ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Γενική Αίτηση αρ. 255/2022
ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΡΤΣΙΩΤΗΣ & ΣΊΑ ΔΕΠΕ
Αιτήτρια
και
1. ENIGMA ADVERTISING LTD
2. ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Καθ’ ων η αίτηση
Ημερομηνία: 13 Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Μ. Ιακώβου (κα), για την Αιτήτρια
Γ. Θεοχάρους για Γιώργος Σ. Θεοχάρους ΔΕΠΕ, για τους Καθ’ ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
1. Η Αιτήτρια, την 18.04.2022, εξασφάλισε απόφαση της Επιτροπής Επίλυσης Διαφορών, του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου («η Επιτροπή»), στο πλαίσιο της υπόθεσης 31/2019. Η απόφαση της Επιτροπής επιδόθηκε στους Καθ’ ων η αίτηση την 05.09.2022, αλλά δεν κατέβαλαν οποιοδήποτε ποσό. Η Αιτήτρια ζητά την εγγραφή της στο βιβλίο αποφάσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, για σκοπούς εκτέλεσής της.
2. Όπως προκύπτει από το κείμενο της απόφασης της Επιτροπής, παρών στη διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής, κατά την πρώτη εμφάνιση, την 30.11.2019, ήταν και ο Καθ’ ου η αίτηση 2, ο οποίος παρουσιάστηκε ως ο διευθυντής της Καθ’ ης η αίτηση 1, δεχόμενος αυτήν την ιδιότητα, και ο οποίος επιβεβαίωσε τη σχέση δικηγόρου με πελάτη αναφορικά με αμφότερους τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2. Στην Επιτροπή, είχαν προσκομιστεί και οι ένορκες δηλώσεις επίδοσης των σχετικών ειδοποιήσεων προς τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2, τις οποίες είχε παραλάβει ο Καθ’ ου η αίτηση 2, ως ο διευθυντής της Καθ’ ης η αίτηση 1. Ο Καθ’ ου η αίτηση 2 ανέφερε πως δεν γνώριζε για ποιες ακριβώς υπηρεσίες, εκ των παρεχόμενων από την Αιτήτρια, χρεώνονταν. Δόθηκαν τότε οδηγίες από την Επιτροπή να δοθούν στους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 τα στοιχεία σχετικά με τις χρεώσεις, τα οποία θα εξετάζονταν από τους Καθ’ ων η αίτηση, που αν ικανοποιούνταν ότι τους παρασχέθηκαν οι σχετικές υπηρεσίες, θα πλήρωναν. Η ακρόαση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τον σκοπό αυτό. Επειδή δεν υπήρξε κάποια εξέλιξη, η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση την 06.04.2022. Κατ’ εκείνη την ημερομηνία, δεν υπήρξε εμφάνιση των Καθ’ ων η αίτηση, αν και, όπως αναφέρεται στην απόφαση της Επιτροπής, είχαν ειδοποιηθεί δεόντως οι Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2. Η Αιτήτρια τότε προχώρησε και απέδειξε την υπόθεσή της. Η Επιτροπή, εξετάζοντας τα στοιχεία που προσκομίστηκαν, αποφάσισε πως η Αιτήτρια δικαιούται σε ποσό €1.687,00, πλέον Φ.Π.Α., ως δίκαιη και εύλογη αμοιβή, από το οποίο να αφαιρεθεί το ποσό των €400,00, που είχε καταβληθεί την 02.02.2017. Επιπλέον, καθόρισε τα έξοδα της διαδικασίας στο ποσό των €150,00, τα οποία η Αιτήτρια θα μπορούσε να εισπράξει από τους Καθ’ ων η αίτηση.
3. Οι Καθ’ ων η αίτηση ενίσταται στην εγγραφή της απόφασης αυτής στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου. Αναφέρουν ότι η απόφαση είναι λανθασμένη, αφού ο Καθ’ ου η αίτηση 2 ουδέποτε ήταν διευθυντής της Καθ’ ης η αίτηση 1 και ουδέποτε υπήρξε συμβατική σχέση με την Αιτήτρια. Το ποσό της απόφασης, όπως αναφέρουν, είναι λανθασμένο, και η αίτηση είναι καταχρηστική και κακόπιστη.
4. Η ένσταση των Καθ’ ων η αίτηση υποστηρίζεται από τη μαρτυρία του Καθ’ ου η αίτηση 2, ο οποίος ισχυρίζεται πως είναι «υπεύθυνος γραφείου» της Καθ’ ης η αίτηση 1 και λανθασμένα στην απόφαση της Επιτροπής είχε παρουσιαστεί ως ο διευθυντής της Καθ’ ης η αίτηση 1. Ως υπάλληλος της εταιρείας, δεν θα μπορούσε να αναλάβει προσωπική ευθύνη για την πληρωμή του εταιρικού χρέους, και ο ίδιος, λόγω άγνοιας, όπως αναφέρει, ίσως δεν έδωσε την ορθή διάσταση ως προς το θέμα αυτό. Η εταιρεία Enigma Advertising (Pafos) Ltd, που αναφέρεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση της Αιτήτριας, δεν έχει σχέση με την Καθ’ ης η αίτηση 1 ή με τον ίδιο. Γι’ αυτό, θεωρεί πως θα πρέπει να απορριφθεί η αίτηση.
5. Η ακρόαση της αίτησης έγινε με βάση τις ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση, αντίστοιχα. Δεν υπήρξε αντεξέταση. Οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν, προς υποστήριξη των θέσεων τους. Είναι σε γνώση του Δικαστηρίου ό,τι αναφέρθηκε.
6. Σύμφωνα με το άρθρο 24 του περί Δικηγόρων Νόμου Κεφ.2, το Συμβούλιο του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, που καθιδρύθηκε με το άρθρο 23 Κεφ.2, έχει, μεταξύ άλλων, την εξουσία να εκδίδει κανονισμούς, με τους οποίους να ρυθμίζει θέματα εντός των εξουσιών του, οι οποίοι εγκρίνονται στη συνέχεια από την πλειοψηφία της γενικής συνέλευσης των δικηγόρων. Δυνάμει του άρθρου 24 Κεφ.2, είχαν εκδοθεί και εγκριθεί κατά καιρούς Κανονισμοί σχετικά με τα ελάχιστα όρια αμοιβής των δικηγόρων στις εξωδικαστηριακές υποθέσεις, που συνιστούσαν δευτερογενή νομοθεσία, Κανονιστικές Διοικητικές Πράξεις (ΚΔΠ 82/1985, ΚΔΠ 9/1991, ΚΔΠ 89/1999, ΚΔΠ 279/1999, ΚΔΠ 167/2006, ΚΔΠ 118/2008, ΚΔΠ 387/2017, ΚΔΠ 172/2018). Ήταν με την ΚΔΠ 279/1999 που εισήχθη αρχικά η δυνατότητα εγγραφής των αποφάσεων αυτών, αναγνωρίζοντας πως πρόκειται για διαιτητικές αποφάσεις. Με την τελευταία ΚΔΠ 172/2018, είχαν καταργηθεί όλοι οι μέχρι τότε υφιστάμενοι Κανονισμοί γιατί θεσπίστηκαν ήδη οι νέοι περί Επίλυσης Διαφορών που προκύπτουν από παροχή υπηρεσιών των Ασκούντων Δικηγορία (Εξωδικαστηριακές Υποθέσεις) Κανονισμοί του 2018 (ΚΔΠ 171/2018).
7. Σύμφωνα με τον Κ.14 της ΚΔΠ 171/2018:
«Οι αποφάσεις της Επιτροπής αυτής υπέχουν θέση Διαιτητικών Αποφάσεων ή Αποφάσεων Διαιτητού και οιοσδήποτε από τους διαδίκους έχει το δικαίωμα να ζητήσει με αίτηση του στο Επαρχιακό Δικαστήριο την εγγραφή τους και επίσης όπως αυτές εκτελεστούν με την προβλεπόμενη διαδικασία και τους τρόπους εκτέλεσης, όπως ισχύει στις άλλες αποφάσεις των Επαρχιακών Δικαστηρίων.»
8. Επίσης, με βάση τη Δ.48 των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠΔ), όταν υπάρχει πρόνοια σε οποιονδήποτε νόμο η οποία να επιτρέπει την εκτέλεση από Δικαστήριο διατάγματος το οποίο εκδίδεται σύμφωνα με τον νόμο ή την παραπομπή τέτοιου διατάγματος σε Δικαστήριο προς εκτέλεση, μπορεί να υποβληθεί αίτηση στο Δικαστήριο χωρίς ειδοποίηση για καταχώριση του διατάγματος στο βιβλίο διαταγμάτων του Δικαστηρίου και, κατόπιν άδειας που δίδεται, το διάταγμα του οποίου ζητείται η εκτέλεση μπορεί να καταχωριστεί.
9. Ότι μπορεί να συναχθεί από τα κείμενα των σχετικών ρυθμίσεων, σε συνάρτηση και με υφιστάμενες δικαστικές αποφάσεις, στις οποίες απασχόλησε με άλλους τρόπους διαδικασία που γίνεται ενώπιον της Επιτροπής[1], ο έλεγχος που γίνεται από το Δικαστήριο, κατά το στάδιο εξέταση αιτήματος για εγγραφή της απόφασης της Επιτροπής, δεν είναι απλώς τυπικός, διεκπεραιωτικός. Από την άλλη, το Δικαστήριο δεν μπαίνει και σε διαδικασία επανεκδίκασης της υπόθεσης, ως η Επιτροπή, ούτε ενεργεί εφετειακά, προς επούλωση της έλλειψης σχετικής διαδικασίας στο ίδιο το κείμενο της νομοθεσίας.
10. Πέρα από τα εξωτερικά γνωρίσματα της διαιτητικής απόφασης και την αναφορά στα βασικά χαρακτηριστικά που την καθιστούν έγκυρη διαιτητική απόφαση, χωρίς πρόδηλες διαδικαστικές αποκλίσεις από το δίκαιο της διαδικασίας, τυχόν ουσιαστικοί ισχυρισμοί δυνατόν να εξετάζονται, περιορισμένα, σε συνάρτηση με την απόφαση της οποίας ζητείται η εγγραφή και τη διαδικασία έκδοσής της, εφόσον σκοπείται η εγγραφή της απόφασης αυτής στο βιβλίο αποφάσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου, για να ισχύει ως δικαστική απόφαση. Την ίδια στιγμή, εφόσον πρόκειται για διαφορά που ο νομοθέτης της όρισε να επιλύεται διαιτητικά και δεν θέλησε να προβλέψει διαδικασία Έφεσης ενώπιον Δικαστηρίου ή άλλη αναθεωρητική διαδικασία, η διαδικασία εξέτασης αιτήματος εγγραφής της στο βιβλίο αποφάσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου δεν μπορεί και να αντιμετωπίζεται ώστε, στην πράξη, να αναιρεί ή και να καταργεί τη σημασία της διαιτητική επίλυσης.
11. Όπως προκύπτει από την απόφαση της Επιτροπής, οι υπηρεσίες της Αιτήτριας παρασχέθηκαν προς την Καθ’ ης η αίτηση 1, η οποία έδιδε οδηγίες στην Αιτήτρια δια του Καθ’ ου η αίτηση 2. Σε κανένα σημείο της απόφασης της Επιτροπής προκύπτει πως οι υπηρεσίες της Αιτήτριας είχαν παρασχεθεί στον Καθ’ ου η αίτηση 2 για προσωπική του υπόθεση ή κατά τρόπο που να δεσμεύεται προσωπικά, λ.χ. για τις αγωγές που χειρίστηκε η Αιτήτρια με διάδικο την Καθ’ ης η αίτηση 1. Αυτό, ακόμα και να ίσχυε πως ο Καθ’ ου η αίτηση 2 είναι διευθυντής της Καθ’ ης η αίτηση 1, με βάση μόνον τα λεγόμενά του στην Επιτροπή κατά την πρώτη εμφάνιση, και όχι με βάση συγκεκριμένο αποδεικτικό στοιχείο κατά τη διαδικασία απόδειξης, που τέτοιο στοιχείο δεν αναφέρεται.
12. Συνακόλουθα, η απόφαση της Επιτροπής ότι η αμοιβή αφορά αμφότερους τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2, με αποτέλεσμα το χρέος να βαρύνει και την προσωπική περιουσία του Καθ’ ου η αίτηση 2, στον βαθμό που δεν δικαιολογείται από τα όσα εκθέτει το ίδιο το κείμενο της απόφασης της Επιτροπής, δεν φαίνεται εκ πρώτης όψεως ορθή, ώστε να μπορεί, στο πλαίσιο και στο επίπεδο του ουσιαστικού ελέγχου που ασκείται σε αυτή τη διαδικασία, να εγγραφεί για να εκτελεστεί ως απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, ενώ, παράλληλα, δεν αντικρούστηκε και ο σχετικός ισχυρισμός του Καθ’ ου η αίτηση 2 πως ο ίδιος, διεξάγοντας απλώς τις εργασίες της Καθ’ ης η αίτηση 1, δεν ανέλαβε οποτεδήποτε και τις οικονομικές υποχρεώσεις της.
13. Αυτή η διαπίστωση σχετικά με τον Καθ’ ου η αίτηση 2, δεν στερεί τη δυνατότητα στην Αιτήτρια, εάν, παρά ταύτα, θεωρεί ότι ο Καθ’ ου η αίτηση 2 συμβλήθηκε υπό την προσωπική του ιδιότητα με την Αιτήτρια, και ανέλαβε προσωπική υποχρέωση πληρωμής, να εγείρει εναντίον του αγωγή, κάνοντας χρήση της πιστοποίησης εξόδων που έλαβε από την Επιτροπή.
14. Όσον αφορά την Καθ’ ης η αίτηση 1, τα όσα ο Καθ’ ου η αίτηση 2 ανέφερε περί έλλειψης συμβατικής σχέσης με την Αιτήτρια ή λανθασμένων ποσών ή κακοπιστίας, ως εκτέθηκαν, δεν τεκμηριώθηκαν με αναφορά σε συγκεκριμένα γεγονότα ή έγγραφα, και έμειναν σε επίπεδο τέτοιας γενικότητας και αοριστίας, που δεν κάμπτει ό,τι συγκεκριμένα και τεκμηριωμένα αναφέρεται στην απόφαση της Επιτροπής.
15. Ενώπιον της Επιτροπής, στην οποία η Καθ’ ης η αίτηση 1 κλήθηκε και μάλιστα εμφανίστηκε, σε πρώτο χρόνο, δια του Καθ’ ου η αίτηση 2, θα έπρεπε να είχαν τεθεί όλα τα στοιχεία προς αμφισβήτηση του εύλογου της αμοιβής της Αιτήτριας για τις υπό αναφορά υπηρεσίες.
16. Η θέση που εντυπώνεται σε λόγο ένστασης, ότι οι Καθ’ ων η αίτηση δεν ειδοποιήθηκαν για τη διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής, δεν τεκμηριώθηκε και κρούει στη μαρτυρία που προκύπτει από το κείμενο της απόφασης της Επιτροπής, αλλά και στην αναφορά του Καθ’ ου η αίτηση 2 ότι εμφανίστηκε και εκ μέρους της Καθ’ ης η αίτηση 1 στην Επιτροπή και είναι λόγω και άγνοιάς του που δήλωσε ή καταγράφηκε πως είναι ο διευθυντής της εν λόγω εταιρείας.
17. Πουθενά στην απόφαση της Επιτροπής, της οποίας ζητείται η εγγραφή, αναφέρεται κάποια άλλη εταιρεία, που προφανέστατα εκ λάθους αναφέρθηκε στην παράγραφο 3 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση το παρεμφερές όνομα άλλης εταιρείας. Η απόφαση της Επιτροπής αφορά την Καθ’ ης η αίτηση 1, και όχι άλλη εταιρεία, και συγκεκριμένες υπηρεσίες που παρασχέθηκαν στην Καθ’ ης η αίτηση 1.
18. Όσα ανέφερε ο Καθ’ ου η αίτηση 2, περισσότερο αναφορικά με τον εαυτό του, αλλά παράλληλα και αμυνόμενος κατά της εγγραφής της απόφασης εναντίον της Καθ’ ης η αίτηση 1, προκάλεσαν την εντύπωση προσπάθειας αποφυγής των υποχρεώσεων της Καθ’ ης η αίτηση 1 προς την Αιτήτρια.
19. Ως εκ των ανωτέρω, αναφορικά με την Καθ’ ης η αίτηση 1, εκδίδεται διάταγμα ως η παράγραφος Α της αίτησης. Αναφορικά με τον Καθ’ ου η αίτηση 2, η αίτηση απορρίπτεται.
20. Όσον αφορά τα έξοδα, έχοντας υπόψη το αποτέλεσμα, που διαφοροποιείται ανάμεσα στους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2, τους λόγους για τους οποίους η αίτηση αναφορικά με τον Καθ’ ου η αίτηση 2 έχει επιτύχει, που αναφέρονται και σε δική του ομολογούμενη άγνοια ή και παράλειψη ορθής ενημέρωσης της Επιτροπής για την ιδιότητά του, με αποτέλεσμα η απόφαση της Επιτροπής να εκδοθεί κατά τρόπο που να δεσμεύει και τον ίδιο, καθώς και την κοινή εκπροσώπηση των Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 στη διαδικασία αυτή, δεν κρίνω δίκαιο ο Καθ’ ου η αίτηση 2 να επωφεληθεί τα έξοδα, αλλά ούτε και η Αιτήτρια να στερηθεί τα έξοδα που υπέστη λόγω της παράλειψης της Καθ’ ης η αίτηση 1 να ανταποκριθεί στην αμοιβή της. Όσον αφορά την Καθ’ ης η αίτηση 1, τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον της Καθ’ ης η αίτηση 1, όπως υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. Όσον αφορά τον Καθ’ ου η αίτηση 2, κάθε πλευρά να επωμιστεί τα έξοδά της.
(Υπ.) ……………………….
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ