ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

Αγωγή αρ. 955/2023

 

 

 

C & S INSULATION SERVICES LIMITED

Ενάγουσα

 

 

 

ν.

 

 

 

ARISTOS ARISTOVOULOU CONSTRUCTION LTD

 

 

Εναγόμενη

 

 

_______________________

 

Ημερομηνία: 05 Ιουνίου 2024

Εμφανίσεις:

Μ. Κάττου (κα) για Στέλιος Κ. Στυλιανού & Σία ΔΕΠΕ, για Εναγόμενη/Αιτήτρια

Ν. Χρίστου, για Ενάγουσα/Καθ’ ης η αίτηση

 

 

Αίτηση ημερομηνίας 20.10.2023 για απόρριψη της αγωγής λόγω τοπικής αναρμοδιότητας

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ex tempore

 

1.        Για να είναι νόμιμο ένα Δικαστήριο, ως η απαίτηση, μεταξύ άλλων, και του άρθρου 30 § 2 του Συντάγματος, θα πρέπει τόσο η υλική όσο και η τοπική αρμοδιότητα, ως καθορίζονται από τον περί Δικαστηρίων Νόμο 14/60, να συντρέχουν, αλλά να είναι και το Δικαστήριο στο οποίο έχει, με φυσικό τρόπο, ανατεθεί η άσκηση της συγκεκριμένης δικαιοδοσίας. Μόνον οι αποφάσεις και τα διατάγματα νόμιμων Δικαστηρίων είναι έγκυρα.

 

2.        Το θέμα της κατά τόπον αρμοδιότητας του Δικαστηρίου, ως θέμα νομιμότητας του Δικαστηρίου, εξετάζεται από το Δικαστήριο με την πρώτη δυνατή ευκαιρία[1]. Εξετάζεται και με αυτήν την ευκαιρία, ασχέτως του παραδεκτού της αίτησης της Εναγόμενης, και όσων επιμέρους ζητημάτων εγέρθηκαν σχετικά, σε έκταση, με την ένσταση της Ενάγουσας και έπειτα με τις αγορεύσεις των συνηγόρων των διαδίκων, που έχουν να κάνουν με τον τρόπο εμφάνισης της Εναγόμενης ή τον χρόνο καταχώρισης της αίτησής της, κ.λπ..

 

3.        Η βάση για τη διαπίστωση τυχόν αναρμοδιότητας είναι, στην προκειμένη περίπτωση, η Έκθεση Απαίτησης της Ενάγουσας[2]· όχι η πιθανή ανταπαίτηση της Εναγόμενης.

 

4.        Σε περίπτωση διαπίστωσης αναρμοδιότητας, το Δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να παραπέμψει την υπόθεση στο κατά τόπο αρμόδιο Δικαστήριο (άρθρο 21 § 4 Ν.14/60).

 

5.        Η Ενάγουσα, εταιρεία με έδρα στην Πάφο, παρείχε εργασίες του είδους των οικοδομικών εργασιών σε ακίνητο στη Λεμεσό. Η Εναγόμενη είναι εταιρεία που εδρεύει, επίσης, στη Λεμεσό. Το αντίτιμο των εργασιών, όπως προκύπτει και από την Έκθεση Απαίτησης της Ενάγουσας, δεν θα πληρώνονταν στον χώρο εκτέλεσης των εργασιών στη Λεμεσό, αλλά σε εύλογο χρόνο μετά την εκτέλεσή τους, επομένως εκδόθηκε τιμολόγιο από την Ενάγουσα επί πιστώσει, που δικογραφεί. Όπως καθίσταται αντιληπτό, από το περιεχόμενο της Έκθεσης Απαίτησης, η πληρωμή θα γίνονταν στην Πάφο, όπου εδρεύει η Ενάγουσα, η οποία αξιώνει το ποσό που θεωρεί ως οφειλόμενο υπόλοιπο, βάσει της σύμβασης, το οποίο δεν πληρώθηκε από την Εναγόμενη. Προέκυψε το αγώγιμο δικαίωμα της Ενάγουσας, όταν η Εναγόμενη παρέλειψε την πληρωμή αυτή.

 

6.        Η αθέτηση σύμβασης που αφορά εργασίες σε ακίνητο, που συμβαίνει λόγω μη εκπλήρωσης της συμβατικής υποχρέωσης πληρωμής, δύναται να εισαχθεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο όπως προβλέπεται στο άρθρο 29 § 1 Ν.14/60. Η βάση της αγωγής, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 Ν.14/60, συνιστά το σύνολο των γεγονότων που θεμελιώνουν το αγώγιμο δικαίωμα για το οποίο εγέρθηκε η αγωγή. Δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ολόκληρη τη βάση της αγωγής. Βάση της αγωγής θεωρείται ότι προέκυψε εντός της δικαιοδοσίας εάν η σύμβαση συνάφθηκε εντός αυτής, παρόλο που η διάρρηξη επήλθε αλλού, ή εάν η διάρρηξη επήλθε εντός της δικαιοδοσίας, αν και η σύμβαση συνάφθηκε αλλού.

 

7.        Η Ενάγουσα ισχυρίζεται πως η σύμβαση συνάφθηκε στην Πάφο, όπου εδρεύει. Υπάρχει αντίθετη θέση της Εναγόμενης, η οποία θέτει πως αποδέχθηκε την προσφορά εργασιών που ζήτησε από την Ενάγουσα στη Λεμεσό, όπου η ίδια εδρεύει, λέγοντας, μάλιστα, πως η Ενάγουσα, κατά τον χρόνο εκείνο, είχε την έδρα της στη Λεμεσό.

 

8.        Άσχετα με του πού συνάφθηκε η σύμβαση, θέμα ως προς το οποίο υπάρχει τέτοια αντίθεση (αν και η ίδια Ενάγουσα θέτει πως η σύμβαση συνάφθηκε στην Πάφο), δεν καθορίστηκε τόπος πληρωμής. Η αθέτηση της σύμβασης με τη μη πληρωμή ποσού πληρωτέου βάσει της σύμβασης, κατά την Ενάγουσα, προέκυψε στην Πάφο, όπου, με βάση τα επί του παρόντος δεδομένα, η ίδια εδρεύει, ασχέτως του τόπου εκπλήρωσης της δικής της παροχής, της εκτέλεσης των εργασιών. Το τιμολόγιο που εξέδωσε η Ενάγουσα, και προσκόμισε στο πλαίσιο της διαφωνίας αυτής των δύο πλευρών, όντως, φέρει διεύθυνση της Ενάγουσας στην Πάφο. Δεν καθορίστηκε οπουδήποτε πως θα μεταβεί υπάλληλος της Ενάγουσας στη Λεμεσό, ώστε να εισπραχθεί στη Λεμεσό. Η Εναγόμενη, ευλόγως, θα έπρεπε, είχε δηλαδή εξυπακουόμενη υποχρέωση, να αναζητήσει την Ενάγουσα, πιστωτή της, για να την εξοφλήσει, στον τόπο εγκατάστασής της, δηλαδή στην Πάφο[3].

 

9.        Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, ως έχουν τα δεδομένα ενώπιον του, μπορεί να αντλήσει δικαιοδοσία και να εκδικάσει την υπόθεση αυτή, και δεν διαπιστώνεται αναρμοδιότητά του, που να το καθιστά μη νόμιμο δικαστήριο.

 

10.    Ασφαλώς, δεν συντρέχει και λόγος απόρριψης της αγωγής, όπως αιτείται η Εναγόμενη.

 

11.    Δεν χρειάζεται η εξέταση οποιωνδήποτε άλλων ζητημάτων.

 

12.    Η αίτηση απορρίπτεται.

 

13.    Τα έξοδα της αίτησης, λόγω της φύσης του ζητήματος που εγέρθηκε, που είναι διαδικαστικό, να ακολουθήσουν την πορεία της αγωγής της Ενάγουσας.

 

(Υπ.) ……………………….

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ



[1] Λανίτη Λτδ & άλλοι ν. Γεν. Εισαγγελέα (1991) 1 ΑΑΔ 225.

[2] Sartas Importers-Distributors Ltd ν. Μαρουλλή (2003) 1 ΑΑΔ 1446, Μούρτζινος ν. Global Cruises Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 1160.

[3] Βλ. και Πιττής v. Progress Electronics Co Ltd (2005) 1 ΑΑΔ 50, Καλλικάς ν Ελληνική Τράπεζα (2010) 1 ΑΑΔ 1238.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο