ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Έφεση αρ. 99/2024
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
Εφεσείων
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ
Εφεσίβλητη
________________________
Ημερομηνία: 11 Ιουνίου 2024
Εμφανίσεις:
Χ. Σιαηλής για Γ.Χ. Σιαηλής, για τον Εφεσείοντα
Γεώργιος Διογένους & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Έφεση
1. Ο Εφεσείων, κάνοντας χρήση του άρθρου 44Γ § 3 του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, με Έφεση που καταχώρισε την 13.05.2024, ζητά τον παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», που εξέδωσε η Εφεσίβλητη την 05.02.2024, με την οποία είχε αναγγείλει τον πλειστηριασμό του ενυπόθηκου ακινήτου στο οποίο αναφέρεται, για την 14.06.2024. Προβάλλει συνολικά τέσσερις λόγους Έφεσης.
2. Ο πρώτος λόγος Έφεσης, ο οποίος έχει την ίδια βάση με τον τέταρτο λόγο Έφεσης, είναι ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» είχε σταλεί πριν να λήξει η προθεσμία πληρωμής με βάση την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», η οποία δεν είχε εκδοθεί και επιδοθεί δεόντως, για να αρχίσει να προσμετρά η προθεσμία πληρωμής. Ειδικότερα, επιδόθηκε απευθείας με ιδιώτη δικαστικό επιδότη χωρίς να προηγηθεί προσπάθεια επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο, ενώ δεν συνοδεύονταν από την απαιτούμενη κατάσταση λογαριασμού.
3. Ο δεύτερος λόγος Έφεσης είναι πως και η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν επιδόθηκε δεόντως, εφόσον, επίσης, επιδόθηκε απευθείας με ιδιώτη δικαστικό επιδότη, χωρίς να προηγηθεί προσπάθεια επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο.
4. Ο τρίτος λόγος Έφεσης είναι πως η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν επιδόθηκε σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.
5. Η Έφεση υποστηρίζεται από τη μαρτυρία του Εφεσείοντος, ο οποίος αναφέρει τα εξής, ως προς τα γεγονότα, στη σύνοψή τους: Ο ίδιος είναι πρωτοφειλέτης και ενυπόθηκος οφειλέτης. Η υποθήκη Υ1932/2006 ΕΚΓ Πάφου, επί της οποίας έγινε η επίσπευση του πλειστηριασμού, είχε εγγραφεί για Λ.Κ.5.000,00, που αντιστοιχεί σε €8.686,02, πλέον τόκους. Την 30.09.2023, παρέλαβε με ιδιώτη δικαστικό επιδότη Ειδοποίηση Τύπου «Ι» (Τ1). Σ’ αυτήν, αναγράφονταν μία διεύθυνση «Γ[]», ενώ η διεύθυνση του Εφεσείοντος είναι, όπως αναφέρει, «Π[]». Δεν γνωρίζει γιατί χρησιμοποιήθηκε εκείνη η διεύθυνση, ενώ η ορθή του διεύθυνση αναγράφεται στην Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», που είχε ακολουθήσει. Δεν είχε ειδοποιηθεί να παραλάβει οτιδήποτε από το ταχυδρομείο. Σε άλλες περιπτώσεις, παραλαμβάνει κανονικά επιστολές μέσω του ταχυδρομείου. Μετά την παραλαβή της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», με επιστολή του ημερομηνίας 26.09.2023, την οποία απέστειλε με συστημένο ταχυδρομείο, ζήτησε από την Εφεσίβλητη να του αναφέρει ποια είναι τα έξοδα και πώς υπολογίστηκαν, αλλά και να του στείλουν αναλυτική κατάσταση λογαριασμού αναφορικά με το ποσό που είναι πληρωτέο, σύμφωνα με το έγγραφο που φέρονταν ως κατάσταση λογαριασμού (Τ2). Στην εν λόγω επιστολή, όπως αναφέρει, χρησιμοποίησε τη διεύθυνση που αναγράφονταν στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι», για να συμβαδίζουν, και στη διεύθυνση του συστημένου έβαλε τη διεύθυνση του δικηγόρου του, για να μην χαθεί το αποδεικτικό παραλαβής. Δεν λήφθηκε κάποια απάντηση. Την 12.04.2024, παρέλαβε μέσω ιδιώτη δικαστικού επιδότη την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» μαζί με Δελτίο (Τ3). Επίσης, δεν είχε ειδοποιηθεί να παραλάβει οτιδήποτε μέσω συστημένου ταχυδρομείου. Επαναλαμβάνει τους λόγους Έφεσης. Εκθέτει δε τη θέση πως η Εφεσίβλητη θα έπρεπε να αναμένει να παρέλθουν 30 ημέρες, που είναι η προθεσμία επιστροφής στον αποστολέα από τις ταχυδρομικές υπηρεσίες (Τ4), για να κάνει χρήση ιδιωτικής επίδοσης.
Η ένσταση
6. Ενώ οι λόγοι Έφεσης είναι συγκεκριμένοι, η Εφεσίβλητη ενίσταται στον παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», προβάλλοντας συνολικά 30 λόγους ένστασης. Στο σύνολό τους, στον βαθμό που σχετίζονται με τους λόγους Έφεσης, υποστηρίζουν πως η διαδικασία που ακολουθήθηκε από την Εφεσίβλητη είναι νόμιμη και ορθή και πως η Έφεση πρέπει να απορριφθεί, εφόσον δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παραμερισμό της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» και δεν είναι βάσιμοι οι λόγοι Έφεσης. Μεταξύ άλλων, όπως αναφέρεται, δεν περιορίζεται ακριβώς στους λόγους και τα ζητήματα που μπορούν να εξεταστούν δια Έφεσης, ενώ και ο Εφεσείων δεν νομιμοποιείται να την προωθεί, αφού, μεταξύ άλλων, δέχθηκε το χρέος δια της έκδοσης διαιτητικής απόφασης, διαδικασία στην οποία είχε εμφανιστεί, ενώ, πρόσθετα, έχει και την ιδιότητα του πτωχεύσαντος και δεν ελήφθη άδεια από τον Επίσημο Παραλήπτη για το ένδικο διάβημα.
7. Και η ένσταση υποστηρίζεται από μαρτυρία, λειτουργού στις υπηρεσίες εταιρείας διαχείρισης του χρέους του Εφεσείοντος, γνώστριας των γεγονότων και εξουσιοδοτημένης να δώσει τη σχετική μαρτυρία. Αναφέρεται αρχικά στα γεγονότα που απολήγουν στο δικαίωμα της Εφεσίβλητης να κινεί διαδικασία πλειστηριασμού ως ο ενυπόθηκος πιστωτής. Αναφέρεται, επίσης, στα γεγονότα που έχουν να κάνουν με το δάνειο και την υποθήκευση, προσκομίζοντας αντίγραφα των σχετικών συμβάσεων καθώς και του τίτλου ιδιοκτησίας του ενυπόθηκου ακινήτου (Τ5[1], Τ6). Το ποσό εγγραφής της υποθήκης ήταν Λ.Κ.7.000,00 και όχι Λ.Κ.5.000,00, που ανέφερε ο ίδιος. Λόγω του ότι το χρέος δεν αποπληρώθηκε, έγινε διαδικασία διαιτησίας, στο πλαίσιο της οποίας, όπως αναφέρει, ο Εφεσείων είχε αναγνωρίσει το χρέος του, και εκδόθηκε διαιτητική απόφαση (Τ7), η οποία μετέπειτα εγγράφθηκε στο Ε.Δ. Πάφου, δια της Γενικής Αίτησης 15/2010 (Τ8). Σε αμφότερες τις διαδικασίες, υπήρξαν έξοδα, που αναφέρονται. Η Εφεσίβλητη, την 03.08.2023, προέβη σε έρευνα επί του ακινήτου και εντόπισε όλα τα εμπράγματα βάση και απαγορεύσεις επί του ακινήτου (Τ9). Η Εφεσίβλητη προσπάθησε να επιδώσει πρώτα μέσω συστημένου ταχυδρομείου σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, εξ όσων είχε εντοπίσει, κατόπιν της έρευνάς της (Τ10). Όσον αφορά τον Εφεσείοντα, είχε ενημερώσει, περί το 2020, την Εφεσίβλητη, πως η διεύθυνσή του ήταν αρχικά «Π[]» και ότι στη συνέχεια έγινε «Γ[]». Το συστημένο που στάλθηκε στον Εφεσείοντα (RB021206929CY) είχε σταλεί στη διεύθυνση που ο ίδιος έδωσε στην Εφεσίβλητη. Ο ίδιος, μέσω της επιστολής του, στην οποία αναφέρεται, ανέγραψε ως διεύθυνση αποστολέα την ίδια διεύθυνση που χρησιμοποίησε και η Εφεσίβλητη. Η Εφεσίβλητη είχε προβεί και σε διαδικασία έκδοσης εντάλματος κατάσχεσης κινητών στην ίδια διεύθυνση, ενδεικτικό που ήταν η διεύθυνση του Εφεσείοντος που κατείχε (Τ11). Υπήρξε αποτυχημένη προσπάθεια τόσο την 04.08.2023 όσο και την 22.09.2023. Όπου δεν έγινε παραλαβή έναντι υπογραφής, υπήρξε αποτυχία επίδοσης (Τ12). Όπου υπήρξε αποτυχημένη προσπάθεια επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο, έγινε επίδοση μέσω ιδιώτη δικαστικού επιδότη, όπως και στον Εφεσείοντα, που την παρέλαβε (μαζί οι ειδοποιήσεις επίδοσης Τ13). Στη συνέχεια, εφόσον δεν υπήρξε άλλη εξέλιξη και είχε παρέλθει η προθεσμία που ορίζονταν στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι», την 05.02.2024, εκδόθηκε Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ». Έγινε η ίδια προσπάθεια επίδοσής της με συστημένο ταχυδρομείο, σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, και στον Εφεσείοντα (RB020738489CY) (Τ14). Έγινε χρήση της διεύθυνσης του Εφεσείοντος που είναι καταχωρισμένη στο Κτηματολόγιο. Επίσης, η αποστολή ήταν αποτυχημένη. Προσκομίζονται όλες οι σχετικές ειδοποιήσεις (Τ15). Εκεί όπου απέτυχε η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο, έγινε επίδοση με ιδιώτη δικαστικό επιδότη, όπως και στον Εφεσείοντα (μαζί οι ειδοποιήσεις επίδοσης Τ16). Είχε σταλεί και Ειδοποίηση Τύπου «ΙΒ» (μαζί όλα τα σχετικά με την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΒ» Τ17). Η μάρτυρας επαναλαμβάνει τους λόγους Έφεσης.
Διαδικασία
8. Η ακρόαση διεξήχθη με βάση τη μαρτυρία που συνοδεύει την Έφεση και στην ένσταση, το περιεχόμενο της οποίας είναι υπόψη του Δικαστηρίου, στην πλήρη του μορφή. Οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν, προς υποστήριξη των εκατέρων θέσεων. Επίσης, έχω υπόψη μου τις αγορεύσεις τους.
Νομικές πτυχές
9. Οι λόγοι Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3 είναι περιορισμένοι. Ωστόσο, συναποτελούν ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου της διαδικασίας έκδοσης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Ελέγχου, δηλαδή, μέχρι το στάδιο που ο πλειστηριασμός αναγγέλλεται για να γίνει.
10. Ο δικαστικός έλεγχος των πράξεων του ενυπόθηκου πιστωτή σε σχέση με την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ή και σε ένα επόμενο στάδιο σε σχέση με τον τρόπο διάθεσης του προϊόντος της πώλησης με βάση το άρθρο 44Ι § 3, όπως και ο αναθεωρητικός έλεγχος των αποφάσεων ή ειδοποιήσεων του Διευθυντή του Κτηματολογίου με το ίδιο ένδικο μέσο και αναφορικά με τον Ν. 9/65, ως φύσει αναθεωρητικός (judicial review), δεν περιορίζεται σε έλεγχο της πιστότητας της αντιγραφής τύπων· αφορά τόσο τη νομιμότητα όσο και την ουσιαστική ορθότητα της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».
11. Συναφώς και ο λόγος Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3(β) δεν αναφέρεται μόνο σε επίδοση που έγινε ή δεν έγινε (ως γεγονός) με τον τρόπο που συνιστά «επίδοση», αλλά εάν έγινε «δεόντως», όπου το «δεόντως» περιλαμβάνει (εφόσον δεν εξαιρεί) και τον χρόνο επίδοσης, την καταλληλότητα του σταδίου επίδοσης μιας Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», τα πρόσωπα στα οποία θα πρέπει να γίνει επίδοση. Ο λόγος Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3(γ), ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» έχει αποσταλεί πριν από τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή βεβαιώνει τη συστημική λειτουργία των τριών περιπτώσεων (α), (β) και (γ) του άρθρου 44Γ § 3, όπως και της παραγράφου (3) στο όλο άρθρο 44Γ, και του άρθρου αυτού στο όλο Μέρος VIA, αλλά και την έκταση του δικαστικού ελέγχου μέσω της αναθεώρησης, δια Έφεσης. Ουσιώδες σε αυτό τον λόγο Έφεσης, της περίπτωσης (γ), είναι να εξαντληθεί η προθεσμία εντός της οποίας ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα επιλογής να πληρώσει, για να διασωθεί η ενυπόθηκη περιουσία από τον πλειστηριασμό. Εξ ου και ελέγχεται η διαδικασία που προηγήθηκε της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», εάν δηλαδή δόθηκε καθόλου αυτή η προθεσμία δια της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», κατ’ επέκταση και εάν παρήλθε.
12. Με βάση το άρθρο 44Γ, υπάρχει δυνατότητα επίδοσης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» εφόσον: (α) επιδοθεί πρώτα στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ειδοποίηση Τύπου «Ι», συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του, καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού, και με ενημέρωση ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης του οφειλόμενου ποσού που καθορίζεται σε αυτήν, ο ενυπόθηκος πιστωτής μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση τις διατάξεις του Μέρους VIA, και συνοδευόμενη από Ειδοποίηση Τύπου «Θ» όπου χρειάζεται, και (β) εφόσον ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της Ειδοποίησης Τύπου «Ι».
13. Ως προς τον τρόπο επίδοσης, όπως ερμηνεύτηκε από το Εφετείο πρόσφατα, πλέον δεσμευτικά, στη Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ και Παντέλα, Πολιτική Έφεση 159/2021, ημερομηνίας 01.12.2023, το άρθρο 44ΙΕ, ιεραρχεί τους τρόπους επίδοσης, ώστε να πρέπει να προηγείται αποστολή με συστημένο ταχυδρομείο και μόνο εάν δεν είναι εφικτό να γίνεται χρήση άλλου τρόπου επίδοσης.
Εξέταση
14. Έχοντας κατά νου τα προαναφερόμενα, καταρχάς, η Έφεση που παραδεκτά άσκησε ο Εφεσείων, προφανώς με βάση το άρθρο 44Γ § 3 Ν.9/65, μπορεί να εξεταστεί από το Δικαστήριο και δεν διαπιστώνεται ελάττωμά της ή αντικανονικότητα που να την καθιστά θνησιγενή. Δεν χρειάζονταν άδεια από τον Επίσημο Παραλήπτη, ο Εφεσείων, για να ασκήσει νόμιμο δικαίωμά του, να αμυνθεί κατά της προσπάθειας εκποίησης της ενυπόθηκης περιουσίας του, η οποία δεν εμπίπτει στη πτωχευτική περιουσία. Τέτοια νομιμοποίηση, επίσης, δεν του αφαιρεί το γεγονός ότι δεν αμφισβητεί γενικά πως υπάρχει χρέος. Το Δικαστήριο δεν χρειάζεται τη δικονομική παρουσία οποιουδήποτε άλλου προσώπου για να αποφασίσει τα ζητήματα που εγείρει ο Εφεσείων, ο οποίος δεν όφειλε να συνενώσει στην Έφεσή του άλλα πρόσωπα, που μπορούν απλώς να ειδοποιηθούν για το αποτέλεσμα της Έφεσής του, εάν χρειάζεται.
15. Ως προς τον πρώτο λόγος Έφεσης και τον τέταρτο λόγο Έφεσης, πως ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» είχε σταλεί πριν να λήξει η προθεσμία πληρωμής με βάση την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», η οποία δεν είχε εκδοθεί και επιδοθεί δεόντως, για να αρχίσει να προσμετρά η προθεσμία πληρωμής γιατί, κατά τη θέση του Εφεσείοντος, επιδόθηκε απευθείας με ιδιώτη δικαστικό επιδότη χωρίς να προηγηθεί προσπάθεια επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο, και γιατί δεν συνοδεύονταν από την απαιτούμενη κατάσταση λογαριασμού, σημειώνονται τα εξής:
15.1. Με βάση τα στοιχεία που προσκομίστηκαν από την Εφεσίβλητη, η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» είχε σταλεί πρώτα στον Εφεσείοντα με συστημένο ταχυδρομείο (RB021206929CY). Η Εφεσίβλητη αντέκρουσε επιτυχώς τους ισχυρισμούς του Εφεσείοντος σχετικά με τη διεύθυνση της οποίας έγινε χρήση στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι». Δεν χρησιμοποίησε μιαν άσχετη διεύθυνση, αλλά την τελευταία γνωστή σ’ αυτήν διεύθυνση του Εφεσείοντος, της οποίας έγινε χρήση και σε άλλες περιπτώσεις. Ήταν ανεπιτυχής η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο. Σύμφωνα με την πορεία του ταχυδρομικού αντικειμένου, το ταχυδρομικό αντικείμενο στάλθηκε την 02.08.2023 και την 04.08.2023 υπήρξε ειδοποίηση της Εφεσίβλητης πως δεν έγινε κατορθωτή η παράδοση. Δεν ήταν υποχρεωμένη η Εφεσίβλητη να αναμένει την πάροδο 30 ημερών για να της επιστραφεί και το ταχυδρομικό αντικείμενο, σύμφωνα με τη θέση του Εφεσείοντος. Εάν θα της επιστραφεί η όχι, έχει να κάνει με τη σχέση και τη συμφωνία μεταξύ της Εφεσίβλητης και των ταχυδρομικών υπηρεσιών, όχι με το εάν είναι εφικτή ή όχι η παραλαβή μέσω συστημένου ταχυδρομείου. Ορθά η Εφεσίβλητη προχώρησε με την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» με ιδιωτική δικαστική επίδοση, η οποία διενεργήθηκε επιτυχώς την 30.08.2023, ημερομηνία από την οποία είχε αρχίσει να προσμετρά ο χρόνος των 45 ημερών, που είχε τεθεί με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι».
15.2. Στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι», δεν γίνεται μεν συγκεκριμένη αναφορά στα έξοδα, ζητείται η πληρωμή του ποσού των €38.568,57, πλέον τόκοι επί του ιδίου ποσού προς 9% από την 03.07.2023, «πλέον έξοδα μέχρι σήμερα, περιλαμβανομένων των εξόδων της ειδοποίησης αυτής», ωστόσο τα έξοδα εξειδικεύονται στην κατάσταση λογαριασμού που συνοδεύει την Ειδοποίηση Τύπου «Ι». Υπάρχει ξεχωριστό μέρος στην κατάσταση λογαριασμού, που εξειδικεύει πως υπάρχουν €56,00 έξοδα διαιτησίας, πλέον τα έξοδα εγγραφής της διαιτητικής απόφασης €344,00, πλέον τόκος προς 5,5% ετησίως από την 14.01.2010 μέχρι εξόφλησης, πλέον €11,00 έξοδα επίδοσης, πλέον Φ.Π.Α.. Επίσης, διευκρινίζεται πως οι τόκοι που περιέχονται στο ποσό των €38.568,57 είναι αυτοί που είχαν επιδικαστεί στη διαιτητική απόφαση, που εγγράφθηκε στο Ε.Δ. Πάφου στο πλαίσιο της Γενικής Αίτησης 15/2010. Υπολογίστηκαν μέχρι την 03.07.2023 και προστέθηκαν στο κεφάλαιο που ζητείται από τον Εφεσείοντα, ως ένα ενιαίο ποσό, και ζητούνται και οι τόκοι προς 9% από την 03.07.2023. Η διαιτητική απόφαση ήταν για ποσό €13.255,64 πλέον τόκος προς 9% ετησίως από την 01.01.2008. Γνώριζε ο Εφεσείων, τι ακριβώς πρέπει να πληρωθεί.
15.3. Η επιστολή που έστειλε ο Εφεσείων την 26.09.2023 δεν ήταν για να εκθέσει τη διαφωνία του ως προς κάτι που η Εφεσίβλητη θα μπορούσε να απαντήσει. Ήταν επιστολή με γενικές και αόριστες αναφορές του Εφεσείοντος για παράνομες χρεώσεις υπό τύπον αντιδικίας, ενώ το απαιτούμενο ποσό ήταν απλώς αυτό της διαιτητικής απόφασης. Δεν προέβη ο ίδιος σε κάποιον υπολογισμό του ιδίου (γνωστού) χρέους και καμία διάθεση έδειξε για συζήτηση και πληρωμή ενός κοινά αποδεκτού ποσού. Καταληκτικά, μετά την έκφραση των όσων ήθελε, με τον τόνο της αντιπαράθεσης, προειδοποίησε την Εφεσίβλητη και με τη λήψη δικαστικών μέτρων, εάν δεν ικανοποιήσει το αίτημά του. Μέτρα που, εν πάση περιπτώσει, δεν έλαβε, δεν προσκόμισε στην Εφεσίβλητη κάποιο δικαστικό διάταγμα. Ορθά η Εφεσίβλητη, υπό τις περιστάσεις, προχώρησε με την έκδοση Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» την 05.02.2024, ημερομηνία μέχρι την οποία ο Εφεσείων είχε επαναπαυθεί στην επιστολή του ημερομηνίας 26.09.2023, θεωρώντας ότι του δίδει επαρκή άμυνα, χωρίς στο μεταξύ να έχει καταβάλει γνήσια προσπάθεια πληρωμής.
15.4. Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, δεν είναι βάσιμοι ο πρώτος λόγος Έφεσης και ο τέταρτος λόγος Έφεσης.
16. Όσον αφορά τον δεύτερο λόγο Έφεσης, πως και η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν επιδόθηκε δεόντως, εφόσον, επίσης, επιδόθηκε απευθείας με ιδιώτη δικαστικό επιδότη, χωρίς να προηγηθεί προσπάθεια επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο, σημειώνονται τα εξής:
16.1. Έγινε μεν προσπάθεια επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» με συστημένο ταχυδρομείο, σύμφωνα με τα στοιχεία που προσκόμισε η Εφεσίβλητη, στη διεύθυνση του Εφεσείοντος που είναι καταχωρισμένη στο Κτηματολόγιο (RB020738489CY). Ωστόσο, σύμφωνα με την πορεία του ταχυδρομικού αντικειμένου, ενώ το ταχυδρομικό αντικείμενο δόθηκε για αποστολή την 11.04.2024 και δεν είχε προλάβει να προχωρήσει η διαδικασία της ταχυδρόμησης, και να περάσει εύλογος χρόνος ή να υπάρξει ειδοποίηση από τις ταχυδρομικές υπηρεσίες για μη επιτυχή επίδοση, την 12.04.2024, δηλαδή την επόμενη ημέρα, έγινε επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» με ιδιώτη δικαστικό επιδότη. Η ενημέρωση από τις ταχυδρομικές υπηρεσίες ότι ήταν ανεπιτυχής η επίδοση έγινε την 16.04.2024, δηλαδή σε μεταγενέστερο χρόνο. Προφανώς, δεν προηγήθηκε ανεπιτυχής επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» με συστημένο ταχυδρομείο.
16.2. Στην Ιωάννου ν. Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ, Έφεση 71/2024, ημερομηνίας 27.05.2024, εξηγήθηκε από το Δικαστήριο (με αυτή τη σύνθεση) ο λόγος που η τήρηση της διαδικασίας προσεγγίζεται με αυστηρότητα. Δεν υπάρχει απόκλιση από την προσέγγιση σε εκείνη την υπόθεση, με τη διαφορά ότι εδώ ο λόγος μεταφέρεται στην επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».
16.3. Λέχθηκε πως, εφόσον προβλέπεται στον νόμο συγκεκριμένη διαδικασία, θα πρέπει να τηρείται, χωρίς να επιτρέπεται περιθώριο μεταχείρισής της ως αχρείαστης, σε οποιοδήποτε σημείο της, επειδή η ουσία εκπληρώθηκε με έναν διαφορετικό τρόπο. Το άρθρο 44ΙΕ, το οποίο έτυχε ερμηνείας και από την προαναφερόμενη εφετειακή δικαστική απόφαση, είναι ερμηνευτική διάταξη, που ξεκάθαρα ισχύει για κάθε επίδοση που γίνεται για τους σκοπούς του συγκεκριμένου νομοθετικού κεφαλαίου, περιλαμβανομένης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Η νομότυπη επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» απαιτείται ρητά από τον νόμο. Εάν δεν έγινε νομότυπα, ο Εφεσείων έχει το δικαίωμα να προβάλει σχετικό λόγο Έφεσης. Έχει αυτό το δικαίωμα, ασχέτως εάν έλαβε γνώση του περιεχομένου της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» διαφορετικά.
16.4. Δεν πρόκειται για αντικανονικότητα ως στο πλαίσιο δικαστικής διαδικασίας ιδιωτικής διαφοράς, όπου, από την αφετηρία του «as for right» (viz, ex debito justitiae rule) σε περίπτωση μη νομότυπης επίδοσης εγγράφου της δίκης, να μπορούν ενδεχομένως να απασχολήσουν και άλλα θέματα, όπως ότι επήλθε κάποιου είδους θεραπεία, ή θέματα ως αυτά που προκύπτουν από τα λεγόμενα της Εφεσίβλητης. Ότι, λόγου χάριν, δεν υπήρξε κατάφορη διαδικαστική αδικία και ο Εφεσείων δεν έχει οποιαδήποτε πιθανότητα να αποτρέψει τελικά το αποτέλεσμα του πλειστηριασμού, που αργά ή γρήγορα θα συμβεί, εφόσον υποθήκευσε οικειοθελώς το ακίνητό του, οπότε προβάλλει ως πρόδηλα μάταιο να εκκινήσει εκ νέου η διαδικασία πλειστηριασμού, κ.λπ..
16.5. Οι λόγοι Έφεσης προσεγγίζονται κατ’ αναλογία (mutatis mutandis[2]) με ό,τι ισχύει για τους λόγους ακύρωσης μιας διοικητικής πράξης που εκδίδει διοικητικό όργανο, οι οποίοι μπορούν να αφορούν και μόνο την εξωτερική νομιμότητα (διαδικασία, τύπος, κ.λπ.), χωρίς αμφισβήτηση της ουσιαστικής ρύθμισης ή δυνατότητας. Είναι σε αυτόν ακριβώς τον τρόπο σκέψης που πρέπει να εισέρχεται η Εφεσίβλητη, όταν εκδίδει ειδοποιήσεις κατ’ εφαρμογή του νόμου, για πλειστηριασμό βάσει του ενυπόθηκου τίτλου της. Δεν έχει σημασία εάν η Εφεσίβλητη έχει ουσιαστικό δικαίωμα να εκπλειστηριάσει το ακίνητο. Αναμφίβολα, έχει. Με τον ίδιο τρόπο που δεν έχει σημασία εάν η δημόσια διοίκηση δικαιούται να λάβει συγκεκριμένη απόφαση αναφορικά με έναν διοικούμενο εάν συνεδριάσει με νόμιμη σύνθεση, για να προκύψει, εξ’ αυτής της δυνατότητας, επιχείρημα έναντι στον διοικούμενο, και λόγος, ότι ο διοικούμενος δεν θα πρέπει να αμύνεται με προσφυγή προβάλλοντας τέτοιο λόγο ακύρωσης της ειλημμένης δια της μη νόμιμης σύνθεσης οργάνου απόφασης, ή ότι αμύνεται άσκοπα, εφόσον η πλειοψηφία θα είναι η ίδια, για να προκαλεί ταλαιπωρία ή καθυστέρηση, για κάτι που αργά ή γρήγορα, ούτως ή άλλως, θα συμβεί.
16.6. Η αφετηρία πάντοτε είναι πως η αρχή της νομιμότητας επιτάσσει την έκδοση των ειδοποιήσεων που προβλέπονται για τη διαδικασία του πλειστηριασμού που ενεργοποιεί ο ίδιος ο ενυπόθηκος πιστωτής βάσει του τίτλου του, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπουν οι σχετικοί κανόνες δικαίου. Τη νομιμότητα, βεβαίως, πλήττει, κατά κανόνα, η παράβαση των ουσιωδών τύπων. Υπάρχουν επομένως σημεία όπου μπορεί να αμβλυνθεί η ανάγκη τήρησης της τυπικής νομιμότητας, που άλλωστε δεν ακολουθείται και μηχανικά. Άλλο είναι η τήρηση της τυπικής νομιμότητας μέχρι εκείνο το όριο που χρειάζεται, ακριβώς για να τηρηθεί η ίδια η νομιμότητα, και άλλο ό,τι θα μπορούσε, με όρους ιδιωτικού δικαίου ή διαδικαστικών ή δικονομικών ρυθμίσεων, να γίνει αντιληπτό ως τυπολατρία.
16.7. Οπότε, αλλιώς τιθέμενο το ερώτημα (ή ορθότερα με το δάνειο των αρχών του διοικητικού δικαίου), είναι εάν η παράβαση που διαπιστώνεται, όσον αφορά την μη επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» σύμφωνα με τον προβλεπόμενο στον νόμο τρόπο επίδοσης (πρώτα με συστημένο ταχυδρομείο και εφόσον δεν επιτύχει εκείνη η επίδοση με άλλον από τους προβλεπόμενους τρόπους) είναι ουσιώδης παράβαση της διαδικασίας πλειστηριασμού που μπορεί να προβληθεί, ή όχι.
16.8. Απαντώντας σε αυτό το ερώτημα, επειδή με το άρθρο 44Γ § 2 Ν.9/65 προβλέπεται ως ουσιώδης τύπος της διαδικασίας πλειστηριασμού η επίδοση Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», η οποία γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 44ΙΕ, που, ως έχει ερμηνευτεί, ιεραρχεί τους τρόπους επίδοσης· και επειδή η κατά τα ανωτέρω γνωστοποίηση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» στον ενδιαφερόμενο, με τον προβλεπόμενο τρόπο, σκοπεί στο να να τον ενημερώσει για το γεγονός και τον χρόνο εκποίησης της ενυπόθηκης περιουσίας και να του δώσει το αναγκαίο δικαίωμα άμυνας για τις μέχρι τότε ενέργειες του ενυπόθηκου πιστωτή, ενώ κατά τον χρόνο που ορίζει η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», υπάρχουν δραστικές έννομες συνέπειες (δηλαδή, έχει κάποιαν εγγυητική λειτουργία για ουσιαστικά δικαιώματα του Εφεσείοντος η επίδοση Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ»)· και εφόσον συνιστά πρόσθετα ρητά προβλεπόμενο λόγο Έφεσης εάν η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν επιδόθηκε δεόντως, όπου το δεόντως περιλαμβάνει και το νομότυπο, έπεται, κατά τη γνώμη μου, ότι: πρόκειται για ουσιώδη τύπο της διαδικασίας του πλειστηριασμού και η μη τήρηση ή η πλημμελής τήρηση του ανωτέρω ουσιώδους τύπου επάγεται αναγκαστικά την ακυρότητα της προσβαλλόμενης πράξης. Συνακόλουθα, ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί πως αίρεται η παρατυπία ή ότι θεραπεύεται, σε περίπτωση απόδειξης, από τον ενυπόθηκο πιστωτή, πλήρους γνώσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», είτε με άλλον τρόπο επίδοσης από αυτόν που ορίζει το άρθρο 44ΙΕ, ως τον ορίζει, είτε διαφορετικά.
16.9. Καταληκτικά, είναι βάσιμος ο δεύτερος λόγος Έφεσης.
17. Αν και η πιο πάνω διαπίστωση, και όσα αναφέρθηκαν, σφραγίζουν την κατάληξη, χάριν πληρότητας, όσον αφορά τον τρίτο λόγο Έφεσης, πως η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν επιδόθηκε σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, δεν προωθήθηκε από τον Εφεσείοντα με συγκεκριμένο τρόπο και ρητά εγκαταλείφθηκε και δια της αγόρευσης του δικηγόρου του.
Κατάληξη
18. Λόγω του ότι δεν επιδόθηκε Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» σύμφωνα με το άρθρο 44ΙΕ Ν.9/65, ως έχει ερμηνευτεί, για τους λόγους που εξηγήθηκαν, η Έφεση επιτυγχάνει.
19. Εκδίδεται διάταγμα με το οποίο παραμερίζεται η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 05.02.2024 με την οποία αναγγέλθηκε για την 14.06.2024 ο πλειστηριασμός του ενυπόθηκου ακινήτου με αριθμό εγγραφής [], Φ./Σχ.[], Τμήμα [], Τεμάχιο [], ισόγεια κατοικία και διάφορα δέντρα, στον Στατό-Άγιο Φώτια, στην Επαρχία Πάφου, που είναι υποθηκευμένο προς όφελος της Εφεσίβλητης με την υποθήκη Υ1932/2006 ΕΚΓ Πάφου.
20. Η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» ημερομηνίας 03.07.2023 διαπιστώθηκε ότι ήταν έγκυρη, επιδόθηκε νομότυπα και επέφερε τα έννομα αποτελέσματά της. Η Εφεσίβλητη μπορεί είτε να επανεξετάσει την υφιστάμενη διαδικασία πλειστηριασμού, είτε να εκκινήσει από την αρχή τη διαδικασία πλειστηριασμού.
21. Σε περίπτωση που η Εφεσίβλητη θα προχωρήσει με επανεξέταση της διαδικασίας του υφιστάμενου πλειστηριασμού, μπορεί να βασιστεί στην ίδια Ειδοποίηση Τύπου «Ι» που ήδη εξέδωσε, και στις υφιστάμενες προπαρασκευαστικές ενέργειες. Ως εκ του παραμερισμού της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 05.02.2024, μπορεί να εκδώσει και να επιδώσει νέα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με την οποία να αναγγείλει τον πλειστηριασμό σε μία νέα ημερομηνία, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνουν οι κανονισμοί, και να την επιδώσει σύμφωνα με το άρθρο 44ΙΕ Ν.9/65, ως έχει ερμηνευτεί, δηλαδή πρώτα με συστημένο ταχυδρομείο, και εφόσον δεν είναι εφικτό (αφού παρέλθει εύλογος χρόνος ή λάβει ειδοποίηση ότι δεν έγινε κατορθωτή η επίδοση), με ιδιωτική δικαστική επίδοση ή με άλλον εκ των προβλεπόμενων τρόπων. Η επανόρθωση αυτή θα πρέπει να γίνει μόνον από την Εφεσίβλητη, δεν μπορεί να υπεισέλθει το Δικαστήριο στις ενέργειές της. Ο πρόσθετος χρόνος, που εκ των πραγμάτων θα έχει ο Εφεσείων, συναφώς η καθυστέρηση στη διαδικασία για την Εφεσίβλητη, οφείλεται αναγκαστικά στην αρχικά λανθασμένη επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» από την ίδια την Εφεσίβλητη. Για θέματα που είτε έχουν εξεταστεί είτε έχουν εγκαταλειφθεί αναμένεται η αποφυγή νέας αναθεώρησης.
22. Νοείται πως, η Εφεσίβλητη, αντί της επανεξέτασης του υφιστάμενου πλειστηριασμού, μπορεί να εκκινήσει από την αρχή τη διαδικασία του πλειστηριασμού, περίπτωση στην οποία δεν θα δεσμεύεται από τις αναθεωρητικές υποδείξεις του Δικαστηρίου, όπως ούτε και ο Εφεσείων. Σε περίπτωση που μεσολάβησε τροποποίηση του νόμου, κατά τρόπο που να επιβάλλει στην Εφεσίβλητη οποιεσδήποτε ενέργειες εάν δεν προχώρησε ήδη με τον πρώτο πλειστηριασμό, συστήνεται η εκκίνηση της διαδικασίας του πλειστηριασμού από την αρχή, ώστε να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή του νόμου ως στο μεταξύ έχει τροποποιηθεί.
23. Όσον αφορά τα έξοδα, ακολουθώντας το αποτέλεσμα, που ήταν η επιτυχία της Έφεσης, επιδικάζονται υπέρ του Εφεσείοντος και εναντίον της Εφεσίβλητης στο ποσό των €1.200,00, πλέον νόμιμος τόκος, πλέον Φ.Π.Α..
(Υπ.) ….…………………..
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Η αρίθμηση δίδεται από το Δικαστήριο, σε συνέχεια της αρίθμησης των εγγράφων που προσκομίστηκαν από τον Εφεσείοντα.
[2] Peyiotis ν. Polemidis (1982) 1 CLR 442, Kafieros and Another v. Theocharous and Others (1978) 1 CLR 619, Στυλιανού ν. Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας (2010) 1 ΑΑΔ 1860, κ.λπ.