ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Έφεση αρ. 3/2024
Αναφορικά με τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/1965 και τον περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο Κεφ.224
ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Εφεσείουσα
και
THEMIS PORTFOLIO MANAGEMENT HOLDINGS LTD
Εφεσίβλητη
Ημερομηνία: 12 Ιανουαρίου 2024
Εμφανίσεις:
Ν. Χρίστου, για την Εφεσείουσα
Σ. Παφίτη (κα) για Α. & Α. Κ. Αιμιλιανίδης, Κ. Κατσαρός & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ex tempore)
Η Εφεσείουσα, με Έφεση που άσκησε παραδεκτά την 09.01.2024, δυνάμει του άρθρου 44Γ § 3 του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, ζητά τον παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» που εξέδωσε η Εφεσίβλητη την 10.10.2023.
Με την προσβαλλόμενη Ειδοποίηση, η Εφεσίβλητη ανήγγειλε τον πλειστηριασμό τριών ακινήτων στη Σαλαμιού, που επιβαρύνονται με την Υ3905/1998 ΕΚΓ Πάφου.
Τα πλήρη στοιχεία των ενυπόθηκων ακινήτων αναφέρονται στην Έφεση. Ο πλειστηριασμός ορίστηκε να γίνει την 15.01.2024.
Όπως προβάλλει η πλευρά της Εφεσείουσας, η διαδικασία έκδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» δεν κινήθηκε ορθά. Η Ειδοποίηση Τύπου «Ι», που θα έπρεπε να είχε προηγηθεί, δεν επιδόθηκε καθόλου ή δεόντως ή και σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως ούτε και άλλες ειδοποιήσεις πριν από την προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ». Τούτος ο ισχυρισμός είναι σχετικός με το γεγονός πως προηγούμενος πλειστηριασμός ημερομηνίας 08.11.2023 ακυρώθηκε και, αντί να εκκινήσει από την αρχή η διαδικασία, απλώς εκδόθηκε νέα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ». Συναφώς προς τον λόγο αυτό, η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» επιδόθηκε, κατά την Εφεσείουσα, πριν να λήξει η προθεσμία πληρωμής που θα έπρεπε να επαναοριστεί με την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ». Έπειτα, η ενέργεια της Εφεσίβλητης, κατά την Εφεσείουσα, αντιτίθεται στο άρθρο 62 Ν.9/65, που προβλέπει σχετικά με την αναστολή των διαδικασιών πλειστηριασμού. Η Εφεσείουσα προβάλλει ακόμα πως και η επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» δεν ήταν η δέουσα επίδοση ούτε επιδόθηκε σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, αλλά και το περιεχόμενό της είναι αντικανονικό.
Στη μαρτυρία της Εφεσείουσας, που υποστηρίζει την Έφεση, αναφέρει, ως προς τη διαδικασία του πλειστηριασμού, πως την 20.04.2023 παρέλαβε Ειδοποίηση Τύπου «Ι» μέσω ιδιώτη δικαστικού επιδότη. Στη συνέχεια, περί την 04.08.2023, της επιδόθηκε μέσω ιδιώτη δικαστικού επιδότη και Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», που είχε εκδοθεί την 06.06.2023. Με εκείνη την ειδοποίηση είχε αναγγελθεί πλειστηριασμός για την 08.11.2023, που όμως ακυρώθηκε. Στη συνέχεια, περί την 02.12.2023, επέδωσαν με ιδιώτη δικαστικό επιδότη νέα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ημερομηνίας 10.10.2023, που είναι η προσβαλλόμενη ειδοποίηση. Η Εφεσείουσα, όπως εκθέτει, από τη στιγμή που έλαβε την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», καταβάλλει προσπάθειες αναδιάρθρωσης του χρέους της και αποπληρωμής, λόγος για τον οποίο δεν θα έπρεπε να σπεύσει η Εφεσίβλητη να ορίσει νέο πλειστηριασμό. Επαναλαμβάνει τους λόγους Έφεσης.
Η Εφεσίβλητη, ενιστάμενη, προβάλλει πολλαπλούς λόγους ένστασης, που αφορούν είτε την ορθότητα της Έφεσης (μη συνένωση ενδιαφερόμενων προσώπων, νομική αβασιμότητα, αντικανονικότητα, κ.λπ.), είτε τη διαδικασία που ακολούθησε. Ως προς την τελευταία, η ίδια θέτει πως εφάρμοσε ορθά τον νόμο. Οι λόγοι ένστασης, στην πλήρη τους μορφή, είναι υπόψη του Δικαστηρίου.
Και η Έφεση υποστηρίζεται από μαρτυρία, λειτουργού στις υπηρεσίες της Εφεσίβλητης, ο οποίος αναφέρει τα γεγονότα που σχετίζονται με την υποκατάσταση της Εφεσίβλητης στα δικαιώματα του ενυπόθηκου πιστωτή. Δεν αμφισβητούνται τα γεγονότα που σχετίζονται με την υποθήκευση. Ως προς τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, στην παράγραφο 10 της ένορκης του δήλωσης, εξηγεί ποια είναι. Τα ίδια, όπως θέτει, δεν συνενώθηκαν στην Έφεση, παράλειψη που καθιστά, κατά τη γνώμη που υιοθετεί, την Έφεση θνησιγενή. Σε σχέση με τη διαδικασία πλειστηριασμού που ακολουθήθηκε, αναφέρει πως για το χρέος που εξασφαλίζεται με την υποθήκη, υπάρχει δικαστική απόφαση, επομένως δεν χρειάζονταν η έκδοση Ειδοποίησης Τύπου «Θ». Την 01.02.2023, εκδόθηκε Ειδοποίηση Τύπου «Ι», που επιδόθηκε μαζί με κατάσταση λογαριασμού, σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, στις γνωστές τους διευθύνσεις. Είχε σταλεί πρώτα με συστημένο ταχυδρομείο. Η Εφεσείουσα, όμως, παρέλειψε να την παραλάβει και γι’ αυτό τον λόγο, η Εφεσείουσα προχώρησε με ιδιωτική επίδοση στην Εφεσείουσα, για να διασφαλίσει ότι θα λάμβανε γνώση της διαδικασίας. Η επίδοση έλαβε χώρα την 20.04.2023. Επειδή δεν υπήρξε συμμόρφωση με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», την 06.06.2023, εκδόθηκε Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ». Ο λόγος που ακυρώθηκε ο πλειστηριασμός που είχε αρχικά οριστεί την 08.11.2023 δεν ήταν κάποιος αναθεωρητικός έλεγχος από το Δικαστήριο και κάποιο δικαστικό διάταγμα που εντόπισε ελάττωμα στη διαδικασία, αλλά γιατί δεν είχαν ετοιμαστεί έγκαιρα οι εκτιμήσεις για τα ενυπόθηκα ακίνητα και δεν τηρήθηκαν οι προθεσμίες, επομένως θεωρήθηκε ορθό από την Εφεσίβλητη να ακυρωθεί και να επαναοριστεί σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Έτσι, δεν είχε υποχρέωση να εκδώσει ξανά νέα Ειδοποίηση Τύπου «Ι», και απλώς εκδόθηκε νέα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» την 10.10.2023, με την οποία αναγγέλθηκε ο πλειστηριασμός για την 15.01.2024. Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» στάλθηκε πρώτα με συστημένο ταχυδρομείο σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, στις τελευταίες γνωστές τους διευθύνσεις. Παραλήφθηκε από κάποια εξ αυτών, που κατονομάζει, αλλά όχι από την Εφεσείουσα, με αποτέλεσμα να επιστραφεί στην Εφεσίβλητη. Ως εκ τούτου, προχώρησε με ιδιωτική επίδοση στα πρόσωπα που δεν είχαν παραλάβει τις συστημένες επιστολές, μεταξύ των οποίων και στην Εφεσείουσα. Η Εφεσίβλητη προσκομίζει στοιχεία, προς τεκμηρίωση των ισχυρισμών της σε σχέση με τη διαδικασία που ακολούθησε και την επίδοση, θέτοντας, επίσης, πως η διεύθυνση της Εφεσείουσας, της οποίας έγινε χρήση, ήταν η ορθή. Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», όπως αναφέρει, είχε σταλεί μετά τη λήξη της προθεσμίας αποπληρωμής, ενώ στην παράγραφο 18, διαψεύδει τον ισχυρισμό της Εφεσείουσας πως προσπάθησε να διευθετήσει το χρέος ή ότι αναζήτησε στοιχεία, κ.λπ., λέγοντας, η Εφεσίβλητη, πως η Εφεσείουσα δεν ανταποκρίθηκε. Ουδέποτε επίσης είχε ανασταλεί η διαδικασία σύμφωνα με τον νόμο, ενώ τηρήθηκε ορθά η διαδικασία και οι τύποι.
Η ακρόαση διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων της Έφεσης και της ένστασης, χωρίς πρόσθετη μαρτυρία. Οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν προς υποστήριξη των ισχυρισμών της Εφεσείουσας και της Εφεσίβλητης αντίστοιχα. Έχω υπόψη μου ό,τι αναφέρθηκε από αμφότερες τις πλευρές.
Νομικές πτυχές και Εξέταση
Οι λόγοι Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3 είναι μεν περιορισμένοι, αλλά μαζί συνιστούν ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου της διαδικασίας έκδοσης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», μέχρι δηλαδή το στάδιο που ο πλειστηριασμός αναγγέλλεται για να γίνει. Ο δικαστικός έλεγχος των πράξεων του ενυπόθηκου πιστωτή σε σχέση με την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ή και σε ένα επόμενο στάδιο σε σχέση με τον τρόπο διάθεσης του προϊόντος της πώλησης με βάση το άρθρο 44Ι § 3, όπως και ο αναθεωρητικός έλεγχος των αποφάσεων ή ειδοποιήσεων του Διευθυντή του Κτηματολογίου με το ίδιο ένδικο μέσο και αναφορικά με τον Ν. 9/65, ως φύσει αναθεωρητικός (judicial review), δεν περιορίζεται σε έλεγχο της πιστότητας της αντιγραφής τύπων· αφορά τόσο τη νομιμότητα όσο και την ουσιαστική ορθότητα της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».
Συναφώς και ο λόγος Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3(β) δεν αναφέρεται μόνο σε επίδοση που έγινε ή δεν έγινε (ως γεγονός) με τον τρόπο που συνιστά «επίδοση», αλλά εάν έγινε «δεόντως», όπου το «δεόντως» περιλαμβάνει (εφόσον δεν εξαιρεί) και τον χρόνο επίδοσης, την καταλληλότητα του σταδίου επίδοσης μιας Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», τα πρόσωπα στα οποία θα πρέπει να γίνει επίδοση. Ο λόγος Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3(γ), ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» έχει αποσταλεί πριν από τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή, βεβαιώνει τη συστημική λειτουργία των τριών περιπτώσεων (α), (β) και (γ) του άρθρου 44Γ § 3, όπως και της παραγράφου (3) στο όλο άρθρο 44Γ, και του άρθρου αυτού στο όλο Μέρος VIA, αλλά και την έκταση του δικαστικού ελέγχου μέσω της αναθεώρησης, δια Έφεσης. Ουσιώδες σε αυτό τον λόγο Έφεσης, της περίπτωσης (γ), είναι να εξαντληθεί η προθεσμία εντός της οποίας ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα επιλογής να πληρώσει, για να διασωθεί η ενυπόθηκη περιουσία από τον πλειστηριασμό. Εξ ου και ελέγχεται η διαδικασία που προηγήθηκε της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», εάν δηλαδή δόθηκε καθόλου αυτή η προθεσμία δια της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», κατ’ επέκταση και εάν παρήλθε.
Με βάση το άρθρο 44Γ, υπάρχει δυνατότητα επίδοσης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» εφόσον: (α) επιδοθεί πρώτα στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ειδοποίηση Τύπου «Ι», συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του, καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού, και με ενημέρωση ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης του οφειλόμενου ποσού που καθορίζεται σε αυτήν, ο ενυπόθηκος πιστωτής μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση τις διατάξεις του Μέρους VIA, και συνοδευόμενη από Ειδοποίηση Τύπου «Θ» όπου χρειάζεται, και (β) εφόσον ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της Ειδοποίησης Τύπου «Ι».
Ως προς τον τρόπο επίδοσης, όπως ερμηνεύτηκε από το Εφετείο πρόσφατα, πλέον δεσμευτικά, στη Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ και Παντέλα, Πολιτική Έφεση 159/2021, ημερομηνίας 01.12.2023, το άρθρο 44ΙΕ, ιεραρχεί τους τρόπους επίδοσης, ώστε να πρέπει να προηγείται αποστολή με συστημένο ταχυδρομείο και μόνο εάν δεν είναι εφικτό να γίνεται χρήση άλλου τρόπου επίδοσης.
Έχοντας κατά νου τα προαναφερόμενα, καταρχάς, η Έφεση που άσκησε η Εφεσείουσα μπορεί να εξεταστεί από το Δικαστήριο και δεν διαπιστώνεται ελάττωμά της που να την καθιστά θνησιγενή.
Όσον αφορά τον τύπο της ένστασης στην Έφεση, δεν στερείται λεπτομερειών ή πληροφοριών που χρειάζεται το Δικαστήριο για τους σκοπούς της διαδικασίας και η απόκλισή του από τον προβλεπόμενο, στους ισχύοντες περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμούς του 1956, τύπο, δεν είναι ουσιώδης, ώστε να θεωρηθεί πως δεν έχει ήδη θεραπευτεί οποιαδήποτε παρατυπία. Η ένσταση, επίσης, αποτελούσα σαφώς ένσταση επί της Έφεσης, δεν στερείται νομικής βάσης που να αποτρέπει το Δικαστήριο από το να την εξετάσει. Εξάλλου, η Εφεσείουσα δεν υπέβαλε οποτεδήποτε αίτηση για παραμερισμό της ένστασης και η διεξαγωγή της ακρόασης έγινε ήδη, κανονικά, βάσει αυτής.
Η αγόρευση του συνηγόρου της Εφεσείουσας δεν αποτελεί μέσο έγερσης νέων ζητημάτων, πλην όσων έχουν εκτεθεί με δικονομικά αποδεκτό τρόπο. Με την ίδια, αν και λέχθηκε πως περιορίζονται οι λόγοι Έφεσης, ως συμπλέχθηκαν και ως εξετάζονται, ουδόλως μειώνουν το έργο του Δικαστηρίου.
Όσον αφορά την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» και την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» που εκδόθηκαν στην προκειμένη περίπτωση συνάδουν με τους νόμιμους τύπους Ι και ΙΑ αντίστοιχα, που περιέχονται στο Δεύτερο Παράρτημα του Νόμου, και δεν παρατηρείται κάποια ουσιώδης απόκλιση που να τις καθιστά παράτυπες.
Επίσης, με βάση τα στοιχεία που προσκόμισε η Εφεσίβλητη, στάλθηκαν και οι δύο ειδοποιήσεις, Ι και ΙΑ πρώτα με συστημένο ταχυδρομείο, και μόνον όταν δεν παραλήφθηκαν από την Εφεσείουσα και επιστράφηκαν στην Εφεσίβλητη έγινε χρήση ιδιωτικής επίδοσης στην Εφεσείουσα. Η ανεπιτυχής επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο ικανοποιεί την προϋπόθεση του να μην είναι εφικτό να γίνει η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο. Εξάλλου, δεν αντικρούστηκε περαιτέρω ο πραγματικός ισχυρισμός της Εφεσίβλητης ότι έγινε χρήση της ορθής διεύθυνσης της Εφεσείουσας, ότι η Εφεσείουσα δεν παρέλαβε τις ειδοποιήσεις που στάλθηκαν συστημένες στη διεύθυνση αυτή. Δεν προκύπτει από οπουδήποτε πως η Εφεσίβλητη θα έπρεπε να αμφισβητήσει τις ταχυδρομικές υπηρεσίες ή να επιμείνει να αποστέλλει ειδοποιήσεις στην Εφεσείουσα με συστημένο ταχυδρομείο, μέχρι να παραλειφθούν, κατ’ επιλογή της Εφεσείουσας, με εκείνο τον τρόπο.
Έπειτα, δεν φαίνεται από τα ενώπιον του Δικαστηρίου δεδομένα να αφέθηκε πίσω πρόσωπο που θα μπορούσε να θεωρείται ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η Εφεσίβλητη ανέφερε τα πρόσωπα στα οποία επέδωσε ειδοποιήσεις, γιατί ήταν ενδιαφερόμενα, με την έννοια του νόμου, ενώ η Εφεσείουσα άφησε τον δικό της ισχυρισμό γενικό, ανεξήγητο και αστήρικτο.
Η έκδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» φαίνεται πως έγινε μετά από τη λήξη της προθεσμίας των 45 ημερών που τέθηκε με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» (τόσο της αρχικής Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» όσο και της μετέπειτα προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ»). Με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», είχε απαιτηθεί η πληρωμή χρέους που αναγράφεται στον ενυπόθηκο τίτλο, εξηγώντας ποιο είναι το ποσό εγγραφής και ποιοι οι τόκοι της υποθήκης, εφόσον το χρέος της Εφεσείουσας, που εξασφαλίζει η υποθήκη, είναι αρκετά μεγαλύτερο. Η πληρωμή αναγράφεται ότι θα έπρεπε να γίνει στον ενυπόθηκο πιστωτή, τα στοιχεία του οποίου ήταν σαφή. Εφόσον, αδιαμφισβήτητα, υπήρχε δικαστική απόφαση για το χρέος, η Εφεσίβλητη δεν είναι λόγο να αποστείλει Ειδοποίηση Τύπου «Θ» μαζί με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι». Η έκδοση και επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» έγινε εφόσον δεν υπήρξε συμμόρφωση με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει την τασσόμενη προθεσμία, και εντός του οποίου, όπως είναι κατανοητό, η Εφεσείουσα και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, εάν βεβαίως υπήρχε η πρόθεση και ιδίως η δυνατότητα, θα ανταποκρίνονταν στο περιεχόμενο της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», εφόσον λήφθηκε και πραγματική γνώση αυτού. Η Εφεσίβλητη αντέκρουσε επιτυχώς τον ισχυρισμό της Εφεσείουσας πως γίνονταν προσπάθειες διευθέτησης, ενώ η Εφεσείουσα δεν έκανε οποιαδήποτε συγκεκριμένη αναφορά και δεν προσκόμισε οποιοδήποτε στοιχείο για τέτοιες προσπάθειες, που φάνηκαν στο Δικαστήριο προσχηματικές, μιλώντας, σε κάθε περίπτωση, για ένα ενυπόθηκο χρέος για το οποίο υπήρξε και δικαστική απόφαση, προ ετών. Στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι» αναφέρεται ότι, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με αυτήν, θα προχωρήσει η διαδικασία πλειστηριασμού με βάση το Μέρος VIA του Νόμου. Σαφής είναι και η ειδοποίηση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».
Το γεγονός ότι ο πλειστηριασμός που αρχικά αναγγέλθηκε ακυρώθηκε και επαναορίστηκε σε άλλην ημερομηνία, κάτι που μπορεί να συμβεί, για σωρεία λόγων, δεν καθιστά κατ’ ανάγκη ή αυτομάτως ολόκληρη την προηγηθείσα διαδικασία άκυρη, ώστε να πρέπει να επαναληφθεί. Διαφορετική θα ήταν η προσέγγιση εάν ακυρώνονταν ο πλειστηριασμός κατόπιν δικαστικής αναθεώρησης της διαδικασίας λόγω διαπίστωσης ελαττώματος σε τέτοιο στάδιο της διαδικασίας που να καθιστούσε αναγκαία την επανέκδοση κάποιας προγενέστερης ειδοποίησης, περιλαμβανομένης της Ειδοποίησης Τύπου «Ι». Στην προκειμένη περίπτωση, απλώς ορίστηκε ο πλειστηριασμός σε μια μεταγενέστερη ημερομηνία, αντί στην αρχικά ορισθείσα, και για τον σκοπό αυτό εκδόθηκε νέα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», και δη χωρίς ακύρωση ή παραμερισμό της προϋφιστάμενης. Τα διάφορα επιχειρήματα, στην αγόρευση του δικηγόρου της Εφεσείουσας, δεν υποστηρίζονται από σχετική και δεσμευτική νομολογία.
Δεν διαφαίνεται, μέσα από τη μαρτυρία της Εφεσείουσας, να είχε οποιαδήποτε εφαρμογή το άρθρο 62 Ν.9/65, για οποιοδήποτε από τα ενυπόθηκα ακίνητα στη Σαλαμιού.
Η μαρτυρία της Εφεσίβλητης επεξηγεί πλήρως τη διαδικασία και αυτή προκύπτει πως ήταν σύμφωνη με όσα ορίζει ο νόμος, κατά τρόπο που δεν δικαιολογείται παρέμβαση του Δικαστηρίου.
Κατάληξη
Ουδείς εκ των λόγων Έφεσης που πρόβαλε η Εφεσείουσα, κάνοντας χρήση του ειδικού ένδικου μέσου της Έφεσης, είναι βάσιμος. Συνεπώς, παρέλκει η εξέταση άλλων ζητημάτων που περιλήφθηκαν στην ένσταση (π.χ. εάν θα έπρεπε να συνενωθούν άλλα πρόσωπα), που θα είχε μόνο θεωρητική σημασία.
Η Έφεση απορρίπτεται.
Δεν υπάρχει λόγος απόκλισης των εξόδων από το αποτέλεσμα της διαδικασίας. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ της Εφεσίβλητης και εναντίον της Εφεσείουσας, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)…………………………
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ