ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

Ενώπιον: Σ. Συμεού, Ε. Δ                                

   Αίτηση/Έφεση 74/2024 (i- Justice)

Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/1965 και επί τοις αφορώσι τον Περί Ακινήτου Περιουσίας Νόμο Κεφ 224 ως και τις τροποποιήσεις τους.

Μεταξύ:

Μαρία Δημητρίου (Α.Δ.Τ XXXXXX) Λεωφόρος [ ] 25,[ ], [ ] Πάφος                                                                                 

                                                                 Αιτήτρια – Εφεσείουσα

                                                           Και

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ από την Λευκωσία

                                                                 Καθ' ών η Αίτηση - Εφεσίβλητοι

Ημερομηνία: 30/05/24

Εμφανίσεις:

Για την Αιτήτρια - Εφεσίβλητη : κ. Ρ. Ροδοσθένους  

Για Καθ' ων η Αίτηση - Εφεσίβλητοι: κα. Σ. Χ’’Νεοφύτου για Γ. Χατζηνεοφύτου & Σια Δ.Ε.Π.Ε

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Η Αιτήτρια καταχώρησε την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση/Έφεση με την οποία και αξιώνει:

Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παραμερίζεται η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ»,

Β.  Διάταγμα του Δικαστηρίου που να ακυρώνει τον σκοπούμενο με την ειδοποί­ηση Τύπου «ΙΑ» πλειστηριασμό του ενυπόθηκου ακινήτου ως αυτό περιγράφε­ται στην επίδικη ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ο οποίος είναι ορισμένος την 05/06/24 και περί ώρα 10:00 ένεκα της ακυρότητας και ή του παραμερισμού της ως άνω αναφερόμενης ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».

Γ. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να ακυρώνεται και ή να αναστέλλεται η διαδικασία που προβλέπτεται στο Μέρος VIA του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου ως αυτός έχει τροποποιηθεί ένεκα της ακυρότητας ή του παραμερισμού της επίδικης ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».

Δ.. Οποιαδήποτε θεραπεία κρίνει δίκαια το Δικαστήριο υπό τις περιστάσεις.

Ε. Δήλωση και ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου που να κρίνει τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο αντισυνταγματικό καθότι οι διατάξεις έρχονται αντίθετες με το Σύνταγμα.

Στ.  Έξοδα πλέον Φ.Π.Α. πλέον έξοδα επίδοσης.

Η Αίτηση                                                                   

Η Αίτηση - Έφεση που έχει υποβληθεί από την Αιτήτρια – Εφεσείουσα, στηρίζεται σε 6 λόγους έφεσης. Πιο συγκεκριμένα η Αιτήτρια με τον πρώτο λόγο έφεσης υποστηρίζει ότι ο νόμος είναι αντισυνταγματικός καθότι προσκρούει στο Σύνταγμα και  στην ΕΣΔΑ, ενώ με τον δεύτερο λόγο έφεσης υποστηρίζει ότι η όλη διαδικασία που προβλέπεται στο Μέρος VIA του Ν. 9/65 ως έχει τροποποιηθεί δεν έχει ξεκινήσει σύμφωνα με τις διατάξεις του σχετικού Νόμου καθότι οι Ειδοποιήσεις Τύπου Ι (συμπεριλαμβανομένου και της ειδοποίησης τύπου Θ) δεν έχουν δεόντως επιδοθεί τόσο στην Αιτήτρια όσο και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα με αποτέλεσμα, η διαδικασία έναρξης του πλειστηριασμού και η ειδοποίηση τύπου ΙΑ να καθίσταται αυθαίρετη, παράτυπη, εσφαλμένη και παράνομη καθότι οι Ειδοποιήσεις τύπου Θ δεν επιδόθηκαν κατά παράβαση του παρόντος Νόμου. Επίσης, η Αιτήτρια υποστηρίζει μέσα από τον ίδιο λόγο έφεσης και ότι η όλη διαδικασία αποστολής των ειδοποιήσεων τύπου ΙΑ δεν ξεκίνησε νομότυπα καθ’ ότι οι πρώτες σε σειρά ειδοποιήσεις τύπου Ι δεν έχουν επιδοθεί δεόντως ενώ σε ότι αφορά τον τρίτο λόγο έφεσης υπάρχει ο ισχυρισμός ότι οι ειδοποιήσεις Τύπου Ι δεν έχουν επιδοθεί νομότυπα τόσο στην Αιτήτρια όσο και σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και είναι εσφαλμένες αλλά και ότι ούτε οι ειδοποιήσεις τύπου Θ επιδόθηκαν κατά παράβαση του παρόντος Νόμου.  Με τον τέταρτο λόγο έφεσης η Αιτήτρια παραπονείται ότι τόσο το περιεχόμενο της Ειδοποίησης Τύπου ΙΑ όσο και ο τύπος της είναι λανθασμένα ενώ αναφορικά με τον πέμπτο λόγο έφεσης διατείνεται ότι η προβληθείσα ειδοποίηση Τύπου ΙΑ δεν έχει επιδοθεί δεόντως τόσο στην Αιτήτρια όσο και στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα καθότι οι Καθ’ ων η Αίτηση θα  έπρεπε να αποστείλουν την ειδοποίηση τύπου ΙΑ ταχυδρομικός στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της Αιτήτριας και σε περίπτωση που αυτό ήταν ανέφικτο να προχωρήσουν μόνο με ιδιωτική επίδοση. Τέλος,  με τον έκτο λόγο έφεσης η Αιτήτρια υποστηρίζει ότι δεν ενημερώθηκαν οι κάτοχοι του υπόλοιπου μεριδίου του ακινήτου για την πρόθεση των Καθ’ ων η Αίτηση να πωληθεί το ενυπόθηκο ακίνητο αποστερώντας τους έτσι από τυχόν επιθυμία τους να το αγοράσουν.

Την αίτηση υποστηρίζει η ένορκος δήλωση της Αιτήτριας  στην οποία αναφέρει ότι ουδέποτε η ίδια έλαβε τις ειδοποιήσεις τύπου  Θ και  I και ότι το μόνο που έχει συμβεί, είναι ότι οι Καθ’ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι περί την 12/04/2024 της επέδωσαν δια της μεθόδου της ιδιωτικής επιδόσεως, την ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» και Δελτία Α ημερομηνίας 29/03/2022. Προς επίρρωση μάλιστα του πιο πάνω ισχυρισμού της,  επισυνάπτει την εν λόγω ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» ως Τεκμήριο 1 προβάλλοντας επί τούτου την θέση ότι οι επίδικες ειδοποιήσεις τύπου «ΙΑ» είναι άκυρες και θα πρέπει να  ακυρωθούν ή να παραμεριστούν από το Δικαστήριο για τον λόγο ότι η όλη διαδικασία όπως προβλέπεται στο Μέρος VIA του Ν.9/65, ως έχει τροποποιηθεί δεν έχει ξεκινήσει σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου επειδή οι Ειδοποιήσεις Τύπου «I» δεν έχουν δεόντως και ή καθόλου επιδοθεί στην ίδια και σε όλα τα ενδιαφερόμενο πρόσωπα, ένεκα του ότι η Ειδοποίηση Τύπου «I» η οποία σηματοδοτεί την έναρξη της διαδικασίας πλειστηριασμού δεν έχει επιδοθεί δεόντως και ή καθόλου σε όλα τα ενδιαφερόμενο πρόσωπα καθώς και ότι το ίδιο  επακριβώς έχει συμβεί και με τις προηγούμενες ειδοποιήσεις τύπου I και Θ όπως προβλέπεται στο μέρος VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Νόμου 9/65. Η Αιτήτρια υποστηρίζει περαιτέρω ότι η πιο πάνω διαδικασία ως εσφαλμένα κατά την θέση της έχει ακολουθηθεί από τους Καθ’ ων η Αίτηση,  επιφέρει ως αποτέλεσμα την παρατυπία της όλης διαδικασίας που ακολουθήθηκε για την διεξαγωγή του πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου ενώ σύμφωνα με την θέση της η ίδια η ειδοποίηση τύπου ΙΑ έχει καταστεί αυθαίρετη, παράτυπη, εσφαλμένη και παράνομη. Αναφέρει επίσης ότι οι Ειδοποιήσεις τύπου Θ δεν επιδόθηκαν κατά παράβαση έτσι των προνοιών του σχετικού Νόμου. Σύμφωνα με την Αιτήτρια, η όλη διαδικασία αποστολής των ειδοποιήσεων τύπου «ΙΑ» ξεκίνησε παράνομα καθ' ότι οι πρώτες στην σειρά ειδοποιήσεις τύπου «I» δεν έχουν επιδοθεί δεόντως με αποτέλεσμα η επίδοση τους να μην συνιστά «καλή επίδοση» και έτσι να είναι άκυρες ως προς τον τύπο και το περιεχόμενο τους και μην είναι επίσης σύμφωνες με τις πρόνοιες  του Νόμου στο Μέρος VIA ως έχει τροποποιηθεί. Περαιτέρω η Αιτήτρια υποστηρίζει και την θέση ότι οι ειδοποιήσεις τύπου I οι οποίες σηματοδοτούν την έναρξη της διαδικασίας είναι εσφαλμένες διότι η  ειδοποίηση τύπου ΙΑ, έχει επιδοθεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τους Καθ' ων η Αίτηση καθότι οι ειδοποιήσεις τύπου I δεν έχουν επιδοθεί νομότυπα στην ίδια σε και όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αλλά ούτε και οι προηγούμενες ειδοποιήσεις τύπου Θ έχουν επιδοθεί κατά τον δέοντα τρόπο αλλά επιδόθηκαν κατά παράβαση των προνοιών του σχετικού Νόμου. Επίσης η Αιτήτρια αναφέρει και ότι η επιδοθείσα ειδοποίηση τύπου ΙΑ δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις αφού δεν υπογράφουν δύο μάρτυρες για την εταιρεία και δεν υπάρχει σφραγίδα, αλλά και διότι η  ειδοποίηση τύπου ΙΑ δεν έχει δεόντως επιδοθεί καθότι οι Καθ’ ων η Αίτηση – Εφεσίβλητοι  έπρεπε να της αποστείλουν την ειδοποίηση τύπου ΙΑ ταχυδρομικώς και να απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας της και σε περίπτωση που αυτό δεν θα ήταν εφικτό, μόνο τότε να προχωρήσουν με ιδιωτική επίδοση. Η προσβληθείσα ειδοποίηση τύπου ΙΑ σύμφωνα με την Αιτήτρια έχει αποσταλεί μέσω ιδιωτικής επίδοσης στις 12/04/24 κατά παράβαση του Νόμου και έτσι η επίδοση δεν θεωρείτε δέουσα. Ούτε και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έχει επιδοθεί ως η Αιτήτρια διατείνεται στην προκειμένη περίπτωση.

 

Η Ένσταση

Από την αντίπερα όχθη, οι Καθ’ ων η Αίτηση αντιδρώντας στην καταχώρηση της υπό κρίση Αίτησης προχώρησαν στην καταχώρηση ειδοποίησης περί προθέσεως ένστασης στο σώμα της οποίας καταγράφονται συνολικά, συμπεριλαμβανομένου και του προδικαστικού ζητήματος το οποίο έχει εγερθεί και που το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει, δώδεκα στον αριθμό λόγοι ένστασης οι οποίοι συνοπτικά έχουν ως ακολούθως :

Σε ότι αφορά καταρχήν το προδικαστικό ζήτημα που οι Καθ’ ων η Αίτηση καλούν το Δικαστήριο να εξετάσει πριν ακόμη προχωρήσει στην εξέταση της ουσίας της υπό κρίσης Αίτησης – Έφεσης, με τον πρώτο λόγο ένστασης που έχει εγερθεί προβάλλεται η θέση ότι η Αιτήτρια  δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα και ή συμφέρον στο να προωθεί την παρούσα Αίτηση- Έφεση και έτσι η Αίτηση της  δεν θα πρέπει να εξεταστεί από το Δικαστήριο, ενόψει του ότι  η ίδια η Αιτήτρια δεν αποτελεί ενδιαφερόμενο μέρος σύμφωνα με το Νόμο για να έχει οποιοδήποτε συμφέρον σε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου, παρά το γεγονός ότι έχει καταχωρήσει εμπράγματο βάρος επί της ενυπόθηκης περιουσίας όπως επεξηγείται στην μαρτυρία που συνοδεύει την ένσταση.

Ακολούθως και σύμφωνα με τον δεύτερο λόγο ένστασης, οι Καθ’ ων η Αίτηση υποστηρίζουν ότι ο πρώτος λόγος έφεσης  σε σχέση με την κατ’ ισχυρισμό παραβίαση του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ, επίσης δεν μπορεί να εξεταστεί από το Δικαστήριο καθότι δεν παρατίθενται με επάρκεια και με λεπτομέρεια ποιες διατάξεις είτε του Συντάγματος είτε της ΕΣΔΑ παραβιάζονται όπως αυστηρά απαιτεί και η νομολογία. Περαιτέρω, οι Καθ’ ων η Αίτηση προβάλλουν και τον ισχυρισμό ότι η υπό κρίση Αίτηση - Έφεση είναι πραγματικά και νομικά αβάσιμη και δεν συντρέχουν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις ούτως ώστε να μπορεί να επιτραπεί η έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων μεταξύ άλλων και δια το λόγο ότι η Αιτήτρια δεν έχει έννομο συμφέρον στην προώθηση τη Αίτηση, ότι επίσης σε καμία περίπτωση δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις και ή δεν συντρέχουν οι λόγοι και ή δεν αποκαλύπτονται ικανοποιητικοί λόγοι που προβλέπει ο περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμος του 1965 (Ν. 9/1965) ως έχει τροποποιηθεί για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων και ή για τον παραμερισμό και ή την ακύρωση της επίδικης Ειδοποίησης Τύπου ΙΑ και ή της ακύρωσης του πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου, ότι επίσης δεν αποκαλύπτονται ικανοποιητικοί λόγοι για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων και ή οι λόγοι που προβάλλονται δεν δικαιολογούνται επαρκώς και ή δεν συνιστούν λόγους ακύρωσης της υπό κρίση Ειδοποίησης  τύπου ΙΑ σύμφωνα με τη σχετική Νομοθεσία, ότι επίσης οι λόγοι που προβάλλονται δεν είναι εφέσιμοι σύμφωνα με την Νομοθεσία καθώς και  ότι σύμφωνα με το άρθρο 44Β (2) του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου δεν υφίσταται υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ» σε περίπτωση κατά την οποία ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη κάτι το οποίο έλαβε χώρα και στην υπό εξέταση περίπτωση όπως παρατίθεται στην μαρτυρία που συνοδεύει την ένσταση, ότι η ειδοποίηση Τύπου I και ή ολόκληρη η διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου και η ειδοποίηση Τύπου I επιδόθηκε στην Αιτήτρια νομότυπα, νόμιμα, δεόντως και σε πλήρη συμμόρφωση με τις νομοθετικές διατάξεις του Μέρους VIA του Νόμου και είναι καθόλα ισχυρή και έγκυρη καθ’ ότι πληρείται η προϋπόθεση του Νόμου περί παραχώρησης προθεσμίας τουλάχιστον 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης Τύπου I μέχρι την επίδοση της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ και την ημερομηνία εκποίησης. Εξάλλου σύμφωνα με τους Καθ’ ων η Αίτηση ο τρόπος επίδοσης της ειδοποίησης τύπου I δεν μπορεί να εφεσιβληθεί. Περαιτέρω οι Καθ’ ων η Αίτηση υποστηρίζουν ότι η Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ επιδόθηκε τόσο στην Αιτήτρια όσο και στον ενυπόθηκο οφειλέτη με βάση τον ενδεδειγμένο τρόπο επίδοσης όπως περιγράφεται στην μαρτυρία που συνοδεύει την ένσταση καθότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ έχει αποσταλεί μετά τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής που έθετε η ειδοποίηση τύπου Ι καθώς επίσης και ότι η Αίτηση-Έφεση είναι καταχρηστική καθ’ ότι δεν παρουσιάζεται οτιδήποτε που να θέτει υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα των Καθ’ ων η Αίτηση να κινούν τις διαδικασίες και να επιζητούν τις θεραπείες που προβλέπονται από τις διατάξεις του Ν. 9/1965 και/ή αποσκοπεί στην καθυστέρηση της διαδικασίας εκποίησης του Μέρους VIA του Ν.9/1965.

Σε ότι αφορά τον έκτο λόγο έφεσης, οι Καθ’ ων η Αίτηση επίσης μέσα από τους λόγους ένστασης που έχουν καταχωρηθεί προβάλλουν και την θέση ότι αυτός ο λόγος δεν δύναται να εξεταστεί από το Δικαστήριο καθώς δεν αποτελεί ένα από τους λόγους που αυστηρά παραθέτει η Νομοθεσία σαν λόγους παραμερισμού της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ ενόψει και του ότι οι κάτοχοι του υπόλοιπου μεριδίου δεν αποτελούν ενδιαφερόμενα πρόσωπα εν τη εννοία του Νόμου.

Τέλος σύμφωνα με τους Καθ’ ων η Αίτηση η Αίτηση – Έφεση είναι αποτέλεσμα των εκ υστέρων σκέψεων της Αιτήτριας και  καταχωρήθηκε για να εξυπηρετήσει αλλότριους σκοπούς και μοναδικό σκοπό την κατασπατάληση πολύτιμου χρόνου του Δικαστηρίου και ή να προκαλέσει αχρείαστα έξοδα και ουδόλως παρουσιάζει οιονδήποτε λόγο για τον οποίο θα πρέπει να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα.

Την ένσταση που έχει καταχωρηθεί εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση υποστηρίζει η ένορκος δήλωση της Αντιγόνης Χριστοδούλου η οποία βρίσκεται στην υπηρεσία της εταιρείας DOVALUE CYPRUS LIMITED (η οποία την 26/6/2023 μετονομάστηκε από Altamira Asset Management (Cyprus) Limited σε DOVALUE CYPRUS LIMITED, εν τοις εφ’ εξής και για σκοπούς συντομίας «η DOVALUE») από το 2019 και η οποία δυνάμει σχετικής συμφωνίας, ενεργεί δια λογαριασμό των Καθ’ ων η αίτηση και της Συνεργατικής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ (πρώην Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα Λίμιτεδ), και έχει αναλάβει την διαχείριση αριθμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων, συναφών συμφωνιών εξασφαλίσεων - εγγυήσεων και άλλων μεταξύ και των επίδικων.  

Καταρχήν η κα. Χριστοδούλου στην ένορκο της δήλωση προβάλλει την διαφωνία της με τους ισχυρισμούς που έχουν τεθεί από την Αιτήτρια στην ένορκο της δήλωση, υποστηρίζοντας την θέση ότι οι Καθ’ ων Αίτηση ζητούν πέραν της εξέτασης της ουσίας της υπό κρίσης Αίτησης, από το Δικαστήριο, να εξετάσει κατά προτεραιότητα το κατά πόσο η Αιτήτρια αποτελεί ενδιαφερόμενο πρόσωπο σύμφωνα με τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων. Αναφορικά με την πιο πάνω θέση της η κα. Χριστοδούλου προβάλλεται και ο ισχυρισμός ότι επειδή η αξία του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με την Γενική Εκτίμηση του Κτηματολογίου σε αξίες του έτους 2021 ανέρχεται σε €95.900,00 (για το όλο μερίδιο), ενώ η επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης του ½ του μεριδίου του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/XXXX έχει καθοριστεί με βάση την αγοραία αξία του ενυπόθηκου ακινήτου που έχει υπολογιστεί με βάση εκτιμήσεις που διενεργήθηκαν από δύο ανεξάρτητους εκτιμητές που διορίστηκαν από τους Καθ’ ων η Αίτηση, η αγοραία αξία του ακινήτου προέκυψε από τον μέσο όρο των δύο εκτιμήσεων(€44,000 + €48,000) ήτοι €46,000 και η επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου καθορίστηκε στις €36.800. Προς επίρρωση των ανωτέρω ισχυρισμών της η κα. Χριστοδούλου καταθέτει ως Τεκμήριο 1 τις εκτιμήσεις των δύο ανεξάρτητων εκτιμητών και ως Τεκμήριο 2 το δελτίο ηλεκτρονικού πλειστηριασμού που καταδεικνύει την επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης η οποία ανέρχεται σε €36.800. Περαιτέρω η κα. Χριστοδούλου υποστηρίζει ότι σύμφωνα το Τεκμήριο 7 το οποίο και επισυνάπτει, το ενυπόθηκο ακίνητο φέρει τα ακόλουθα εμπράγματα βάρη τα οποία παρατίθενται κατά σειρά προτεραιότητας πέραν της Υποθήκης 6/Υ/XXXXXXX/2011 για το ποσό των €50.0000 που κατατέθηκε στις 06/04/2011 προς όφελος των Καθ’ ών η αίτηση και έχει σειρά προτεραιότητας των υπολοίπων :

1.           6/ΕΒ/XXX/2015 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 26/02/2015 για το ποσό των €99.936,91

2.           6/ΕΒ/XXXX/2015 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 26/05/2015 για το ποσό των €12.569,02

3.           6/ΕΒ/XX/2016 προς όφελος των Καθ’ ων η αίτηση ημερομηνίας 13/01/2016 για το ποσό των €195.533,84

4.           6/ΕΒ/XXX/2016 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 18/02/2016 για το ποσό των €53.843,11

5.           6/ΕΒ/XXX/2017 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 02/02/2017 για το ποσό των €30.136,71

6.           6/ΕΒ/XXX7/2017 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 26/05/2015 για το ποσό των €15.461,42

7.           6/ΕΒ/XXX/2017 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 26/06/2017 για το ποσό των €165.391,23

8.           6/ΕΒ/XXX/2018 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 19/04/2018 για το ποσό των €686.331,61

9.           6/ΕΒ/XXX/2018 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 29/08/2018 για το ποσό των €700.046,45

10.6/ΕΒ/XXXX/2019 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 29/10/2019 για το ποσό των €34.345,90

11.6/ΕΒ/XXXX/2020 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 21/09/2020 για το ποσό των €14.345,25

12.6/ΕΒ/XXXX/2021 προς όφελος της GORDIAN HOLDINGS LTD η αίτηση ημερομηνίας 27/09/2021 για το ποσό των €320.190,93

13.6/ΕΒ/XXXX/2021 ττρος όφελος της Μαρίας Δημητρίου (Αιτήτριας) ημερομηνίας 09/11/2021 για το ποσό των €47.195,77

14.6/ΕΒ/XXXX/2021 προς όφελος της KPMG LTD ημερομηνίας 18/11/2021 για το ποσό των €47.106,12

15.6/ΕΒ/XXXX/2022 προς όφελος της THERMOSIFONES KAVSON LTD ημερομηνίας 28/12/2022 για το ποσό των €33.500,00

16.6/ΕΒ/XXX/2023 προς όφελος του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 25/01/2023 για το ποσό των €14.036,47

17.6/ΕΒ/XXX/2023 προς όφελος της SCY CAC LIMITED ημερομηνίας 10/05/2023 για το ποσό των €1.782.049,18

     Η πιο πάνω σειρά προτεραιότητας σύμφωνα με την ενόρκως δηλούσα επιφέρει και ως συνέπεια το γεγονός ότι στην περίπτωση που διενεργηθεί ο πλειστηριασμός και υπάρχει επιτυχών προσφοροδότης από το προϊόν του εκπλειστηριάσματος, για να έχει να λαμβάνει η Αιτήτρια οποιοδήποτε ποσό από αυτό, θα πρέπει πρώτα να ικανοποιηθεί το ποσό των €118.158,83 πλέον τόκους €4.753,17 το οποίο αφορά το ενυπόθηκο χρέος και να έχει καταστεί απαιτητό, και ακολούθως να ικανοποιηθούν οι δικαιούχοι των εμπραγμάτων βαρών που  προηγούνται χρονικά από το 6/ΕΒXXXX/2021 που είναι κατατεθειμένο προς όφελος της Αιτήτριας, το σύνολο των οποίων συμπονούνται σε €2.007,841,30 από μια απλή πρόσθεση των ποσών, χωρίς να υπολογίζονται τυχόν τόκοι.

Υπό το φως των πιο πάνω όπως αναφέρει η κα. Χριστοδούλου αποτελεί θέση των Καθ’ ων η Αίτηση ότι  το συνολικό ποσό που θα πρέπει να ικανοποιηθεί από το ποσό του εκπλειστηριάσματος είναι €2.130,853,20 ενώ από το Τεκμήριο 1 διαφαίνεται η αγοραία αξία του επίδικου ακινήτου η οποία δεν ξεπερνά τις €48,000. Ακόμα σύμφωνα με την κα. Χριστοδούλου ότι δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί με ακρίβεια το ποσό που θα πλειοδοτήσει ο υψηλότερος προσφοροδότης, με βάση την ανεξάρτητη μαρτυρία των δύο εκτιμητών, ότι οι τιμές της αγοράς (αγοραία αξία) κυμαίνονται από €44,000 μέχρι και €48,000, είναι αδύνατο με την διενέργεια του πλειστηριασμού να υπάρχει προσφορά για εκατονταπλάσιο ποσό ( πέραν των €2.130,853,20 ) της αγοραίας αξίας του ακινήτου) ούτως ώστε να ικανοποιηθούν οι Καθ ών η αίτηση και ακολούθως να παραμείνει ποσό της τάξης των €47.195,77 ούτως ώστε η Αιτήτρια να έχει συμφέρον από το εκπλειστηρίασμα.

Έχοντας ως γνώμονα τα ανωτέρω και βάση της συμβουλής που της δόθηκε τους δικηγόρους που εκπροσωπούν τους Καθ’ ων η Αίτηση, η κα. Χριστοδούλου υποστηρίζει την θέση ότι Αιτήτρια δεν αποτελεί ενδιαφερόμενο πρόσωπο εν τη εννοία του Νόμου και συνεπώς δεν νομιμοποιείται στην καταχώρηση της υπό εκδίκασης Αίτησης - Έφεσης.    

Ακολούθως η κα. Χριστοδούλου παραθέτει το ιστορικό που προηγήθηκε της έκδοσης και επίδοσης της επίδικης Ειδοποίησης Τύπου ΙΑ δηλαδή αυτό της σύναψης της σύμβασης δανείου – Τεκμήριο 3 -  μεταξύ του Κωστάκη Κυριάκου Ονησιφόρου και της Ευαγγελίας Ονισηφόρου για το ποσό των €50.000,00 (πενήντα χιλιάδες ευρώ) με την Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Σταυρός Μίνθης και προς τούτου ανοίχτηκε λογαριασμός δανείου. Σύμφωνα με την κα. Χριστοδούλου για περαιτέρω και καλύτερη εξασφάλιση των υποχρεώσεων των οφειλετών απέναντι στην τότε Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Σταυρός Μίνθης και ακολούθως προς τους εφεσίβλητους που απορρέουν από τη συμφωνία δανείου ως πιο πάνω αναφέρεται,  η K.ONISIFOROU CONSTRUCTION AND DEVELOPING LIMITED σύμφωνα με την κα. Χριστοδούλου παραχώρησε κατά ή περί τις 06/04/2011 την επίδικη υποθήκη προς όφελος της Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Σταυρός Μίνθης και μέχρι ποσού €50.000,000 μαζί με σύνθετο τόκο πάνω στο πιο πάνω ποσό προς 6.50% πλέον προμήθειες, τέλη και έξοδα, από τις 06/04/2011 με αποτέλεσμα η εν λόγω υποθήκη να καλύπτει το εν λόγω δάνειο. Η κατάσταση λογαριασμού επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 4.

Η κα. Χριστοδούλου αναφέρει περαιτέρω ότι περί την  21/08/2013, λόγω μη τήρησης των συμβατικών υποχρεώσεων των πρωτοφειλετών η διαφορά που προέκυπτε μεταξύ τους και της Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Σταυρός Μίνθης παραπέμφθηκε σε διαιτησία και εκδόθηκε κατά την πιο πάνω ημερομηνία διαιτητική απόφαση η οποία καταχωρήθηκε και ενεγράφη προς εκτέλεση στο Πρωτοκολλητείο Πάφου – Τεκμήριο 6 – προς όφελος του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Πάφου Λτδ. Επομένως σύμφωνα με την κα. Χριστοδούλου αίρεται η υποχρέωση αποστολής ειδοποίησης σύμφωνα με τον Τύπο Θ όπως προνοεί το άρθρο 44Β (1) και (2) όπου ρητά προβλέπεται ότι δεν υφίσταται υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ» σε περίπτωση κατά την οποία ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη. Εξάλλου η Αιτήτρια δεν είναι οφειλέτης και δεν υπάρχει σχετική πρόνοια στον Νόμο για αποστολή Ειδοποίησής Τύπου Θ σε τυχόν ενδιαφερόμενο πρόσωπα.

Οι Καθ’ ών η Αίτηση σύμφωνα με την κα. Χριστοδούλου εξασφάλισαν από το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λευκωσίας πιστοποιητικό έρευνας αναφορικά με το ενυπόθηκο ακίνητο το οποίο και επισυνάπτει σαν Τεκμήριο 7. Όπως φαίνεται από το περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου σύμφωνα με την κα. Χριστοδούλου, τα εμπράγματα βάρη παρατίθενται αναλυτικά κατά σειρά προτεραιότητας προς όφελος διαφόρων προσώπων ενώ οι Καθ’ ων η Αίτηση κατά τις 18/08/2023 εξέδωσαν την ειδοποίηση Τύπου Ι μετά της κατάστασης λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και εξόδων, δυνάμει των προνοιών του Ν.9/1965 ημερομηνίας 18/08/2023 την οποία και απέστειλαν δια συστημένου ταχυδρομείου τις 12/09/2023 στο Τμήμα Φορολογίας, στην GORDIAN HOLDINGS LIMITED, στην KPMG LTD και στην SCY CAC LIMITED. Απόδειξη για κατάθεση συστημένων αντικειμένων από το Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών μαζί με απόδειξη παραλαβής και πορεία εκάστης επιστολής (IPS WEB TRACKING) μαζί με έκαστην ειδοποίηση Τύπου Ι  κατατίθεται σαν Τεκμήριο 8. Το Τμήμα Φορολογίας παρέλαβε αυτή στις 14/09/2023, η GORDIAN HOLDINHS LIMITED στις 15/09/2023, και η KPMG LTD στις 18/09/2023. Η ίδια ειδοποίηση ΤΥΠΟΥ I σύμφωνα με την κα. Χριστοδούλου μετά της κατάστασης λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και εξόδων, δυνάμει των προνοιών του Ν.9/1965 επιδόθηκε με ιδιώτη επιδότη στις 08/11/2023 στον Κώστα Ονησιφόρου, στην Ευαγγελία Ονησιφόρου δια του Κώστα Ονησιφόρου, στην K.ONISIFOROU CONSTRUCTION AND DEVELOPING LIMITED δια του Κώστα Ονησιφόρου, στις 14/09/2023 στην THERMOSIFONES KAVSON LTD δια του Κώστα Αρεστή, ενώ  στην Αιτήτρια στις 18/10/2023. Κατατίθενται οι ένορκες δηλώσεις επίδοσης με συνημμένη έκαστην ειδοποίηση Τύπου Ι σαν Τεκμήριο 9.

Η κα. Χριστοδούλου αναφέρει επίσης ότι κανένας εκ των οφειλετών η οι δικαιούχοι των εμπράγματων βαρών δεν ανταποκρίθηκαν στο περιεχόμενο της επιστολής Τύπου Ι, ήτοι να πληρώσουν το ποσό που κατέστη απαιτητό και ότι η Αιτήτρια δεν θα είχε να πληρώσει τον εν λόγω ποσό των €118.158,83 πλέον τόκους €4.753,17 το οποίο αφορά το ενυπόθηκο χρέος από την στιγμή που έχει να λαμβάνει ποσό €47.195,77 σε σχέση με το εμπράγματο βάρος που είναι κατατεθειμένο στο επίδικο ακίνητο. Εξάλλου η ειδοποίηση τύπου I δεν είναι εφέσιμη και ούτε μπορεί να ελεγχθεί η ορθότητα της και άρα επειδή οι οφειλέτες ή οποιοσδήποτε τρίτος δεν συμμορφώθηκαν με τις Απαιτήσεις της Ειδοποίησης Τύπου I (η οποία ήταν η μοναδική επιλογή που είχαν σύμφωνα με τις ρητές πρόνοιες του άρθρου 44Γ (2) και αφού παρήλθε η προθεσμία που επιβάλλεται από τη σχετική νομοθεσία, οι Καθ’ ων η Αίτηση προχώρησαν δεόντως και νομότυπα και σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες του Νόμου στον καθορισμό της ημερομηνίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου εκδίδοντας και αποστέλλοντας με συστημένη επιστολή την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερ. 29/03/2024 συνοδευόμενη από το Δελτίο Α Ειδοποίησης ηλεκτρονικού πλειστηριασμού, ως προνοείται από τη σχετική νομοθεσία.

Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με την κα. Χριστοδούλου η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερ. 29/03/2024 στάλθηκε με συστημένη επιστολή στις 4/04/2024 στους  K.ONISIFOROU CONSTRUCTION AND DEVELOPING LIMITED , ( αρ. συστημένου RB029572234CY), στην Ευαγγελία Ονησιφόρου ( αρ. συστημένου RB029572248CY) στον Κώστα Ονησιφόρου (αρ.συστημένου RB029572251CY) στο Τμήμα Φορολογίας (αρ. συστημένου RB029572265CY) στην GORDIAN HOLDINGS LIMITED (αρ. συστημένου RB029572319CY), στην KPMG LTD (αρ. συστημένου RB029572279CY) στους THERMOSIFONES KAVSON LTD ( αρ. συστημένου RB029572282CY), στην SCY CAC LIMITED (αρ. συστημένου RB 029572296CY), και στην Αιτήτρια Μαρία Δημητρίου (αρ. συστημένου RB029572305CY).

Στις 12/04/2024 η ειδοποίηση Τύπος ΙΑ με το συνοδευόμενο δελτίο ειδοποίησης ηλεκτρονικού πλειστηριασμού παραλήφθηκε από την K.ONISIFOROU CONSTRUCTION AND DEVELOPING LIMITED, στις 14/04/2024 παραλήφθηκε από τον Κωστάκη Ονησιφόρου για λογαριασμό της Ευαγγελίας Ονησιφόρου, και από τον ίδιο, στις 15/04/2024 παραλήφθηκε από το Τμήμα Φορολογίας, στις 11/04/2024 από την GORDIAN HOLDINGS LIMITED, στις 17/04/2024 από την SCY CAC LIMITED στην KPMG LTD στις 17/04/2024 και στους THERMOSIFONES KAVSON LTD στις 30/04/2024. Οι Καθ’ ών η Αίτηση ειδοποιήθηκαν στις 11/04/2024 ότι η επίδοση ήταν ανεπιτυχής για την Αιτήτρια και στις 12/04/2024 επέδωσαν αυτή με ιδιώτη επιδότη ενώ κατατίθεται ως Τεκμήριο 10 αντίγραφο της ειδοποίησης με απόδειξη αποστολής και παραλαβής εκάστου συστημένου αντικειμένου και την ένορκη δήλωση επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ στην Αιτήτρια. Σε ότι αφορά την ειδοποίηση τύπου ΙΒ στις 22/1/2024 αυτή επιδόθηκε με ιδιώτη επιδότη ημερ 27/12/2023 ως προνοείται από τη σχετική νομοθεσία.

Επιπλέον η κα. Χριστοδούλου αναφέρει ότι η μόνη ειδοποίηση που μπορεί να εφεσιβληθεί δυνάμει των διατάξεων του Μέρους VIA του Νόμου 9/1965 είναι η ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» για συγκεκριμένους λόγους και συνεπώς  δεν συντρέχει και δεν στοιχειοθετείτε κανένας από τους λόγους που σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο εξαντλητικά επιτρέπουν τον παραμερισμό της Ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ» διότι η Ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» επιδόθηκε από τους Καθ’ ων η Αίτηση στο σωστό τύπο και με το σωστό περιεχόμενο και συνάδει πλήρως με το δείγμα που υπάρχει στο σχετικό Παράρτημα του Ν. 9/1965, όλες οι Ειδοποιήσεις έχουν επιδοθεί ως προβλέπει ο Νόμος. Επιπρόσθετα αναφέρει ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» επιδόθηκε από τους Καθ’ ων η Αίτηση μετά την λήξη της προθεσμίας των 45 ημερών που δόθηκε στους οφειλέτες για εξόφληση του ενυπόθηκου χρέους με την Ειδοποίηση Τύπου «I». Συνεπώς η παρούσα Αίτηση-Έφεση επιπρόσθετα από τον λόγο που τίθεται προδικαστικά θα πρέπει να απορριφθεί και στην ουσία της.

Τέλος η κα. Χριστοδούλου αναφέρει ότι η υπό κρίση Αίτηση-Έφεση είναι καταχρηστική και καταχωρήθηκε για να εξυπηρετήσει αλλότριους σκοπούς χωρίς μάλιστα να υπάρχει έννομο συμφέρον από την Αιτήτρια ήτοι με σκοπό να αποπροσανατολίσει το Δικαστήριο και να καθυστερήσει τους Καθ’ ων η Αίτηση από το να ενασκήσουν τα εκ του Ν.9/1965 απορρέοντα δικαιώματα τους και να προωθήσουν την εκποίηση του ενυπόθηκου ακινήτου με ιδιωτικό πλειστηριασμό και γι’ αυτό θεωρεί ότι είναι ορθό και δίκαιο όπως η παρούσα Αίτηση-Έφεση απορριφθεί με έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση.

Ακρόαση της Αίτησης

Η ακρόαση της αίτησης διεξήχθη στη βάση των γραπτών αγορεύσεων αμφοτέρων των ευπαιδεύτων συνηγόρων, Αιτήτριας και Καθ’ ων η Αίτηση αντίστοιχα. Έχω μελετήσει με πάσα προσοχή το σύνολο της νομικής τους επιχειρηματολο­γίας όπως επίσης έχω διεξέλθει του συνόλου της δοθείσας, μέσω των ενόρκων δηλώσεων μαρτυρίας που συνοδεύει αίτηση και ένσταση αντίστοιχα και ανα­φορά θα γίνει όπου κατωτέρω κριθεί απαραίτητο.

Νομικό Πλαίσιο της διαδικασίας πλειστηριασμού ακινήτων του Μέρους VIA του Ν. 9/65 και εφαρμογή του στην προκειμένη περίπτωση:

Κρίνω καταρχήν σκόπιμο για σκοπούς εξέτασης των προωθούμενων λόγων Έφεσης να παραθέσω τη νομική πτυχή που αφορά τα επίδικα ζητήματα.

Μέσω του πιο πάνω Νόμου ένας ενυπόθηκος δανειστής δύναται να εκκινήσει διαδικασία για την πώληση μέσω πλειστηριασμού, ενυπόθηκων ακινήτων, α­φού ακολουθήσει συγκεκριμένη διαδικασία, ως αυτή περιγράφεται στο πιο πάνω μέρος το οποίο εισήχθη με τον τροποποιητικό νόμο 142(Ι)/2014 και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις αυτού.

Σύμφωνα με το Άρθρο 44(B)(1) το δικαίωμα αυτό προκύπτει στην περίπτωση υπερημερίας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ο­λόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατό είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατά­ξεων του παρόντος Νόμου.

Η οποιαδήποτε ειδοποίηση υπερημερίας ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπό­θηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργα­σιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς ο­ποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος. Δεν απαιτείται η αποστολή τέτοιας ειδοποίησης στην περίπτωση που ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VIA (Άρθρο 44Β(2)).

Ειδικότερα η σχετική πρόνοια έχει ως ακολούθως:

 

«(2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα υπερημερία ή απαίτηση για πλη­ρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή, όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα, προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύ­τερου Παραρτήματος και εμπεριέχει τυποποιημένη πληροφόρηση στην οποία αναφέρονται ρητά τα ακόλουθα:»

Η έναρξη της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου που προβλέπεται διενεργείται με την επίδοση στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφης ειδοποίησης κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την εί­σπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδο- θείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίη­σης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού (Άρθρο 44Γ(1)).

Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδί­δεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρό­σωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπό­θηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό και η ειδοποίηση επιδί­δεται κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώ­λησης του ενυπόθηκου ακινήτου. (Άρθρο 44Γ(2)).

Το άρθρο 44Γ(3) του Νόμου περιλαμβάνει το δικαίωμα του ενυπόθηκου οφει­λέτη και οποιουδήποτε ενδιαφερομένου μέρους να αποταθεί στο Δικαστήριο εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της πιο πάνω ειδοποίησης για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης. Οι λόγοι που μπορεί να προβάλει καθορίζονται εξαντλητικά από το Νόμο και είναι οι ακόλου­θοι:

(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις

(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί

(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πλη­ρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή·

(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου·

(ε) ο ενυπόθηκος δανειστής στην περίπτωση που είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ί­δρυμα ή αγοραστής κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από τις διατάξεις του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου, εφεξής καλούμενος «αγοραστής», αρνήθηκε να προσέλθει και/ή δεν προσήλθε ως ο­φείλε, σε διαδικασία αναδιάρθρωσης πιστωτικών διευκολύνσεων κατά τα οριζόμενα από τις διατάξεις του Μέρους VIA του περί Σύστασης και Λειτουργίας του Ενιαίου Φο­ρέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου ή τέτοια δια­δικασία εκκρεμεί κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου του 2019:

(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Απο­πληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστη­ρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος.

(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο "ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων" ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκό­λυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση.

Το δικαίωμα το οποίο δίνεται στο στάδιο αυτό στον ενυπόθηκο οφειλέτη είναι να παραμερίσει την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» της σκοπούμενης πώλησης μόνο και εφόσον αποδείξει ένα από τους πιο πάνω εξαντλητικά καθοριζόμενους λό­γους.

Πέραν των πιο πάνω, ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να διενεργείται η επί­δοση των σχετικών ειδοποιήσεων που απαιτούνται από το Μέρος VIA, περιλαμβανομένης και της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», αναφέρεται στο ερμηνευ­τικό άρθρο 44ΙΕ στο οποίο ορίζεται ο όρος «επίδοση» ως ακολούθως:

«επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μη­τρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανόμενης και της δυνατότητας υποκα­τάστατης επίδοσης με διάταγμα Δικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης:

Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισμό, διεθνή σύμβαση, νόμο, δευτερογενή νομοθεσία ή διαδικαστικό κανονισμό ισχύει στη Δημοκρατία:

.................... »

Επιπλέον σε ότι αφορά τα ενδιαφερόμενο πρόσωπα σύμφωνα με τον Νόμο και τις ερμηνευτικές διατάξεις αυτού στο άρθρο 44ΙΕ παρατίθεται ο κάτωθι ορισμός:

«ενδιαφερόμενο πρόσωπο» σημαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο έχει δικαίωμα σε οποιο­δήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης, όπως αυτό προκύπτει από έ­ρευνα στα μητρώα του Κτηματολογίου και περιλαμβάνει οποιουσδήποτε εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος.

Σε ότι αφορά το τι συνιστά ενδιαφερόμενο πρόσωπο, σχετική επί του πιο πάνω ζητήματος είναι η πολύ πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Πολιτική Έφεση 2/23 1. POLYXENIA ISAAK RESTUARANΤ LTD 2. ΜΑΡΚΟΥ ΙΣΑΑΚ ΠΥΡΙΛΛΗ v. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ ημερ. 02/06/23. Στην υπόθεση αυτή η εφεσίβλητη τράπεζα είχε παραχωρήσει πιστωτικές διευκολύνσεις στην Εφεσείουσα 1 ενώ ο Εφεσείοντας 2 είχε υποθηκεύσει προς όφελος της το 1/5 του μεριδίου του σε εννέα τεμάχια. Ιδιοκτήτης των υπόλοιπων 4/5  μεριδίων  ήταν η εταιρεία Soltera η οποία είχε αναπτύξει τα τεμάχια και είχε πωλήσει τις επαύλεις σε τρίτους. Όταν δρομολογήθηκε η διαδικασία της εκποίησης του ακινήτου του Εφεσείοντα 2, δεν έγινε επίδοση της ειδοποίησης τύπου ΙΑ στην Soltera ούτε και στους αγοραστές των επαύλεων. Το Πρωτόδικο δικαστήριο απασχολήθηκε με το κατά πόσο τα πιο πάνω πρόσωπα και η soltera ήταν ενδιαφερόμενα πρόσωπα εν τη εννοία του Νόμου καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι δεν αποτελούσε ενδιαφερόμενο πρόσωπο καθότι δεν είχε οποιοδήποτε δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος. Η πιο πάνω κατάληξη βεβαίως του Πρωτόδικου Δικαστηρίου προσβλήθηκε με τους λόγους Έφεσης που είχαν ασκηθεί και το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι πράγματι η soltera δεν αποτελούσε ενδιαφερόμενο πρόσωπο και αυτό διότι όταν εκποιηθεί το ενυπόθηκο μερίδιο σε ακίνητο ο συνιδιοκτήτης άλλου μεριδίου δεν δικαιούται να λάβει οποιοδήποτε ποσό χρημάτων από το τίμημα πώλησης.

Μέσα από τις πιο πάνω ερμηνευτικές πρόνοιες προκύπτει ότι ο ίδιος ο Νόμος «καθορίζει ρητά» ότι η επίδοση των ειδοποιήσεων πρέπει να λαμβάνει χώρα με συστημένο ταχυδρομείο και εάν αυτό καταστεί ανέφικτο δύναται να προχω­ρήσει με ιδιωτική επίδοση. Η επιταγή αυτή του νόμου έχει τύχει ανάλυσης σε σωρεία αποφάσεων των Επαρχιακών Δικαστηρίων.

Μέσα από το λεκτικό του ορισμού της επίδοσης ως ανωτέρω καταγράφηκε, είναι θεωρώ σαφής και ξεκάθαρη η υποχρέωση που επιβάλλεται στον ενυπό­θηκο δανειστή να προωθήσει πρώτιστα επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο. Το λεκτικό του Νόμου καθορίζει την μέθοδο επιλογής του Νομοθέτη ως προς την επίδοση των Ειδοποιήσεων του εν λόγω Μέρους και εάν αυτοί δεν είναι εφικτοί τότε να έχει τη δυνατότητα να προωθήσει άλλες μεθόδους επίδοσης όπως η προσωπική επίδοση ή η υποκατάστατος ως προβλέπεται στους Θε­σμούς Πολιτικής Δικονομίας. Δεν κρίνω ότι είναι δυνατό να δοθεί διαφορετική και αντίθετη ερμηνεία της πιο πάνω πρόνοιας ενόψει του ότι το λεκτικό της δεν χρήζει ερμηνείας και είναι ξεκάθαρο. Κρίνω επίσης ότι δεν τίθεται ζήτημα επι­λογής του τρόπου επίδοσης των ειδοποιήσεων είτε με συστημένο ταχυδρομείο είτε με ιδιωτική επίδοση ή άλλο τρόπο υποκατάστατης επίδοσης. Εάν αυτή ήταν η πρόθεση του Νομοθέτη τότε ο τρόπος επίδοσης θα καθοριζόταν διαζευκτικά και όχι κατά τον τρόπο που συντάχθηκε και που επιβάλλεται να γίνει με συστη­μένο ταχυδρομείο και όταν αυτό είναι ανέφικτο να προχωρεί με εναλλακτικές μεθόδους. Η πρόθεση αυτή άλλωστε κρίνω ότι προκύπτει και από το γεγονός ότι προ της τροποποίησης του Νόμου με τον Νόμο 87(Ι)/2018 παρεχόταν η επιλογή στον δανειστή να προωθήσει επίδοση είτε με συστημένη επιστολή είτε με ιδιωτική επίδοση ως ακολούθως:

««επίδοση» σημαίνει την παράδοση οποιοσδήποτε ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συ­στημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοι­κίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επι­κοινωνία απευθύνεται ή με ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:...»

Πλέον η χρήση διάζευξης ήτοι « ...με συστημένη επιστολή ...ή με ιδιωτική επίδοση...» έχει διαφοροποιηθεί ώστε να διαβάζεται ότι επίδοση σημαίνει « . . . Σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή,................................ και σε

περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση ...».

Επομένως έχει ξεκάθαρα αφαιρεθεί η δυνατότητα επιλογής και είναι ζήτημα ορ­θής τήρησης των προνοιών του Νόμου η προώθηση επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο. Άλλωστε η μη δέουσα επίδοση αποτελεί και έναν από τους εξα­ντλητικά καθοριζόμενους στο άρθρο 44Γ(3) λόγους επί των οποίων ένας οφει­λέτης δύναται να προωθήσει παραμερισμό της ειδοποίησης τύπου ΙΑ, η τήρηση επομένως της καθορισμένης και ως προς την επίδοση διαδικασίας είναι κατα­λυτικής σημασίας.

Κρίνεται επομένως ότι απαιτείται η αποστολή των ειδοποιήσεων με συστημένο ταχυδρομείο και εάν αυτή καταστεί ανέφικτη, με το βάρος απόδειξης να είναι στους ώμους των εφεσίβλητων, τότε να προχωρούν με ιδιωτική ή άλλη υπο­κατάστατη επίδοση.

Η επιταγή αυτή του νόμου έχει τύχει ανάλυσης στην πολύ πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Πολ. Έφεση 159/21 Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρησης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ v. Γιώργου Παντέλα, ημερ. 01/12/23 στην οποία αναφέρθηκε, ότι ο σκοπός του νομοθέτη είναι ξεκάθαρος αφού θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης δίδοντας έτσι επιτακτικό προβάδισμα στην συστημένη επιστολή, τονίζοντας μάλιστα ότι μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανείγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, σύμφωνα με τους Κ.Π.Δ, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης κατόπιν σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου. Βάση των πιο πάνω λεχθέντων, το Εφετείο στην συγκεκριμένη υπόθεση έκρινε ότι η Εφεσείουσα όφειλε να επιχειρήσει να επιδώσει την επίμαχη Ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνο τούτο αν ήταν ανέφτικτο να προχωρήσει με την διαδικασία ιδιωτικής επίδιοσης. Την υποχρέωση επίδοσης της Ειδοποίησης την φέρει ο ενυπόθηκος δανειστής ο οποιος φέρει και το βάρος να αποδείξει το ανέφικτο της δια νόμου επιβαλλόμενης μεθόδου επίδοσης.

Εξέταση του Προδικαστικού ζητήματος που έχει εγερθεί αναφορικά με το ότι η Αιτήτρια εν προκειμένω δεν αποτελεί ενδιαφερόμενο πρόσωπο εν τη εννοία του Νόμου και άρα δεν νομιμοποιείται να καταχωρήσει την υπό κρίση Αίτηση

Είναι αναμφίβολο το ότι η Αιτήτρια εν προκειμένω είναι δικαιούχος εμπράγματου βάρους επί του ενυπόθηκου ακινήτου, από χρέος που προκύπτει δυνάμει δικαστικής απόφασης εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη προς όφελος της Αιτήτριας, όπως και αναμφίβολο είναι και το γεγονός ότι μέσα από το Τεκμήριο 7 προκύπτει ότι  η Αιτήτρια έχει καταθέσει το 6/ΕΒ/1214/21 στις 09/11/21 ως επιβάρυνση επί του ενυπόθηκου ακινήτου. Επίσης δεν χωρεί αμφιβολία και προκύπτει ότι, σε ότι αφορά την σειρά προτεραιότητας των εμπραγμάτων βαρών που ενυπάρχουν στο ακίνητο με βάση το Τεκμήριο 7 που έχει κατατεθεί έπεται στην διαδοχή από άλλα 13 εμπράγματα βάρη τα οποία προηγούνται του δικού της. Σε ότι δε αφορά τις εκτιμήσεις του ενυπόθηκου ακινήτου επίσης δεν έχει αμφισβητηθεί  ότι τα ποσά που το ενυπόθηκο ακίνητο έχει ήδη εκτιμηθεί από δύο ανεξάρτητους εκτιμητές ανέρχονται σε 44,000 ευρώ αναφορικά με τον πρώτο εκτιμητή και σε 48,000 ευρώ αντίστοιχα αναφορικά με τον δεύτερο εκτιμητή. Σε ότι αφορά δε την επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης αυτή ανέρχεται σε 36,000 ευρώ.

Με βάση λοιπόν τα πιο πάνω λεθχέντα, οι Καθ’ ων η Αίτηση υποστηρίζουν κατηγορηματικά την θέση ότι ακόμη και αν ο σκοπούμενος πλειστηριασμός διενεργηθεί και βρεθεί τελικά επιτυχών προσφοροδότης, από το προϊόν του εκπλειστηριάσματος η Αιτήτρια ούτως ή άλλως δεν μπορεί να ικανοποιηθεί ενόψει και του ποσού που έχει εκτιμηθεί το ενυπόθηκο ακίνητο και αναμένεται να πωληθεί, το οποίο είναι ιδιαίτερα χαμηλό, ενώ παράλληλα υποστηρίζουν και την θέση ότι επειδή από την επιβάρυνση της Αιτήτριας προηγούνται χρονικά άλλοι πολλοί δικαιούχοι κατά σειρά προτεραιότητας οι οποίοι θα πρέπει πρωτίστως να ικανοποιηθούν πριν από αυτήν, το σύνολο των οποίων συμποσούνται σε ποσό της τάξεως των 2,007,941,30 ευρώ, το Δικαστήριο δεν μπορεί να θεωρήσει ούτε και να εντάξει στην παρούσα περίπτωση την Αιτήτρια εντός της έννοιας του ενδιαφερόμενου προσώπου που ο Νόμος ορίζει και άρα η Αιτήτρια δεν αποτελεί πρόσωπο που δύναται να υποβάλει την παρούσα Αίτηση. Συνεπώς η Αίτηση που έχει καταχωρηθεί εκ μέρους της σύμφωνα με τους Καθ’ ων η Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο πριν να υπεισέλθει στην εξέταση επί της ουσίας της.

Υπό το φως λοιπόν των όσων ανωτέρω υπέδειξα, το βασικό λοιπόν ερώτημα που έχει προκύψει και θα πρέπει βεβαίως να απαντηθεί από το Δικαστήριο, είναι το κατά πόσο πράγματι η Αιτήτρια αποτελεί ενδιαφερόμενο πρόσωπο εν τη εννοία του Νόμου ή όχι. Έχοντας λοιπόν διέλθει διεξοδικά τόσο των σχετικών προνοιών του Νόμου όσο και της ερμηνείας που έχει δοθεί σύμφωνα με την Νομολογία που ανωτέρω υπέδειξα, με όλο τον σεβασμό προς την συνήγορο των Καθ’ ων η Αίτηση η θέση που προβλήθηκε από πλευράς τους,  δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Και αυτό διότι τόσο η ερμηνεία που παρέχεται από τον Νόμο όσο και το νόημα το οποίο εξάγεται μέσα από την σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου την οποία ανωτέρω έχω υποδείξει, δηλαδή το τι συνιστά ενδιαφερόμενο πρόσωπο,  είναι ξεκάθαρο και δεν μπορεί να τύχει οποιασδήποτε άλλης ερμηνείας όπως εν προκειμένω τέθηκε στο Δικαστήριο από την πλευρά των Καθ’ ων η Αίτηση.  Από την ίδια την ερμηνεία της εν λόγω φράσης « ενδιαφερόμενο πρόσωπο» προκύπτει με ενάργεια ότι αναφέρεται σε οποιοδήποτε πρόσωπο έχει δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος όπως αυτό προκύπτει από τα μητρώα του Κτηματολογίου, όπως τυγχάνει και στην παρούσα περίπτωση αναφορικά με την Αιτήτρια αφού αυτό εξάλλου διαφάνηκε μέσα από την ίδια την μαρτυρία των Καθ’ ων η Αίτηση δηλαδή από το Τεκμήριο 7 το οποίο συνοδεύει την ένορκο δήλωση της κας. Χριστοδούλου. Το τι επίκειται μελλοντικά να συμβεί στην περίπτωση που τελικά το ενυπόθηκο ακίνητο θα πωληθεί και αν θα μπορέσει τελικά η Αιτήτρια να ικανοποιηθεί από το ποσό του εκπλειστηριάσματος με όλο τον σεβασμό δεν αποτελεί ζήτημα που αφορά το Δικαστήριο στο παρών στάδιο ούτε και το Δικαστήριο θα προβεί σε μαθηματικούς υπολογισμούς. Συνεπώς τα όσα έχουν τεθεί εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από το Δικαστήριο καθότι όπως έχω εξηγήσει το δεδομένο αυτό προκύπτει περίτρανα μέσα από τα μητρώα του Κτηματολογίου που οι ίδιοι οι Καθ’ ων η Αίτηση κατέθεσαν και τα οποία καταδεικνύουν ότι πράγματι η Αιτήτρια αποτελεί ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Βεβαίως δεν μου διαφεύγει και θα πρέπει να τονίσω ότι  ενώ οι ίδιοι οι  Καθ’ ων η Αίτηση από την μια εγείρουν το πιο πάνω προδικαστικό ζήτημα καλώντας ουσιαστικά το Δικαστήριο να απορρίψει την Αίτηση της Αιτήτριας ενόψει του ότι κατά την θέση τους δεν νομιμοποιείται προς την προώθηση της, από την άλλη απέστειλαν στην ίδια την Αιτήτρια τόσο την ειδοποίηση Τύπου Ι όσο και την ειδοποίηση Τύπου ΙΑ αντιμετωπίζοντας την ως ενδιαφερόμενο πρόσωπο ως έπραξαν και με τους υπόλοιπους που αναφέρονται επί του Τεκμηρίου 7 και όχι ως οτιδήποτε άλλο. Γεννάται λοιπόν στο Δικαστήριο το εξής ερώτημα. Γιατί λοιπόν εφόσον οι ίδιοι οι Καθ’ ων η Αίτηση διατείνονται ότι η Αιτήτρια δεν αποτελεί ενδιαφερόμενο πρόσωπο εν τη εννοία του Νόμου από την άλλη την έχουν αντιμετωπίσει ως τέτοιο πρόσωπο. Η απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα έχει δοθεί και το ιστορικό της διαδικασίας που ακολουθήθηκε από πλευράς τους, ομιλεί από μόνο του.

Με γνώμονα τα πιο πάνω, το προδικαστικό ζήτημα που έχει εγερθεί απορρίπτεται ως αβάσιμο και ανεδαφικό.

Εξέταση της υπό κρίση Αίτησης / Έφεσης - 2ος  και 3ος Λόγος Έφεσης που αφορά στον ισχυρισμό περί το ότι η Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ έχει αποσταλεί πριν από την λήξη της προθεσμίας καθότι η ειδοποίηση Τύπος Ι δεν έχει επιδοθεί δεόντως στην Αιτήτρια καθότι αποστάλθηκε με ιδιωτική επίδοση χωρίς να προηγηθεί η αποστολή της με συστημένο ταχυδρομείο

Η αιτιολογία που στηρίζει συνολικά τους πιο πάνω λόγους έφεσης δεικνύει ξεκάθαρα ότι η Αιτήτρια επιζητεί τον παραμερισμό της ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ» ένεκα του ότι η Ειδοποίηση  Τύπου «I» δεν έχει επιδοθεί με τον δέοντα τρόπο ως ο σχετικός Νόμος και η Νομολογία επιτάσσουν και άρα η διαδικασία που ξεκίνησε δεν είναι η ορθή και η νομότυπη.

Στρεφόμενος λοιπόν στην μαρτυρία της Αιτήτριας η οποία έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου δια μέσω της ενόρκου δηλώσεως που καταχώρησε και η οποία τείνει να υποστηρίξει γενικά τους λόγους έφεσης που προωθούνται με την υπό κρίση Αίτηση – Έφεση, διαπιστώνω ότι ένα από τα κυριότερα παράπονα που την απασχολεί και διατείνεται, είναι το παράτυπο και το μη νομότυπο της έναρξη της διαδικασίας η οποία προβλέπεται στο Μέρος VIA του Ν. 9/1965.  Προς υποστήριξη μάλιστα του πιο πάνω λόγου έφεσης επικαλείται ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν της έχει επιδοθεί νομότυπα και συμφώνως με τις διατάξεις του πιο πάνω νόμου η ειδοποίηση «Τύπου Ι»  την οποία και οι Καθ’ ων η Αίτηση όφειλαν να επιδώσουν πριν από την  ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» με συστημένο ταχυδρομείο, γεγονός το οποίο παρέλειψαν. Συνακόλουθα προκύπτει ότι εκ μέρους της Αιτήτριας αμφισβητείται ότι η ειδοποίηση «Τύπου Ι» έχει επιδοθεί κατά τον προβλεπόμενο και δέοντα κατά τον Νόμο τρόπο, ούτως ώστε να ξεκινά ο υπολογισμός των 45 ημερών για πληρωμή της απαίτησης όπου σε περίπτωση μη συμμόρφωσης θα νομιμοποιούντο οι Καθ’ ων η Αίτηση να εκδώσουν και να αποστείλουν την ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ». Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υποδειχθεί από το Δικαστήριο ότι  έχοντας υπόψη και την μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αναφορικά με τον τρόπο επίδοσης αυτής της τελευταίας ειδοποίησης, δηλαδή της «Τύπου ΙΑ» διαπιστώνεται πράγματι μέσα από τα έγγραφα που έχουν επισυναφθεί επί της ενστάσεως των Καθ’ ων η Αίτηση και δεν έχουν στην ουσία τους αμφισβητηθεί ότι η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερ. 29/03/2024 στάλθηκε με συστημένη επιστολή στις 4/04/2024 μεταξύ άλλων και στην ίδια την Αιτήτρια Μαρία Δημητρίου με τον αρ.  συστημένου RB02957230CY  ενώ από πλευράς τους οι Καθ’ ων η Αίτηση ειδοποιήθηκαν στις 11/04/2024 ότι η επίδοση της ήταν ανεπιτυχής και έτσι στις 12/04/2024 προχώρησαν με την επίδοση της δια μέσω με ιδιώτη επιδότη στις 12/04/2024. Το Τεκμήριο 10 αποτελεί το αντίγραφο της ειδοποίησης με απόδειξη αποστολής και παραλαβής εκάστου συστημένου αντικειμένου και την ένορκη δήλωση επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ στην Αιτήτρια.

Με βάση τα πιο πάνω θεωρώ λοιπόν ότι  οι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν τεκμηριώσει την θέση τους ότι πράγματι η επίδοση της ειδοποίησης « Τύπου ΙΑ» έγινε με τον δέοντα και κατά τον προβλεπόμενο από τον Νόμο τρόπο στην Αιτήτρια αφού αρχικά αυτή της αποστάλθηκε με συστημένο ταχυδρομείο και εφόσον όταν αυτό δεν ήταν εφικτό τότε και μόνο της επέδωσαν την εν λόγω ειδοποίηση μέσω της ιδιωτικής επίδοσης την 12/04/24 και πάντοτε σύμφωνα με το λεκτικό του Νόμου. 

 

Αυτό που παραμένει λοιπόν να εξεταστεί από το Δικαστήριο είναι το κατά πόσο η επίδοση της ειδοποίησης «Τύπου Ι»  στην Αιτήτρια, η οποία τόσο δια μέσω της μαρτυρίας της Αιτήτριας αλλά και των Καθ’ ων η Αίτηση διαφάνηκε ότι έλαβε χώρα μόνο μέσω ιδιωτικής επίδοσης, αφού συγκεκριμένα η κα. Χριστοδούλου μέσα από την ένορκο της δήλωση αποδέχεται το γεγονός αυτό αναφέροντας ότι την 18/08/2023 εξέδωσαν την ειδοποίηση Τύπου Ι μετά της κατάστασης λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους η οποία και επιδόθηκε μόνο με ιδιώτη επιδότη στην Αιτήτρια στις 18/10/2023 – Τεκμήριο 9, θα μπορούσε εκ των πραγμάτων να οδηγήσει σε ακύρωση της ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ» αφού αυτή είναι και η μόνη ειδοποίηση που μπορεί να προσβληθεί.  

 

Σύμφωνα με το άρθρο 44ΙΕ του Νόμου για σκοπούς του Μέρους VIA επίδοση σημαίνει:

 

«"επίδοση" σηµαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισµένη σε µητρώο του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

 

Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσµούς Πολιτικής ∆ικονοµίας, περιλαµβανοµένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης µε διάταγµα ∆ικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης: Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισµό, διεθνή σύµβαση, νόµο, δευτερογενή νοµοθεσία ή διαδικαστικό κανονισµό ισχύει στη ∆ηµοκρατία:..»

 

Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ v. ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. 159/2021, 1/12/2023, εξετάστηκαν οι πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου, σε σχέση με τον τρόπο επίδοσης των ειδοποιήσεων ως επιτάσσει ο Νόμος, όπου λεχθήκαν τα εξής:

 

«Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών  Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου. 

 

Πέραν της συνήθους και φυσικής έννοιας των επιμέρους λέξεων του νομοθετήματος, επιβεβαιωτικό εργαλείο διάγνωσης του σκοπού του Νομοθέτη αποτελεί η πρότερη κατάσταση πραγμάτων. 

 

Συγκεκριμένα, πριν τη θέσπιση του τροποποιητικού Ν87(Ι)/2018 η ερμηνευτική αναφορά της «επίδοσης» ήταν η ακόλουθη:

 

«επίδοση» σηµαίνει την παράδοση οποιασδήποτε ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται ή µε ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

 

Δηλαδή, με τον τροποποιητικό Ν87(Ι)/2018 ο Νομοθέτης, μεταξύ άλλων, επέλεξε να απαλείψει το διαζευκτικό «ή» και να το αντικαταστήσει με τη φράση «και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό». Τούτο άρει την όποια εναπομείνασα αμφιβολία περί του σκοπού του Νομοθέτη. 

 

 Όπως αναφύεται από τη Νομολογία, η αποστολή των Δικαστηρίων, σε ξεκάθαρες περιπτώσεις, περιορίζεται στο να διαγιγνώσκουν, μέσα από τη συνήθη και φυσική έννοια των λέξεων, τον δεδηλωμένο σκοπό του Νομοθέτη.

 

Η υποκειμενική άποψη του Δικαστηρίου επί του ορθολογισμού ή μη του δεδηλωμένου σκοπού, δεν δικαιολογεί ερμηνευτική εκτροπή. Συνεπώς, το γεγονός ότι με την προσωπική επίδοση, ο παραλήπτης/ενδιαφερόμενος μιας ειδοποίησης, επικοινωνίας ή εγγράφου, σαφέστατα λαμβάνει γνώση και δύναται να υπερασπιστεί ή να ασκήσει τα όποια ένδικα μέσα του παρέχονται, όπως εξάλλου έχει επισυμβεί στην προκειμένη περίπτωση, δεν δικαιολογεί ερμηνεία άλλη απ' εκείνη που είναι κρυστάλλινα καθαρή στο μάτι.»

 

Έχοντας ως γνώμονα τα πιο πάνω λεχθέντα θα πρέπει καταρχήν να αναφερθεί ότι πράγματι η πιο πάνω απόφαση αφορούσε τον τρόπο επίδοσης μόνο της ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ» και όχι οποιαδήποτε άλλης ειδοποίησης. Το γεγονός αυτό και μόνο κατ’ απομόνωση δεν θεωρώ ότι υποδηλώνει και ότι, ο προβλεπόμενος τρόπος επίδοσης που καθορίζεται από τον Νόμο σύμφωνα μάλιστα με το άρθρο 44ΙΕ αφορά μόνο τον τρόπο επίδοσης της ειδοποίησης « Τύπου ΙΑ» αλλά είμαι της ισχυράς γνώμης ότι αφορά όλες τις ειδοποιήσεις που προβλέπονται στον εν λόγω Νόμο και στον τρόπο της αποστολής τους ούτως ώστε να ληφθεί η γνώση, περιλαμβάνεται και η λέξη επίδοση. Έχοντας λοιπόν υπόψη μου το λεκτικό του πιο πάνω άρθρου και αφής στιγμής δεν καθορίζεται ρητά στον νόμο ότι η έννοια της λέξης επίδοση αφορά μόνο την ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ», τα όσα έχουν λεχθεί στην πιο πάνω υπόθεση σχετικά με τον τρόπο επίδοσης χωρίς καμιά αμφιβολία περιλαμβάνουν και την επίδοση της ειδοποίησης «Τύπου Ι» αλλά και οποιασδήποτε άλλης ειδοποίησης για σκοπούς εφαρμογής του Μέρους VIA η οποία προνοεί την επίδοση και όχι μόνο την αποστολή της.

 

Σε ότι αφορά τώρα την εισήγηση της πλευράς των Καθ’ ων η Αίτηση ότι η ειδοποίηση « Τύπου Ι» όσον αφορά το τύπο αλλά και το περιεχόμενο της δεν μπορεί να προσβληθεί, θα συμφωνήσω. Από την άλλη όμως θα πρέπει να λεχθεί ότι αυτό που ουσιαστικά έχει ιδιαίτερη σημασία στην προκειμένη περίπτωση είναι το ότι η αποστολή της ειδοποίησης «Τύπου Ι» είναι αυτή που σηματοδοτεί την έναρξη της διαδικασίας του πλειστηριασμού δίνοντας έτσι στον χρεώστη χρονικό περιθώριο 45 ημερών για να καταβάλει το χρέος του ενώ σε περίπτωση μη συμμόρφωσης του χρεώστη αυτός ενημερώνεται ότι η τράπεζα θα προχωρήσει με τον προγραμματισμένο πλειστηριασμό. Όπως έχω υποδείξει ανωτέρω με βάση την υπόθεση Παντέλα (βλ. ανωτέρω) η επίδοση της ειδοποίησης «Τύπου Ι» προβλέπεται κατά τον ίδιο τρόπο όπως προβλέπεται για όλες τις υπόλοιπες ειδοποιήσεις περιλαμβανομένης και της ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ» με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κριθεί ως ορθή η επίδοση με της ειδοποίησης «Τύπου Ι» απευθείας με ιδιωτική επίδοση, όπως και εν προκειμένω έχει συμβεί, χωρίς να προηγηθεί η προσπάθεια επίδοσης της με συστημένο ταχυδρομείο κάτι που εν προκειμένω δεν έχει επιτευχθεί.

 

Υπό το φως των πιο πάνω κρίνεται ότι η μη δέουσα επίδοση της ειδοποίησης «Τύπου Ι», καθιστά αυτή ως μη γενόμενη, συμπαρασύροντας την ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» σε ακυρότητα, εφόσον ο χρόνος που προβλέπεται των 45 ημερών για ικανοποίηση της απαίτησης προτού σταλεί η ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» ουδέποτε ενεργοποιήθηκε. Συνεπακόλουθα η Αιτήτρια κατέδειξε ότι η ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» έχει σταλεί πριν από την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται στο άρθρο 44Γ(3)(γ) του Νόμου 9(Ι)/65.

 

Η πιο πάνω κατάληξη μου αδιαμφισβήτητα σφραγίζει και την τύχη της υπό κρίση Αίτησης - Έφεσης και συνεπώς δεν κρίνεται σκόπιμη η εξέταση οποιον­δήποτε άλλων λόγων έχουν προβληθεί είτε αφορούν την έφεση είτε την ένσταση.

Ως εκ των άνω, εκδίδεται διάταγμα δια του οποίου παραμερίζεται η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» και ως αποτέλεσμα αυτού του παρα­μερισμού ο ορισμένος στις 05/06/24 και ώρα 10:00 π.μ πλειστηριασμός του επίδικου ακινήτου που ορίστηκε με την ειδοποίηση αυτή ακυρώνεται.

Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον των Καθ’ ων η αίτηση όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.                          

 

(Υπ.)                                      

                                                                                     Σ. Συμεού, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο