ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 173/2023
ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ & ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΔΕΠΕ
Ενάγουσα
ν.
1. D.K.S. SUPER CARWASH LTD
2. DURASHINE SERVICE STATION LTD
3. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Εναγόμενοι
Αίτηση ημερομηνίας 05.04.2023 για έκδοση συνοπτικής απόφασης
Ημερομηνία: 08 Ιανουαρίου 2024
Εμφανίσεις:
Ν. Μιχαήλ, για Ενάγουσα/Αιτήτρια
Μ. Μιλτιάδου, για Εναγόμενους/Καθ’ ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
1. Η Ενάγουσα, Κυπριακή δικηγορική εταιρεία, με την αγωγή της, αξιώνει €15.000,00 δυνάμει γραμματίου συνήθους τύπου, πλέον τόκο 9% ετησίως από την 23.02.2022.
2. Τα γεγονότα που περιβάλλουν την απαίτηση της Ενάγουσας είναι, στη σύνοψή τους, τα εξής: Στο πλαίσιο εξώδικης διευθέτησης της αγωγής 938/2015 Ε.Δ. Λευκωσίας, μεταξύ πελάτη της Ενάγουσας και του Εναγόμενου 3, συμφωνήθηκε, μεταξύ άλλων, για τα έξοδα της αγωγής, που είχαν συμφωνηθεί στο ποσό των €15.000,00 πλέον Φ.Π.Α, να δοθεί από την Εναγόμενη 1 γραμμάτιο ή έγγραφο αναγνώρισης χρέους ύψους €15.000,00 πλέον Φ.Π.Α.. Η Εναγόμενη 1 είχε υπογράψει τέτοιο έγγραφο την 23.02.2022, προς όφελος ή εις διαταγή της Ενάγουσας, για τα έξοδα της εν λόγω αγωγής, πληρωτέου μέχρι την 31.12.2022, ως έναντι καλού και νόμιμου ανταλλάγματος. Βάσει της συμφωνίας σχετικά με την προαναφερόμενη αγωγή εκδόθηκε και δικαστική απόφαση την 24.02.2022, στην οποία αναφέρεται και η συμφωνία για την έκδοση γραμματίου ή εγγράφου αναγνώρισης χρέους για τα έξοδα, από την Εναγόμενη 1. Σε περίπτωση καθυστέρησης πληρωμής του εν λόγω ποσού για πέραν των τριών ημερών από την 31.12.2022, το γραμμάτιο θα ήταν ληξιπρόθεσμο και το ποσό απαιτητό, ενώ θα οφείλονταν και τόκος προς 9% από την 23.02.2022, ημερομηνία έκδοσής του. Οι Εναγόμενοι 2 και 3, κατά την Ενάγουσα, εγγυήθηκαν την πληρωμή από την Εναγόμενη 1. Οι Εναγόμενοι παρέλειψαν να πληρώσουν το ποσό αυτό, παρά τις οχλήσεις, καθώς και με επιστολή ημερομηνίας 07.02.2023.
3. Οι Εναγόμενοι καταχώρισαν σημείωμα εμφάνισης στην αγωγή, την 15.03.2023.
4. Η Ενάγουσα καταχώρισε την υπό εξέταση αίτηση, με την οποία ζητά την έκδοση συνοπτικής απόφασης εναντίον όλων των Εναγόμενων, βάσει της Δ.18 των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠΔ). Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του διευθυντή της Ενάγουσας (ME1), στην οποία αναφέρονται ενόρκως τα πιο πάνω γεγονότα και προσκομίζονται: το έγγραφο που προσδιορίζεται εν τέλει ως γραμμάτιο συνήθους τύπου (Τεκμήριο 1), η εκ συμφώνου απόφαση στην αγωγή 938/2015 Ε.Δ. Λευκωσίας (Τεκμήριο 2) και η επιστολή ημερομηνίας 07.02.2023 (Τεκμήριο 3). Ο μάρτυρας βεβαιώνει την αλήθεια των ισχυρισμών του και εξηγεί πως οι Εναγόμενοι δεν έχουν οποιαδήποτε υπεράσπιση στην αγωγή και ότι καταχώρισαν εμφάνιση στην αγωγή απλώς για να καθυστερήσουν τη διαδικασία.
5. Οι Εναγόμενοι, με ένσταση που καταχώρισαν επί της αίτησης, προβάλλουν λόγους για τους οποίους, κατά τη θέση τους, η αίτηση της Ενάγουσας για συνοπτική απόφαση θα πρέπει να απορριφθεί. Συνοψίζονται στα εξής θέματα: η αίτηση και η ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει είναι αντικανονικές, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για έκδοση συνοπτικής απόφασης γιατί η απαίτηση της Ενάγουσας δεν είναι ξεκάθαρη και οι Εναγόμενοι έχουν καλή υπεράσπιση, η οποία θα πρέπει να ακουστεί σε κανονική δίκη.
6. Με τη μαρτυρία του Εναγόμενου 3 (ΜΥ1), που υποστηρίζει την ένσταση, επαναλαμβάνονται οι λόγοι ένστασης. Όσον αφορά την υπεράσπιση των Εναγόμενων, θέτουν πως το έγγραφο που παρουσίασε η Ενάγουσα δεν αποτελεί γραμμάτιο συνήθους τύπου, σύμφωνα με τον νόμο, δεν έχει εγκριθεί και δεν μονογράφεται από όλους τους Εναγόμενους και οι μάρτυρες που φαίνονται σε αυτό δεν ήταν παρόντες κατά την υπογραφή του και το υπέγραψαν εκ των υστέρων. Δεν έλαβαν οποιοδήποτε ποσό ως δάνειο από την Ενάγουσα. Αρνούνται ότι παρέλαβαν κάποια επιστολή, ενώ τέτοια δεν εστάλη στο εγγεγραμμένο γραφείο των Εναγόμενων 1 και 2.
7. Η ακρόαση της αίτησης γίνεται στη βάση των ενόρκων δηλώσεων που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση. Δεν υπήρξε αντεξέταση. Οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν, επιχειρηματολογώντας σχετικά με τις θέσεις της Ενάγουσας και των Εναγόμενων αντίστοιχα. Είναι σε γνώση του Δικαστηρίου ό,τι αναφέρθηκε, στην πλήρη του μορφή, ακόμα κι αν δεν γίνεται αυτούσια, ειδική ή λεπτομερής αναφορά.
8. Είναι θέμα απλής ανάγνωσης πως υπάρχει, στη νομική βάση της αίτησης, η Δ.18 ΚΠΔ. Το Δικαστήριο μπορεί να εξετάσει την αίτηση της Ενάγουσας κατ’ ουσία και δεν υπάρχει οτιδήποτε που να αποκλείει τη δυνατότητα αυτή. Οι λόγοι ένστασης που αναφέρονται σε αντικανονικότητα ή παρατυπία δεν τεκμηριώθηκαν και είναι βάσιμοι.
9. Όπως έτυχε επανάληψης και στη νομολογία[1], προκύπτει και από το ίδιο το κείμενο της Δ.18 ΚΠΔ, η έκδοση συνοπτικής απόφασης αποτελεί εξαιρετικό μέτρο. Δίδει στον ενάγοντα τη δυνατότητα να επιτύχει την έκδοση απόφασης, παρακάμπτοντας την πολύ σημαντική διαδικασία της δίκης. Κατ’ επέκταση, μπορεί να εκδοθεί τέτοια συνοπτική απόφαση μόνον όταν η υπόθεσή του ενάγοντος είναι τόσο ξεκάθαρη, και παράλληλα ο εναγόμενος δεν έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι έχει καλή υπεράσπιση επί της ουσίας, ή ο εναγόμενος δεν έχει αποκαλύψει ικανοποιητικά γεγονότα, για να του δίνουν ουσιαστικά δικαίωμα υπεράσπισης. Ό,τι απαιτείται από τον εναγόμενο, είναι να δείξει πως έχει ένα δικάσιμο θέμα (triable issue). Όταν έχει ένα δικάσιμο θέμα, το Δικαστήριο θα του επιτρέψει να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ασχέτως εάν η υπεράσπισή του έχει ή όχι προοπτικές να επιτύχει. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να παρέχει λεπτομέρειες, σε μια λογική έκταση[2]. Στη Λαζάρου ν. Μακεδόνα (1999) 1 ΑΑΔ 817, 822, λέχθηκε πως «όπου η υπεράσπιση μπορεί να περιγραφεί ως κάτι περισσότερο από σκιώδης αλλά λιγότερο από πιθανή, θα πρέπει να δίδεται άδεια για υπεράσπιση». Η ευχέρεια που παρέχει η Δ.18 ΚΠΔ για εξασφάλιση απόφασης χωρίς υπεράσπιση εξετάζεται υπό το φως της ορθής αντίληψης που έχει επικρατήσει ως προς τα δικαιώματα των διαδίκων βάσει των προνοιών του άρθρου 30 του Συντάγματος και του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ[3].
10. Η απαίτηση της Ενάγουσας, στην προκειμένη περίπτωση, περιέχεται σε Ειδικά Οπισθογραφημένο Κλητήριο Ένταλμα και οι Εναγόμενοι καταχώρισαν σημείωμα εμφάνισης. Έπειτα, η Ενάγουσα βεβαίωσε το αληθές της αιτίας αγωγής της εναντίον των Εναγόμενων δια της ένορκης δήλωσης του ΜΕ1 που συνοδεύει την αίτησή της. Ο ΜΕ1, ως ο διευθυντής της Ενάγουσας, εξήγησε πως έχει προσωπική γνώση ως προς τα γεγονότα και έγγραφα που καταθέτει, και δήλωσε επίσης πως, κατά τη θέση του, οι Εναγόμενοι δεν έχουν οποιαδήποτε υπεράσπιση. Προσκομίζει έγγραφη μαρτυρία επί της οποίας βασίζεται η απαίτηση της Ενάγουσας, η οποία είναι ξεκάθαρη όσον αφορά τις συγκεκριμένες θεραπείες που ζητά να εκδοθούν συνοπτικά. Έχουν, κατά τη γνώμη μου, εκπληρωθεί οι τυπικές και κατ’ επέκταση δικαιοδοτικές προϋποθέσεις της Δ.18,κ.1 ΚΠΔ, όσον αφορά τις αξιώσεις της Ενάγουσας, ώστε το βάρος να μετατίθεται πλέον στους Εναγόμενους, να αποδείξουν ότι έχουν καλή υπεράσπιση. Είναι χρήσιμο να τύχει υπόμνησης πως το ζητούμενο δεν είναι εάν τα γεγονότα είναι πράγματι όπως ισχυρίζεται η πλευρά των Εναγόμενων, αλλά κατά πόσον οι ισχυρισμοί που προβάλλονται θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την άδεια να υπερασπιστούν την υπόθεσή τους σε σχέση με τις θεραπείες που ζητά η Ενάγουσα συνοπτικά, παραπέμποντας τη διαφορά σε μια κανονική δίκη (trial).
11. Η Ενάγουσα προσδιορίζει, στην αίτησή της, το Τεκμήριο 1, νομικά, ως γραμμάτιο συνήθους τύπου, αν και στην αγωγή της θέτει εναλλακτικούς νομικούς προσδιορισμούς, περιλαμβανομένου του εγγράφου αναγνώρισης του χρέους. Σύμφωνα με τα άρθρα 78επ. του περί Συμβάσεων Νόμου Κεφ.149, «γραμμάτιο συνήθους τύπου» είναι γραπτή υπόσχεση, που παρέχεται από ένα πρόσωπο σε άλλο, υπογράφεται από το πρόσωπο που την παρέχει στην παρουσία δύο τουλάχιστο μαρτύρων ικανών προς το συμβάλλεσθαι, για πληρωμή, σε πρώτη ζήτηση ή σε ορισμένο χρόνο ή σε προσδιορίσιμο μέλλοντα χρόνο προς πρόσωπο το οποίο ορίζεται στο γραμμάτιο, ποσού χρημάτων, πλέον τόκο που ορίζεται σε αυτό κατά ανώτατο όριο προς εννέα τοις εκατό κατ’ έτος και, σε περίπτωση λήψης δικαστικών μέτρων επ’ αυτού, τα συναφή έξοδα, και αναφέρει την αντιπαροχή για την οποία παρέχεται η υπόσχεση. Το γραμμάτιο συνήθους τύπου δεν είναι άκυρο από μόνο το λόγο ότι αυτό ασφαλίζεται με εγγύηση, ή ενέχυρο ή υποθήκη επί ακίνητης ιδιοκτησίας και περιλαμβάνει σχετικές προς τούτο ρήτρες. Σε κάθε δικαστικό μέτρο που λήφθηκε βάσει γραμματίου συνήθους τύπου, το περιεχόμενο του εν λόγω γραμματίου συνιστά αμάχητη απόδειξη των γεγονότων που εκτίθενται σε αυτό. Νοείται ότι σε οποιοδήποτε τέτοιο δικαστικό μέτρο, αποτελεί επαρκή υπεράσπιση το γεγονός ότι η υπογραφή του οφειλέτη χρέους ή άλλου που υπόγραψε το γραμμάτιο δεν είναι στην πραγματικότητα η υπογραφή του, ή ότι η έκδοση του γραμματίου επιτεύχθηκε συνεπεία εξαναγκασμού ή απάτης ή υπό περιστάσεις που ανάγονται σε εξαναγκασμό ή απάτη.
12. Το Τεκμήριο 1, που τιτλοφορείται ως «γραμμάτιο-έγγραφο αναγνώρισης χρέους», περιέχει τη δήλωση της Εναγόμενης 1 πως χρωστά να πληρώσει στην Ενάγουσα, δικηγορική εταιρεία, το ποσό των €15.000,00 πλέον Φ.Π.Α. ως οφειλή για δικηγορικά έξοδα της συγκεκριμένης αγωγής, μέχρι την 31.12.2022, πλέον τόκος προς 9% ετησίως και πως, σε περίπτωση καθυστέρησης πληρωμής για πέραν των τριών ημερών, θα είναι άμεσα απαιτητό, πλέον τυχόν έξοδα για την ανάκτησή του. Φαίνεται να υπογράφθηκε και να σφραγίστηκε με τη σφραγίδα της Εναγόμενης 1 και υπάρχουν σε αυτό δύο κατονομαζόμενοι μάρτυρες. Δεν διαφαίνεται από οπουδήποτε να στερούνται ικανότητας προς το συμβάλλεσθαι. Το εν λόγω έγγραφο, όπως φαίνεται, υπογράφθηκε βάσει της συμφωνίας, τα δικηγορικά έξοδα του ενάγοντος στην αγωγή 938/2015 Ε.Δ. Λευκωσίας, να καταβληθούν από την Εναγόμενη 1 απευθείας στους δικηγόρους, δηλαδή την Ενάγουσα. Η Εναγόμενη 1, στην ουσία, ανέλαβε την πληρωμή των εξόδων της αγωγής εναντίον του Εναγόμενου 3, που ήταν ο εκεί εναγόμενος. Το έγγραφο αυτό περιέχει όλα τα στοιχεία και εμπίπτει στην έννοια του γραμματίου του άρθρου 78 Κεφ.149. Το ίδιο έγγραφο, επίσης, περιέχει σφραγίδα και υπογραφή εκ μέρους της Εναγόμενης 2 και υπογραφή του Εναγόμενου 3 ως εγγυητών της πληρωμής του γραμματίου.
13. Όσα εκτέθηκαν από τους Εναγόμενους, δια του ΜΥ1, ιδίως στις λίγες γραμμές της παραγράφου 5 της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει της ένστασή τους, ενέχουν έντονη διαζευκτικότητα, γενικότητα και αοριστία, ενώ θα έπρεπε να ήταν συγκεκριμένα, υπό τις περιστάσεις, για να δώσουν σαφώς τυχόν ουσιαστική υπερασπιστική γραμμή τους. Με δεδομένο, σε κάθε περίπτωση, πως μαρτυρία που στοχεύει στην αντίκρουση της αλήθειας του περιεχομένου γραμματίου συνήθους τύπου δεν είναι αποδεκτή, όπως επαναλήφθηκε και στη Χαραλάμπους (Καρούσου) ν. Μελά, Πολιτική Έφεση Ε242/2014, ημερομηνίας 03.09.2020, που αφορούσε και γεγονότα που ομοιάζουν με την παρούσα υπόθεση. Συνεπώς, και η αναφορά των Εναγόμενων, στην παράγραφο 6, πως «ουδέν ποσό έλαβαν από τους Ενάγοντες», επιχειρώντας να θέσει υπό αμφισβήτηση, και δη με τρόπο γενικό και αόριστο, το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 1, το οποίο περαιτέρω τεκμηριώνεται και στα κείμενα του Τεκμηρίου 2, δεν έχει θέση. Υφίστανται ξεκάθαρες υπογραφές και σφραγίδες επί του Τεκμηρίου 1, που αποδίδονται σε όλους τους Εναγόμενους, καθώς και στους μάρτυρες, τα πλήρη στοιχεία των οποίων επίσης αναγράφονται, όπως αριθμοί ταυτοτήτων, διευθύνσεις, κ.λπ.. Η γενική αναφορά των Εναγόμενων πως «δεν υπάρχει μονογραφή εκ μέρους όλων των Εναγόμενων», ως εκτέθηκε, στο όλο κείμενο της παραγράφου 5, χωρίς οποιαδήποτε επεξήγηση, δεν σκιαγραφεί εκ πρώτης όψεως ουσιαστική υπεράσπιση σχετική με την υπογραφή του Τεκμηρίου 1. Ούτε ο ισχυρισμός πως οι μαρτυρίες, που υπάρχουν στο Τεκμήριο 1, τέθηκαν εκ των υστέρων, ως εκτίθεται, είναι σε ένα πλαίσιο που να μπορεί, επαρκώς, να καταδείξει πως το έγγραφο του Τεκμηρίου 1 δεν είναι γραμμάτιο συνήθους τύπου ή διασύνδεση με συγκεκριμένα γεγονότα που να συνθέτουν καλή εκ πρώτης όψεως ουσιαστική υπεράσπιση. Έπειτα, δεν υπάρχει οποιοσδήποτε ισχυρισμός περί εξαναγκασμού ή απάτης ή σχετικές περιστάσεις. Εξάλλου, δεν μαρτυρείται ενδεχόμενο εξόφλησης των εν λόγω δικηγορικών εξόδων που να αποσβένει την οφειλή[4]. Δεν είναι απαραίτητη κάποια όχληση για την πληρωμή γραμματίου συνήθους τύπου, το οποίο είναι πληρωτέο σε ορισμένο χρόνο, κατά τη λήξη του, και όσα αναφέρθηκαν επίσης από τους Εναγόμενους, προς αμφισβήτηση της παραλαβής της επιστολής ημερομηνίας 07.02.2023, η οποία είχε σταλεί προς απλή υπενθύμιση του ήδη υφιστάμενου χρέους, δεν συνθέτουν εκ πρώτης όψεως καλή υπεράσπιση στην απαίτηση της Ενάγουσας.
14. Ενόψει του ότι, από όσα αναφέρθηκαν, η υπόθεση της Ενάγουσας εναντίον των Εναγόμενων είναι ξεκάθαρη και, έχοντας ακούσει τους Εναγόμενους, δεν καταδείχθηκε η ύπαρξη εκ πρώτης όψεως ουσιαστική υπεράσπιση των Εναγόμενων, που να δίδει δικάσιμο θέμα σε πλήρη και κανονική δίκη, η υπόθεση αυτή αποφασίζεται συνοπτικά, και, ως εκ των ανωτέρω:
Εκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον των Εναγόμενων 1, 2 και 3, αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα, ως οι παράγραφοι Α και Β του παρακλητικού της Έκθεσης Απαίτησης της Ενάγουσας, πλέον για τα έξοδα της αγωγής και της αίτησης, όπως υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ……………………….
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Βλ. ενδεικτικά Μιχαηλίδου-Φατσίτα ν. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Πολιτική Έφεση 60/2011, ημερομηνίας 12.07.2016 ή Χαραλάμπους (Καρούσου) ν. Μελά, Πολιτική Έφεση Ε242/2014, ημερομηνίας 03.09.2020.
[2] N. V. Caterchef v. P.C.P Electronics Ltd (1999) ΑΑΔ 1912. Βλ. και Hermes Insurance v. Theodorides (1983) 1 CLR 333, Εθνική Τράπεζα ν. Χατζηνέστωρος (1989) 1 ΑΑΔ 204, Trans Middle East Trading v. Tlais (1991) 1 ΑΑΔ 239, Sigma Radio T.V. Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2005) 1 ΑΑΔ 408 και Κυριάκου ν. Αναστασίου (2013) 1 ΑΑΔ 148.
[3] Ζερβός ν. Euroinvestment & Finance Ltd (2003) 1 ΑΑΔ 1968, J. & M. Loizides Agencies Ltd ν. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2011) 1 ΑΑΔ 1280, Ironfx Global Limited v. Χριστάκης Αλεξάνδρου & Υιοί Λτδ, Πολιτική Έφεση Ε338/2016, ημερ. 23.03.2017.
[4] Κανναουρίδης ν. Οικοδομικής Εταιρείας Τακτικών Κυβερνητικών Εργατών Κύπρου «Η Μέριμνα» Λτδ (2002) 1 ΑΑΔ 1390.