ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ:  Σ. Συμεού, Ε.Δ.                                             

                                                                                              

                                 Αίτηση- Έφεση: 100/24

Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/65 και επί τοις αφορώσι και τον Περί Ακινήτου Περιουσίας Διακατοχή Νόμο Κεφ. 224 ως και τις τροποποιήσεις τους.

 

Μεταξύ:

 

                       ΠΑΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ (Α.Δ.Τ ΧΧΧΧΧΧ) από την Θελέτρα,  Πάφο

 

      Αιτητής – Εφεσείοντας

                                                       και

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ

ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ, από την Λευκωσία

 

Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι

 

Ημερομηνία: 04/06/24

Εμφανίσεις :

Για τον Εφεσείοντα  – Αιτητή : κ. Μιλτιάδης Μιλτιάδους

Για Εφεσίβλητους - Καθ΄ ων η αίτηση: κα Μαριάννα Κωνσταντινίδου δια Ε & M Κωνσταντινίδου Δ.Ε.Π.Ε 

Α Π Ο Φ Α Σ Η 

 

Με την υπό το άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση – Έφεση ο Αιτητής επιζητεί από το Δικαστήριο την έκδοση διαταγμάτων για τον παραμερισμό της ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ» καθώς και την ακύρωση του σκοπούμενου πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου ο οποίος είναι ορισμένος για να διενεργηθεί στις 11/06/24 και ώρα 10:00 π.μ. ένεκα της ακυρότητας της ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ».

 

Η Αίτηση – Έφεση

 

Ο πρώτος λόγος στον οποίο στηρίζεται και η υπό κρίση Αίτηση - Έφεση αφορά στον ισχυρισμό ότι, η προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν έχει επιδοθεί δεόντως και νομότυπα προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη και ή προς όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα διότι η εν λόγω Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν αποστάλθηκε και ή δεν επιδόθηκε με συστημένο ταχυδρομείο αλλά απευθείας με ιδιωτική επίδοση. Με τον δεύτερο λόγο έφεσης ο Αιτητής υποστηρίζει περαιτέρω ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν νομιμοποιούντο να επιδώσουν την προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ένεκα του ότι δεν προηγήθηκε η ορθή και νομότυπη επίδοση της προγενέστερης σε σειρά Ειδοποίησης Τύπου «I» αλλά και διότι η εν λόγω Ειδοποίηση δεν αποστάλθηκε και ή δεν επιδόθηκε προς όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και ως εκ τούτου δεν τηρήθηκαν οι προϋποθέσεις που τάσσει ο Νόμος για να θεωρείται δέουσα και κανονική η επίδοση της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Ο τρίτος λόγος έφεσης αφορά στον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» έχει σταλεί πριν από την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή καθότι οι Καθ’ ων η αίτηση δεν απέστειλαν Ειδοποίηση Τύπου «I» προς όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 44Γ(1). Συνεπώς ο Αιτητής υποστηρίζει ότι  η επίδοση της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» προς τον ίδιο έγινε πριν από την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή, εφόσον δεν κλήθηκαν όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα να καταβάλουν οποιοδήποτε ποσό στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας πλειστηριασμού εφόσον ουδέποτε τους αποστάλθηκε η σχετική Ειδοποίηση Τύπου «I» ή και διότι οι εν' λόγω Ειδοποιήσεις Τύπου «I» δεν αποστάλθηκαν και ή δεν επιδόθηκαν προς όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ή και διότι δεν αποστάλθηκαν δεόντως και ή νομότυπα και ως εκ τούτου δεν τηρήθηκαν οι προϋποθέσεις που τάσσει ο Νόμος για να θεωρείται δέουσα και κανονική η επίδοση της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».

Με τον τέταρτο λόγο έφεσης που έχει καταχωρηθεί, επιχειρείται να προσβληθεί το το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ»  εφόσον ο ισχυρισμός του Αιτητή στηρίζεται επί το ότι αυτό είναι λανθασμένο και αντίκειται στις διατάξεις του σχετικού μέρους του Νόμου καθότι η επίδικη Ειδοποίηση αναφέρει ότι «Το ποσό το οποίο κατέστη απαιτητό δυνάμει της πιο πάνω υποθήκης ανέρχεται στο ποσό των €49.199.40, πλέον τόκος €2.059,11, πλέον έξοδα €0,00. περιλαμβανόμενου των εξόδων της ειδοποίησης αυτής», πράγμα το οποίο αποτελεί ανύπαρκτο γεγονός εφόσον ουδέποτε έχει επιδοθεί ή και αποσταλεί η σχετική κλήση για πληρωμή του ποσού, ήτοι η Ειδοποίηση Τύπου «I» ή και διότι η εν λόγω Ειδοποίηση Τύπου «I» δεν αποστάλθηκε και ή δεν επιδόθηκε προς όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ή και διότι δεν αποστάλθηκε δεόντως και ή νομότυπα και ως εκ τούτου δεν τηρήθηκαν οι προϋποθέσεις που τάσσει ο Νόμος για να θεωρείται δέουσα και κανονική η επίδοση της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Επίσης, στην βάση αυτού του λόγου Έφεσης ο Αιτητής υποστηρίζει ότι τo περιεχόμενο της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» είναι εσφαλμένο διότι δεν ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο της προγενέστερης σε σειρά Ειδοποίησης Τύπου «I» και της σχετικής κατάστασης λογαριασμού που την συνοδεύει, κατά παράβαση του άρθρου 44Γ(1) του Ν.9/65. Ειδικότερα αναφέρει ότι ενώ στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι» ο οφειλέτης καλείται να καταβάλει το ποσό των €49.199,40, πλέον τόκο επί του εν λόγω ποσού προς 2,75% από τις 26/03/21, εντούτοις στην προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ο οφειλέτης καλείται να καταβάλει το ποσό των €49.199,40 πλέον τόκο €2.059,11, κάτι το οποίο είναι εσφαλμένο και αυθαίρετο διότι ουδέποτε έχει κληθεί να καταβάλει τα ποσά τα οποία απαιτούνται με την προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» και ή διότι ενώ με βάση το Άρθρο 44Γ(1) ο ενυπόθηκος οφειλέτης καλείται να καταβάλει το ποσό σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, εντούτοις τα ποσά τα οποία οι Καθ' ων η αίτηση απαιτούν με την εφεσιβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν συνάδουν με την κατάσταση λογαριασμού που αποστάλθηκε. Περαιτέρω αναφέρει ότι το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» είναι εσφαλμένο διότι τα ποσά που απαιτούν οι Καθ' ων η αίτηση δεν επεξηγούνται με ποιο τρόπο έχουν υπολογισθεί ούτε και ποιες χρεώσεις έχει υποστεί ο επίδικος λογαριασμός διότι η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» δεν δίδει επαρκείς λεπτομέρειες ως προς τον τρόπο υπολογισμού των απαιτούμενων ποσών και ή διότι η Ειδοποίηση Τύπου «I» ουδέποτε στάλθηκε και συνεπώς δεν λήφθηκε από τον Αιτητή κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους (Statement of Account) και ή εάν στάλθηκε ουδέποτε παραλήφθηκε από τον Αιτητή και συνεπώς ο Αιτητής δεν έχει επαρκείς λεπτομέρειες ως προς το χρεοπιστωτικό ιστορικό του επίδικου λογαριασμού για να μπορεί να ελεγχθεί από τον ενυπόθηκο οφειλέτη.

Με τον πέμπτο λόγο έφεσης ο Αιτητής υποστηρίζει περαιτέρω ότι το ποσό του ενυπόθηκου υπολοίπου της επίδικης υποθήκης είναι εσφαλμένο και αυθαίρετο ή και λανθασμένο ή και δεν είναι αυτό που πράγματι προκύπτει από την επίδικη δήλωση και σύμβαση της Υποθήκης με Αρ.6/Υ/ΧΧΧΧ/2010 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Πάφου ή και είναι αποτέλεσμα παράνομων χρεώσεων βάσει καταχρηστικών ή και αόριστων ή και παράνομων και άκυρων όρων της συμφωνίας δανείου και του Εγγράφου Υποθήκης και της Σύμβασης και Δήλωσης της επίδικης Υποθήκης με αρ. 6/Υ/ΧΧΧΧ/2010 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Πάφου. Ακόμη ότι επειδή οι Καθ’ ων η αίτηση στην Γενική αίτηση 428/2013 Ε.Δ Πάφου αποδέχθηκαν την πληρωμή του εξ αποφάσεως χρέους του Αιτητή με μηνιαίες δόσεις ύψους €100.00 μηνιαίως από 01.01.22 μέχρι εξοφλήσεως του εξ αποφάσεως χρέους τους τα οποία ο Αιτητής καταβάλλει ανελλιπώς μέχρι σήμερα, κωλύονται να προχωρούν σε άλλα μέτρα εκτέλεσης εναντίον του συμπεριλαμβανομένης και της εκποίησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με την ειδοποίηση Τύπου ΙΑ η οποία επεδόθη στο Αιτητή στις 16.04.24,

Τέλος με βάση τον  έβδομο λόγο έφεσης που έχει καταχωρηθεί, υποστηρίζεται η θέση ότι λόγω του ότι το επίδικο ακίνητο αποτελεί επαγγελματική στέγη του Αιτητή ( κτηνοτροφική μονάδα) προστατεύεται από το νόμο και δεν μπορεί να εκποιηθεί.

Η παρούσα Αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκο δήλωση του ίδιου του Αιτητή στην οποία παραπέμπει αρχικά στο ιστορικό της εγγραφής της υποθήκης του ενυπόθηκου ακινήτου περί το έτος 2010, με αρ.εγγραφής 0/ΧΧΧΧ το οποίο είναι χωράφι στο χωριό Θελέτρα της Επαρχίας Πάφου, το όλο μερίδιο, με αριθμό 6/Υ/ΧΧΧΧ/2010 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Πάφου, το οποίο και ενέγραψε προς εξασφάλιση των πιστωτικών διευκολύνσεων που του παραχωρήθηκαν από τους Καθ’ ων η Αίτηση.  Στην συνέχεια, σύμφωνα με τον Αιτητή, ακολουθήσε  κάποια προσπάθεια για εξεύρεση λύσης και αποπληρωμής των πιστωτικών διευκολύνσεων και πιο συγκεκριμένα οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρησαν την Γενική Αίτηση 428/13 του Ε.Δ Πάφου η οποία και αποσκοπούσε στην αποπληρωμή του χρέους του με μηνιαίες δόσεις. Ο ίδιος ο Αιτητής αναφέρει μάλιστα ότι περί τις 19.11.21 αποδέχθηκε την αποπληρωμή του χρέους του με μηνιαίες δόσεις ύψους 100.00 ευρώ εκάστη αρχίζοντας από την 01.01.22 και στην συνέχεια να καταβάλει την δόση αυτή κάθε πρώτη ημέρα εκάστου επομένου μήνα με πέντε ημέρες χάριν.  Η πιο πάνω συμφωνία η οποία επιτεύχθηκε σύμφωνα με τον Αιτητή αφορούσε το χρέος του, προς τους Καθ’ ων η αίτηση, για το οποίο και ζητούν σήμερα την εκποίηση του ενυπόθηκου ακινήτου του. Το αντίγραφο του διατάγματος που είχε εκδοθεί επισυνάπτεται από τον Αιτητή ως Τεκμήριο 1. Ο Αιτητής υποστηρίζει περαιτέρω ότι, από την έκδοση του διατάγματος μέχρι και σήμερα συνεχίζει να καταβάλλει ανελλιπώς την μηνιαία δόση προς τους Καθ' ων η Αίτηση και προς υποστήριξη του ισχυρισμού του αυτού, επισυνάπτει σχετική κατάσταση λογαριασμού στην οποία και φαίνεται η καταβολή της δόσης του μέσω της  εταιρείας της οποίας είναι μέτοχος ο υιός του και η οποία εταιρεία απασχολείται και ασκεί κτηνοτροφικές εργασίες, εφόσον ο Αιτητής διατηρεί κτηνοτροφική μονάδα στο ενυπόθηκο ακίνητο. Το αντίγραφο της κατάστασης  λογαριασμού κατατίθεται ως Τεκμήριο 2 μετά από οδηγίες στο Τραπεζικό Ίδρυμα (standing order) για καταβολή αυτού στους Καθ’ ων η αίτηση ενώ το τελευταίο αυτό έγγραφο κατατίθεται ως Τεκμήριο 3.

Με βάση τα πιο πάνω γεγονότα τα οποία έχουν αναφερθεί, ο Αιτητής υποστηρίζει μέσα από την ένορκο του δήλωση, ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση κωλύονται να προχωρούν στην εκποίηση του ακινήτου του διότι δεσμεύονται με την συμμόρφωση του πιο πάνω διατάγματος  ημ. 19.11.21 και συνεπώς δεν μπορούν να προχωρούν παράλληλα με δύο μέτρα εκτέλεσης.

Στην συνέχεια ο Αιτητής αναφέρει ότι εντός του ενυπόθηκου ακίνητου ανεγέρθηκε κτηνοτροφική μονάδα για τις ανάγκες της οικογενειακής του επιχείρησης  και συνεπώς το ενυπόθηκο ακίνητο χρησιμοποιείται ως επαγγελματικό υποστατικό επισυνάπτοντας μάλιστα προς τούτο και  αντίγραφο αδείας οικοδομής από την αρμόδια αρχή το οποίο και κατατίθεται ως Τεκμήριο 4. Σύμφωνα μάλιστα με τον Αιτητή, επειδή ο  ίδιος δεν διαθέτει άλλο ακίνητο για να μεταφερθούν τα ζώα του, τυχόν μη έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην οικογενειακή του επιχείρηση η οποία ως ανωτέρω αναφέρθηκε ασκείται εντός του ενυπόθηκου ακινήτου.

Ακολούθως ο Αιτητής αναφέρεται στο ιστορικό της διαδικασίας που ακολουθήθηκε εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση και ειδικότερα στην παραλαβή περί την 16/04/24 από Ιδιώτη Επιδότη της  Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 19/03/2024 όπου επισυνημμένο ήταν και το Δελτίο ημερομηνίας 19/03/2024 η οποία εκδόθηκε από τους Καθ’ ων η Αίτηση με την οποία με ενημέρωναν για την ημερομηνία του πλειστηριασμού. Η επίδικη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 5. Μάλιστα ο Αιτητής υποστηρίζει ότι ουδέποτε προηγουμένως είχε παραλάβει  μέσω του ταχυδρομείου με συστημένη επιστολή την Ειδοποίηση Τύπου «I» και ουδέποτε είχε ειδοποιηθεί για να παραλάβει οτιδήποτε από το ταχυδρομείο.

Περαιτέρω ο Αιτήτης, αναφέρει ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» είναι άκυρη και θεωρεί ότι αυτή θα πρέπει να ακυρωθεί δια τον λόγο ότι η όλη διαδικασία αποστολής της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» δεν ξεκίνησε νομότυπα και ή ξεκίνησε παράνομα καθ’ ότι η επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «I» και η μη συμμόρφωση με αυτήν αποτελεί προαπαιτούμενο για την αποστολή της επίδικης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 9/1965 καθώς  επίσης και διότι η πρώτη στην σειρά Ειδοποίηση Τύπου «I» η οποία συνιστά την κλήση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους δεν του έχει επιδοθεί με το ταχυδρομείο όπως προνοεί ο νόμος ή και άλλως πως, και ούτε έλαβε οποιαδήποτε έγκυρη Κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους εφόσον ο ίδιος δεν μπορεί και είναι σε θέση να καταλάβει πως υπολογίστηκε το ποσό στο οποίο αναφέρονται οι Καθ’ ων η Αίτηση στην Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» αφού δεν περιέχει επαρκείς λεπτομέρειες ως προς το χρεοπιστωτικό ιστορικό του επίδικου λογαριασμού. Επίσης αναφέρει ότι η επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» για να θεωρείται ότι έγινε δεόντως και σύμφωνα με τις νομοθετικές διατάξεις, θα πρέπει να αποδεικνύεται ότι τόσο η Ειδοποίηση Τύπου «I» όσο και η Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ επιδόθηκαν σε όλα τα ενδιαφερόμενο πρόσωπα, κάτι που εν προκειμένω δεν έχει συμβεί.            

Πέραν των πιο πάνω, ο Αιτητής υποστηρίζει και την θέση ότι η προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν έχει επιδοθεί και ή δεν έχει αποσταλεί ούτε και αυτή δεόντως και  νομότυπα, καθότι ο ορθός τρόπος επίδοσης των οποιωνδήποτε Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» και «ΙΑ» είναι η αποστολή τους αρχικά με συστημένο ταχυδρομείο και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, τότε η επίδοση μπορεί να γίνει με ιδιώτη επιδότη. Στην προκειμένη περίπτωση ο Αιτητής υποστηρίζει ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν έκαναν οποιοσδήποτε προσπάθειες να του αποστείλουν την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με συστημένο ταχυδρομείο και επέλεξαν να προχωρήσουν απευθείας με την μέθοδο της ιδιωτικής επίδοσης, κατά παράβαση των σχετικών νομοθετικών διατάξεων. Υποστηρίζει επίσης ότι στην συγκεκριμένη διεύθυνση διαμένει τα τελευταία 50 χρόνια πράγμα το οποίο και γνωρίζουν και οι Καθ’ ων η Αίτηση με αποτέλεσμα η επίδοση της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» να είναι παράτυπη, παράνομη και συνεπώς μη δέουσα κατά παράβαση του άρθρου 44Γ(3Χβ) του Ν.9/65. Σε ότι αφορά τον τύπο της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» ο Αιτητής αναφέρει ότι αυτή είναι εσφαλμένη τόσο ως προς τον τύπο όσο και ως προς το περιεχόμενο της για τους λόγους που επεξηγεί.

Καταληκτικά ο Αιτητής υποστηρίζει ότι για όλους τους πιο πάνω λόγους που έχει υποδείξει ο ίδιος θεωρεί και πιστεύει ότι η προσβληθείσα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» πρέπει να ακυρωθεί και να παραμεριστεί από το Δικαστήριο και περαιτέρω θα πρέπει να ακυρωθεί ο πλειστηριασμός.

 

Η Ένσταση

 

Η καταχώρηση της υπό κρίση Αίτησης προκάλεσε την αντίδραση των Καθ’ ων η Αίτηση με αποτέλεσμα να καταχωρηθεί από πλευράς τους ειδοποίηση περί προθέσεως ένστασης, στο σώμα της οποία και διατυπώνονται 19 συνολικά λόγοι ένστασης. Πιο συγκεκριμένα οι Καθ’ ων η Αίτηση μέσα από τους λόγους ένστασης που έχουν προβάλει υποστηρίζουν ότι η Αίτηση - Έφεση είναι πραγματικά και νομικά αβάσιμη, ότι δεν αποκαλύπτονται ικανοποιητικοί λόγοι για την έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων και ή ότι οι λόγοι που προβάλλονται δεν συνιστούν λόγους ακύρωσης και ή δεν δικαιολογούνται επαρκώς οι αιτούμενες θεραπείες μέσω της προσκομισθείσας μαρτυρίας, ότι ο Αιτητής δεν νομιμοποιείται να εγείρει θέμα επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «I» διότι οι εν λόγω Ειδοποίηση δεν είναι εφέσιμη και ξεφεύγει των ορίων που προνοεί το σχετικό άρθρο  του Νόμου 9/1965 για εξέταση από το Δικαστήριο και εν πάση περιπτώσει η σχετική Ειδοποίηση έχει δεόντως εκδοθεί, ετοιμασθεί και επιδοθεί συμφώνως με τις πρόνοιες του Νόμου 9/1965 ανεξαρτήτως των ισχυρισμών που προωθεί ο Αιτητής, ότι όλες ανεξαιρέτως οι εκ του Νόμου απαιτούμενες Ειδοποιήσεις ήτοι Τύπου «Ι», «ΙΒ» και «ΙΑ» ετοιμάστηκαν και αποστάλθηκαν συμφώνως με τις πρόνοιες του Ν.9/1965, και έτσι ο Αιτητής δεν νομιμοποιείται να εγείρει θέμα επίδοσης της επίδικης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» αφού στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση παραδέχεται ότι του έχει επιδοθεί, και μάλιστα μετά την αποστολή συστημένου ταχυδρομείου πράγμα το οποίο παραλείπει να αναφέρει, γεγονός που αποτέλεσε και την αφετηρία για την καταχώρηση της υπό εκδίκαση Αίτησης, ότι περαιτέρω ο Αιτητής - Εφεσείοντας σκοπίμως δεν αναφέρει στο Δικαστήριο ότι οι Ειδοποιήσεις Τύπου «I», «ΙΒ» και «ΙΑ» ταχυδρομήθηκαν πρώτα και μετά προωθήθηκαν μέσω ιδιώτη δικαστικού επιδότη ως οι πρόνοιες του Νόμου 9/1965, ότι επίσης οι Ειδοποιήσεις Τύπου «ΙΑ» καθώς και κάθε προηγούμενη απαραίτητη Ειδοποίηση, έχει δεόντως και νομίμως ετοιμασθεί και επιδοθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα όπως αυτά προσδιορίζονται στο Μέρος VIA του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμος 9/1965, ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων και δικαιωμάτων που τους παρέχει ο Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμος 9/1965, ειδικότερα του Μέρους VIA, έχουν προχωρήσει, ορθά και νομότυπα στην έκδοση και επίδοση της υπό κρίση Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», όσο και της προγενέστερης σε σειρά Ειδοποίησης Τύπου «I» σε πλήρη συμμόρφωση με τον απαιτούμενο τύπο, περιεχόμενο και προϋποθέσεων που θέτουν οι σχετικές διατάξεις του Νόμου, ότι ουσιαστικά η ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» έχει αποσταλεί μετά την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής που έθετε η Ειδοποίηση Τύπου «I», ότι περαιτέρω το περιεχόμενο της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», αλλά και η Ειδοποίηση Τύπου «I» που προηγήθηκε είναι σε πλήρη συμμόρφωση με τον προβλεπόμενο, υπό το Δεύτερο Παράρτημα του Μέρους VIA του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, τύπο και καθορίζει με την απαιτούμενη επάρκεια τα ποσά, τόκους, τυχόν έξοδα τα οποία καλείται ο Αιτητής να πληρώσει καθώς και το εμπράγματο βάρος που θα εκποιηθεί αλλά και ότι ο Αιτητής κωλύεται στο να αμφισβητεί την ορθότητα είτε του υπολοίπου του ενυπόθηκου χρέους είτε του επιτοκίου που απαιτείται με την υπό κρίση Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ή της Ειδοποίησης Τύπου «I» που προηγήθηκε, καθώς επίσης και να εγείρει ζητήματα παράνομων χρεώσεων καθώς και παράνομων και ή μη έγκυρων Υποθηκών και ότι εν πάση περιπτώσει το Δικαστήριο στερείται εξουσίας να εξετάσει τέτοια ζητήματα στα πλαίσια της υπό εξέταση Αίτησης – Έφεσης, ότι ο Αιτητής  αν και προτάσσει ισχυρισμούς αναφορικά με το ύψος του ενυπόθηκου χρέους, την εγκυρότητα της επίδικης υποθήκης καθώς αναφέρεται και επί παράνομων και αυθαίρετων χρεώσεων ουδέποτε αποτάθηκε στον Χρηματοοικονομικό Επίτροπο για υποβολή παραπόνου και εξέταση από αυτόν του ύψους του αξιούμενου ενυπόθηκου χρέους ως λογικά θα αναμενόταν από αυτόν σε περίπτωση διαφωνίας.

Περαιτέρω προβάλλεται και ότι η αναγραφή του ποσού του χρέους καθώς και οφειλόμενων τόκων και εξόδων είναι σε πλήρη συμμόρφωση με τον προβλεπόμενο, υπό το Δεύτερο Παράρτημα του Μέρους VIA του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, τύπο και καθορίζει με την απαιτούμενη επάρκεια τα ποσά τα οποία καλείται ο Αιτητής να πληρώσει, ότι επίσης η υπό κρίση Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» καθώς και οι Ειδοποιήσεις Τύπου «I» και «ΙΒ» που προηγήθηκαν έχουν ετοιμασθεί, εκδοθεί και επιδοθεί από τους Καθ’ ων η Αίτηση Εφεσίβλητους, σε όλα τα ενδιαφερόμενο και άμεσα εμπλεκόμενα πρόσωπα και ουδεμιά παράλειψη ή παρανομία έχει λάβει χώρα είτε κατά την προετοιμασία είτε κατά την υπογραφή και αποστολή των εν λόγω Ειδοποιήσεων και ή εν πάση περιπτώσει ο τύπος που προβλέπεται υπό το Δεύτερο Παράρτημα του Νόμου αναφορικά με τις εν λόγω Ειδοποιήσεις, τηρήθηκε στο έπακρο, ότι πουθενά στο άρθρο 44Γ(1) του Ν.9/1965 Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Νόμο 9/1965 δεν γίνεται αναφορά στην παροχή λεπτομερούς κατάστασης λογαριασμού κατά την ετοιμασία και αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «I» παρά μόνο την παροχή κατάστασης λογαριασμού καθώς και ότι η απαίτηση για παροχή αναλυτικής κατάσταση λογαριασμού δεν οδηγεί άνευ προοιμίου σε συμπέρασμα λανθασμένου αξιούμενου ποσού, ούτε δε και υποδείχθηκε στους Καθ’ ων η Αίτηση που βασίζεται ο εν λόγω ισχυρισμός, επίσης ότι το γεγονός της ύπαρξης Διατάγματος Μηνιαίων Δόσεων ή του ότι το ενυπόθηκο ακίνητο αποτελεί επαγγελματική στέγη, δεν εμποδίζει τους Καθ' ων η Αίτηση από το να προωθούν την διαδικασία που προβλέπει το Μέρος VIA του Ν.9/1965, και τέλος ότι, η Αίτηση είναι επιπόλαιη, ενοχλητική, εκβιαστική και καταχρηστική ενώ απώτερος σκοπός του Αιτητή είναι να καθυστερήσει τους Καθ’ ων η Αίτηση από το να ασκήσουν τα νόμιμα δικαιώματα τους, ότι η Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση δεν προσφέρει οποιαδήποτε ουσιαστική ή θετική μαρτυρία και αποτελεί απλή επανάληψη των λόγων έφεσης χωρίς εξειδίκευση ενώ δε στηρίζεται από διαζευκτικούς ισχυρισμούς πράγμα νομικά ανεπίτρεπτο αφού δεν χωρεί διάζευξη ως προς γεγονότα που αποτελούν μαρτυρία και τέλος, ότι η τυχόν έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων θα παραβιάσει το δικαίωμα των Καθ’ ων η Αίτηση Εφεσίβλητων ως αυτό απορρέει από το Μέρος VΙA του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, να πωλήσουν το ενυπόθηκο ακίνητο προς εξασφάλιση του λαβείν τους εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.

Η ένσταση υποστηρίζεται από την ένορκο δήλωση της Κάτιας Πόγιαννου η οποία βρίσκεται στην υπηρεσία της εταιρείας DOVALUE CYPRUS LIMITED (η οποία την 26/06/2023 μετονομάστηκε από Altamira Asset Management (Cyprus) Limited σε DOVALUE CYPRUS LIMITED, εν τοις εφ’ εξής και για σκοπούς συντομίας «η DOVALUE») από το 2019 και η οποία δυνάμει σχετικής συμφωνίας, ενεργεί δια λογαριασμό των Καθ’ ων η Αίτηση και της Συνεργατικής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ (πρώην Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα Λίμιτεδ), και έχει αναλάβει την διαχείριση αριθμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων, συναφών συμφωνιών εξασφαλίσεων - εγγυήσεων και άλλων.

Καταρχήν η κα. Πόγιανου μέσα από την ένορκο της δήλωση εκφράζει την άρνηση και την απόρριψη του περιεχομένου της ενόρκου δηλώσεως του Αιτητή, ενώ παράλληλα υιοθετεί και επαναλαμβάνει όλους τους λόγους ένστασης που αναφέρονται στο σώμα της.

Στην συνέχεια ανατρέχει στο ιστορικό της σύναψης δανείου αναφέροντας ότι περί τον μήνα  Νοέμβριο του 2010, η Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Γιόλου (ως ονομάζονταν τότε οι Καθ’ ων η Αίτηση) κατόπιν αιτήματος του Αιτητή του παραχώρησε δάνειο για το ποσό των €20.000= πλέον τόκους και έξοδα ως εμφαίνονται στο σώμα του έγγραφου του δανείου ημερομηνίας 05/11/2010 αντίγραφο του οποίου και επισυνάπτει ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ Α. Ακολούθως σύμφωνα με την κα. Πόγιανου ο Αιτητής, προς εξασφάλιση των υποχρεώσεων του όπως αυτές απορρέουν από την ως άνω αναφερόμενη συμφωνία δανείου παραχώρησε προς όφελος των Καθ’ ων η Αίτηση την Υποθήκη υπ’ αριθμό Υ.ΧΧΧΧ/2010 του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Πάφου περί τις 05/11/2010 επί του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/ΧΧΧΧ τεμάχιο αρ.ΧΧΧ στην Θελέτρα, Ψωμοπούλης, της Επαρχίας Πάφου, εγγεγραμμένο μερίδιο ΟΛΟ εις το όνομα του Αιτητή, υποθηκευμένο μερίδιο το ΟΛΟ. Τόσο το αντίγραφο της σύμβασης όσο και του εγγράφου υποθήκης επισυνάπτεται ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ Β.  Προς τον σκοπό αυτό σύμφωνα με την κα. Πόγιανου ανοίχτηκε σχετικός λογαριασμός δανείου και στην πορεία ένεκα παράλειψης του Αιτητή να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του, ήτοι λόγω μη καταβολής των προβλεπόμενων στην Συμφωνία Δανείου δόσεων, και υπερημερίας του, η δανειακή σύμβαση τερματίστηκε και τα μέρη κατέληξαν σε Διαιτησία. Αποτέλεσμα της προαναφερθείσας Διαιτησίας ήταν η έκδοση της Διαιτητικής Απόφασης ημερ.24/10/2012 εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση η οποία ενεγράφη και δόθηκε άδεια εκτέλεσης της από το Ε/Δ Πάφου με Δικαστικό Διάταγμα ημερ.06/11/2013. Τα αντίγραφα της Διαιτητικής Απόφασης ημερ.24/10/2012 και του Δικαστικού Διατάγματος ημερ.06/11/2013 επισυνάπτονται ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ Γ.

Στην συνέχεια η κα. Πόγιανου αναφέρει ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση θέλοντας να ενεργοποιήσουν την διαδικασία εκποίησης ακινήτου όπως αυτή προβλέπεται στο Μέρος VIA του Ν.9/1965 ετοίμασαν γραπτές Ειδοποιήσεις. Οι εν λόγω γραπτές ειδοποιήσεις (επιστολές) συνοδεύονταν από την Ειδοποίηση Τύπου «I» ημερ.28/07/2023 καθώς και σχετική κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και των εξόδων, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου ως ίσχυε τότε, και ταχυδρομήθηκαν στις 04/08/2023. Τα δε αντίγραφα απόδειξης κατάθεσης συστημένων αντικειμένων, μαζί με τα “TRACK & TRACE" καθώς και τις εν λόγω ειδοποιήσεων με αντίγραφα των ένορκων δηλώσεων του επιδότη επισυνάπτονται από την κα. Πόγιανου και αποτελούν το ΤΕΚΜΗΡΙΟ Δ.

Σύμφωνα με την κα. Πόγιανου, η ειδοποίηση Τύπου «I» επιδόθηκε σε όλους οι οποίοι, για σκοπούς του Νόμου 9/1965 θεωρούνται ως «ενδιαφερόμενα πρόσωπα» στην βάση έρευνας που διενέργησαν οι Καθ’ ων η Αίτηση επί του ενυπόθηκου ακινήτου και  προς τον σκοπό αυτό κατατίθεται ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ Ε αντίγραφο Πιστοποιητικού Έρευνας του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας. Επιπρόσθετα οι Καθ’ ων Αίτηση δεν απέστειλαν Ειδοποίηση Τύπου «Θ» λόγω της εξασφάλισης Διαιτητικής Απόφασης η οποία ενεγράφη βάσει Δικαστικού Διατάγματος. Με την εν λόγω Ειδοποίηση Τύπου «I», ο Αιτητής κλήθηκε όπως μεταξύ άλλων εξοφλήσει το οφειλόμενο υπόλοιπο εντός 45 ημερών ενώ σε διαφορετική δε περίπτωση θα ενεργοποιείτο η διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.

Μετά την ταχυδρόμηση και επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «I» και ενόψει της μη ανταπόκρισης του Αιτητή στην προαναφερθείσα Ειδοποίηση οι Καθ’ ων η Αίτηση σύμφωνα ως η κα. Πόγιανου υποστηρίζει, προχώρησαν στην ετοιμασία και αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΒ» ημερ.20/11/2023 προς τον Αιτητή για τον διορισμό (εάν επιθυμούσε) εκτιμητή, εντός 10 ημερών από την παραλαβή της ειδοποίησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VIA του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965. Η εν λόγω Ειδοποίηση Τύπου «ΙΒ» αποστάλθηκε αρχικά με ταχυδρομείο στις 20/11/2023, αλλά λόγω μη ανταπόκρισης του Αιτητή κατά την αποστολή της προωθήθηκε και μέσω ιδιώτη δικαστικού επιδότη. Ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ Ζ κατατίθεται μάλιστα αντίγραφο της εν λόγω Ειδοποίησης Τύπου «ΙΒ» συνοδευόμενη από απόδειξη αποστολής συστημένου ταχυδρομείο καθώς επίσης και ένορκη δήλωση επίδοση.

Περαιτέρω ομνύουσα αναφέρει ότι περί τις 19/03/2024 ετοιμάστηκε και αποστάλθηκε στον Αιτητή η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με συνημμένη ειδοποίηση ηλεκτρονικού πλειστηριασμού. Η εν λόγω Ειδοποίηση αποστάλθηκε αρχικά μέσω συστημένου ταχυδρομείου στις 10/04/2024 αλλά, λόγω μη ανταπόκρισης του Αιτητή και προς συμμόρφωση με τις απαιτούμενες 45 μέρες μεταξύ επίδοσης και πλειστηριασμού, προωθήθηκε και μέσω ιδιώτη δικαστικού επιδότη. Προς υποστήριξη μάλιστα των πιο πάνω γεγονότων τα οποία και έλαβαν χώρα, καταθέτει ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ Η, δέσμη αντίγραφων αποστολής συστημένου ταχυδρομείου καθώς και την Ένορκη Δήλωση Επίδοσης. Σύμφωνα με την κα. Πόγιανου η  αποστολή της εν λόγω Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» έγινε συμφώνως προς το λεκτικό του Νόμου Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Ν.9/1965 που προνοούσε για την αποστολή δεύτερης έγγραφης ειδοποίησης, εντός περιόδου όχι μικρότερης των 45 ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.

Σε ότι αφορά τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αναφέρει ότι υπό κρίση Ειδοποιήσεις επιδόθηκαν σωστά και νομότυπα σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα όπως αυτά περιγράφονται στον Νόμο ενώ σε ότι αφορά τον τύπο και το περιεχόμενο της επίδικης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» καθώς και ότι ήταν σε πλήρη συμμόρφωση με τις διατάξεις του Νόμου 9/65 υποστηρίζοντας περαιτέρω ότι ζητήματα ισχυριζόμενων υπερχρεώσεων καθώς και ζητήματα που άπτονται της εγκυρότητας της Υποθήκης ή του τοκισμού δεν μπορούν να εξεταστούν στα πλαίσια της παρούσας Αίτησης καθότι δεν συμπεριλαμβάνονται στους λόγους για ακύρωση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» που προβλέπει ο Νόμος ενώ δε περαιτέρω ουδέποτε τέθηκαν υπόψη των Καθ’ ων η Αίτηση πριν την καταχώρηση της παρούσας Αίτησης είτε γραπτώς είτε με προσφυγή προς τον Χρηματοοικονομικό Επίτροπο. Σε ότι δε αφορά τον ισχυρισμό του Αιτητή για λανθασμένο ποσό, ο Αιτητής ουδέποτε σύμφωνα με την ομνύουσα διευκρίνισε ή προσκόμισε οποιοδήποτε αποδεικτικό ή οικονομική έκθεση περί τούτο. Περαιτέρω αναφορικά με το γεγονός της αξίωσης λεπτομερούς κατάστασης λογαριασμού με αναφορές επί της Ειδοποίησης Τύπου «I» η κα. Πόγιαννου αναφέρει ότι δεν απαιτείται ή συμπεριλαμβάνεται συγκεκριμένος «τύπος» κατάστασης λογαριασμού.

Σε ότι αφορά τους ισχυρισμούς του Αιτητή περί ύπαρξης κωλύματος από πλευράς των Καθ’ ων η Αίτηση στην προώθηση του επίδικου πλειστηριασμού λόγω ύπαρξης Διατάγματος Μηνιαίων Πληρωμών με το οποίο ισχυρίζεται ότι συμμορφώνεται ο Αιτητής η κα. Πόγιανου αναφέρει ότι πουθενά στο Μέρος VIA περιορίζεται ή απαγορεύεται η έναρξη της διαδικασίας προς εκποίηση ακινήτου λόγω υφιστάμενου εν ισχύι μέτρου εκτέλεσης το οποίο εν πάση περιπτώσει διαφέρει από την παρούσα διαδικασία όπου αποτελεί ενεργοποίηση δικαιώματος που έχουν οι Καθ’ ων η Αίτηση δυνάμει Σύμβασης Υποθήκευσης. Ούτε και ο ισχυρισμός του Αιτητή σύμφωνα ότι το ενυπόθηκο ακίνητο χρησιμοποιείται ως επαγγελματική στέγη μπορεί να αποτελέσει λόγο ακύρωσης του προκηρυχθέντος πλειστηριασμού καθότι η αναστολή για ακίνητα που αποτελούν κύριες κατοικίες ή επαγγελματικές στέγες δεν υφίσταται πλέον.

Καταληκτικά  η ομνύουσα αναφέρει ότι τυχόν έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων θα παραβίαζε τα δικαιώματα των Καθ’ ων η Αίτηση όπως αυτά απορρέουν από τον Μέρος VIA του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, το οποία προνοούν για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου προς εξασφάλιση του λαβείν τους εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.

Οι συνήγοροι των διαδίκων υποστήριξαν τις θέσεις τους με τις γραπτές τους αγορεύσεις, οι οποίες έχουν μελετηθεί και λήφθηκαν υπόψη χωρίς να υφίσταται αναγκαιότητα για επανάληψη του περιεχομένου τους.

 

Νομική Πτυχή

 

Κρίνω καταρχήν σκόπιμο για σκοπούς εξέτασης των προωθούμενων λόγων Έφεσης να παραθέσω τη νομική πτυχή που αφορά τα επίδικα ζητήματα.

Μέσω του πιο πάνω Νόμου ένας ενυπόθηκος δανειστής δύναται να εκκινήσει διαδικασία για την πώληση μέσω πλειστηριασμού, ενυπόθηκων ακινήτων, α­φού ακολουθήσει συγκεκριμένη διαδικασία, ως αυτή περιγράφεται στο πιο πάνω μέρος το οποίο εισήχθη με τον τροποποιητικό νόμο 142(Ι)/2014 και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις αυτού.

Σύμφωνα με το Άρθρο 44(B)(1) το δικαίωμα αυτό προκύπτει στην περίπτωση υπερημερίας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ο­λόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατό είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατά­ξεων του παρόντος Νόμου.

Η οποιαδήποτε ειδοποίηση υπερημερίας ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπό­θηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργα­σιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς ο­ποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος. Δεν απαιτείται η αποστολή τέτοιας ειδοποίησης στην περίπτωση που ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VIA (Άρθρο 44Β(2)).

Ειδικότερα η σχετική πρόνοια έχει ως ακολούθως:

 

«(2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα υπερημερία ή απαίτηση για πλη­ρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή, όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα, προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύ­τερου Παραρτήματος και εμπεριέχει τυποποιημένη πληροφόρηση στην οποία αναφέρονται ρητά τα ακόλουθα:»

Η έναρξη της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου που προβλέπεται διενεργείται με την επίδοση στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφης ειδοποίησης κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την εί­σπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδο- θείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίη­σης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού (Άρθρο 44Γ(1)).

Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδί­δεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρό­σωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπό­θηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό και η ειδοποίηση επιδί­δεται κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώ­λησης του ενυπόθηκου ακινήτου. (Άρθρο 44Γ(2)).

Το άρθρο 44Γ(3) του Νόμου περιλαμβάνει το δικαίωμα του ενυπόθηκου οφει­λέτη και οποιουδήποτε ενδιαφερομένου μέρους να αποταθεί στο Δικαστήριο εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της πιο πάνω ειδοποίησης για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης. Οι λόγοι που μπορεί να προβάλει καθορίζονται εξαντλητικά από το Νόμο και είναι οι ακόλου­θοι:

(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις

(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί

(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πλη­ρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή·

(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου·

(ε) ο ενυπόθηκος δανειστής στην περίπτωση που είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ί­δρυμα ή αγοραστής κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από τις διατάξεις του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου, εφεξής καλούμενος «αγοραστής», αρνήθηκε να προσέλθει και/ή δεν προσήλθε ως ο­φείλε, σε διαδικασία αναδιάρθρωσης πιστωτικών διευκολύνσεων κατά τα οριζόμενα από τις διατάξεις του Μέρους VIA του περί Σύστασης και Λειτουργίας του Ενιαίου Φο­ρέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου ή τέτοια δια­δικασία εκκρεμεί κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου του 2019:

(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Απο­πληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστη­ρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος.

(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο "ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων" ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκό­λυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση.

Το δικαίωμα το οποίο δίνεται στο στάδιο αυτό στον ενυπόθηκο οφειλέτη είναι να παραμερίσει την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» της σκοπούμενης πώλησης μόνο και εφόσον αποδείξει ένα από τους πιο πάνω εξαντλητικά καθοριζόμενους λό­γους.

Πέραν των πιο πάνω, ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να διενεργείται η επί­δοση των σχετικών ειδοποιήσεων που απαιτούνται από το Μέρος VIA, περιλαμβανομένης και της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», αναφέρεται στο ερμηνευ­τικό άρθρο 44ΙΕ στο οποίο ορίζεται ο όρος «επίδοση» ως ακολούθως:

«επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μη­τρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανόμενης και της δυνατότητας υποκα­τάστατης επίδοσης με διάταγμα Δικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης:

Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισμό, διεθνή σύμβαση, νόμο, δευτερογενή νομοθεσία ή διαδικαστικό κανονισμό ισχύει στη Δημοκρατία:

.................... »

Επιπλέον σε ότι αφορά τα ενδιαφερόμενο πρόσωπα σύμφωνα με τον Νόμο και τις ερμηνευτικές διατάξεις αυτού στο άρθρο 44ΙΕ παρατίθεται ο κάτωθι ορισμός:

«ενδιαφερόμενο πρόσωπο» σημαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο έχει δικαίωμα σε οποιο­δήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης, όπως αυτό προκύπτει από έ­ρευνα στα μητρώα του Κτηματολογίου και περιλαμβάνει οποιουσδήποτε εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος.

Μέσα από τις πιο πάνω ερμηνευτικές πρόνοιες προκύπτει ότι ο ίδιος ο Νόμος «καθορίζει ρητά» ότι η επίδοση των ειδοποιήσεων πρέπει να λαμβάνει χώρα με συστημένο ταχυδρομείο και εάν αυτό καταστεί ανέφικτο δύναται να προχω­ρήσει με ιδιωτική επίδοση. Η επιταγή αυτή του νόμου έχει τύχει ανάλυσης σε σωρεία αποφάσεων των Επαρχιακών Δικαστηρίων.

Μέσα από το λεκτικό του ορισμού της επίδοσης ως ανωτέρω καταγράφηκε, είναι θεωρώ σαφής και ξεκάθαρη η υποχρέωση που επιβάλλεται στον ενυπό­θηκο δανειστή να προωθήσει πρώτιστα επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο. Το λεκτικό του Νόμου καθορίζει την μέθοδο επιλογής του Νομοθέτη ως προς την επίδοση των Ειδοποιήσεων του εν λόγω Μέρους και εάν αυτοί δεν είναι εφικτοί τότε να έχει τη δυνατότητα να προωθήσει άλλες μεθόδους επίδοσης όπως η προσωπική επίδοση ή η υποκατάστατος ως προβλέπεται στους Θε­σμούς Πολιτικής Δικονομίας. Δεν κρίνω ότι είναι δυνατό να δοθεί διαφορετική και αντίθετη ερμηνεία της πιο πάνω πρόνοιας ενόψει του ότι το λεκτικό της δεν χρήζει ερμηνείας και είναι ξεκάθαρο. Κρίνω επίσης ότι δεν τίθεται ζήτημα επι­λογής του τρόπου επίδοσης των ειδοποιήσεων είτε με συστημένο ταχυδρομείο είτε με ιδιωτική επίδοση ή άλλο τρόπο υποκατάστατης επίδοσης. Εάν αυτή ήταν η πρόθεση του Νομοθέτη τότε ο τρόπος επίδοσης θα καθοριζόταν διαζευκτικά και όχι κατά τον τρόπο που συντάχθηκε και που επιβάλλεται να γίνει με συστη­μένο ταχυδρομείο και όταν αυτό είναι ανέφικτο να προχωρεί με εναλλακτικές μεθόδους. Η πρόθεση αυτή άλλωστε κρίνω ότι προκύπτει και από το γεγονός ότι προ της τροποποίησης του Νόμου με τον Νόμο 87(Ι)/2018 παρεχόταν η επιλογή στον δανειστή να προωθήσει επίδοση είτε με συστημένη επιστολή είτε με ιδιωτική επίδοση ως ακολούθως:

««επίδοση» σημαίνει την παράδοση οποιοσδήποτε ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συ­στημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοι­κίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επι­κοινωνία απευθύνεται ή με ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:...»

Πλέον η χρήση διάζευξης ήτοι « ...με συστημένη επιστολή ...ή με ιδιωτική επίδοση...» έχει διαφοροποιηθεί ώστε να διαβάζεται ότι επίδοση σημαίνει « . . . Σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή,................................ και σε

περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση ...».

Επομένως έχει ξεκάθαρα αφαιρεθεί η δυνατότητα επιλογής και είναι ζήτημα ορ­θής τήρησης των προνοιών του Νόμου η προώθηση επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο. Άλλωστε η μη δέουσα επίδοση αποτελεί και έναν από τους εξα­ντλητικά καθοριζόμενους στο άρθρο 44Γ(3) λόγους επί των οποίων ένας οφει­λέτης δύναται να προωθήσει παραμερισμό της ειδοποίησης τύπου ΙΑ, η τήρηση επομένως της καθορισμένης και ως προς την επίδοση διαδικασίας είναι κατα­λυτικής σημασίας.

Κρίνεται επομένως ότι απαιτείται η αποστολή των ειδοποιήσεων με συστημένο ταχυδρομείο και εάν αυτή καταστεί ανέφικτη, με το βάρος απόδειξης να είναι στους ώμους των εφεσίβλητων, τότε να προχωρούν με ιδιωτική ή άλλη υπο­κατάστατη επίδοση.

Η επιταγή αυτή του νόμου έχει τύχει ανάλυσης στην πολύ πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Πολ. Έφεση 159/21 Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρησης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ v. Γιώργου Παντέλα, ημερ. 01/12/23 στην οποία αναφέρθηκε, ότι ο σκοπός του νομοθέτη είναι ξεκάθαρος αφού θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης δίδοντας έτσι επιτακτικό προβάδισμα στην συστημένη επιστολή, τονίζοντας μάλιστα ότι μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανείγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, σύμφωνα με τους Κ.Π.Δ, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης κατόπιν σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου. Βάση των πιο πάνω λεχθέντων, το Εφετείο στην συγκεκριμένη υπόθεση έκρινε ότι η Εφεσείουσα όφειλε να επιχειρήσει να επιδώσει την επίμαχη Ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνο τούτο αν ήταν ανέφτικτο να προχωρήσει με την διαδικασία ιδιωτικής επίδιοσης. Την υποχρέωση επίδοσης της Ειδοποίησης την φέρει ο ενυπόθηκος δανειστής ο οποιος φέρει και το βάρος να αποδείξει το ανέφικτο της δια νόμου επιβαλλόμενης μεθόδου επίδοσης.

Εξέταση των λόγων Έφεσης που προωθούνται από τους Αιτητές

 

Θεωρώ καταρχήν σκόπιμο και ως ζήτημα λογικής προτεραιότητας να ξεκινήσω με την εξέταση του 1ου , 2ου και 3ου λόγου έφεσης με τους οποίους και επιζητείται ο παραμερισμός της ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ» καθότι σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Αιτητή οι ειδοποιήσεις Τύπου «I» και «ΙΑ» δεν έχουν επιδοθεί με τον δέοντα τρόπο ως ο σχετικός νόμος προνοεί και άρα η διαδικασία που ξεκίνησε δεν είναι ορθή και νομότυπη.

Στρεφόμενος λοιπόν στην μαρτυρία η οποία έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου δια μέσω της ενόρκου δηλώσεως του Αιτητή και η οποία τείνει να υποστηρίξει τους λόγους έφεσης που προωθούνται με την υπό κρίση Αίτηση – Έφεση, αλλά έχοντας παράλληλα υπόψη και την μαρτυρία των Καθ’ ων η Αίτηση η οποία ως έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου να  σημειωθεί ότι δεν έχει αμφισβητηθεί με αντεξέταση της ενόρκως δηλούσας, διαπιστώνω ότι ένα από τα κυριότερα παράπονα που προωθούνται από την πλευρά του Αιτητή, είναι η παράτυπη και η μη νομότυπη έναρξη της διαδικασίας η οποία προβλέπεται στο Μέρος VIA του Ν. 9/1965.  Προς υποστήριξη μάλιστα του πιο πάνω λόγου έφεσης που προωθεί ο Αιτητής επικαλείται ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει επιδοθεί νομότυπα και συμφώνως με τις διατάξεις του πιο πάνω νόμου η ειδοποίηση «Τύπου Ι»  την οποία και οι Καθ’ ων η Αίτηση όφειλαν να επιδώσουν πριν από την  ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ»  και άρα επειδή η ειδοποίηση « Τύπου Ι»  δεν έχει επιδοθεί κατά τον προβλεπόμενο και δέοντα κατά τον Νόμο τρόπο το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην ξεκίνησε  να μετρά σωστά ο χρόνος υπολογισμού των 45 ημερών για πληρωμή της απαίτησης όπου σε περίπτωση μη συμμόρφωσης θα νομιμοποιούντο οι Καθ’ ων η Αίτηση να εκδώσουν και να αποστείλουν την ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ».

 

Σύμφωνα με το άρθρο 44ΙΕ του Νόμου για σκοπούς του Μέρους VIA επίδοση σημαίνει:

 

«"επίδοση" σηµαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισµένη σε µητρώο του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

 

Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσµούς Πολιτικής ∆ικονοµίας, περιλαµβανοµένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης µε διάταγµα ∆ικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης: Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισµό, διεθνή σύµβαση, νόµο, δευτερογενή νοµοθεσία ή διαδικαστικό κανονισµό ισχύει στη ∆ηµοκρατία:..»

 

Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ v. ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. 159/2021, 1/12/2023, εξετάστηκαν οι πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου, σε σχέση με τον τρόπο επίδοσης των ειδοποιήσεων ως επιτάσσει ο Νόμος, όπου λεχθήκαν τα εξής:

 

«Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών  Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου. 

 

Πέραν της συνήθους και φυσικής έννοιας των επιμέρους λέξεων του νομοθετήματος, επιβεβαιωτικό εργαλείο διάγνωσης του σκοπού του Νομοθέτη αποτελεί η πρότερη κατάσταση πραγμάτων. 

 

Συγκεκριμένα, πριν τη θέσπιση του τροποποιητικού Ν87(Ι)/2018 η ερμηνευτική αναφορά της «επίδοσης» ήταν η ακόλουθη:

 

«επίδοση» σηµαίνει την παράδοση οποιασδήποτε ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται ή µε ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

 

Δηλαδή, με τον τροποποιητικό Ν87(Ι)/2018 ο Νομοθέτης, μεταξύ άλλων, επέλεξε να απαλείψει το διαζευκτικό «ή» και να το αντικαταστήσει με τη φράση «και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό». Τούτο άρει την όποια εναπομείνασα αμφιβολία περί του σκοπού του Νομοθέτη. 

 

 Όπως αναφύεται από τη Νομολογία, η αποστολή των Δικαστηρίων, σε ξεκάθαρες περιπτώσεις, περιορίζεται στο να διαγιγνώσκουν, μέσα από τη συνήθη και φυσική έννοια των λέξεων, τον δεδηλωμένο σκοπό του Νομοθέτη.

 

Η υποκειμενική άποψη του Δικαστηρίου επί του ορθολογισμού ή μη του δεδηλωμένου σκοπού, δεν δικαιολογεί ερμηνευτική εκτροπή. Συνεπώς, το γεγονός ότι με την προσωπική επίδοση, ο παραλήπτης/ενδιαφερόμενος μιας ειδοποίησης, επικοινωνίας ή εγγράφου, σαφέστατα λαμβάνει γνώση και δύναται να υπερασπιστεί ή να ασκήσει τα όποια ένδικα μέσα του παρέχονται, όπως εξάλλου έχει επισυμβεί στην προκειμένη περίπτωση, δεν δικαιολογεί ερμηνεία άλλη απ' εκείνη που είναι κρυστάλλινα καθαρή στο μάτι.»

 

Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τις πιο πάνω νομολογιακές αρχές, τις σχετικές πρόνοιες της νομοθεσίας καθώς και τους ισχυρισμούς και θέσεις οι οποίες έχουν προβληθεί από πλευράς του Αιτητή, έχω ανατρέξει στην μαρτυρία η οποία τέθηκε ενώπιον μου και περιστρέφεται γύρω από τον τρόπο της επίδοσης της εν λόγο ειδοποίησης, δηλαδή της ειδοποίησης «Τύπου Ι», με σκοπό να διαπιστώσω αν τελικά το παράπονο που έχει προβληθεί εκ μέρους του Αιτητή για τον τρόπο που έλαβε χώρα η επίδοση είναι βάσιμο ή είναι τελικά αβάσιμο. Πιο συγκεκριμένα με βάση το Τεκμήριο Δ που έχει καταχωρηθεί από πλευράς των Καθ’ ων η Αίτηση και δεν έχει αμφισβητηθεί προκύπτει με σαφήνεια και καθαρότητα ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση απέστειλαν δια της μεθόδου του συστημένου ταχυδρομείου την ειδοποίηση «Τύπου Ι» στην διεύθυνση του Αιτητή η οποία είναι «Θελέτρα, Πάφος 8723»  με αριθμό συστημένου RB014031422CY την 04/08/23 ενώ στην συνέχεια την 11/08/23 και ώρα 08:08 το πρωί,  οι ταχυδρομικές υπηρεσίας ενημέρωσαν ως προς το ανέφικτο της επίδοσης της εν λόγω ειδοποίησης καταγράφοντας την ένδειξη «Unsuccessful Item Delivery Attempt» και με περαιτέρω πληροφόρηση «Νo home delivery». Ακολούθως η εν λόγω ειδοποίηση, στις 06/10/23 έλαβε τον δρόμο της επιστροφής προς τον αποστολέα της, δηλαδή προς τους Καθ’ ων η Αίτηση καταλήγοντας στην βάση της περί τις 21/11/23. Μέσα επίσης από το Τεκμήριο Δ διαπιστώνεται ότι τόσο η Ειδοποίηση «Τύπου Ι» όσο και η κατάσταση λογαριασμού επιδόθηκαν με ιδιώτη επιδότη προσωπικά στον Αιτητή την 04/10/23 άνευ της υπογραφής του στην διεύθυνση του Θελέτρα Πάφος αφού προηγουμένως ως εκ των ανωτέρω συνάγεται η ειδοποίηση αυτή απέτυχε να του επιδοθεί δια της μεθόδου του συστημένου ταχυδρομείου ως ανωτέρω υπέδειξα. 

 

Υπό το φως των πιο πάνω προκύπτει ότι η επίδοσης της ειδοποίησης «Τύπου Ι» προς τον Αιτητή έλαβε χώρα κατά τον δέοντα τρόπο και νομότυπα. Το δε παράπονο που έχει διατυπώσει επί του ζητήματος τούτου κρίνεται από το Δικαστήριο αβάσιμο.

 

Προχωρώ να εξετάσω τώρα κατά τελικά ο τρόπος με τον οποίο διενεργήθηκε η επίδοση της ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ» έγινε παράτυπα και μη νομότυπα ως ο Αιτητής παραπονείται ή όντως έλαβε χώρα νομότυπα και με τον δέοντα τρόπο όπως οι  Καθ’ ων η Αίτηση επικαλούνται. Με βάση τα στοιχεία τα οποία ετέθησαν ενώπιον του Δικαστηρίου αναφορικά με τον τρόπο επίδοσης και αυτής της ειδοποίησης προκύπτει αναντίλεκτα ότι η ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» ημερ. 19/03/24 αποστάλθηκε προς τον Αιτητή με συστημένο ταχυδρομείο την 10/04/24 στην διεύθυνση του Θελέτρα Πάφος 8723, με αρ. συστημένου RB020749420CY η οποία και στις 15/04/24 και ώρα 09:09  δεν κατέστη εφικτό να του επιδοθεί αφού οι ταχυδρομικές υπηρεσίες και πάλι κατέγραψαν την ένδειξη «Unsuccessful Item Delivery Attempt» με περαιτέρω πληροφόρηση «Νo home delivery». Στην συνέχεια και πάντοτε με βάση το Τεκμήριο H το οποίο κατατέθηκε και δεν αμφισβητήθηκε από πλευράς του Αιτητή επί της ουσίας του, προκύπτει ότι την επομένη ημέρα από το ανέφικτο της επίδοσης της ειδοποίησης με συστημένο ταχυδρομείο, ήτοι στις 16/04/24, ο ιδιώτης επιδότης επέδωσε στον υιό του Αιτητή ο οποίος είναι ενήλικας και συγκάτοικος του, την επίδοση της ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ»  ενώ ο υιός του Αιτητή την παρέλαβε αρνούμενος να την υπογράψει. Αφής στιγμής λοιπόν η ιδιωτική επίδοση έλαβε χώρα μόνο όταν διαπιστώθηκε το ανέφικτο της επίδοσης της ειδοποίησης «Τύπο ΙΑ» προς τον Αιτητή και πάλι διαπιστώνεται ότι το παράπονο του επί του ζητήματος τούτου είναι αβάσιμο.

 

Αναφορικά με την θέση του Αιτητή ότι οι εν λόγω ειδοποιήσεις δεν έχουν αποσταλεί νομότυπα και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο Αιτήτης παρά την γενικότητα του πιο πάνω ισχυρισμού που προβάλει με την μαρτυρία  του εντούτοις δεν φαίνεται να τεκμηριώνει ούτε τον πιο ισχυρισμό του είτε με την προσαγωγή οποιουδήποτε είδους μαρτυρίας από πλευράς του είτε με την αμφισβήτηση δια της αντεξετάσεως της κας. Πόγιανου.  Από την άλλη διαπιστώνεται ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση δια μέσω της κατάστασης του πιστοποιητικού έρευνας της ακίνητης ιδιοκτησίας του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λευκωσίας, Τεκμήριο Ε , το οποίο και έχουν προσκομίσει, αντικρούουν τον πιο πάνω ισχυρισμό που προβλήθηκε με αποτέλεσμα ο ισχυρισμός τους Αιτητή επί του ζητήματος τούτου να καθίσταται έκθετος σε απόρριψη.

 

Υπό το φως των πιο πάνω διαπιστώνεται ότι οι λόγοι έφεσης 1, 2 και 3 είναι αβάσιμοι και συνεπώς απορρίπτονται.

 

Αναφορικά με τον 4ο λόγο έφεσης που έχει προβληθεί τόσο σε σχέση με τον τύπο όσο και σχετικά με το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης Ειδοποίησης «Τύπου ΙΑ»  έχω διέλθει της εν λόγω ειδοποίησης και έχω εξετάσει τόσο τον τύπο όσο και το περιεχόμενο της διαπιστώνοντας ότι υπάρχει πλήρη συμμόρφωση με το Δεύτερο Παράρτημα του Μέρους VIA του Ν. 9/1965. Έχοντας διέλθει λοιπόν της εν λόγω  Ειδοποίησης η οποία έχει κατατεθεί εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση ως Τεκμήριο Η παρατηρώ ότι σε αυτήν περιλαμβάνονται όλα τα εκ του Νόμου απαιτούμενα στοιχεία αφού σε αυτήν αναγράφεται το ποσό του χρέους και των οφειλόμενων τόκων και εξόδων ενώ παράλληλα καταδεικνύεται και η ημερομηνία καθώς η ώρα κατά την οποία θα διεξαχθεί ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός όπως και όλα τα απαραίτητα στοιχεία που αφορούν το υποθηκευμένο ακίνητο.   Από την άλλη ο ισχυρισμός του Αιτητή  αναφορικά με την παρατυπία του τύπου αλλά και του περιεχομένου της εν λόγω ειδοποίησης, δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι χαρακτηρίζεται από γενικότητα αλλά και αοριστία αφού από πλευράς του δεν έχει παρατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, ίχνος θετικής μαρτυρίας που να τον τεκμηριώνει. Ούτε και ο 5ος λόγος έφεσης που έχει καταχωρηθεί μπορώ να θεωρήσω ότι είναι βάσιμος και σχετικός αφής στιγμής ο λόγος αυτός βασίζεται στο ύψος του ενυπόθηκου χρέους, στην κατάσταση λογαριασμού που την συνοδεύει στα ποσά που αναγράφονται είτε στην ειδοποίηση «Τύπου Ι» είτε στην ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ», σε παράνομες χρεώσεις, σε άκυρους όρους της συμφωνίας δανείου και ή του εγγράφου υποθήκης και της σύμβασης και της σύμβασης και δήλωσης υποθήκης, ζητήματα που με όλο τον σεβασμό προς τον συνήγορο του Αιτητή δεν εμπίπτουν στην εξέταση των λόγω που περιλαμβάνονται εξαντλητικά στο άρθρο 44 Γ(3) του Νόμου το οποίο και ορίζει ρητά ότι η δυνατότητα καταχώρησης Έφεσης  για παραμερισμό της Ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης, ήτοι της ειδοποίησης του «Τύπου ΙΑ» και μόνο. Συνεπακόλουθα και ο 5ος λόγος έφεσης απορρίπτεται.

 

Εξετάζοντας τώρα τους λόγους έφεσης 6 και 7 επίσης θα πρέπει να αναφέρω ότι ισχύουν τα όσα ανωτέρω υπέδειξα σε σχέση με τις εξαντλητικούς λόγους και  δυνατότητες καταχώρησης έφεσης με βάση το άρθρο 44 Γ(3) του Νόμου. Συνεπώς τα όσα καταγράφονται και υποστηρίζονται με τους λόγους αυτούς δεν μπορούν να τύχουν εξέτασης και απορρίπτονται.

 

Για όλους λοιπόν τους πιο πάνω λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω κρίνω ότι οι λόγοι Έφεσης δεν μπορούν να επιτύχουν γι’ αυτό και απορρίπτονται από το Δικαστήριο. Ενόψει λοιπόν της απόρριψης των προβαλλόμενων λόγων έφεσης, παρέλκει η οποιαδήποτε ενασχόληση του Δικαστηρίου με τους λόγους ένστασης που εγείρονται εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση.

 

Κατάληξη

 

Υπό το φως των πιο πάνω, η υπό εξέταση Αίτηση - Έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση – Εφεσίβλητων και εναντίον του Αιτητή – Εφεσείοντα όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.                                                                                     

                                                                                           

(Υπ.)                                      

                                                                                     Σ. Συμεού, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο