ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ε. Μιντή, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1463/22
Μεταξύ:
Δήμος Παραλιμνίου
εναντίον
1. Μ.Α.Π.
2. Φ.Ζ.
3. Κ.Ε.
4. Α.CHACOLIS (PALLINIO COURT) LTD
5. Α.Χ.
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 06 Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Μουαϊμης με κα. Κίττου
Για τους Κατηγορούμενους 1-3: κ. Β. Ακάμας
Για τους Κατηγορούμενους 4-5: κα. Μ. Παρασκευά
ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι κατηγορούμενοι 1, 2 και 3 αντιμετωπίζουν από κοινού, την κατηγορία της ανέγερσης οικοδομής χωρίς άδεια από την αρμόδια αρχή, κατά παράβαση του άρθρου 3 του Περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών, Κεφ. 96, του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα και του άρθρου 5 του Περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου, Κεφ. 59. Ως οι λεπτομέρειες της 1η κατηγορίας, τους αποδίδεται ότι ανήγειραν, μεταξύ των ημερομηνιών 29/03/2022 και 15/05/2022 στο Παραλίμνι και εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας, οικοδομή με διαστάσεις πλευρών 6,85 μέτρα επί 4 μέτρα και 4,70 επί 1,60 μέτρα και ύψος περίπου 3 μέτρα, με πάτωμα από σκυρόδεμα, πλευρές από ξύλο και αλουμίνιο και ξύλινη στέγη (στο εξής «η επίδικη οικοδομή»), στο τεμάχιο με τις λεπτομέρειες που αναφέρονται στην 1η κατηγορία (στο εξής «το επίδικο τεμάχιο γης»), χωρίς να εξασφαλίσουν άδεια οικοδομής από την αρμόδια αρχή, ήτοι το Δήμο Παραλιμνίου (στο εξής «ο Δήμος»), (κατηγορία 1).
Η μεν Κατηγορούμενη 4 ως εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του τεμαχίου που αναφέρεται στις λεπτομέρειες της 1ης και 2ης κατηγορίας και ο δε Κατηγορούμενος 5, ως ο διευθυντής της Κατηγορούμενης 4, κατηγορούνται από κοινού, ότι μεταξύ των ίδιων ημερομηνιών, στο Παραλίμνι και εντός της ζώνης της προστασίας της παραλίας, επέτρεψαν στους Κατηγορούμενους 1-3 εντός του επίδικου τεμαχίου γης, να ανεγείρουν την επίδικη οικοδομή, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει άδεια από τον Δήμο κατά παράβαση του άρθρου 3 του Περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών, Κεφ. 96, του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα και του άρθρου 5 του Περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου, Κεφ. 59 (κατηγορία 2).
Κατατέθηκαν και εγκρίθηκαν ως παραδεκτά γεγονότα τα ακόλουθα, τα οποία αποτελούν και εκ των προτέρων ευρήματα του Δικαστηρίου:
Προς απόδειξη της υπόθεσης της, η κατηγορούσα αρχή κάλεσε 4 συνολικά μάρτυρες, ενώ από μέρους των Κατηγορουμένων, ενόρκως έδωσαν μαρτυρία οι Κατηγορούμενοι 1 και 2, ενώ οι Κατηγορούμενοι 3 και 5 επέλεξαν να τηρήσουν το δικαίωμα τους σε σιωπή, χωρίς περαιτέρω οποιοσδήποτε εκ των Κατηγορουμένων (συμπεριλαμβανομένης της Κατηγορούμενης 4) να καλέσει προς υπεράσπιση του, άλλο μάρτυρα.
Μαρτυρία:
H E.M. (στο εξής «ΜΚ1») είναι λειτουργός στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου. Στην γραπτή της δήλωση (Έγγραφο Α), αναφέρθηκε στα καθήκοντα που ασκεί, μεταξύ των οποίων και ο επιτόπου έλεγχος παράνομων οικοδομών ή κατασκευασμάτων, εντός των ορίων του Δήμου. Το επίδικο τεμάχιο ανέφερε βρίσκεται στην περιοχή «Fig Tree Bay», στον Πρωταρά. Μετέβηκε για πρώτη φορά εκεί στις 21.03.2022, κατόπιν καταγγελίας που λήφθηκε για παράνομες εργασίες κατά μήκος του παραλιακού πεζόδρομου. Κατά τον επιτόπιο έλεγχο που διενήργησε στις 21.03.2022 στο επίδικο τεμάχιο γης, διαπίστωσε κατασκευή πλάκας από μπετόν στο έδαφος καθώς επίσης και υπό ανέγερση οικοδομή από ξύλο, η οποία δεν καλυπτόταν από οποιαδήποτε άδεια οικοδομής. Το τι αντίκρυσε απεικονίζεται στις φωτογραφίες που έλαβε (Τεκμήριο 1).
Έλεγχο διεξήγαγε και στις 29.03.2022, συνοδευόμενη από τον συνάδελφο της Κ.Σ., όπου διαπίστωσαν διεξαγωγή εργασιών. Εκείνη την ημέρα βρισκόταν στον χώρο, μαζί με άλλους εργάτες, ο Κατηγορούμενος 2 και 3. Ο Κατηγορούμενος 3, ερωτώμενος σχετικά με τις εργασίες που διεξάγονταν, τους ανέφερε ότι ιδιοκτήτης είναι ο Κατηγορούμενος 2 και πως το επίδικο υποστατικό που ανεγειρόταν, προοριζόταν ως περίπτερο πώλησης καρύδων. Ενημέρωσαν τους παριστάμενους πως οι εργασίες που διεξάγονταν δεν καλύπτονταν από οποιαδήποτε πολεοδομική και οικοδομική άδεια και θα έπρεπε να τερματιστούν άμεσα. Ο συγκεκριμένος χώρος που διεξάγονταν οι εργασίες, ήταν κατά μήκος του παραλιακού πεζόδρομου, σε χώρο που είχε «τοπιοτεχνηθεί» από τον Δήμο και σε περιοχή που χρησιμοποιείται ευρέως από το κοινό, τον οποίο φωτογράφισε εκ νέου (Τεκμήριο 5).
Από μελέτη των φακέλων με αρ. Β21/82 και Β18/87 οι οποίοι αφορούν το εν λόγω τεμάχιο (στο εξής «οι φάκελοι του τεμαχίου γης»), διαπίστωσε ότι σε σχέση με το εν λόγω τεμάχιο, υπήρχαν εκδομένες δύο άδειες οικοδομής με αρ. 2045 και 1833 (Τεκμήριο 6) που αφορούσαν ανέγερση εστιατορίου, βοηθητικών χώρων αποδυτηρίων, καθώς και 80 διαμερισμάτων (στο εξής «το συγκρότημα διαμερισμάτων»). Επίσης, ότι ο χώρος που ανεγειρόταν η επίδικη οικοδομή, εντός του επιδίκου τεμαχίου γης, ήταν χώρος ο οποίος εγκρίθηκε και έπρεπε να παραχωρηθεί από τους εγγεγραμμένους ιδιοκτήτες, δυνάμει της άδειας οικοδομής με αρ. 1833 (όρος 21 και 22), για σκοπούς επέκτασης της παραλίας και πως καμιά κατασκευή εντός της ζώνης αυτής, δεν θα έπρεπε να γίνει.
Στις 20.04.2022 διενήργησε εκ νέου επιτόπιο έλεγχο και διαπίστωσε ότι η επίδικη οικοδομή βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο, δίδοντας σχετικές λεπτομέρειες ως προς το ύψος, μήκος και πλάτος της αλλά και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν. Επιπρόσθετα ότι αυτή, επενέβαινε εντός της γραμμής προστασίας της παραλίας, επεξηγώντας ότι χωρομετρικά, η γραμμή προστασίας της παραλίας εφάπτεται των κτηρίων που φαίνονται στο κτηματολογικό σχέδιο που κατέθεσε (Τεκμήριο 7). Αυτό σημαίνει κατά την ΜΚ1 πως, οτιδήποτε «χωροθετείται» μπροστά από τα κτήρια, εμπίπτει δίχως άλλος εντός της προαναφερόμενης γραμμής προστασίας. Κατέθεσε επίσης σχετικά με τα πιο πάνω, αεροφωτογραφία από την πύλη Κτηματολογίου και χωρομετρίας (Τεκμήριο 8) καθώς και φωτογραφίες που έλαβε η ίδια (Τεκμήριο 9).
Μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Δήμος αποτάθηκε στις 21.04.2022 γραπτώς προς την Αστυνομία (Τεκμήριο 3), ζητώντας να ενημερωθεί, ποιο πρόσωπο είχε συμφέρον στην υπό ανέγερση οικοδομή εντός του επίδικου τεμαχίου γης. Με επιστολή της ημερ. 27.04.2022 (Τεκμήριο 4), η Αστυνομία, μέσω του Λοχία Σ.Θ., ενημέρωσε τον Δήμο ότι συμφέρον από την επίδικη οικοδομή, είχε ο Κατηγορούμενος 1.
Στους φακέλους του τεμαχίου γης, εντόπισε επίσης επιστολή, ημερ. 12.05.2022 (Τεκμήριο 2) από συγκεκριμένο δικηγορικό γραφείο, ο οποίος εκ μέρους της συνιδιοκτήτριας 1, ενημέρωνε τον Δήμο αυτή, ουδέποτε συγκατατέθηκε ή ενέκρινε την διεξαγωγή, από οποιονδήποτε, εργασιών ανέγερσης τέτοιας κατασκευής.
Στις 24.05.2022 ακολούθησε νέα επίσκεψη στην επίδικη οικοδομή, οπότε και διαπιστώθηκε η ολοκλήρωση της αλλά και το γεγονός ότι είχε τεθεί σε λειτουργία με την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων στον χώρο γύρω της. Το ίδιο έπραξε και στις 13.04.2023 όπου έλαβε ξανά φωτογραφίες (Τεκμήριο 10), στις 3.05.2023, 26.05.2023 και 14.09.2023, διαπιστώνοντας ότι η επίδικη οικοδομή, εξακολουθεί να υφίσταται με την ίδια μορφή που είχε στις 24.05.2022.
Κατά την περαιτέρω κυρίως εξέταση της, ανέφερε πως σε σχέση με τους Κατηγορούμενους 4 και 5, δεν υπήρχε οτιδήποτε στους φακέλους οικοδομής που να τους αφορούν ή να σχετίζονται με την υπόθεση. Επεξήγησε περαιτέρω τους όρους 21 και 22 της άδειας οικοδομής με αρ. 1833 (Τεκμήριο 6), και υπέδειξε επί του τεκμηρίου 6, το μέρος αυτό που θα έπρεπε να παραχωρηθεί, δυνάμει των παραπάνω όρων, στο Κράτος, για σκοπούς προέκτασης της παραλίας, όπως επίσης υπέδειξε και την επίδικη οικοδομή επί του τεκμηρίου 7, στο οποίο καταφαίνεται κατά τη ΜΚ1, ότι αυτή εμπίπτει εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας.
Κατά την αντεξέταση της, η ΜΚ1 διευκρίνισε πως, από το περιεχόμενο της επιστολή της Αστυνομίας (Τεκμήριο 4), εξέλαβε ότι το «συμφέρον του Κατηγορούμενου 1», στην επίδικη οικοδομή, είναι επιχειρηματικό. Επίσης ότι στις 29.03.2022 που επισκέφθηκε μαζί με τον συνάδελφο της Κ.Σ. την επίδικη οικοδομή, η ίδια μίλησε μόνο με τον Κατηγορούμενο 3, παρότι ήταν και ο Κατηγορούμενος 2 παρών, με τον οποίο μίλησε κατ’ ιδίαν ο συνάδελφος της Κ.Σ. Συμφώνησε ότι, ο όροι 21 και 22 της άδειας οικοδομής με αρ. 1833 δεν έχουν υλοποιηθεί από τους εγγεγραμμένους ιδιοκτήτες, με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να φαίνεται στο Κτηματολόγιο ολόκληρο το επίδικο τεμάχιο γης ως ιδιωτική ιδιοκτησία, πλην όμως διαφώνησε ότι τούτο σημαίνει πως το συγκεκριμένο μέρος του τεμαχίου, δεν αποτελεί επί του παρόντος ζώνη προστασίας. Δέχθηκε ότι το όνομα του συγκροτήματος διαμερισμάτων είναι «Pallinio Court», ενώ περαιτέρω, ανέφερε πως δεν γνωρίζει, κατά πόσο, η διαχειριστική επιτροπή συγκροτήματος αυτού (την οποία δεν γνωρίζει), παραχώρησε ρεύμα και νερό στην εταιρεία «Coco Rising Ltd» (την οποία επίσης δεν γνωρίζει) υπό τους όρους που της υποβλήθηκαν. Αρνήθηκε τέλος ότι συμφέρον στην επίδικη οικοδομή έχει η εταιρεία «Coco Rising Ltd».
O Κ.Σ. (στο εξής «ο ΜΚ2»), είναι τεχνικός, εντεταλμένος στην υπηρεσία του Δήμου και το πρόσωπο που βρισκόταν μαζί με την ΜΚ1, στις 29.3.2022 στον επιτόπιο έλεγχο, στην επίδικη οικοδομή. Για τον έλεγχο τους εκείνη την ημέρα, ο ΜΚ2 ανέφερε ό,τι και η ΜΚ1 σε σχέση με την κατάσταση στην οποία βρήκαν την υπό ανέγερση οικοδομή, καθώς και για τα άτομα τα οποία ήταν παρόντα στον χώρο. Ο ίδιος μίλησε με τον Κατηγορούμενο 3, τον οποίο γνωρίζει. Τον ρώτησε «τι κάνετε παράνομα εδώ;», με τον Κατηγορούμενο 3 να του απαντά ότι ο ίδιος εργαζόταν απλώς ως κατασκευαστής στον χώρο και του υπέδειξε τον Κατηγορούμενο 2, τον οποίο ρώτησε επίσης την ίδια ερώτηση, με τον Κατηγορούμενο 2 να του αναφέρει ότι το υποστατικό ανήκει στον Κατηγορούμενο 1, πεθερό του. Παρόλο που τους ανέφεραν με την ΜΚ1 να τερματίσουν τις εργασίες που διεξήγαγαν, όχι μόνο δεν σταμάτησαν, αλλά τις αποπεράτωσαν, όπως διαπίστωσε σε μεταγενέστερες επισκέψεις στο επίδικο υποστατικό.
Μέχρι και την ημέρα που έδιδε τη μαρτυρία του, το υποστατικό λειτουργούσε, ανέφερε ο ΜΚ2. Εξήγησε περαιτέρω, όπως και η ΜΚ1, τους όρους 21 και 22 της άδειας οικοδομής με αρ. 1833, στην έκταση που αυτοί αφορούν την παραχώρηση μέρους του επίδικου τεμαχίου γης, προς το Κράτος για προέκταση της παραλίας και περαιτέρω, αναγνώρισε τα Τεκμήρια 5,9 και 10 ως τις φωτογραφίες που λήφθηκαν κατά τις επιτόπιες επισκέψεις, επεξηγώντας το τι αυτές απεικονίζουν, υποδεικνύοντας επί της ουσίας ότι πρόκειται για το επίδικο υποστατικό, σε διάφορες φάσεις ανέγερσης του μέχρι και την αποπεράτωση του.
Κατά την αντεξέταση του από τον συνήγορο των Κατηγορουμένων 1-3, αρνήθηκε την υποβολή της υπεράσπισης ότι ουδέποτε ο Κατηγορούμενος 2, του είπε ότι το υποστατικό ανήκει στον Κατηγορούμενο 1, με τον ίδιο να εμμένει πως τα πράγματα έγιναν, έτσι όπως ο ίδιος τα περιέγραψε. Δέχθηκε ότι δεν προχώρησε σε περαιτέρω έρευνα του ζητήματος, ούτε και ο ίδιος κάλεσε ποτέ τον Κατηγορούμενο 1 να δώσει οποιεσδήποτε εξηγήσεις, έπειτα από την πληροφορία που ισχυρίστηκε ότι του έδωσε ο Κατηγορούμενος 2. Σε σχέση με τον Κατηγορούμενο 3, ο ίδιος δεν γνωρίζει εάν έχει οποιοδήποτε συμφέρον στην επίδικη οικοδομή, ούτε μπορεί να γνωρίζει εάν η εταιρεία Coco Rising Ltd διαχειριζόταν έκτοτε το επίδικο υποστατικό. Σε υποβολή της υπεράσπισης ότι δεν προέβηκε σε δέουσα έρευνα προκειμένου να εξακριβώσει ποιος είχε συμφέρον στην ανέγερση της επίδικης οικοδομής, ο ΜΚ2 ανέφερε ότι ο ρόλος του ίδιου ήταν βοηθητικός προς την ΜΚ1 και συγκεκριμένα για να παρουσιάσει την εξέλιξη της όλης οικοδομής από την ανέγερση της, είναι βέβαιος ωστόσο πως τόσο τον Κατηγορούμενο 2 όσο και τον Κατηγορούμενο 3, τους είδε στο επίδικο υποστατικό, ενόσω ανεγειρόταν να διεξάγουν εργασίες και να συμμετέχουν ενεργά.
Η αντεξέταση του από τη συνήγορο των Κατηγορουμένων 4 και 5, επικεντρώθηκε στο κατά πόσο είδε ποτέ τον Κατηγορούμενο 5 στο τεμάχιο που βρίσκεται η επίδικη οικοδομή ή κατά πόσο από τους φακέλους της οικοδομής φαίνεται να επέτρεψαν οι Κατηγορούμενοι 4 και 5 την ανέγερση της επίδικης οικοδομής, με τον ΜΚ2 να απαντά για αμφότερα τα παραπάνω ερωτήματα, αρνητικά.
Επόμενος μάρτυρας για την κατηγορούσα αρχή, ήταν ο κ. Γ.Κ., διευθυντής της συνιδιοκτήτριας 1 στο επίδικο τεμάχιο γης (στο εξής «ο ΜΚ3»). Ο ΜΚ3 ανέφερε ότι εντός του επίδικου τεμαχίου γης, ανεγέρθηκε παράνομα η επίδικη οικοδομή, για την οποία ο ίδιος διαμαρτυρήθηκε πάρα πολλές φορές τόσο στην Αστυνομία, όσο και στον Δήμο. Όταν είχε ξεκινήσει η ανέγερση της οικοδομής, είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον Κατηγορούμενο 1, τον οποίο γνωρίζει και τον οποίο έβλεπε κάθε πρωί, όπως και τον Κατηγορούμενο 2 στην επίδικη οικοδομή ενόσω αυτή ανεγειρόταν, για να του παραπονεθεί. Επειδή ο Κατηγορούμενος 1, ήταν εχθρικός και απότομος μαζί του, δεν έγινε κατορθωτό να συνεννοηθεί μαζί του, οπότε και προχώρησε σε καταγγελία στον Δήμο. Μίλησε μάλιστα επί τόπου μαζί τους. Σε άλλη περίπτωση είχε δει τον Κατηγορούμενο 1 να βγαίνει από το υπόγειο του συγκροτήματος διαμερισμάτων που βρίσκονται εντός του επίδικου τεμαχίου γης, ψάχνοντας να βρει ρεύμα. Μίλησε και κατ’ ιδίαν με τον Κατηγορούμενο 1, αλλά δεν μπορούσε να συνεννοηθεί μαζί του και μη θέλοντας να έρχεται σε αντιπαράθεση, αποτάθηκε πλέον στον Δήμο. Αναγνώρισε τους Κατηγορούμενους 1-3 ως τα άτομα που ανέφερε προηγουμένως, επισημαίνοντας ότι τον Κατηγορούμενο 2 τον είδε πολλές φορές στην επίδικη οικοδομή να εργάζεται, ενώ τον Κατηγορούμενο 3 τον έβλεπε μόνο στις αρχές, επίσης να διεξάγει εργασίες στην οικοδομή. Τον Κατηγορούμενο 5 δεν τον είδε ποτέ στον χώρο, ούτε γνωρίζει εάν αποδέχθηκε είτε αυτός, είτε η Κατηγορούμενη 4 την ανέγερση της οικοδομής. Προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον Κατηγορούμενο 5 μέσω του εργαζόμενου της Κατηγορούμενης 4, Ν.Μ, για να ενημερωθεί εάν η Κατηγορούμενη 4 ήταν γνώστης της ανέγερσης της επίδικης οικοδομής στο τεμάχιο που είναι συνιδιοκτήτες πλην όμως δεν έλαβε σαφή απάντηση. Με τον Κατηγορούμενο 5, δεν μίλησε γιατί δεν ήθελε να τον ενοχλήσει. Αναγνώρισε το υποστατικό που απεικονίζεται στα Τεκμήρια 5 και 9, ως την επίδικη οικοδομή και ανάφερε περαιτέρω ότι γνωρίζει πως γι’ αυτήν δεν έχει εξασφαλιστεί άδεια οικοδομής.
Κατά την αντεξέταση του από το συνήγορο των Κατηγορουμένων 2 και 3, ο ΜΚ3 διευκρίνισε ότι είναι κάτοχος διαμερισμάτων στο συγκρότημα, το όνομα του οποίου είναι ‘’Παλίνι’’ και μένει εκεί περιστασιακά. Δέχθηκε ότι το εν λόγω συγκρότημα διαχειρίζεται διαχειριστική επιτροπή, τα μέλη της οποίας γνωρίζει αλλά δεν πήγαινε ποτέ στις συναντήσεις της εν λόγω επιτροπής. Επέμεινε ότι μίλησε με τον Κατηγορούμενο 1 τηλεφωνικά, τον οποίο γνωρίζει από μικρό παιδί και του είπε ‘’τι κάνετε, είναι σαν να μας κλέβετε, είπες θα βάλεις μια ομπρέλα μόνο’’, με τον Κατηγορούμενο 1 να του απαντά ‘’το κάμνω για να ζήσει η κόρη μου’’. Τους Κατηγορούμενους 1-3, τους έβλεπε εκεί όταν ανεγειρόταν η επίδικη οικοδομή, χωρίς να θυμάται επακριβώς πιο μήνα, ωστόσο πρέπει να ήταν χειμώνας, αρχές του 2022 πιστεύει. Δέχθηκε ότι η επίδικη οικοδομή τροφοδοτείτο με νερό και ρεύμα από το συγκρότημα διαμερισμάτων, κατόπιν έγκρισης της διαχειριστικής επιτροπής, κάτι με το οποίο ο ίδιος δεν συναινούσε, πλην όμως ουδέποτε ρωτήθηκε. Δεν γνωρίζει την εταιρεία, ούτε και εάν αυτή ή άλλη εταιρεία έχει συμφέρον στην επίδικη οικοδομή. Εξ’ όσων θυμόταν το όνομα του υποστατικού (επίδικη οικοδομή) είναι ‘’rising coco’’. Ο ΜΚ3 δεν αντεξετάστηκε από τη συνήγορο των Κατηγορουμένων 4 και 5.
Τελευταίος μάρτυρας εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής, ήταν ο κ. Γ. Κ. (στο εξής «ο ΜΚ4»), υπάλληλος στον Δήμο με καθήκοντα επιθεωρητή παραλιών. Στην γραπτή του δήλωση (Έγγραφο Β), ανέφερε πως, στις 18.04.22 κατόπιν γραπτών οδηγιών του Έπαρχου Αμμοχώστου (Τεκμήριο 11) προς τον Δήμο και αφού ο ίδιος έλαβε προφορικές οδηγίες από τον Δήμαρχο Παραλιμνίου, μετέβη στην επίδικη οικοδομή. Εκεί, διαπίστωσε ότι αυτή ανεγέρθη εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας και έδωσε στους εργάτες του Δήμου που βρίσκονταν μαζί του, οδηγίες όπως απομακρύνουν όλα τα αντικείμενα, που βρίσκονταν εντός της προαναφερθείσας ζώνης, μεταξύ των οποίων και πλαστικό γρασίδι. Επί τόπου βρισκόταν ο Κατηγορούμενος 2 ο οποίος διαμαρτυρήθηκε και επιχείρησε να παρεμποδίσει την απομάκρυνση, τηλεφωνώντας ο ίδιος στην Αστυνομία, η οποία έφτασε στο χώρο λίγο αργότερα. Η Αστυνομία υπέδειξε το νομότυπο της ενέργειας των εργατών του Δήμου στον Κατηγορούμενο 2 και μετά από αρκετή ώρα διαβούλευσης, έγινε κατορθωτή η εν λόγω απομάκρυνση του γρασιδιού. Αφού ο Κατηγορούμενος 2 ανέφερε στον ΜΚ4 ότι το υποστατικό ανήκει στον Κατηγορούμενο 1, στις 20.04.23 στάλθηκε επιστολή στον τελευταίο από τον Δημοτικό Γραμματέα του Δήμου (Τεκμήριο 12) όπως εντός 48 ωρών, καταβάλει συγκεκριμένο ποσό χρημάτων, ώστε να ανακτήσει πίσω το γρασίδι. Στις 21.6.22 ο Κατηγορούμενος 1 κατέβαλε το πιο πάνω ποσό, με μετρητά έναντι της αποδείξεως με αρ. 11426 (Τεκμήριο 13) και παρέλαβε το εν λόγω γρασίδι. Στις 23.6.22 επισκέφθηκε ξανά τον χώρο, με οδηγίες του Δημάρχου και διαπίστωσε την εκ νέου τοποθέτηση του γρασιδιού καθώς και άλλα αντικείμενα όπως καρέκλες, ομπρέλες και τραπέζια και προχώρησαν σε εκ νέου κατάσχεση τους, στην παρουσία 2 αστυνομικών. Στον χώρο έφτασε αμέσως μετά ο Κατηγορούμενος 2, ο οποίος και πάλι διαμαρτυρόμενος, ανέβηκε στο αυτοκίνητο που βρίσκονταν τα παραπάνω αντικείμενα με σκοπό να τα κατεβάσει.
Στις 07.07.22 στάλθηκε επιστολή προς τον Δήμο, από τον δικηγόρο Θ.Τ. (Τεκμήριο 14) ο οποίος ανέφερε πως ενεργούσε κατ’ εντολή των Κατηγορουμένων 1 και 2, ζητώντας την επιστροφή των κατασχεθέντων τα οποία τους ανήκουν. Στις 13.07.22 στάλθηκε ξανά επιστολή στον Κατηγορούμενο 1, από τον Δημοτικό Γραμματέα του Δήμου (Τεκμήριο 15) όπως εντός 48 ωρών, καταβάλει συγκεκριμένο ποσό χρημάτων, ώστε να ανακτήσει πίσω τα κατασχεθέντα. Αυθημερόν, ο Κατηγορούμενος 1 κατέβαλε το πιο πάνω ποσό, με μετρητά έναντι της αποδείξεως με αρ. 11443 (Τεκμήριο 16) και παρέλαβε τα αντικείμενα που κατασχέθηκαν. Τα εν λόγω αντικείμενα, έπειτα από μετέπειτα επισκέψεις του, τοποθετήθηκαν ξανά, όπως επίσης τα ίδια αντικείμενα τοποθετήθηκαν και από την άλλη πλευρά του παραλιακού πεζόδρομου.
Κατά την αντεξέταση του, ο ΜΚ4 διευκρίνισε πως ο ίδιος δεν εισέπραξε προσωπικά τα χρήματα για τα οποία εκδόθηκαν οι αποδείξεις είσπραξης (τεκμήρια 13 και 16) από τον Κατηγορούμενο 1, γνωρίζει ωστόσο πως οι αποδείξεις εκδόθηκαν επ’ ονόματι του τελευταίου. Ούτε γνωρίζει ποιος παρέδωσε τις επιστολές του Δημοτικού γραμματέα (τεκμήρια 12 και 15) στον Κατηγορούμενο 1, φαίνεται ωστόσο πως το τεκμήριο 12 παραλήφθηκε από την κα. Ιζαμπέλα Πιττάκη και πως το τεκμήριο 15 παραλήφθηκε επίσης από άτομο, του οποίου όμως το όνομα δεν αναγνωρίζει από την υπογραφή που υπάρχει στο έγγραφο. Στις 23.06.22 πάντως, είναι ο Κατηγορούμενος 2 που παρέλαβε τα αντικείμενα από τις αποθήκες του Δήμου. Τέλος, ο ΜΚ4 δεν αποδέχθηκε ότι ενήργησε ως ενήργησε κατόπιν μόνο των προφορικών οδηγιών του Δημάρχου, ο οποίος έχει προσωπική έχθρα με τον Κατηγορούμενο 1, απαντώντας πως δεν μπορεί το γνωρίζει. Ούτε αποδέχθηκε πως παρότι οι οδηγίες του Επάρχου ήταν να μεταβούν σε όλη την ακτογραμμή της παραλία, ενήργησε συγκεκριμένα έναντι του επίδικου υποστατικού και πάλι, λόγω της έχθρας του Δημάρχου με τον Κατηγορούμενο 1.
Κατά την αντεξέταση του από τη συνήγορο των Κατηγορουμένων 4 και 5, ο ΜΚ4 ανέφερε ότι η μόνη εμπλοκή που έχει υπόψιν του σε σχέση με τους Κατηγορούμενους 4 και 5 είναι μια επιστολή που έχει αποσταλεί εκ μέρους τους από το δικηγορικό γραφείο Τσίτσιος & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. στις 12.05.2022 και η οποία αναφέρει πως οι Κατηγορούμενοι 4 και 5 δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με την ανέγερση του επίδικου υποστατικού. Ο ίδιος δεν τους έχει δει ποτέ στον χώρο που βρίσκεται το υποστατικό.
Ο Κατηγορούμενος 1, αναφέρθηκε ενόρκως μέσω της γραπτής του δήλωσης (Έγγραφο Δ) πως είναι ο πεθερός του Κατηγορούμενου 2 ο οποίος είναι παντρεμένος με την κόρη του, Ι.Π.. Από τις 23.3.2023 είναι γραμματέας και συμμέτοχος με τον Κατηγορούμενο 2 κατά 50%, στην εταιρεία COCO RIZING M.Z. LTD (στο εξής «η εταιρεία»). Κατά τον επίδικο χρόνο δεν είχε οποιαδήποτε σχέση με την εταιρεία, της οποίας εν πάση περιπτώσει ανήκει το επίδικο υποστατικό και είναι αυτή που το ανήγειρε, με την κόρη του να είναι κατά τον επίδικο χρόνο μια εκ των αξιωματούχων της. Ο ίδιος δεν είχε ανάμειξη με την ανέγερση της. Ουδέποτε κατά τον επίδικο χρόνο επισκέφθηκε το υποστατικό και δεν συνάντησε ποτέ κανένα πρόσωπο από οποιαδήποτε Δημοτική ή άλλη Αρχή και ούτε δήλωσε ποτέ σε οποιοδήποτε πρόσωπο ότι του ανήκει.
Το επίδικο υποστατικό βρίσκεται στην περιοχή «Fig Tree Bay», παρά το συγκρότημα διαμερισμάτων «Παλλήνιο» στον Πρωταρά. Η διαχειριστική επιτροπή του εν λόγω συγκροτήματος είχε παραχωρήσει ρεύμα και νερό στο εν λόγω υποστατικό, ως η ενημέρωση που είχε από τον Κατηγορούμενο 2, το οποίο πλέον έχει δικές του ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, οι οποίες έχουν επιθεωρηθεί και εγκριθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε να τοποθετηθεί ξεχωριστός μετρητής ρεύματος.
Δεν παρέλαβε ποτέ τις επιστολές του Δήμου (Τεκμήρια 12 και 15), ούτε μετέβηκε ποτέ στον Δήμο, αλλά ούτε και έδωσε σε οποιοδήποτε άτομο οδηγίες, για να παραλάβει τα αντικείμενα που είχαν κατασχεθεί από την επίδικη οικοδομή, για λογαριασμό του. Αναφέρθηκε σε προσωπική έχθρα που κατά τον ισχυρισμό του, διατηρεί ο Δήμαρχος Παραλιμνίου προς το πρόσωπο του με αποτέλεσμα κατά τον ίδιο ο τελευταίος να έχει μανία να τον καταδιώκει.
Δεν γνωρίζει τον δικηγόρο Θ.Τ. που έστειλε επιστολή στον Δήμο (Τεκμήριο 14) και ουδέποτε του έδωσε τέτοιες οδηγίες. Θεωρεί τέλος, ότι συμφέρον στην επίδικη οικοδομή, έχει και η διαχειριστική επιτροπή του συγκροτήματος διαμερισμάτων, μιας και ο χώρος που έχει ανεγερθεί το επίδικο υποστατικό, αποτελεί κοινόχρηστη ιδιοκτησία των ιδιοκτητών του εν λόγω συγκροτήματος. Κατά την περαιτέρω κυρίως εξέταση του ανέφερε ότι, τον δικηγόρο Θ.Τ. ΄΄δεν αναγνωρίζω, ούτε είδα, ούτε ξέρω καν προσωπικά... Ούτε τηλεφωνικώς, ούτε το όνομα του’’.
Κατέθεσε ως δέσμη εγγράφων, αντίγραφα αποδείξεων πληρωμών κοινωνικών ασφαλίσεων, εργοδοτουμένων της εταιρείας, για την περίοδο Μάϊος 2022-Δεκέμβριος 2022 (Τεκμήριο 26) καθώς και τιμολόγια παραγγελιών της εταιρείας για την παραπάνω περίοδο (τεκμήριο 27). Αναφέρθηκε σε άλλη μια ποινική υπόθεση που αντιμετώπισε, η οποία κατά τον ισχυρισμό τους αφορά την επίδικη οικοδομή και η οποία αφορούσε λειτουργία υποστατικού και πώληση οινοπνευματωδών ποτών χωρίς άδεια, στην οποία αθωώθηκε και απηλλάγη καθότι δεν καταδείχθηκε ότι ήταν εργαζόμενος του υποστατικού. Παρεμβάλλω να αναφέρω για όποια σημασία ενδεχομένως έχει, πως τα παραπάνω δηλώθηκαν και εγκρίθηκαν ως παραδεκτό γεγονός, μετά την ολοκλήρωση της μαρτυρίας του Κατηγορούμενου 1, πλην του ότι η εν λόγω ποινική υπόθεση αφορούσε την επίδικη οικοδομή.
Κατά την αντεξέταση του, αρνήθηκε πως η ποινική υπόθεση που αντιμετώπισε και στην οποία αθωώθηκε και απηλλάγηκε αφορά άλλο υποστατικό (η επίδικη οικοδομή), εμμένοντας ότι δεν υπάρχει άλλο υποστατικό με το ίδιο όνομα.
Σε υποβολή ότι το Τεκμήριο 27, δεν φαίνεται πουθενά ότι αυτό εκδόθηκε για την επίδικη οικοδομή, ο Κατηγορούμενος 1 απάντησε πως κατά πρώτο τα τιμολόγια αυτά του τα έδωσε ο Κατηγορούμενος 2 και κατά δεύτερο δεν αναγράφεται όντως σε αυτά ότι αφορά την επίδικη οικοδομή γιατί αυτά εκδόθηκαν στο όνομα της εταιρείας, η οποία και την λειτουργεί.
Δεν γνωρίζει δε, εάν ο Κατηγορούμενος 2 ήταν εργοδοτούμενος της εταιρείας κατά την περίοδο 05/2022-11/2022 διότι τότε ο ίδιος δεν είχε καμιά σχέση μαζί της, ούτε και με την επίδικη οικοδομή. Επίσης σε ερώτηση κατά πόσο, υπάρχει στην ίδια περιοχή, άλλο υποστατικό με το ίδιο όνομα που φέρει η επίδικη οικοδομή και που πουλά τα ίδια προϊόντα και είναι ιδιοκτησίας του Κατηγορούμενου 3, επέμεινε πως εξ’ όσων γνωρίζει δεν υπάρχει στην περιοχή, άλλο υποστατικό με το ίδιο όνομα.
Συμφώνησε επίσης ότι το Τεκμήριο 23 που του υποδείχθηκε αφορά ενημέρωση και όχι συμφωνία μεταξύ της διαχειριστικής επιτροπής του συγκροτήματος διαμερισμάτων με την εταιρεία, αναφέροντας πως δεν γνωρίζει για πιο λόγο δεν έγινε συμφωνία. Σε άλλη υποβολή ότι στις 22.02.2022 που προέκυψε η εν λόγω ενημέρωση (τεκμήριο 23), η επίδικη οικοδομή δεν είχε ξεκινήσει καν να ανεγείρεται και άρα αυτή η ενημέρωση δεν αφορά την επίδικη οικοδομή, ο Κατηγορούμενος 1 απάντησε πως δεν γνωρίζει.
Από τις 23.03.2023 και πιο πριν, ελάχιστα πράγματα γνωρίζει που αφορούν την εταιρεία και αυτά προέρχονται από ‘’κουβέντες’’ της κόρης του.
Δεν ενημερώθηκε ποτέ για την επίσκεψη των ΜΚ1 και ΜΚ2 στις 29.03.2022 στο υποστατικό, και τον ΜΚ3 τον γνωρίζει αλλά δεν είχε ποτέ τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του. Μπορεί ωστόσο να τον είδε ο ΜΚ3 στον πεζόδρομο της περιοχής που συνηθίζει να κάνει περπάτημα ή στον χώρο στάθμευσης, όχι όμως στον χώρο του επίδικου υποστατικού με το αυτοκίνητο του και αυτό διότι εκεί δεν μπορεί να πάει αυτοκίνητο.
Παραδέχθηκε ότι στην παρούσα υπόθεση, τον εκπροσωπούσε αρχικά, όπως και τους Κατηγορούμενους 2 και 3 ο δικηγόρος Θ.Τ. ωστόσο δεν είχαν μιλήσει ποτέ μεταξύ τους. Πιστεύει πως είναι η κόρη του που τον διόρισε εκ μέρους του για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, εμμένοντας πως είναι και ο λόγος που τερμάτισε τις υπηρεσίες του, μιας και δεν τον γνώριζε, ούτε είχαν μιλήσει. Ούτε του έδωσε ποτέ οδηγίες να αποστείλει επιστολή προς τον Δήμο (τεκμήριο 14), πιστεύοντας και πάλι πως είναι η κόρη του που του έδωσε οδηγίες να αποστείλει επιστολή εκ μέρους τους, ως αναφέρεται στο περιεχόμενο της. Ο λόγος που η κόρη του έδινε εντολές επ’ ονόματι του ιδίου, είναι για να υπάρχει μεγαλύτερη ‘’βαρύτητα’’ προς τον Δήμο.
Τα αντικείμενα που κατασχέθηκαν από τον Δήμο τα παρέλαβε ο Κατηγορούμενος 2, αλλά αυτό δεν του το ανέφερε ο ίδιος πρωτύτερα, το γνωρίζει γιατί έτσι άκουσε στην μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου. Συμφώνησε και αποδέχθηκε ότι ο Λοχίας Σ.Θ. που συνέταξε την επιστολή (τεκμήριο 4), τον είχε καλέσει στον Αστυνομικό σταθμό, πριν να αποσταλεί η επιστολή της Αστυνομίας προς τον Δήμο, σε σχέση με την επίδικη οικοδομή, αρνήθηκε όμως ότι του ανέφερε ‘’είναι δικό μου το κάνω για να ζήσει η κόρη μου’’ αναφέροντας πως το μόνο που είπε είναι πως ‘’είναι της κόρης μου’’.
Ο Κατηγορούμενος 2, ο οποίος επίσης κατέθεσε γραπτή δήλωση ως μέρος της κυρίως εξέτασης του (Έγγραφο Γ), ανέφερε ότι ανέλαβε καθήκοντα διευθυντή και μετόχου στην εταιρεία από τις 23.03.2023. Η εταιρεία συστάθηκε στις 24.09.2021 και από τότε μέχρι και τις 23.03.2023, η δομή των αξιωματούχων και μετόχων της εταιρείας ήταν διαφορετική. Προσκόμισε προς τούτο, διάφορα πιστοποιητικά από τη σελίδα του Εφόρου Εταιρειών (Τεκμήρια 17,18 και 19).
Πριν από τον διορισμό του, μεταξύ των διευθυντών και μετόχων της εταιρείας, ήταν και η συμβία του Ι.Π., η οποία είναι κόρη του Κατηγορούμενου 1. Αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι έχει οποιαδήποτε ανάμειξη στην ανέγερση της επίδικης οικοδομής.
Έτυχε να βρεθεί στο χώρο που ανεγειρόταν, χωρίς να διεξάγει ο ίδιος οποιεσδήποτε εργασίες και αυτό διότι η επίδικη οικοδομή, ήταν και είναι συμφερόντων της εταιρείας στην οποία η συμβία του ήταν μέτοχος και διευθυντής τον ουσιώδη χρόνο. Δεν είπε ποτέ σε κανένα ότι αυτή, ανήκει στον Κατηγορούμενο 1 στον οποίο ούτε ανήκει, ούτε άνηκε σε οποιοδήποτε χρόνο. Ό,τι ανέφερε σε κάποια στιγμή επιτόπου στον χώρο, σε υπάλληλο του Δήμου είναι ‘’Ρώτα την κόρη του Μ.Π. να σου πει’’. Γνωρίζει ότι η επίδικη οικοδομή ανεγέρθηκε από την εταιρεία, η οποία έκτοτε το λειτουργούσε, εργοδοτώντας μάλιστα αριθμό προσωπικού. Κατέθεσε προς τούτο δέσμη αποδείξεων πληρωμών εισφορών προσωπικού της εταιρείας για τις περιόδους Ιούλιο 2023-Νοέμβριο 2023, δέσμη τιμολογίων τα οποία εκδόθηκαν επ’ όνοματι της εταιρείας (Τεκμήρια 20 και 21), ως επίσης και δέσμη υποβολής δηλώσεων ΦΠΑ για την περίοδο Μάϊου 2023-Νοεμβρίου 2023 (Τεκμήριο 22), τις οποίες εκτύπωσε ο λογιστής της εταιρείας.
Το επίδικο υποστατικό βρίσκεται στην περιοχή «Fig Tree Bay» στον Πρωταρά, παρά το συγκρότημα διαμερισμάτων «Παλλίνιο» και απ’ όσο έχει ενημερωθεί από τους προκάτοχους του, είχε παραχωρηθεί στις 22.02.2022 με απόφαση της διαχειριστικής επιτροπής του συγκροτήματος (τεκμήριο 23), ρεύμα και νερό στο υποστατικό έναντι πληρωμής, με την προϋπόθεση να τοποθετηθούν ξεχωριστοί μετρητές για την κατανάλωση. Προς αυτό τον σκοπό η εταιρεία προέβηκε σε τοποθέτηση ηλεκτρικής εγκατάστασης, μέσω αδειούχου ηλεκτρολόγου, έγινε αίτηση για έλεγχος τους από την ηλεκτρομηχανολογική υπηρεσία (τεκμήριο 25), οπότε και ακολούθησε έλεγχος της εγκατάστασης, όπου αυτή εγκρίθηκε και τοποθετήθηκαν ξεχωριστοί μετρητές.
Κατά τον Απρίλιο και Ιούνιο, μετέβηκε ο ίδιος στον Δήμο και παρέλαβε τα αντικείμενα που είχαν κατασχεθεί από τον Δήμο (τεκμήρια 12 και 15) κατόπιν εντολών της συμβίας του, εκ μέρους της εταιρείας και με χρήματα της εταιρείας. Όταν μετέβηκε στον Δήμο και τα παρέλαβε, οι υπάλληλοι του Δήμου του είπαν ότι επειδή οι επιστολές εκδόθηκαν επ’ ονόματι του Μ.Π., θα έπρεπε και οι αποδείξεις πληρωμών (τεκμήρια 13 και 16) να φέρουν το όνομα του. Δεν ανέφερε σε κανένα ότι αυτά ανήκουν στον Κατηγορούμενο 1.
Σε σχέση με την επιστολή του δικηγόρου Θ.Τ. προς τον Δήμο (τεκμήριο 14) ο ίδιος έδωσε εντολές στον συγκεκριμένο δικηγόρο να στείλει τις επιστολές, χωρίς ο Κατηγορούμενος 1 να το γνωρίζει. Έδωσε τις εν λόγω εντολές εκ μέρους και εν αγνοία του Κατηγορούμενου 1, αφού κατά το χρόνο εκείνο ήταν μαζί ‘’σε προχωρημένες διαβουλεύσεις με τους τότε μετόχους’’ για εξαγορά των μετοχών της εταιρείας. Θεωρεί πως κατηγορούμενη στην παρούσα υπόθεση έπρεπε να είναι η εταιρεία και να εκφέρει τις απόψεις της, αφού σκοπός της παρούσας διαδικασίας είναι ο Δήμος να πετύχει έκδοση διατάγματος κατεδάφισης του υποστατικού. Κατέθεσε ως τεκμήρια, δέσμη τιμολογίων της εταιρείας, διαφόρων ημερομηνιών για τον μήνα Ιούλιο 2022 (τεκμήριο 24).
Κατά την αντεξέταση του, δεν θυμόταν εάν στις 29.03.22 ή στις 18.04.2022, βρισκόταν παρών στο επίδικο υποστατικό, ούτε εάν στις 29.03.2022 που οι ΜΚ1 και ΜΚ2 επισκέφθηκαν τον χώρο, ο Κατηγορούμενος 3 τους παρέπεμψε στον ίδιο, όπως ούτε και εάν στις 18.04.2022 ο ίδιος κάλεσε Αστυνομία στη θέα των επιθεωρητών παραλιών. Εάν ήταν εκεί πρόσθεσε, απλά παρακολουθούσε και δεν έκανε οποιοδήποτε εργασία. Όταν κατασχέθηκαν αντικείμενα (στις 18.04.2022, ο ίδιος διαμαρτυρήθηκε, χωρίς να θυμάται πως ακριβώς, πάντως ήταν ‘’με οδηγίες της γυναίκας’’ του, οπότε και ό,τι του είπε, τους είπε.
Δεν γνωρίζει κατά πόσο το επίδικο υποστατικό έχει άδεια οικοδομής, διότι αυτό είναι συμφερόντων της εταιρείας. Τον ΜΚ3 τον γνωρίζει γενικά, επειδή κατάγεται και αυτός από το Παραλίμνι. Δεν συμφωνεί με τα λεγόμενα του ΜΚ3 ότι τον είδε αρκετές φορές στο επίδικο υποστατικό. Σε σχέση με την εταιρεία, βρίσκονταν με τον Κατηγορούμενο 1 σε διαβουλεύσεις για την αγορά των μετοχών από τα τέλη του 2022.
Σε υποβολή που του τέθηκε ότι τα τεκμήρια 20-22 είναι μεταγενέστερα του επίδικου χρόνου, ο Κατηγορούμενος 2 ισχυρίστηκε ότι έχει και άλλα που αφορούν το 2022, αλλά δεν τα κατέθεσε στην κυρίως εξέταση του και ο λόγος είναι γιατί αλλάχθηκε ο λογιστής της εταιρείας και τώρα μπόρεσε να τα πάρει. Δεν γνωρίζει εάν στις 22.02.2022 που αφορά την ενημέρωση της διαχειριστικής επιτροπής (τεκμήριο 23),το επίδικο υποστατικό δεν βρισκόταν υπό ανέγερση και πιστεύει πως αυτό το έγγραφο που φέρει τίτλο ‘’ενημέρωση’’ είναι ενοικιαστήριο προς την εταιρεία έγγραφο. Ανέφερε μάλιστα πως για τον χρόνο που ο ίδιος είναι διευθυντής, η εταιρεία κατέβαλε αυξημένο ποσό, ήτοι €4.000 πλην όμως όταν του ζητήθηκε να παρουσιάσει απόδειξη καταβολής του συμφωνηθέντος, κατά τον ίδιο, ποσού προς την διαχειριστική επιτροπή, ο Κατηγορούμενος 2 αποδέχθηκε, πως δεν έχει οτιδήποτε σχετικό στην κατοχή του.
Σε σχέση με την αίτηση που υπεβλήθη στην ηλεκτρομηχανολογική υπηρεσία (τεκμήριο 25), ανέφερε ότι την αίτηση υπέβαλε η εταιρεία, εξ ου και αναγράφεται το όνομα της επί της αίτησης, παρόλο που ο ίδιος κατά το στάδιο υποβολής της δεν είχε σχέση με αυτήν. Σε ερώτηση του συνηγόρου της Κατηγορούσας Αρχής, για πιο λόγο, στα στοιχεία επικοινωνίας βρίσκεται το δικό του όνομα, ο Κατηγορούμενος 2 απάντησε πως δεν γνωρίζει, ίσως να το έβαλε η συμβία του. Ούτε και ήταν σε θέση να εξηγήσει γιατί ενώ η αίτηση φέρει ημερομηνία υποβολής την 30.6.2022, αυτή φαίνεται μέσω της σφραγίδας παραλαβής της, να παραλήφθηκε στις 19.01.2023. Τις επιστολές του Δήμου (τεκμήρια 12 και 15) δεν θυμόταν αν τις είδε πρώτη φορά όταν πήγε στον Δήμο να παραλάβει τα αντικείμενα που κατασχέθηκαν. Σε μετέπειτα ερώτηση, πως μπορεί να γνώριζε για τα αντικείμενα που κατασχέθηκαν εφόσον δεν είχε δει τις επιστολές, απάντησε πως και πάλι τον ενημέρωσε η συμβία του ότι ο Δήμος κατέσχεσε αντικείμενα της ιδιοκτησίας της εταιρεία και του ζήτησε να πάει να τα παραλάβει, δίδοντας του σε μετρητά το ποσό. Ο ίδιος ζήτησε να εκδοθούν αποδείξεις επ’ ονόματι της εταιρείας αλλά οι υπάλληλοι του Δήμου επέμειναν, ότι έπρεπε να εκδοθούν στο όνομα του Κατηγορούμενου 1 που στάλθηκαν οι επιστολές.
Αντεξεταζόμενος σε σχέση με το τεκμήριο 14, ανέφερε ότι έδωσε οδηγίες στον εν λόγω δικηγόρο να στείλει επιστολή εκ μέρους της γυναίκας του, και όχι του ιδίου ή του Κατηγορούμενου 1, πλην όμως ο εν λόγω δικηγόρος μπερδεύτηκε επειδή του ανέφερε να αναγράψει τα ονόματα των (τότε) μετόχων. Πιστεύει πως λόγω του μπερδέματος του εν λόγω δικηγόρου, αυτός έγραφε ό,τι ήθελε. Το όνομα του ιδίου συμπεριλήφθηκε στην επιστολή επειδή επικοινώνησε ο ίδιος μαζί του. Σε σχέση με τους Κατηγορούμενους 4 και 5, δεν έχει ο,τιδηποτε υπόψιν του, ούτε η εταιρεία είχε κάποια σχέση ή επικοινωνία μαζί τους.
Νομική πτυχή:
Οι κατηγορίες 1 και 2, εμπεριέχουν στη νομική τους βάση, (ουσιαστικά) δύο αδικήματα. Για το ζήτημα αυτό, θα επανέλθω στη συνέχεια. Καταλογίζεται στους μεν κατηγορούμενους 1-3 η ανέγερση οικοδομής, άνευ οποιασδήποτε άδειας από αρμόδια αρχή κατά παράβαση του άρθρου 3 και 20 του Κεφ. 96 και η ανέγερση οικοδομής εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας, κατά παράβαση του άρθρου 5 του Κεφ. 59. Στους δε Κατηγορούμενους 4 και 5 ότι επέτρεψαν στους Κατηγορούμενους 1-3 να ανεγείρουν την παραπάνω οικοδομή, κατά παράβαση επίσης, του άρθρου 3 και 20 του Κεφ. 96 και κατά παράβαση του άρθρου 5 του Κεφ. 59
Το άρθρο 3(1)(β) του Κεφ. 96 προνοεί ότι κανένα πρόσωπο δεν δύναται να ανεγείρει ή να ανέχεται ή να επιτρέπει να ανεγείρεται οικοδομή χωρίς άδεια γι' αυτό, η οποία λαμβάνεται προηγουμένως από την αρμόδια αρχή όπως καθορίζεται στο εδάφιο (2) του Νόμου.
Με βάση το άρθρο 5(1) του Κεφ. 59 , απαγορεύεται η κατασκευή ή τοποθέτηση στην παραλία, κατασκευασμάτων για τα οποία δεν χορηγήθηκε έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου με βάση το άρθρο 5Α του Νόμου και άδεια με βάση τον περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμο και/ή τον περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμο. Ως κατασκεύασμα, ερμηνεύεται στο άρθρο 5(5), οποιαδήποτε καλύβη, παράπηγμα ή άλλο προσωρινής ή μόνιμης μορφής κατασκεύασμα και περιλαμβάνει κινητό κατασκεύασμα.
Στη νομική βάση και των δύο κατηγοριών, εμπεριέχεται επίσης το άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο αφορά τους αυτουργούς αδικημάτων, δίνοντας τη δυνατότητα να διωχτεί ως αυτουργός ενός αδικήματος, (α) εκείνος που διενεργεί πράγματι την πράξη ή παράλειψη, η οποία συνιστά το ποινικό αδίκημα, (β) εκείνος που διαπράττει ή παραλείπει να διαπράξει κάτι με σκοπό να καταστήσει δυνατή τη διάπραξη ποινικού αδικήματος από άλλο ή να παρέχει βοήθεια για τη διάπραξη τέτοιου αδικήματος από άλλον, (γ) εκείνος που παρέχει βοήθεια σε άλλον ή που παρακινεί αυτόν κατά τη διάπραξη ποινικού αδικήματος και (δ) εκείνος που συμβουλεύει ή που προάγει άλλον για διάπραξη ποινικού αδικήματος.
Στην προκειμένη περίπτωση, δεν αμφισβητείται ότι ο Δήμος Παραλιμνίου είναι η αρμόδια αρχή σε σχέση με το επίδικο τεμάχιο γης, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή «Fig Tree Bay», στον Πρωταρά, ότι εντός αυτού ανεγέρθηκε υποστατικό το οποίο αποτελεί οικοδομή ή κατασκεύασμα εν τη έννοια τόσο του Κεφ. 96 όσο και του Κεφ. 59 και ότι για αυτή την οικοδομή, δεν έχει εξασφαλιστεί άδεια. Ό,τι αμφισβητήθηκε μέσω της αντεξέτασης είναι από τους Κατηγορούμενους 1-3 είναι ότι είναι αυτοί που το ανήγειραν, καθώς επίσης ότι η τοποθεσία που ανεγέρθηκε, αποτελεί μέρος της παραλίας, λόγω μη υλοποίησης σχετικού όρου σε άδεια οικοδομής από τους εγγεγραμμένους ιδιοκτήτες, παρόλο που κατατέθηκε ως παραδεκτό γεγονός ότι μέρος του επίδικου τεμαχίου εμπίπτει εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας.
Οι Κατηγορούμενοι 4-5 που αντιμετωπίζουν το αδίκημα του επιτρέπειν τα πιο πάνω, δεν αμφισβητούν τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από το ότι σε καμιά περίπτωση δεν επέτρεψαν την ανέγερση οποιασδήποτε οικοδομής ή κατασκευάσματος.
Οι Εισηγήσεις κατηγορούσας αρχής και υπεράσπισης:
Αμφότερες οι πλευρές με την ολοκλήρωση της μαρτυρίας, προχώρησαν μέσω των αγορεύσεων τους σε υποστήριξη των εκατέρωθεν θέσεων τους. Θέση της κατηγορούσας αρχής είναι ότι η μαρτυρία που προσκομίστηκε εκ μέρους της, ανταποκρίνεται στην αλήθεια, εν αντιθέσει με αυτήν των Κατηγορούμενων 1 και 2 και τα όσα ανέφεραν οι μάρτυρες κατηγορίας, επαρκούν για να επιτευχθεί η καταδίκη όλων των Κατηγορουμένων.
Από την άλλη, ο συνήγορος των Κατηγορουμένων 1-3, εισηγείται ότι υπήρξε πλημμελής διερεύνηση από μέρους του Δήμου σε σχέση με τα άτομα τα οποία έχουν συμφέρον στην επίδικη οικοδομή και η κατάληξη τους ότι για την ανέγερση της επίδικης οικοδομής ευθύνονται οι Κατηγορούμενοι 1-3 δεν βασίζεται σε εύλογη και γνήσια διερεύνηση, εξ ου και οι ΜΚ1 και ΜΚ2 όταν ρωτήθηκαν για τη σχέση της εταιρείας με την επίδικη οικοδομή, δεν μπορούσαν να τοποθετηθούν θετικά ή αρνητικά. Αυτή η πλημμελής διερεύνηση, έγκειται στην έχθρα που έχει ο Δήμαρχος Παραλιμνίου με τον Κατηγορούμενο 1 και έχει ως επακόλουθο την αποστέρηση του δικαιώματος της εταιρείας να ακουστεί από το Δικαστήριο και να προβάλει τις θέσεις τις. Για τον Κατηγορούμενο 1, η μαρτυρία που διατέθηκε στο δικαστήριο είναι αποκλειστικά εξ ακοής μαρτυρία και δη τα όσα ανέφερε η Αστυνομία στον Δήμο (τεκμήριο 4). Δεδομένου ότι το πρόσωπο αυτό δεν κλητεύθηκε από την κατηγορούσα αρχή να δώσει μαρτυρία σε σχέση με την διατυπωμένη στην επιστολή, διαπίστωση του, το δικαστήριο δεν θα πρέπει να την αποδεχτεί, εφόσον η μη κλήτευση του αποβαίνει σε βάρος των Κατηγορουμένων 1-3. Πέραν αυτής της μαρτυρίας όμως, ακόμη και η υπόλοιπη μαρτυρία δεν είναι ικανή να οδηγήσει σε καταδίκη των Κατηγορουμένων, εφόσον ως εκ της περιστατικής φύσης της, δεν είναι ικανή να οδηγήσει σε πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, συμπέρασμα, ότι οι Κατηγορούμενοι 1-3 ανήγειραν την επίδικη οικοδομή.
Τέλος, η συνήγορος των Κατηγορουμένων 4-5 εστίασε ιδιαιτέρως στο γεγονός ότι από το σύνολο της μαρτυρίας της κατηγορούσας αρχής, δεν προέκυψε εμπλοκή της Κατηγορούμενης 4, είτε ότι ανήγειρε , είτε ότι επέτρεψε ή ανέχθηκε την ανέγερση της επίδικης οικοδομής καθώς και ότι, η ιδιότητα του Κατηγορούμενου 5, διευθυντής της Κατηγορούμενης 4, δεν επαρκεί για να θεμελιώσει καταδίκη του, με παραπομπή σε σχετική με το ζήτημα νομολογία.
Έχω λάβει υποψιν μου το σύνολο των εισηγήσεων των συνηγόρων αμφότερων των πλευρών, παρότι πιο πάνω προβαίνω απλά σε σύνοψη των όσων έθεσαν στο δικαστήριο, με τις εκτεταμένες σε περιεχόμενο αγορεύσεις τους.
Αξιολόγηση Μαρτυρίας-Ευρήματα:
Ίσως εκ του περισσού να αναφερθεί εκ προοιμίου πως συνιστά πάγια νομολογιακή αρχή ότι το βάρος απόδειξης του συνόλου των λεπτομερειών του αδικήματος, όπως αυτές αναγράφονται και περιγράφονται στο κατηγορητήριο, το φέρει η κατηγορούσα αρχή, σε βαθμό πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Με δεδομένη την πιο πάνω αρχή προχωρώ να αξιολογήσω την ενώπιον μου τεθείσα μαρτυρία έχοντας κατά νου τις αρχές που διέπουν την αξιολόγηση μαρτυρίας ως επίσης και την δυνατότητα του Δικαστηρίου να αποδεχτεί ή να απορρίψει είτε όλη είτε μέρος αυτής (βλέπε Παύλου v. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 68, Σάββα v. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 391, Kades v. Nicolaou & Another (1986) 1 C.L.R. 212, Agapiou v. Panayiotou (1988) 1 C.L.R. 257 και Theomaria Estates Ltd v. Samuel Mason κ.α. (2005) 1 Α.Α.Δ. 256).).
Παρακολούθησα με πολλή προσοχή τους μάρτυρες ενώ κατέθεταν και διεξήλθα τη μαρτυρία ενός εκάστου από αυτούς, καθώς και τα όσα τεκμήρια κατατέθηκαν στο Δικαστήριο.
Κρίνω σκόπιμο, να αναφερθώ στη μαρτυρία των ΜΚ1 και ΜΚ2 μαζί, μιας και τα δύο παραπάνω πρόσωπα, μαζί προέβηκαν σε επιτόπιες εξετάσεις στην επίδικη οικοδομή και η μαρτυρία τους αφορούσε σε συγκεκριμένα γεγονότα που σχετίζονται με τα επίδικη τα οποία επισυνέβησαν στις 29.03.2022. Αμφότεροι οι ΜΚ1 και ΜΚ2 μου έκαναν καλή εντύπωση. Η μαρτυρία τους ιδωμένη στο σύνολο της, είναι πλήρως συνυφασμένη και καμιά αντίφαση προκύπτει, είτε από τη μαρτυρία της ΜΚ1, είτε από την μαρτυρία του ΜΚ2, είτε από την αντιπαραβολή των δύο μαρτυριών μαζί. Έδωσαν σαφείς και ικανοποιητικές απαντήσεις για να υποστηρίξουν τις θέσεις τους, έχοντας προσωπική γνώση των γεγονότων για τα οποία κατέθεσαν. Δεν εντόπισα επίσης από μέρους τους και δεν ανακύπτει από τη γενικότερη μαρτυρία που δόθηκε, οποιοδήποτε προσωπικό συμφέρον σε σχέση με τα επίδικα γεγονότα ή οποιοσδήποτε αλλότριος σκοπός από μέρους τους. Ενδεικτικό τούτου, είναι το γεγονός ότι σε σχετικές υποβολές του συνηγόρου υπεράσπισης των Κατηγορουμένων 1-3, ότι συμφέρον στο επίδικο ακίνητο έχει η εταιρεία, η οποία και το λειτουργεί, απάντησαν με ειλικρίνεια πως δεν γνωρίζουν εάν η συγκεκριμένη εταιρεία, λειτουργεί ή έχει οποιαδήποτε σχέση με το επίδικο υποστατικό. Αυτό είναι και το μοναδικό σημείο που παρουσιάζεται διχογνωμία από την ΜΚ1, η οποία ενώ από την μια ανέφερε πως δεν γνωρίζει την εν λόγω εταιρεία και δεν έχει οτιδήποτε υπόψιν της, από την άλλη αρνήθηκε ρητά ότι αυτή έχει οποιαδήποτε σχέση με την επίδικη οικοδομή βασίζοντας την πεποίθηση της αυτή στο ότι η μαρτυρία που κατείχε ο Δήμος, τόσο από τις επιτόπιες επισκέψεις τους και τις αναφορές των Κατηγορουμένων 2 και 3 στην ίδια και στον ΜΚ2, όσο και από την ενημέρωση που έλαβαν από την Αστυνομία.
Ερωτηθέντες και οι δύο πιο πάνω μάρτυρες, σε σχέση με τους Κατηγορούμενους 4 και 5 από τη συνήγορο υπεράσπισης τους, κατά πόσο εμφαίνεται η εμπλοκή των εν λόγω Κατηγορουμένων, δια της επίτρεψης της ανέγερσης της οικοδομής και οι δύο μάρτυρες απάντησαν ειλικρινά πως, δεν έχουν υπόψιν τους και δεν φαίνεται στον φάκελο της οικοδομής, οποιαδήποτε εμπλοκή τους γεγονός που δεικνύει και το γνήσιο της διερεύνησης από μέρους τους. Δημιούργησαν εν γένει, με λίγα λόγια, την εντύπωση στο Δικαστήριο περί μαρτύρων που προσήλθαν για να πουν την αλήθεια και να παραθέσουν τα γεγονότα τα οποία οι ίδιοι γνώριζαν.
Τα περί πλημμελούς διερεύνησης από μέρους τους που εισηγείται η πλευρά των Κατηγορουμένων 1-3 δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά καθότι φαίνεται μέσα από την μαρτυρία των ΜΚ1 και ΜΚ2 πως οι ίδιοι, επισκέφθηκαν όχι μόνο μια φορά την επίδικη οικοδομή αλλά αρκετές άλλες, παρόλο που από την 2η επίσκεψη τους στις 29.03.2022, είχαν στοιχεία, σε σχέση με τους εμπλεκόμενους στην ανέγερση. Αποτάθηκαν περαιτέρω στην Αστυνομία, για να συλλέξουν περαιτέρω στοιχεία οπότε και βεβαιώθηκαν πως οι πληροφορίες τους ήταν ορθές. Είναι γεγονός πως δεν προκύπτει από την μαρτυρία των ιδίων, να ειδοποιήθηκε από τον Δήμο ο Κατηγορούμενος 1 για τα ευρήματα τους, ωστόσο τούτο, δεν μπορεί άνευ ετέρου να χαρακτηρίσει τη διερεύνηση στην οποία προέβηκαν ως πλημμελή. Γενικώς, μπορεί να λεχθεί πως η μαρτυρία αμφοτέρων δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση, ενώ όλες ανεξαιρέτως οι απαντήσεις που έδιδαν ενόσω αντεξετάζονταν ήταν αυθόρμητες, χωρίς παύση σκέψης, γεγονός που επίσης υποδηλοί, το γνήσιο θεωρώ, των ισχυρισμών τους. Αναφέρω ευθύς εξαρχής, μιας και το ζήτημα δεν θα με απασχολήσει περαιτέρω στη συνέχεια, πως σε ό,τι αφορά το τεκμήριο 4 (η εξ ακοής μαρτυρία), που η ΜΚ1 κατέθεσε, ως την ενημέρωση που έλαβε ο Δήμος από την Αστυνομία, το δικαστήριο δεν προτίθεται να της προδώσει ουσιαστική βαρύτητα, καθότι, ό,τι αναφέρεται εκεί, είναι ότι ο Κατηγορούμενος 1, «έχει συμφέρον» στην επίδικη οικοδομή, χωρίς να προσδιορίζονται περαιτέρω λεπτομέρειες ως προς το συμφέρον αυτό ή έστω να έχει καταδειχθεί η σύνδεση της αναφοράς αυτής, με το κατά πόσο ο Κατηγορούμενος 1, ανήγειρε το ακίνητο. Περαιτέρω, το πρόσωπο που προβαίνει στη δήλωση, δεν κλήθηκε στο δικαστήριο για να δώσει μαρτυρία[1], ώστε το δικαστήριο να είναι σε θέση να αντιληφθεί κατά πρώτο, τι ακριβώς εννοείται από τον συντάκτη της επιστολής με τη φράση ‘’συμφέρον’’ και πώς αυτό σχετίζεται με το εάν ο ίδιος ανήγειρε ή όχι την οικοδομή. Το μόνο που αποδέχομαι εκ του τεκμηρίου αυτού είναι ό,τι η ΜΚ1 ανέφερε, ότι δηλαδή η επιστολή αυτή στάλθηκε, κατόπιν παράκλησης του Δήμου, προκειμένου να ενημερωθεί για τα πρόσωπα που έχουν συμφέρον στην επίδικη οικοδομή. Πλην του παραπάνω σημείου επομένως, αποδέχομαι τη μαρτυρία τόσο της ΜΚ1, όσο και του ΜΚ2 και τα όσα ανέφεραν και έγιναν αποδεκτά καθίστανται και ευρήματα του Δικαστηρίου. Από τη μαρτυρία της ΜΚ1, προβαίνω σε περαιτέρω εύρημα ότι η επίδικη οικοδομή, ανεγέρθηκε στο σημείο που υπεδείχθη από την ιδία επί του τεκμηρίου 6[2] καθώς και ότι το μέρος αυτό, είναι το μέρος του επίδικου τεμαχίου γης στο οποίο προεκτείνεται η παραλία.
Σε σχέση με τον ΜΚ3, ο οποίος είναι το πρόσωπο που κατά τη μαρτυρία του, ο Κατηγορούμενος 1 ουσιαστικά παραδέχθηκε την ανέγερση της οικοδομής, για τους λόγους που του ανέφερε, παρότι η μαρτυρία του παρουσιάζει μικροαντιφάσεις, κρίνω ότι αυτές δεν είναι τέτοιες, που να κλονίζουν την γενικότερη θετική εικόνα που εισέπραξε το Δικαστήριο από μέρους του. Αναφέρομαι σαφώς στο ότι, ενώ κατά την κυρίως εξέτασης του, αναγνώρισε την επίδικη οικοδομή στο τεκμήριο 5, όταν αυτό του υποδείχθηκε ξανά κατά την αντεξέταση του από τον κ. Ακάμα, ενώ αρχικά αναγνώρισε την επίδικη οικοδομή, μετέπειτα ανέφερε πως ξαναβλέποντας την φωτογραφία καλύτερα δεν ήταν εκείνη. Δεν μου διαφεύγει επί τούτου ότι, σε κάποιο σημείο της μαρτυρίας του, ο ΜΚ3, ανέφερε πως δεν φορούσε τα γυαλιά του και πως εάν τα είχε θα ήταν σε καλύτερη θέση να πει κατά πόσο είναι απόλυτα βέβαιος. Έχω ωστόσο ήδη αποδεχθεί τη μαρτυρία της ΜΚ1, στα πλαίσια της οποίας κατατέθηκαν τα εν λόγω τεκμήρια, τα οποία απεικονίζουν με βάση την αποδεχθείσα μαρτυρία, την επίδικη οικοδομή, στο στάδιο που βρισκόταν το δεδομένο χρόνο. Επομένως η αναφορά του ότι το τεκμήριο 5 δεν απεικονίζει την επίδικη οικοδομή, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Πέραν των πιο πάνω, καμιά άλλη αντίφαση παρουσιάζεται στη μαρτυρία του. Η αξιοπιστία του εν λόγω μάρτυρα ενισχύεται και από το γεγονός ότι, παραδέχθηκε πως όντως η διαχειριστική επιτροπή του συγκροτήματος, παραχώρησε ρεύμα και νερό στην επίδικη οικοδομή (και όχι στην εταιρεία ως είναι η εισήγηση της υπεράσπισης των Κατηγορουμένων 1-3 που γίνεται στην τελική αγόρευση της), διευκρινίζοντας ωστόσο πως ο ίδιος ουδέποτε συναίνεσε, γνωρίζει τα πρόσωπα της διαχειριστικής επιτροπής αλλά δεν έχει οποιαδήποτε σχέση μαζί τους, εφόσον δεν μεταβαίνει στις συναντήσεις της επιτροπής.
Παρατήρησα επίσης ότι ο ΜΚ3 σε κάποια στιγμή κατά την αντεξέταση του, είπε πως ανέφερε στον Κατηγορούμενο 1 (μεταξύ άλλων) ‘’[…]είπες θα βάλεις μια ομπρέλα μόνο’’, γεγονός που άφησε να νοηθεί πως υπήρχε κάποιου είδους συνεννόηση με τον Κατηγορούμενο 1, είτε με τον ίδιο προσωπικά, είτε μέσω άλλου, για την οποία καμμιά άλλη αναφορά έγινε στην κυρίως εξέταση του. Τούτη του η αναφορά (στην αντεξέταση), δεν αποτέλεσε αντικείμενο περαιτέρω αντεξέτασης (ή και επανεξέτασης από το συνήγορο της Κατηγορούσας Αρχής) και παρέμεινε αδιευκρίνιστο, το τι ενδεχομένως προηγήθηκε ειπώθηκε ή συμφωνήθηκε με τον Κατηγορούμενο 1. Η παράλειψη του αυτή ωστόσο, δεν θεωρώ ότι υπό τις παραπάνω περιστάσεις, είναι ικανή να με οδηγήσει στην απόρριψη της μαρτυρίας τους, μιας και οι πλείστοι, λοιποί ισχυρισμοί του, επιβεβαιώνονται από άλλη μαρτυρία, ιδιαίτερα αυτήν των ΜΚ1 και ΜΚ2, την οποία έχω ήδη αποδεχθεί. Δέχομαι συνακόλουθα τη μαρτυρία του ΜΚ3, πλην του σημείου που αναφέρω πιο πάνω και τα όσα ανέφερε τα ανάγω και σε δικά μου ευρήματα.
Στρεφόμενη στον ΜΚ4, παρατηρώ επίσης ότι, η μαρτυρία του είναι συνυφασμένη με την υπόλοιπη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου. Σε υποβολή μάλιστα του συνηγόρου υπεράσπισης των Κατηγορουμένων 1-3 ότι ο λόγος που ενήργησε κατόπιν προφορικών οδηγιών που έλαβε από τον Δήμαρχο, στις 18.04.2022 είναι λόγω προσωπικής έχθρας του Δημάρχου Παραλιμνίου προς τον Κατηγορούμενο 1, ο ΜΚ4 απάντησε απολύτως φυσικά, ότι δεν είναι σε θέση να γνωρίζει κάτι τέτοιο (εάν δηλαδή υπάρχει οποιαδήποτε σύγκρουση μεταξύ του Δημάρχου και του Κατηγορούμενου 1), χωρίς ίχνος προσπάθειας να υπεραμυνθεί του Δημάρχου, σε κάτι, που ο ίδιος δεν έχει την παραμικρή ιδέα ως προς το κατά πόσο υφίσταται τέτοια ρήξη μεταξύ των πιο πάνω προσώπων. Τούτο θεωρώ είναι μια ένδειξη ότι ο εν λόγω μάρτυρας δεν προσήλθε στο Δικαστήριο επιτηδευμένα, ώστε να στηρίξει την εκδοχή του Παραπονούμενου, ούτε και έχει οποιοδήποτε συμφέρον να παρουσιάσει ή να παραποιήσει γεγονότα, κατά τρόπο που να σύμφερε στην προώθηση της υπόθεσης. Είχε αναφερθεί μάλιστα κατά τη μαρτυρία του και σε άλλες οικοδομές τις οποίες επισκέφθηκε ως επεμβαίνουσες στη ζώνη προστασίας της παραλίας, θέλοντας να καταδείξει ότι δεν επισκέφθηκε αποκλειστικά και μόνο την επίδικη οικοδομή.
Εκείνο το οποίο δεν μπορώ να αποδεχθώ, από την μαρτυρία του ΜΚ4, είναι ότι ο Κατηγορούμενος 1 μετέβηκε στο Δήμο στις 21/06/2022 και 13/07/2022 και πλήρωσε με μετρητά, για να παραλάβει τα αντικείμενα που κατασχέθηκαν στις 20/04/2022 και 23/06/2022 εφόσον σύμφωνα με τον ίδιο, κατά την αντεξέταση του, δεν ήταν το πρόσωπο που εισέπραξε το εν λόγω ποσό, ούτε και είδε τον Κατηγορούμενο 1 να προβαίνει στην παραπάνω πράξη. Το υπόλοιπο μέρος της μαρτυρίας του, το αποδέχομαι για τους λόγους που εξήγησα πιο πάνω και οι ενέργειες του καθώς και όσα επακολούθησαν καθίστανται ευρήματα δικαστηρίου.
Εν αντιθέσει με τους μάρτυρες της κατηγορούσας αρχής, ούτε ο Κατηγορούμενος 1 αλλά ούτε και ο Κατηγορούμενος 2 μου έκαναν καλή εντύπωση και δεν προτίθεμαι να αποδεχτώ τα όσα ανέφεραν, πλην όσων γεγονότων δεν αμφισβητούνται. Η μαρτυρία και των δύο ενώ εκ πρώτης μοιάζει να είναι σε πλήρη συντονισμό, εντούτοις βρίθει ανακριβειών, αντιφάσεων και αλληλοσυγκρουόμενων εκδοχών. Εξηγώ για τον κάθε ένα πιο κάτω, τους λόγους.
Ο κατηγορούμενος 1 από το εδώλιο του μάρτυρα κατά την αντεξέταση του περιέπεσε σε διάφορες αντιφάσεις και αμφιταλαντευόταν μεταξύ διιστάμενων θέσεων όπως λ.χ.:
α) ενώ αρχικά στην γραπτή του δήλωση αναφέρει πως τα γεγονότα για τα οποία καταθέτει είναι γεγονότα που είναι εις γνώση του και τα γνωρίζει προσωπικά ως εκ της ιδιότητας του αξιωματούχου της εταιρείας, σε πολλά σημεία της γραπτής του δήλωσης, αλλά και κατά την αντεξέταση του, επικαλείται τα όσα του ανέφερε ο Κατηγορούμενος 2, ο οποίος είναι επίσης αξιωματούχος της εταιρείας και τα οποία ο ίδιος δεν γνωρίζει προσωπικά ή όσα γεγονότα έτυχε, να του αναφέρει η κόρη του, σε χρόνους αδιευκρίνιστους. Ειδικότερα, για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά τον ισχυρισμό περί παραχώρησης ρεύματος και νερού από τη διαχειριστική επιτροπή του συγκροτήματος διαμερισμάτων αλλά και την μετέπειτα έγκριση των ηλεκτρολογικών καταστάσεων της επίδικης οικοδομής-ως η θέση του-, (τεκμήρια 23 και 25), το Δικαστήριο δεν έχει αντιληφθεί εάν εν τέλει, οι όποιες αναφορές του, προέρχονται από τα όσα του ανέφερε η κόρη του, ή ο συν μέτοχος του (Κατηγορούμενος 2) ή τα γνωρίζει εκ της ιδιότητας του, μιας και (ως θα διαφανεί στη συνέχεια), θέση του Κατηγορούμενου 2[3] αποτέλεσε η αναφορά πως για το έτος 2023, η εταιρεία πλήρωσε επαυξημένο ποσό στην διαχειριστική επιτροπή του συγκροτήματος διαμερισμάτων, με βάση τη συμφωνία που οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι υφίστατο (τεκμήριο 23). Υπενθυμίζω σε αυτό το σημείο, το τι ο ίδιος ανέφερε κατά την αντεξέταση του, σε ερώτηση που του υποβλήθηκε σε σχέση με τη λειτουργία της εταιρείας από τις 23.03.2023 που ανέλαβε και πιο πριν, ο Κατηγορούμενος 1 ανέφερε αυτολεξεί ‘’Κάποια πράγματα τα γνωρίζω από τες κουβέντες της κόρης μου. Δεν ήμουν όμως ενεργός μέσα ή οτιδήποτε άλλο, ούτε σήμερα είμαι ενεργός’’[4] (η υπογράμμιση δική μου).
β) Με τον ίδιο αξιοπερίεργο τρόπο, ενώ από τη μια αναφέρει πως για κάποια πράγματα που αφορούσαν την εταιρεία, ενημερωνόταν από την κόρη του, δεν ενημερώθηκε ποτέ, ότι ο Δήμος απέστειλε επ’ ονόματι του προσωπικά, δύο επιστολές (τεκμήρια 12 και 15) με τις οποίες τον καλούσε να παραλάβει έναντι πληρωμής, τα κατασχεθέντα από τον Δήμο αντικείμενα στο επίδικο ακίνητο, την ίδια ώρα που είναι ουσιαστικά παραδεκτό (ως προκύπτει από την αντεξέταση του ΜΚ4 από το συνήγορο υπεράσπισης των Κατηγορουμένων 1-3) ότι την επιστολή ημερ. 20.04.2022 προς τον Κατηγορούμενο 1, παρέλαβε η κόρη του Ι. Π.. Αυτό δηλαδή που προσπαθεί να μας πει ο Κατηγορούμενος 1 είναι ότι η κόρη του τον ενημέρωσε για -αδιάφορα για τον ίδιο μιας και δεν είχε σχέση- ζητήματα της εταιρείας, αλλά δεν τον ενημέρωσε ότι παρέλαβε επιστολή η οποία αναφερόταν στον ίδιο προσωπικά, για ζητήματα που -κατά τα άλλα- αφορούσαν την εταιρεία. Η παραπάνω θέση του Κατηγορούμενου 1 δεν αντέχει στη βάσανο της λογικής και δεν είναι πιστευτή.
γ) Παρομοίως, ούτε η αναφορά του ότι ο δικηγόρος Θ.Τ. τον εκπροσώπησε χωρίς ο ίδιος να του δώσει ποτέ οδηγίες, τόσο στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας, όσο και κατά την αποστολή της επιστολής ημερ. 7.07.2022 (τεκμήρια 14) βρίσκει οποιοδήποτε λογικό έρεισμα. Προτού εξηγήσω το γιατί, υπενθυμίζω ότι, ο Κατηγορούμενος 1 ανέφερε αυτολεξεί στην γραπτή του δήλωση, «σε σχέση με την επιστολή κάποιου δικηγόρου […] ουδέποτε έδωσα οδηγίες στον συγκεκριμένο δικηγόρο για να στείλει επιστολή εκ μέρους μου και ούτε τον γνωρίζω». Αργότερα στην αντεξέταση του, πρόσθεσε πως τον συγκεκριμένο δικηγόρο, δεν τον γνωρίζει, ούτε τον είδε ποτέ και ούτε μίλησε μαζί του[5], για να ανασκευάσει λίγο αργότερα, έπειτα από υποβολή της υπεράσπισης πως αυτός ο δικηγόρος τον εκπροσωπούσε αρχικά στην παρούσα υπόθεση και να αναφέρει τα ακόλουθα, το περιεχόμενο των οποίων μιλά αφ’ εαυτού για το αβάσιμο του συγκεκριμένου ισχυρισμού του:
E. κύριε μάρτυρα ποιος δικηγόρος σε αντιπροσώπευσε αρχικά σε αυτήν την διαδικασία; […]
Α. Αυτός ήταν
Ε. Ποιος αυτός;
A. O Θ.Τ.
Ε.Ο οποίος ήρτε εξ’ ουρανού να σε υπερασπιστεί;
A. Εγώ τον δικηγόρο αυτόν εγώ δεν τον γνώριζα, ούτε καν μίλησα μαζί του. Πρέπει να είναι η κόρη μου που τον έπιασε τηλέφωνο και εγώ δεν γνώριζα καν αυτόν τον δικηγόρο, ούτε και ότι συμφώνησε με δικηγόρο. Εγώ, την πρώτη φορά που πήγα Δικαστήριο και την πρώτη φορά που ήταν εκεί ο δικηγόρος και δεν…ούτε καν κατάλαβα, ήταν με κάποια άλλη δικηγόρο.[…]
Ε. Ποιος κύριε μάρτυρα τερμάτισε τις υπηρεσίες αυτού του δικηγόρου; [..] η κόρη σας;
Α. Aπ’ ότι θυμούμαι εν εγώ τερμάτισα, που τους είπα δεν ξέρω καν αυτόν τον δικηγόρο και θέλω να τερματίσουμε.
Σημειώνω επιπρόσθετα των πιο πάνω πως, η παρούσα υπόθεση, καταχωρήθηκε στις 24.05.2022 και ορίστηκε για σκοπούς απάντησης στις 27.06.2022, ημερομηνία κατά την οποία οι Κατηγορούμενοι 1-3 ήταν παρόντες στο Δικαστήριο και εκπροσωπήθηκαν από τον δικηγόρο Θ.Τ. ο οποίος ζήτησε χρόνο για απάντηση οπότε και η υπόθεση ορίστηκε στις 12.09.2022. Στις 12.09.2022. ο εν λόγω δικηγόρος, ζήτησε άδεια όπως αποσυρθεί από την εκπροσώπηση των Κατηγορουμένων 1-3 λόγω διαφωνίας ως προς τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης, με τον Κατηγορούμενο 1 να συμφωνεί πως όντως έτσι έχουν τα πράγματα. Ουδέποτε λέχθηκε κατά τις παραπάνω ημερομηνίες πως ο δικηγόρος Θ.Τ. ήταν πρόσωπο άγνωστο στον Κατηγορούμενο 1 και ενεργεί χωρίς να έχει εξουσιοδοτηθεί από τον ίδιο, ο οποίος υπενθυμίζω στην παρουσία του Κατηγορούμενου 1, ζήτησε χρόνο προκειμένου να διεξέλθει του μαρτυρικού υλικού προκειμένου να απαντήσουν οι Κατηγορούμενοι.
δ) Πέραν των ανωτέρω, ο Κατηγορούμενος 1 απέφυγε επιμελώς (και σκόπιμα θεωρώ) να αναφέρει στην κυρίως εξέταση του πως, προτού η Αστυνομία αποστείλει την επιστολή ημερ. 27.04.2022 (τεκμήριο 4), ο συντάκτης της επιστολής τον είχε καλέσει στον αστυνομικό σταθμό για να δώσει εξηγήσεις, (κάτι το οποίο παραδέχθηκε στην αντεξέταση του), αρνούμενος ωστόσο ότι του ανέφερε ότι, είναι δικό του το υποστατικό και ‘’το κάνω για να ζήσει η κόρη μου’’ αντιτείνοντας ότι το μόνο που τους είπε είναι ότι είναι της κόρης του. Κάπου εδώ είναι που γεννάται και το εύλογο θεωρώ ερώτημα, γιατί η Αστυνομία να μην ενημέρωνε τον Δήμο ότι το υποστατικό ανήκει στην κόρη του Κατηγορούμενου 1, εάν όντως ο τελευταίος προέβαινε σε αυτή τη δήλωση και να επιλέξει να εμπλέξει τον Κατηγορούμενο μόνο.
ε) οι ισχυρισμοί του περί προσωπικής έχθρας του Δημάρχου Παραλιμνίου εναντίον του, περιττό να αναφέρω ότι παρέμειναν έωλοι και άρα ατεκμηρίωτοι. Εκείνο επίσης που προκύπτει από την εν λόγω αναφορά του Κατηγορούμενου 1 (και τη συναφή υποβολή στον ΜΚ4), είναι πώς για παράδειγμα, ο Δήμαρχος, διασυνέδεσε τον Κατηγορούμενο 1 με μια οικοδομή, που κατά τον ίδιο, το επίδικο χρονικό διάστημα που ανεγειρόταν, δεν επισκέφθηκε, κανένα πρόσωπο δεν τον συνάντησε εκεί και δεν είχε εν γένει καμμιά απολύτως σχέση;
στ) παρομοίως ο ισχυρισμός του ότι αποκλείεται να τον είδε ο ΜΚ3 στην επίδικη οικοδομή με το αυτοκίνητο του διότι στον χώρο εκεί δεν μπορεί να φτάσει αυτοκίνητο, καταρρίπτεται από μόνο το περιεχόμενο του τεκμηρίου 5 στο οποίο εμφαίνονται ξεκάθαρα αυτοκίνητα πέριξ της επίδικης οικοδομής
Οι παραπάνω (καίριας σημασίας για την υπόθεση) αντιφάσεις του Κατηγορούμενου 1, κρίνω ότι είναι αρκούντως ενδεικτικές της αναξιοπιστίας των ισχυρισμών του και επομένως, δεν προτίθεμαι να αποδεχτώ τίποτε από όσα ανέφερε ο Κατηγορούμενος 1, τη μαρτυρία του οποίο θεωρώ ως μη ανταποκρίνουσα στην αλήθεια. Τα δε τεκμήρια 26 και 27 που κατέθεσε και αφορούν πληρωμές κοινωνικών ασφαλίσεων της εταιρείας για τις περιόδους 05/2022-12/2022 καθώς και διάφορα τιμολόγια αγορών της εταιρείας, καμιά αποδεικτική σημασία έχουν σε σχέση με τα επίδικα αδικήματα και ούτε ανακύπτει οποιοδήποτε σχετικότητα εφόσον ό,τι προκύπτει από αυτά είναι ότι η εταιρεία, πλήρωσε για εργοδοτούμενους της κοινωνικές ασφαλίσεις για τις παραπάνω περιόδους καθώς και ότι έλαβε παραγγελίες οινοπνευματωδών ποτών επ’ ονόματι της, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε σύνδεση τους, με την επίδικη οικοδομή.
Στρεφόμενη στον Κατηγορούμενο 2, ο οποίος επίσης, καθόλου καλή εικόνα δημιούργησε στο Δικαστήριο, αναφέρω εξ αρχής ότι ήταν ευδιάκριτη η προσπάθεια του κατά τη διάρκεια της μαρτυρίας του, να βοηθήσει τον Κατηγορούμενο 1 και να αποστασιοποιηθεί ο ίδιος, από την μαρτυρία που παρουσιάστηκε (και) εναντίον του. Είμαι πεπεισμένη πως δεν προσήλθε με σκοπό να αναφέρει στο Δικαστήριο την αλήθεια, εξ ου και για όλες του τις (αδιαμφισβήτητες ουσιαστικά) ενέργειες, είχε μια προφανή δικαιολογία. Κοινός παρονομαστής των οποίων (δικαιολογιών), όπως και του Κατηγορούμενου 1, ήταν η συμβία του και κόρη του τελευταίου. Η μνήμη του ως εμφαίνεται, τόσο μέσω της κυρίως εξέτασης του αλλά και της αντεξέτασης στην οποία υπεβλήθη, ήταν επιλεκτική και θυμόταν μόνο γεγονότα που βόλευαν τις θέσεις του, όπως και αυτές του Κατηγορορούμενου 1, με αποτέλεσμα οι ίδιες του οι απαντήσεις, να αντιμάχονται η μια την άλλη. Εξηγώ.
α) Παρομοίως με τον Κατηγορούμενο 1, ο Κατηγορούμενος 2, ενώ αρχικά αναφέρεται σε γεγονότα που γνωρίζει ο ίδιος προσωπικά, είναι διάχυτη η αναφορά στο τι η συμβία του του ανέφερε κατά καιρούς σε σχέση με το επίδικο ακίνητο, ή ο λογιστής της εταιρείας.
β) ενώ αναφέρει στην γραπτή του δήλωση πως σε σχέση με το επίδικο υποστατικό την περίοδο 29/3/2022-15/05/2022, ο ίδιος καμία σχέση και ανάμειξη είχε, εντούτοις κατά την αντεξέταση του, αμφιταλαντευόταν μεταξύ του ότι κατά πρώτο δεν επισκέφθηκε το υποστατικό και δεν διεξήγαγε καμιά εργασία και του ότι εάν έτυχε να βρεθεί εκεί στον χώρο και να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια, αυτό ήταν διότι η εταιρεία στην οποία ανήκε το υποστατικό και η οποία το ανήγειρε, άνηκε στην συμβία του (χωρίς ωστόσο να εξηγεί πως αυτό το γεγονός από μόνο του, τον τοποθετούσε στον χώρο) ή διότι θα του είχε πει η συμβία του να προβεί σε συγκεκριμένες πράξεις. Πράξεις που ωστόσο αρχικά, αρνείτο ότι έγιναν και δη ότι έγιναν από μέρους του. Πιο συγκεκριμένα, κατά την αντεξέταση του δεν θυμόταν εάν βρισκόταν στο επίδικο υποστατικό όταν οι ΜΚ1 και ΜΚ2 το επισκέφθηκαν στις 29/03/2022, και εάν βρισκόταν εκεί τη συγκεκριμένη ημερομηνία (ως τα λεγόμενα του ιδίου)[6] είναι διότι η συμβία του τον έστειλε η οποία ήταν μέτοχος της εταιρείας. Το λόγο ωστόσο που τον έστειλε η συμβία του στο επίδικο υποστατικό, δεν τον ανέφερε ποτέ, ούτε και πώς η ίδια μπορούσε να γνωρίζει εκ των προτέρων ότι οι ΜΚ1 και ΜΚ2 θα επισκέπτονταν την επίδικη οικοδομή. Ούτε θυμόταν εάν εκεί βρισκόταν και ο Κατηγορούμενος 3 αλλά ήταν κατηγορηματικός ότι ο Κατηγορούμενος 3 δεν παρέπεμψε τους ΜΚ1 και ΜΚ2 στον ίδιο. Το μόνο που θυμόταν ήταν ότι εάν πράγματι βρισκόταν εκεί, θα παρακολουθούσε. Ούτε θυμόταν να του(ς) λέχθηκε οτιδήποτε από τους ΜΚ1 και ΜΚ2.
γ) Το ίδιο μοτίβο απαντήσεων, ακολούθησε και για την επίσκεψη του ΜΚ4 στις 18/04/2022, την οποία επίσης δεν θυμόταν επαναλαμβάνοντας αυτολεξεί ότι ‘’Η αλήθεια δεν θυμάμαι, αλλά κάποιες περιπτώσεις που ήμουν, με έστειλε η συμβία μου λόγω του ότι δεν μπορούσε να πάει..’’. Ούτε θυμόταν αρχικά εάν διαμαρτυρήθηκε στις 18/04/2022, καθώς οι υπάλληλοι του Δήμου, προχωρούσαν σε κατάσχεση αντικειμένων που βρίσκονταν στο επίδικο υποστατικό, για να ανασκευάσει και πάλι λίγο αργότερα και να αναφέρει πως αυτό που εννοεί είναι ότι θυμόταν ότι κάποια ημέρα έφτασε στο υποστατικό και η Αστυνομία και ο ίδιος διαμαρτυρήθηκε, επισημαίνοντας ωστόσο για πολλοστή φορά πως διαμαρτυρήθηκε με οδηγίες της γυναίκας του, η οποία ό,τι του είπε να πει, είπε. Ο λόγος δε, που δεν θυμόταν λεπτομέρειες είναι διότι πέρασε ‘’αρκετός καιρός’’ κατά τα λεγόμενα του. Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει από τις δοθείσες απαντήσεις του Κατηγορούμενου 2 σε σχέση με τα περιστατικά της 29/03/2022 και 18/04/2022 (κυρίως), είναι ότι, πλην της 18/04/2022 κανένα άλλο περιστατικό περιεγράφηκε από τους μάρτυρες που να προσομοιάζουν τα γεγονότα του σε τέτοιο βαθμό ώστε να ήταν λογικό για παράδειγμα, ο Κατηγορούμενος 2 να μη θυμόταν πότε, έγινε τι. Η Αστυνομία, σύμφωνα με τη δοθείσα μαρτυρία, παρευρέθηκε στον χώρο, στην παρουσία του Κατηγορούμενου 2, έπειτα από δική του κλήση, στις 18/04/2022. Πως είναι δυνατόν ο Κατηγορούμενος 2 να μη θυμόταν έστω αμυδρά, τουλάχιστον το γεγονός ότι ο ίδιος είναι που κάλεσε την Αστυνομία στον χώρο.
δ) Το ίδιο ισχύει και σε σχέση με την επιστολή του δικηγόρου Θ.Τ. (Τεκμήριο 14). Ενώ αρχικά ο Κατηγορούμενος 2 ανέφερε πως ο εν λόγω δικηγόρος είναι δικηγόρος του, πως του έδωσε εντολές εν αγνοία του Κατηγορούμενου 1 επειδή κατά το χρόνο εκείνο ήταν μαζί με τον τελευταίο ‘’σε προχωρημένες διαβουλεύσεις με τους τότε μετόχους’’, προς εξαγορά των μετοχών της εταιρείας, αργότερα ανέφερε πως ο εν λόγω δικηγόρος δεν κατάλαβε τις οδηγίες που του έδωσε ο ίδιος, οι οποίες ήταν εκ μέρους της γυναίκας του, (η οποία ενεργούσε εκ μέρους της εταιρείας) και μπερδεύτηκε και έγραφε ό,τι ήθελε στην επιστολή που έστειλε στον Δήμο. Παραθέτω (ενδεικτικά και μόνο) πιο κάτω, ένα επιμέρους απόσπασμα από την αντεξέταση του Κατηγορούμενου 2 σε σχέση με τα πιο πάνω, το περιεχόμενο του οποίου ομιλεί αφ’ εαυτού[7].
Ε. Αυτός ο Θ.Τ. τι είναι;
A. Δικηγόρος μου.
Ε…έστειλε μια επιστολή εκ μέρους ποιου;
Α. Εκ μέρους βασικά της συμβίας μου που…Εγώ μίλησα μαζί του, αλλά εκ μέρους της συμβίας μου.
Ε.Να σου διαβάσω κύριε μάρτυρα ότι μετά τον τίτλο που έχει αυτή η επιστολή […] λέει ο συνάδελφος Θ.Τ. ‘’ενεργούμε κατ’ εντολή των πελατών μας, του Μιχάλη Α. Πιττάκη και του Φραγκέσκου Ζάρου […].
Α. Πρέπει να μπερδεύτηκε επειδή εγώ ανέφερα του να βάλει τη γυναίκα μου, που τυγχάνει να έχουν το ίδιο επίθετο με τον κύριο Μιχάλη και ανέφερε και το δικό μου το όνομα, νομίζω μπερδεύτηκε. Του είπα να αναφέρει το όνομα των μετόχων της εταιρείας.
Ε. Θέλεις να μας πεις κύριε μάρτυρα ότι, έπιασες ένα δικηγόρο και συγχύστηκε τούτος ο δικηγόρος και έγραφε ό,τι ήθελε πάνω στην επιστολή, τούτη είναι η θέση σου;
A. Nαι
Από το εδώλιο του μάρτυρα, ήταν πασιφανής η ταραχή του Κατηγορούμενου 2, καθ’ όσο ανέφερε (και) τα παραπάνω, (μεταξύ άλλων). Οι δε απαντήσεις του, όχι μόνο δεν ήταν αυθόρμητες, αλλά και σε πάρα πολλές περιπτώσεις, προτού απαντήσει, έψαχνε να διασταυρώσει μέσα στο περιεχόμενο της γραπτής του δήλωσης εάν η απάντηση που θα έδιδε, συνάδει με το τι προηγουμένως ανέφερε. Το παράλογο των ισχυρισμών του Κατηγορούμενου 2, περί καθοδήγησης (σε όλες του τις ενέργειες) από τη συμβία του η οποία ενεργούσε εκ μέρους της εταιρείας, καταφαίνεται και από τα ίδια τα τεκμήρια που κατέθεσε και αφορούν τη σύσταση, αξιωματούχους και μετόχους της εταιρείας, κατά την επίδικη περίοδο (τεκμήρια 17-19). Στα εν λόγω τεκμήρια φαίνονται και άλλα πρόσωπα ως συμμέτοχοι της εταιρείας, ως επίσης και ως αξιωματούχοι, για τους οποίους αξιοπεριέργως, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά, είτε εκ μέρους του Κατηγορούμενου 2, είτε και εκ μέρους του Κατηγορούμενου 1. Τούτο κατά την άποψη μου, ενισχύει και την πεποίθηση του δικαστηρίου, πως οι όποιες αναφορές στην εταιρεία (και τα λοιπά σχετικά με αυτήν πρόσωπα), είναι εκ των υστέρων σκέψεις του ιδίου, όπως και του Κατηγορούμενου 1, σε μια προσπάθεια αποφυγής, των όποιων ευθυνών τους.
Οι αντιφάσεις του Κατηγορούμενου 2, δεν τελειώνουν εδώ. Παρατηρώντας κανείς ενδελεχώς τη μαρτυρία του, θα εντοπίσει και άλλες αντιφάσεις. Προσπάθησα ωστόσο να σκιαγραφήσω τις σοβαρότερες πιο πάνω, που κατά την γνώμη μου καθιστούν την αποδοχή της μαρτυρίας του ακροσφαλή.
Εν πάση περιπτώσει, όπως έχω προαναφέρει δεν έχω αποκομίσει καθόλου καλή εντύπωση από τον Κατηγορούμενο 2 και δεν έχω κανένα δισταγμό στο να απορρίψω τη μαρτυρία του, ως μαρτυρία αναξιόπιστη.
Σε σχέση με τα τεκμήρια 18-25 (πλην του τεκμηρίου 23) που κατέθεσε, το περιεχόμενο των οποίων αξιολογώ τόσο σε συνάρτηση με τα όσα ανέφερε, όσο και ανεξάρτητα με αυτά, παρατηρώ ότι, ο χρόνος που αφορά τα εν λόγω τεκμήρια, είναι χρόνος μεταγενέστερος των επίδικων γεγονότων και ως εκ τούτου κρίνω ότι είναι ούτως ή άλλως μη βοηθητικά για το δικαστήριο, ώστε να καταλήξει κατά πόσο είναι οι Κατηγορούμενοι 1-3 που ανήγειραν την επίδικη οικοδομή. Το κατά πόσο η επίδικη οικοδομή κατέχεται ή λειτουργεί κάτω από την εταιρεία που εισηγούνται οι Κατηγορούμενοι ή άλλως πως, είναι ζήτημα άσχετο με το τι το δικαστήριο καλείται στην παρούσα να αποφασίσει. Εξάλλου, υπενθυμίζω ότι η κατηγορία που αντιμετωπίζουν οι Κατηγορούμενοι 1-3 είναι κατηγορία ανέγερσης οικοδομής και όχι για παράδειγμα, κατηγορία κατοχής ή χρήσης της άνευ οποιασδήποτε έγκρισης.
Σε σχέση τώρα, με το τεκμήριο 23, που αφορά χρόνο προγενέστερο της επίδικης χρονικής περιόδου, ισχύουν εν πολλοίς και τα όσα αναφέρω στην αμέσως πιο πάνω παράγραφο. Προσθέτω επίσης ότι, το εν λόγω τεκμήριο αποτελεί ενημέρωση (ως είναι άλλωστε ο τίτλος του), άγνωστο προς ποιο ή ποια πρόσωπα, ότι η διαχειριστική επιτροπή του συγκροτήματος διαμερισμάτων παραχώρησε στην εταιρεία ρεύμα και νερό, χωρίς να υπάρχει εκ του περιεχομένου της οποιαδήποτε σύνδεση με την επίδικη οικοδομή.
Όπως προκύπτει από την αξιολόγηση της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον μου και έγινε αποδεκτή, αυτή έγκειται κυρίως σε περιστατική μαρτυρία, σε ό,τι αφορά όλους τους Κατηγορούμενους, πλην του Κατηγορούμενου 1, για τον οποίο υπάρχει και η άμεση μαρτυρία του ΜΚ3, την οποία έχω αποδεχθεί, στον οποίο ο Κατηγορούμενος 1, ουσιαστικά παραδέχθηκε την ανέγερση της επίδικης οικοδομής.
Συνεπώς, το ζήτημα που απομένει να εξεταστεί από το Δικαστήριο, είναι κατά πόσο, τα στοιχεία που συνθέτουν την περιστατική μαρτυρία, στο σύνολο τους, στοιχειοθετούν τα αδικήματα εναντίον όλων των Κατηγορουμένων, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Σε ό,τι αφορά το βάρος που δύναται να αποδοθεί σε περιστατική μαρτυρία, παραπέμπω ενδεικτικά στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Θεοφάνους ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 215/2012, 06/04/2015, στην οποία παρατέθηκαν οι σχετικές αρχές, ως ακολούθως:
«Η περιστατική μαρτυρία δεν είναι με οποιοδήποτε τρόπο υποδεέστερη της άμεσης μαρτυρίας. Αντίθετα, όπως έχει λεχθεί στις υποθέσεις Παφίτης ν. Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 102 σελ. 119-120 και επαναλήφθηκε στην Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 748 και στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Παναγιώτη Νικολάου (2010) 2 Α.Α.Δ. 525, όταν η μαρτυρία "... είναι συμπερασματική τείνει να αφανίσει την πιθανότητα του ανθρώπινου λάθους ...". Αυτό, διότι η περιστατική μαρτυρία πρέπει να είναι καταλυτική ως προς την ενοχή του κατηγορουμένου με τους κρίκους της αλυσίδας της να είναι τόσο συνεκτικά στερεωμένους μεταξύ τους ώστε να μην παρέχεται έδαφος για άλλη λογική εξήγηση εκτός του ότι ο κατηγορούμενος είναι ένοχος του αδικήματος. Με την περιστατική μαρτυρία πρέπει το αδίκημα να συνδέεται με τον κατηγορούμενο και την ενοχή του κατά τρόπο άμεσο και ασυμβίβαστο με άλλη λογική ερμηνεία, (Fournides v. Republic (1986) 2 C.L.R. 73). Η περιστατική μαρτυρία πρέπει ταυτόχρονα, κατά τη νομολογία, (Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 428 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Παναγιώτη Νικολάου - πιο πάνω -), να μην περιέχει κενά στην πορεία της ώστε να παρέχεται η αναγκαία ασφάλεια στην απόφαση περί ενοχής.»..
Με αυτές τις αρχές κατά νου, έχοντας εξετάσει την αποδεκτή και την παραδεκτή μαρτυρία, καταλήγω πως προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως οι Κατηγορούμενοι 1 και 2, είναι τα πρόσωπα τα οποία ανήγειραν την επίδικη οικοδομή, στο επίδικο τεμάχιο γης, στο μέρος αυτό που αποτελεί προέκταση της παραλίας. Σε σχέση με τον Κατηγορούμενο 1, το παραπάνω συμπέρασμα μου, προκύπτει συνδυαστικά, τόσο από την παραδοχή του προς τον ΜΚ3, όσο και από την λοιπή περιστατική μαρτυρία που υπάρχει και έγινε αποδεκτή. Όλες οι ενέργειες των Κατηγορουμένων 1 και 2, το μόνο που καταδεικνύουν είναι ότι η οικοδομή ανεγέρθηκε από τους ίδιους και καμμιά άλλη λογική εξήγηση προκύπτει, έτσι ώστε να υπάρχουν περιθώρια αμφιβολίας, ως προς τις παραπάνω ενέργειες τους.
Τούτο βέβαια, ισχύει για τον Κατηγορούμενο 3, για τον οποίο, υπάρχει μαρτυρία που τον τοποθετεί στον χώρο της επίδικης οικοδομής να διεξάγει εργασίες κάποιες φορές, βοηθώντας στην αποπεράτωση της επίδικης οικοδομής. Μάλιστα φαίνεται ο ίδιος να ήταν γνώστης του γεγονότος ότι η επίδικη οικοδομή δεν είχε οποιαδήποτε άδεια οικοδομής, εξ ου και κατά την επίσκεψη των ΜΚ1 και ΜΚ2 στον χώρο και αφού ενημερώθηκε περί τούτου από τους εν λόγω μάρτυρες, ο Κατηγορούμενος 3 τους παρέπεμψε στον Κατηγορούμενο 2. Ο Κατηγορούμενος 3 ενώ φαίνεται να γνώριζε για το παράνομο των ενεργειών τους, ηθελημένα και με πρόθεση, τους βοήθησε ώστε να αποπερατώσουν την οικοδομή. Καταλήγω επομένως, πως οι πρόνοιες του άρθρου 20(β) του Κεφ. 154, τυγχάνουν εφαρμογής, κατά τρόπο ώστε να αποδεικνύεται η συναυτουργία του Κατηγορούμενου 3, στη διάπραξη των αδικημάτων της ανέγερσης οικοδομής, εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας.
Για τους Κατηγορούμενους 4 και 5, δεν έχει αποδειχθεί κατά κύριο λόγο η γνώση τους, περί της ανέγερσης της επίδικης οικοδομής, για να με απασχολήσει το περαιτέρω ζήτημα, της ενδεχόμενης επίτρεψης ή ανοχής στην ανέγερση της. Το γεγονός ότι είναι συνιδιοκτήτες του επίδικου τεμαχίου γης, δεν εξ υπακούει αυτόματα, ότι είχαν γνώση για το τι ανεγειρόταν σε αυτό, στοιχείο απαραίτητο για να μπορεί το δικαστήριο να εξετάσει περαιτέρω εάν δια των πράξεων ή των όποιων παραλείψεων τους, συνέδραμαν ή ανέχτηκαν ή επέτρεψαν την ανέγερση της οικοδομής. Και αναφέρομαι σε επιτρέπειν ή ανέχεται, διότι παρά το γεγονός ότι στη νομική βάση της 2ης κατηγορίας που αφορά τους Κατηγορούμενους 4 και 5, αναφέρεται ως αδίκημα η ανέγερση οικοδομής, εντούτοις τόσο οι λεπτομέρειες της 2ης κατηγορίας όσο και οι όποιες ερωτήσεις τέθηκαν στους μάρτυρες κατηγορίας, αλλά και τους κατηγορούμενους 1 και 2, αφορούσαν ενδεχόμενη επίτρεψη ή ανοχή από μέρους τους. Επομένως, οι Κατηγορούμενοι 4 και 5, θα πρέπει να αθωωθούν και να απαλλαγούν από την 2η κατηγορία μιας και η κατηγορία, δεν έχει αποδειχθεί από μέρους της κατηγορούσας αρχής.
Προτού παραθέσω την κατάληξη μου και, παρότι το ζήτημα δεν ηγέρθη από μέρους καμιάς πλευράς, παρατηρώ πως η καταδίκη των Κατηγορούμενων 1-3 στην 1η κατηγορία, δεν μπορεί να επιτευχθεί, ως είναι διατυπωμένη η κατηγορία, μιας και το κατηγορητήριο φρονώ, πάσχει από πολλαπλότητα[8]. O λόγος είναι απλός. Πρόκειται για την ενσωμάτωση δύο διαφορετικών αδικημάτων σε μια κατηγορία, (όμοιας φύσης μεν και ενδεχομένως συμπερίληψης του ενός στο άλλο), που προβλέπουν διαφορετικές ποινές μεταξύ τους. Στην ίδια κατηγορία, περιλαμβάνεται το αδίκημα της ανέγερσης οικοδομής κατά παράβαση του άρθρου 3 και 20 του Κεφ. 96 και το αδίκημα της ανέγερσης οικοδομής εντός της παραλίας κατά παράβαση του άρθρου 5 και 5Κ του περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου, Κεφ. 59. Όπως έχει υποδειχθεί στην Σ.Π ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 207/2013, ημερ. 25 Ιουνίου 2014[9], για να μπορέσει να διαπιστωθεί κατά πόσο μία κατηγορία πάσχει από πολλαπλότητα, κατά κανόνα, δεν χρειάζεται το Δικαστήριο να ανατρέξει σε οτιδήποτε άλλο πέραν του ίδιου του κατηγορητηρίου.
Δεν μου διαφεύγει το γεγονός πως δεν προκύπτει από την παραπάνω ουσιαστική (θεωρώ) παρατυπία, επηρεασμός των δικαιωμάτων των Κατηγορουμένων, οι οποίοι δια του συνηγόρου τους, όπως φαίνεται στα πρακτικά της υπόθεσης, αντεξέτασαν και επί των δύο πιο πάνω βάσεων αδικημάτων. Καταδίκη ωστόσο, ως είναι διατυπωμένο το κατηγορητήριο, δεν μπορεί να προκύψει για τον απλούστατο λόγο ότι, η ποινή που θα επιβάλει το δικαστήριο θα πρέπει να αφορά το αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκαν και καταδίκη επί δύο διαφορετικών αδικημάτων, που επιφέρουν διαφορετική ποινή, σε μια κατηγορία, δεν είναι δυνατή.
Αποτελεί συνεπώς, κατάληξη μου πως οι Κατηγορούμενοι 1-3 θα πρέπει να αθωωθούν και να απαλλαγούν από την 1η κατηγορία, χωρίς το ζήτημα ωστόσο να τελειώνει εδώ. Από την προσκομισθείσα αποδεκτή μαρτυρία, προκύπτει εναντίον τους η απόδειξη του αδικήματος τόσο της ανέγερσης οικοδομής κατά παράβαση των άρθρων 3 και 20 του Κεφ. 96, όσο και το αδίκημα της ανέγερσης οικοδομής εντός της παραλίας κατά παράβαση του άρθρου 5 και 5Κ του περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου, Κεφ. 59 και είναι δυνατή η καταδίκη τους με τροποποίηση του κατηγορητηρίου δια της προσθήκης σχετικών, αυτόνομων κατηγοριών δυνάμει του άρθρου 85(4) του Κεφ. 155.
Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Shail ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 137/2014, ημερ. 08.07.2016, η αθώωση κατηγορούμενου στις κατηγορίες που περιλαμβάνονταν αρχικά στο κατηγορητήριο, δεν δημιουργεί δεδικασμένο (autrefois acquit), για τις κατηγορίες που το Δικαστήριο προσθέτει και στις οποίες τον καταδικάζει, κατ' εφαρμογή του άρθρου 85(4) του Κεφ. 155.
Οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 85(4), (οι οποίες εν πάση περιπτώσει θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά, είναι (α) Με την προσαχθείσα μαρτυρία, να αποδεικνύεται η διάπραξη από τον κατηγορούμενο ποινικού αδικήματος, που δεν περιλαμβάνεται στο κατηγορητήριο, (β) να είναι αδύνατη η καταδίκη του κατηγορουμένου για το εν λόγω αδίκημα χωρίς την τροποποίηση του κατηγορητηρίου (γ) Με την καταδίκη του για το εν λόγω αδίκημα ο κατηγορούμενος δεν πρέπει να υπόκειται σε ποινή μεγαλύτερη εκείνης, που θα μπορούσε να του είχε επιβληθεί, αν καταδικαζόταν, βάσει του αρχικού κατηγορητηρίου και (δ) η μεταβολή του κατηγορητηρίου δεν πρέπει να επηρεάζει δυσμενώς τον κατηγορούμενο στην υπεράσπισή του[10].
Η καταδίκη των Κατηγορούμενων 1-3 για τα παραπάνω αδικήματα, τα οποία διαπιστώνω ότι έχουν αποδειχθεί, είναι αδύνατη χωρίς την τροποποίηση του κατηγορητηρίου, για τους λόγους που εξήγησα πιο πάνω. Ούτε όμως πλήρης απαλλαγή τους ενδείκνυται, λόγω της ουσιαστικής ελαττωματικότητας που έχει το κατηγορητήριο η οποία αφορά την πολλαπλότητα που το χαρακτηρίζει. Κάτι τέτοιο κατά την άποψη μου, δεν θα εξυπηρετούσε τους ορθούς σκοπούς της δικαιοσύνης και τούτο δεν είναι ασύνδετο με τις παρακάτω, περαιτέρω διαπιστώσεις μου.
Κατά πρώτο, με την καταδίκη των Κατηγορουμένων για τα δύο πιο πάνω αναφερόμενα αδικήματα, ουδείς εξ αυτών υπόκειται σε ποινή μεγαλύτερη εκείνης που θα μπορούσε να του είχε επιβληθεί, αν καταδικαζόταν, βάσει του αρχικού κατηγορητηρίου και ούτε μεταβάλλεται η φύση των αδικημάτων που αντιμετώπισε. Κατά δεύτερο, η μεταβολή του κατηγορητηρίου όχι μόνο δεν επηρεάζει δυσμενώς τους Κατηγορούμενους 1-3, αλλά δεν τους επηρεάζει σε κανένα βαθμό, μιας και η υπεράσπιση τους περίκλειε και το γεγονός της ανέγερσης της επίδικης οικοδομής (ως γεγονός από μόνο του) αλλά και το κατά πόσο η επίδικη ανεγερθείσα οικοδομή ενέπιπτε, εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας.
Συνεπώς προστίθενται οι πιο κάτω κατηγορίες ως τρίτη και τέταρτη κατηγορία αντίστοιχα:
ΕΚΘΕΣΗ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ
Αρ. κατηγορίας 3
Ανέγερση οικοδομής κατά παράβαση των άρθρων 3 και 20 του Περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ
Οι Κατηγορούμενοι 1, 2 και 3, μεταξύ των ημερομηνιών 29/3/2022 και 15/05/2022, ανήγειραν εντός του τεμαχίου 465, κτηματικό σχέδιο 2-296-376, τμήμα 16, αρ. εγγραφής 0/27394, οικοδομή με πάτωμα από σκυρόδεμα, πλευρές από ξύλο και αλουμίνιο και ξύλινη στέγη, χωρίς προηγουμένως να εξασφαλίσουν άδεια από την αρμόδια αρχή, ήτοι τον Δήμο Παραλιμνίου.
ΕΚΘΕΣΗ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ
Αρ. κατηγορίας 4
Κατασκεύασμα εντός της παραλίας κατά παράβαση των άρθρων 5 και 5Κ του Περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου, Κεφ. 59 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ
Οι Κατηγορούμενοι 1,2 και 3, μεταξύ των ημερομηνιών 29/3/2022 και 15/05/2022, ανήγειραν κατασκεύασμα εντός του τεμαχίου 465, κτηματικό σχέδιο 2-296-376, τμήμα 16, αρ. εγγραφής 0/27394, σε μέρος το οποίο αποτελεί προέκταση της παραλίας, ήτοι ανήγειραν εντός αυτού του μέρους οικοδομή με πάτωμα από σκυρόδεμα, πλευρές από ξύλο και αλουμίνιο και ξύλινη στέγη, χωρίς προηγουμένως να εξασφαλίσουν άδεια από την αρμόδια αρχή, ήτοι τον Δήμο Παραλιμνίου.
Για τους λόγους που προσπάθησα να επεξηγήσω, οι Κατηγορούμενοι 1-3 αθωώνονται και απαλλάσσονται από την 1η κατηγορία, ενώ κρίνονται ένοχοι στις κατηγορίες 3 και 4 και οι Κατηγορούμενοι 4 και 5 αθωώνονται και απαλλάσονται από την 2η κατηγορία.
Τα έξοδα, επιδικάζονται εναντίον των Κατηγορουμένων 1-3[11] και προς όφελος του Παραπονούμενου και σε ό,τι αφορά τα έξοδα εκπροσώπησης των Κατηγορουμένων 4 και 5, επιδικάζονται προς όφελος τους[12] και εναντίον του Παραπονουμένου.
Υπ.)..................................................
Ε. Μιντή Προσ. Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
[1] Παρόλο που αίτημα για κλήτευση του εν λόγω προσώπου για σκοπούς αντεξέτασης του δυνάμει του άρθρου26 του Κεφ.9 , υπεβλήθη από τον συνήγορο των Κατηγορουμένων 1-3, το οποίο απεσύρθη, λίγο πριν την ανακοίνωση της ολιγόλεπτης, επιφυλαχθείσας απόφασης του δικαστηρίου. Επομένως οι εισηγήσεις περί επηρεασμού της υπεράσπισης των Κατηγορουμένων 1-3, είναι τουλάχιστον αντιφατικές με τις ενέργειες της υπεράσπισης των Κατηγορουμένων 1-3 και δεν θα με απασχολήσουν περαιτέρω.
[2] Τελευταία σελίδα του τεκμηρίου 6
[3] ο οποίος κατ’ επιλογή της υπεράσπισης έδωσε πρώτος μαρτυρία
[4] Βλ. πρακτικά ημερ. 05.01.24, σελ. 20, γραμμές 17-18
[5] Βλ. πρακτικά ημερ. 05.01.24, σελ. 24, γραμμές 27-30
[6] Βλ. πρακτικά ημερ. 04/01/2024, σελ. 2, γραμμές 7-14
[7] Βλ. πρακτικά ημερ. 04/01/2024, σελ. 18, γραμμές1-15
[8] Παραπέμπω στο απόσπασμα από το σύγγραμμα Archbold Criminal Pleading & Evidence and Practice 39th edition p. 26.: "The indictment must not be double. This is to say no one count of the indictment should charge the defendant with having commited two more offences". Επίσης στο σύγγραμμα των κ.κ. Λοίζου και Πική Criminal Procedure in Cyprus στη σελίδα 48 αναφέρεται:"The separation of offences into separate counts is important, as a count cannot charge more than one offence. Failure to observe this provision may render the charge bad for duplicity ..."
[9] «Η πολλαπλότητα είναι ζήτημα τύπου και όχι μαρτυρίας, (R. v. Greenfield 57 Cr. App. R. 849) και κατά κανόνα δεν χρειάζεται να αναζητηθεί οτιδήποτε πέραν του λεκτικού της ίδιας της κατηγορίας».
[10] βλέπε μεταξύ άλλων, Leonidou ν. The Police (1987) 2 C.L.R. 96, Κυριάκου ν. Αστυνομίας (1992) 2 A.A.Δ. 458, Πουλλάουας ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 494, Τμήμα Δασών ν. Ττοφιά, Ποινική Έφεση Αρ. 223/12, ημερ. 20.12.2014, Shail ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 137/2014, ημερ. 08.07.2016
[11] Όπως αυτά θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το δικαστήριο.
[12] Όπως αυτά θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το δικαστήριο.