ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Σ. Συμεού, Ε.Δ.
Αίτηση- Έφεση αρ.: 38/24 (i – justice)
Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθήκευσε ως Ακινήτων Νόμο 9/65 και επί τοις αφορώσι τον Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση)Νόμο Κεφ. 224 ως και τις τροποποιήσεις τους
Μεταξύ:
ΝΤΙΝΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ (Α.Δ.Τ ΧΧΧΧΧΧ) από την Πάφο
Αιτητής - Εφεσείοντας
Και
TMEMIS PORTOFOLIO (S1) MANAGEMENT HOLDINGS LIMITED
Αρμενίας 60, 2006. Στρόβολος Λευκωσία
Καθ’ ων η Αίτηση – Εφεσίβλητοι
Ημερομηνία: 09/04/24
Για Αιτητή / Εφεσείοντα: κ. Χαράλαμπος Γ. Σιαηλής
Για Καθ’ ης η Αίτηση/ Εφεσίβλητη: κα. Παφίτη για Α & A.K ΑΙΜΙΛΙΑΝΙΔΗΣ, Κ.ΚΑΤΣΑΡΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα Αυθημερόν)
Με την υπό εξέταση Αίτηση/Έφεση, η οποία προωθείται δυνάμει του Άρθρου 44Γ του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965 (εφεξής ο «Νόμος»), ο Αιτητής - Εφεσείοντας, αξιώνει τις ακόλουθες θεραπείες:
1. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται ο παραμερισμός της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ ημερομηνίας 15/01/24.
2. Διάταγμα του Δικαστηρίου που να ακυρώνει τον σκοπούμενο στην ειδοποίηση Τύπου ΙΑ πλειστηριασμό του ενυπόθηκου ακινήτου ως αυτό περιγράφεται στην επίδικη ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ο οποίος είναι ορισμένος στις 21/06/24 και ώρα 10.00 π.μ. στο ηλεκτρονικό σύστημα πλειστηριασμού www.eauctioh-cy.com ένεκα του παραμερισμού της ως άνω αναφερόμενης ειδοποίησης τύπου ΙΑ.
3. Οποιαδήποτε θεραπεία κρίνει δίκαια το Δικαστήριο υπό τις περιστάσεις.
4. Δικηγορικά έξοδα, έξοδα επίδοσης και Φ.Π.Α.
Λόγοι Έφεσης – Αίτησης
Οι λόγοι έφεσης στη βάση των οποίων ο Αιτητής - Εφεσείοντας αιτείται την ακύρωση της επίδικης ειδοποίησης Τύπου ΙΑ αναφέρονται στο σώμα της Αίτησης - Έφεσης και έχουν ως ακολούθως :
Με τον 1ο λόγο Έφεσης υποστηρίζεται η θέση ότι οι Καθ' ων η Αίτηση, έχουν αποστείλει την επίδικη ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερ. 15/01/24 πριν από την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή, αφού η ειδοποίηση Τύπου Ι ημερ. 21/06/23 δεν έχει δεόντως επιδοθεί καθότι επιδόθηκε κατ’ ευθείαν με ιδιώτη επιδότη χωρίς πρώτα να γίνει προσπάθεια επίδοσης με συστημένη επιστολή μέσω ταχυδρομείου και η οποία να μην είναι εφικτή και συνεπώς δεν ξεκίνησε να μετρά η προθεσμία λόγω της αντικανονικότητας της διαδικασίας.
Με τον 2ο λόγο Έφεσης υποστηρίζεται επίσης η θέση ότι η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερομηνίας 15/01/24 δεν έχει δεόντως επιδοθεί αφού επιδόθηκε κατευθείαν με ιδιώτη επιδότη χωρίς να προηγηθεί πρώτα προσπάθεια επίδοσης με συστημένη επιστολή μέσω ταχυδρομείου η οποία να μην είναι εφικτή.
Με τον 3ο λόγο Έφεσης, υποστηρίζεται η θέση, ότι οι Καθ’ ων η αίτηση είχαν αποστείλει την ειδοποποίηση Τύπου ΙΑ ημερ. 15/01/24 πριν από την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή, αφού δεν κλήθηκε να καταβάλει την πληρωμή προς τον ενυπόθηκο δανειστή, εφόσον με την ειδοποίηση Τύπου Ι κλήθηκε να καταβάλει την πληρωμή «σε οποιοδήποτε υποκατάστημα της Ελληνικής Τράπεζας» και όχι στους Καθ’ ων η Αίτηση- Εφεσίβλητους».
Με τον 4ο λόγο Έφεσης, ο Αιτητής υποστηρίζει ότι η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερομηνίας 15/01/24, δεν έχει επιδοθεί δεόντως σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Αίτηση – Έφεση
Η Αίτηση / Έφεση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του κ. Ντίνου Νεοφύτου ο οποίος είναι ο Εφεσείοντας – Αιτητής και στην οποία αναφέρονται συνοπτικά τα ακόλουθα :
Καταρχήν ο Αιτητής αναφέρει ότι κατά το έτος 2004 είχε ενεγράψει υποθήκη επί του ακινήτου υπ.αρ. 0/ΧΧΧΧ, Φ/ΣΧ/Τεμ. ΧΧ/ΧΧ/Χ, τεμάχιο ΧΧΧ, χωράφι στην ΧΧΧΧΧΧΧΧ της Επαρχίας Πάφου, το όλο μερίδιο με αριθμό 6/ΥΧΧΧΧ/2004 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Πάφου, προς εξασφάλιση πιστωτικών διευκολύνσεων που του είχαν παραχωρηθεί. Στο εν λόγο δάνειο μάλιστα ο Αιτητής αναφέρει ότι ο ίδιος είναι ο πρωτοφειλέτης και ο ενυπόθηκος οφειλέτης ενώ εγγυητής είναι η Ανδριάνα Λεωνίδου. Η υποθήκη σύμφωνα με τον Αιτητή ενεγράφη για το ποσό των Λ.Κ 33.000, δηλαδή 56,383,85 ευρώ, πλέον τόκους. Στην συνέχεια ο Αιτητής αναφέρει ότι την 30/11/23 παρέλαβε από τους Καθ’ ων η Αίτηση – Εφεσίβλητους μέσω ιδιώτη επιδότη την ειδοποίηση Τύπου Ι, η οποία και συνοδευόταν από επισυνημμένη κατάσταση λογαριασμού την οποία μάλιστα επισυνάπτει και ως Τεκμήριο. Από το ταχυδρομείο ισχυρίζεται ο Αιτητής ότι δεν ειδοποιήθηκε για να παραλάβει οτιδήποτε άλλο. Ακολούθως ο Αιτητής αναφέρει ότι περί την 20/02/24 παρέλαβε εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση – Εφεσίβλητων με ιδιώτη επιδότη την ειδοποίηση Τύπου ΙΑ χωρίς και πάλι να έχει ειδοποιηθεί να παραλάβει οτιδήποτε προηγουμένως από το ταχυδρομείο.
Με γνώμονα τα πιο πάνω λεχθέντα, αποτελεί βασικό ισχυρισμό του Αιτητή, ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση – Εφεσίβλητοι θα έπρεπε να αναμένουν προηγουμένως να διαπιστώσουν το κατά πόσο ήταν ανέφικτο να επιδώσουν τις πιο πάνω ειδοποιήσεις μέσω συστημένου ταχυδρομείου και μόνο τότε να προχωρήσουν στην επίδοση με ιδιώτη επιδότη. Αναφέρει μάλιστα ότι με βάση τα όσα αναγράφονται στην σελίδα των Κυπριακών Ταχυδρομείων, ο ίδιος έχει προθεσμία 30 ημερών από την ημέρα που εκδίδεται το ειδοποιητήριο για να παραλάβει το συστημένο ταχυδρομείο και μόνο εάν παρέλθει η πιο πάνω προθεσμία επιστρέφεται προς τον αποστολέα. Προς υποστήριξη του πιο πάνω ισχυρισμού του, ο Αιτητής επισυνάπτει ως Τεκμήριο 3, την σελίδα των Κυπριακών Ταχυδρομείων. Εν κατακλείδι ο Αιτητής υποστηρίζει την θέση, ότι τόσο η ειδοποίηση τύπου Ι, όσο και η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ δεν έχουν επιδοθεί δεόντως καθώς και ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ δεν έχει επιδοθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Η Ένσταση
Από την πλευρά τους οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρησαν ένσταση στην Αίτηση - Έφεση προβάλλοντας συνολικά 20 λόγους ένστασης. Θεωρώ πως δε χρειάζεται να επαναλάβω όλους τους λόγους ένστασης που έχουν προβληθεί αυτολεξεί. Αρκεί απλά να αναφέρω συνοπτικά ότι μεταξύ άλλων οι Καθ’ ων η Αίτηση ισχυρίζονται η υπό κρίση Αίτηση – Έφεση είναι θνησιγενής και άκυρη καθότι όλα τα επηρεαζόμενα πρόσωπα δεν έχουν συνενωθεί ως διάδικοι, ότι ουσιαστικά δεν συντρέχει κανένας απολύτως λόγος για ακύρωση και ή παραμερισμό της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ, ότι η Αίτηση – Έφεση είναι νόμο και ουσία αβάσιμη, ότι δεν πληρείται οποιαδήποτε από τις περιοριστικές και ή εξαντλητικές προϋποθέσεις για καταχώρηση Έφεσης αναφορικά με την ειδοποίηση ΙΑ όπως αυτές έχουν τεθεί στο άρθρο 44Γ(3) του Νόμου, ότι ουσιαστικά όλες οι ειδοποιήσεις που προνοούνται στον εν λόγω νόμο έχουν επιδοθεί στον Αιτητή και στα λοιπά ενδιαφερόμενα πρόσωπα νομότυπα και σε πλήρη συμμόρφωση με την νομοθεσία, ότι στην παρούσα διαδικασία το Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να εξετάσει τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες επιδόθηκε οποιαδήποτε άλλη ειδοποίηση πλην της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ, ότι η αίτηση είναι αόριστη και ανεπαρκής, ότι δεν παραβλάφτηκαν οποιαδήποτε έννομα συμφέροντα του Αιτητή από την έκδοση και επίδοση της υπό κρίση ειδοποίησης Τύπου ΙΑ, ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι σύμφωνη με τις πρόνοιες τους σχετικού νόμου, ότι γενικά οι ισχυρισμοί του Αιτητή είναι αυθαίρετοι και ή εσφαλμένοι που σκοπό έχουν να παραπλανήσουν το Δικαστήριο ως προς την ορθή ερμηνεία του Νόμου και των διατάξεων του, ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή είναι αυθαίρετοι, αβάσιμοι, άσχετοι και εσφαλμένοι και δεν μπορούν να απασχολήσουν και η να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης και ή επίδικο θέμα στα πλαίσια της υπό κρίσης Αίτησης - Έφεσης, και τέλος, ότι η Αίτηση – Έφεση είναι καταχρηστική και ή προϊόν εκ των υστέρων σκέψεων του Αιτητη και συνεπώς δεν συντρέχει κανένας λόγος για ακύρωση και ή παραμερισμό των εν λόγω ειδοποιήσεων.
Η Ένσταση υποστηρίζεται από την Ένορκη Δήλωση του κ. Γιώργου Σιεκκέρη ημερομηνίας 02/04/24. Θα επιχειρήσω στην συνέχεια να παραθέσω αυτά που θεωρώ ως τα κύρια σημεία του περιεχομένου της Ε/Δ του κ. Σωφρονίου ως ακολούθως:
Ο κ. Σιεκκερής εργάζεται στην εταιρεία Themis Portofolio Management Ltd , από τώρα και στο εξής «οι Καθ’ ων η Αίτηση», η οποία και αντικατέστησε την Ελληνική Τράπεζα (Hellenic Bank Public Company Ltd) στα δικαιώματα της που απορρέουν από τις πιστωτικές διευκολύνσεις και τις συναφείς εξασφαλίσεις αυτών που αφορούν και σχετίζονται με το αντικείμενο της υπό κρίση Αίτησης - Έφεσης. Ο κ. Σιεκκερής μέσα από την ένορκο του δήλωση αναφέρεται καταρχήν στο ιστορικό με βάση το οποίο η Καθ’ ης η Αίτηση έχει υποκαταστήσει την Ελληνική Τράπεζα στα δικαιώματα της που απορρέουν από την επίδικη διευκόλυνση και την ενυπόθηκο εγγύηση υπ. αρ. 6/Υ/ΧΧΧΧ/2004. Σύμφωνα με τον κ. Σιεκκερή τα μοναδικά ενδιαφερόμενα πρόσωπα στα πλαίσια της διαδικασίας εκποίησης του ενυπόθηκου ακινήτου είναι μόνο ο Αιτητής, η εγγυήτρια κ. Λεωνίδου καθώς και η APS LOAN MANAGEMENT LTD και το Τμήμα Φορολογίας ως δικαιούχοι εμπραγμάτων βαρών. Επομένως τα πιο πάνω πρόσωπα αποτελούν και τα μόνα πρόσωπα στα οποία έπρεπε να επιδοθούν οι σχετικές ειδοποιήσεις πλειστηριασμού, ως ακριβώς έπραξαν και οι Καθ’ ων η Αίτηση συμφώνως με τις διατάξεις του σχετικού νόμου.
Επειδή η πιστωτική διευκόλυνση που είχε παραχωρηθεί στον Αιτητή σύμφωνα με τον κ. Σιεκκερή, παρουσίαζε σοβαρές καθυστερήσεις στην αποπληρωμή της με αποτέλεσμα να τερματιστεί η σχετική συμφωνία διευκόλυνσης και ολόκληρο το οφειλόμενο ποσό να καταστεί απαιτητό αλλά και διότι για την εν λόγω πιστωτική διευκόλυνση είχε εκδοθεί δικαστική απόφαση ημερ. 18/01/18, ένεκα της υπερημερίας που παρουσιάστηκε στην αποπληρωμή του χρεωστικού υπολοίπου, η Καθ’ ης η Αίτηση εκκίνησε την διαδικασία εκποίησης του ενυπόθηκου ακινήτου. Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με τον κ. Σιεκκερή προχώρησε και ετοίμασε ενώ στην συνέχεια απέστειλε την σχετική ειδοποίηση τύπου Ι συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού τόσο στον ίδιο τον Αιτητή όσο και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Οι εν λόγω ειδοποιήσεις μάλιστα αποστάλθηκαν με συστημένη επιστολή και παραλήφθηκαν μόνο από την κα. Λεωνίδου, την εταιρεία APS LOAN MANAGEMENT LTD και το Τμήμα Φορολογίας ως αυτό προκύπτει άλλωστε μέσα από το Τεκμήριο 8. Σύμφωνα με τον κ. Σιεκκερή, στο εν λόγω τεκμήριο καταδεικνύεται μάλιστα ότι ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι δεν ειδοποιήθηκε δήθεν από το ταχυδρομείο για να παραλάβει την συστημένη επιστολή είναι ψευδής και θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο.
Ειδικότερα μάλιστα, μέσα από το Τεκμήριο 8 προκύπτει ότι ο Αιτητής παρέλειψε να παραλάβει την εν λόγω συστημένη επιστολή από το ταχυδρομείο και έτσι η Καθ’ ης η Αίτηση, θέλοντας να εξασφαλίσει ότι το εν λόγω πρόσωπο θα λάβει γνώση της διαδικασίας εκποίησης δια μέσω της ειδοποίησης τύπου ΙΑ καθώς και της κατάστασης λογαριασμού, προχώρησε σε επίδοση της εν λόγω επιστολής, με ιδιώτη επιδότη κατά την 30/11/23.
Ακολούθως μάλιστα και σύμφωνα με την προβλεπόμενη προθεσμία, λόγω του ότι τόσο ο Αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα δεν συμμορφώθηκαν με τις πιο πάνω ειδοποιήσεις τύπου Ι που τους είχαν αποσταλεί, προχώρησαν στην ετοιμασία και αποστολή των ειδοποιήσεων τύπου ΙΑ ημερ. 15/01/24 προς όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη καθώς και των ειδοποιήσεων τύπου ΙΒ, ίδιας ημερομηνίας, και προς τον Αιτητή ένεκα της ιδιότητας του ως ενυπόθηκος οφειλέτης. Ειδικότερα η Καθ’ ης η Αίτηση απέστειλε τις ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ και ΙΒ μέσω συστημένου ταχυδρομείου στις γνωστές διευθύνσεις όλων των ενδιαφερομένων προσώπων και οι οποίες ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ παραλήφθηκαν μόνο από την εταιρεία APS LOAN MANAGEMENT LTD κατά την 24/01/24 και από το Τμήμα Φορολογίας επίσης την 22/01/24. Τόσο ο Αιτητής όσο και η εγγυήτρια παρέλειψαν να παραλάβουν τις συστημένες επιστολές από το ταχυδρομείο με αποτέλεσμα να επιστραφούν προς τους Καθ’ ων η Αίτηση. Ως Τεκμήριο 11 μάλιστα επισυνάπτονται οι ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ και ΙΒ μαζί με την σχετική απόδειξη κατάθεσης των συστημένων επιστολών και τα αποτελέσματα έρευνας του συστημένου ταχυδρομείου.
Στην συνέχεια σύμφωνα με τον κ. Σιεκκερή επειδή τα πιο πάνω πρόσωπα παρέλειψαν να παραλάβουν τις συστημένες επιστολές από το ταχυδρομείο, η Καθ’ ης η Αίτηση προχώρησε με ιδιωτική επίδοση των εν λόγω ειδοποιήσεων με αποτέλεσμα αυτές να επιδοθούν προσωπικά τόσο στον Αιτητή όσο και στην εγγυήτρια.
Γενικά θα πρέπει να υποδειχθεί ότι δια μέσω της ενόρκου δηλώσεως του, ο κ. Σιεκκερής προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η Καθ’ ης η Αίτηση λειτούργησε νομότυπα και στην βάση των προνοιών του Ν. 9/1965, ενώ από την άλλη θέτει ότι ο Αιτητής προβάλλει ανυπόστατους ισχυρισμούς και θέσεις οι οποίες και αποτελούν εκ των υστέρων σκέψεις του με απώτερο σκοπό να καθυστερήσουν την διαδικασία που ήδη έχει ήδη ξεκινήσει αναφορικά με τον πλειστηριασμό του ακινήτου.
Τέλος θα πρέπει να υποδειχθεί ότι μέσα από τους λόγους ένστασης που έχουν προβληθεί εκ μέρους των Καθ’ ων η αίτηση, εγείρεται από πλευράς τους και η θέση ότι η παρούσα Αίτηση – Έφεση που έχει καταχωρηθεί εκ μέρους του Αιτητή, είναι θνησιγενής και ή άκυρη, ενόψει του ότι δεν έχουν συνενωθεί ως αναγκαίοι διάδικοι όλα τα επηρεαζόμενα πρόσωπα των οποίων τα δικαιώματα επηρεάζονται άμεσα από την παρούσα διαδικασία. Σύμφωνα με τους Καθ’ ων η Αίτηση, θα έπρεπε τουλάχιστον ο Αιτητής, να επιδώσει την υπό κρίση Αίτηση – Έφεση στα πρόσωπα αυτά πράγμα που επίσης δεν έχει πράξει.
Η ακρόαση της Αίτησης – Έφεσης
H ακρόαση της Αίτησης/Έφεσης έγινε στη βάση το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων που έχουν καταχωρηθεί εκ μέρους των διαδίκων και οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των μερών προσκόμισαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις μέσω των οποίων ανέπτυξαν τις θέσεις και τα επιχειρήματα τους, επιμελώς, με εμπεριστατωμένο και βοηθητικό τρόπο για το Δικαστήριο.
Η αξιολόγηση της μαρτυρίας, η οποία θα παρατεθεί πιο κάτω σε συνάρτηση με τους εγειρόμενους λόγους έφεσης, έγινε στη βάση των όσων κατατέθηκαν ενόρκως και συνεπώς προσεγγίζεται με αναλογική προσαρμογή των επί του θέματος καθιερωμένων Νομολογιακών αρχών Αναφέρεται για σκοπούς πληρότητας ότι η μαρτυρία συσχετίζεται, αντιπαραβάλλεται και διερευνάται με την «αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων» χωρίς μικροσκοπική κρίση ή απομόνωση των ισχυρισμών των ενόρκως δηλούντων από το συνολικό πλαίσιο της μαρτυρίας και το περιεχόμενο των τεκμηρίων που επισυνάπτονται. Αξιολογούνται, υπό το πρίσμα αυτό, το περιεχόμενο, η ποιότητα, η πειστικότητα, η σύγκριση κάποιας μαρτυρίας στην υπόθεση με την υπόλοιπη, η ύπαρξη οποιουδήποτε προσωπικού συμφέροντος κ.α.
Προτού εξετάσω τους λόγους έφεσης που προβάλλει ο Αιτητής - Εφεσείοντας, κρίνω σκόπιμο, και άμεσα σχετικό με τα εγειρόμενα προς εξέταση θέματα, να σκιαγραφήσω τη διαδικασία που προβλέπεται από το Μέρος VIA του Νόμου αναφορικά με τη δυνατότητα εκποίησης ενυπόθηκου ακινήτου.
Το Μέρος VIA, το οποίο εισήχθη στο Νόμο με τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποιητικό) Νόμο, Ν142(Ι)/2014, και μετέπειτα έχει τροποποιηθεί περεταίρω, προσέφερε στους ενυπόθηκους δανειστές τη δυνατότητα προώθησης διαδικασιών εκποίησης ιδιωτικά και εντός ενός ουσιωδώς συντομότερου χρονικού πλαισίου από αυτό που ήταν διαθέσιμο προηγουμένως.
Με βάση το άρθρο 44Α(Ι) της κείμενης νομοθεσίας, οι πρόνοιες του Μέρους VIA που αφορούν στην πώληση ενυπόθηκου ακινήτου από ενυπόθηκο δανειστή εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση σύμβασης υποθήκης που είτε εγγράφηκε στο κτηματικό μητρώο πριν, είτε μετά, από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του Νόμου. Μάλιστα, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 44Α(4Α), τυχόν εξασφάλιση διατάγματος Δικαστηρίου για πώληση ενυπόθηκου ακινήτου ή η έναρξη διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου δυνάμει του εν λόγω διατάγματος, είτε πριν είτε μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) Νόμου του 2018, δεν επηρεάζει το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να προχωρήσει με την εφαρμογή της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VIA.
Βάσει του άρθρου 44Β, εάν το χρέος έχει καταστεί απαιτητό και για περίοδο όχι μικρότερη των εκατό είκοσι ημερών δεν έχει εξοφληθεί, τότε ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ενημερώσει τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ως προς την απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους μέσω της Ειδοποίησης Τύπου «Θ», ως εμφανίζεται στο Δεύτερο Παράρτημα του Νόμου. Σημειώνεται ότι η αποστολή του Τύπου «Θ» δε χρειάζεται σε περιπτώσεις που έχει ήδη εξασφαλιστεί Δικαστική Απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή που έχει καταχωρηθεί αίτηση για αναγκαστική πώληση βάσει του Μέρους VI.
Έπειτα από την αποστολή του Τύπου «Θ», ο ενυπόθηκος δανειστής υποχρεούται να αποστείλει ειδοποίηση κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος του Νόμου Με την Ειδοποίηση Τύπου «I» αποστέλλεται και κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων. Μέσω της Ειδοποίησης αυτής καλείται ο οφειλέτης όπως εξοφλήσει το οφειλόμενο ποσό εντός προθεσμίας όχι μικρότερης των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ενώ παράλληλα ενημερώνεται ότι, σε περίπτωση μη εξόφλησης, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμα του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου Σύμφωνα με το λεκτικό του Τόπου «I», ο ενυπόθηκος δανειστής οφείλει, μεταξύ άλλων, να παραθέσει την πλήρη διεύθυνση όπου ο ενυπόθηκος οφειλέτης δύναται να προχωρήσει στην αποπληρωμή του ενυπόθηκου χρέους ώστε να αποφευχθεί ο πλειστηριασμός.
Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ακολουθεί έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δεύτερου Παραρτήματος, μέσω της οποίας ο ενυπόθηκος οφειλέτης, καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ενημερώνεται πως θα πραγματοποιηθεί η εκποίηση της ενυπόθηκης ακίνητης περιουσίας μέσω πλειστηριασμού. Η ειδοποίηση «επιδίδεται» κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.
Σε ότι αφορά την έννοια του ενδιαφερομένου προσώπου, αυτή ερμηνεύεται στο άρθρο 44ΙΕ του Νόμου. Σύμφωνα με το πιο πάνω άρθρο, ενδιαφερόμενο πρόσωπο σημαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο έχει δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης όπως αυτό προκύπτει από έρευνα στα μητρώα του Κτηματολογίου και περιλαμβάνει οποιουσδήποτε εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος.
Η παράγραφος του Άρθρου 44Γ είναι ιδιαίτερα σημαντική καθότι καθορίζει τους λόγους για τους οποίους δύναται είτε ο ενυπόθηκος οφειλέτης είτε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, να καταχωρήσει Αίτηση/Έφεση στο κατά τόπο αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο με την οποία να αιτείται τον παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης (δλδ. αυτή που αποστέλλεται βάσει του Τύπου «ΙΑ»), Τέτοια Αίτηση/Έφεση δύναται να καταχωρηθεί εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ», για τους ακόλουθους λόγους:
α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου
(ε) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου και/ή
(στ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο "ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων" ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο.
Στη συνέχεια ακολουθεί η διαδικασία διορισμού εκτιμητών, ενός εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή και ενός εκ μέρους του ενυπόθηκου οφειλέτη, ώστε να ετοιμαστούν ανεξάρτητες εκτιμήσεις για σκοπούς υπολογισμού της αγοραίας αξίας του ενυπόθηκου ακίνητου. Ο ενυπόθηκος δανειστής θα πρέπει να ενημερώσει τον ενυπόθηκο οφειλέτη ότι πρόκειται να διορίσει εκτιμητή εντός 10 ημερών από την επίδοση τέτοιας ειδοποίησης. Η αναφερόμενη ειδοποίηση θα πρέπει να συνάδει με τον Τύπο «ΙΒ» του Δεύτερου Παραρτήματος του Νόμου και δύναται να επιδοθεί είτε πριν, είτε μετά, είτε ταυτόχρονα με την επίδοση της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ».
Ακολούθως ο Νόμος προνοεί τον τρόπο διεξαγωγής του πλειστηριασμού για σκοπούς πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου, τη διαδικασία που ακολουθείται σε περίπτωση αποτυχίας του πρώτου πλειστηριασμού, τη διάθεση του εκπλειστηριάσματος ή του τιμήματος πώλησης κ.ο.κ.
Έχοντας το πιο πάνω νομικό πλαίσιο υπόψη θα προχωρήσω να εξετάσω τους λόγους έφεσης που έχουν εγερθεί από τους Εφεσείοντες / Αιτητές.
Εξέταση του 2ου λόγου Έφεσης
Θεωρώ σκόπιμο και ως ζήτημα λογικής προτεραιότητας να ξεκινήσω με την εξέταση του 2ου λόγου Έφεσης με βάση τον οποίο και επιζητείται ο παραμερισμός της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ καθότι σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Αιτητή, η εν λόγω ειδοποίηση θα έπρεπε πρωτίστως να επιδοθεί με συστημένη επιστολή και μόνο τότε στην περίπτωση που η επίδοση της κατά τον τρόπο αυτό θα ήταν ανέφικτη, θα ήταν εφικτό οι Καθ’ ων η Αίτηση να προβούν στην επίδοση της, όπως άλλωστε και έπραξαν, με ιδιώτη επιδότη. Περαιτέρω ισχυρίζεται ο Αιτητής ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση επέδωσαν στον Αιτητή την ειδοποίηση αυτή, προτού παρέλθει και η προθεσμία των 30 ημερών που αναφέρονται στους κανονισμούς του ταχυδρομείου, ότι δηλαδή μπορεί ο παραλήπτης να πάρει την επιστολή πριν σταλθεί πίσω στον αποστολέα.
Πιο συγκεκριμένα ο Αιτητής υποστηρίζει ότι με βάση τα τεκμήρια που έχουν παρουσιαστεί εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση και ειδικότερα επί την βάση του περιεχομένου του Τεκμηρίου 11, προκύπτει ότι η συγκεκριμένη επιστολή παραλήφθηκε από το ταχυδρομείο Λευκωσίας την 18/01/24, στάλθηκε στο ταχυδρομείο Πάφου την επομένη ημέρα δηλαδή 19/01/24 και παραλήφθηκε από το τελευταίο την 01/02/24. Σύμφωνα μάλιστα με το εν λόγω έγγραφο, Τεκμήριο 11, φαίνεται με βάση τα λεγόμενα του Αιτητή, ότι κατά την ίδια ημέρα και ώρα 11:02 δόθηκαν οδηγίες να αποσταλεί το συγκεκριμένο έγγραφο στην Μαραθούντα, δηλαδή στην διεύθυνση του Αιτητή, ενώ την ίδια ημέρα και λίγη ώρα αργότερα, δηλαδή περί τις 11:05, εκδόθηκε από το ταχυδρομείο το ειδοποιητήριο και με την ένδειξη « customer notified” δηλαδή ότι ο πελάτης ειδοποιήθηκε. Στις 20/02/24 η επιστολή επιστράφηκε στο ταχυδρομείο Πάφου ως αζήτητη ενώ στην συνέχεια και πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με τον Αιτητή, στις 29/02/24 αποστάλθηκε πίσω στον αποστολέα της, δηλαδή προς τους Καθ’ ων η αίτηση, από τους οποίους και τελικά παραλήφθηκε την 05/03/24.
Με γνώμονα την πιο πάνω διαδρομή που η επιστολή ακολούθησε, ο Αιτητής παραπονείται ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση του επέδωσαν την υπό κρίση ειδοποίηση τύπου ΙΑ με ιδιώτη επιδότη πριν καν ακόμη ενημερωθούν ότι η επίδοση αυτής της επιστολής δια μέσω του συστημένου ταχυδρομείου, ως οι πρόνοιες του Νόμου επιτάσσουν, ήταν ανέφικτή.
Σύμφωνα με το άρθρο 44ΙΕ του Νόμου για σκοπούς του Μέρους VIA επίδοση σημαίνει:
«"επίδοση" σηµαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισµένη σε µητρώο του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσµούς Πολιτικής ∆ικονοµίας, περιλαµβανοµένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης µε διάταγµα ∆ικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης: Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισµό, διεθνή σύµβαση, νόµο, δευτερογενή νοµοθεσία ή διαδικαστικό κανονισµό ισχύει στη ∆ηµοκρατία:..»
Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ v. ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. 159/2021, 1/12/2023, εξετάστηκαν οι πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου, σε σχέση με τον τρόπο επίδοσης των ειδοποιήσεων ως επιτάσσει ο Νόμος, όπου λεχθήκαν τα εξής:
«Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.
Πέραν της συνήθους και φυσικής έννοιας των επιμέρους λέξεων του νομοθετήματος, επιβεβαιωτικό εργαλείο διάγνωσης του σκοπού του Νομοθέτη αποτελεί η πρότερη κατάσταση πραγμάτων.
Συγκεκριμένα, πριν τη θέσπιση του τροποποιητικού Ν87(Ι)/2018 η ερμηνευτική αναφορά της «επίδοσης» ήταν η ακόλουθη:
«επίδοση» σηµαίνει την παράδοση οποιασδήποτε ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται ή µε ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Δηλαδή, με τον τροποποιητικό Ν87(Ι)/2018 ο Νομοθέτης, μεταξύ άλλων, επέλεξε να απαλείψει το διαζευκτικό «ή» και να το αντικαταστήσει με τη φράση «και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό». Τούτο άρει την όποια εναπομείνασα αμφιβολία περί του σκοπού του Νομοθέτη.
Όπως αναφύεται από τη Νομολογία, η αποστολή των Δικαστηρίων, σε ξεκάθαρες περιπτώσεις, περιορίζεται στο να διαγιγνώσκουν, μέσα από τη συνήθη και φυσική έννοια των λέξεων, τον δεδηλωμένο σκοπό του Νομοθέτη.
Η υποκειμενική άποψη του Δικαστηρίου επί του ορθολογισμού ή μη του δεδηλωμένου σκοπού, δεν δικαιολογεί ερμηνευτική εκτροπή. Συνεπώς, το γεγονός ότι με την προσωπική επίδοση, ο παραλήπτης/ενδιαφερόμενος μιας ειδοποίησης, επικοινωνίας ή εγγράφου, σαφέστατα λαμβάνει γνώση και δύναται να υπερασπιστεί ή να ασκήσει τα όποια ένδικα μέσα του παρέχονται, όπως εξάλλου έχει επισυμβεί στην προκειμένη περίπτωση, δεν δικαιολογεί ερμηνεία άλλη απ' εκείνη που είναι κρυστάλλινα καθαρή στο μάτι.»
Καταρχήν θα πρέπει να λεχθεί ότι ο ίδιος ο νόμος δεν αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο αποδεικνύεται το ανέφικτο της παράδοσης της ειδοποίησης με συστημένη επιστολή αλλά εκείνο που προκύπτει μέσα από την ερμηνεία του νόμου είναι ότι το ζήτημα αυτό αφήνεται αποκλειστικά στους Καθ’ ων η Αίτηση να καταδείξουν το ανέφικτο στο Δικαστήριο με βάση τις περιστάσεις της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά.
Στρεφόμενος λοιπόν στην υπό κρίση περίπτωση και έχοντας προηγουμένως εξετάσει τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αναφορικά τόσο με την πορεία που ακολούθησε η πιο πάνω ειδοποίηση τύπου ΙΑ, καθώς και τις ενέργειες στις οποίες είχαν προβεί οι Καθ’ ων η Αίτηση με απώτερο σκοπό την επίδοση της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ προς τον Αιτητή, καταλήγω ότι δεν μπορώ να συμφωνήσω με την θέση που προβλήθηκε εκ μέρους του, ως προς το μη νομότυπο δηλαδή της επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ καθότι τα όσα έχουν προβληθεί προς υποστήριξη του 2ου λόγου Έφεσης που έχει καταχωρηθεί δεν εύσταθούν για τους λόγους που θα υποδείξω αμέσως πιο κάτω.
Εξετάζοντας καταρχήν προσεκτικά το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 10 -12, το οποίο μάλιστα σημειώνεται ότι δεν αμφισβητείται στην ουσία τους από τον Αιτητή, διαπιστώνω ότι η επίδοση των σχετικών ειδοποιήσεων τόσο προς τον Αιτητή όσο και στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έλαβε χώρα καθόλα νομότυπα χωρίς να διαπιστώνεται καμία απολύτως παρατυπία ή και μη συμμόρφωση προς τις πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας, εφόσον οι σχετικές ειδοποιήσεις αρχικά αποστάλθηκαν και παραλήφθηκαν με συστημένο ταχυδρομείο σε δύο από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα πλην της εγγυήτριας την 22/01/24 και την 24/01/24, ενώ σε ότι αφορά τον Αιτητή η ειδοποίηση είχε αποσταλεί με συστημένο ταχυδρομείο στην τελευταία γνωστή του διεύθυνση δηλαδή στην οδό Χρυσοστόμου Σαγιά στην Μαραθούντα της Επαρχίας Πάφου την 18/01/24. Ερχόμενος στο Τεκμήριο 11, μέσα από το περιεχόμενο του προκύπτει επίσης, ότι η εν λόγω ειδοποίηση Τύπου ΙΑ, την 01/02/24 και ενώ είχε παραληφθεί από το ταχυδρομείο Πάφου την ίδια ημέρα, δεν κατέστη δυνατό να επιδοθεί στον Αιτητή καθότι περί τις 11:05 καταγράφεται η ένδειξη εκ μέρους του ταχυδρομείου Πάφου « unsuccessful item delivery attempt» ενώ στην αμέσως επόμενη στήλη του εν λόγω πίνακα με τίτλο « επιπρόσθετες πληροφορίες» αναφέρεται ότι ο λόγος της μη παράδοσης της είναι : «No home delivery».
Με βάση λοιπόν τα πιο πάνω γεγονότα τα οποία έχουν διαδραματιστεί και τα οποία να σημειωθεί ότι επί της ουσίας τους δεν έχουν αμφισβητηθεί, κρίνω ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση κατέδειξαν στο Δικαστήριο το ανέφικτο της παράδοσης της σχετικής επιστολής αρχικά με συστημένο ταχυδρομείο προς τον Αιτητή, αφής στιγμής είχαν ενημερωθεί ότι την 01/02/24 η εν λόγω ειδοποίηση απέτυχε να παραδοθεί με ένδειξη «unsuccessful item delivery attempt» και με περαιτέρω μάλιστα επεξήγηση εκ μέρους του ταχυδρομείου «no home delivery», με αποτέλεσμα το παράπονο που έχει υποβληθεί εκ μέρους του Αιτητή να καταρρέει και να κρίνεται αβάσιμο. Είναι φανερό λοιπόν, ότι δεν θα ήταν καθόλου αναγκαίο, ως ο Αιτητής εν προκειμένω διατείνεται, να αναμένεται εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση η επιστροφή προηγουμένως της εν λόγω επιστολής την 05/03/24 προς τους Καθ’ ων η Αίτηση ή ακόμη και έστω η επιστροφή της από το ταχυδρομείο Πάφου την 29/02/24 και ακολούθως να επιχειρηθεί από πλευράς τους η επίδοση με ιδιώτη επιδότη. Οι Καθ’ ων η Αίτηση εν προκειμένω τήρησαν ορθά την διαδικασία που ο νόμος προνοεί και αφότου μόνο όταν διαπίστωσαν την 01/02/24 και ώρα 11:05 ότι δεν ήταν εφικτό να επιδώσουν την εν λόγω ειδοποίηση στην τελευταία γνωστή διεύθυνση του Αιτητή δια συστημένης επιστολής εφόσον είχαν ενημερωθεί προς τούτο, μετά από την παρέλευση 19 ημερών αργότερα, δηλαδή την 20/02/24 προχώρησαν στην επίδοση της ειδοποίησης με ιδιώτη επιδότη προς τον Αιτητή, ως ο νόμος και η νομολογία επιτάσσουν. Τα όσα λοιπόν η πλευρά του Αιτητή έχει εισηγηθεί στο Δικαστήριο επί του πιο πάνω ζητήματος δεν θεωρώ ότι αντικατοπτρίζουν τα πραγματικά γεγονότα που έχουν επισυμβεί, αφής στιγμής ως έχω εξηγήσει οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν κρίνω ότι έχον βιαστεί να επιδώσουν την εν λόγω ειδοποίηση με ιδιώτη επιδότη εφόσον πράγματι προκύπτει ότι είχαν ήδη ειδοποιηθεί ότι η εν λόγω ειδοποίηση ήταν ανέφικτο να παραδοθεί από τον αποστολέα προς τον παραλήπτη της. Σε ότι αφορά τώρα την εισήγηση του Αιτητή αναφορικά με την θέση του ότι δεν είχε παρέλθει ούτε και η προθεσμία των 30 ημερών που προνοούν οι κανονισμοί του ταχυδρομείου μετά από την έκδοση του ειδοποιητηρίου και την παρέλευση του διαστήματος αυτού ούτως ώστε το αντικείμενο να επιστρέφεται στον αποστολέα ή στην περίπτωση δέματος να ακολουθούνται οι οδηγίες που έχουν δοθεί, με όλο τον σεβασμό προς τον Αιτητή δεν μπορώ να αντιληφθώ πως το ζήτημα αυτό που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου και αφορά ουσιαστικά στους εσωτερικούς κανονισμούς των Ταχυδρομικών Υπηρεσιών της Κύπρου για σκοπούς διεξαγωγής των εργασιών τους, μπορεί να σχετιστεί ή και να συνδεθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο με υπό κρίση διαδικασία και ή ακόμη να ενταχθεί στην έννοια της λέξης επίδοση ως αυτή ανωτέρω έχει αναλυθεί. Η πιο πάνω θέση που προβάλλεται δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο αφού είναι παντελώς άσχετη με τα επίδικα ζητήματα που εξετάζονται από το Δικαστήριο και αφορούν εν πάση περιπτώσει την εν λόγω διαδικασία.
O 2ος λόγος Έφεσης απορρίπτεται από το Δικαστήριο ως αβάσιμος.
Εξέταση 3ου λόγου Έφεσης
Παραπονείται περαιτέρω ο Αιτητής ότι δεν κλήθηκε για να καταβάλει την τυχόν πληρωμή προς τον ενυπόθηκο δανειστή, δηλαδή στους Καθ’ ων η Αίτηση, αλλά γενικά σε οποιοδήποτε υποκατάστημα της Ελληνικής Τράπεζας χωρίς να αναφέρεται συγκεκριμένα σε ποιο υποκατάστημα (διεύθυνση) αλλά και ούτε αναφέρεται αν η πληρωμή θα πρέπει να γίνει στους Καθ’ ων η Αίτηση οι οποίοι και διατηρούν τον λογαριασμό του Αιτητή ή ακόμη αν θα έπρεπε να γίνει στην Ελληνική Τράπεζα. Αποτελεί επομένως θέση του Αιτητή ότι η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ έχει αποσταλεί πριν από την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή αφού είναι ξεκάθαρο από τον τύπο της ειδοποίησης τύπου Ι, ότι πρέπει να δοθούν ακριβή στοιχεία και ακριβής διεύθυνση για την καταβολή του ποσού πράγμα που εν προκειμένω δεν έχει συμβεί.
Καταρχήν θα πρέπει να λεχθεί ότι οι πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας δεν επιτρέπουν την προσβολή οποιασδήποτε άλλης ειδοποίησης πλην της ειδοποίησης τύπου ΙΑ και σχετικό προς το ανωτέρω αναφερόμενο ζήτημα, είναι το άρθρο 44Γ(3) του Ν. 9/1965. Εξάλλου ως έχει ήδη τύχει ερμηνείας σε σειρά πρωτόδικών αποφάσεων η ειδοποίηση τύπου Θ και τύπου Ι είναι απλά πληροφοριακού και ενημερωτικού χαρακτήρα ειδοποιήσεις προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη και προς τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, γι’ αυτό και δεν εφεσιβάλλονται. Για χάρη και μόνο όμως συζήτησης αναφορικά με το ζήτημα που έχει τεθεί από πλευράς του Αιτητή εν προκειμένω ενώπιον του Δικαστηρίου, θα πρέπει καταρχήν να αναφέρω ότι έχω εξετάσει οπτικά την ειδοποίηση τύπου Ι η οποία έχει αποσταλεί προς τον Αιτητή συγκριτικά με βάση το υπόδειγμα που βρίσκεται στο Δεύτερο Παράρτημα του Νόμου, και δεν έχω διαπιστώσει ότι από πλευράς των Καθ’ ων η Αίτηση υφίσταται οποιαδήποτε παρατυπία τόσο ως προς τον τύπο όσο και ως προς το περιεχόμενο της ειδοποίησης τύπου Ι που έχει αποσταλεί προς τον Αιτητή. Το γεγονός και μόνο ότι δεν καθορίζεται συγκεκριμένο τραπεζικό ίδρυμα που θα έπρεπε να καταβληθεί το οφειλόμενο ποσό και ότι γενικά αναφέρεται ότι η καταβολή του οφειλόμενου ποσού θα πρέπει να γίνει σε οποιοδήποτε τραπεζικό ίδρυμα της Ελληνικής Τράπεζας, με όλο τον σεβασμό προς τον Αιτητή πέραν του ότι η πιο πάνω θέση του δεν μπορεί να τύχει εξέτασης εν προκειμένω για τους λόγους που έχω ήδη υποδείξει, εντούτοις θα πρέπει να αναφέρω ότι η πιο πάνω θέση έχει προβληθεί εντελώς γενικά και αόριστα χωρίς εξάλλου να καταδεικνύεται από πλευράς του Αιτητή πως ο μη καθορισμός του συγκεκριμένου τραπεζικού ιδρύματος στην εν λόγω ειδοποίηση έχει παραβλάψει οποιοδήποτε δικαίωμα που του παρέχει ο Νόμος, εφόσον άλλωστε οτιδήποτε τέτοιο δεν καταδεικνύεται.
Υπό το φως των πιο πάνω ο πιο πάνω λόγος Έφεσης που έχει υποβληθεί απορρίπτεται ως γενικός, αστήριχτος και ουσιαστικά αβάσιμος.
Εξέταση 4ου λόγου Έφεσης
Με τον 4ο λόγο Έφεσης προβάλλεται από πλευράς του Αιτητή, ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ ημερ. 15/01/24 δεν έχει επιδοθεί δεόντως σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και πιο συγκεκριμένα στην HELLENIC BANK PUBLIC COMPANY LIMITED η οποία και κατέχει επιβάρυνση επί της περιουσίας, και πιο συγκεκριμένα την αναγκαστική πώληση με αρ. φακέλου 6/ΑΝΠ/155/2015. Από την αντίπερα όχθη η πλευρά των Καθ’ ων η Αίτηση υποστηρίζει ότι ενδιαφερόμενα πρόσωπα εν προκειμένω είναι μόνο πέραν του ίδιου του Αιτητή, η κα. Αγγέλα Λεωνίδου ως η εγγυήτρια, η εταιρεία APS LOAN MANAGEMENT καθώς και το Τμήμα Φορολογίας. Με βάση μάλιστα το πιστοποιητικό έρευνας που έχει επισυναφθεί και δεν αμφισβητήθηκε, Τεκμήριο 4, σύμφωνα με τους Καθ’ ων η Αίτηση, το ενυπόθηκο ακίνητο δεν βαρύνετε με οποιοδήποτε άλλο εμπράγματο βάρος πέραν της εγγεγραμμένης υποθήκης προς όφελος της Καθ’ ης η Αίτηση με αρ. ΥΧΧΧΧ/04, του memo υπ. αρ. 6/EB/ΧΧΧΧ/19 επίσης προς όφελος της Καθ’ ης η Αίτηση, του memo με αρ. 6/ΕΒ/ΧΧΧ/2018 προς όφελος της APS LOAN MANAGEMENT LTD και τέλος του memo με αρ. 6/ΕΒ/ΧΧΧ/2019 προς όφελος του τμήματος Φορολογίας.
Αφής στιγμής λοιπόν τόσο το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 4 δεν έχει αμφισβητηθεί αλλά και ούτε το ιστορικό με βάση το οποίο οι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν αντικαταστήσει και ή υποκαταστήσει την Hellenic Bank Public Company Limited σε αριθμό πιστωτικών διευκολύνσεων συμπεριλαμβανομένου και αυτών που παρασχέθηκαν στον Αιτητή αλλά και στα δικαιώματα της που απορρέουν από την επίδικη διευκόλυνση και την ενυπόθηκο εγγύηση υπ. αρ. 6/Υ/ΧΧΧΧ/2004, διαπιστώνεται ότι το παράπονο που έχει προβληθεί εκ μέρους του Αιτητή δεν είναι καθόλου βάσιμο και πρέπει να απορριφθεί. Εξάλλου μέσα από το Τεκμήριο 4 που έχει κατατεθεί, προκύπτει με σαφήνεια πράγματι ότι, πέραν της εγγεγραμμένης υποθήκης υπ. αρ. ΥΧΧΧΧ/04 η οποία αναφέρεται ως επιβάρυνση και ως ο σχετικός φάκελος της αναγκαστικής πώλησης με αρ. φακέλλου 6/6/ΑΝΠ/ΧΧΧ/2015 αναφορικά με την Hellenic Bank Public Company Limited την οποία έχουν υποκαταστήσει οι Καθ’ ων η Αίτηση στα δικαιώματα της που απορρέουν από την επίδικη ενυπόθηκη εγγύηση, δεν διαφαίνεται να προκύπτει οτιδήποτε περισσότερο που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό του Αιτητή ο οποίος και εν πάση περίπτωση έχει προβληθεί γενικά και αόριστα.
Υπό το φως των πιο πάνω, και ο 4ος λόγος Έφεσης είναι έκθετος σε απόρριψη και απορρίπτεται ενόψει του ότι κρίνεται ως αβάσιμος.
Για όλους λοιπόν τους πιο πάνω λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω κρίνω ότι οι λόγοι Έφεσης 2, 3 και 4 δεν μπορούν να επιτύχουν γι’ αυτό και απορρίπτονται από το Δικαστήριο. Στο σημείο αυτό τονίζεται ότι ο 1ος λόγος Έφεσης έχει εγκαταλειφθεί από τον Αιτητή και συνακόλουθα δεν προωθήθηκε.
Ενόψει λοιπόν της απόρριψης των προβαλλόμενων λόγων έφεσης, παρέλκει η οποιαδήποτε ενασχόληση του Δικαστηρίου με τους λόγους ένστασης που εγείρονται εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση.
Κατάληξη
Υπό το φως των πιο πάνω, η υπό εξέταση Αίτηση - Έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση - Εφεσίβλητων και εναντίον του Αιτητή – Εφεσείοντα όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)……………………………
Σ. Συμεού, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής