ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Σ. Συμεού, Ε.Δ.
Αίτηση- Έφεση αρ.: 292/23 (i – justice)
Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθήκευσε ως Ακινήτων Νόμο 9/65 και επί τοις αφορώσι τον Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο Κεφ. 224 ως και τις τροποποιήσεις τους
Μεταξύ:
1. MUSIC DREAM ENTERPRISES LIMITED (HE XXXXX)
2. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ (Α.Δ.Τ XXXXXX)
από την Πάφο
Και
THEMIS PORTOFOLIO (S1) MANAGEMENT HOLDINGS LIMITED,
HE XXXXXX , Αρμενίας 60, Στρόβολος , Τ.Κ 2006, Λευκωσία
Ημερομηνία: 15/03/24
Για Εφεσείοντες / Αιτητές : κ. Σάββας Ζαννούπας
Για Εφεσίβλητη / Καθ’ ης η Αίτηση/ Εφεσίβλητη: Α & A.K ΑΙΜΙΛΙΑΝΙΔΗΣ, Κ.ΚΑΤΣΑΡΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την υπό εξέταση Αίτηση/Έφεση, η οποία προωθείται δυνάμει του Άρθρου 44Γ του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965 (εφεξής ο «Νόμος»), οι Αιτητές / Εφεσείοντες αξιώνουν τις ακόλουθες θεραπείες:
1. Διάταγμα και/ή απόφαση του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται ο παραμερισμός της ειδοποίησης τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/2023 της σκοπούμενης πώλησης της ακίνητης ιδιοκτησίας του Εφεσείοντα - Αιτητή Αρ. 2, με Αρ. Εγγραφής: X/XXXXX Φύλλο: XX, Σχέδιο: 16 Τμήμα: 0, Τεμάχιο XXXX που βρίσκεται στο Δήμο Πέγειας της Επαρχίας Πάφου και το οποίο βαρύνεται με την υποθήκη υπ’ αριθμό 6/Υ/2998/2008 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Πάφου.
2. Διάταγμα και/ή απόφαση του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η ακύρωση της απόφασης των Εφεσίβλητων - Καθ’ ων η Αίτηση Ημερομηνίας 23/10/2023 με την οποία αποφάσισαν την πώληση της ακίνητης ιδιοκτησίας του Εφεσείοντα - Αιτητή Αρ. 2 με τη διαδικασία του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού, η οποία είναι προγραμματισμένη για τις 28/03/2024 και ώρα 10.00 π.μ. στην ιστοσελίδα ηλεκτρονικού πλειστηριασμού www.eauctioh-cy.com.
3. Διάταγμα και/ή απόφαση του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή και/ή ακύρωση της διαδικασίας πώλησης με πλειστηριασμό του ακινήτου με Αρ. Εγγραφής: 0/XXXXX Φύλλο: XX, Σχέδιο: XX Τμήμα: 0, Τεμάχιο XXXX που βρίσκεται στο Δήμο Πέγειας της Επαρχίας Πάφου και το οποίο βαρύνεται με την υποθήκη υπ’ αριθμό 6/Υ/XXXX/2008 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Πάφου.
4. Οποιοδήποτε άλλο Διάταγμα και/ή Απόφαση και/ή Διαταγή το Δικαστήριο κρίνει εύλογη και/ή δίκαιη και/ή αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις για σκοπούς ορθής απονομής της δικαιοσύνης.
5. Έξοδα, πλέον ΦΠΑ πλέον έξοδα επίδοσης.
Λόγοι Έφεσης – Αίτησης
Οι λόγοι έφεσης στη βάση των οποίων οι Αιτητές/Εφεσείοντες αιτούνταιι την ακύρωση της επίδικης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» αναφέρονται στο σώμα της Αίτησης/Έφεσης ως εξής:
Οι λόγοι της παρούσας Αίτησης - Έφεσης είναι οι ακόλουθοι:
Με τον 1ο λόγο Έφεσης υποστηρίζεται ότι οι Καθ' ων δεν είναι δανειοδοτημένο νομικό πρόσωπο κατά παράβαση του Άρθρου 5 του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(Ι)/2015. Πιο συγκεκριμένα ότι οι Καθ' ων εμποδίζονται στην προώθηση του αιτήματος για πλειστηριασμό της περιουσίας του Αιτητή Αρ. 2 καθ' ότι αυτοί δεν είναι δανειοδοτημένο νομικό πρόσωπο κατά παράβαση του Άρθρου 5 του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου-Ν. 169(Ι)/2015.
Με τον 2ο λόγο Έφεσης υποστηρίζεται επίσης ότι οι Καθ’ ων εμποδίζονται στην προώθηση του αιτήματος για πλειστηριασμό της περιουσίας του Αιτητή Αρ. 2 καθ’ ότι αυτοί δε διατηρούν ανά πάσα στιγμή ελάχιστο πληρωθέν μετοχικό κεφάλαιο ύψους εκατόν χιλιάδων ευρώ (€ 100,000,00) κατά παράβαση του Άρθρου 11(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(1)/2015. Πιο συγκεκριμένα υποστηρίζεται ότι κατά παράβαση του Άρθρου 11(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(1)72015, οι Καθ’ ων η αίτηση δεν διατηρούν ανά πάσα στιγμή ελάχιστο πληρωθέν μετοχικό κεφάλαιο ύψους εκατόν χιλιάδων ευρώ (€ 100,000,00), με αποτέλεσμα να βρίσκονται εκτός του πλαισίου του νόμου.
Με τον 3ο λόγο Έφεσης, υποστηρίζεται ότι οι Καθ’ ων η αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση του Άρθρου 18(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν, 169(Ι)/2015 καθ’ ότι ουδέποτε κοινοποίησαν την πρόθεσή τους να αγοράσουν το δάνειο των Αιτητών με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και σε 3 εφημερίδες του ημερήσιου τύπου. Ότι δηλαδή κατά παράβαση του Άρθρου 18(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(Ι)/2015, ουδέποτε οι Καθ' ων κοινοποίησαν την πρόθεσή τους να αγοράσουν το δάνειο των Αιτητών με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και σε 3 εφημερίδες του ημερήσιου τύπου
Με τον 4ο λόγο Έφεσης υποστηρίζεται ότι οι Καθ’ ων η αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση του Άρθρου 18(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(1)72015 καθ’ ότι ουδέποτε έδωσαν το δικαίωμα στους Αιτητές να εξαγοράσουν το δάνειο τους. Ότι μάλιστα σύμφωνα με το Άρθρο 18(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(Ι)/2015 , ότι δηλαδή πρίν από την πώληση του όλου ή μέρους των πιστωτικών του διευκολύνσεων, πιστωτικό ίδρυμα ή χρηματοδοτικό ίδρυμα ή εταιρεία εξαγοράς πιστώσεων - είτε καλεί τον εμπλεκόμενο δανειολήπτη και τους εγγυητές του, όπως εντός χρονικής περιόδου σαράντα πέντε (45) ημερών, υποβάλλουν πρόταση για εξαγορά της υπό πώληση πιστωτικής του διευκόλυνσης.” Στην παρούσα περίπτωση, και κατά παράβαση της νομοθεσίας, ΟΥΔΕΠΟΤΕ οι Καθ’ ων έδωσαν το δικαίωμα στους Αιτητές να εξαγοράσουν το δάνειο τους.
Με τον 5ο λόγο Έφεσης ότι οι Καθ’ ων εμποδίζονται στην προώθηση πλειστηριασμού της περιουσίας του Αιτητή Αρ. 2 καθ’ ότι αυτοί ουδέποτε ενημέρωσαν τον Αιτητή για την εξαγορά του δανείου του από αυτούς κατά παράβαση του Άρθρου 19(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(Ι)/2015. Ότι δηλαδή κατά παράβαση του Άρθρου 19(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(1)72015, οι Καθ’ ων η αίτηση ουδέποτε ενημέρωσαν τον Αιτητή Αρ. 2 για την εξαγορά του δανείου του από αυτούς.
Με τον 6ο λόγο Έφεσης ότι οι Καθ’ ων εμποδίζονται στην προώθηση για πλειστηριασμό της περιουσίας του Αιτητή καθ' ότι αυτοί ΟΥΔΕΠΟΤΕ αποκάλυψαν σε αυτόν πόσα εξαγόρασαν το δάνειο του, εάν όντως αγόρασαν το δάνειο του από την Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ. Η κατ’ ισχυρισμό πράξη εξαγοράς του δανείου είναι εικονική καθ’ ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ στην πράξη οι Καθ’ ων εξαγόρασαν το δάνειο των Αιτητών από την Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ. Πιο συγκεκριμένα υποστηρίζεται ότι οι Απητές είχαν συνάψει δάνειο με την Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ. Ότι οι Καθ' ων ΟΥΔΕΠΟΤΕ αποκάλυψαν στους Αιτητές για ποιο ποσό εξαγόρασαν το δάνειο τους από την Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ. Η κατ’ ισχυρισμό πράξη εξαγοράς του δανείου είναι εικονική καθ’ ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ στην πράξη οι Καθ’ ων εξαγόρασαν το δάνειο των Αιτητών από την Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ.
Με τον 7ο λόγο Έφεσης ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/2023 δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις κατά παράβαση του Άρθρου 44Γ(2) του Ν. 9/1965 καθ’ ότι αυτή επιδόθηκε με τρόπο άλλον από αυτό που ορίζει το Άρθρο 44ΙΕ του Ν. 9/1965. Ότι δηλαδή σύμφωνα με τα Άρθρα 44Γ(2) και 44ΙΕ, η ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/2023 θα έπρεπε να είχε επιδοθεί με συστημένη επιστολή στην τελευταία δοθείσα διεύθυνση των Αιτητών. Κατά παράβαση της νομοθεσίας, οι Καθ’ ων η Αίτηση επέλεξαν να επιδώσουν τον τύπο ΙΑ με ιδιώτη επιδότη.
Με τον 8ο λόγο Έφεσης ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/2023 δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις κατά παράβαση των Άρθρων 44Γ(1) και 44Γ(2) του Ν. 9/1965 καθ’ ότι σε αυτή ΔΕΝ παρουσιάζεται αναλυτική κατάσταση του λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και των εξόδων. Πιο συγκεκριμένα ότι κατά παράβαση των Άρθρων 44Γ(1) και 44Γ(2) του Ν. 9/1965, η ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/2023 είναι ελλειμματική αφού δεν παρουσιάζει αναλυτική κατάσταση του λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και των εξόδων αλλά και πως προέκυψαν τα ποσά αυτά.
Με τον 8ο λόγο Έφεσης ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/2023 δεν επιδόθηκε σε όλους τους ενδιαφερόμενους κατά παράβαση των Άρθρων 44Γ(1), 44Γ(2) και 44ΙΕ του Ν. 9/1965. Ότι δηλαδή κατά παράβαση των Άρθρων 44Γ(1), 44Γ(2) και 44ΙΕ του Ν. 9/1965 η ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/2023 δεν επιδόθηκε σε όλους τους ενδιαφερόμενους και συγκεκριμένα δεν επιδόθηκε στο Κτηματολογίου Κύπρου.
Με τον 9ο λόγο Έφεσης ότι η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερομηνίας 23/10/23 δεν επιδόθηκε σε όλους τους ενδιαφερόμενους κατά παράβαση των άρθρων 44Γ(1) και 22Γ(2) και 44ΕΙΕ του Ν. 9/1965 και πιο συγκεκριμένα ότι δεν επιδόθηκε στο Κτηματολόγιο Κύπρου.
Με τον 10 λόγο Έφεσης ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/2023 δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις κατά παράβαση των Άρθρων 44Γ(1) και 44Γ(2) του Ν. 9/1965 καθ’ ότι σε αυτήν παρουσιάζεται διεκδικούμενο ποσό το οποίο υπολογίστηκε 2 περίπου χρόνια πριν. Πιο συγκεκριμένα ότι ενώ στην ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/23 θα έπρεπε να γίνεται αναφορά στο σύμφωνα με τους Καθ’ ων οφειλόμενο χρέος κατά την 23/10/23 σε αυτό γίνεται αναφορά σε ποσό το οποίο υπολογίστηκε δύο περίπου χρόνια πριν.
Με τον 11ο λόγο Έφεσης ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/2023 δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις κατά παράβαση του Άρθρου 44Γ(2) του Ν. 9/1965 καθ’ ότι δεν προσδιορίζεται το χρονικό πλαίσιο εντός του οποίου θα διεξαχθεί ο πλειστηριασμός. Πιο συγκεκριμένα ότι στην ειδοποίηση τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/23 δεν προσδιορίζεται το χρονικό πλαίσιο εντός του οποίου θα διεξαχθεί ο πλειστηριασμός, καθ’ ότι πέραν από την ώρα έναρξης δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά ως προς το χρόνο ολοκλήρωσης του πλειστηριασμού με αποτέλεσμα αυτός να είναι άγνωστος.
Με τον 12ο λόγο Έφεσης ότι οι Καθ’ ων εμποδίζονται στην προώθηση της ειδοποίησης τύπου ΙΑ Ημερομηνίας 23/10/23 καθ’ ότι πρόσωπο άλλο από τους Καθ’ ων επέδωσε στους Αιτητές Ειδοποίηση Τύπου I κατά παράβαση των Άρθρων 44Γ(1), 44Γ(2) και 44ΙΕ του Ν. 9/1965 με αποτέλεσμα οι Καθ’ ων να εμποδίζονται στην προώθηση του πλειστηριασμού καθ’ ότι αυτοί ΟΥΔΕΠΟΤΕ επέδωσαν τον τύπο I.
Με τον 13ο λόγο Έφεσης ότι η ειδοποίηση τύπου I δεν επιδόθηκε σε όλους τους ενδιαφερομένους κατά παράβαση των Άρθρων 44Γ(1), 44Γ(2) και 44ΙΕ του Ν. 9/1965. Πιο συγκεκριμένα ότι κατά παράβαση των Άρθρων 44Γ(1), 44Γ(2) και 44ΙΕ του Ν. 9/1965, η ειδοποίηση τύπου I δεν επιδόθηκε σε όλους τους ενδιαφερομένους και συγκεκριμένα δεν επιδόθηκε στο Κτηματολογίου Κύπρου.
Με τον 14ο λόγο Έφεσης ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ κοινοποιήθηκε στους Αιτητές σε χρόνο πολύ μεταγενέστερο της ειδοποίησης τύπου I. Πιο συγκεκριμένα ότι η ειδοποίηση τύπου I είναι προπαρασκευαστική του τύπου ΙΑ. Ως εκ τούτου η ειδοποίηση τύπου ΙΑ θα πρέπει να εκδίδεται και κοινοποιείται αμέσως μετά τη λήξη των προθεσμιών του τύπου I. Στην παρούσα περίπτωση η ειδοποίηση τύπου ΙΑ εκδόθηκε και κοινοποιήθηκε σε χρόνο πολύ μεταγενέστερο της επίδοσης του τύπου I με αποτέλεσμα αυτή να έχει χάσει την οποιαδήποτε σημασία της.
Με τον 15ο λόγο Έφεσης ότι η ειδοποίηση τύπου I που επιδόθηκε με επιδότη στους Αιτητές δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις κατά παράβαση του Άρθρου 44Γ(1) του Ν. 9/1965 καθ’ ότι αυτή δεν συνοδεύεται από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων. Πιο συγκεκριμένα ότι σύμφωνα με το Άρθρο 44Γ(1) του Ν. 9/1965, για να θεωρείται ο τύπος I έγκυρος, θα πρέπει να συνοδεύεται από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων. Κατά παράβαση του πιο πάνω Άρθρου, επιδόθηκε με ιδιώτη επιδότη ο τύπος I χωρίς να υπάρξει συμμόρφωση με κανένα από τα 3 προαπαιτούμενα.
Με τον 16ο λόγο Έφεσης ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση ενεργοποίησαν τη διαδικασία ηλεκτρονικού πλειστηριασμού η οποία εκδόθηκε από αναρμόδιο πρόσωπο δηλαδή από τον Υπουργό Οικονομικών αντί τον Υπουργό Εσωτερικών. Πιο συγκεκριμένα ότι σύμφωνα με το Ν. 9/1965, αλλά και τα Άρθρα 58 και 179 του Συντάγματος, αρμόδιο πρόσωπο για την έκδοση Διαταγμάτων για πώληση ακίνητης περιουσίας μέσω ηλεκτρονικού πλειστηριασμού είναι ο Υπουργός Εσωτερικών καθ' ότι το τμήμα Κτηματολογίου αποτελεί τμήμα του Υπουργείου Εσωτερικών. Κατά παράβαση της νομοθεσίας και των πιο πάνω Άρθρων του Συντάγματος, ο Υπουργός Οικονομικών προχώρησε με την έκδοση της Κ.Δ.Π. 346/2019, με αποτέλεσμα το υπόβαθρο επί του οποίου βασίζεται η προσπάθεια πώλησης της περιουσίας των Αιτητών να μην είναι νόμιμο.
Και τέλος, με τον 17ο λόγο Έφεσης ότι ακόμα και εάν θεωρηθεί ότι η Κ.Δ.Π. 346/2019 εκδόθηκε νόμιμα οι Καθ’ ων η Αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση του Άρθρου 6 της Κ.Δ.Π. 346/2019. Πιο συγκεκριμένα ότι για να θεωρείται έγκυρη η διαδικασία ηλεκτρονικού πλειστηριασμού, θα πρέπει μεταξύ άλλων να υπάρχει συμμόρφωση και με το Άρθρο 6 της Κ.Δ.Π. 346/2019. Μέχρι και σήμερα δεν έχει υπάρξει συμμόρφωση από τους Καθ’ ων η Αίτηση παραβιάζοντας τη νομοθεσία.
Η Αίτηση / Έφεση υποστηρίζεται από την Ένορκη Δήλωση του κ. Σταύρου Παναγιώτου ο οποίος είναι ο Εφεσείοντας – Αιτητής 2 και στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα :
Στις 07/11/23 ο Αιτητής 2 αναφέρει ότι επιδόθηκε τόσο στον ίδιο όσο και στην Αιτήτρια 1 έγγραφο ημερομηνίας 23/10/23 το οποίο τιτλοφορείτο ως Τύπος ΙΑ το οποίο και επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1, με αποτέλεσμα να ζητήσει νομική συμβουλή από τον δικηγόρο του. Ο Εφεσείοντας – Αιτητής 2 αναφέρει επίσης ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να κάνει αποδεκτά τα αιτήματα του διότι καταρχήν οι Καθ' ων η Αίτηση – Εφεσίβλητοι δεν είναι δανειοδοτημένο νομικό πρόσωπο κατά παράβαση του Άρθρου 5 του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου -Ν. 169(1)72015 και γι’ αυτό εμποδίζονται στην προώθηση του αιτήματος για πλειστηριασμό της περιουσίας του. Επίσης αναφέρει και ότι, οι Καθ’ ων η Αίτηση – Εφεσίβλητοι, εμποδίζονται στην προώθηση του αιτήματος για πλειστηριασμό της περιουσίας του διότι δεν διατηρούν ανά πάσα στιγμή ελάχιστο πληρωθέν μετοχικό κεφάλαιο ύψους εκατόν χιλιάδων ευρώ (€ 100,000,00) κατά παράβαση του Άρθρου 11(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου με αποτέλεσμα να βρίσκονται εκτός του πλαισίου του νόμου καθώς και ότι ενήργησαν κατά παράβαση του Άρθρου 18(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(1)72015 λόγω του ότι ουδέποτε κοινοποίησαν την πρόθεσή τους να αγοράσουν το δάνειο τους με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και σε 3 εφημερίδες του ημερήσιου τύπου. Περαιτέρω ο Παναγιώτου μέσα από την ένορκο του δήλωση υποστηρίζει ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση του Άρθρου 18(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(1)72015 καθ’ ότι ουδέποτε τους έδωσαν το δικαίωμα να εξαγοράσουν το δάνειο τους σύμφωνα με άρθρο αρθρο 18(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(1)72015 πριν από την πώληση του όλου ή μέρους των πιστωτικών του διευκολύνσεων, πιστωτικό ίδρυμα ή χρηματοδοτικό ίδρυμα ή εταιρεία εξαγοράς πιστώσεων - είτε καλεί τον εμπλεκόμενο δανειολήπτη και τους εγγυητές του, όπως εντός χρονικής περιόδου σαράντα πέντε (45) ημερών, υποβάλλουν πρόταση για εξαγορά της υπό πώληση πιστωτικής του διευκόλυνσης κάτι που στην παρούσα περίπτωση, και κατά παράβαση της νομοθεσίας, ουδέποτε οι Καθ’ ων τους έδωσαν το δικαίωμα να εξαγοράσουν το δάνειο τους.
Επίσης από τον κ. Παναγιώτου υποστηρίζεται και η θέση ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση εμποδίζονται στην προώθηση του πλειστηριασμού της περιουσίας του καθ’ ότι αυτοί ουδέποτε τους ενημέρωσαν για την εξαγορά του δανείου του από αυτούς κατά παράβαση του Άρθρου 19(1) του Περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου - Ν. 169(1)72015 καθώς και επειδή ουδέποτε του αποκάλυψαν πόσα εξαγόρασαν το δάνειο του, εάν όντως αγόρασαν το δάνειο του από την Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ με αποτέλεσμα να ισχυρίζεται ότι η κατ' ισχυρισμό πράξη εξαγοράς του δανείου του ήταν εικονική καθ’ ότι ουδέποτε στην πράξη οι Καθ’ ων εξαγόρασαν το δάνειο μας από την Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ.
Σε ότι αφορά την ειδοποίηση τύπου ΙΑ ημερομηνίας 23/10/23 ο Παναγιώτου ισχυρίζεται ότι αυτή δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις καθ’ ότι αυτή επιδόθηκε με τρόπο άλλον από αυτό που ορίζει το Άρθρο 44ΙΕ του Ν. 9/1965. Πιο συγκεκριμένα ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω ειδοποίηση θα έπρεπε να είχε επιδοθεί με συστημένη επιστολή στην τελευταία δοθείσα διεύθυνση τους ενώ οι Καθ' ων η Αίτηση επέλεξαν να επιδώσουν τον τύπο ΙΑ με ιδιώτη επιδότη. Επίσης ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις κατά παράβαση των Άρθρων 44Γ(1) και 44Γ(2) του Ν. 9/1965 καθ’ ότι σε αυτή δεν παρουσιάζεται αναλυτική κατάσταση του λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και των εξόδων καθώς και το πώς προέκυψαν αυτά. Επίσης ότι η εν λόγω ειδοποίηση τύπου ΙΑ δεν επιδόθηκε σε όλους τους ενδιαφερομένους και πιο συγκεκριμένα στο Κτηματολογίου Κύπρου αλλά και ότι σε αυτήν παρουσιάζεται διεκδικούμενο ποσό το οποίο υπολογίστηκε 2 περίπου χρόνια προηγουμένως καθώς και ότι δεν προσδιορίζεται το χρονικό πλαίσιο εντός του οποίου θα διεξαχθεί ο πλειστηριασμός. Πιο συγκεκριμένα σε ότι αφορά το τελευταίο, ο Παναγιώτου ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει στην ειδοποίηση η παραμικρή αναφορά ως προς το χρόνο ολοκλήρωσης του πλειστηριασμού με αποτέλεσμα αυτός να είναι άγνωστος.
Ως προς την επίδοση της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ, ο Παναγίωτου επίσης υποστηρίζει την θέση ότι οι Καθ’ ων εμποδίζονται ως προς την προώθηση της, καθ’ ότι πρόσωπο άλλο από τους Καθ’ ων τους επέδωσε ειδοποίηση Τύπου I με αποτέλεσμα ουδέποτε να έχουν επιδώσει την ειδοποίηση του τύπου Ι. Επίσης ότι η ειδοποίηση Τύπου Ι δεν επιδόθηκε σε όλους τους και πιο συγκεκριμένα ότι δεν επιδόθηκε στο Κτηματολογίου Κύπρου. Πέραν τούτου υποστηρίζει ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ τους κοινοποιήθηκε σε χρόνο πολύ μεταγενέστερο της ειδοποίησης τύπου I ενώ αυτή θα έπρεπε να εκδίδεται και κοινοποιείται αμέσως μετά τη λήξη των προθεσμιών του τύπου I. Ο Παναγιώτου αναφέρει επίσης ότι η ειδοποίηση τύπου I που τους επιδόθηκε με επιδότη δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις κατά παράβαση του Άρθρου 44Γ(1) του Ν. 9/1965 καθ’ ότι αυτή δεν συνοδεύεται από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων.
Περαιτέρω υποστηρίζεται στην ένορκο δήλωση του Αιτητή 2 η θέση ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση ενεργοποίησαν τη διαδικασία ηλεκτρονικού πλειστηριασμού η οποία εκδόθηκε από αναρμόδιο πρόσωπο δηλαδή από τον Υπουργό Οικονομικών αντί τον Υπουργό Εσωτερικών ενώ σύμφωνα με το Ν. 9/1965, αλλά και τα Άρθρα 58 και 179 του Συντάγματος, αρμόδιο πρόσωπο για την έκδοση Διαταγμάτων για πώληση ακίνητης περιουσίας μέσω ηλεκτρονικού πλειστηριασμού είναι ο Υπουργός Εσωτερικών καθ’ ότι το τμήμα Κτηματολογίου αποτελεί τμήμα του Υπουργείου Εσωτερικών.
Τέλος ο Αιτητής αναφέρει ότι με την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση/Έφεση επιζητεί ον παραμερισμό της ειδοποίησης ως αυτή αναφέρεται στο σώμα της Αίτησης με την οποία οι Εφεσίβλητοι/Καθ’ ων η Αίτηση αξιώνουν την πώληση διά πλειστηριασμού της ακίνητης ιδιοκτησίας του με Αρ. Εγγραφής: 0/XXXXX Φύλλο: XX, Σχέδιο: XX Τμήμα: 0, Τεμάχιο XXXX που βρίσκεται στο Δήμο Πέγειας της Επαρχίας Πάφου και το οποίο βαρύνετε με την υποθήκη υπ’ αριθμό 6/Υ/2998/2008 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Πάφου, αναφέροντας μάλιστα ότι στην περίπτωση που οι Εφεσίβλητοι/Καθ’ ων η Αίτηση πωλήσουν το αναφερόμενο ακίνητο, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να λάβουν ένα ποσό το οποίο σε καμία περίπτωση δεν δικαιούνται, ενώ στο μεταξύ η περιουσία του θα έχει πωληθεί.
Από την αντίπερα όχθη η Καθ' ης η Αίτηση καταχώρησε Ένσταση στην Αίτηση/Έφεση προβάλλοντας συνολικά 20 λόγους ένστασης. Θεωρώ πως δε χρειάζεται να επαναλάβω όλους τους λόγους ένστασης που έχουν προβληθεί αυτολεξεί. Αρκεί να αναφέρω ότι, μεταξύ άλλων η Καθ’ ης η Αίτηση ισχυρίζεται ότι δεν συντρέχει κανένας απολύτως λόγος για ακύρωση και ή παραμερισμό της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ, ότι δεν πληρείται οποιαδήποτε από τις περιοριστικές και ή εξαντλητικές προϋποθέσεις για καταχώρηση Έφεσης αναφορικά με την ειδοποίηση ΙΑ όπως αυτές έχουν τεθεί στο άρθρο 44Γ(3) του Νόμου, ότι ουσιαστικά οι όλες οι ειδοποιήσεις που προνοούνται στον εν λόγω νόμο έχουν επιδοθεί στους Αιτητές νομότυπα και σε πλήρη συμμόρφωση με την νομοθεσία, ότι γενικά οι ισχυρισμοί των Αιτητών είναι αυθαίρετοι και ή εσφαλμένοι που σκοπό έχουν να παραπλανήσουν το Δικαστήριο ως προς την ορθή ερμηνεία του Νόμου και των διατάξεων του, και τέλος ότι οι ισχυρισμοί των Αιτητών είναι αυθαίρετοι, αβάσιμοι, άσχετοι και εσφαλμένοι και δεν μπορούν να απασχολήσουν και η να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης και ή επίδικο θέμα στα πλαίσια της υπό κρίσης Αίτησης Έφεσης.
Η Ένσταση υποστηρίζεται από την Ένορκη Δήλωση του κ. Γιώργου Σιεκκέρη ημερομηνίας 20/02/24. Θα επιχειρήσω στην συνέχεια να παραθέσω αυτά που θεωρώ ως τα κύρια σημεία του περιεχομένου της Ε/Δ του κ. Σωφρονίου ως ακολούθως:
Ο κ. Σιεκκερής εργάζεται στην εταιρεία Themis Portofolio Management Ltd , από τώρα και στο εξής «η Καθ’ ης η Αίτηση», η οποία και αντικατέστησε την Ελληνική Τράπεζα (Hellenic Bank Public Company Ltd) στα δικαιώματα της που απορρέουν από τις πιστωτικές διευκολύνσεις και τις συναφείς εξασφαλίσεις αυτών που αφορούν και σχετίζονται με το αντικείμενο της υπό κρίση Αίτησης - Έφεσης. Ο κ. Σιεκκερής μέσα από την ένορκο του δήλωση αναφέρεται καταρχήν στο ιστορικό με βάση το οποίο η Καθ’ ης η Αίτηση έχει υποκαταστήσει την Ελληνική Τράπεζα στα δικαιώματα της που απορρέουν από την επίδικη διευκόλυνση και την ενυπόθηκο εγγύηση υπ. αρ. Υ2998/2008 καθώς και στις καθυστερήσεις που είχαν παρουσιασθεί σε ότι αφορά τις πιστωτικές διευκολύνσεις που είχαν παραχωρηθεί στους Αιτητές. Λόγω μάλιστα της μη ανταπόκρισης των τελευταίων στις επιστολές που η Τράπεζα τους είχε αποστείλει για συμμόρφωση με τις συμβατικές τους υποχρεώσεις, την 28/12/21 αποστάλθηκε επιστολή προ-τερματισμού και στην συνέχεια επιστολή τερματισμού ημερ. 28/12/21. Στην συνέχεια και μετά την υποκατάσταση της Τράπεζας από την Καθ’ ης σύμφωνα με τον ενόρκως δηλούντα, η Καθ’ ης η Αίτηση ξεκίνησε την διαδικασία εκποίησης του ενυπόθηκου ακινήτου επιδίδοντας προς τους Αιτητές όλες τις απαραίτητες ειδοποιήσεις, δηλαδή τις ειδοποιήσεις τύπου Ι, ΙΑ και ΙΒ ακολουθώντας κατά γράμμα και νομότυπα με βάση τις πρόνοιες του σχετικού νόμου τον προβλεπόμενο τρόπο για την αποστολή τους. Μάλιστα σύμφωνα με τον κ. Σιεκκερή, όλες οι πιο πάνω ειδοποιήσεις τελικά παραλήφθηκαν από τους Αιτητές στις τελευταίες γνωστές διευθύνσεις που αυτοί είχαν δηλώσει.
Εν κατακλείδι ο κ. Σιεκκερής υποστηρίζει την θέση ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε το μεμπτό και ή οποιαδήποτε παρατυπία στον τρόπο που η Καθ’ ης η Αίτηση προώθησε την διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου και ειδικότερα στον τύπο και το περιεχόμενο και την επίδοση της ειδοποίησης τύπου ΙΑ καθότι πληροί όλες τις τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις που τάσσει ο Νόμος 9/1965.
H ακρόαση της Αίτησης/Έφεσης έγινε στη βάση το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων που έχουν καταχωρηθεί εκ μέρους των διαδίκων και οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των μερών προσκόμισαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις μέσω των οποίων ανέπτυξαν τις θέσεις και τα επιχειρήματα τους, επιμελώς, με εμπεριστατωμένο και βοηθητικό τρόπο για το Δικαστήριο.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών, δια μέσω της γραπτής τους αγόρευσης απέσυρε τον 1ο , 2ο ,3ο ,4ο ,5ο , 9ο, 12ο, 13ο , 14, 16ο και 17ο λόγο Έφεσης που είχε καταχωρήσει και συνεπώς το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει μόνο τον 6ο , 7ο , 8ο, 10ο, 11ο και 15ο λόγο Έφεσης.
Η αξιολόγηση της μαρτυρίας, η οποία θα παρατεθεί πιο κάτω σε συνάρτηση με τους εγειρόμενους λόγους έφεσης, έγινε στη βάση των όσων κατατέθηκαν ενόρκως και συνεπώς προσεγγίζεται με αναλογική προσαρμογή των επί του θέματος καθιερωμένων Νομολογιακών αρχών Αναφέρεται για σκοπούς πληρότητας ότι η μαρτυρία συσχετίζεται, αντιπαραβάλλεται και διερευνάται με την «αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων» χωρίς μικροσκοπική κρίση ή απομόνωση των ισχυρισμών των ενόρκως δηλούντων από το συνολικό πλαίσιο της μαρτυρίας και το περιεχόμενο των τεκμηρίων που επισυνάπτονται. Αξιολογούνται, υπό το πρίσμα αυτό, το περιεχόμενο, η ποιότητα, η πειστικότητα, η σύγκριση κάποιας μαρτυρίας στην υπόθεση με την υπόλοιπη, η ύπαρξη οποιουδήποτε προσωπικού συμφέροντος κ.α.
Προτού εξετάσω τους λόγους έφεσης που προβάλλουν οι Εφεσείοντες / Αιτητές , κρίνω σκόπιμο, και άμεσα σχετικό με τα εγειρόμενα προς εξέταση θέματα, να σκιαγραφήσω τη διαδικασία που προβλέπεται από το Μέρος VIA του Νόμου αναφορικά με τη δυνατότητα εκποίησης ενυπόθηκου ακινήτου.
Το Μέρος VIA, το οποίο εισήχθη στο Νόμο με τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποιητικό) Νόμο, Ν142(Ι)/2014, και μετέπειτα έχει τροποποιηθεί περεταίρω, προσέφερε στους ενυπόθηκους δανειστές τη δυνατότητα προώθησης διαδικασιών εκποίησης ιδιωτικά και εντός ενός ουσιωδώς συντομότερου χρονικού πλαισίου από αυτό που ήταν διαθέσιμο προηγουμένως.
Με βάση το άρθρο 44Α(Ι) της κείμενης νομοθεσίας, οι πρόνοιες του Μέρους VIA που αφορούν στην πώληση ενυπόθηκου ακινήτου από ενυπόθηκο δανειστή εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση σύμβασης υποθήκης που είτε εγγράφηκε στο κτηματικό μητρώο πριν, είτε μετά, από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του Νόμου. Μάλιστα, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 44Α(4Α), τυχόν εξασφάλιση διατάγματος Δικαστηρίου για πώληση ενυπόθηκου ακινήτου ή η έναρξη διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου δυνάμει του εν λόγω διατάγματος, είτε πριν είτε μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) Νόμου του 2018, δεν επηρεάζει το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να προχωρήσει με την εφαρμογή της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VIA.
Βάσει του άρθρου 44Β, εάν το χρέος έχει καταστεί απαιτητό και για περίοδο όχι μικρότερη των εκατό είκοσι ημερών δεν έχει εξοφληθεί, τότε ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ενημερώσει τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ως προς την απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους μέσω της Ειδοποίησης Τύπου «Θ», ως εμφανίζεται στο Δεύτερο Παράρτημα του Νόμου. Σημειώνεται ότι η αποστολή του Τύπου «Θ» δε χρειάζεται σε περιπτώσεις που έχει ήδη εξασφαλιστεί Δικαστική Απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή που έχει καταχωρηθεί αίτηση για αναγκαστική πώληση βάσει του Μέρους VI.
Έπειτα από την αποστολή του Τύπου «Θ», ο ενυπόθηκος δανειστής υποχρεούται να αποστείλει ειδοποίηση κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος του Νόμου Με την Ειδοποίηση Τύπου «I» αποστέλλεται και κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων. Μέσω της Ειδοποίησης αυτής καλείται ο οφειλέτης όπως εξοφλήσει το οφειλόμενο ποσό εντός προθεσμίας όχι μικρότερης των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ενώ παράλληλα ενημερώνεται ότι, σε περίπτωση μη εξόφλησης, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμα του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου Σύμφωνα με το λεκτικό του Τόπου «I», ο ενυπόθηκος δανειστής οφείλει, μεταξύ άλλων, να παραθέσει την πλήρη διεύθυνση όπου ο ενυπόθηκος οφειλέτης δύναται να προχωρήσει στην αποπληρωμή του ενυπόθηκου χρέους ώστε να αποφευχθεί ο πλειστηριασμός.
Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ακολουθεί έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δεύτερου Παραρτήματος, μέσω της οποίας ο ενυπόθηκος οφειλέτης, καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ενημερώνεται πως θα πραγματοποιηθεί η εκποίηση της ενυπόθηκης ακίνητης περιουσίας μέσω πλειστηριασμού. Η ειδοποίηση «επιδίδεται» κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.
Σε ότι αφορά την έννοια του ενδιαφερομένου προσώπου, αυτή ερμηνεύεται στο άρθρο 44ΙΕ του Νόμου. Σύμφωνα με το πιο πάνω άρθρο, ενδιαφερόμενο πρόσωπο σημαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο έχει δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης όπως αυτό προκύπτει από έρευνα στα μητρώα του Κτηματολογίου και περιλαμβάνει οποιουσδήποτε εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος.
Η παράγραφος του Άρθρου 44Γ είναι ιδιαίτερα σημαντική καθότι καθορίζει τους λόγους για τους οποίους δύναται είτε ο ενυπόθηκος οφειλέτης είτε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, να καταχωρήσει Αίτηση/Έφεση στο κατά τόπο αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο με την οποία να αιτείται τον παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης (δλδ. αυτή που αποστέλλεται βάσει του Τύπου «ΙΑ»), Τέτοια Αίτηση/Έφεση δύναται να καταχωρηθεί εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ», για τους ακόλουθους λόγους:
α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου
(ε) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου και/ή
(στ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο "ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων" ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο.
Στη συνέχεια ακολουθεί η διαδικασία διορισμού εκτιμητών, ενός εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή και ενός εκ μέρους του ενυπόθηκου οφειλέτη, ώστε να ετοιμαστούν ανεξάρτητες εκτιμήσεις για σκοπούς υπολογισμού της αγοραίας αξίας του ενυπόθηκου ακίνητου. Ο ενυπόθηκος δανειστής θα πρέπει να ενημερώσει τον ενυπόθηκο οφειλέτη ότι πρόκειται να διορίσει εκτιμητή εντός 10 ημερών από την επίδοση τέτοιας ειδοποίησης. Η αναφερόμενη ειδοποίηση θα πρέπει να συνάδει με τον Τύπο «ΙΒ» του Δεύτερου Παραρτήματος του Νόμου και δύναται να επιδοθεί είτε πριν, είτε μετά, είτε ταυτόχρονα με την επίδοση της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ».
Ακολούθως ο Νόμος προνοεί τον τρόπο διεξαγωγής του πλειστηριασμού για σκοπούς πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου, τη διαδικασία που ακολουθείται σε περίπτωση αποτυχίας του πρώτου πλειστηριασμού, τη διάθεση του εκπλειστηριάσματος ή του τιμήματος πώλησης κ.ο.κ.
Έχοντας το πιο πάνω νομικό πλαίσιο υπόψη θα προχωρήσω να εξετάσω τους λόγους έφεσης που έχουν εγερθεί από τους Εφεσείοντες / Αιτητές.
Εξέταση των λόγων Έφεσης που προωθούνται 6, 7, 8, 10, 11 και 15
Θεωρώ σκόπιμο και ως ζήτημα λογικής προτεραιότητας να ξεκινήσω με την εξέταση του 7ου λόγου Έφεσης με βάση τον οποίο και επιζητείται ο παραμερισμός της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ καθότι σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των Αιτητών η εν λόγω ειδοποίηση θα έπρεπε να επιδοθεί με συστημένη επιστολή στην τελευταία δοθείσα διεύθυνση των Αιτητών και όχι αυτή να επιδοθεί απευθείας με ιδιώτη επιδότη. Κρίνεται καταρχήν σκόπιμο να αναφερθεί ότι από την πλευρά των Αιτητών δεν αμφισβητείται το γεγονός ότι η Καθ’ ης η Αίτηση είχε αρχικά επιδιώξει την επίδοση των ειδοποιήσεων τύπου ΙΑ μέσω ταχυδρομείου. Από την άλλη όμως το παράπονο που προβάλλεται εκ μέρους των Αιτητών εστιάζεται ουσιαστικά στο ότι, ενώ οι εν λόγω ειδοποιήσεις βρισκόντουσαν ακόμη στο ταχυδρομείο αναμένοντας τον παραλήπτη τους για να παραληφθούν, η Καθ’ ης η Αίτηση επέλεξε να προχωρήσει στην επίδοση των εν λόγω ειδοποιήσεων με ιδιώτη επιδότη 13 ημέρες μετά από την παράδοση τους στο ταχυδρομείο χωρίς να αναμένει δηλαδή την επιστροφή των εν λόγω επιστολών ως αζήτητες πίσω στην ίδια, κάτι το οποίο ουσιαστικά και έλαβε χώρα την 12/12/23 αφού οι εν λόγω ειδοποιήσεις επιδόθηκαν από την Καθ’ ης η Αίτηση προς τους Αιτητές με ιδιωτική επίδοση την 07/11/23 . Μάλιστα υποστηρίζεται η θέση από τους Αιτητές ότι η επιλογή της επίδοσης δια μέσω ιδιώτη επιδότη θα έπρεπε να λάβει χώρα μόνο εφόσον θα είχε προηγηθεί η εξασφάλιση διατάγματος από το Δικαστήριο κατόπιν καταχώρησης Γενικής Αίτησης αφού κάτι τέτοιο προβλέπεται με βάση το άρθρο 44ΙΕ του Ν. 9/1965. Συνεπώς και σύμφωνα με τον συνήγορο των Αιτητών, η Καθ’ ης η Αίτηση επέδωσε την ειδοποίηση τύπου ΙΑ με άλλο τρόπο από αυτόν που καθορίζεται στην νομοθεσία και χωρίς να εξασφαλιστεί από μέρους της από το Δικαστήριο οποιαδήποτε άδεια.
Αρχίζοντας λοιπόν από το τελευταίο επιχείρημα που έχει προβληθεί εκ μέρους του συνηγόρου των Αιτητών αναφορικά δηλαδή με την κατ’ ισχυρισμό υποχρέωση της Καθ’ ης η Αίτηση να καταχωρήσει γενική αίτηση στο Δικαστήριο με σκοπό να εξασφαλιστεί άδεια πριν από την προσπάθεια της να επιδώσει την ειδοποίηση τύπου ΙΑ με ιδιώτη επιδότη, με όλο τον σεβασμό προς την πλευρά των Αιτητών θα πρέπει να αναφέρω ότι η πιο πάνω θέση που έχει προβληθεί δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Και αυτό διότι εξετάζοντας την ερμηνεία της λέξης «επίδοση» ως αυτή αναφέρεται στο άρθρο 44ΙΕ του Νόμου στο οποίο μάλιστα παρέπεμψε και ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών το Δικαστήριο, διαπιστώνω ότι στο εν λόγω άρθρο αναφέρεται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει με οποιοδήποτε τρόπο προβλέπεται στους θεσμούς της πολιτικής δικονομίας περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης με διάταγμα Δικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης. Από το πιο πάνω λεκτικό του άρθρου 44ΙΕ του Νόμου, είναι φανερό ότι η πάνω πρόνοια αναφορικά με την καταχώρηση γενικής αίτησης στο Δικαστήριο αφορά αποκλειστικά και μόνο «την δυνατότητα» που παρέχεται από τον νόμο για τον σκοπό επίδοσης της εν λόγω ειδοποίησης και με την διαδικασία της υποκατάστατης επίδοσης εφόσον πρωτίστως καταχωρηθεί γενική αίτηση και εκδοθεί σχετικό διάταγμα Δικαστηρίου, αλλά όχι βεβαίως γενικά για οποιοδήποτε τρόπο ιδιωτικής επίδοσης όπως εσφαλμένα ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών θέλησε να ερμηνεύσει και να υποδείξει προς το Δικαστήριο. Συνεπώς και ο πιο πάνω ισχυρισμός που έχει προβληθεί αναφορικά με το πιο πάνω ζήτημα δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Στρεφόμενος στο κατά πόσο ευσταθεί ο ισχυρισμός των Αιτητών ότι η Καθ’ ης η Αίτηση δεν ακολούθησε νομότυπα και ορθά τις πρόνοιές του νόμου αναφορικά με τον τρόπο επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ αφού έπρεπε να τις επιδώσει αρχικά με συστημένη επιστολή στην τελευταία δοθείσα διεύθυνση των Αιτητών και μετά να επιδώσει την ειδοποίηση με ιδιώτη επιδότη, έχω εξετάσει την μαρτυρία η οποία έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αναφορικά με τον πιο πάνω ζήτημα και διαπίστωσα και πάλι ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός που προβλήθηκε εκ μέρους των Αιτητών, επίσης δεν ευσταθεί και ότι εσφαλμένα ερμηνεύεται. Μέσα από τα έγγραφα που έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου από την πλευρά της Καθ’ ης η Αίτηση και που στην ουσία τους αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έχουν αμφισβητηθεί από τους Αιτητές δεν φαίνεται να προκύπτει κάτι τέτοιο.
Καταρχήν σε ότι αφορά τον ισχυρισμό των Αιτητών περί της μη επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ στις τελευταίες γνωστές διευθύνσεις τους, κρίνω σκόπιμο να υποδείξω ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός που προβλήθηκε, δεν έχει τεκμηριωθεί από πλευράς των Αιτητών καθότι αυτός προβάλλεται γενικά, αόριστα και χωρίς καμία απολύτως τεκμηρίωση. Τα όσα έχουν μάλιστα τεθεί υπόψη ενώπιον του Δικαστηρίου προς αντίκρουση της πιο πάνω θέσης εκ μέρους της Καθ’ ης η Αίτηση έχουν παραμένει αναντίλεκτα. Πιο συγκεκριμένα μέσα από το Τεκμήριο 9 το οποίο παρουσιάζεται εκ μέρους της Καθ’ ης η Αίτηση και αφορά την έρευνα στην οποία έχει προβεί στο μητρώο του Εφόρου Εταιρειών, προκύπτει ότι η διεύθυνση του εγγεγραμμένου γραφείου της Αιτήτριας 1 είναι η ίδια διεύθυνση στην οποία πράγματι φαίνεται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση απέστειλε όλες τις σχετικές με την προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικασία ειδοποιήσεις, ενώ σε ότι αφορά τον Αιτητή 2, η Καθ’ ης η Αίτηση φαίνεται επίσης να του έχει αποστείλει όλες τις σχετικές ειδοποιήσεις στην τελευταία γνωστή διεύθυνση η οποία είναι και καταχωρημένη στο μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ως αυτό διαπιστώνεται μάλιστα και από το Τεκμήριο 4. Στο σημείο αυτό αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός που έχει προβληθεί εκ μέρους των Αιτητών δεν φαίνεται να ευσταθεί αλλά να αναιρείται και μέσα από το γεγονός ότι οι ίδιοι οι Αιτητές έχουν καταγράψει στο σώμα της Αίτησης - Έφεσης που οι ίδιοι έχουν καταχωρήσει τις ίδιες ακριβώς διευθύνσεις με αυτές που η Καθ’ ης η Αίτηση είχε αποστείλει όλες τις σχετικές ειδοποιήσεις με αποτέλεσμα έτσι να επιβεβαιώνουν και την θέση της Καθ’ ης η αίτηση ότι απέστειλε τις σχετικές ειδοποιήσεις στις τελευταίες γνωστές τους διευθύνσεις.
Αναφορικά με την θέση των Αιτητών ότι δεν ακολουθήθηκε ορθά η διαδικασία επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ, επίσης θα διαφωνήσω. Εξετάζοντας το περιεχόμενο των Τεκμήριων 13 και 14 που ή Καθ’ ης η Αίτηση έχει επισυνάψει συνοδεύοντας την ένσταση που έχει καταχωρηθεί εκ μέρους της, προκύπτει ότι πράγματι η Καθ’ ης η Αίτηση απέστειλε αρχικά τις εν λόγω ειδοποιήσεις προς τους Αιτητές με συστημένο ταχυδρομείο, κάτι άλλωστε που δεν αμφισβητείται από τους Αιτητές, καθώς και ότι σύμφωνα με την ενημέρωση του ταχυδρομείου η οποία και επισυνάπτεται, την 26/10/23 υπήρξε αποτυχία της επίδοσης των εν λόγω επιστολών δηλαδή των ειδοποιήσεων τύπου ΙΑ τόσο στην Αιτήτρια 1 όσο και στον Αιτητή 2.
Σύμφωνα με το άρθρο 44ΙΕ του Νόμου για σκοπούς του Μέρους VIA επίδοση σημαίνει:
«"επίδοση" σηµαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισµένη σε µητρώο του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσµούς Πολιτικής ∆ικονοµίας, περιλαµβανοµένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης µε διάταγµα ∆ικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης: Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισµό, διεθνή σύµβαση, νόµο, δευτερογενή νοµοθεσία ή διαδικαστικό κανονισµό ισχύει στη ∆ηµοκρατία:..»
Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ v. ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. 159/2021, 1/12/2023, εξετάστηκαν οι πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου, σε σχέση με τον τρόπο επίδοσης των ειδοποιήσεων ως επιτάσσει ο Νόμος, όπου λεχθήκαν τα εξής:
«Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.
Πέραν της συνήθους και φυσικής έννοιας των επιμέρους λέξεων του νομοθετήματος, επιβεβαιωτικό εργαλείο διάγνωσης του σκοπού του Νομοθέτη αποτελεί η πρότερη κατάσταση πραγμάτων.
Συγκεκριμένα, πριν τη θέσπιση του τροποποιητικού Ν87(Ι)/2018 η ερμηνευτική αναφορά της «επίδοσης» ήταν η ακόλουθη:
«επίδοση» σηµαίνει την παράδοση οποιασδήποτε ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται ή µε ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Δηλαδή, με τον τροποποιητικό Ν87(Ι)/2018 ο Νομοθέτης, μεταξύ άλλων, επέλεξε να απαλείψει το διαζευκτικό «ή» και να το αντικαταστήσει με τη φράση «και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό». Τούτο άρει την όποια εναπομείνασα αμφιβολία περί του σκοπού του Νομοθέτη.
Όπως αναφύεται από τη Νομολογία, η αποστολή των Δικαστηρίων, σε ξεκάθαρες περιπτώσεις, περιορίζεται στο να διαγιγνώσκουν, μέσα από τη συνήθη και φυσική έννοια των λέξεων, τον δεδηλωμένο σκοπό του Νομοθέτη.
Η υποκειμενική άποψη του Δικαστηρίου επί του ορθολογισμού ή μη του δεδηλωμένου σκοπού, δεν δικαιολογεί ερμηνευτική εκτροπή. Συνεπώς, το γεγονός ότι με την προσωπική επίδοση, ο παραλήπτης/ενδιαφερόμενος μιας ειδοποίησης, επικοινωνίας ή εγγράφου, σαφέστατα λαμβάνει γνώση και δύναται να υπερασπιστεί ή να ασκήσει τα όποια ένδικα μέσα του παρέχονται, όπως εξάλλου έχει επισυμβεί στην προκειμένη περίπτωση, δεν δικαιολογεί ερμηνεία άλλη απ' εκείνη που είναι κρυστάλλινα καθαρή στο μάτι.»
Υπό το φως των πιο πάνω, αυτό που θα πρέπει να απασχολήσει εν προκειμένω το Δικαστήριο λαμβανομένου υπόψη και του παραπόνου που προβάλλεται εκ μέρους των Αιτητών, ότι δηλαδή η Καθ’ ης η Αίτηση επέλεξε να προχωρήσει απευθείας με την επίδοση των σχετικών ειδοποιήσεων τύπου ΙΑ προς τους Αιτητές με ιδιώτη επιδότη χωρίς προηγουμένως να διαπιστώσει κατά πόσο η επίδοση με συστημένη επιστολή που είχε ήδη επιχειρήσει ήταν πράγματι «ανέφικτο» να πραγματοποιηθεί, είναι το κατά πόσο η Καθ’ ης η Αίτηση ενήργησε πράγματι ορθά με βάση την ενημέρωση που είχε από το ταχυδρομείο ότι στις 26/10/23 υπήρξε αποτυχία της επίδοσης των εν λόγω επιστολών (Τεκμήρια 13 και 14) ή θα έπρεπε να αναμένει την επιστροφή και παραλαβή των επιστολών ως αζήτητες την 12/12/23 και μετά να επιχειρήσει την επίδοση με ιδιώτη επιδότη ως ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών έχει εισηγηθεί.
Καταρχήν θα πρέπει να λεχθεί ότι ο ίδιος ο νόμος δεν αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο αποδεικνύεται το ανέφικτο της παράδοσης της ειδοποίησης με συστημένη επιστολή αλλά εκείνο που προκύπτει μέσα από την ερμηνεία του νόμου είναι ότι το ζήτημα αυτό αφήνεται αποκλειστικά στην Καθ’ ης η Αίτηση να καταδείξει το ανέφικτο στο Δικαστήριο με βάση τις περιστάσεις της κάθε περίπτωσης.
Στην προκειμένη περίπτωση αυτό που θα δώσει φως στο κατά πόσο η Καθ’ης η Αίτηση ενήργησε ορθά και με βάση τον νόμο είναι ως ανωτέρω υπέδειξα τα Τεκμήρια 13 και 14 τα οποία και περιγράφουν την πορεία των εν λόγω επιστολών από την στιγμή της παράδοσης τους στο ταχυδρομείο Λευκωσίας μέχρι και την παραλαβή – επιστροφή τους από την Καθ’ ης η Αίτηση, ως αζήτητες.
Με βάση λοιπόν το περιεχόμενο των πιο πάνω εγγράφων το οποίο έχω εξετάσει προσεκτικά, κρίνω ότι η Καθ’ ης η Αίτηση έχει αποδείξει το ανέφικτο της παράδοσης των σχετικών επιστολών με συστημένη επιστολή από την στιγμή που ενημερώθηκε από το ταχυδρομείο ότι την 26/10/23 οι επιστολές απέτυχαν να παραδοθούν με ένδειξη «unsuccessful item delivery attempt» στους Αιτητές, και συνεπώς κρίνω ότι δεν ήταν καθόλου αναγκαίο να αναμένει την παραλαβή των εν λόγω επιστολών ως αζήτητες την 07/12/23 και ακολούθως να προχωρήσει με ιδιωτική επίδοση ως ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών έχει εισηγηθεί. Η Καθ’ ης η Αίτηση εν προκειμένω τήρησε ορθά την διαδικασία που ο νόμος προνοεί και αφότου μόνο όταν διαπίστωσε ότι δεν ήταν εφικτό να επιδώσει τις ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ τόσο στην Αιτήτρια 1 όσο και στο Αιτητή 2 δια συστημένης επιστολής κατόπιν ενημέρωσης που έλαβε προχώρησε με ιδιωτική επίδοση ως ο νόμος προνοεί. Τα όσα έχει εισηγηθεί λοιπόν η πλευρά των Αιτητών θεωρώ ότι δεν αντικατοπτρίζουν τα πραγματικά γεγονότα αφής στιγμής ως έχω εξηγήσει η Καθ’ ης η Αίτηση ενημερώθηκε ότι πράγματι οι εν λόγω ειδοποιήσεις απέτυχαν να παραδοθούν και στην συνέχεια και μόνο επιχείρησε την επίδοση τους δια μέσω ιδιωτικής επίδοσης ως ο νόμος αλλά και η νομολογία επιτάσσουν.
Με βάση τα πιο πάνω είναι φανερό ότι ο 7ος λόγος Έφεσης είναι έκθετος σε απόρριψη και συνεπώς απορρίπτεται ως αβάσιμος.
Με τον 8°, 10ο και 11ο λόγο Έφεσης προβάλλονται ισχυρισμοί εκ μέρους των Αιτητών, ότι η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις και πιο συγκεκριμένα ότι δεν παρουσιάζεται αναλυτική κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και των εξόδων αλλά και το πώς προέκυψαν τα ποσά αυτά (8ος λόγος έφεσης), ότι στην ειδοποίηση παρουσιάζεται διεκδικούμενο ποσό το οποίο και υπολογίστηκε 2 χρόνια προηγουμένως (10ος λόγος έφεσης), και τέλος ότι δεν προσδιορίζεται το χρονικό πλαίσιο εντός του οποίου θα διεξαχθεί ο σκοπούμενος πλειστηριασμός αφού πέραν από την ώρα έναρξης δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά ως προς τον χρόνο ολοκλήρωσης του (11ος λόγος έφεσης).
Ούτε και με τους πιο πάνω λόγους έφεσης που έχουν προβληθεί εκ μέρους των Αιτητών μπορώ να συμφωνήσω. Και αυτό γιατί, τόσο με βάση την μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αλλά και μέσα από μια απλή οπτική επαφή και σύγκριση των ειδοποιήσεων τύπου ΙΑ μαζί με το υπόδειγμα του Δευτέρου Παραρτήματος του Νόμου το οποίο και είχα την ευκαιρία να εξετάσω, διαφαίνεται ότι η ειδοποίηση του Τύπου «ΙΑ» έχει συνταχθεί σε πλήρη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της σχετικής Νομοθεσίας και συγκεκριμένα με βάση το Παράρτημα II. Πιο συγκεκριμένα η ειδοποίηση απευθύνεται στα ορθά πρόσωπα, είναι ξεκάθαρη και αναλυτική και αναγράφεται σε αυτήν το ποσό το οποίο και έχει καταστεί απαιτητό δυνάμει της επίδικης υποθήκης πλέον τους τόκους.
Σε ότι αφορά την θέση των Αιτητών ότι η ειδοποίηση είναι ελλειμματική καθότι δεν παρουσιάζεται αναλυτική κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και των εξόδων θα πρέπει να υποδειχθεί ότι ούτε η πιο πάνω θέση που προβλήθηκε με βρίσκει καθόλου σύμφωνο αφού οι σχετικές διατάξεις του νόμου (αρθρα 44Γ (1) και (2) ) στις οποίες μάλιστα και ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών παρέπεμψε το Δικαστήριο, δεν απαιτούν μια τέτοια υποχρέωση ως οι Αιτητές υποστηρίζουν αφού η υποχρέωση αυτή αφορά μόνο την ειδοποίηση τύπου Ι ως άλλωστε η Καθ’ ης η Αίτηση έχει εκπληρώσει, αλλά όχι την ειδοποίηση τύπου IΑ.
Σε ότι αφορά τον ισχυρισμό επίσης των Αιτητών ότι στην εν λόγω ειδοποίηση αναφέρεται το ποσό που υπολογίστηκε πριν από δύο χρόνια και όχι το ποσό που προκύπτει την 23/10/23, εξετάζοντας τα Τεκμήρια 8 και 12 που έχουν επισυναφθεί και στην ουσία τους δεν έχουν αμφισβητηθεί, προκύπτει ότι το αρχικό ποσό της υποθήκης συμπεριλαμβανομένων και των τόκων ανέρχεται στο ποσό των 167,842,63 ευρώ, ενώ το ποσό των 62,166,50 αντιπροσωπεύει το συνολικό χρέος των λογαριασμών που εξασφαλίζονται με την υποθήκη ως αυτά υπολογίστηκαν κατά την 31/12/23. Η εν λόγω κατάσταση λογαριασμού συνοδεύει την ειδοποίηση τύπου Ι (Τεκμήριο 8) ενώ με βάση την ειδοποίηση τύπου ΙΑ (Τεκμήριο 12) προκύπτει ότι η Καθ’ ης η Αίτηση προχωρεί στην διαδικασία εκποίησης με το ποσό των 62,166,50 ευρώ πλέον τόκο 5,305.26.
Συνεπώς και ο ισχυρισμός των Αιτητών αναφορικά με το ότι το εν λόγω ποσό έχει υπολογιστεί πριν από δύο χρόνια είναι αβάσιμος και κυρίως ατεκμηρίωτος.
Τέλος αναφορικά με την θέση των Αιτητών ότι ο σκοπούμενος πλειστηριασμός δεν έχει προσδιοριστεί χρονικά καθότι δεν αναφέρεται ο χρόνος ολοκλήρωσης του με αποτέλεσμα αυτός να είναι άγνωστος, με όλο τον σεβασμό προς την πλευρά των Αιτητών θα πρέπει να αναφέρω ότι κάτι τέτοιο δεν προκύπτει να απαιτείται να καθοριστεί από τον τύπο της ειδοποίησης ΙΑ και συνεπώς ο πιο πάνω ισχυρισμός που προβάλλεται κρίνεται νομικά αβάσιμος και ανυπόστατος.
Σε ότι αφορά τώρα το παράπονο των Αιτητών ότι ο τύπος και το περιεχόμενο της ειδοποίησης τύπου Ι δεν πληροί τις απαιτούμενες από τον νόμο προϋποθέσεις με βάση το άρθρο 44Γ(1) του νόμου, καθότι αυτή δεν συνοδεύεται από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων, πέραν τού ότι θα πρέπει να αναφέρω ότι η πιο πάνω θέση που προβλήθηκε δεν με βρίσκει επίσης καθόλου σύμφωνο γιατί από τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου εκ μέρους της Καθ’ ης η Αίτηση και δεν έχουν στην ουσία τους αμφισβητηθεί, δεν διαπιστώνεται κάτι τέτοιο (βλ. Τεκμήριο 8 στο οποίο προκύπτει ότι η ειδοποίηση τύπου Ι συνοδεύεται από κατάσταση λογαριασμού), θα πρέπει επίσης να αναφέρω ότι στο άρθρο 44 Γ(3) του νόμου ορίζεται ρητά ότι η καταχώρηση έφεσης χωρεί μόνο για τον παραμερισμό της ειδοποίησης τύπου ΙΑ και συνεπώς δεν περιλαμβάνεται οποιαδήποτε δυνατότητα παραμερισμού της ειδοποίησης τύπου Ι. Αναφορικά δε με την θέση των Αιτητών ότι η επίδοση της ειδοποίησης Τύπου Ι έγινε απευθείας με ιδιωτική επίδοση και όχι με συστημένο ταχυδρομείο, παραπέμπω στα Τεκμήρια 10 και 11 με βάση τα οποία προκύπτει η πορεία των εν λόγω ειδοποιήσεων μέσω του ταχυδρομείου αλλά και ο χρόνος επίδοσης των εν λόγω ειδοποιήσεων μέσω ιδιώτη επιδότη ο οποίος και είναι μεταγενέστερος της ενημερώσεως που έλαβε η Καθ’ ης η Αίτηση από το ταχυδρομείο αναφορικά με την αποτυχία της επίδοσης των ειδοποιήσεων τύπου Ι με συστημένη επιστολή. Συνακόλουθα ο ισχυρισμός των Αιτητών αναφορικά με το μη νομότυπο της επίδοσης της ειδοποίησης τύπου Ι δεν γίνεται αποδεκτός και απορρίπτεται από το Δικαστήριο.
Υπό το φως των πιο πάνω, ο 15ος λόγος έφεσης παρά το ότι δεν αποτελεί αντικείμενο εξέτασης από το Δικαστήριο στα πλαίσια της παρούσας έφεσης δεν μπορεί να γίνει ούτε και αποδεκτός για τους λόγους που έχω εξηγήσει και συνεπώς απορρίπτεται.
Το ίδιο βεβαίως ισχύει και αναφορικά με τον 6ο λόγο έφεσης που έχει προβληθεί από τους Αιτητές και αυτό γιατί τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου από την πλευρά των Αιτητών σε σχέση με την αιτιολογία του πιο πάνω λόγου, δεν μπορούν να εξεταστούν κατά την διαδικασία εξέτασης της υπό κρίση Αίτησης – Έφεσης, αφής στιγμής δεν περιλαμβάνονται στους λόγους που περιοριστικά και εξαντλητικά απαριθμούνται στο άρθρο 44Γ(3) του Νόμου. Συνεπώς και δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο.
Για όλους λοιπόν τους πιο πάνω λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω κρίνω ότι οι λόγοι Έφεσης 7, 8,10 και 11 είναι αβάσιμοι και νομικά ανυπόστατοι γι’ αυτό και απορρίπτονται από το Δικαστήριο ενώ σε ότι αφορά τον 6ο και τον 15ο λόγο έφεσης όπως έχω εξηγήσει ανωτέρω αυτοί δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη και συνεπώς δεν τίθεται οποιοδήποτε ζήτημα εξέτασης τους.
Ενόψει λοιπόν της απόρριψης των προβαλλόμενων λόγων έφεσης, παρέλκει η εξέταση των λόγων ένστασης που εγείρει η πλευρά της Καθ’ ης η Αίτηση.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω ανωτέρω η υπό εξέταση Αίτηση/Έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Καθ’ ης η Αίτηση / Εφεσίβλητης και εναντίον των Αιτητών/ Εφεσειόντων (1 σετ εξόδων) όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)
Σ. Συμεού, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής