ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 1236/2023
CLOUD RIDERS LTD
Ενάγουσα
ν.
EVENLODE (CYPRUS) LTD
Εναγόμενη
_____________________
Ημερομηνία: 03 Σεπτεμβρίου 2024
Εμφανίσεις:
Ερ. Αντωνιάδου (κα) για Michael Kyprianou & Co LLC, για την Ενάγουσα
Χ. Φιλίππου (κα) για Λ. Λουκαΐδου – Θεοφάνους ΔΕΠΕ, για την Εναγόμενη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το πλαίσιο της διαφοράς
1. Η Ενάγουσα, Κυπριακή εταιρεία, είναι ιδιοκτήτρια του καταστήματος, τα στοιχεία του οποίου πληρέστερα περιγράφονται στην αγωγή, το οποίο απέκτησε την 27.12.2021. Η Εναγόμενη, Κυπριακή εταιρεία, κατά τον χρόνο απόκτησης του ακινήτου από την Ενάγουσα, ήταν ήδη κάτοχός του, με βάση συμφωνία μίσθωσης που είχε συνάψει με τους προηγούμενους ιδιοκτήτες, έναντι €600,00 μηνιαίως, το οποίο θα προκαταβάλλονταν πριν από την έναρξη κάθε νέου έτους. Είχε ειδοποιηθεί η Εναγόμενη για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Μετά τη λήξη του έτους 2021, η Εναγόμενη αρνήθηκε να παραδώσει στην Ενάγουσα το ακίνητο, συνέχισε να ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα εντός αυτού, χωρίς όμως να καταβάλλει και οποιοδήποτε μίσθωμα. Η Ενάγουσα, με επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, μέσω των δικηγόρων της, αξίωσε την πληρωμή των μισθωμάτων της περιόδου από 01.01.2022 μέχρι 01.01.2023. Δεν υπήρξε ανταπόκριση. Με επιστολή ημερομηνίας 14.06.2023, η Ενάγουσα τερμάτισε τη σύμβαση μίσθωσης και απαίτησε την παράδοση της κατοχής του ακινήτου και την πληρωμή των οφειλόμενων μισθωμάτων από την 01.01.2022 μέχρι την 01.06.2023. Δεν υπήρξε ανταπόκριση. Αξιώνει με την αγωγή της την ανάκτηση της κατοχής του ακινήτου, τα οφειλόμενα μισθώματα, και αποζημιώσεις.
2. Η Εναγόμενη παραδέχεται πως η Ενάγουσα κατέστη ιδιοκτήτρια του μισθίου από την 27.12.2021, ωστόσο, όπως αναφέρει, πριν από την επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, δεν είχε ενημερωθεί σχετικά. Είχε ληφθεί η επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, ωστόσο υπήρξε διαφωνία με το περιεχόμενό της. Η σύμβαση μίσθωσης που υπήρχε, που είχε υπογραφθεί την 01.01.2018, ήταν για χρονική διάρκεια 5 ετών, με δικαίωμα ανανέωσης για ακόμα 5 χρόνια, δεν είχε λήξει, και θεωρεί πως δεν έγινε νόμιμος τερματισμός της. Το δε συμφωνημένο μίσθωμα ήταν για €550,00 μηνιαίως, που θα καταβάλλονταν προκαταβολικά κατά την αρχή κάθε έτους, και δεν θα αυξάνονταν για τα πρώτα τρία χρόνια. Μετά τα τρία χρόνια, θα ανέρχονταν στο ποσό των €600,00, που θα καταβάλλονταν μηνιαίως. Η Εναγόμενη είχε πληρώσει τα μισθώματα για το έτος 2022, συνολικού ύψους €5.500,00, στον ΜΠ, με δεδομένο ότι η μεταξύ τους συμφωνία ήταν, εάν καταβάλλονταν προκαταβολικά για όλο το έτος, να γίνονταν κάποια έκπτωση. Ο παραλήπτης των χρημάτων δεν είχε ενημερώσει την Εναγόμενη για οποιαδήποτε αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Μετά την παραλαβή της επιστολής ημερομηνίας 25.01.2023, υπήρξε επικοινωνία με τον διευθυντή της Ενάγουσας, από τον οποίο ζητήθηκαν τα στοιχεία του λογαριασμού της Ενάγουσας, ώστε να καταβάλλονται τα μισθώματα για το 2023. Εκείνος αρνήθηκε, λέγοντας πως, το μόνο που θέλει, είναι να λάβει την κατοχή του ακινήτου. Η προσπάθεια της Εναγόμενης να καταβάλλει τα μισθώματα στην Ενάγουσα, για το 2023, ήταν συνεχής, και μέσω των δικηγόρων της, αλλά προσέκρουε σε άρνηση της Ενάγουσας να αποδεχθεί οποιαδήποτε πληρωμή. Υπήρξε σχετική αλληλογραφία το έτος 2023. Εκδόθηκε ακόμα και επιταγή, που η Ενάγουσα αρνήθηκε να εξαργυρώσει. Η Εναγόμενη θεωρεί πως είναι η συμπεριφορά της Ενάγουσας που προκάλεσε παραβίαση των όρων της σύμβασης μίσθωσης, και ότι η ίδια συνεχίζει να κατέχει το μίσθιο νόμιμα, με βάση τη σύμβαση μίσθωσης, που παραμένει σε ισχύ και δεσμεύει και την Ενάγουσα. Ζητά την απόρριψη της αγωγής της Ενάγουσας.
3. Επίδικα θέματα εκ των δικογράφων είναι τα εξής: κατά πόσο υπήρξε παράλειψη της Εναγόμενης να καταβάλει στην Ενάγουσα μισθώματα με βάση τη σύμβαση μίσθωσης και παράβαση της σύμβασης μίσθωσης από την Εναγόμενη λόγω τέτοιας παράλειψης· κατά πόσο η σύμβαση μίσθωσης τερματίστηκε από την Ενάγουσα νόμιμα και πότε· και κατά πόσο η Ενάγουσα δικαιούται στις θεραπείες που ζητά.
Διαδικασία
4. Η υπόθεση ταξινομήθηκε την 30.04.2024 από το Δικαστήριο ως «μικρή απαίτηση», με βάση όσα διαλαμβάνουν οι Κ.28 και Κ.29 ΚΠΔ. Η ακρόαση της υπόθεσης διεξήχθη την 02.07.2024, ως καθορίστηκε, με γραπτή μαρτυρία, δοθέντος και του δικαιώματος αντεξέτασης του κάθε μάρτυρα, σε καθορισμένο χρόνο.
5. Για την απόδειξη της υπόθεσής της, η Ενάγουσα προσκόμισε μαρτυρία από τον Αλέξανδρο Νικηφόρου (ΜΕ1). Μαρτυρία προσκομίστηκε εκ μέρους της Εναγόμενης από τον Χαράλαμπο Χαραλάμπους (ΜΥ1). Οι μάρτυρες αντεξετάστηκαν. Η προφορική μαρτυρία τους καταγράφηκε στα πρακτικά της δίκης.
6. Μετά την παρουσίαση της μαρτυρίας, την 12.08.2024, οι δικηγόροι των διαδίκων αγόρευσαν, προς υποστήριξη των θέσεων τους.
7. Είναι σε γνώση μου ό,τι καταχωρίστηκε και ό,τι αναφέρθηκε, στην πλήρη του μορφή, ακόμα κι αν δεν γίνεται αυτολεξεί, ειδική ή λεπτομερής αναφορά.
Μαρτυρία και εξέταση
8. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας ενός μάρτυρα, ως καθοδηγεί η νομολογία[1], γίνεται με βάση το περιεχόμενό της, την ποιότητα και την πειστικότητά της, σε συνάρτηση με την υπόλοιπη μαρτυρία και την αντικειμενική όψη των πραγμάτων. Δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη διάφοροι παράγοντες, που δεν εκτίθενται εκ προοιμίου ή εξαντλητικά, όπως η αμεσότητα στις απαντήσεις, η συνοχή και η λογική συνέχειά τους, η απουσία ουσιωδών αντιφάσεων ή υπερβολών, η πιθανότητα όπως κάποια εκδοχή ως προς τα πράγματα να επηρεάζεται από την ευκαιρία γνώσης των γεγονότων ή από το προσωπικό συμφέρον ή την επιθυμία ή από τη μνήμη. Το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να δει και τη συμπεριφορά των μαρτύρων στο εδώλιο του μάρτυρα. Η εκδοχή του κάθε μάρτυρα δεν προσεγγίζεται μικροσκοπικά, με εστίαση απλώς στις λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν ή τη σειρά τους, αλλά ως ένα σύνολο, μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της προφορικής δίκης, με όσα την περιστοιχίζουν, στην οποία ο προφορικός λόγος των μαρτύρων μπορεί να μην είναι σε τέλεια γλώσσα ή καλά συνταγμένος και εκφρασμένος, ή απόλυτα ακριβής. Το Δικαστήριο μπορεί να δεχθεί μέρος της μαρτυρίας ενός μάρτυρα και να απορρίψει άλλο, εάν κάτι τέτοιο δικαιολογείται, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η δυνατότητα να δέχεται ή να απορρίπτει συστηματικά σημεία της μαρτυρίας κατά το δοκούν ή με επιλεκτικότητα που να παραπέμπει σε κατάτμηση και χρησιμοποίηση της μαρτυρίας, για να υποστηριχθεί συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η αναφορά του Δικαστηρίου σε αξιοπιστία της μαρτυρίας, στο πλαίσιο συγκεκριμένης υπόθεσης, δεν απευθύνεται στο άτομο, την εντιμότητά του ή την ειλικρίνειά του, ως γενικότερα χαρακτηριστικά του.
9. Ο ΜΕ1 είναι ο διευθυντής της Ενάγουσας, που από την 27.12.2021 είχε καταστεί η ιδιοκτήτρια του ακινήτου. Με βάση το υφιστάμενο μισθωτήριο ημερομηνίας 01.01.2018, συμφωνήθηκε ετήσια μίσθωση έναντι μισθώματος €600,00 μηνιαίως. Προσκόμισε τη σύμβαση μίσθωσης (Τ1). Ήταν, όπως αναφέρει, ουσιώδης όρος το μίσθωμα να καταβάλλεται προκαταβολικά, πριν από την έναρξη κάθε ετήσιας μίσθωσης. Μετά την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώς, η Εναγόμενη δεν παρέδωσε το ακίνητο, μετά τη λήξη της ετήσιας περιόδου του 2021, αλλά δεν κατέβαλε στην Ενάγουσα ούτε οποιοδήποτε μίσθωμα, από την 01.01.2022 και μετέπειτα. Με την επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, τερματίστηκε η σύμβαση μίσθωσης και απαιτήθηκε η πληρωμή των μισθωμάτων (Τ2). Με τη δεύτερη επιστολή, ημερομηνίας 14.06.2023, ενημερώθηκε η Εναγόμενη ότι η σύμβαση μίσθωσης είχε τερματιστεί και απαίτησε την παράδοση της κατοχής και την αποζημίωσή της (Τ3). Την 19.10.2023, εστάλη εκ νέου επιστολή (Τ4). Μετά από έρευνα στον φάκελο της μεταβίβασης, εντοπίστηκε η σύμβαση μίσθωσης που είχε δοθεί από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες (Τ5). Σε αυτήν, είναι διαφορετικά τα αναγραφόμενα από αυτά που παρουσιάζονται στη σύμβαση μίσθωσης που κατέχει η Εναγόμενη. Η σύμβαση μίσθωσης που κατέχει η Εναγόμενη αναφέρεται σε Καταστήματα 1 και 2, ενώ το Κατάστημα 1 χρησιμοποιείται από την Ενάγουσα και η Εναγόμενη χρησιμοποιεί τρία καταστήματα, υποδεικνύοντας σχετικά στα αρχιτεκτονικά σχέδια (Τ6). Θεωρεί ότι θα πρέπει να δοθούν οι θεραπείες που αξιώνει η Ενάγουσα.
10. Το Τ1 φέρεται ως σύμβαση μίσθωσης ημερομηνίας 01.01.2018 για τη μίσθωση υποστατικού που περιγράφεται ως «κατάστημα» για «5 + 5 χρόνια», έναντι μισθώματος €550,00 μηνιαίως, που θα καταβάλλεται προκαταβολικά στην αρχή κάθε χρόνου και μετά τα τρία χρόνια, θα αυξηθεί στα €600,00 μηνιαίως.
11. Το Τ2 είναι η επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023. Σε αυτήν, ζητείται η πληρωμή ποσού €7.800,00, για την περίοδο από την 01.01.2022 μέχρι την 01.01.2023, και, με δεδομένο ότι η μίσθωση είναι περιοδική, από μήνα σε μήνα, ως προσεγγίστηκε από τους δικηγόρους της Ενάγουσας, δόθηκε ειδοποίηση τερματισμού ώστε αυτή να λήγει με την εκπνοή της 28.02.2023. Η Εναγόμενη ενημερώνονταν πως, μετά την εν λόγω ημερομηνία, η Ενάγουσα δεν θα επιτρέψει την εξακολούθηση της κατοχής του ακινήτου από την Εναγόμενη.
12. Το Τ3 είναι η επιστολή ημερομηνίας 14.06.2023, δια της οποίας έτυχε υπόμνησης η επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, και διευκρινίστηκε πως δεν υπάρχει συμβατική σχέση μεταξύ της Ενάγουσας και της Εναγόμενης και ότι η κατοχή από την Εναγόμενη δεν είναι νόμιμη. Η Εναγόμενη κλήθηκε σε άμεση παράδοση της κατοχής του καταστήματος και η πληρωμή των οφελών που αντιστοιχούν σε μισθώματα εκ €600,00 μηνιαίως.
13. Το Τ4 είναι η επιστολή ημερομηνίας 19.10.2023, με την οποία αναφέρονται όσα και στην αγωγή της Ενάγουσας.
14. Το Τ5 φέρεται επίσης ως σύμβαση μίσθωσης, στην οποία, μεταξύ άλλων, προστέθηκε ακόμα ένα πρόσωπο ως μάρτυρας.
15. Το Τ6 είναι σχέδια, στα οποία απεικονίζονται περαιτέρω καταστήματα.
16. Το Τ7 φέρεται επίσης ως σύμβαση μίσθωσης, στην οποία, μεταξύ άλλων, αναγράφεται διαφορετικό πρόσωπο ως μάρτυρας.
17. Κατά την αντεξέτασή του, ο ΜΕ1 παρέμεινε σταθερός στην εκδοχή του, ωστόσο ανέφερε πως δεν γνωρίζει εάν η σύμβαση μίσθωσης, που όμως του δόθηκε από τους δικηγόρους, είναι εκείνη που ήταν σε ισχύ. Γνωρίζει, όπως είπε, την αλληλογραφία που ακολούθησε, αλλά είχε αναθέσει την υπόθεση σε δικηγόρους, που έκαναν τη δουλειά τους. Υποβλήθηκε στον μάρτυρα πως η σύμβαση μίσθωσης που προσκόμισε ουδέποτε τέθηκε σε ισχύ και το γνώριζε ο ίδιος, εφόσον, και με την επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, δεν την επικαλέστηκε. Τότε, ανέφερε πως γίνονταν διαπραγματεύσεις για υπογραφή νέας σύμβασης μίσθωσης, για το 2023, από τα μέσα του 2022, είχε ετοιμαστεί έγγραφο, που έλαβε ο ΜΥ1, χωρίς όμως να ανταποκριθεί. Του είχε πει πως δεν υπογράφει και να τον πάρει στο Δικαστήριο, να διαρκέσει η υπόθεση για χρόνια. Διαφώνησε με την υποβολή ότι την πρώτη φορά που ενημερώθηκε ο ΜΥ1 για την αλλαγή της ιδιοκτησίας ήταν με την επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, θέτοντας πως είχε ενημερώσει για την αγορά από τις αρχές του 2022, ο ΜΥ1 του είχε προσκομίσει σύμβαση μίσθωσης με έναν μάρτυρα επάνω, και του ζήτησε να γίνει νέα σύμβαση μίσθωσης για το 2023. Ερωτήθηκε, εάν ήταν ενημερωμένος, γιατί να πληρώσει τον προηγούμενο ιδιοκτήτη, και ο ΜΕ1 απάντησε πως είναι δικός του ισχυρισμός ότι τον πλήρωσε. Ο ίδιος δοκίμασε επανειλημμένα να μιλήσει με τον ΜΠ, στον οποίο ο ΜΥ1 ισχυρίστηκε ότι πλήρωσε, δεν ανταποκρίνονταν. Έκανε και άλλες προσπάθειες που ήταν άκαρπες. Δεν έχει κάτι γραπτώς ότι ενημέρωσε για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος κατά τις αρχές του 2022. Υποβλήθηκε στον μάρτυρα πως τα πραγματικά γεγονότα είναι πως, μετά την επιστολή 25.01.2023, ο ΜΕ1, αφού υπήρξε η ενημέρωση για την αλλαγή της ιδιοκτησίας, ζήτησε από τον ΜΥ1 να υπογράψουν νέα σύμβαση, ώστε, ως ιδιοκτήτρια, να φαίνεται η Ενάγουσα, έγιναν οι σχετικές διαβουλεύσεις μέσω των δικηγόρων, για αρκετούς μήνες, μέχρι που ναυάγησαν. Ο ΜΕ1 ανέφερε ότι τότε είχε αναλάβει την υπόθεση δικηγόρος. Μετά το 2023, δεν είχε ζητήσει νέα σύμβαση. Η μίσθωση, όπως αντιλαμβάνεται, ήταν ετήσια. Όντως, ο ΜΥ1 έφερε επιταγή, τον Νοέμβριο 2023, για τα μισθώματα του 2023, με δικό του ποσό και ισχυρισμό δικό του, χωρίς να είχε επιτευχθεί η σύναψη σύμβασης μίσθωσης, και ενώ είχε αρχίσει ήδη η υπόθεση στο Δικαστήριο. Με αυτό το δεδομένο, ο ΜΕ1 δεν μπορούσε να δεχθεί κάτι που θα έβλαπτε την υπόθεση και παρέπεμψε τον ΜΥ1 στον δικηγόρο της Ενάγουσας. Υποβλήθηκε στον μάρτυρα πως, όταν είχαν σταλεί οι επιστολές και σε μια ύστατη προσπάθεια η επιταγή, δεν είχε καταχωριστεί η αγωγή. Ο ΜΕ1 ανέφερε πως, από τη στιγμή που ανέλαβε δικηγόρος, δεν μπορούσε να επεμβαίνει στη δουλειά του. Υποβλήθηκε, επίσης, πως ο λόγος που δεν προχώρησαν με τη σύναψη νέας σύμβασης ήταν γιατί ο ΜΕ1 είχε υπερβολικές απαιτήσεις και ήθελε να τριπλασιάσει το μίσθωμα. Το προτεινόμενο μίσθωμα, είπε, ήταν για €1.200,00 τον μήνα γιατί κατέχει τρία καταστήματα και κάθε κατάστημα αξίζει €400,00, είναι ο πιο εμπορικός δρόμος της Πέγειας, και δεν ήταν λάθος, ήταν και μετά από συμβουλή του εκτιμητή, βάσει των ενοικίων της περιοχής. Εφόσον δεν υπήρχε ισχυρή σύμβαση μίσθωσης, είπε, δεν θα μπορούσε να εισπράττει μισθώματα. Διαφώνησε πως ισχύει η σύμβαση μίσθωσης που κατέχει η Εναγόμενη.
18. Ο ΜΕ1 εκφράζονταν στο Δικαστήριο με φυσικότητα, ωστόσο η γνώση του για τα γεγονότα που προηγήθηκαν της απόκτησης από την Ενάγουσα των καταστημάτων δεν υφίσταται, βασίζεται σε έγγραφα που εντόπισε και σε συμπεράσματά του, που δεν μπορούν να βασίσουν δικαστικά ευρήματα. Ήταν όμως πειστική η μαρτυρία του πως είχε ενημερώσει προφορικά τον ΜΥ1 για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των καταστημάτων, πριν από την 25.01.2023, γεγονός που συνάδει με τη λογική των πραγμάτων και όλη τη συνέπεια που ο ΜΕ1 εξωτερίκευσε στις λοιπές εκδηλώσεις του. Εφόσον είχε ο ίδιος και την κατοχή του διπλανού καταστήματος, είχε αποκτήσει και τα υπόλοιπα, δεν είχε λογικό λόγο να κρατήσει κρυφό το γεγονός εις βάρος των συμφερόντων του. Οι απόψεις του ΜΕ1 για νομικά θέματα, ασφαλώς, δεν μπορούν να χρησιμεύσουν. Πειστική ήταν επίσης η εικόνα που δόθηκε μέσω της μαρτυρίας του ΜΕ1 ότι γίνονταν διαπραγματεύσεις για την κατάρτιση νέας σύμβασης από τα μέσα του 2022, χωρίς ωστόσο να υπάρξει κάποια κατάληξη, λόγω της παραδεκτής ανάγκης του ΜΕ1 να αυξήσει και τα μισθώματα, λόγος που ο ΜΥ1 αντέδρασε. Ήταν ανεπιτήδευτα ειλικρινής ο ΜΕ1 ως προς το γεγονός ότι δεν ήθελε να δεχθεί χρήματα από τον ΜΥ1 με τον τρόπο που επιχειρούσε ο ίδιος, φοβούμενος μήπως δεσμευτεί με κάποιον ασύμφορο τρόπο, χωρίς να αποκρύπτει την ανάγκη του να υπάρξει αποδέσμευση από αυτή τη συμβατική σχέση.
19. Ο ΜΥ1 είναι εκ των διευθυντών της Εναγόμενης. Υπογράφθηκε, όπως αναφέρει, σύμβαση μίσθωσης ημερομηνίας 01.01.2018, που είναι αυτή που κατέχει η Εναγόμενη (Τ8[2]). Τα καταστήματα που εκμισθώθηκαν ήταν τα καταστήματα 3 και 4 στα σχέδια, συνολικής έκτασης μικρότερης των 50 τ.μ.. Εκφράζει τη διαφωνία του με τον ΜΕ1 ως προς την ερμηνεία των όρων της σύμβασης μίσθωσης, και καταθέτει τη δική του εκδοχή πως η ενημέρωσή του για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος ήταν περί την 25.01.2023, μέσω της επιστολής των δικηγόρων της Ενάγουσας. Ουδέποτε προηγουμένως είχε ενημερωθεί. Επειδή δεν είχε ενημερωθεί, είχε πληρώσει στον προηγούμενο ιδιοκτήτη €5.500,00, για όλα τα μισθώματα του 2022, με βάση τη μεταξύ τους συμφωνία, χωρίς και ο ίδιος να τον ενημερώσει για κάποια αλλαγή. Προσκομίζει το αντίγραφο της επιταγής και απόδειξη είσπραξης (Τ9). Θεωρεί πως δεν ήταν νόμιμος ο τερματισμός και ότι εξαπατήθηκε η Εναγόμενη, με απόκρυψη του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, ώστε να πληρώσει δύο φορές, αλλά και για να προκληθεί παράβαση και έξωση. Λίγες ημέρες μετά την 25.01.2023, επικοινώνησε με τον ΜΕ1, ο οποίος αρνήθηκε να παραχωρήσει στοιχεία για την πληρωμή, λέγοντάς του ότι θέλει να φύγει η Εναγόμενη. Αναφέρθηκε, ο ΜΥ1, στις προσπάθειες που ακολούθησαν, για πληρωμή, χωρίς αποτέλεσμα. Προσκομίζει τη σχετική αλληλογραφία (Τ10). Θεωρεί, ο ΜΥ1, πως τα περί ακυρότητας και παράδοσης, που ανέφερε ο ΜΕ1, είναι ψευδή. Επαναλαμβάνει όσα και στην υπεράσπισή της η Εναγόμενη.
20. Το Τ8 είναι σχεδόν το ίδιο με το Τ5, που προσκόμισε ο ΜΕ1. Εάν υπογράφθηκαν παραπάνω από ένα αντίγραφά του, δεν θα αναμένονταν να είναι απόλυτα όμοιες οι υπογραφές.
21. Το Τ9 είναι αντίγραφο επιταγής ημερομηνίας 05.01.2022 στο όνομα ΜΠ, για €5.550,00, που εξαργυρώθηκε, και απόδειξη είσπραξης ίδιας ημερομηνίας για ίδιο ποσό με τη λεπτομέρεια «ενοίκιο 2022».
22. Το Τ10 είναι το σύνολο της αλληλογραφίας, που περιέχει, μεταξύ άλλων, επιστολή ημερομηνίας 26.07.2023, με την οποία ο δικηγόρος της Εναγόμενης, προς απάντηση της επιστολής ημερομηνίας 14.06.2023, ανέφερε ότι η Εναγόμενη θα τιμήσει τη σύμβαση μίσθωσης ημερομηνίας 01.01.2018, προς ολοκλήρωση, ενώ δεν έχει βρει ανταπόκριση ως προς την πληρωμή του μισθώματος, και επιστολή ημερομηνίας 11.10.2023 με εσώκλειστη επιταγή για τα μισθώματα του 2023 καθώς και επιστολές που εντυπώνουν τη διάσταση στις προσεγγίσεις των δύο πλευρών.
23. Κατά την προφορική του μαρτυρία, ο ΜΥ1 ανέφερε πως μπορεί να αιτιολογήσει την ύπαρξη του Τ7, λέγοντας πως, όταν υπέγραψαν συμβόλαιο με τη ΔΠ, μετά από 1-2 ημέρες, ήρθε μαζί με τον υιό της, ΜΠ, και τον παρακάλεσε να κάνουν νέο συμβόλαιο, όπως και έγινε, που είναι το Τ8. Συνεπώς, όπως ανέφερε, το Τ7 είναι προγενέστερο. Η προσπάθεια για νέα σύμβαση δεν ήταν το 2022, άρχισαν τις αρχές του 2023. Το μίσθιο είναι ένα κατάστημα στην ουσία, που δεν υπερβαίνει τα 50 τ.μ., αν καθορίζεται ως δύο ή τρία στα σχέδια, δεν γνωρίζει.
24. Κατά την αντεξέτασή του, ανέφερε πως ένα εκ των υπόλοιπων καταστημάτων είναι ο ΜΕ1 που το κατέχει. Δεν δέχθηκε πως το μίσθιο είναι ενοποιημένο με τα άλλα καταστήματα και πως το εμβαδό του υπερβαίνει τα 50 τ.μ., λέγοντας πως είναι δύο τα καταστήματα και το ένα κατέχει η Εναγόμενη και το άλλο ο ΜΕ1. Είχε αναφέρει, όπως είπε, στον νέο ιδιοκτήτη για το «5 + 5». Μίλησε, όπως ανέφερε, αρχές του 2023, και το 2022 δεν είχαν επαφή. Τον ΜΠ, στον οποίο είχε πληρώσει το μίσθωμα για το έτος 2022, τον γνώριζε, όπως και τη μητέρα του και συνιδιοκτήτρια. Εάν τον είχε ενημερώσει για την αλλαγή της ιδιοκτησίας, δεν θα τον πλήρωνε προκαταβολικά τα μισθώματα του 2022. Ερωτήθηκε, αφού τότε είχαν περάσει τα τρία χρόνια, γιατί συνέχισε και το 2022 να πληρώνει προκαταβολικά. Τότε, ανέφερε πως, κατά τις αρχές του 2022, ήρθε μαζί με τον υιό του ο ΜΠ, και τον παρακάλεσε να του κάνει έκπτωση στα μισθώματα, λόγω και του Covid-19, και να του πληρώσει το 2022 γιατί έπρεπε να μεταβεί με τον υιό του στο εξωτερικό, οπότε έτσι έπραξε. Ερωτήθηκε, γιατί σε οποιαδήποτε από τις επιστολές δεν είχε αναφερθεί πληρωμή για το 2022 του προηγούμενου ιδιοκτήτη, ανέφερε πως δεν γνωρίζει, επιμένοντας πως ήταν αρχές του 2023 που ξεκίνησαν τις συζητήσεις με την άλλη πλευρά και ότι γνώριζαν πως είχε πληρώσει το 2022 και γι’ αυτό δεν τον ενόχλησαν για ένα χρόνο. Ήταν επίμονος στην εκδοχή του ως προς την ενημέρωσή του για την αλλαγή της ιδιοκτησίας, αρχές του 2023, μη δεχόμενος την εκδοχή ότι είχαν επικοινωνία και το 2022. Ερωτήθηκε, γιατί δεν είχαν καταβληθεί νωρίτερα από την 25.01.2023 τα μισθώματα, εφόσον ήταν με την πεποίθηση ότι δεν είχε αλλάξει η ιδιοκτησία. Ανέφερε πως είχε ζητήσει ο ίδιος προκαταβολή των μισθωμάτων και του είχαν πει για νέα σύμβαση και, συζητώντας, πέρασε το εξάμηνο. Ερωτήθηκε, γιατί κατέβαλε όλα τα μισθώματα του 2023, εφόσον είχε πει πως δεν ήταν πλέον ετήσια η μίσθωση, και απάντησε πως είναι νομικά σημεία του συμβολαίου και δεν μπορεί να απαντήσει. Το Τ8, ανέφερε, υπογράφθηκε για να προστεθεί ο ΜΠ και το «5 + 5», αλλά δεν χρειάστηκε να αλλάξει η ημερομηνία. Το πρόσωπο που φέρεται ως ο δεύτερος μάρτυρας είναι ο υιός του ΜΥ1. Δεν συμφώνησε στη θέση ότι το Τ8 είναι άκυρο ή και ότι υπήρξε νόμιμος τερματισμός.
25. Σε αντίθεση με τον ΜΕ1, ο ΜΥ1 ήταν ο μόνος που είχε ιδία γνώση των γεγονότων που σχετίζονται με τη σύναψη της σύμβασης μίσθωσης και η μαρτυρία του ήταν πειστική ως προς το γεγονός ότι το Τ8 συνάφθηκε μετά το Τ7, για να προστεθεί ο ΜΠ και η πρόνοια για ανανέωση «5 + 5». Αυτή η εκδοχή του ΜΥ1 συνάδει με το Τ7, που δεν φέρει και το όνομα του ΜΠ, ούτε την αναφορά στο «5 + 5», σε συνάρτηση με το γεγονός, που δεν αμφισβητήθηκε, ότι, εκ των προηγούμενων ιδιοκτητών, ήταν και ο ΜΠ. Ωστόσο, δεν ήταν πειστική η μαρτυρία του ΜΥ1, και ως προς τα όσα ανέφερε σχετικά με τη γνωστοποίηση της αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος πρώτη φορά δια της επιστολής ημερομηνίας 25.01.2023. Ότι δηλαδή ο ΜΕ1 κατείχε διπλανό κατάστημα, που απέκτησε η Ενάγουσα την 27.12.2021, και ο ΜΥ1 δεν είχε επικοινωνία μαζί του, εντός ολόκληρου του 2022. Το ότι είχε άγνοια μέχρι και την 05.01.2022, που πλήρωσε στον ΜΠ το ποσό των €5.500,00 συνάδει με την ύπαρξη και την εξαργύρωση της σχετικής επιταγής και τη λογική ότι δεν θα είχε λόγο να καταβάλει στον ΜΠ μισθώματα, εάν γνώριζε για την αλλαγή. Δεν υπάρχουν ενδείξεις για να χωρέσει η υποψία για οτιδήποτε άλλο. Η 05.01.2022 όμως δεν απέχει πολύ από την 27.12.2021 και ούτε ο ΜΕ1 ανέφερε πως ενημέρωσε άμεσα, μετά την απόκτηση των καταστημάτων, τον ΜΥ1, χωρίς να έχει παρέλθει ούτε μία ημέρα. Το γεγονός βεβαίως ότι ο ΜΥ1 κατέβαλε στον ΜΠ €5.500,00, ως μισθώματα για το 2022, υπό τις περιστάσεις που ανέφερε ο ΜΥ1, δεν αλλάζει το γεγονός πως δικαιούχος των μισθωμάτων για το έτος 2022 δεν ήταν ο ΜΠ, αλλά η Ενάγουσα. Δεν ανέφερε, ο ΜΥ1, τι μέτρα έλαβε για να ανακτήσει από τον ΜΠ την αχρεώστητη πληρωμή ή την πληρωμή που ενδεχομένως να έγινε κατόπιν απόκρυψης της αλλαγής της ιδιοκτησίας ή ψευδούς παράστασης. Ήταν συγκρατημένος ως προς το να εξηγήσει την όλη στάση του έναντι στη συμπεριφορά του ΜΠ, ο οποίος, προφανώς, λόγω της ανάγκης των χρημάτων, αρχικά πώλησε τα καταστήματα που αγόρασε η Ενάγουσα δια του ΜΕ1, και στη συνέχεια ζήτησε και επιπλέον χρήματα από τον ΜΥ1. Εάν ήταν δηλαδή για ανθρωπιστικό λόγο, δεν τέθηκε οτιδήποτε σε εκείνη τη διάσταση. Σε συνάρτηση με την συγκράτηση του ΜΥ1 να δώσει λεπτομέρειες των γεγονότων μετά την 05.01.2022, και η αναφορά του ΜΥ1 ότι δεν ζητήθηκε η πληρωμή του 2022 από την Ενάγουσα γιατί γνώριζε ο ΜΕ1 ότι η Εναγόμενη το πλήρωσε στον ΜΠ, έρχεται σε αντίφαση με το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 25.01.2023, με την οποία ζητήθηκε η πληρωμή. Έρχεται σε αντίφαση και με τα λεγόμενα του ιδίου ότι ο ΜΠ έσπευσε να τον παρακαλέσει να πληρώσει γιατί είχε ανάγκη τα χρήματα, προσωπική, για λόγο που σχετίζονταν με τον υιό του, κατ’ επέκταση με τη γνώση ότι επρόκειτο για χρήματα που ο ΜΠ δεν θα έδιδε στην Ενάγουσα, αλλά θα χρησιμοποιούσε για δικό του σκοπό. Δεν εξηγήθηκε σαφώς από τον ΜΥ1 γιατί μέχρι την 25.01.2023, ημερομηνία μέχρι την οποία υποτίθεται πως αγνοούσε την ύπαρξη του ΜΕ1, δεν κατέβαλε οποιαδήποτε μισθώματα, οπουδήποτε, έστω για τον μήνα Ιανουάριο του 2023. Έπειτα, δεν προσκομίστηκε κάποια απαντητική επιστολή στην επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, που να δείχνει την αντίδραση ενός ανθρώπου που υποτίθεται δεν γνώριζε την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, πλήρωσε το 2022, και παρέλαβε ξαφνικά μια τόσο άδικη απαίτηση, ή που ακόμα διαπιστώνει πως πιθανόν να εξαπατήθηκε. Η επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023 δεν είναι επιστολή γνωστοποίησης, για πρώτη φορά, τέτοιας αλλαγής ιδιοκτησιακού καθεστώτος, που, στη διατύπωσή της, φέρεται ως δεδομένη.
26. Από όσα συνομολογούνται και την αποδεκτή μαρτυρία: Η Ενάγουσα κατέστη ιδιοκτήτρια του επίδικου ενιαίου καταστήματος την 27.12.2021, που είχε εκμισθωθεί από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες στην Εναγόμενη με βάση το Τ8, και είχε ενημερώσει την Εναγόμενη για το γεγονός αυτό. Ωστόσο, ο διευθυντής της Εναγόμενης είχε ήδη προσεγγιστεί από έναν εκ των προηγούμενων ιδιοκτητών, τις αρχές του Ιανουαρίου 2022, ο οποίος του ανέφερε πως είχε προσωπική ανάγκη τα χρήματα, του απέκρυψε το γεγονός της αλλαγής της ιδιοκτησίας, και του ζήτησε την άμεση προκαταβολή των μισθωμάτων του 2022, λόγος για τον οποίον ο ΜΥ1, την 05.01.2022, κατέβαλε στο τρίτο πρόσωπο το ζητούμενο ποσό. Αργότερα, ο ΜΥ1 πληροφορήθηκε για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, έγιναν προσπάθειες σύναψης νέας σύμβασης με τη νέα ιδιοκτήτρια εταιρεία, χωρίς δυνατότητα να καταλήξουν οι δύο πλευρές, εφόσον η Ενάγουσα θέλησε και την αύξηση του μισθώματος, λόγος που ώθησε την Εναγόμενη στο να προβάλει και να επιμείνει στην αρχική σύμβαση μίσθωσης. Την 25.01.2023, η Ενάγουσα απέστειλε επιστολή στην Εναγόμενη, δια των δικηγόρων της, με την οποία αξίωσε τα οφειλόμενα μισθώματα για το έτος 2022 και, στη βάση της πεποίθησης ότι δεν ήταν ισχυρή η σύμβαση μίσθωσης, και ότι η μίσθωση κατέστη περιοδική από μήνα σε μήνα, όρισε τον χρόνο ισχύος της μέχρι την 28.02.2023. Η Εναγόμενη παρέλειψε να ανταποκριθεί. Μεταγενέστερες προσπάθειες της Εναγόμενης να καταβάλει μισθώματα βάσει του Τ8, που περιλαμβάνουν επιστολογραφία μεταξύ δικηγόρων, δεν έγιναν αποδεκτές από την Ενάγουσα, φοβούμενη μήπως δεσμευτεί και εφόσον πλέον θέλησε να επιμείνει στην ανάκτηση της κατοχής του μισθίου.
27. Το Μέρος ΙΧ του περί Συμβάσεων Νόμου Κεφ.149 ρυθμίζει τις προϋποθέσεις συμβάσεων για ορισμένα ζητήματα, που περιλαμβάνουν και τη μίσθωση ακίνητης ιδιοκτησίας. Σύμφωνα με το άρθρο 77 § 1, σύμβαση που αφορά τη μίσθωση ακίνητης ιδιοκτησίας για περίοδο που υπερβαίνει το ένα έτος δεν είναι έγκυρη και εκτελεστή, εκτός αν είναι γραπτή και υπογράφεται στο τέλος αυτής, από το κάθε πρόσωπο που βαρύνεται από τη σύμβαση ή από πρόσωπο το οποίο είναι ικανό προς το συμβάλλεσθαι και το οποίο έχει δεόντως εξουσιοδοτηθεί να υπογράψει εκ μέρους του πιο πάνω προσώπου, στην παρουσία δύο τουλάχιστο μαρτύρων ικανών προς το συμβάλλεσθαι, οι οποίοι και προσυπογράφουν τη σύμβαση ως μάρτυρες. Το κείμενο του νόμου δεν αφήνει περιθώριο κάποιας διαφορετικής ερμηνείας από αυτήν που δίδει το φυσικό νόημα των λέξεων.
28. Στην προκειμένη περίπτωση, ενώ το Τ8 είναι μια γραπτή σύμβαση μίσθωσης ακινήτου για χρονική διάρκεια άνω του ενός έτους και φέρεται να έχει υπογραφθεί από τα συμβαλλόμενα πρόσωπα και από δύο μάρτυρες, δεν υπάρχει μαρτυρία πως τα πρόσωπα που φέρονται να υπέγραψαν ως μάρτυρες ήταν, κατά τον χρόνο υπογραφής της σύμβασης, ικανοί προς το συμβάλλεσθαι. Δεν υπάρχει μαρτυρία που να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του νόμου, για τη διαπίστωση του ότι το Τ8 είναι έγκυρη και εκτελεστή σύμβαση μίσθωσης ακινήτου. Το γεγονός ότι δεν είναι χαρτοσημασμένη, δεν επιδρά στο κύρος, ωστόσο, εάν η σύμβαση ήταν έγκυρη, θα είχε επίδραση στην εκτελεστότητα, πριν από τη δέουσα χαρτοσήμανσή της[3].
29. Υπήρξε αναμφίβολα πάντως μια συμφωνία, σύμφωνα με την οποία η Εναγόμενη έλαβε την κατοχή του ακινήτου έναντι μισθώματος που κατά τον χρόνο αναφοράς ήταν €600,00 μηνιαίως. Η σχέση αυτή αποδεικνύεται εδώ ως περιοδική μίσθωση μηνιαίας βάσης[4], ασχέτως εάν τα μηνιαία μισθώματα έπρεπε να προκαταβάλλονται, για ορισμένη χρονική περίοδο.
30. Αυτή η συμβατική σχέση, ως περιοδική από μήνα σε μήνα, θα ίσχυε μέχρι να τερματιστεί. Είναι κοινά αποδεκτό πως η Εναγόμενη δεν πλήρωσε στην Ενάγουσα οποιοδήποτε μίσθωμα, από τον Ιανουάριο του 2022 και μετέπειτα. Η Ενάγουσα αποφάσισε, στο πλαίσιο του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματός της να διαθέτει την περιουσία της ελεύθερα, να μην συνεχίσει με τη συγκεκριμένη μίσθωση. Γι’ αυτό, απέστειλε την επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, μια ειδοποίηση παύσης της ισχύος της σύμβασης (notice to quite). Δεν μπορεί οποιοσδήποτε να εξαναγκαστεί να διατηρεί συμβατική σχέση που δεν επιθυμεί, ενώ κάθε ιδιοκτήτης ακίνητης ιδιοκτησίας έχει το δικαίωμα να επιλέγει την πιο συμφέρουσα για τον ίδιο διάθεσή της στην αγορά.
31. Με την επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, η Ενάγουσα ανέφερε ξεκάθαρα ότι δεν επιθυμεί πλέον τη συνέχιση της μίσθωσης του ακινήτου της. Η εν λόγω επιστολή αδιαμφισβήτητα παραλήφθηκε. Η Ενάγουσα ήγειρε ακόμα και αγωγή, δεικνύοντας, με κάθε τρόπο, πως δεν επιθυμεί πλέον τη σύμβαση μίσθωσης.
32. Με την επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023, που παραλήφθηκε, με σαφή τρόπο, κλήθηκε η Εναγόμενη να παραδώσει την κατοχή του ακινήτου μέχρι την 28.02.2023. Εφόσον η σύμβαση έχει αποδειχθεί ως σύμβαση από μήνα σε μήνα, με ισχύ μέχρι τον τερματισμό της με σχετική ειδοποίηση, η δε χρονική διάρκεια που δόθηκε με την ειδοποίηση που όντως επιδόθηκε από την πραγματική ιδιοκτήτρια του ακινήτου στην Εναγόμενη ήταν μετά από την περίοδο λήξης της τρέχουσας (μηνιαίας) περιόδου μίσθωσης, ο τερματισμός αυτός ήταν νόμιμος. Η νομιμότητά του δεν εξαρτάται από τον λόγο του τερματισμού[5].
33. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και έγκυρη και ισχυρή να ήταν η σύμβαση μίσθωσης του Τ8, με κάποια διαφορετική θεώρηση, η παράλειψη πληρωμής από την Εναγόμενη στην Ενάγουσα μισθωμάτων, για το έτος 2022 (με τη δικαιολογία ότι καταβλήθηκαν σε τρίτο πρόσωπο, τον ΜΠ), όπως και για το έτος 2023 ή και για τον Ιανουάριο του 2023, συνιστά παράβαση της σύμβασης από πλευράς της Εναγόμενης, που δικαιολογούσε τον πρόωρο τερματισμό της από την Ενάγουσα, για τον λόγο αυτό, ως έγινε με την επιστολή ημερομηνίας 25.01.2023. Δεν προσκομίστηκε από την Εναγόμενη απόδειξη για την πληρωμή οποιουδήποτε μισθώματος στην Ενάγουσα από τον Ιανουάριο του 2022 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2023. Δεν φαίνεται στο Δικαστήριο να προκάλεσε η Ενάγουσα τη μη πληρωμή μισθωμάτων, δηλαδή την παράβαση. Η προσπάθεια της Εναγόμενης για εξώδικη διευθέτηση, που ακολούθησε, δεν αναιρεί το γεγονός του τερματισμού της σύμβασης και της εκδήλωσης της επιθυμίας της Ενάγουσας να μην συνεχιστεί. Εφόσον εκλήφθηκε από την Ενάγουσα πως η προσφορά έγινε όχι για την αποζημίωσή της, συνοδευόμενη από την παράδοση του ακινήτου που απαιτήθηκε, αλλά ως μισθώματα, κατά τρόπο ώστε να διαφανεί ή να εξαναγκαστεί εμμέσως η συνέχιση της σύμβασης, δικαιολογημένα η Ενάγουσα ήταν προσεκτική, αναμένοντας το Δικαστήριο να αποφασίσει.
34. Δεν αμφισβητήθηκε πως το ποσό των €600,00 μηνιαίως, που διεκδικεί η Ενάγουσα ως ενδιάμεσα οφέλη, ανταποκρίνεται στην ενοικιαστική αξία που είχε συμφωνηθεί πριν από τον τερματισμό. Δεν προσκομίστηκε κάποια εκτίμηση από την Ενάγουσα που να μαρτυρεί διαφορετική αξία, παρά τις αναφορές του ΜΕ1 σε μεγαλύτερη αξία σήμερα, βάσει ενημέρωσης από εκτιμητή. Δεν μπορεί να δοθεί βαρύτητα σε αυτή την αναφορά του ΜΕ1, ως έγινε.
35. Τα οφειλόμενα προς την Ενάγουσα μισθώματα, από τον Ιανουάριο του 2022 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2023, ανέρχονται σε €7.800,00 (13 x €600).
36. Τα ενδιάμεσα οφέλη, στη βάση της προαναφερόμενης ενοικιαστικής αξίας, από τον Φεβρουάριο του 2023 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2024, περιλαμβανομένων, ανέρχονται σε €4.800,00 (8 x €600).
37. Έχοντας καταλήξει πως η αγωγή της Ενάγουσας επιτυγχάνει, δεν προκύπτει λόγος απόκλισης της πορείας των εξόδων της αγωγής από το αποτέλεσμά της. Λαμβάνοντας υπόψη την κλίμακα εξόδων της αγωγής και τα προβλεπόμενα έξοδα, τους διαδικαστικούς κανονισμούς για τα έξοδα καθώς και τα διαδικαστικά διαβήματα και τις εμφανίσεις, σε συνάρτηση με τη φύση της υπόθεσης, το ποσό των €2.500,00 καθορίζεται ως δίκαιο και εύλογο ποσό εξόδων.
Κατάληξη
38. Για τους λόγους που εξηγήθηκαν:
Α. Εκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον της Εναγόμενης για το ποσό των €7.800,00, δεδουλευμένα μισθώματα, πλέον νόμιμος τόκος ετησίως από την καταχώριση της αγωγής μέχρι εξόφλησης.
Β. Εκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον της Εναγόμενης για το ποσό των €4.800,00, συσσωρευμένα ενδιάμεσα οφέλη, πλέον νόμιμος τόκος ετησίως από σήμερα μέχρι εξόφλησης.
Γ. Εκδίδεται διάταγμα με το οποίο διατάσσεται η Εναγόμενη να παραδώσει στην Ενάγουσα ελεύθερη την κατοχή του ακινήτου που περιγράφεται στην παράγραφο Β του παρακλητικού της Έκθεσης Απαίτησης της Ενάγουσας, εντός 30 ημερών από σήμερα.
Δ. Εκδίδεται διάταγμα με το οποίο διατάσσεται η Εναγόμενη, μέχρι την παράδοση ελεύθερης της κατοχής του ακινήτου στην Ενάγουσα, καταβάλλει στην Ενάγουσα ως ενδιάμεσα οφέλη €600,00 μηνιαίως, αρχίζοντας από τον Οκτώβριο του 2024.
Ε. Τα έξοδα της αγωγής επιδικάζονται υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον της Εναγόμενης στο ποσό των €2.500,00, πλέον νόμιμος τόκος ετησίως μέχρι εξόφλησης, πλέον Φ.Π.Α..
(Υπ.) ……………………..
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Χριστοδούλου ν. Αριστοδήμου (1996) 1 ΑΑΔ 552, Ζερβού ν. Χαραλάμπους (1996) 1 ΑΑΔ 447, Καρεκλά ν. Κλεάνθους (1997) 1 ΑΑΔ 1119, Αθανασίου ν. Κουνούνη (1997) 1 ΑΑΔ 614, Παπακοκκίνου ν. Σμυρλή (2001) 1 ΑΑΔ 1653, Χριστοφή ν. Ζαχαριάδη (2002) 1 ΑΑΔ 401, Χρίστου ν. Khoreva (2002) 1 ΑΑΔ 207, Ιωάννου ν. Παλάζη (2004) 1 ΑΑΔ 576, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Vlatislaw (2011) 1 ΑΑΔ 55, Τσιντίδης ν. Χαριδήμου (2012) 1 ΑΑΔ 2290.
[2] Η αρίθμηση γίνεται από το Δικαστήριο, σε συνέχεια της υφιστάμενης.
[4] Petrolina Ltd v. Vassiliades (1975) 1 CLR 289, L. & A. Tryfon Co. Ltd v. Black and Decker Co Ltd (1983) 1 CLR 971.
[5] Glykys v. Ioannides (1959-60) 24 CLR 220, Nicos Christou Developments Ltd v. Τοφινής (1998) 1 ΑΑΔ 1990, Sergiou Estates Ltd v. Μπεντέζη (1995) 1 ΑΑΔ 889, Μιχαήλ v. Βαβέλ Μπουτίκ Λτδ (2007) 1 ΑΑΔ 241.