ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Έφεση αρ. 279/2023
Αναφορικά με τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/1965 και τον περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο Κεφ.224
1. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ
2. ΜΑΡΟΥΛΛΑ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ
3. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ
Εφεσείοντες
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΙΜΙΤΕΔ
Εφεσίβλητη
Ημερομηνία: 15 Ιανουαρίου 2024
Εμφανίσεις:
Χ. Σιαηλής για Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης & Σία ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες
Δ. Καρακώστα (κα) για Ανδρέας Δημητριάδης & Σία ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
1. Οι Εφεσείοντες, με Έφεση που άσκησαν παραδεκτά την 07.12.2023, δυνάμει του άρθρου 44Γ § 3 του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, ζητούν τον παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» που εξέδωσε η Εφεσίβλητη την 13.10.2023.
2. Με την προσβαλλόμενη ειδοποίηση, η Εφεσίβλητη ανήγγειλε τον πλειστηριασμό ενός οικοπέδου στην Πάφο, που επιβαρύνεται με την Υ3330/2001 ΕΚΓ Πάφου. Τα πλήρη στοιχεία του ενυπόθηκου ακινήτου αναφέρονται στην Έφεση. Ο πλειστηριασμός ορίστηκε να γίνει την 18.01.2024.
3. Όπως προβάλλουν οι Εφεσείοντες, με λόγους Έφεσης που συμπλέκονται: η προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν επιδόθηκε δεόντως και προς όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Δεν προηγήθηκε επίδοση με «διπλοσυστημένη επιστολή» μέσω των ταχυδρομικών υπηρεσιών. Επειδή ούτε και η προηγηθείσα Ειδοποίηση Τύπου «Ι» είχε επιδοθεί δεόντως και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, για τον ίδιο λόγο, ουδέποτε έληξε η προθεσμία για έκδοση της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Έπειτα, ολόκληρη η διαδικασία πάσχει γιατί, κατά τους Εφεσείοντες, η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» βασίστηκε σε Ειδοποίηση Τύπου «Ι» που δεν αφορά την ίδια διαδικασία εκποίησης ή αφορούσε άλλη, που είχε ακυρωθεί ή ολοκληρωθεί. Δεν είχε προηγηθεί ούτε επίδοση Ειδοποίησης Τύπου «Θ». Η αναφορά της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» σε ποσό που έγινε απαιτητό συνιστά ανύπαρκτο γεγονός, καθότι ουδέποτε απαιτήθηκε, για τους ίδιους προαναφερόμενους λόγους, επομένως αυτή δίδει, κατά τους Εφεσείοντες, και ελάττωμα τύπου. Εξάλλου, όπως αναφέρουν οι Εφεσείοντες, και η υποθήκη βάσει της οποίας επιχειρείται ο πλειστηριασμός περιέχει άκυρους και παράνομους όρους και εγγράφθηκε στο Κτηματολόγιο παράνομα.
4. Στη μαρτυρία του Εφεσείοντος 1, που υποστηρίζει την Έφεση, αναφέρονται τα εξής γεγονότα, στη σύνοψή τους: Την 07.12.2001, παραχωρήθηκε από τον ίδιο υποθήκη επί του οικοπέδου του, προς εξασφάλιση πιστωτικών διευκολύνσεων που παραχωρήθηκαν προς τη σύζυγό του, Εφεσείουσα 2, από το Ελληνικό Συνεργατικό Ταμιευτήριο Πάφου Λτδ, για την εξασφάλιση των οποίων, επίσης, δόθηκαν προσωπικές εγγυήσεις από τον ίδιο και από τον Εφεσείοντα 3, υιό τους. Όταν προέκυψε διαφορά, παραπέμφθηκε σε διαιτησία και την 21.03.2005 εκδόθηκε διαιτητική απόφαση εναντίον όλων των Εφεσειόντων, που περιλάμβανε και διάταγμα για εκποίηση της υποθήκης. Την 15.02.2006, η εν λόγω διαιτητική απόφαση εγγράφθηκε στο αρχείο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου για σκοπούς εκτέλεσης. Αρκετά χρόνια μετά, το 2016, επιδόθηκαν Ειδοποιήσεις Τύπου «ΙΑ» δια των οποίων αναγγέλλονταν πλειστηριασμός την 28.11.2006. Ασκήθηκε Έφεση και την 14.11.2016 παραμερίστηκε εκείνη η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ». Ακολούθως, την 26.08.2021, επιδόθηκε νέα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», δια της οποίας αναγγέλλονταν πλειστηριασμός την 19.11.2021. Ασκήθηκε επίσης Έφεση και την 19.11.2021 ακυρώθηκε και εκείνη η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ». Ακολούθησε η προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 13.10.2023, που επιδόθηκε την 26.10.2023. Με βάση τη συμβουλή του δικηγόρου τους, ισχύουν οι λόγοι Έφεσης, που επαναλαμβάνει. Προσκομίζονται η συμφωνία πιστωτικών διευκολύνσεων, ο τίτλος της υποθήκης, η διαιτητική απόφαση και η αίτηση και το διάταγμα εγγραφής της, καθώς και η προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ».
5. Η Εφεσίβλητη, ενιστάμενη, προβάλλει πως η Έφεση θα πρέπει να απορριφθεί γιατί είναι νομικά και πραγματικά αβάσιμη και δεν μπορεί, βάσει αυτής, να δικαιολογηθεί παραμερισμός της εκδοθείσας Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» με βάση τον νόμο. Εκδόθηκε νομότυπα, σε διαδικασία που ακολουθήθηκε σύμφωνα με τον νόμο, και επιδόθηκε στους Εφεσείοντες δεόντως, όπως και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, τηρουμένων όλων των προθεσμιών. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το δικαίωμα της Εφεσίβλητης να εκκινεί διαδικασία πλειστηριασμού με βάση τον ενυπόθηκο τίτλο της και την αποφάσή της να πλειστηριάσει, που είναι εύλογη, και πρόκειται για καταχρηστικό διάβημα των Εφεσειόντων, προκειμένου να προκληθεί καθυστέρηση και έξοδα.
6. Και η Έφεση υποστηρίζεται από μαρτυρία, λειτουργού στις υπηρεσίες εταιρείας διαχείρισης του ενυπόθηκου χρέους, που παρέχει υπηρεσίες στην Εφεσίβλητη, και γνωρίζει τα γεγονότα εκ της θέσης της και από τα αρχεία και έγγραφα στα οποία έχει πρόσβαση, και είναι εξουσιοδοτημένη από την Εφεσίβλητη να μαρτυρήσει. Δεν αμφισβητούνται τα γεγονότα που σχετίζονται με την υποθήκευση, την έκδοση της διαιτητικής απόφασης και την εγγραφή της, πως έχουν ως τα ανέφεραν και οι Εφεσείοντες. Προσθέτει, η Εφεσίβλητη, πως την 25.05.2020, δόθηκε και άδεια εκτέλεσης εκείνης της διαιτητικής απόφασης, καθότι είχε παρέλθει το χρονικό διάστημα εντός του οποίου μπορούσε να εκτελεστεί. Ως προς τη διαδικασία που ακολουθήθηκε για τον υπό εξέταση πλειστηριασμό, την 01.02.2023, στάλθηκε στους Εφεσείοντες με συστημένο ταχυδρομείο Ειδοποίηση Τύπου «Ι» μαζί με κατάσταση λογαριασμού. Παραλήφθηκε από τους Εφεσείοντες 2 και 3 την 07.03.2023, αλλά ο Εφεσείων 1 δεν την παρέλαβε. Η ίδια Ειδοποίηση Τύπου «Ι» επιδόθηκε και με ιδιώτη δικαστικό επιδότη σε όλους τους Εφεσείοντες την 09.03.2023. Παραλήφθηκε προσωπικά από την 09.03.2023 για όλους τους Εφεσείοντες και είναι καλή η επίδοση. Δεν υπάρχει, κατά την Εφεσίβλητη, άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο εκτός από τους Εφεσείοντες. Προσκομίζει την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», μαζί με την κατάσταση λογαριασμού της, τις αποδείξεις συστημένης αποστολής, τις ένορκες δηλώσεις επίδοσης, καθώς και πιστοποιητικό έρευνας επί του ενυπόθηκου ακινήτου. Παρήλθε η προθεσμία που έτασσε η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» και δεν υπήρξε συμμόρφωση των Εφεσειόντων με αυτήν. Επομένως, η Εφεσίβλητη προχώρησε και εξέδωσε την 13.10.2023 Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» και Δελτία Ειδοποίησης Ηλεκτρονικού Πλειστηριασμού, που απέστειλε με συστημένο ταχυδρομείο αλλά επέδωσε και με ιδιωτική επίδοση, δια της οποίας παραλήφθηκαν την 26.10.2023. Προσκομίζει σχετικά στοιχεία. Στο μεταξύ, στάλθηκε και επιδόθηκε και Ειδοποίηση Τύπου «ΙΒ». Δεν στάλθηκε Ειδοποίηση Τύπου «Θ» γιατί, κατά την Εφεσίβλητη, δεν είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, αλλά κατέχει άδεια λειτουργίας μη πιστωτικού ιδρύματος και άδεια λειτουργίας εταιρείας εξαγοράς πιστώσεων, που προσκομίζονται, αλλά και επειδή υπάρχει διαιτητική απόφαση που εκτελείται ως δικαστική απόφαση. Στη βάση αυτών των γεγονότων, επαναλαμβάνονται και υποστηρίζονται οι λόγοι ένστασης της Εφεσίβλητης.
7. Οι Εφεσείοντες, με συμπληρωματική ένορκη δήλωση του Εφεσείοντος 1, αναφέρουν πως, ελέγχοντας τους κωδικούς αποστολής με συστημένο ταχυδρομείο που χορήγησε η Εφεσίβλητη, προκύπτει μεν το γεγονός της αποστολής, αλλά όχι της ανεπιτυχούς αποστολής ή μη παραλαβής. Με αναφορά στις επιδόσεις της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», όπως προκύπτει από τα δεδομένα των ταχυδρομικών υπηρεσιών, οι συστημένες επιστολές παραδόθηκαν στο ταχυδρομείο για σκοπούς παράδοσής τους στους Εφεσείοντες την 27.10.2023, και η επίδοσή τους με ιδιώτη δικαστικό επιδότη έγινε την 26.10.2023. Επί του εντύπου που προσκόμισε η Εφεσίβλητη αναγράφεται μια ημερομηνία 23.10.2023, που όμως δεν είναι εκείνη κάποια ημερομηνία επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο. Προσκομίζει το αποτέλεσμα αυτής της έρευνας.
8. Η ακρόαση διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων της Έφεσης και της ένστασης, χωρίς πρόσθετη μαρτυρία. Οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν προς υποστήριξη των ισχυρισμών της Εφεσείουσας και της Εφεσίβλητης αντίστοιχα. Έχω υπόψη μου ό,τι αναφέρθηκε από αμφότερες τις πλευρές.
Νομικές πτυχές και Εξέταση
9. Οι λόγοι Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3 είναι μεν περιορισμένοι, αλλά μαζί συνιστούν ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου της διαδικασίας έκδοσης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», μέχρι δηλαδή το στάδιο που ο πλειστηριασμός αναγγέλλεται για να γίνει. Ο δικαστικός έλεγχος των πράξεων του ενυπόθηκου πιστωτή σε σχέση με την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ή και σε ένα επόμενο στάδιο σε σχέση με τον τρόπο διάθεσης του προϊόντος της πώλησης με βάση το άρθρο 44Ι § 3, όπως και ο αναθεωρητικός έλεγχος των αποφάσεων ή ειδοποιήσεων του Διευθυντή του Κτηματολογίου με το ίδιο ένδικο μέσο και αναφορικά με τον Ν. 9/65, ως φύσει αναθεωρητικός (judicial review), δεν περιορίζεται σε έλεγχο της πιστότητας της αντιγραφής τύπων· αφορά τόσο τη νομιμότητα όσο και την ουσιαστική ορθότητα της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».
10. Συναφώς και ο λόγος Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3(β) δεν αναφέρεται μόνο σε επίδοση που έγινε ή δεν έγινε (ως γεγονός) με τον τρόπο που συνιστά «επίδοση», αλλά εάν έγινε «δεόντως», όπου το «δεόντως» περιλαμβάνει (εφόσον δεν εξαιρεί) και τον χρόνο επίδοσης, την καταλληλότητα του σταδίου επίδοσης μιας Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», τα πρόσωπα στα οποία θα πρέπει να γίνει επίδοση. Ο λόγος Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3(γ), ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» έχει αποσταλεί πριν από τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή, βεβαιώνει τη συστημική λειτουργία των τριών περιπτώσεων (α), (β) και (γ) του άρθρου 44Γ § 3, όπως και της παραγράφου (3) στο όλο άρθρο 44Γ, και του άρθρου αυτού στο όλο Μέρος VIA, αλλά και την έκταση του δικαστικού ελέγχου μέσω της αναθεώρησης, δια Έφεσης. Ουσιώδες σε αυτό τον λόγο Έφεσης, της περίπτωσης (γ), είναι να εξαντληθεί η προθεσμία εντός της οποίας ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα επιλογής να πληρώσει, για να διασωθεί η ενυπόθηκη περιουσία από τον πλειστηριασμό. Εξ ου και ελέγχεται η διαδικασία που προηγήθηκε της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», εάν δηλαδή δόθηκε καθόλου αυτή η προθεσμία δια της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», κατ’ επέκταση και εάν παρήλθε.
11. Με βάση το άρθρο 44Γ, υπάρχει δυνατότητα επίδοσης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» εφόσον: (α) επιδοθεί πρώτα στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ειδοποίηση Τύπου «Ι», συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του, καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού, και με ενημέρωση ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης του οφειλόμενου ποσού που καθορίζεται σε αυτήν, ο ενυπόθηκος πιστωτής μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση τις διατάξεις του Μέρους VIA, και συνοδευόμενη από Ειδοποίηση Τύπου «Θ» όπου χρειάζεται, και (β) εφόσον ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της Ειδοποίησης Τύπου «Ι».
12. Ως προς τον τρόπο επίδοσης, όπως ερμηνεύτηκε από το Εφετείο πρόσφατα, πλέον δεσμευτικά, στη Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ και Παντέλα, Πολιτική Έφεση 159/2021, ημερομηνίας 01.12.2023, το άρθρο 44ΙΕ, ιεραρχεί τους τρόπους επίδοσης, ώστε να πρέπει να προηγείται αποστολή με συστημένο ταχυδρομείο και μόνο εάν δεν είναι εφικτό να γίνεται χρήση άλλου τρόπου επίδοσης.
13. Έχοντας κατά νου τα προαναφερόμενα, καταρχάς, η Έφεση που άσκησε η Εφεσείουσα μπορεί να εξεταστεί από το Δικαστήριο και δεν διαπιστώνεται ελάττωμά της που να την καθιστά θνησιγενή.
14. Επίσης, είναι δικαίωμα των Εφεσειόντων, που τους δίδει ο νόμος, να εφεσιβάλουν την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», για να ελεγχθεί από το Δικαστήριο η διαδικασία, και δεν μπορεί, εξ αυτής της άσκησης του δικαιώματός τους και μόνον, να χαρακτηριστεί καταχρηστικό το διάβημά τους, με γνώμονα ότι έχουν χρέος που δεν αποπληρώθηκε. Η Εφεσίβλητη μπορεί απλώς να ακολουθήσει ορθά τη διαδικασία που προβλέπει ο νόμος, μη αφήνοντας περιθώριο αμφισβήτησής της από τους Εφεσείοντες.
15. Εκκινώντας από τον λόγο Έφεσης που σχετίζεται με την Ειδοποίηση Τύπου «Θ», το άρθρο 44Β § 2 Ν.9/65 προβλέπει πως οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή, όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα, προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος.
16. Ως η διάταξη αυτή τροποποιήθηκε με τον Ν.65(Ι)/2023, που δημοσιεύθηκε την 14.07.2023, προβλέπει πως η Ειδοποίηση Τύπου «Θ» εμπεριέχει τυποποιημένη πληροφόρηση, ενώ διευκρινίστηκε και με την τροποποίηση του άρθρου 44ΙΕ πως «αδειοδοτημένο ίδρυμα» (αντί «αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα» ως ήταν η προηγούμενη αναφορά στο άρθρο 44Β § 2 Ν.9/65) σημαίνει και αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 2 του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου 66(Ι)/1997 αλλά και αγοραστή κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 2 του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου Ν.169(Ι)/2015. Σύμφωνα με το άρθρο 2 Ν.169(Ι)/2015, «αγοραστής» σημαίνει τα πρόσωπα τα οποία αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 4, που, στην περίπτωση, (α) του εδαφίου (1) του άρθρου 4, που δεν εξαιρείται, περιλαμβάνει και εταιρεία εξαγοράς πιστώσεων, περιλαμβανομένης και εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων της οποίας τα οικονομικά μέσα προέρχονται είτε από ιδιωτικά είτε από δημόσια κεφάλαια, σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο για τις κρατικές ενισχύσεις και λαμβάνοντας υπόψη τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, η οποία συστάθηκε στη Δημοκρατία και στην οποία χορηγήθηκε άδεια από την Κεντρική Τράπεζα δυνάμει των διατάξεων του εν λόγω νόμου.
17. Και πριν από τον τροποποιητικό Ν. 65(Ι)/2023, που όπως προαναφέρθηκε διευκρίνισε την έκταση της υποχρέωσης επίδοσης Ειδοποίησης Τύπου «Θ» και από τις εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων, το Δικαστήριο με την παρούσα σύνθεση είχε ερμηνεύει, μεταξύ άλλων στην Τιμοθέου και ΚΕΔΙΠΕΣ, Έφεση αρ. 80/2023 Ε.Δ. Πάφου, ημερομηνίας 08.05.2023, ότι το γεγονός πως η ΚΕΔΙΠΕΣ δεν είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, αλλά εκτελεί τίτλο που χορηγήθηκε σε αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, τα δικαιώματα του οποίου απέκτησε, δεν αναιρεί την υποχρέωση επίδοσης Ειδοποίησης Τύπου «Θ», με αναφορά στον σκοπό αποστολής της και τις δικές της υποχρεώσεις. Επαναλαμβάνονται όσα αναφέρθηκαν στην Τιμοθέου (ανωτέρω), αλλά πλέον η ερμηνεία δόθηκε και απευθείας από τον νομοθέτη, ασχέτως εάν κατά τον χρόνο έκδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» δεν είχε δημοσιευτεί ακόμα ο τροποποιητικός Ν.65(Ι)/2023.
18. Η λογική του νομοθέτη, όπως προκύπτει και από το άρθρο 44ΓΑ που εισήγαγε ως μεταβατική διάταξη ο τροποποιητικός Ν.65(Ι)/2023, και δη ανεξαρτήτως από την πρώτη επιφύλαξη του εδαφίου (2) του άρθρου 44Β Ν.9/65, όταν εισάγει μια νέα διαδικαστική υποχρέωση, περιλαμβανομένης της διαδικαστικής υποχρέωσης όταν πρόκειται για επιλέξιμο χρεώστη και εγγυητή τέτοιου χρέους να υπάρχει συνοδεία από υπεύθυνη δήλωση υπογεγραμμένη από νόμιμο ελεγκτή ή νόμιμο ελεγκτικό γραφείο η οποία επιβεβαιώνει το ύψος του οφειλόμενου ποσού κατά τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο 44Β § 2Α Ν.9/65, είναι, εάν δεν πραγματοποιήθηκε ήδη ο πλειστηριασμός ή ανεπιτυχώς ο πρώτος πλειστηριασμός, να ακυρώνονται οι υφιστάμενες ειδοποιήσεις και να αποστέλλονται εκ νέου, για να τηρείται ο νόμος, ως στο μεταξύ έχει διαμορφωθεί. Ομοίως, ακόμα κι αν δεν ήθελε θεωρηθεί απλώς διευκρινιστική η νομοθετική παρέμβαση για το «αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα» ως «αδειοδοτημένο ίδρυμα» που περιλαμβάνει και την εταιρεία εξαγοράς πιστώσεων κ.λπ., εφόσον κατά τη δημοσίευση και θέση σε ισχύ του τροποποιητικού Ν.65(Ι)/2023, δεν πραγματοποιήθηκε ο πλειστηριασμός ή ανεπιτυχώς ο πρώτος πλειστηριασμός, και με τον τροποποιητικό Ν.65(Ι)/2023 απαιτήθηκε από τον νομοθέτη, ρητά, να αποστέλλεται Ειδοποίηση Τύπου «Θ» και από την Εφεσίβλητη, θα έπρεπε να ακυρωθεί από την Εφεσίβλητη η υφιστάμενη Ειδοποίηση Τύπου «Ι», και να σταλεί η Ειδοποίηση Τύπου «Θ», αντί να προχωρήσει με την έκδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» την 13.10.2023, ώστε ο πλειστηριασμός να πραγματοποιηθεί έχοντας τηρήσει όλες τις απαιτήσεις του νόμου, ως στο μεταξύ διαμορφώθηκε. Η προσέγγιση αυτή συνάδει και με την επιλογή του νομοθέτη να καταστήσει προσβαλλόμενη την τελευταία Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ως την τελευταία πράξη πριν από τη διενέργεια του πλειστηριασμού, εκ της σύνθεσης των πράξεων που προβλέπονται, που αναγκαστικά εμπερικλείει όλη την προγενέστερη αυτής διαδικασία, ως δική της διαδικασία έκδοσης και επίδοσης.
19. Με δεδομένο το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι δεν επιδόθηκε από την Εφεσίβλητη σε αυτή την περίπτωση Ειδοποίηση Τύπου «Θ», μένει να διαπιστωθεί εάν η περίπτωση εμπίπτει στη δεύτερη επιφύλαξη του εδαφίου (2) του άρθρου 44Β Ν.9/65. Δεν αναφέρθηκε πως καταχωρίστηκε οποτεδήποτε αίτηση για αναγκαστική εκποίηση με βάση τις διατάξεις του Μέρους VI N.9/65, επομένως, μένει να διαπιστωθεί εάν δεν υπήρχε υποχρέωση επίδοσης Ειδοποίησης Τύπου «Θ», λόγω ύπαρξης δικαστικής απόφασης, όπως είναι η εναλλακτική θέση της Εφεσίβλητης, με αναφορά στη διαιτητική απόφαση που εγγράφθηκε στο Δικαστήριο.
20. Σύμφωνα με το άρθρο 52 του περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμου 22/85, οσάκις εγείρεται οιαδήποτε διαφορά από αυτές που προβλέπονται στον εν λόγω νόμο, περιλαμβανομένης διαφοράς που αφορά οποιαδήποτε απαίτηση εγγεγραμμένης εταιρείας που έγινε αποδεκτή ή που δεν αμφισβητείται, παραπέμπεται στον Έφορο, άνευ βλάβης του δικαιώματος προσφυγής σε Δικαστήριο. Η ρύθμιση αυτή απορρέει από την ειδική κοινωνικονομική σχέση που δημιουργείται και τη νοοτροπία του συνεργατισμού, που υπάρχει τόσο στο στάδιο της σύναψης της πιστωτικής συμφωνίας όσο και στο στάδιο της αντιμετώπισης των καθυστερήσεων, να μην εμπλέκεται το Δικαστήριο με ευκολία στην επίλυση των συνεργατικών διαφορών. Μετά την παραπομπή της διαφοράς στον Έφορο, ο Έφορος δύναται είτε να επιχειρήσει συνδιαλλαγή της διαφοράς είτε να την παραπέμψει προς επίλυση σε διαιτησία. Πρόκειται για απόφαση που ασκεί με διακριτική ευχέρεια. Οι αποφάσεις του Εφόρου μπορούν να προσβληθούν με ιεραρχική προσφυγή, από οποιονδήποτε δεν είναι ικανοποιημένος, εντός 15 ημερών από την κοινοποίησή τους. Η διαιτησία, ως διαδικασία, διεξάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις Θεσμών που εκδίδει το Υπουργικό Συμβούλιο, και μέχρι την έκδοσή τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Διαιτησίας Νόμου Κεφ. 4 και τις διατάξεις των Θεσμών 78 και 79 των περί Συνεργατικών Εταιρειών Θεσμών του 1987 έως 2012. Οποιοσδήποτε θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο από την απόφαση οποιουδήποτε διαιτητή, μπορεί να υποβάλει Έφεση στο Δικαστήριο εντός 21 ημερών από την ημερομηνία που γνωστοποιήθηκε σε αυτόν η απόφαση. Αν οποιαδήποτε απόφαση του διαιτητή δεν έχει εφεσιβληθεί στο Δικαστήριο, ή αν η Έφεση κατ' αυτής εγκαταλειφθεί ή αποσυρθεί, η διαιτητική απόφαση είναι τελική και εκτελείται κατά τον ίδιο τρόπο ως εάν αυτή να ήταν απόφαση Δικαστηρίου πολιτικής δικαιοδοσίας. Η Έφεση είναι το αποκλειστικό ένδικο μέσο προσβολής της διαιτητικής απόφασης επί συνεργατικής διαφοράς, και μπορεί να ασκηθεί, σε κάθε περίπτωση, από τη γνωστοποίηση της απόφασης.
21. Όπως έχει περαιτέρω νομολογηθεί[1], οι προϋποθέσεις για την εγγραφή μιας διαιτητικής απόφασης είναι απλώς η διαπίστωση πως η διαιτητική απόφαση (υπάρχει και) φέρει τα απαραίτητα χαρακτηριστικά στοιχεία μιας διαιτητικής απόφασης που δεν έχει ακυρωθεί, κατά συνέπεια είναι έγκυρη, και ότι γνωστοποιήθηκε στα πρόσωπα εναντίον των οποίων έχει εκδοθεί, και εξέπνευσε η χρονική περίοδος των 21 ημερών (οποτεδήποτε κι αν εξέπνευσε), χωρίς να έχει εφεσιβληθεί. Το Δικαστήριο που καλείται να απλώς να μεσολαβήσει για την εγγραφή της τελικής διαιτητικής απόφασης στο οικείο βιβλίο αποφάσεων του Δικαστηρίου, δεν επιτρέπεται να μπει στη διαδικασία να αναθεωρήσει τη διαιτητική απόφαση όσον αφορά την ορθότητά της, πόσω μάλλον να υπεισέλθει και στην ουσία της διαφοράς και να διεξάγει δίκη για το χρέος ή για άλλες συμπεριφορές σχετικές με τις χρεωπιστώσεις ή το κύρος των εγγράφων, κ.λπ.. Από την άλλη, δεν ενεργεί και με αυτοματισμό, καθότι μεσολαβεί πάντως για να προσδοθεί ισχύς δικαστικής απόφασης σε μια διαιτητική απόφαση. Εξ ου και η αίτηση για εγγραφή της διαιτητικής απόφασης επιδίδεται, για να ακούγονται τα πρόσωπα στα οποία αφορά, για να καταδειχθεί τυχόν λόγος για τον οποίον δεν είναι εγγράψιμη η διαιτητική απόφαση, χωρίς, όμως, και πάλι, λόγω αυτής της ακρόασής των Καθ' ων η αίτηση, να διευρύνεται και η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου. Επαναλαμβάνοντας πως, η ισχύς που βασικά έχει μια τελική διαιτητική απόφαση είναι απευθείας εκ του νόμου, και ούτε το Δικαστήριο είναι δυνατόν, με οποιαδήποτε ερμηνεία του νόμου, να δημιουργήσει ή να προτάξει εμπόδια στο αποτέλεσμα που ο ίδιος ο νομοθέτης επέλεξε, για όλους τους λόγους που έχουν να κάνουν με τη συνολική εφαρμογή της συνεργατικής νομοθεσίας.
22. Η γενική Δ.47,κ.1 ΚΠΔ, υφιστάμενη και συναρτώμενη με την εφαρμογή του Ν.22/85 και την επιμέρους νομολογία, συναντά επιμέρους διαφοροποιήσεις και ανάλογες προσαρμογές. Για παράδειγμα, για να εκτελεστεί η τελική διαιτητική απόφαση που εκδίδεται με βάση τον Ν.22/85, ενώ πρόκειται για εκ του νόμου αποτέλεσμα όσον αφορά τον Ν.22/85 (ο νόμος προβλέπει πως, με το που καθίσταται τελική, εκτελείται, χωρίς να προνοεί για κάποια διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου), ελλείψει ειδικότερης κανονιστικής ή διαδικαστικής πρόνοιας και λόγω της ύπαρξης των Δ.47,κ.1 και Δ.62 ΚΠΔ και γενικότερα της λειτουργίας της εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων με τρόπο παράλληλα ρυθμισμένο, συνεφαρμόζοντας τις πρόνοιες, θα πρέπει η διαιτητική απόφαση να εγγραφεί πρώτα στο βιβλίο αποφάσεων του Δικαστηρίου, δια αίτησης που μεσολαβεί, σε Δικαστήριο, με διαδικαστικό όχημα την Δ.47,κ.1 ΚΠΔ. Η αίτηση για εγγραφή της διαιτητικής απόφασης του Ν.22/85 στο βιβλίο δικαστικών αποφάσεων γίνεται όχι μονομερώς, ως προβλέπει η Δ.47,κ.1 ΚΠΔ, αλλά δια κλήσεως, με βάση την ειδικότερη νομολογία επί του Ν.22/85, διασφαλίζοντας περαιτέρω τις προϋποθέσεις εγγραφής που προβλέπει ο Ν.22/85, στον βαθμό που έχουν να κάνουν με την υπόσταση και το πραγματικό γεγονός της γνωστοποίησης διαιτητικών αποφάσεων που δυνατόν να εκδίδονται και ερήμην.
23. Η εγγραφή της διαιτητικής απόφασης στο βιβλίο αποφάσεων του Δικαστηρίου, για σκοπούς εκτέλεσής της ως εάν ήταν απόφαση Δικαστηρίου, με βάση και όσα προαναφέρθηκαν, δεν αποχαρακτηρίζει την απόφαση από διαιτητική, δεν την καθιστά δηλαδή, εκ της αναλογίας για σκοπούς εκτέλεσης, δικαστική απόφαση, για οποιονδήποτε άλλο λόγο, περιλαμβανομένης της αποφυγής επίδοσης Ειδοποίησης Τύπου «Θ», σύμφωνα με τη δεύτερη επιφύλαξη του εδαφίου (2) του άρθρου 44Β Ν.9/65.
24. Όχι μόνο δεν υπήρξε νομοθετική παρέμβαση στον Ν.9/65, από τις τόσες που μεσολάβησαν, για να προβλεφθεί πως η αναφορά της δεύτερης επιφύλαξης του εδαφίου (2) του άρθρου 44Β σε «δικαστική απόφαση» μπορεί να σημαίνει και είτε διαιτητική απόφαση που εκδίδεται με βάση οποιονδήποτε νόμο και εκτελείται ως απόφαση Δικαστηρίου είτε άλλη εξωδικαστική πράξη που εγγράφθηκε στο βιβλίο αποφάσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου για να εκτελείται ως δικαστική απόφαση.
25. Πρόσθετα, φαίνεται, μια τέτοια ερμηνεία, που επιχειρεί η πλευρά της Εφεσίβλητης, ως προσπάθεια ερμηνευτικής διεύρυνσης, που κρούει στην ανάγκη στενής ερμηνείας των διατάξεων του Μέρους VIA N.9/65, και στη σκέψη πως, εάν ήθελε ο νομοθέτης να προβλέψει πως η αναφορά σε «δικαστική απόφαση» περιλαμβάνει και άλλες πράξεις, μη δικαστικές, που εκτελούνται ως δικαστικές αποφάσεις, θα το είχε προβλέψει. Αυτή την προσέγγιση άλλωστε έδειξε και η Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ και Παντέλα (ανωτέρω), αντίστοιχα, για το θέμα της επίδοσης. Συνεπώς, γιατί να διαφέρει για το θέμα της έκδοσης δικαστικής απόφασης, με την παρεμβολή κάποιας προσωπικής λογικής ακολουθίας.
26. Η τελευταία ενδεχομένως να ενείχε και κινδύνους, εάν αναλογιστούμε, για παράδειγμα, πως, στην προκειμένη περίπτωση, όπως τουλάχιστον είναι ορατό, από αυτά που προσκομίστηκαν, ουδέποτε επιδόθηκε στους Εφεσείοντες κάποια αίτηση για εγγραφή διαιτητικής απόφασης στο Δικαστήριο. Αυτό δεν αναφέρεται για οποιονδήποτε άλλο σκοπό, δηλαδή το διάταγμα εγγραφής ουδέποτε ακυρώθηκε από το Δικαστήριο και ισχύει, αλλά για να καταδείξει πως δεν είναι ασφαλής η εξομοίωση της διαιτητικής απόφασης με τη δικαστική απόφαση, για σκοπούς παράκαμψης της επίδοσης Ειδοποίησης Τύπου «Θ» και για εξυπηρέτηση των σκοπών της. Σκοπών που δεν είναι και αντίθετοι με καθαυτή τη συνεργατική διαιτησία και τη νοοτροπία παραπομπής της συνεργατικών διαφορών σε συνδιαλλαγή ή διαιτησία.
27. Πρόσθετα, και κυριότερα, το κατά πόσο έχει εκδοθεί απόφαση επί διαιτησίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.22/85, είναι στοιχείο αναφοράς στην απαιτούμενη τυποποιημένη Ειδοποίηση Τύπου «Θ», ρητά, σύμφωνα με την περίπτωση (κ) του εδαφίου (2) του άρθρου 44Β Ν.9/65, ως τροποποιήθηκε με τον Ν.65(Ι)/2023, προς επίρρωση της ερμηνείας πως, ασχέτως εάν εκδόθηκε διαιτητική απόφαση με βάση τον Ν.22/85 (που με βάση τον ίδιο νόμο, εάν δεν εφεσιβληθεί, εκτελείται ως απόφαση Δικαστηρίου) κι αν έχει εγγραφεί ή όχι για σκοπούς εκτέλεσης, θα πρέπει να επιδοθεί Ειδοποίηση Τύπου «Θ», και σε εκείνην να αναφερθεί, μεταξύ άλλων, το γεγονός της έκδοσης τέτοιας διαιτητικής απόφασης.
28. Για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, κρίνεται πως η παράλειψη της Εφεσίβλητης να επιδώσει Ειδοποίηση Τύπου «Θ» συνιστά ελάττωμα στη διαδικασία που ακολουθήθηκε, ουσιώδους σημασίας, που αναγκαστικά συμπαρασύρει και τη μετέπειτα διαδικασία, σφραγίζοντας το αποτέλεσμα αυτής της αναθεώρησης.
29. Ενώ, με την προαναφερόμενη κατάληξη, παρέλκει η εξέταση οποιουδήποτε άλλου λόγου Έφεσης, ας λεχθεί, χάριν πληρότητας, πως, ακόμα κι αν το Δικαστήριο δεν κατέληγε στο προαναφερόμενο συμπέρασμα, πρόβλημα υπήρξε, στην προκειμένη περίπτωση, και με την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», που θα οδηγούσε το Δικαστήριο στο ίδιο καταληκτικό αποτέλεσμα.
30. Ειδικότερα, ενώ οι Εφεσείοντες κατέδειξαν, ιδίως με τη συμπληρωματική ένορκη δήλωση που καταχώρισαν, πως δεν προηγήθηκε ανεπιτυχής επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», προσκομίζοντας στοιχεία πως η επίδοση με ιδιώτη δικαστικό επιδότη προηγήθηκε χρονικά, αυτή η πραγματικότητα δεν αναδιαμορφώθηκε, και, όπως ήδη αναφέρθηκε, ο λόγος της Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ και Παντέλα (ανωτέρω) λειτουργεί δεσμευτικά.
Κατάληξη
31. Ως εκ των ανωτέρω, ενόψει της επιτυχίας της Έφεσης, εκδίδεται διάταγμα με το οποίο η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 13.10.2023, με την οποία αναγγέλλεται ο πλειστηριασμός του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση την Υ3330/2001 ΕΚΓ Πάφου για την 18.01.2024, παραμερίζεται.
32. Έπεται πως η Εφεσίβλητη δεν μπορεί να διενεργήσει πλειστηριασμό την 18.01.2024 με βάση την παραμερισθείσα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ».
33. Επίσης, εφόσον το ελάττωμα στη διαδικασία που ακολούθησε η Εφεσίβλητη εντοπίζεται στο στάδιο της απαίτησης πληρωμής, λόγω της παράλειψης αποστολής Ειδοποίησης Τύπου «Θ», η διαδικασία πλειστηριασμού με βάση το Μέρος VIA N.9/65, εφόσον δεν συντρέχει οποιοσδήποτε άλλος απαγορευτικός λόγος και μπορεί να διεξαχθεί, θα πρέπει να εκκινήσει από εκείνο το σημείο.
34. Δεν υπάρχει λόγος απόκλισης των εξόδων από το αποτέλεσμα της διαδικασίας. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ των Εφεσειόντων και εναντίον της Εφεσίβλητης, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)…………………………
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Χατζηγεωργίου Νικολάου ν. Νέας Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Αγλαντζιάς (2012) 1 ΑΑΔ 207, Στυλιανού ν. Σ.Π.Ε Δευτεράς, Πολιτική Έφεση αρ. 92/2014, ημερομηνίας 22.4.2021.