ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Έφεση αρ. 148/2024
ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ
Εφεσείων
και
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ
Εφεσίβλητη
________________________
Ημερομηνία: 05 Σεπτεμβρίου 2024
Εμφανίσεις:
Χ. Σιαηλής για Γ.Χ. Σιαηλής, για τον Εφεσείοντα
Σ. Παφίτη (κα) για Α. & Α. Κ. Αιμιλιανίδης, Κ. Κατσαρός & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για την Εφεσίβλητη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(δοθείσα αυθημερόν)
Η Έφεση
1. Ο Εφεσείων, κάνοντας χρήση του άρθρου 44Γ § 3 του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, με Έφεση που καταχώρισε την 08.08.2024, ζητά τον παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», που εξέδωσε η Εφεσίβλητη την 03.07.2024, με την οποία είχε αναγγείλει τον πλειστηριασμό των ενυπόθηκων ακινήτων στα οποία αναφέρεται, για την 13.09.2024. Προβάλλει συνολικά τρεις λόγους Έφεσης.
2. Ο πρώτος λόγος Έφεσης είναι ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν έχει δεόντως επιδοθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
3. Ο δεύτερος λόγος Έφεσης είναι πως η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν εστάλη πριν από τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής από τον ενυπόθηκο πιστωτή, επειδή με την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ζητήθηκε ποσό €24.389,74 πλέον τόκους και με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» είχε ζητηθεί ποσό €23.917,56 πλέον τόκους.
4. Ο τρίτος λόγος Έφεσης είναι πως το περιεχόμενο της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις, εφόσον δεν αναφέρεται συγκεκριμένο ποσό τόκου σε ευρώ μετά το ποσό που απαιτείται, αλλά αναφέρεται «πλέον τόκος €932,77 (μέχρι 30.06.2024)», που επίσης συνιστά προστιθέμενο λεκτικό.
5. Η Έφεση υποστηρίζεται από τη μαρτυρία του Εφεσείοντος, ο οποίος αναφέρει τα εξής, ως προς τα γεγονότα, στη σύνοψή τους: Ο ίδιος είναι πρωτοφειλέτης και ενυπόθηκος οφειλέτης. Η υποθήκη Υ1466/2016 ΕΚΓ Πάφου, επί της οποίας έγινε η επίσπευση του πλειστηριασμού, είχε εγγραφεί για €21.500,00, πλέον τόκους. Εγγυητές του χρέους είναι ακόμα τέσσερα πρόσωπα, που κατονομάζει. Την 19.12.2023, παρέλαβε με ιδιώτη δικαστικό επιδότη Ειδοποίηση Τύπου «Ι» ημερομηνίας 18.10.2023 με συνημμένη κατάσταση λογαριασμού ημερομηνίας 30.09.2023 (Τ1). Περί τον Ιούλιο του 2024, παρέλαβε την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» μαζί με Δελτίο, την οποία έχει απωλέσει. Προσκομίζει την αντίστοιχη που έλαβε ο πατέρας του (Τ2). Επαναλαμβάνει τους λόγους Έφεσης.
Η ένσταση
6. Η Εφεσίβλητη ενίσταται στον παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», προβάλλοντας 20 λόγους ένστασης, που συνοψίζονται στα εξής: δεν συνενώθηκαν στη διαδικασία όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα· ο Εφεσείων δεν έχει έννομο συμφέρον καθότι δεν παραβλάπτονται οποιαδήποτε δικαιώματά του από την προώθηση της διαδικασίας εκποίησης· η Έφεση είναι νομικά αβάσιμη και δεν παρέχει δικαιοδοτική βάση για τα αιτούμενα διατάγματα· η Έφεση είναι ουσιαστικά αβάσιμη καθότι η μαρτυρία που την υποστηρίζει είναι ανεπαρκής, γενική και αόριστη, ενώ, μέσα από αυτήν, δεν καταδεικνύεται ότι συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης. Η Εφεσίβλητη ακολούθησε ορθή και νόμιμη διαδικασία, ειδοποιήθηκαν όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» εστάλη μετά τη λήξη της προθεσμίας για την πληρωμή με βάση την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», και πληροί τις κατά νόμο και περιεχόμενο προβλεπόμενες προϋποθέσεις. Η Έφεση είναι καταχρηστική ή και αποτέλεσμα παρερμηνείας του νόμου.
7. Και η ένσταση υποστηρίζεται από μαρτυρία, λειτουργού στις υπηρεσίες εταιρείας που διαχειρίζεται το χρέος του Εφεσείοντος, γνώστριας των γεγονότων και εξουσιοδοτημένης να δώσει τη σχετική μαρτυρία. Αναφέρεται στα γεγονότα που απολήγουν στο δικαίωμα της Εφεσίβλητης να κινεί διαδικασία πλειστηριασμού ως ο ενυπόθηκος πιστωτής. Αναφέρεται, επίσης, στα γεγονότα που έχουν να κάνουν με την πιστωτική διευκόλυνση και τις εξασφαλίσεις της, περιλαμβανομένης της υποθήκευσης, προσκομίζοντας τις σχετικές συμβάσεις (Τ3[1], Τ4, Τ5). Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, όπως αναφέρει, είναι ο Εφεσείων, τρεις εγγυητές που κατονομάζει, και η ΚΕΔΙΠΕΣ ως κάτοχος εμπράγματου βάρους, ήτοι του ΜΕΜΟ ΕΒ103/2022. Εκ των προσώπων που κατονομάζει ο Εφεσείων, υπάρχει διάσταση στο όνομα του Δ.Ν., που Εφεσείων θεωρεί πως είναι επίσης εγγυητής, ενώ αντίθετη είναι η θέση της Εφεσίβλητης. Προσκομίζει, εκτός από τις συμβάσεις που σχετίζονται με τη διευκόλυνση και τις εξασφαλίσεις της, πιστοποιητικό έρευνας αναφορικά με τα ενυπόθηκα ακίνητα (Τ6). Δεν έχουν συνενωθεί στη διαδικασία της Έφεσης τα πρόσωπα αυτά, ή τουλάχιστον να διενεργηθεί επίδοση στα πρόσωπα αυτά. Υπήρχαν καθυστερήσεις στην αποπληρωμή της διευκόλυνσης, με αποτέλεσμα να τερματιστεί την 24.01.2022 (Τ7). Εκκίνησε και διαδικασία εκποίησης. Εκδόθηκε Ειδοποίηση Τύπου «Ι» την 18.10.2023, μαζί με κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, που επιδόθηκαν σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα (Τ8). Η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» επιδόθηκε με τον τρόπο που προνοείται στον νόμο, και παραλήφθηκε από τον Εφεσείοντα την 24.11.2023, από την ΚΕΔΙΠΕΣ την 07.11.2023, από τον εγγυητή Α την 15.12.2023, και από την εγγυήτρια Β την 20.12.2023 (Τ9). Επειδή η εγγυήτρια Γ παρέλειψε να την παραλάβει μέσω συστημένου ταχυδρομείου, έγινε επίδοση με ιδιώτη δικαστικό επιδότη την 19.12.2023 (Τ10). Επιδόσεις έγιναν και αναφορικά με τους υπόλοιπους εγγυητές, ασχέτως εάν είχαν ήδη παραλάβει την ειδοποίηση δια συστημένου ταχυδρομείου. Λόγω του ότι ο Εφεσείων ή τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα δεν ανταποκρίθηκαν, την 22.03.2024 εκδόθηκε Ειδοποίηση Τύπου «ΙΒ», που επιδόθηκε σύμφωνα με τον νόμο (Τ11, Τ12). Την 03.07.2024, ημερομηνία μέχρι την οποία δεν υπήρξε ανταπόκριση στην πληρωμή, εκδόθηκε Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» μαζί με Δελτίο. Έγινε επίδοση με συστημένο ταχυδρομείου και παραλαβή από τον Εφεσείοντα την 25.07.2024, από τον εγγυητή Α την 18.07.2024, από την εγγυήτρια Β την 24.07.2024, από την ΚΕΔΙΠΕΣ την 11.07.2024 (13). Η εγγυήτρια Γ παρέλειψε να παραλάβει την σχετική ειδοποίηση μέσω συστημένου ταχυδρομείου και έγινε επίδοση σ’ αυτή με ιδιώτη δικαστικό επιδότη την 18.07.2024 (Τ14), όπως πρόσθετα και στους υπόλοιπους. Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» είχε εκδοθεί μετά από τη λήξη της προθεσμίας των 45 ημερών από την παραλαβή της Ειδοποίησης Τύπου «Ι». Επιπλέον, επιδόθηκε σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Συνεπώς, όπως αναφέρει η μάρτυρας, οι σχετικοί λόγοι Έφεσης είναι αβάσιμοι. Θεωρεί πως η μόνη ειδοποίηση που μπορεί να προσβληθεί είναι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» και ότι γι’ αυτό τον λόγο, δεν μπορούν να προβάλλονται ισχυρισμοί που σχετίζονται με άλλες ειδοποιήσεις. Συνεπώς, η διάσταση στην αναγραφή των ποσών στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι» και στην Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», κατά τη μάρτυρα, δεν μπορεί να προβληθεί παραδεκτά ως λόγος Έφεσης. Έπειτα, από απλή οπτική σύγκριση των ειδοποιήσεων με τους αντίστοιχους στον νόμο τύπους, είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχει απόκλιση. Η φράση που περιλαμβάνει η προσβαλλόμενη ειδοποίηση είναι «πλέον τόκος €932,77 (μέχρι 30.06.2024)» και όχι «πλέον τόκος €960,44 (μέχρι 30.04.2024)», όπως αναφέρει ο Εφεσείων. Θεωρεί, η μάρτυρας, κακοβουλία τους ισχυρισμούς του Εφεσείοντος με αλλοίωση των γεγονότων. Ο τρόπος αναγραφής των τόκων δεν αποκλίνει από τον τρόπο αναγραφής των τόκων στον προβλεπόμενο τύπο.
Διαδικασία
8. Η ακρόαση διεξήχθη με βάση τη μαρτυρία που συνοδεύει την Έφεση και στην ένσταση, το περιεχόμενο της οποίας είναι υπόψη του Δικαστηρίου, στην πλήρη του μορφή. Οι δικηγόροι των δύο πλευρών αγόρευσαν, προς υποστήριξη των εκατέρων θέσεων. Αγόρευσαν τόσο γραπτώς όσο και προφορικά, και δόθηκε κάθε ευκαιρία να εμβαθύνουν και να εξαντλήσουν την επιχειρηματολογία τους, την οποία έχω υπόψη μου.
Νομικές πτυχές
9. Οι λόγοι Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3 Ν.9/65 είναι περιορισμένοι. Ωστόσο, συναποτελούν ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου της διαδικασίας έκδοσης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Ελέγχου, δηλαδή, μέχρι το στάδιο που ο πλειστηριασμός αναγγέλλεται για να γίνει.
10. Ο δικαστικός έλεγχος των πράξεων του ενυπόθηκου πιστωτή σε σχέση με την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ή και σε ένα επόμενο στάδιο σε σχέση με τον τρόπο διάθεσης του προϊόντος της πώλησης με βάση το άρθρο 44Ι § 3, όπως και ο αναθεωρητικός έλεγχος των αποφάσεων ή ειδοποιήσεων του Διευθυντή του Κτηματολογίου με το ίδιο ένδικο μέσο και αναφορικά με τον Ν. 9/65, ως φύσει αναθεωρητικός (judicial review), δεν περιορίζεται σε έλεγχο της πιστότητας της αντιγραφής τύπων· αφορά τόσο τη νομιμότητα όσο και την ουσιαστική ορθότητα της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».
11. Συναφώς και ο λόγος Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3(β) δεν αναφέρεται μόνο σε επίδοση που έγινε ή δεν έγινε (ως γεγονός) με τον τρόπο που συνιστά «επίδοση», αλλά εάν έγινε «δεόντως», όπου το «δεόντως» περιλαμβάνει (εφόσον δεν εξαιρεί) και τον χρόνο επίδοσης, την καταλληλότητα του σταδίου επίδοσης μιας Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», τα πρόσωπα στα οποία θα πρέπει να γίνει επίδοση. Ο λόγος Έφεσης του άρθρου 44Γ § 3(γ), ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» έχει αποσταλεί πριν από τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή βεβαιώνει τη συστημική λειτουργία των τριών περιπτώσεων (α), (β) και (γ) του άρθρου 44Γ § 3, όπως και της παραγράφου (3) στο όλο άρθρο 44Γ, και του άρθρου αυτού στο όλο Μέρος VIA, αλλά και την έκταση του δικαστικού ελέγχου μέσω της αναθεώρησης, δια Έφεσης. Ουσιώδες σε αυτό τον λόγο Έφεσης, της περίπτωσης (γ), είναι να εξαντληθεί η προθεσμία εντός της οποίας ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα επιλογής να πληρώσει, για να διασωθεί η ενυπόθηκη περιουσία από τον πλειστηριασμό. Εξ ου και ελέγχεται η διαδικασία που προηγήθηκε της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», εάν δηλαδή δόθηκε καθόλου αυτή η προθεσμία δια της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», κατ’ επέκταση και εάν παρήλθε.
12. Με βάση το άρθρο 44Γ, υπάρχει δυνατότητα επίδοσης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» εφόσον: (α) επιδοθεί πρώτα στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ειδοποίηση Τύπου «Ι», συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του, καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού, και με ενημέρωση ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης του οφειλόμενου ποσού που καθορίζεται σε αυτήν, ο ενυπόθηκος πιστωτής μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση τις διατάξεις του Μέρους VIA, και συνοδευόμενη από Ειδοποίηση Τύπου «Θ» όπου χρειάζεται, και (β) εφόσον ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της Ειδοποίησης Τύπου «Ι».
13. Ως προς τον τρόπο επίδοσης, όπως ερμηνεύτηκε από το Εφετείο πρόσφατα, πλέον δεσμευτικά, στη Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ και Παντέλα, Πολιτική Έφεση 159/2021, ημερομηνίας 01.12.2023, το άρθρο 44ΙΕ, ιεραρχεί τους τρόπους επίδοσης, ώστε να πρέπει να προηγείται αποστολή με συστημένο ταχυδρομείο και μόνο εάν δεν είναι εφικτό να γίνεται χρήση άλλου τρόπου επίδοσης.
Εξέταση
14. Έχοντας κατά νου τα προαναφερόμενα, καταρχάς, η Έφεση που παραδεκτά άσκησε ο Εφεσείων, προφανώς με βάση το άρθρο 44Γ § 3 Ν.9/65, μπορεί να εξεταστεί από το Δικαστήριο και δεν διαπιστώνεται ελάττωμά της ή αντικανονικότητα που να την καθιστά θνησιγενή. Ο Εφεσείων είναι πρόσωπο που δικαιούται να εφεσιβάλει, ενήργησε εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, και η Έφεσή του δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι Έφεση με βάση το άρθρο 44Γ § 3 Ν.9/65.
15. Το Δικαστήριο δεν χρειάζεται τη δικονομική παρουσία οποιουδήποτε άλλου προσώπου για να αποφασίσει τα ζητήματα που εγείρει ο Εφεσείων, ο οποίος δεν όφειλε να συνενώσει στην Έφεσή του άλλα πρόσωπα, που μπορούν απλώς να ειδοποιηθούν για το αποτέλεσμα της Έφεσής του, εάν χρειάζεται.
16. Αναφορικά με τον πρώτο λόγο Έφεσης, ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν έχει δεόντως επιδοθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, ο Εφεσείων δεν προσκόμισε οποιοδήποτε στοιχείο ότι και ο Δ.Ν. είναι εγγυητής, ενώ η Εφεσίβλητη, μέσα από τα στοιχεία που προσκόμισε, κατέδειξε πως δεν είναι, αλλά και στα πρόσωπα που είναι ενδιαφερόμενα, με βάση τον νόμο, έγιναν κανονικά οι επιδόσεις. Εν τέλει, με την αγόρευσή του, ο κύριος Σιαηλής, ανέφερε πως δεν θα προωθήσει αυτόν τον λόγο Έφεσης.
17. Σχετικά με τον δεύτερο λόγο Έφεσης, πως η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν εστάλη πριν από τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής από τον ενυπόθηκο πιστωτή, επειδή με την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ζητήθηκε ποσό €24.389,74 πλέον τόκους και με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» είχε ζητηθεί ποσό €23.917,56 πλέον τόκους.
17.1. Το επιχείρημα του κύριου Σιαηλή είναι πως ο νόμος προβλέπει η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» να συνοδεύεται από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξη, καλώντας σε εξόφληση του ποσού, σύμφωνα με τη συνημμένη κατάσταση λογαριασμού. Η προϋπόθεση για έκδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» είναι η μη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις αυτές του νόμου, που θα πρέπει πρώτα να έχουν εκπληρωθεί. Έπειτα, εκθέτει τον Τύπο «Ι» και αναφέρει: «το ερώτημα στο οποίο εδράζεται ο συγκεκριμένος λόγος έφεσης είναι κατά πόσο ο αιτητής κλήθηκε με την Ειδοποίηση Τύπου Ι, η οποία προηγήθηκε της Ειδοποίησης Τύπου ΙΑ, να καταβάλει αυτά που ζητούνται με την Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ». Επειδή υπάρχει διάσταση στα αναγραφόμενα ποσά, απαντά αρνητικά σε αυτό το ερώτημα, λέγοντας πως δεν είναι δυνατό να υπάρχει διάσταση στα ποσά σε κάθε ειδοποίηση που αποστέλλεται.
17.2. Με σεβασμό, δεν με βρίσκει σύμφωνη αυτή η θέση. Η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» ανέφερε κανονικά το χρέος που είναι πληρωτέο κατά τον χρόνο έκδοσής της. Δεν εμπόδιζε οτιδήποτε τον παραλήπτη της να πληρώσει το ποσό που αναφέρεται σε αυτήν. Γνώριζε ακριβώς τι πρέπει να πληρώσει ώστε να μην προχωρήσει η διαδικασία του πλειστηριασμού. Είναι αυτό το ποσό που του ζητήθηκε στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι», η οποία, ως εκδόθηκε, σύμφωνα με τον προβλεπόμενο στον νόμο Τύπο «Ι», καλεί τον παραλήπτη της σε τέτοια πληρωμή. Αναμφίβολα, δεν υπήρξε οποιαδήποτε ανταπόκριση εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας των 45 ημερών. Η Εφεσίβλητη είχε το δικαίωμα να προχωρήσει στην έκδοση Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», όπως και έπραξε.
17.3. Στην Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», δεν καλείται οποιοσδήποτε να πληρώσει, αλλά ορίζεται ο πλειστηριασμός του ακινήτου. Δεν εμποδίζεται όμως οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος να καταβάλει το οφειλόμενο ποσό πριν από την υποβολή των προσφορών στη δημοπρασία, με αναφορά σε ό,τι (ανοιχτά) απαιτήθηκε με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι». Αυτή η δυνατότητα προβλέπεται στον Κ.5(6)(α) της ΚΔΠ 185/2915. Το οφειλόμενο ποσό κατά τον χρόνο έκδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» είναι εκείνο που αναγράφεται σε αυτήν. Εφόσον το χρέος είναι τοκιζόμενο και πρόσθετα ο τόκος κεφαλαιοποιείται, και με δεδομένο πως η έκδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» απέχει χρονικά, δεν θα ήταν λογικό να αναγράφονταν το οφειλόμενο ποσό με τον ίδιο τρόπο στην Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», όπως εγγράφηκε στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι», περίπτωση στην οποία δεν θα περιλάμβανε, η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ορθά και αληθή δεδομένα.
17.4. Σε κάθε περίπτωση, δεν αλλάζει το γεγονός ότι δεν υπήρξε πληρωμή με βάση την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», του ποσού που σαφώς αναφέρθηκε σε εκείνην και στην κατάσταση λογαριασμού που τη συνόδευσε, και παρήλθε ο χρόνος που προέβλεπε η Ειδοποίηση Τύπου «Ι». Ειδικότερα, από την 20.12.2023 που ήταν η τελευταία επίδοσή της, μέχρι την 03.07.2024, που εκδόθηκε η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», είχαν ξεκάθαρα παρέλθει οι 45 ημέρες. Μέχρι και την 03.07.2024, που εκδόθηκε η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», δεν υπήρξε πληρωμή με βάση την Ειδοποίηση Τύπου «Ι». Έπειτα, όταν εκδόθηκε η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», με αναφορά στο οφειλόμενο ποσό ως είχε διαμορφωθεί τότε, δεν είναι η μαρτυρία πως ο Εφεσείων θέλησε να πληρώσει με βάση την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», για την ανακοπή του πλειστηριασμού, και ότι κάτι τέτοιο δεν έγινε αποδεκτό. Ο δεύτερος λόγος Έφεσης είναι αβάσιμος και δεν είναι ικανός να ανακόψει τον πλειστηριασμό.
18. Σχετικά με τον τρίτο λόγο Έφεσης, πως το περιεχόμενο της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις, εφόσον δεν αναφέρεται συγκεκριμένο ποσό τόκου σε ευρώ μετά το ποσό που απαιτείται, αλλά αναφέρεται «πλέον τόκος €932,77 (μέχρι 30.06.2024)», που επίσης συνιστά προστιθέμενο λεκτικό, καταρχάς να λεχθούν τα εξής:
18.1. Η αφετηρία του αναθεωρητικού ελέγχου πάντοτε είναι πως η αρχή της νομιμότητας επιτάσσει την έκδοση των ειδοποιήσεων που προβλέπονται για τη διαδικασία του πλειστηριασμού που ενεργοποιεί ο ίδιος ο ενυπόθηκος πιστωτής βάσει του τίτλου του, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπουν οι σχετικοί κανόνες δικαίου. Τη νομιμότητα, βεβαίως, πλήττει, κατά κανόνα, η παράβαση των ουσιωδών τύπων. Υπάρχουν επομένως σημεία όπου μπορεί να αμβλυνθεί η ανάγκη τήρησης της τυπικής νομιμότητας, που άλλωστε δεν ακολουθείται και μηχανικά. Εάν διαπιστωθεί κάποια παράβαση, το επόμενο ερώτημα είναι εάν είναι ουσιώδης παράβαση της διαδικασίας πλειστηριασμού που μπορεί να προβληθεί, ή όχι. Συναφώς και στο άρθρο 36 του περί Ερμηνείας Νόμου Κεφ.1, εκτός αν διαφορετικά ρητά προνοείται, όταν καθορίζονται τύποι, μικρές παρεκκλίσεις από αυτούς, ή αναγκαίες αλλαγές σε αυτούς, οι οποίες δεν επηρεάζουν την ουσία ή οι οποίες δεν υπολογίζουν να παραπλανήσουν δεν τους καθιστούν άκυρους. Στον Ν.9/65 και ειδικότερα στο άρθρο 44Γ αυτού δεν προβλέπεται διαφορετικά.
18.2. Είναι ξεκάθαρο, από την εκδοθείσα Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», στην προκειμένη περίπτωση, πως αναγράφει τους τόκους σε συγκεκριμένο ποσό σε ευρώ, συνάδοντας με τον προβλεπόμενο στον νόμο Τύπο «ΙΑ». Η προσθήκη της ημερομηνίας μέχρι την οποία είναι ο υπολογισμός των τόκων δεν συνιστά «προσθήκη» ικανή να προβληθεί ως ουσιώδης παράβαση, επιφέρουσα ακύρωση της διαδικασίας. Προφανώς έγινε για να καταδείξει την ημερομηνία μέχρι την οποία υπολογίστηκαν οι τόκοι, εφόσον το χρέος είναι συνεχώς τοκιζόμενο. Ο κύριος Σιαηλής ανέφερε πως, στην ανάγνωση, με αυτή την προσθήκη, αφήνεται να νοηθεί πως, εάν αποταθεί οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος για να πληρώσει πριν από τον πλειστηριασμό, θα απαιτηθούν και πρόσθετοι τόκοι, γιατί εκείνοι είναι υπολογισμένοι μέχρι συγκεκριμένη ημερομηνία, δημιουργώντας ασάφεια, κατά τρόπο που να καθίσταται ουσιώδης τελικά η προσθήκη αυτή. Εκ της υπόνοιας αυτής.
18.3. Έχω την άποψη πως το γεγονός πως το χρέος τοκίζεται και τοκιζόμενο αυξάνεται δεν είναι θέμα υπόνοιας, αλλά ξεκάθαρης γνώσης. Η αναγραφή της ημερομηνίας δεν τίθεται ως όρος ή προϋπόθεση, για την πληρωμή, σιωπηρή και αποτρεπτική. Είναι χρήσιμη ενημέρωση. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε παραπομπή σε αυθεντία που να υποδηλώνει πως, εάν ο ενυπόθηκος πιστωτής επιλέξει να εκποιήσει την ενυπόθηκη περιουσία, τότε παγοποιείται κατά κάποιον τρόπο το χρέος, συνθήκη που φαίνεται να επιχειρεί να καταδείξει η επιχειρηματολογία της πλευράς του Εφεσείοντος, θέτοντας πως δεν πρέπει να χρησιμοποιείται η φρασεολογία ή μέθοδος αναφοράς όπως στις αγωγές. Πάντως, η υποχρέωση για πληρωμή ήταν καταρχάς εντός της προθεσμίας που ορίστηκε δια της Ειδοποίησης Τύπου «Ι». Υπήρξε παράλειψη. Το γεγονός πως δεν εμποδίζεται η πληρωμή και άμεσα πριν από τον πλειστηριασμό, δεν προσδίδει υποχρέωση στον ενυπόθηκο πιστωτή άλλην από αυτές που προβλέπονται στον νόμο· ούτε φυσικά υποχρέωση να απωλέσει γενικά τόκους, μέχρι την ημερομηνία του πλειστηριασμού, υπό τύπο διαγραφής τους, επειδή επέλεξε να πλειστηριάσει την ενυπόθηκη περιουσία. Ο Εφεσείων μπορεί, όπως προαναφέρθηκε, με βάση τον Κ.5(6)(α) της ΚΔΠ 185/2915, να πληρώσει το ποσό που απαιτήθηκε δια της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» (που εκείνη ήταν η ειδοποίηση δια της οποίας απαιτήθηκε, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης διαδικασίας πλειστηριασμού) μέχρι και πριν από τον πλειστηριασμό, για να τον ανακόψει, χωρίς τυχόν υπόλοιπο, εκ του πρόσθετου τοκισμού μέχρι και την ημερομηνία της πληρωμής, που πιθανόν να μην καλύπτεται από το (ανοιχτό) λεκτικό της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» να βλάπτει το δικαίωμα της Εφεσίβλητης να το διεκδικήσει (είτε με αγωγή είτε με νέα διαδικασία πλειστηριασμού). Δεν μπορεί να υποτεθεί απλώς έμμεση εισαγωγή προϋπόθεσης, ότι εάν δεν πληρωθεί και κάποιο «πρόσθετο» ̶ εξίσου υποθετικά μη καλυπτόμενο από την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» ̶ ποσό τοκισμού μέχρι και τον πλειστηριασμό, θα συνεχίσει ο πλειστηριασμός, που βασίστηκε στην Ειδοποίηση Τύπου «Ι» για συγκεκριμένο χρέος.
18.4. Ούτε η υπόνοια δια της ερμηνείας που εκτέθηκε από τον κύριο Σιαηλή είναι κοινή, εφόσον, αντίστοιχα, θα μπορούσε να υπονοείται, εκ της ίδιας αναγραφής, όπως εύστοχα επισήμανε η κυρία Παφίτη, πως οι απαιτούμενοι τόκοι είναι μόνο μέχρι την 30.06.2024. Όπως τέτοια υπόνοια ή «ανασφάλεια» θα μπορούσε, όπως υπέδειξε, να υπάρχει, ακόμα κι αν δεν υπήρχε καθόλου η συγκεκριμένη ημερομηνία ή «προσθήκη», και εκλαμβάνοντας πως ο αριθμός που συνιστά τους τόκους είναι μέχρι την ημερομηνία έκδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», και όχι μέχρι την ημερομηνία του πλειστηριασμού, εφόσον δεν θα αναφέρονταν οτιδήποτε άλλο, επομένως ότι θα υπήρχε «ανασφάλεια» σχετικά με την πιθανότητα απαίτησης πρόσθετων τόκων μέχρι τον πλειστηριασμό. Συμμερίζομαι αυτό το σκεπτικό.
18.5. Εντωμεταξύ, δεν θα ήταν και πρακτικά εφικτό να υπολογιστούν οι τόκοι και τα έξοδα μέχρι την ορισμένη ημερομηνία πλειστηριασμού, εφόσον, μέχρι τότε, μπορεί να προκύψει οτιδήποτε, όπως, μεταξύ άλλων, και κάποια πληρωμή έναντι, ή άλλα έξοδα σχετικά με τα ενυπόθηκα ακίνητα. Η κανονιστική πρόνοια του Κ.5(6)(α) της ΚΔΠ 185/2915 δεν αφήνει περιθώριο τέτοιας «ανασφάλειας». Δεν μαρτυρήθηκε επίσης, όπως ήδη τέθηκε και στο πλαίσιο εξέτασης του δεύτερου λόγου Έφεσης, πως ο Εφεσείων προσέφερε στην Εφεσίβλητη το ποσό της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», που ήταν η ειδοποίηση δια της οποίας απαιτήθηκε η πληρωμή, και ότι εκείνη παρέλειψε να αναστείλει τον συγκεκριμένο πλειστηριασμό, λόγω της αργοπορημένης πληρωμής του, διεκδικώντας πρόσθετο τόκο που δεν καλύπτεται από την Ειδοποίηση Τύπου «Ι», και δη ασαφώς, και ότι προχώρησε να εκποιήσει δύο ενυπόθηκα ακίνητα μόνον για κάποια διαφορά τόκων. Η ταύτιση του λεκτικού της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» με το λεκτικό της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», που δεν προβλέπεται κάπου και – υπονοούμενη – αποκλείει την κεφαλαιοποίηση του τόκου που δικαιούται ο ενυπόθηκος πιστωτής με βάση τον ενυπόθηκο του τίτλο, δεν θα πρόσφερε αυτή καθαυτή κάποιαν επιπλέον διασφάλιση στον Εφεσείοντα, εφόσον, ως γεγονός, το χρέος φυσιολογικά θα τοκίζονταν και ο τοκισμός του θα ήταν άμεση απόρροια της μη αποπληρωμής του. Απόρροια δικής του παράλειψης να αποπληρώσει. Θα τοκίζονταν ακόμα και δικαστική απόφαση να υπήρχε, εάν δεν υπήρχε συμμόρφωση. Δεν καταπατήθηκε κάποιο δικαίωμα του Εφεσείοντα επειδή αναγράφθηκε η ημερομηνία «(μέχρι 30.06.2024)» στην Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», για να εξηγήσει πως το ποσό των τόκων είναι μέχρι εκείνη την ημερομηνία υπολογισμένο σε αυτό το ύψος.
18.6. Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι βάσιμος αυτός ο λόγος Έφεσης, ικανός να προκαλέσει ακύρωση της διαδικασίας του πλειστηριασμού. Προδήλως, αυτή θα ήταν μια δυσανάλογη συνέπεια, εις βάρος των δικαιωμάτων της Εφεσίβλητης.
19. Έχοντας καταλήξει πως το σύνολο των λόγων Έφεσης δεν είναι βάσιμοι, δεν προκύπτει ως αναγκαία η εξέταση οποιωνδήποτε άλλων, εκ των λόγων ένστασης της πλευράς της Εφεσίβλητης.
Κατάληξη
20. Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, η Έφεση δεν μπορεί να επιτύχει και γι’ αυτό απορρίπτεται.
21. Όσον αφορά τα έξοδα, ακολουθώντας το αποτέλεσμα, επιδικάζονται υπέρ της Εφεσίβλητης και εναντίον του Εφεσείοντος στο ποσό των €1.200,00, πλέον νόμιμος τόκος, πλέον Φ.Π.Α..
(Υπ.) ….…………………..
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Η αρίθμηση δίδεται από το Δικαστήριο, σε συνέχεια της αρίθμησης των τεκμηρίων της πλευράς του Εφεσείοντος.