ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Έφεση αρ. 229/2023
1. ΝΙΝΑ ΧΑΛΙΒΕ ΓΙΟΥΝΕΣ
2. ΝΟΥΡ ΧΑΛΙΦΕ
και
THEMIS PORTFOLIO (H3) MANAGEMENT HOLDINGS LIMITED
Αίτηση ημερομηνίας 25.10.2023 για παραμερισμό της απόφασης ημερομηνίας 29.09.2023
Ημερομηνία: 19 Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Κ. Πανάγος για Πανάγος & Πανάγος ΔΕΠΕ, για την Αιτήτρια
Σ. Ζαννούπας, για τους Καθ’ ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
1. Την 11.09.2023, είχε καταχωριστεί από τους Εφεσείοντες (εδώ οι Καθ’ ων η αίτηση) Έφεση με βάση το άρθρο 43Γ § 3 του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, με την οποία ζητούσαν τον παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 27.07.2023, δια της οποίας είχε αναγγελθεί ο πλειστηριασμός ενυπόθηκου ακινήτου για την 24.11.2023, για διάφορους λόγους, που είχαν εκτεθεί στην Έφεση και υποστηριχθεί από τη μαρτυρία της Καθ’ ης η αίτηση 1.
2. Την 19.09.2023, η Έφεση τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, ωστόσο, δεν είχε επιδοθεί στην Εφεσίβλητη (εδώ η Αιτήτρια). Ορίστηκε τότε από το Δικαστήριο για επίδοση την 29.09.2023.
3. Η Έφεση επιδόθηκε στην Αιτήτρια την 20.09.2023 και την 27.09.2023 η Αιτήτρια καταχώρισε σημείωμα εμφάνισης, δια δικηγόρων.
4. Την 29.09.2023, ημερομηνία κατά την οποία η υπόθεση ήταν ορισμένη ενώπιον του Δικαστηρίου, συνέβη το εξής:
4.1. Την 08:45, εμφανίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου μόνον ο δικηγόρος των Καθ’ ων η αίτηση, αναφέροντας πως αναμένει τον αντίδικό του.
4.2. Το Δικαστήριο ενημέρωσε τον δικηγόρο των Καθ’ ων η αίτηση πως ένας δικηγόρος, εκ των δικηγόρων της Αιτήτριας, είχε αποστείλει ηλεκτρονικό μήνυμα στο σύστημα ηλεκτρονικής καταχώρισης i-justice, στον τομέα της επικοινωνίας.
4.3. Στο εν λόγω ηλεκτρονικό μήνυμα, που είχε σταλεί από την 27.09.2023 ώρα 15:38, ο δικηγόρος της Αιτήτριας είχε αναγράψει τα εξής: «Εντιμοτάτη, Εμφανιζόμαστε για την Καθ’ ης η αίτηση/Εφεσίβλητη. Στις 29.09.2023 είναι ορισμένη για πρώτη φορά η Αίτηση ημερομηνίας 11.09.2023. Παρακαλούμε όπως μας δοθεί χρόνος για καταχώρηση ένστασης. Εν αναμονή των οδηγιών του Σεβαστού Δικαστηρίου».
4.4. Ο δικηγόρος των Καθ’ ων η αίτηση δεν είχε αποστείλει ηλεκτρονικό μήνυμα. Εμφανιζόμενος δε ενώπιον του Δικαστηρίου, κατά την 29.09.2023, είχε εκφράσει την επιθυμία η εμφάνιση να γίνει με φυσική παρουσία, λόγος για τον οποίο δεν είχε συμμετοχή στην ηλεκτρονική επικοινωνία.
4.5. Το Δικαστήριο ανέμενε μέχρι και την 10:30, για να υπάρξει ανάλογη συνεννόηση αναμεταξύ των δικηγόρων, για το πώς θα γίνει η εμφάνιση ενώπιον του, για τους σκοπούς της υπόθεσης, και για να υπάρξει εμφάνιση.
4.6. Την 10:32, ο δικηγόρος των Καθ’ ων η αίτηση εμφανίστηκε εκ νέου ενώπιον του Δικαστηρίου, αναφέροντας πως, μέχρι εκείνη την ώρα, δεν είχε εντοπίσει τον αντίδικό του, αλλά ούτε και επικοινώνησε οποιοσδήποτε μαζί του.
4.7. Ερωτήθηκε, ο δικηγόρος των Καθ’ ων η αίτηση, τι ζητά από το Δικαστήριο, εάν ζητά να εξεταστεί η Έφεση, και απάντησε καταφατικά.
4.8. Το Δικαστήριο, την 10:34, προχώρησε και εξέτασε την Έφεση. Σημειώθηκε πως είχε γίνει επίδοση της Έφεσης στην Αιτήτρια από την 20.09.2023 και ότι δεν υπήρχε καταχωρισμένη στον φάκελο του Δικαστηρίου τυχόν ένσταση. Δεν προσκομίστηκε περαιτέρω μαρτυρία και η Έφεση προωθήθηκε με βάση την αρχική της ένορκη δήλωση, που ήταν η μόνη μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου. Οι πραγματικοί ισχυρισμοί της Καθ’ ης η αίτηση 1 είχαν παραμείνει αναντίλεκτοι, οδηγώντας στην έκδοση διατάγματος παραμερισμού της προσβαλλόμενης ειδοποίησης. Άλλες θεραπείες που ζητούνταν από τους Καθ’ ων η αίτηση, αλλά δεν μπορούσαν με βάση τον Ν.9/65 να δοθούν, είχαν απορριφθεί.
5. Η Αιτήτρια αποτάθηκε πρώτα στο Ανώτατο Δικαστήριο, ζητώντας, με την Πολιτική Αίτηση 121/2023, άδεια για καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Η αίτησή της απορρίφθηκε, με απόφαση ημερομηνίας 18.10.2023.
6. Στη συνέχεια, καταχώρισε την υπό εξέταση αίτηση, με εκτενή νομική βάση. Με την αίτησή της, δεν ζητά απλώς να επανεξεταστεί η Έφεση, αλλά και περαιτέρω διατάγματα. Μεταξύ άλλων, διάταγμα με το οποίο να αναγνωρίζει, το Δικαστήριο, πως η διαδικασία που ακολούθησε είναι άκυρη, να διαγραφεί η Έφεση, να αναγνωρίσει, το Δικαστήριο, πως δεν είχε τη δικαιοδοσία να επιληφθεί της Έφεσης, αλλά και διάταγμα που να παραμερίζει την επίδοση της Έφεσης.
7. Στο σώμα της αίτησης, αναφέρει, η Αιτήτρια, πως η Έφεση που καταχωρίστηκε είναι άγνωστη στο Κυπριακό νομικό σύστημα καθότι δεν συνάδει με τους νέους ΚΠΔ· ότι την 19.09.2023, ορίστηκε για επίδοση την 29.09.2023 και επιδόθηκε την 20.02.2023, αλλά στην ένορκη δήλωση του ιδιώτη δικαστικού επιδότη που αναρτήθηκε στο i-justice επισυνάφθηκε μόνον η πρώτη σελίδα. Την 27.09.2023, καταχωρίστηκε σημείωμα εμφάνισης σύμφωνα με τους νέους ΚΠΔ, δηλώνοντας πως θα αμφισβητηθεί η Έφεση και πως η Αιτήτρια θα εκπροσωπηθεί δια δικηγόρων. Ωστόσο, η υπόθεση, χωρίς να έχει προηγηθεί η έκδοση διατάγματος και σχετική αίτηση, ορίστηκε για επίδοση την 29.09.2023, διαδικασία, όπως λέει η Αιτήτρια, άγνωστη στο νομικό σύστημα. Δεν εκδόθηκε, όπως θέτει, διάταγμα για να σμικρύνουν ή περιοριστούν οι προθεσμίες που προβλέπονται στους ΚΠΔ. Ενώ την 27.09.2023 η Αιτήτρια καταχώρισε ηλεκτρονικό μήνυμα, ζητώντας χρόνο για ένσταση, το Δικαστήριο, όπως λέει, δεν της απάντησε. Ο δικηγόρος των Καθ’ ων η αίτηση δεν πρόβαλε οποιοδήποτε αίτημα στο i-justice, ούτε ενημέρωσε τους δικηγόρους της Αιτήτριας για να εμφανιστούν. Η Αιτήτρια ενημερώθηκε την 29.09.2023, μέσω του i-justice, ότι εκδόθηκε απόφαση, με την οποία διαφωνεί. Θεωρεί, η Αιτήτρια, πως δεν ακολουθήθηκε η ενδεδειγμένη διαδικασία.
8. Η αίτηση υποστηρίζεται από τη μαρτυρία λειτουργού στις υπηρεσίες της Αιτήτριας, ο οποίος χαρακτηρίζει την Έφεση «δήθεν Έφεση». Ο μάρτυρας εξηγεί το ιστορικό μέχρι και την ενεργοποίηση, από την Αιτήτρια, της διαδικασίας εκποίησης σύμφωνα με το Μέρος VIA Ν.9/65, αναφέροντας πως είχαν σταλεί με συστημένο ταχυδρομείο Ειδοποιήσεις Τύπου «Θ» και «Ι», που παραλήφθηκαν την 10.05.2023, και επειδή δεν υπήρξε ανταπόκριση, η Αιτήτρια είχε προχωρήσει με Ειδοποίηση Τύπου «ΙΒ» και «ΙΑ» μαζί με δελτίο ειδοποίησης πλειστηριασμού, που είχαν σταλεί με συστημένο ταχυδρομείο και παραλήφθηκαν την 07.08.2023. Οι λόγοι Έφεσης που είχαν προβάλει οι Καθ’ ων η αίτηση, όπως είναι η θέση της Αιτήτριας, δεν ήταν ουσιαστικά βάσιμοι, αναλύοντας τη θέση αυτή, με αναφορά στους λόγους Έφεσης. Ως προς την παράλειψη εμφάνισης ενώπιον του Δικαστηρίου την 29.09.2023, θεωρεί πως δεν υπήρξε πραγματικά, γιατί υπήρχε σημείωμα εμφάνισης και στάλθηκε και ηλεκτρονικό μήνυμα, ή και ότι υπήρξε, αλλά είναι δικαιολογημένη, καθότι δεν υπήρξε κατάλληλη συνεννόηση με την άλλη πλευρά ως προς τον τρόπο εμφάνισης, θεωρώντας τους χειρισμούς της άλλης πλευράς «δεξιοτεχνικούς». Επίσης, επειδή η υπόθεση ήταν ορισμένη «για επίδοση», εκλήφθηκε πως ήταν τυπική εμφάνιση, για να ελεγχθεί από το Δικαστήριο η επίδοση. Ο μάρτυρας επιχειρηματολογεί στη μαρτυρία του ή εκφέρει απόψεις για νομικά θέματα.
9. Οι Καθ’ ων η αίτηση ενίστανται στην αίτηση, αναφέροντας πως η αίτηση έγινε με βάση ΚΠΔ που δεν έχουν εφαρμογή. Έπειτα, έχει καταστεί χωρίς αντικείμενο, εφόσον ο πλειστηριασμός ακυρώθηκε και δεν έγινε την 24.11.2023. Έγινε καταχρηστικά, μετά την απόρριψη της αίτησης της Αιτήτριας για έκδοση προνομιακού εντάλματος, καλώντας το Δικαστήριο να ενεργήσει ως Εφετείο του εαυτού του. Παράλληλα, δεν παραβιάστηκε κάποιο δικαίωμα, απλώς η Αιτήτρια προσπαθεί, καταχρηστικά, να διορθώσει δική της παράλειψη και λάθος, ως προς την εμφάνιση, που έπρεπε να γίνει την 29.09.2023. Επί της ουσίας, είναι η θέση των Καθ’ ων η αίτηση πως δεν μπορεί να παραμεριστεί μια απόφαση ακύρωσης πλειστηριασμού και να αναβιώσει ο πλειστηριασμός αναδρομικά, και να μάλιστα να γίνει χωρίς ακρόαση των Καθ’ ων η αίτηση. Επισημαίνεται, επίσης, σύγχυση και αντίφαση της Αιτήτριας, η οποία, από τη μια, ανέφερε πως θα έπρεπε να καταχωρίσει ένσταση μέχρι την 29.09.2023, από την άλλη ότι δεν θα έπρεπε γιατί η Έφεση ήταν ορισμένη για έλεγχο της επίδοσης. Θεωρούν, οι Καθ’ ων η αίτηση, πως δεν συντρέχουν λόγοι παραμερισμού της απόφασης. Και η ένσταση υποστηρίζεται με μαρτυρία από την Καθ’ ης η αίτηση 1, η οποία βασικά επαναλαμβάνει τους λόγους ένστασης.
10. Η πλευρά της Αιτήτριας, μετά την ένσταση, καταχώρισε συμπληρωματική ένορκη δήλωση, θίγοντας πως η ένσταση στην αίτησή της δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, καθότι οι οδηγίες του Δικαστηρίου ήταν να καταχωριστεί μέχρι την 22.09.2023 ώρα 12:00, και εκείνη καταχωρίστηκε την 22.09.2023 ώρα 17:09, ώστε να θεωρείται καταχωρισθείσα εκπρόθεσμα. Επίσης, δεν είχαν ενημερώσει την Αιτήτρια για την καταχώριση της ένστασής της, με κίνδυνο να χάσει την προθεσμία για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης. Επίσης, ο μάρτυρας, επιχειρηματολογεί σχετικά με τη νομική ορθότητα και την επάρκεια της ένστασης.
11. Η ακρόαση της αίτησης έγινε στη βάση των λόγων και των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση και την ένσταση, αντίστοιχα, και στη μαρτυρία που συνοδεύει την καθεμία. Οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν, επιχειρηματολογώντας υπέρ της μιας ή της άλλης θέσης. Είναι σε γνώση του Δικαστηρίου ό,τι αναφέρθηκε, στην ολοκληρωμένη του μορφή, ακόμα κι αν δεν γίνεται αυτούσια, ειδική ή λεπτομερής αναφορά.
12. Για το ένδικο μέσο της Έφεσης, που υποβάλλεται με βάση το άρθρο 44Γ § 3 Ν.9/65, όπως και για οποιαδήποτε Έφεση με βάση τον εν λόγω νόμο, εφόσον δεν προβλέπεται διαφορετικά, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 51 Ν.9/65, εφαρμόζονται αναλογικά τα άρθρα 80 και 81 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση Νόμου) Κεφ.224 και οι σχετικοί με αυτό το κεφάλαιο Κανονισμοί.
13. Η προβλεπόμενη, από τον νόμο, τήρηση των αναλογιών στην εφαρμογή του συγκεκριμένου νομικού κεφαλαίου σημαίνει τη δυνατότητα διαμόρφωσης της διαδικασίας, στον αναγκαίο βαθμό, για να συνάδει με τις ανάγκες της περίπτωσης.
14. Με βάση τους περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Διαδικαστικούς Κανονισμούς, και ειδικότερα τον Κ5.1, όλες οι εφέσεις και οι αιτήσεις με βάση τον νόμο, γίνονται δια κλήσεως, με βάση τον προβλεπόμενο Τύπο 2, και υποστηρίζονται από ένορκη δήλωση ή ένορκες δηλώσεις.
15. Η υπό εξέταση αίτηση της Αιτήτριας είναι όντως λανθασμένη όσον αφορά τον τύπο της. Με δεδομένο, όμως, ότι δεν επηρεάστηκε η διαδικασία ακρόασης, λόγω του λάθους αυτού της Αιτήτριας, και το Δικαστήριο έχει την ίδια πληροφορία που θα είχε εάν καταχωρίζονταν ο ορθός τύπος αίτησης, η παρατυπία αυτή θεωρείται από το Δικαστήριο πως έχει θεραπευτεί.
16. Αντίστοιχα, η ένσταση των Καθ’ ων η αίτηση, που καταχωρίστηκε με λίγη καθυστέρηση, εν τέλει, δεν επηρέασε τη διαδικασία ακρόασης της αίτησης, που έγινε, βάσει αυτής. Δεν υφίσταται λόγος να μην ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο, ενώ και η πλευρά της Αιτήτριας έχει ήδη λάβει την επιείκεια του Δικαστηρίου όσον αφορά την από μέρους της τήρηση της διαδικασίας της αίτησης. Ο χρόνος καταχώρισης της ένστασης επεκτείνεται μέχρι την καταχώρισή της και θεωρείται εμπρόθεσμη.
17. Όπως ορθά ανέφερε η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση, το Δικαστήριο δεν είναι εφικτό να ενεργεί ως Εφετείο του εαυτού του και η πλευρά της Αιτήτριας, μεταξύ άλλων, εκφράζει πως το Δικαστήριο βασικά εφάρμοσε άγνωστη διαδικασία, που πρέπει να ακυρωθεί. Κατ’ ακρίβεια, καταλογίζει λάθη σε όλους, στην πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση, στο Δικαστήριο, ακόμα και στο Ανώτατο Δικαστήριο, που απέρριψε την αίτησή της, απόφαση με την οποία, επίσης, διαφωνεί.
18. Εκθέτοντας και επεξηγώντας τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, στον βαθμό που φαίνεται να χρειάζεται, το Δικαστήριο δεν πράττει κατ’ ανάγκη ως Εφετείο του εαυτού του. Εξάλλου, κάθε Δικαστήριο, έχει εγγενή εξουσία αλλά και καθήκον να διορθώνει τυχόν λάθη ως προς τη διαδικασία, εάν και όταν διαπιστώνονται, χωρίς αυτό να σημαίνει, και τότε, πως ενεργεί ως Εφετείο του εαυτού του.
19. Μιλώντας, λοιπόν, πάντοτε για τους Κανονισμούς που εφαρμόζονται, ο Κ.8 προβλέπει πως η ημερομηνία κατά την οποία ορίζεται η Έφεση ή η αίτηση για ακρόαση δεν μπορεί να απέχει χρονικά λιγότερο από 21 ημέρες από την καταχώριση, ώστε να δίδεται ο χρόνος για την επίδοση, σύμφωνα με τον Κ.9 και για την καταχώριση τυχόν ένστασης, με βάση τον Κ.10 (το αργότερο 14 ημέρες από την επίδοση).
20. Εξ αυτών των ρυθμίσεων, εάν ο ενυπόθηκος πιστωτής δεν αναγγέλλει τον πλειστηριασμό σε μία αρκούντως μακρινή ημερομηνία, ώστε το δικαίωμα Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3 Ν.9/65, μέχρι την εξάντληση του προβλεπόμενου χρόνου Έφεσης, να μπορεί να ασκηθεί, παράλληλα αφήνοντας και στο Δικαστήριο επαρκή χρόνο εκδίκασης της Έφεσης, δύο τινά μπορούν να συμβούν: είτε να εφαρμοστούν αυτές οι προβλεπόμενες προθεσμίες, αδιάφορα από πότε είναι ορισμένος ο πλειστηριασμός (που μπορεί ενδεχομένως να αναστέλλεται με προσωρινό απαγορευτικό διάταγμα), είτε να διαμορφώνονται ανάλογα οι προθεσμίες, προκειμένου να μπορέσει να γίνει η εκδίκαση της Έφεσης και να εκδοθεί και δικαστική απόφαση πριν από την ημερομηνία του πλειστηριασμού.
21. Αν και συνηθέστερα, στην πράξη, υπάρχει συγκατάθεση όλων στο να ακολουθείται η δεύτερη οδός, θα πρέπει να λεχθεί πως το Δικαστήριο δεν είναι υποχρεωμένο, από οπουδήποτε, να αποφασίζει Εφέσεις πριν από την οποιαδήποτε ημερομηνία φέρεται ως ημερομηνία εκτέλεσης της προσβαλλόμενης πράξης, δηλαδή πριν από την ημερομηνία του πλειστηριασμού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι καν εφικτό το τελευταίο, με τρόπο που να διασφαλίσει το δίκαιο της διαδικασίας, εάν το εναπομείναν χρονικό διάστημα, από την καταχώριση της Έφεσης μέχρι την ημερομηνία του πλειστηριασμού, είναι πολύ λιγότερες και από τις ημέρες που προβλέπει ο Κ.8.
22. Στην προκειμένη περίπτωση, η Έφεση καταχωρίστηκε την 11.09.2023, για πλειστηριασμό που ήταν ορισμένος την 24.11.2023. Υπήρχε χρόνος, εντός του οποίου θα μπορούσε να εκδικαστεί. Η Έφεση θα μπορούσε να οριστεί απευθείας από το Πρωτοκολλητείο οποτεδήποτε μετά από τις 21 ημέρες, λαμβανομένων υπόψη, πρόσθετα, του χρόνου που χρειάζεται για την επίδοση αλλά και της προθεσμίας επίδοσης (επιπλέον χρονική παράμετρος τουλάχιστον 21 ημέρες πριν από τη δικάσιμο), και κατά την ημερομηνία που θα είχε οριστεί για ακρόαση, να υπάρχει καταχωρισμένη και τυχόν ένσταση, και το Δικαστήριο να προχωρήσει να εξετάσει την υπόθεση. Η Έφεση ορίστηκε, όμως, την 19.09.2023, για να καθορίσει το Δικαστήριο τα ανάλογα χρονοδιαγράμματα, έχοντας υπόψη τη φύση της υπόθεσης.
23. Το Δικαστήριο, κατά την 19.09.2023, που τέθηκε ενώπιον του η υπόθεση, είχε τις εξής επιλογές, με δεδομένο ότι δεν είχε ήδη δρομολογηθεί η επίδοσή της και θα προωθούνταν: είτε να ορίσει απευθείας για Ακρόαση την Έφεση σε μια πιο μακρινή ημερομηνία, με οδηγίες ως προς την επίδοση να γίνει μέχρι συγκεκριμένη ημέρα, που να απέχει χρονικά 21 ημέρες από την ακρόαση (άρα, να εφαρμόσει απευθείας τις προβλεπόμενες προθεσμίες), είτε να ορίσει την Έφεση για επίδοση σε πιο σύντομη ημερομηνία, για να υπάρξει πρώτα εμφάνιση (εάν θα υπάρξει), και να καθοριστεί τότε, σε συνεννόηση με τις δύο πλευρές, το χρονοδιάγραμμα ακρόασης της υπόθεσης, που ενδεχομένως να χρειάζονταν να ήταν σε πιο σύντομη ημερομηνία, ή και να μην χρειάζονταν καθόλου.
24. Λόγω της φύσης της υπόθεσης και της ημερομηνίας του πλειστηριασμού, η υπόθεση ορίστηκε από το Δικαστήριο για επίδοση την 29.09.2023 (return of the summons). Κατά την 29.09.2023, εάν εμφανίζονταν η Αιτήτρια ενώπιον του Δικαστηρίου, ως άλλωστε κλήθηκε να πράξει, η υπόθεση ίσως να ορίζονταν για ακρόαση (hearing of the matter), εάν εκείνη ήταν η ανάγκη. Εάν τότε δεν είχε καταχωριστεί στο μεταξύ ένσταση, με δεδομένη την επίδοση από την 20.09.2023 αλλά τη μη συμπλήρωση της προβλεπόμενης προθεσμίας, λαμβάνοντας υπόψη σχετικό αίτημα και τα διαθέσιμα χρονοδιαγράμματα, θα μπορούσε να δοθεί, στο μεταξύ, τέτοιος ικανός χρόνος για την ένσταση, ώστε να μπορεί να διεξαχθεί η ακρόαση της υπόθεσης κατά την ημερομηνία που θα ορίζονταν για τον σκοπό αυτό.
25. Η εφεσίβλητη Αιτήτρια είχε καταχωρίσει σημείωμα εμφάνισης στον ηλεκτρονικό φάκελο της υπόθεσης την 27.09.2023, όμως θα έπρεπε να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την 29.09.2023, που ήταν ορισμένη ενώπιον του Δικαστηρίου η Έφεση, ως κλήθηκε να πράξει. Ειδικότερα, στην κλήση που περιλήφθηκε στην Έφεση που της επιδόθηκε δεν γίνονταν αναφορά πως η εμφάνιση για την οποία κλήθηκε μπορεί να διενεργηθεί με την καταχώριση σημειώματος εμφάνισης. Η Αιτήτρια κλήθηκε να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου σε συγκεκριμένη ημέρα και ώρα. Εξάλλου, και η καταχώριση σημειώματος εμφάνισης σε μια υπόθεση δεν σημαίνει και την εμφάνιση ενώπιον του Δικαστηρίου, κατά τον χρόνο που είναι ορισμένη η υπόθεση. Η πεποίθηση της πλευράς της Αιτήτριας πως, επειδή καταχώρισε σημείωμα εμφάνισης στον φάκελος της διαδικασίας, δεν θα έπρεπε να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την 29.09.2023 είναι λανθασμένη.
26. Σύμφωνα με τον Κ.11.1 (η έμφαση πρόσθετη):
«11.-(1) Where any of the parties to a summons fail to attend, whether upon the return of the summons, or at any time fixed for hearing or further hearing of the matter, the Court may proceed ex parte, if, considering the nature of the case, the Court thinks it expedient so to do.»
27. Κατά την 29.09.2023, ημερομηνία που η υπόθεση ήταν ορισμένη ενώπιον του Δικαστηρίου, η Αιτήτρια δεν εμφανίστηκε (failed to attend). Αυτή η διαπίστωση έγινε κατόπιν ελέγχου της ένορκης δήλωσης επίδοσης, δια της οποίας βεβαιώνονταν από τον δικαστικό επιδότη πως έγινε τέτοια επίδοση. Δεν υπήρξε ένδειξη ότι το Δικαστήριο πρέπει να αγνοήσει τη μαρτυρία του δικαστικού επιδότη ή να τη θεωρήσει ελλιπή, επειδή το τεκμήριο στην ένορκη του δήλωση δεν αναρτήθηκε ολόκληρο στο i-justice. Η επίδοση, ως γεγονός, έγινε, μαρτυρήθηκε δεόντως, και αναγνωρίστηκε άλλωστε από την Αιτήτρια, με την καταχώριση ενός σημειώματος για την εμφάνισή της.
28. Η ουσία της όλης υπόθεσης, πέραν των όσων η πλευρά της Αιτήτριας επιθυμεί να αναδείξει ως ουσιαστικά (χωρίς να είναι), είναι πως δεν υπήρξε εμφάνιση από την πλευρά της Αιτήτριας, κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία, με έναν τρόπο που να μπορεί να θεωρηθεί κανονική εμφάνιση (attendance), υπό τις περιστάσεις. Αυτή η συνθήκη συνδέεται με τον τρόπο εφαρμογής της ηλεκτρονικής δικαιοσύνης στο παρόν στάδιο.
29. Κατά τον χρόνο στον οποίο αναφερόμαστε, ήταν σε ισχύ δύο διαδικαστικοί κανονισμοί σχετικοί με την ηλεκτρονική δικαιοσύνη. Ο περί Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης (Ηλεκτρονική Επικοινωνία) Διαδικαστικός Κανονισμός 16/2021 και οι περί Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης (Ηλεκτρονική Καταχώριση) Διαδικαστικοί Κανονισμοί ως τροποποιήθηκαν μέχρι το 2023. Αμφότεροι θεσπίστηκαν μετά από το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19 και τις τότε ιδιάζουσες συνθήκες που είχαν ήδη επιβάλει συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας, αφήνοντας στη δικαστηριακή πρακτική χρήσιμα εργαλεία. Εργαλεία που όμως θα πρέπει να χρησιμοποιούνται χωρίς να αναιρείται η ισχύουσα διαδικασία και χωρίς να επηρεάζεται ο ορθός νομικός και δικονομικός χειρισμός της κάθε υπόθεσης.
30. Αυτό προβλέπει και ο Κ.1 του περί Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης (Ηλεκτρονική Επικοινωνία) Διαδικαστικού Κανονισμού. Τηρουμένου αυτού, και της ύπαρξης συναίνεσης, μπορεί, με βάση τον Κ.2, να υποβληθεί στο Δικαστήριο αίτημα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, σε ηλεκτρονική διεύθυνση που ανακοινώνεται από το Πρωτοκολλητείο, τουλάχιστον δύο εργάσιμες ημέρες πριν από τη δικάσιμο, με κοινοποίηση προς τα άλλα μέρη, και εισήγηση για τα έξοδα. Αντίστοιχα, το Δικαστήριο, με βάση τον Κ.3, μπορεί (χωρίς να υποχρεούται) να επικοινωνήσει ή να δώσει οδηγίες μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στις γνωστές στο Πρωτοκολλητείο ηλεκτρονικές διευθύνσεις, και ο διάδικος να επιβεβαιώσει τη λήψη τους.
31. Με βάση τον Κ.4, οποιοδήποτε αίτημα υποβάλλεται κατά παράβαση των προνοιών του εν λόγω Διαδικαστικού Κανονισμού, δεν λαμβάνεται υπόψη, οπότε τα μέρη πρέπει να εμφανίζονται ενώπιον του Δικαστηρίου στην ημερομηνία κατά την οποία είναι ορισμένη η υπόθεση, χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω οδηγία προς τούτο.
32. Με βάση τον Κ.5, το Δικαστήριο επιλαμβάνεται αιτήματος από διάδικο και δίνει τις ανάλογες οδηγίες, μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος ή μέσω του αναρτώμενου, φυσικά και ηλεκτρονικά, πινακίου, τουλάχιστον μία ημέρα πριν από την ημερομηνία κατά την οποία είναι ορισμένη η υπόθεση ενώπιον του.
33. Με βάση τον Κ.7, ο εν λόγω Διαδικαστικός Κανονισμός δεν αναιρεί την υποχρέωση των διαδίκων να εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου εάν τους δοθούν οδηγίες προς τούτο από το Δικαστήριο, ή το Δικαστήριο δεν ανταποκριθεί σε αίτημά τους το οποίο υπέβαλαν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ή οι οδηγίες του Δικαστηρίου δεν αναρτήθηκαν στο πινάκιο.
34. Ο δικηγόρος της Αιτήτριας εξέφρασε την άποψη πως άλλο είναι η ηλεκτρονική επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη διεύθυνση που ανακοινώνεται μέσω του Πρωτοκολλητείου και άλλο είναι η επικοινωνία μέσω του συστήματος ηλεκτρονικής καταχώρισης. Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι κάτι διαφορετικό, κατά τρόπο που να σημαίνει πως η καταχώριση ηλεκτρονικής επικοινωνίας στο σύστημα ηλεκτρονικής καταχώρισης σημαίνει και εμφάνιση ενώπιον Δικαστηρίου, διαφορετικά από ό,τι προβλέπεται σε οποιονδήποτε άλλο διαδικαστικό κανονισμό. Καταρχάς, δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο με τους περί Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης (Ηλεκτρονική Καταχώριση) Διαδικαστικούς Κανονισμούς. Πέρα από οποιαδήποτε θεωρία, με το σύστημα ηλεκτρονικής καταχώρισης, που ρυθμίζονταν κατά τον ουσιώδη χρόνο από τους περί Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης (Ηλεκτρονική Καταχώριση) Διαδικαστικούς Κανονισμούς, διευκολύνθηκε και η ηλεκτρονική επικοινωνία, με το να γίνεται πλέον απευθείας μέσω του συστήματος επικοινωνίας που είναι ενσωματωμένο στο σύστημα ηλεκτρονικής καταχώρισης, αντί μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (όπου χρειάζονταν μετέπειτα εκτύπωση της ηλεκτρονικής επικοινωνίας και καταχώρισής της στον φυσικό φάκελο της υπόθεσης).
35. Υπήρξε εξ αρχής ελαστικότητα στην εφαρμογή των εν λόγω διαδικαστικών κανονισμών, που μαζί εισήγαγαν κάτι καινούριο. Μέχρι τουλάχιστον να υπάρξει εξοικείωση με τη χρήση τους. Δεν θα πρέπει, όμως, η χρήση τους να απολήγει, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, σε αρνητικό επηρεασμό της δικαστικής διαδικασίας ή και των δικαιωμάτων οποιουδήποτε διάδικου, ή ακόμα και του ρόλου του Δικαστηρίου, ως το μόνο που αποφασίζει αιτήματα των διαδίκων.
36. Η πλευρά της Αιτήτριας απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα, μέσω του συστήματος ηλεκτρονικής επικοινωνίας, που είναι ενσωματωμένο στο σύστημα ηλεκτρονικής καταχώρισης i-justice. Στάλθηκε την 27.09.2023 ώρα 15:38, για υπόθεση που ήταν ορισμένη την 29.09.2023 ώρα 08:30. Παρακάμπτεται επί του παρόντος το θέμα του χρόνου, που δεν ήταν ακριβώς τουλάχιστον δύο εργάσιμες ημέρες προηγουμένως. Εάν συναινούσε η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση στο να εμφανιστούν τα μέρη με ηλεκτρονική επικοινωνία, και μετείχε σ’ αυτήν, και το Δικαστήριο δεν είχε ζητήσει προηγουμένως η εμφάνιση να γίνει με φυσική παρουσία, θα μπορούσε να επιληφθεί της υπόθεσης με βάση την ηλεκτρονική επικοινωνία, όπως συμβαίνει στις υποθέσεις που διεξάγονται με τον τρόπο αυτό, καθημερινά.
37. Δεν περατώνεται, όμως, η εμφάνιση στο Δικαστήριο με το να αποσταλεί ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, ανεξαρτήτως όλων των άλλων παραμέτρων της διαδικασίας. Η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση δεν ανταποκρίθηκε στην ηλεκτρονική επικοινωνία. Συνεπώς, το Δικαστήριο δεν είχε τη δυνατότητα να επιληφθεί της υπόθεσης με βάση την ηλεκτρονική επικοινωνία ή να θεωρήσει πως το ηλεκτρονικό μήνυμα που απέστειλε ο δικηγόρος της Αιτήτριας ήταν εμφάνιση. Συναφώς, δεν ανακοίνωσε και κάποιαν απόφασή του επί του αιτήματος της Αιτήτριας μέχρι την προηγούμενη ημέρα. Με βάση τους Κ.5 και Κ.7, σε τέτοια περίπτωση, θα έπρεπε η εμφάνιση να γίνει με φυσική παρουσία, δηλαδή κανονικά, την 29.09.2023 ώρα 08:30.
38. Η πλευρά της Αιτήτριας παρέλειψε να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την 29.09.2023, αρκούμενη στο ηλεκτρονικό μήνυμα που απέστειλε την 27.09.2023, συγχέοντας, όπως προκύπτει και από τα όσα αναφέρθηκαν, την εμφάνιση ενώπιον Δικαστηρίου με τη βοηθητική χρήση των ηλεκτρονικών μέσων, με τη διαδικτυακή εκδίκαση μιας υπόθεσης. Η τελευταία, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει θεσμοθετηθεί στο εγχώριο δίκαιο, και δεν μπορεί να υπάρξει ταύτιση του συστήματος ηλεκτρονικής καταχώρισης, που παρέχει και δυνατότητα ηλεκτρονικής επικοινωνίας με το Δικαστήριο, με εκείνη τη διαδικασία.
39. Δεν ήταν υποχρεωμένη, η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση, να εξηγήσει γιατί δεν επιθυμεί να διενεργήσει την εμφάνισή της μέσω ηλεκτρονικής επικοινωνίας. Αυτό ασχέτως εάν η εμφάνιση με ηλεκτρονική επικοινωνία, στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα διευκόλυνε την Αιτήτρια ή και το Δικαστήριο. Οποιοιδήποτε λόγοι και να υπήρχαν πίσω από την απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση να εμφανιστούν με φυσική παρουσία, δεν θα μπορούσαν να μην είναι σεβαστοί, ούτε το Δικαστήριο θα έμπαινε στη διαδικασία να τους κρίνει, ως «δεξιοτεχνικούς» ή κακοπροαίρετους ή άλλως πώς. Η πλευρά της Αιτήτριας θα έπρεπε να ήταν έτοιμη να τους αντιμετωπίσει, με εμφάνιση ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την 29.09.2023. Όπως και το Δικαστήριο, ήταν υποχρεωμένο να δεχθεί την εμφάνιση της πλευράς των Καθ’ ων η αίτηση ενώπιον του κατά την 29.09.2023. Με κάθε σεβασμό, για το Δικαστήριο, δεν θα ήταν επιτρεπτό να εκδιώξει τον δικηγόρο των Καθ’ ων η αίτηση που εμφανίστηκε ενώπιον του κατά την 29.09.2023, που ήταν ορισμένη η υπόθεση, παραπέμποντάς τον να στείλει κι αυτός ηλεκτρονικό μήνυμα. Ούτε θα μπορούσε να διεξαχθεί η διαδικασία την 29.09.2023 με τη μία πλευρά να εμφανίζεται δια ζώσης και την άλλη να μην παρίσταται, θεωρώντας πως εμφανίστηκε με ηλεκτρονικό μήνυμα την 27.09.2023, ιδίως εάν υπήρχε και εναντίωση σε έναν τέτοιο χειρισμό, λόγω της απουσίας προηγούμενης συνεννόησης αναμεταξύ των δικηγόρων και διαφορετικών αιτημάτων τους σχετικά με την υπόθεση.
40. Τυχαίνει, σε ορισμένες περιπτώσεις, να εμφανίζεται ενώπιον του Δικαστηρίου η μια πλευρά, αλλά όχι η άλλη, και να υποβάλλονται αιτήματα για απόρριψη της υπόθεσης ή για έκδοσης απόφασης, αντίστοιχα. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, το Δικαστήριο, που σε κάθε περίπτωση πρέπει να ενεργεί αμερόληπτα, δεν διακόπτει τις εργασίες του, σπεύδοντας να εντοπίσει και να ειδοποιήσει τον διάδικο ή τον δικηγόρο του που παραλείπει να εμφανιστεί, για να αποτραπεί μια προβλεπόμενη στους διαδικαστικούς κανονισμούς εξέλιξη, και δη εν αγνοία ή ακόμα και χωρίς τη βούληση της πλευράς που εμφανίζεται κανονικά. Αναμένεται, βεβαίως, να υπάρχει συνεννόηση, για να συντονίζονται οι εμφανίσεις, ως προς τον τρόπο ή την ώρα, και να μην αναλώνεται ο δικαστικός χρόνος ή και να απασχολείται το Δικαστήριο για τον σκοπό αυτό, οποτεδήποτε.
41. Κατά την 29.09.2023, δόθηκε περισσότερος χρόνος, μέχρι την 10:30, που ήταν η προγραμματισμένη ώρα ολοκλήρωσης των πρώτων εμφανίσεων, για να υπάρξει τυχόν εμφάνιση και της πλευράς της Αιτήτριας. Τι ενέργειες θα έκανε ή δεν θα έκανε η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση ή η πλευρά της Αιτήτριας, στον χρόνο που θα μεσολαβούσε, εάν θα γίνονταν προσπάθεια επικοινωνίας, από ποιον προς ποιον, και τι θα ειπωθεί ή θα εννοηθεί, δεν είναι θέματα στα οποία θα μπορούσε να υπεισέλθει το Δικαστήριο.
42. Εν τέλει, μέχρι και την 10:32, δεν υπήρξε εμφάνιση της Αιτήτριας και υπήρξε αίτημα της άλλης πλευράς για εξέταση της Έφεσης. Με βάση τον Κ.11.1, το Δικαστήριο μπορούσε να προχωρήσει, εξετάζοντας την υπόθεση των Καθ’ ων η αίτηση. Δεν συνέτρεχε λόγος απόρριψης αυτού του αιτήματός τους. Έπειτα, ελέγχθηκε προηγουμένως ότι δεν υπήρχαν καταχωρισμένοι λόγοι ένστασης, για να ληφθούν υπόψη, κατά την εξέταση. Λήφθηκε υπόψη και η φύση της υπόθεσης. Η εξέταση, που έγινε με βάση τη μαρτυρία που συνοδεύει την Έφεση, που ήταν αναντίλεκτη, οδήγησε σε παραμερισμό της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», με βάση τα ενώπιον του Δικαστηρίου δεδομένα, ως παρουσιάστηκαν από την πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση.
43. Ως προς την παράλειψη της Αιτήτριας να εμφανιστεί, από όσα αναφέρθηκαν, δεν φαίνεται να υπήρχε αντικειμενική δυσκολία εμφάνισης ή λόγος που να αποτρέπει τη φυσική παρουσία των δικηγόρων της Αιτήτριας στο Δικαστήριο. Η παράλειψή της οφείλεται περισσότερο σε λανθασμένη εντύπωση των δικηγόρων της, που κυριάρχησε, σχετικά με τη λειτουργία της ηλεκτρονικής επικοινωνίας για σκοπούς διενέργειας εμφανίσεων στο Δικαστήριο ή και την παρανόηση της σημασίας της εμφάνισης ενώπιον του Δικαστηρίου. Πού ερείδεται αυτή η εντύπωση, από όλα όσα ανέφερε ο κύριος Πανάγος, δεν διερευνάται, προκειμένου να δικαιολογηθεί η παράλειψη. Ούτε εάν είχε μια κατά τα λοιπά εκλογικευμένη διάσταση, που απαντά σε ενέργειες που μπορεί να έχουν εκληφθεί, με τον χρόνο ή με τη συνήθεια, από τον ίδιο, ως κανονικές.
44. Είναι χρήσιμο να αναφερθεί πως, η σύγχρονη δυνατότητα των εξ αποστάσεως εμφανίσεων στο Δικαστήριο, με ηλεκτρονικά μέσα, με εκ των πραγμάτων μη άμεση, ετεροχρονισμένη και γραπτή επικοινωνία, πέρα από τα διάφορα οφέλη που προσφέρει, χρειάζεται και την ανάλογη προσοχή. Δεν έχει καταργήσει είτε τις εμφανίσεις ενώπιον Δικαστηρίου και την ενώπιον του ̶ διακριτή ̶ διαδικασία, είτε τις εκφάνσεις της δεοντολογίας που συνδέονται με την εμφάνιση ενώπιον Δικαστηρίου.
45. Η παράλειψη της Αιτήτριας να εμφανιστεί κανονικά, την οποία ασφαλώς θα πρέπει να αποδεχθεί, ως τέτοια, ως κάτι που απλώς μπορεί να συμβεί, χωρίς να δίδονται σ’ αυτήν υπερβολικές διαστάσεις που να εκτροχιάζουν και τις αντιδράσεις, αν και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, για τους λόγους που εξηγήθηκαν, προφανώς δεν είναι και ενδεικτική επιλήψιμης αμέλειας ή σκοπιμότητας. Γι’ αυτό, η Αιτήτρια θα μπορούσε απλώς να ζητήσει από το Δικαστήριο την προβλεπόμενη θεραπεία.
46. Από όλες τις δικονομικές διατάξεις που περιλήφθηκαν στην αίτηση της Αιτήτριας, σχετική είναι αυτή του Κ.11.2. Από όσα ζητά η Αιτήτρια, συνάγεται πως η ανάγκη της είναι απλώς για επανεξέταση της Έφεσης. Σύμφωνα με τον Κ.11.2:
«(2) Where the Court has proceeded ex parte, such proceeding shall not in any manner be reconsidered by the Court, unless the Court shall be satisfied that the party failing to attend was not guilty of wilful delay or negligence; and in such case the costs occasioned by his non-attendance shall be in the discretion of the Court, which may fix the same at the time, and direct them to be paid by the party before he shall be permitted to have such proceeding reconsidered, or make such other order as to such costs as the Court thinks just.»
47. Θα μπορούσε, η πλευρά της Αιτήτριας, να ζητήσει αμεσότερα την επανεξέταση της Έφεσης, εξηγώντας την παράλειψη εμφάνισης, ότι οφείλεται σε έλλειψη συνεννόησης με τον δικηγόρο της άλλης πλευράς, ως προς τον τρόπο εμφάνισης ενώπιον του Δικαστηρίου, και ότι βασικά δεν υπήρχε πρόθεση μη εμφάνισης.
48. Από την άλλη, η καθυστέρηση στην καταχώριση της υπό εξέταση αίτησης, που προτάσσει η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση, δεν είναι υπέρμετρη, ώστε να αποστερήσει, από μόνη της, τη δυνατότητα εξέτασής της. Περιορίζεται σε κάποιες ημέρες. Επιπλέον, επεξηγείται επαρκώς η χρήση των ημερών που μεσολάβησαν από την 29.09.2023 μέχρι την υποβολή της αίτησης, ακόμα κι αν δεν ήταν η ορθή χρήση. Δεν ήταν πάντως ενδεικτική αδιαφορίας ή αδράνειας ή περιφρόνησης δικαιωμάτων των Καθ’ ων η αίτηση. Επίσης, δεν διαφαίνεται κατάχρηση της διαδικασίας, εκ της μη άμεσης χρήσης του προβλεπόμενου και ορθού ένδικου διαβήματος.
49. Όπως προαναφέρθηκε, με βάση τον Κ.11.2, δίδεται η δυνατότητα στο Δικαστήριο να επανεξετάσει την Έφεση, σε περίπτωση που η παράλειψη εμφάνισης δεν οφείλεται σε ηθελημένη καθυστέρηση ή σε αμέλεια. Κατ’ αναλογία με ό,τι ισχύει γενικότερα στις αρχές παραμερισμού δικαστικών αποφάσεων που εφαρμόζονται με βάση άλλες διατάξεις, σε άλλες διαδικασίες, η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται για να εφαρμοστεί μια εξαίρεση στον κανόνα της τελεσιδικίας. Άρα, προσθέτει στο ισοζύγιο εάν παράλληλα η επανεξέταση είναι πιθανόν να οδηγήσει στην επιτυχία της Έφεσης και δεν είναι μια άσκοπη ενέργεια, για να ικανοποιηθεί απλώς η ανάγκη να αρθεί κάποιο στίγμα που εκλαμβάνει το μέρος που παρέλειψε να εμφανιστεί πως υπάρχει στην παράλειψή του.
50. Η Αιτήτρια δίδει αρκετούς λόγους επί της ουσίας της Έφεσης, που δημιουργούν, ανάλογα, καλή βάση για ένσταση στην Έφεση και επαρκείς πιθανότητες επιτυχίας της. Δεν απαντήθηκαν, αντίστοιχα, από την πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση. Αυτοί οι λόγοι, περιλαμβανομένων των όσων έχουν εκτεθεί αναφορικά με τη δικαιοδοσία ή το παραδεκτό της Έφεσης ή την ορθότητα της διαδικασίας, θα μπορούσαν να εξεταστούν κατά την εκδίκαση της Έφεσης, δίδοντας πρώτα στην Αιτήτρια δικαίωμα και χρόνο καταχώρισης ένστασης, για να ακουστεί. Δεν εξετάζονται στο πλαίσιο αυτής της αίτησης της Αιτήτριας και γι’ αυτό η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση, έχοντας υπόψη και το πλούσιο περιεχόμενο της αίτησης της Αιτήτριας, διατύπωσε σχετικό λόγο ένστασης.
51. Εκφράστηκε κοινά ο προβληματισμός πως μπορεί να μην είναι εφικτή η αναβίωση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», κατ’ επέκταση η επανεξέταση της Έφεσης, επειδή παρήλθε, εκ των πραγμάτων, η ημερομηνία κατά την οποία είχε αναγγελθεί ο πλειστηριασμός. Αυτή, όμως, η θέση δεν βασίζεται κάπου, συγκεκριμένα.
52. Εάν παραμεριστεί η απόφαση ημερομηνίας 29.09.2023, η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» που εκδόθηκε από την Αιτήτρια την 27.07.2023 θα θεωρείται πως δεν είχε παραμεριστεί από το Δικαστήριο, και ότι ισχύει και έχει εκτελεστότητα. Θα έχει απλώς παρέλθει η ημερομηνία του αναγγελθέντος σ’ αυτήν πλειστηριασμού.
53. Προσβάλλονται κάποιες φορές πράξεις, όπως και εκτελεστές διοικητικές πράξεις, που ορίζουν θετική ενέργεια ή έννομο αποτέλεσμα σε συγκεκριμένο χρόνο. Η άμεση εκτέλεση τους δυνατόν να αναστέλλεται, κατ’ εξαίρεση, εάν θα προκληθεί ανεπανόρθωτη ή δύσκολα επανορθώσιμη βλάβη, μέχρι λ.χ. να αποφασίσει το Δικαστήριο. Η προσωρινή αναστολή εκτέλεσής τους δεν τις καθιστά μη εκτελεστές, πόσω μάλλον άκυρες. Ούτε υποδηλώνεται, εξ αυτής, η αναγκαστική επανάληψή τους, σε περίπτωση αποτυχίας της προσφυγής στο Δικαστήριο, απλώς και μόνον εκ της παρόδου συγκεκριμένης ημερομηνίας.
54. Ο Ν.9/65 δεν περιλαμβάνει γενικά τον θεσμό δικαστικής αναστολής του πλειστηριασμού, για συγκεκριμένο χρόνο και για συγκεκριμένους λόγους, περιλαμβανομένης της εκκρεμοδικίας της Έφεσης. Από την άλλη, όμως, δεν περιορίζει και την αναθεωρητική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου πέραν των όσων εκθέτει στις διατάξεις του.
55. Είναι δυνατόν, πλειστηριασμός που αναγγέλλεται με Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», για οποιονδήποτε λόγο, να μην καταστεί εφικτό να γίνει κατά την ορισμένη ημερομηνία (ακόμα και γιατί θα πρέπει να εκδικαστεί Έφεση, σε χρόνο που να είναι εύλογος) και να πρέπει να προγραμματιστεί σε μία νέα ημερομηνία. Η συνθήκη αυτή, δεν προκύπτει από οπουδήποτε πως επιδρά από μόνη της και στο κύρος της διαδικασίας. Πρόκειται για μια διαδικασία χρονοβόρα, με κόστος.
56. Αντικείμενο της Έφεσης, διαδικαστικά, δεν είναι ο πλειστηριασμός, καθαυτός, αλλά η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ως πράξη, και μέρος της όλης διαδικασίας πλειστηριασμού που ακολουθήθηκε μέχρι και την επίδοσή της. Έπειτα, έχει σημασία, κατά τη γνώμη μου, ο λόγος που παραμερίζεται η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», που συναρτάται και με τον τρόπο και με το διαδικαστικό σημείο από όπου η Αιτήτρια μπορεί ή δεν μπορεί να εκκινήσει ξανά τη διαδικασία του Μέρους VIA του Ν.9/65.
57. Όταν παραμερίζεται η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», στη βάση λόγων Έφεσης που εξετάστηκαν μονομερώς, εν ερημοδικία, όπως στην προκειμένη περίπτωση, και έχουν να κάνουν ακόμα και με την ιδιότητα της Αιτήτριας ως ενυπόθηκου πιστωτή ή και με θεμελιώδεις απαιτήσεις ενεργοποίησης της διαδικασίας του Μέρους VIA, που, ως δεικνύει η Αιτήτρια, μπορεί να μην είναι εν τέλει ορθοί, αλλά την ίδια στιγμή, επηρεάζουν την επανεκκίνηση της διαδικασίας από την Αιτήτρια, η επανεξέταση της Έφεσης είναι ενδεδειγμένη ενέργεια. Για να διαπιστώσει το Δικαστήριο, μέσα από αυτήν, εάν και πού βρίσκεται τυχόν λάθος στις ενέργειες του προσώπου που φέρεται ως ο ενυπόθηκος πιστωτής, μετά από την ακρόασή του, και να δώσει ανάλογες οδηγίες, που τυχόν χρειάζονται.
58. Μπορεί, εξάλλου, η Έφεση, όταν θα πρέπει να επανεξεταστεί, τότε να διακοπεί από τους Καθ’ ων η αίτηση, εάν οι ίδιοι θεωρούν πως δεν έχει πλέον αντικείμενο, επειδή απλώς παρήλθε αναγκαστικά άπρακτη η συγκεκριμένη ημερομηνία πλειστηριασμού που αναγράφονταν στην Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», λόγω των περιστάσεων, ή και συμφωνώντας με την Αιτήτρια οτιδήποτε σχετικά με τη χρήση της διαδικασίας του Μέρους VIA. Σημασία, όμως, δεν έχει, σε αυτό το στάδιο, για τους σκοπούς αυτής της διαδικασίας, το πώς ακριβώς θα περατωθεί η Έφεση, αλλά ότι, σε κάθε περίπτωση, η Αιτήτρια προβάλλει καλούς λόγους ένστασης, που μπορούν να επιτύχουν το επανάνοιγμα της διαδικασίας της Έφεσης, για να ακουστεί.
59. Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, εκδίδεται διάταγμα δια του οποίου παραμερίζεται η απόφαση ημερομηνίας 29.09.2023 και διατάσσεται η επανεξέταση της Έφεσης.
60. Η Αιτήτρια να καταχωρίσει την ένστασή της εντός 14 ημερών από σήμερα.
61. Η Έφεση ορίζεται για Ακρόαση την 21.05.2024 ώρα 08:30.
62. Έχοντας υπόψη τους Κ.11, Κ.12, και επειδή, εξαιτίας της παράλειψης της Αιτήτριας να εμφανιστεί κανονικά στη διαδικασία, που οδήγησε στην έκδοση απόφασης την 29.09.2023, προκλήθηκαν έξοδα στους Καθ’ ων η αίτηση, που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν η Αιτήτρια εμφανίζονταν κανονικά στη διαδικασία, τα έξοδα της Έφεσης και της έκδοσης απόφασης που προέκυψαν μέχρι και την 29.09.2023, καθώς και τα έξοδα αυτής της αίτησης, επιδικάζονται υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Η πληρωμή τους δεν αποτελεί όρο για την επανεξέταση της Έφεσης.
(Υπ.) ………………………
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ