ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 1209/2023
ΑΝΤΡΕΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ
Ενάγων
ν.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
Εναγόμενος
_____________________
Ημερομηνία: 29 Ιουλίου 2024
Εμφανίσεις:
Μ. Μιλτιάδου, για τον Ενάγοντα
Ν. Παπακλεοβούλου με Μ. Σταυρινού (κα) για Νίκος Παπακλεοβούλου ΔΕΠΕ, για τον Εναγόμενο
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το πλαίσιο της διαφοράς
1. Ο Ενάγων ισχυρίζεται πως εμπορεύεται λάστιχα άρδευσης και συναφή είδη και παρέχει υπηρεσίες κατασκευής και συντήρησης κήπων υπό την επωνυμία «Andreas Evripidou Irrigation». Είναι η εκδοχή του πως, κατά την 25.01.2023, συμφωνήθηκε με τον Εναγόμενο να του κατασκευάσει τον κήπο της οικίας του, έναντι €3.000,00, που θα καταβάλλονταν μετά την εκτέλεση των εργασιών, για τις οποίες ετοιμάστηκε σχετικός κατάλογος (Τ1). Μετά την εκτέλεση των εργασιών, την 02.02.2023, ο Ενάγων, δια των εκπροσώπων του, αξίωσε τη συμφωνηθείσα αμοιβή, στην οικία του Εναγόμενου, όπου είχαν εκτελεστεί και οι εργασίες. Ο Εναγόμενος, ισχυριζόμενος ότι είναι μεγάλο το ποσό που αξιώνεται, δεν πλήρωσε το σύνολο της συμφωνηθείσας αμοιβής, καταβάλλοντας μόνον €1.000,00, και εξωθώντας τους εκπροσώπους του Ενάγοντος να εγκαταλείψουν την οικία. Με βάση τη συμφωνία, στο πλαίσιο της οποίας τηρείτο κατάσταση λογαριασμού (Τ2), υπάρχει υπόλοιπο €2.000,00, που ο Ενάγων αξιώνει με την αγωγή του, εφόσον ο Εναγόμενος παρέλειψε, μέχρι σήμερα, να το πληρώσει.
2. Ο Εναγόμενος, με την υπεράσπισή του, εγείρει, προδικαστικά, αλλά και ως μέρος της υπεράσπισής του, πως ο Ενάγων δεν νομιμοποιείται στη έγερση της αγωγής, καθότι, όπως ο ίδιος λέει, δρούσε υπό εμπορική επωνυμία, αλλά, και ως ενάγει, είναι σαν να αφαιρεί τον συνεταίρο του Γιώργο Ευριπίδου από την αξίωση. Η επωνυμία αναγράφεται στα έγγραφα που προσκόμισε ο Ενάγων, όπως και το όνομα του Γιώργου Ευριπίδου, αν και ο Εναγόμενος δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα ή ισχύ των εν λόγω εγγράφων. Επίσης, ο Ενάγων, στο παρελθόν, υπήρξε ιδιοκτήτης της εν λόγω εμπορικής επωνυμίας. Με βάση το αρχείο του Εφόρου Εταιρειών, απεκδύθηκε της κυριότητας της εμπορικής επωνυμίας και δεν την επανάκτησε, ενεγράφη σε εταιρεία, που τώρα διεγράφη. Είναι η θέση του Εναγόμενου πως, εάν δεν υπάρχει εγγεγραμμένος συνεταιρισμός ή εταιρεία ανάμεσα στα δύο πρόσωπα, δεν μπορούν νόμιμα να μοιράζονται την εμπορική επωνυμία, καθότι κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με τα άρθρα 50, 51 και 52 του περί Ομόρρυθμων και Ετερόρρυθμων Συνεταιρισμών & Εμπορικών Επωνυμιών Νόμου Κεφ.116. Πρόσθετα, η δραστηριότητα αυτή του Ενάγοντος, βάσει της οποίας διεκδικεί και δικαστική απόφαση, είναι αντίθετη με τις πρόνοιες της ΚΠΔ 29/1997, εφόσον κάθε πρόσωπο που πραγματοποιεί παροχή υπηρεσιών ή παράδοση αγαθών οφείλει να εκδίδει τιμολόγιο, αλλά και όταν εισπράττει χρήματα, να εκδίδει απόδειξη είσπραξης ή τιμολόγιο τοις μετρητοίς, σύμφωνα με το άρθρο 30(1) του περί Βεβαίωσης και Εισπράξεως Φόρων Νόμου, ως τροποποιήθηκε. Κατά τρόπο προκλητικό και παράνομο, κατά τον Εναγόμενο, ο Ενάγων ξεφεύγει των ανάλογων φορολογικών του υποχρεώσεων σε ΦΠΑ και Φόρο Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων. Είναι η θέση του Εναγόμενου πως ο Ενάγων και ο συνεταίρος του έλαβαν από τον Εναγόμενο, χωρίς απόδειξη ή τιμολόγιο ή άλλο εμπορικό έγγραφο, €4.300,00. Το ποσό των €3.300,00 πληρώθηκε με την επιταγή 45518319 ημερομηνίας 06.07.2022 της Τράπεζας Κύπρου που εξαργυρώθηκε την 07.07.2022 και το ποσό των €1.000,00 προς πλήρη εξόφληση με την επιταγή 45518323 ημερομηνίας 02.02.2023 της ίδιας Τράπεζας. Επειδή αναβλύζει παρανομία από τις πράξεις του Ενάγοντος, το Δικαστήριο, κατά τον Εναγόμενο, στερείται συναφούς αρμοδιότητας να εκδικάσει την αγωγή. Ο χρόνος καταρτισμού της συμφωνίας δεν μπορεί να μετατεθεί σε χρόνο μετά την πληρωμή του ποσού των €3.300,00 που είχε γίνει το 2022. Ο κατάλογος εργασιών που προσκομίστηκε, κατά τον Εναγόμενο, δεν συνιστά εμπορικό έγγραφο με ισχύ, που να μπορεί να υποκαταστήσει το τιμολόγιο. Επίσης, στο έντυπο απαίτησης, ο Ενάγων χρησιμοποίησε άλλη από τη σταθερή διεύθυνση διαμονής του Εναγόμενου, αντίθετα με το Μέρος 7 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών (ΚΠΔ). Λόγω μη νομιμότητας της αξίωσής του, ο Ενάγων, κατά τον Εναγόμενο, δεν μπορεί να διεκδικεί οποιοδήποτε ποσό, και, γι’ αυτό, ζητά την απόρριψη της αγωγής του.
3. Ο Ενάγων, απαντώντας στο δικόγραφο του Εναγόμενου, αρνείται τις θέσεις του, και θέτει πως ο Γιώργος Ευριπίδου, υιός του Ενάγοντος, είναι υπάλληλος του Ενάγοντος, και όχι συνεταίρος του ή κάτοχος μαζί του κάποιας εμπορικής επωνυμίας. Η συμφωνία έγινε με τον Ενάγοντα, δια του Γιώργου Ευριπίδου, εφόσον είναι ο Ενάγων που ασκεί τη συγκεκριμένη εμπορική δραστηριότητα. Ο λόγος μη έκδοσης τιμολογίου άμεσα, κατά την 02.02.2023, ήταν η συμπεριφορά του Εναγόμενου, ο οποίος εκδίωξε και απείλησε τον Γιώργο Ευριπίδου. Εκ των υστέρων, εκδόθηκε τιμολόγιο. Το ποσό των €4.300,00, που όντως είχε ληφθεί την 06.07.2022, αφορούσε άλλες εργασίες, που εκτελέστηκαν μέχρι τότε, και εκείνες, πράγματι, είχαν εξοφληθεί. Η συμφωνία ημερομηνίας 25.01.2023, όμως, αφορούσε τις εργασίες στο Τ1, που ουδεμία σχέση έχουν με την πληρωμή ημερομηνίας 06.07.2022. Ως προς τον ισχυρισμό ότι η διεύθυνση της οικίας του Εναγόμενου είναι άλλη, είναι άνευ σημασίας, ενώ οι εργασίες εκτελέστηκαν στην οικία του Εναγόμενου. Ο Ενάγων θεωρεί την αξίωσή του νόμιμη και ότι θα πρέπει να εκδοθεί απόφαση εναντίον του Εναγόμενου.
4. Εκ των δικογράφων, επίδικα θέματα είναι εάν η συμφωνία για εκτέλεση εργασιών στον κήπο του Εναγόμενου συνάφθηκε με τον Ενάγοντα ως αντισυμβαλλόμενο· ο χρόνος που συνάφθηκε· και το περιεχόμενό της. Εν τέλει, εάν υπάρχει υπόλοιπο ύψους €2.000,00, βάσει αυτής, όπως ισχυρίζεται ο Ενάγων, που ο Ενάγων νομιμοποιείται να αξιώνει.
Διαδικασία
5. Η υπόθεση ταξινομήθηκε την 18.04.2024 από το Δικαστήριο ως «μικρή απαίτηση», με βάση όσα διαλαμβάνουν οι Κ.28 και Κ.29 ΚΠΔ. Η ακρόαση της υπόθεσης διεξήχθη την 19.06.2024, ως καθορίστηκε, με γραπτή μαρτυρία, δοθέντος και του δικαιώματος αντεξέτασης του κάθε μάρτυρα, σε καθορισμένο χρόνο. Για την απόδειξη της υπόθεσής του, ο Ενάγων έδωσε ο ίδιος μαρτυρία (ΜΕ1), ενώ προσκομίστηκε μαρτυρία από τον Γιώργο Ευριπίδου (ΜΕ2) και από τον Ιούλιο Ευριπίδου (ΜΕ3). Μαρτυρία προσκομίστηκε και από τον Εναγόμενο (ΜΥ1). Οι μάρτυρες δεν αντεξετάστηκαν, κατ’ επιλογή των δύο πλευρών. Ενώπιον του Δικαστηρίου είναι τα δικόγραφα που συνοδεύονται από δηλώσεις αληθείας, οι δηλώσεις των μαρτύρων, τα Τ1 και Τ2, που προσκομίστηκαν και δια του δικογράφου και της περαιτέρω μαρτυρίας του Ενάγοντος και του ΜΕ2, και περαιτέρω έγγραφη μαρτυρία που προσκόμισαν οι ΜΕ2 και ο ΜΥ1, ήτοι αντίγραφο του πτυχίου του ΜΕ2 (Τ3), της επιταγής ημερομηνίας 02.07.2022 για το ποσό των €3.300,00 (Τ4), αντίγραφο της επιταγής ημερομηνίας 02.02.2023 για το ποσό των €1.000,00 (Τ5) και δέσμη εγγράφων από το ηλεκτρονικό αρχείο του Εφόρου Εταιρειών (Τ6).
6. Μετά την παρουσίαση της μαρτυρίας, οι δικηγόροι του Ενάγοντος και του Εναγόμενου αγόρευσαν, προς υποστήριξη των θέσεων των δύο πλευρών. Είναι σε γνώση μου ό,τι καταχωρίστηκε και ό,τι αναφέρθηκε, στην πλήρη του μορφή, ακόμα κι αν δεν γίνεται αυτολεξεί, ειδική ή λεπτομερής αναφορά.
Μαρτυρία και εξέταση
7. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας περιορίζεται στην έκταση των αμφισβητούμενων γεγονότων που προκύπτουν[1]. Σκοπεί στην εύρεση των πραγματικών γεγονότων επί των οποίων το Δικαστήριο μπορεί να βασιστεί. Αξιολογείται το περιεχόμενο της μαρτυρίας[2], από το οποίο δυνατόν να προκύπτουν και κρίσεις αναφορικά με την αξιοπιστία των μαρτύρων. Όταν η μαρτυρία είναι δια έγγραφη ή δια ενόρκων δηλώσεων, το πλέγμα των κλασικών νομολογιακών αρχών προσαρμόζεται ανάλογα. Οι προσεγγίσεις είναι απαλλαγμένες από εξωτερικές εντυπώσεις, εκ της άμεσης συμπεριφοράς ή των αντιδράσεων στο εδώλιο του μάρτυρα[3]. Είναι απαλλαγμένες και από παρεμβάσεις εκ του ύφους, της έκτασης ή των εξωτερικών γνωρισμάτων της γραφής ή της αφηγηματικής ικανότητας του συγγράψαντος την κάθε κείμενη εκδοχή. Όμως η πληρότητα και η σαφήνεια ή η ελλειμματικότητα και η αοριστία επί των αμφισβητούμενων γεγονότων, η αμεσότητα ή η υπεκφυγή, οι συμπτώσεις και η λογική ή η ύπαρξη ουσιωδών αντιφάσεων ή υπερβολών[4], εν τέλει η πειστικότητα ή όχι της εκδοχής, είναι κριτήρια περιεχομένου, που μπορούν να εξετάζονται και να λαμβάνονται υπόψη ασχέτως της μορφής της μαρτυρίας, συναρτώμενα και με το σύνολο της μαρτυρίας.
8. Ο ΜΕ1, στη μαρτυρία του, πρόσθετα με όσα ανέφερε στο δικόγραφό του, εξηγεί πως ασκεί ο ίδιος την εμπορική δραστηριότητα και, για τον σκοπό αυτό, διατηρεί ένα τμήμα, με έναν εκ των υπαλλήλων του, τον υιό του, ΜΕ2, ο οποίος εργάζεται ως υπεύθυνος στο τμήμα κατασκευής, διατήρησης και συντήρησης κήπων. Πριν από την 25.01.2023, ο Εναγόμενος τηλεφώνησε στο κατάστημα του Ενάγοντος στην Πάφο και ζήτησε την προσφορά υπηρεσιών κατασκευής του κήπου της οικίας του. Ζήτησε τον ΜΕ2, ο οποίος είχε εκτελέσει και παλαιότερα εργασίες στην οικία του. Ο ΜΕ2 μετέβη στην οικία του Εναγόμενου, συμφώνησε εκ μέρους του Ενάγοντος την εκτέλεση των εργασιών για €3.000,00, που θα πληρώνονταν μετά από την εκτέλεση των εργασιών. Για τις εργασίες που ανέλαβε να εκτελέσει, κατάρτισε τον κατάλογο του Τ1. Είχε προσπαθήσει να τον δώσει και στον Εναγόμενο, ο οποίος του είπε πως δεν τον χρειάζεται. Η αναφορά του ΜΕ2 στην κατάσταση λογαριασμού είναι για να φαίνεται πως εργάζεται και ο ίδιος για τον Ενάγοντα. Η αναγραφή της εμπορικής επωνυμίας παρέμεινε στα έγγραφα που χρησιμοποιεί ο Ενάγων, αν και η επωνυμία μεταβιβάστηκε σε εταιρεία, που όμως δεν λειτούργησε. Ο ίδιος συνεχίζει να χρησιμοποιεί την εμπορική επωνυμία ως μη εγγεγραμμένη εμπορική επωνυμία, αλλά, εν πάση περιπτώσει, ενάγει ο ίδιος, προσωπικά, εφόσον είναι εκ μέρους του ιδίου που συνάφθηκε η συμφωνία. Οι εργασίες στην οικία του Εναγόμενου διήρκησαν για πέντε ημέρες, από την 25.01.2023 μέχρι την 30.01.2023, όπως του ανέφερε ο ΜΕ2. Μετά την περάτωσή τους, ο ΜΕ2, κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Εναγόμενο, μετέβη στην οικία του, μαζί με τον ΜΕ3, που είναι ο άλλος υιός του Ενάγοντος, κατά την 02.02.2023, για να παραδώσουν στον Εναγόμενο τον κατάλογο εργασιών και να εισπράξουν το οφειλόμενο ποσό. Ο Εναγόμενος, ισχυριζόμενος πως δεν οφείλει οποιοδήποτε ποσό, απείλησε πως θα καλέσει την Αστυνομία, ωθώντας τους υιούς του Ενάγοντος να φύγουν από την οικία. Στην παρουσία του ΜΕ3, κατέβαλε στον ΜΕ2 μόνο €1.000,00, υποσχόμενος πως θα καταβάλει το υπόλοιπο εντός των προσεχών ημερών. Δεν εκδόθηκε άμεσα τιμολόγιο, λόγω της συμπεριφοράς του Εναγόμενου. Παρά τις σχετικές ειδοποιήσεις του Εναγόμενου, δεν κατέβαλε το οφειλόμενο ποσό.
9. Ο ΜΥ2, στη δική του μαρτυρία, αναφέρει πως εργάζεται ως υπάλληλος στον Ενάγοντα, που είναι ο πατέρας του, από το 2019. Ειδικότερα, είναι υπεύθυνος για την κατασκευή, διατήρηση και συντήρηση κήπων. Είναι απόφοιτος του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ως Μηχανολόγος Τεχνολογίας και Φυσικού αερίου (Τ3). Περί τον Ιανουάριο 2023, ο Εναγόμενος, κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας στο κατάστημα όπου εργάζεται, είχε ζητήσει από τον Ενάγοντα να επισκεφθεί την οικία του, καθότι ήθελε να κατασκευάσει τον κήπο της οικίας του. Ζήτησε προσωπικά τον ίδιο τον ΜΕ2 γιατί είχε εκτελέσει και προηγούμενη εργασία για τον Εναγόμενο. Ο ΜΕ2 πήγε στην οικία του Εναγόμενου με τον αδελφό του, ΜΕ3, και προφορικά συμφώνησαν την κατασκευή του κήπου, κατέγραψε τις εργασίες που ήθελε σε χαρτί και συμφώνησαν, στην παρουσία της συζύγου του Εναγόμενου και του ΜΕ3 η αμοιβή να είναι €3.000,00. Την 25.01.2023, πήγε στο σπίτι του Εναγόμενου, αφού κατέγραψε όλες τις εργασίες που συμφώνησαν στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, όπως και τις ημέρες που χρειάζονταν για την εκτέλεση των εργασιών, εκτύπωσε τον κατάλογο και τον πήρε μαζί του (Τ1), προσφέροντάς τον στον Εναγόμενο. Εκείνος του είπε πως δεν τον χρειάζονταν και του είπε να προχωρήσει να εκτελέσει τις εργασίες, όπως και έγινε. Εργάστηκε μέχρι την 30.01.2023, περατώνοντας όλες τις εργασίες που αναφέρονται στο Τ1, ικανοποιητικά. Μάλιστα, η σύζυγος του Εναγόμενου, κατά την εκτέλεση των εργασιών, είχε ζητήσει να τοποθετηθεί και φωτισμός, και ο ΜΕ2 της ανέφερε πως θα πρέπει πρώτα να τελειώσει αυτή η εργασία, να εξοφληθεί, και μετά. Την 02.02.2023, ήρθαν σε τηλεφωνική επαφή με τον Εναγόμενο, ο οποίος είπε στον ΜΕ2 να μεταβεί στην οικία, για να πληρωθεί, όπως και έκανε. Στην παρουσία του ΜΕ3, αρνήθηκε να πληρώσει οποιοδήποτε ποσό και τον απείλησε ότι θα τον «παίξει» με 36 σφαίρες και να φύγει από το σπίτι του. Ο ΜΕ2 του είπε πως θα προβεί σε καταγγελία στην Αστυνομία. Ο Εναγόμενος του είπε πως δεν θα τον πιστέψει κανένας. Ο ΜΕ2 ξεκίνησε να φύγει. Ο Εναγόμενος τον φώναξε να επιστρέψει και του έδωσε επιταγή για €1.000,00, και ανέφερε πως θα πληρώσει το υπόλοιπο εντός των προσεχών ημερών. Μετά από περίπου 10 ημέρες, ο ΜΕ2 τηλεφώνησε ξανά στον Εναγόμενο, για να ζητήσει το υπόλοιπο, και ο Εναγόμενος του έκλεισε το τηλέφωνο και δεν απαντούσε πλέον σε κανέναν. Ο ισχυρισμός του Εναγόμενου πως πλήρωσε την 02.02.2023 εργασία που εκτελέστηκε την 07.07.2022 δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, εφόσον εκείνη η εργασία εκτελέστηκε και καταβλήθηκε το ποσό που είχε συμφωνηθεί. Η εργασία για την οποία υπάρχει η οφειλή εκτελέστηκε στην κατοικία του Εναγόμενου. Η συμφωνία για την εργασία έγινε για λογαριασμό του Ενάγοντος, στον οποίο ο ΜΕ2 εργάζεται.
10. Ο ΜΕ3, στη δική του μαρτυρία, αναφέρει πως είναι ο υιός του Ενάγοντος και ο αδελφός του ΜΕ2. Περί τον Ιανουάριο του 2023, ο ΜΕ2 του ζήτησε να μεταβεί μαζί του στην οικία του Εναγόμενου, όπου, στην παρουσία του, συμφώνησαν ο ΜΕ2, ως υπάλληλος πάντοτε του Ενάγοντος, να κατασκευάσει τον κήπο του Εναγόμενου με συγκεκριμένες εργασίες, που ο ΜΕ2 κατέγραψε σε ένα χαρτί, έναντι €3.000,00. Παρούσα ήταν και η σύζυγος του Εναγόμενου. Την 02.02.2023, κατόπιν παράκλησης του αδελφού του, μετέβη μαζί του στην οικία του Εναγόμενου, για να γίνει η πληρωμή για τις εργασίες. Ο Εναγόμενος αρνήθηκε να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό και απείλησε τον ΜΕ2. Ο ΜΕ2 του είπε πως θα τον καταγγείλει στην Αστυνομία, και ξεκίνησαν να φύγουν. Ο Εναγόμενος, τότε, του φώναξε να επιστρέψει και του έδωσε μια επιταγή €1.000,00, υποσχόμενος ότι θα πληρώσει το υπόλοιπο εντός των προσεχών ημερών.
11. Ο Εναγόμενος (ΜΥ1), στη δική του μαρτυρία, αναφέρει πως είναι ιδιοκτήτης οικίας που βρίσκεται στη λεωφόρο Σ.Μ.. Η οδός Ν.Ν., στην οποία είχε αναφερθεί ο Ενάγων, αφορά άλλο συγκρότημα κατοικιών. Λόγω της λανθασμένης διεύθυνσης, δεν παρέλαβε και οτιδήποτε πριν από την καταχώριση της αγωγής. Στο μπροστινό μέρος της οικίας του, υπάρχει χώρος του οποίου έχει την αποκλειστική χρήση, που χρησιμοποιείται ως κήπος. Τον Ιούλιο του 2022, με σύσταση της μητέρας του Ενάγοντος και γιαγιάς του ΜΕ2, πράγματι, ανέθεσε και στους δύο, ΜΕ1 και ΜΕ2, να του αναμορφώσουν και εξωραΐσουν τον κήπο, επιλέγοντας να διατηρήσουν κάποια από τα φυτά του, να μεταφυτεύσουν κάποια πρόσθετα πολυτελή καλλωπιστικά φυτά, να μεταφυτεύσουν σε δικές του γλάστρες όσα από τα φυτά μπορούσαν να διασώσουν, να του αντικαταστήσουν και ανανεώσουν μέρος από τα λάστιχα αυτόματης άρδευσης με σταγόνες μαζί και τις ενώσεις, συνδέσεις και απολήξεις, καθώς και να φυτεύσουν, εάν οι αποστάσεις το επέτρεπαν, έως και έξι διαφορετικά καρποφόρα δέντρα. Το σύνολο των εργασιών, περιλαμβανομένης της αντικατάστασης των φυτών που τυχόν δεν «έπιαναν», συμφώνησαν για €4.300,00, περιλαμβανομένου του Φ.Π.Α.. Η επιταγή ημερομηνίας 06.07.2022 για €3.300,00 (Τ4) που έδωσε, με «λευκό» τον αποδέκτη, στον ΜΕ2, όταν συμπληρώθηκαν οι εργασίες, εξαργυρώθηκε από τον ΜΕ2 την 07.07.2022. Η άλλη επιταγή, των €1.000,00 (Τ5), δόθηκε στον ΜΕ2 την 02.02.2023, αφού οι φυτεύσεις επέζησαν, και εξαργυρώθηκε με σφραγίδα της «Andreas Evripidou Irrigations», που του είναι άγνωστος εμπορικός οίκος. Δεν γνωρίζει, όπως αναφέρει, τι συμβαίνει με πατέρα και υιό, αλλά ο ίδιος πλήρωσε και εξόφλησε κάθε συμφωνημένο και οφειλόμενο αντάλλαγμα. Τα χρήματα ήταν φανερά, εφόσον οι πληρωμές ήταν με επιταγές. Ήταν νόμιμη υποχρέωση εκείνων να διαχωρίσουν τις εισροές, το ανάλογο πόσο που αντιστοιχεί στον Φ.Π.Α.. Είναι αδιανόητο, όπως αναφέρει, ο Ενάγων να διεκδικεί €3.000,00, που αναλογούν σε €500,00 μηνιαίως, ουσιαστικά για πρόσθετες εργασίες κήπου, από τον Αύγουστο του 2022, μέχρι και τον Ιανουάριο του 2023, αφού τον Ιούλιο του 2022, ο ένας και μοναδικός, ο ίδιος κήπος, ήταν υπό κατασκευή και αποπεράτωση. Διερωτάται, μέσα σε έξι μήνες, ζήτησε από τον Ενάγοντα να του κατασκευάσει ξανά, από την αρχή, αυτόν τον κήπο, μέσα στον χειμώνα; Εκθέτει το ερώτημα, ο ΜΥ1, εφόσον ο Ενάγων παρουσιάζει ως Τ1 τον κατάλογο εργασιών που εκτέλεσε, πού είναι ο κατάλογος εργασιών που εκτέλεσε και έναντι στις οποίες έλαβε την επιταγή του Τ4. Ερωτά, επίσης, εάν δεν είναι συνεταίρος του Ενάγοντος ο ΜΕ2, γιατί δεν είναι εγγεγραμμένος ως μισθωτός του στις κοινωνικές ασφαλίσεις. Στο ηλεκτρονικό αρχείο του Εφόρου Εταιρειών (Τ6), φαίνεται πως ιδιοκτήτρια της εμπορικής επωνυμίας, που είναι διαγραμμένη εδώ και καιρό, είναι μια εταιρεία, επίσης διαγραμμένη. Γίνεται, όπως λέει, διακίνηση χρημάτων μέσω μια διαγραμμένης επωνυμίας. Είναι ψεύδη, κατά τον ίδιο, όσα αναφέρθηκαν στη μαρτυρία που προσκομίστηκε από την πλευρά του Ενάγοντος, πως οι εργασίες ολοκληρώθηκαν την 30.01.2023 και ότι οι υιοί του έτυχαν απειλών και εκφοβισμού, ή ότι προσπάθησε ο ΜΕ2 να του δώσει κατάλογο εργασιών και ο ίδιος δεν δέχθηκε. Ουδέποτε του ταχυδρόμησε κάποιο τιμολόγιο. Με βάση τις θέσεις του Ενάγοντος, ο Εναγόμενος θα έπρεπε να δαπανήσει μέσα σε έξι μήνες, για έναν κήπο σπιτιού, €6.300,00. Σχολιάζοντας το Τ1, διερωτάται, ο ΜΥ1, πώς είναι δυνατόν να ήταν προκαταβολικά λερωμένες οι βεράντες μπροστά και πίσω και να συμφωνείτο πως θα πλένονταν με νερό, με τρίψιμο και σκούπα. Πώς ήταν βέβαιο πως ο καθρέφτης του νιπτήρα, στον έξω χώρο, θα ήθελε καθαριότητα. Σχολιάζει, επίσης, το σημείο 23 του Τ1. Επιμένει στην εκδοχή του ότι η συμφωνία ήταν για την κατασκευή του κήπου έναντι €4.300,00 και όλες οι εργασίες εξοφλήθηκαν με τις δύο επιταγές.
12. Όσον αφορά τα διάφορα ζητήματα, που άπτονται της νομιμοποίησης του Ενάγοντος να ενάγει ή της αρμοδιότητας του Δικαστηρίου, καταρχάς, να λεχθεί πως ο Ενάγων ενάγει προσωπικά, με τη δική του νομική προσωπικότητα, που δεν αμφισβητείται πως υφίσταται. Ανέφερε, παρεμπιπτόντως, πως χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη εμπορική επωνυμία, αναφορά που είναι η πλευρά του Εναγόμενου που ανήγαγε σε επίδικο θέμα, χωρίς, όμως, να επιδρά, με οποιονδήποτε τρόπο, στην ουσία της διαφοράς, ως εκτίθεται στα δικόγραφα. Εν πάση περιπτώσει, η διατήρηση πλέον μη εγγεγραμμένης εμπορικής επωνυμίας στην γενικότερη πρακτική του Ενάγοντος, που περιέχει το πλήρες ονοματεπώνυμό του, δεν επιδρά στην ενεργητική του νομιμοποίηση, σε αυτήν την υπόθεση. Ο ίδιος ο Εναγόμενος ανέφερε, εξάλλου, πως δεν συμβλήθηκε με κάποιαν εμπορική επωνυμία, αλλά ανέθεσε στους δύο, ΜΕ1 και ΜΕ2, την εκτέλεση των εργασιών στον κήπο του.
13. Οι ΜΕ1 και ΜΕ2, δεν προκύπτει από οπουδήποτε, λαμβανομένων υπόψη των όσων διαλαμβάνει το Κεφ.116, να έχουν συνεταιρισμό, ή και να εργάζονται ως συνεταίροι, χωρίς σχετική εγγραφή. Ο Ενάγων, όπως είναι τα ενώπιον του Δικαστηρίου αδιαμφισβήτητα γεγονότα, έχει μιαν οικογενειακή επιχείρηση, στην οποία απασχολεί και τους υιούς του. Με τι καθεστώς απασχολεί τον ΜΕ2, και τι έχουν συμφωνήσει αναμεταξύ τους ως προς την κοινωνική του ασφάλιση, επίσης, δεν είναι σχετικό με τα επίδικα θέματα, ούτε ο τρόπος με τον οποίον ο Ενάγων εκπληρώνει άλλες νομικές υποχρεώσεις του, περιλαμβανομένων των φορολογικών του υποχρεώσεων.
14. Ο ΜΕ2 ενεργούσε, εν γνώσει του Εναγόμενου, όπως και ο ίδιος ο Εναγόμενος άλλωστε δέχεται στη μαρτυρία του, ως αντιπρόσωπος του Ενάγοντος, που είχε και την επιχείρηση, κατά την έννοια και του άρθρου 142 του περί Συμβάσεων Νόμου Κεφ. 149. Δεν ενεργούσε στο πλαίσιο δικής του, ανεξάρτητης επιχειρηματικής δραστηριότητας, και ήταν γνωστή η ταυτότητα του αντιπροσωπευόμενου, του πατέρα του. Ο Ενάγων, υπό όλες τις περιστάσεις, νομιμοποιείται να ενάγει. Σύμφωνα με το άρθρο 186 Κεφ. 149, οι συμβάσεις που συνάπτονται με αντιπρόσωπο και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από πράξεις του αντιπροσώπου είναι εκτελεστές κατά τον ίδιο τρόπο και επιφέρουν τις ίδιες έννομες συνέπειες, ωσάν να συνάπτοντο ή εκτελούντο από τον ίδιο τον αντιπροσωπευόμενο. Ακόμα κι αν ο ΜΕ2 παρουσιάζονταν στον Εναγόμενο ως να ενεργεί για δικό του λογαριασμό, που δεν καταδείχθηκε κάτι τέτοιο, δεν θα αποκλείονταν η δυνατότητα του Ενάγοντος, ως αντιπροσωπευόμενου, να απαιτήσει την εκτέλεση, έχοντας υπόψη και το άρθρο 192 Κεφ.149.
15. Έπειτα, η σύναψη συμφωνίας εκτέλεσης εργασιών κήπου δεν είναι παράνομη, ως προς το αντικείμενο ή τον σκοπό της. Η απαίτηση του Ενάγοντος είναι βάσει τέτοιας συμφωνίας. Το πώς ο Ενάγων μεταχειρίζεται τα έσοδα από εισπράξεις βάσει της συμφωνίας, όπως και τα άλλα έσοδά του, δεν αντανακλά, επιμολύνοντας τη συμφωνία, είτε προκαλώντας ελάττωμα κύρους είτε δίδοντας λόγο στον αντισυμβαλλόμενο για μη εκπλήρωση ή για αποκήρυξη. Δεν προκύπτει, από οπουδήποτε, πως ο Ενάγων, δια του ΜΕ2, είχε αναλάβει συμβατική υποχρέωση έναντι στον Εναγόμενο σχετική με όσα προβάλλει ο Εναγόμενος ως υπεράσπισή του.
16. Το Δικαστήριο, εφόσον είναι το καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμόδιο δικαστήριο[5], οφείλει να επιληφθεί της υπόθεσης, και δεν τίθεται θέμα δικαιοδοτικό, για οποιονδήποτε εκ των λόγων που έχει εγείρει ο Εναγόμενος.
17. Επί της ουσίας, επομένως, υπάρχει διάσταση των θέσεων της πλευράς του Ενάγοντος και του Εναγόμενου ως προς το πότε συνάφθηκε η συμφωνία για τις εργασίες κήπου στην οικία του Εναγόμενου. Συνακόλουθα, αν η πληρωμή του Τ4, που αναμφίβολα έγινε, ήταν έναντι της συμφωνίας, ώστε η πληρωμή του Τ5 να ήταν προς εξόφληση, όπως είναι η δικογραφημένη εκδοχή του Εναγόμενου, ή εάν συνάφθηκε μια νέα, δεύτερη συμφωνία του Ενάγοντος με τον Εναγόμενο, για εργασίες στον κήπο του Εναγόμενου, το 2023, ειδικά για τις εργασίες του Τ1, έναντι €3.000,00, και η πληρωμή του Τ5 ήταν έναντι της δεύτερης συμφωνίας, ώστε να παραμένει υπόλοιπο, όπως είναι η εκδοχή του Ενάγοντος. Η διάσταση των θέσεων των δύο πλευρών είναι επί πραγματικών ζητημάτων, επομένως, στον βαθμό που υπάρχει αντικρουόμενη μαρτυρία, αυτή πρέπει να αξιολογηθεί, για να διαπιστωθεί ποια μαρτυρία είναι η αληθής.
18. Ο ΜΕ1 έδωσε εξ ακοής μαρτυρία για τα γεγονότα που σχετίζονται με τη σύναψη και το περιεχόμενο της συμφωνίας αναμεταξύ του ιδίου, ως αντιπροσωπευόμενου από τον ΜΕ2, και του Εναγόμενου. Αναφέρει πως «πριν από τις 25.1.23 ο Εναγόμενος τηλεφώνησε στο κατάστημα μου στην Πάφο και ζήτησε να του προσφέρουμε υπηρεσίες κατασκευής του κήπου της οικίας του ζήτησε τον υιό μου Γιώργο Ευριπίδου ο οποίος συνομίλησε με τον Εναγόμενο», χωρίς αναφορά ότι μίλησε πρώτα ο ίδιος ο ΜΕ1 με τον Εναγόμενο. Δεν ήταν παρών ο ΜΕ1 κατά τη συνομιλία του ΜΕ2 με τον Εναγόμενο και οι δηλώσεις του ΜΕ2 ή του ΜΕ3, που δεν μεταφέρονται αυτούσιες από τον ΜΕ1, αξιολογούνται στο πλαίσιο της δικής τους μαρτυρίας. Τα έγγραφα που προσκομίστηκαν ως Τ1 και Τ2, επίσης, δεν συντάχθηκαν από τον ΜΕ1, ο οποίος, ουδεμία πληροφορία δίδει σχετικά με το περιεχόμενό τους, σε συνάρτηση με τον χρόνο και το περιεχόμενο της συμφωνίας. Υπό τις περιστάσεις, και εφόσον δίδουν μαρτυρία και ο ΜΕ2 και ο ΜΕ3, ως οι αρχικά δηλούντες στον ΜΕ1, δεν μπορεί να έχει βαρύτητα η μαρτυρία του ΜΕ1 στη διάγνωση των προαναφερόμενων ζητημάτων[6].
19. Το Τ1, που είναι ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν φέρει ημερομηνία, και δεν φαίνεται να συντάχθηκε πριν από την εκτέλεση των εργασιών, όπως ο ΜΕ2 αναφέρει, στις παραγράφους 3 και 4 της ένορκης του δήλωσης. Ότι δηλαδή πρόκειται για τις εργασίες που ζητήθηκαν, είχε αρχικά καταγράψει σε χαρτί, που στη συνέχεια μετέφερε στον υπολογιστή, και την 25.01.2023 πήρε εκτυπωμένο το Τ1 στην οικία του Εναγόμενου και μάλιστα ο Εναγόμενος του είπε πως δεν το χρειάζεται. Από το περιεχόμενο του Τ1, ειδικότερα τα σημεία 13, 14, 22, 23, 34, 35, 36, 38, προκύπτει πως το Τ1 συντάχθηκε μετά την αποπεράτωση των εργασιών. Το Τ1 αναφέρει, στο σημείο 38, ακόμα και την ημερομηνία 02.02.2023, που ήταν η ημερομηνία που ο ΜΕ2 πήγε να εισπράξει. Είναι αναληθείς οι αναφορές του ΜΕ2, στην παράγραφο 4 της ένορκης του δήλωσης, ότι είχε μαζί του το έγγραφο αυτό την 25.01.2023.
20. Πρόσθετα, το Τ1 δεν είναι ούτε προσφορά, αλλά ούτε και κοστολόγιο εργασιών και υλικών. Δεν αναφέρει το κόστος κάθε εργασίας και κάθε φυτού ή δέντρου ή υλικού που χρησιμοποιήθηκε. Πέραν του ότι οι εργασίες κήπου που αναφέρει είναι εκτενείς, που δίδουν διάσταση ολοκληρωτικής αναμόρφωσης του κήπου του Εναγόμενου (οπότε τίθεται ερωτηματικό ως προς το τι εργασίες εκτελέστηκαν τον Ιούλιο του 2022), περιλαμβάνει, επίσης, αναφορές που δεν σχετίζονται με εργασίες κήπου, όπως εφαρμογή αφρού και γόμας με δίκτυ και σπάτουλας στο εσωτερικό του σπιτιού ή που σχετίζονται με τον κόπο, και που αναφέρονται και με έναν περίεργο τρόπο, με αναφορά, ξεχωριστά, στοιχείων, κατά τρόπο που καλύπτει ή συμπληρώνει το ένα το ένα, για κάθε εργασία, ή και ως να δίδει έμφαση στο στοιχείο της ταλαιπωρίας ή του αισθήματος της αδικίας και της ήδη υφιστάμενης διαφωνίας ως προς το λογικό της αμοιβής (π.χ. σημείο 36 «πετασσόμασταν από την περίφραξη την ξύλινη, για τα εργαλεία μας και τα φυτά-δέντρα μηχανήματα μας»).
21. Η προαναφερόμενη αναλήθεια, σε συνάρτηση με την έκταση των εργασιών που αναφέρονται στο Τ1, ως αναφέρονται, που δεν περιλαμβάνουν μόνον εργασίες κήπου, δημιούργησαν ρήγματα στην αξιοπιστία της μαρτυρίας του ΜΕ2 ότι οι εργασίες του Τ1 συμφωνήθηκαν με τον Εναγόμενο στο ποσό των €3.000,00.
22. Στα ρήγματα στην αξιοπιστία του ΜΕ2, προσέθεσε και η προσπάθεια του ΜΕ2 να μεταφέρει στο Δικαστήριο εικόνα επαγγελματισμού, που όμως δεν μαρτυρείται όμοια από τα έγγραφα και τις λοιπές δοσμένες περιστάσεις, αλλά και η τάση για απόκρυψη λεπτομερειών. Στο σημείο 38 του Τ1, πέραν του ότι αυτό δηλοί παρελθοντική εργασία, γίνεται αναφορά: «… οι εργασίες ήταν με σειρά για ορθή εργασία Μηχανολόγος Μηχανικός και επίβλεψη έργου Γιώργος και ένας υπάλληλος». Εν τέλει, υπάρχει αμφιβολία και για το εάν ο ΜΕ2 εκτέλεσε ο ίδιος, μόνος του, όλες τις εργασίες που αναφέρει το Τ1, όπως όμως μαρτυρεί, σε πέντε ημέρες, ή εάν απλώς επέβλεπε· εάν υπήρχε μηχανολόγος μηχανικός σε κάποιο έργο, και ποιος είναι ο άλλος υπάλληλος. Το πτυχίο του ΜΕ2, που προσκόμισε για κάποιον λόγο (Τ3), είναι για σπουδές στο Τμήμα Μηχανικών Τεχνολογίας Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου Τ.Ε. & Μηχανολόγων Μηχανικών Τ.Ε., Εισαγωγική κατεύθυνση: Μηχανικών Τεχνολογίας Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου Τ.Ε.. Φέρεται ως «Πτυχιούχος Μηχανικός Τεχνολογίας Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Τ.Ε.». Δεν έχει σχέση με τα επίδικα θέματα. Ο ΜΕ2 αναφέρθηκε, στην παράγραφο 5 της μαρτυρίας του, σε «κανόνες της καλής τεχνικής», ή «έχω (5 χρόνια) πείρα», λέει. Δεν καταθέτει, όμως, στο Δικαστήριο, ως εμπειρογνώμονας, αλλά ως μάρτυρας γεγονότων, και ειδικότερα των γεγονότων που έχουν να κάνουν με τη σύναψη και την εκτέλεση της συμφωνίας και την απαίτηση πληρωμής.
23. Ο Ενάγων δεν δικογράφησε, και ο ΜΕ2 δεν ανέφερε, πως το Τ1 αφορά πρόσθετες εργασίες σ’ ένα ευρύτερο «έργο», μέρος μιας σύμβασης εκτέλεσης εργασιών (π.χ. ανακαίνισης), στην εκτέλεση των οποίων μετείχαν κι άλλοι. Απεναντίας, επιχείρησε να θέσει πως, τον Ιανουάριο του 2023, συνάφθηκε μια νέα, εντελώς ξεχωριστή συμφωνία, για εκτέλεση εργασιών κήπου, αυτές του Τ1, έναντι €3.000,00. Αυτό όμως δεν υποστηρίζεται από το ίδιο το περιεχόμενο του Τ1, που συντάχθηκε μεταγενέστερα, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά κόστους.
24. Έπειτα, το Τ2, που επίσης είναι ενώπιον του Δικαστηρίου, και φέρεται ως κατάσταση λογαριασμού, δεν έχει καταχωρίσεις πριν από την 02.02.2023. Δεν είναι κατάσταση που τηρείτο για να παρακολουθείται κάποια πορεία έκδοσης τιμολογίων, χρεώσεων και πιστώσεων, κατά τη διάρκεια μιας διαρκέστερης συμβατικής σχέσης. Ασφαλώς, δεν είναι και προτιμολόγιο ή τιμολόγιο επί πιστώσει, για να καταγράφει σ’ αυτήν «πίστωση μόνον 30 ημέρες, το ποσό που είναι υπέρβαση πρέπει να εξοφληθεί αμέσως». Αρχίζει την 02.02.2023, με μηδενικό υπόλοιπο, καταχωρείται σε αυτήν, την 02.02.2023: «συμφωνία εργασίας με Γιώργο €3.000,00», και την ίδια ημερομηνία, αναφέρεται η πληρωμή των €1.000,00 (Τ5) ως «προκαταβολή». Όχι ως πληρωμή έναντι εργασιών που εκτελέστηκαν ήδη, όπως ήταν η εκδοχή του ΜΕ2. «Προκαταβολή», όμως, για ποιο πράγμα, εφόσον, σύμφωνα με τον ΜΕ2, οι εργασίες εκτελέστηκαν ήδη, και την 02.02.2023 πήγε να εισπράξει, και δη επεισοδιακά. Δεν μπορεί να υποτεθεί πως με άγνοια συντάχθηκε ως συντάχθηκε το Τ2, επίσης σε μεταγενέστερο χρονικό στάδιο, ή ότι έγινε χρήση λανθασμένης ορολογίας, ή ότι στάλθηκε στον Εναγόμενο, οποτεδήποτε, χωρίς κάτι τέτοιο να έχει αναφερθεί οπουδήποτε. Βασικά, το Τ2 περιέχει δηλώσεις γεγονότων αντίθετες με τη μαρτυρία του Μ2.
25. Δεν είναι μόνον τα προαναφερόμενα, που κλονίζουν την αξιοπιστία της μαρτυρίας του ΜΕ2, επί της οποίας βασίζεται και η μαρτυρία του ΜΕ1 σε σχέση με τα γεγονότα που έχουν να κάνουν με τη συμφωνία. Ηχεί παράξενα και η εκδοχή πως ο ΜΕ2 πήγε στην οικία του Εναγόμενου για να εισπράξει, την 02.02.2023, ο Εναγόμενος του είπε ότι θα τον σκοτώσει, και δη «με 36 σφαίρες», όπως αναφέρει στην παράγραφο 6 της ένορκης του δήλωσης, με τρόπο που ο ίδιος εξέλαβε ως απειλή, ικανή να καταγγελθεί στην Αστυνομία, ο ΜΕ2 έκανε να φύγει με τον ΜΕ3, με εύλογη υπόθεση να έχει τρόμο ή έστω εκνευρισμό που προκαλεί μια τέτοια συμπεριφορά και που τον ώθησε να μην επιμείνει στην απαίτηση και δημιούργησε την απόφασή του να πάει στην Αστυνομία, αλλά, όταν του φώναξε ο Εναγόμενος να επιστρέψει, εκείνος απλώς επέστρεψε· και τότε ο Εναγόμενος μπήκε και στη διαδικασία να συμπληρώσει και να υπογράψει την επιταγή του Τ5, υποσχόμενος, μάλιστα, ως το αδύναμο μέρος της συνδιαλλαγής, να εξοφλήσει τα υπόλοιπα σε κατοπινό στάδιο· επειδή τη δεδομένη στιγμή απλώς δεν είχε άλλα χρήματα. Να παρέλαβε, ο ΜΕ2, την επιταγή αυτή, την 02.02.2023, ως να μην προηγήθηκε οτιδήποτε αναμεταξύ τους· και μάλιστα να επικοινώνησε μαζί του και μετά από 10 ημέρες. Τέτοια υποτιθέμενα απότομα μεταβαλλόμενη και άκρως άλογη και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του ΜΥ1 δεν εξηγείται και με αναφορά στα υπόλοιπα γεγονότα.
26. Σημειώνεται πως, στο δικόγραφό του, ο Ενάγων, αναφέρει πως ο λόγος που ο Εναγόμενος αρνήθηκε να καταβάλει €3.000,00, και κατέβαλε μόνον €1.000,00, ήταν γιατί του φάνηκε μεγάλο το ποσό, ως να μην είχε συμφωνηθεί, και την 02.02.2023 να βρέθηκε προ εκπλήξεως. Τέτοια έκπληξη, πάντως, θα μπορούσε να δικαιολογεί λογικά μιαν αρχικά έντονη αρνητική αντίδραση, και στη συνέχεια ορθολογική σκέψη ή και προσπάθεια μετριασμού (π.χ. πληρωμή €1.000,00 ως επαρκές ποσό). Η μαρτυρία του ΜΕ2, όμως, δεν έχει σχέση μ’ αυτή τη δικογράφηση του Ενάγοντος, ούτε δίδει τη διάσταση πως υπήρξε διαφωνία για το κόστος κάποιων εργασιών που χρειάστηκε να εκτελεστούν στην οικία του Εναγόμενου τον Ιανουάριο του 2023, η αξία των οποίων δεν είχε εξ αρχής συμφωνηθεί, ώστε να τοποθετήσει την ανάγκη στη διάγνωση της εύλογης αξίας συγκεκριμένων εργασιών που είχαν εκτελεστεί στην οικία του Εναγόμενου. Η μαρτυρία του ΜΕ2 δεν είναι επίσης για το εύλογο της αξίας των εργασιών που ισχυρίζεται πως εκτελέστηκαν τον Ιανουάριο του 2023, στο ύψος των €3.000,00. Επικαλείται το Τ1, ως τη συμφωνία, που όμως συνέταξε ο ίδιος μεταγενέστερα, με το περιεχόμενο που έδωσε (βλ. «πετασσόμασταν από την περίφραξη την ξύλινη, για τα εργαλεία μας και τα φυτά-δέντρα μηχανήματα μας»), χωρίς ο ίδιος, δια του λόγου του, να αναφέρεται στις εργασίες που υποτίθεται εκτέλεσε στην κατοικία του Εναγόμενου τον Ιανουάριο του 2023.
27. Καταληκτικά, η αναλήθεια, η γενικότητα, η ασάφεια, η υπεκφυγή, η αντιφατικότητα, τα λογικά κενά, είναι τέτοια, στη μαρτυρία του ΜΕ2, σε ουσιώδη σημεία, που την καθιστούν αναξιόπιστη, για τους σκοπούς αυτής της διαδικασίας.
28. Η μαρτυρία του ΜΕ3, πως ήταν παρών κατά τον Ιανουάριο του 2023, όταν συνάφθηκε συμφωνία με τον Ενάγοντα, δια του ΜΕ2, ο αδελφός του να εκτελέσει εργασίες που γράφθηκαν σε ένα άγνωστο χαρτί, έναντι €3.000,00, και ότι ήταν επίσης παρών κατά την 02.02.2023, όταν πήγαν με τον αδελφό του για την είσπραξη, ο Εναγόμενος αρνήθηκε να πληρώσει και απείλησε τον ΜΕ2, αλλά μετά τον φώναξε και του έδωσε επιταγή για €1.000,00, υποσχόμενος να καταβάλει και τα υπόλοιπα, δεν προσθέτει, ενισχυτικά, στον λόγο του ΜΕ1 ή του ΜΕ2· εφόσον δεν απαντά στα ζητούμενα, όπως εκτέθηκαν προηγουμένως. Ούτε για το περιεχόμενο του Τ1 ο ΜΕ3 μαρτυρά, ούτε για το περιεχόμενο του άγνωστου «χαρτιού» ή των εργασιών που προφορικά συμφωνήθηκαν, ή που εκτελέστηκαν, ενώ η αναφορά του σε συμφωνία για αντίτιμο €3.000,00 είναι γενική και αόριστη, μη απαντώντας σε συγκεκριμένες εργασίες ή και χωρίς να συνοδεύεται από λεπτομέρειες που να προσδίδουν ρεαλιστική διάσταση στα πράγματα, με τον τρόπο αυτό. Η δε σχέση αναμεταξύ των ΜΕ1, ΜΕ2 και ΜΕ3 δεν επιτρέπει την προσέγγιση του ΜΕ3 ως να ήταν ένας ανεξάρτητος αυτόπτης μάρτυρας, χωρίς λόγο να βοηθήσει οποιαδήποτε πλευρά, που μαρτυρεί γεγονότα που άκουσε και ξέρει. Ο ΜΕ3 δεν μεταφέρει επίσης λεπτομέρειες σχετικά με τα γεγονότα της 02.02.2023. Και η δική του μαρτυρία, όπως και του ΜΕ2, δεν καλύπτεται από τη δικογράφηση του Ενάγοντος πως ο λόγος διαφωνίας του Εναγόμενου ήταν γιατί του φάνηκαν πολλά τα χρήματα που απαιτήθηκαν, ως να μην είχαν εξ αρχής συμφωνηθεί σε συγκεκριμένη τιμή. Ισχύουν επίσης γι’ αυτά όσα αναφέρθηκαν και για τη μαρτυρία του ΜΕ2.
29. Ότι την 02.02.2023 ο ΜΕ2 με τον ΜΕ3 μετέβησαν στην οικία του Εναγόμενου και έλαβαν την επιταγή του Τ5 δεν αμφισβητήθηκε από τον Εναγόμενο. Ούτε πως το ποσό που εισπράχθηκε με την Τ5 αφορά σε εργασίες που εκτελέστηκαν στην οικία του Εναγόμενου.
30. Αν και η μη αποδοχή της μαρτυρίας των ΜΕ1, ΜΕ2 και ΜΕ3, σε σχέση με τα γεγονότα που αφορούν κάποια νέα συμφωνία τον Ιανουάριο του 2023, και το περιεχόμενό της, για νέες εργασίες αξίας €3.000,00, σφραγίζουν αναγκαστικά την κατάληξη, να αναφερθεί πως, όσον αφορά τη μαρτυρία του ΜΥ1, έκανε εκτεταμένα περιττές αναφορές και προσπάθησε να αποπροσανατολίσει το Δικαστήριο από την ουσία. Πέραν αυτού, όμως, ο λόγος του, ότι το σύνολο της αναμόρφωσης του κήπου του ήταν στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συνεργασίας και συμβατικής σχέσης των διαδίκων, που ξεκίνησε από τον Ιούλιο του 2022, είχε χρονική και λογική συνοχή, και ενισχύεται και από τα Τ4 και Τ5, η ύπαρξη και το περιεχόμενο των οποίων δεν αμφισβητήθηκε. Επίσης, μπορούσε να αναχθεί στη λογική των πραγμάτων, που ως τέθηκαν δεν αμφισβητήθηκαν, πως ένας μόνον είναι ο κήπος του Εναγόμενου, που χρειάζονταν εργασίες· η συμφωνία με τον Ενάγοντα δεν ήταν για διαρκή συντήρησή του σε τακτή βάση, αλλά για ανακατασκευή· και μία φορά θα ανακατασκευάζονταν. Ως προς το εάν η περίοδος του Ιουλίου του 2022 είναι καταλληλότερη για τη φύτευση συγκεκριμένων φυτών, δεν είναι σε γνώση του Δικαστηρίου και δεν μπορεί να αναχθεί σε κοινή γνώση και εμπειρία, ενώ ο ΜΥ1 δεν μαρτυρεί ως ειδικός για τέτοιας φύσης θέματα.
31. Αν και ο ΜΥ1 περιορίστηκε στο να σχολιάσει τον χρόνο ετοιμασίας του Τ1 και βασικά την αξιοπιστία του Τ1, χωρίς να δίδει ο ίδιος οποιεσδήποτε λεπτομέρειες ως προς τις ακριβείς εργασίες που εκτελέστηκαν στην οικία του και που εξοφλήθηκαν, ενήργησε με τον τρόπο αυτό γιατί ακριβώς η πλευρά του Ενάγοντος βάσισε τον λόγο της με παραπομπή απλώς και μόνον στο Τ1, ως έγγραφο που συντάχθηκε στο πλαίσιο τέτοιας νέας συμφωνίας. Χωρίς αναφορά, δια της μαρτυρίας, στα γεγονότα, που έγινε προσπάθεια να δηλωθούν δια του Τ1. Για παράδειγμα, υπήρχαν αροδάφνη και μερσινιά, που κλαδεύτηκαν; Έγινε «ξεχόρτισμα»; Βγήκαν οι κορμοί της λατάνας, οι κάκτοι και τα φτερίκια, και τα τελευταία μεταφυτεύθηκαν σε γλάστρες μετά την τοποθέτηση χαλικιού για την αποστράγγιση του νερού, και χώματος, με χρήση και του υφιστάμενου χώματος; Απομακρύνθηκαν τα άχρηστα αντικείμενα και καθαρίστηκε ο χώρος; Αυτές οι κηπουρικές εργασίες έγιναν όντως, και αν ναι, πότε. Οι εργασίες για το μίξερ στον νιπτήρα έξω και στο εσωτερικό του σπιτιού, εκεί όπου είχε αφαιρεθεί το σώμα κλιματισμού έγιναν, πότε. Ανανεώθηκε η μπαταρία του κομπιούτερ του κήπου, έγινε αναγκαία ένωση, λιπάνθηκαν και ψεκάστηκαν τα φυτά και μπήκε χώμα με βιταμίνες; Τοποθετήθηκαν εποχιακά φυτά, αρωματικά φυτά και δέντρα (που αναφέρονται) στο πλαίσιο της αρχικής συμφωνίας, ή μεταγενέστερα. Ποιο ήταν το κόστος για τα υλικά, τα εργατικά, κ.λπ.. Το Τ1, όμως, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό ως μαρτυρία, όπως ούτε η μαρτυρία του ΜΕ2 γι’ αυτό, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.
32. Φαίνεται, βεβαίως, αξιοπερίεργο που ο ΜΥ1 ανέφερε, με τον τρόπο που το ανέφερε, πως το συνολικό ποσό των €6.300,00 θα ήταν παράλογο έξοδο για τον κήπο, αλλά όχι το ποσό των €4.300,00· χωρίς να θέτει, εξ αρχής, ο ίδιος, τα πράγματα, με αμεσότητα, στη διάσταση ότι έγιναν μεν κάποιες εργασίες στην οικία του, οποτεδήποτε κι αν έγιναν, αλλά δεν είχε συμφωνηθεί εκ των προτέρων η αξία τους ή ορισμένων εξ αυτών, πλήρωσε ήδη €3.300,00 (Τ4) στον Ενάγοντα δια του ΜΕ2, και τελικά βρέθηκε προ εκπλήξεως, όταν ο ΜΕ2 του ζήτησε επιπλέον €3.000,00 (Τ5), για την πλήρη εκτέλεση της μεταξύ τους συμφωνίας. Απέφυγε, όμως, να είναι πιο σαφής, ως προς όλα τα γεγονότα, με δεδομένη την απαίτηση του Ενάγοντος και τις δικές της αποδεικτικές αδυναμίες· προς χρήση τους. Γιατί ουδέποτε μεταφέρθηκε στον ίδιο τον Εναγόμενο το αποδεικτικό βάρος.
33. Το βάρος απόδειξης της ύπαρξης μιας νέας συμφωνίας εργασιών κήπου τον Ιανουάριο του 2023 έναντι €3.000,00, που εκτελέστηκαν τον Ιανουάριο του 2023, ήταν και παρέμεινε στους ώμους του Ενάγοντος, με δεδομένο ότι, με τις δικογραφημένες θέσεις του, ο ΜΥ1, και έπειτα με τη μαρτυρία του, αμφισβητούσε την ύπαρξη και το περιεχόμενο μίας νέας συμφωνίας και εκτέλεσης πρόσθετων εργασιών στον κήπο του τον Ιανουάριο του 2023, ως αυτές του Τ1, έναντι €3.000,00.
34. Όπως παρουσιάστηκε η υπόθεση του Ενάγοντος στο Δικαστήριο, χωρίς την αποδοχή της μαρτυρίας των ΜΕ1, ΜΕ2 και ΜΕ3 και των Τ1 και Τ2, σε σχέση με τον χρόνο και το περιεχόμενο, και την αξία, της συμφωνίας των διαδίκων, για τους λόγους που εξηγήθηκαν, στη βάση όσων συνομολογήθηκαν, το Δικαστήριο μπορεί να διαπιστώσει με επαρκή ασφάλεια μόνον τα εξής, ως προς τα γεγονότα: Τον Ιούλιο του 2022, εκτελέστηκαν, εκ μέρους του Ενάγοντος, που διαθέτει επιχείρηση δια της οποίας παρέχει εργασίες σε κήπους, άγνωστης έκτασης και αξίας εργασίες στην οικία του Εναγόμενου, για τις οποίες ο Εναγόμενος πλήρωσε €3.300,00 (Τ4), ενώ τον Φεβρουάριο του 2023, ο Εναγόμενος πλήρωσε επιπλέον €1.000,00 (Τ5). Ο Εναγόμενος πλήρωσε συνολικά €4.300,00, για όλες τις εργασίες που είχαν εκτελεσθεί εκ μέρους του Ενάγοντος στην οικία του.
35. Συναφώς προς τα προαναφερόμενα, δεν έχει αποδειχθεί από τον Ενάγοντα πως τον Ιανουάριο του 2023 συνάφθηκε μία νέα συμφωνία μεταξύ των διαδίκων, για τις εργασίες του Τ1, που ήταν επιπλέον και ανεξάρτητες από παλαιότερες εργασίες στον κήπο του Εναγόμενου, έναντι περαιτέρω €3.000,00, ως προς τις οποίες το ποσό της Τ5 ήταν έναντι. Δεν αποδείχθηκε πως εκτελέστηκαν στην οικία του Εναγόμενου συγκεκριμένες περαιτέρω εργασίες, που περιλαμβάνονται στο Τ1, πραγματικής αξίας €3.000,00, και πως υπάρχει συμβατικά οφειλόμενο υπόλοιπο από τον Εναγόμενο ύψους €2.000,00, για συγκεκριμένες εργασίες, εξ αυτών. Δεν αποδείχθηκε πως το Τ2 είναι κατάσταση λογαριασμού ή προτιμολόγιο για συγκεκριμένες εργασίες, που εστάλη στον Εναγόμενο, ο οποίος παρέλειψε να εξοφλήσει. Τα Τ1 και Τ2 εκδόθηκαν εκ των υστέρων, μετά από την 02.02.2023, από την πλευρά του Ενάγοντος, και δεν είναι έγγραφα που εκδόθηκαν στο πλαίσιο της λειτουργίας της συμβατικής σχέσης με τον Εναγόμενο, προς μαρτυρία της ύπαρξης και του τρόπου λειτουργίας της, κατ’ επέκταση και προς απόδειξη ύπαρξης οποιασδήποτε οφειλής.
Κατάληξη
36. Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, επειδή ο Ενάγων δεν έχει αποσείσει το αποδεικτικό βάρος του, και γι’ αυτό δεν έχει αποδειχθεί η απαίτησή του για €2.000,00, δεν μπορεί να επιτύχει η αγωγή του Ενάγοντος εναντίον του Εναγόμενου για το ποσό αυτό ή για οποιοδήποτε άλλο ποσό.
37. Παρεμβάλλεται πως η αγωγή καταχωρίστηκε ενώ το προδικαστηριακό Πρωτόκολλο, σύμφωνα με την εκδοχή του Εναγόμενου, που δεν αμφισβητήθηκε, δεν παραλήφθηκε από τον Εναγόμενο. Παραδεκτά, είχε γίνει χρήση λανθασμένης διεύθυνσής του. Σε κάθε περίπτωση, ενδεχομένως με καλύτερη προδικαστηριακή προσπάθεια, η αγωγή αυτή να μπορούσε να είχε αποφευχθεί, ή, εάν δεν ήταν εφικτό αυτό, να έδινε τη δυνατότητα καλύτερης προετοιμασίας της απόδειξής της, πριν να καταχωριστεί στο Δικαστήριο για εκδίκαση.
38. Το σύνολο των περιστάσεων δεν δίδει λόγο μη εφαρμογής του κανόνα πως τα έξοδα της διαδικασίας θα πρέπει να επωμιστεί ο διάδικος που δεν έχει επιτύχει στην υπόθεση, που αυτός, εκ του αποτελέσματος, είναι ο Ενάγων.
39. Δεν διαφεύγει από την προσοχή πως μεγάλο μέρος της υπεράσπισης του Εναγόμενου, με αναφορά στην εμπορική επωνυμία ή τις φορολογικές υποχρεώσεις του Ενάγοντος και την προσπάθεια ανάδειξης παρανομίας, είχε επιφορτίσει ανεπιτυχώς τη διαδικασία, ενώ πρόκειται για συνήθη συμβατική διαφορά. Αντίστοιχα, αποδείχθηκε η νομιμοποίηση του Ενάγοντος να ενάγει, ως αντισυμβαλλόμενου του Εναγόμενου. Γι’ αυτό, θα ήταν δίκαιος ο περιορισμός των εξόδων που θα επωφεληθεί ο Εναγόμενος, κατά 30%.
40. Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, η αγωγή απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ του Εναγόμενου και εναντίον του Ενάγοντος.
41. Λαμβάνοντας υπόψη την κλίμακα της αγωγής, τα διαδικαστικά διαβήματα που φαίνονται από τον φάκελο της υπόθεσης, σε συνάρτηση με τους διαδικαστικούς κανονισμούς και τη φύση της υπόθεσης, και όσα προσκομίστηκαν στο Δικαστήριο σχετικά με την απαίτηση του Εναγόμενου για έξοδα, τα έξοδα, που υπολογίζονται στο ποσό των €1.713,00 περιλαμβανομένων των πραγματικών εξόδων[7], με τον προαναφερόμενο περιορισμό 30% (-€513,90), επιδικάζονται στο ποσό των €1.199,10, πλέον νόμιμος τόκος ετησίως μέχρι εξόφλησης, πλέον Φ.Π.Α..
(Υπ.) ……………………….
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Courtis and Others v. Iasonides (1970) 1 CLR 180, Λεμονάρης ν. Πολεμίτη (1995) 1 ΑΑΔ 530.
[2] Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν. Πολυβίου (2009) 1 ΑΑΔ 339.
[3] Ηρακλέους ν. Πίτρου (1994) 1 ΑΑΔ 239, Joyce v. Yeomans [1981] 2 All E.R. 21.
[4] Αυξεντίου ν. Δίγκλη (2007) 1 ΑΑΔ 1367.
[5] Περί Δικαστηρίων Νόμος Ν.14/1960.
[6] Βλ. και άρθρο 27 του περί Αποδείξεως Νόμου Κεφ.9.
[7] Κατάλογος των εξόδων αναρτάται στον ηλεκτρονικό φάκελο.