ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Σ. Συμεού, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 704/23
(e-justice)
ΤΙΜΟΤΗΥ DAVID MONKS
NICOLETTA MONKS
Ενάγοντες – Αιτητές
Και
JASON KOTECHA
TRACY KOTECHA
Εναγόμενοι - Καθ' ων η Αίτηση
Αίτηση ημερομηνίας 05/10/23 δια της οποίας επιδιώκεται η καταχώρηση απαντητικής / συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης
Ημερομηνία: 29/01/24
Εμφανίσεις:
Για τον Ενάγοντες/ Αιτητές: Γ. Γεωργιάδης κ. Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε
Για τους Εναγόμενους /Καθ' ων η αίτηση: Mantis & Athinodorou LLC
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
Εισαγωγή
Ο Ενάγοντας καταχωρώντας στο πλαίσιο της αγωγής μονομερή αίτηση για την έκδοση απαγορευτικού διατάγματος την 04.08.23 για άρση της κατ’ ισχυρισμό του επανάληψη της οχληρίας εκ μέρους των Εναγόμενων δεν πέτυχε την έκδοση του μονομερώς αφού το Δικαστήριο διέταξε την επίδοση της αίτησης του. Συνεπακόλουθα η αίτηση ημερ.04/08/23 επιδόθηκε στους Εναγόμενους οι οποίοι την 30/08/23 αντιδρώντας καταχώρησαν ένσταση. Μετά από την καταχώρηση της ένστασης και προφανώς μετά από μελέτη του περιεχομένου της, οι Ενάγοντες έκριναν σκόπιμο την καταχώρηση της υπό κρίσης αίτησης ημερ. 05/10/23 με την οποία και επιδιώκουν άδεια του Δικαστηρίου ούτως ώστε να τους επιτραπεί να καταχωρήσουν εντός 10 ημερών από την τυχόν έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων, συμπληρωματικές ένορκες δηλώσεις ως αυτές επιδιώκονται στο το αιτητικό τους.
Ιστορικό
Το ιστορικό με βάση το οποίο οι Ενάγοντες αποτάθηκαν στο Δικαστήριο με σκοπό την έκδοση των απαγορευτικών διαταγμάτων αναφέρεται επί της ενόρκου δηλώσεως του Εναγόμενου 1, ημερ. 04/08/23 και έχει συνοπτικά ως ακολούθως :
Ο Ενάγοντας 1 είναι ιδιοκτήτης κατοικίας στο κτηριακό συγκρότημά Aphrodite Hills Resorts που βρίσκεται στα Κούκλια της Επαρχίας Πάφου στην οποία και διαμένει μαζί με την σύζυγο του, δηλαδή την Ενάγουσα 2. Στο συγκρότημα κατοικιών που διαμένουν οι Ενάγοντες, διαμένουν και οι Εναγόμενοι 1 και 2, η κατοικία των οποίων μάλιστα συνορεύει με αυτή των Εναγόντων, δηλαδή είναι γείτονες. Σύμφωνα με τον Ενάγοντα 1 από την στιγμή της μετακόμισης των Εναγόμενων 1 και 2 στην διπλανή κατοικία, άρχισαν να αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα τα οποία και αποδίδουν σε οχληρία. Πιο συγκεκριμένα οι Ενάγοντες ισχυρίζονται ότι οι Εναγόμενοι κατέχουν αριθμό δέντρων στο σύνορο που βρίσκεται η κατοικίας τους, τα οποία αρνούνται να περιποιηθούν και ή να κλαδέψουν με αποτέλεσμα το ύψος τους να συνιστά κίνδυνο για την περιουσία τους καθότι ενδέχεται να αποκοπούν κλαδιά από αυτά εξαιτίας μιας ενδεχόμενης κακοκαιρίας ένεκα των ισχυρών ανέμων. Περαιτέρω ο Ενάγοντας 1 ισχυρίζεται, ότι οι Εναγόμενοι αρνούνται να προβούν στην συντήρηση των δέντρων τους με αποτέλεσμα οι ίδιοι να αναγκάζονται να σκουπίζουν συνεχώς τα κλαδιά και τα φύλλα τα οποία πέφτουν από αυτά, έξω από την πίσω πόρτα της οικίας τους καθώς και στον πεζόδρομο τους. Μάλιστα ο Ενάγοντας 1 αναφέρει ότι προθυμοποιήθηκε σε κάποια στιγμή να συντηρήσει με εξολοκλήρου δικό του κόστος τα συγκεκριμένα δέντρα μέσω συνεργείου το οποίο και είχε καλέσει, αλλά ο Εναγόμενος 1 ενώ αρχικά είχε συμφωνήσει με την πιο πάνω πρόταση, την τελευταία στιγμή τους απέτρεψε ενώ παράλληλα απέστειλε επιστολή στον Ενάγοντα 1 με δυσφημιστικό περιεχόμενο.
Πέραν των πιο πάνω προβλημάτων, ο Ενάγοντας 1 υποστηρίζει και την θέση ότι η κατ’ ισχυρισμό οχληρία προεκτείνεται και στον τρόπο που οι Εναγόμενοι διαχειρίζονται τα 5 σκυλιά που κατέχουν αφού αυτά βρίσκονται συνεχώς ελεύθερα εντός της αυλής τους, ενώ 2 εξ’ αυτών είναι ιδιαίτερα επιθετικά. Σύμφωνα με τον Ενάγοντα 1, οι συγκεκριμένοι σκύλοι γαυγίζουν αδιάκοπα με αποτέλεσμα να προκαλείται θόρυβος τόσο στους ίδιους όσο και στην γύρω περιοχή. Επίσης ισχυρίζεται ότι λόγω του θορύβου και της αναστάτωσης που προκαλείται από το γαύγισμα των σκύλων, οι ίδιοι δεν μπορούν να απολαύσουν με άνεση και γενικά όπως επιθυμούν, την περιουσία τους. Περαιτέρω ο Ενάγοντας κατά την μαρτυρία του, εξιστορεί και διάφορα περιστατικά που επεσυνέβησαν, όπως για παράδειγμα αυτός της 18/04/23, με σκοπό να καταδείξει την αφόρητη κατάσταση που αντιμετωπίζει καθημερινά αλλά και την εκδικητική συμπεριφορά που υφίσταται από τους Εναγόμενους 1 και 2 οι οποίοι βάζουν επιτηδευμένα δυνατά την μουσική για να τους ενοχλούν. Επίσης ο Ενάγοντας 1 αναφέρεται και σε καταγγελία που προέβηκε ο ίδιος εις βάρος των Εναγομένων στην αστυνομία.
Σε σχέση με την επικινδυνότητα των 2 εκ των σκύλων που κατέχουν οι Εναγόμενοι, ο Ενάγοντας 1 υποστηρίζει ότι σε κάποιες περιπτώσεις έτυχε να αντιμετωπίσει κίνδυνο από τους σκύλους τους.
Επιπρόσθετα ο Ενάγοντας 1 παραπονείται και για την κατοχή καμερών εκ μέρους των Εναγόμενων τις οποίες όπως ισχυρίζεται τις έχουν συνεχώς στραμμένες προς την πλευρά της οικίας του με σκοπό να τον παρακολουθούν, με την μία εξ’ αυτών μάλιστα να είναι στραμμένη προς το μπάνιο της συζύγου του.
Από την αντίπερα όχθη η πλευρά των Εναγόμενων, καταχώρησε ένσταση στην αίτηση και στα απαγορευτικά διατάγματα που επιζητούνται, υποδεικνύοντας τους λόγους για τους οποίους οι ίδιοι θεωρούν πως δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τυχόν έκδοση τους. Προς υποστήριξη των λόγω ένστασης των Εναγόμενων, ο Εναγόμενος 1 μέσα από την ένορκο δήλωση που συνοδεύει την ειδοποίηση περί πρόθεσης ένστασης, παραθέτει την δική του εκδοχή την οποία και υποστηρίζει με συγκεκριμένα τεκμήρια τα οποία και επισυνάπτει. Πιο συγκεκριμένα ο Εναγόμενος 1 αναφέρει, ότι ο Ενάγοντας 1 μέσα από την ένορκο του δήλωση παραθέτει όλα τα γεγονότα διαστρεβλωμένα και δεν αποκαλύπτει την πραγματική αλήθεια. Σύμφωνα με τον Εναγόμενο 1, αυτός και η σύζυγος του έχουν στην κατοχή τους 4 μόνο σκύλους και όχι 5 για τους οποίους έχουν εκδοθεί μάλιστα όλες οι άδειες κατοχής, τις οποίες και επισυνάπτει ως τεκμήρια. Οι δε σκύλοι του, παρά το γεγονός ότι ζουν εντός της οικίας, τους επιτρέπεται να κυκλοφορούν ελεύθεροι και εντός της αυλή τους, ενώ σύμφωνα με τον Εναγόμενο 1 τους απαγορεύεται να κυκλοφορούν εκτός της περιουσίας τους ελεύθεροι. Η δε βόλτα τους η οποία και λαμβάνει χώρα 2 φορές ημερησίως γίνεται μόνο με λουρί, δηλαδή δεν κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ οι σκύλοι δεν προέρχονται από οποιαδήποτε επιθετική ράτσα. Συνεπώς ο Εναγόμενος 1 υποστηρίζει, ότι οι ισχυρισμοί του Ενάγοντα 1 περί επικινδυνότητας των σκύλων τους, είναι άκρως αναληθείς αφού ουδέποτε του έχουν επιτεθεί. Επίσης ο Εναγόμενος 1 υποστηρίζει ότι οι σκύλοι τους ουδέποτε γαυγίζουν. Σε ότι αφορά την καταγγελία στην οποία αναφέρθηκε ο Ενάγοντας 1 αναφορικά με την 18/04/23, ο Εναγόμενος υποστηρίζει ότι πράγματι στο σπίτι τους μετέβηκε η αστυνομία μετά από παράπονο που δέχτηκαν εκ μέρους του Ενάγοντα 1, αλλά επειδή οι αστυνομικοί που τον επισκέφθηκαν δεν εντόπισαν οποιαδήποτε παράβαση από μέρους τους κατέγραψαν ότι δεν υπήρχαν γαυγίσματα και έφυγαν χωρίς να τον καταγγείλουν.
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς του Ενάγοντα 1 ότι τα δέντρα που είναι φυτεμένα στην οικία του Εναγόμενου 1 τους προκαλούν ενόχληση και κίνδυνο καθότι ενδέχεται να προκληθεί ζημιά εντός της περιουσίας τους, ο Εναγόμενος 1 διαψεύδει τους πιο πάνω ισχυρισμούς και προβάλλει αναφορικά με τον εν λόγω ζήτημα, την δική του εκδοχή. Τα δέντρα σύμφωνα με τον Εναγόμενο 1 δεν είναι φυλλοβόλα και άρα δεν ρίχνουν κλαδιά και φύλλα, ενώ αυτά υπήρχαν φυτεμένα προς της εγκατάστασης της οικογένειας του Εναγόμενου 1 στην συγκεκριμένη κατοικία και δεν αποτελούν κανένα κίνδυνο αφού αυτά συντηρούνται και από τον κηπουρό τους.
Αναφορικά με την πρόθεση του Ενάγοντα 1 να συντηρήσει και τα δικά τους δέντρα, ο Εναγόμενος 1 δεν αρνείται ούτε ότι υπήρξε μια τέτοια πρόθεση αλλά και ούτε ότι κάτι τέτοιο πράγματι είχε συμφωνηθεί, παραθέτοντας όμως την δική του εκδοχή για τον λόγο που η πιο πάνω συμφωνία τελικά δεν επιτεύχθηκε. Πιο συγκεκριμένα ο Εναγόμενος 1 ισχυρίζεται ότι αυτό που είχε συμφωνηθεί μεταξύ τους, ήταν η κοπή των δέντρων θα έπρεπε να περιοριστεί μόνο στο 1 μέτρο ενώ όταν ο ίδιος αντιλήφθηκε ότι το συνεργείο δεν είχε συμμορφωθεί με την πιο πάνω συμφωνία, πράγματι επενέβηκε και τους τους απαγόρευσε να προχωρήσουν στην περαιτέρω συντήρηση των δέντρων. Προς υποστήριξη των ισχυρισμών του, ο Εναγόμενος 1 επισυνάπτει σχετική ηλεκτρονική αλληλογραφία η οποία σύμφωνα με τον Εναγόμενο διαψεύδει τους ισχυρισμούς του Ενάγοντα 1 αναφορικά με το πιο πάνω περιστατικό.
Την ίδια θέση και άρνηση προβάλλει ο Εναγόμενος 1 και αναφορικά με τους ισχυρισμούς του Ενάγοντα 1 ότι στο σπίτι τους παίζουν δυνατή μουσική προβάλλοντας τις δικές του θέσεις επί τούτου. Σε ότι αφορά τον ισχυρισμό του Ενάγοντα 1 ότι οι κάμερες που έχουν τοποθετήσει στο σπίτι τους είναι στραμμένες προς το σπίτι του με σκοπό να τους παρακολουθούν, ο Εναγόμενος 1 επισυνάπτει σχετικές φωτογραφίες αναφορικά με τα σημεία τοποθέτησης των εν λόγω καμερών. Ισχυρίζεται μάλιστα ότι είναι οι Ενάγοντες που είχαν τοποθετήσει κάμερα να είναι στραμμένη προς την οικία του, γι’ αυτό και ο Εναγόμενος 1 αφού επικοινώνησε με την αστυνομία η οποία και μετέβηκε στο σπίτι τους, η τελευταία παρέμβηκε και τους υπέδειξε να μετακινήσουν την εν λόγω κάμερα ούτως ώστε αυτή να μην είναι στραμμένη προς την οικία τους.
Τέλος, σύμφωνα με τον Εναγόμενο 1 κατά τα πρώτα δύο χρόνια της εγκατάστασης τους στο συγκεκριμένο σπίτι δεν είχαν καθόλου προβλήματα με τους Ενάγοντες αλλά είχαν άριστες φιλικές σχέσεις. Προς υποστήριξη του πιο πάνω ισχυρισμού του επισυνάπτει και σχετική ηλεκτρονική αλληλογραφία. Σύμφωνα με τον Εναγόμενο 1 τα προβλήματα ξεκίνησαν λόγω της άρνησης του να κλαδέψει το συνεργείο τα δέντρα του πέραν του ενός μέτρου, ενώ ταυτόχρονα υποστηρίζει ότι η μη ενόχληση των Εναγόντων τα πρώτα δύο χρόνια που διέρρευσαν καταδεικνύει ότι τα παράπονα που υποβάλουν δεν ανταποκρίνονται και στην πραγματικότητα. Μάλιστα προβάλλει το ερώτημα στο Δικαστήριο, για το πως είναι δυνατόν οι Ενάγοντες κατά τα πρώτα 2 χρόνια της εγκατάστασης των Εναγόμενων στο συγκεκριμένο σπίτι να μην ενοχλούνται από τους σκύλους τους, ενώ τώρα ξαφνικά να ισχυρίζονται ότι οι σκύλοι τους γαυγίζουν και τους προκαλούν ενόχληση.
Προς υποστήριξη των ισχυρισμών του Εναγόμενου 1 και της θέσης του ότι τα σκυλιά του δεν προκαλούν καμία οχληρία, επισυνάφθηκε και η ένορκος δήλωση του Nicolaos Pinotsis ημερ.30/08/23, o οποίος κατάγεται από την Ολλανδία και είναι γείτονας των Εναγόμενων 1 και 2 τα τελετυαία 3 χρόνια. Ο Pinotsis μέσα από την μαρτυρία που παραθέτει, ισχυρίζεται ότι τα σκυλιά των Εναγόμενων 1 και 2 δεν γαυγίζουν αδιάκοπα αλλά σπάνια και περιστασιακά όπως όλοι οι άλλοι σκύλοι. Επίσης ισχυρίζεται ότι ουδέποτε αντιλήφθηκε τα σκυλιά των Εναγομένων να είναι επιθετικά. Σε ότι αφορά τα δέντρα που είναι φυτεμένα στο ακίνητο των Εναγόμενων, ο Pinotsis αναφέρει ότι ουδέποτε ένιωσε από αυτά οποιαδήποτε απειλή για πρόκληση ζημιάς αλλά ούτε και έχουν μπλοκάρει το φως προς την περιουσία του. Επίσης αναφέρει ότι από τα συγκεκριμένα δέντρα δεν αντιμετωπίζει οποιοδήποτε πρόβλημα ακαθαρσίας. Σε ότι αφορά την μουσική, ο τελευταίος ισχυρίζεται ότι ουδέποτε άκουσε του Εναγόμενους να έχουν δυνατά την μουσική τους.
Μαρτυρία επίσης παρατίθεται και από ακόμη ένα γείτονα των Εναγόμενων 1 και 2, δηλαδή τον Alexander Borodin ο οποίος δια μέσω της ενόρκου δηλώσεως που επισυνάπτεται υποστηρίζει ότι εδώ και 3 έτη είναι γείτονας των πιο πάνω προσώπων και ουδέποτε έχει ακούσει τα σκυλιά τους να γαυγίζουν αδιάκοπα, παρά μόνο αυτά να γαυγίζουν περιστασιακά και κατά τον συνήθη τρόπο όπως και όλα τα υπόλοιπα άλλα σκυλιά. Αναφορικά με τα δέντρα που βρίσκονται φυτεμένα στο τεμάχιο των Εναγόμενων, ο Borodin υποστηρίζει ότι σε καμία περίπτωση αυτά δεν αποτελούν κίνδυνο και δεν προκαλούν ακαθαρσία στην περιουσία του. Τέλος αναφέρει ότι οι Εναγόμενοι ουδέποτε έχουν προκαλέσει οχληρία δια μέσω δυνατής μουσικής αλλά και ούτε διαπίστωσε να έχουν στραμμένη την κάμερα ασφαλείας προς το ακίνητο του.
Η υπό κρίση Αίτηση
Στο μεταξύ, και πριν από την ακρόαση της κυρίως αίτησης που αφορά την έκδοση του προσωρινού διατάγματος, οι Ενάγοντες καταχωρώντας την υπό κρίση αίτηση επιζητούν την άδεια του Δικαστηρίου να τους επιτραπεί να καταχωρήσουν συμπληρωματική ένορκη δήλωση με σκοπό να απαντήσουν και ή να αντικρούσουν τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν επί της ενστάσεως που καταχωρήθηκε εκ μέρους των Εναγομένων 1 και 2, και πιο συγκεκριμένα αναφορικά με τους ισχυρισμούς επί των παραγράφων 7, 8, 9, 12, 13, 14, 15, της ενόρκου δηλώσεως του Εναγόμενου 1 καθώς και των ισχυρισμών που προβάλλονται επί των ενόρκων δηλώσεων του Pinotsis και του Borodin. Περαιτέρω οι Ενάγοντες επιδιώκουν να παρουσιάσουν επιπλέον μαρτυρία αναφορικά με την θέση των ακινήτων των πιο πάνω προσώπων καθώς και επιπλέον μαρτυρία για την ζημιά που έχουν υποστεί κατά η περί της 03/10/23 μετά από την καταχώρηση της αίτησης ημερ. 04/08/23 από όμβρια ύδατα και νερά που εισήλθαν στην οικία τους ένεκα της απόφραξης των φρεατίων μπροστά από τις οικίες των μερών από φύλλα και ή κλαδιά των Εναγόμενων.
Τα δε γεγονότα πάνω στα οποία βασίζεται η αίτηση αυτή και σύμφωνα με τους Ενάγοντες δικαιολογεί την παροχή της αιτούμενης άδειας για καταχώρηση συμπληρωματικής, περιέχονται στην ένορκη δήλωση του κ. Ιωάννη Γενεράλη ο οποίος είναι δικηγόρος και εργάζεται στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τους Ενάγοντες. Στην εν λόγω ένορκο δήλωση επισυνάπτονται διάφορα τεκμήρια μεταξύ των οποίων και τα τρία δείγματα του περιεχομένου των σκοπούμενων συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων. Αυτό που ουσιαστικά αναφέρεται μέσα από την ένορκο δήλωση του κ. Γενεράλη είναι πως αποτελεί ανάγκη να απαντηθούν και να αντικρουστούν οι ισχυρισμοί που προβάλλουν οι Εναγόμενοι καθώς και τα άλλα δύο πρόσωπα που έχουν μαρτυρήσει προς υποστήριξη των ισχυρισμών τους, ούτως ώστε το Δικαστήριο να μπορέσει να έχει ενώπιον του μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των γεγονότων που πράγματι εξελίχθηκαν.
Η αντίδραση των Εναγόμενων εκδηλώθηκε με την καταχώρηση ειδοποίησης περί πρόθεσης ένστασης την 25/10/23. Η ένσταση των Εναγόμενων αναφέρει 11 λόγους κάποιοι από τους οποίους επαναλαμβάνονται, ενώ υποστηρίζεται από την ένορκο δήλωση του Εναγόμενου 1. Κοινό σημείο των λόγων ένστασης είναι η εγειρόμενη θέση ότι δεν δικαιολογείται η παροχή της αιτούμενης άδειας.
Πιο συγκεκριμένα η ένσταση επικεντρώνεται στα επιχειρήματα των Εναγομένων ότι οι Αιτητές δεν κατάφεραν να αποδείξουν ότι έχουν «καλό λόγο», ότι η αίτηση γίνεται κακόπιστα με σκοπό την καθυστέρηση της διαδικασίας, ότι η διαδικασία που επιχειρείται είναι λανθασμένη και αντικανονική, ότι η παρούσα αίτηση γίνεται καταχρηστικά, ότι οι Αιτητές επιδιώκουν την συμπλήρωση κενών στην μαρτυρία τους την οποία και παρουσίασαν επιλεκτικά ενώ τα γεγονότα που επιδιώκουν να προσθέσουν βρίσκονταν ήδη στην σφαίρα γνώσης τους, ότι η απάντηση ισχυρισμών και αντίκρουση θέσεων δεν συνιστά «καλό λόγο», ότι η προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκος δήλωση ουσιαστικά αποτελεί σχολιασμό που προκύπτει από την μαρτυρία που βρίσκεται ήδη ενώπιον του Δικαστηρίου και τέλος ότι, γίνεται προσπάθεια εισαγωγής άσχετων στοιχείων και πληροφοριών που δεν εξυπηρετούν επουδενί το Δικαστήριο στην κρίση του ως προς την έκδοση ή μη των αιτούμενων διαταγμάτων.
Η ακρόαση της υπό κρίσης αίτησης διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων της αίτησης και της ένστασης και οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν στο Δικαστήριο παρουσιάζοντας προς τούτο τις γραπτές τους αγορεύσεις. Το Δικαστήριο έχει μελετήσει τις εν λόγω αγορεύσεις των μερών καθώς και την επιχειρηματολογία την οποίαν έχουν παραθέσει με παραπομπή στην υπάρχουσα σχετική νομολογία, και λαμβάνονται δεόντως υπόψη για σκοπούς εκδόσεως της παρούσας απόφασης.
Νομική Πτυχή
Η υπό κρίση αίτηση εδράζεται στην Δ.48 ,κ.4(2) των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠΔ), η οποία ορίζει πως το Δικαστήριο, μετά από αίτηση ή προφορικό αίτημα, μπορεί, για καλό λόγο, να επιτρέψει την καταχώριση συμπληρωματικών ένορκων δηλώσεων. Παρόλο που στη διαδικαστική ρύθμιση δεν εξηγείται ποιος είναι ο «καλός λόγος», ευλόγως, αυτός συνυφαίνεται με τα δεδομένα, αλλά και τη φύση της κάθε υπόθεσης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο στην απόφαση του Μαρία Κόκκινου v. Κυριάκου Κόκκινου Πολ. Έφεση αρ. 29/14 ημερ. 03/11/16 ανέφερε ότι το ζήτημα της παραχώρησης η μη άδειας για την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, ανάγεται, ασφαλώς, στη διακριτική ευχέρεια του εκδικάσαντος Δικαστηρίου η οποία ασκείται σε συνάρτηση με τη φύση της ενδιάμεσης διαδικασίας και τα θέματα που αναδύονται ενώπιον του ως επίδικα. Η δυνατότητα άσκησης της εξουσίας αυτής υπέρ του αιτήματος, όπου ο επιδιωκόμενος σκοπός της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης είναι η αντίκρουση ισχυρισμών που προβάλλονται για ακύρωση διατάγματος που εκδόθηκε μονομερώς, απασχόλησε το Ανώτατο Δικαστήριο πρόσφατα στην υπόθεση Κούππα v. Πουλλάς Τσαδιώτης Λίμιτεδ κ.ά. (2014) 1 Α.Α.Δ. 1665, ECLI:CY:AD:2014:A540 στην οποία λέχθηκαν τα εξής:
«Σ' ότι δε αφορά τη δυνατότατα που παρέχεται από τη Δ.48 θ.4(2) για συμπληρωματική ένορκη δήλωση, δεν πρέπει να λησμονείται ότι η δυνατότητα αυτή παρέχεται υπό την προϋπόθεση τεκμηρίωσης «καλού λόγου» και δεν βλέπουμε πώς η αντίκρουση ισχυρισμών που προβάλλονται για ακύρωση διατάγματος που χορηγήθηκε μονομερώς θα μπορούσε να τεκμηριώσει «καλό λόγο».
Δεν υπάρχει, βέβαια, άκαμπτος κανόνας. Κάθε υπόθεση κρίνεται ξεχωριστά με βάση τα συγκεκριμένα δεδομένα που βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου με απώτερο σκοπό την εξυπηρέτηση της ορθής απονομής της δικαιοσύνης. Μελετώντας μάλιστα κάποιος την σχετική επί του θέματος Νομολογία, αντιλαμβάνεται ότι ο όρος «καλός λόγος» δεν έχει στενή έννοια αλλά ερμηνεύεται ευρέως. Ο «καλός λόγος» είναι άρρηκτα συνυφασμένος με την φύση της υπό εξέτασης περίπτωσης με τα θέματα που προσδιορίζονται ως επίδικα καθώς και με το είδος των θεραπειών που επιδιώκονται (Μ. Κόκκινου v. Μ Κόκκινου βλ. ανωτέρω). Ο «καλός λόγος είναι αλληλένδετος με την σημασία που έχει η συμπληρωματική ένορκη δήλωση και την ανάγκη αντίκρουσης μαρτυρίας του αντιδίκου. Ειδικότερα το εάν μια εξήγηση που δίδεται θεωρείται «καλός λόγος» εξαρτάται από τα περιστατικά που την περιβάλλουν και τα γεγονότα που την συνθέτουν. Σε τελευταία ανάλυση «καλός λόγος» προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιας ανάγκης με απώτερο σκοπό την επίλυση των επίδικων ζητημάτων της ενδιάμεσης διαδικασίας και την ορθή απονομή της δικαιοσύνης.
Η καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης δεν απαγορεύεται όταν πρόκειται για απάντηση θέσεων ή ισχυρισμών που τέθηκαν για πρώτη φορά από τον Καθ’ ου η Αίτηση και με αυτή επιχειρείται η παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης και σφαιρικής εικόνας των γεγονότων. Στην περίπτωση δε που ένας διάδικος επιχειρεί να αντικρούσει θέσεις και ισχυρισμούς που τίθενται στην ένορκο δήλωση του αντιδίκου του οι οποίοι προφανώς και έγιναν με βάση το περιεχόμενο της δικής του ένορκης δήλωσης, τότε αν δεν προκαλείται βλάβη στην άλλη πλευρά ή δεν συντρέχει θέμα κατάχρησης της διαδικασίας, θα ήταν προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να δοθεί σχετική άδεια. Ακόμη επιτρέπεται όταν πρόκειται για διευκρινίσεις επί ζητημάτων που αναφέρονται στην ένορκο δήλωση του αντιδίκου.
Από την άλλη δεν αποτελεί «καλό λόγο» όταν ο Αιτητής απλά αμφισβητεί θέσεις και ισχυρισμούς του αντιδίκου του χωρίς παροχή λεπτομερειών. Επίσης το Δικαστήριο δεν δίνει τέτοια άδεια όταν πρόκειται για επανάληψη αρχικών ισχυρισμών ή με το πρόσχημα της παρουσίασης μιας πιο ολοκληρωμένης εικόνας των στοιχείων επιχειρείται με συγκεκαλυμμένη μορφή η εισαγωγή γεγονότων με απώτερο στόχο την εύσχημη διόρθωση της παράλειψης του Αιτητή να αποκαλύψει ευθύς’ εξ αρχής όλα τα ουσιώδη γεγονότα παρουσιάζοντας πρόσθετη μαρτυρία. Επίσης δεν επιτρέπεται στις περιπτώσεις που επιδιώκεται η αναφορά αόριστων γεγονότων, γεγονότων που εκφέυγουν των επίδικων θεμάτων της υπό εκδίκαση αίτησης καθώς και γεγονότων που συνιστούν ανεπίτρεπτη μαρτυρία. Διαφωτιστική επί του σημείου τούτου είναι η υπόθεση A. Messios & Sons Ltd κ.α v. Λεωνίδα (2010) 1 Α.Α.Δ 195.
Υπό το φως των πιο πάνω νομολογιακών αρχών θα εξετάσω λοιπόν το κατά πόσο το Δικαστήριο στην υπό κρίση περίπτωση, δύναται να ασκήσει την διακριτική του ευχέρεια υπέρ της έγκρισης της αίτησης που έχει καταχωρηθεί από τον Ενάγοντα, για να του επιτραπεί να καταχωρήσει την συμπληρωματική ένορκη δήλωση που επιθυμεί.
Εξέταση της υπό κρίση Αίτησης
Η κυρίως αίτηση που έχει ήδη καταχωρηθεί από τους Ενάγοντες είναι αίτηση για απαγορευτικό διάταγμα το οποίο όμως δεν εκδόθηκε μονομερώς εφόσον κατέστη δια κλήσεως και έτσι οι Εναγόμενοι έχουν ειδοποιηθεί. Δεν αποτελεί συνακόλουθα περίπτωση όπου εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα επί τη βάση συγκεκριμένης μαρτυρίας όπου και το Δικαστήριο θα πρέπει να λειτουργεί πιο φειδωλά, δηλαδή στο να αποδεχτεί την προσθήκη δεδομένων που τείνουν να διαφοροποιήσουν την αρχική εικόνα στην βάση της οποίας εκδόθηκε ένα προσωρινό διάταγμα.
Θα ξεκινήσω λοιπόν την ενασχόληση μου από τον 2ο , 3ο και 4ο λόγο ένστασης με τους οποίους οι Εναγόμενοι υποστηρίζουν ότι η παρούσα αίτηση είναι λανθασμένη και αντικανονική και ότι έχει καταχωρηθεί εκ μέρους των Εναγόντων καταχρηστικά και κακόπιστα. Με όλο των σεβασμό προς την πλευρά των Εναγόμενων δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις πιο πάνω θέσεις. Και αυτό γιατί κανένα απολύτως στοιχείο κακοπιστίας και ή αντικανονικότητας και ή καταχρηστικότητας της διαδικασίας εντοπίζεται από το Δικαστήριο που να συνηγορεί με έναν τέτοιο ισχυρισμό. Θεωρώ λοιπόν ότι οι πιο πάνω θέσεις έχουν προβληθεί εκ μέρους των Εναγομένων γενικά και αόριστα αφού καμία απολύτως τεκμηρίωση από πλευράς τους δεν παρέχεται στο Δικαστήριο. Σημειώνεται ότι ήταν η πλευρά των Εναγόμενων που επικαλέστηκε τους πιο πάνω ισχυρισμούς και θέσεις και παρόλο που θα έπρεπε να τους αποδείξει με στοιχεία πειστικά ενώπιον του Δικαστηρίου, εντούτοις δεν το έπραξε.
Οι λόγοι ένστασης 2,3 και 4 απορρίπτονται ως αβάσιμοι.
Σε ότι αφορά τον 11ο λόγο ένστασης που προβλήθηκε ότι δηλαδή η ένορκος δήλωση έχει γίνει από δικηγόρο, αξίζει να σημειωθεί ότι ο δικηγόρος που ορκίστηκε, αναφέρει τόσο την πηγή της γνώσης του όσο και την πληροφόρηση του σχετικά με τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης. Περαιτέρω επεξηγεί με λεπτομέρεια ότι είναι πλήρως εξουσιοδοτημένος από τους Ενάγοντες να προβεί στην παρούσα ένορκο δήλωση. Από την άλλη η πλευρά των Εναγόμενων παρόλο που προβάλλει την πιο πάνω θέση, εντούτοις δεν αμφισβητεί ούτε την πηγή της γνώσης του αλλά ούτε και την εξουσιοδότηση του από τους Ενάγοντες. Σύμφωνα μάλιστα με την Νομολογία (βλ. Ζωγράφου κα. v. Drosoneri Farm Limited (2015) 1 ΑΑΔ 1119, παρά το ανεπιθύμητο της πρακτικής αυτής δηλαδή της ετοιμασίας ένορκης δήλωσης από δικηγόρο, η νομολογία δεν απαγορεύει την όμνυση από δικηγόρο σε περιπτώσεις που ο ομνύων δεν χειρίζεται την υπόθεση, όπως και εν προκειμένω, ώστε να αγνοηθεί ή να απορριφθεί η ένορκη δήλωση αυτή.
Υπό το φως των πιο πάνω κρίνω ότι και ο 11ος λόγος ένστασης θα πρέπει να απορριφθεί και απορρίπτεται.
Στρεφόμενος τώρα στους υπόλοιπους λόγους ένστασης που προβλήθηκαν, θεωρώ ότι οι λόγοι ένστασης 1, 5 – 11 σχετίζονται με την ουσία της υπό κρίσης αίτησης, δηλαδή με το αντικείμενο εκδίκασης της.
Οι Ενάγοντες επιθυμούν να απαντήσουν στους ισχυρισμούς του Εναγόμενου 1 καθώς και στους ισχυρισμούς των προσώπων που ορκίστηκαν και ανέφεραν ότι είναι πρόσωπα που διαμένουν κοντά στην οικία των Εναγόμενων, δηλαδή ότι είναι γείτονες τους, αναιρώντας έτσι τους ισχυρισμούς των Εναγόντων περί πρόκλησης οχληρίας από μέρους των πρώτων και υποστηρίζοντας τους ισχυρισμούς των Εναγόμενων περί της μη πρόκλησης από μέρους τους οχληρίας.
Με βάση την αίτηση που έχει καταχωρηθεί, οι Ενάγοντες επιθυμούν να απαντήσουν και ή να αντικρούσουν τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν από τον Εναγόμενο 1 όπως αυτοί εμπεριέχονται στις παραγράφους 7, 8, 9, 12, 13 και 14 της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την ένσταση που καταχωρήθηκε αναφορικά με την αίτηση ημερ. 04/08/23. Σε ότι αφορά τις παραγράφους 7 που αφορά την παράγραφο 6 της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, τις παραγράφους 8 και 9 που αφορά την παράγραφο 7 της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, την παράγραφο 11 που αφορά την παράγραφο 9 της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης και την παράγραφο 14 που αφορά την παράγραφο 12 της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, παρατηρώ ότι ο Ενάγοντας 1 στην προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση του και δη στις πιο πάνω παραγράφους που υπέδειξα, επαναλαμβάνει ουσιαστικά τα όσα είχε υποδείξει στην ένορκο δήλωση ημερ.04/08/23, αναπτύσσοντας περαιτέρω επιχειρηματολογία επί των ισχυρισμών που είχε ήδη αναφέρει επί της αρχικής ενόρκου δηλώσεως του χωρίς να προβάλλει προς απάντηση και ή αντίκρουση οποιαδήποτε νέα γεγονότα τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν το Δικαστήριο να διαμορφώσει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της υπόθεσης που αφορά την κυρίως αίτηση. Η επιχειρηματολογία η οποία αναπτύσσεται αναφορικά με τις πιο πάνω θέσεις του Ενάγοντα 1, θεωρώ ότι δύναται να προβληθεί κατά το στάδιο των αγορεύσεων καθότι δεν εμπίπτει εντός της έννοιας του «καλού λόγου» ως άλλωστε η Νομολογία επιτάσσει. Σημειώνεται ότι ο Ενάγοντας στην αρχική του αίτηση έχει επισυνάψει τεκμήρια – φωτογραφίες μέσα από τα οποία το Δικαστήριο μπορεί να αποκτήσει μια καθαρή και σαφή εικόνα αναφορικά με τα όσα ισχυρίζεται περί της ύπαρξης των δέντρων, την απόσταση που έχουν αυτά από τα σπίτια των μερών, καθώς και για την κατ’ ισχυρισμό ζημιά που ενδέχεται κατά την θέση τους πάντοτε τυχόν να προκληθεί.
Στρεφόμενος τώρα στις παραγράφους 10, 11 και 13 της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης του Ενάγοντα 1 οι οποίες αφορούν τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν από τον Εναγόμενο 1 επί των παραγράφων 12, 13 και 15 της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την ένσταση που καταχώρησε, διαπιστώνω ότι με βάση το περιεχόμενο τους, ο Ενάγοντας 1 δεν προβαίνει σε απλό σχολιασμό των θέσεων του, αλλά προβάλλει θέσεις και ισχυρισμούς απαντώντας ουσιαστικά στις θέσεις που προβλήθηκαν από τον Εναγόμενο 1 τόσο σε ότι αφορά για το περιστατικό σε σχέση με την κάμερα που ήταν τοποθετημένη στο σπίτι του, όσο και για το είδος της σχέσης που είχαν μεταξύ τους οι Ενάγοντες μαζί με τους Εναγόμενους. Περαιτέρω στην παράγραφο 13 της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, ο Ενάγοντας 1 προβάλλει τους δικούς του ισχυρισμούς αναφορικά με την επίσκεψη του Εναγόμενου 1 στον Κοινοτάρχη της περιοχής, αναφέροντας ουσιαστικά το περιεχόμενο της συνομιλίας που είχε ο Εναγόμενος 1 με τον εν λόγω πρόσωπο σε σχέση πάντοτε με το παράπονο που του υπέβαλε εναντίον του Ενάγοντα 1 για τον λόγο που επιθυμούσε να υπάρχει ο ψηλός φράκτης από τα δέντρα στο σπίτι του.
Σε ότι αφορά την παράγραφο 14 της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, η οποία αναφέρεται στους ισχυρισμούς που προβάλλονται στις ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν την ένσταση των δύο προσώπων, δηλαδή του Pinotsis και του Borodin, ο Ενάγοντας 1 επιδιώκει να αντικρούσει τους ισχυρισμούς των πιο πάνω προσώπων, ότι δηλαδή τα σπίτια τους είναι γειτονικά με του Εναγόμενου 1, υποστηρίζοντας την θέση ότι πρόκειται για δυο σπίτια τα οποία βρίσκονται σε μακρινή απόσταση με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η ύπαρξη ενόχλησης από τους Εναγόμενους σε αντίθεση με τους ιδίους οι οποίοι βρίσκονται σε άμεση επαφή και κοντινή απόσταση.
Εξετάζοντας τώρα το περιεχόμενο της παραγράφου 15 της προτεινόμενης συμπληρωματικής του Ενάγοντα 1, ο τελευταίος επιθυμεί να θέσει υπόψη του Δικαστηρίου λεπτομέρειες αναφορικά με νέο περιστατικό που επεσυνέβη στις 03/10/23, ημερομηνία κατά την οποία είχε ήδη καταχωριστεί στο Δικαστήριο η ένορκος δήλωση που συνόδευε την αρχική του αίτηση ημερ. 04/08/23 και συνεπώς τα γεγονότα αυτά δεν ήταν υπόψη του για να τα θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου. Διευκρινίζει μάλιστα τους λόγους που προκλήθηκε η ζημιά στην περιουσία του από τα όμβρια ύδατα επιθυμώντας να παρουσιάσει και αποδεικτικά στοιχεία προς υποστήριξη των ισχυρισμών του.
Υπό το φως των πιο πάνω κρίνω ότι μόνο το περιεχόμενο των παραγράφων 10,11 και 13 -15 της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης του Εναγόμενου 1 συνιστούν «καλό λόγο» σύμφωνα με την Νομολογία ούτως ώστε το Δικαστήριο να μπορεί να επιτρέψει την καταχώρηση της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης του με σκοπό το Δικαστήριο να αποκτήσει μια ξεκάθαρη και σφαιρική εικόνα αναφορικά με τα γεγονότα της υπόθεσης σε σχέση πάντοτε με εκδίκαση της κυρίως αίτησης που έχει καταχωρηθεί.
Σε σχέση τώρα με την επιθυμία του Ενάγοντα 1 να καταχωρηθεί η προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκος δήλωση του Μιχάλη Νικολάου ο οποίος εκ της θέσεως που κατέχει είναι ο Κοινοτάρχης της περιοχής που βρίσκεται το σπίτι τόσο των Εναγόντων όσο και των Εναγόμενων, έχω καταρχήν μελετήσει αυτούσιο το περιεχόμενο ολόκληρης της προτεινόμενης συμπληρωματικής ενόρκου δηλώσεως του, και έχω διαπιστώσει ότι οι ισχυρισμοί που προβάλλονται σε αυτό και πιο συγκεκριμένα στις παραγράφους 1 , 3 – 10 είναι καθ’ όλα σχετικοί με τα επίδικα ζητήματα, δηλαδή την κατ’ ισχυρισμό οχληρία, εφόσον το συγκεκριμένο πρόσωπο είχε ενεργό εμπλοκή στα σε περιστατικά που αφορούσαν παράπονα είτε της μιας ή και της άλλης πλευράς. Πιο συγκεκριμένα, η εμπλοκή του συγκεκριμένου προσώπου περιγράφεται στις παραγράφους 1 και 3 - 10 της προτεινόμενης συμπληρωματικής του ενόρκου δηλώσεως (Τεκμήριο 2) και συνεπώς θεωρώ ότι τα όσα καταγράφονται επί αυτών των παραγράφων συνιστούν «καλό λόγο» . Θεωρώ ότι είναι δίκαιο να επιτραπεί τα γεγονότα αυτά να τεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου ούτως ώστε να δοθούν από μέρους των Εναγόντων απαντήσεις για τα όσα οι Εναγόμενοι ισχυρίστηκαν σε σχέση με την παρουσία του μουχτάρη στην οικία τους με βάση τα όσα ο Εναγόμενος 1 ισχυρίζεται στην παράγραφο 15 της ενόρκου δηλώσεως του σύμφωνα με τον οποίο ο τελευταίος του ανέφερε ότι από μέρους τους δεν υπήρχε οποιουδήποτε είδους παράβαση.
Σε ότι αφορά το περιεχόμενο της παραγράφου 11 της προτεινόμενης ένορκης δήλωσης του, κρίνω ότι τα όσα αναφέρονται δεν είναι καθόλου σχετικά αφού ο Νικολάου αρκείται σε σχολιασμό της γνώμης που του έχει δημιουργηθεί για τον Ενάγοντα 1 και γενικά για τον χαρακτήρα του, χωρίς να αναφέρεται σε οποιαδήποτε γεγονότα άλλα σχετικά.
Εξετάζοντας τώρα το περιεχόμενο της προτεινόμενης συμπληρωματικής ενόρκου δηλώσεως του Δημήτρη Νεοφύτου ο οποίος είναι και ο Επαρχιακός Διευθυντής της Ασφάλειας του κτηριακού συγκροτήματος στο οποίο διαμένουν τόσο οι Ενάγοντες όσο και οι Εναγόμενοι, επίσης θεωρώ ότι αυτός προβάλλει νέους απαντητικούς ισχυρισμούς σε ότι αφορά την θέση των Εναγόμενων ότι οι σκύλοι τους δεν γαυγίζουν και δεν προκαλούν οχληρία εφόσον δια μέσω των παραγράφων 1, 3 και 4 της προτεινόμενης συμπληρωματικής του ένορκης δήλωσης, ο Νεοφύτου, αναφέρεται σε συγκεκριμένο περιστατικό που επεσυνέβη μετά την μετάβαση ενός υπαλλήλου ασφαλείας στην οικία των Εναγόμενων μετά από παράπονο που δέχτηκε από τους Ενάγοντες αναφορικά με το γαύγισμα ενός εκ των σκύλων τους. Η πιο πάνω θέση προβάλλεται φυσικά προς αντίκρουση της θέσεως του Εναγόμενου 1 επί της παραγράφου 11 της ένορκης του δήλωσης, ότι ο διευθυντής ασφαλείας ήρθε έξω από το σπίτι τους στην 18/04/23 και χωρίς να ρωτήσει οτιδήποτε, αφού η κλήση που δέχτηκε αναφορικά με το παράπονο που του υποβλήθηκε ήταν ψευδής.
Σε ότι αφορά όμως τις υπόλοιπες παραγράφους της προτεινόμενης συμπληρωματικής ενόρκου δηλώσεως του Νεοφύτου, διαπιστώνω αφού προηγουμένως τις εξέτασα, ότι το περιεχόμενο τους επεκτείνεται σε άλλο άσχετο περιστατικό που αφορά τον διαπληκτισμό του ίδιου με τους Εναγόμενους και σε καμία περίπτωση δεν εμπίπτει εντός του πλαισίου των επίδικων ζητημάτων που θα πρέπει να εξεταστούν αναφορικά με την εκδίκαση της κυρίως αίτησης. Σε ότι αφορά την γνώμη που του έχει δημιουργηθεί για τους Ενάγοντες επίσης οι ισχυρισμοί του δεν μπορούν να ενταχθούν εντός της έννοιας του «καλού λόγου» που έχει θέσει η Νομολογία καθότι δεν αποτελούν οποιαδήποτε απάντηση θέσεων ή ισχυρισμών που έχουν προβληθεί εκ μέρους των Εναγόμενων.
Κατάληξη
Μελετώντας λοιπόν με προσοχή το περιεχόμενο της προτεινόμενης συμπληρωματικής ενόρκου δηλώσεως του Ενάγοντα 1 (Τεκμήριο 1) στο σύνολο της, κρίνω για τους λόγους που έχω υποδείξει ανωτέρω ότι το Δικαστήριο δεν δύναται να ασκήσει την διακριτική του ευχέρεια υπέρ της έγκρισης της αίτησης σε ότι αφορά τις παραγράφους 6, 7, 9 και 12 αυτής ενώ αντίθετα η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου μπορεί να ασκηθεί υπέρ της εγκρίσεως του αιτήματος αναφορικά με το περιεχόμενο των παραγράφων 10, 11, 13,14 και 15 της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης που επιθυμεί να καταθέσει. Σε ότι αφορά τις παραγράφους 4, 5 και 8 της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης του Εναγόμενου 1, σημειώνεται ότι αυτές αποσύρθηκαν από τον ευπαίδευτο συνήγορο του Αιτητή την 26/01/24 καθότι προέκυπτε μέσα από την ένορκο δήλωση του κ. Γενεράλη η οποία συνοδεύει την υπό κρίση αίτηση, ότι δεν επιζητείτο η εξέταση του περιεχομένου των παραγράφων αυτών.
Σε ότι αφορά την προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκο δήλωση του Μιχάλη Νικολάου (Τεκμήριο 2) κρίνω ότι, το Δικαστήριο μπορεί να ασκήσει την διακριτική του ευχέρεια υπέρ της εγκρίσεως του αιτήματος για τους λόγους που ανωτέρω υπέδειξα, μόνο αναφορικά με το περιεχόμενο των παραγράφων 1, 3 -10 .
Τέλος, σε σχέση με την προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκο δήλωση του Δημήτρη Νεοφύτου (Τεκμήριο 3) επιτρέπεται μόνο η καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης μόνο σε ότι αφορά τις παραγράφους 1, 3 και 4. Το υπόλοιπο μέρος για τους λόγους που εξήγησα δεν μπορεί να γίνει δεκτό και απορρίπτεται.
Έλαβα υπόψη όσον αφορά την έγκριση του αιτήματος ως προς το μέρος αυτού που υπέδειξα, ότι η τυχόν χορήγηση άδειας δεν θα προκαλέσει δυσμενή βλάβη, ζημιά, αδικία ή δυσμενή επηρεασμό των δικαιωμάτων των Εναγόμενων. Αντίθετα τυχόν μη παροχή τέτοιας άδειας θα στερήσει την ευκαιρία να τεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου όλα τα γεγονότα στην ολοκληρωμένη και σφαιρική τους μορφή.
Η πιο πάνω αναφορά καθιστά έκθετους σε απόρριψη τους λόγους ένστασης 1 και 5 – 11.
Συνακόλουθα η αίτηση εγκρίνεται μερικώς και συγκεκριμένα στον βαθμό και στην έκταση που έχει εξηγηθεί και σχολιαστεί.
Κατά συνέπεια ασκώντας την διακριτική μου ευχέρεια δίδεται άδεια στους Ενάγοντες – Αιτητές να καταχωρήσουν εντός 10 ημερών συμπληρωματική ένορκη δήλωση του Ενάγοντα 1 στην οποία να περιέχονται οι παράγραφοι 10, 11, 13, 14 ,15 και 16 της προτεινόμενης συμπληρωματικής του ένορκης δήλωσης μαζί με τα αναφερόμενα στις παραγράφους τεκμήρια, όπως επίσης και συμπληρωματική ένορκος δήλωση του Μιχάλη Νικολάου η οποία να περιλαμβάνει τις παραγράφους 1 και 3 - 10 της προτεινόμενης συμπληρωματικής του ένορκης δήλωσης. Επίσης δίδεται άδεια τους Ενάγοντες να καταχωρήσουν και συμπληρωματική ένορκη δήλωση του Δημήτρη Νεοφύτου αναφορικά με τις παραγράφους 1, 3 και 4 της προτεινόμενης συμπληρωματικής του ένορκης δήλωσης. Οι πιο πάνω συμπληρωματικές ένορκες δηλώσεις να επιδοθούν στον συνήγορο των Εναγόμενων – Καθ’ ων η Αίτηση.
Σε ότι αφορά τα έξοδα της παρούσας Αίτησης, ενόψει της μερικής επιτυχίας της αίτησης, επιδικάζονται κατά το ½ υπέρ των Εναγόντων – Αιτητών και εναντίον των Εναγόμενων – Καθ’ ων η Αίτηση και θα είναι πληρωτέα στο τέλος της διαδικασίας στην κυρίως αίτηση.
(Υπ.) .........................
Σ. Συμεού, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ