ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 2857/2015
1. VESTA HOLIDAYS LIMITED
2. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΑΚΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ KISSONERGA BEACH VILLAS
Ενάγοντες
v.
1. VLADIMIR E. KULBIDA
2. EUGENIY V.E. KULBIDA
Εναγόμενοι
Ημερομηνία: 13 Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Κ. Μαργαρώνης για Λ. Λουκαΐδου-Θεοφάνους ΔΕΠΕ, για τους Ενάγοντες
Β. Καραγιαννίδης με Μ. Καραγιαννίδου (κα) για Ιωάννης Παπαζαχαρία ΔΕΠΕ, για τους Εναγόμενους
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το πλαίσιο της διαφοράς
1. Οι Ενάγοντες ισχυρίζονται πως διαχειρίζονται το συγκρότημα “Kissonerga Beach Villas” που είναι κοινόκτητη οικοδομή και πως οι Εναγόμενοι είναι οι ιδιοκτήτες της έπαυλης με αριθμό 4, που βρίσκεται σε αυτό το κτιριακό συγκρότημα. Αξιώνουν €14.244,48 ως την οφειλόμενη συνεισφορά της μονάδας των Εναγόμενων στα έξοδα για τη συντήρηση, λειτουργία, καθαριότητα, επιδιόρθωση ή αντικατάσταση των κοινόχρηστων χώρων ή τμημάτων ή εγκαταστάσεών της κοινόκτητης οικοδομής (έξοδα κοινοχρήστων χώρων ή κοινόχρηστα), με βάση την αναλογία του εμβαδού της έπαυλης, για την περίοδο 01.01.2011 έως 31.12.2015.
2. Οι Εναγόμενοι αρνούνται την αξίωση αυτή και την ιδιότητα και νομιμοποίηση της Ενάγουσας 2, κατ’ επέκταση και της Ενάγουσας 1. Ο Εναγόμενος 1 ισχυρίζεται επιπλέον πως ο ίδιος δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με την έπαυλη, καθότι ουδέποτε ήταν ιδιοκτήτης ή κάτοχος. Σε κάθε περίπτωση, η αξίωση των Εναγόντων περιλαμβάνει εικονικές ή καταχρηστικές χρεώσεις, που ουδέποτε απαιτήθηκαν ή έτυχαν ανάλυσης. Το συγκρότημα αποτελείται από ξεχωριστές κατοικίες και η έπαυλη 4 είναι ανεξάρτητη, χωρίς κοινόχρηστους χώρους. Υπάρχει ένας ιδιωτικός δρόμος που οδηγεί στην έπαυλη, που ούτε συντηρείται ούτε καθαρίζεται από τους Ενάγοντες.
3. Οι Ενάγοντες, με απαντητικά δικόγραφα, επιμένουν στη δική τους εκδοχή.
4. Επίδικα, εκ των δικογράφων, είναι η νομιμοποίηση των Εναγόντων να αξιώνουν κοινόχρηστα έξοδα, από όλες τις απόψεις, καθώς και η σχέση του Εναγόμενου 1 με την έπαυλη 4. Συναφώς, και κατά πόσο η έπαυλη 4 είναι μέρος κοινόκτητης οικοδομής, αναφορικά με την οποία υπάρχει ποσοστό συνεισφοράς σε κοινόχρηστα έξοδα. Εάν η απάντηση σε όλα αυτά είναι καταφατική, τότε θα πρέπει να αποφασιστεί και το ύψος τυχόν οφειλής της έπαυλης 4.
Διαδικασία
5. Για να αποδείξουν την υπόθεσή τους οι Ενάγοντες, προσκόμισαν μαρτυρία από τον Κώστα Κόλιαρο (ΜΕ1), τον Βαλεντίνο Σίνγκ (ΜΕ2), την Ανδρούλλα Σάββα (ΜΕ3) και την Έλενα Παντελή (ΜΕ4), που αντεξετάστηκαν από τους δικηγόρους των Εναγόμενων. Οι Εναγόμενοι δεν προσκόμισαν μαρτυρία.
6. Το σύνολο της μαρτυρίας είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά της δίκης. Έγγραφα ή δέσμες εγγράφων, κατέστησαν Τεκμήρια, με αρίθμηση από το 1 έως το 20, και είναι ασφαλισμένα στον φάκελο της διαδικασίας.
7. Μετά την παρουσίαση της μαρτυρίας, οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν, επιχειρηματολογώντας σχετικά με την υπόθεση των Εναγόντων και των Εναγόμενων, αντίστοιχα.
8. Είναι σε γνώση του Δικαστηρίου ό,τι αναφέρθηκε, στην πλήρη του μορφή, ακόμα κι αν δεν γίνεται αυτούσια, ειδική ή λεπτομερής αναφορά.
Νομικές πτυχές
9. Σύμφωνα με τα άρθρα 38Α και 38Β του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου Κεφ.224, «κοινόκτητη οικοδομή» είναι η οικοδομή που αποτελείται από πέντε τουλάχιστο μονάδες, έστω κι αν αυτή με όλες τις μονάδες της ανήκει κατά κυριότητα σ' ένα κύριο. Κάθε τέτοια κοινόκτητη οικοδομή, θα πρέπει να εγγράφεται στο Κτηματολόγιο, σύμφωνα με το άρθρο 38ΛΑ Κεφ.224.
10. Με βάση τα άρθρα 38Η και 38Θ Κεφ.224, η έκταση μονάδας αποτελείται από τον καλυμμένο χώρο που περικλείεται από τους εξωτερικούς τοίχους της μονάδας και σ' αυτή περιλαμβάνονται και οι καλυμμένες και ακάλυπτες βεράντες και οι καλυμμένοι και ακάλυπτοι εξώστες της μονάδας. Η έκταση της μονάδας αναγράφεται στο πιστοποιητικό εγγραφής της μονάδας. Το μερίδιο κυρίου μονάδας στην κοινόκτητη ιδιοκτησία που αναλογεί και ανήκει στη μονάδα ορίζεται από τον κύριο του ακινήτου πάνω στο οποίο ανεγείρεται κοινόκτητη οικοδομή και είναι αντίστοιχο προς την αναλογία που έχει η αξία της μονάδας αυτής σε σχέση με τη συνολική αξία όλων των μονάδων της κοινόκτητης οικοδομής. Για τον υπολογισμό της αναλογίας μεριδίου, κλάσματα μικρότερα από ένα εκατοστό δεν λαμβάνονται υπόψη. Ο Διευθυντής δύναται να καθορίσει αξία άλλη από την αξία της μονάδας που ορίστηκε από τον κύριο του ακινήτου, αν κρίνει ότι υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ αυτής και της πραγματικής αξίας της μονάδας. Το μερίδιο κυρίου μονάδας στην κοινόκτητη ιδιοκτησία που αναλογεί και ανήκει στη μονάδα, αναφορικά με οικοδομή για την οποία έχει εκδοθεί άδεια οικοδομής πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του Κεφ.224, αν δεν έχει συμφωνηθεί διαφορετικά, είναι αντίστοιχο προς την αναλογία που έχει η αξία της μονάδας σε σχέση με τη συνολική αξία όλων των μονάδων της κοινόκτητης οικοδομής στις τιμές 1ης Ιανουαρίου 1980 που έχουν καθοριστεί με τις πρόνοιες του Μέρους VII του Κεφ.224. Σε περίπτωση οικοδομής της οποίας ο συντελεστής δόμησης δεν έχει εξαντληθεί, ο Διευθυντής ορίζει την αναλογία αυτή, αφού θα λάβει υπόψη του τη συνολική αξία των μονάδων που μπορούν να οικοδομηθούν σε τιμές 1ης Ιανουαρίου 1980.
11. Το άρθρο 38Ι Κεφ.224, προβλέπει τη δυνατότητα διαχωρισμού, όταν κοινόκτητες οικοδομές αποτελούνται από χωριστά οικοδομήματα ή πτέρυγες ή σύμπλεγμα οικοδομών που βρίσκονται στο ίδιο τεμάχιο γης, είναι αυτοτελή και έχουν χωριστές εισόδους, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
12. Οι κύριοι όλων των μονάδων, όπως προνοεί και το άρθρο 38ΙΑ Κεφ.224, πρέπει να συμμετέχουν στις δαπάνες που είναι αναγκαίες για την ασφάλιση, συντήρηση, επιδιόρθωση αποκατάσταση και διαχείριση της κοινόκτητης ιδιοκτησίας και για την εξασφάλιση των υπηρεσιών που καθορίζονται στο νόμο και τους Κανονισμούς. Η αναλογία του μεριδίου κάθε κυρίου στις δαπάνες καθορίζεται από τους Κανονισμούς με βάση το εμβαδό κάθε μονάδας. Αν οποιοσδήποτε κύριος παραλείπει ή αμελεί να συμμορφωθεί στις απαιτήσεις της εν λόγω ρύθμισης, η Διαχειριστική Επιτροπή μπορεί να προβεί σε οποιαδήποτε πράξη και σε οποιαδήποτε δαπάνη εύλογα αναγκαία για το σκοπό αυτό και μπορεί να ανακτήσει με αγωγή το ποσό που οφείλει ο παραβάτης κύριος σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου.
13. Η ασφάλιση της κοινόκτητης οικοδομής είναι υποχρεωτική με βάση το άρθρο 38ΙΒ Κεφ.224, όπως και η συνεισφορά στην αμοιβή του διαχειριστή, με βάση το άρθρο 38ΚΕ Κεφ.224.
14. Σύμφωνα με το άρθρο 38ΚΒ Κεφ.224, κάθε κοινόκτητη οικοδομή πρέπει να έχει διαχειριστική επιτροπή για τη ρύθμιση και διαχείριση των υποθέσεων της, που συνίσταται και ενεργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου και των κανονισμών, και μπορεί, σύμφωνα και με το άρθρο 38ΚΣΤ, μεταξύ άλλων, να ενάγει ή να συμβάλλεται για οποιοδήποτε ζήτημα αφορά στην κοινόκτητη οικοδομή. Η διαχειριστική επιτροπή αντλεί τη νομιμοποίησή της εκ του νόμου, ασχέτως εάν έχει εγγραφεί ή όχι στο Κτηματολόγιο. Όπου δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι Κανονισμοί, ισχύουν οι πρότυποι Κανονισμοί που περιέχονται στο Κεφ.224, ως ορίζει και το άρθρο 38ΚΑ Κεφ.224.
15. Με βάση το άρθρο 38Λ Κεφ.224, κάθε απόφαση των κυρίων των μονάδων που λαμβάνεται σύμφωνα με τους Κανονισμούς και καταχωρίζεται στο μητρώο αποφάσεων δεσμεύει κάθε κύριο μονάδας είτε ήταν κύριος μονάδας κατά το χρόνο λήψης της απόφασης είτε έγινε κύριος μονάδας μετά από αυτήν. Κάθε κύριος μονάδας μπορεί να επιθεωρεί το μητρώο αποφάσεων σε εύλογο χρόνο.
Μαρτυρία και εξέταση
16. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας ενός μάρτυρα, ως καθοδηγεί η νομολογία[1], γίνεται με βάση το περιεχόμενό της, την ποιότητα και την πειστικότητά της, σε συνάρτηση με την υπόλοιπη μαρτυρία και την αντικειμενική όψη των πραγμάτων. Δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη διάφοροι παράγοντες, που δεν εκτίθενται εκ προοιμίου ή εξαντλητικά, όπως η αμεσότητα στις απαντήσεις, η συνοχή και η λογική συνέχειά τους, η απουσία ουσιωδών αντιφάσεων ή υπερβολών, η πιθανότητα όπως κάποια εκδοχή ως προς τα πράγματα να επηρεάζεται από την ευκαιρία γνώσης των γεγονότων ή από το προσωπικό συμφέρον ή την επιθυμία ή από τη μνήμη. Το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να δει και τη συμπεριφορά των μαρτύρων στο εδώλιο του μάρτυρα. Η εκδοχή του κάθε μάρτυρα δεν προσεγγίζεται μικροσκοπικά, με εστίαση απλώς στις λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν ή τη σειρά τους, αλλά ως ένα σύνολο, μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της προφορικής δίκης, με όσα την περιστοιχίζουν, στην οποία ο προφορικός λόγος των μαρτύρων μπορεί να μην είναι σε τέλεια γλώσσα ή καλά συνταγμένος και εκφρασμένος, ή απόλυτα ακριβής. Το Δικαστήριο μπορεί να δεχθεί μέρος της μαρτυρίας ενός μάρτυρα και να απορρίψει άλλο, εάν κάτι τέτοιο δικαιολογείται, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η δυνατότητα να δέχεται ή να απορρίπτει συστηματικά σημεία της μαρτυρίας κατά το δοκούν ή με επιλεκτικότητα που να παραπέμπει σε κατάτμηση και χρησιμοποίηση της μαρτυρίας, για να υποστηριχθεί συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η αναφορά του Δικαστηρίου σε αξιοπιστία της μαρτυρίας, στο πλαίσιο συγκεκριμένης υπόθεσης, δεν απευθύνεται στο άτομο, την εντιμότητά του ή την ειλικρίνειά του, ως γενικότερα χαρακτηριστικά του.
ΜΕ1
17. Ο ΜΕ1, ο οποίος έχει και προσόντα πολιτικής μηχανικής, εργάζεται στην Ενάγουσα 1, Κυπριακή εταιρεία (Τεκμήριο 3, 3Α) και είναι υπεύθυνος κτιριακών συγκροτημάτων για τα οποία η Ενάγουσα 1 παρέχει υπηρεσίες διαχείρισης και μεριμνά για τη συντήρηση, καθαριότητα και ομαλή λειτουργία των κοινόχρηστων χώρων. Μεταξύ αυτών των συγκροτημάτων, είναι και το “Kissonerga Beach Villas”. Είναι, όπως ανέφερε, εξουσιοδοτημένος να δώσει μαρτυρία, ως γνώστης των γεγονότων.
18. Το “Kissonerga Beach Villas”, όπως ανέφερε, αποτελείται από 7 επαύλεις και περιλαμβάνει κοινόχρηστους χώρους, όπως ιδιωτικό δρόμο, χώρους πρασίνου, χώρους στάθμευσης, κήπους και βιολογικό σταθμό. Το συνολικό εμβαδόν του συγκροτήματος αυτού είναι 2.071,00 τ.μ.. Η Ενάγουσα 2 είναι η διαχειριστική επιτροπή του συγκροτήματος βάσει της γενικής συνέλευσης των ιδιοκτητών του συγκροτήματος, που γίνεται ετήσια.
19. Οι Εναγόμενοι 1 και 2, όπως ανέφερε, για την περίοδο από 01.01.2011 μέχρι 30.12.2015, ήταν ιδιοκτήτες, δυνάμει πωλητηρίου εγγράφου ημερομηνίας 17.01.1995 (Τεκμήριο 4, 4Α), της έπαυλης με ενιαίο αριθμό 4 και 5, εντός του τεμαχίου 150, με αριθμό εγγραφής Β150, Φ./Σχ. XLV41.E.II, στην οδό Μοσφιλιών 27, στην Κισσόνεργα. Οι ίδιοι, όπως αναφέρει, είναι και οι κάτοχοι του ακινήτου. Πρόσθετα, όπως είναι η θέση του ΜΕ1, οι Εναγόμενοι ήταν συνιδιοκτήτες μαζί με όλους τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες των επαύλεων, των κοινόχρηστων τμημάτων και εγκαταστάσεων του συγκροτήματος.
20. Η Ενάγουσα 1 διορίστηκε από την αρχική ιδιοκτήτρια όλου του κτιριακού συγκροτήματος, Armonia Estates Ltd, για να διαχειρίζεται και να διευθύνει το κτιριακό συγκρότημα και να προβαίνει στις αναγκαίες ενέργειες για τη συντήρησή του, έργο που ασκεί μέχρι και σήμερα, εφόσον διορίζεται από την εκάστοτε διαχειριστικής επιτροπή. Ο ΜΕ1 αναφέρθηκε στις γενικές συνελεύσεις των ετών 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 και 2016, στον τρόπο διεξαγωγής, την απαρτία σε κάθε μία και τις αποφάσεις, προσκομίζοντας σχετικά πρακτικά (Τεκμήρια 5, 6, 7, 8, 9, 10). Προσκόμισε, επίσης, τις συμφωνίες διαχείρισης που συνήψε η Ενάγουσα 1 με την Ενάγουσα 2 για τη διαχείριση του συγκροτήματος, για τα έτη 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 και 2016 (Τεκμήριο 11).
21. Ο υπολογισμός του ακριβούς ποσού των κοινοχρήστων που οφείλονται από κάθε ιδιοκτήτη, όπως είπε, γίνεται από τους λογιστές της Ενάγουσας 1. Υπολογίζεται δια της διαίρεσης του συνόλου των κοινοχρήστων εξόδων για τη δεδομένη περίοδο με το σύνολο των τετραγωνικών μέτρων όλων των μονάδων (2.071,00 τ.μ.) και στη συνέχεια πολλαπλασιάζεται το αποτέλεσμα της διαίρεσης με τα τ.μ. του κάθε υποστατικού. Τα τ.μ. της μονάδας των Εναγόμενων, όπως αναφέρει, ήταν 492 τ.μ..
22. Είναι η θέση του ΜΕ1 πως οι Εναγόμενοι παρέλειψαν να καταβάλουν κοινόχρηστα για την περίοδο από 01.01.2011 μέχρι 30.12.2015, που ανέρχονται σε €14.244,48. Το ποσό αυτό, όπως εξηγεί, καταβλήθηκε από τους Ενάγοντες για υπηρεσίες ή προϊόντα προς όφελος των Εναγόντων δυνάμει τιμολογίων, αποδείξεων και κατάστασης λογαριασμού που διατηρεί η Ενάγουσα 1 για όλους τους ιδιοκτήτες του συγκροτήματος (Τεκμήριο 12). Οι χρεώσεις των κοινοχρήστων, όπως εξηγεί, γίνονται κάθε τρίμηνο. Πρόσθετα, προσκόμισε δέσμη εγγράφων με ανάλυση των εξόδων των κοινοχρήστων, για τα έτη από το 2011 μέχρι το 2015 (Τεκμήριο 13), όπου φαίνονται οι πραγματικές δαπάνες του έτους, ο προϋπολογισμός και η διαφορά, καθώς και ο προϋπολογισμός για το επόμενο έτος. Προσκόμισε, επίσης, πολυσέλιδη δέσμη εγγράφων σε box file, με όλα τα τιμολόγια και αποδείξεις (Τεκμήριο 14).
23. Ο ΜΕ1 θεωρεί όπως ο μόνος λόγος που οι Εναγόμενοι αρνούνται την νομιμοποίηση των Εναγόντων είναι για να αποφύγουν τις ευθύνες τους. Έχουν, όμως, όπως αναφέρει, υποχρέωση συνεισφοράς στα κοινόχρηστα έξοδα, ενώ κατάσταση λογαριασμού τους αποστέλλεται κάθε τριμηνία, μέσω αποστολής της με ταχυδρομείο, στην τελευταία γνωστή διεύθυνσή τους. Θεωρεί, επίσης, ο ΜΕ1, πως ο ισχυρισμός του Εναγόμενου 1 πως δεν είναι ο ιδιοκτήτης του ακινήτου ή ο κάτοχός του δεν ευσταθεί, καθότι αγόρασε μαζί με τον Εναγόμενο 2 το ακίνητο, με βάση το Τεκμήριο 4. Δεν ευσταθεί, επίσης, κατά τη θέση του, η εκδοχή πως η έπαυλη είναι ανεξάρτητη, καθότι είναι μέρος κοινόκτητης οικοδομής και, πράγματι, έγιναν οι δαπάνες.
24. Η αντεξέταση του ΜΕ1 ήταν εκτενέστατη. Κατ’ αυτήν, ο ΜΕ1 δεν απάντησε ικανοποιητικά στην υποβολή του κύριου Καραγιαννίδη ότι, με βάση τα Τεκμήρια 1 και 2, ο Εναγόμενος 1 δώρισε το μερίδιο του στον υιό, του Εναγόμενο 2, και έκτοτε, ο Εναγόμενος 2 είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης. Είναι γεγονός που απορρέει από τα Τεκμήρια 1 και 2, που κατατέθηκαν εκ συμφώνου, πως με την πράξη δωρεάς Δ.1448/09 ημερομηνίας 16.09.2009, ο Εναγόμενος 2 είναι πλέον ο μοναδικός ιδιοκτήτης της έπαυλης. Οι απαντήσεις του ΜΕ1 ήταν απλώς πως δεν έχει υπόψη του αυτά τα έγγραφα, καθότι τα στοιχεία που έχει η Ενάγουσα 1 είναι αυτά. Δεν είναι αποδεκτή η μαρτυρία του ΜΕ1 πως ο Εναγόμενος 1 είναι ιδιοκτήτης ή κάτοχος της έπαυλης 4/5 κατά τον επίδικο χρόνο, εφόσον είναι αντίθετη με τα Τεκμήρια 1 και 2 και δεν εξηγήθηκε με τρόπο που να δικαιολογεί διαφορετικά το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 1 και 2.
25. Ο ΜΕ1 ήταν ωστόσο σταθερός στην εκδοχή του αναφορικά με το ποιους θεωρεί η Ενάγουσα 1 κοινόχρηστους χώρους, αρνούμενος κατ’ επανάληψη και κατηγορηματικά την υποβολή πως μοναδικός κοινόχρηστος χώρος είναι ο ιδιωτικός δρόμος που οδηγεί στο κτιριακό συγκρότημα. Ως γεγονός, στο Τεκμήριο 1, γίνεται αναφορά σε εγγραφή στο Κτηματολόγιο ολόκληρου του συγκροτήματος «Kissonerga Beach Villas» ως κοινόκτητης οικοδομής, που καταλαμβάνει όλους τους τίτλους, από τον αριθμό εγγραφής 0/10707 μέχρι τον αριθμό εγγραφής 0/10713 (πράξη εγγραφής: 30/10/2006-6/ΕΣ/318/2006). Το γεγονός πως ο ΜΕ1 δεν προσκόμισε φωτογραφία του συγκροτήματος, για να υποδείξει ποιοι είναι οι κοινόχρηστοι χώροι, δεν αναιρεί την αξιοπιστία της μαρτυρίας του, πως το συγκρότημα αυτό, που με βάση τη κτηματολογική πράξη (που καλώς ή κακώς υφίσταται και δεν έγινε περαιτέρω διαχωρισμός, δεν εξετάζεται στην παρούσα), είναι μία κοινόκτητη οικοδομή περιέχει και κήπους που είναι κοινόχρηστοι και βιολογικό σταθμό και δεν παρέχει, η Ενάγουσα 1, υπηρεσίες σε συγκεκριμένο ιδιοκτήτη, τα έξοδα των οποίων επιχειρεί να μετακυλήσει στους άλλους.
26. Όσον αφορά το εμβαδόν ολόκληρου του συγκροτήματος, ο ΜΕ1 είχε επίσης την αναλλοίωτη εκδοχή πως είναι 2.071 τ.μ.. Ακόμα κι αν δεν είχε μαζί του τα αρχιτεκτονικά σχέδια, δεν αντικρούστηκε, δια αντεξέτασης, η μαρτυρία του, ότι αυτά είναι τα συγκεκριμένα τ.μ. για τα οποία ενημέρωσε η κατασκευαστική εταιρεία την Ενάγουσα 1. Δεν υπάρχει εκδοχή πως ολόκληρο το κτιριακό συγκρότημα έχει λιγότερα ή περισσότερα τ.μ.. Για οποιεσδήποτε αναφορές στους προϋπολογισμούς, όπως και σε ένα σημείο όπου γίνεται αναγραφή 2.945,70 τ.μ., ο ΜΕ1 παρέπεμψε στη μαρτυρία του ΜΕ2, αναφέροντας, με ειλικρίνεια, πως ο ίδιος δεν εμπλέκεται στο λογιστικό κομμάτι.
27. Η εκδοχή του ΜΕ1 ότι τα τ.μ. της έπαυλης 4/5 είναι 492 τ.μ., συνάδει με τα Τεκμήρια 1 και 2, που κατατέθηκαν εκ συμφώνου, όπου αναφέρεται πως η έπαυλη της Εναγόμενης 2 έχει κλειστό χώρο 266 τ.μ., καλυμμένες βεράντες 22 τ.μ., ακάλυπτες βεράντες 22 τ.μ. και απολαμβάνει πρόσθετα βοηθητικό χώρο στο υπόγειο 182 τ.μ. (πέρα από την κατοικία). Δεν υποβλήθηκε στον μάρτυρα πως η συγκεκριμένη μονάδα έχει λιγότερα τ.μ. από τα 492 τ.μ. και ότι, για παράδειγμα, τα τ.μ. του βοηθητικού χώρου που αναφέρονται στο Τεκμήριο 1 περιλαμβάνονται στα τ.μ. του κλειστού χώρου που αναφέρονται στο ίδιο. Στο Τεκμήριο 2, φαίνεται πως τα 266 τ.μ. κλειστού χώρου αφορούν μόνο τη διώροφη κατοικία 7 στο ισόγειο, και δεν περιλαμβάνεται ο βοηθητικός χώρος στο υπόγειο. Είναι αποδεκτή η μαρτυρία του ΜΕ1 πως τα τ.μ. της έπαυλης 4/5 είναι 492 τ.μ..
28. Αντεξεταζόμενος, ο ΜΕ1, επί των διαδικασιών των γενικών συνελεύσεων, επίσης, ήταν πολύ συγκεκριμένος και αμετακίνητος στα λεγόμενά του, χωρίς να πέφτει σε αντιφάσεις. Το γεγονός ότι δεν προσκόμισε και τα πληρεξούσια έγγραφα που είχε υπογράψει κάθε ιδιοκτήτης, δεν επηρεάζει την υπόθεση των Εναγόντων, εφόσον ουδείς εκ των ιδιοκτητών αιτήθηκε την ακύρωση οποιασδήποτε ετήσιας γενικής συνέλευσης ή απόφασης που λήφθηκε σε αυτήν λόγω ελαττώματος σχετικού με τον τρόπο σύγκλησης ή διεξαγωγής της ή και την απαρτία. Όπως παρατηρείται από τα Τεκμήρια 5-10, που δεν διαφαίνεται από κάπου να καταρτίστηκαν εκ των υστέρων για την εξυπηρέτηση κάποιας σκοπιμότητας, ενώ ήταν στην πραγματικότητα άλλη η εξελεγμένη διαχειριστική επιτροπή (που υποχρεωτικά έπρεπε να υπάρχει για την αναμφίβολα κοινόκτητη οικοδομή), από όλες τις ετήσιες συνελεύσεις, απουσίαζε η έπαυλη 4/5 και η απαρτία συντίθετο από τους υπόλοιπους. Δεν χρειάζονταν, ο μάρτυρας, να προσκομίσει τις προσκλήσεις προς τον καθένα ή οποιοδήποτε άλλο στοιχείο, υπό τις περιστάσεις.
29. Ότι η Ενάγουσα 1 διορίστηκε εξ αρχής από την κατασκευάστρια εταιρεία δεν είναι μεμπτό, αλλά μάλλον αυτή ήταν και μια αναγκαστική ενέργεια, εάν έπρεπε αρχικά η κατασκευάστρια εταιρεία να ασκεί διαχείριση, μέχρι να πωλήσει τις επαύλεις. Η έμφαση που δόθηκε, δια των υποβολών, για να αναδειχθεί κάποια άλλη πτυχή, αντιμετωπίστηκε από τον μάρτυρα με ψυχραιμία και φυσικότητα.
30. Ο ΜΕ1 ήταν επεξηγηματικός σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με τη σύγκληση των ετήσιων γενικών συνελεύσεων. Γι’ αυτά τα θέματα, κρίνεται πως δεν κλονίστηκε γενικότερα η αξιοπιστία του ΜΕ1, και είναι αποδεκτή η μαρτυρία του. Εξ αυτής, φαίνεται και πως η Ενάγουσα 2, όντως, συμφώνησε με την Ενάγουσα 1 να ασκεί τη διαχείριση. Δεν υποδείχθηκε πως οι συμφωνίες του Τεκμηρίου 11 είναι κατασκευασμένες και ότι οι δηλώσεις που περιέχουν είναι αναληθείς.
31. Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, για τα λογιστικά θέματα, ο ΜΕ1 παρέπεμψε στη μαρτυρία του ΜΕ2, επομένως, για ό,τι έχει να κάνει με τις χρεώσεις, το Δικαστήριο δεν μπορεί να βασιστεί στη μαρτυρία του ΜΕ1, που δεν έχει ιδία γνώση, όπως ο ίδιος ανέφερε.
ΜΕ2
32. Ο ΜΕ2, με σπουδές στα μαθηματικά και πείρα ως ορκωτός λογιστής, από το 2016, εργάζεται, επίσης, στην Ενάγουσα 1, ως υπεύθυνος του λογιστηρίου, πλέον και με χρέη γενικού διευθυντή. Είναι γνώστης των γεγονότων που σχετίζονται με τις χρεώσεις των κοινοχρήστων στο συγκρότημα και είναι επίσης εξουσιοδοτημένος να δώσει μαρτυρία σχετική με τα επίδικα θέματα.
33. Ο ΜΕ2 ανέφερε, όπως και ο ΜΕ1, ότι το συγκρότημα “Kissonerga Beach Villas” αποτελείται από 7 επαύλεις και περιλαμβάνει κοινόχρηστους χώρους. Είναι συνολικού εμβαδού 2.071 τ.μ. και η έπαυλη του Εναγόμενου 2 είναι 492 τ.μ., με βάση το Τεκμήριο 1, που εξήγησε. Η μαρτυρία του ΜΕ2, όπως και εκείνη του ΜΕ1, συνάδει με το Τεκμήριο 1, που κατατέθηκε εκ συμφώνου, και είναι αποδεκτή.
34. Η γνώση του ΜΕ2 πως και ο Εναγόμενος 1 είναι ιδιοκτήτης της έπαυλης, πηγάζει, επίσης, όπως και του ΜΕ1, από το Τεκμήριο 4, χωρίς οποιαδήποτε ενημέρωσή του, όπως χωρίς οποιαδήποτε ενημέρωση πως το ΟΛΟ της έπαυλης ανήκει, από το 2009, μόνο στον Εναγόμενο 2. Επί τούτου, η μαρτυρία του ΜΕ2, ως αντίθετη με την υφιστάμενη έγγραφη μαρτυρία, όπως και του ΜΕ1, δεν είναι αποδεκτή. Ήταν βεβαίως ειλικρινής η εξήγηση που ο ΜΕ2 έδωσε, πως δεν υπήρξε σχετική ενημέρωση των Εναγόντων για τη συγκεκριμένη αλλαγή, ενώ για ολόκληρα χρόνια έστελναν και στον Εναγόμενο 1 τις σχετικές καταστάσεις λογαριασμού. Αυτό όμως δεν αλλάζει τα δεδομένα, δηλαδή δεν δημιουργείται υποχρέωση του Εναγόμενου 1 σε πληρωμή εκ της παρελθούσας ιδιότητας και της μη ενημέρωσης για την αλλαγή. Εξάλλου, ήταν από την πρώτη στιγμή η βασική υπεράσπιση του Εναγόμενου 1 στην αγωγή, που θα δικαιολογούσε λογικά αναζήτηση πληροφοριών ή άλλως πώς διερεύνηση. Αντ’ αυτού, με απαντητικό δικόγραφο οι Ενάγοντες είχαν μείνει σταθεροί στην αρχική εκδοχή τους, προωθώντας την αγωγή τους και εναντίον του Εναγόμενου 1, μέχρι τέλους.
35. Εν πάση περιπτώσει, το κύριος μέρος της μαρτυρίας του ΜΕ2 ήταν σχετικά με τις χρεώσεις. Εξήγησε πως κάθε έτος, η Ενάγουσα 1 προετοιμάζει τον προϋπολογισμό, βασιζόμενη στα πραγματικά έξοδα του συγκροτήματος του προηγούμενου έτους, τις τρέχουσες ανάγκες και ανάλογα τις απαιτήσεις της εκάστοτε διαχειριστικής επιτροπής για επιπλέον εργασίες. Παραδίδεται στη διαχειριστική επιτροπή, η οποία, αφού τον μελετήσει, επαφίεται στην ίδια να αποφασίσει εάν θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις ή εάν θα τον εγκρίνει. Αφού δοθεί η έγκριση του προϋπολογισμού από τη διαχειριστική επιτροπή, τότε ο υπολογισμός για την κατανομή των κοινοχρήστων ανά τριμηνία γίνεται ως εξής: το προϋπολογιζόμενο ποσό διαιρείται σε 4 τρίμηνα. Το ποσό που προκύπτει ανά τριμηνία διαιρείται δια του συνολικού αριθμού των τ.μ. όλων των μονάδων (2.071 τ.μ.) και προκύπτει τιμή μονάδας ανά τ.μ.. Η τιμή αυτή πολλαπλασιάζεται επί του συνόλου των τ.μ. κάθε μονάδας (492 τ.μ.) και προκύπτει το ποσό των κοινοχρήστων για κάθε μονάδα. Το ποσό δεν περιλαμβάνει την αμοιβή της εταιρείας και τον Φ.Π.Α., που χρεώνονται πρόσθετα και καθορίζουν το τελικό ποσό. Η χρέωση κάθε τριμήνου κάθε έτους είναι σταθερή. Η αμοιβή της Ενάγουσας 1 χρεώνεται ανά τύπο μονάδας πλέον Φ.Π.Α. ανά τριμηνία, ως συμφωνείται με τη διαχειριστική επιτροπή κατά τον διορισμό της Ενάγουσας 1. Ο ΜΕ2 εξήγησε τις δηλώσεις γεγονότων που περιέχονται στην έγγραφη μαρτυρία που κατατέθηκε, σχετικά με τις χρεώσεις. Ανέφερε, επίσης, πως στους λογαριασμούς ρεύματος, στο Τεκμήριο 14, ο μετρητής του συγκροτήματος τροφοδοτεί και τον βιολογικό σταθμό και τον ηλεκτρισμό του οδικού δικτύου των κοινόχρηστων χώρων, οπότε τέθηκαν χειρόγραφες σημειώσεις με ποσοστά, ως ένας άτυπος διαχωρισμός, πόσα αναλογούν στον βιολογικό και πόσα στο οδικό δίκτυο, ώστε να γνωρίζουν οι ιδιοκτήτες.
36. Κατά την αντεξέταση του ΜΕ2, ο ΜΕ2 εξήγησε και γιατί αρχικά χρησιμοποιήθηκαν διαφοροποιημένα τ.μ., στο Τεκμήριο 13(1), αναφέροντας πως αρχικά τα τ.μ. λήφθηκαν από την κατασκευαστική εταιρεία, αλλά όταν εκδόθηκαν από το Κτηματολόγιο οι ξεχωριστοί τίτλοι για τις επαύλεις, λήφθηκαν πλέον από τους τίτλους. Οι αναλογίες, σε κάθε περίπτωση, όπως είπε, αναμεταξύ των μονάδων που πρέπει να μοιραστούν τα κοινόχρηστα έξοδα, ήταν ορθές. Η μονάδα, όπως εξήγησε, είναι μία έπαυλη σε δύο οικόπεδα, εξ ου και αναφέρεται ως 4/5, αλλά χρεώνεται μία φορά. Ο ΜΕ2 απάντησε σε ό,τι ερωτήθηκε κατατοπιστικά, καθιστώντας ξεκάθαρο τον τρόπο με τον οποίο έγιναν οι χρεώσεις. Επίσης, εξέφρασε την ενόχλησή του που η έπαυλη 4/5 είναι η μόνη από τις επαύλεις του συγκροτήματος που δημιουργεί πρόβλημα, μη καταβάλλοντας τη συνεισφορά της. Ταυτόχρονα, χωρίς οποτεδήποτε να είχε προκύψει συγκεκριμένη αμφισβήτηση, από μέρους των ιδιοκτητών της, που να δίδει τη δυνατότητα στους Ενάγοντες να διερευνήσουν τυχόν πρόβλημα. Παρά την επίμονη αντεξέταση του ΜΕ2, δεν κλονίστηκε η αξιοπιστία του σε οποιοδήποτε σημείο, εφόσον τα λεγόμενά του ήταν πάντοτε σταθερά, συγκεκριμένα, συνεκτικά και σύμφωνα με την υπόλοιπη μαρτυρία.
37. Παρόλο που υποβλήθηκε στον ΜΕ2 ότι ο τρόπος υπολογισμού των κοινοχρήστων είναι λανθασμένος ή και ότι το ποσό που αξιώνουν οι Ενάγοντες για την έπαυλη 4/5 είναι λανθασμένο, ο ΜΕ2 παρουσίασε με ακρίβεια όλα τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν για τον κάθε υπολογισμό, και δεν υπάρχει μαρτυρία που να αντικρούει την εκδοχή του ή να δίδει έναν διαφορετικό υπολογισμό. Κατά τη διάρκεια της μαρτυρίας του, ανέφερε πως περιορίζεται η αξίωση των Εναγόντων στο ποσό που προκύπτει αφαιρούμενου του τόκου. Είναι αποδεκτή στο σύνολό της η μαρτυρία του ΜΕ2 ως αξιόπιστη, για τους σκοπούς της διαδικασίας.
ΜΕ3
38. Η ΜΕ3, κτηματολογική γραφάς, εξήγησε πώς προκύπτει το μερίδιο που αναλογεί για την έπαυλη 4/5 στην κοινόκτητη οικοδομή (Τεκμήριο 17). Το ίδιο αναφέρεται και στα Τεκμήρια 1 και 2. Προσκόμισε, επίσης, σχέδια, πάνω στα οποία υπέδειξε τους κοινόχρηστους χώρους (Τεκμήριο 18). Και η ΜΕ3 αντεξετάστηκε με λεπτομέρεια, αλλά τα λεγόμενά της συνάδουν με την έγγραφη μαρτυρία και παρέμειναν αναλλοίωτα. Είναι αποδεκτή η μαρτυρία της ΜΕ3, ως αξιόπιστη.
ΜΕ4
39. Η ΜΕ4, υπάλληλος στην Επαρχιακή Διοίκηση, επίσης, υπέδειξε, μέσα από τα Τεκμήρια 19 και 20, ποιοι είναι οι κοινόχρηστοι χώροι των επαύλεων του συγκροτήματος, που περιλαμβάνουν όλους τους χώρους που ανέφεραν και οι ΜΕ1, ΜΕ2 και ΜΕ3. Δεν υποβλήθηκε στη μάρτυρα κάποια διαφορετική εκδοχή από εκείνην που κατέθεσε, ως αληθή. Με την αντεξέτασή της, δεν κλονίστηκε η αξιοπιστία της. Είναι αποδεκτή η μαρτυρία της ΜΕ4.
Εξέταση και συμπεράσματα
40. Με βάση όσα συνομολογούνται ή και προκύπτουν από την αποδεκτή μαρτυρία, η Ενάγουσα 1, Κυπριακή εταιρεία, είναι η εταιρεία διαχείρισης στην οποία η Ενάγουσα 2 ανέθεσε τη διαχείριση του συγκροτήματος “Kissonerga Beach Villas”, καθ’ όλη την χρονική περίοδο από την 01.01.2011 μέχρι και την 31.12.2015.
41. Το συγκρότημα “Kissonerga Beach Villas” είναι εγγεγραμμένη ως κοινόκτητη οικοδομή, στο σύνολό του, περιλαμβάνει 7 επαύλεις και είναι συνολικού εμβαδού 2.071,00 τ.μ.. Ο Εναγόμενος 2 είναι ιδιοκτήτης του ΟΛΟΥ της έπαυλης 4/5, εμβαδού 492 τ.μ., που είναι μέρος του συγκροτήματος αυτού. Η έπαυλη 4/5, αν και οικοδομικά ανεξάρτητη, έχει μερίδιο συμμετοχής στην κοινόκτητη οικοδομή 23,45%, εκ της χρήσης των κοινών τμημάτων και εγκαταστάσεων, που έχει καθοριστεί από το Κτηματολόγιο και αναγράφεται στον τίτλο της. Αυτή η συνθήκη δεν άλλαξε με οποιεσδήποτε ενέργειες του Εναγόμενου 2, κατ’ εφαρμογή του νόμου.
42. Ο Εναγόμενος 1 είχε αρχικά αγοράσει μαζί με τον Εναγόμενο 2 την εν λόγω έπαυλη, ωστόσο, το 2009, μεταβίβασε το μερίδιό του στον Εναγόμενο 2 και δεν έχει είτε ιδιοκτησία είτε κατοχή της έπαυλης, συνεπώς ούτε νόμιμη υποχρέωση καταβολής κοινοχρήστων.
43. Ο Εναγόμενος 2 έχει εκ του νόμου απορρέουσα υποχρέωση συνεισφοράς στα κοινόχρηστα έξοδα του “Kissonerga Beach Villas”, σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο που έχει προηγουμένως εκτεθεί. Εντούτοις, για την περίοδο από 01.01.2011 μέχρι 31.12.2015 δεν κατέβαλε οποιοδήποτε ποσό ως συνεισφορά.
44. Με βάση το Τεκμήριο 13, τα πραγματικά κοινόχρηστα έξοδα για το έτος 2011, για όλο το συγκρότημα, μαζί με τα διοικητικά έξοδα, ήταν €3.942,00, για το έτος 2012 ήταν €4.072,77, για το έτος 2013 ήταν €3.964,12, για το έτος 2014 ήταν €4.020,02 και για το έτος 2015 ήταν (προϋπολογιζόμενα) €3.880,02. Για όλη τη χρονική περίοδο των ετών 2011-2015 ήταν €19.878,93. Το ποσοστό 23,45% επί του όλου δίδει €4.661.60. Όσον αφορά τα έξοδα του βιολογικού σταθμού, για το έτος 2011 ήταν €1.698,22, για το έτος 2012 ήταν €2.095,21, για το έτος 2013 ήταν €1.865,80, για το έτος 2014 ήταν €1.703,03 και για το έτος 2015 (προϋπολογιζόμενα) €1.800,00. Για όλη τη χρονική περίοδο των ετών 2011-2015 ήταν €9.162,26. Το ποσοστό 23,45% επί του όλου δίδει €2.148,54. Στην κατάσταση λογαριασμού του Τεκμηρίου 12, όπως και στις καταστάσεις λογαριασμού του Τεκμηρίου 16, αναφέρονται, εκτός από τα κοινόχρηστα έξοδα, έξοδα €3.579,79 για «sewerage connection» και €680,00 «common fund deposit». Δεν προκύπτει από οπουδήποτε, από την υφιστάμενη μαρτυρία, πως οι προαναφερόμενες χρεώσεις είναι εικονικές ή παράνομες ή καταχρηστικές. Δεν προσκομίστηκε σχετική μαρτυρία από τον Εναγόμενο 2.
45. Το Δικαστήριο δεν μπαίνει στη διαδικασία να κρίνει τη σκοπιμότητα των επιμέρους εξόδων (π.χ. γιατί χρεώθηκε τόσα κάποια υπηρεσία, γιατί χρεώθηκε τόσα το ρεύμα, το νερό, κ.λπ.), που προϋπολογίστηκαν, εγκρίθηκαν από τη διαχειριστική επιτροπή, πράγματι έγιναν, και κατ’ επέκταση χρεώθηκαν. Δεν έγινε οποιοδήποτε διάβημα από τον Εναγόμενο 2 για ακύρωση οποιασδήποτε απόφασης της διαχειριστικής επιτροπής ή χρέωσης από την εταιρεία διαχείρισης που ενεργεί εκ μέρους της διαχειριστικής επιτροπής, αλλά ούτε και παρουσιάστηκε από τον Εναγόμενο 2 οποιαδήποτε μαρτυρία ότι τα έξοδα για τους κοινόχρηστους χώρους του συγκροτήματος είναι ή θα έπρεπε να ήταν διαφορετικά από αυτά που αποδείχθηκαν δια της μαρτυρίας των ΜΕ1 και ΜΕ2 και μέσα από την έγγραφη μαρτυρία που κατατέθηκε, στο σύνολό της, περιλαμβανομένου του Τεκμηρίου 14 που περιέχει όλα τα τιμολόγια και αποδείξεις αναλυτικά.
46. Όσα αναφέρονται ως τόκοι, συνολικού ύψους €2,951.47, αφαιρέθηκαν, έπειτα και από τη μαρτυρία του ΜΕ2 πως δεν διεκδικούνται πλέον.
47. Όσα αναφέρονται ως δικηγορικά έξοδα (€214,00), δεν δικαιολογούνται.
48. Το σύνολο των ποσών που αναφέρονται στην παράγραφο 44 είναι €11.069,14. Αυτό είναι και το ποσό που οφείλεται για την έπαυλη 4/5, από τον Εναγόμενο 2, με βάση τα έξοδα και το ποσοστό συνεισφοράς της συγκεκριμένης έπαυλης, και αναφορικά με το οποίο κρίνεται πως θα πρέπει να εκδοθεί δικαστική απόφαση.
49. Ενώ η αγωγή είναι επιτυχής όσον αφορά τον Εναγόμενο 2, δεν μπορεί να λεχθεί το ίδιο όσον αφορά τον Εναγόμενο 1. Εκ του αποτελέσματος αυτού της αγωγής, οι Ενάγοντες δικαιούνται τα έξοδα της αγωγής όσον αφορά τον Εναγόμενο 2, αλλά θα πρέπει να καταβάλουν τα έξοδα της αγωγής όσον αφορά τον Εναγόμενο 1, ο οποίος εξ αρχής έθεσε, με το δικόγραφό του, πως δεν έχει σχέση με τη συγκεκριμένη έπαυλη, ισχυρισμός που, όχι μόνον δεν διερευνήθηκε από τους Ενάγοντες, που θα μπορούσε να διερευνηθεί, αλλά οι Ενάγοντες επέμειναν και συνέχισαν την αγωγή εναντίον του, με τη θέση ότι δεν είχαν ενημέρωση· θέση που όμως, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, δεν δημιουργεί από μόνη της και νομική υποχρέωση. Οι Εναγόμενοι 1 και 2 εκπροσωπήθηκαν από τον ίδιο δικηγόρο και οι περισσότερες από τις διαδικαστικές πράξεις είναι κοινές. Προς αποφυγή έκδοσης διαταγών εξόδων που θα είναι κατ’ ουσία vice versa, και προς αποφυγή περαιτέρω αντιπαράθεσης και περιπλοκής, κάθε πλευρά να επωμιστεί τα δικά της έξοδα.
Κατάληξη
50. Ως εκ των ανωτέρω:
Α. Εκδίδεται απόφαση υπέρ των Εναγόντων 1 και 2 και εναντίον του Εναγόμενου 2 για το ποσό των €11.069,14, πλέον νόμιμος τόκος ετησίως, μέχρι εξόφλησης.
Β. Η αγωγή των Εναγόντων 1 και 2 εναντίον του Εναγόμενου 1 απορρίπτεται.
Γ. Κάθε πλευρά να επωμιστεί τα έξοδά της.
(Υπ.) ……..………………
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1]. Χριστοδούλου ν. Αριστοδήμου (1996) 1 ΑΑΔ 552, Ζερβού ν. Χαραλάμπους (1996) 1 ΑΑΔ 447, Καρεκλά ν. Κλεάνθους (1997) 1 ΑΑΔ 1119, Αθανασίου ν. Κουνούνη (1997) 1 ΑΑΔ 614, Παπακοκκίνου ν. Σμυρλή (2001) 1 ΑΑΔ 1653, Χριστοφή ν. Ζαχαριάδη (2002) 1 ΑΑΔ 401, Χρίστου ν. Khoreva (2002) 1 ΑΑΔ 207, Ιωάννου ν. Παλάζη (2004) 1 ΑΑΔ 576, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Vlatislaw (2011) 1 ΑΑΔ 55, Τσιντίδης ν. Χαριδήμου (2012) 1 ΑΑΔ 2290.