ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.
Αγωγή Αρ. 1024/2023
iJustice
Μεταξύ:
Άγγελου Παφίτη
Ενάγοντα
-και-
1. Αντρέα Ιερείδη άλλως Άντη Ιερίδης
2. Robotower Limited
Εναγομένων
----------------------------
Αίτηση ημερ. 19/07/2023
24 Ιουλίου 2024
Για Ενάγοντα – Αιτητή: κα Μ. Κωνσταντίνου για Α. Γ. Παφίτης & Σία ΔΕΠΕ
Για Εναγόμενους 1 και 2 – Καθ’ ων η Αίτηση: κ. Κ. Κουντούρης για Χαραλάμπους, Κουντούρης & Σία
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
O Ενάγοντας (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως ο Αιτητής) με την υπό εξέταση Αίτηση του αξιώνει την έκδοση διατάγματος με το οποίο να προστίθεται ως Εναγόμενη 3 στην παρούσα αγωγή η εταιρεία Ixiona Trading Limited.
H Αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του Αιτητή, στην οποία αναφέρει τα ακόλουθα:
Είναι δικηγόρος, μοναδικός διευθυντής και κάτοχος ολόκληρου του μετοχικού κεφαλαίου της δικηγορικής εταιρείας Α. Γ. Παφίτης & Σία ΔΕΠΕ. Είναι επίσης ο τελικός ιδιοκτήτης του τεμαχίου υπ’ αριθμό εγγραφής 0/7646, μέσω της εταιρείας του Contemporay Living Developments Limited, εντός του οποίου ανεγέρθηκαν τα γραφεία της δικηγορικής του εταιρείας. Στα νοτιοανατολικά του προαναφερόμενου ακινήτου του βρίσκεται το ακίνητο με αριθμό εγγραφής 0/7805, αντικείμενο της παρούσας αγωγής (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως το επίδικο ακίνητο). Ως αναφέρει και στην ένορκη του δήλωση ημερομηνίας 7.6.2023, η οποία υποστηρίζει την αίτηση του της ίδιας ημερομηνίας για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, περί τις αρχές Νοεμβρίου 2022 του τηλεφώνησε ο Εναγόμενος 1 και τον ρώτησε κατά πόσο γνωρίζει τον ιδιοκτήτη του επίδικου ακινήτου καθότι, ως του ανέφερε, ο ίδιος, η σύντροφος του και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Robomarkets / Roboforex, ενδιαφέρονταν να το αγοράσουν. Ο Εναγόμενος 1 του παρέστησε ότι ενεργούσε για τον εαυτό του καθώς και για τους ως άνω συνεργάτες του και ότι είχε εξουσιοδότηση από αυτούς να διαχειριστεί το θέμα της αγοράς του επίδικου ακινήτου.
Γνώριζε τον ιδιοκτήτη του επίδικου ακινήτου και μάλιστα επέδειξε ενδιαφέρον και ο ίδιος για την αγορά μέρους του, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως χώρος στάθμευσης για το προσωπικό και τους πελάτες της δικηγορικής του εταιρείας, κάτι το οποίο αποκάλυψε στον Εναγόμενο 1. Στις 14.11.2022 ο Εναγόμενος 1 του επιβεβαίωσε τη συμφωνία τους για συνεργασία με σκοπό την απο κοινού αγορά του επίδικου ακινήτου. Κατόπιν αυτού επικοινώνησε με τους ιδιοκτήτες του επίδικου ακινήτου. Στις 18.11.2022, σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της δικηγορικής του εταιρείας, συμφωνήθηκαν τα τετραγωνικά μέτρα που θα αγόραζε η κάθε πλευρά, δηλαδή η πλευρά του Εναγόμενου 1 και των συνεργατών του και η δική του πλευρά. Συμφώνησαν ότι αμφότερες οι πλευρές θα μπορούσαν να καταβάλουν το μέγιστο ποσό των €7.205.100 πλέον Φ.Π.Α.. Συμφώνησαν επίσης ότι, όποια και να ήταν η τελική τιμή πώλησης του επίδικου ακινήτου, εκάστη πλευρά θα κατέβαλλε το ποσό που αντιστοιχούσε στο εμβαδό που συμφωνήθηκε. Στη συνέχεια συμφώνησε με τους ιδιοκτήτες του επίδικου ακινήτου όπως διενεργηθεί η πράξη πώλησης του στο ποσό των €7.000.000, νοουμένου ότι η πράξη θα ολοκληρωνόταν γρήγορα. Ζήτησε από τον Εναγόμενο 1 να του επιβεβαιώσει ότι υπήρχαν τα χρήματα και ανέμενε να του σταλεί από τον Εναγόμενο 1 κατάσταση λογαριασμού. Περαιτέρω στις 19.11.2022 ο Εναγόμενος 1 του ανέφερε ότι η αγορά του επίδικου ακινήτου θα γινόταν μέσω εταιρείας, η οποία δεν είχε ακόμα εγγραφεί. Στην ουσία η συμφωνία τους περιλάμβανε και την Εναγόμενη 2, η οποία ενεγράφη στις 16.12.2022.
Όπως διαφάνηκε από την ένσταση των Εναγομένων στην αίτηση του για την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, ιδιοκτήτες του επίδικου ακινήτου δεν είναι οι Εναγόμενοι 1 και 2, αλλά κάποιο άλλο πρόσωπο. Κατόπιν έρευνας στο αρχείο του Εφόρου Εταιρειών, διαπίστωσε ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2 αγόρασαν τελικά τις μετοχές της εταιρείας η οποία ήταν η ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου, ήτοι της Ixiona Trading Limited, και με αυτό τον τρόπο κατέστησαν οι ιδιοκτήτες του. Μοναδικός μέτοχος στην εν λόγω εταιρεία είναι η Εναγόμενη 2 και διευθυντές της ο Εναγόμενος 1 μαζί με κάποια Yana Akchurina.
Η επίλυση της αντιδικίας στην παρούσα αγωγή επηρεάζει άμεσα τα δικαιώματα της Ixiona Trading Limited, η οποία και θα πρέπει να καταστεί διάδικο μέρος. Η προσθήκη της θα καταστήσει δυνατή την αποτελεσματική επίλυση όλων των επίδικων θεμάτων ανάμεσα σε όλα τα επηρεαζόμενα πρόσωπα.
Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ
Οι Εναγόμενοι 1 και 2 εναντιώθηκαν στην έκδοση του αιτούμενου διατάγματος. Με την Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης, την οποία καταχώρισαν, προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους ένστασης:
(α) Η προτεινόμενη Εναγόμενη αρ.3 δεν έχει παρανομήσει και γενικά δεν έχει πράξει το παραμικρό, ούτε και έχει σχέση με τα επίδικα θέματα.
(β) Ο Αιτητής δεν αποκάλυψε όλα τα γεγονότα και δεδομένα της υπόθεσης, ερμηνεύει γεγονότα κατά το δοκούν, χωρίς η ερμηνεία να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
(γ) Ο Αιτητής προέβη σε αυθαίρετα συμπεράσματα και διαπιστώσεις τα οποία δεν στηρίζονται στα γεγονότα και δεν επιβεβαιώνονται από αυτά, παραπλανώντας ταυτόχρονα το Δικαστήριο.
(δ) Ο Αιτητής δεν έχει αποδείξει την ύπαρξη οποιοσδήποτε συμφωνίας του με τον Εναγόμενο/Καθ’ ου η Αίτηση 1.
(ε) Αντικείμενο της αγωγής είναι η κατ’ ισχυρισμό παράβαση συμφωνίας μεταξύ Αιτητή και Εναγόμενου 1 και/ή Εναγόμενων 2 και όχι το επίδικο ακίνητο.
(στ) Δεν στοιχειοθετήθηκε οποιοσδήποτε από τους ισχυρισμούς του Αιτητή οι οποίοι αποτελούν την βάση της αγωγής του.
Η Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του Εναγόμενου 1. Σ’ αυτήν βασικά αρνείται την ισχυριζόμενη εκ μέρους του Αιτητή από κοινού συμφωνία για αγορά του επίδικου ακινήτου. Περαιτέρω ισχυρίζεται ότι ήταν υποχρέωση του Αιτητή να πληροφορηθεί τον ιδιοκτήτη του επίδικου ακινήτου πριν προχωρήσει στην καταχώριση της παρούσας αγωγής, ως και της αίτησης για έκδοση των ενδιάμεσων διαταγμάτων. Ο δε ιδιοκτήτης του επίδικου ακινήτου ήταν πάντοτε ο ίδιος. Το Δικαστήριο προχώρησε και εξέδωσε τα ενδιάμεσα απαγορευτικά διατάγματα εναντίον αμφοτέρων των Εναγομένων, στη βάση των αναληθών γεγονότων που παρουσίασε ο Αιτητής.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Η Αίτηση στηρίζεται στους θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.9 θ.θ. 4, 5, 6, 7, 10 και 11, Δ.25 και Δ.48 θ.θ. 2 και 3.
Η Δ.9 θ.10 προνοεί τα ακόλουθα:
«No cause or matter shall be defeated by reason of the misjoinder or non-joinder of parties, and the Court may in every cause or matter deal with the matter in controversy so far as regards the rights and interests of the parties actually before it. The Court or a Judge may, at any stage of the proceedings, either upon or without the application of either party, and on such terms as may appear to the Court or Judge to be just, order that the names of any parties improperly joined, whether as plaintiffs or as defendants, be struck out, and that the names of any parties, whether plaintiffs or defendants, who ought to have been joined, or whose presence before the Court may be necessary in order to enable the Court effectually and completely to adjudicate upon and settle all the questions involved in the cause or matter, be added. No person shall be added as a plaintiff suing without a next friend, or as the next friend of a plaintiff under any disability, without his own consent in writing thereto. Every party whose name is so added as defendant shall be served with a writ of summons or notice in manner provided by Rule 11 of this Order or in such manner as may be prescribed by any special order, and the proceedings as against such party shall be deemed to have begun only on the service of such writ or notice.»
Στην υπόθεη Korkut v. Γεωργίου (2007) 1 Α.Α.Δ. 1213 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Για να προστεθεί ένα πρόσωπο ως διάδικος δυνάμει της Δ.9, θ.10 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών θα πρέπει να κριθεί ως αναγκαίος διάδικος. Βασικό κριτήριο για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για την προσθήκη διαδίκου, είναι κατά πόσο θα επηρεαστούν άμεσα τα νομικά δικαιώματα ή τα οικονομικά του συμφέροντα και ιδιαίτερα όταν υπάρχουν υπό αμφισβήτηση ή επηρεάζονται ιδιοκτησιακά δικαιώματα ή συμφέροντα σε περιουσία όπου οι νόμιμοι ιδιοκτήτες πρέπει να αντιπροσωπεύονται.
Για το εάν ένας διάδικος είναι αναγκαίος ή όχι, το Δικαστήριο διατηρεί διακριτική ευχέρεια. Μελέτη της Αγγλικής νομολογίας αποκαλύπτει διάφορες σχολές σκέψης για τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου δυνάμει της Δ.9, θ.10. (Βλ. Amon v. Raphael και Tuck & Sons Ltd. [1956] 1 All E.R. 273 και Gurtner v. Circuit [1968] 1 All E.R. 328). Όμως στην Κύπρο επικράτησε η σχολή η οποία αναγνωρίζει ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο. (Βλ. Mepa Underwriting Management Ltd. κ.ά. v. Αγροτικής Ανώνυμης Ελληνικής Εταιρείας Γενικών Ασφαλειών (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 772).
Όπως έχει διαφανεί, ο λόγος για τον οποίο ο Αιτητής επιδιώκει την προσθήκη ως συνεναγομένης της εταιρείας Ixiona Trading Limited, είναι το ότι είναι η ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου, κάτι το οποίο, ως ισχυρίζεται, περιήλθε εις γνώση του εκ των υστέρων, με την καταχώριση της ένστασης των Εναγομένων στην αίτηση του ημερομηνίας 7.6.2023 για την έκδοση ενδιάμεσων προσωρινών διαταγμάτων. Αυτός δε, ήταν και ο λόγος για τον οποίο δεν περιέλαβε αρχικά στην αγωγή του ως Εναγόμενη και την ανωτέρω εταιρεία. Θα πρέπει δε να επισημανθεί ότι στις θεραπείες που αξιώνει ο Αιτητής με το γενικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα του περιλαμβάνεται και δήλωση ή και διάταγμα ή και απόφαση ότι η Εναγόμενη 2 κρατεί προς όφελος του, δυνάμει καταπιστεύματος (trust), μέρος του επίδικου ακινήτου. Περαιτέρω, ο Αιτητής πέτυχε την έκδοση εναντίον της Εναγόμενης 2 ενδιάμεσου απαγορευτικού διατάγματος με το οποίο απαγορεύετο σ’ αυτήν να αποξενώσει το μέρος του επίδικου ακινήτου, το οποίο σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, αγόρασε από κοινού με τον Εναγόμενο 1, ο οποίος εκπροσωπούσε και την Εναγόμενη 2. Η Εναγόμενη 2 όμως, με βάση το παρουσιασθέν μαρτυρικό υλικό, δεν είναι ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου. Η Εναγόμενη 2, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Αιτητή, απέκτησε τις μετοχές της εταιρείας Ixiona Trading Limited, η οποία, ως έχει ήδη αναφερθεί, είναι ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου.
Κάτω από τα δεδομένα τα οποία έχω παραθέσει πιο πάνω θεωρώ ότι, αφ’ ης στιγμής προβάλλεται εκ μέρους του Αιτητή αξίωση η οποία επηρεάζει τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα της εταιρείας Ixiona Trading Limited, αυτή αποτελεί αναγκαίο διάδικο γι’ αυτό και επιβάλλεται η προσθήκη της ως συνεναγόμενης. Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο η θέση του Αιτητή ότι η προσθήκη της θα καταστήσει δυνατή την πλήρη και αποτελεσματική εκδίκαση όλων των επίδικων θεμάτων μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων μερών. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να μνημονευθεί και η γνωστή νομολογιακή αρχή ότι σε αγωγές που έχουν ως αντικείμενο ακίνητη ιδιοκτησία πρέπει να συνενώνονται ως διάδικοι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, άλλως η όλη διαδικασία θα είναι θνησιγενής και άκυρη (Γεωργιάδου ν. Γεωργιάδη (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 1210, Τσιτσινίδης ν. Ρεσιάτ (1993) 1 Α.Α.Δ. 429 και Hadjipetrou v. Petsoloucas (1985) 1 C.L.R. 83).
Δεν θα διαφωνούσα με τη θέση των Εναγομένων ότι ήταν υποχρέωση του Αιτητή να πληροφορηθεί τον ιδιοκτήτη του επίδικου ακινήτου πριν προχωρήσει στην καταχώριση της παρούσας αγωγής. Θα μπορούσε για παράδειγμα να εξασφάλιζε πιστοποιητικό έρευνας από το αρμόδιο κτηματολογικό γραφείο, μέσω του οποίου θα ενημερωνόταν για τον ιδιοκτήτη του επίδικου ακινήτου. Η παράλειψη όμως του Αιτητή να πληροφορηθεί έγκαιρα για τον ιδιοκτήτη του, δεν θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για την τύχη της παρούσας Αίτησης. Επισημαίνεται ότι αυτή έχει καταχωριστεί σε αρχικό στάδιο της δικαστικής διαδικασίας, πριν ακόμα καταχωριστεί η Έκθεση Απαίτησης.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Με βάση τα όσα έχω αναφέρει πιο πάνω καταλήγω ότι η Αίτηση θα πρέπει να πετύχει και να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα.
Καθ’ όσον αφορά τα έξοδα δεν βλέπω οποιοδήποτε λόγο για απόκλιση από το γενικό κανόνα ότι επιδικάζονται υπέρ του επιτυχόντα διαδίκου που στην προκείμενη περίπτωση είναι ο Αιτητή.
Εκδίδονται διατάγματα ως οι παράγραφοι Α και Β της Αίτησης. Το τροποποιημένο κλητήριο ένταλμα να καταχωριστεί εντός 15 ημερών από σήμερα.
Επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή – Ενάγοντα και εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση – Εναγομένων 1 και 2 τα έξοδα της παρούσας Αίτησης τα οποία υπολόγισα κατ’ αποκοπή στο ποσό των €4.000 πλέον Φ.Π.Α..
Η Αίτηση ημερομηνίας 6.7.2023 ορίζεται γι’ ακρόαση την 6.11.2024, ώρα 09:00. Το προσωρινό διάταγμα θα παραμείνει σε ισχύ μέχρι τότε.
(Υπ.) ……………………………………
Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο,
Πρωτοκολλητής