ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ:  Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.

Αγωγή Αρ. 1629/2023

iJustice

Μεταξύ:

Ισαβέλλας Σάββα

Ενάγουσας

-και-

 

Δρ. Ιωάννη Ιωάννου

Εναγόμενου

----------------------

 

Αίτηση ημερ. 04.12.2023

 

14 Ιουνίου 2024

 

Για Ενάγουσα – Αιτήτρια:  κ. Λ. Γεωργίου για Λεωνίδας Γ. Γεωργίου και Ν. Ροτσίδης και Σία Δ.Ε.Π.Ε

Για Καθ’  ου η Αίτηση: κα Χ. Χαραλαμπίδη για Γιώργος Ζ. Γεωργίου & Συνεργάτες ΔΕΠΕ και Michael Kyprianou & Co LLC

 

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ  ΑΠΟΦΑΣΗ

 

            Η Ενάγουσα (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η Αιτήτρια) με την υπό εξέταση Αίτηση της επιδιώκει την έκδοση διατάγματος το οποίο να της επιτρέπει όπως αντεξετάσει τον Εναγόμενο επί συγκεκριμένων παραγράφων της ενόρκου δηλώσεως του η οποία υποστηρίζει την Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης στην αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος ημερομηνίας 11.9.2023. 

 

            Η Αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της κας Γεωργίου, δικηγόρου στο ένα εκ των δικηγορικών γραφείων που εκπροσωπεί την Αιτήτρια.  Σ’  αυτήν καταγράφονται οι συγκεκριμένοι ισχυρισμοί της ενόρκου δηλώσεως του Εναγόμενου επί των οποίων ζητείται όπως αντεξεταστεί.  Ως κατακλείδα υποστηρίζεται από την ενόρκως δηλούσα ότι είναι απαραίτητο να αντεξεταστεί ο Εναγόμενος προς το συμφέρον της δικαιοσύνης, ήτοι η αντεξέταση του θα συμβάλει να αποκρυσταλλωθούν τα επίδικα ζητήματα της διαδικασίας. 

 

 

Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ

 

            Ο Εναγόμενος εναντιώθηκε στην παραχώρηση της αιτούμενης αδείας. Με την Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης προβάλλει 17 συνολικά λόγους ένστασης, οι βασικοί εκ των οποίων είναι οι ακόλουθοι:

 

1.      Δεν πληρούνται οι εκ του νόμου και της νομολογίας προϋποθέσεις για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.

 

2.      Δεν έχουν καταδειχθεί οποιεσδήποτε εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες δικαιολογούν την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.

 

3.      Η διαφωνία και/ή αμφισβήτηση γεγονότων και/ή θέσεων των διαδίκων σε αίτηση για έκδοση ενδιάμεσων διαταγμάτων δεν αποτελεί λόγο για να επιτραπεί η αντεξέταση ενόρκως δηλούντα.

 

4.       Η αντεξέταση του δεν θα βοηθήσει το Δικαστήριο να εκδικάσει την αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος.

 

5.      Η Αίτηση προωθείται κακόπιστα, αποσκοπεί δε στο ψάρεμα ή και εκμαίευση μαρτυρίας.

 

6.     Η Αιτήτρια προσπαθεί με το αιτούμενο διάταγμα να διορθώσει και/ή καλύψει  κενά που παρουσιάζει η υπόθεση της.

 

7.    Η Αίτηση εκτρέπει τη διαδικασία από τα θέσμια της δίκαιης δίκης και/ή τυχόν έγκριση της θα καταστρατηγήσει την αρχή της ισότητας των όπλων.

 

8.    Η ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση είναι αντικανονική και/ή ελαττωματική και/ή παράτυπη και/ή αντίθετη με τους θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας.

 

9.    Η Αιτήτρια κωλύεται να προωθεί την Αίτηση λόγω συμπεριφοράς και/ή δηλώσεων και/ή αιτίας αγωγής και/ή δεδικασμένου.

 

Η Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του Εναγόμενου.  Σ’  αυτήν αναπτύσσονται βασικά οι λόγοι για τους οποίους οι επικαλούμενοι από την Αιτήτρια ισχυρισμοί της ενόρκου δηλώσεως του δεν χρήζουν οποιασδήποτε διευκρίνισης, μέσω της αντεξέτασης του.

 

 

ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ

 

Η Αίτηση στηρίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.38 θ.θ. 1 - 3, Δ.39 θ.1  και Δ.48 θ.θ. 1 - 4.

 

 

Η Δ.39 θ.1 προνοεί τα ακόλουθα:

 

 

«Κατόπιν αιτήσεως μαρτυρία μπορεί να δοθεί με ένορκο κατάθεση (δήλωση) αλλά το Δικαστήριο ή Δικαστής μπορεί, κατόπιν παρακλήσεως οιουδήποτε των διαδίκων, να διατάξει την παρουσία του καταθέτη για αντεξέταση.»

 

 

 

Περαιτέρω, η Δ.48 θ.4(2) προνοεί ότι η ακρόαση της αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις, τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοεί η Δ.39.

 

 

Η αρχή η οποία προκύπτει από τη νομολογία μας είναι το ότι κατά πόσο θα επιτραπεί η αντεξέταση ενόρκως δηλούντα είναι ζήτημα το οποίο ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (Αναφορικά με την αίτηση των Λ. Μήλου και Π. Χατζηλοΐζου (2008) 1 Α.Α.Δ. 280).

 

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η αιτούμενη αντεξέταση στρέφεται κατά συγκεκριμένων παραγράφων της ενόρκου δηλώσεως του Εναγόμενου.  Πιο συγκεκριμένα επιδιώκεται η αντεξέταση του επί των ακόλουθων σημείων της ενόρκου δηλώσεως του:

             

            (α)  Παράγραφος 9,  προκειμένου να διευκρινιστεί εάν το ποσό των €576.520 στην αγωγή 1197/2011 αφορούσε μόνο τις ειδικές αποζημιώσεις, καθότι στην εν λόγω παράγραφο παρουσιάζεται να αφορά τόσο τις γενικές όσο και τις ειδικές αποζημιώσεις.

 

            (β)  Παράγραφος 13, στην οποία προβάλλονται ισχυρισμοί εν σχέση με την αγωγή 2220/2023 εναντίον του γιατρού Παναγιώτη Παχνιώτη, προκειμένου να διευκρινιστεί τι εννοεί ο Εναγόμενος με τις λέξεις «και για δύο», οι οποίες δημιουργούν σύγχυση ενόψει του ότι δεν αξιώνονται αποζημιώσεις εναντίον του ως άνω γιατρού για οποιεσδήποτε άλλες εγχειρήσεις.

 

            (γ)   Παράγραφος 25 (Ι) αναφορικά με τη συγκατάθεση της Αιτήτριας που οφείλει να παρουσιάσει στο Δικαστήριο ο Εναγόμενος για να δείξει ότι το αποτέλεσμα της εγχείρησης δεν ήταν εγγυημένο.

 

            (δ)  Παράγραφος 39 αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι η συνολική αξία της περιουσίας του με βάση την εκτίμηση του Κτηματολογίου ημερομηνίας 1.1.2023 υπερβαίνει τα €2.000.000, χωρίς όμως να προσκομίσει την ως άνω εκτίμηση και εν πάση περιπτώσει σε όλες τις περιπτώσεις των εκτιμήσεων του Κτηματολογίου αναγράφεται ρητώς ότι γίνονται μόνο για σκοπούς του Κτηματολογίου χωρίς να δεσμεύεται από την ορθότητα τους.  Περαιτέρω στην παράγραφο αυτή δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σε τυχόν βάρη που υπάρχουν επί της ακίνητης περιουσίας του Εναγόμενου. 

 

            (ε) Παράγραφος 40 αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι διατηρούσε ασφαλιστικό συμβόλαιο επαγγελματικής ευθύνης με φερέγγυα ασφαλιστική εταιρεία, το οποίο όμως δεν παρουσιάζει.   Περαιτέρω και πιο σημαντική είναι η παράλειψη του να αναφέρει το ποσό της κάλυψης καθώς και κατά πόσο η ασφαλιστική εταιρεία δεν έχει πληρώσει οποιοδήποτε ποσό για επαγγελματική αμέλεια.

            Μελέτησα με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τις εκατέρωθεν πλευρές, υπό το φως των αρχών που έχει καθιερώσει η νομολογία μας επί του συγκεκριμένου ζητήματος.  Δεν ικανοποιήθηκα ότι η αντεξέταση του Εναγόμενου είναι αναγκαία και θα συμβάλει στην αποκρυστάλλωση και διασαφήνιση των ζητημάτων που θα πρέπει να αποφασιστούν στην διαδικασία της αίτησης για την έκδοση του προσωρινού διατάγματος ημερομηνίας 11.09.2023.  Καθ’  όσον αφορά την παράγραφο 9 της ενόρκου δηλώσεως του Εναγόμενου, είναι σαφές ότι το ποσό των €576.520 αφορά μόνο τις ειδικές αποζημιώσεις και δεν χρειάζεται να διευκρινιστεί, μέσω της αντεξέτασης του Εναγόμενου, κατά πόσο αφορά και τις γενικές αποζημιώσεις.  Το ίδιο θα πρέπει να λεχθεί και σε σχέση με την παράγραφο 13 της ενόρκου δηλώσεως του Εναγόμενου.  Είναι σαφές το νόημα της παραγράφου αυτής και δεν χρειάζεται να διευκρινιστεί τι εννοεί ο Εναγόμενος με τη φράση («και για δύο»).  Είναι ξεκάθαρο ότι για δύο μόνο εκ των επεμβάσεων τις οποίες διενήργησε ο Δρ. Παχνιώτης αξιώνονταν αποζημιώσεις  με την αγωγή υπ’  αριθμό 1197/2011 που ήγειρε εναντίον του η  Αιτήτρια.   Καθ’  όσον αφορά την παράγραφο 25 (Ι) θα πρέπει να αναφερθεί ότι παράγραφος με τον ως άνω αριθμό δεν περιλαμβάνει η ένορκη δήλωση του Εναγόμενου.   Υπάρχει φυσικά η παράγραφος 25, στην οποία όμως δεν αναφέρεται οτιδήποτε για συγκατάθεση της Αιτήτριας. 

 

            Η Αιτήτρια επιδιώκει επίσης να αντεξετάσει τον Εναγόμενο επί των ισχυρισμών των παραγράφων 39 και 40 της ενόρκου δηλώσεως του στις οποίες εντοπίζει παραλείψεις.  Ειδικότερα, σύμφωνα με τον ισχυρισμό της Αιτήτριας, ο Εναγόμενος δεν παρουσιάζει έκθεση εκτίμησης αναφορικά με την αξία της ακινήτου περιουσίας του προς τεκμηρίωση του ισχυρισμού του ότι αυτή υπερβαίνει τα €2.000.000, ούτε και αναφέρει οτιδήποτε για εμπράγματα βάρη με τα οποία βαρύνεται η ακίνητη περιουσία του.  Παραλείπει ακόμα να παρουσιάσει το ασφαλιστικό συμβόλαιο επαγγελματικής ευθύνης που διατηρούσε με φερέγγυα ασφαλιστική εταιρεία, ως ισχυρίζεται στην παράγραφο 40 της ενόρκου δηλώσεως του, όπως επίσης και να αναφέρει το ποσό της κάλυψης καθώς και το κατά πόσο η ασφαλιστική εταιρεία έχει πληρώσει οποιοδήποτε ποσό για επαγγελματική του αμέλεια.   Είμαι της άποψης ότι οι επιπτώσεις που  μπορεί να έχει η ισχυριζόμενη παράλειψη του Εναγόμενου να παρουσιάσει την ως άνω μαρτυρία, είναι ζήτημα που θα εκτιμηθεί από το Δικαστήριο στο πλαίσιο της εκδίκασης της αίτησης για έκδοση προσωρινού διατάγματος ημερομηνίας 11.9.2023, χωρίς να απαιτείται η αντεξέταση του, ώστε να συμπληρωθούν τα ως άνω κενά στη μαρτυρία του.  Θα ήθελα ακόμα να επισημάνω ότι τα ως άνω ισχυριζόμενα κενά θα μπορούν να υποδειχθούν και από τους ευπαίδευτους συνήγορους της Αιτήτριας στο πλαίσιο της ακρόασης της αίτησης ημερομηνίας 11.9.2023 για έκδοση του προσωρινού διατάγματος. 

 

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

 

Για τους λόγους που προσπάθησα να επεξηγήσω λεπτομερώς πιο πάνω καταλήγω ότι η Αιτήτρια απέτυχε να καταδείξει ότι η αντεξέταση του Εναγόμενου   είναι αναγκαία υπό τις περιστάσεις.  Συνεπώς η αιτούμενη άδεια δεν μπορεί να παραχωρηθεί.

 

 

Όσον αφορά τα έξοδα δεν βλέπω λόγο για απόκλιση από τον γενικό κανόνα ότι επιδικάζονται υπέρ του επιτυχόντα διάδικου.  Συνεπώς θα επιδικαστούν προς όφελος του Εναγόμενου.

 

 

Η Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του Εναγόμενου/Καθ’ ου η Αίτηση και εναντίον της Ενάγουσας/Αιτήτριας τα οποία υπολόγισα κατ’  αποκοπή στο ποσό των €3.000 πλέον Φ.Π.Α..  Τα έξοδα θα είναι πληρωτέα στο τέλος της Αίτησης ημερομηνίας 11.9.2023. 

 

 

Η Αίτηση ημερομηνίας 11.9.2023 ορίζεται για ακρόαση την 2.10.2024, ώρα 09.00. 

 

 

 

  (Υπ.) …………………………….

                                                                                                       Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο,

 

 

Πρωτοκολλητής

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο