ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 1191/2023
D. R.
Ενάγων
ν.
C. P. J. S.
Εναγόμενος
Αίτηση ημερομηνίας 24.10.2023 για ενδιάμεση θεραπεία
και προσωρινά διατάγματα ημερομηνίας 27.10.2023
Ημερομηνία: 04 Ιανουαρίου 2024
Εμφανίσεις:
Σ. Παφίτης για Α. & Α.Κ. Αιμιλιανίδης, Κ. Κατσαρός & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Ενάγοντα/Αιτητή
Χ. Αρτέμης για Τορναρίτης & Σία ΔΕΠΕ, για τον Εναγόμενο/Καθ’ ου η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
1. Ο Ενάγων είναι διευθυντής σε Κυπριακή εταιρεία. Διαμένει στην Ελβετία, με την οικογένειά του, αλλά και στο Μόνακο, για την εργασία του. Χρειάζεται να ταξιδεύει συχνά στην Κύπρο, όπου είναι το εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας. Από το 2019 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2023, ο Εναγόμενος ήταν διευθυντής στην ίδια εταιρεία. Είναι η θέση του Ενάγοντος πως, κατά τους τελευταίους μήνες εργασίας του Εναγόμενου στην εταιρεία, ο Εναγόμενος επιδείκνυε εναντίον του Ενάγοντος, του προσωπικού και των συνεργατών της εταιρείας, συχνά, αντιεπαγγελματική και απρεπή συμπεριφορά, που περιλάμβανε την εργασία υπό κατάσταση μέθης. Η συμπεριφορά αυτή κλιμακώθηκε, εκφράζοντας δηλώσεις απειλητικές για τη ζωή του Ενάγοντος και των μελών της οικογένειάς του. Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία, την 07.09.2023, αποφάσισε να τερματίσει την εργασία του Εναγόμενου.
2. Ειδικότερα, την 17.07.2023, ο Εναγόμενος είχε ζητήσει αύξηση μισθού, αίτημα που δεν έγινε αποδεκτό, οπότε προέβη στις ακόλουθες ενέργειες: Την 17.07.2023, λόγω της απόρριψης του αιτήματός του, απείλησε τον Ενάγοντα ότι θα του κάνει τη ζωή δύσκολη, αφήνοντας υπαινιγμούς και για την οικογένειά του. Την 01.08.2023, συνέχισε να στέλνει επιθετικά μηνύματα στον Ενάγοντα, αναφέροντάς του πως θα του έκανε τη ζωή πολύ επώδυνη, βρίζοντάς τον και λέγοντάς του πως θα έρχονταν την επομένη να τον βρει και πως θα τον σκότωνε. Του ανέφερε, επίσης, πως θα του έκανε τη ζωή κόλαση και πως θα μετέβαινε στη Γενεύη, να έβρισκε αυτόν και την οικογένειά του, και θα τους σκότωνε. Συνέχισε, λέγοντας πως θα έρχονταν στο Μόνακο, όπου ο Ενάγων εργάζεται, και θα τον εξολόθρευε. Περί την 07.09.2023, ο Εναγόμενος απείλησε ρητά, μέσω μηνυμάτων, πως θα έρχονταν να βρει τον Ενάγοντα και πως θα σκότωνε τον ίδιο και την οικογένειά του. Συνέχισε, αναφέροντάς του πως, εάν δεν τον άκουγε ο Ενάγων, θα φρόντιζε να κάνει τη ζωή του πολύ επώδυνη. Έπειτα, πως θα τον καταστρέψει επαγγελματικά, θα τον τιμωρούσε, θα φρόντιζε για την οικονομική και φυσική του εξόντωση, πως είναι πλέον νεκρός, αναφέρονταν σε ακρωτηριασμούς, πως ό,τι και να κάνει ο Ενάγων, ακόμα και να τον καταγγείλει στην Αστυνομία, δεν τον νοιάζει, γιατί θα εκπληρώσει στον σκοπό του κ.λπ..
3. Ο Ενάγων εξέλαβε πως αυτή η συμπεριφορά του Εναγόμενου ήταν σε μια προσπάθεια εκβιασμού ή εκδίκησης, καθότι, μεταξύ άλλων, ο Εναγόμενος του ανέφερε πως ως αντίτιμο, για τη ζωή του Ενάγοντος, θέλει τους μισθούς των δύο επόμενων ετών. Κατ’ επανάληψη ανέφερε πως θα βρει και θα σκοτώσει τον Ενάγοντα, καθόρισε χρόνο, συχνά αναφέροντας πως θα έβρισκε και την θυγατέρα του Ενάγοντος που σπουδάζει στη Γενεύη. Ο Ενάγων, την 08.09.2023 και την 10.09.2023, αντίστοιχα, αναγκάστηκε να αποταθεί στις Αστυνομικές αρχές στην Ελβετία, όπου διαμένει η οικογένειά του, και στην Κύπρο, όπου εργάζεται. Οι Αστυνομικές αρχές της Ελβετίας άρχισαν έρευνες, αλλά οι Αστυνομικές αρχές της Κύπρου δεν προέβησαν μέχρι στιγμής σε οποιοδήποτε διάβημα, γεγονός που, όπως ανέφερε, επιτείνει την ανάγκη απόδοσης θεραπειών από το Δικαστήριο. Λόγω της συμπεριφοράς αυτής του Εναγόμενου, ο Ενάγων υπέστη ψυχική βλάβη, οδύνη, ανησυχία, αγωνία, δυσμενή επηρεασμό της ψυχολογικής του κατάστασης, αφού είναι πλέον τρομοκρατημένος για την ασφάλεια του ίδιου και της οικογένειάς του και αυτή η κατάσταση επιδεινώνεται με την απραξία των Αστυνομικών αρχών. Αναγκάστηκε να απέχει από τα καθήκοντά του που θα τον υποχρέωναν, υπό κανονικές συνθήκες, να βρίσκεται στην Κύπρο. Μπήκε στη διαδικασία να εγκαταστήσει σύστημα βιντεοεπιτήρησης και ασφάλειας στην οικία του στην Ελβετία και να υποβληθεί σε έξοδα για την αγορά προσωπικών συστημάτων ασφαλείας και επαγγελματικών υπηρεσιών.
4. Κατόπιν αιτήματος του Ενάγοντος, καταχωρίστηκε έντυπο απαίτησης εναντίον του Εναγόμενου, δια του οποίου ο Ενάγων αξιώνει αποζημιώσεις και απαγορευτικά διατάγματα. Στο πλαίσιο της απαίτησής του, ο Ενάγων, υπέβαλε μονομερώς αίτηση, δυνάμει του άρθρου 10 του περί της Προστασίας από Παρενόχληση και Παρενοχλητική Παρακολούθηση Νόμου 114(Ι)/2021, με την οποία ζήτησε την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων με τα οποία να απαγορεύεται στον Εναγόμενο να προσεγγίζει τον Ενάγοντα οπουδήποτε και να μεταβεί ή να αποκτήσει πρόσβαση στον τόπο κατοικίας ή εργασίας του Ενάγοντος ή σε οποιαδήποτε κινητή ή ακίνητη περιουσία που ανήκει ή κατέχει εξ ολοκλήρου ο Ενάγων, καθώς και να επικοινωνεί με τον Ενάγοντα προφορικά ή εγγράφως ή μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων ή τηλεφωνικώς ή με οποιονδήποτε τρόπο, εκτός μέσω του δικηγόρου του ή άλλου εξουσιοδοτημένου προσώπου.
5. Στη μαρτυρία του, που υποστηρίζει την αίτησή του, ο Ενάγων ανέφερε ό,τι και στην έκθεση απαίτησής του. Προσκόμισε απεικονίσεις οθόνης συσκευής που περιέχουν σειρά μηνυμάτων που φέρονται να ανταλλάχθηκαν μεταξύ των διαδίκων και δείχνουν πώς άρχισε και πώς κλιμακώθηκε η μεταξύ τους ένταση και τον τρόπο έκφρασης εκάστου. Προσκομίζεται και η επιστολή τερματισμού της εργασίας του, καθώς και των καταγγελιών στις Αστυνομικές αρχές.
6. Χωρίς να μπορεί να αξιολογηθεί η μαρτυρία σε αυτό το στάδιο, ως σε δίκη, από ένα σημείο και μετά, τα μηνύματα που αποδίδονται στον Εναγόμενο, εκ πρώτης όψεως, εκτρέπονται. Ακόμα κι αν δεν θέλει εξ αρχής κάποιος αναγνώστης τους να τα λάβει υπόψη σοβαρά, σκεπτόμενος, ενδεχομένως, πως ο Εναγόμενος είναι συναισθηματικά φορτισμένος, γιατί μπορεί να βίωσε κάτι ως αδικία ή παρεμφερώς, ή ότι ο τρόπος έκφρασής του κινείται σε επίπεδο ασυνειδησίας ή είναι επηρεασμένος κατ’ άλλο τρόπο (π.χ. κατάχρηση αλκοόλ ή άλλως πώς με ψυχοτροπική επίδραση) και παραληρητικός, ότι δεν εννοεί τέλος πάντων αυτά που λέει, αλλά ούτε και τεχνικά μπορεί να τα υλοποιήσει, λόγω χωρικής απόστασης ή για άλλους λόγους, εν τέλει, υπάρχουν στοιχεία που, εκ πρώτης όψεως πάλι, οδηγούν αλλού.
7. Ειδικότερα, υπάρχει έντονη επανάληψη και η επιμονή στην αποστολή τέτοιων μηνυμάτων, πολυάριθμων, με παράλληλη προσπάθεια από τον Εναγόμενο να ξεκαθαρίσει και ότι η πρόθεσή του να βλάψει τον Ενάγοντα είναι σοβαρή και ασυγκράτητη. Όπως ανέφερε ο Ενάγων, την 01.08.2023, τον απείλησε 6 φορές ότι θα τον σκοτώσει. Μέχρι την απόλυσή του, την 07.09.2023, μεσολάβησαν ακόμα 34 αναφορές του πως θα σκοτώσει τον Ενάγοντα και την οικογένειά του, μη υπολογιζόμενων των περιπτώσεων που οι απειλές του είχαν διαφορετικό αν και παρεμφερές περιεχόμενο. Υπάρχει ακρότητα στην έκφραση, διείσδυση σε πληροφορία για την οικογένεια του Ενάγοντος, που δείχνει να αποκτήθηκε με πιο θετική ενέργεια. Κυρίως, υπάρχει συνέχιση των μηνυμάτων σε χρονικό διάστημα πέραν της μίας ημέρας ή μιας σύντομης περιόδου που, σε συνάρτηση με τη θέση του Ενάγοντος πως υπάρχει τάση του Ενάγοντος για εκτροπή από το κανονικό, οδηγούν στη θέαση και ενός πιθανού σκοπού του Εναγόμενου, που άρχισε να διέρχεται στάδια, ώστε να δίνει και ρεαλιστικές διαστάσεις στον κίνδυνο που βιώνει ο Ενάγων. Μέσα από το μοτίβο αυτό, ο Ενάγων διέκρινε την ανάπτυξη ενός θυμού στον Εναγόμενο, που θα μπορούσε να εκραγεί κάποια στιγμή, με υλοποίηση. Κατ’ επέκταση, που να δικαιολογεί την ανάγκη του Ενάγοντος στη λήψη μέτρων προστασίας, πέραν της απλής φραγής τέτοιων μηνυμάτων ή επικοινωνίας ή του ατόμου με τη χρήση του ηλεκτρονικού μέσου, στην οποία μπορεί ενδεχομένως να προβεί ο Ενάγων. Δηλαδή, η απλή φραγή των μηνυμάτων, δεν θα καθησύχαζε τον Ενάγοντα, πλην του ότι θα τον απέτρεπε από το να πιστεύει πως ελέγχει και ο ίδιος, κατά κάποιον τρόπο, τον κίνδυνο, ψυχαναλύοντας τα διάφορα μηνύματα του Εναγόμενου. Ο Ενάγων, εισερχόμενος σε μια τέτοια κατά βάση αδιέξοδη και ψυχοφθόρα διαδικασία, έδωσε στο Δικαστήριο να αντιληφθεί ότι είναι αναγκαία η παρέμβασή του, για την αντικειμενική διασφάλιση του κινδύνου που βιώνει, εφόσον κάποιες κινήσεις του ιδίου, όπως το να μεταβεί στην Κύπρο για τους σκοπούς της εταιρείας, είναι αναγκαίες, αλλά ενδεχομένως να τον καθιστούν και εύκολο στόχο για τον Εναγόμενο. Ο Ενάγων εξέθεσε τον φόβο του πως, λόγω και της εξέλιξης, με την απόλυση του Εναγόμενου, δεν μπορεί να αποκλείσει την επιδείνωση της συμπεριφοράς του Εναγόμενου, επιχειρηματολογώντας για την έκδοση του διατάγματος.
8. Το Δικαστήριο, που επιλήφθηκε της αίτησης του Ενάγοντος την 27.10.2023, έχοντας, με βάση τα προαναφερόμενα, ικανοποιηθεί ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 10 Ν.114(Ι)/2021, εξέδωσε τα απαγορευτικά διατάγματα που ζητούσε ο Ενάγων. Συναφώς, αναφέρεται πως το άρθρο 10 Ν.114(Ι)/2021, δίδει την εξουσία στο Δικαστήριο για έκδοση ενδιάμεσου διατάγματος ανεξάρτητα από την εφαρμογή του άρθρου 32 Ν.14/60 και των προνοιών οποιουδήποτε διαδικαστικού κανονισμού, εάν καταχωριστεί αγωγή δυνάμει των διατάξεών του.
9. Παρεμβάλλεται πως, σύμφωνα με το άρθρο 8 Ν.114(Ι)/2021, πρόσωπο εναντίον του οποίου διαπράχθηκε οποιοδήποτε από τα αστικά αδικήματα του άρθρου 7 Ν.114(Ι)/2021, μπορεί να καταχωρίσει αγωγή εναντίον του δράστη. Με βάση το άρθρο 7 Ν.114(Ι)/2021, πρόσωπο το οποίο προβαίνει σε συμπεριφορά που προκαλεί παρενόχληση, ενώ γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι η συμπεριφορά αυτή προκαλεί παρενόχληση, διαπράττει το αστικό αδίκημα της παρενόχλησης (§1), και πρόσωπο το οποίο προβαίνει σε συμπεριφορά που συνιστά παρακολούθηση και προκαλεί παρενόχληση, ενώ γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι η συμπεριφορά αυτή προκαλεί παρενόχληση, διαπράττει το αστικό αδίκημα της παρενοχλητικής παρακολούθησης (§2). Η ακολούθηση άλλου προσώπου, η επαφή ή απόπειρα επαφής με άλλο πρόσωπο με οποιοδήποτε μέσο, η παρακολούθηση της χρήσης του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή και οποιασδήποτε άλλης ηλεκτρονικής επικοινωνίας άλλου προσώπου ή η αποστολή αναρτήσεων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αφορούν στην προσωπική ζωή του θύματος ή η παρέμβαση σε αναρτήσεις του θύματος στο διαδίκτυο, η παρακώλυση διακίνησης άλλου προσώπου προς την οικία ή τον επαγγελματικό του χώρο ή από δημόσιο ή ιδιωτικό χώρο όπου συχνάζει μέσω περιπλάνησης ή παρουσίας εκεί, η επέμβαση σε περιουσία που βρίσκεται στην κατοχή ή ιδιοκτησία άλλου προσώπου ή η απειλή για τέτοια παρέμβαση, ή η παρακολούθηση ή κατασκοπεία άλλου προσώπου συνιστούν παρενοχλητική παρακολούθηση (άρθρο 4.4 Ν.114(Ι)/2021). Πρόσωπο θεωρείται πως όφειλε να γνωρίζει πως η συμπεριφορά του προκαλεί παρενόχληση, εάν ένα λογικό πρόσωπο, υπό τις ίδιες περιστάσεις, θα θεωρούσε ότι η συμπεριφορά αυτή προκαλεί παρενόχληση. Σύμφωνα με την ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 2, «παρενόχληση» συνιστά την πρόκληση ανησυχίας ή αγωνίας σε άλλο πρόσωπο και «συμπεριφορά» σε σχέση με την παρενόχληση προσώπου, σημαίνει την επίδειξη τουλάχιστον 2 φορές συμπεριφοράς που συνιστά παρενόχληση και, στην περίπτωση που αυτή αφορά στην παρενόχληση δύο ή περισσότερων προσώπων, στην επίδειξη τέτοιας συμπεριφοράς τουλάχιστον 1 φορά για κάθε πρόσωπο. Σε αγωγή με βάση το άρθρο 8 Ν.114(Ι)/2021, συνιστά υπεράσπιση πως ο εναγόμενος προέβη στην εν λόγω συμπεριφορά ως εκ της επαγγελματικής του ιδιότητας προς τον σκοπό αποτροπής ή διερεύνησης ποινικού αδικήματος∙ ή ότι ο εναγόμενος προέβη στην εν λόγω συμπεριφορά με βάση τις διατάξεις οποιασδήποτε νομοθεσίας ή δικαστικού διατάγματος ή με σκοπό τη συμμόρφωση με αυτά∙ ή και ότι η συμπεριφορά του ήταν εύλογη υπό τις περιστάσεις.
10. Με το ενδιάμεσο διάταγμα που μπορεί να εκδώσει το Δικαστήριο με βάση το άρθρο 10 Ν.114(Ι)/2021, δυνατόν να επιβάλλει στον καθ’ ου η αίτηση οποιαδήποτε απαγόρευση ή περιορισμό αναγκαίο ή επιθυμητό υπό τις περιστάσεις, με σκοπό την ασφάλεια ή και την προστασία του αιτούντος. Μεταξύ άλλων, με τέτοιο διάταγμα, μπορεί να περιορίζεται ή να απαγορεύεται στον καθ’ ου η αίτηση να προσεγγίζει ή να ακολουθεί τον αιτούντα, να έχει πρόσβαση στον τόπο διαμονής ή εργασίας του ή σε κινητή ή ακίνητη περιουσία του ή να επικοινωνεί μαζί του. Τέτοιο διάταγμα, εκδίδεται κατόπιν μονομερούς αίτησης, που υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση, στην οποία καταγράφονται γεγονότα ή στοιχεία που αποτελούν εκ πρώτης όψεως απόδειξη ότι λαμβάνει χώρα παρενόχληση ή παρενοχλητική παρακολούθηση ή ότι υφίσταται κίνδυνος επανάληψης ή εξακολούθησης τέτοιας συμπεριφοράς εναντίον του ενάγοντος ή μέλους της οικογένειάς του. Διάταγμα που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 10 Ν.114(Ι)/2021, ισχύει για περίοδο που δεν υπερβαίνει τις 8 ημέρες από την ημέρα επίδοσής του στον καθ’ ου η αίτηση και είναι επιστρεπτέο εντός της περιόδου αυτή, σε ημέρα και ώρα που καθορίζει το Δικαστήριο.
11. Τα προσωρινά διατάγματα ημερομηνίας 27.10.2023 δόθηκαν οδηγίες να επιδοθούν στον Εναγόμενο μέχρι την 03.11.2023 και ορίστηκαν για επιστροφή την 08.11.2023. Εκείνη την ημέρα, εμφανίστηκε ο Εναγόμενος στη διαδικασία και ζήτησε χρόνο για να καταχωρίσει ένσταση στην αίτηση. Με την ένσταση που τελικά καταχώρισε ο Εναγόμενος, προβάλλει πως δεν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 Ν.14/60, πως υπήρξε απόκρυψη ουσιωδών γεγονότων από τον Ενάγοντα, πως τα προσωρινά διατάγματα είναι υπερβολικά ή δρακόντεια και όχι τόσο συγκεκριμένα ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν ή να επιβληθούν και η προσπάθεια επιβολής τους δυνατόν να οδηγήσει σε παράδοξα αποτελέσματα, πως τα ίδια συνιστούν στην ουσία χορήγησης τελικής θεραπείας προς τον Ενάγοντα, ο οποίος πρόβαλε και αντιφατικούς ή γενικούς και αόριστους ισχυρισμούς.
12. Η ένσταση του Εναγόμενου υποστηρίζεται από εκτενή ένορκη δήλωση δικηγόρου, εκ των δικηγόρων του, η οποία αναφέρει πως ορκίζεται επειδή ο Εναγόμενος βρίσκεται στο εξωτερικό και λόγω του σύντομου χρονοδιαγράμματος δεν ήταν εφικτό να ταξιδεύσει στην Κύπρο, ενώ δεν ήταν εφικτό να μεταβεί ούτε στην Πρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Παρίσι, όπου βρίσκεται, λόγω φόβου για τη σωματική του ακεραιότητα, εκ των κινήσεων του Ενάγοντος. Έλαβε, όπως αναφέρει λεπτομερή αναφορά των γεγονότων από τον Εναγόμενο, από τον οποίο είναι εξουσιοδοτημένη να προβεί στην ένορκη της δήλωση. Σ’ αυτήν, ο Εναγόμενος δίδει την εξής διάσταση ως προς τα γεγονότα: Ο Εναγόμενος είναι προσοντούχος και έμπειρος επαγγελματίας με σημαντικές γνωριμίες. Προσκομίζει το βιογραφικό του. Γνωρίστηκαν με τον Ενάγοντα από το 2007, στο πλαίσιο επαγγελματικής συνεργασίας. Με την πάροδο των χρόνων, έγιναν και στενοί και έμπιστοι φίλοι, όπου ο Εναγόμενος έτυχε και να φιλοξενήσει τον Ενάγοντα στην οικία του. Το 2018, ο Ενάγων δέχθηκε την πρόταση κάποιου Ρώσου επιχειρηματία με Κυπριακό διαβατήριο, να αποχωρήσει από την τότε θέση του και να βοηθήσει στην ίδρυση μιας εταιρείας, την οποία να διαχειρίζεται, εκ μέρους του ιδιοκτήτη της. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ενάγων προσέγγισε και τον Εναγόμενο, που εργάζονταν αλλού, για να συνεργαστούν στο νέο εγχείρημα, κάτι που ο Εναγόμενος έπραξε άμεσα. Ο Εναγόμενος είχε εγκαταλείψει τότε την Ελβετία και τη Γαλλία, όπου διέμενε, τη δουλειά και την οικογένειά του, για να μεταβεί στην Κύπρο για τη σύσταση της νέας εταιρείας. Η εταιρεία συστήθηκε με την καθοριστική συμβολή του Εναγόμενου, ο οποίος ήταν και πρώτος υπάλληλός της και, μέχρι την απόλυσή του, και ένας εκ των διευθυντών της, ο ανώτερος εκτελεστικός διευθυντής της και ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου ολόκληρου του οργανισμού. Ο Αιτητής, ως κάποιος σύμβουλος του Ρώσου επιχειρηματία, ήταν ο άνθρωπός του στην εταιρεία. Η Κύπρος επιλέγηκε για φορολογικούς λόγους και λόγω διασυνδέσεων του ιδιοκτήτη με Κύπριο δικηγόρο. Ο Εναγόμενος περιγράφει την πολύμηνη διαδικασία για τη σύσταση της εταιρείας, όπου διέμενε στην Κύπρο, καθώς και την έκταση των εργασιών της εταιρείας που ιδρύθηκε.
13. Μετά την εισβολή της Ουκρανίας στη Ρωσία και την επίδρασή της στις περιουσίες των Ρώσων επιχειρηματιών, η διάθεση και συμπεριφορά του Ενάγοντος έναντι στον Εναγόμενο έγινε κακή και ολοένα χειροτέρευε, γίνονταν επιθετικός, αν και ο Εναγόμενος συνέχιζε με το ίδιο σθένος και ενθουσιασμό, προστατεύοντας τα συμφέροντα της εταιρείας. Δημιούργησε νέα εταιρεία στον ευρύτερο εταιρικό όμιλο, για να μεταφερθούν τα περιουσιακά στοιχεία της Κυπριακής εταιρείας, την οποία ο Ενάγων άρχισε να αδειάζει, μη λαμβάνοντας υπόψη τις θέσεις του Εναγόμενου. Η συνάντηση του Ενάγοντος με τον Εναγόμενο στην Κύπρο, από την ίδρυση της εταιρείας, ήταν μόνο 4 φορές. Προσκομίζει και ο ίδιος απεικόνιση μηνυμάτων ημερομηνίας 17.07.2023, όπου φαίνεται να υπήρχε αγαστή συνεργασία. Σε όλη την επαγγελματική του καριέρα, ενεργούσε με επαγγελματισμό και σοβαρότητα. Προσκομίζει δέσμη συστατικών επιστολών. Δημιούργησε την εταιρεία από το μηδέν, εργάστηκε σκληρά και την προστάτευε συνεχώς από τους κινδύνους και θεωρεί την απόλυσή του παράνομη. Εκθέτει λεπτομέρειες. Τον Απρίλιο του 2023, ο δικηγόρος που αποτελούσε τον σύνδεσμο του ιδιοκτήτη στην Κύπρο δέχθηκε κυρώσεις από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, λόγω των διασυνδέσεών του με Ρώσους ολιγάρχες. Ο Ενάγων και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας είχαν αρκετές τέτοιες διασυνδέσεις. Ο Εναγόμενος άρχισε να υποβάλλει ερωτήματα, κυρίως από ανησυχία, τα οποία φαίνεται πως ήταν εκνευριστικά. Ο Ενάγων ξαφνικά και επίμονα σταμάτησε να ανταποκρίνεται, εντείνοντας το άγχος του Εναγόμενου και την ανασφάλειά του για τα πράγματα. Η πίεση αυτή και οι διαφωνίες σε επιμέρους ζητήματα, σχετικά με την εταιρεία, οδήγησε και σε κάποιους πιο έντονους διαλόγους. Ευρισκόμενος σε τέτοια επικίνδυνη θέση ο Εναγόμενος, και έχοντας αυτή την προϊστορία και σημασία για την εταιρεία, ζήτησε αύξηση απολαβών. Εισέπραξε λεκτική επίθεση και ειρωνεία και η συμπεριφορά αυτή του Ενάγοντος συνεχίστηκε. Την 07.08.2023, ο Εναγόμενος έλαβε ηλεκτρονικό μήνυμα από τον Ενάγοντα, για ένα δημοσίευμα στη Τσεχία που κατηγορούσε ευθέως τον Κύπριο δικηγόρο, τον ιδιοκτήτη της εταιρείας και την εταιρεία. Το μόνο πράγμα που είχε να πει ο Ενάγων στον Εναγόμενο ήταν, εάν τον προσέγγιζε οποιοσδήποτε για δηλώσεις, να αποφύγει να αναφέρει οτιδήποτε, ενώ ο Εναγόμενος αισθάνονταν δικαιωμένος και ήθελε κάτι άλλο ή περισσότερο. Ο Εναγόμενος πίεζε τον Ενάγοντα για απαντήσεις που μετά από δύο εβδομάδες λήφθηκαν, πως ήταν ψεύδη όσα αναφέρονταν στο δημοσίευμα. Την 06.09.2023, του ζητήθηκε τηλεφωνικώς συνάντηση στη Λευκωσία, με τον Κύπριο δικηγόρο, ο Εναγόμενος είχε άλλη συνάντηση με τους ελεγκτές της εταιρείας που δεν μπορούσε να αναβληθεί, στην οποία κατέβαλε προσπάθειες να καθησυχάσει τους παρευρισκόμενους για τα πράγματα σχετικά με την εταιρεία. Την επομένη, 07.09.2023, ο Εναγόμενος μετέβη στο γραφείο του δικηγόρου, ο οποίος τον ενημέρωσε για την απόφαση διακοπής του συμβολαίου του και για διαπραγμάτευση για το πακέτο εξόδου του. Λήφθηκε στη συνέχεια και η σχετική επιστολή.
14. Τα μηνύματα που προσκομίζει ο Ενάγων, κατά τον Εναγόμενο, είναι προσεκτικά επιλεγμένα για να παρουσιάσουν συγκεκριμένη και πολύ αρνητική εικόνα στο Δικαστήριο. Θα πρέπει όμως, όπως λέει, να ιδωθούν ως τα προσωπικά μηνύματα στο πλαίσιο μιας πολυετούς σχέσης και επικοινωνίας, υπό τη δεδομένη ταραχώδη κατάσταση. Ο Εναγόμενος δεν αρνείται την αποστολή των μηνυμάτων, αλλά περιγράφει τη ψυχολογική του κατάσταση, στην οποία συνέτειναν όλα τα προαναφερόμενα. Ήταν, όπως αναφέρει, απελπισμένος, φοβισμένος και δεν ανέμενε πως ο Ενάγων θα τα ερμήνευε κυριολεκτικά, γνωρίζοντάς τον και υπό το σύνολο των συνθηκών. Όταν ο Εναγόμενος μετέβη στη Γαλλία, πληροφορήθηκε για την εναντίον του καταγγελία και μπήκε στη διαδικασία να πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενώπιον του εισαγγελέα, έχοντας περιορισμένους οικονομικούς πόρους. Δεν επικοινώνησαν ξανά μαζί του οι Αρχές. Ο Ενάγων έχει την οικονομική στήριξη και δυνατότητα να εγείρει διαδικασίες, όχι ο Εναγόμενος. Ο Εναγόμενος αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Κύπρο, με πολύ φόβο για τη σωματική του ακεραιότητα, την 22.10.2023, για να δει τη σύντροφό του και να διεκπεραιώσει εργασίες και, ενώ δεν γνώριζε οποιοσδήποτε για τη μετάβασή του, του επέδωσαν τα έγγραφα της αγωγής, εκφράζοντας τον φόβο ότι παρακολουθείται και απειλείται. Ο ίδιος, όπως εξηγεί, ουδέποτε προσπάθησε να εντοπίσει τον Ενάγοντα, να συναντηθεί μαζί του, ούτε γνωρίζει πού βρίσκεται. Θεωρεί πως είναι ο ίδιος θύμα παρενόχλησης ή παρενοχλητικής παρακολούθησης και όχι ο Ενάγων. Αποδίδει μάλιστα στον Ενάγοντα φθόνο επειδή ο Εναγόμενος ήρθε πιο κοντά με τον ιδιοκτήτη της εταιρείας και αναφέρει προσπάθειες υπόσκαψης του από τον Ενάγοντα. Επιχειρηματολογεί υπέρ της ακύρωσης των προσωρινών διαταγμάτων γιατί δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 Ν.14/60 και ο ίδιος ουδέποτε εννοούσε σοβαρά όσα ανέφερε υπό κράτος ακραίας συναισθηματικής κατάστασης και δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος. Επαναλαμβάνει τους λόγους ένστασής του.
15. Η ακρόαση έγινε στη βάση των ενόρκων δηλώσεων της αίτησης και της ένστασης, αντίστοιχα. Οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν, προς υποστήριξη των εκατέρωθεν θέσεων. Είναι σε γνώση του Δικαστηρίου ό,τι αναφέρθηκε, στην πλήρη του μορφή, ακόμα κι αν δεν γίνεται αυτούσια, ειδική ή λεπτομερέστερη αναφορά.
16. Καταρχάς, όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 32 Ν.14/60, δεν απασχολεί στην προκειμένη περίπτωση, όπου η αγωγή και η αίτηση κινήθηκαν αποκλειστικά με βάση τον Ν.114(Ι)/2021, που δίδει ευθέως εξουσία στο Δικαστήριο να εκδίδει ενδιάμεσα διατάγματα. Όπως τέτοια εξουσία δίδει, ανεξάρτητα, το άρθρο 32 Ν.14/60. Το Δικαστήριο προχώρησε στην έκδοση των προσωρινών διαταγμάτων χωρίς να έχει αναζητήσει επίκληση από τον Ενάγοντα του άρθρου 32 Ν.14/60, που απουσιάζει από τη νομική βάση της αίτησης. Στην Ιωάννου ν. Κωνσταντίνου, αγωγή αρ. 1507/2021 Ε.Δ. Λεμεσού, ημερομηνίας 29.10.2021, την οποία παραθέτει η πλευρά του Ενάγοντος προς διαφοροποίηση με αναφορά στις συζητήσεις στο Κοινοβούλιο, είχε γίνει χρήση και του άρθρου 32 Ν.14/60 από τον εκεί ενάγοντα, επομένως η εξέταση διήλθε αναγκαστικά μέσα και από τις προϋποθέσεις του άρθρου εκείνου, το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί για τον ίδιο σκοπό. Η εφαρμογή του άρθρου 10 Ν.114(Ι)/2021 δεν αποκλείει την εφαρμογή του άρθρου 32 Ν.14/60 (εξ ου η αναφορά «τούτο δεν σημαίνει πως δεν εφαρμόζεται το άρθρο 32 του Νόμου 14/1960· εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως της εφαρμογής και των ειδικότερων προϋποθέσεων του άρθρου 10 του Νόμου 114(Ι)/2021·…»), με την έννοια ότι κάποιος μπορεί να βασιστεί και στο άρθρο 32 Ν.14/60 για να επιτύχει την ίδια θεραπεία που μπορεί να επιτύχει με το άρθρο 10 Ν.114(Ι)/2021, ως άλλωστε συνέβαινε πριν από τη θέσπιση του Ν.114(Ι)/2021. Ως ανεξάρτητες βάσεις, η μία και η άλλη, δεν εμποδίζουν το Δικαστήριο να προχωρήσει με εξέταση σε αμφότερες, εάν γίνεται χρήση τους, χωρίς να αποκλείεται να μπορεί να δοθεί ενδιάμεση θεραπεία με όχημα τη μία, αλλά όχι την άλλη. Απλώς, στον βαθμό ή στις περιπτώσεις που ο Ν.114(Ι)/2021 απλουστεύει τη διαχείριση υποθέσεων αυτής της φύσης, δεν θα ήταν αναμενόμενο, εάν δεν υπάρχει περίπτωση η αγωγή να προωθηθεί και σε άλλη βάση και είναι ξεκάθαρα αγωγή με βάση τον Ν.114(Ι)/2021, να γίνει χρήση και του άρθρου 32 Ν.14/60.
17. Είτε γίνει είτε δεν γίνει, όμως, παρά τα όσα αναφέρθηκαν από τον κύριο Παφίτη για τις ανησυχίες βουλευτών κατά τη ψήφιση του νόμου, η δικαιική λογική των προϋποθέσεων αμφότερων των νομικών βάσεων συγκλίνει, ώστε η προϋπόθεση να αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως διάπραξη αστικού αδικήματος με βάση τον Ν.114(Ι)/2021 να απαντά συνοπτικά στο να τίθεται συζητήσιμο θέμα με πιθανότητες επιτυχίας με βάση το άρθρο 32 Ν.14/60. Εξάλλου, οποιαδήποτε ενδιάμεση θεραπεία υπό το άρθρο 10 Ν.114(Ι)/2021 δίδεται εφόσον το Δικαστήριο θεωρεί αυτό αναγκαίο ή και επιθυμητό υπό τις περιστάσεις, θεώρηση που φυσιολογικά εισέρχεται στο πεδίο της τρίτης προϋπόθεσης του άρθρου 32 Ν.14/60 και στο μετέπειτα ισοζύγιο της ευχέρειας ή της δικαιοσύνης, καλύπτοντάς τα. Η τρίτη προϋπόθεση του άρθρου 32 Ν.14/60, ούτως ή άλλως, προσαρμόζεται και διαμορφώνεται ανάλογα, σε διάφορες άλλες περιπτώσεις ενδιάμεσων θεραπειών, περιλαμβανομένων των διαταγμάτων quia timet («επειδή φοβάται»). Στο πλαίσιο εκείνων ουσιαστικά παραπέμπει και η δυνατότητα ενδιάμεσης θεραπείας με βάση το άρθρο 10 Ν.114(Ι)/2021 προληπτικά, εάν υφίσταται κίνδυνος επανάληψης ή εξακολούθησης συμπεριφοράς που συνιστά παρενοχλητική παρακολούθηση ή παρενόχληση του ενάγοντος ή μέλους της οικογένειάς του. Συναφώς, οι επιμέρους αρχές που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο εφαρμογής διαταγμάτων τύπου quia timet (υπό του άρθρου 32 Ν.14/60) βρίσκουν έδαφος, όταν θα πρέπει να ερμηνευτεί, για παράδειγμα, ο «κίνδυνος» επανάληψης ή εξακολούθησης συμπεριφοράς, στον οποίον αναφέρεται και το άρθρο 10 Ν.114(Ι)/2021.
18. Είναι όπως φαίνεται κοινώς αποδεκτό πως, ανεξαρτήτως εάν ο Ν.114(Ι)/2021 προβλέπει την έκδοση των ενδιάμεσων διαταγμάτων μονομερώς, ως εκ της φύσης τους, δεν καταργεί το υφιστάμενο δίκαιο όσον αφορά και το καθήκον αποκάλυψης ενός διαδίκου που κινείται μονομερώς. Όταν ένας διάδικος κινείται μονομερώς για να εξασφαλίσει προσωρινό διάταγμα (με βάση οποιονδήποτε νόμο), οφείλει – και συνιστά υποχρέωσή του προς το Δικαστήριο ύψιστης πίστης – να αποκαλύψει όλα τα σχετικά γεγονότα, είτε ευνοούν είτε όχι την υπόθεσή του, στον βαθμό που είναι δυνατόν να επιδράσουν στην κρίση του Δικαστηρίου ως προς το εάν θα δώσει την θεραπεία που ζητά[1].
19. Όσον αφορά τα περί απόκρυψης ουσιωδώς γεγονότων από τον Ενάγοντα, δεν θα συμφωνήσω με την πλευρά του Εναγόμενου. Τα όσα λεπτομερώς εξέθεσε ο Εναγόμενος, εμφανιζόμενος, δεν παραλλάζουν το όλο νόημα όσων εξ αρχής τέθηκαν από τον Ενάγοντα, στη σύνοψή τους: Δύο στελέχη μιας εταιρείας, συνδιευθυντές (που, προφανώς, για να έχουν αυτή τη θέση, την απέκτησαν για κάποιους λόγους), όταν κλονίστηκαν οι σχέσεις τους για λόγους που οδήγησαν και στην απόλυση του Εναγόμενου (είτε νόμιμη, είτε παράνομη, δεν ενδιαφέρει), ο Εναγόμενος δεν ήλεγξε τη συμπεριφορά του και απέστειλε όλα τα μηνύματα που προσκόμισε ο Ενάγων, με το δεδομένο περιεχόμενο, προκαλώντας στον Ενάγοντα ανησυχία και φόβο. Ουδόλως η εικόνα που είχε δοθεί ήταν πως μία καλή πρωία άρχισε ο Εναγόμενος να εκτρέπεται χωρίς λόγο και να εκστομίζει βρισιές στο αφεντικό του, όπως ανέφερε ο κύριος Αρτέμης. Το πρόδηλο, και στη μαρτυρία του Ενάγοντος, που παρουσίασε σειρά μηνυμάτων που περιλαμβάνουν και συνήθη επικοινωνία, ήταν ότι υπήρξε λόγος που οδήγησε τον Εναγόμενο σε αυτή την ακραία, όπως λέει και ο ίδιος ο Εναγόμενος, συναισθηματική κατάσταση. Η παράθεση όλων εκείνων των λεπτομερειών από τον Εναγόμενο δεν ήταν δεδομένα που ο Ενάγων όφειλε να αποκαλύψει και δεν αποκάλυψε και που, εάν αποκάλυπτε, θα επηρέαζαν ουσιωδώς την κρίση του Δικαστηρίου. Πώς θα επηρέαζε το Δικαστήριο με το να γνωρίζει το βιογραφικό του Εναγόμενου ή την έκταση των εργασιών της εταιρείας και την ιστορία της; Όποιος κι αν είναι, με οποιαδήποτε ιστορία και επιτεύγματα, οπουδήποτε, απλώς δεν επιτρέπεται να παρενοχλεί άλλα πρόσωπα.
20. Σε συνέχεια και των όσων προαναφέρθηκαν, δεν ευσταθεί και ο λόγος ένστασης του Εναγόμενου πως η μαρτυρία του ήταν αντιφατική, γενική και αόριστη, επειδή απλώς ο ίδιος ο Εναγόμενος εξέθεσε περισσότερες λεπτομέρειες των ίδιων γεγονότων, για τους δικούς του λόγους. Ο τρόπος που ο Εναγόμενος επιχείρησε να εξιστορήσει λεπτομερώς γεγονότα, προσπαθώντας να θέσει σε ένα ευρύτερο πλαίσιο τα μηνύματα που παρουσίασε ο Ενάγων, αλλά και για να παρουσιάσει τον εαυτό του ως το θύμα μιας μεγαλύτερης κατάστασης, θα μπορούσε να συνιστά προσπάθεια να καταδείξει το εύλογο της συμπεριφοράς του, όμως δεν αναιρούν, προς το παρόν, την εκ πρώτης όψεως διαπίστωση του Δικαστηρίου ότι έλαβε χώρα παρενόχληση με βάση τον Ν.114(Ι)/2021, δια των μηνυμάτων, που δεν αμφισβητείται ότι στάλθηκαν, και του περιεχομένου τους. Το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο επιχείρησε να θέσει τα μηνύματα αυτά ο Εναγόμενος δεν δημιούργησε εκ πρώτης όψεως συνθήκη για να εκληφθεί, προς το παρόν τουλάχιστον, πως ένας λογικός άνθρωπος, υπό τις ίδιες περιστάσεις, δεν θα βίωνε την ανησυχία και τον τρόμο που βίωσε ο Ενάγων, παραλαμβάνοντας τα μηνύματα που παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο, με αναφορά στον τρόπο εκδήλωσης του Εναγόμενου. Εξάλλου, ο Εναγόμενος, αν και επιχείρησε να θέσει τα εν λόγω μηνύματα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, δεν εξέθεσε στο Δικαστήριο κάποια εκτενέστερη επικοινωνία, μέρος της οποίας ήταν τα εν λόγω μηνύματα, ώστε να ερμηνεύεται πως λ.χ. το «I will kill you» είναι έκφραση συνηθισμένη στις αναμεταξύ τους συνομιλίες, με άλλο νόημα, επομένως ο Ενάγων δεν θα πρέπει λογικά να ανησυχεί και να φοβάται επειδή του είπε ο Εναγόμενος ότι θα τον σκοτώσει, κατ’ επανάληψη, και με προτροπή να τον πάρει στα σοβαρά. Έπειτα, ο Εναγόμενος, ενώ αμφισβητεί το νόημα των μηνυμάτων, ταυτόχρονα, επιχειρεί να τα δικαιολογήσει με αναφορά στη δική του ακραία συναισθηματική (άλογη) κατάσταση. Είναι αυτήν την ακραία συναισθηματική κατάσταση (ασχέτως των λόγων που την προκάλεσαν) και την μη εμπιστοσύνη του Ενάγοντος στη δυνατότητα συγκράτησης και ελέγχου της από τον Εναγόμενο που, όπως εξηγήθηκε και προηγουμένως, στις παραγράφους 6 και 7, ώθησε το Δικαστήριο να χορηγήσει τελικά την ενδιάμεση θεραπεία, θεωρώντας την αναγκαία και επιθυμητή υπό τις περιστάσεις, για την προστασία του Ενάγοντος.
21. Η αναγκαιότητά της δεν παύει εκ του γεγονότος ότι αμφότεροι, Ενάγων και Εναγόμενος, διακινούνται και σε άλλες χώρες. Ο Εναγόμενος ανέφερε πως έχει σύντροφο Κύπρια, που βρίσκεται στην Κύπρο, όπου ο ίδιος αναγκαστικά επιστρέφει, ακόμα και υπό καθεστώς δικού του φόβου. Ο Ενάγων είχε εξ αρχής αναφέρει πως δυσκολεύεται να επιστρέψει στην Κύπρο, ενώ χρειάζεται να βρίσκεται και ο ίδιος στην Κύπρο, εάν δεν έχει την προστασία έστω ενός προσωρινού διατάγματος, έναντι στη συμπεριφορά του Εναγόμενου. Ο κύριος Αρτέμης αναφέρθηκε στο ότι ο Εναγόμενος είναι το αδύναμο μέρος της σχέσης και ο Ενάγων το δυνατό. Περιέγραψε γλαφυρά τη διαφορά στα μέσα και τις δυνατότητες πραγματοποίησης κινδύνων, με αναφορά στο ποιος είναι ο ένας και ποιος ο άλλος, αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, δεν βλέπω πως η πιθανή οικονομική ή κοινωνική αδυναμία του Εναγόμενου, που πάντως δεν συνάδει με το βιογραφικό του και τις αναφορές του για τις σημαντικές διασυνδέσεις του, μπορεί να τον αποτρέψει από το να υλοποιήσει έναν κίνδυνο. Δεν προκύπτει από οπουδήποτε πως αδικηματικές συμπεριφορές διαπράττουν (μόνον) οι έχοντες άνετα οικονομικά μέσα ή βρίσκονται συνεχώς στον ίδιο τόπο με το θύμα. Δεν μπορεί δηλαδή αυτή η σύγκριση στη δύναμη των διαδίκων, αλλά και όσα άλλα αναφέρθηκαν, να αποτελέσουν τη βάση, για να θεωρηθεί πως δεν έπρεπε να υφίσταται ή πως τώρα πρέπει να εξαλειφθεί η οποιαδήποτε ανησυχία και ο φόβος που εκ πρώτης όψεως δικαιολογημένα εξέφρασε ο Ενάγων.
22. Δεν υπάρχει κάποια ασάφεια στα διατάγματα, ως έχουν εκδοθεί. Εξάλλου, εκδόθηκαν με τον τρόπο που προβλέπεται στον Ν.114(Ι)/2021. Εάν μπορούν να αποτελέσουν και βάση για να επικαλεστεί ο Ενάγων παρακοή τους, είναι άλλο θέμα, που δεν εξαντλείται στον τρόπο διατύπωσης των διαταγμάτων. Επομένως, τα παραδείγματα περί τυχαιότητας είναι ατυχή. Εξάλλου, ο Εναγόμενος δεν έχει ζητήσει οποιαδήποτε διευκρίνιση σε σχέση με το νόημα οποιασδήποτε λέξης τυχόν ερμηνεύεται από τον ίδιο με τρόπο που δημιουργεί σύγχυση ως προς το τις ενέργειες που επιβάλλει.
23. Υπάρχει δυνατότητα έκδοσης των διαταγμάτων του είδους που εκδόθηκαν με βάση τον Ν.114(Ι)/2021, ασχέτως εάν και με την αγωγή ζητούνται διηνεκή διατάγματα. Συναφώς, σύμφωνα με το άρθρο 12 Ν.114(Ι)/2021, Δικαστήριο το οποίο εκδικάζει αγωγή που καταχωρίστηκε δυνάμει των διατάξεων του εν λόγω νόμου δύναται, κατά την έκδοση της τελικής απόφασης, να επιβάλει περιοριστικά μέτρα, υπό την προϋπόθεση ότι δικογραφείται η αξίωση επιβολής περιοριστικών μέτρων.
24. Επειδή έχει διαπιστωθεί εκ πρώτης όψεως διάπραξη παρενόχλησης και είναι ακόμα αναγκαίο και επιθυμητό να υπάρχουν τα προσωρινά διατάγματα που εκδόθηκαν την 27.10.2023 για την προστασία του Ενάγοντος και επειδή, έχοντας ακούσει και τον Εναγόμενο, δεν διαφοροποιήθηκε αυτή η εκ πρώτης όψεως διαπίστωση και δεν έχει καταδειχθεί λόγος ακύρωσής τους ή τροποποίησής τους, εκδίδεται διάταγμα δια του οποίου τα προσωρινά διατάγματα ημερομηνίας 27.10.2023 καθίστανται απόλυτα ως έχουν εκδοθεί και ισχύουν μέχρι την τελική εκδίκαση της αγωγής ή νεότερη διαταγή του Δικαστηρίου.
25. Αμφότερες οι πλευρές να τοποθετηθούν για τα έξοδα και να υποβληθεί από οποιονδήποτε διάδικο διεκδικεί έξοδα κατάλογος για τον συνοπτικό υπολογισμό τους, ο οποίος να δοθεί και στην άλλη πλευρά. Η αίτηση ορίζεται για τον σκοπό αυτό, για ακρόαση εξόδων, την 23.01.2024 ώρα 08:30.
(Υπ.) …………………………
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Γρηγορίου ν. Χριστοφόρου (1995) 1 ΑΑΔ 248, Δήμος Πάφου ν. Βοσκού (2001)1 ΑΑΔ 1168.