ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 563/2022
KOUROUSHIS LION RESORTS LTD υπό διαχείριση
Ενάγουσα
ν.
ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ (ΣΟΔΑΠ) ΛΤΔ
Εναγόμενη
____________________
Ημερομηνία: 17 Ιουνίου 2024
Εμφανίσεις:
Ε. Πουλλά (κα), για την Εναγόμενη/Αιτήτρια
Γ. Χαραλάμπους για Γεωργιάδης & Πελίδης ΔΕΠΕ, για την Ενάγουσα/Καθ’ ης η αίτηση
Αίτηση ημερομηνίας 02.02.2024 για εκδίκαση προδικαστικών ενστάσεων
Α Π Ο Φ Α Σ Η
1. Η Ενάγουσα, με την αγωγή της, ζητά από το Δικαστήριο την έκδοση αναγνωριστικής απόφασης ότι το εμπράγματο δικαίωμα που εγγράφθηκε προς όφελος της Ενάγουσας στο Κτηματολόγιο, με αριθμό εγγραφής 0/37793, αρ. φακέλου 6/ΜΕ/11/2006 επί του ακινήτου της Εναγόμενης με αριθμό εγγραφής 0/6413, Φ./Σχ.51/190401, Τμήμα 03, Τεμάχιο 414, στην τοποθεσία Παλλούρα, στην Κάτω Πάφο, στον Δήμο Πάφου, στην Επαρχία Πάφου («το ακίνητο»), εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ και ότι η ύπαρξη και ισχύς του δίδει δικαίωμα κατοχής του ακινήτου στην Ενάγουσα.
2. Στο μεταξύ, η πλευρά της Εναγόμενης, με επιστολή της ημερομηνίας 11.08.2022 προς το Πρωτοκολλητείο, είχε αμφισβητήσει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, ζητώντας να υποχρεωθεί η Ενάγουσα σε αύξηση κλίμακας.
3. Την 13.01.2023, είχε καταχωριστεί και η Έκθεση Απαίτησης της Ενάγουσας, μέσα από την οποία υποβάλλεται το πλαίσιο των γεγονότων που περιβάλλει την απαίτησή της. Την 17.03.2006, η Εναγόμενη εκμίσθωσε το ακίνητό της στην Ενάγουσα για χρονική διάρκεια 35 ετών, από την 01.03.2006 μέχρι και την 31.12.2040. Η μακροχρόνια μίσθωση, την 06.04.2009, κατατέθηκε στο Κτηματολόγιο και συνιστά εμπράγματη μίσθωση, με τα προαναφερόμενα στοιχεία. Στο κείμενό της, η σύμβαση μίσθωσης, αναφέρει πως η Ενάγουσα έχει μονομερές δικαίωμα ανανέωσης της σύμβασης για επιπλέον 30 χρόνια. Είναι η θέση της Ενάγουσας πως η κατατεθειμένη σύμβαση μίσθωσης την καθιστά κατά κάποιον τρόπο ιδιοκτήτη του ακινήτου, παράλληλα με την Εναγόμενη, για όσο χρόνο διαρκεί το εμπράγματο δικαίωμά της. Στο πλαίσιο αυτό, η Ενάγουσα έλαβε την κατοχή του ακινήτου και το 2013 ανήγειρε το ξενοδοχείο Amphora Hotel & Suits, που εργοδοτεί 52 υπαλλήλους. Βάσει της σύμβασης μίσθωσης, η Ενάγουσα δικαιούται να υπενοικιάζει το όλο ή μέρος των οικοδομών που ανεγείρονται εντός του ακινήτου, οπότε η Ενάγουσα υπενοικίασε μέρος του χώρου στην The Suite48 Holdings Ltd, που λειτουργεί το καφεστιατόριο “Suite 48”, σύμβαση που ανανεώθηκε και ισχύει μέχρι και σήμερα. Στο μεταξύ, την 26.08.2015, η σύμβαση μίσθωσης των διαδίκων τροποποιήθηκε αναφορικά με τα ενοίκια των ετών 2014-2017. Την 18.08.2017, ο πιστωτής Bank of Cyprus Public Company Ltd διόρισε παραλήπτη/διαχειριστή στην Ενάγουσα, σε ολόκληρη την περιουσία της, βάσει ομολόγων κυμαινόμενης επιβάρυνσης. Το χρέος της Ενάγουσας μεταβιβάστηκε στην Gordian Holdings Ltd. Επί του εμπράγματου δικαιώματος, υπάρχει και υποθήκη από τον εν λόγω πιστωτή, με αριθμό Υ2006/06. Ο διαχειριστής της Ενάγουσας διαπραγματεύονταν με την Εναγόμενη τη μείωση των ενοικίων, για να καταστεί εφικτή η πώληση του εμπράγματου δικαιώματος σε τρίτο πρόσωπο, που επιτρέπονταν, και η ανάκαμψη του ξενοδοχείου. Ενώ οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονταν, περί την 17.06.2021, οι δικηγόροι της Εναγόμενης είχαν απαιτήσει ενοίκια βάσει της τροποποιητικής σύμβασης του 2015, ακολούθησε αλληλογραφία αναμεταξύ των δικηγόρων, με την Εναγόμενη πλέον να προβαίνει σε ενέργειες που κατά τη θέση της συνιστούν τερματισμό της σύμβασης και σε αξίωση για έξωση. Σε αυτό το πλαίσιο, είχε αναφέρει πως, εάν δεν παραδίδονταν η κατοχή, θα εισέρχονταν και θα την λάμβανε, μαζί με τα υπάρχοντα της Ενάγουσας, αποκλείοντας στην Ενάγουσα οποιαδήποτε παρέμβαση. Είναι η θέση της Ενάγουσας πως, με βάση τον νόμο, το εμπράγματο δικαίωμά της είναι σε ισχύ, ακόμα κι αν θεωρηθεί ότι τερματίστηκε η σύμβαση μίσθωσης (αν και αρνείται τη νομιμότητα και εγκυρότητα του τερματισμού η Ενάγουσα), καθότι είναι εμπράγματο το δικαίωμα, και για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί, η Ενάγουσα έχει, εξ αυτού, το δικαίωμα κατοχής του ακινήτου. Σε κάθε περίπτωση, η Εναγόμενη δεν δικαιούται να πάρει τον νόμο στα χέρια της και να λάβει με τη βία την κατοχή του ακινήτου. Τα γεγονότα αυτά, και οι σοβαρές επιπτώσεις που θα υπάρχουν εάν η Εναγόμενη υλοποιήσει αυτά που η Ενάγουσα θεωρεί «απειλές», οδήγησαν την Ενάγουσα στην αναζήτηση της συγκεκριμένης αναγνωριστικής απόφασης.
4. Στο πλαίσιο της αγωγής της, η Ενάγουσα είχε υποβάλει και αίτηση για την έκδοση ενδιάμεσου απαγορευτικού διατάγματος, με το οποίο να εμποδίζεται η Εναγόμενη από του να λάβει την κατοχή του ένδικου ακινήτου. Μετά από πλήρη ακρόαση της εν λόγω αίτησης, το Δικαστήριο (με άλλη σύνθεση), την 10.04.2023, εξέδωσε προσωρινό απαγορευτικό διάταγμα. Εφεσιβλήθηκε εκείνη η απόφαση.
5. Με την Έκθεση Υπεράσπισής της, η Εναγόμενη εγείρει τις ακόλουθες προδικαστικές ενστάσεις, που θα πρέπει να παρατεθούν:
«1. Οι Εναγόμενοι προδικαστικά ισχυρίζονται ότι ο τίτλος της αγωγής είναι νομικά εσφαλμένος και δεν μπορεί να προωθηθεί καθότι δεν καθορίζονται σε αυτήν οι Διαχειριστές/Παραλήπτες της Kouroushis Lion Resorts Ltd, η οποία τελεί υπό διαχείριση.
2. Οι Εναγόμενοι προδικαστικά ισχυρίζονται ότι η αγωγή είναι εξ υπαρχής άκυρη και/ή έχει καταχωρηθεί παράνομα και/ή παράτυπα και/ή κατά παράβαση του Νόμου και των Διαδικαστικών Κανονισμών και/ή πάσχει νομικά και δεν μπορεί να προωθηθεί.
3. Οι Εναγόμενοι προδικαστικά ισχυρίζονται ότι κατά την έγερση της αγωγής στο διοριστήριο του Δικηγόρου το οποίο υπογράφει το πρόσωπο ονόματι Κωνσταντίνος Ιωάννου δεν επισυνάπτεται οιοδήποτε ομόλογο επιβάρυνσης δυνάμει του οποίου έχει διοριστεί ως Παραλήπτης/Διαχειριστής της περιουσίας της Ενάγουσας με το οποίο να καταδεικνύεται η νομιμότητα της καταχώρησης της αγωγής.
4. Οι Εναγόμενοι προδικαστικά ισχυρίζονται ότι κατά την έγερση της αγωγής δεν επισυνάπτεται οιοδήποτε ομόλογο επιβάρυνσης δυνάμει του οποίου έχει διοριστεί ως Παραλήπτης/Διαχειριστής της περιουσίας της Ενάγουσας ο Ανδρέας Ανδρονίκου.
5. Οι Εναγόμενοι προδικαστικά ισχυρίζονται ότι ο κατ’ ισχυρισμόν Παραλήπτης/Διαχειριστής Κωνσταντίνος Ιωάννου δεν νομιμοποιείται και/ή δεν δικαιούται να εκπροσωπεί μόνος και/ή καθόλου την Ενάγουσα.
6. Οι Εναγόμενοι προδικαστικά ισχυρίζονται ότι οι δικηγόροι της Ενάγουσας δεν έλαβαν διοριστήριο και/ή νόμιμο διοριστήριο και από τον Ανδρέα Ανδρονίκου, Παραλήπτη/Διαχειριστή με αποτέλεσμα η εμφάνιση των να είναι παράνομη, παράτυπη, άκυρη και δεν έχουν οιοδήποτε νομικό δικαίωμα εκπροσώπησης της Ενάγουσας και/ή locus standing στην παρούσα υπόθεση και η αγωγή θα πρέπει να παραμερισθεί.
Οι Εναγόμενοι προδικαστικά ισχυρίζονται ότι ο κατ’ ισχυρισμόν Διαχειριστής/Παραλήπτης Κωνσταντίνος Ιωάννου δεν κατέθεσε οιοδήποτε νόμιμο Πληρεξούσιο ότι εκπροσωπεί τον κατ’ ισχυρισμόν Διαχειριστή/Παραλήπτη Ανδρέα Ανδρονίκου και/ή δεν νομιμοποιείται και/ή δεν δικαιούται να τον εκπροσωπεί.
7. Οι Εναγόμενοι προδικαστικά ισχυρίζονται ότι η Ενάγουσα και/ή ο Παραλήπτης/Διαχειριστής Κωνσταντίνος Ιωάννου παράνομα και κατά παράβαση των Διαδικαστικών Κανονισμών ήγειραν την αγωγή σε κλίμακα €10.000 - €50.000, ενώ η αξία του επίδικου ακινήτου ανέρχεται το ολιγότερον στο ποσό των €31.350.000 και/ή στο συνολικό ποσό των ενοικίων που τα οποία συνεφωνήθησαν και προβλέπονται στην Συμφωνία Μίσθωσης ημ.17/3/2006 μεταξύ της Ενάγουσας και των Εναγομένων και ανέρχονται στο ποσό των €50.490.445,50.»
6. Η Εναγόμενη δεν έχει ανταπαίτηση. Με την επιφύλαξη των προδικαστικών ενστάσεών της, θέτει την υπεράσπισή της σε πολλές σελίδες, μέσα από τις οποίες έχει την εξής εκδοχή ως προς τα γεγονότα: Όντως, συνάφθηκε συμφωνία μίσθωσης, για 35 χρόνια, στο πλαίσιο της οποίας η Ενάγουσα, με δικά της έξοδα, θα ανέπτυσσε το ακίνητο. Συμφωνήθηκαν και τα ενοίκια, που από την 01.09.2009 μέχρι την 31.12.2009, για ήταν Λ.Κ.109.200,00 για τους πρώτους 4 μήνες, και έπειτα, για κάθε χρόνο που ακολουθούσε, ορίζονταν σε καθορισμένα ποσά, που περιλάμβαναν αύξηση 6% ετησίως επί του τελευταίου ενοικίου, μέχρι και την 31.12.2040. Το σύνολο των συμφωνηθέντων ενοικίων, μέχρι την 31.12.2040, ανέρχονται Λ.Κ.29.550.745,00. Κάθε ετήσιο ενοίκιο θα πληρώνονταν προκαταβολικά, από τον Ιανουάριο κάθε έτους. Καθυστέρηση πέραν των 45 ημερών, θα επέφερε τόκο προς 6% ετησίως, που όμως δεν θα επηρέαζε το δικαίωμα της Εναγόμενης για τερματισμό της μίσθωσης. Η Εναγόμενη περιγράφει και τους υπόλοιπους όρους της σύμβασης μίσθωσης καθώς και τις εγγυήσεις που δόθηκαν για την εξασφάλιση της αποπληρωμής των ενοικίων. Η Εναγόμενη θα έπρεπε να ενημερωθεί γραπτώς για οποιαδήποτε υπομίσθωση, η οποία δεν θα επηρέαζε με οποιονδήποτε τρόπο την ίδια, που θα έπρεπε να εισπράττει κανονικά τα ενοίκιά της. Δεν είχε ενημερωθεί για κάποια υπομίσθωση στην εταιρεία The Suite48 Holdings Ltd και αρνείται όλους τους ισχυρισμούς της Ενάγουσας που σχετίζονται με το πρόσωπο αυτό. Υπήρχαν, όπως αναφέρει, και οι όροι 20 και 21 της σύμβασης μίσθωσης, που προέβλεπαν το δικαίωμα τερματισμού, σε περίπτωση καθυστέρησης μισθώματος για πέραν των 3 μηνών ή παράβασης οποιουδήποτε όρου της σύμβασης, καθώς και το δικαίωμα η Εναγόμενη να εισέλθει και να λάβει την κατοχή του μισθίου, αποκλείοντας τον μισθωτή ή τρίτο από το να εισέρχεται σε αυτό. Σε περίπτωση τερματισμού ή λήξης της σύμβασης, η Ενάγουσα ανέλαβε να παραδώσει το ακίνητο με τα οικοδομήματα και τον εξοπλισμό, παραρτήματα, έπιπλα, εγκαταστάσεις, σε καλή κατάσταση, εξαιρουμένης της φυσικής φθοράς. Τα οικοδομήματα θα ανεγείρονταν από τον μισθωτή με έξοδά του, και ο εξοπλισμός, παραρτήματα, έπιπλα και εγκαταστάσεις θα ανήκαν κατ’ ιδιοκτησία στον εκμισθωτή εξ αρχής, μέχρι την παράδοση τους σε αυτόν. Γι’ αυτό, υποχρεούνταν να τα διατηρεί ασφαλισμένα, συνθήκη στην οποία είχε δικαίωμα να παρέμβει η Εναγόμενη. Η Εναγόμενη, κατά την Ενάγουσα, προφασίστηκε οικονομικές δυσκολίες και δεν κατέβαλε τα ενοίκια των ετών 2014 και 2015. Συνάφθηκε πράγματι η τροποποιητική σύμβαση ημερομηνίας 26.08.2015, με την οποία ρυθμίστηκε η πληρωμή των ενοικίων των ετών 2014, 2015, 2016, 2017. Εάν δεν τηρούνταν οι όροι της τροποποιητικής σύμβασης σε σχέση με την πληρωμή των ενοικίων αυτών, η τροποποιητική σύμβαση θα ακυρώνονταν και θα ίσχυε η αρχική σύμβαση αναφορικά με τα ενοίκια, η δε τροποποιητική σύμβαση δεν επηρέαζε οποιοδήποτε άλλο μέρος της αρχικής σύμβασης. Η Εναγόμενη δεν κατέβαλε τα ενοίκια όπως είχαν συμφωνηθεί στην τροποποιητική σύμβαση. Περί το τέλος του 2017, η Εναγόμενη ενημερώθηκε από τον Κωνσταντίνο Ιωάννου και τον Ανδρέα Ανδρονίκου ότι η Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ τους διόρισε ως Παραλήπτες/Διαχειριστές δυνάμει ομολόγων κυμαινόμενης επιβάρυνσης. Έκτοτε, οποιαδήποτε επικοινωνία, γίνονταν από τον Κωνσταντίνο Ιωάννου, ο οποίος προσπαθούσε να πείσει την Εναγόμενη να υπογραφθεί νέα σύμβαση μίσθωσης του ακινήτου της Εναγόμενης με τρίτο πρόσωπο/επενδυτή για 70 χρόνια και να μειωθεί το αρχικά συμφωνηθέν ετήσιο ενοίκιο. Δεν έγιναν αποδεκτές οι θέσεις του. Έγιναν διάφορες συναντήσεις με διάφορα πρόσωπα. Η Ενάγουσα υπέπεσε και σε άλλες παραβάσεις της αρχικής σύμβασης μίσθωσης, σε σχέση με την αξιοποίηση του ακινήτου και την ανέγερση συγκεκριμένου όγκου και κόστους μονάδες, της δόθηκε χρόνος για να συμμορφωθεί με τα προβλεπόμενα στη σύμβαση, με την προειδοποίηση ότι, σε αντίθετη περίπτωση, η Εναγόμενη θα προέβαινε στον τερματισμό της. Με επιστολή του δικηγόρου της Εναγόμενης, η Ενάγουσα και οι εγγυητές κλήθηκαν, εντός 10 ημερών, να καταβάλουν τα συμφωνηθέντα με την τροποποιητική σύμβαση, που ανέρχονταν συνολικά σε €700.000,00. Ξεκίνησε μια αλληλογραφία, χωρίς αποτέλεσμα, οπότε η Εναγόμενη έθεσε σε άμεση ισχύ την αρχική σύμβαση μίσθωσης, με νέα επιστολή της, ημερομηνίας 09.08.2021, και απαίτησε την πληρωμή ποσού που ανέρχονταν συνολικά σε €4.537.155,00, αλλά η προσπάθεια της Ενάγουσας και των διαχειριστών ή και του πιστωτή της Ενάγουσας ήταν να προκαλέσουν καθυστέρηση, χωρίς αποτέλεσμα ή με αποτέλεσμα την επιδείνωση της όλης κατάστασης. Η Εναγόμενη κάλεσε όντως σε συμμόρφωση, ειδάλλως θα εισέρχονταν, όπως άλλωστε ορίζει η συμφωνία. Καταλογίζει κακοπιστία στην Ενάγουσα, όσον αφορά την καταχώριση αυτής της αγωγής της, τη στιγμή που είναι η ίδια σε παράβαση της σύμβασης. Δικογραφεί λεπτομέρειες δόλου, απάτης και ψευδών παραστάσεων. Θέτει πως, εάν δεν εξεταστεί κατ’ ουσία η σύμβαση μίσθωσης και να γίνει διάγνωση ουσιαστικών δικαιωμάτων βάσει αυτής, δεν μπορεί να εγείρει τέτοια αγωγή. Η Εναγόμενη επιχειρηματολογεί μέσα στο δικόγραφο, αρνούμενη την εκδοχή πως η εγγραφή της σύμβασης μίσθωσης στο Κτηματολόγιο κατοχυρώνει την κατοχή, ανεξαρτήτως της ισχύος της ίδιας της σύμβασης μίσθωσης.
7. Με την υπό εξέταση αίτησής της, η Εναγόμενη αιτείται να προδικαστούν και να αποφασιστούν από το Δικαστήριο όλες οι προαναφερόμενες προδικαστικές ενστάσεις της, που είναι, κατ’ αυτήν, νομικά σημεία. Αντίθετη είναι η θέση της πλευράς της Ενάγουσας. Αμφότερες οι πλευρές, μέσα από την αίτηση και την ένσταση, τη μαρτυρία που συνοδεύει την καθεμία, και την επιμέρους επιχειρηματολογία των δικηγόρων τους, έχουν αναπτύξει, σε έκταση, τις θέσεις τους.
8. Είναι υπόψη μου το πλήρες περιεχόμενο της αίτησης και της ένστασης και όσων αναφέρθηκαν, ακόμα κι αν δεν γίνεται αυτούσια παράθεση μέρους του περιεχομένου τους ή ειδική ή λεπτομερής αναφορά. Είναι υλικό που καταλαμβάνει εκατοντάδες σελίδες, μέσα από τις οποίες δεικνύεται και η έκταση και η ένταση της αντιδικίας των δύο πλευρών.
9. Αυτό που πρώτιστα χρειάζεται, είναι να εξεταστεί η αμφισβητούμενη υλική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου. Συναφώς, ένα Δικαστήριο, για να είναι νόμιμο, ως είναι μεταξύ άλλων και η απαίτηση του άρθρου 30 § 1 του Συντάγματος, θα πρέπει να συντρέχουν η υλική και η τοπική αρμοδιότητά του, όπως καθορίζονται κυρίως στον περί Δικαστηρίων Νόμο 14/1960, ή σε άλλον νόμο· πρόσθετα, να είναι και το Δικαστήριο στο οποίο έχει ανατεθεί με φυσικό τρόπο η εκδίκαση της υπόθεσης. Μόνον οι αποφάσεις και τα διατάγματα νόμιμων Δικαστηρίων είναι έγκυρα. Ακόμα και η απόφαση του Δικαστηρίου επί της αίτησης της Εναγόμενης για εκδίκαση των προδικαστικών ενστάσεων θα είναι έγκυρη, εάν θα ληφθεί από Δικαστήριο που μπορεί, με βάση τον νόμο, να ασκήσει την υλική αρμοδιότητα επί της αίτησης αυτής.
10. Το ζήτημα της αρμοδιότητας, κατ’ επέκταση της δικαιοδοσίας, ως ζήτημα συνυφασμένο με τη νομιμότητα, εξετάζεται με την πρώτη δυνατή ευκαιρία, ακόμα και αυτεπάγγελτα. Η βάση της διαπίστωσης της υλικής αρμοδιότητας του Δικαστηρίου είναι η Έκθεση Απαίτησης της Ενάγουσας, αλλά και τα επίδικα θέματα, ως στο μεταξύ διαμορφώνονται.
11. Η απαίτηση της Ενάγουσας είναι για την αναγνώριση κάποιου δικαιώματος κατοχής της επί του ακινήτου, συναρτώμενου με τη νομική ισχύ της κατάθεσης της σύμβασης μακροχρόνιας μίσθωσης στο Κτηματολόγιο και της εγγραφής της ως εμπράγματο δικαίωμα επί του ακινήτου. Συναφώς, σύμφωνα με το άρθρο 41 Ν.14/1960, κάθε Δικαστήριο, κατά την άσκηση της πολιτικής του δικαιοδοσίας, έχει την εξουσία να εκδίδει δεσμευτικές αναγνωρίσεις δικαιώματος, είτε ζητείται ή δυνατόν να ζητηθεί οποιαδήποτε παρεπόμενη θεραπεία ή όχι.
12. Η εξουσία έκδοσης αναγνωριστικών αποφάσεων, με βάση το άρθρο 41 Ν.14/1960, προϋποθέτει την εξουσία άσκησης δικαιοδοσίας.
13. Σύμφωνα με το άρθρο 22 Ν.14/1960, τηρoυμέvωv τωv διατάξεωv τoυ άρθρου 19, των διατάξεων των επόμενων εδαφίων και των διατάξεων του άρθρου 22Β, και τηρουμένων των γενικών ή ειδικών οδηγιών που εκδίδονται από το Ανώτατο Δικαστήριο, Επαρχιακό Δικαστήριο, συνιστάμενο από το Πρόεδρο Επαρχιακού Δικαστηρίου, έχει δικαιοδοσία να ακούει και να αποφασίζει πρωτόδικα για κάθε αγωγή. Κάθε Επαρχιακός Δικαστής έχει αρμοδιότητα να ακούει και να αποφασίζει, μεταξύ άλλων, οποιαδήποτε αγωγή για την ανάληψη κατοχής ακίνητης ιδιοκτησίας ή βασιζόμενη σε αδικοπραξία σχετική με ακίνητη ιδιοκτησία στην οποία η αξιούμενη θεραπεία περιλαμβάνει και έκδοση απαγορευτικού διατάγματος, και όπου δεν αμφισβητείται ο τίτλος της ακίνητης ιδιοκτησίας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αξία της επίδικης ακίνητης ιδιοκτησίας.
14. Στην προκειμένη περίπτωση, επειδή δεν αμφισβητείται ο τίτλος του επίδικου ακινήτου (που ανήκει στην Εναγόμενη), και ό,τι αξιώνεται από την Ενάγουσα, είναι η αναγνώριση της έκτασης της νομικής ισχύος της μίσθωσης ως εμπράγματης, εάν ενόσω υφίσταται το εμπράγματο δικαίωμα, δίδει και δικαίωμα κατοχής, ανεξαρτήτως του τερματισμού της σύμβασης μίσθωσης, ή όχι, θεωρώ πως το Επαρχιακό Δικαστήριο μπορεί να ασκήσει υλική αρμοδιότητα, ανεξαρτήτως της αξίας του ακινήτου ή των μισθωμάτων που διεκδικεί η Εναγόμενη με άλλη αγωγή.
15. Εάν συντρέχει υλική αρμοδιότητα άλλου Δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί αγωγή της Εναγόμενης, με την οποία ζητείται η ανάκτηση της κατοχής του ιδίου επίδικου ακινήτου και τα ληξιπρόθεσμα ενοίκια, θα πρέπει ενδεχομένως να εξεταστεί το ενδεχόμενο να τεθεί και η υπό εξέταση αγωγή ενώπιον εκείνου Δικαστηρίου, προκειμένου να αποφευχθούν, λόγου χάριν, αντιφατικές αποφάσεις. Αυτό το ενδεχόμενο, ωστόσο, που θα μπορούσε να εξεταστεί και με κατάλληλό ένδικο διάβημα της Εναγόμενης, εάν υποστηρίζει τέτοια θέση, δεν σχετίζεται με την υλική αρμοδιότητα του Επαρχιακού Δικαστή, ως προβλέπεται στον νόμο.
16. Έχοντας διαπιστώσει πως μπορεί να ασκηθεί υλική αρμοδιότητα επί της αγωγής της Ενάγουσας, συνακόλουθα και επί της αίτησης της Εναγόμενης, προχωρώ να εξετάσω εάν όσα εκθέτει η Εναγόμενη ως προδικαστικές ενστάσεις θα πρέπει να εκδικαστούν προδικαστικά ή όχι.
17. Σύμφωνα με τη Δ.27,κκ.1,2 των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠΔ), οποιοδήποτε μέρος δικαιούται να εγείρει, δια του δικογράφου του, νομικά σημεία. Τέτοια νομικά σημεία μπορούν να αποφασιστούν από το Δικαστήριο, σε κάθε στάδιο, όπως ήθελε φανεί βολικό. Εάν, κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου, η απόφαση επί τέτοιων νομικών σημείων ουσιαστικά καθορίζει όλη την αγωγή, ή κάποια διακριτή βάση αγωγής, ή αντίστοιχα υπεράσπισης ή ανταπαίτησης ή απάντησης, το Δικαστήριο μπορεί ανάλογα να προβεί σε απόρριψη ή σχετική διαταγή, όπως ήθελε φανεί δίκαιο.
18. Όπως έχει περαιτέρω υποδειχθεί νομολογιακά[1], μια τέτοια διαταγή του Δικαστηρίου θα πρέπει να εκδίδεται με φειδώ, σε εξαιρετικά απλές και ξεκάθαρες περιπτώσεις, όπου τα δικόγραφα δίδουν πλήρη εικόνα ή προκύπτουν, εξ αυτών ή άλλως πώς, αδιαμφισβήτητα γεγονότα· όχι πάντως σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου τα εγειρόμενα θέματα, λόγω ασάφειας των γεγονότων ή του νόμου, θα πρέπει να αποφασιστούν κατά την ακρόαση. Εάν υπάρχουν αμφισβητούμενα γεγονότα, δεν είναι μια κατάλληλη διαταγή.
19. Έχοντας υπόψη το νομικό πλαίσιο, σημειώνονται τα εξής, σχετικά με τις εγειρόμενες προδικαστικές ενστάσεις:
19.1. Όσον αφορά την πρώτη προδικαστική ένσταση, ότι «ο τίτλος της αγωγής είναι νομικά εσφαλμένος και δεν μπορεί να προωθηθεί καθότι δεν καθορίζονται σε αυτήν οι Διαχειριστές/Παραλήπτες της Kouroushis Lion Resorts Ltd, η οποία τελεί υπό διαχείριση»: Δεν αποτελεί ουσιώδες νομικό ζήτημα που καθορίζει την πορεία της αγωγής, για το οποίο να πρέπει να διεξαχθεί προδικαστική ακρόαση.
19.2. Όσον αφορά τη δεύτερη προδικαστική ένσταση, ότι «η αγωγή είναι εξ υπαρχής άκυρη και/ή έχει καταχωρηθεί παράνομα και/ή παράτυπα και/ή κατά παράβαση του Νόμου και των Διαδικαστικών Κανονισμών και/ή πάσχει νομικά και δεν μπορεί να προωθηθεί»: Υπάρχει έκδηλη γενικότητα και αοριστία στη διατύπωση της προδικαστικής ένστασης, που δεν επιτρέπει στο Δικαστήριο να διεξάγει προδικαστική ακρόαση επί του εδάφους της.
19.3. Σχετικά με την τρίτη προδικαστική ένσταση, ότι «κατά την έγερση της αγωγής στο διοριστήριο του Δικηγόρου το οποίο υπογράφει το πρόσωπο ονόματι Κωνσταντίνος Ιωάννου δεν επισυνάπτεται οιοδήποτε ομόλογο επιβάρυνσης δυνάμει του οποίου έχει διοριστεί ως Παραλήπτης/Διαχειριστής της περιουσίας της Ενάγουσας με το οποίο να καταδεικνύεται η νομιμότητα της καταχώρησης της αγωγής»: Δεν αποτελεί ουσιώδες νομικό ζήτημα, καθοριστικό της τύχης της αγωγής, για το οποίο να πρέπει να διεξαχθεί προδικαστική ακρόαση.
19.4. Όσον αφορά την τέταρτη προδικαστική ένσταση, ότι «κατά την έγερση της αγωγής δεν επισυνάπτεται οιοδήποτε ομόλογο επιβάρυνσης δυνάμει του οποίου έχει διοριστεί ως Παραλήπτης/Διαχειριστής της περιουσίας της Ενάγουσας ο Ανδρέας Ανδρονίκου»: Δεν αποτελεί ουσιώδες νομικό ζήτημα, καθοριστικό της τύχης της αγωγής, για το οποίο να πρέπει να διεξαχθεί προδικαστική ακρόαση.
19.5. Σχετικά με την πέμπτη προδικαστική ένσταση, ότι «ο κατ’ ισχυρισμόν Παραλήπτης/Διαχειριστής Κωνσταντίνος Ιωάννου δεν νομιμοποιείται και/ή δεν δικαιούται να εκπροσωπεί μόνος και/ή καθόλου την Ενάγουσα»: Δεν αποτελεί ουσιώδες νομικό ζήτημα, καθοριστικό της τύχης της αγωγής, που θα μπορούσε να εκδικαστεί επί κοινών πραγματικών βάσεων, για το οποίο να πρέπει να διεξαχθεί προδικαστική ακρόαση.
19.6. Όσον αφορά την έβδομη προδικαστική ένσταση, ότι «οι δικηγόροι της Ενάγουσας δεν έλαβαν διοριστήριο και/ή νόμιμο διοριστήριο και από τον Ανδρέα Ανδρονίκου, Παραλήπτη/Διαχειριστή με αποτέλεσμα η εμφάνιση των να είναι παράνομη, παράτυπη, άκυρη και δεν έχουν οιοδήποτε νομικό δικαίωμα εκπροσώπησης της Ενάγουσας και/ή locus standing στην παρούσα υπόθεση και η αγωγή θα πρέπει να παραμερισθεί»: Δεν αποτελεί ουσιώδες νομικό ζήτημα, καθοριστικό της τύχης της αγωγής, που θα μπορούσε να εκδικαστεί επί κοινών πραγματικών βάσεων, για το οποίο να πρέπει να διεξαχθεί προδικαστική ακρόαση.
19.7. Σχετικά με την όγδοη προδικαστική ένσταση, ότι «κατ’ ισχυρισμόν Διαχειριστής/Παραλήπτης Κωνσταντίνος Ιωάννου δεν κατέθεσε οιοδήποτε νόμιμο Πληρεξούσιο ότι εκπροσωπεί τον κατ’ ισχυρισμόν Διαχειριστή/Παραλήπτη Ανδρέα Ανδρονίκου και/ή δεν νομιμοποιείται και/ή δεν δικαιούται να τον εκπροσωπεί»: Δεν αποτελεί ουσιώδες νομικό ζήτημα, καθοριστικό της τύχης της αγωγής, που θα μπορούσε να εκδικαστεί επί κοινών πραγματικών βάσεων, για το οποίο να πρέπει να διεξαχθεί προδικαστική ακρόαση.
19.8. Όσον αφορά την ένατη προδικαστική ένσταση, ότι «η Ενάγουσα και/ή ο Παραλήπτης/Διαχειριστής Κωνσταντίνος Ιωάννου παράνομα και κατά παράβαση των Διαδικαστικών Κανονισμών ήγειραν την αγωγή σε κλίμακα €10.000 - €50.000, ενώ η αξία του επίδικου ακινήτου ανέρχεται το ολιγότερον στο ποσό των €31.350.000 και/ή στο συνολικό ποσό των ενοικίων που τα οποία συνεφωνήθησαν και προβλέπονται στην Συμφωνία Μίσθωσης ημ.17/3/2006 μεταξύ της Ενάγουσας και των Εναγομένων και ανέρχονται στο ποσό των €50.490.445,50.»: Το Επαρχιακό Δικαστήριο έχει ήδη διαπιστώσει πως δεν επιτρέπεται να αρνηθεί την εκδίκαση της υπόθεσης, βάσει της υλικής αρμοδιότητας, χωρίς αυτό να εμποδίζει ένδικο διάβημα στο πλαίσιο της αγωγής της Εναγόμενης εναντίον της Ενάγουσας, για τη συνένωση ή συνεκδίκασή της με την παρούσα αγωγή, εάν έχει παρεμφερή ζητήματα, εάν αυτό εξυπηρετεί τους σκοπούς της δικαιοσύνης ευρύτερα. Συνεπώς, δεν έχει πλέον αντικείμενο αυτή η προδικαστική ένσταση, για να διεξαχθεί κάποια προδικαστική ακρόαση.
20. Έχοντας εξηγήσει πως το σύνολο όσων υποβάλλονται ως προδικαστικές ενστάσεις από πλευράς Εναγόμενης δεν θέτουν ουσιώδη νομικά ζητήματα, που να καθορίζουν την τύχη της αγωγής της Ενάγουσας, ή και που θα μπορούσαν να εκδικαστούν επί κοινών πραγματικών βάσεων, καταληκτικά, δεν μπορεί να επιτύχει αυτή η αίτηση. Για τον λόγο αυτό, περιττεύει και η εξέταση οποιωνδήποτε εκ των λοιπών λόγων ένστασης. Η οποία απορρίπτεται.
21. Τα έξοδα της αίτησης αυτής, ως εκ του αποτελέσματός της, επιδικάζονται υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον της Εναγόμενης, όπως θα υπολογιστούν/εγκριθούν ή άλλως πώς καθοριστούν από το Δικαστήριο, στο τέλος της αγωγής.
22. Επειδή κατά τα λοιπά το θέμα που εγείρει με την αναγνωριστική αγωγή της η Ενάγουσα (εάν μπορεί, με επίκληση της εμπράγματης διάστασης της μίσθωσης, να εξακολουθήσει να κατέχει το ακίνητο, ασχέτως του τερματισμού της σύμβασης μίσθωσης και της αμφισβήτησής του και των λοιπών πραγματικών ζητημάτων, ή όχι) μπορεί ενδεχομένως να απαντηθεί άμεσα, ας αποφευχθούν περαιτέρω ενδιάμεσες αιτήσεις και διαδικασίες, που ενδεχομένως να καθυστερούν τελικά την εκδίκασή της. Η αγωγή ορίζεται για Οδηγίες την 25.09.2024 ώρα 08:30.
(Υπ.) ………………………..
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Hambou v Thoma (1987) 1 CLR 370, Malactos v Armefti (1984) 1 CLR 548, Χ' Οικονόμου ν Ελληνικής Τραπέζης Λτδ (1992) 1 ΑΑΔ 949, Βαλανίδης ν Πανεπιστημίου Κύπρου (2008) 1 ΑΑΔ 288.