. 348, αποφασίστηκε ότι τα κυπριακά δικαστήρια έχουν την ίδια εξουσία, όπως και τα αγγλικά δικαστήρια, να ελέγχουν τις διαδικασίες προς αποφυγή καταχρήσεων της δικαστικής διαδικασίας. Η κατάχρηση της διαδικασίας µπορεί να προσλάβει πολλές µορφές· ανάλογα ευρεία είναι και η δικαιοδοσία του ∆ικαστηρίου για την παρεµπόδισή της».
Η υποβολή της υπό κρίση αίτησης συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας. Οι λόγοι ένστασης με αριθμούς 1 και 3, επομένως, ευσταθούν. Ως τέτοια η υπό κρίση αίτηση θα πρέπει ν’ αποτραπεί και να παρεμποδισθεί. Ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται µε την απόρριψη της. Η εξέταση των λοιπών λόγων ένστασης παρέλκει.
Σύμφωνα με τον συνήθη κανόνα τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα. Λόγος να αποστώ από τον κανόνα αυτό δεν συντρέχει. Ενόψει του ότι η πλευρά των Αιτητών επιχείρησε για δεύτερη φορά να προωθήσει αίτηση η οποία συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου και για τον ίδιο λόγο όπως η αμέσως προηγούμενη κρίνω ότι τα έξοδα στα οποία θα καταδικασθεί η πλευρά των Αιτητών θα πρέπει να είναι άμεσα πληρωτέα.
Συνακόλουθα η υπό κρίση αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Εναγόμενης 2/Καθ’ ης η αίτηση και εναντίον των Εναγόντων 2 και 3/Αιτητών αλληλεγγύως και/ή κεχωρισμένως όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο και θα είναι άμεσα πληρωτέα.
(Υπ.) .…………...………………
Π. Μιχαηλίδης, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής