ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Πασιαρδή, Ε.Δ.

Αρ. Αγωγής: 91/2024 (i-Justice)

Μεταξύ:

 

Σωφρόνης Κυριάκου

 

                                                                                                        Ενάγοντας

-και-

 

                                                                                                Νίκος Παναγιώτου

                                                                                    Εναγόμενος

 

Αίτηση ημερομηνίας 21/03/2024 για παραπομπή της υπόθεσης στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων

 

Ημερομηνία26 Αυγούστου 2024

Εμφανίσεις:

Για τον Εναγόμενο/Αιτητή: κ. Γ. Κωνσταντίνου για Στέλιος Αμερικάνος & Σία Δ.Ε.Π.Ε

Για τον Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση: κα Μ. Ιακώβου για Μάριος Χαρτσιώτης & Σία Δ.Ε.Π.Ε

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Εισαγωγή

 

1.    Στις 11/10/2023 ο Ενάγοντας («Καθ’ ου η Αίτηση») καταχώρησε την παρούσα απαίτηση σύμφωνα με τις πρόνοιες του Μέρους 8 των Νέων Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας εναντίον του Εναγόμενου («Αιτητή») με την οποία αξιώνονται, μεταξύ άλλων, η i) έκδοση διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται ο Εναγόμενος όπως παραδώσει ελευθέρα κατοχή υποστατικού επί ακινήτου ιδιοκτησίας του Ενάγοντα και ii) όπως ο Εναγόμενος καταβάλει συγκεκριμένα ποσά ως αποζημιώσεις και/ή ενδιάμεσα κέρδη λόγω παράνομης επέμβασης στο ακίνητο του Ενάγοντα.

 

 

Αίτηση

 

2.    Στις 21/03/2024 ο Αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση με την οποία αιτείται διάταγμα «που να διατάσσει τη παραπομπή της υπόθεσης στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεως Λεμεσού – Πάφου»«Αίτηση»). Η υπό κρίση Αίτηση βασίζεται στο Μέρος 8 και στο Μέρος 12.1, παράγραφοι 1 έως 3 και των Νέων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, στα άρθρα 21 και 22 του Περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960, στον Περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1983 (21/1983), στη Νομολογία των Κυπριακών Δικαστηρίων και στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Την Αίτηση υποστηρίζει ένορκη δήλωση του Αιτητή (Ε/Δ ΝΠ) της οποίας το περιεχόμενο θα συνοψίσω.

 

3.    Το μόνο ουσιαστικό που αναφέρεται σε αυτή είναι ότι έχει διαβάσει το σύνολο της  μαρτυρίας που υποβλήθηκε από τον Αιτητή στα πλαίσια της απαίτησης του και διαφωνεί με την παράγραφο 6 αυτής ότι το ακίνητο βρίσκεται εκτός των περιοχών που ελέγχονται από το Ενοικιοστάσιο.  Απεναντίας αναφέρει ότι το ακίνητο εμπίπτει εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Μοναγρουλλίου και ο οποίος εμπίπτει σε ελεγχόμενη περιοχή για σκοπούς του Περί Ενοικιοστασίου Νόμου. Αυτό σύμφωνα με την νομική συμβουλή που λαμβάνει οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν έχει παρουσιαστεί μαρτυρία που να δικαιολογεί το γεγονός ότι το επίδικο ακίνητο είναι εκτός της ελεγχόμενης από το ενοικιοστάσιο περιοχής και για αυτό ζητά να παραπεμφθεί η διαφορά στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων.

 

Ένσταση

4.    Ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρισε την ένσταση του στις 28/05/2024 και με αυτή προβάλλονται 6 συνολικά λόγοι ένστασης ως προς το γιατί η υπό κρίση Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Συνοπτικά αποδιδόμενοι, οι λόγοι ένστασης επικεντρώνονται κυρίως στο ότι: α) Η Αίτηση είναι αόριστη και δεν καταγράφονται σε αυτή λόγοι παραπομπής της διαφοράς στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού - Πάφου, β) τόσο το αιτητικό όσο και η νομική βάση της αίτησης είναι λανθασμένα γ) η μαρτυρία που προσκόμισε ο Αιτητής είναι γενική και αόριστη και δεν υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του και δ) το ακίνητο δεν καλύπτεται από τον Περί Ενοικιοστασίου Νόμου (Ν.23/1983). Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του Καθ΄ ου η Αίτηση (Ε/Δ ΣΚ) αλλά και του κ. Ανδρέα Ζωδιάτη  (Ε/Δ ΑΖ) το περιεχόμενο των οποίων θα συνοψίσω.

 

 

 

Ένορκη Δήλωση Καθ΄ ου η Αίτηση

 

5.    Στην Ε/Δ ΣΚ ο Καθ’ ου η Αίτηση αναφέρει ότι είναι ο ιδιοκτήτης τεμαχίου που βρίσκεται στην Κοινότητα Μοναγρουλλίου της Επαρχίας Λεμεσού και επισυνάπτει τον τίτλο ιδιοκτησίας, εντός του οποίου βρίσκεται το ξυλουργείο που ενοικίαζε ο Αιτητής δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 01/04/2021. Αναφέρει ότι το ξυλουργείο βρίσκεται στην οδό Νίκης, Μοναγρούλλι, Λεμεσό, πάνω από τον αυτοκινητόδρομο Λεμεσού – Πάφου και ότι το ενοικιαστήριο έγγραφο έληξε στις 01/04/2023 και δεν ανανεώθηκε. Παραπέμπει σχετικά ως προς τούτο σε παραγράφους της ένορκης δήλωσης ημερομηνίας 12/02/2024 που καταχώρισε με το έντυπο απαίτησης του.

 

6.    Δηλώνει ότι όπως λαμβάνει ενημέρωση από τους δικηγόρους του αλλά και από τον εκτιμητή κ. Άγγελο Αγαθαγγέλου και κο Ανδρεά Ζωδιάτη μέρος της κοινότητας Μοναγρουλιού κάτω από τον αυτοκινητόδρομο Λεμεσού - Πάφου εμπίπτει εντός του Ενοικιοστασίου ενώ το υπόλοιπο μέρος δεν εμπίπτει. Με δεδομένο ότι το ακίνητο βρίσκεται πάνω από τον αυτοκινητόδρομο στη βάση των όσων αντιλαμβάνεται από τον χάρτη με αριθμό 5611 θεωρεί ότι το ακίνητο είναι εκτός του ενοικιοστασίου και αναφέρει ότι ο Αιτητής δεν έχει προσκομίσει οποιαδήποτε μαρτυρία ότι το ακίνητο εμπίπτει στο ενοικιοστάσιο και δεν μπορεί να ελπίζει ότι η πλευρά του δεν θα μπορεί να αποδείξει ότι αυτό δεν εμπίπτει στο Ενοικιοστάσιο. Στη συνέχεια περιγράφει το ιστορικό ανέγερσης του υποστατικού επί του ακινήτου με δικά του έξοδα το 1998, όταν ακόμη  το ακίνητο άνηκε στην μητέρα του. Δηλώνει ότι το χρησιμοποιούσε ως αποθήκη μέχρι και το 2003 όπου μετά άρχισε να το διαθέτει προς ενοικίαση, λόγω οικονομικών δυσκολιών

 

Ένορκη Δήλωση Ανδρέα Ζωδιάτη

 

7.    Στην Ε/Δ ΑΖ καταγράφεται η ιδιότητα του ως βοηθός εκτιμητής στο γραφείο Angelos C. Agathangelou Surveyors LLC και παρατίθενται στοιχεία του βιογραφικού του και η πολύχρονη εμπειρία του. Επί της ουσίας της Αίτησης αναφέρει ότι λόγω της εμπειρίας του είναι σε θέση να εντοπίζει από τους χάρτες του ενοικιοστασίου που καθορίζονται με την Κ.Δ.Π 519/2007 αν ένα ακίνητο εμπίπτει στους ελεγχόμενους χώρους του ενοικιοστάσιο ή όχι νοουμένου ότι έχει στην κατοχή του τον τίτλο ιδιοκτησίας του ακινήτου. Με τη χρήση εργαλείων μέτρησης στον υπολογιστή του αλλά και μέσω της Πύλης του Κτηματολογίου πλέον εντοπίζει εύκολα που βρίσκεται το κάθε ακίνητο και μπορεί να τοποθετήσει στον τοπογραφικό χάρτη με αριθμό 5611 στον οποίο υπάρχει αναφορά στην Κ.Δ.Π 519/2007. Επιπλέον, αναφέρεται σε επιτόπια εξέταση που πραγματοποιήθηκε στις 27/06/2023 στο ακίνητο μαζί με τον κο Άγγελο Αγαθαγγέλου και έχει επιβεβαιώσει ότι το ακίνητο βρίσκεται πάνω από τον αυτοκινητόδρομο Λεμεσού – Λευκωσίας κάτι το οποίο καθιστά εύκολο το έργο του να εξακριβώσει κατά πόσο το ακίνητο εμπίπτει στις ελεγχόμενες περιοχές καθότι το μέρος των περιοχών της Μονής και Μοναγρουλλίου που βρίσκονται στο Ενοικιοστάσιο είναι κάτω από τον αυτοκινητόδρομο.

 

8.    Περαιτέρω, επισυνάπτει το σχετικό μέρος του τοπογραφικού χάρτη 5611 των ελεγχόμενων περιοχών του Ενοικιοστασίου και στον οποίο έχει σημαδέψει με κόκκινο που βρίσκεται το ακίνητο, δηλαδή εκτός περιοχής που καλύπτεται από το Ενοικιοστάσιο. Επισύναψε ως τεκμήρια αντίγραφο του τίτλου ιδιοκτησία του ακινήτου, μέρος από χάρτες που σχετίζονται με την παρούσα Αίτηση από την Πύλη Κτηματολογίου και κατόπιν μετρήσεων στις οποίες έχει προβεί καταδεικνύεται ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ακίνητο δεν εμπίπτει στις ελεγχόμενες περιοχές Ενοικιοστασίου.

 

 

Ακρόαση της Αίτησης

9.    Η ακρόαση της Αίτησης διεξήχθη αποκλειστικά στη βάση των αντίστοιχων ένορκων δηλώσεων που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση. Ουδείς εκ των ενόρκως δηλούντων αντεξετάστηκε. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων προσκόμισαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις και αγόρευσαν προφορικά.

 

10. Επισημαίνω, ότι τα επιχειρήματα και όλη η μαρτυρία που προσκομίσθηκε, αμφότερων των πλευρών, εξετάστηκαν σε όλη τους την εμβέλεια από το Δικαστήριο χωρίς να υπάρχει ανάγκη ειδικής επίκλησής τους καθότι δεν αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αιτιολόγησης δικαστικής απόφασης ειδική αναφορά ή πραγμάτευση κάθε επιχειρήματος που προβάλλεται. (BITONIC LTD v. BΑNK OF MOSCOW-BANK JOINT STOCK COMPANY ΠΡΩΗΝ JOINT STOCK COMMERCIAL BANK "BANK OF MOSCOW" (OPEN JOINT-STOCK COMPANY), Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 117/2018, 16/3/2022, Νίκος Οδυσσέα ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 490).

Νομική Πτυχή και Συμπεράσματα

 

Δικαιοδοσία Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων

11. Ο Περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1983 (Ν.23/1983 – εφεξής «ο Νόμος») καθίδρυσε τα Δικαστήρια Ελέγχου Ενοικιάσεων και όπως εύστοχα και περιεκτικά καταγράφεται στην πρωτόδικη απόφαση MAG HOMES LTD ν. ANTOINE R TAWIL, Αίτηση αρ.: K42/2019, 31/10/2023:

«Η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων (στο εξής: «ΔΕΕ»), εκπηγάζει από το άρθρο 4(1) του Νόμου,[2] προσδιορίζεται στο άρθρο 2 αυτού και εκτείνεται σε κάθε θέμα που αφορά θέσμιες[3] ενοικιάσεις[4] και τους όρους αυτών,[5] καθώς και σε κάθε θέμα παρεμπίπτον ή συναφές προς τούτες τις προστατευόμενες σχέσεις μεταξύ ιδιοκτήτη και ενοικιαστή.

 

12. Σύμφωνα με το ερμηνευτικό άρθρο 2 του Νόμου «ακίνητο» σημαίνει «κτίριο υπό ή προς ενοικίαση για κατοικία ή κατάστημα που βρίσκεται μέσα στα όρια ελεγχόμενης περιοχής και συμπληρώθηκε μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1999» ενώ “ελεγχόμενη περιοχή” σημαίνει "οποιαδήποτε περιοχή της Κύπρου ήθελε κηρυχθεί ως τέτοια με διάταγμα του Υπουργικού Συμβουλίου, σύμφωνα με τις διατάξεις των εδαφίων (1) και (3) του άρθρου 3 του παρόντος Νόμου. Η Κ.Δ.Π με αριθμό 519/2007 είναι το πιο πρόσφατο Διάταγμα του Υπουργικού Συμβουλίου με το οποίο κηρύχθηκαν ελεγχόμενες περιοχές οι περιοχές που καταγράφονται στον επισυνημμένο εκεί πίνακα, ο οποίος με την σειρά του παραπέμπει για κάποιες εκ των ελεγχόμενων περιοχών στην Κ.Δ.Π 280/95 και στον εκεί αναφερόμενο τοπογραφικό χάρτη με αριθμό 5611, στον οποίο αναφέρθηκαν οι ένορκες δηλώσεις που επισυνάφθηκαν προς υποστήριξη της ένστασης του Καθ’ ου η Αίτηση.

 

13. Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην υπόθεση ΦΥΣΕΝΤΖΙΔΗ v. K&C SNOOKER & POOL ENTERTAINMENT, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 30/2019, 1/6/2020, ECLI:CY:AD:2020:A171 εξετάστηκε και έτυχε ερμηνείας η έννοια της λέξης «ακίνητο» όπως αυτή καταγράφεται στον Νόμο, ως προς το δικαιοδοτικό θέμα της δημιουργίας θέσμιας ενοικίασης και κατ' επέκταση της απόκτησης αποκλειστικής δικαιοδοσίας από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων. Αυτό που προκύπτει από την Φυσεντζίδη (ανωτέρω) είναι ότι πέραν από την ανάγκη να αποδεικνύεται ότι το ακίνητο κείται σε ελεγχόμενη περιοχή και ότι συμπληρώθηκε μέχρι την 31/12/1999 πρέπει να προσκομίζεται μαρτυρία με την οποία καταδεικνύεται ότι το ακίνητο προσφερόταν προς ενοικίαση ή να ήταν ενοικιασμένο κατά την 31/12/1999, ώστε η επίδικη διαφορά να εμπίπτει στην αποκλειστική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων.

 

 

 

Επάρκεια Μαρτυρίας Αιτητή

14. Θα εξετάσω κατά προτεραιότητα τον λόγο ένστασης που άπτεται της θέσης του Καθ΄ ου η Αίτηση, ότι ο Αιτητής δεν προσκόμισε οποιαδήποτε ικανοποιητική μαρτυρία με την οποία να καταδεικνύεται ότι το αρμόδιο Δικαστήριο να επιληφθεί της διαφοράς των μερών είναι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, στη βάση του μοναδικού λόγου που προβάλλει, ήτοι ότι το ακίνητο βρίσκεται στο Μοναγρούλλι και άρα εμπίπτει σε ελεγχόμενη περιοχή για σκοπούς του σχετικού Νόμου. Τυχόν αποδοχή της εν λόγω θέσης αποβαίνει καταλυτική για την έκβαση της παρούσας καθότι θα καταστήσει την εξέταση των υπόλοιπων λόγων ένστασης ανώφελη.

 

15. Κρίνω σκόπιμο να επαναλάβω την καλά θεμελιωμένη αρχή όσον αφορά την προσέγγιση της μαρτυρίας σε ενδιάμεσες αιτήσεις και ότι το βάρος απόδειξης ενός αιτήματος το φέρει ο εκάστοτε αιτητής, ο οποίος, πρέπει να αποδείξει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος (Thinking Steel International BV ν. Caramondani Bros Public Co Ltd, (2012) 1(Β) Α.Α.Δ. 1460). Το Δικαστήριο, αποφασίζει επί γεγονότων αντιπαραβάλλοντας τους ισχυρισμούς που προβάλλονται στις εκατέρωθεν ένορκες δηλώσεις ώστε να είναι σε θέση να καταλήξει στο αναγκαίο συμπέρασμα του επί των ουσιαστικών γεγονότων στο επίπεδο και κατά τον τρόπο που η εξέταση μίας ενδιάμεσης αιτήσεως επιβάλλει.

 

16. Στην απόφαση ΓΕΩΡΓΙΟΥ ν. WIDESON BROS κ.α., Πολιτική Εφεση Αρ. 269/2013, 30/4/2020, ECLI:CY:AD:2020:A132, λέχθηκαν, μεταξύ άλλων, τα εξής σχετικά:

«Το βάρος της απόδειξης ποικίλει και εξαρτάται από τα γεγονότα εκάστης υπόθεσης. Γενικά ισχύει ο κανόνας EI QUI AFFIRMAT NON EI QUI NEGAT INCUMBIT PROBATIO, η απόδειξη δηλαδή βαρύνει αυτόν που προβάλλει τον ισχυρισμό και όχι αυτόν που τον αρνείται. Υπάρχουν και εξαιρέσεις βεβαίως αλλά δεν είναι επί του παρόντος χρήσιμη η ανάπτυξη του θέματος».

 

17. Για σκοπούς της παρούσας Αίτησης το βάρος απόδειξης του ισχυρισμού ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού είναι αναρμόδιο να επιληφθεί της διαφοράς μεταξύ των μερών και ότι αρμόδιο είναι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεως, πόσο μάλλον σε Αίτηση με την οποία ο Αιτητής αμφισβητεί και ουσιαστικά αποσκοπεί στην έκδοση διατάγματος με το οποίο να αναγνωρίζεται η έλλειψη δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου να επιληφθεί της διαφοράς, αν και κάτι τέτοιο δεν το αιτείται ρητά με την Αίτηση του, αντίθετα με τα όσα προνοούνται στο Μέρος 12.1 (1) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, το φέρει ο Αιτητής.

 

18. Ως εκ τούτου, ο ίδιος ο Αιτητής όφειλε να προσκομίσει θετική μαρτυρία με την οποία να αποσείσει το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών του, ήτοι δηλαδή ότι το ακίνητο εμπίπτει σε ελεγχόμενη περιοχή αλλά και ότι το ακίνητο προσφερόταν προς ενοικίαση ή να ήταν ενοικιασμένο κατά την 31/12/1999. Με την Ε/Δ ΝΠ ο Αιτητής απλά παραπέμπει στο περιεχόμενο άλλης ένορκης δήλωσης την οποία καταχώρησε ο Καθ΄ ου η Αίτηση και την οποία ούτε καν επικαλείται στο σώμα της παρούσας Αίτησης και προτάσσει μια στείρα άρνηση της εκεί προβαλλόμενης θέσης, ότι δηλαδή το ακίνητο δεν εμπίπτει σε ελεγχόμενη περιοχή, χωρίς ο ίδιος να προσθέτει μέσω της Ε/Δ ΝΠ ή να αντικρούει οτιδήποτε από άποψη πραγματικών γεγονότων, στα όσα εκεί αναφέρονται. Περαιτέρω, ούτε η απλή αναφορά ότι το ακίνητο βρίσκεται εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Μοναγρουλλίου χωρίς να επεξηγείται αν το ακίνητο βρίσκεται εντός της ελεγχόμενης περιοχής που καθορίζεται στον χάρτη της σχετικής Κ.Δ.Π. 280/95, και που «φαίνεται σε πλαίσιο με βιολέ χρώμα, στην περιοχή της κοινότητας Μοναγρουλλιου» στην οποία παραπέμπει η Κ.Δ.Π 519/2007, προσθέτει οτιδήποτε στο όλο ζήτημα.

 

19. Κατ’ ακολουθίαν, αβίαστα κρίνω ότι τα ως άνω, από άποψης προσκόμισης μαρτυρίας, ουδόλως επαρκούν για να δύναται να λεχθεί ότι ο Αιτητής έχει αποσείσει την υποχρέωση απόδειξης των ισχυρισμών του. Αντίθετη προσέγγιση των πραγμάτων θα απέληγε στο παράλογο αποτέλεσμα όπου ενώ ο Καθ’ ου η Αίτηση αρνείται την θέση του Αιτητή, ήτοι ότι το  παρόν Δικαστήριο δεν κέκτειται δικαιοδοσίας, εντούτοις καλείται να αποδείξει και να αντικρούσει τον εν λόγω ισχυρισμό του Αιτητή, στη βάση όμως μαρτυρίας που ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση προσκόμισε σε άλλη ένορκη δήλωση, κάτι που κατά την κρίση μου τελεί σε αντίθεση με τις πιο πάνω νομολογιακές αρχές που διέπουν την εκάστοτε υποχρέωση απόδειξης ισχυρισμών από διαδίκους.

 

20. Συμφωνώ με τα όσα αναφέρει η συνήγορος του Καθ΄ ου η Αίτηση στην γραπτή της αγόρευση ότι στην παρούσα Αίτηση δεν υπάρχει καμία μαρτυρία από τον Αιτητή ότι το ακίνητο εμπίπτει σε ελεγχόμενη περιοχή για σκοπούς του σχετικού Νόμου, θέμα για το οποίο αναμφίβολα ήταν εφικτή η προσκόμιση μαρτυρίας, αν κάτι τέτοιο φυσικά ίσχυε, με δεδομένο ότι οι ελεγχόμενες περιοχές καταγράφονται και σημειώνονται στον σχετικό τοπογραφικό χάρτη 5611 στον οποίο αναφέρεται η Κ.Δ.Π 280/95.

 

21. Επιπλέον, ο Αιτητής δεν προσκόμισε ίχνος μαρτυρίας ότι το υποστατικό ήταν ενοικιασμένο ή προσφερόταν προς ενοικίαση κατά την 31/12/1999 προσφερόταν προς ενοικίαση, κάτι για το οποίο απαρέγκλιτα αναμένετο να προσκομιστεί μαρτυρία, στη βάση των όσων αποφασίστηκαν στην απόφαση Φυσεντζίδη (ανωτέρω) σε σχέση με την ερμηνεία της λέξεως «ακίνητο» για σκοπούς θεμελίωσης της ύπαρξης δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων. Σε κάθε περίπτωση, παρατηρώ ότι βάσει της μαρτυρίας που προσκόμισε ο Καθ’ ου η Αίτηση, της οποίας το περιεχόμενο είναι στο σύνολο της αναντίλεκτο και συνεπώς το αποδέχομαι για σκοπούς της παρούσας ενδιάμεσης αίτησης, διαφαίνεται ότι το ακίνητο τέθηκε προς ενοικίαση από το 2003. Επιπλέον, με βάση τα όσα αναντίλεκτα καταγράφονται στην Ε/Δ ΑZ αναφορικά με την τοποθεσία του ακινήτου και τις σχετικές μετρήσεις στις οποίες προέβηκε το εν λόγω πρόσωπο, το ακίνητο δεν βρίσκεται σε ελεγχόμενη περιοχή για σκοπούς του σχετικού Νόμου (δέστε παραγράφους 7-11 Ε/Δ ΑΖ και τα εκεί αναφερόμενα τεκμήρια).

 

22. Αναπόφευκτα στην απουσία απόδειξης των όσων γεγονότων είχε το βάρος να αποδείξει ο Αιτητής, το πραγματικό υπόβαθρο των νομικών του ισχυρισμών υποχωρεί και η Αίτηση του καθίσταται εξ ολοκλήρου ατεκμηρίωτη και αβίαστα απορρίπτεται. Καταληκτικά, προσθέτω ότι στα πλαίσια εκδίκασης της παρούσας Αίτησης δεν καταδείχθηκε οτιδήποτε που να δικαιολογεί την αυτεπάγγελτη εξέταση άλλων ζητημάτων που άπτονται της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου να επιληφθεί της υπό εξέταση διαφοράς (ΦΟΙΒΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Ν. ΠΙΡΙΛΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ κ.α. v. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ κ.α., Πολιτική ΄Εφεση Αρ. E37/2021, 22/6/2021).

 

23. Βάσει της πιο πάνω κατάληξης μου, αναφορικά με το ζήτημα της ανεπάρκειας της μαρτυρίας, κρίνω ότι δεν είναι αναγκαία η εξέταση των υπόλοιπων λόγων ένστασης που εγέρθηκαν στα πλαίσια εκδίκασης της παρούσας Αίτησης. 

 

Κατάληξη

 

24. Για όλους τους πιο πάνω λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η Αίτηση απορρίπτεται. Σε περίπτωση που καταχωρηθεί πρόσθετο σημείωμα εμφάνισης από τον Αιτητή εντός 14 ημερών, σύμφωνα με το Μέρος 12.1(7)(β) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, δίδονται οδηγίες για την καταχώριση μαρτυρίας στα πλαίσια της παρούσας απαίτησης εντός 28 ημερών από την καταχώριση του πρόσθετου σημειώματος εμφάνισης [Μέρος 12.1(7)(γ)]. Αναφορικά με τα έξοδα της παρούσας Αίτησης παρατηρώ ότι κανείς από τους διάδικους δεν συμμορφώθηκε με τα όσα προνοούνται στο Μέρος 39 κ.9. Βάσει των όσων εκεί καταγράφονται αποτελεί καθήκον των διαδίκων και των δικηγόρων τους να υποβοηθούν το Δικαστήριο στην πραγματοποίηση συνοπτικού υπολογισμού εξόδων, σε οποιαδήποτε ακρόαση που διήρκησε λιγότερο από 6 ώρες, όπως η παρούσα, υποβάλλοντας σχετικό κατάλογο εξόδων δύο ημέρες πριν την ακρόαση, κάτι το οποίο συνυπολογίζεται κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για επιδίκαση εξόδων. Έχω προβληματιστεί κατά πόσο θα έπρεπε να μην επιδικάσω οποιαδήποτε έξοδα στην παρούσα Αίτηση υπέρ του Καθ’ ου η Αίτηση δεδομένης της μη συμμόρφωσης με τα όσα προνοεί το Μέρος 39 κ.9 (R (Kuznetsov) v London Borough of Camden [2019] EWHC 3910 (Admin).

 

25. Εντούτοις, λαμβάνω υπόψη το γεγονός ότι οι Νέοι Διαδικαστικοί Κανονισμοί Πολιτικής Δικονομίας έχουν εισαγάγει μια εντελώς καινούρια φιλοσοφία στον τρόπο προώθησης των πολιτικών διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένου και της προσέγγισης των διαδίκων και του Δικαστηρίου αναφορικά με την επιδίκαση και τον υπολογισμό των εξόδων. Ασκώντας την διακριτική μου ευχέρεια, εν όψει και της απόρριψης της Αίτησης, αποφασίζω να επιδικάσω υπέρ του Καθ’ ου η Αίτηση και εναντίον του Αιτήτη, το ποσό των €1,309 (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α), κατόπιν συνοπτικού υπολογισμού των εξόδων από το Δικαστήριο, τα οποία όμως είναι μειωμένα κατά το ήμισυ ένεκα της μη καταχώρισης καταλόγου εξόδων. Τα έξοδα να καταβληθούν εντός 14 ημερών από σήμερα.

 

 

 

(Υπ.) ……………………………….

      Κ. Πασιαρδής, Ε.Δ.

 

 

Πιστό αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο