ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 897/2021
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ν.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΛΙΕΤΖΗΣ
______________________________
Ημερομηνία: 29 Απριλίου 2024
Εμφανίσεις:
Κ. Χιταρίδου (κα) για Kypros Athanasiou & Co LLC, για τον Αιτητή
Σ. Δίγκα (κα) για Ν. Παπαθεοχάρους & Σία ΔΕΠΕ, για την Καθ’ ης η αίτηση
Αίτηση ημερομηνίας 21.02.2024 για αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης
Α Π Ο Φ Α Σ Η
1. Κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, την 02.01.2024, εκδόθηκε διάταγμα με το οποίο διατάχθηκε ο Αιτητής, που ήταν ο Εναγόμενος, να παραδώσει στην Καθ’ ης η αίτηση, που ήταν η Ενάγουσα, ένα ακίνητο στην Έμπα και μέχρι την παράδοσή του, να πληρώνει ενδιάμεσα οφέλη. Οι διάδικοι είχαν συνδεθεί με γάμο, χώρισαν, και συμφώνησαν γραπτώς τον διαχωρισμό των περιουσιακών τους στοιχείων, ώστε το ακίνητο στην Έμπα, ιδιοκτησίας της Καθ’ ης η αίτηση, να παραδοθεί από τον Αιτητή στην Καθ’ ης η αίτηση σε χρονική διάρκεια 5 ετών. Το χρονικό αυτό διάστημα είχε δοθεί επειδή στο ακίνητο ο Αιτητής είχε στεγάσει την επιχείρησή του, προκειμένου να βρει νέο χώρο να μετακινηθεί. Είχε παρέλθει το χρονικό διάστημα των 5 ετών και ο Αιτητής είχε παραμείνει το ακίνητο, εξ ου και η Καθ’ ης η αίτηση επιδίωξε δικαστικά την ανάκτηση της κατοχής του ακινήτου της. Στο διάταγμα που εκδόθηκε, για την ανάκτηση της κατοχής του ακινήτου, δόθηκε χρόνος 30 ημερών, για να διενεργηθεί η παράδοση.
2. Ο Αιτητής εφεσίβαλε την απόφαση. Έπειτα, υπέβαλε και την υπό εξέταση αίτηση, με την οποία ζητά την αναστολή της εκτέλεσής της, μέχρι να αποφασιστεί η Έφεση. Με τη μαρτυρία του, που υποστηρίζει την αίτηση, ο Αιτητής αναφέρει πως, αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης, υπέβαλε πρόταση στην Καθ’ ης η αίτηση για ενοικίαση του ακινήτου έναντι €600,00, ως το ύψος του ποσού του μηνιαίου ενδιάμεσου οφέλους, αλλά η Καθ’ ης η αίτηση αρνήθηκε. Δεν αποδέχθηκε να λαμβάνει το ποσό των €600,00 ως ενοίκιο, επομένως ο Αιτητής το καταθέτει στον λογαριασμό της. Όπως αναφέρει, καταχώρισε την Έφεση με καλή πίστη και, σύμφωνα με τις οδηγίες των δικηγόρων του, έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας διότι, όπως τον ενημερώνουν οι δικηγόροι του, η απόφαση βασίστηκε σε λανθασμένη ερμηνεία της σύμβασης και δεν έλαβε υπόψη του ότι τα στοιχεία του ακινήτου στη σύμβαση αναγράφονταν λανθασμένα (αναγράφονταν λανθασμένα στη σύμβαση πως το ακίνητο, με τα συγκεκριμένα στοιχεία κτηματολογικής εγγραφής, βρίσκονταν στη Χλώρακα, αντί στην Έμπα), λάθος που ο Αιτητής θεωρεί ουσιαστικό, μεταφέρθηκε και στο δικόγραφο της Καθ’ ης η αίτηση, που δεν τροποποιήθηκε και, κατά τη γνώμη του, δεν υπήρχε μαρτυρία ότι το ακίνητο βρίσκονταν στην Έμπα. Είναι, όπως λέει, φερέγγυος, έχει κινητή και ακίνητη περιουσία για να καταβάλλει μηνιαίως το ποσό των €600,00 ή οποιοδήποτε άλλο ποσό κληθεί να καταβάλει, σε περίπτωση αποτυχίας της Έφεσης. Εάν δεν εγκριθεί, όμως, η αίτησή του, θα πρέπει να εγκαταλείψει το ακίνητο στο οποίο βρίσκεται η επαγγελματική του στέγη και αυτή η διαδικασία θα του προκαλέσει ζημιά, καθότι θα πρέπει να κλείσει η επιχείρησή του. Ο ίδιος, σε ηλικία 53 ετών, δεν είναι σε θέση να ανοίξει νέα επιχείρηση. Την ίδια στιγμή, το αποτέλεσμα της Έφεσής του θα είναι μάταιο, εφόσον δεν θα μπορεί να επαναλειτουργήσει την επιχείρησή του. Είναι, όπως αναφέρει, διατεθειμένος να παράσχει τραπεζική εγγύηση, για την εξασφάλιση της Καθ’ ης η αίτηση.
3. Η Καθ’ ης η αίτηση ενίσταται στην αίτηση αυτή, θέτοντας, στη σύνοψή τους οι λόγοι ένστασης, όπως επίσης υποστηρίζονται από τη μαρτυρία της, πως δεν συντρέχουν λόγοι για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης. Η αίτηση σκοπεί, όπως λέει, να πλήξει το δικαίωμα της ίδιας να λάβει την κατοχή του ακινήτου της, που είναι η μόνη δική της ακίνητη περιουσία, και να παρατείνει τον χρόνο κατά τον οποίο ο Αιτητής θα κατακρατεί το ακίνητο, με την καταβολή των ενδιάμεσων οφελών ως να ήταν μισθώματα, καθιστώντας τη διαδικασία ατελέσφορη. Δεν θεωρεί ότι η Έφεση που καταχώρισε έχει οποιαδήποτε πιθανότητα επιτυχίας, ούτε ότι ο Αιτητής μπορεί να παράσχει αποτελεσματικές εγγυήσεις, εφόσον τα όσα ανέφερε είναι γενικά και αόριστα. Είναι, όπως αναφέρει, σκανδαλώδης ο τρόπος που ο Αιτητής επιχειρεί να δημιουργήσει λανθασμένες εντυπώσεις πως υπάρχει και άλλο ακίνητο, ενώ η ίδια προσκόμισε τον τίτλο ιδιοκτησίας της, στον οποίον αναγράφονταν τα στοιχεία του ακινήτου. Ο Αιτητής, όπως υποστηρίζει, δεν θα υποστεί οποιαδήποτε ζημιά εάν συμμορφωθεί με το δικαστικό διάταγμα, εάν μπει στη διαδικασία να μεταφέρει την επιχείρησή του σε άλλο ακίνητο, ενώ η ίδια θα συνεχίσει να στερείται την ιδιοκτησία της, την οποία στερήθηκε και καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης.
4. Η ακρόαση έγινε στη βάση των ενόρκων δηλώσεων που υποστηρίζουν την αίτηση και την ένσταση, χωρίς επιπλέον μαρτυρία. Οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν, επιχειρηματολογώντας υπέρ των θέσεων του Αιτητής και της Καθ’ ης η αίτηση, αντίστοιχα.
5. Οι αποφάσεις που εκδίδει κάθε πρωτόδικο Δικαστήριο είναι ισχυρές και δεσμευτικές. Μπορούν όμως και να εφεσιβληθούν, για συγκεκριμένους λόγους. Η άσκηση Έφεσης συνιστά δικαίωμα, το οποίο, ακόμα κι αν λειτουργεί σε ένα σύστημα αντιπαραθετικό, όπου υπάρχει ο διάδικος που επιτυγχάνει και ο διάδικος που δεν επιτυγχάνει, δεν θα πρέπει να ασκείται και καταχρηστικά, ως ο εφετειακός έλεγχος να ήταν η συνήθης εξέλιξη της διαδικασίας, στην οποία μεταφέρεται, προς παράταση, η αντιδικία. Η τελεσιδικία είναι ανάγκη, ανθρώπινη και κοινωνική. Έπειτα, καταλογίζοντας «λάθος» στο πρωτόδικο Δικαστήριο, που είναι εκείνο που δέχεται τη μαρτυρία, και εργάζεται πρωτογενώς και με λεπτομέρεια πάνω στην υπόθεση, είναι μία σοβαρή συνθήκη, ως προς την οποία και η γλώσσα που χρησιμοποιείται για να εκφραστεί η διαφωνία, και τα επιχειρήματα που επιστρατεύονται, και οι σκοποί, θα πρέπει να είναι ανάλογα, όσον αφορά τη σπουδή και την προσοχή που επιδεικνύεται, της σοβαρότητας του διαβήματος αυτού· νοείται, διατηρούμενου και του σεβασμού προς την ήδη υφιστάμενη δικαστική κρίση.
6. Όπως προνοείται και στη Δ.35,κκ.18,19 των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠΔ), η καταχώριση Έφεσης, από μόνη της, δεν αναστέλλει την εκτέλεση της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης. Νοείται πως, δεν την καθιστά και ανίσχυρη ή μη δεσμευτική, ούτε δημιουργεί έναυσμα για την παρακοή της. Υπάρχει η δυνατότητα να εκδοθεί δικαστικό διάταγμα για την αναστολή εκτέλεσης της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης που έχει εφεσιβληθεί. Τέτοιο διάταγμα αναστολής εκδίδεται ασκώντας διακριτική ευχέρεια. Αντικείμενο της αναστολής εκτέλεσης δεν είναι άλλο από τη συγκεκριμένη υποχρέωση ή το καθήκον που επιβάλλει η πρωτόδικη δικαστική απόφαση. Δεν καταχωρίζεται τέτοια αίτηση για να επιτευχθεί ο προσωρινός παραμερισμός της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης ή η παρεμπόδιση της συνέχισης κάποιας διαδικασίας μέχρι την εκδίκαση της Έφεσης. Πριν να εκδοθεί τέτοιο διάταγμα, αναστολής εκτέλεσης δικαστικής απόφασης εκκρεμούσης Έφεσης, είναι απαραίτητο να δίδεται εγγύηση, που θα εξασφαλίζει κατάλληλα τον διάδικο προς όφελος του οποίου είχε εκδοθεί η υπό έφεση απόφαση. Όπως έχει περαιτέρω νομολογηθεί[1], στο πλαίσιο εξέτασης τέτοιας φύσης αιτήσεων, θα πρέπει να προστίθεται, στο ισοζύγιο, και η αποτελεσματικότητα του δικαιώματος άσκησης Έφεσης, έχοντας κατά νου πως, σε περίπτωση επιτυχίας, δεν θα πρέπει να καθίσταται και μια μάταιη ενέργεια. Κάθε περίπτωση κρίνεται με βάση τα ιδιαίτερα περιστατικά της, με στόχευση, εν τέλει, την απόδοση δικαιοσύνης μεταξύ των διαδίκων και την αποφυγή του ενδεχόμενου να προκληθεί ανεπανόρθωτη αδικία, στο ένα ή στο άλλο διάδικο μέρος.
7. Κατά την προσέγγιση των προοπτικών τελεσφόρησης της Έφεσης, το κατώτερο Δικαστήριο, στο οποίο υποβάλλεται σε πρώτο στάδιο τέτοια αίτηση, δεν μπορεί να λειτουργήσει ως Εφετείο, αξιολογώντας τους παρεχόμενους λόγους Έφεσης ως προς τη βασιμότητά τους. Η φύση κάποιων υποθέσεων ή η πολυπλοκότητά τους μπορούν, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε συνάρτηση με τον τρόπο διατύπωσης και ανάπτυξης των λόγων Έφεσης, να σκιαγραφούν τις πιθανότητες επιτυχίας μιας έφεσης αντικειμενικά. Χωρίς μια τέτοια διαπίστωση ή διατύπωση να συνιστά παρέμβαση του κατώτερου Δικαστηρίου στο έργο του Εφετείου.
8. Έχοντας κατά νου το νομικό πλαίσιο, σε συνάρτηση με τα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης, σημειώνονται τα εξής: Ο Αιτητής υπερβάλλει, λέγοντας πως θα χρειαστεί να κλείσει την επιχείρησή του, εάν πρέπει να εγκαταλείψει το συγκεκριμένο ακίνητο. Μπορεί απλώς να μετακινήσει την επιχείρησή του σε άλλο ακίνητο, όπως συμβαίνει και με άλλες επιχειρήσεις. Έπειτα, δεν έχω πειστεί πως ο Αιτητής έχει ρεαλιστική προσδοκία, μέσω της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας, να παραμείνει στο ακίνητο της Καθ’ ης η αίτηση, δικαιωματικά, ώστε εάν μετακινήσει την επιχείρησή του σε άλλο ακίνητο, είτε να υποστεί μεγάλη ταλαιπωρία, είτε να μην έχει νόημα η Έφεσή του που άλλως πώς έχει δεδομένες πιθανότητες επιτυχίας. Η επιθυμία του Αιτητή, όπως προκύπτει από τα λεγόμενά του, είναι να συνεχίσει να κατέχει το ακίνητο της Καθ’ ης η αίτηση, για όσο χρονικό διάστημα θα ασκεί και την επιχείρησή του, με δεδομένη και την ηλικία του, θεωρώντας ότι, εφόσον η Καθ’ ης η αίτηση λαμβάνει το ποσό που καθορίστηκε από το Δικαστήριο ως η ενοικιαστική αξία του, δεν θα πρέπει να έχει οποιαδήποτε περαιτέρω απαίτηση. Εξ ου και πρότεινε στην Καθ’ ης η αίτηση συμφωνία. Μια συμφωνία που θέλει να της επιβάλει. Αναγνωρίζει, ο Αιτητής, πως ο ίδιος δεν έχει δικαίωμα να παραμένει στο ακίνητο της Καθ’ ης η αίτηση, ότι είχε συμφωνηθεί κάτι διαφορετικό μεταξύ των διαδίκων, αλλά συλλογίζεται την αναστάτωση που θα προκαλέσει στην επαγγελματική του ζωή το να μετακινηθεί, σε αυτό το στάδιο της ζωής του. Οι δε λόγοι Έφεσης που έχει εκθέσει ο Αιτητής, δια των οποίων καταλογίζει λάθος στο Δικαστήριο επειδή βασικά συμπέρανε πως ένα είναι το επίμαχο ακίνητο, που ανήκει στην Καθ’ ης η αίτηση και χρησιμοποιεί ο Αιτητής ως επαγγελματική στέγη, και δεν υπάρχουν δύο ακίνητα, ένα στη Χλώρακα και ένα στην Έμπα, και η αναφορά σε Χλώρακα συνιστά τυπογραφικό λάθος που δεν επηρεάζει το κύρος της συμφωνίας, εφόσον τα υπόλοιπα στοιχεία του ακινήτου, ως αναγράφονται, περιλαμβανομένου του Φύλλου Σχεδίου, ανήκουν στην Έμπα, δεν με έχουν πείσει ότι δίδουν επαρκείς πιθανότητες επιτυχίας. Απεναντίας, από το σύνολο της μαρτυρίας του Αιτητή, εκλαμβάνεται ότι ο Αιτητής χρησιμοποιεί την εφετειακή διαδικασία για να παρατείνει την εκκρεμοδικία, θεωρώντας ότι έτσι θα παρατείνει και την παραμονή του στο ακίνητο της Καθ’ ης η αίτηση, προς εξυπηρέτηση των δικών του συμφερόντων, αδιάφορα από τα δικαιώματα και τις επιθυμίες της Καθ’ ης η αίτηση σχετικά με το ακίνητό της.
9. Με βάση τα προαναφερόμενα, κρίνεται πως δεν μπορεί να ασκηθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου υπέρ της έγκρισης του αιτήματος του Αιτητή σε αυτή την περίπτωση.
10. Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, η αίτηση απορρίπτεται.
11. Όσον αφορά τα έξοδα της αίτησης, ακολουθώντας το αποτέλεσμά της, επιδικάζονται υπέρ της Καθ’ ης η αίτηση και εναντίον του Αιτητή, στο ποσό των €800,00, πλέον Φ.Π.Α..
(Υπ.) ……………………..
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] The Governor and the Company of the Bank of Scotland v. S.S. Sapphire Seas (2001) 1 ΑΑΔ 955, Χαραλάμπους v. A. Panayides Contracting Ltd (2001) 1 ΑΑΔ 1978, Συνεργατικό Ταμιευτήριο Αμμοχώσου-Λάρνακας Λτδ ν. Αυξεντίου (2016) 1 ΑΑΔ 759, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου ν. Δημητράκης Γ. Συκοπετρίτης Λίμιτεδ, Πολιτική Έφεση Ε214/19, ημερομηνίας 29.09.2021, Συμβούλιο Αποχετεύσεων Πάφου ν. Δήμος Γεροσκήπου, Πολιτική Έφεση 28/2022, ημερομηνίας 01.02.2023.